Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Δηλώσεις για Κύπρο στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Τετάρτη, 24 Φεβρουαρίου 2010
Δηλώσεις για Κύπρο στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Κληθείς να σχολιάσει δήλωση που φέρεται να έκανε ο Αμερικανός πρέσβης στην Άγκυρα, Τζέϊμς Τζέφρι, συμφωνά με την οποία η Τουρκία είναι μια ειρηνική χώρα και δεν εισέβαλε ποτέ σε γειτονικά της κράτη, ενώ υποστήριξε ότι η Άγκυρα «έχει ανησυχίες ασφαλείας στην Κύπρο και στο βόρειο Ιράκ», ο... εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ κ. Κρόουλι συμφώνησε με τον κ. Τζέφρι, σημειώνοντας ότι η Ουάσιγκτον «κοιτάζει εμπρός και όχι πίσω». Στο πλαίσιο αυτό μίλησε για έναν «πολύ εποικοδομητικό διάλογο μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας, της τουρκοκυπριακής κοινότητας και της ελληνοκυπριακής κοινότητας, τον οποίο υποβοηθούν τα Ην. Έθνη». Εξέφρασε, δε, ικανοποίηση για το γεγονός ότι οι ΗΠΑ «διαδραματίζουν ρόλο σε αυτή την προσπάθεια συμβάλλοντας στην αναζήτηση δίκαιας λύσης. Και δεν νομίζουμε ότι έχει αξία να πηγαίνει κανείς πίσω στην ιστορία των τελευταίων 35 ετών».

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Το πετρέλαιο του Καστελλόριζου και το έλλειμμα εθνικής στρατηγικής

Το πετρέλαιο του Καστελλόριζου και το έλλειμμα εθνικής στρατηγικής*

Επί σειρά ετών ότι οι ΗΠΑ και ορισμένες άλλες δυτικές κυβερνήσεις ζητούν από την Ελλάδα να υποχωρήσει έναντι των απαιτήσεων της Τουρκίας. Στα τέλη του 20ού αιώνα και στις αρχές του 21ου, μια από τις βασικές συνιστώσες του δόγματος των ΗΠΑ, στρατηγική προτεραιότητά της Ουάσιγκτον στο ευρύτερο γεωπολιτικό Σύστημα, ήταν και, ως ένα βαθμό εξακολουθεί να είναι, η σταθερότητα και η ισχύς της Τουρκίας. Πόσο μάλλον που, κατά την περίοδο αυτή, η Τουρκία συνιστούσε ένα ‘’εργαστήριο’’ όπου συμπυκνώνονταν ποικίλες προκλήσεις και διακυβεύονταν στρατηγικές επιδιώξεις διαφόρων δρώντων του μεταδιπολικού διεθνούς συστήματος. Το 1989, που σηματοδοτήθηκε από την πτώση του Τείχους στο Βερολίνου, είναι σημαντικότατη χρονολογία τόσο για τις κοινωνίες της Ευρώπης εν γένει, όσο και για τα Βαλκάνια και για την Τουρκία. Όπως παρατηρεί ο Ferhat Kentel, η Τουρκία αποτελεί σημαντικό παράδειγμα για δυο λόγους. Αφενός, ‘‘έναντι των κομμουνιστικών καθεστώτων, αποτελούσε μια ‘‘ελεύθερη’’ καπιταλιστική κοινωνία που είχε θέση στην πλευρά της Δύσης και του πρώτου κόσμου. Αφετέρου, το εκσυγχρονιστικό τουρκικό κράτος ήταν τόσο αυταρχικό όσο και οι αυταρχικές χώρες με τις οποίες βρισκόταν σε αντίθεση. Εχοντας ως κύριο μέλημα τον έλεγχο της κοινωνίας, εμπόδιζε την εγκαθίδρυση πολιτιστικών δεσμών με τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς οι οποίοι βρίσκονταν στις χώρες του κομμουνιστικού μπλοκ. To τέλος του διπολισμού μείωσε το ρόλο της Τουρκίας ως προκεχωρημένου φυλακίου και εξασθένησε μια εθνική συνοχή που είχε οικοδομηθεί γύρω από ένα φιλοδυτικό και εχθρικό προς τον κομμουνισμό κράτος. Εξ άλλου, η υπερεθνική ιδιότητα του πολίτη, ο κοσμικός χαρακτήρας και ο ασυμβίβαστος εκσυγχρονιστικός χαρακτήρας αυτού του κράτους έχασαν τη σημασία τους’’ .
Οσον αφορά τις μετά το 1989 εξελίξεις στην Τουρκία: Αφενός, στο εσωτερικό διήνυε μια πολύ σημαντική φάση μετάβασης και κοινωνικού/πολιτικού μεταμορφισμού - αντιμετωπίζοντας σύμφωνα με μια άποψη τη σοβαρότερη ενδεχομένως κρίση της ιστορίας της, τουλάχιστον από την εποχή της υπογραφής της Συνθήκης της Λωζάννης και της εγκαθίδρυσης της κεμαλικής Δημοκρατίας τον Οκτώβριο του 1923. Αφετέρου, στο εξωτερικό έμπαινε σε εφαρμογή ένα αμφιλεγόμενο, φιλόδοξο και πολύπλευρο εγχείρημα. Αυτό συνίστατο στον επαναπροσδιορισμό του γεωπολιτικού ρόλου της, με σαφή πρωτοκαθεδρία ενός νεοθωμανικής έμπνευσης ισλάμ. O εν λόγω επαναπροσδιορισμόε επιχειρείτο να αντιστοιχεί/συνδυάζεται και με τους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς και επιδιώξεις των ΗΠΑ στο γεωπολιτικό σύστημα Εγγύς και Μέση Ανατολή-Καύκασος-Βαλκάνια-Ανατολική Ευρώπη .
Στις 18 Νοεμβρίου του 2009 η Άγκυρα με την έκδοση σχετικής ΝΟΤΑΜ έθεσε ευθέως θέμα επαναχάραξης συνόρων και ορίων μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας! Με αφορμή μία άσκηση έρευνας-διάσωσης στην περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελλόριζου, αρνείτο την ελληνική αρμοδιότητα για αποστολές έρευνας-διάσωσης στην περιοχή ισχυριζόμενη ότι «δεν υπάρχει αναγνώριση από την Τουρκία των ορίων του FIR Αθηνών μεταξύ Ρόδου και Καστελλόριζου που σημαίνει ότι δεν είναι αρμοδιότητα της Αθήνας οι αποστολές έρευνας και διάσωσης στην περιοχή». Και σε ότι αφορά το θέμα που εγέρθηκε με την εν λόγω άσκηση αναφορικά με τις αποστολές έρευνας-διάσωσης, δημιουργείτο ένα τεράστιο μπλοκ ελληνικού FIR το οποίο διεισδύει βαθιά στην Ανατολική Μεσόγειο. Τις επόμενες μέρες, στο Αιγαίο ξετυλίχθηκε μια νέα σειρά δραματικών αντιπαραθέσεων των αεροναυτικών δυνάμεων της Ελλάδας και της Τουρκίας . Οι προκλητικές πράξεις αμφισβήτησης του διεθνούς καθεστώτος στο Αιγαίο συνιστούσαν νέες επιδείξεις ισχύος εκ μέρους της νεοοθωμανικής Τουρκίας, προβολής των αναθεωρητικών και ηγεμονικών επιδιώξεών της και δοκιμές διχοτόμησης του Αιγαίου Πελάγους υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ.
Γιατί επιλέχθηκε η περιοχής του Καστελλόριζου γι’αυτές τις προκλήσεις; Ενώ Ελλάδα αναδεικνυόταν στον “αδύναμο κρίκο” της ευρωζώνης, όπως παραδέχτηκε στο διάγγελμά του την πρώτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων έρχονταν - άλλη μια φορά - να επαυξήσουν το κλίμα ανησυχίας. Σε ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου στο Καστελλόριζο αναφερόταν στο πρωτοσέλιδό της - η εφημερίδα «Το Ποντίκι». Σύμφωνα με το άρθρο της εφημερίδας, στα μέσα του Ιανουαρίου (2010) ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου και μέλη του ΚΥΣΕΑ πληροφορήθηκαν από αρμόδιες ελληνικές υπηρεσίες ότι στην περιοχή νότια του Καστελλόριζου υπάρχουν μεγάλα και εκμεταλλεύσιμα πετρελαϊκά κοιτάσματα .
Με τις Ζώνες Αποκλειστικής Οικονομικής Εκμετάλλευσης έχει αρχίσει ένα μεγάλο παιχνίδι από το 2004. Από το 2007, η Αγκυρα είχε δείξει το ενδιαφέρον της για τα πετρελαϊκά κοιτάσματα του εγγύς χώρου. Και ο νους της τουρκικής ηγεσίας, πέραν του Κιρκούκ και της Μοσούλης, ήταν και στην Ανατολική Μεσόγειο. Η θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κύπρου, Λιβάνου και Αιγύπτου, σύμφωνα με ενδείξεις, περιέχει σημαντικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Η Κυπριακή Δημοκρατία είχε υπογράψει (2007) συμφωνία με το Λίβανο για τον ορισμό της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) των δύο κρατών. Με τον τρόπο αυτόν μπορεί να καθοριστού τα υποθαλάσσια όρια της υφαλοκρηπίδας τους ώστε να διευκολυνθεί η διεξαγωγή των ερευνών. Η συμφωνία αφορούσε έκταση πλάτους περίπου 200 χιλιομέτρων στον επίμαχο βυθό. Ανάλογη συμφωνία είχε υπογραφεί μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου . Η Ελλάδα διεξήγαγε συνομιλίες με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας ώστε να πραγματοποιηθούν έρευνες σε περιοχές εντός της ελληνικής ΑΟΖ.
Με την κρίση των Ιμίων και τη Συμφωνία της Μαδρίτης η Τουρκία έβαλε στο τραπέζι των ελληνοτουρκικών τις απόψεις της για περιοχές του Αιγαίου με αδιευκρίνιστη κυριαρχία. Πέτυχε βαθμιαία σύμμαχοι, εταίροι και ‘‘φίλοι’’ της Ελλάδας να αναγνωρίζουν εμπράκτως (σε διαδικασίες και διαβουλεύσεις της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ) την ύπαρξη ‘’γκρίζων’’ περιοχών στο Αιγαίο και να προσδοκούν από την Αθήνα να συνδιαλεχθεί με την Αγκυρα ώστε να ‘’διευκρινιστεί’’ το καθεστώς. Η Τουρκία, ως μέλος του ΝΑΤΟ, έχει, ως γνωστόν, δικαίωμα να ασκεί στα όργανα της Συμμαχίας βέτο και να επιτυγχάνει την εξαίρεση από τον χώρο ευθύνης της (την λεγόμενη ‘’ομπρέλα’’ του ΝΑΤΟ) περιοχές της Ελλάδας τις οποίες θεωρεί αμφισβητούμενης κυριαρχίας. Η τουρκική διπλωματία κατόρθωσε το δικαίωμα αυτό να το επεκτείνει και εντός των μηχανισμών της Ε.Ε. (π.χ. FRONTEX), παρά το ότι δεν είναι μέλος της Ενωσης. Με τον τρόπο αυτόν εδραιώνει και σε επίπεδο Ε.Ε. τις διεκδικήσεις στο Αιγαίο. Η Ουάσιγκτον είναι αποφασισμένη να αναμειχθεί σε όποιες διευθετήσεις δρομολογηθούν στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο στόλος των ΗΠΑ δεν είναι δύσκολο να φθάσει στην περιοχή. Η Ουάσιγκτον μπορεί να αξιοποιήσει το Κυπριακό για να διεκδικήσει μερίδιο του θαλάσσιου πλούτου της περιοχής. Ταυτόχρονα, στις διαπραγματεύσεις της διανομής του, μπορεί να πιέσει για μια λύση στο Κυπριακό σύμφωνα με τα συμφέροντά της. Το παιχνίδι με τα πετρέλαια της Ν/Α Μεσογείου επανέφερε την Αθήνα ενώπιον πάγιων διλημμάτων της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Η διαπραγματευτική ικανότητα της Ελλάδας μειώνεται, εκτός των άλλων, και εξ αιτίας της τουρκικής απειλής πολέμου στην περίπτωση που η Αθήνα ασκήσει το κατά το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας δικαίωμά της να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια.

Θεόδωρος Σ. Μπατρακούλης
Δρ Πανεπιστημίου Paris 8

* Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Εθνος της Κυριακής, φύλλο της 21ης Φεβρουαρίου 2010, σ. 55.

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Σχετικά με την διαδήλωση της 6ης Φεβρουαρίου κατά του νομοσχεδίου για την ιθαγένεια

Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας: Ο νέος παράγων της Ελλαδικής πολιτικής σκηνής

* Αποδελτιώθηκε στον «Εμπροσθοφύλακα» στις 07 Φεβρουαρίου 2010

‘Εμπροσθοφυλακας’
«Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας: Ο νέος παράγων της Ελλαδικής πολιτικής σκηνής»
7 Φεβρουαρίου 2010
Συντακτική Ομάδα

Όταν πριν λίγες μέρες ο ‘Εμπροσθοφύλακας’ αποδελτίωνε τη πρόσκληση [Εμπροσθοφύλακας, 2/02/2010] των φίλων του Αγίου Όρους σε συλλαλητήριο στα προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει τις διαστάσεις και την γιγάντωση που ετοιμαζόταν να προσλάβει αυτό το συλλαλητήριο, ως μορφή αντίστασης στα πεπραγμένα του, κατά δήλωση του ίδιου του υπουργού εσωτερικών κ. Ραγκούση, απαξιωμένου πολιτικού συστήματος [συνεδρίαση 10/01/2010].

Ως συνήθως, μία μέρα πριν την διεξαγωγή του, συνέβησαν ένα σωρό ευτράπελα, με σκοπό την ολοκληρωτική ακυρωσή του. Κοινοβουλευτικό κόμμα απέσυρε τη επίσημη στηριξή του, ενώ όλος ο «Ορθόδοξος» πυλώνας, οι εμπνευστές και κύριοι διοργανωτές του συλλαλητήριου, αφού έδωσαν το σχεδιαζόμενο χώρο στην αντι-διαδήλωση, εγκατέλειψαν το εγχείρημα.

Υπό οποιασδήποτε άλλες συνθήκες, οποιαδήποτε άλλο συλληλητήριο ή διαδήλωση, θα είχε διαλυθεί. Τελικά όχι μόνο δεν διαλύθηκε αλλά έγινε με μοναδική πολιτική υποστήριξη από την Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας υπό τον κ. Σπύρο Χατζάρα. Παρά τον ασφυκτικό αποκλεισμό όλης της περιοχής πέριξ της παλαιάς Βουλής από την Αστυνομία, η οποία απέκλεισε πολλούς διαδηλωτές από το να πλησιάσουν το χώρο συγκέντρωσης και την απαράδεκτη καθυστέρηση των ομιλητών - δεν μας είχαν πληροφορήσει πως είχαν εγκαταλείψει το συλλαλητήριο; - , συγκεντρώθηκαν περίπου 2.000 διαδηλωτές. Την περιφρούρηση της εκδήλωσης ανέλαβε ο κ.Παναγιωτακόπουλος, πρόεδρος της νεολαίας ΝΕ.Ο.Σ..Στην εκδήλωση παρεβρέθησαν μεταξύ άλλων, ο βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. Άδωνις Γεωργιάδης, ο εκδότης της εφημερίδας «Στόχος» Σάββας Χατζηπαρασκευάς.

Τελικά, όλα εξελίχθηκαν ομαλότατα και ειρηνικά, μέσα σε πνεύμα εθνικής ομοψυχίας, παρά μερικά άσχετα συνθήματα των - ελάχιστων - χρυσαυγιτών που συμμετείχαν στη διαδήλωση.

Τα συμπεράσματα τα οποία βγήκαν χθες, δικαιωματικά κάνουν το χθεσινό συλλαλητήριο το σημαντικότερο πανελλαδικά των τελευταίων μηνών.

- Ο τραγικός πανικός του συστήματος. Οι αναφορές σε 200 (!) άτομα «ρατσιστικών» οργανώσεων είναι τόσο βλακώδεις που πλέον δεν πείθουν ούτε τους πιο ανόητους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς θα τους κάνουμε την πιο απλή ερώτηση για να αναδείξουμε τον συνδυασμό του πανικού με τη χαζομάρα τους:
Μία συγκέντρωση με κεντρικό σύνθημα «η Ελλάδα στους Έλληνες» είναι ρατσιστική;
Εάν ναι, τότε και ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού ήταν ρατσιστής, αφού με αυτό το σύνθημα κέρδισε δύο εκλογικές αναμετρήσεις τη δεκαετία του ‘80.

- Την τραγική αδιαφορία, πλην ορισμένων φωτεινών εξαιρέσεων, των εκκλησιαστικών παραγόντων για το μέλλον, όχι μόνο της Ελλάδας (αυτό το έχουν δείξει ήδη), αλλά και της Ορθοδοξίας. Αφού υπήρξε χώρος για παλινωδίες και σε μια τέτοια συγκέντρωση, η Ορθοδοξία ύστερα από πολλούς αιώνες κυριαρχίας στον Ελλαδικό χώρο, έχει αμφίβολο μέλλον. Ο Ελληνικός λαός, ο ισχυρός Ελληνικός λαός, ήταν και είναι η μοναδική εγγύηση πως η Ορθοδοξία θα συνεχίζει να ακμάζει στον Ελλαδικό χώρο. Μια πολυεθνική Ελλάδα με έναν ανίσχυρο Ελληνικό λαό θα σημάνει την αρχή του τέλους για τη σημερινή θέση της εκκλησίας. Στις φαντασιώσεις πως μπορούν να εκχριστιανιστούν όλοι αυτοί οι νεοφερμένοι, απλά γελάμε.

- Την εδραίωση της πεποίθησης πως ο ΛΑ.Ο.Σ. είναι ένας περαστικός διάττοντας αστέρας στην Ελλαδική πολιτική σκηνή. Όπως ελάχιστοι πλέον θυμούνται το ΚΟ.ΔΗ.ΣΟ. ή τη ΔΗ.ΑΝΑ. , έτσι θα θυμόμαστε το ΛΑ.Ο.Σ. σε είκοσι χρόνια. Μετά τη χθεσινή διαδήλωση φάνηκε πως οι δυνατότητες κινητοποίησης πολύ κόσμου από το ΛΑ.Ο.Σ. είναι περιορισμένες*.

- Η αστυνομία είναι με τον Ελληνικό λαό. Άψογη η στάση των αστυνομικών έναντι στους διαδηλωτές. Ελπίζουμε να αποκτήσει κάποτε και την αντίστοιχη πολιτική ηγεσία.

- Η βία είναι άχρηστη και επικίνδυνη στη συνείδηση όλων των Ελλήνων. Δεν περιμέναμε χθες για να το διαπιστώσουμε αυτό, αλλά είδαμε με χαρά πως η αστεία προσπάθεια προβοκάτσιας με την ύπαρξη Πακιστανών που κρατούσαν την Ελληνική σημαία ανάμεσα στους διαδηλωτές δεν ενόχλησε κανέναν.

- Στην ντε φάκτο ανάδυση της Επιτροπής Εθνικής Σωτηρίας ως νέου πολιτικού παράγοντα της χώρας. Αναμένεται να είναι μόνο η Αρχή. Και σε όσους διαφωνούν με τις πολιτικές επιλογές και το παρελθόν του κ. Χατζάρα, ας πρόσεχαν. Ας έβγαιναν εκείνοι μπροστάρηδες στον αγώνα ανατροπής των αντιλαικών αποφάσεων κι όλος ο Ελληνικός λαός θα ήταν μαζί τους.

*Κάποια σημεία του αρχικού άρθρου άλλαξαν μετά από παρέμβαση αναγνωστών, τους οποίους και ευχαριστούμε.

Ηλεκτρονική διεύθυνση άρθρου: http://www.efylakas.com/archives/5344


* ΑΚΤΙΒΙΣΜΟΣ, ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ, ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ, ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΨΥΧΟΠΟΛΕΜΟΣ

Ετικέτες: Διαδήλωση, Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας, Λαθρονομοσχέδιο, Σπύρος Χατζάρας
4 σχόλια on “Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας: Ο νέος παράγων της Ελλαδικής πολιτικής σκηνής”

*
larissa wrote on 7 Φεβρουαρίου, 2010, 20:54

Tο άρθρο το κρίνω ως υπερβολικό.
1. Το πλήθος των διαδηλωτων δεν ξεπερνουσε τους 1000.. όλοι γνωρίζουμε το πλάτος της οδου Σταδίου πόσο ειναι (που δεν υπερβαινει τα 15 μ.) και όλοι ειδαμε με τα ιδια μας τα μάτια πως το μηκος της πορείας ήταν κατα προσέγγιση στα 80 με 100 μ.
2. Για την πυκνότητα των διαδηλωτών στην εν λόγω συγκέντρωση, όλοι οσοι ειμαστε εκει γνωριζουμε πως ηταν 1 ατομα ανα 1,5 με 2 τ.μ.

Έτσι με εναν απλο υπολογισμό γνωρίζουμε πως κατα προσεγγιση το συνολικό πλήθος ηταν 15μ. χ 100 = 1500 τ.μ. —> 1500 τ.μ. / 1,5 (και πολλά είναι ατομα ανα τ.μ.) = βγαίνει ενας συνολικός αριθμός κατα προσεγγιση 800 με 1000 διαδηλωτές.

Επίσης ως προς την ποικιλομορφια της συγκεντρωσης τα περισσοτερα μέλη ησαν της ελληνοορθόδοξης κοινότητας κάποια άλλα της Νεος .. της Χ.Α. και ανένταχτοι.. η Ε.Ε.Σ. ελάχιστους προσέθεσε στην όλη πορεία, πρόχειρα εκτιμάται για 20 με 50 άτομα.

ΓΝΩΡΙΖΩ την σοβαρότητα του “ΕΜΠΡΟΣΘΟΦΥΛΑΚΑ” ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΚΑΙ ΣΕΒΟΜΑΙ ΩΣ ΜΕΣΟ… ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΆΡΘΡΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΕΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ…

Αυτά ήθελα να σχολιάσω.
Με εκτίμηση Α.Π
*
Σκαντζόχοιρος wrote on 8 Φεβρουαρίου, 2010, 12:06

Το Άρδην ΔΕΝ έστειλε ΚΑΝΕΝΑΝ εκπρόσωπο στην πορεία που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο.

Γι’αυτό σας παρακαλούμε να αποσύρετε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΝΑΦΟΡΑ, στο περιοδικό μας, στο άρθρο.
*
Γ.Ξ. wrote on 8 Φεβρουαρίου, 2010, 12:41

Το περιοδικό Άρδην δεν έχει καμία σχέση με το συγκεκριμένο συλλαλητήριο και κανένα μέλος της Συντακτικής του δεν παραβρέθηκε σ’ αυτό. Σας παρακαλώ πολύ να διορθώσετε άμεσα αυτή την ανακρίβεια.
Γ.Ξ.
*
Θεόδωρος Μπατρακούλης wrote on 8 Φεβρουαρίου, 2010, 16:17

Σχετικά με την διαδήλωση της 6ης Φεβρουαρίου κατά του νομοσχεδίου για την

ιθαγένεια

Ο γράφων σέβεται τον “ΕΜΠΡΟΣΘΟΦΥΛΑΚΑ” ως μέσο καθώς και τους ανθρώπους που απαρτίζουν την Συντακτική Ομάδα του. Αλλά βεβαίως έχει την γνώμη του και τις ιδιαίτερες εκτιμήσεις του αναφορικά με τα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα. Εχει κατ’επανάληψιν ειπωθεί από διάφορες πλευρές στον δημόσιο διάλογο και με ισχυρά επιχειρήματα το ότι 35 χρόνια μετά τη μεταπολίτευση και την κυπριακή τραγωδία, η Ελλάδα γνωρίζει μια πολύπλευρη κρίση. Ο γράφων έχει αναφερθεί σε παρεμβάσεις του και στα ζητήματα της μετανάστευσης - νόμιμης και παράνομης - και της κατάστασης/μεταχείρισης των λαθρομεταναστών. Πρόκειται για ζητήματα που συνθέτουν ένα από τα περίπλοκα, κεντρικά προβλήματα των σημερινών κοινωνιών, και είναι σύμφυτο με την κρίση της ολιγαρχικής και καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Συνιστά πρόκληση και για τις πολιτικές δυνάμεις σε κάθε χώρα. Οι τρόποι εκδήλωσής του, η έκταση και οι συνέπειες ποικίλλουν, αναλόγως της γεωπολιτικής θέσης, της οικονομικής, πολιτικής και πολιτισμικής κατάστασης της κάθε χώρας. Το πρόβλημα εμφανίζεται στην Ελλάδα με ιδιαίτερη οξύτητα και με μορφές απειλητικές για την εθνική συνοχή και τα συμφέροντα του λαού της Ελλάδας. Τα μαζικά μεταναστευτικά κύματα που προκαλεί η κρίση της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης παίρνουν τα τελευταία χρόνια μορφές εποικισμού της χώρας από εξαθλιωμένους ανθρώπους, που μπορούν να γίνουν όργανα οποιουδήποτε εγκληματικού εγκεφάλου ή/και σύμμαχοι οποιασδήποτε ηγεμονικής παγκόσμιας ή περιφερειακής δύναμης - όπως είναι η Τουρκία.

Ο γράφων δεν συμμετείχε στις διαδικασίες διοργάνωσης-προετοιμασίας της εν λόγω διαδήλωσης. Κατά συνέπεια δεν μπορεί να έχει άμεση γνώση αυτών που προηγήθηκαν (και αναφέρονται στην ανακοίνωση του ‘‘Εμπροσθοφύλακα’’) και να εκφράσει σχετικά κρίση. Πάντως, δεν συμμερίζεται συγκεκριμένες εκτιμήσεις που περιλαμβάνονται στην ανακοίνωση αυτή της Συντακτικής Ομάδας και δίνουν τον συγκεκριμένο τόνο σ’αυτήν. Θα μπορούσε να αμφισβητηθεί με επιχειρήματα και από καλόπιστους ανθρώπους η διαπίστωση που διατυπώνεται με τον τίτλο «Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας: Ο νέος παράγων της Ελλαδικής πολιτικής σκηνής». Ο χώρος (το μέρος της Σταδίου μπροστά στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη) ήταν επί ώρες περικυκλωμένος από αστυνομικές δυνάμεις, ενώ αρκετή ώρα νωρίτερα είχαν αποκλειστεί οι γύρω δρόμοι (από την Ομόνοια) και είχαν κλείσει οι σταθμοί του Μετρό (Ομόνοια, Πανεπιστήμιο). Οσον αφορά το μέγεθος και την πυκνότητα της συγκέντρωσης, αυτή γνώρισε διακυμάνσεις, σύμφωνα και με γνώμες παρευρισκομένων. Θα μπορούσα να εκτιμήσω ότι ο αριθμός αυτών που συμμετείχαν θα μπορούσε να υπολογιστεί σε 1000 ως 2000 άτομα (τουλάχιστον από τη χρονική στιγμή που παραβρέθηκα και την είδα ιδίοις όμμασι). Οσοι συγκεντρώθηκαν στον συγκεκριμένο χώρο δεν συμμετείχαν όλοι στην πορεία που πραγματοποιήθηκε μέχρι την αρχή της Πλατείας Συντάγματος. Εκεί υπήρχαν παρατεταγμένες ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις με κλούβες με εντολές να μην προχωρήσει η πορεία μέχρι τη Βουλή. Η πορεία συνεχίστηκε στην οδό Καραγεώργη Σερβίας και κατέληξε πίσω από το κτίριο της Παλιάς Βουλής.
Στο ζήτημα της σύνθεσης της συγκέντρωσης (το που είναι τοποθετημένοι πολιτικά-οργανωτικά αυτοί που παραβρέθηκαν), νομίζω ότι είναι δύσκολο να γίνει με υψηλό βαθμό βεβαιότητα ή έστω με αρκετά ασφαλή τρόπο (στατιστικά) μια κατάταξη. Παρευρίσκονταν αρκετοί που μπορεί να πιθανολογηθεί ότι ήταν μέλη ήταν της ελληνοορθόδοξης κοινότητας, κάποιοι άλλοι της Νεολαίας του ΛΑ.Ο.Σ., της Χρυσής Αυγής και ανένταχτοι. Πόσους προσέθεσε η ‘‘Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας’’ (Ε.Ε.Σ.) στην συγκεντρωση και στην πορεία είναι επίσης δύσκολο να εκτιμηθεί.

Ο διάλογος που έχει ανοίξει σε σειρά από ζητήματα χρειάζεται να οργανωθεί καλύτερα ανάμεσα στις κατά το δυνατόν ευρύτερες συλλογικότητες και ενεργούς πολίτες. Να αποκασταθούν οι πολίτες θεσμικά στο δικαίωμά τους να ασκούν ελεύθερα κοινωνικό έλεγχο ώστε να καρπώνονται τα αγαθά της συλλογικής γνώσης. Να διεκδικήσουμε αποφασιστικά κατά την επικείμενη αναθεώρηση του Ελληνικού Συντάγματος την τροποποίηση του άρθρου 44, που προβλέπει την δυνατότητα διεξαγωγής δημοψηφισμάτων και στη χώρα μας - όπου δεν στα 35 χρόνια μεταπολιτευτικής ζωής ουδέποτε εκδηλώθηκε η πολιτική βούληση να αξιοποιηθεί αυτή η μέγιστη δημοκρατική δυνατότητα για λήψη αποφάσεων από τον ελληνικό λαό σε μείζονα ζητήματα του εθνικού μας βίου. Ο γράφων έχει διατυπώσει την άποψή του αναφορικά με την χρησιμότητα ή και αναγκαιότητα διεξαγωγή ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΩΝ στα ιδιαίτερης, μείζονος σπουδαιότητας ζητήματα: Εθνικών δημοψηφισμάτων στα μείζονος εθνικής σημασίας θέματα της ένταξης της Τουρκίας, της ΠΓΔΜ και της Αλβανίας στην Ε.Ε. Τοπικών δημοψηφισμάτων σε σπουδαία ζητήματα: η περιβαλλοντική, η αναπτυξιακή και η ενεργειακή πολιτική, καθώς και η μεταναστευτική πολιτική, οι όροι εγκατάστασης και νομιμοποίησης μεταναστών, η χορήγηση ιθαγένειας και πολιτικών δικαιωμάτων σε μετανάστες. Μπορούμε να αξιοποιήσουμε τις τεχνολογικές δυνατότητες καταγραφής γνώμης πλήθους στις σύγχρονες μορφές δημοψηφισμάτων.

Οσον αφορά την παρουσία του γράφοντος στην εκδήλωση, πρέπει να διευκρινιστεί ότι ο ίδιος παραβρέθηκα στην συγκέντρωση ως ανέντακτος ενεργός πολίτης. Δεν είμαι μέλος της Συντακτική Επιτροπή του περιοδικού Αρδην. Δεν εκπροσωπούσα την Συντακτική Επιτροπή του Αρδην ούτε και παρουσιάστηκα σε κανέναν ως εκπρόσωπος του περιοδικού. Ο γράφων εκφράζει προφορικώς και γραπτώς τις απόψεις του, και με επώνυμα δημοσιεύματά του στον Τύπο, έντυπο και ηλεκτρονικό. Είναι και συνεργάτης του Αρδην και της Ρήξης. Τα εν λόγω έντυπα θεωρεί ότι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή σειράς αγώνων και παρεμβάσεων για κοινωνική χειραφέτηση, άμεση δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία, οικολογία. Σημειωτέον ότι το τελευταίο τεύχος του Αρδην (τεύχος 77) έχει κεντρικό αφιέρωμα με τίτλο ‘‘Ελληνικό έθνος και μετανάστευση’’. Ο γράφων γνωρίζει επί σειρά ετών και τιμά τον εκδότη αυτών των εντύπων και τους άξιους συντελεστές τους, που προσφέρουν εθελοντικά τις δυνάμεις τους στην υλοποίηση ενός αξιόλογου πολύπλευρου εγχειρήματος. Για την αποκατάσταση της αλήθειας και για λόγους δημοσιογραφικής και πολιτικής δεοντολογίας, ο γράφων παρακαλεί την Συντακτική Ομάδα του “ΕΜΠΡΟΣΘΟΦΥΛΑΚΑ” να δημοσιεύσει το παρόν κείμενο, προχωρώντας στην αναγκαία επανόρθωση ως προς το συγκεκριμένο σημείο.

Με εκτίμηση
Θεόδωρος Σ. Μπατρακούλης

Διόρθωση του ''ΕΜΠΡΟΣΘΟΦΥΛΑΚΑ''
Η αναφορά μας του κ.Μπατρακούλη ως μέλους της συντακτικής ομάδας του Άρδην ήταν λανθασμένη. Ως 'Εμπροσθοφύλακας' έχουμε αποδείξει και στο παρελθόν πως δεν έχουμε πρόβλημα να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και τις τυχόν ανακρίβειες που μπορεί να έχουν γραφτεί σε δημοσιευματά μας.Ο κ.Μπατρακούλης δεν δήλωσε πως παρεβρέθηκε στην εκδήλωση ως μέλος της συντακτικής επιτροπής του Άρδην. Ο 'Εμπροσθοφύλακας', τιμά και εκτιμά βαθύτατα την προσφορά και του κ.Μπατρακούλη και της συντακτικής ομάδας του «Άρδην» στα κοινά της Ελλάδος και θέλει να τους ευχαριστήσει δημοσίως γ'αυτό. Μετά από αυτό, για μας το θέμα θεωρείται λήξαν.