Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

ΣΤΗΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΟΣ

ΣΤΗΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΟΣ
Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΠΑΕΙ ΣΥΝΝΕΦΟ..
Posted on November 30, 2011

Το πρώην (;) στέλεχος του ΔΝΤ, ο διευθυντής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, Ανδρέας Γεωργίου ο οποίος σύμφωνα με καταγγελίες των πρώην υφισταμένων του διόγκωσε επίτηδες του έλλειμμα του δημοσίου με αποτέλεσμα να επιβληθούν τα οικονομικά μέτρα εξαθλίωσης, απολογείται στις 12 Δεκεμβρίου με την κατηγορία της παραποίησης στοιχείων!
Ο Ανδρέας Γεωργίου, οποίος καταγγέλθηκε από την πρώην υπάλληλο της ΕΛΣΤΑΤ Ζωή Γεωργαντά για σκοπούμενη διόγκωση του αναθεωρημένου ελλείμματος του 2009 από 13,4% σε 15,8% του ΑΕΠ, με στόχο να γίνει επιτακτική η υιοθέτηση επώδυνων μέτρων λιτότητας θα έρθει για πρώτη φορά αντιμέτωπος με την Δικαιοσύνη.
Τις πρώτες καταγγελίες σε βάρος του τις έκανε η καθηγήτρια Οικονομετρίας Ζωή Γεωργαντά, ένα από τα 5 μέλη της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής που εξαναγκάστηκαν σε παραίτηση από το Βενιζέλο. «Δεν υπήρχε θέμα χρεοκοπίας. Το μεθόδευσαν για να μπούμε στο Μνημόνιο και να πάρουν όλα τα μέτρα που φορτώθηκε άδικα ο ελληνικός λαός» είπε στις πρώτες της καταγγελίες.
Η οποία μάλιστα προχώρησε σε ανατριχιαστικές αποκαλύψεις:
- Δεν υπάρχει καμία Ελληνική Στατιστική Αρχή.
- Δεν συνεδρίασε ποτέ για την έκδοση στοιχείων, τα οποία έρχονταν έτοιμα-μαγειρεμένα.
- Αποκορύφωμα όλων ήταν το έλλειμμα του 2009 που σε μία νύχτα γιγαντώθηκε από τους Γερμανούς της Eurostat, με την ανοχή του τότε υπουργού Γιώργου Παπακωνσταντίνου.
- Αποτέλεσμα ήταν να ξεκινήσουν τα σενάρια περί ενδεχόμενης ελληνικής χρεοκοπίας και έτσι μπήκαμε στο Μνημόνιο, και έτσι »πέρασαν» και »περνάνε» τα άδικα μέτρα λιτότητας κατά του ελληνικού λαού.
- Καμία ανεξαρτησία, μία σφραγίδα και μόνο η Στατιστική Αρχή. Εδώ και ένα χρόνο δεν έχουμε συνεδριάσει!
- Για τα μάτια η περίφημη διαδικασία opengov. Μας επέλεξαν όλους επειδή είμαστε ΠΑΣΟΚ.
Κατά την κ. Γεωργαντά, φούσκωσαν σε μία νύχτα το έλλειμμα του 2009
«Το έλλειμμα για το 2009 έβγαινε γύρω στο 12%, έτσι ασκήθηκαν πιέσεις από την ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία και τον πρόεδρό της κ. Βάλντερ Ραντερμάχερ, ο οποίος ήθελε να μπουν μέσα στο έλλειμμα και οι δαπάνες των δημοσίων επιχειρήσεων και των ΔΕΚΟ».
«Για την αύξηση του ελλείμματος του 2009 στο 15,4% ελήφθησαν υπ' όψιν μόνο οι δαπάνες των ΔΕΚΟ».
«Εν μία νυκτί η Eurostat αποφάσισε ότι ορισμένες ΔΕΚΟ πρέπει να ενταχθούν στο έλλειμμα».
Τους ισχυρισμούς της επιβεβαίωσε και ο πρώην αντιπρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ, Νίκος Λογοθέτης κατέθεσε χθες το πρωί ενώπιον εισαγγελέα και επιβεβαίωσε, σύμφωνα με πληροφορίες, τους ισχυρισμούς του πρώην μέλους του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ, Ζωής Γεωργαντά για τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος του 2009.
Πρόκειται για ένα φοβερό σκάδαλο που αν επιβεβαιωθεί θα ισοδυναμεί με εσχάτη προδοσία που βέβαια δεν θα έχει συντελεστεί χωρίς την κάλυψη της προηγούμενης κυβέρνησης.
Ο μάρτυρας, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, προσπάθησε να ενισχύσει με επιπλέον στοιχεία όσα είχε πει στην 6ωρη κατάθεσή της η καθηγήτρια οικονομετρίας σύμφωνα με τα οποία «σκοπίμως και εν μέσω πιέσεων, της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Αρχής, η ΕΛΣΤΑΤ με μη επιστημονικές μεθόδους διόγκωσε το αναθεωρημένο έλλειμμα του 2009 από περίπου 12-13% σε 15,4%, με στόχο να επιβληθούν στην χώρα περισσότερα και σκληρότερα δημοσιονομικά μέτρα».
Άλλωστε, ο ίδιος φέρεται να είχε προβεί σε καταγγελία ενώπιον των εισαγγελικών αρχών πως τα στοιχεία της Υπηρεσίας έδειχναν το έλλειμμα στο επίπεδο του 15,5% και ουσιαστικά έβαζαν τη χώρα στη δίνη σειράς σκληρών οικονομικών μέτρων.
Ο Διευθυντής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής Ανδρέας Γεωργίου είναι πρώην στέλεχος του ΔΝΤ και "άνθρωπος των αγορών".


http://udemand.wordpress.com/2011/11/30/

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΝΕΟΚΛΗ ΣΑΡΡΗ ΣΤΟΝ ''ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ''

ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΝΕΟΚΛΗ ΣΑΡΡΗ ΣΤΟΝ “ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ”

Αναρτήθηκε από τον/την 1greek στο Νοεμβρίου 23, 2011






Ο Νεοκλής Σαρρής, ο ευπατρίδης καθηγητής του Πάντειου Πανεπιστημίου που έφυγε από κοντά μας, υπήρξε προφητικός στην τελευταία συνέντευξή του στον ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ. Μια συνέντευξη που δόθηκε τον Μάρτιο του 2010, λίγο πριν η χώρα μας μπει βιαίως στον μηχανισμό υποστήριξης της τρόϊκας.


Ο Νεοκλής Σαρρής προβλέπει όσα βιώνει σήμερα ο ελληνικός λαός. Ο Μάκης Βραχιολίδης απέσπασε μια από… τις πιο ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις του, από έναν σπουδαίο άνθρωπο, αποσπάσματα της οποίας αναδημοσιεύουμε, ως ελάχιστο φόρο τιμής στον….
Νεοκλή Σαρρή.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΚΑΘΗΓΗΤΑ!

ΝΕΟΚΛΗΣ ΣΑΡΡΗΣ:
ΣΕ ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΗ ΧΩΡΑ ΜΕΤΑΒΑΛΛΕΤΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ…

* ΤΣΑΝΤΙΡΙ ΣΤΗΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
* ΡΑΓΙΑΔΕΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΤΑΓΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Από τον Μάκη Βραχιολίδη
Κάποιοι λένε πως αν οι πολιτικοί μας τηρούσαν όσα διακηρύσσει ο Νεοκλής Σαρρής, με τον ακέραιο, ευθύ, τολμηρό λόγο του, τότε τα πράγματα δεν θα είχαν φτάσει σε αυτό το χάλι για την χώρα μας.
Την ώρα που η Ελλάδα περνά την πιο κρίσιμη καμπή της μεταπολεμικής ιστορίας της, ο λόγος του Νεοκλή Σαρρής είναι περισσότερο επίκαιρος και αναγκαίος από ποτέ. Γνωστός καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου αλλά και Πρόεδρος του ιστορικού κόμματος της ΕΔΗΚ, στην συνέντευξή του είναι αποκαλυπτικός: Περιγράφει την σκληρή για την Ελλάδα πραγματικότητα, έτσι όπως δεν την έχουν «κατανοήσει ούτε οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, αλλά ούτε και οι ενδιαφερόμενοι, όσοι δηλ. στελεχώνουν το πολιτικό σύστημα στη χώρα. Μαζί με την οικονομική κατάρρευση επέρχεται η κατάρρευση του πολιτικού μας συστήματος» τονίζει ο Νεοκλής Σαρρής, για να συμπληρώσει: «Η Ελλάδα υποβιβάζεται σε μια τριτοκοσμική χώρα». Ο καθηγητής δεν διστάζει να υπογραμμίσει ότι «η Ελλάδα είναι προτεκτοράτο των ξένων δυνάμεων, αν μάλιστα μπούμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τότε θα βρεθούμε κάτω από μία στυγνή, άτεγκτη κηδεμονία».
Επονομάζει την Ευρωπαϊκή Ένωση σε «τσαντίρι στημένο στην άμμο, που στην πρώτη θύελλα σύρεται από την μία πλευρά στην άλλη, αφού αποδείχτηκε ότι δεν μπορεί να προασπίσει ούτε τα δικά της συμφέροντα».
Δεν διστάζει να καυτηριάσει την πολιτική της Γερμανίας, η οποία ενώ είναι υπόλογος έναντι της Ελλάδας για τις ζημιές που προκάλεσε επί γερμανικής κατοχής, αλλά και έναντι της Ευρώπης για την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, βγαίνει και από πάνω: Διασύρει ενορχηστρωμένα την Ελλάδα κι εμείς αντί να την βάλουμε στην θέση της… εκλιπαρούμε για έναν καλό λόγο από την Γερμανία»!!!
Έμπειρος στα θέματα των σχέσεων της Ελλάδος με την Τουρκία, ο Νεοκλής Σαρρής, χαρακτηρίζει διαχρονικά ραγιαδίστικη την πολιτική της Ελλάδος απέναντι στην γείτονα, μια Ελλάδα η οποία δεν τολμά να αντιτάξει ούτε έναν ισχυρό λόγο προς την Τουρκία. Ο Νεοκλής Σαρρής ο οποίος μεταφράζει για την χώρα μας το ογκώδες βιβλίο του Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας κ. Νταβούτογλου, το οποίο και θα παραδώσει στην δημοσιότητα σε ένα μήνα, υπογραμμίζει ότι το βιβλίο οραματίζεται την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όπως δε υπογραμμίζει, «η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται να κατακτήσει την Ελλάδα, ούτε την Κύπρο. Επιδιώκει να τις μετατρέψει σε δορυφόρες χώρες. Αυτές είναι διακηρυγμένες αρχές και από τον κ. Νταβούτογλου τις οποίες και προωθεί».

Κύριε καθηγητά, βρισκόμαστε ενώπιον μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, κατά την οποία ο Πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου μίλησε ευθέως για μειωμένη εθνική κυριαρχία, προβληματίζοντας με τις δηλώσεις του τον ελληνικό λαό. Θεωρείτε πράγματι ότι έχουμε μειωμένη εθνική κυριαρχία εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, ή η δήλωση αυτή έγινε σκόπιμα για να μας προετοιμάσει για επικείμενες υποχωρήσεις στην εθνικά μας δίκαια;

ΣΑΡΡΗΣ: Αναμφίβολα η οικονομική καχεξία δεν είναι ο καλύτερος πρεσβευτής των εθνικών μας δικαίων. Μία χώρα που είναι οικονομικά καθημαγμένη και κοινωνικά διαλυμένη, είναι επόμενο να μην είναι σε θέση να προασπίσει σθεναρά τα εθνικά της δίκαια. Εκφράζω την αμφιβολία εάν τυχόν ο Πρωθυπουργός ήταν σε θέση να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της αλήθειας που ξεστόμισε.
Η Ελλάδα ευρίσκεται και πάλι στο μάτι του κυκλώνα και ευρίσκεται λόγω της ασύγγνωστης αβελτηρίας των εκάστοτε κυβερνήσεων. Κυβερνήσεων των δύο μεγάλων κομμάτων. Μαζί με την οικονομική κατάρρευση, επέρχεται και η κατάρρευση του πολιτικού μας συστήματος, κάτι που δεν έχουν κατανοήσει ούτε οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, αλλά ούτε και οι ενδιαφερόμενοι, όσοι δηλ. στελεχώνουν το πολιτικό σύστημα στη χώρα.
Λόγω της ασύγγνωστης αυτής αβελτηρίας, της εγκληματικής αβελτηρίας που επέδειξαν τα δύο μεγάλα κόμματα, η Ελλάδα χρησιμοποιείται ως ένας μοχλός για αλλότριους σκοπούς, που δεν αφορούν μόνον την Ελλάδα αλλά ευρύτερες γεωοικονομικές και γεωστρατηγικές πολιτικές. Για παράδειγμα: καταδεικνύεται η Ε.Ε. σε μια πανάκια η οποία θα έλυνε ως διά μαγείας όλα τα προβλήματα: οικονομικά, εξωτερικής πολιτικής κ.λ.π. Σε αυτήν εστήριξαν οι Έλληνες πολιτικοί όλες τις ελπίδες τους, προκειμένου να αράξει η χώρα στο ασφαλές λιμάνι της Ενώσεως. Καταδεικνύεται όμως ότι η Ε.Ε. δεν είναι εις θέσιν ούτε τα σύνορά μας να προασπίσει ούτε να προσδώσει κύρος σε μια εξωτερική πολιτική που στόχο έχει την προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων, αλλά ούτε την οικονομία της ίδιας της χώρας μπορεί να σώσει. Συνεπώς η Ε.Ε. αποδεικνύεται σαν μια φενάκη, η οποία καλύπτει την ανυπαρξία της ως μίας Ευρωπαϊκής οντότητας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει ότι εμπαίζει την Ελλάδα: Μας πίεσε να πάρουμε μέτρα προκειμένου να μας στηρίξει και τώρα που τα πήραμε, η κ. Μέρκελ και ο κ. Μπαρόζο μας λένε ότι βοήθεια δεν μας δίνουν, ότι το πρόβλημα είναι δικό μας και όχι δικό τους και μας συστήνουν να πάμε στο Δ.Ν.Τ. Τελικά τι Ένωση είναι αυτή που αρνείται να στηρίξει ένα μέλος της;

ΣΑΡΡΗΣ: Πολύ φοβάμαι ότι η Κυβέρνηση με τα παπαγαλάκια της, προσπαθεί να μας πείσει ότι η προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, θα είναι μια λύση! Βεβαίως, θα είναι μια μεγάλη αποτυχία. Η Ελλάδα υποβιβάζεται σε μια τριτοκοσμική χώρα, είτε μας αρέσει είτε όχι. Αν το Νομισματικό Ταμείο δεν επιβάλλει όρους περισσότερο επαχθείς από αυτούς που ήδη έχει επιβάλλει η Κυβέρνηση, ακόμη και σε αυτή την απίθανη περίπτωση, θα έχουμε κατ’ ουσίαν μια αποχώρηση της Ε.Ε. σε κρίσιμο θέμα που ήταν της αρμοδιότητάς της και αυτόματα θα επέλθει η υπερέχουσα εξουσία των ΗΠΑ. Ως γνωστόν, το Δ.Ν.Τ. κινείται στον αστερισμό της Υπερατλαντικής συμμαχίας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποδεικνύεται σαν ένα τσαντίρι στημένο στην άμμο, που στην πρώτη θύελλα σύρεται από την μία πλευρά στην άλλη. Και αυτό το τσαντίρι στεγάζει εθνικά συμφέροντα, μολονότι η Ελλάδα απεμπολεί την έννοια «εθνικός» από παντού. Ο όρος «εθνικός» τελεί υπό διωγμόν και έξωση.

Τελικά κύριε καθηγητά την χώρα αυτή δεν την κυβερνά ο Παπανδρέου; Ψηφίσαμε ΠΑΣΟΚ αλλά ποιοι μας κυβερνούν; Ο Όλι ρεν και άλλοι υπάλληλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

ΣΑΡΡΗΣ: Η Ελλάδα ήταν ήδη μία χώρα με μειωμένη κυριαρχία. Τώρα παράγινε το κακό. Αν μάλιστα μπούμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όπως σας είπα, τότε θα μπούμε κάτω από μία στυγνή, άτεγκτη κηδεμονία. Πείτε μου, τι διαφέρει ένα προτεκτοράτο από μια τέτοια χώρα; Η Ελλάδα γεννήθηκε ως προτεκτοράτο των μεγάλων Δυνάμεων και συνεχίζει να είναι προτεκτοράτο. Κάθε μέρα που περνάει επιβεβαιώνεται αυτός ο σκληρός ορισμός τον οποίο είχα δώσει πριν από πολλά χρόνια για την Ελλάδα.

Δεν διακρίνω καμία αισιοδοξία στα λόγια σας κύριε Σαρρή.

ΣΑΡΡΗΣ: Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος. Για να είμαι αισιόδοξος πρέπει να αισιοδοξώ για την επόμενη γενιά. Ως Πανεπιστημιακός δάσκαλος, σας το λέω ότι οι σημερινοί νέοι δεν μπορούν να συλλάβουν την δυσχερή θέση στην οποία βρίσκεται η κοινωνία και το κράτος. Έχουν κατορθώσει… εργαζόμενοι από διαφορετικές πολιτικές να εξουδετερώσουν όλα τα αντανακλαστικά της κοινωνίας και δη των νέων ανθρώπων. Υπήρξαμε όλοι νέοι. Οι προηγούμενες γενιές είχαν τσαγανό. Ότανο τσαγανός όμως είναι σκέτη άρνηση, σκέτος αναρχισμός, δεν λύνει το πρόβλημα. Αυτοί που καταστρέφουν, δεν προσφέρουν τίποτε άλλο πέρα από την καταστροφή. Έχω πάει σε πολλά Πανεπιστήμια του εξωτερικού. Αυτή η ρύπανση και η καταστροφή που επικρατεί στα δικά μας Πανεπιστήμια, δεν συναντάται πουθενά αλλού. Δυστυχώς αυτή είναι η κατάσταση των νέων ανθρώπων. Σε τι να ελπίζω λοιπόν κύριε Βραχιολίδη; Σε ένα θαύμα; Θαύματα στην εποχή μας γίνονται πολύ δύσκολα.

Η Κυβέρνηση ψήφισε εν μία νυκτί το νομοσχέδιο για τους μετανάστες. Θα δίνει την ιθαγένεια στους μετανάστες με συνοπτικές διαδικασίες. Ήδη διατυπώθηκε η άποψη ότι οι 200.000 μουσουλμάνοι της Θράκης και οι 500.000 μουσουλμάνοι που αναμένεται να λάβουν την ελληνική ιθαγένεια, θα κατεβάσουνι σε μελλοντικές εκλογές μουσουλμανικό κόμμα υπό την αιγίδα της Τουρκίας, με ό,τι δυσάρεστα επακόλουθα μπορεί να φέρει αυτό για την χώρα μας.

ΣΑΡΡΗΣ: Η ελληνική ιθαγένεια δεν είναι σαν την «αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή». Δεν μπορεί να αποκτάς αυτομάτως την ελληνική ιθαγένεια! Αν μη τι άλλο πρέπει να ξέρεις την ελληνική γλώσσα. Κι όμως, είδα κατάπληκτος μια βιντεοσκόπηση από πορεία που είχαν οργανώσει πολιτικά κόμματα μεταξύ των οποίων και ο ΣΥΡΙΖΑ, με τους μετανάστες, για το νομοσχέδιο. Εκεί βγήκε κάποιος μετανάστης ο οποίος ούρλιαζε μιλώντας στην γλώσσα του, μετά είπε δυο προτάσεις σε πολύ κακά αγγλικά και διαμαρτύρετο γιατί τον υποχρέωναν να μάθει την ελληνική γλώσσα, προκειμένου να πάρει την ελληνική ιθαγένεια! Αυτός δηλαδή ήθελε την ιθαγένεια χωρίς καν να μάθει τα ελληνικά! Πριν από λίγο καιρό, κάποιοι από το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν κ.α. διαδήλωναν στην οδό Σταδίου, με την Ισλαμική κραυγή «Αλάχου Εκμπέρ». Οι Έλληνες δεν έχουν αντιληφθεί τι κίνδυνος ελλοχεύει στην χώρα με τέτοιου είδους ισλαμικές ιαχές; Πέρα βρέχει! Αν όμως γινόταν μια αντίστοιχη συγκέντρωση από ακραίους Ορθοδόξους χριστιανούς, με το «Σώσον Κύριε τον Λαόν σου» για παράδειγμα, θα είχε ξεσηκωθεί στο πόδι ο τύπος, μιλώντας για την μαύρη αντίδραση στο κέντρο της Αθήνας. Ενώ στην πραγματικότητα, υπάρχει αντίδραση στο κέντρο της Αθήνας από το Ισλάμ που σηκώνει κεφάλι και κανείς δεν ενδιαφέρεται. Το ότι η Τουρκία θα χρησιμοποιήσει το κύρος της για να γίνει ο προστάτης και παραστάτης όλων αυτών των μουσουλμάνων στις Βαλκανικές και Ευρωπαϊκές χώρες, είναι πασίδηλο.

Δεν υπάρχει ούτε εθνικό μέτωπο; Η φιλοπατρία του Έλληνα που πήγε;

ΣΑΡΡΗΣ: Η κοινωνική και η εθνική συνοχή στην πατρίδα, έχουν δεχθεί πλήγματα καίρια. Έχουν διαλυθεί. Αυτή η ιδεολογική κατάσταση που καλύπτει τον χώρο εξουσίας και τον χώρο της αντιεξουσίας, διαπιστώνω ότι είναι ίδια. Και τι εννοώ: Κάποτε οι αντιεξουσιαστές, οι οποίοι εμφανίζονται κυρίως με την μορφή τρομοκρατίας, χρησιμοποιούσαν μία ρητορεία η οποία είχε μέσα της τόσο κοινωνικά στοιχεία, όσο και εθνικά. Τα λέγανε «πατριωτικά». Παράδειγμα η «17 Νοέμβρη». Σήμερα, η νέα γενιά τρομοκρατίας έχει μία ρητορεία η οποία ταυτίζεται με την ρητορεία της εξουσίας. Όπως για παράδειγμα υπέρ των μεταναστών. Δηλαδή οι αντιλήψεις της εξουσίας περάσανε και στην αντιεξουσία. Έχουμε με άλλα λόγια και την εξουσία και την αντιεξουσία σε μια μονοδιάστατη αντίληψη, η οποία ουσιαστικά διαλύει την Ελλάδα. Ποιες δυνάμεις μπορούν να αντιδράσουν σε αυτό; Δεν υπάρχουν δυνάμεις. Και όποιες υπάρχουν, είναι είτε περιθωριακές ή περιθωριοποιούμενες και λοιδορούμενες.

Η ερώτηση μοιάζει με ρητορική αλλά δεν είναι δεδομένου ότι είσθε Πρόεδρος του κόμματος της ΕΔΗΚ: Αν ήσασταν στην θέση του Πρωθυπουργού, τι θα αντιτάσσατε απέναντι στην Τουρκία; Πώς θα συνομιλούσατε με τους Τούρκους;

ΣΑΡΡΗΣ: Θα κοίταζα να τοποθετήσω τις σχέσεις σε ίσο επίπεδο. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: Η Ελλάδα δεν έχει προχωρήσει στην χάραξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Μία ζώνη η οποία συνδέει τρόπον τινά την Ελλάδα με την Κύπρο. Και δεν το κάνει η Κυβέρνηση γιατί είναι ραγιάς, φοβάται την Τουρκία. Όλα αυτά περνάνε ως μήνυμα στην Άγκυρα ότι η Ελλάδα τα κάνει επάνω της μόλις βλέπει την Τουρκία. Δυστυχώς, τρία είναι τα κακά που έχουμε: Πρώτον, η ελληνική πολιτική έχει φοβία έναντι της Τουρκίας. Δεύτερον, έχει φοβία έναντι των ξένων, διότι πιστεύει ότι οι ξένοι κυβερνούν αυτή την χώρα. Όταν ένα κόμμα έρθει στην εξουσία, πιστεύει ότι έχει πάρει το πράσινο φως από τα ξένα κέντρα εξουσίας. Και τρίτον, υπάρχει η ανικανότητα των πολιτικών που έχουν χειρισθεί κρίσιμα εθνικά θέματα.

είπε:

ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας υπήρξε δικό της έργο. Και η οποία είχε ως αποτέλεσμα την εγκατάσταση της Αμερικής στα κράτη που συνιστούσαν την τέως Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας. Και την ενίσχυση της Αμερικάνικής επιρροής στα Βαλκάνια. Τα Βαλκάνια διαλύθηκαν από τους Γερμανούς και μετά τα παρέδωσαν στους Αμερικανούς. Αυτά όμως τα θέματα δεν τα θέτει η Ελλάδα σε κανέναν και απλώς εκλιπαρούμε για έναν καλό λόγο από την Γερμανία. Η Γερμανία είναι υπόλογος έναντι της Ελλάδας. Δεν έφεραν την Γερμανία ενώπιον των ευθυνών της για τις τεράστιες ζημίες που έκαναν τα ναζιστικά στρατεύματα στην χώρα μας και για την επιστροφή του κατοχικού δανείου το οποίο ουσιαστικά δεν εξοφλήθη. Ενώ είναι υπόλογος η Γερμανία, βγαίνει και από πάνω! Όταν δε τους στριμώξεις, η απάντησή τους είναι παιδαριώδης και προπετής: «Παρητήθη ο Καραμανλής των αποζημιώσεων», λένε. Ως γνωστόν προφορική παραίτηση δεν ισχύει. Πώς είναι δυνατόν να παραιτηθείς; Ή λένε το άλλο: «Εμείς σας έχουμε αποζημιώσει τόσα χρόνια που ερχόμαστε στην χώρα σας και αφήνουμε το συνάλλαγμά μας στην Ελλάδα». Αυτά που λένε οι Γερμανοί είναι ηλίθια και κανείς δεν στρέφεται να τους πει «είστε ηλίθιοι». Αντί τούτου, δεχόμαστε ενορχηστρωμένο υβρεολόγιο από την Γερμανία. Ο Τολστόϊ είχε πει: «Ξύσε τον Ρώσο θα βρεις τον Μουζίκο. Ξύσε τον Γερμανό θα βρεις τον Ναζί».

by Siglitiki στο eglimatikotita.gr
http://1greek.wordpress.com

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Μία μικρὴ Πόντια Ἑλληνίδα ξεσηκώνει μὲ ποντιακοὺς χοροὺς τοὺς Τούρκους σὲ τηλεοπτικὸ παιχνίδι!!!

Μία μικρὴ Πόντια Ἑλληνίδα ξεσηκώνει μὲ ποντιακοὺς χοροὺς τοὺς Τούρκους σὲ τηλεοπτικὸ παιχνίδι!!!

23 Νοε 2011
Τὸ βίντεο τοῦ Ρωμαίϊκου Ὁδοιπορικοῦ ποὺ ἔχει σαρώσει στὸ Youtube: Μία μικρὴ Πόντια Ἑλληνίδα ξεσηκώνει μὲ ποντιακοὺς χοροὺς τοὺς Τούρκους σὲ τηλεοπτικὸ παιχνίδι!!!

Μέσα σὲ ἕνα ἑξάμηνο ἔφτασε σχεδὸν τὶς 40.000 προβολὲς
Ἡ μικρὴ Πόντια Ἑλληνίδα (Karadenizli Rum) Μπιούσρα Γκεντς (Busra Genc) «μαγεύει» τὴν Τουρκία, σὲ πρόγραμμα τῆς τουρκικῆς τηλεόρασης, μὲ ποντιακὰ τραγούδια καὶ χορούς!!!
Ἔχουμε γράψει ὅτι ὁ ἑλληνισμὸς ἀναγεννᾶται πραγματικὰ σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο: ἄγνωστες γιὰ τὴ γενιὰ μᾶς δυνάμεις ποὺ ἐκφράζουν τὸ πανελλήνιο πνεῦμα ἐνεργοποιοῦνται κατὰ ἕναν τρόπο θαυμαστό, στηρίζοντας παρασκηνιακὰ τὰ ἑλληνικὰ συμφέροντα καὶ βοηθώντας σιγὰ-σιγὰ τὴν Ἑλλάδα νὰ ξεπεράσει τὴν κρίση! Ἔτσι, καθόλου δὲν ἀποκλείεται νὰ ποῦμε στὸ τέλος ὅτι...

ἡ σημερινὴ κρίση ποὺ μαστίζει τὴν κοινωνία μᾶς ὑπῆρξε τελικὰ «εὐλογία Θεοῦ», ἀφοῦ δραστηριοποίησε νέες δυνάμεις τοῦ ἑλληνισμοῦ παντοῦ πάνω στὴν ὑφήλιο! Στὰ Βαλκάνια, πέραν τοῦ Ἀτλαντικοῦ, στὴν εὐρασιατικὴ Ἀνατολή, στὴ «μαύρη ἤπειρο», παντοῦ παρατηρεῖται μία ἀξιομνημόνευτη «μυστικὴ» κινητοποίηση τοῦ ἀπόδημου ἑλληνισμοῦ καὶ τοῦ ξένου φιλελληνισμοῦ... Τὰ ὅσα μάλιστα συμβαίνουν στὴ γειτονικὴ Τουρκία θὰ πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ τὰ καταγράψουμε καὶ νὰ τὰ λάβουμε πολὺ σοβαρὰ ὑπόψη.

Μία πρωτοφανὴς λοιπὸν ἀναβίωση τοῦ ἑλληνισμοῦ παρατηρεῖται τὸν τελευταῖο καιρὸ στὴν Τουρκία! Τὰ ἑλληνικά, ὡς ἐκμάθηση ξένης γλώσσας, κάνουν ἀπίστευτη «θραύση», καὶ μάλιστα σὲ ὁρισμένες περιοχὲς εἶναι ἡ... πρώτη σὲ προτίμηση ξένη γλώσσα τῶν Τούρκων!!! Ἀκόμη, ὁ κρυπτοχριστιανισμὸς τῆς χώρας αὐτῆς ξυπνάει μὲ ρυθμοὺς ραγδαίους – ἔστω καὶ ὑπὸ τὴν κάλυψη τῶν κοινῶν παραδοσιακῶν δρώμενων τῆς λαϊκῆς λατρείας Ἰσλὰμ καὶ Ὀρθοδοξίας – καὶ μάλιστα σὲ κάποιες περιπτώσεις ἔχει ἐντυπωσιακὲς «παρενέργειες» στὸ ἐσωτερικό της τουρκικῆς κοινωνίας (ὅπως στὴν ἐκπληκτικὴ ἀναβίωση τῆς πίστης στὸν Ἅγιο Γεώργιο, στὴ γιορτὴ τοῦ ὁποίου κατὰ δεκάδες χιλιάδες συρρέουν οἱ κάτοικοι τῆς χώρας...).
Τὸ ἴδιο ἐκπληκτικὴ εἶναι ἡ κατάσταση στὴν περιοχὴ τοῦ Πόντου (τουρκικὴ ἐπαρχία τοῦ Karadeniz), ὅπου θὰ μποροῦσε κανεὶς νὰ πεῖ ὅτι πρόκειται γιὰ ἕνα φοβερὸ καὶ τρομερὸ λαϊκὸ ἡφαίστειο ποὺ σιγοβράζει! Καταρχᾶς πρέπει ἀπαραίτητα νὰ τονίσουμε πὼς οἱ κάτοικοι τῆς βόρειας Τουρκίας αὐτοαποκαλοῦνται... Ἕλληνες (!), στὰ τουρκικὰ “Rumlar” καὶ μάλιστα σὲ ἐπίσημα τουρκικὰ ἔγγραφα καὶ βιβλία!!!

Ἀλλὰ καὶ τὸ ἴδιο τὸ περίφημο «βαθὺ κράτος» τῆς Ἄγκυρας χαρακτηρίζει σὰν Ἕλληνες τοὺς πληθυσμοὺς ποὺ ζοῦν κατὰ μῆκος τῶν ἀκτῶν τοῦ Εὔξεινου Πόντου καὶ εἰδικότερα στὰ χωριὰ τῆς περιοχῆς (ψηλὰ πάνω στὰ ὅρη, ἀπ’ ὅπου ἀντικρίζουν τὸ πέλαγος...), ἀλλὰ καὶ στὶς μεγαλουπόλεις τῆς Τραπεζούντας, τῆς Κερασούντας καὶ τῆς Σαμψούντας... Ἄρα πρόκειται γιὰ μία ἄτυπη, πολιτιστική, μειονότητα μὲ ἑλληνικὴ συνείδηση μέσα στὴν «καρδιὰ» τοῦ τουρκικοῦ ἔθνους-κράτους!...

Τὰ ἤθη κι ἔθιμα τοῦ λαοῦ αὐτοῦ εἶναι τὰ ἴδια ἀκριβῶς μ’ αὐτὰ τῶν Πόντιων ποὺ ζοῦν στὴν Ἑλλάδα. Αὐτὸ παρατηρεῖται κυρίως στὸν τομέα τῆς μουσικῆς, ὅπου μάλιστα πολλὰ τραγούδια εἶναι ἀπὸ κοινοῦ στὴν τουρκικὴ γλώσσα καὶ τὴν ποντιακὴ διάλεκτο! [τελευταία ἕνα μικρὸ κοριτσάκι, 10 ἐτῶν, ἀπὸ τὴν περιοχὴ τῆς Μαύρης Θάλασσας κατέπληξε τὸ τουρκικὸ κοινό, τραγουδώντας καὶ χορεύοντας τοὺς ποντιακοὺς ρυθμούς, μὲ τὴ συνοδεία λύρας, ἀποσπώντας ἄριστες κριτικὲς ἀπὸ τοὺς εἰδικούς: πρόκειται γιὰ τὴν Μπιούσρα Γκεντς, ποὺ ἀποθέωσε τὸ πανελλήνιο πνεῦμα στοὺς τηλεοπτικοὺς δέκτες τῆς γειτονικῆς χώρας]

Ὥστε οἱ ἑλληνογενεῖς πληθυσμοὶ τῆς τουρκικῆς αὐτῆς ἐπικράτειας ἐπιστρέφουν ἀργὰ ἀλλὰ σταθερὰ στὸ ἑλληνικὸ πνεῦμα, δίνοντας μία ἄλλη, νέα, διάσταση στὸ τόσο σύνθετο πλέγμα τῶν ἑλληνοτουρκικῶν σχέσεων. Κάποιοι μάλιστα θεωροῦν ὅτι οἱ Τουρκοπόντιοι, μαζὶ μὲ τοὺς ὑπόλοιπους ἑλληνικῆς προέλευσης Τούρκους ὑπηκόους, θὰ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ θὰ ἐπιβεβαιώσουν τὴν προφητεία τοῦ Πατροκοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ὅτι τὸ 1/3 τῶν Τούρκων θὰ προσχωρήσουν ξανὰ στὴ Ρωμηοσύνη καὶ θὰ γίνουν, ὅπως λέει κι ὁ καθηγητὴς Δημήτρης Κιτσίκης, «οἱ καλύτεροι Ἕλληνες»!!!

Πέρα ὅμως ἀπὸ τὴν καθαρὰ πολιτισμικὴ παράμετρο τοῦ ὅλου θέματος, ὑφίσταται καὶ μία ἄλλη διάσταση, μὲ τεράστιο βάθος καὶ πλάτος: ἡ πολιτικὴ ὑπεραξία τοῦ ποντιακοῦ ζητήματος, ποὺ ὄχι ἁπλὰ εἶναι ὑπαρκτή, ἀλλὰ καὶ τείνει νὰ ἀποτελέσει καὶ ἕνα σοβαρὸ «ἀγκάθι» γιὰ τοὺς Τούρκους φασίστες, ποὺ ἐμποδίζουν τὴν ἑλληνοτουρκικὴ προσέγγιση, μέσω τῶν διεκδικήσεών τους ἔναντί της χώρας μας καὶ τὸν συστηματικὸ ἀνθελληνισμὸ ποὺ καλλιεργοῦν σὲ τμήματα τοῦ τουρκικοῦ ἔθνους, δηλητηριάζοντας τὶς λαϊκὲς καρδιές... Ὅμως ἐδῶ ὀφείλουμε νὰ ποῦμε ὅτι οἱ συγκεκριμένοι τουρκικοὶ ἐθνικιστικοὶ κύκλοι ἔχουν ἀποτύχει παταγωδῶς στὴν ἄθλια ἀποστολή τους!

Ὄχι μόνο δὲν ἔχουν στρέψει τὸν μέσο Τοῦρκο κατὰ τῶν Ἑλλήνων, ἀλλὰ συμβαίνει τὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο: δὲν ὑπάρχει ἄλλος λαὸς πάνω στὸν πλανήτη, ποὺ νὰ γίνεται ἀποδεκτὸς ἀπὸ τοὺς ἁπλοὺς Τούρκους μὲ τόση συγκίνηση καὶ ἀγάπη, ὅπως ὁ ἑλληνικός!!! Καὶ βέβαια αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ ἀποτυχία τους, γεμίζει τοὺς συγκεκριμένους ρατσιστικοὺς κύκλους μὲ ἀκόμα μεγαλύτερη κακία κατὰ τοῦ ἑλληνισμοῦ...

Σήμερα λοιπόν, καὶ μὲ ἀφορμὴ τὸ ποντιακὸ ζήτημα, τὸ ὁποῖο (ὅπως εὔστοχα λέει καὶ ὁ μεγάλος Ἕλληνας πατριώτης Μιχάλης Χαραλαμπίδης) εἶναι θέμα πρώτης γραμμῆς γιὰ τὸν ἑλληνισμὸ – μαζὶ μ’ ἐκεῖνα τῆς Κύπρου καὶ τῆς Βορείας Ἠπείρου – οἱ Τοῦρκοι ἐθνικιστὲς ποὺ κατέχουν κάποιες θέσεις-κλειδιὰ στὸν τουρκικὸ κρατικὸ (καὶ παρακρατικό...) μηχανισμὸ προβληματίζονται ἔντονα. Φοβοῦνται τὴν ἀφύπνιση τῶν Ἑλληνορθόδοξών της Τουρκίας καὶ θέτουν τὸ ποντιακὸ ζήτημα σὲ ἔκτακτη μελέτη στὴν «ἡμερήσια διάταξη» τῶν προβληματισμῶν τους...

Γι’ αὐτὸ καὶ πολὺ πρόσφατα – καὶ μὲ ἀφορμὴ τὰ ποντιακὰ τραγούδια ποὺ ἀκούγονταν παντοῦ πάνω στὰ πλοῖα, στὶς κρουαζιέρες τοῦ Εὔξεινου Πόντου! – σὲ σύσκεψη τοῦ Ἐθνικοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας τῆς χώρας (τοῦ περίφημου MGK) Τοῦρκος στρατηγὸς ἔθεσε ἐπίσημα τὸ ἐν λόγω θέμα!

Τί ἀκριβῶς λένε οἱ πληροφορίες, ποὺ βέβαια ἔφτασαν καὶ στὰ «αὐτιὰ» τῆς ἑλληνικῆς ΕΥΠ; Ὅτι ὁ τουρκικὸς στρατὸς φοβᾶται, λέει, τὴν ἀναβίωση τοῦ ποντιακοῦ ἀντάρτικου στὴν περιοχή, γιὰ τὸ ὁποῖο τὰ λεπτομερῆ στοιχεῖα εἶναι ἀκόμη συγκεχυμένα. Λέγεται γιὰ παράδειγμα ὅτι τοῦ ποντιακοῦ ἀντάρτικου ἡγεῖται μία, σχετικὰ νεαρή, γυναίκα μὲ δυναμικὸ χαρακτήρα, ἀναβιώνοντας ἔτσι τὸν θρύλο τῶν μυθοϊστορικῶν Ἀμαζόνων τῆς περιοχῆς!!!

Αὐτὴ ἡ κοπέλα, Τουρκάλα βεβαίως ὑπήκοος, ἔχει ἐνεργοποιήσει ἕνα εὐρὺ δίκτυο ἐπίδοξων ἀνταρτῶν, ποὺ ἤδη ἀποθηκεύει ὁπλισμὸ σὲ κρύπτες πάνω στὰ ψηλὰ βουνὰ τοῦ Πόντου, ἀναμένοντας τὴ στιγμὴ ποὺ θὰ δωθεῖ τὸ σύνθημα τῆς διεκδίκησης ἀνθρώπινων καὶ ἐθνικῶν δικαιωμάτων! Εἶναι μακριὰ αὐτὴ ἡ στιγμή; Ὄχι καὶ τόσο, λέει ἡ ἐνημέρωσή μας, ἀφοῦ ἀφενὸς ἡ πολιτικὴ τῶν Ἔρντογαν-Γκιουλ θεωρεῖται εὐνοϊκὴ γιὰ τὰ ἑλληνικὰ συμφέροντα καὶ ἀφετέρου οἱ ἐξεγέρσεις στὸν ἀραβικὸ-μεσανατολικὸ κόσμο δὲν ἀποκλείεται νὰ δημιουργήσουν παρόμοιες προϋποθέσεις καὶ στὴν ἴδια τὴν Τουρκία...

Οἱ Τοῦρκοι ποὺ ἀνήκουν στὸ «βαθὺ κράτος» (τὸ ὁποῖο κάθε ἄλλο παρὰ ἐπιθυμεῖ τὴν καλὴ γειτνίαση μὲ τὴν Ἑλλάδα...) ὑποπτεύονται διασυνδέσεις τοῦ ἀντάρτικου-«ἔμβρυου» μὲ τὶς ἑλληνικὲς μυστικὲς ὑπηρεσίες! Ἄλλωστε παλαιότερα εἶχαν κατηγορήσει εὐθέως Ἕλληνες ἀξιωματούχους ποὺ δραστηριοποιοῦνταν στὴν περιοχὴ – καὶ ποὺ εἶναι πραγματικοὶ ἥρωες τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους! – ὡς ἐπικίνδυνους πράκτορες, ποὺ ἐπιθυμοῦν τὴν ὑπονόμευση τῆς εἰρήνης στὸ ἐσωτερικό της Τουρκίας, ἀκόμα καὶ τὸν ἀκρωτηριασμὸ τῆς τουρκικῆς ἐπικράτειας! Εἶναι ἄραγε ἀκόμα τὸ ἑλληνικὸ “PKK” σὲ σπερματικὴ μορφὴ ἢ μήπως τὰ πράγματα εἶναι πιὰ ἀρκετὰ «προχωρημένα»;

Τὸ βέβαιο εἶναι ὅτι ἕνας ἀπίστευτος ὑπόγειος πόλεμος ἀνάμεσα σὲ μυστικὰ κέντρα τῆς Ἑλλάδας καὶ τῆς Τουρκίας μαίνεται αὐτὴ τὴν ὥρα, ἐνῶ εἶναι σίγουρο ὅτι ἡ κατάσταση εἶναι πλέον μὴ ἀναστρέψιμη! Ἡ μεγάλη μέρα τῆς ἐπανασύστασης τῆς Ρωμανίας πλησιάζει...

Δρ. Ἠσαΐας Κωνσταντινίδης

Ἐτικέτες προβολές, ἐκπληκτικά περιστατικά, ῥωμαίϊκα
5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...
ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΙ ΣΤΟΥς ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ.
Αυτο το βίντεο πρέπει να γίνει στο σήμα κατατεθέν του ιστολογίου σας γιατί υπενθυμίζει ότι οι Έλληνες Ρωμηοί κάποια στιγμή θα επιστρέψουν στην βασιλεύουσα των πόλεων την Κωνσταντινούπολη.
Έσσεται ήμαρ...
23 Νοεμβρίου 2011 7:04 μ.μ.

sapphire είπε...
εγώ πάλι δεν είμαι το ίδιο αισιόδοξος,δεν βλέπω να υπάρχει καθόλου πατριωτισμός,πράγμα που το θεωρώ ένα από τα βασικά στοιχεία που μας έφεραν στην οικονομική κρίση
23 Νοεμβρίου 2011 7:44 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...
Εντός Ελλάδος πράγματι sapphire ίσως δεν υπάρχει πατριωτισμός ή καλύτερα υπάρχει αλλά δεν φαίνεται. Στο εξωτερικό όμως δεν είναι ίδια τα πράγματα.
23 Νοεμβρίου 2011 9:47 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...
www.orthodoxia-ellinismos.gr

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Πως οι συμφωνίες της 26ης Οκτωβρίου ετοιμάζουν την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη και οδηγούν στην έμμεση κατάλυση του ελληνικού κράτους

Πως οι συμφωνίες της 26ης Οκτωβρίου ετοιμάζουν την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη και οδηγούν στην έμμεση κατάλυση του ελληνικού κράτους



Ομιλία του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου σε εκδήλωση-συνέντευξη τύπου που οργανώθηκε στην ΕΣΗΕΑ στις 15.11 με πρωτοβουλία του Μίκη Θεοδωράκη και συμμετοχή του ομότιμου Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργου Κασιμάτη



Θέλω να ευχαριστήσω τον Μίκη Θεοδωράκη για την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη του και να του εκφράσω τον τεράστιο και ανυπόκριτο θαυμασμό μου για το απαράμιλλο ένστικτο και τη ζωτικότητα που διαθέτει, το εφηβικό πάθος που τον διακρίνει. Προχτές του μιλούσα για τις συνέπειες των αποφάσεων της 26.10. ‘Όταν με άκουσε μούπε: «πρέπει αμέσως να κάνουμε κάτι, να δώσουμε μια συνέντευξη τύπου».

Η ιδέα ξεκίνησε πριν από δέκα μέρες. Διάβαζα έκπληκτος ένα άρθρο του New York Times, που αναφερόταν στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και έγραφε περίπου ότι το ελληνικό δίκαιο στο οποίο τώρα υπάγεται συνιστά ένα αποφασιστικό πλεονέκτημα έναντι του αγγλικού δικαίου. Και ότι η συμφωνία αναδιάρθρωσης ήταν περίπου λεόντεια, δεν τόλεγε έτσι, το άφηνε όμως να φανεί καθαρά, υπέρ των τραπεζών. Ξαφνιασμένος άρχισα να τηλεφωνώ στους υποτιθέμενους ειδικούς των κομμάτων και του Μνημονίου και τους αντίθετους. Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξή μου όταν διαπίστωσα ότι τα ελληνικά κόμματα, ενάμισυ χρόνο μετά την είσοδο της χώρας σε μια φοβερή κρίση με αφορμή το χρέος, δεν διαθέτουν καμιά σοβαρή, σε βάθος γνώση των ρυθμίσεων που το αφορούν!

Είναι αλήθεια ότι μου έχει ξανατύχει. Θυμάμαι ότι στην περίοδο του Σχεδίου Ανάν ουδείς, ή σχεδόν, δεν είχε καν φυλλομετρήσει, όχι μελετήσει ένα σχέδιο που καθόριζε δια παντός το μέλλον, την ίδια την ύπαρξη κυπριακού κράτους! Επιχειρηματολογούσαν στις τηλεοράσεις χωρίς να ξέρουν τι περιείχε αυτό το σχέδιο.

Μπορείτε άλλωστε να το διαπιστώσετε και σεις αν μπείτε στο ίντερνετ. Θα βρείτε εκεί δεκάδες μελέτες για την Ελλάδα, θα δείτε εξέταση σεναρίων εξόδου ή παραμονής στο ευρώ, θα δείτε ινστιτούτα και πανεπιστήμια να δημοσιεύουν μελέτες επί μελετών, στη Γερμανία, τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, το Βέλγιο. Εμείς εδώ σχεδόν τίποτα. Προφανώς περιμένουμε να μας πουν τι θα κάνουμε!

Μετά τις 26 Οκτωβρίου, τα πάντα συζητήθηκαν σε αυτή τη χώρα εκτός από ένα: τι περιέχουν και ποιές θα είναι οι συνέπειες εφαρμογής των αποφάσεων της 26ης Οκτωβρίου. Η προσφυγή στη λαϊκή βούληση που επιβάλλει το πνεύμα, αν όχι το γράμμα του Συντάγματος, παρακάμφθηκε, τρία κόμματα που αλληλλομισούνται αποφάσισαν, άραγε υπό την πίεση ποιάς ισχυρής, υπέρτερης δύναμης, διερωτάται κανείς, να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας, ο κ. Σαμαράς έπαιξε το πολιτικό κεφάλι του κορώνα γράμματα και όλα αυτά γιατί; Για να εφαρμοσθούν οι ουσιαστικά άγνωστες στην Ελλάδα ως προς τις συνέπειές της, και μεταξύ των βουλευτών μεν, άβουλων δε, αποφάσεις της 26.10 και να ψηφισθεί από τη Βουλή, με 180 ψήφους η δεύτερη δανειακή σύμβαση.

Μας λένε ότι αν δεν εφαρμοσθούν οι αποφάσεις της 26.10 θα μας διώξουν από την ευρωζώνη. Θα επιχειρήσουμε να σας δείξουμε, εξετάζοντας τον συνδυασμό νομικών και ρυθμίσεων οικονομικής πολιτικής που επιβάλλονται στην Ελλάδα, ότι σκοπός, ή πάντως αποτέλεσμα των αποφάσεων αυτών, θα είναι ακριβώς να διευκολύνουν την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Σήμερα, το χρέος είναι ένα δίκοπο μαχαίρι. Μπορεί να κόψει την Ελλάδα, μπορεί να κόψει και τους πιστωτές. Αν όμως εφαρμοσθούν τα συμφωνηθέντα, η Ελλάδα θα «αφοπλισθεί» από τα κυριότερα διαπραγματευτικά χαρτιά της.

Η συμφωνία δεν είναι φτιαγμένη για να κάνει βιώσιμη την Ελλάδα, είναι φτιαγμένη για να την οδηγήσει σε κατάσταση δουλοπάροικου, οικονομικής αποικίας των πιστωτών, που δεν θα έχει φυσικά κανένα περιθώριο να διαπραγματευθεί τη θέση της στην ΕΕ ή οτιδήποτε άλλο. Μπορεί να παραμένει ένα τύποις ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, θα έχει όμως στερηθεί από κάθε δυνατότητα άσκησης της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας του. Οι πιστωτές θα έχουν γίνει ιδιοκτήτες μιας χώρας που θα μοιάζει, όλο και πιο πολύ, με ένα Μπαγκλαντές στην Ευρώπη, μια χώρα που θα διώχνει όσους ‘Ελληνες μπορούν να φύγουν.

Για να εξασφάλιζε μια τέτοια συμφωνία την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, θα έπρεπε να οδηγεί σε μια οικονομία και ένα κράτος βιώσιμα. Αυτό που κάνει η συμφωνία είναι να λύνει τα προβλήματα των πιστωτών, προτού πετάξουν την Ελλάδα έξω από το ευρώ.

Καταστρέφουν για να εκβιάσουν

‘Όπως έγινε σε κάθε φάση, μέχρι τώρα, της κρίσης ο ελληνικός λαός τίθεται και πάλι ενώπιον ενός τρομοκρατικού και εκβιαστικού διλήμματος: είτε κάνουμε αυτό που μας λένε οι ξένοι, είτε οδηγούμεθα σε καταστροφή. Κανείς στην Αθήνα δεν έχει δώσει προσοχή σε αυτό που έγραψε ο Νομπελίστας Πωλ Κρούγκμαν: «κάντε αυτό που κάνουμε, όχι αυτό που σας λέμε να κάνετε». Μέχρι τώρα, κάνουμε αυτό που μας λένε να κάνουμε, αλλά οι καταστροφές όχι μόνο δεν αποφεύγονται, πλησιάζουν όλο και πιο κοντά.

Στην αρχή μας έλεγαν ότι πρέπει να γλυτώσουμε τη χρεωκοπία, τώρα μας λένε την έξοδο από το ευρώ, Κύριος οίδε τι θα πουν αύριο. Αν στην αρχή ισχυρίζονταν, όχι πολύ πειστικά, ότι η υπακοή οδηγεί στη σωτηρία, π.χ. ότι η Ελλάδα θα βγει στις αγορές το 2011, τώρα δεν μπαίνουν καν στον κόπο να περιγράψουν πως, π.χ., οι αποφάσεις της 26.10 θα οδηγήσουν όντως σε σωτηρία. Δεν τους απασχολεί καν να είναι ελάχιστα συνεπείς με τον εαυτό τους, ή να εξηγήσουν το βουνό από αποτυχημένες προβλέψεις και εκτιμήσεις.

Μήπως δεν θα σωζόμαστε με τις αποφάσεις του Μαίου 2010, του Μαρτίου και του Ιουλίου 2011, προτού διαπιστωθεί ότι δεν σωζόμαστε και χρειάζονται οι αποφάσεις του Οκτωβρίου; Παρεμβαίνοντας στον δημόσιο διάλογο και υποστηρίζοντας τις θέσεις της «αυτοκρατορίας των τραπεζών» και της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών, εναντίον της Ευρώπης, στις 23 Οκτωβρίου, τρεις μόνο μέρες πριν τη σύνοδο κορυφής, ο κ. Παπαδήμος περιέγραφε ως καταστροφικό το κούρεμα 50%. Τώρα σχημάτισε κυβέρνηση με κύρια αποστολή να εφαρμόσει τη συνταγή που ο ίδιος χαρακτήριζε καταστροφική. Αν συνεχισθούν αυτά, φοβούμεθα ότι είναι θέμα λίγου χρόνου μια βιβλική καταστροφή του ελληνικού λαού.

Για να είναι πειστικό κάθε φορά το δίλημμα προς τον ελληνικό λαό, παίρνονται μέτρα, συνειδητά ή όχι, για να το κάνουν πραγματικό. Η ίδια η ελληνική κυβέρνηση, με τον τρόπο που χειρίσθηκε το οικονομικό πρόβλημα, έκανε ότι μπορούσε για να προκαλέσει την «επικοινωνιακή» επίθεση κατά της χώρας, στα τέλη του 2009 και, στη συνέχεια, την κερδοσκοπική επίθεση της άνοιξης του 2010. Η Τράπεζα της Ελλάδας διευκόλυνε την κερδοσκοπική επίθεση κατά των ελληνικών τίτλων τριπλασιάζοντας την προθεσμία ακάλυπτων συναλλαγών όπως αποκάλυψαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, η Στατιστική Υπηρεσία κατηγορήθηκε από υψηλόβαθμα στελέχη της ότι φούσκωσε το έλλειμμα, η Αθήνα αρνήθηκε να απευθυνθεί στη Γερμανία και στη Ρωσία για βοήθεια, προκειμένου να δημιουργήσει τις συνθήκες που έφεραν τελικά το ΔΝΤ στην Ευρώπη και την Ελλάδα στο Μνημόνιο. Τότε, η Αθήνα «απειλούσε» δήθεν με το «πιστόλι» του ΔΝΤ, δηλαδή απειλούσε να αυτοκτονήσει μήπως την σκοτώσουν. Αργότερα, και ενώ ήδη είχε ωριμάσει η ιδέα ότι πρέπει να γίνει αναδιάρθρωση, η Ελλάδα σαμπόταρε την υλοποίησή της. Θέμα εξόδου μιας χώρας από το ευρώ ήταν αδιανόητο πριν ένα μήνα. Εξαγγέλλοντας δημοψήφισμα με το παραπλανητικό ερώτημα «26η Οκτωβρίου ή έξοδος από το ευρώ», ο κ. Παπανδρέου εισήγαγε μόνος του το θέμα στην ευρωπαϊκή ατζέντα, όπου το διευκόλυνε να εγκατασταθεί η στάση των υπολοίπων πολιτικών κομμάτων της χώρας, που απέφυγαν να απαντήσουν στα ιταμά και παράνομα ευρωπαϊκά τελεσίγραφα. Δημιούργησε δηλαδή η ίδια η Αθήνα την πολιτική συνθήκη για να γίνει κάποια στιγμή εφικτή η έξοδος, με τους όρους μάλιστα των πιστωτών και των Γερμανών. Με άλλα λόγια, προκειμένου να δικαιολογηθεί το δίλημμα «κάντε ότι σας λέμε ή θα καταστραφούμε», οργανώνεται όντως η καταστροφή, απομειώνονται τα νομικά, οικονομικά και πολιτικά διαπραγματευτικά χαρτιά της χώρας και αυξάνεται κάθε φορά το τίμημα ενός ενδεχόμενου ‘Όχι, ώστε να διστάζει να το επιλέξει ο ελληνικός λαός. Το τελικό αποτέλεσμα μιας τέτοιας πορείας δεν μπορεί να είναι παρά ο εθνικός όλεθρος. Δεν θέλουμε τώρα να κάνουμε δίκη προθέσεων ή ψυχανάλυση των πρωταγωνιστών, για όποιο λόγο όμως κι αν το κάνουν, αυτό ακριβώς κάνουν οι αρμόδιοι, διεθνείς και εγχώριοι, που εκπονούν σχέδια σωτηρίας της Ελλάδας εδώ και ενάμισυ χρόνο.

Στην αρχή μας είπαν μνημόνιο ή χρεωκοπία, σήμερα έχουμε μνημόνιο και χρεωκοπία. Αυτό που συζητάμε πλέον δεν είναι πως θα αποφύγουμε μια ήδη συντελεσθείσα χρεωκοπία, αλλά τους όρους της. Τώρα μας λένε 26η Οκτωβρίου ή θάνατος. Πολύ φοβούμεθα ότι αν τους ακολουθήσουμε θα έχουμε «και 26η Οκτωβρίου και θάνατο». ‘Όχι μόνο θα φύγουμε από το ευρώ, αλλά και θα τεθούμε προ του διλήμματος να κάνουμε μια επανάσταση κατά όλου του διεθνούς συστήματος, που δεν είναι βέβαιο ότι θέλουμε και ότι μπορούμε, ή ότι θα την κερδίσουμε, ή να αποδεχθούμε το τέλος του ελληνικού κράτους.

Προκειμένου να αποφασίσουμε αν πρέπει ή δεν πρέπει να εφαρμόσουμε τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου, πρέπει να εξετάσουμε κατ’ αρχήν τις συνέπειες αυτής της εφαρμογής. Στις 15 μέρες όμως που ακολούθησαν τη σύναψη των συμφωνιών αυτών, η Ελλάδα έχει συζητήσει τα πάντα, εκτός από το πραγματικό αποτέλεσμα της ενδεχόμενης εφαρμογής των συμφωνιών αυτών.

Οι συμφωνίες της 26ης Οκτωβρίου

Οι συμφωνίες αυτές εμπεριέχουν μια σειρά κρίσιμων ρυθμίσεων δικαίου και οικονομικής πολιτικής, οι οποίες δεν έχουν τύχει πλήρους επεξεργασίας ακόμα και τις αγνοούμε στην τελική τους μορφή, όχι όμως ως προς την κατεύθυνσή τους. Εφαρμοζόμενες, θα στερήσουν την Ελλάδα από κρίσιμα διαπραγματευτικά χαρτιά, που ακόμα διαθέτει, θα την αλυσοδέσουν με τρόπο μη αντιστρέψιμο, που θα χρειάζεται πλέον καθολική ρήξη για να επιβιώσει. Με άλλα λόγια, η 26η Οκτωβρίου, προβλέπει μια δραματική επιδείνωση των όρων αποπληρωμής του ελληνικού χρέους και ολοκληρώνει την πορεία μετάβασης της Ελλάδας από ένα σχετικά ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος σε μια ιδιόμορφη οικονομική αποικία.

Η ψήφιση της δεύτερης δανειακής σύμβασης από τη Βουλή, και μάλιστα με αυξημένη πλειοψηφία, σε συνδυασμό με τη συμφωνία αναδιάρθρωσης θα οδηγήσει στην υπαγωγή του συνόλου του ελληνικού χρέους από τη δικαιοδοσία του ελληνικού δικαίου στη δικαιοδοσία του πολύ δυσμενέστερου αγγλικού. ‘Όπως σημειώνουν όλοι οι ξένοι και ‘Ελληνες ειδικοί που έχουν αρθρογραφήσει επ’ αυτού, περιλαμβανομένης και σχετικής μελέτης του Πανεπιστημίου Duke των ΗΠΑ, η υπαγωγή του χρέους στο ελληνικό δίκαιο είναι ένα ισχυρότατο διαπραγματευτικό χαρτί, είδος «ατομικού όπλου» στους πολέμους χρέους. Επιτρέπει στην ελληνική Βουλή να καθορίσει εκείνη τους όρους αποπληρωμής των ομολόγων. Της επιτρέπει επίσης, αν η χώρα αποφασίσει ή αναγκαστεί να πάει σε εθνικό νόμισμα, ή αν διαλυθεί το ευρώ, να καθορίσει κυρίαρχα την ισοτιμία αποπληρωμής των ομολόγων και να πληθωρίσει το χρέος της μαζί με το νόμισμά της. Η Ελλάδα δεν επιθυμεί πιθανώς να φύγει από το ευρώ για να εφαρμόσει αυτή τη μέθοδο, μπορεί όμως να απειλήσει ότι θα το πράξει, ώστε να αποσπάσει τη συμφωνία αναδιάρθρωσης του χρέους που έχει απελπιστικά ανάγκη. Σήμερα, και σε ότι αφορά το χρέος, η παραμονή ή έξοδος της χώρας από το ευρώ είναι όπλο στα χέρια της Αθήνας, αύριο θα είναι όπλο στα χέρια των πιστωτών της, που, αφού διασφαλίσουν με την 26η Οκτωβρίου τα συμφέροντα των τραπεζών θα αποφασίσουν αν θα την κρατήσουν ή όχι εντός ευρωζώνης. Μια ευρωζώνη άλλωστε που κινδυνεύει ήδη είτε να μην υπάρχει, είτε να μετατραπεί οριστικά σε φυλακή των εθνών και των λαών. Σήμερα άλλωστε συνιστά ρεαλιστική πιθανότητα τόσο η αποβολή της Ελλάδας, όσο και η διάλυση του ευρώ.

Αν τώρα η Ελλάδα έχει ισχυρά διαπραγματευτικά όπλα για μια καλή, βιώσιμη συμφωνία αναδιάρθρωσης, δεν θα έχει κανένα τέτοιο όπλο σε περίπτωση επικύρωσης της δεύτερης δανειακής σύμβασης. Σύμφωνα με τους όρους της πρώτης δανειακής σύμβασης, που θα επικυρωθεί μαζί με τη δεύτερη, η Ελλάδα δεν μπορεί να πειράξει το υπόλοιπο, παλαιότερο χρέος της, αν γίνει αναδιάρθρωση θα γίνει μόνο με τους όρους των συμβαλλομένων στην πρώτη δανειακή. Το λέμε αυτό γιατί τώρα, ακόμα, η πρώτη δανειακή σύμβαση είναι νομικά ανυπόστατη και κατά το ελληνικό και κατά το διεθνές δίκαιο και πολιτικά αμφισβητήσιμη γιατί δεν έχει ψηφισθεί από τη Βουλή. Θα γίνει όμως νομικά έγκυρη με τυχόν ψήφιση, αλλά και η δικαιοδοσία για την εξέταση προσφυγών κατά της εγκυρότητας της σύμβασης θα φύγει από τα ελληνικά δικαστήρια και θα πάει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Οι συνέπειες των νομικών ρυθμίσεων

Ποια σημασία έχουν αυτές οι νομικές ρυθμίσεις; Η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να αποπληρώσει το χρέος της. Η 26η Οκτωβρίου θα καταρρεύσει, όπως και η 21η Ιουλίου και όλα τα προηγούμενα σχέδια σωτηρίας. Το πραγματικό κούρεμα που προβλέπει υπολογίζεται στο 28% και από αυτό μεγάλο μέρος είναι στα χέρια ελληνικών και κυπριακών τραπεζών και ασφαλιστικών ταμείων. Αυτή τη στιγμή η αγορά υπολογίζει πιθανώς σε 35% την αξία του ελληνικού χρέους, θα χρειαζόταν κούρεμα τουλάχιστο 80% για να θεωρήσουν όντως αξιόχρεη οι αγορές την Ελλάδα.

Κατά τον Σόρος η κατάρρευση της συμφωνίας θα γίνει σε μία ημέρα έως τρεις μήνες. Δύο σύμβουλοι της γερμανικής κυβέρνησης ήδη έκαναν δηλώσεις λέγοντας ότι η συμφωνία δεν είναι επαρκής, αλλά αν είναι έτσι γιατί να την εφαρμόσουμε;. Η Ελλάδα βρίσκεται σε τροχιά πρωτοφανούς στα παγκόσμια χρονικά ύφεσης. Αλλά και οι ίδιοι οι συντάκτες των αποφάσεων τι λένε; ‘Ότι θα φέρουν το ελληνικό χρέος στο 120% το 2020. Η πρόβλεψη αυτή στερείται σοβαρότητας όπως και όλες οι προηγούμενες που διαψεύστηκαν παταγωδώς, πολύ περισσότερο όταν δεν ξέρουμε αν σε ένα χρόνο από σήμερα θα υπάρχει ΕΕ και δεν θα έχει ξεσπάσει παγκόσμια οικονομική κρίση χειρότερη από το 1929. ‘Αλλωστε, η συμφωνία της 26.10 επιβάλλει τη συνέχιση της ίδιας οικονομικής πολιτικής που οργανώνει την ύφεση και τη διάλυση της ελληνικής οικονομίας. Ακόμα όμως κι αν επιβεβαιωθούν αυτή τη φορά, τι σημαίνει αυτό; ‘Ότι το 2020 θα έχουμε χρέος που δεν θα είναι βιώσιμο. Με 120% μπήκαμε στο μνημόνιο και καμία από τις συμφωνίες δεν περιέχει ρήτρα που να εξασφαλίζει την Ελλάδα σε περίπτωση που οι υπολογισμοί πέσουν έξω! Επιπλέον, η επικύρωση της δανειακής σύμβασης απαγορεύει πρακτικά στην Ελλάδα να δανειστεί από οποιονδήποτε άλλο και να αναζητήσει αλλού συμμάχους, αφού υποθηκεύει το σύνολο της περιουσίας της.

Από την καταστροφή στη λεηλασία

Συνοψίζοντας μέχρις εδώ. Η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου αφαιρεί από την Ελλάδα το κύριο διαπραγματευτικό της χαρτί και την αλυσοδένει ακόμα πιο σφιχτά στην πανθομολογούμενη, και από τους ξένους, καταστροφική πορεία που συνεχίζει ενάμισυ χρόνο τώρα. Οργανώνει μια αποτυχία, ακριβέστερα μια καταστροφή. Αλλά δεν περιορίζεται σε αυτό: Οργανώνει και το ποιος θα ωφεληθεί από αυτή!

Αυτό το κάνει μέσω των όρων ήδη της πρώτης δανειακής, που θα αποκτήσουν αυξημένη νομική ισχύ με την ψήφιση της δεύτερης. Ειδικότερα, με την υποθήκευση όλης της τωρινής και μελλοντικής περιουσίας του ελληνικού κράτους, που προβλέπει, σε συνδυασμό μάλιστα με την πρόβλεψη του μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού νόμου για εκποίηση σε τρέχουσες τιμές, που είναι δέκα ή εκατό φορές πιο κάτω από τις πραγματικές. Αυτό σημαίνει το ξεπούλημα όλης της δημόσιας περιουσίας και των τραπεζών που θα κρατικοποιηθούν λόγω αναδιάρθρωσης και των όποιων ορυκτών και υποθαλάσσιων πόρων τυχόν ανακαλυφθούν. Εξ ου ίσως και το εντονότατο διεθνές ενδιαφέρον ορισμένων πλευρών για την ορθή, ίσως όμως όχι πολύ επίκαιρη ιδέα ανακήρυξης ελληνικής ΑΟΖ, με την ελπίδα, μεταξύ άλλων, ότι σε αυτούς θα περιέλθουν τελικά οι πόροι της. ‘Όχι μόνο η δημόσια, αλλά και η ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων θα χαθεί, και λόγω της ανάγκης να την εκποιήσουν για να αποφύγουν την ατομική τους καταστροφή και λόγω συνειδητά ανέφικτων δημοσιονομικών στόχων που τίθενται και οι οποίοι ήδη οδηγούν στην εξόντωση όσων δηλώνουν στη χώρα μας το εισόδημα και την περιουσία τους. Ακόμα και οι διαπλεκόμενοι θα εξαφανισθούν και αντικατασταθούν από ξένους, όταν θα έχουν ολοκληρώσει την αποστολή τους.

Δεν υπάρχει τίποτα πρωτότυπο σε όλα αυτά και τίποτα μη αναμενόμενο, αφού αυτές τις συμβάσεις και τις αποφάσεις τις καταρτίζει το International Institute of Finance του κ. Νταλάρα, δηλαδή η «Διεθνής του Χρήματος», η παγκόσμια ένωση των τραπεζών, το πολύ πολύ λαμβάνοντας υπόψιν της και τις γνώμες της γερμανικής και αμερικανικής κυβέρνησης. Αν πιστέψουμε το περιοδικό Επίκαιρα, που δεν διαψεύστηκε, η πρώτη δανειακή σύμβαση καταρτίστηκε από το ίδιο δικηγορικό γραφείο του Λονδίνου, που κατήρτισε και το σχέδιο Ανάν, που προέβλεπε την κατάλυση του κυπριακού κράτους ως μέσο επίλυσης του κυπριακού.

Μακάρι να μας διαψεύσουν οι κυβερνώντες, για να προλάβουμε άλλωστε, να προειδοποιήσουμε, να αποτρέψουμε δίνουμε σήμερα αυτή τη συνέντευξη. Είναι όμως γεγονός ότι τα πρόσωπα δεν είναι αυτά που θα μας καθησύχαζαν. Σήμερα η εφημερίδα Μοντ, σε ένα άρθρο από αυτά που συνήθως απηχούν το Μέγαρο των Ηλυσίων, υπογραμμίζει ότι η πολιτική εξουσία στην Ευρώπη περιέρχεται στα χέρια της Goldman Sachs, αναφέροντας χαρακτηριστικά τον κ. Παπαδήμο, τον κ. Μόντι και τον κ. Ντράγκι, επικεφαλής της ΕΚΤ. Στο άρθρο υπογραμμίζεται η συνενοχή Παπαδήμου στο μαγείρεμα, μαζί με την Goldman, των στοιχείων που επέτρεψαν την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ, ενώ γίνεται αναφορά και στον άλλο πρώην υπάλληλο της μεγαλύτερης τράπεζας στον κόσμο, τον κ. Χριστοδούλου, που, αφού διέπρεψε σε τιτλοποιήσεις με τη Goldman από τη θέση του στην Εθνική Τράπεζα, ανταμοίφθηκε τοποθετούμενος επικεφαλής του ελληνικού οργανισμού διαχείρισης του χρέους. Προτού καν η νέα κυβέρνηση πάρει ψήφο εμπιστοσύνης, ο κ. Παπαδήμος συνεργάσθηκε με τον κ. Χριστοδούλου και τον έστειλε στον κ. Νταλάρα του IIF να φτιάξει τη συμφωνία αναδιάρθρωσης. Προς τι τέτοια πρεμούρα; Δύο χρόνια περιμένει να ρυθμισθεί το πρόβλημα χρέους. Πρέπει να ρυθμισθεί σε είκοσι μέρες, προτού κανείς καταλάβει τι γίνεται, χωρίς να δοθεί η δυνατότητα στον ελληνικό λαό να ενημερωθεί σε βάθος και να αποφασίσει κυρίαρχα; Είναι αυτοί κατάλληλοι άνθρωποι για να διασφαλίσουν τα συμφέροντα της Ελλάδας;

Αυτό που κάνουν στη πραγματικότητα οι πιστωτές στην Ελλάδα είναι η κλασική μέθοδος του τοκογλύφου από καταβολής χρήματος. Με αυτόν τον τρόπο καταστράφηκαν εκατομμύρια επιχειρήσεις στον κόσμο που δανείστηκαν, χαρτοπαίκτες που κατέφυγαν στα κοράκια που περιμένουν στην κουζίνα της λέσχης την ώρα τους, άνθρωποι που έπαιξαν στο χρηματιστήριο, φτωχοί αγρότες που χρεώθηκαν στους κοτζαμπάσηδες και έγιναν δουλοπάροικοι. Στην περίπτωσή μας είναι ένας ολόκληρος λαός και μια χώρα που έχουν γίνει αντικείμενο «τοκογλυφικού ιμπεριαλισμού» και ένα κράτος που θα απομείνει μεν τυπικά ανεξάρτητο και κυρίαρχο, ένα άδειο κουκούλι χωρίς καμιά εξουσία δε.

Δεν θα περιγράψουμε τι μπορεί να συμβεί στη συνέχεια, αρκετά είπαμε, γιατί βέβαια κάποια στιγμή στην πορεία αυτή είναι πιθανό η ομαλότητα να διακοπεί και η χώρα να μπει στον κύκλο του αίματος. Αν η «Αυτοκρατορία του Χρήματος» έχει προγραμματίσει τη διάλυση της ΕΕ και τη μετάβαση σε αυταρχικά καθεστώτα, πιθανώς οργανώνοντας αιματηρές προβοκάτσιες ή πολέμους, καθεστώτα ίσως απαραίτητα για ένα πρόγραμμα μαζικής φτωχοποίησης των ευρωπαϊκών λαών, τότε, δυστυχώς, η χώρα μας προσφέρεται ως πειραματόζωο, με τις δομές και τις ηγεσίες που διαθέτει. Δεν το γνωρίζουμε, αλλά δεν το αποκλείουμε, το αντίθετο, έχουμε ισχυρές ενδείξεις. Επειδή όμως στον πυρήνα αυτής της Αυτοκρατορίας είναι τραπεζίτες, προτού αρχίσουν τα μεγάλα δράματα και οι περιπέτειες, σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή, θέλουν πιθανώς να έχουν ήδη στο χρηματοκιβώτιό τους τίτλους ιδιοκτησίας της Ελλάδας και να έχουν εξασφαλίσει, κατά τον καλύτερο τρόπο, τις τράπεζές τους.

Ακόμα, τις επόμενες μέρες και εβδομάδες, μπορούμε ίσως να προλάβουμε την καταστροφή. Δεν έχει ακόμα συντελεσθεί. Μετά θα καταβληθεί πολύ μεγάλο κόστος με αμφίβολα αποτελέσματα. Είναι εθνική ανάγκη η χώρα να αποκτήσει επειγόντως εθνική διαπραγματευτική γραμμή διεκδικώντας ένα βιώσιμο σχέδιο αναδιάρθρωσης και ανάταξης της οικονομίας της, να υπερασπιστεί διεθνώς τον εαυτό της και την ευρωπαϊκή ιδέα με τρόπο συγκεκριμένο, να ετοιμαστεί για όλα τα ενδεχόμενα και τα σενάρια, να ετοιμάσει την διατροφική, ενεργειακή, αμυντική της επάρκεια για τουλάχιστο μερικούς μήνες, αναζητώντας επειγόντως αξιόπιστους συμμάχους εντός και εκτός ΕΕ. Θα πρέπει να πρωταγωνιστήσει στη διεκδίκηση ευρωπαϊκής λύσης για το σύνολο του ευρωπαϊκού προβλήματος χρέους, που έχει γίνει ο μοχλός για τη διάλυση της ΕΕ, του επανελέγχου του συστήματος χρηματοδότησης της ευρωπαϊκής οικονομίας και ενός νέου, αναπτυξιακού New Deal για την Ευρώπη. Αλλά πρέπει ταυτόχρονα και να εκπονήσει σχέδια έκτακτης ανάγκης για να επιβιώσει ότι κι αν συμβεί. Για ποιο λόγο π.χ. καταστράφηκαν συστηματικά οι σχέσεις της Ελλάδας με τη Ρωσία; Ποιος αποφάσισε και γιατί σε τέτοιες στιγμές την πρωτοφανή καρατόμηση της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων; Πρέπει άμεσα να σταματήσει η καταστροφή των διαπραγματευτικών πλεονεκτημάτων της χώρας. Πρέπει πάση θυσία και άμεσα να διακοπεί η πορεία προς τον εθνικό όλεθρο που εγκαινιάστηκε τον Μάιο του 2010 και της οποίας μείζων σταθμός θα είναι η προβλεπόμενη συμφωνία αναδιάρθρωσης και η επικύρωση της δεύτερης δανειακής σύμβασης.

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

Αυτοί που μας εκβιάζουν μπορεί και πρέπει να «εκβιαστούν»

Πολιτική — Νοεμβρίου 7, 2011 1:23 μμ

Αυτοί που μας εκβιάζουν μπορεί και πρέπει να «εκβιαστούν»
Posted by admin



Δεν μας δίνετε τη «δόση», δεν πληρώνουμε τους τόκους και σας τινάζουμε στον αέρα

Την τελευταία εβδομάδα, γίναμε μάρτυρες μιας πολιτικής οπερέττας –θρίλερ τ’ ονομάζουν τα καθεστωτικά μέσα– η οποία ανέτρεψε τους συσχετισμούς και μετέβαλε τα δεδομένα του πολιτικού παιχνιδιού. Σε ορισμένες στιγμές η φάρσα απείλησε να εξελιχθεί σε τραγωδία, με την δαμόκλειο σπάθη μιας ασυντόνιστης αποχώρησης από την Ευρωζώνη να κινδυνεύει να πέσει επάνω από τα κεφάλια μας. Ωστόσο, με κύρια τη συμβολή του μέχρι πρότινος «αντιμνημονιακού» Αντώνη Σαμαρά, «η τάξη βασιλεύει και πάλι στην Αθήνα». Γι’ αυτό και κατά το τέλος της παράστασης οι σχεδιασμοί της Τρόικας και των Γερμανών ενισχύθηκαν για άλλη μια φορά, η προδοτική πολιτική της κυβέρνησης διασώθηκε παραδίδοντας τη σκυτάλη σε μια διευρυμένη κυβέρνηση συνεργασίας, ενώ η ετυμηγορία ενός λαού που αντιστέκεται κλειδώθηκε στο ντουλάπι, για να βγει αργότερα, από του χρόνου, μήπως και ξεθυμάνει η οργή η οποία μας έχει πνίξει όλους μας. Ας παρακολουθήσουμε από κοντά, όμως, το χρονικό αυτής της οπερέττας, που απειλεί να σηματοδοτήσει την τελευταία πράξη υποδούλωσης της Ελλάδας.

Το χρονικό της οπερέττας
■Σε συννενόηση με τους Γερμανούς, ο Γιώργος Παπανδρέου ρίχνει τη βόμβα του δημοψηφίσματος, το οποίο εκ των πραγμάτων έχει αντικείμενο την παραμονή ή όχι της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Όπως θίξαμε και σε προηγούμενο κείμενο, το δημοψήφισμα είχε πολλαπλή στόχευση. Πρώτον, εκβίασε για την ψήφιση της επονείδιστης συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου, συνδέοντάς την με την 6η δόση και την παραμονή της χώρας στο ευρώ. Δεύτερον αποσκοπούσε στο να κάμψει το εσωτερικό μέτωπο αντίστασης του ελληνικού λαού, κραδαίνοντας την απειλή μιας τεράστιας οικονομικής καταστροφής που θα προκαλούσε η απότομη, και δίχως κανέναν σχεδιασμό και ασφαλιστικές δικλείδες, έξοδος από το ευρώ. Τρίτον, θα έλυνε τα χέρια όσων απεργάζονται την τελική εκδίωξή μας, καθώς βάσει ευρωπαϊκού δικαίου –συνθήκη της Λισσαβόνας– αυτή μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνον οικειοθελώς.
■Το δημοψήφισμα πυροδοτεί εξελίξεις στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ και η κυβέρνηση απειλείται με κατάρρευση. Η Αποστολάκη ανεξαρτητοποιείται, ενώ άλλοι –Ε. Καΐλή, Ε. Παναρίτη– απειλούν ότι θα ανεξαρτητοποιηθούν ή ότι δεν θα δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Τα όργανα του ΠΑΣΟΚ καταλαμβάνονται από πανικό, ενώ η κοινοβουλευτική ομάδα ζει ημέρες ’89 με πρωτοκλασσάτους και υπουργούς να δίνουν ρεσιτάλ πατροπαράδοτου τραμπούκικου αυριανισμού. Ομάδες δελφίνων, με κυριότερη αυτήν των Λοβέρδου-Διαμαντοπούλου ετοιμάζονται για την καρατόμηση της Δυναστείας Παπανδρέου.
■Την κυβέρνηση και τον ίδιο τον πρωθυπουργό αναλαμβάνει να διασώσει ο… Αντώνης Σαμαράς. Εγκαταλείποντας τις μέχρι πρότινος θέσεις του διαγράφει στροφή 180ο, υποχωρώντας στις αφόρητες πιέσεις Ευρωπαίων και υπερατλαντικών μεντόρων του, δηλώνοντας ότι αποδέχεται τον δρόμο της συναίνεσης και δέχεται να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, με τον όρο να μην γίνει δημοψήφισμα. Αργότερα, θα μεταβάλει τους όρους της συνεργασίας, ζητώντας άλλοτε μόνον να παραιτηθεί ο Γιώργος Παπανδρέου και άλλοτε να γίνει διαπραγμάτευση για το νέο μνημόνιο, ή θα αναδιπλωθεί αρκετές φορές απαιτώντας εκλογές. Ωστόσο, το κακό έχει γίνει, καθώς την πιο κρίσιμη στιγμή και ενώ η κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ ήταν σίγουρη, ο Αντώνης Σαμαράς επενέβη σταματώντας την κατρακύλα.
■Ο Γεώργιος Παπανδρέου, άρπαξε από τα μαλλιά το «δώρο» Σαμαρά, και με τις κατάλληλες μανούβρες και θεατρινισμούς κατάφερε για μια ακόμη φορά να διασωθεί, παίρνοντας μάλιστα και ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή την Παρασκευή, με τους δήθεν αντάρτες (και αντάρτισσες) βουλευτές της κυβέρνησης να σέρνονται πίσω στο κομματικό τους μαντρί, σ’ ένα όργιο ξεφτίλας και αναξιοπρέπειας.
■Μετά την ψήφιση ξεκινάει το απίστευτο παζάρι του Σαββατοκύριακου. Ο Αντώνης Σαμαράς ίσως έχει αντιληφθεί ότι οι επιλογές του τον οδηγούν σε αδιέξοδο που κρύβει πίσω του μια τεράστια καταστροφή για την παράταξή του. Γι’ αυτό και αναδιπλώνεται αρκετές φορές, στις πρότερες αντιμνημονιακές του θέσεις, ζητώντας εκλογές, και καταγγέλλοντας την συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου ως απαράδεκτη. Ωστόσο, έχει ο ίδιος ναρκοθετήσει την θέση του. Πλέον, και αφού έκανε την πρώτη κίνηση να παραδοθεί στο στρατόπεδο της συναίνεσης, έχουν πέσει όλοι επάνω του. Ο… Ομπάμα, οι ηγέτες της ΕΕ, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, βουλευτές και συμβουλάτορές του. Γι’ αυτό και εντέλει νωρίς το βράδυ της Κυριακής συμφωνεί με τον Γιώργο Παπανδρέου.


Η Δευτέρα βρίσκει την Ελλάδα με μια υπό διαμόρφωση κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας, ενώ τα ονόματα που ακούγονται για την θέση του πρωθυπουργού και των αντιπροέδρων, είναι οι Λ. Παπαδήμος και Σ. Δήμας – Ε. Βενιζέλος αντίστοιχα.

Εντέλει, το colpo grosso έχει ολοκληρωθεί. Πριν από μια εβδομάδα, τα πάντα έδειχναν ότι η λαϊκή κατακραυγή θα απέτρεπε την ψήφιση της άθλιας συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου, η κυβέρνηση θα κατέρρεε θεαματικά και θα πηγαίναμε σε εκλογές – όπου θα διατρανώνονταν η αντιμνημονιακή λαϊκή ετυμηγορία. Σήμερα, μετά από όλη αυτή την οπερέτα, η ψήφιση της συμφωνίας είναι εκ των ων ουκ άνευ για τη νέα κυβέρνηση συνεργασίας, οι εκλογές έχουν μεταφερθεί για του… χρόνου, και επί της ουσίας έχουμε να κάνουμε με μια εκτροπή από το δημοκρατικό πολίτευμα, αφού η λαϊκή βούληση παραμερίζεται, ο λαός καταδικάζεται σε ρόλο θεατή, και το σύστημα ως «όλον» αναλαμβάνει να ολοκληρώσει στην πράξη την υποδούλωση της χώρας.

Ποιος ο δρόμος της αντίστασης;


Όλες αυτές τις μέρες, η ογκούμενη λαϊκή οργή εγκατέλειψε τους δρόμους και εγκλωβίστηκε και πάλι στους καναπέδες, για να παρακολουθήσει από την τηλεόραση την τέλεση της τελευταίας πράξης του δράματος για τη χώρα.

Σε ρόλο κομπάρσου περιορίστηκαν και οι οργανωμένες αντιμνημονιακές δυνάμεις, και ιδιαίτερα η κοινοβουλευτική αριστερά ΚΚΕ – ΣΥΝ, που την αμέσως προηγούμενη περίοδο έδειχναν να κερδίζουν έδαφος από τα αυτόνομα κινήματα στο να εκφράσουν τη λαϊκή οργή. Ακόμα και οι «νέες δυνάμεις» του αντιμνημονιακού κινήματος, που εκφράστηκαν για τελευταία φορά με υπέροχο τρόπο την 28 Οκτωβρίου δεν κατάφεραν να αντιτάξουν μια πειστική εναλλακτική στρατηγική στο colpo grosso του Συστήματος.


Ο λόγος είναι σαφής. Ο εκβιασμός και το αμείλικτο δίλημμα που έθεσαν, διαδοχικά, το Μέγαρο Μαξίμου, η συνδιάσκεψη των Καννών και ύστερα η Βουλή και το Προεδρικό Μέγαρο μπλόκαρε τις δυνάμεις της αντίστασης.

Από τη μία, ο λαός τρόμαξε από τις απειλές για αποχώρηση από το ευρώ και την άρνηση καταβολής της 6ης δόσης. Γιατί γνωρίζει, για το πρώτο, ότι η αποχώρηση από το ευρώ με τους όρους που προετοιμάζεται από τους Γερμανούς, ισοδυναμεί με μια μεγάλη εθνική (και όχι μόνον οικονομική) καταστροφή για τη χώρα.

Και από την άλλη, οι οργανωμένες δυνάμεις βρέθηκαν επί της ουσίας δίχως άποψη. Κάμποσοι επέμεναν στην παράνοια να προβάλουν ως θέση την καταστροφή, με αποδοχή του δημοψηφίσματος, ενώ οι υπόλοιποι, περιορίστηκαν στο να ζητούν εκλογές, μην έχοντας τίποτα να πουν επί της ουσίας για μια εναλλακτική, αξιοπρεπή εθνική στρατηγική που θα προστάτευε τα συμφέροντα του λαού. Και αυτή την ανυπαρξία θέσεων και στρατηγικής την πληρώνουμε τώρα, που τα πάντσερ της συναίνεσης επελαύνουν ξεριζώνοντας τις τελευταίες ελπίδες για τη χώρα.


Ωστόσο, ακόμα και τώρα υπάρχει εναλλακτική λύση για την Ελλάδα. Λύση που θα μπορούσαν να υιοθετήσουν και να προβάλουν τα κινήματα και οι οργανωμένες αντιστάσεις, σπάζοντας την τρομοκρατία και την απελπισία που μας έχει επιβάλει το σύστημα.

Πρώτον, πρέπει να αρνηθούμε επιτέλους τον εκβιασμό των δόσεων. Οι Γερμανοί και η Τρόικα συμπεριφέρονται στην Ελλάδα ως τοξικομανή και την έχουν μετατρέψει σε μαριονέτα, μόνο και μόνο για να της δίνουν λεφτά που επί της ουσίας πηγαίνουν στην αποπληρωμή παλαιότερων δόσεων και τοκοχρεολυσίων. Αν δεν σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος δεν πρόκειται ποτέ να αξιωθούμε σε μια άλλη πολιτική. Είναι πολύ απλό. Μία απλή δήλωση της Ελλάδας πως θα αρνηθεί να πληρώσει τα τοκοχρεολύσια εδώ και τώρα, εάν δεν αλλάξουν οι όροι των συμφωνιών και εάν δεν δοθεί η περιβόητη «δόση», θα μετέφερε τον τρόμο στο στρατόπεδο των αντίπαλων μας, διότι κάτι τέτοιο θα τίναζε τα διεθνή χρηματιστήρια στον αέρα και όλη τη δυτική οικονομία. Είχαμε ένα τεράστιο όπλο στα χέρια μας και το στρέψαμε ενάντιά μας, εξαιτίας των προδοτικών κι ανίκανων ελίτ που διαθέτει η χώρα. Η χώρα χρειαζόταν έναν Τάσσο Παπαδόπουλο, που αντιστάθηκε σε όλες τις διεθνείς πιέσεις με το σχέδιο Ανάν και αντ’ αυτού διέθετε έναν προδότη και έναν φοβισμένο και μικρό ηγέτη της αντιπολίτευσης.


Δεύτερον, πρέπει να καταγγείλουμε τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου, και ιδιαίτερα εκείνο το σκέλος της, που έχει να κάνει με την εγκατάλειψη του ελληνικού δικαίου και την υιοθέτηση του αγγλικού σε ό,τι έχει να κάνει με τα ομόλογα. Γιατί το αγγλικό δίκαιο αναιρεί τη ρήτρα της εθνικής κυριαρχίας, και επιτρέπει στους δανειστές να προχωρήσουν σε εμπράγματες κατασχέσεις έναντι της Ελλάδας, σε περίπτωση όπου αυτή δεν θα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της.

Τρίτον και σημαντικότερο. Η Ελλάδα δεν πρέπει σε οποιαδήποτε περίπτωση να προχωρήσει ή να συναινέσει σε σχέδιο αιφνιδιαστικής εθελούσιας αποχώρησης από την ευρωζώνη –είτε αυτό προωθηθεί από τα τευτονικά κέντρα με το δημοκρατικό προσωπείο του «δημοψηφίσματος», είτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο. Αντίθετα, είναι προς το συμφέρον του ελληνικού λαού να επιδοθούμε σ’ έναν αγώνα ανυπακοής εντός της Ευρωζώνης, δημιουργώντας σταδιακά συμμαχίες και μέτωπα, για την ευρύτερη αμφισβήτηση του ευρώ ή την κατάργησή του σε όλη την Ευρωζώνη. Κι αυτό διότι σήμερα, το μόνο όπλο με το οποίο μπορούμε να εκβιάσουμε τους Γερμανούς και τα υπόλοιπα αφεντικά της Ευρωζώνης, είναι με μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία εντός της Ευρωζώνης. Μια τέτοια εξέλιξη θα τους έπληττε καίρια, πολύ περισσότερο από το να μας πετάξουν σε καραντίνα βγάζοντας εδώ και τώρα έξω από το ευρώ, για να μας αγοράσουν την επομένη έναντι ενός πινακίου φακής. Εξάλλου, αυτή η τακτική, της ανυπακοής εντός της Ευρωζώνης, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για μαζική αμφισβήτηση του ευρώ, βρίσκεται πιο κοντά σε μια πραγματική στρατηγική αποδέσμευσης από το ευρώ.

Τέταρτον, η χώρα πρέπει να επεξεργαστεί μια ολοκληρωμένη μακρόπνοη στρατηγική για την απεξάρτησή μας από το ευρώ, έτσι ώστε ο ελληνικός λαός να δεχθεί τα λιγότερα δυνατά πλήγματα. Τούτο σημαίνει ότι θα πρέπει να εγκαταλείψουμε πρώτα την οικονομία του ευρώ, δηλαδή να πάψουμε να στηριζόμαστε τόσο πολύ στις εισαγωγές, και να αναβαθμίσουμε την αυτάρκειά μας –τουλάχιστο στα τρόφιμα, τα φάρμακα και τα είδη πρώτης ανάγκης. Ύστερα, θα πρέπει να έρθουμε σε συνεννόηση με άλλες χώρες, που αντιμετωπίζουν τους ίδιους κινδύνους, την Ιταλία ή την Ισπανία. Τότε θα έχουμε εξασφαλίσει συλλογική διαπραγματευτική δύναμη σε περίπτωση που χρειαστεί να διαπραγματευτούμε την έξοδό μας από το ευρώ, και έτσι είναι βέβαιο ότι θα κερδίσουμε καλύτερους όρους. Τέλος, θα πρέπει, ευρύτερα, να συμβάλουμε στην συσπείρωση των αδύναμων της Ευρωζώνης, και να θέσουμε ζήτημα αντίστασης στην γερμανική ηγεμονία που τείνει να εγκαθιδρυθεί. Ήδη, η αλαζονεία και ο εγωισμός των Γερμανών, που εκβιάζουν όλη την ΕΕ και απαιτούν την σαλαμοποίηση των αδύναμων χωρών και όλων των λαϊκών στρωμάτων στην Ευρώπη, έχει ξυπνήσει τα αντιγερμανικά συναισθήματα στους λαούς, και έχει αρχίσει να δημιουργεί αντισυσπειρώσεις. Αυτές τις τάσεις θα πρέπει να ενισχύσουμε, προκειμένου να απαντήσουμε στην προσπάθεια καθυπόταξης και εξαγοράς της χώρας από το Τέταρτο Γερμανικό Ράιχ. Και βέβαια, πάντοτε, στοιχείο μιας αυτόνομης λαϊκής εθνικής στρατηγικής, είναι να διαμορφώσουμε μια πολιτική εξισορρόπησης των πιέσεων που δεχόμαστε, προωθώντας τη συνεργασία με άλλες μεγάλες γεωπολιτικές δυνάμεις, όπως είναι η Ρωσία και η Κίνα.

Πέμπτον, και τελευταίο, πρωταρχική προϋπόθεση για να μπορέσουν να υλοποιηθούν όλα τα παραπάνω, είναι να παραμείνει και να δυναμώσει το αυτόνομο λαϊκό κίνημα που γεννήθηκε στις ελληνικές πλατείες και προκάλεσε τον πανελλαδικό ξεσηκωμό της 28ης Οκτωβρίου. Με αποφασιστικότητα και σύνεση, στη σκιά των εκατοντάδων βελών του εχθρού που επελαύνει, ας παραμείνουμε στους δρόμους, σπάζοντας τον τρόμο και την απελπισία που επιβάλει από τηλεοράσεως το καθεστώς των Κουΐσλινγκ και ο κατακτητής.

Η νέα κυβέρνηση θα μας βρει μπροστά της και θα παλέψουμε να επιβάλουμε τη στρατηγική που περιγράψαμε. Μπορεί ο Αντώνης να έγινε Αντωνάκης αλλά ο λαός έχει αστείρευτες δυνάμεις και μπορεί να οικοδομήσει μια δύναμη που ακόμα και τώρα θα μπορέσει να βροντοφωναξει

Όχι στον εκβιασμό της «δόσης»

Δεν πληρώνουμε τόκους χωρίς συμφωνίες που θα εγγυώνται την εθνική μας ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια.

Ο αντίπαλοι μας έχουν να χάσουν πολύ περισσότερα από εμάς

Αντίσταση τώρα.

Κίνηση Πολιτών Άρδην
http://ardin-rixi.gr/2011/11/07

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

Το νέο μεγάλο ΟΧΙ και η αρχή του τέλους των Κουΐσλινγκ του ΠΑΣΟΚ

Κίνηση Πολιτών «Άρδην» — Νοεμβρίου 1, 2011 5:25 μμ
Το νέο μεγάλο ΟΧΙ και η αρχή του τέλους των Κουΐσλινγκ του ΠΑΣΟΚ
Posted by admin

Εντέλει, το νέο μεγάλο ΟΧΙ του ελληνικού λαού στις 28 Οκτωβρίου 2011, ήταν αρκετό για να πανικοβάλει την τοπική διοίκηση των ανδρεικέλων. Μέσα σε λίγα 24ώρα, κατελήφθησαν από απόλυτο πανικό, και διά στόματος του τελευταίου απογόνου της δυναστείας που εξέρχεται οριστικά από την ιστορία της χώρας, γκρέμισαν όλο το εποικοδόμημα της υποδούλωσης που είχαν στήσει Γερμανοί και λοιποί ηγεμόνες της ΕΕ με τη συμφωνία της προηγούμενης εβδομάδας.

Προφανώς, θα αργήσουμε πολύ να μάθουμε το τι πραγματικά συνέβη αυτά τα 24ώρα, και τι νομίζει ότι μπορεί να καταφέρει ο Γιώργος Παπανδρέου με την αιφνιδιαστική εξαγγελία δημοψηφίσματος. Γιατί είναι ταυτόχρονα δόλιος και βλαξ, μνησίκακος, εξουσιομανής και εντολοδόχος των ξένων. Συνεπώς, δεν είναι και τόσο εύκολο να ξεκαθαρίσουμε το τι συμβαίνει στο μυαλό αυτού του ανθρώπου, ούτε το τι συζητούν στο σκοτάδι οι εδώ και δεκαετίες χρηματιζόμενοι από τη Ζήμενς, και δεμένοι με υπερατλαντικά και γερμανικά συμφέροντα ιθύνοντες της κυβέρνησης.

Ωστόσο ένα είναι σαφές. Ότι το αίσθημα του πανικού που τους κατέλαβε από τις λαϊκές αντιδράσεις επικράτησε, και ότι τείνει να καταλάβει ολόκληρη την Ευρώπη. Ωστόσο, ο πανικός είναι ο χειρότερος σύμβουλος για τη μοίρα αυτής της χώρας. Γιατί σήμερα, απειλούν να μας πετάξουν έξω από την ευρωζώνη οι Γερμανοί, για να μας αγοράσουν έπειτα σε τιμή ευκαιρίας –μια εξέλιξη που ισοδυναμεί με τον τρόπο τον οποίον θα γίνει με μια οικονομική σφαγή για την Ελλάδα, ανάλογη με εκείνη που διέπρατταν την περίοδο του ’41-’44.

Υπό το βάρος των εξελίξεων, του πανικού και της βλακείας του Γεωργίου Παπανδρέου του ΙΙΙ, το πιθανότερο –σχεδόν βέβαιο– είναι ότι δεν θα φτάσουμε ποτέ στο δημοψήφισμα. Ήδη οι τριγμοί έχουν αρχίσει και η κατάρρευση είναι πολύ κοντά. Ο Βενιζέλος κρύβεται μέσα στο κοιλιακό του άλγος, ενώ η Αποστολάκη και η Καϊλή έκαναν ήδη τη μεγάλη έξοδο από την πράσινη παράγκα. Θα ακολουθήσουν και άλλες εξελίξεις μέσα στη μέρα, ενώ κανείς δεν ξέρει αν ο άτολμος Σαμαράς προχωρήσει σε αυτό που απείλησε να κάνει σήμερα, δηλαδή να ρίξει την κυβέρνηση, εάν δεν την έχουν ρίξει οι ίδιοι οι ΠΑΣΟΚοι και οι νταβαντζήδες των ΜΜΕ.

Σε οποιαδήποτε περίπτωση, και υπό οποιαδήποτε εξέλιξη, όμως, ένα είναι σαφές. Ότι αυτήν την κυβέρνηση των προδοτών την έριξε η μεγαλειώδης κινητοποίηση του ελληνικού λαού, το νέο ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 2011 και όχι όλοι οι ελάχιστοι της επίσημης πολιτικής, που κατήγγειλαν το γεγονός και έσπευσαν να κρυφτούν μέσα στις λιμουζίνες τους. Αυτή η λαϊκή κινητοποίηση, έμελλε να γκρεμίσει τη δυναστεία των Παπανδρέου, η οποία κυβέρνησε τη χώρα μετά την δυναστεία των Γλίξμπουργκ.

Μένει τώρα να συνεχίσουμε μέχρι τέλος, ό,τι ξεκινήσαμε πριν από μερικές μέρες. Οι υπεύθυνοι της κατοχής πρέπει να πληρώσουν, και η πολιτική της εθελοδουλίας πρέπει να ανατραπεί. Ο αγώνας συνεχίζεται και έχει πρώτιστα δύο στόχους: Πρώτον, να ακυρώσει μια πολιτική που οδηγεί στην οικονομική και γεωπολιτική καταστροφή τη χώρα και το λαό, στέλνοντας στο ειδικό δικαστήριο τους υπευθύνους. Δεύτερον, να αγωνιστεί ενάντια στην υποδούλωση του 4ου Ράιχ. Και σ’ αυτόν τον αγώνα, το ζήτημα των γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων, είναι το αίτημα που μπορεί να συσπειρώσει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού.



Ο ΛΑΟΣ ΜΠΟΡΕΙ

ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ

ΕΞΩ ΤΟ 4ο ΡΑΙΧ ΑΠΟ ΤΗ ΧΩΡΑ

Κίνηση Πολιτών Άρδην
http://ardin-rixi.gr/2011/11/01/