Ισραηλινή πειρατεία, ελληνική αμηχανία - του Γιώργου Δελαστίκ

Ισραηλινή πειρατεία, ελληνική αμηχανία

του Γιώργου Δελαστίκ

Aποτροπιασμό και οργή σε ολόκληρο τον κόσμο προκάλεσε η δολοφονική επίθεση του Ισραήλ εναντίον αόπλων –και όχι φυσικά «ενόπλων», όπως έγραψαν την περασμένη εβδομάδα τα «Επίκαιρα» κατόπιν παρεμβάσεως του… «σιωνιστή» αυτή τη φορά δαίμονος του τυπογραφείου!– φιλειρηνιστών που προσπαθούσαν να μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια στον αποκλεισμένο παλαιστινιακό πληθυσμό της Γάζας.

«Ισραήλ, κράτος – πειρατής» ήταν, για παράδειγμα, ο πρωτοσέλιδος τίτλος της γαλλικής εφημερίδας Libération. Την «ξεδιάντροπη πράξη πειρατείας» του Τελ Αβίβ κατήγγειλαν σε κύριο άρθρο τους οι Financial Times του Λονδίνου, υπογραμμίζοντας ότι η επίθεση εναντίον αυτών που προσπαθούσαν να σπάσουν τον αποκλεισμό της Γάζας «προκαλεί ζημία στη νομιμότητα του Ισραήλ». Σφοδρότατα επικριτική και η ισπανική El País: «Το Ισραήλ επιτίθεται κατά της διεθνούς νομιμότητας» έγραφε στους τίτλους της.

«Ο αποκλεισμός της Γάζας γίνεται το Βιετνάμ του Ισραήλ» ομολογούσε ακόμη και η ισραηλινή κεντροαριστερή εφημερίδα Χααρέτζ. Για τις «στρατηγικές επιπτώσεις της κτηνωδίας μας και της ανοησίας μας» κάνει λόγο η επίσης ισραηλινή αλλά δεξιά Γεντιότ Αχαρονότ.

Η εφημερίδα Μααρίβ της σκληρής ισραηλινής Δεξιάς, αναφερόμενη στην επίθεση κατά των ξένων ακτιβιστών της ανθρωπιστικής βοήθειας, τονίζει ότι συνέπειά της είναι «η πλήρης απονομιμοποίηση κάθε ισραηλινής στρατιωτικής επιχείρησης» και συνεχίζει: «Μια άλλη συνέπεια είναι η συνέχιση της διαδικασίας «νοτιοαφρικανοποίησης» του Ισραήλ [Σ.Σ. όπως στον καιρό του ρατσιστικού Απαρτχάιντ], στο τέλος της οποίας θα γίνει απολύτως παράνομο να διατηρεί κανείς εμπορικές σχέσεις με το Ισραήλ, να ανταλλάσσει πληροφορίες με τους Ισραηλινούς και να τους επιτρέπει να συμμετέχουν σε αθλητικά γεγονότα».
Οι εραστές του Τελ Αβίβ

Την ώρα που τα εγκλήματα του Ισραήλ καταγγέλλονται από όλες τις χώρες του κόσμου και η απαίτηση για άρση του αποκλεισμού των Παλαιστινίων της Γάζας καθίσταται παγκόσμια και ισχυρή όσο ποτέ, την ώρα που ακόμη και κάποιοι Ισραηλινοί συνειδητοποιούν την απομόνωση της χώρας τους από τη διεθνή κοινότητα, στην Ελλάδα και την Κύπρο παρουσιάζεται ένα εντελώς παράδοξο φαινόμενο. Διάφοροι παράγοντες που είναι σε θέση να επηρεάζουν την κοινή γνώμη, ενθαρρυνόμενοι από τις κυβερνήσεις Παπανδρέου και Χριστόφια, που με τον τρόπο αυτό θέλουν να συγκαλύψουν την άθλια πολιτική που ακολούθησαν κατά τη διάρκεια της ισραηλινής επίθεσης εναντίον των ακτιβιστών, ισχυρίζονται ότι η Αθήνα και η Λευκωσία πρέπει να αδιαφορήσουν για τα εγκλήματα του Τελ Αβίβ και να… συμμαχήσουν με το Ισραήλ!!!

Για να προσδώσουν, μάλιστα, αξιοπιστία στη θέση τους ισχυρίζονται δύο πράγματα. Πρώτον, ότι, τώρα που οι σχέσεις Τουρκίας – Ισραήλ οδεύουν προς τη ρήξη, είναι ευκαιρία η Ελλάδα να αντικαταστήσει την Τουρκία ως προνομιακός εταίρος του Ισραήλ στην περιοχή. Δεύτερον, ότι η ανθρωπιστική αποστολή του «Στόλου της Ελευθερίας» για βοήθεια προς τους Παλαιστινίους της Γάζας δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια… προβοκάτσια που έστησε η Τουρκία στο Ισραήλ, το οποίο, αθώο και ανύποπτο, έπεσε στη σατανική τουρκική παγίδα!

Βάσει της λογικής του δεύτερου επιχειρήματος, οι εκατοντάδες φιλειρηνιστές από δεκάδες χώρες που συμμετείχαν στην ανθρωπιστική αποστολή είναι ή πολιτικά ηλίθιοι ή πράκτορες των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Το ίδιο ισχύει για οποιονδήποτε υποστηρίζει γενικότερα τους Παλαιστινίους της Γάζας – είναι ή ηλίθιος ή Τούρκος πράκτορας! Είναι προφανές, επομένως, ότι αυτό το επιχείρημα προέρχεται απευθείας από την ισραηλινή Μοσάντ ή από αθεράπευτους εραστές του Ισραήλ και μοναδικό στόχο έχει να απομονώσει την Ελλάδα από τους Άραβες. Δεν αντέχει σε σοβαρή συζήτηση…
Πειρατές… στο Αιγαίο;

Τα περί Ελλάδας – Ισραήλ – Τουρκίας, αντιθέτως, απαιτούν αντίλογο. Ας αρχίσουμε με τον ισχυρισμό ότι η Ελλάδα πρέπει να αδιαφορήσει για τα εγκλήματα του Ισραήλ. Θα μας άρεσε, δηλαδή, η Τουρκία να αντιγράψει τη στάση του Ισραήλ στην τελευταία υπόθεση; Θα μας άρεσε Τούρκοι κομάντος να προχωρούν σε πράξεις πειρατείας εναντίον ελληνικών πλοίων στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου, να δολοφονούν κατά δεκάδες τους επιβάτες τους, να απάγουν εν συνεχεία τους υπόλοιπους επιβάτες και να φυλακίζουν τους απαχθέντες επιζώντες επιβάτες σε τουρκικά κάτεργα; Γιατί αυτό ουσιαστικά μας προτείνουν όσοι ισχυρίζονται ότι πρέπει να αδιαφορούμε για την εγκληματική πολιτική του αιμοσταγούς κράτους του Ισραήλ και να συμμαχήσουμε μαζί του.

Υπέροχα θα αισθανόταν η Άγκυρα από μια τέτοια εξέλιξη αποδοχής της κρατικής πειρατείας ως «νόμιμης μορφής υπεράσπισης της ασφάλειας των κρατών» εκ μέρους της Αθήνας και σίγουρα θα φρόντιζε να την εφαρμόζει συχνά στο Αιγαίο!
Περισσότερα… Κατεχόμενα!

Είναι να απορεί κανείς με τους πολιτικούς στόχους εκείνων των Κυπρίων που προτείνουν συμμαχία με το Ισραήλ. Αν η Λευκωσία αποδέχεται ότι το Τελ Αβίβ «δικαιούται» να κατέχει όσα παλαιστινιακά εδάφη θέλει και να επεκτείνει διαρκώς την κατοχή του σε όσα νέα εδάφη επιθυμεί, χτίζοντας κατά βούληση νέους ισραηλινούς οικισμούς στην παλαιστινιακή γη, γιατί δεν θα έχει το ίδιο «δικαίωμα» και ο τουρκικός «Αττίλας»; Βάσει αυτής της λογικής, η Άγκυρα «δικαιούται» όχι μόνο να διαιωνίζει την κυριαρχία της στην κατεχόμενη Κύπρο, αλλά έχει επιπροσθέτως «δικαίωμα», κατά το πρότυπο του Ισραήλ, να επεκτείνει την κατοχή της σε όποιες περιοχές της ελεύθερης Κύπρου επιθυμεί!
Άνισες συγκρίσεις

Σε αφελείς απευθύνεται το επιχείρημα ότι η Ελλάδα θα μπορούσε δήθεν να αντικαταστήσει την Τουρκία ως στρατηγικός σύμμαχος του Ισραήλ, τώρα που έχουν διαταραχθεί οι σχέσεις του Τελ Αβίβ με την Άγκυρα. Ο ισχυρισμός αυτός προκαλεί σαρκασμό από γεωπολιτική σκοπιά. Η Τουρκία είναι αναντικατάστατη για το Ισραήλ επειδή λόγω της γεωγραφικής της θέσης, της μεγάλης έκτασης και του τεράστιου πληθυσμού της παρέχει μέσω της συμμαχίας της στο Τελ Αβίβ το «στρατηγικό βάθος», του οποίου στερείται το μικροσκοπικό Ισραήλ.

Η Ελλάδα δεν έχει κανένα από τα ανωτέρω χαρακτηριστικά. Δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα περισσότερο στο Ισραήλ από μια αδιάφορη από στρατιωτική και γεωπολιτική σκοπιά σχέση υποταγής. Γι’ αυτό και, παρά τις γεωπολιτικές φαντασιώσεις κάποιων στην Αθήνα, οι Ισραηλινοί θα κάνουν οτιδήποτε περνά από το χέρι τους για να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους με την Άγκυρα, ακόμη κι αν η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει γίνει «χαλί να την πατήσει» το Τελ Αβίβ.
Το όραμα του Ερντογάν

Το Ισραήλ έχει έναν ακόμη λόγο ζωτικής σημασίας να επιδιώξει την πάση θυσία επαναπροσέγγιση με την Άγκυρα. Η στρατηγική συμμαχία Ισραήλ – Τουρκίας έχει περιέλθει σε φάση δεινής δοκιμασίας επειδή ο Ερντογάν προωθεί στρατηγική σύγκλισης Τουρκίας, Αράβων και Ιράν, με την Άγκυρα να διεκδικεί το ρόλο συνεκτικού ιστού αυτού του μετώπου υπέρβασης των ιστορικών αντιπαλοτήτων Τουρκίας – Αράβων και Αράβων – Ιράν.

Εκμεταλλευόμενος την άθλια κατάσταση του αραβικού κόσμου και την απομόνωση του Ιράν, ο Ερντογάν οραματίζεται την ανάδειξη της Τουρκίας σε υπ’ αριθμόν ένα εκπρόσωπο του μουσουλμανικού κόσμου σε παγκόσμιο επίπεδο μέσω αυτής της τριπλής συμμαχίας Τουρκίας – Αράβων – Ιράν. Η σθεναρή υποστήριξη της παλαιστινιακής υπόθεσης από τον Ερντογάν εντάσσεται και υπηρετεί φυσικά και το στρατηγικό του όραμα που περιγράψαμε. Αυτή η πολιτική του Ερντογάν βρίσκει ενθουσιώδη απήχηση και στον τουρκικό λαό και στην αραβική κοινή γνώμη και στο Ιράν.

Για να μην αποτελέσουν η Ελλάδα και η Κύπρος «παράπλευρη απώλεια» της πολιτικής του Ερντογάν, αρκεί απλούστατα να αναβιώσουν τη φιλοαραβική πολιτική τους, να αναζωπυρώσουν τις παραδοσιακά καλές σχέσεις με το Ιράν, να στηρίξουν τους Παλαιστινίους. Μόνο έτσι τα όποια κέρδη της τουρκικής πολιτικής δεν μεταβάλλονται σε ζημίες για την Ελλάδα και την Κύπρο – και όχι με τη συμμαχία με το εγκληματικό Ισραήλ. Μια συμμαχία που θα απέβαινε μοιραία.

http://m-epikaira.gr/2010/06/ισραηλινή-πειρατεία-ελληνική-αμηχαν/