Το Zeitgeist και το «τσάκρα» της Ευρασίας - του Λεωνίδα Αποσκίτη

Σάββατο, 12 Απριλίου 2014

Το Zeitgeist και το «τσάκρα» της Ευρασίας

Το Zeitgeist και το «τσάκρα» της Ευρασίας

«Το Ρουά ακούγεται πολλές φορές, αλλά το Ματ μόνο μία» (Ρωσσική παροιμία)

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Ο Μοντεσκιέ, στις Σκέψεις του επί των αιτίων του μεγαλείου των Ρωμαίων και της παρακμής των (Considérations sur les causes de la grandeur des Romains et de leur décadence), πραγματεύεται την ερμηνεία της πορείας της ιστορίας προσπαθώντας να βρει τους ιστορικούς νόμους, όπως ο Νεύτων έψαχνε τους νόμους του σύμπαντος.

Το συμπέρασμά του ήταν ότι υπάρχουν γενικά αίτια, ηθικά ή φυσικά, που δημιουργούν την βασική κίνηση, η οποία παρασύρει όλα τα επί μέρους συμβάντα. Το άτομο, ασχέτως της μεγαλοφυΐας του και των ικανοτήτων του, δεν είναι παρά ένα όργανο της «βασικής κινήσεως» και ο ρόλος του είναι τόσο σημαντικός όσο έχει την αίσθηση αυτής. Αργότερα, ο Έγελος θα μίλαγε για το Zeitgeist, ή «το πνεύμα των καιρών», ένα σύμπλεγμα παραγόντων που δημιουργεί την βασική κίνηση της ιστορίας.

Είναι φανερό ότι σήμερα, ιδίως μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην Ουκρανία, οι δυνάμεις που κινούν τον Δυτικό κόσμο είναι δυνάμεις καταστροφής, αποδόμησης και παρακμής.

Η Δύση και το ΝΑΤΟ κάνουν συνεχώς σφάλματα στρατηγικής και σπέρνουν την διάλυση με τις κινήσεις τους όπου παρεμβαίνουν γιατί έχουν παρατάξει τις δυνάμεις τους στην περικύκλωση και εξουδετέρωση της Ρωσσίας, και την δαιμονοποίηση του Πούτιν ώστε η χώρα αυτή να ενσωματωθεί στην δυτική μήτρα της νέας τάξης.

Ο Πούτιν τους έχει επανειλημμένα προειδοποιήσει με τις ομιλίες του ότι η μονομερής χρήση βίας από το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. είναι εγκληματική ενέργεια και ότι «ο μονοπολικός κόσμος είναι απαράδεκτος αλλά και αδύνατος» στις σημερινές συνθήκες.

Έχουμε δει στην ιστορία παρόμοια παραδείγματα που καταλήγουν στην τυραννία. Αλλά, και αυτός που πιστεύει ότι είναι ο παγκόσμιος ηγέτης σε έναν τέτοιο μονοπολικό κόσμο, στο τέλος καταστρέφεται από μέσα.

«Αν ο Καίσαρ και ο Πομπήϊος εσκέπτοντο σαν τον Κάτωνα, να διατηρήσει η Σύγκλητος τις εξουσίες της, άλλοι θα κατέληγαν στις ίδιες απόψεις, να υποταχθεί η Σύγκλητος, στις οποίες κατέληξαν ο Καίσαρ και ο Πομπήϊος, και η Δημοκρατία, μια και η μοίρα της ήταν να χαθεί (από εσωτερικά αίτια), θα δεχόταν το τελικό χτύπημα από κάποιο άλλο χέρι», έλεγε ο Μοντεσκιέ.

Οι ίδιοι λόγοι στους οποίους, όπως επεσήμανε ο Γάλλος φιλόσοφος του 18^ου αιώνα, οφείλετο η παρακμή της Ρώμης, υπάρχουν και σήμερα και προεξοφλούν την παρακμή όλης της Δύσης: η δημοκρατία μετεβλήθη σε καθεστώς ολιγαρχικό, η ζωτικότης και η ελευθερία των πολιτών έχει καταλυθεί, εξαπλώνεται η δουλοπρέπεια μεταξύ των μαζών, η εξασθένιση του χαρακτήρος υπό τον νεοπλουτισμό, η εισροή ξένων προς τις παραδόσεις πληθυσμών, η διαφθορά των δημοσίων υπαλλήλων, η εγκατάλειψη των αγροκτημάτων, ο εκφυλισμός της παρατεταμένης ειρήνης, ο θρησκευτικός συγκρητισμός, τον οποίο αργότερα ο Gibbon θα αναδείκνυε στην κυριωτέρα αιτία της κατάρρευσης της αυτοκρατορίας.

Όλα αυτά υπάρχουν και σήμερα και για την γενική κίνηση της ιστορίας ίσως δεν έχει σημασία αν θα ήταν η Μέρκελ, η Γιούλια Τιμοσένκο και ο Ομπάμα με τον Ολάντ δεξί του χέρι στην Ε.Ε., που θα έκαναν τις μοιραίες κινήσεις στο Κίεβο πυροδοτώντας το ντόμινο των εξελίξεων, ή οποιοσδήποτε άλλος.

Ο ιστορικός Mazin Qumsiyeh, καθηγητής στο πανεπιστήμιο Bethlehem της κατεχόμενης Ιερουσαλήμ, συνδέει την κλιμακούμενη κατάσταση στην Ουκρανία μετά το πραξικόπημα που ανέτρεψε την εκλεγμένη κυβέρνηση με τον Κριμαϊκό Πόλεμο 1853-1856, ο οποίος ήταν μια εξοντωτική και παράλογη σύρραξη. (Crimean War, Information Clearing House, 02/03/2014).

Δύο από τις κύριες αιτίες του τότε πολέμου ήταν οι ιμπεριαλιστικές βλέψεις των ανερχόμενων χωρών της Δύσης και οι διαμάχες για τον έλεγχο της Ιερουσαλήμ. Η ιστορία επανέρχεται στα ίδια χνάρια, γι’ αυτό είναι διδακτική ώστε να κάνουμε τις αντιστοιχίες με τα σημερινά γεγονότα, ειδάλλως είμαστε καταδικασμένοι να επαναλάβουμε τις ιστορικές τραγωδίες.

Οι Βρετανοί, και σε μικρότερο βαθμό οι Γάλλοι, βρίσκονταν, στα μέσα του 18^ου αιώνα, στον δρόμο της οικονομικής και βιομηχανικής έκρηξης και ήθελαν να τροφοδοτήσουν την έκρηξη αυτή εις βάρος της αδυνατισμένης Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Η επιρροή της Ρωσσίας στους Αγίους Τόπους ήταν υψηλή τότε αφού η Μόσχα είχε αναλάβει την προστασία όλων των Ορθόδοξων πληθυσμών της οθωμανικής επικράτειας.

Παράλληλα, υπήρχε η ανάπτυξη του παγκόσμιου σιωνιστικού κινήματος και δεν είναι τυχαίο ότι τα πολεμικά δάνεια του 1854 στο Ηνωμένο Βασίλειο τα έδιναν οι Ρότσιλντ για να συνεχιστεί ο πόλεμος στην Κριμαία, όπως έχει γράψει ο Frederic Morton στο βιβλίο του «The Rothschilds» που αναφέρεται στην ιστορία τής οικονομικής αυτής δυναστείας.

Μια προβοκάτσια των καθολικών, οργανωμένη από την Γαλλία, στα ορθόδοξα προσκυνήματα της Παλαιστίνης οδήγησε σε απειλές και ανταπαντήσεις που κλιμακώθηκαν μέχρι τον Κριμαϊκό Πόλεμο, τον Οκτώβριο του 1853.

Την Ελλάδα, η εμπλοκή όλων αυτών των δυνάμεων την επηρέασε άμεσα. Επαναστατικά κινήματα ξέσπασαν σε Ήπειρο και Θεσσαλία, αγωνιστές του 1821 κινητοποιήθηκαν να τα ενισχύσουν και οι ΑγγλοΓάλλοι, σε αντίπραξη, προχώρησαν σε ναυτικό αποκλεισμό του Πειραιά.

Στην Κριμαία, δίπλα στους Ρώσσους ομόδοξους πολέμησαν περίπου 1.000 Έλληνες εθελοντές της Ελληνικής Λεγεώνας. Ανάμεσα στους ελληνορθόδοξους πληθυσμούς σε όλη την περιοχή υπήρξε σαφής προσανατολισμός της κοινής γνώμης υπέρ της Ρωσσίας, ωστόσο οι Δυτικοί εξανάγκασαν τον Όθωνα να διορίσει φιλοδυτική κυβέρνηση, αποπέμποντας τους φιλορώσσους.

Σύμφωνα με τον Έλληνα ιστορικό Π. Καρολίδη, η Ρωσσία ξεκίνησε τον πόλεμο της Κριμαίας «χωρίς ούτε έναν σύμμαχο, εκτός από την μικρή Ελλάδα, όχι το Ελληνικό Βασίλειο, αλλά τους Έλληνες ανά τον κόσμο…».

Η Ελληνική Λεγεώνα συμμετείχε σε πολλές μάχες στην Ευπατόρια, στην Σεβαστούπολη και αλλού και, μετά την διάλυσή της στο τέλος του πολέμου, αρκετοί από τους εθελοντές εγκαταστάθηκαν στην Μαριούπολη, στην περιοχή Βολοντιόροβκα (το χωριό των εθελοντών).

Ο Κριμαϊκός Πόλεμος ήταν μια εξοντωτική σύρραξη που σφραγίστηκε από μεγάλα διοικητικά και τακτικά σφάλματα, με αποκορύφωμα την εντολή επίθεσης μιας ίλης ελαφρού βρετανικού ιππικού ενάντια στο ρωσσικό πυροβολικό!

Σήμερα, μεταφερόμενοι από το 1854 στο 2014, ακούμε ξανά να κτυπούν τα τύμπανα του πολέμου για την αμερικανική ηγεμονία με την σκανδάλη και πάλι στην Παλαιστίνη, σημερινό Ισραήλ. Οι περισσότεροι άνθρωποι στον δυτικό κόσμο διακρίνουν πλέον την πολιτική υποκρισία και αναγνωρίζουν το Ισραήλ και τις ΗΠΑ ως τις δύο πιο επικίνδυνες χώρες.

Οι συγκυρίες διαφέρουν αλλά και τώρα η όλη κατάσταση μπορεί να κλιμακωθεί σε άλλη μια βλακώδη, καταστροφικότερη σύγκρουση με κρίσιμες επιπτώσεις στην παγκόσμια ασφάλεια.

Ο Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, γκουρού της αμερικανικής γεωστρατηγικής, υπαγόρευσε την αμερικανική συμπεριφορά από την δεκαετία του ’90 στο γνωστό βιβλίο Η Μεγάλη Σκακιέρα, που είναι ουσιαστικά το «Πιστεύω» της νεοταξικής Υπερεθνικής Ελίτ.

Με βάση τις υποδείξεις του, οι ΗΠΑ πρέπει να εδραιώσουν ένα σταθερό προγεφύρωμα στην ευρασιατική ήπειρο, μέσω μιας διεύρυνσης της Ευρώπης, προκειμένου να μην υπάρχει ρωσσική αντίσταση στην παγκόσμια ισοπέδωση των πολιτισμών και εξάλειψη των εθνών. Ας δούμε τι λέει χαρακτηριστικά:

«Με δεδομένο το ειδικό γεωπολιτικό ενδιαφέρον της Γερμανίας και της Πολωνίας για την ανεξαρτησία της Ουκρανίας, είναι πολύ πιθανόν ότι η Ουκρανία θα συρθεί σταδιακά στην ειδική γαλλο-γερμανο-πολωνική σχέση. Μέχρι το 2010, η γαλλο-γερμανο-πολωνο-ουκρανική πολιτική συνεργασία, που αφορά περίπου 230 εκατομ. πολίτες, θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια συνεργασία που θα ενίσχυε το γεωστρατηγικό βάθος της Ευρώπης».

Η Ουκρανία είναι σαν τσάκρα (κομβικό σημείο), λέει η ρωσσική Pravda, ένα τσάκρα που πολιορκούν οι Δυτικοί για να θέσουν υπό την κατοχή τους και τον έλεγχό τους την ευρασιατική ενδοχώρα (26/2/2014, english.pravda.ru). Πράγματι, η Ουκρανία έχει τεράστια γεωπολιτική σημασία γιατί συνδέει την Μαύρη Θάλασσα και τις ρωσσικές εκτάσεις με τον Βόσπορο, την Μεσόγειο και το Αιγαίο.

Κατά τον σχολιαστή της Pravda, άλλοτε εφημερίδας του Λένιν, ο Πούτιν είναι το πρότυπο ενός υπό εξαφάνιση είδους πολιτικού άνδρα: «είναι άτομο που πιστεύει ότι είναι ταγμένος στην υπηρεσία της πατρίδας του, όχι των αγορών».

Ο Πούτιν γνωρίζει καλά την σοβιετική γεωπολιτική αρχιτεκτονική, στην οποία η Ουκρανία έπαιζε ζωτικό, πάντα, ρόλο, αλλά το ίδιο ίσχυε και την εποχή των Τσάρων.

Οι κινήσεις του Πούτιν στην σκακιέρα ήταν εξόχως θεαματικές και, μέχρι αυτή την στιγμή, μετέτρεψαν μια διαφαινόμενη ήττα και δύσκολη κατάσταση για την Ρωσσία σε σχεδόν απόλυτη υπεροχή.

Στην μεγάλη «Σκακιέρα» της Ευρασίας έχουν παραταχθεί όλα τα πιόνια και, όπως έχει δείξει η ιστορία, η Ελλάδα, η Κύπρος και η Τουρκία τελούν εξ ορισμού κομβικά σημεία αυτού του παιχνιδιού.

Στην Τουρκία έχει δρομολογηθεί αποσταθεροποίηση του μη ελεγχόμενου Ερντογάν και ανατροπές, το καζάνι βράζει, αλλά θα τολμήσει ο νεο-Σουλτάνος ή οι στρατιωτικοί να κάνουν το βήμα μπροστά τινάζοντας την περιοχή στον αέρα, όταν το κουρδικό είναι ακόμα ανοικτή πληγή;

Αλλά, είπαμε, η γενικότερη κίνηση της ιστορίας, από την ώρα που ο καζινοκαπιταλισμός μέθυσε για τα καλά από την απληστία του, είναι το ένα λάθος μετά το άλλο, το ένα έγκλημα χειρότερο από το προηγούμενο.

Οπότε, από εδώ και πέρα, τίποτα δεν θα μας ξαφνιάζει και ιδίως εμείς στην Ελλάδα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για τα χειρότερα, δεδομένου μάλιστα του νέου γύρου που άρχισε στην Κύπρο, μέσα στην δίνη του ενεργειακού πολέμου στην νοτιοανατολική Μεσόγειο. Τίποτα δεν αποκλείει πια να βρεθεί ο χρήσιμος ηλίθιος που θα δώσει την σύγχρονη εκδοχή της εντολής «επίθεσης του ελαφρού ιππικού στο εχθρικό πυροβολικό», όπως έγινε στον Κριμαϊκό πόλεμο του 1853 με ανυπολόγιστες απώλειες.

Οι Ευρωπαίοι «ηγέτες» είναι πολύ μικροί και διεφθαρμένοι και η Ουάσιγκτων «άφρων και ανεπιτήδεια». Η μόνη ελπίδα είναι «η διπλωματική δεξιοτεχνία του Πούτιν» για να αποτρέψει την κατάσταση που οδηγείται σε πόλεμο, λέει ο Αμερικανός καθηγητής και αρχισυντάκτης στην Wall Street Journal, ο δρ. Πωλ Κρεγκ Ρόμπερτς, πρώην υπουργός των ΗΠΑ.

Οι ιδεολόγοι του νεοσυντηρητισμού ορέγονται πόλεμο με την Ρωσσία από την δεκαετία του ’80. Πιστεύοντας ότι μπορούν να κερδίσουν έναν πυρηνικό πόλεμο και ότι οι ΗΠΑ έχει το πλεονέκτημα να καταστρέψει την Ρωσσία με το πρώτο κτύπημα, έχουν ανοίξει το κουτί της Πανδώρας με τους ηλιθιώδεις χειρισμούς τους.

Τα γεγονότα της Ουκρανίας καταγράφουν ανάγλυφα την μεγάλη αποσταθεροποίηση του συστήματος της παγκοσμιοποίησης και τον βαθύτατα αντιδραστικό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα νεο-φιλελεύθερα στρατηγεία, μπροστά στον κίνδυνο μιας παγκόσμιας χρεωκοπίας, δεν διστάζουν να εναγκαλιστούν με πλιατσικολόγους και νεο-φασίστες προκειμένου να επιβάλουν τα ληστρικά τους συμφέροντα και τους στρατηγικούς τυχοδιωκτισμούς τους.

Η ληστοσυμμορία των Βρυξελλών και του Βερολίνου, αφού έσπασε τα μούτρα της μπροστά στην οικονομική ανέχεια και την λαϊκή αγανάκτηση των λαών της Ευρώπης, κάνει ακόμα πιο αναξιόπιστη την νομιμότητα της Ε.Ε. στηρίζοντας ρατσιστικές εκκαθαρίσεις και καθάρματα όπως ο Κλίτσκο και ο Ολεκσάντρ Τουρτσίνοφ.

Η απογοήτευση από την ευρωπαϊκή ενοποίηση και τους γραφειοκρατικούς θεσμούς είναι τεράστια στην Ευρώπη και για τις χώρες όπως η Ουκρανία, που ονειρεύονται ακόμα την ευρωπαϊκή ευμάρεια, η προσγείωση θα είναι γρήγορα απότομη και τραγική.

Η Ε.Ε. δεν διαθέτει τα χρήματα για να τα προσφέρει στην Ουκρανία, μόνο πακέττα διάσωσης και ΔΝΤ με όλα τα παραπάνω καταστροφικά συνακόλουθα: μείωση μισθών και συντάξεων, αύξηση φόρων, κατάργηση δημόσιου τομέα και κοινωνικών υπηρεσιών.

Ο Βλαντίμιρ Πούτιν έχει τα μετρητά, έχει τον στρατό και έχει, πάνω απ’ όλα, αιώνες ρωσσικής ιστορίας και επιρροής. Δεν παίζει monopoly όπως οι καουμπόηδες του Λευκού Οίκου, παίζει σκάκι.

Κι αυτή την διαφορά για να την καταλάβουν οι λαοί χρειάζεται αντικειμενική δημοσιογραφία και ιστορική μνήμη, είδη εν ανεπαρκεία, δυστυχώς, αφού φρόντισε γι’ αυτό η θεσμοθετημένη αποδόμηση και ανομία της Δύσης.

Απέναντί μας έχουμε όλες τις λεγεώνες της «σωστής πλευράς της ιστορίας», σύμφωνα με την Μέρκελ και τον Ομπάμα, δηλαδή το σκοτεινό matrix της καρδιάς του Δυτικού κόσμου. Ένας τιτάνιος αγώνας είναι μπροστά μας και χρειάζεται πλεόνασμα (πραγματικό) δυνάμεων για να αντιπαλέψουμε τα βαμπίρ της τραπεζικής ολιγαρχίας.

[Δημοσιεύθηκε στο Τρίτο Μάτι τ.218, Μάρτιος 2014]

Πηγή: Pyli TonFilon.blogspot.gr

29-04-2014

Ο Πούτιν προσκαλεί τον Τσίπρα στη Μόσχα

– / 1

Πρόσκληση στον Αλέξη Τσίπρα να επισκεφτεί τη Ρωσία απηύθυνε αιφνιδίως ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ. Η πρόσκληση προς τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ αφορά το πρώτο 15ήμερο του Μαΐου.

Το ταξίδι του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει σε μια κρίσιμη διεθνή συγκυρία, δεδομένου του Ουκρανικού προβλήματος. Σύμφωνα με πηγές της Κουμουνδούρου, ο κ. Τσίπρας θα συναντηθεί με τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, πιθανώς με την πρόεδρο της Άνω Βουλής Βαλεντίνα Ματβιένκο και άλλους Ρώσους αξιωματούχους.
Το ραντεβού Τσίπρα -Λαβρόφ στη ρωσική πρωτεύουσα εκκρεμούσε εδώ και καιρό, φαίνεται όμως ότι η Μόσχα προτιμά να γίνει η νέα συνάντηση σε μια περίοδο, ιδιαίτερα ζωτική για τα ρωσικά συμφέροντα.
Κι αυτό γιατί ο Αλέξης Τσίπρας έχει εκφράσει τη θέση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να ρίξει λάδι στη φωτιά με την επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία.
Υπενθυμίζεται ότι ακριβώς πριν δύο μήνες, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιος για την Προεδρία της Κομισιόν, μιλώντας σε εκδήλωση της πολιτικής ομάδας της ευρωαριστεράς, είχε στηλιτεύσει τη στάση της Ε.Ε. στο ουκρανικό ζήτημα, λέγοντας:  «Η έκρηξη της βίας τις τελευταίες ημέρες έχει οδηγήσει τη χώρα στα πρόθυρα του εμφύλιου σπαραγμού. Η εξέλιξη αυτή απειλεί την ειρήνη και τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή. Η τυφλή βία δεν είναι λύση. Και είναι αδιανόητο εμμέσως να επικροτείται από τη πλευρά της ευρωπαϊκής ηγεσίας ως λύση… Το πολιτισμικό κεκτημένο της Ευρώπης είναι η δημοκρατία και η ειρηνική διευθέτηση των διαφορών.
Και ο μόνος αρμόδιος να αποφασίσει το μέλλον της Ουκρανίας είναι ο ουκρανικός λαός. Κυρίαρχα και δημοκρατικά. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να ρίξει λάδι στη φωτιά με την επιβολή κυρώσεων, αλλά να συμβάλει στην αποκλιμάκωση της βίας και στην ειρηνική και δημοκρατική διευθέτηση», είχε συστήσει στις 20 Φεβρουαρίου ο Αλ. Τσίπρας.
Αντιθέτως, η συνάντηση που είχε τον περασμένο Οκτώβριο με τον Σ. Λαβρόφ, είχε πιο πολύ ελληνικό «χρώμα», με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να περιγράφει τη δραματική, όπως την είχε χαρακτηρίσει, κοινωνική κρίση που βιώνει ο ελληνικός λαός. Ενώ παρέθεσε τις θέσεις του για τα βαθιά και δομικά προβλήματα της κρίσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και τις εναλλακτικές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ευρωπαϊκής αριστεράς για την έξοδο από την κρίση.
Την αξιοποίηση των τεραστίων δυνατοτήτων που ανοίγονται στη συνεργασία των δύο λαών και των δύο χωρών, είχε προτείνει από την πλευρά του ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας Σεργκέι Λαβρόφ, με τις δυο πλευρές να ανταλλάσσουν τότε σκέψεις γύρω από τα θέματα συνεργασίας στους τομείς της ενέργειας, του τουρισμού, της αγροτικής οικονομίας, των επενδύσεων και της ανάπτυξης.

Πηγή: http://www.difernews.gr/

Από τον/την Newsroom

Υπόγειες μάχες επικράτησης στα κατεχόμενα – Η κόντρα Ναμί-Οζερσάι και η επάνοδος του Ταλάτ

Υπόγειες μάχες επικράτησης στα κατεχόμενα – Η κόντρα Ναμί-Οζερσάι και η επάνοδος του Ταλάτ

Υπόγειες μάχες επικράτησης στα κατεχόμενα – Η κόντρα Ναμί-Οζερσάι και η επάνοδος του Ταλάτ

April 28, 2014

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Στα κατεχόμενα διαδραματίζεται παρασκηνιακά ένας αγώνας επιβίωσης και επιβολής ενόψει και των λεγόμενων προεδρικών εκλογών για την ηγεσία του ψευδοκράτους και της τουρκοκυπριακής κοινότητας, που χρονικά τοποθετούνται το 2015.
Η μάχη αυτή του παρασκηνίου διεξάγεται σε δυο επίπεδα. Πρώτο, μεταξύ δυο εν δυνάμει υποψηφίων, του Οζντίλ Ναμί και του Κουντρέτ Οζερσάι. Δεύτερο, εσωκομματικά στο Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα και στην προσπάθεια επανόδου του τέως κατοχικού ηγέτη, Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στην ενεργό πολιτική ως υποψήφιος για την «προεδρία». Τούτο προδήλως ενοχλεί τον Οζντίλ Ναμί, που θεωρούσε μέχρι πρότινος δεδομένο ότι έχει έλθει η δική του σειρά και όχι τυχαία. Υπενθυμίζεται συναφώς ότι ο Ταλάτ, σε πρόσφατη ομιλία του στον Δήμο Τσόρουμ της κεντρικής Τουρκίας, είπε πως μπορεί  να είναι υποψήφιος στις “προεδρικές εκλογές” του 2015 μπορεί και όχι, προσθέτοντας ότι αυτή δεν είναι μια απόφαση που θα τη λάβει μόνος του. Μια τοποθέτηση αρκούντως αποκαλυπτική των προθέσεων του.
Ο ανταγωνισμός μεταξύ του λεγόμενου υπουργού Εξωτερικών, Οζντίλ Ναμί και του Τουρκοκύπριου διαπραγματευτή, Κουντρέτ Οζερσάι, παρόλο που διαπιστώνεται και δημοσίως, εξελίσσεται κυρίως στο παρασκήνιο. Ο μεν Ναμί προέρχεται από το ΡΤΚ και έχει «κερδίσει» πολλούς από τους ξένους διπλωμάτες στη Λευκωσία, οι οποίοι θεωρούν πως θα είναι «μια καλή λύση στη μετά τον Έρογλου εποχή». Νέος με εμπειρίες ως διαπραγματευτής επί της εποχής Ταλάτ, διατηρεί καλές σχέσεις με την Άγκυρα, όχι όμως τόσο όσο ο Κουντρέτ Οζερσάι.
Ο Τουρκοκύπριος διαπραγματευτής, είναι ουσιαστικά ο άνθρωπος με τον οποίο συνεννοείται η Άγκυρα για το Κυπριακό. Ακόμη κι όταν είναι παρόν ο κατοχικός ηγέτης, Ντερβίς Έρογλου, αυτός κάνει κουμάντο. Δεν είναι τυχαίο που όταν στις συναντήσεις με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη τοποθετείται ο Έρογλου, αυτός αναλαμβάνει να μεταφράζει ενώ υπάρχει πρόσωπο επιφορτισμένο γι αυτό. Λέγει ο κατοχικός ηγέτης δυο κουβέντες, «μεταφράζει» δέκα ο Οζερσάι…
Ο Κουντρέτ Οζερσάι βρίσκεται σε συνεχή ανοικτή γραμμή με το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών και τους αρμόδιους διαχειριστές του Κυπριακού. Κοντολογίς είναι ο άνθρωπος τους στα κατεχόμενα και θα ευνοούσαν να αποτελέσει τη διάδοχη κατάσταση. Εκπέμποντας μια καλή εικόνα, ενός νέου σύγχρονου πολιτικού δεν διαφέρει πολύ ως προς τις θέσεις του με τον Ντερβίς Έρογλου. Η μάχη με τον Ναμί, εάν αυτός θα είναι απέναντι του στις ψευδοεκλογές, θα είναι σκληρή καθώς ουσιαστικά θα είναι μεταξύ δυο ανθρώπων της νέας γενιάς, που αναλαμβάνει την ηγεσία του κατοχικού καθεστώτος.
Η πιθανή επάνοδος του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στο πολιτικό γίγνεσθαι με την ενδεχόμενη κάθοδο του στις λεγόμενες προεδρικές εκλογές, δημιουργεί νέα δεδομένα και ανατροπές. Εν πρώτοις για να είναι υποψήφιος αυτό σημαίνει πως θα τεθεί εκτός παιχνιδιού ο Ναμί, που θεωρείται από το ΡΤΚ ένα ισχυρό χαρτί. Ο Ταλάτ εξακολουθεί να διατηρεί καλές σχέσεις με ξένους παράγοντες, αναπτύσσει επαφές και στις ελεύθερες περιοχές, πέραν από τις παραδοσιακές διακομματικές. Κοντολογίς προετοιμάζει το έδαφος. Γιατί θέλει να επανέλθει; Πέραν των προσωπικών πολιτικών φιλοδοξιών ( θεωρεί πως δεν έχει συνταξιοδοτηθεί), ο Ταλάτ εκτιμά πως αυτό που δεν πέτυχε συζητώντας και διαπραγματευόμενος με τον Δημήτρη Χριστόφια, θα το καταφέρει με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Νίκο Αναστασιάδη.
Ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι δημοσίως δεν διαφαίνονται κόντρες και αντιπαραθέσεις, είναι κοινό μυστικό στα κατεχόμενα και στους διπλωματικούς κύκλους ότι υπογείως διεξάγονται μάχες επικράτησης. Αν και είναι μακρύς ο δρόμος προς τις ψευδοεκλογές, κάποια στιγμή το θέμα θα απασχολήσει πιο επισταμένα και την Άγκυρα, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει.
Κλείνει ο κύκλος για Έρογλου;
Ο Ντερβίς Έρογλου δεν έχει τοποθετηθεί για τις επόμενες ψευδοεκλογές. Όλοι θεωρούν πως θα αποχωρήσει. Αυτό θέλει και η Άγκυρα και ο ξένος παράγοντας, ο οποίος τον θεωρεί εμπόδιο στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Εάν τελικά αποχωρήσει, ουσιαστικά θα ολοκληρωθεί και ο κύκλος των παλιών πολιτικών στην τουρκοκυπριακή κοινότητα, με την προϋπόθεση πως δεν θα είναι υποψήφιος ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Εν αναμονή, λοιπών,  των τελικών αποφάσεων του Ντερβίς Έρογλου.
Η Τουρκία αποφασίζει, στα κατεχόμενα εκτελούν - Ρητορικές οι διαφοροποιήσεις
Το ζητούμενο για την ελληνική πλευρά δεν είναι η εναλλαγή προσώπων, αλλά η διαφοροποίηση πολιτικών θέσεων. Υπάρχει ένα δεδομένο που ισχύει διαχρονικά. Η πολιτική στο Κυπριακό καθορίζεται στην Άγκυρα, τόσο στο επίπεδο της στρατηγικής όσο και της τακτικής. Οι σχεδιασμοί διαμορφώνονται στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, αφήνεται όμως στην τουρκοκυπριακή πλευρά να διαχειριστεί την εφαρμογή τους μέσα, πάντα,  σε καθορισμένα πλαίσια. Επί της ουσίας τίποτε δεν αλλάζει οτιδήποτε.
Πέραν της ρητορικής, Οζντίλ Ναμί και Κουντρέτ Οζερσάι δεν φαίνεται να έχουν διαφωνίες επί της ουσίας. Αυτό προκύπτει από τα όσα συζητούν με ξένους συνομιλητές τους. Διαπιστώνει κατά καιρούς κάποιες διαφοροποιήσεις και διαφορές, οι οποίες στην πορεία εξαφανίζονται. Αρχικά, στο θέμα της Αμμοχώστου, ο Κουντρέτ Οζερσάι άφηνε ανοικτό το ενδεχόμενο να συζητηθεί το θέμα «μαζί με άλλα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης». Την ίδια ώρα, ο Οζντίλ Ναμί δήλωνε πως το θέμα της Αμμοχώστου θα μπορούσε μόνο να συζητηθεί στα πλαίσια της συνολικής συμφωνίας, παραπέμποντας στο εδαφικό. Μπορεί οι τοποθετήσεις αυτές να γίνονταν σε συνεννόηση, το αποτέλεσμα όμως είναι πως είχαν δημόσια διαφορετική άποψη.
Όσον αφορά τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, αυτός έχει δοκιμαστεί σε διαπραγματεύσεις και είναι γνωστός και ο ρόλος που έπαιξε στο Μπούργερνστοκ, το Μάρτιο του 2004, που στάλθηκε εκεί ως εγκάθετος της Άγκυρας. Επειδή διαφημίζει συχνά-πυκνά τα όσα έχουν παραχθεί κατά τις συζητήσεις που είχε με τον τέως Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια, υπενθυμίζεται πως πολλές φορές είχαν συγκρουστεί για θέσεις που ο τότε κατοχικός ηγέτης πρόβαλε. Θέσεις που ετοιμάζονταν στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών ( το παραδέχθηκε αυτό ο Ταλάτ) και επιχειρούσε να τις σερβίρει στις συνομιλίες.
Πηγή: http://www.philenews.com, http://www.mignatiou.com

Παρανοϊκή απόφαση στην Αίγυπτο: 683 άνθρωποι καταδικάστηκαν σε θάνατο

Παρανοϊκή απόφαση στην Αίγυπτο: 683 άνθρωποι καταδικάστηκαν σε θάνατο

Παρανοϊκή απόφαση στην Αίγυπτο: 683 άνθρωποι καταδικάστηκαν σε θάνατο

April 28, 2014

Ο Λευκός Οίκος καταδίκασε σήμερα σθεναρά τις καταδίκες σε θάνατο οι οποίες επιβλήθηκαν σε σχεδόν 700 ισλαμιστές στην Αίγυπτο και κάλεσε τις αρχές του Καΐρου να ακυρώσουν αυτές τις καταδίκες, καθώς και εκείνες που επιβλήθηκαν στα τέλη Μαρτίου.
«Η σημερινή ετυμηγορία, όπως και εκείνη του περασμένου μήνα, συνιστά μια πρόκληση απέναντι στους πλέον στοιχειώδεις κανόνες της διεθνούς δικαιοσύνης», τόνισε ο εκπρόσωπος του Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα σε ανακοίνωση Τύπου, κάνοντας λόγο για ένα «επικίνδυνο προηγούμενο».
Ο εκπρόσωπος, ο Τζέι Κάρνεϊ, σημείωσε ακόμη ότι «οι ΗΠΑ είναι βαθύτατα ανήσυχες από τη συνεχή παραπομπή σε δίκες και στις μαζικές καταδίκες στην Αίγυπτο και κυρίως τις καταδίκες σε θάνατο 683 κατηγορουμένων σήμερα».
«Η ετυμηγορία αυτή είναι απόλυτα ασυμβίβαστη με τις υποχρεώσεις της Αιγύπτου σε ό,τι αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα», συνέχισε ο Κάρνεϊ. «Οι ηγέτες της Αιγύπτου πρέπει να ταχθούν εναντίον αυτών των παράλογων μέτρων (. . .) και να αναγνωρίσουν ότι η καταστολή του ειρηνικού κινήματος διαμαρτυρίας δεν θα κάνει τίποτα άλλο από το να τροφοδοτήσει την αστάθεια και τον εξτρεμισμό που η Αίγυπτος έχει πει ότι επιδιώκει να αποτρέψει».
«Ασκούμε πιέσεις στην αιγυπτιακή κυβέρνηση να τερματίσει τις μαζικές διώξεις, να ματαιώσει τις (σημερινές) καταδίκες και τις προηγούμενες και να εξασφαλίσει ότι όλοι οι πολίτες θα τύχουν μιας δίκαιης δίκης».
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αφού υπογράμμισε τη «βαθιά του ανησυχία» καταδίκασε επίσης αυτές τις νέες καταδίκες υποστηρικτών του ανατραπέντος ισλαμιστή προέδρου Μοχάμεντ Μόρσι. Η εκπρόσωπος της αμερικανικής διπλωματίας, Τζένιφερ Πσάκι, τις χαρακτήρισε «παράλογες».
«Η ΔΙΚΗ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΔΙΚΑΙΗ» ΔΗΛΩΝΕΙ Ο ΜΠΑΝ
Ο γενικός γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών Μπαν Γκι Μουν εκτίμησε σήμερα ότι οι καταδίκες σε θάνατο που επιβλήθηκαν στην Αίγυπτο σε υποστηρικτές του Μόρσι «ξεκάθαρα δεν μοιάζουν να σέβονται τους βασικούς κανόνες μιας δίκαιης δίκης», όπως τόνισε ο εκπρόσωπός του Στεφάν Ντουζαρίτς.
Ο Μπαν, σημείωσε ο Ντουζαρίτς, είναι «ανήσυχος» για αυτές τις ποινές. «Οι ετυμηγορίες φαίνεται ξεκάθαρα ότι δε σέβονται τους βασικούς κανόνες μιας δίκαιης δίκης, κυρίως αυτές που επέβαλαν την θανατική ποινή», οι οποίες ενδέχεται «να βλάψουν μακροπρόθεσμα τις προοπτικές σταθερότητας» στην Αίγυπτο, προσέθεσε ο ίδιος.
Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ «έχει επίγνωση των επιπτώσεων αυτών των ετυμηγοριών στην ασφάλεια και για την περιοχή» γενικότερα, υπογράμμισε ακόμη ο εκπρόσωπος, αναφερόμενος «στη σταθερότητα στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή συνολικά».
Ο Μπαν είναι επίσης «ανήσυχος» για την απόφαση να τεθεί εκτός νόμου το Κίνημα της 6ης Απριλίου και «απογοητευμένος» για την απόρριψη στις αρχές Απριλίου των εκκλήσεων να μην φυλακιστούν «τρεις εμβληματικές φυσιογνωμίες της εξέγερσης του 2011».
Σύμφωνα με τον εκπρόσωπό του, ο Μπαν θα έχει συνομιλίες αυτήν την εβδομάδα με τον υπουργό Εξωτερικών της Αιγύπτου, Νάμπιλ Φάχμι, ο οποίος επισκέπτεται τις ΗΠΑ.

ΠΗΓΗ: ΓΑΛΛΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ, AFP, ANA-MPA

Σημαντική εξέλιξη: Ενεργειακή συμφωνία Ιράν-Ρωσίας

Σημαντική εξέλιξη: Ενεργειακή συμφωνία Ιράν-Ρωσίας

Σημαντική εξέλιξη: Ενεργειακή συμφωνία Ιράν-Ρωσίας

April 29, 2014

Η στρατηγική της κυβέρνησης Obama για αντίποινα προς τη Ρωσία μέσω της επιβολής οικονομικών κυρώσεων αντιμετωπίζει από χθες νέα περιπλοκή, λόγω της πληροφορίας του ιρανικού πρακτορείου ειδήσεων για επικείμενη συμφωνία της κυβέρνησης Putin με το Ιράν στον ενεργειακό τομέα αξίας $8 έως $10 δις, επισημαίνει ο RickGladstone σε άρθρο του στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας NEW YORK TIMES, με τίτλο «Russia and Iran Reported in Talks on Energy Deal Worth Billions» (σελ. Α12).
Η ενεργειακή αυτή συμφωνία είναι η δεύτερη σημαντικότερη οικονομική συνεργασία υπό διαπραγμάτευση μεταξύ των δύο χωρών που ενδέχεται να αμβλύνει την αποτελεσματικότητα των οικονομικών κυρώσεων στο Ιράν. Στο πλαίσιο αυτής, όπως αναφέρει το ιρανικό Mehr News Agency, οι Ρώσοι θα εξάγουν περίπου 500 μεγαβάτ ηλεκτρισμού στο Ιράν και θα κατασκευάσουν νέες μονάδες παραγωγής θερμικής και υδροηλεκτρικής ενέργειας, αλλά και δίκτυο μεταφοράς ενέργειας στη χώρα.
Σύμφωνα με την είδηση του Mehr, οι όροι της συμφωνίας συζητήθηκαν την περασμένη Κυριακή μεταξύ του Ιρανού Υπουργού Ενέργειας Hamid Chitchian και του Ρώσου ομολόγου του, Alexander Novak, ο οποίος βρισκόταν σε επίσημη επίσκεψη στην Τεχεράνη.
Στο δημοσίευμα αναφέρεται ακόμη ότι η κυβέρνηση Obama είχε εκφράσει παλαιότερα έντονη δυσαρέσκεια για υποτιθέμενη διαπραγμάτευση μεταξύ Ιράν και Ρωσίας αξίας περίπου $20 δις, στο πλαίσιο της οποίας οι Ιρανοί θα αντάλλασσαν  500.000 βαρέλια πετρελαίου ημερησίως με ρωσικά αγαθά. Συγκεκριμένα, όπως είχαν τονίσει τότε Αμερικανοί αξιωματούχοι, ένας ανάλογος διακανονισμός θα παραβίαζε τις κυρώσεις προς το Ιράν.
Πηγή : http://mignatiou.com/
http://www.nytimes.com/2014/04/29/world/middleeast/russia-and-iran-in-talks-over-energy-deal.html?partner=rss&emc=rss&_r=0

Βήματα μεθοδευμένου αδιεξόδου – Η Λευκωσία ζήτησε από ΟΗΕ να αφαιρέσει τουρκική διακοίνωση από την ιστοσελίδα της Υπηρεσίας για το Δίκαιο της Θάλασσας και Ωκεανού του ΟΗΕ

Βήματα μεθοδευμένου αδιεξόδου – Η Λευκωσία ζήτησε από ΟΗΕ να αφαιρέσει τουρκική διακοίνωση από την ιστοσελίδα της Υπηρεσίας για το Δίκαιο της Θάλασσας και Ωκεανού του ΟΗΕ

April 29, 2014

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, http://www.philenews.com, http://www.mignatiou.com
Η Τουρκία κλιμακώνει τις μεθοδεύσεις της για πολιτική αναβάθμιση του ψευδοκράτους, επιχειρώντας να τουμπάρει την εν εξελίξει διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει προβεί χθες σε διάβημα προς τα Ηνωμένα Έθνη για την ενέργεια της Άγκυρας να αποστείλει Ρηματική Διακοίνωση προς τον ΓΓ του ΟΗΕ σε σχέση με τη λεγόμενη συμφωνία οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας Τουρκίας-ψευδοκράτους.
Η Λευκωσία ζητά με έντονο τρόπο να αφαιρεθεί από την ιστοσελίδα της Υπηρεσίας για το Δίκαιο της Θάλασσας και Ωκεανού του ΟΗΕ, η Ρηματική Διακοίνωση της Άγκυρας. Τα διαβήματα και οι παρεμβάσεις θα συνεχισθούν και τις επόμενες ημέρες στο υψηλότερο επίπεδο στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών. Δεν πρόκειται, δήλωσε στο «Φ» ενημερωμένη πηγή, να γίνει αποδεκτή και αυτή η νέα πρόκληση της Άγκυρας. Η Κυπριακή Κυβέρνηση θα επιμένει όπως τα Ηνωμένα Έθνη αποσύρουν αμέσως την τουρκική διακοίνωση από επίσημη ιστοσελίδα του Διεθνούς Οργανισμού.
Στη Λευκωσία αυτό που προβληματίζει είναι ο χρόνος που επέλεξε η Άγκυρα να προβεί στην κίνηση αυτή, δείχνοντας προφανώς ότι δεν ενδιαφέρεται ποσώς για τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων (σχετική δήλωση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, Νίκου Χριστοδουλίδη παρακάτω). Επειδή δεν είναι η πρώτη ενέργεια που παραπέμπει σε αναβάθμιση του ψευδοκράτους και υποβάθμισης της Κυπριακής Δημοκρατίας (επιβολή εμπάργκο ταξιδιών Ε/Κ στην Τουρκία), είναι πρόδηλο πως αυτό θα έχει σοβαρές επιπτώσεις και στις διαπραγματεύσεις.
Πάντως, στη συμφωνία Τουρκίας- ψευδοκράτους, που υπογράφηκε το Σεπτέμβριο του 2011, από τους Ερντογάν και Έρογλου στη Νέα Υόρκη, είναι σαφές πως, μεταξύ άλλων, οι Τουρκοκύπριοι εκχωρούν θαλάσσια περιοχή στην τουρκική κυβέρνηση. Αν και πρόκειται για παράνομη πράξη, είναι ενδιαφέρον πως σε αυτή τη λεγόμενη συμφωνία αντί η υφαλοκρηπίδα καθορίζεται στη μέση γραμμή των δυο ακτών, από το χάρτη, συνάγεται ότι το ψευδοκράτος προσφέρει θαλάσσια περιοχή στην Τουρκία. Σημειώνεται ότι στο έγγραφο που κατατέθηκε στον ΟΗΕ, ημερομηνίας 10 Απριλίου, γίνεται αναφορά  στον σχετικό τουρκικό νόμο με τον οποίο η Τουρκία «επικύρωσε την συμφωνία οριοθέτησης, που καθόρισε τις συγκεκριμένες συντεταγμένες».
Παραπέμπει  μάλιστα στην ιστοσελίδα της Τουρκικής Εφημερίδας της Κυβέρνησης, δηλαδή, στη συμφωνία του 2011. Αυτό γίνεται με έμμεσο και «αθώο» τρόπο.
Ουσιαστικά αναφέρεται  στην παράνομη συμφωνία που έχει υπογράψει  η Τουρκία με το ψευδοκράτος το 2011 και υπέγραψαν ο Ταγιπ Ερντογαν και ο Ντερβις Ερογλου στην Νέα Υόρκη στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Επηρεάζονται αρνητικά οι διαπραγματεύσεις - Μήνυμα από τη Λευκωσία
Η Λευκωσία έστειλε διά του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, Νίκου Χριστοδουλίδη, μήνυμα πώς τέτοιες ενέργειες επηρεάζουν αρνητικά τις συνομιλίες. Σε δήλωσή του, ο κ. Χριστοδουλίδης είπε πως η  Κυβέρνηση θεωρεί απαράδεκτη την ενέργεια της Τουρκίας να αποστείλει Ρηματική Διακοίνωση προς τον ΓΓ του ΟΗΕ σε σχέση με τη λεγόμενη συμφωνία οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας Τουρκίας-ψευδοκράτους, και την καταδικάζει απερίφραστα.
Σε δηλώσεις του στους δημοσιογράφους, στο Προεδρικό Μέγαρο, ο κ. Χριστοδουλίδης είπε: «Η Ρηματική Διακοίνωση ημερομηνίας 10 Απριλίου 2014 προς τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στην οποία αναφέρεται σημερινό δημοσίευμα, αφορά την κατάθεση των γεωγραφικών συντεταγμένων αυτής που παράνομα η Τουρκία θεωρεί ως δική της υφαλοκρηπίδα και ως δήθεν υφαλοκρηπίδα του ψευδοκράτους, στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ των βόρειων ακτών της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Τουρκίας.
Η Ρηματική Διακοίνωση παραπέμπει στην ούτω καλούμενη ‘Συμφωνία οριοθέτησης’ μεταξύ Τουρκίας και ψευδοκράτους η οποία κυρώθηκε από την Τουρκία με τον Νόμο 6344, ημερομηνίας 29 Ιουνίου 2012. Πρόκειται δηλαδή για τη λεγόμενη ‘συμφωνία οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας’ η οποία υπεγράφη στη Νέα Υόρκη μεταξύ της Τουρκίας και της αποσχιστικής οντότητας στις 21 Σεπτεμβρίου 2011.
Η ‘συμφωνία’ αυτή δεν έχει οποιαδήποτε νομική ισχύ στη διεθνή έννομη τάξη και ως εκ τούτου είναι νομικά ανυπόστατη και άκυρη.
Είναι, ωστόσο, αξιοπρόσεκτη η χρονική στιγμή που η Τουρκία επέλεξε να αποστείλει προς τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών την εν λόγω Ρηματική Διακοίνωση.
Η Κυβέρνηση θεωρεί απαράδεκτη την ενέργεια αυτή, την οποία και καταδικάζει απερίφραστα. Μια ενέργεια που μάλιστα γίνεται εν μέσω διαπραγματεύσεων για επίλυση του Κυπριακού οι οποίες, χωρίς αμφιβολία, επηρεάζονται αρνητικά.
Το θέμα της κατάθεσης από την Τουρκία στα Ηνωμένα Έθνη των συντεταγμένων της παράνομης αυτής ‘συμφωνίας’ διερευνάται από τη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Δημοκρατίας στη Νέα Υόρκη και η Κυβέρνηση προβαίνει σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες προς αποτροπή της δημιουργίας νέων, παράνομων τετελεσμένων».
Πηγή: http://www.philenews.com, http://www.mignatiou.com

Η Τουρκία παίζει επικίνδυνα παιχνίδια με την ΑΟΖ Κύπρου και Ελλάδας. Ρηματική διακοίνωση προς τον Γ.Γ. του ΟΗΕ

Η Τουρκία παίζει επικίνδυνα παιχνίδια με την ΑΟΖ Κύπρου και Ελλάδας

29 Απριλίου 2014

Την έντονη αντίδραση της Κυπριακής Δημοκρατίας προκάλεσε η νέα, προκλητική ενέργεια της Τουρκίας, να αποστείλει ρηματική διακοίνωση προς τον γ.γ. του ΟΗΕ, η οποία αναφέρεται στην αποκαλούμενη «συμφωνία οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας» ανάμεσα στην Τουρκία και το ψευδοκράτος.

Η Λευκωσία ζητά με έντονο τρόπο να αφαιρεθεί από την ιστοσελίδα της Υπηρεσίας για το Δίκαιο της Θάλασσας και Ωκεανού του ΟΗΕ, η Ρηματική Διακοίνωση της Άγκυρας.

Τα διαβήματα και οι παρεμβάσεις θα συνεχισθούν και τις επόμενες ημέρες στο υψηλότερο επίπεδο στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών.

Οι κινήσεις της Τουρκίας είναι επικίνδυνες αφού για άλλη μία φορά προσπαθεί να θέσει προ τετελεσμένων γεγονότων την ελληνική και κυπριακή διπλωματία.

Διαβάστε το ρεπορτάζ του Κώστα Βενιζέλου στην εφημερίδα Φιλελεύθερος της Κύπρου και στο site Ignatiou.com:

Η Τουρκία κλιμακώνει τις μεθοδεύσεις της για πολιτική αναβάθμιση του ψευδοκράτους, επιχειρώντας να τουμπάρει την εν εξελίξει διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει προβεί χθες σε διάβημα προς τα Ηνωμένα Έθνη για την ενέργεια της Άγκυρας να αποστείλει Ρηματική Διακοίνωση προς τον ΓΓ του ΟΗΕ σε σχέση με τη λεγόμενη συμφωνία οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας Τουρκίας-ψευδοκράτους.

Η Λευκωσία ζητά με έντονο τρόπο να αφαιρεθεί από την ιστοσελίδα της Υπηρεσίας για το Δίκαιο της Θάλασσας και Ωκεανού του ΟΗΕ, η Ρηματική Διακοίνωση της Άγκυρας. Τα διαβήματα και οι παρεμβάσεις θα συνεχισθούν και τις επόμενες ημέρες στο υψηλότερο επίπεδο στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών. Δεν πρόκειται, δήλωσε στο «Φ» ενημερωμένη πηγή, να γίνει αποδεκτή και αυτή η νέα πρόκληση της Άγκυρας. Η Κυπριακή Κυβέρνηση θα επιμένει όπως τα Ηνωμένα Έθνη αποσύρουν αμέσως την τουρκική διακοίνωση από επίσημη ιστοσελίδα του Διεθνούς Οργανισμού.

Στη Λευκωσία αυτό που προβληματίζει είναι ο χρόνος που επέλεξε η Άγκυρα να προβεί στην κίνηση αυτή, δείχνοντας προφανώς ότι δεν ενδιαφέρεται ποσώς για τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων (σχετική δήλωση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, Νίκου Χριστοδουλίδη παρακάτω). Επειδή δεν είναι η πρώτη ενέργεια που παραπέμπει σε αναβάθμιση του ψευδοκράτους και υποβάθμισης της Κυπριακής Δημοκρατίας (επιβολή εμπάργκο ταξιδιών Ε/Κ στην Τουρκία), είναι πρόδηλο πως αυτό θα έχει σοβαρές επιπτώσεις και στις διαπραγματεύσεις.

Πάντως, στη συμφωνία Τουρκίας- ψευδοκράτους, που υπογράφηκε το Σεπτέμβριο του 2011, από τους Ερντογάν και Έρογλου στη Νέα Υόρκη, είναι σαφές πως, μεταξύ άλλων, οι Τουρκοκύπριοι εκχωρούν θαλάσσια περιοχή στην τουρκική κυβέρνηση. Αν και πρόκειται για παράνομη πράξη, είναι ενδιαφέρον πως σε αυτή τη λεγόμενη συμφωνία αντί η υφαλοκρηπίδα καθορίζεται στη μέση γραμμή των δυο ακτών, από το χάρτη, συνάγεται ότι το ψευδοκράτος προσφέρει θαλάσσια περιοχή στην Τουρκία. Σημειώνεται ότι στο έγγραφο που κατατέθηκε στον ΟΗΕ, ημερομηνίας 10 Απριλίου, γίνεται αναφορά στον σχετικό τουρκικό νόμο με τον οποίο η Τουρκία «επικύρωσε την συμφωνία οριοθέτησης, που καθόρισε τις συγκεκριμένες συντεταγμένες».

Παραπέμπει μάλιστα στην ιστοσελίδα της Τουρκικής Εφημερίδας της Κυβέρνησης, δηλαδή, στη συμφωνία του 2011. Αυτό γίνεται με έμμεσο και «αθώο» τρόπο.

Ουσιαστικά αναφέρεται στην παράνομη συμφωνία που έχει υπογράψει η Τουρκία με το ψευδοκράτος το 2011 και υπέγραψαν ο Ταγιπ Ερντογαν και ο Ντερβις Ερογλου στην Νέα Υόρκη στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.

Επηρεάζονται αρνητικά οι διαπραγματεύσεις – Μήνυμα από τη Λευκωσία

Η Λευκωσία έστειλε διά του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, Νίκου Χριστοδουλίδη, μήνυμα πώς τέτοιες ενέργειες επηρεάζουν αρνητικά τις συνομιλίες. Σε δήλωσή του, ο κ. Χριστοδουλίδης είπε πως η Κυβέρνηση θεωρεί απαράδεκτη την ενέργεια της Τουρκίας να αποστείλει Ρηματική Διακοίνωση προς τον ΓΓ του ΟΗΕ σε σχέση με τη λεγόμενη συμφωνία οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας Τουρκίας-ψευδοκράτους, και την καταδικάζει απερίφραστα.

Σε δηλώσεις του στους δημοσιογράφους, στο Προεδρικό Μέγαρο, ο κ. Χριστοδουλίδης είπε: «Η Ρηματική Διακοίνωση ημερομηνίας 10 Απριλίου 2014 προς τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στην οποία αναφέρεται σημερινό δημοσίευμα, αφορά την κατάθεση των γεωγραφικών συντεταγμένων αυτής που παράνομα η Τουρκία θεωρεί ως δική της υφαλοκρηπίδα και ως δήθεν υφαλοκρηπίδα του ψευδοκράτους, στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ των βόρειων ακτών της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Τουρκίας.

Η Ρηματική Διακοίνωση παραπέμπει στην ούτω καλούμενη ‘Συμφωνία οριοθέτησης’ μεταξύ Τουρκίας και ψευδοκράτους η οποία κυρώθηκε από την Τουρκία με τον Νόμο 6344, ημερομηνίας 29 Ιουνίου 2012. Πρόκειται δηλαδή για τη λεγόμενη ‘συμφωνία οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας’ η οποία υπεγράφη στη Νέα Υόρκη μεταξύ της Τουρκίας και της αποσχιστικής οντότητας στις 21 Σεπτεμβρίου 2011.

Η ‘συμφωνία’ αυτή δεν έχει οποιαδήποτε νομική ισχύ στη διεθνή έννομη τάξη και ως εκ τούτου είναι νομικά ανυπόστατη και άκυρη.

Είναι, ωστόσο, αξιοπρόσεκτη η χρονική στιγμή που η Τουρκία επέλεξε να αποστείλει προς τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών την εν λόγω Ρηματική Διακοίνωση.

Η Κυβέρνηση θεωρεί απαράδεκτη την ενέργεια αυτή, την οποία και καταδικάζει απερίφραστα. Μια ενέργεια που μάλιστα γίνεται εν μέσω διαπραγματεύσεων για επίλυση του Κυπριακού οι οποίες, χωρίς αμφιβολία, επηρεάζονται αρνητικά.

Το θέμα της κατάθεσης από την Τουρκία στα Ηνωμένα Έθνη των συντεταγμένων της παράνομης αυτής ‘συμφωνίας’ διερευνάται από τη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Δημοκρατίας στη Νέα Υόρκη και η Κυβέρνηση προβαίνει σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες προς αποτροπή της δημιουργίας νέων, παράνομων τετελεσμένων».

Πηγή: http://www.tribune.gr/world/news/article/27833/tourkia-prokali.html

Έτοιμοι για «δημοκρατική αυτονομία» οι Κούρδοι της Τουρκίας Με πρόσχημα τα πετρέλαια και τους ενεργειακούς πόρους

29/4/14

Έτοιμοι για «δημοκρατική αυτονομία» οι Κούρδοι της Τουρκίας

Με πρόσχημα τα πετρέλαια και τους ενεργειακούς πόρους

Έντονος ο προβληματισμός στην Τουρκία για τη δράση των Κούρδων εντός και εκτός των εδαφών της χώρας - Πιθανή η «συνεργασία» τους με τον Ερντογάν στις επόμενες βουλευτικές εκλογές

Μια νέα εποχή για τα όνειρα και τα δικαιώματα των Κούρδων της Νοτιοανατολικής Τουρκίας ξεκίνησε μετά το τέλος των δημοτικών εκλογών της 30ης Μαρτίου στη γειτονική χώρα.

Και αυτό γιατί η νέα δήμαρχος της πόλης Ντιγιαρμπακίρ, (της μεγαλύτερης στην περιοχή) Γκιουλντέν Κισάνακ, δήλωσε την περασμένη εβδομάδα πως οι Κούρδοι πλέον είναι έτοιμοι για «δημοκρατική αυτονομία».

Η νέα δήμαρχος, η οποία εξελέγη με ποσοστό 55%, με τη στήριξη του φιλοκουρδικού κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας (BDP), συνδυάζει τα σχέδια περί αυτονομίας των Τούρκων με την συμμετοχή τους στην εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου της περιοχής.

«Αναζητούμε πόσες πετρελαιοπηγές υπάρχουν στο Ντιγιαρμπακίρ. Η αυτοδιοίκηση πρέπει να πάρει το μερίδιό της από τις τοπικές οικονομικές και ενεργειακές πηγές. Από το 2007 το BDP έχει καταρτίσει σχέδιο για δημοκρατική αυτονομία των τοπικών κοινωνιών, με τη δημιουργία καντονιών», δήλωσε η Κισάνακ στο τηλεοπτικό δίκτυο «Al Jazeera Turk».

Φυσικά δεν άργησαν να έρθουν και οι αντιδράσεις από τη μεριά του επίσημου κράτους και συγκεκριμένα από τον υπουργό Ενέργειας της Τουρκίας Τανέρ Γιλντίζ, ο οποίος τόνισε πως «η Τουρκία είναι ενιαία με το φυσικό πλούτο της. Δεν μπορεί να υπάρχουν η Δύση και η Ανατολή. Ό,τι κερδίζουμε το βάζουμε σε κοινό λογαριασμό και το μοιραζόμαστε». Ο τούρκος υπουργός πρόσθεσε πως «τα έσοδα της Τουρκίας είναι ενιαία, όπως τα τουριστικά έσοδα στην Αττάλεια, τα εμπορικά στον Μαρμαρά… Δεν πρέπει να στέλνουμε περίεργα μηνύματα».

Η αλήθεια είναι πως το ενεργειακό ζήτημα λειτουργεί καθαρά προσχηματικά για λογαριασμό των Κούρδων. Σκοπός τους είναι να περάσουν στη νοοτροπία, τόσο των κατοίκων της περιοχής, όσο και της υπόλοιπης Τουρκίας, οτι πολύ σύντομα η νοτιοανατολική περιοχή της χώρας, σε ένα μέρος που το 70% κατοικείται από Κούρδους, θα διοικείται αυτόνομα.

Στις τελευταίες δημοτικές εκλογές το το κουρδικό κόμμα BDP κέρδισε δήμους 11 πόλεων της Ανατολικής και Νοτιοανατολικής Τουρκίας, με ποσοστά που κυμαίνονταν από 55% έως και 85%, ενώ το συνολικό εθνικό τους ποσοστό έφτασε στο 6,5%! Το κυβερνών  κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ταγίπ Ερντογάν (AKP) έλαβε το 45% των ψήφων στην επικράτεια και μια πιθανή στήριξή του στις επόμενες από τους Κούρδους, θα του εξασφάλιζαν αυτοδυναμία από την πρώτη κιόλας Κυριακή των εκλογών. Θα μπορούσε να υπάρξει άραγε μια τέτοιου τύπου «συμφωνία» μεταξύ δύο άσπονδων πλευρών; Kαι αν ναι, ποια θα είναι τα ανταλλάγματα;

Στην Άγκυρα επικρατεί έντονος προβληματισμός για τη δράση των Κούρδων και όχι μόνο εντός του τουρκικού εδάφους. Το βόρειο Ιράκ είναι αυτόνομη περιοχή και οι Κούρδοι έχουν δική τους διοίκηση, απολαμβάνοντας τα έσοδα από τα πετρέλαια της Μοσούλης και του Κιρκούκ, γεγονός που έχει οδηγήσει την περιοχή σε ραγδαία ανάπτυξη.

Παράλληλα, στη βόρεια Συρία, στα σύνορα με την Τουρκία, οι Κούρδοι έχουν κηρύξει την ίδρυση προσωρινού Κοινοβουλίου και βρίσκονται ένα βήμα πριν από την ανακήρυξη της αυτονομίας τους. Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών είχε απειλήσει πως θα λάβει όλα τα μέτρα που απαιτούνται σε περίπτωση που οι Κούρδοι κηρύξουν την αυτονομία τους. Η Άγκυρα φοβάται ότι είναι θέμα χρόνου η δημιουργία τριών αυτόνομων περιοχών στο Ιράκ, στη Συρία και την Τουρκία, που de facto θα οδηγήσει στη δημιουργία του Κουρδιστάν. Από την άλλη, οι Κούρδοι θεωρούν πως έχουν μία «μητέρα πατρίδα», η οποία είναι η αυτόνομη περιοχή στο Βόρειο Ιράκ.

Το τουρκικό κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (MHP) από την αρχή των διαπραγματεύσεων με το φυσικό ηγέτη των Κούρδων, Αμπντουλάχ Οτζαλάν, είχε προειδοποιήσει τους τούρκους ψηφοφόρους πως ο Ερντογάν για ψηφοθηρικούς λόγους προσπαθεί να προσεγγίσει τους Κούρδους και να διαπραγματευτεί με το ΡΚΚ. Μπορεί οι διαπραγματεύσεις με το ΡΚΚ και τον Οτζαλάν να έχουν «παγώσει» τους τελευταίους μήνες, εντούτοις συνεχίζεται η εκεχειρία που έχει κηρυχθεί πριν από περίπου ένα χρόνο.

Σημαντική εξέλιξη θεωρείται επίσης η ίδρυση Συνδέσμου Βιομηχάνων και Επιχειρηματιών από την Ανατολική και Νοτιο-ανατολική Τουρκία. Οι ιδρυτές του κατέθεσαν στη Νομαρχία του Ντιγιαρμπακίρ τη σχετική αίτηση, η οποία έγινε αποδεκτή. Ο νέος φορέας ονομάζεται Σύνδεσμος Βιομηχάνων και Επιχειρηματιών του Κουρδιστάν.
Πηγή: http://infognomonpolitics.blogspot.gr

ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΓΕΡΑΚΙΑ - του Βασίλη Βιλιάρδου

ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΞΕΠΛΥΜΑ ΜΑΥΡΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ  

ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΓΕΡΑΚΙΑ

 ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΙΛΙΑΡΔΟΣ / 27/04/2014 /

•  

Η Γερμανία, η οποία κατηγόρησε στο παρελθόν την Κύπρο για το τραπεζικό της σύστημα (άρθρο), με έμμεσο στόχο ξανά τη Ρωσία, όπως και στην περίπτωση της Ουκρανίας, θεωρείται διεθνώς ως το «El Dorado» του ξεπλύματος μαύρου χρήματος.

Η χώρα δηλαδή που δολοφόνησε μέσα σε μία νύχτα ένα ολόκληρο νησί, στέλνοντας την οικονομία του στο ναδίρ, με πιθανότερο στόχο την προσέλκυση του τραπεζικού του κλάδου στην ίδια, κατηγορείται από τον ΟΟΣΑ πως διευκολύνει με τη νομοθεσία της τη διεθνή τρομοκρατία, τη Μαφία και άλλες οργανώσεις, όσον αφορά τη δημιουργία νόμιμων χρημάτων από παράνομα.

Ειδικότερα, σύμφωνα με επιστολή του υπουργού οικονομικών της κ. Σόϊμπλε, προς τον υπουργό δικαιοσύνης της χώρας, η ομάδα καταπολέμησης του μαύρου χρήματος του ΟΟΣΑ (Task Force – FATF), έστειλε τελεσίγραφο προς τον ίδιο, με «ημερομηνία λήξης» τον Ιούνιο του 2014, απαιτώντας την άμεση αλλαγή της νομοθεσίας που αφορά το μαύρο χρήμα.

Η κριτική της ειδικής μονάδας του ΟΟΣΑ επικεντρώνεται στη νομοθεσία εκείνη, η οποία δεν τιμωρεί αυτούς που τυχόν συλλαμβάνονται για ξέπλυμα δικών τους χρημάτων, αφού δεν αποτελεί ποινικό αδίκημα. Στη χειρότερη των περιπτώσεων δε επιβάλλονται ποινές μικρότερες του ενός έτους – οπότε ουσιαστικά αναστέλλεται η δικαστική καταδίκη.

Ως εκ τούτου, η Μαφία, η διεθνής τρομοκρατία, οι διακινητές ναρκωτικών και άλλες παράνομες οργανώσεις, πολύ συχνά με την μορφή των ΜΚΟ, χρησιμοποιούν τη χώρα για να ξεπλένουν τα μαύρα χρήματα τους – με τα ποσά να υπολογίζονται πως ξεπερνούν ετήσια τα 50 δις €. Φυσικά το δημόσιο της χώρας ωφελείται ποικιλοτρόπως, προσελκύοντας τέτοιου είδους «ανίερες» δραστηριότητες – ενώ την ίδια στιγμή η «έντιμη προτεσταντική» κυβέρνηση κατηγορεί άλλες χώρες, όπως τη δική μας, για διαφθορά, δολοφονώντας εν ψυχρώ ορισμένες.

Όπως φαίνεται δε οι Πολίτες της Γερμανίας, οι οποίοι αποτελούν αντικείμενο λεηλασίας των εκάστοτε κυβερνήσεων τους, χαρακτηριζόμενοι ως «οι ηλίθιοι της Ευρώπης» από τα δικά τους ΜΜΕ (άρθρο), δεν γνωρίζουν τι ακριβώς διαδραματίζεται πίσω από τις πλάτες τους. Πειθήνιοι και πειθαρχικοί, ακολουθούν τυφλά τον εκάστοτε ηγέτη τους, ακόμη και αν τους οδηγεί στην καταστροφή ή στο ολοκαύτωμα – γεγονός που έχει αποδειχθεί τουλάχιστον δύο φορές, κρίνοντας από τους παγκοσμίους πολέμους.

Ο δύστυχος αυτός λαός, μας θυμίζει το μύθο του Αισώπου – σύμφωνα με τον οποίο ορισμένα περιστέρια, τα οποία ζούσαν διαρκώς υπό το καθεστώς φόβου επίθεσης των γερακιών, είχαν κατασκευάσει με τέτοιον τρόπο τη φωλιά τους, ώστε να μπορούν να προστατεύονται από τους εχθρούς τους. Ένα γεράκι τώρα, το οποίο δεν μπορούσε να εξασφαλίσει την τροφή του, προσπάθησε να βρει άλλον τρόπο – να εφαρμόσει ένα διαφορετικό τέχνασμα.

Δοκίμασε λοιπόν να πείσει τα περιστέρια να το αποδεχθούν ως αρχηγό τους, όπως η ίδια η Γερμανία σήμερα την ΕΕ (οι Η.Π.Α. τον πλανήτη), έτσι ώστε να τα προστατεύει από τα άλλα γεράκια – οπότε να πάψουν να κρύβονται συνεχώς, να υποφέρουν και να τρομάζουν. Τα περιστέρια τελικά εμπιστεύθηκαν το γεράκι, προσφέροντας του το «βασιλικό τους θρόνο» – με αποτέλεσμα το γεράκι να αρχίσει να ασκεί «με υπευθυνότητα και συνέπεια» τα βασιλικά του καθήκοντα, τρώγοντας ένα περιστέρι την ημέρα.

«Μας υπηρετεί πάρα πολύ καλά», είπε τότε ένα δύστυχο περιστέρι, το οποίο είχε σειρά για να φαγωθεί από το γεράκι – διδάσκοντας όλους εμάς, αλλά όχι τα περιστέρια ότι, μερικές θεραπείες είναι χειρότερες από την ίδια την ασθένεια.

Στα πλαίσια αυτά, όσο και αν το θεωρούμε ανόητο, είναι ασφαλώς δικαίωμα των Γερμανών πολιτών να επιλέγουν το γεράκι που θα τους οδηγήσει ακόμη μία φορά στην καταστροφή. Όλοι οι άλλοι Πολίτες της Ευρωζώνης όμως δικαιούνται να κάνουν τις δικές τους επιλογές – αποφεύγοντας να εμπιστευθούν το «αρπακτικό», το οποίο τους υπόσχεται μία  επιτυχημένη εγχείριση, με αντίτιμο το θάνατο τους.

Ολοκληρώνοντας, το ίδιο ισχύει και για όλους εμάς τους Έλληνες, όσον αφορά τις ερχόμενες εκλογές – όπου όλα τα κόμματα ανεξαιρέτως προσπαθούν να μας πείσουν πως πρέπει να αποφύγουμε το λευκό ή την αποχή, εάν θέλουμε να έχουμε ένα καλύτερο μέλλον.

Κανένα βέβαια δεν μας εξηγεί γιατί καταλήξαμε στο διεθνή εξευτελισμό και στη χρεοκοπία, παρά το ότι ψηφίζαμε τόσα χρόνια – αν και δεν απέχαμε δηλαδή ή δεν επιλέγαμε το λευκό.

Εάν η επιλογή μας λοιπόν είναι κάποιο «αρπακτικό», όπως όλες σχεδόν τις προηγούμενες δεκαετίες, η «πολιτική συμμορία» ίσως, στην οποία θα εμπιστευθούμε ξανά το θρόνο, ή κάποιο «σκουπίδι μεταξύ σκουπιδιών», τότε είναι ίσως προτιμότερο να απέχουμε – αφού το λευκό έχει απαγορευθεί θεσμικά, έτσι ώστε να μην μπορούμε καν να διαμαρτυρηθούμε (άρθρο).

www.analyst.gr