Που «πονάει» η Ευρώπη; τουPaul Krugman
Η κατάσταση είναι τρομακτικήεδώ [στην Πορτογαλία], καθώς το ποσοστό της ανεργίας ξεπερνά το 13%. Ταπράγματα είναι ακόμη χειρότερα στην Ελλάδα, την Ιρλανδία, ακόμη και τηνΙσπανία, και η Ευρώπη ως σύνολο μοιάζει να γλιστρά πίσω στην ύφεση.
Γιατί όμωςέγινε η Ευρώπη ο «μεγάλος ασθενής» της παγκόσμιας οικονομίας; Όλοι γνωρίζουντην απάντηση. Δυστυχώς, τα περισσότερα από όσα ο κόσμος γνωρίζει επ΄ αυτού δενείναι αληθινά και οι ψεύτικες ιστορίες γύρω από τα βάσανα της Ευρώπηςδιαστρεβλώνουν τον διάλογο για την οικονομία στις ΗΠΑ.
Όποιο άρθρο γνώμης, ή συχνάκάποιο υποτιθέμενο ειδησεογραφικό ρεπορτάζ, κι αν διαβάσετε για την Ευρώπηείναι πολύ πιθανό να συναντήσετε μία από τις δύο παρακάτω εκδοχές-ιστορίες.Εγώ τις αποκαλώ το «ρεπουμπλικανικόαφήγημα» και το «γερμανικόαφήγημα» αντίστοιχα. Και οι δύο εκδοχές-ιστορίες δεν έχουν καμιά σχέση με ταγεγονότα.
Το «ρεπουμπλικανικό αφήγημα»- ένα από τα βασικά σκέλη της προεκλογικής εκστρατείας του Μιτ Ρόμνι - είναιπως η Ευρώπη έχειπρόβλημα διότι το παράκανε βοηθώντας τους φτωχούς και τους άτυχους,και ότι αυτό που παρακολουθούμε είναι ο επιθανάτιος ρόγχος του κράτους πρόνοιας.Πρόκειται για μια αγαπημένη, πατροπαράδοτη αντίληψη της Δεξιάς: πίσω στο 1991,όταν η Σουηδία υπέφερε από μια τραπεζική κρίση που προκλήθηκε εξαιτίας της«απορρύθμισης» το συντηρητικό ινστιτούτο Cato δημοσίευσε μια θριαμβευτικήέκθεση για το πώς η κρίση απεδείκνυε την αποτυχία ολόκληρου του μοντέλου τουκράτους πρόνοιας.
Να θυμίσω μήπως ότι η Σουηδία, όπουεξακολουθεί να λειτουργεί ένα πολύ γενναιόδωρο κράτος πρόνοιας, σημειώνειεξαιρετικές επιδόσεις, παρουσιάζοντας υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης από οποιοδήποτεάλλο πλούσιο κράτος;
Αλλά ας δούμε το θέμα λίγοπιο συστηματικά. Δείτε τα 15 ευρωπαϊκά έθνη που σήμερα χρησιμοποιούν το ευρώ -αφήνοντας απέξω την Μάλτα και τη Κύπρο - και ας τα ταξινομήσουμε με βάση τοποσοστό του ΑΕΠ που ξόδευαν για κοινωνικά προγράμματα πριν την κρίση. Μήπωςξεχωρίζουν τα κράτη της προβληματικής «GIPSI» (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία,Ισπανία, Ιταλία) για τις ασυνήθιστα υψηλές κοινωνικές δαπάνες τους; Όχι,καθόλου: μόνο η Ιταλία βρίσκεται στην πρώτη πεντάδα των κρατών πρόνοιας, αν καισυγκριτικά οι κοινωνικές δαπάνες της είναι μικρότερες από εκείνες της Γερμανίας.
Συνεπώς, τα προβλήματα δεν προκλήθηκαν λόγω τηςδιόγκωσης των κρατών πρόνοιας.
Το «γερμανικό αφήγημα»,από την άλλη μεριά, αποδίδει τα πάντα στηνδημοσιονομική ανευθυνότητα. Μια ιστορίαπου δείχνει να ταιριάζει στην περίπτωση της Ελλάδας, αλλά μόνον σε αυτήν. ΗΙταλία είχε μεγάλα δημόσια ελλείμματα στα χρόνια πριν την κρίση, αλλά όχι πολύμεγαλύτερα από εκείνα της Γερμανίας: το τεράστιο χρέος της Ιταλίας είναι ηκληρονομιά ανεύθυνων πολιτικών που εφαρμόστηκαν πριν πολλά χρόνια. Ταελλείμματα της Πορτογαλίας είναι πολύ μικρότερα αναλογικά, ενώ η Ισπανία και ηΙρλανδία, στην πραγματικότητα, παρουσιάζαν πλεονάσματα, όχι ελλείμματα!
Μην ξεχνάμε πως και οι χώρεςπου δεν είναι στο ευρώ τα καταφέρνουν μια χαρά στην δημιουργία ελλειμμάτων καιχρεών, και μάλιστα χωρίς καν να πλήττονται από κρίσεις. Η Βρετανία και οι ΗΠΑμπορούν να δανείζονται μακροπρόθεσμα με επιτόκιο περίπου 2%. Η Ιαπωνία, πουέχει πολύ περισσότερα χρέη από οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα, περιλαμβανομένης τηςΕλλάδας, πληρώνει επιτόκιο μόλις 1%.
Με άλλα λόγια, η«ελληνοποίηση» του οικονομικού διαλόγου στις ΗΠΑ, σύμφωνα με την οποία όλοι μαςαπέχουμε μόλις ένα-δύο χρόνια μακριά από το να γίνουμε μια νέα Ελλάδα λόγω τωνελλειμμάτων μας, δεν έχει καμιά βάση.
Που «πονάει» λοιπόν ηΕυρώπη; Ηαλήθεια είναι πως η ιστορία είναι κατά βάση νομισματική. Η εισαγωγή ενός κοινούνομίσματος, χωρίς την δημιουργία των θεσμών που θα του επέτρεπαν ναλειτουργήσει, οδήγησε την Ευρώπη να «ανακαλύψει» ξανά όλα τα ελαττώματα τουΚανόνα του Χρυσού - ελαττώματα που έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην πρόκληση αλλά καιτην χρονική διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης.
Πιο συγκεκριμένα, ηδημιουργία του ευρώ δημιούργησε μια ψεύτικηαίσθηση ασφάλειας μεταξύ των ιδιωτών επενδυτών, πουαπελευθέρωσαν τεράστιες ροές κεφαλαίων στα κράτη της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Ωςαποτέλεσμα, τα κόστη και οι τιμές αυξήθηκαν, η βιομηχανική παραγωγή κατέστη μηανταγωνιστική, τα κράτη που είχαν ισοσκελισμένα λίγο πολύ εμπορικά ισοζύγια το1999 βρέθηκαν να συντηρούν μεγάλα εμπορικά ελλείμματα. Και μετά, η μουσικήσταμάτησε.
Αν τα περιφερειακά κράτηείχαν ακόμη τα δικά τους νομίσματα, θα μπορούσαν να ανακτήσουν γρήγορα τηνανταγωνιστικότητα τους μέσω υποτιμήσεων. Αλλά δεν έχουν πια τα δικά τουςνομίσματα, και αυτό σημαίνει πως έχουν μπροστά τους μακρά περίοδο μαζικήςανεργίας και αργού, βασανιστικού αποπληθωρισμού. Οι κρίσεις χρέους δεν ήτανπαρά ένα υποπροϊόν αυτής της θλιβερής προοπτικής, διότι οι οικονομικές υφέσειςοδηγούν σε μεγαλύτερα δημόσια ελλείμματα και ο αποπληθωρισμός μεγεθύνει τοφορτίο του χρέους.
Η κατανόηση της φύσης τωνευρωπαϊκών προβλημάτων προσφέρει περιορισμένα οφέλη στους ίδιους τουςΕυρωπαίους. Όποιαεπιλογή κι αν κάνουν τα κράτη που έχουν πληγεί, θα είναι κακή: είτεθα υποφέρουν από τα βάσανα του αποπληθωρισμού, είτε θα κάνουν το δραστικό βήμακαι θα αποχωρήσουν από το ευρώ, κάτι που δεν θα είναι πολιτικά εφικτό παρά μόνοαν αποτύχουν όλες οι άλλες οδοί - ένα σημείο στο οποίο δείχνει να πλησιάζει ηΕλλάδα.
Η Γερμανία θαμπορούσε να βοηθήσει αντιστρέφονταςτην δική της πολιτική λιτότητας και αποδεχόμενη έναν υψηλότερο δείκτηπληθωρισμού, αλλά δεν θα το πράξει.
Για τον υπόλοιπο κόσμο, όμως,η σωστή αντίληψη των προβλημάτων της Ευρώπης μπορεί να κάνει την διαφορά, διότιοι ψεύτικες ιστορίες για την Ευρώπη χρησιμοποιούνται για την προώθηση σκληρών,καταστροφικών πολιτικών. Την επόμενη φορά που θα ακούσετε να χρησιμοποιείται τοευρωπαϊκό παράδειγμα ως δικαιολογία για την καταστροφή του αμερικανικού δικτύουκοινωνικής ασφαλείας και την περικοπή δαπανών εν μέσω μιας στάσιμης οικονομίας,πρέπει να ξέρετε πως όσοι τα λένε αυτά, δεν ξέρουν τι τους γίνεται.
Πηγή: New York Times- To Βήμα
Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012
Οι Αλβανοί έδειξαν επιτέλους το πραγματικό τους πρόσωπο!!!
Οι Αλβανοί έδειξαν επιτέλους το πραγματικό τους πρόσωπο!!!
Οι ελληνικές τράπεζες οι οποίες δραστηριοποιούνται στην Αλβανία, επισήμως πλέον, απαγορεύεται να μεταφέρουν χρηματικά αποθέματα προς τις μητρικές τράπεζες τους.
Το Εποπτικό Συμβούλιο της Κεντρικής Τράπεζας της Αλβανίας αναμένεται να εγκρίνει την απόφαση αυτή, με την οποία, δεν θα επιτρέπει στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας και την Alpha Bank να μεταφέρουν κεφάλαιά τους στις μητρικές τράπεζες στην Ελλάδα.
Ο νέος τραπεζικός νόμος εγκρίθηκε και υπερψηφίστηκε απ’ το Αλβανικό κοινοβούλιο στα τέλη του 2011, κατόπιν απόφασης της Αλβανικής Κεντρικής Τράπεζας, όπως προβλέπει η Αλβανική νομοθεσία.
Η αλλαγή αυτή αναμένεται να κάνει ασφαλέστερες τις καταθέσεις των Αλβανών στις τράπεζες, τοποθετώντας ουσιαστικά τις ελληνικές τράπεζες υπό την εποπτεία της Κεντρικής Τράπεζας της Αλβανίας.
Με το νόμο αυτόν, η Τράπεζα της Αλβανίας κόβει το δρόμο της εκροής κεφαλαίων από τα παραρτήματα των ελληνικών τραπεζών προς τις μητρικές τράπεζες.
Με τον τρόπο αυτόν, γράφει το αλβανικό δημοσίευμα, διαχωρίζει η Τράπεζα Αλβανίας τον δεσμό των δύο ελληνικών τραπεζών με τις μητρικές στην Ελλάδα, ώστε να λειτουργούν όπως και οι τράπεζες της Αλβανίας.
Η εφαρμογή αυτής της διάταξης αναφέρεται συγκεκριμένα ως προς τις δύο ελληνικές τράπεζες και μελλοντικά, και κρίθηκε ως απαραίτητο μέτρο λόγω των οικονομικών δυσκολιών που διανύει η ελληνική πολιτεία μετά από μακρά περίοδο ύφεσης.
Στο σημείο αυτό, πρέπει να αναφερθούμε, στο ύψος της εκροής συναλλάγματος από την Ελλάδα, με κατεύθυνση μόνον προς την Αλβανία.
Σύμφωνα με στοιχεία της Τραπέζης Ελλάδος, την δεκαετία 2000 – 2010, μετακινήθηκαν απ’ την Ελλάδα προς Αλβανία ιλιγγιώδη ποσά της τάξης των 20 – 25 δις ευρώ.
Για παράδειγμα, μόνον εν μέσω κρίσης, κατά το 2011, οι Αλβανοί μετανάστες της Ρόδου, μετέφεραν προς την Αλβανία, και ειδικά σε αλβανικές τράπεζες, πάνω από 100 εκατ. ευρώ, λόγω του φόβου ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει. Εάν δε συνυπολογισθούν και τα ποσά που έστειλαν στην πατρίδα τους στα καλά χρόνια που δούλευαν πολύ εντατικά στη Ρόδο, τότε τα ποσά γίνονται μυθικά! Από αυτή την πληροφορία η οποία προέρχεται από ένα νησί των 120.000 κατοίκων αντιλαμβάνεται κανείς πόσα χρήματα φεύγουν κάθε χρόνο από την Ελλάδα στο εξωτερικό από τους 1,5 εκατ. μετανάστες που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα αφαιρώντας από την εσωτερική ζήτηση ένα σημαντικό ποσό συμβάλλοντας στην επιδείνωση του προβλήματος ρευστότητας που κυριαρχεί στην ελληνική αγορά.
Αποκαλύπτεται λοιπόν, για μια ακόμα φορά, τι προσέφεραν και τι προσφέρουν οι Αλβανοί «μετανάστες» στην Ελλάδα μας, πέρα απ’ την εξ’ ολοκλήρου και σχεδόν μέχρι του 100%, αύξηση της εγκληματικότητας. Όταν φωνάζαμε κάποιοι «γραφικοί» ποιοι πραγματικά είναι οι Αλβανοί, με λοιδορία μας απαντούσαν ότι οι αλβανοί βοήθησαν στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και ειδικά στον Αγροτικό τομέα, λες και πριν την αθρόα είσοδό τους στην Ελλάδα, δεν μαζευόντουσαν οι ελιές, δεν μαζευόντουσαν τα καπνά, τα βαμβάκια, τα στάρια, και ο αγροτικός κόσμος βρισκόταν σε λήθαργο. Ας μας πουν τώρα αυτοί που μας τους έφεραν και οι υποστηρικτές τους, που βρίσκεται σήμερα η Ελληνική Αγροτική Οικονομία, πόσα χωράφια είναι ακαλλιέργητα, και το κυριότερο που οφείλεται πραγματικά η ανεξέλεγκτη αύξηση της εγκληματικότητας.
Έχουμε ξαναπεί ότι οι Αλβανοί είναι σκυλιά, και τα αγριόσκυλα δεν αντιμετωπίζονται με χάδια. Μόνον με κοντόξυλα και φοβέρες. Αρκετά πια, πρέπει το παραμύθι κάποια στιγμή να τελειώσει. Και αν για κάποιους οι θέσεις μου αυτές είναι εθνικιστικές. Ε, ναι λοιπόν καιρός ήταν. Αν γι' αυτό τον λόγο πρέπει νάμαι εθνικιστής. Είμαι εθνικιστής. Τουλάχιστον δεν είμαι ούτε δοσίλογος, ούτε προδότης, σαν τους ετσιθελικά κυβερνώντες και σαν τα τσιράκια λαμόγια που τους υποστηρίζουν.
Ας ξεκινήσει η ανύπαρκτη κυβέρνησή μας, κατ’ αρχάς με την πλήρη απαγόρευση χρηματαποστολών και εκροής συναλλάγματος προς την Αλβανία. Έτσι απλά σαν πρώτο μέτρο για να δουν ποιος πραγματικά έχει το πάνω χέρι. Αλλά τι περιμένεις από μια κυβέρνηση υπαλλήλων – εκτελεστών της Ελληνικής κοινωνίας και του Έθνους μας γενικότερα.
πηγή: 'Τμήμα Ειδήσεων DefenceNet'
Οι ελληνικές τράπεζες οι οποίες δραστηριοποιούνται στην Αλβανία, επισήμως πλέον, απαγορεύεται να μεταφέρουν χρηματικά αποθέματα προς τις μητρικές τράπεζες τους.
Το Εποπτικό Συμβούλιο της Κεντρικής Τράπεζας της Αλβανίας αναμένεται να εγκρίνει την απόφαση αυτή, με την οποία, δεν θα επιτρέπει στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας και την Alpha Bank να μεταφέρουν κεφάλαιά τους στις μητρικές τράπεζες στην Ελλάδα.
Ο νέος τραπεζικός νόμος εγκρίθηκε και υπερψηφίστηκε απ’ το Αλβανικό κοινοβούλιο στα τέλη του 2011, κατόπιν απόφασης της Αλβανικής Κεντρικής Τράπεζας, όπως προβλέπει η Αλβανική νομοθεσία.
Η αλλαγή αυτή αναμένεται να κάνει ασφαλέστερες τις καταθέσεις των Αλβανών στις τράπεζες, τοποθετώντας ουσιαστικά τις ελληνικές τράπεζες υπό την εποπτεία της Κεντρικής Τράπεζας της Αλβανίας.
Με το νόμο αυτόν, η Τράπεζα της Αλβανίας κόβει το δρόμο της εκροής κεφαλαίων από τα παραρτήματα των ελληνικών τραπεζών προς τις μητρικές τράπεζες.
Με τον τρόπο αυτόν, γράφει το αλβανικό δημοσίευμα, διαχωρίζει η Τράπεζα Αλβανίας τον δεσμό των δύο ελληνικών τραπεζών με τις μητρικές στην Ελλάδα, ώστε να λειτουργούν όπως και οι τράπεζες της Αλβανίας.
Η εφαρμογή αυτής της διάταξης αναφέρεται συγκεκριμένα ως προς τις δύο ελληνικές τράπεζες και μελλοντικά, και κρίθηκε ως απαραίτητο μέτρο λόγω των οικονομικών δυσκολιών που διανύει η ελληνική πολιτεία μετά από μακρά περίοδο ύφεσης.
Στο σημείο αυτό, πρέπει να αναφερθούμε, στο ύψος της εκροής συναλλάγματος από την Ελλάδα, με κατεύθυνση μόνον προς την Αλβανία.
Σύμφωνα με στοιχεία της Τραπέζης Ελλάδος, την δεκαετία 2000 – 2010, μετακινήθηκαν απ’ την Ελλάδα προς Αλβανία ιλιγγιώδη ποσά της τάξης των 20 – 25 δις ευρώ.
Για παράδειγμα, μόνον εν μέσω κρίσης, κατά το 2011, οι Αλβανοί μετανάστες της Ρόδου, μετέφεραν προς την Αλβανία, και ειδικά σε αλβανικές τράπεζες, πάνω από 100 εκατ. ευρώ, λόγω του φόβου ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει. Εάν δε συνυπολογισθούν και τα ποσά που έστειλαν στην πατρίδα τους στα καλά χρόνια που δούλευαν πολύ εντατικά στη Ρόδο, τότε τα ποσά γίνονται μυθικά! Από αυτή την πληροφορία η οποία προέρχεται από ένα νησί των 120.000 κατοίκων αντιλαμβάνεται κανείς πόσα χρήματα φεύγουν κάθε χρόνο από την Ελλάδα στο εξωτερικό από τους 1,5 εκατ. μετανάστες που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα αφαιρώντας από την εσωτερική ζήτηση ένα σημαντικό ποσό συμβάλλοντας στην επιδείνωση του προβλήματος ρευστότητας που κυριαρχεί στην ελληνική αγορά.
Αποκαλύπτεται λοιπόν, για μια ακόμα φορά, τι προσέφεραν και τι προσφέρουν οι Αλβανοί «μετανάστες» στην Ελλάδα μας, πέρα απ’ την εξ’ ολοκλήρου και σχεδόν μέχρι του 100%, αύξηση της εγκληματικότητας. Όταν φωνάζαμε κάποιοι «γραφικοί» ποιοι πραγματικά είναι οι Αλβανοί, με λοιδορία μας απαντούσαν ότι οι αλβανοί βοήθησαν στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και ειδικά στον Αγροτικό τομέα, λες και πριν την αθρόα είσοδό τους στην Ελλάδα, δεν μαζευόντουσαν οι ελιές, δεν μαζευόντουσαν τα καπνά, τα βαμβάκια, τα στάρια, και ο αγροτικός κόσμος βρισκόταν σε λήθαργο. Ας μας πουν τώρα αυτοί που μας τους έφεραν και οι υποστηρικτές τους, που βρίσκεται σήμερα η Ελληνική Αγροτική Οικονομία, πόσα χωράφια είναι ακαλλιέργητα, και το κυριότερο που οφείλεται πραγματικά η ανεξέλεγκτη αύξηση της εγκληματικότητας.
Έχουμε ξαναπεί ότι οι Αλβανοί είναι σκυλιά, και τα αγριόσκυλα δεν αντιμετωπίζονται με χάδια. Μόνον με κοντόξυλα και φοβέρες. Αρκετά πια, πρέπει το παραμύθι κάποια στιγμή να τελειώσει. Και αν για κάποιους οι θέσεις μου αυτές είναι εθνικιστικές. Ε, ναι λοιπόν καιρός ήταν. Αν γι' αυτό τον λόγο πρέπει νάμαι εθνικιστής. Είμαι εθνικιστής. Τουλάχιστον δεν είμαι ούτε δοσίλογος, ούτε προδότης, σαν τους ετσιθελικά κυβερνώντες και σαν τα τσιράκια λαμόγια που τους υποστηρίζουν.
Ας ξεκινήσει η ανύπαρκτη κυβέρνησή μας, κατ’ αρχάς με την πλήρη απαγόρευση χρηματαποστολών και εκροής συναλλάγματος προς την Αλβανία. Έτσι απλά σαν πρώτο μέτρο για να δουν ποιος πραγματικά έχει το πάνω χέρι. Αλλά τι περιμένεις από μια κυβέρνηση υπαλλήλων – εκτελεστών της Ελληνικής κοινωνίας και του Έθνους μας γενικότερα.
πηγή: 'Τμήμα Ειδήσεων DefenceNet'
Αλλαγή στρατηγικής στο Κυπριακό, ζητεί ο Ομήρου
ΠΟΛΙΤΙΚΗ 26 Φεβρουαρίου 2012, 10:00
Αλλαγή στρατηγικής στο Κυπριακό, ζητεί ο Ομήρου
Η ανάγκη αλλαγής τακτικής στις διαπραγματεύσεις και στρατηγικής στη συνολική διαχείριση του Κυπριακού είναι πλέον επείγουσα αναγκαιότητα, δήλωσε ο Πρόεδρος της Βουλής, Γιαννάκης Ομήρου στο ετήσιο εθνικό μνημόσυνο του ήρωα Δημήτρη Χάματσου, στον Ιερό Ναό Παναγίας Ευαγγελίστριας Ιδαλίου.
Ο κ. Ομήρου ζήτησε καταγγελία της τουρκικής στάσης ενώπιον της Διεθνούς και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, απόσυρση μονομερών παραχωρήσεων που απορρίπτονται από τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας, διαμόρφωση περιγράμματος λύσης του Κυπριακού το οποίο να οριοθετεί τα όρια ασφαλείας για την εθνική και φυσική επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού. ''Στη βάση του κοινού ανακοινωθέντος του Εθνικού Συμβουλίου του Σεπτεμβρίου του 2009 που μπορεί να αποτελέσει και τη βάση μιας πλατειάς εθνικής ενότητας''.
Ζήτησε επίσης αξιοποίηση της ευρωπαϊκής ιδιότητας της χώρας μας αλλά και των ευρωπαϊκών φιλοδοξιών της Τουρκίας, για να υποχρεωθεί να τερματίσει την κατοχή και να αποδεχθεί λύση στη βάση των Αρχών του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου. ''Ο αγώνας μας είναι αγώνας ζωής, είναι αγώνας δικαίου. Και σε τέτοιους αγώνες δεν επιτρέπεται η αποτυχία. Τώρα βρισκόμαστε στο σταυροδρόμι της ιστορίας. Χρέος μας να μην ολιγωρήσουμε και να μη φανούμε κατώτεροι των περιστάσεων'', είπε.
Η διαδικασία των απ’ ευθείας διαπραγματεύσεων των τελευταίων χρόνων, είπε, όχι μόνο δεν έχει οδηγήσει σε πρόοδο, αλλά ανέδειξε για μια ακόμα φορά κλιμακούμενη την τουρκική αδιαλλαξία. Η Τουρκία δε, πρόσθεσε, εμφανίζεται ως καλόπιστος τρίτος και ως ουδέτερος παρατηρητής που επείγεται για λύση.
Ενώπιον μας, σύμφωνα με τον κ. Ομήρου, εγκυμονούνται δύο σοβαροί κίνδυνοι. ''Είτε να συγκληθεί με πρωτοβουλία της Γενικής Γραμματείας του ΟΗΕ μια Διεθνής Διάσκεψη που θα λειτουργήσει ως ένα νέο Μπούργκεστοκ, είτε να κηρυχθεί αδιέξοδο με επίρριψη ισόβαθμων ευθυνών και στις δύο πλευρές'', ανέφερε.
Μιλώντας για τον Δημήτρη Χάματσο ο Πρόεδρος της Βουλής σημείωσε ότι έπεσε αγωνιζόμενος για την υπεράσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας κατά την τουρκοανταρσία του 1963 - 64, όταν αφού είχε καταταγεί ως εθελοντής στις δυνάμεις της Αστυνομίας και της Εθνικής Φρουράς για την τουρκοανταρσία στον Αγιο Σωζόμενο, ενώ προσπαθούσε να μεταφέρει τραυματία αστυνομικό από το πεδίο των συγκρούσεων δέχθηκε τις δολοφονικές σφαίρες των Τούρκων στασιαστών.
Ο Γιαννάκης Ομήρου είπε ότι η Κύπρος είναι αναπόσπαστο τμήμα του Ελληνισμού, με συμβολή στον αρχαίο-ελληνικό πολιτισμό, ''με Ζήνωνες και Ονήσιλλους, με Ομηρικά κατάλοιπα στην τοπολαλιά, με βουβά τώρα αρχαία θέατρα, με συμπόρευση με το Μέγα Αλέξανδρο, με Κίμωνες, με παρουσία δίπλα σε Μακρυγιάννηδες, με βιασμένες τώρα Βυζαντινές εκκλησιές, με Δίκωμα, με ένα αγροτόπαιδο από το Δάλι που εξευτέλισε το θάνατο και με ένα σύγχρονο μολών λαβέ που δακτυλοδεικτεί την πορεία μας''.
Τα δραματικά γεγονότα του 1963-64 όπως και του 1955-59 που προηγήθηκαν, είπε, πρέπει να είναι το κρυφό σχολειό κάθε Κύπριου Ελληνα που θέλει να στοχάζεται σωστά για τη μοίρα του τόπου του. Σήμερα, συνέχισε, αντιμετωπίζουμε δραματικές συνθήκες και μια διαρκή απειλή για την ανακοπή της ιστορικής συνέχειας του Ελληνισμού στην Κύπρο.
από το Ethnikonthematon.blogspot.com
Αλλαγή στρατηγικής στο Κυπριακό, ζητεί ο Ομήρου
Η ανάγκη αλλαγής τακτικής στις διαπραγματεύσεις και στρατηγικής στη συνολική διαχείριση του Κυπριακού είναι πλέον επείγουσα αναγκαιότητα, δήλωσε ο Πρόεδρος της Βουλής, Γιαννάκης Ομήρου στο ετήσιο εθνικό μνημόσυνο του ήρωα Δημήτρη Χάματσου, στον Ιερό Ναό Παναγίας Ευαγγελίστριας Ιδαλίου.
Ο κ. Ομήρου ζήτησε καταγγελία της τουρκικής στάσης ενώπιον της Διεθνούς και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, απόσυρση μονομερών παραχωρήσεων που απορρίπτονται από τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας, διαμόρφωση περιγράμματος λύσης του Κυπριακού το οποίο να οριοθετεί τα όρια ασφαλείας για την εθνική και φυσική επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού. ''Στη βάση του κοινού ανακοινωθέντος του Εθνικού Συμβουλίου του Σεπτεμβρίου του 2009 που μπορεί να αποτελέσει και τη βάση μιας πλατειάς εθνικής ενότητας''.
Ζήτησε επίσης αξιοποίηση της ευρωπαϊκής ιδιότητας της χώρας μας αλλά και των ευρωπαϊκών φιλοδοξιών της Τουρκίας, για να υποχρεωθεί να τερματίσει την κατοχή και να αποδεχθεί λύση στη βάση των Αρχών του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου. ''Ο αγώνας μας είναι αγώνας ζωής, είναι αγώνας δικαίου. Και σε τέτοιους αγώνες δεν επιτρέπεται η αποτυχία. Τώρα βρισκόμαστε στο σταυροδρόμι της ιστορίας. Χρέος μας να μην ολιγωρήσουμε και να μη φανούμε κατώτεροι των περιστάσεων'', είπε.
Η διαδικασία των απ’ ευθείας διαπραγματεύσεων των τελευταίων χρόνων, είπε, όχι μόνο δεν έχει οδηγήσει σε πρόοδο, αλλά ανέδειξε για μια ακόμα φορά κλιμακούμενη την τουρκική αδιαλλαξία. Η Τουρκία δε, πρόσθεσε, εμφανίζεται ως καλόπιστος τρίτος και ως ουδέτερος παρατηρητής που επείγεται για λύση.
Ενώπιον μας, σύμφωνα με τον κ. Ομήρου, εγκυμονούνται δύο σοβαροί κίνδυνοι. ''Είτε να συγκληθεί με πρωτοβουλία της Γενικής Γραμματείας του ΟΗΕ μια Διεθνής Διάσκεψη που θα λειτουργήσει ως ένα νέο Μπούργκεστοκ, είτε να κηρυχθεί αδιέξοδο με επίρριψη ισόβαθμων ευθυνών και στις δύο πλευρές'', ανέφερε.
Μιλώντας για τον Δημήτρη Χάματσο ο Πρόεδρος της Βουλής σημείωσε ότι έπεσε αγωνιζόμενος για την υπεράσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας κατά την τουρκοανταρσία του 1963 - 64, όταν αφού είχε καταταγεί ως εθελοντής στις δυνάμεις της Αστυνομίας και της Εθνικής Φρουράς για την τουρκοανταρσία στον Αγιο Σωζόμενο, ενώ προσπαθούσε να μεταφέρει τραυματία αστυνομικό από το πεδίο των συγκρούσεων δέχθηκε τις δολοφονικές σφαίρες των Τούρκων στασιαστών.
Ο Γιαννάκης Ομήρου είπε ότι η Κύπρος είναι αναπόσπαστο τμήμα του Ελληνισμού, με συμβολή στον αρχαίο-ελληνικό πολιτισμό, ''με Ζήνωνες και Ονήσιλλους, με Ομηρικά κατάλοιπα στην τοπολαλιά, με βουβά τώρα αρχαία θέατρα, με συμπόρευση με το Μέγα Αλέξανδρο, με Κίμωνες, με παρουσία δίπλα σε Μακρυγιάννηδες, με βιασμένες τώρα Βυζαντινές εκκλησιές, με Δίκωμα, με ένα αγροτόπαιδο από το Δάλι που εξευτέλισε το θάνατο και με ένα σύγχρονο μολών λαβέ που δακτυλοδεικτεί την πορεία μας''.
Τα δραματικά γεγονότα του 1963-64 όπως και του 1955-59 που προηγήθηκαν, είπε, πρέπει να είναι το κρυφό σχολειό κάθε Κύπριου Ελληνα που θέλει να στοχάζεται σωστά για τη μοίρα του τόπου του. Σήμερα, συνέχισε, αντιμετωπίζουμε δραματικές συνθήκες και μια διαρκή απειλή για την ανακοπή της ιστορικής συνέχειας του Ελληνισμού στην Κύπρο.
από το Ethnikonthematon.blogspot.com
Πως η Goldman Sachs κυβερνά τον κόσμο
Πως η Goldman Sachs κυβερνά τον κόσμο
'Ένα αποκαλυπτικό παράδειγμα για το τι κρύβεται πίσω από τον όρο "πολιτική
δικτύωση", που χρησιμοποιείται για να περιγραφεί "κομψά" ηδιαπλοκή μεταξύ
κεφαλαίου και πολιτικής εξουσίας είναι το ακόλουθο που σημειωτέον δεν αφορά
παρά μόνο ένα πρωταγωνιστή, την Goldman Sachs.
-Ολουσέγκουν Αγκάνκα, υπουργός Οικονομίας της Νιγηρίας, διευθυντής
υπηρεσίας επενδυτικών κεφαλαίων της Goldman Sachs.
-Ότμαρ Ίσινγκ, επικεφαλής οικονομολόγος της ΕΚΤ, διεθνής σύμβουλος της
Goldman Sachs.
-Μάριο Ντράγκι, πρώην διοικητής της Τράπεζας της Ιταλίας και νυν διοικητής
της ΕΚΤ, αντιπρόεδρος της Goldman Sachs International για την Ευρώπη.
- Μάριο Μόντι, πρωθυπουργός της Ιταλίας, σύμβουλος διεθνών υποθέσεων της
Goldman Sachs.
-Πίτερ Σάδερλαντ, επίτροπος ανταγωνισμού της ΕΕ, πρόεδρος της GATT,
πρόεδρος της Goldman Sachs International.
-Ρομάνο Πρόντι, πρόεδρος της Κομισιόν, πρωθυπουργός της Ιταλίας, επικεφαλής
του ιταλικού κρατικού ομίλου για τη βιομηχανική ανασυγκρότηση όταν συνέβη
το σκάνδαλο της συγχώνευσης μεταξύ της γερμανικής Siemens και της ιταλικής
STET με τη μεσολάβηση της Goldman Sachs.
-Λόρδος Γκρίφιθς, σύμβουλος της Θάτσερ, αντιπρόεδρος της Goldman Sachs
International.
-Γκάβιν Ντέιβις, πρόεδρος του BBC, στέλεχος της Goldman Sachs, η σύζυγος
του οποίου διετέλεσε εξ απορρήτων συνεργάτιδα του πρωθυπουργού Γκόρντον
Μπράουν.
-Ντέιβιντ Κάμερον, πρωθυπουργός της Βρετανίας, ο αναθετών τη μαζική πώληση
εντόκων του βρετανικού δημοσίου στην Goldman Sachs.
-Τζον Κόρτζιν, κυβερνήτης του Νιου Τζέρσει, πρόεδρος της Goldman Sachs.
-Ρόμπερτ Ρούμπιν, υπουργός οικονομικών του Κλίντον, αντιπρόεδρος της
Goldman Sachs.
-Τίμοθι Γκάιντερ, υπουργός οικονομικών του Ομπάμα, επιλέγει γενικό
γραμματέα του υπουργείου τον Μαρκ Πάτερσον, λομπίστα της Goldman Sachs.
-Τζόσουα Μπόλτεν, διευθυντής του γραφείου του Τζόρτζ Μπους, πρώην στέλεχος
της Goldman Sachs.
-New York Times, εφημερίδα που εκδίδεται από όμιλο που έχει προσλάβει ως
σύμβουλο την Goldman Sachs.
-Χένρι Πόλσον, υπουργός οικονομικών του Μπους, πρόεδρος της Goldman Sachs.
-Σίντνει Γουάινμπεργκ, ταμίας της προεκλογικής εκστρατείας του Αιζενχάουερ
το 1952 και το 1956, αφεντικό της Goldman Sachs, με δυο πόστα καπαρωμένα
από ανθρώπους του στις κυβερνήσεις του Άικ, τις θέσεις του υπουργού
οικονομικών και του υπουργού άμυνας.
-Λουκάς Παπαδήμος, πρωθυπουργός της Ελλάδας, επικεφαλής της Τράπεζας της
Ελλάδος μέχρι το 2002, είχε τα ηνία της τράπεζας όταν η Goldman Sachs
παραποιούσε τα δημοσιονομικά στοιχεία της Ελλάδας προκειμένου η Ελλάδα να
ενταχθεί στη ζώνη του ευρώ επί πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη.
Κατόπιν τέτοιας κληρονομιάς μάλλον δεν έχει άδικο ο νυν επικεφαλής της
Goldman Sachs, ο Λόιντ Μπλανκφέιν, ο άνθρωπος που από το 2006 εώς το 2010
εισέπραξε πάνω από 200 εκατ. Δολάρια σε μπόνους, να δηλώνει: "Δεν είμαι
παρά ένας τραπεζίτης που κάνει το έργο του Θεού".
πηγή
___________________________________
___nikosmarkod_____________________
___________________________________
'Ένα αποκαλυπτικό παράδειγμα για το τι κρύβεται πίσω από τον όρο "πολιτική
δικτύωση", που χρησιμοποιείται για να περιγραφεί "κομψά" ηδιαπλοκή μεταξύ
κεφαλαίου και πολιτικής εξουσίας είναι το ακόλουθο που σημειωτέον δεν αφορά
παρά μόνο ένα πρωταγωνιστή, την Goldman Sachs.
-Ολουσέγκουν Αγκάνκα, υπουργός Οικονομίας της Νιγηρίας, διευθυντής
υπηρεσίας επενδυτικών κεφαλαίων της Goldman Sachs.
-Ότμαρ Ίσινγκ, επικεφαλής οικονομολόγος της ΕΚΤ, διεθνής σύμβουλος της
Goldman Sachs.
-Μάριο Ντράγκι, πρώην διοικητής της Τράπεζας της Ιταλίας και νυν διοικητής
της ΕΚΤ, αντιπρόεδρος της Goldman Sachs International για την Ευρώπη.
- Μάριο Μόντι, πρωθυπουργός της Ιταλίας, σύμβουλος διεθνών υποθέσεων της
Goldman Sachs.
-Πίτερ Σάδερλαντ, επίτροπος ανταγωνισμού της ΕΕ, πρόεδρος της GATT,
πρόεδρος της Goldman Sachs International.
-Ρομάνο Πρόντι, πρόεδρος της Κομισιόν, πρωθυπουργός της Ιταλίας, επικεφαλής
του ιταλικού κρατικού ομίλου για τη βιομηχανική ανασυγκρότηση όταν συνέβη
το σκάνδαλο της συγχώνευσης μεταξύ της γερμανικής Siemens και της ιταλικής
STET με τη μεσολάβηση της Goldman Sachs.
-Λόρδος Γκρίφιθς, σύμβουλος της Θάτσερ, αντιπρόεδρος της Goldman Sachs
International.
-Γκάβιν Ντέιβις, πρόεδρος του BBC, στέλεχος της Goldman Sachs, η σύζυγος
του οποίου διετέλεσε εξ απορρήτων συνεργάτιδα του πρωθυπουργού Γκόρντον
Μπράουν.
-Ντέιβιντ Κάμερον, πρωθυπουργός της Βρετανίας, ο αναθετών τη μαζική πώληση
εντόκων του βρετανικού δημοσίου στην Goldman Sachs.
-Τζον Κόρτζιν, κυβερνήτης του Νιου Τζέρσει, πρόεδρος της Goldman Sachs.
-Ρόμπερτ Ρούμπιν, υπουργός οικονομικών του Κλίντον, αντιπρόεδρος της
Goldman Sachs.
-Τίμοθι Γκάιντερ, υπουργός οικονομικών του Ομπάμα, επιλέγει γενικό
γραμματέα του υπουργείου τον Μαρκ Πάτερσον, λομπίστα της Goldman Sachs.
-Τζόσουα Μπόλτεν, διευθυντής του γραφείου του Τζόρτζ Μπους, πρώην στέλεχος
της Goldman Sachs.
-New York Times, εφημερίδα που εκδίδεται από όμιλο που έχει προσλάβει ως
σύμβουλο την Goldman Sachs.
-Χένρι Πόλσον, υπουργός οικονομικών του Μπους, πρόεδρος της Goldman Sachs.
-Σίντνει Γουάινμπεργκ, ταμίας της προεκλογικής εκστρατείας του Αιζενχάουερ
το 1952 και το 1956, αφεντικό της Goldman Sachs, με δυο πόστα καπαρωμένα
από ανθρώπους του στις κυβερνήσεις του Άικ, τις θέσεις του υπουργού
οικονομικών και του υπουργού άμυνας.
-Λουκάς Παπαδήμος, πρωθυπουργός της Ελλάδας, επικεφαλής της Τράπεζας της
Ελλάδος μέχρι το 2002, είχε τα ηνία της τράπεζας όταν η Goldman Sachs
παραποιούσε τα δημοσιονομικά στοιχεία της Ελλάδας προκειμένου η Ελλάδα να
ενταχθεί στη ζώνη του ευρώ επί πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη.
Κατόπιν τέτοιας κληρονομιάς μάλλον δεν έχει άδικο ο νυν επικεφαλής της
Goldman Sachs, ο Λόιντ Μπλανκφέιν, ο άνθρωπος που από το 2006 εώς το 2010
εισέπραξε πάνω από 200 εκατ. Δολάρια σε μπόνους, να δηλώνει: "Δεν είμαι
παρά ένας τραπεζίτης που κάνει το έργο του Θεού".
πηγή
___________________________________
___nikosmarkod_____________________
___________________________________
Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012
Η Δημοκρατική Αριστερά εξευτελίστηκε με ανακοίνωση-φιάσκο...
«Η Δημοκρατική Αριστερά εξευτελίστηκε με ανακοίνωση-φιάσκο...»
28 Φεβρουαρίου 2012, 16:38
Πανικός προκλήθηκε χθες στα social media όταν για πρώτη φορά κυκλοφόρησε η παρακάτω ανακοίνωση της Δημοκρατικής Αριστεράς με την οποία το κόμμα του Φώτη Κουβέλη αναιρούσε τον ίδιο του τον εαυτό:
Τουλάχιστον απογοήτευση προκάλεσε η ... καταψήφιση του πακέτου βοήθειας προς την Ελλάδα από το κόμμα "Aριστερά" (Die Linke), κατά τη σημερινή ψηφοφορία στη γερμανική βουλή. Αυτές τις κρίσιμες και δύσκολες ώρες η Ελλάδα και οι έλληνες πολίτες...
...χρειάζονται την άμεση και έμπρακτη αλληλεγγύη αντί για τον επαναστατικό δρόμο του συμβιβασμού με το λαϊκισμό. Ευτυχώς, άλλες προοδευτικές μεταρρυθμιστικές δυνάμεις - SPD και Πράσινοι -, δεν ακολούθησαν τον ίδιο ολισθηρό δρόμο στο γερμανικό κοινοβούλιο.
Η Δημοκρατική Αριστερά επιτέθηκε σε γερμανικό κόμμα της Αριστεράς επειδή δεν ψήφισε το PSI, κάτι που δεν έκανε ούτε η ίδια στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Πρόκειται για μια ασύλληπτης γελοιότητας στάση η οποία εκθέτει ανεπανόρθωτα το κόμμα του Φώτη Κουβέλη στα μάτια όλων μας.
Λίγο αργότερα μάλιστα η ανακοίνωση "κατέβηκε" από το site του κόμματος, κίνηση πρωτοφανής η οποία και δεν αιτιολογήθηκε με επίσημο τρόπο.
Το "και με τον αστυφύλακα και με το χωροφύλακα" ταιριάζει περισσότερο από ποτέ...
parapolitiki.com
Αναδημοσίευση από: nonews-news.blogspot.com
28 Φεβρουαρίου 2012, 16:38
Πανικός προκλήθηκε χθες στα social media όταν για πρώτη φορά κυκλοφόρησε η παρακάτω ανακοίνωση της Δημοκρατικής Αριστεράς με την οποία το κόμμα του Φώτη Κουβέλη αναιρούσε τον ίδιο του τον εαυτό:
Τουλάχιστον απογοήτευση προκάλεσε η ... καταψήφιση του πακέτου βοήθειας προς την Ελλάδα από το κόμμα "Aριστερά" (Die Linke), κατά τη σημερινή ψηφοφορία στη γερμανική βουλή. Αυτές τις κρίσιμες και δύσκολες ώρες η Ελλάδα και οι έλληνες πολίτες...
...χρειάζονται την άμεση και έμπρακτη αλληλεγγύη αντί για τον επαναστατικό δρόμο του συμβιβασμού με το λαϊκισμό. Ευτυχώς, άλλες προοδευτικές μεταρρυθμιστικές δυνάμεις - SPD και Πράσινοι -, δεν ακολούθησαν τον ίδιο ολισθηρό δρόμο στο γερμανικό κοινοβούλιο.
Η Δημοκρατική Αριστερά επιτέθηκε σε γερμανικό κόμμα της Αριστεράς επειδή δεν ψήφισε το PSI, κάτι που δεν έκανε ούτε η ίδια στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Πρόκειται για μια ασύλληπτης γελοιότητας στάση η οποία εκθέτει ανεπανόρθωτα το κόμμα του Φώτη Κουβέλη στα μάτια όλων μας.
Λίγο αργότερα μάλιστα η ανακοίνωση "κατέβηκε" από το site του κόμματος, κίνηση πρωτοφανής η οποία και δεν αιτιολογήθηκε με επίσημο τρόπο.
Το "και με τον αστυφύλακα και με το χωροφύλακα" ταιριάζει περισσότερο από ποτέ...
parapolitiki.com
Αναδημοσίευση από: nonews-news.blogspot.com
Η Ελλάδα στο κατώφλι του ΔΝΤ από το 2009 (πληροφορίες του Stratfor)
Η Ελλάδα στο κατώφλι του ΔΝΤ από το 2009
Πληροφοριοδότες στην Ελλάδα για την πορεία της ελληνικής οικονομίας είχε το παγκόσμιο δίκτυο πληροφοριών Stratfor, η σκιώδης CIA. Από το 2009 προειδοποιούσαν για κατάρρευση της ευρωζώνης. Διαβάστε αναλυτικά το περιεχόμενο των απόρρητο εγγράφων που αποκαλύπτει το Wikileaks
Δημοσιεύτηκε: Φεβρουάριος 28 2012 09:39 Ενημερώθηκε: Φεβρουάριος 28 2012 09:39
Σε αποκάλυψη - σοκ προχωρά σήμερα Τρίτη δημοσίευμα της εφημερίδας "Τα Νέα", σύμφωνα με το οποίο η προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ "μαγειρεύονταν" ήδη από το 2009, αρκετούς μήνες νωρίτερα από την τότε δραματική ανακοίνωση του Γιώργου Παπανδρέου στο Καστελόριζο.
Στην εφημερίδα "Τα Νέα" δημοσιεύονται τα απόρρητα αρχεία του παγκόσμιου δικτύου πληροφοριών Stratfor, που χαρακτηρίζεται ως "σκιώδης CIA".
Σύμφωνα με το εν λόγω δημοσίευμα, η αμερικάνικη υπηρεσία πληροφοριών Stratfor φέρεται να παρακολουθεί τις κινήσεις της Ελλάδας σε σχέση με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δέκα μήνες πριν γίνει η επίσημη αναγγελία από τον Γιώργο Παπανδρέου.
Από τα έγγραφα που αποκαλύπτει το Wikileaks, προκύπτει ότι η Stratfor είχε δύο πληροφοριοδότες στην Ελλάδα (GR001 και GR101).
Τον Ιούνιο του 2009, ένας υπάλληλος της μυστικής υπηρεσίας, αρμόδιος και για την περιοχή των Βαλκανίων, απέστειλε στους συναδέλφους του ένα e-mail με τίτλο "Αναλυτικές Οδηγίες για την Ευρώπη - Βαθμίδα 3", μαζί με ένα συνημμένο αρχείο κειμένου, όπου περιέγραφε θέματα στα οποία έπρεπε να δοθεί "ιδιαίτερη βαρύτητα".
Ανάμεσα σε άλλα, ανέφερε: "Πρέπει να γνωρίζουμε επακριβώς τι συμβαίνει και εάν ή πότε η Ελλάδα θα κάνει αίτηση για δάνειο από το ΔΝΤ.
Είναι πολύ πιθανό να γίνουμε μάρτυρες μιας ολοκληρωτικής οικονομικής κατάρρευσης σε χώρα της ευρωζώνης. Παρακαλώ, δώστε προσοχή σε οποιαδήποτε σημάδια δημοπράτησης ομολόγων. Η Ελλάδα έχει μεγάλο χρέος, το πώς θα κινηθούν μπορεί να εξαρτάται από το τι θα γίνει με το χρέος τους".
Να σημειωθεί ότι τον Ιούνιο του 2009 που εστάλη το συγκεκριμένο e-mail δεν ήταν ακόμα γνωστό ότι το έλλειμμα ήταν σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα, καθώς το ταμειακό έλλειμμα 10% αποκαλύφτηκε μόλις στα τέλη του καλοκαιριού.
Αυτό δείχνει ότι οι πληροφορίες για την προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ υπήρχαν και διακινούνταν από τις μυστικές υπηρεσίας πολύ πριν την πραγματική αναγγελία που έγινε πολλούς μήνες μετά.
Υπενθυμίζεται ότι και το Φεβρουάριο του 2011, ο επικεφαλής του Ταμείου Ντομινίκ Στρος Καν είχε αποκαλύψει σε ντοκιμαντέρ του γαλλικού καναλιού Canal+ ότι ο Γιώργος Παπανδρέου είχε ζητήσει τη συνδρομή του ΔΝΤ από το Δεκέμβριο 2009, δύο μόλις μήνες μετά τις βουλευτικές εκλογές, αν και ο ίδιος τότε απέρριπτε κατηγορηματικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Ο τότε ισχυρός άνδρας του ΔΝΤ απάντησε στον Έλληνα πρωθυπουργό ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν θα δεχτούν τη μονομερή παρέμβαση του Ταμείου σε μία χώρα της ευρωζώνης.
Ο κ. Παπανδρέου έθεσε το θέμα στους Ευρωπαίους ομόλογους του στη Συνοδό Κορυφής της 11ης Δεκεμβρίου 2009, ωστόσο εισέπραξε την κατηγορηματική τους άρνηση, όπως είχε προβλέψει ο επικεφαλής του Νομισματικού Ταμείου.
από το http://news247.gr/
Πληροφοριοδότες στην Ελλάδα για την πορεία της ελληνικής οικονομίας είχε το παγκόσμιο δίκτυο πληροφοριών Stratfor, η σκιώδης CIA. Από το 2009 προειδοποιούσαν για κατάρρευση της ευρωζώνης. Διαβάστε αναλυτικά το περιεχόμενο των απόρρητο εγγράφων που αποκαλύπτει το Wikileaks
Δημοσιεύτηκε: Φεβρουάριος 28 2012 09:39 Ενημερώθηκε: Φεβρουάριος 28 2012 09:39
Σε αποκάλυψη - σοκ προχωρά σήμερα Τρίτη δημοσίευμα της εφημερίδας "Τα Νέα", σύμφωνα με το οποίο η προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ "μαγειρεύονταν" ήδη από το 2009, αρκετούς μήνες νωρίτερα από την τότε δραματική ανακοίνωση του Γιώργου Παπανδρέου στο Καστελόριζο.
Στην εφημερίδα "Τα Νέα" δημοσιεύονται τα απόρρητα αρχεία του παγκόσμιου δικτύου πληροφοριών Stratfor, που χαρακτηρίζεται ως "σκιώδης CIA".
Σύμφωνα με το εν λόγω δημοσίευμα, η αμερικάνικη υπηρεσία πληροφοριών Stratfor φέρεται να παρακολουθεί τις κινήσεις της Ελλάδας σε σχέση με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δέκα μήνες πριν γίνει η επίσημη αναγγελία από τον Γιώργο Παπανδρέου.
Από τα έγγραφα που αποκαλύπτει το Wikileaks, προκύπτει ότι η Stratfor είχε δύο πληροφοριοδότες στην Ελλάδα (GR001 και GR101).
Τον Ιούνιο του 2009, ένας υπάλληλος της μυστικής υπηρεσίας, αρμόδιος και για την περιοχή των Βαλκανίων, απέστειλε στους συναδέλφους του ένα e-mail με τίτλο "Αναλυτικές Οδηγίες για την Ευρώπη - Βαθμίδα 3", μαζί με ένα συνημμένο αρχείο κειμένου, όπου περιέγραφε θέματα στα οποία έπρεπε να δοθεί "ιδιαίτερη βαρύτητα".
Ανάμεσα σε άλλα, ανέφερε: "Πρέπει να γνωρίζουμε επακριβώς τι συμβαίνει και εάν ή πότε η Ελλάδα θα κάνει αίτηση για δάνειο από το ΔΝΤ.
Είναι πολύ πιθανό να γίνουμε μάρτυρες μιας ολοκληρωτικής οικονομικής κατάρρευσης σε χώρα της ευρωζώνης. Παρακαλώ, δώστε προσοχή σε οποιαδήποτε σημάδια δημοπράτησης ομολόγων. Η Ελλάδα έχει μεγάλο χρέος, το πώς θα κινηθούν μπορεί να εξαρτάται από το τι θα γίνει με το χρέος τους".
Να σημειωθεί ότι τον Ιούνιο του 2009 που εστάλη το συγκεκριμένο e-mail δεν ήταν ακόμα γνωστό ότι το έλλειμμα ήταν σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα, καθώς το ταμειακό έλλειμμα 10% αποκαλύφτηκε μόλις στα τέλη του καλοκαιριού.
Αυτό δείχνει ότι οι πληροφορίες για την προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ υπήρχαν και διακινούνταν από τις μυστικές υπηρεσίας πολύ πριν την πραγματική αναγγελία που έγινε πολλούς μήνες μετά.
Υπενθυμίζεται ότι και το Φεβρουάριο του 2011, ο επικεφαλής του Ταμείου Ντομινίκ Στρος Καν είχε αποκαλύψει σε ντοκιμαντέρ του γαλλικού καναλιού Canal+ ότι ο Γιώργος Παπανδρέου είχε ζητήσει τη συνδρομή του ΔΝΤ από το Δεκέμβριο 2009, δύο μόλις μήνες μετά τις βουλευτικές εκλογές, αν και ο ίδιος τότε απέρριπτε κατηγορηματικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Ο τότε ισχυρός άνδρας του ΔΝΤ απάντησε στον Έλληνα πρωθυπουργό ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν θα δεχτούν τη μονομερή παρέμβαση του Ταμείου σε μία χώρα της ευρωζώνης.
Ο κ. Παπανδρέου έθεσε το θέμα στους Ευρωπαίους ομόλογους του στη Συνοδό Κορυφής της 11ης Δεκεμβρίου 2009, ωστόσο εισέπραξε την κατηγορηματική τους άρνηση, όπως είχε προβλέψει ο επικεφαλής του Νομισματικού Ταμείου.
από το http://news247.gr/
Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012
Διεγράφησαν τα χρέη των Ισλανδών !
Δευτέρα, 20 Φεβρουαρίου 2012
Έτσι διασώζονται οι χρεοκοπημένες οικονομίες: Διεγράφησαν τα χρέη των Ισλανδών!
Οι τράπεζες της Ισλανδίας διέγραψαν δάνεια των νοικοκυριών που αντιστοιχούν στο 13% του ΑΕΠ της χώρας, μειώνοντας το βάρος χρέους για περισσότερο από το ένα τέταρτο του πληθυσμού της, σε μία εκπληκτική ενέργεια που καταδεικνύει ότι οι χρεοκοπημένες οικονομίες μόνο με την διαγραφή χρεών μπορούν να διασωθούν (και ειδικά όταν πρόκειται για χρέη όπως τόκοι από κεφάλαια που έχουν πληρωθεί εις διπλούν ή και τριπλούν όπως στην περίπτωση της Ελλάδας) και όχι με το να φορτωθούν νέα δάνεια.
Την ώρα που στις Βρυξέλλες η Ελλάδα θα φορτωθεί ένα ακόμα δάνειο 130 δισ. Ευρώ για να φτάσει το 2020 να χρωστά όσα το 2009 (!), η Ισλανδική Ένωση Χρηματοπιστωτικών Υπηρεσιών ανακοίνωσε ότι με την διαγραφή των χρεών θα επανέλθει σταδιακά στην ανάπτυξη το αργότερο σε δύο χρόνια και ότι τα μέτρα που έλαβε η Ισλανδία για να αναγεννηθεί από την κρίση του 2008 αποδεικνύονται αποτελεσματικά.
Μάλιστα τώρα οι περισσότερες δημοσκοπήσεις δείχνουν τώρα ότι οι Ισλανδοί δεν επιθυμούν να ενταχθούν στην ΕΕ, γιατί θεωρούν ότι αποτελείται από χρεοκοπημένες προβληματικές οικονομίες!
«Μπορείτε να πείτε με βεβαιότητα ότι η Ισλανδία κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ στη διαγραφή χρέους νοικοκυριών. Η χώρα έκανε ότι χρειαζόταν σε μία κρίση, ακολουθώντας τα εγχειρίδια. Οποιοσδήποτε οικονομολόγος θα συμφωνούσε» δηλώνει ο Λαρς Κρίστενσεν, επικεφαλής οικονομολόγος αναδυόμενων αγορών στην τράπεζα Danske στην Κοπεγχάγη.
Το δημοσίευμα τονίζει ότι αποδεικνύονται αποτελεσματικά τα μέτρα που πήρε η Ισλανδία για να αναγεννηθεί από την κρίση του 2008, όταν οι τράπεζές της προχώρησαν σε χρεοκοπία για το ποσό των 85 δισ. δολαρίων.
Βέβαια, για να γίνουν όλα αυτά η Ισλανδία έπαιξε πολύ έξυπνα το γεωστρατηγικό της «χαρτί»: Όταν πτώχευσε και άρχισαν οι ταραχές στην φιλήσυχη χώρα και κανείς από τους δυτικούς της συμμάχους δεν έδινε βοήθεια (η Ισλανδία ανήκει στο ΝΑΤΟ) "φλερτάρισε" επί ένα μήνα με την Ρωσία.
Μόλις ο πρωθυπουργός της Ρωσίας Β.Πούτιν εξήγγειλε πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας ύψους δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων για την διάσωση της ισλανδικής οικονομίας» αμέσως σε 24 ώρες η Βρετανία και η Νορβηγία δήλωσαν ότι «Θα βοηθήσουνε άμεσα την Ισλανδία», όπως και έγινε.
Εμείς τρέχουμε για να συνάψουμε ένα ακόμα δάνειο, το μόνο βέβαιο για το οποίο είναι ότι δεν θα αποπληρωθεί ποτέ, αφού προβλέπει ρυθμούς ανάπτυξης 4-7% σε μία χώρα με ύφεση 6,8%!
Α, και κάτι άλλο: Στην Ισλανδία οι τράπεζες κρατικοποιήθηκαν αμέσως μετά την χρεοκοπία. Στην Ελλάδα το κράτος «τραπεζοποιήθηκε» με τον διορισμό τραπεζίτη ως πρωθυπουργού και την πληρωμή των χρεών των τραπεζών από του κούρεμα, από τους πολίτες! Υπάρχει ελπίδα;
πηγή: 'Τμήμα Ειδήσεων DefenceNet'
Έτσι διασώζονται οι χρεοκοπημένες οικονομίες: Διεγράφησαν τα χρέη των Ισλανδών!
Οι τράπεζες της Ισλανδίας διέγραψαν δάνεια των νοικοκυριών που αντιστοιχούν στο 13% του ΑΕΠ της χώρας, μειώνοντας το βάρος χρέους για περισσότερο από το ένα τέταρτο του πληθυσμού της, σε μία εκπληκτική ενέργεια που καταδεικνύει ότι οι χρεοκοπημένες οικονομίες μόνο με την διαγραφή χρεών μπορούν να διασωθούν (και ειδικά όταν πρόκειται για χρέη όπως τόκοι από κεφάλαια που έχουν πληρωθεί εις διπλούν ή και τριπλούν όπως στην περίπτωση της Ελλάδας) και όχι με το να φορτωθούν νέα δάνεια.
Την ώρα που στις Βρυξέλλες η Ελλάδα θα φορτωθεί ένα ακόμα δάνειο 130 δισ. Ευρώ για να φτάσει το 2020 να χρωστά όσα το 2009 (!), η Ισλανδική Ένωση Χρηματοπιστωτικών Υπηρεσιών ανακοίνωσε ότι με την διαγραφή των χρεών θα επανέλθει σταδιακά στην ανάπτυξη το αργότερο σε δύο χρόνια και ότι τα μέτρα που έλαβε η Ισλανδία για να αναγεννηθεί από την κρίση του 2008 αποδεικνύονται αποτελεσματικά.
Μάλιστα τώρα οι περισσότερες δημοσκοπήσεις δείχνουν τώρα ότι οι Ισλανδοί δεν επιθυμούν να ενταχθούν στην ΕΕ, γιατί θεωρούν ότι αποτελείται από χρεοκοπημένες προβληματικές οικονομίες!
«Μπορείτε να πείτε με βεβαιότητα ότι η Ισλανδία κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ στη διαγραφή χρέους νοικοκυριών. Η χώρα έκανε ότι χρειαζόταν σε μία κρίση, ακολουθώντας τα εγχειρίδια. Οποιοσδήποτε οικονομολόγος θα συμφωνούσε» δηλώνει ο Λαρς Κρίστενσεν, επικεφαλής οικονομολόγος αναδυόμενων αγορών στην τράπεζα Danske στην Κοπεγχάγη.
Το δημοσίευμα τονίζει ότι αποδεικνύονται αποτελεσματικά τα μέτρα που πήρε η Ισλανδία για να αναγεννηθεί από την κρίση του 2008, όταν οι τράπεζές της προχώρησαν σε χρεοκοπία για το ποσό των 85 δισ. δολαρίων.
Βέβαια, για να γίνουν όλα αυτά η Ισλανδία έπαιξε πολύ έξυπνα το γεωστρατηγικό της «χαρτί»: Όταν πτώχευσε και άρχισαν οι ταραχές στην φιλήσυχη χώρα και κανείς από τους δυτικούς της συμμάχους δεν έδινε βοήθεια (η Ισλανδία ανήκει στο ΝΑΤΟ) "φλερτάρισε" επί ένα μήνα με την Ρωσία.
Μόλις ο πρωθυπουργός της Ρωσίας Β.Πούτιν εξήγγειλε πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας ύψους δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων για την διάσωση της ισλανδικής οικονομίας» αμέσως σε 24 ώρες η Βρετανία και η Νορβηγία δήλωσαν ότι «Θα βοηθήσουνε άμεσα την Ισλανδία», όπως και έγινε.
Εμείς τρέχουμε για να συνάψουμε ένα ακόμα δάνειο, το μόνο βέβαιο για το οποίο είναι ότι δεν θα αποπληρωθεί ποτέ, αφού προβλέπει ρυθμούς ανάπτυξης 4-7% σε μία χώρα με ύφεση 6,8%!
Α, και κάτι άλλο: Στην Ισλανδία οι τράπεζες κρατικοποιήθηκαν αμέσως μετά την χρεοκοπία. Στην Ελλάδα το κράτος «τραπεζοποιήθηκε» με τον διορισμό τραπεζίτη ως πρωθυπουργού και την πληρωμή των χρεών των τραπεζών από του κούρεμα, από τους πολίτες! Υπάρχει ελπίδα;
πηγή: 'Τμήμα Ειδήσεων DefenceNet'
Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012
Εθνικό Αριστερό Μέτωπο, του Σπύρου Ι. Ασδραχά (και πρώτα σχόλια)
Εθνικό Αριστερό Μέτωπο, του Σπύρου Ι. Ασδραχά
(και ορισμένα πρώτα σχόλια)
04:02, 19 Φεβ 2012 | tvxsteamtvxs.gr/node/85457
Νομίζω ότι ο καιρός των κλαυθμών και των καταγγελιών θα έπρεπε να έχει ήδη απέλθει. Εκείνο που προέχει είναι η σταθμισμένη πολιτική πρόταση και δράση. Προϋπόθεση, η πολιτικοποίηση της οικονομικής ανάλυσης. Έχει γίνει από τις κυβερνήσεις που χαρακτηρίζονται ως «μνημονιακές»· απομένει να γίνει και από την πολυσπερματική Αριστερά.
Εργαλείο, η εθνικοποίηση της ταξικότητας. Έχει αρχίσει η εθνικοποίηση της αντίδρασης στον οικονομικό καταναγκασμό που συνεπάγεται η κυριαρχία των δανειστών, δηλαδή της χρηματοπιστωτικής απόληξης του καπιταλισμού. Η τελευταία διαδικασία αφορά το πολιτικό σχήμα της Δεξιάς, με πιθανό παρεπόμενο τον εγκλωβισμό, για λόγους ιδεολογικής εμμονής, των λαϊκών τάξεων που τη στηρίζουν. Οι όροι του προβλήματος — απλώς συνοψίζω.
Μέσα στο σύστημα
Πρώτον, όπως ήδη γίνεται.
Δεύτερον, όπως διαφαίνεται ότι είναι δυνατό ή επιθυμητό να γίνει μέσα στο σύστημα, δυνατότητα και επιθυμία εκφραζόμενη από πολιτικά σχήματα, τα οποία ωστόσο, ως προς το παρόν, δεν ασκούν καμιά πολιτική εξουσία.
Τρίτον, καθώς αποτελούμε μέρος του ευρωπαϊκού συστήματος χρειάζεται να σταθμίσουμε τις δυνατότητες παρέμβασης, δηλαδή να πούμε με καθαρότητα και τιμιότητα ποιες είναι οι λεγόμενες εναλλακτικές λύσεις, μέσα πάντα στο σύστημα, και ποιος ο χρονικός τους ορίζοντας.
Η αριστερή απάντηση
Πρώτον, προϋποθέτει την ενότητα της Αριστεράς. Στο τακτικό πεδίο είναι η απάντηση στον εκλογικό δόλο με έναν άλλο δόλο που συνεπάγεται τη συσπείρωση και την επιτυχία.
Δεύτερον, η απάντηση στο πρόβλημα μπορεί να έχει μια κοινή βάση, δηλαδή την άρση της εθνικής υποταγής, μέσω της λεγόμενης «μνημονιακής» πολιτικής, αλλά θα πρέπει να διακλαδίζεται σε μια πυραμίδα επιμέρους προτάσεων, έστω και αν στο μέλλον οι προτάσεις αυτές θα επέφεραν την κατάργηση του ενωτικού σχήματος. Προηγουμένως όμως θα έπρεπε το ενωτικό σχήμα να δοκιμαστεί στις εκλογές κατά τις οποίες είναι πιθανό και ευκταίο να απεγκλωβιστούν οι ψηφοφόροι από τους ιδεολογικούς φενακισμούς και τις πελατειακές αλληλοεξαρτήσεις.
Τρίτον, σχηματικά τα συστατικά στοιχεία αυτού του Εθνικού Αριστερού Μετώπου εκτείνονται σε όλους τους πολιτικούς σχηματισμούς από την Δημοκρατική Αριστερά έως άκρα αριστερά και οικολογικά σχήματα. Οι κύριες δυνάμεις που θα μπορούσαν να καταστήσουν πραγματική τη δημιουργία αυτού του Μετώπου είναι η Δημοκρατική Αριστερά (απαλλασσόμενη από την οφθαλμαπάτη της αναμόρφωσης του ΠΑΣΟΚ) και το ΚΚΕ∙ οι θέσεις του ΣΥΝ και λογικώς του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να θεωρηθούν ως δεδομένες, τουλάχιστον εν δυνάμει.
Τέταρτον, το Εθνικό Αριστερό Μέτωπο θα μπορούσε να εθνικοποιήσει την ταξικότητα, δηλαδή τις υποτελείς κοινωνικές τάξεις, μια ταξικότητα που πλέον έχει διευρυνθεί με την αποδιάρθρωση της μικροαστικής τάξης που ως τώρα ήταν ο κύριος συντελεστής της κοινωνικής συνοχής.
Πέμπτον, εξυπακούεται ότι όλα αυτά προϋποθέτουν αποδεικτικό και συνάμα ωμό λόγο, που δεν θα κάνει καμία παραχώρηση σε κλαδικές, αριστοκρατικού όπως λεγόταν κάποτε χαρακτήρα, απαιτήσεις ή σε μικροπολιτικούς ηγεμονισμούς. Πρόκειται για τον λόγο που περιμένουν οι σταθεροί οπαδοί της Αριστεράς, και κυρίως η μεγάλη και διάσπαρτη σε άλλα κόμματα λαϊκή δύναμη, ιδίως στο μεταλλαγμένο και αρχικώς αντιφατικό ΠΑΣΟΚ.
Έξω από το σύστημα
Προϋπόθεση πάντα η πολιτικοποίηση της οικονομικής ανάλυσης και η ειλικρίνεια.
Πρώτον, μετάβαση από το ευρωπαϊκό στο ευρύτερο γεωπολιτικό: η παγκοσμιοποίηση μπορεί να έχει κοινό στόχο, ωστόσο, ενέχει αντιθέσεις και αντιφάσεις, συνεπώς ανταγωνισμούς. Αυτός ο έκδηλος χαρακτήρας της προσδιορίζει τη γεωπολιτική.
Δεύτερον, λογική απόληξη είναι η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα (απόληξη που δεν επιτρέπει την εξιδανίκευσή της). Όσοι είναι εγκλωβισμένοι στο κυρίαρχο οικονομικό σύστημα θεωρούν ως αυτονόητη την υποτίμηση του εθνικού νομίσματος. Δεν είμαι οικονομομέτρης και θα ήταν αφελές να αντιτάξω έναν ατεκμηρίωτο αντίθετο λόγο. Μπορώ ωστόσο να αναρωτηθώ μήπως η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα γινόταν μοχλός για την ανασυγκρότηση της εθνικής οικονομίας, με συνέκδρομο τη δημιουργία απασχόλησης. Είναι προφανές ότι χρειάζεται ανασυγκρότηση του πρωτογενούς τομέα και ότι με την αλλαγή του οικονομικού μοντέλου θα μπορούσε να πάρει διαφορετική διάσταση το κατά κόρον αιτούμενο των επενδύσεων, κυρίως από το εξωτερικό, τόσο στον εγκαταλελειμμένο δευτερογενή, όσο και στις νέες πηγές ενέργειας.
Προϋπόθεση όμως της ανασυγκρότησης είναι η μετάβαση από την εγκαθιδρυόμενη αποπτώχευση στην αύξηση της αγοραστικής ικανότητας της αμοιβής εργασίας. Χωρίς καμιά αμφιβολία, η διαδικασία ανασυγκρότησης απαιτεί χρόνο και αλλαγή των οικονομικών συμπεριφορών των ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων: αλλαγή συμπεριφορών, όχι πείνα και στέρηση, που ως γνωστό δημιουργεί την επιθετικότητα. Και μια που μιλάμε για επιθετικότητα, ας μη ξεχνάμε ότι ήδη εκδηλούμενοι, άναρχοι (και όχι αναρχικοί) ή ίσως τηλεκατευθυνόμενοι κοινωνικοί σπασμοί αποδιαρθρώνουν τη Δημοκρατία που τόσο επικαλούμαστε και ενέχουν τη θρυαλλίδα της κατάργησής της. Προς ποια κατεύθυνση;
***
Πολύ συνοπτικά, αυτά είναι τα διλήμματα της Αριστεράς που θα έπρεπε εδώ και πολλές δεκαετίες να είχαν φτάσει στην σύνθεσή τους. Χωρίς άλλες συζητήσεις, χωρίς άλλον χαρτοπόλεμο, με εφαλτήριο την κατανόηση του Οικονομικού και τις απαιτήσεις που τουλάχιστον από το 1821 και ύστερα δημιούργησε η εθνική ταυτότητα, δηλαδή η εναγώνια και αιματηρή πορεία για την εδραίωση της έννοιας του πολίτη, είναι πασιφανές ότι το Εθνικό Αριστερό Μέτωπο θα πρέπει να συγκροτηθεί αμέσως, ώστε να είναι έτοιμο για μια εκλογική αναμέτρηση που λέγεται ότι θα έρθει σύντομα∙ αν δεν έρθει, τότε η κατάργηση της Δημοκρατίας θα έχει γίνει μέσα στο κοινοβουλευτικό σύστημα. ΕΘΝΑΡΜ λοιπόν, που έχει και βροντερό ήχο.
ENΘΕΜΑΤΑ (Αυγής)
Έγραψαν Είπαν
Σπύρος Ι. Ασδραχάς
12 Σχόλια
Γιώργος Θωμαΐδης · Top Commenter · Thessaloníki
Πόσο λάθος κάνετε σε ένα βασικό σημείο...
Η ΔΗΜΑΡ είναι από τα πλέον συστημικά και εθνικά επικίνδυνα κόμματα που δημιουργήθηκαν, με μια ηγεσία διψασμένη για εξουσία μπροστά στην ιστορική ευκαιρία.
Η ΔΗΜΑΡ δεν ειναι τίποτε αλλο από την αριστερή εκδοχή του κόμματοςτης κ. Μητσοτάκη. Άνθρωποι που αναδείχθηκαν μέσα από τις ανάγκες και τα ΜΜΕ του συστήματος
(Ρεπούση- Υπερ κυβέρνησης "ενότητας" για το Μνημόνιο-Μεσοπρόθεσμο, και εκεινο το αλησμόνητο βιβλίο (δέστε αστερίσκο)
Ψαριανός δηλώσεις υπερ Παπαδήμου την ημέρα ανάρρησής του,
Δραγώνα- Βημα, Κυβέρνηση Παπανδρέου, τουρκικά στα νηπιαγωγεία των Πομάκων της Θράκης, καθηγήτρια σε ΑΕΙ χωρίς νομιμά αναγνωρισμένο πτυχίο),
οι οποίοι υποκλίθηκαν στο Μνημόνιο 1 και στο Μνημόνιο 2 (συνέντευξη Κουβέλη στον Real 07.02.2011 και καταγγελία Μάριου Ματσαγγάμνη για απόφαση να στηρίξουν το Μνημόνιο 1 εάν "ήταν ανάγκη")
και οι οποίοι αποτελούν την ιδεολογική αιχμή του ιδεολογικού μοντέλου ΓΠΑ για την κοινωνία.
* Αλήθεια κ. Ρεπούση , "συνωστίζονταν" στις αποβάθρες των τρένων οι Εβραίοι του Άουσβιτς και οι Αρμένιοι του Βαν το 1915;
Leonidas Pegiadis · Top Commenter · Athens, Greece
Η αγωνία & η απαίτηση των απλών πολιτών για το σχηματισμό ενός συνασπισμού της ευρύτερης αριστεράς,μετά την οθυσιαστική κατάρρευση του δικομματισμού και τη χρεοκοπία του κατεστημένου πολιτικού συστήματος που διακυβέρνησε τη χώρα μετά τη μεταπολίτευση είναι μια πανθομολογούμενη ΑΠΑΙΤΗΣΗ της πλειοψηφίας αυτού που κάποτε ονομάζονταν "προοδευτικές δυνάμεις".Πρόκειται για το πολιτικό χώρο που επεκτείνεται από τους ψηφοφόρους του πρώην κραταιού ΠΑΣΟΚ και οι οποίοι νιώθουν προδομένοι από την ηγεσία τους,μέχρι τις παρυφές της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.Κατά τη γνώμη μου δυο είναι τα μεγάλα ΕΜΠΟΔΙΑ για την υλοποίηση αυτού του εγχειρήματος:
1/ ΟΙ ΗΓΕΣΙΕΣ των διαφόρων σχηματισμών της Αριστεράς,οι οποίες ΔΕΝ ΠΕΙΘΟΥΝ τις ευρείες μάζες και δίδουν την εντύπωση ότι το κύριο για αυτές είναι η διατήρηση των ιδεολογικών/ κομματικών/ γραφειοκρα...
See More
Reply · 3 · Like
· Follow Post · 23 ώρες πριν
.
.
Συλβια Τσελεντη · Subscribe · Top Commenter
ΜΗΠΩΣ ΗΡΘΕΣ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ???ΗΣΟΥΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ???ΜΑΘΕ ΦΙΛΕ ΟΤΙ Η ΠΑΛΑΙΟΛΙΘΙΚΗ ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΤΟ ΤΙΜΗΜΕΝΟ ....ΚΚΕ ...ΑΝΤΙΔΡΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ Η ΕΝΩΣΗ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ .....ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΣΣΟΥ....ΕΙΠΕΣ ΤΙΠΟΤΑ???ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ...ΣΤΥΡΙΖΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ...ΨΗΦΑΛΑΚΙΑ ΘΕΛΕΙ
Reply · 1 · Like
· Follow Post · Yesterday at 8:16am
Simeonidou Elen · Top Commenter · University of Arts in Α.Π.Θ.
Ζούμε σε παράλληλες πραγματικότητες, που κάποιοι οναματίζουν "αριστερά". Αυτό, που πραγματικά υπάρχει είναι επίπεδο συνειδητότητας και συμφέροντα: ¨οσοι επιθυμούν ή έχουν συμφέρον για λύση μέσα στο σύστημα, ονοματίζουν τους άλλους παράφρονες, παλαιοληθικούς ή ουτοπικούς. ¨οσοι πάλι επιθυμούν ή έχουν συμφέρον για λύση εκτός συστήματος ονοματίζουν τους άλλους γελοίους, οπορτουνιστές ή εγκλωβισμένους στον αστισμό. Γι αυτό δεν υπάρχει και ούτε θα υπάρξει τίποτα. τα μόνα κοινά, που έχει η αριστερά είναι ανθρώπινες αξίες πολλές απο τις οποίες είναι ολόιδιες με των φιλελευθέρων.
Τα πολιτικά μέτωπα, ωστόσο, δεν είναι μέτωπα κοινής αισθητικής αγωγής ή τουλαχιστον δεν είναι κατ αρχήν τέτοια. Καλό κουράγιο παρόλα αυτά.
Reply · Like
· Follow Post · 18 ώρες πριν
Zac Theowl · Top Commenter
Κανενας θεσμος, καμμια ιδεολογια δεν ειναι εκτος Συστηματος...Το Συστημα τα εχει υπολογισει ΟΛΑ , απλα ανεχεται τις αποκλισεις ξεροντας ότι δεν απειλειται οταν προσφερει Τηλεόραση αυτοκίνητο και σεξ!
Reply · Like
· 13 ώρες πριν
.
.
.
εμμανουηλ χριστοπουλοσ · Top Commenter · 1 τελ πετρουπολης
Τόσα χρόνια που κυβερνάτε ,κάνατε την Ελλάδα ένα μπουρδέλο .Τώρα μόνο μεγάλα λόγια υποσχέσεις για ένα δίκαιο σύστημα και ένα σωρό άλλες μπαρούφες .Που είναι η αριστερά όταν ξεπουλιέται η Ελλάδα ;οργανισμοί κλείνουνε (π.χ Ο.Ε.Κ),ο κόσμος μένει χωρίς δουλεία και εσείς που είστε; Τόσα χρόνια που κυβερνούσε η αριστερά (ΠΑΣΟΚ) κοίταζε να διορίζει δικούς τους ανθρώπους , να πετά τα κοινοτικά κονδύλια που ήταν λεφτά του ευρωπαίου πολίτη από δω και από κει ,να παίρνει δάνεια από τρίτους ,χωρίς να κάνει αναπτύξει ,εδώ ταιριάζει το ρητό του πάγκαλου ,μαζί τα φάγαμε .Αλλά τη λέω το DNA της αριστεράς είναι η κλεψιά και η ρεμούλα .Για αυτό ο ελληνικός λαός πρέπει να σας φτύσει .ΛΑΜΟΓΙΑ
Reply · Like
· Follow Post · Yesterday at 11:21am
Markos Drums
Ρε Φίλε μου φαίνεται έχεις έρθει απο άλλο πλανήτη. Το ΠΑΣΟΚ αριστερά λέει. Το ΠΑΣΟΚ φίλε μου εφάρμοσε τις πιο αντεργατικές πολιτικές προς όφελος του κεφαλαίου.Εσύ μάλλον είσαι απο το γνωστό παραμύθι που λέει οτι η ελλάδα ήταν η τελευταία σοβιετική δημοκρατία της Ευρώπης. Ο καπιταλισμός φίλε έχει κρισάρα και θα ξεσκίσει το λαό για να την ξεπεράσει. Τα φούμαρα για καλή ΕΕ που μας τα έδινε και τα τρώγαμε όλοι μαζί τέλοςΧΑχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα! Ρε παιδιά τα πιστεύετε αυτά που λέτε ή θέλετε να βρείτε κανέναν μ...... να τα πιστέψει. Εμπρός για λαική εξουσία ΤΩΡΑ.
Reply · Like
· 11 ώρες πριν
.
.
.
Yannis M. Vamvakas · Subscribe · Université Paris VI - Pierre-et-Marie-Curie
Χαμηλή πτήση σε υψηλά νέφη...Η επιθυμία όταν εκλαμβάνεται ως εφικτότητα...Το φαντασιακό σ όλο του το--- αποκομμένο απ την πραγματικότητα---μεγαλείο...και τότε η πτήση γίνεται πτώση με μπόλικο κουρνιαχτό...
Reply · Like
· Follow Post · Yesterday at 5:09am
Lila Sambanopoulou · Top Commenter
το φαντασιακό ε; αποκομμένο από την πραγματικότητα... των αριθμών, όπως μας παρουσιάζονται; τότε, ναι.
η άλλη όψη; αυτή των λεπτομερειών που φτιάχουν την ιστορία, που μόνον ίσως ο Ασδραχάς επίσταται επακριβώς, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο δυσμενές αποτέλεσμα που ορίζει ως απευκτέο.
τα σημάδια της; λεπτομέρειες δημοσιευμάτων ή αποφάσεων, που κανείς δεν διαβάζει, ή λανθάνουν στην πρώτη ανάγνωση, κάτι, αδύνατον να συσχετισθούν μεταξύ τους κορώνες, συνθέτουν το υποστηρικτικό υλικό της συντελούμενης ολοένα και δυνατότερης πτώσης. κουρνιαχτός όμως δεν θα φανεί γιατί θα τον έχουν καταπιεί κι αυτόν μαζί με τις ανάσες των δουλοπάροικων του πανηγυρικώς εισελθόντος 21ου αι.
Reply · Like
· Yesterday at 9:02am
Fotis Triantas · Top Commenter
Συριζαίος είναι. Μη βαράτε τον γερο Ασδραχά :) Απλά δίνει μια τακτική. Αυτό που δεν προσέξατε είναι ότι η Αριστερά για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό δε φοβάται να έρθει στην εξουσία.Έστω κ αν προτείνει φαινομενικά ...παράλογα (;)
Reply · 1 · Like
· Yesterday at 11:05am
.
Alexis Koutrouvelis · Top Commenter
Fotis Triantas σωστη η παρατηρηση αλλα πολυ αργα ρε φιλε κι αυτο ειναι ενα μεμονωμενο κειμενο..και ΠΑΛΙ εξακολουθει να μην εχει προτασεις για την αναπτυξη της χωρας και τη μεταρρυθμιση του κρατους σε μηχανισμο εξυπηρετησης του συνολου μεσα απο την ορθολογικοτερη διαχειριση ανθρωπινων και φυσικων πορων.
Οταν οι μονες προτασεις της αριστερας σημερα αφορουν το χειρισμο των δανειακων συμβασεων και την "πιεση" στην Ευρωπη αυτο δειχνει κομμα της δεκαετιας του 60...οταν ολοι χαιροταν που πηγαιναν στο διαστημα..νομιζαν οτι το πετρελαιο δεν θα τελειωσει ποτε..δεν ειχαν ακουστα τις Α.Π.Ε....οι αναγκες του ατομου ηταν αλλιωτικες απο σημερα (τεχνολογια,επικοινωνιες,internet,αυξηση μεσου ορου ζωης,η επανασταση της διαφορετικοτητας..βλεπε gay..κι αλλους)..κι ολα αυτα γινοταν πανω στις πλατες προλεταριων του 3ου κοσμου...η και του 2ου
Reply · 2 · Like
· Yesterday at 11:22am
.
View 5 more.
.
.
Συλβια Τσελεντη · Subscribe · Top Commenter
Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΠΑΛΕΥΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ...ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ....ΑΛΑΓΗ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΞΕΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΓΕΡΑΣΜΕΝΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΛΑΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΑΓΗ Κ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Reply · Like
· Follow Post · Yesterday at 8:19am
Evita Myriam · Top Commenter
Μεχρι στιγμης το ΚΚΕ δεν εχει κανει ποτε καμμια προταση. Λυπαμαι που θα αναγκαστω να εκφραστω ακομψα, ομως καλα ξεκουμπιδια!
Reply · Like
· Follow Post · Yesterday at 9:51am
Zac Theowl · Top Commenter
Πως δεν εχει κανει, Εβιτα μου??"Μια πραγματικά λαικη κυβερνηση με κορμο την εργατια βοηθούμενη απο την μικρομεσαια αστική ταξη..Παντως εμας απώτερος στοχος ειναι η δικτατορια του προλεταριάτου""Διαβασε που και που Ριζοσπαστη να ξερεις τι σου γινεται...
Reply · Like
· 13 ώρες πριν
.
Markos Drums
Άλλη απο άλλο πλανήτη. Το ΚΚΕ εδώ και 93 χρόνια έχει κάνει πρόταση κι αυτή δεν το έχει πάρει χαμπάρι. Αγαπητή Ευίτα με το περιεχόμενο της συμφωνίας του Μάαστριχτ συμφωνείς;
Reply · Like
· 11 ώρες πριν
.
.
.
Vassilis Asimakis · Top Commenter · University of Crete
Ζω για τη μέρα όταν μια κρίσιμη μάζα πολιτών θα χωνέψει πλήρως πως όλα τα πολιτικά, κοινωνικά και ιδεολογικά ζητήματα βρίσκονται μόνο στο Οικονομικό σύστημα και επ'ουδενί δεν στέκονται μόνα τους. Όταν αυτή θα τραβήξει την κουρτίνα μπροστά από τα μάτια και των υπολοίπων προκειμένου να αλλάξει αυτό το τέρας μέσα στο οποίο γεννηθήκαμε, ανακτώντας το δικαίωμα της δημιουργίας χρήματος από τα χέρια των λίγων ιδιωτών, δημιουργώντας μια εντελώς καινούρια προοπτική για τις ανθρώπινες κοινωνίες, από τη φύση της υποσχόμενη μόνο χαμόγελα. Αρκεί και μόνο η συνειδητοποίηση του προβλήματος για τη λύση του, τόσο απλό και ταυτόχρονα τόσο δύσκολο. Μέχρι τότε, θα μένουμε να πολεμούμε τις συνέπειες προσποιούμενοι πως "εμάς" δε θα μας πάρει η μπάλα ποτέ, αφήνοντας ταυτόχρονα τους πιο φρικαλέους εκπροσώπους του είδους μας να ικανοποιούν την πρωτόγονη ορμή τους για εξουσία.
Reply · 3 · Like
· Follow Post · 15 ώρες πριν
.
.
Dimitris Hoodakis · Top Commenter
ελπίζω και εγώ σε κάτι τέτοιο... αλλά οπως πάντα απογοητεύομαι όταν η αριστερά και οι δήθεν σκεπτόμενοι άνθρωποι δεν έχουν ακόμα καταλάβει ότι το συστημικό πρόβλημα δεν είναι μόνο του καπιταλισμού αλλά γενικότερα το οικονομικό μοντέλο της δήθεν συνεχούς ανάπτυξης τροφοδωτούμενεις από ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η αριστερά μιλάει για καλύτερες συνθήκες εργασίας και το πολύ για εθνικοποίηση τραπεζών... αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν φτάνουν αυτά! Ισως για αρχή είναι καλά... Θα έπρεπε να μηλάμε για άλλα οικονομικά μοντέλα και πιστέψτε με υπάρχουν πολλά! Αλλά η αριστερά που πολιτεύεται δυστυχώς δείχνει να έχει μείνει 60 χρόνια πίσω στις τότε ριζοσπαστικές ιδέες...
Reply · 1 · Like
· Follow Post · 13 ώρες πριν
Zac Theowl · Top Commenter
"οικονομικά μοντέλα και πιστέψτε με υπάρχουν πολλά! "
Πες μας μερικα, πες μας που εχουν εφαρμοσθεί τα τελευταια 50 χρόνια ( μην γυρισεις στην υποτιθεμενη πρωτογονη κοινοκτημοσύνη) να δουμε, να κρινουμε και, γιατι όχι, να ακολουθησουμε.
Μην μας πεις "Ενας αλλος κοσμος ειναι εφικτός"!!! Μεγαλώσαμε πιά, σε λιγο θα πάμε πρωτη δημοτικου!!
Reply · Like
· 13 ώρες πριν
.
Dimitris Hoodakis · Top Commenter
Σκεφτείτε πρώτα ποιές είναι οι πραγματικές ανάγκες μιας κοινωνίας τις οποίες καλείτε ένα οικονομικό σύστημα να καλείψει... και μετά ξεκινήστε να διαβάζετε http://en.wikipedia.org/wiki/Economic_system Αναρωτηθήκατε ποτέ για παράδειγμα τι πραγματικό όφελος έχει ένας χρηματιστής ή ενας τραπεζίτης ή ολόκληρη η τράπεζα σαν οργανισμός στην κοινωνία; παράγει κάτι; ή αντίστοιχα η βιομηχανία της διαφίμισης προσφέρει κάτι σε μια κοινωνία; ή μήπως τα έχουμε απλώς για άλλους σκοπούς; Επίσης γιατί συνεχίζουμε να μιλάμε για κεντρικά σχεδιαζόμενα οικονομικά μοντέλα (καπιταλισμός-σοσιαλισμός κλπ) μήπως θα έπρεπε να δούμε τοπικά οικονομικά μοντέλα με τοπικά νομίσματα; Δεν υπάρχει 1 καλό μοντέλο... ή και ένα που είναι καλό για έναν τόπο μπορεί να μην κάνει κάπου αλλού... Επίσης γιατί κάποιο θα πρέπει να έχει εφαρμοστεί κάπου για να το αποδεχτούμε; γιατί να μην δοκιμάσουμε εμείς κάτι; ένα ή και πολλα μαζί! Αφού λοιπόν μεγαλώσαμε, ας διαβάσουμε και ας αποφασίσουμε και ας μην περιμένουμε κανένα δήθεν ηγέτη να μας πει τι πρέπει ή τι δεν πρέπει να κάνουμε... "γίνε η αλλαγή που θες να δεις στο κόσμο"
Reply · Like
· 2 ώρες πριν
Lakis Lakakis · Κορυφαίος σχολιαστής · Ζητιάνος στην εταιρεία Γωνία
Τελευταία και με δεδομένο την δημοσκοπική άνοδο των κομμάτων της αριστεράς ακούγονται αρκετές φωνές για την ενότητα της αριστεράς.
Κατά αρχή νομίζω ότι θα έπρεπε να να ξεκινήσουμε με τα εξείς απλά ερωτήματα: Τι είναι αριστερά; Είναι όλα αυτά τα κόμματα αριστερά;
Έστω λοιπόν ότι όλα αυτά τα κόμματα φτιάχνουν ένα ενιαίο πόλο. Μπορεί αυτό από μόνο του να φέρει κάτι καλύτερο από το υπάρχον πολιτικό σύστημα;
Έχουμε λοιπόν τον Τσίπρα να ζητάει ενότητα της αριστεράς και ταυτόχρονα να έχουν αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ ο Αλαβάνος, ο Κουβέλης ακόμα και ο Γλέζος!
Όταν δεν μπορείς να κρατήσεις τους δικούς σου τότε τι ενότητα θέλεις;
Άλλο ένα χαρακτηριστικό είναι ότι η αριστερά όλα αυτά τα χρόνια ήταν στην αντιπολίτευση. Ξέρει πολύ καλά να διοργανώνει πορείες, να μάχεται για τα δικαιώματα των εργαζόμενων, να αντιδρά σε οποιοδήποτε καπιταλιστικό εκσυγχρονισμό αλλά ποτέ δεν μπήκε στο κόπο να μετέχει σε κυβερνητικές συνεργασίες και να έχει κυβερνητικές προτάσεις.
Η ενότητα που θα την οδηγούσε σε κυβερνητικές ευθύνες την φοβίζει και είναι εντελώς απροετοίμαστη για τέτοιο ενδεχόμενο.
Όλοι αυτοί λοιπόν που πιστεύουν ότι η ενότητα της αριστεράς είναι εφικτή και μπορεί να φέρει κάτι καλύτερο είναι απλά εκτός τόπου και χρόνου.
Απάντηση · Μου αρέσει!
· Να παρακολουθώ τη δημοσίευση · Χθες στις 11:13 π.μ.
Panos Steiakakis · Athens, Greece
τώρα εμένα γιατί υτό το κείμανο μου φωτογραφίζει τον Δημήτρη Καζάκη και το ΕΠΑΜ;
Απάντηση · Μου αρέσει!
· Να παρακολουθώ τη δημοσίευση · 10 ώρες πριν
από το http://tvxs.gr/news
(και ορισμένα πρώτα σχόλια)
04:02, 19 Φεβ 2012 | tvxsteamtvxs.gr/node/85457
Νομίζω ότι ο καιρός των κλαυθμών και των καταγγελιών θα έπρεπε να έχει ήδη απέλθει. Εκείνο που προέχει είναι η σταθμισμένη πολιτική πρόταση και δράση. Προϋπόθεση, η πολιτικοποίηση της οικονομικής ανάλυσης. Έχει γίνει από τις κυβερνήσεις που χαρακτηρίζονται ως «μνημονιακές»· απομένει να γίνει και από την πολυσπερματική Αριστερά.
Εργαλείο, η εθνικοποίηση της ταξικότητας. Έχει αρχίσει η εθνικοποίηση της αντίδρασης στον οικονομικό καταναγκασμό που συνεπάγεται η κυριαρχία των δανειστών, δηλαδή της χρηματοπιστωτικής απόληξης του καπιταλισμού. Η τελευταία διαδικασία αφορά το πολιτικό σχήμα της Δεξιάς, με πιθανό παρεπόμενο τον εγκλωβισμό, για λόγους ιδεολογικής εμμονής, των λαϊκών τάξεων που τη στηρίζουν. Οι όροι του προβλήματος — απλώς συνοψίζω.
Μέσα στο σύστημα
Πρώτον, όπως ήδη γίνεται.
Δεύτερον, όπως διαφαίνεται ότι είναι δυνατό ή επιθυμητό να γίνει μέσα στο σύστημα, δυνατότητα και επιθυμία εκφραζόμενη από πολιτικά σχήματα, τα οποία ωστόσο, ως προς το παρόν, δεν ασκούν καμιά πολιτική εξουσία.
Τρίτον, καθώς αποτελούμε μέρος του ευρωπαϊκού συστήματος χρειάζεται να σταθμίσουμε τις δυνατότητες παρέμβασης, δηλαδή να πούμε με καθαρότητα και τιμιότητα ποιες είναι οι λεγόμενες εναλλακτικές λύσεις, μέσα πάντα στο σύστημα, και ποιος ο χρονικός τους ορίζοντας.
Η αριστερή απάντηση
Πρώτον, προϋποθέτει την ενότητα της Αριστεράς. Στο τακτικό πεδίο είναι η απάντηση στον εκλογικό δόλο με έναν άλλο δόλο που συνεπάγεται τη συσπείρωση και την επιτυχία.
Δεύτερον, η απάντηση στο πρόβλημα μπορεί να έχει μια κοινή βάση, δηλαδή την άρση της εθνικής υποταγής, μέσω της λεγόμενης «μνημονιακής» πολιτικής, αλλά θα πρέπει να διακλαδίζεται σε μια πυραμίδα επιμέρους προτάσεων, έστω και αν στο μέλλον οι προτάσεις αυτές θα επέφεραν την κατάργηση του ενωτικού σχήματος. Προηγουμένως όμως θα έπρεπε το ενωτικό σχήμα να δοκιμαστεί στις εκλογές κατά τις οποίες είναι πιθανό και ευκταίο να απεγκλωβιστούν οι ψηφοφόροι από τους ιδεολογικούς φενακισμούς και τις πελατειακές αλληλοεξαρτήσεις.
Τρίτον, σχηματικά τα συστατικά στοιχεία αυτού του Εθνικού Αριστερού Μετώπου εκτείνονται σε όλους τους πολιτικούς σχηματισμούς από την Δημοκρατική Αριστερά έως άκρα αριστερά και οικολογικά σχήματα. Οι κύριες δυνάμεις που θα μπορούσαν να καταστήσουν πραγματική τη δημιουργία αυτού του Μετώπου είναι η Δημοκρατική Αριστερά (απαλλασσόμενη από την οφθαλμαπάτη της αναμόρφωσης του ΠΑΣΟΚ) και το ΚΚΕ∙ οι θέσεις του ΣΥΝ και λογικώς του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να θεωρηθούν ως δεδομένες, τουλάχιστον εν δυνάμει.
Τέταρτον, το Εθνικό Αριστερό Μέτωπο θα μπορούσε να εθνικοποιήσει την ταξικότητα, δηλαδή τις υποτελείς κοινωνικές τάξεις, μια ταξικότητα που πλέον έχει διευρυνθεί με την αποδιάρθρωση της μικροαστικής τάξης που ως τώρα ήταν ο κύριος συντελεστής της κοινωνικής συνοχής.
Πέμπτον, εξυπακούεται ότι όλα αυτά προϋποθέτουν αποδεικτικό και συνάμα ωμό λόγο, που δεν θα κάνει καμία παραχώρηση σε κλαδικές, αριστοκρατικού όπως λεγόταν κάποτε χαρακτήρα, απαιτήσεις ή σε μικροπολιτικούς ηγεμονισμούς. Πρόκειται για τον λόγο που περιμένουν οι σταθεροί οπαδοί της Αριστεράς, και κυρίως η μεγάλη και διάσπαρτη σε άλλα κόμματα λαϊκή δύναμη, ιδίως στο μεταλλαγμένο και αρχικώς αντιφατικό ΠΑΣΟΚ.
Έξω από το σύστημα
Προϋπόθεση πάντα η πολιτικοποίηση της οικονομικής ανάλυσης και η ειλικρίνεια.
Πρώτον, μετάβαση από το ευρωπαϊκό στο ευρύτερο γεωπολιτικό: η παγκοσμιοποίηση μπορεί να έχει κοινό στόχο, ωστόσο, ενέχει αντιθέσεις και αντιφάσεις, συνεπώς ανταγωνισμούς. Αυτός ο έκδηλος χαρακτήρας της προσδιορίζει τη γεωπολιτική.
Δεύτερον, λογική απόληξη είναι η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα (απόληξη που δεν επιτρέπει την εξιδανίκευσή της). Όσοι είναι εγκλωβισμένοι στο κυρίαρχο οικονομικό σύστημα θεωρούν ως αυτονόητη την υποτίμηση του εθνικού νομίσματος. Δεν είμαι οικονομομέτρης και θα ήταν αφελές να αντιτάξω έναν ατεκμηρίωτο αντίθετο λόγο. Μπορώ ωστόσο να αναρωτηθώ μήπως η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα γινόταν μοχλός για την ανασυγκρότηση της εθνικής οικονομίας, με συνέκδρομο τη δημιουργία απασχόλησης. Είναι προφανές ότι χρειάζεται ανασυγκρότηση του πρωτογενούς τομέα και ότι με την αλλαγή του οικονομικού μοντέλου θα μπορούσε να πάρει διαφορετική διάσταση το κατά κόρον αιτούμενο των επενδύσεων, κυρίως από το εξωτερικό, τόσο στον εγκαταλελειμμένο δευτερογενή, όσο και στις νέες πηγές ενέργειας.
Προϋπόθεση όμως της ανασυγκρότησης είναι η μετάβαση από την εγκαθιδρυόμενη αποπτώχευση στην αύξηση της αγοραστικής ικανότητας της αμοιβής εργασίας. Χωρίς καμιά αμφιβολία, η διαδικασία ανασυγκρότησης απαιτεί χρόνο και αλλαγή των οικονομικών συμπεριφορών των ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων: αλλαγή συμπεριφορών, όχι πείνα και στέρηση, που ως γνωστό δημιουργεί την επιθετικότητα. Και μια που μιλάμε για επιθετικότητα, ας μη ξεχνάμε ότι ήδη εκδηλούμενοι, άναρχοι (και όχι αναρχικοί) ή ίσως τηλεκατευθυνόμενοι κοινωνικοί σπασμοί αποδιαρθρώνουν τη Δημοκρατία που τόσο επικαλούμαστε και ενέχουν τη θρυαλλίδα της κατάργησής της. Προς ποια κατεύθυνση;
***
Πολύ συνοπτικά, αυτά είναι τα διλήμματα της Αριστεράς που θα έπρεπε εδώ και πολλές δεκαετίες να είχαν φτάσει στην σύνθεσή τους. Χωρίς άλλες συζητήσεις, χωρίς άλλον χαρτοπόλεμο, με εφαλτήριο την κατανόηση του Οικονομικού και τις απαιτήσεις που τουλάχιστον από το 1821 και ύστερα δημιούργησε η εθνική ταυτότητα, δηλαδή η εναγώνια και αιματηρή πορεία για την εδραίωση της έννοιας του πολίτη, είναι πασιφανές ότι το Εθνικό Αριστερό Μέτωπο θα πρέπει να συγκροτηθεί αμέσως, ώστε να είναι έτοιμο για μια εκλογική αναμέτρηση που λέγεται ότι θα έρθει σύντομα∙ αν δεν έρθει, τότε η κατάργηση της Δημοκρατίας θα έχει γίνει μέσα στο κοινοβουλευτικό σύστημα. ΕΘΝΑΡΜ λοιπόν, που έχει και βροντερό ήχο.
ENΘΕΜΑΤΑ (Αυγής)
Έγραψαν Είπαν
Σπύρος Ι. Ασδραχάς
12 Σχόλια
Γιώργος Θωμαΐδης · Top Commenter · Thessaloníki
Πόσο λάθος κάνετε σε ένα βασικό σημείο...
Η ΔΗΜΑΡ είναι από τα πλέον συστημικά και εθνικά επικίνδυνα κόμματα που δημιουργήθηκαν, με μια ηγεσία διψασμένη για εξουσία μπροστά στην ιστορική ευκαιρία.
Η ΔΗΜΑΡ δεν ειναι τίποτε αλλο από την αριστερή εκδοχή του κόμματοςτης κ. Μητσοτάκη. Άνθρωποι που αναδείχθηκαν μέσα από τις ανάγκες και τα ΜΜΕ του συστήματος
(Ρεπούση- Υπερ κυβέρνησης "ενότητας" για το Μνημόνιο-Μεσοπρόθεσμο, και εκεινο το αλησμόνητο βιβλίο (δέστε αστερίσκο)
Ψαριανός δηλώσεις υπερ Παπαδήμου την ημέρα ανάρρησής του,
Δραγώνα- Βημα, Κυβέρνηση Παπανδρέου, τουρκικά στα νηπιαγωγεία των Πομάκων της Θράκης, καθηγήτρια σε ΑΕΙ χωρίς νομιμά αναγνωρισμένο πτυχίο),
οι οποίοι υποκλίθηκαν στο Μνημόνιο 1 και στο Μνημόνιο 2 (συνέντευξη Κουβέλη στον Real 07.02.2011 και καταγγελία Μάριου Ματσαγγάμνη για απόφαση να στηρίξουν το Μνημόνιο 1 εάν "ήταν ανάγκη")
και οι οποίοι αποτελούν την ιδεολογική αιχμή του ιδεολογικού μοντέλου ΓΠΑ για την κοινωνία.
* Αλήθεια κ. Ρεπούση , "συνωστίζονταν" στις αποβάθρες των τρένων οι Εβραίοι του Άουσβιτς και οι Αρμένιοι του Βαν το 1915;
Leonidas Pegiadis · Top Commenter · Athens, Greece
Η αγωνία & η απαίτηση των απλών πολιτών για το σχηματισμό ενός συνασπισμού της ευρύτερης αριστεράς,μετά την οθυσιαστική κατάρρευση του δικομματισμού και τη χρεοκοπία του κατεστημένου πολιτικού συστήματος που διακυβέρνησε τη χώρα μετά τη μεταπολίτευση είναι μια πανθομολογούμενη ΑΠΑΙΤΗΣΗ της πλειοψηφίας αυτού που κάποτε ονομάζονταν "προοδευτικές δυνάμεις".Πρόκειται για το πολιτικό χώρο που επεκτείνεται από τους ψηφοφόρους του πρώην κραταιού ΠΑΣΟΚ και οι οποίοι νιώθουν προδομένοι από την ηγεσία τους,μέχρι τις παρυφές της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.Κατά τη γνώμη μου δυο είναι τα μεγάλα ΕΜΠΟΔΙΑ για την υλοποίηση αυτού του εγχειρήματος:
1/ ΟΙ ΗΓΕΣΙΕΣ των διαφόρων σχηματισμών της Αριστεράς,οι οποίες ΔΕΝ ΠΕΙΘΟΥΝ τις ευρείες μάζες και δίδουν την εντύπωση ότι το κύριο για αυτές είναι η διατήρηση των ιδεολογικών/ κομματικών/ γραφειοκρα...
See More
Reply · 3 · Like
· Follow Post · 23 ώρες πριν
.
.
Συλβια Τσελεντη · Subscribe · Top Commenter
ΜΗΠΩΣ ΗΡΘΕΣ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ???ΗΣΟΥΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ???ΜΑΘΕ ΦΙΛΕ ΟΤΙ Η ΠΑΛΑΙΟΛΙΘΙΚΗ ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΤΟ ΤΙΜΗΜΕΝΟ ....ΚΚΕ ...ΑΝΤΙΔΡΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ Η ΕΝΩΣΗ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ .....ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΣΣΟΥ....ΕΙΠΕΣ ΤΙΠΟΤΑ???ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ...ΣΤΥΡΙΖΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ...ΨΗΦΑΛΑΚΙΑ ΘΕΛΕΙ
Reply · 1 · Like
· Follow Post · Yesterday at 8:16am
Simeonidou Elen · Top Commenter · University of Arts in Α.Π.Θ.
Ζούμε σε παράλληλες πραγματικότητες, που κάποιοι οναματίζουν "αριστερά". Αυτό, που πραγματικά υπάρχει είναι επίπεδο συνειδητότητας και συμφέροντα: ¨οσοι επιθυμούν ή έχουν συμφέρον για λύση μέσα στο σύστημα, ονοματίζουν τους άλλους παράφρονες, παλαιοληθικούς ή ουτοπικούς. ¨οσοι πάλι επιθυμούν ή έχουν συμφέρον για λύση εκτός συστήματος ονοματίζουν τους άλλους γελοίους, οπορτουνιστές ή εγκλωβισμένους στον αστισμό. Γι αυτό δεν υπάρχει και ούτε θα υπάρξει τίποτα. τα μόνα κοινά, που έχει η αριστερά είναι ανθρώπινες αξίες πολλές απο τις οποίες είναι ολόιδιες με των φιλελευθέρων.
Τα πολιτικά μέτωπα, ωστόσο, δεν είναι μέτωπα κοινής αισθητικής αγωγής ή τουλαχιστον δεν είναι κατ αρχήν τέτοια. Καλό κουράγιο παρόλα αυτά.
Reply · Like
· Follow Post · 18 ώρες πριν
Zac Theowl · Top Commenter
Κανενας θεσμος, καμμια ιδεολογια δεν ειναι εκτος Συστηματος...Το Συστημα τα εχει υπολογισει ΟΛΑ , απλα ανεχεται τις αποκλισεις ξεροντας ότι δεν απειλειται οταν προσφερει Τηλεόραση αυτοκίνητο και σεξ!
Reply · Like
· 13 ώρες πριν
.
.
.
εμμανουηλ χριστοπουλοσ · Top Commenter · 1 τελ πετρουπολης
Τόσα χρόνια που κυβερνάτε ,κάνατε την Ελλάδα ένα μπουρδέλο .Τώρα μόνο μεγάλα λόγια υποσχέσεις για ένα δίκαιο σύστημα και ένα σωρό άλλες μπαρούφες .Που είναι η αριστερά όταν ξεπουλιέται η Ελλάδα ;οργανισμοί κλείνουνε (π.χ Ο.Ε.Κ),ο κόσμος μένει χωρίς δουλεία και εσείς που είστε; Τόσα χρόνια που κυβερνούσε η αριστερά (ΠΑΣΟΚ) κοίταζε να διορίζει δικούς τους ανθρώπους , να πετά τα κοινοτικά κονδύλια που ήταν λεφτά του ευρωπαίου πολίτη από δω και από κει ,να παίρνει δάνεια από τρίτους ,χωρίς να κάνει αναπτύξει ,εδώ ταιριάζει το ρητό του πάγκαλου ,μαζί τα φάγαμε .Αλλά τη λέω το DNA της αριστεράς είναι η κλεψιά και η ρεμούλα .Για αυτό ο ελληνικός λαός πρέπει να σας φτύσει .ΛΑΜΟΓΙΑ
Reply · Like
· Follow Post · Yesterday at 11:21am
Markos Drums
Ρε Φίλε μου φαίνεται έχεις έρθει απο άλλο πλανήτη. Το ΠΑΣΟΚ αριστερά λέει. Το ΠΑΣΟΚ φίλε μου εφάρμοσε τις πιο αντεργατικές πολιτικές προς όφελος του κεφαλαίου.Εσύ μάλλον είσαι απο το γνωστό παραμύθι που λέει οτι η ελλάδα ήταν η τελευταία σοβιετική δημοκρατία της Ευρώπης. Ο καπιταλισμός φίλε έχει κρισάρα και θα ξεσκίσει το λαό για να την ξεπεράσει. Τα φούμαρα για καλή ΕΕ που μας τα έδινε και τα τρώγαμε όλοι μαζί τέλοςΧΑχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα! Ρε παιδιά τα πιστεύετε αυτά που λέτε ή θέλετε να βρείτε κανέναν μ...... να τα πιστέψει. Εμπρός για λαική εξουσία ΤΩΡΑ.
Reply · Like
· 11 ώρες πριν
.
.
.
Yannis M. Vamvakas · Subscribe · Université Paris VI - Pierre-et-Marie-Curie
Χαμηλή πτήση σε υψηλά νέφη...Η επιθυμία όταν εκλαμβάνεται ως εφικτότητα...Το φαντασιακό σ όλο του το--- αποκομμένο απ την πραγματικότητα---μεγαλείο...και τότε η πτήση γίνεται πτώση με μπόλικο κουρνιαχτό...
Reply · Like
· Follow Post · Yesterday at 5:09am
Lila Sambanopoulou · Top Commenter
το φαντασιακό ε; αποκομμένο από την πραγματικότητα... των αριθμών, όπως μας παρουσιάζονται; τότε, ναι.
η άλλη όψη; αυτή των λεπτομερειών που φτιάχουν την ιστορία, που μόνον ίσως ο Ασδραχάς επίσταται επακριβώς, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο δυσμενές αποτέλεσμα που ορίζει ως απευκτέο.
τα σημάδια της; λεπτομέρειες δημοσιευμάτων ή αποφάσεων, που κανείς δεν διαβάζει, ή λανθάνουν στην πρώτη ανάγνωση, κάτι, αδύνατον να συσχετισθούν μεταξύ τους κορώνες, συνθέτουν το υποστηρικτικό υλικό της συντελούμενης ολοένα και δυνατότερης πτώσης. κουρνιαχτός όμως δεν θα φανεί γιατί θα τον έχουν καταπιεί κι αυτόν μαζί με τις ανάσες των δουλοπάροικων του πανηγυρικώς εισελθόντος 21ου αι.
Reply · Like
· Yesterday at 9:02am
Fotis Triantas · Top Commenter
Συριζαίος είναι. Μη βαράτε τον γερο Ασδραχά :) Απλά δίνει μια τακτική. Αυτό που δεν προσέξατε είναι ότι η Αριστερά για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό δε φοβάται να έρθει στην εξουσία.Έστω κ αν προτείνει φαινομενικά ...παράλογα (;)
Reply · 1 · Like
· Yesterday at 11:05am
.
Alexis Koutrouvelis · Top Commenter
Fotis Triantas σωστη η παρατηρηση αλλα πολυ αργα ρε φιλε κι αυτο ειναι ενα μεμονωμενο κειμενο..και ΠΑΛΙ εξακολουθει να μην εχει προτασεις για την αναπτυξη της χωρας και τη μεταρρυθμιση του κρατους σε μηχανισμο εξυπηρετησης του συνολου μεσα απο την ορθολογικοτερη διαχειριση ανθρωπινων και φυσικων πορων.
Οταν οι μονες προτασεις της αριστερας σημερα αφορουν το χειρισμο των δανειακων συμβασεων και την "πιεση" στην Ευρωπη αυτο δειχνει κομμα της δεκαετιας του 60...οταν ολοι χαιροταν που πηγαιναν στο διαστημα..νομιζαν οτι το πετρελαιο δεν θα τελειωσει ποτε..δεν ειχαν ακουστα τις Α.Π.Ε....οι αναγκες του ατομου ηταν αλλιωτικες απο σημερα (τεχνολογια,επικοινωνιες,internet,αυξηση μεσου ορου ζωης,η επανασταση της διαφορετικοτητας..βλεπε gay..κι αλλους)..κι ολα αυτα γινοταν πανω στις πλατες προλεταριων του 3ου κοσμου...η και του 2ου
Reply · 2 · Like
· Yesterday at 11:22am
.
View 5 more.
.
.
Συλβια Τσελεντη · Subscribe · Top Commenter
Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΠΑΛΕΥΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ...ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ....ΑΛΑΓΗ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΞΕΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΓΕΡΑΣΜΕΝΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΛΑΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΑΓΗ Κ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Reply · Like
· Follow Post · Yesterday at 8:19am
Evita Myriam · Top Commenter
Μεχρι στιγμης το ΚΚΕ δεν εχει κανει ποτε καμμια προταση. Λυπαμαι που θα αναγκαστω να εκφραστω ακομψα, ομως καλα ξεκουμπιδια!
Reply · Like
· Follow Post · Yesterday at 9:51am
Zac Theowl · Top Commenter
Πως δεν εχει κανει, Εβιτα μου??"Μια πραγματικά λαικη κυβερνηση με κορμο την εργατια βοηθούμενη απο την μικρομεσαια αστική ταξη..Παντως εμας απώτερος στοχος ειναι η δικτατορια του προλεταριάτου""Διαβασε που και που Ριζοσπαστη να ξερεις τι σου γινεται...
Reply · Like
· 13 ώρες πριν
.
Markos Drums
Άλλη απο άλλο πλανήτη. Το ΚΚΕ εδώ και 93 χρόνια έχει κάνει πρόταση κι αυτή δεν το έχει πάρει χαμπάρι. Αγαπητή Ευίτα με το περιεχόμενο της συμφωνίας του Μάαστριχτ συμφωνείς;
Reply · Like
· 11 ώρες πριν
.
.
.
Vassilis Asimakis · Top Commenter · University of Crete
Ζω για τη μέρα όταν μια κρίσιμη μάζα πολιτών θα χωνέψει πλήρως πως όλα τα πολιτικά, κοινωνικά και ιδεολογικά ζητήματα βρίσκονται μόνο στο Οικονομικό σύστημα και επ'ουδενί δεν στέκονται μόνα τους. Όταν αυτή θα τραβήξει την κουρτίνα μπροστά από τα μάτια και των υπολοίπων προκειμένου να αλλάξει αυτό το τέρας μέσα στο οποίο γεννηθήκαμε, ανακτώντας το δικαίωμα της δημιουργίας χρήματος από τα χέρια των λίγων ιδιωτών, δημιουργώντας μια εντελώς καινούρια προοπτική για τις ανθρώπινες κοινωνίες, από τη φύση της υποσχόμενη μόνο χαμόγελα. Αρκεί και μόνο η συνειδητοποίηση του προβλήματος για τη λύση του, τόσο απλό και ταυτόχρονα τόσο δύσκολο. Μέχρι τότε, θα μένουμε να πολεμούμε τις συνέπειες προσποιούμενοι πως "εμάς" δε θα μας πάρει η μπάλα ποτέ, αφήνοντας ταυτόχρονα τους πιο φρικαλέους εκπροσώπους του είδους μας να ικανοποιούν την πρωτόγονη ορμή τους για εξουσία.
Reply · 3 · Like
· Follow Post · 15 ώρες πριν
.
.
Dimitris Hoodakis · Top Commenter
ελπίζω και εγώ σε κάτι τέτοιο... αλλά οπως πάντα απογοητεύομαι όταν η αριστερά και οι δήθεν σκεπτόμενοι άνθρωποι δεν έχουν ακόμα καταλάβει ότι το συστημικό πρόβλημα δεν είναι μόνο του καπιταλισμού αλλά γενικότερα το οικονομικό μοντέλο της δήθεν συνεχούς ανάπτυξης τροφοδωτούμενεις από ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η αριστερά μιλάει για καλύτερες συνθήκες εργασίας και το πολύ για εθνικοποίηση τραπεζών... αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν φτάνουν αυτά! Ισως για αρχή είναι καλά... Θα έπρεπε να μηλάμε για άλλα οικονομικά μοντέλα και πιστέψτε με υπάρχουν πολλά! Αλλά η αριστερά που πολιτεύεται δυστυχώς δείχνει να έχει μείνει 60 χρόνια πίσω στις τότε ριζοσπαστικές ιδέες...
Reply · 1 · Like
· Follow Post · 13 ώρες πριν
Zac Theowl · Top Commenter
"οικονομικά μοντέλα και πιστέψτε με υπάρχουν πολλά! "
Πες μας μερικα, πες μας που εχουν εφαρμοσθεί τα τελευταια 50 χρόνια ( μην γυρισεις στην υποτιθεμενη πρωτογονη κοινοκτημοσύνη) να δουμε, να κρινουμε και, γιατι όχι, να ακολουθησουμε.
Μην μας πεις "Ενας αλλος κοσμος ειναι εφικτός"!!! Μεγαλώσαμε πιά, σε λιγο θα πάμε πρωτη δημοτικου!!
Reply · Like
· 13 ώρες πριν
.
Dimitris Hoodakis · Top Commenter
Σκεφτείτε πρώτα ποιές είναι οι πραγματικές ανάγκες μιας κοινωνίας τις οποίες καλείτε ένα οικονομικό σύστημα να καλείψει... και μετά ξεκινήστε να διαβάζετε http://en.wikipedia.org/wiki/Economic_system Αναρωτηθήκατε ποτέ για παράδειγμα τι πραγματικό όφελος έχει ένας χρηματιστής ή ενας τραπεζίτης ή ολόκληρη η τράπεζα σαν οργανισμός στην κοινωνία; παράγει κάτι; ή αντίστοιχα η βιομηχανία της διαφίμισης προσφέρει κάτι σε μια κοινωνία; ή μήπως τα έχουμε απλώς για άλλους σκοπούς; Επίσης γιατί συνεχίζουμε να μιλάμε για κεντρικά σχεδιαζόμενα οικονομικά μοντέλα (καπιταλισμός-σοσιαλισμός κλπ) μήπως θα έπρεπε να δούμε τοπικά οικονομικά μοντέλα με τοπικά νομίσματα; Δεν υπάρχει 1 καλό μοντέλο... ή και ένα που είναι καλό για έναν τόπο μπορεί να μην κάνει κάπου αλλού... Επίσης γιατί κάποιο θα πρέπει να έχει εφαρμοστεί κάπου για να το αποδεχτούμε; γιατί να μην δοκιμάσουμε εμείς κάτι; ένα ή και πολλα μαζί! Αφού λοιπόν μεγαλώσαμε, ας διαβάσουμε και ας αποφασίσουμε και ας μην περιμένουμε κανένα δήθεν ηγέτη να μας πει τι πρέπει ή τι δεν πρέπει να κάνουμε... "γίνε η αλλαγή που θες να δεις στο κόσμο"
Reply · Like
· 2 ώρες πριν
Lakis Lakakis · Κορυφαίος σχολιαστής · Ζητιάνος στην εταιρεία Γωνία
Τελευταία και με δεδομένο την δημοσκοπική άνοδο των κομμάτων της αριστεράς ακούγονται αρκετές φωνές για την ενότητα της αριστεράς.
Κατά αρχή νομίζω ότι θα έπρεπε να να ξεκινήσουμε με τα εξείς απλά ερωτήματα: Τι είναι αριστερά; Είναι όλα αυτά τα κόμματα αριστερά;
Έστω λοιπόν ότι όλα αυτά τα κόμματα φτιάχνουν ένα ενιαίο πόλο. Μπορεί αυτό από μόνο του να φέρει κάτι καλύτερο από το υπάρχον πολιτικό σύστημα;
Έχουμε λοιπόν τον Τσίπρα να ζητάει ενότητα της αριστεράς και ταυτόχρονα να έχουν αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ ο Αλαβάνος, ο Κουβέλης ακόμα και ο Γλέζος!
Όταν δεν μπορείς να κρατήσεις τους δικούς σου τότε τι ενότητα θέλεις;
Άλλο ένα χαρακτηριστικό είναι ότι η αριστερά όλα αυτά τα χρόνια ήταν στην αντιπολίτευση. Ξέρει πολύ καλά να διοργανώνει πορείες, να μάχεται για τα δικαιώματα των εργαζόμενων, να αντιδρά σε οποιοδήποτε καπιταλιστικό εκσυγχρονισμό αλλά ποτέ δεν μπήκε στο κόπο να μετέχει σε κυβερνητικές συνεργασίες και να έχει κυβερνητικές προτάσεις.
Η ενότητα που θα την οδηγούσε σε κυβερνητικές ευθύνες την φοβίζει και είναι εντελώς απροετοίμαστη για τέτοιο ενδεχόμενο.
Όλοι αυτοί λοιπόν που πιστεύουν ότι η ενότητα της αριστεράς είναι εφικτή και μπορεί να φέρει κάτι καλύτερο είναι απλά εκτός τόπου και χρόνου.
Απάντηση · Μου αρέσει!
· Να παρακολουθώ τη δημοσίευση · Χθες στις 11:13 π.μ.
Panos Steiakakis · Athens, Greece
τώρα εμένα γιατί υτό το κείμανο μου φωτογραφίζει τον Δημήτρη Καζάκη και το ΕΠΑΜ;
Απάντηση · Μου αρέσει!
· Να παρακολουθώ τη δημοσίευση · 10 ώρες πριν
από το http://tvxs.gr/news
Πρωτοβουλία 130 διανοουμένων «Για την υπεράσπιση της κοινωνίας και της δημοκρατίας» (και ορισμένα πρώτα σχόλια)
Πρωτοβουλία 130 διανοουμένων «Για την υπεράσπιση της κοινωνίας και της δημοκρατίας»
Συλλογή υπογραφών στο koindim.wordpress.com
Η ελληνική κοινωνία δοκιμάζεται τόσο από την κρίση όσο και από τις αδιέξοδες συνταγές αντιμετώπισής της. Υποχωρούν θεσμοί που συγκροτήθηκαν μέσα από πολλούς αγώνες και θυσίες στη μεταπολεμική Ελλάδα: οι κοινωνικές ασφαλίσεις, το σύστημα δημόσιας υγείας και περίθαλψης, η εκπαίδευση, οι συγκοινωνίες, το φυσικό και αστικό περιβάλλον, η δυνατότητα ασφαλούς διαβίωσης, στοιχειώδη δημόσια αγαθά που συνιστούν την ελληνική εκδοχή ενός ήδη λειψού και απαξιωμένου κοινωνικού κράτους κατεδαφίζονται, με αποτέλεσμα η κοινωνία να οδηγείται στην ασφυξία.
Προβάλλεται εκβιαστικά το δίλημμα: λιτότητα ή χρεοκοπία; Ωστόσο, δεν πρόκειται για δίλημμα αλλά για αρνητικό άθροισμα: και λιτότητα και χρεοκοπία. Η ανά τρεις μήνες απειλή αποβολής της Ελλάδας από την ευρωζώνη είναι ηθικά ανοίκεια και οικονομικά καταστροφική, γιατί ενισχύει την βαριά ύφεση, μετατρέποντας την Ευρώπη σε κεντρικό παράγοντα αβεβαιότητας, οικονομικής αστάθειας και βαθέματος της κρίσης. Η ίδια η Ευρώπη διαμορφώνει τις συνθήκες ώστε η Ελλάδα να μην τηρεί τις δανειακές της υποχρεώσεις.
Ακραίες ανισότητες
Κάθε μέρα γίνεται πιο φανερό ότι η συγκεκριμένη πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης, που κορυφώθηκε με την ψήφιση του Μνημονίου 2, δεν είναι μια πορεία διάσωσης και εξόδου ούτε άρσης των χρόνιων παθογενειών του ελληνικού πολιτικού και οικονομικού συστήματος, αλλά μια πορεία καταστροφική, βασισμένη στην κοινωνική αδικία. Την κρίση δεν την υφίστανται όσοι εκμεταλλεύτηκαν το κράτος και το δημόσιο συμφέρον επί δεκαετίες, αλλά οι πλέον ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια πρωτοφανή επιχείρηση αναδιανομής πλούτου και ισχύος, που υπονομεύει το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, δημιουργώντας ακραίες οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες. Ταυτόχρονα, επανεμφανίζεται δυναμικά ο εθνικισμός ενώ εντείνονται ο ρατσισμός και η ξενοφοβία.
Η ψευδώνυμη χρήση της έννοιας της «μεταρρύθμισης» είναι ενδεικτική για την αδυναμία υπέρβασης της κρίσης. Και αυτοί ακόμη που ήλπιζαν ότι η κρίση θα αποτελούσε ευκαιρία εξυγίανσης και τολμηρής θεσμικής ανανέωσης αντιλαμβάνονται πλέον ότι οι επιβαλλόμενες «μεταρρυθμίσεις» διαλύουν την κοινωνία. Ο λόγος που κυριαρχούσε στο εσωτερικό και εντείνεται στο εξωτερικό είναι ηθικολογικός, τιμωρητικός και ενοχοποιητικός. Κάθε αντίρρηση και κριτική επισείει την κατηγορία του «λαϊκισμού», του «συντεχνιασμού» και του «αντιευρωπαϊσμού». Αφού πρώτα στιγματίστηκε η μεταπολίτευση και το πνεύμα δημοκρατίας που έφερε στον τόπο, παρακολουθήσαμε και τον εξαγνισμό της άκρας δεξιάς, με τη συμπερίληψή της στην κυβέρνηση. Παράλληλα, πυκνώνουν οι προτάσεις για κυβερνήσεις «αρίστων», για συνασπισμούς τεχνοκρατών που θα «σώσουν» τη χώρα. Πρόκειται για ισχυρές αντιδημοκρατικές και αυταρχικές τάσεις, που εκμεταλλεύονται, με λαϊκιστικό τρόπο, τα δικαιολογημένα αισθήματα αποτροπιασμού απέναντι στην παλιά τάξη πραγμάτων που καταρρέει. Ωστόσο, σε αντίθεση με έναν ρηχό «εθνικά υπερήφανο» λόγο εναντίον των δανειακών συμβάσεων, δεν νοσταλγούμε, βέβαια, αυτή την τάξη.
Ελλάδα και Ευρώπη βυθίζονται σε μια αλληλοτροφοδοτούμενη κρίση, που δείχνει όχι μόνο τις θεσμικές αδυναμίες της Ένωσης, αλλά και τη διαχείρισή της από τις συντηρητικές ηγεσίες με νεοφιλελεύθερες συνταγές. Όσο και αν μοιάζει δύσκολο, οφείλουμε να εργαστούμε για μια κοινωνική και δημοκρατική Ευρώπη, που θα προβάλλει τις ιστορικές και πολιτικές της αξίες, δίνοντας νέο περιεχόμενο στην παγκοσμιοποίηση -- άλλωστε, η λύση δεν μπορεί να είναι εθνική, αλλά πρέπει να ανταποκρίνεται στις διαστάσεις της ηπείρου μας, και όχι μόνο. Σήμερα ταπεινώνουν τους Έλληνες, αύριο τους υπόλοιπους λαούς, σπέρνοντας δυσπιστία και μίσος ανάμεσά τους. Πρόκειται για μια καταστροφική στιγμή στην ευρωπαϊκή ιστορία. Έτσι, η αλληλεγγύη προς την Ελλάδα συνιστά πολιτικό διακύβευμα για όλη την προοδευτική Ευρώπη.
Μέτωπο υπέρ Δημοκρατίας
Απέναντι στον άκριτο και εν τέλει ταξικό κυρίαρχο λόγο οφείλουμε να προτάξουμε την κριτική σκέψη, την καθημερινή εμπειρία και τις ανάγκες των πολιτών, ιδίως αυτών που πλήττονται άδικα από την κρίση. Όσοι και όσες υπογράφουμε το κείμενο, επιθυμούμε να συμβάλουμε στη διαμόρφωση ενός ισχυρού μετώπου υπεράσπισης της κοινωνίας και της δημοκρατίας. Μια μεγάλη συμπαράταξη, που θα φέρνει κοντά ανθρώπους από διαφορετικούς χώρους, με στόχο να αποκαταστήσει το νόημα των λέξεων, τη δημιουργική επικοινωνία ανάμεσα σε κοινωνικούς χώρους και πολίτες με διαφορετικές εντάξεις, που συμμερίζονται τις θεμελιώδεις αρχές της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης και της δημοκρατίας, τις συντεταγμένες δηλαδή της ιδιότητας του πολίτη σε ένα φιλελεύθερο και δημοκρατικό πολίτευμα.
Απορρίπτοντας τη λογική του «μονόδρομου», τα ανιστόρητα στερεότυπα που ενοχοποιούν την ελληνική κοινωνία καταρρακώνοντας τη συλλογική αξιοπρέπειά μας, επιδιώκουμε να αναδείξουμε, εντός κι εκτός Ελλάδας, τις συνέπειες της κρίσης. H ελληνική κρίση είναι μέρος μιας συνολικότερης κρίσης, η οποία αλλάζει θεμελιακά την ιστορική εποχή που ζούμε. Σ’ αυτήν τη μεταιχμιακή περίοδο είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι διακυβεύονται τόσο η έννοια του κοινωνικού, όσο και η δημοκρατία και τα δικαιώματα του πολίτη.
Η ιστοσελίδα της Πρωτοβουλίας
e-mail για συλλογή υπογραφών: koindim@gmail.com
Οι υπογραφές (μέχρι στιγμής):
Λίνα Βεντούρα, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
Ηλίας Νικολακόπουλος, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Αντώνης Λιάκος, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Δημήτρης Χριστόπουλος, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Γιάννης Παπαθεοδώρου, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Βαγγέλης Καραμανωλάκης, Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΑΣΚΙ
Σπύρος Ι. Ασδραχάς, ιστορικός, συνταξιούχος του ΙΚΑ
Αριστείδης Μπαλτάς, ΕΜΠ
Γεράσιμος Μοσχονάς, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Κώστας Γαβρόγλου, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Χριστίνα Κουλούρη, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
Νίκος Πετραλιάς, Ινστιτούτο «Νίκος Πουλαντζάς»
Κωστής Χατζημιχάλης, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο
Χρήστος Χατζηιωσήφ, Πανειστήμιο Κρήτης
Γιώργος Γραμματικάκης, πρώην πρύτανης Πανεπιστημίου Κρήτης
Στρατής Μπουρνάζος, επιμελητής «Ενθεμάτων» της Αυγής
Νίκος Θεοτοκάς, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Κώστας Δουζίνας, Birckbeck College
Nίκος Σαραντάκος, συγγραφέας-μεταφραστής
Σπύρος Αρταβάνης-Τσάκωνας, Harvard Medical School και Collège de France
Νικόλας Βουλέλης, δημοσιογράφος
Γιάννης Σκαλτσάς, ΑΣΚΤ
Γιάννης Κονταράτος, εικαστικός
Στάθης Γουργουρής, Columbia University
Νένη Πανουργιά, Columbia University
Στέφανος Πεσμαζόγλου, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Χάρης Γολέμης, Ινστιτούτο «Νίκος Πουλαντζάς»
Γιάννης Χάρης, μεταφραστής
Σία Αναγνωστοπούλου, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Γιάνης Γιανουλόπουλος, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Αθηνά Αθανασίου, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Δημήτρης Πλουμπίδης, ψυχίατρος, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Έφη Κάνερ, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Γιώργος Αγγελόπουλος, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Πέτρος Λινάρδος-Ρυλμόν, οικονομολόγος, ΙΝΕ/ΓΣΕΕ
Γεράσιμος Κουζέλης, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Σταύρος Κωνσταντακόπουλος, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Μαρία Θεοδώρου, αρχιτέκτονας
Λεωνίδας Εμπειρίκος, ιστορικός
Μιλάγρος Αράνο, ψυχολόγος
Γιώργος Γιαννακόπουλος, υποψήφιος δρ. πολιτικής επιστήμης
Νέλλη Ασκούνη, Πανεπσιτήμιο Αθηνών
Δάφνη Βουδούρη, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Ελευθερία Ζέη, Πανεπιστήμιο Κρήτης
Δήμητρα Σαμίου, ιστορικός
Μαρίκα Ρόμπου-Λεβίδη, ανθρωπολόγος
Αλέκος Λεβίδης, ζωγράφος
Αθηνά Σταυρίδου, ΕΜΠ
Δημήτρης Πλάντζος, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Μαρία Ευσταθιάδη, συγγραφέας-μεταφράστρια
Νίκος Κοταρίδης, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Γιώργος Φαράκλας-Ματορίκος, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Ελένη Περδικούρη, Πανεπιστήμιο Πατρών
Δήμητρα Γκέφου-Μαδιανού
Ρένα Μόλχο, ιστορικός
Αλέξης Ηρακλείδης, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Άντα Διάλλα, ΑΣΚΤ
Κέλλυ Λινάρδου, ΑΣΚΤ
Λεωνίδας Καραμπίνης, εικαστικός, ΤΕΙ Αθήνας
Δήμητρα Πέτρου, εκπαιδευτικός
Μιχάλης Σπουρδαλάκης, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Βασιλική Σακκά, ιστορικός, εκπαιδευτικός
Πόπη Πολέμη, ιστορικός
Σπύρος Καράβας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
Άννα Ματθαίου, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Αιμιλία Σαλβάνου, ιστορικός
Άρης Στυλιανού, ΑΠΘ
Δημήτρης Αρβανιτάκης ιστορικός
Μαρία Μανδαμαδιώτου, ιστορικός
Όλγα Παπαδοπούλου, εκπαιδευτικός,
Άννα Παπαϊωάννου, εκπαιδευτικός
Ανδρέας Λυμπεράτος, Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών
Νίκος Σιγάλας, ιστορικός
Χρήστος Ηλιάδης, πολιτικός επιστήμονας
Παρασκευάς Ματάλας, ιστορικός
Βάσια Λέκκα, ιστορικός
Θανάσης Λάγιος, ιστορικός
Λουδοβίκος Κωτσονόπουλος, δρ πολιτικών επιστημών
Νικόλας Σεβαστάκης, ΑΠΘ
Βίκυ Καραφουλίδου, ιστορικός
Ιφιγένεια Καμτσίδου, ΑΠΘ
Νίκος Παρασκευόπουλος, ΑΠΘ
Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης, ΑΠΘ
Ελένη Τάκου, υποψήφια διδάκτωρ
Έφη Γαζή, Πανεπιστήμιο Πελοπονήσου
Στέφανος Δημητρίου, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Μάρθα Φωστέρη, ψυχοθεραπεύτρια
Κωστής Παπαϊωάννου, εκπαιδευτικός-αρθρογράφος
Χρυσάνθη Αυλάμη, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Λίνα Λούβη, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Βαγγέλης Κεχριώτης, Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου
Ειρήνη Αβραμοπούλου, υπ. δρ Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, Cambridge University
Λεωνίδας Καρακατσάνης, δρ πολιτικών επιστημών
Bruce Robbins, Columbia University
Kύρκος Δοξιάδης, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πολυμέρης Βόγλης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Έλσα Σταματοπούλου, υπάλληλος Ηνωμένων Εθνών
Γρηγόρης Ανανιάδης, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Χαρά Κούκη, ιστορικός
Ρεγγίνα Μαντανίκα,πολιτικός επιστήμονας,
Νίκος Σκούταρης, Πανεπιστήμιο Μααστρίχτ
Ανδρέας Τάκης, ΑΠΘ
Ντίνα Βαΐου, ΕΜΠ
Κωστής Κορνέτης, Brown University
Έλσα Αμανατίδου, Brown University
Φωτεινή Αναγνωστοπούλου, αρχιτέκτονας
Γιάννης Αναγνωστόπουλος, φιλόλογος
Αλέξανδρος Ευκλείδης, σκηνοθέτης-θεατρολόγος
Τάκης Γιαννακόπουλος, δικηγόρος
Δημήτρης Δημητρόπουλος, ΙΝΕ/ΕΙΕ
Ευαγγελία Σουμέλη, ερευνήτρια
Γιώργος Φουρτούνης, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Δημοσθένης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος, αρχισυντάκτης RedNotebook
Aθηνά Σκουλαρίκη, κοινωνιολόγος
Αλέξανδρος Κιουπκιολής, ΑΠΘ
Βουβούλα Σκούρα, γραφίστρια
Μάνος Αυγερίδης, υποψήφιος δρ Ιστορίας
Μαρία Καλαντζοπούλου, πολεοδόμος-συγκοινωνιολόγος
Βασιλική Κατριβάνου, ψυχολόγος
Παναγιώτης Στάθης, ιστορικός
Ελένη Φουρναράκη, Πανεπιστήμιο Κρήτης
Αναστάσης Βιστωνίτης, δημοσιογράφος
Ιωάννα Παπαθανασίου, ΑΣΚΙ-ΕΚΚΕ
Georges Iggers, State University of New York at Buffalo
Wilma Iggers, ιστορικός
Βασίλης Γρόλιος, δρ Πολιτικής Φιλοσοφίας
Απόστολος Πανταζής, ΑΠΘ
Βάλια Αρανίτου, Πανεπιστήμιο Κρήτης
Γιάννης Μηλιός, ΕΜΠ
REDNotebook
14 February 2012 - 12:17 pm
Σχόλια
Μπορείτε να αναφέρετε υβριστικά σχόλια ή εκτός των όρων χρήσης με το αντίστοιχο κουμπί στο πάνω δεξί μέρος κάθε σχολίου. Η άσκοπη χρήση της δυνατότητας μπορεί να οδηγήσει στον αποκλεισμό σας από το σχολιασμό
Σχόλιο από: Να Σαι Ωραίος
Ευχαριστούμε τους διανοούμενους. Μήπως όμως θα ήταν προτιμότερο να βοηθήσουν στην αυτοοργάνωση μας με τις γνώσεις τους.
Σχόλιο από: isotita.wordpress.com
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ:
-Η φεουδαρχια των εταιρειων.
[Βουλευτες: οι εκλεγμενοι αυλικοι των βαρωνων- μεγαλομετόχων.]
-Η εφαρμογη της θρησκειας του χρηματος στο ‘‘πολιτικο’’ πεδιο.
-Η πιο προωθημενη μεθοδος διαβουκολησης, η μεταμφιεση της ποιμενικης σε πολιτικη.
[Ψηφοφορος: αυτος που απολαμβανει την ελευθερια να ειναι εμπορευμα, να πουλαει τη ζωη του στην αγορα εργασιας, και δικαιουται να ψηφιζει τις κλικες των αφεντικων που τον αγοραζουν και τον πουλανε.]
-Η απατη, ο εκβιασμος, η εξαγορα, ως εργαλεια καθυποταξης και εξαχρειωσης.
-Η εξασφαλιση της ‘‘δημοκρατικης’’ καταναλωτικης ευδαιμονιας των υπηκοων με την υποδουλωση των μεταναστων, αλλα κυριως με τη μεταθεση της δουλικης εργασιας σε αλλο ημισφαιριο, μεσω του συνεταιρισμου με δουλοκτητικα καθεστωτα, οπως το κινεζικο.
-Η δημοκρατια των αφεντικων και των πουλημενων, η εμπορευματικη δημοκρατια.
[Στο ατομικο επιπεδο, ο προσαρμοσμενος λεγοντας ‘‘δημοκρατια’’, εννοει τις καταθεσεις του και τις επενδυσεις του.
Στα 1950, ο δουλοφρων και ο παραδοπιστος δηλωνε ‘‘εθνικοφρων’’. Σημερα, δηλωνει ‘‘δημοκρατης’’.]
------
ΤΟ ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ
http://goo.gl/lyuEU
Σχόλιο από: Γιώργος Αδαμίδης, Συμβολαιογράφος
Προσυπογράφω το κείμενο για την υπεράσπιση της κοινωνίας και της δημοκρατίας. ο κείμενο είναι πολύ καλό και πολιτικά αναγκαίο. Ευχαριστώ.
Σχόλιο από: Γιάννης
Συγγνώμη. Ο κ. Ανδρέας Τάκης που συνυπογράφει είναι ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εσωτερικών;...
Σχόλιο από: Πατατάκης
Παραιτήθηκε.
Σχόλιο από: mart
μην ξεπλυνουμε τώρα και το Γενικό Γραμματέα του Ραγκούση (που διαπραγματευόταν με απειλές το κλείσιμο της απεργια πείνας στην Υπατία). ακόμα κι αν παραιτήθηκε, δεν έχει καμία σημασία. ουτε κι έχει κανένα ενδιαφέρον για την κοινωνία οποιουδήποτε είδους συμμαχία με τέτοιους ...διανοούμενους
Σχόλιο από: @ mart
Καθένας φέρει την ευθύνη του τι υπογράφει - όχι του ποιος υπογράφει μαζί του.
Σχόλιο από: Θεόδωρος Μπατρακούλης, Δρ Γεωπολιτικής, Νομικός
Προσυπογράφω επίσης το κείμενο για την υπεράσπιση της κοινωνίας και της δημοκρατίας. Εχοντας διαβάσει και τα σχετικά σχόλια του Σπύρου Ασδραχά (που δημοσιεύτηκαν στα Ενθέματα της Αυγής), ας μου επιτραπεί να καταθέσω ένα εκτεταμένο σχόλιο.
Η ευρεία, πολύπλοκη διαδικασία μεταβολών της διεθνούς οικονομίας - αλλά και των ιδεολογικών και πολιτισμικών διαφοροποιήσεων που συναρτώνται με αυτές - ονομάστηκε ‘‘παγκοσμιοποίηση’’ (η πρώτη μεγάλη περίοδος της παγκοσμιοποίησης έλαβε χώρα κατά την περίοδο 1870-1914) . Ο Κώστας Αξελός - σε κείμενά του που δημοσιεύτηκαν κατά την πρώτη μεταπολεμική δεκαετία - έκανε λόγο για ‘‘κατακτητική πορεία της ανθρώπινης υποκειμενικότητας’’, θέτοντας ερωτήματα όπως αυτά: ‘‘Μήπως οι άνθρωποι της πλανητικής τεχνικής είναι εκείνοι που, σύμφωνα με τα προγράμματα και τους προγραμματισμούς τους θα δεσπόσουν στον πλανήτη, τον πλανήτη που κρέμεται στο μηδέν;’’. ‘‘Τι πραγματικά συμβαίνει στις μέρες μας, στον χώρο του παιχνιδιού που λέγεται πολιτική;’’ H παγκοσμιοποίηση μπορεί να έχει κοινό στόχο, ωστόσο, ενέχει αντιθέσεις και αντιφάσεις, συνεπώς ανταγωνισμούς. Αυτός ο έκδηλος χαρακτήρας της έχει προσδιοριστικές συνέπειες και στο επίπεδο της γεωπολιτικής.
Ο Robert Gilpin θεωρεί ότι η παγκοσμιοποίηση έχει περιορισμένη φύση, ενώ διακρίνει τρεις διαφορετικές οπτικές θεωρήσεις της παγκοσμιοποίησης . Η παγκοσμιοποίηση, με όσο εντατικούς ή πιο βραδείς ρυθμούς και αν προχωρούσε, χαρακτηρίζεται και από ιδιαίτερες αντιφάσεις: Αφενός από μια διαρκώς περισσότερο αυξανόμενη συσσωμάτωση σε έναν ενιαίο χρηματοοικονομικό, επικοινωνιακό και διαπολιτισμικό χώρο. Αφετέρου τόσο από μια καθολικά εξαπλούμενη πολιτική της ταυτότητας, όσο και από συγκρούσεις εθνοτικού χαρακτήρα, στις οποίες αντιπαρατίθενται πληθυσμοί και οι πολιτικές συγκροτήσεις τους, τα κράτη. Οπωσδήποτε, στον δημόσιο διάλογο έχουν τεθεί στην ημερήσια διάταξη πολύπλοκα ζητήματα ταυτότητας. Σ’αυτό το πλαίσιο, η «ετερότητα» αποτελεί την αναγκαία συστατική αλλά ταυτόχρονα και την πλέον προβληματική συνιστώσα της ταυτότητας . Η δεύτερη, διττή όψη του φαινομένου συνίσταται σε μια σειρά διεκδικήσεων και ενόπλων συρράξεων. Οι διενέξεις αυτές και οι σχετικές συζητήσεις έχουν διφυές κεντρικό διακύβευμα: Αφορούν την θεσμική αναγνώριση και κοινωνική καταξίωση της πολιτισμικής ιδιαιτερότητας διαφόρων εθνοτικών, θρησκευτικών, γλωσσικών ομάδων και οντοτήτων. Τέτοιες οντότητες μπορεί να είναι και μια εθνική κοινότητα (π. χ. οι σύγχρονοι Ελληνες) αλλά και ένας ολόκληρος γεωιστορικός χώρος (π. χ. τα σύγχρονα Βαλκάνια). Αλλά οι αντιπαλότητες και ο συναφής διάλογος αναφέρονται και σε άλλο ζήτημα: Ποιά από αυτές τις ομάδες και οντότητες θα είναι ο φορέας άσκησης της πολιτειακής κυριαρχίας στον συγκεκριμένο γεωγραφικό/γεωιστορικό χώρο, σε ορισμένη εδαφική περιοχή; Σ’αυτήν τη δεύτερη πτυχή τους, οι σχετικές πολιτικές συζητήσεις έχουν έναν περισσότερο άμεσα και αναμφισβήτητα γεωπολιτικό χαρακτήρα .
Συλλογή υπογραφών στο koindim.wordpress.com
Η ελληνική κοινωνία δοκιμάζεται τόσο από την κρίση όσο και από τις αδιέξοδες συνταγές αντιμετώπισής της. Υποχωρούν θεσμοί που συγκροτήθηκαν μέσα από πολλούς αγώνες και θυσίες στη μεταπολεμική Ελλάδα: οι κοινωνικές ασφαλίσεις, το σύστημα δημόσιας υγείας και περίθαλψης, η εκπαίδευση, οι συγκοινωνίες, το φυσικό και αστικό περιβάλλον, η δυνατότητα ασφαλούς διαβίωσης, στοιχειώδη δημόσια αγαθά που συνιστούν την ελληνική εκδοχή ενός ήδη λειψού και απαξιωμένου κοινωνικού κράτους κατεδαφίζονται, με αποτέλεσμα η κοινωνία να οδηγείται στην ασφυξία.
Προβάλλεται εκβιαστικά το δίλημμα: λιτότητα ή χρεοκοπία; Ωστόσο, δεν πρόκειται για δίλημμα αλλά για αρνητικό άθροισμα: και λιτότητα και χρεοκοπία. Η ανά τρεις μήνες απειλή αποβολής της Ελλάδας από την ευρωζώνη είναι ηθικά ανοίκεια και οικονομικά καταστροφική, γιατί ενισχύει την βαριά ύφεση, μετατρέποντας την Ευρώπη σε κεντρικό παράγοντα αβεβαιότητας, οικονομικής αστάθειας και βαθέματος της κρίσης. Η ίδια η Ευρώπη διαμορφώνει τις συνθήκες ώστε η Ελλάδα να μην τηρεί τις δανειακές της υποχρεώσεις.
Ακραίες ανισότητες
Κάθε μέρα γίνεται πιο φανερό ότι η συγκεκριμένη πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης, που κορυφώθηκε με την ψήφιση του Μνημονίου 2, δεν είναι μια πορεία διάσωσης και εξόδου ούτε άρσης των χρόνιων παθογενειών του ελληνικού πολιτικού και οικονομικού συστήματος, αλλά μια πορεία καταστροφική, βασισμένη στην κοινωνική αδικία. Την κρίση δεν την υφίστανται όσοι εκμεταλλεύτηκαν το κράτος και το δημόσιο συμφέρον επί δεκαετίες, αλλά οι πλέον ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια πρωτοφανή επιχείρηση αναδιανομής πλούτου και ισχύος, που υπονομεύει το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, δημιουργώντας ακραίες οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες. Ταυτόχρονα, επανεμφανίζεται δυναμικά ο εθνικισμός ενώ εντείνονται ο ρατσισμός και η ξενοφοβία.
Η ψευδώνυμη χρήση της έννοιας της «μεταρρύθμισης» είναι ενδεικτική για την αδυναμία υπέρβασης της κρίσης. Και αυτοί ακόμη που ήλπιζαν ότι η κρίση θα αποτελούσε ευκαιρία εξυγίανσης και τολμηρής θεσμικής ανανέωσης αντιλαμβάνονται πλέον ότι οι επιβαλλόμενες «μεταρρυθμίσεις» διαλύουν την κοινωνία. Ο λόγος που κυριαρχούσε στο εσωτερικό και εντείνεται στο εξωτερικό είναι ηθικολογικός, τιμωρητικός και ενοχοποιητικός. Κάθε αντίρρηση και κριτική επισείει την κατηγορία του «λαϊκισμού», του «συντεχνιασμού» και του «αντιευρωπαϊσμού». Αφού πρώτα στιγματίστηκε η μεταπολίτευση και το πνεύμα δημοκρατίας που έφερε στον τόπο, παρακολουθήσαμε και τον εξαγνισμό της άκρας δεξιάς, με τη συμπερίληψή της στην κυβέρνηση. Παράλληλα, πυκνώνουν οι προτάσεις για κυβερνήσεις «αρίστων», για συνασπισμούς τεχνοκρατών που θα «σώσουν» τη χώρα. Πρόκειται για ισχυρές αντιδημοκρατικές και αυταρχικές τάσεις, που εκμεταλλεύονται, με λαϊκιστικό τρόπο, τα δικαιολογημένα αισθήματα αποτροπιασμού απέναντι στην παλιά τάξη πραγμάτων που καταρρέει. Ωστόσο, σε αντίθεση με έναν ρηχό «εθνικά υπερήφανο» λόγο εναντίον των δανειακών συμβάσεων, δεν νοσταλγούμε, βέβαια, αυτή την τάξη.
Ελλάδα και Ευρώπη βυθίζονται σε μια αλληλοτροφοδοτούμενη κρίση, που δείχνει όχι μόνο τις θεσμικές αδυναμίες της Ένωσης, αλλά και τη διαχείρισή της από τις συντηρητικές ηγεσίες με νεοφιλελεύθερες συνταγές. Όσο και αν μοιάζει δύσκολο, οφείλουμε να εργαστούμε για μια κοινωνική και δημοκρατική Ευρώπη, που θα προβάλλει τις ιστορικές και πολιτικές της αξίες, δίνοντας νέο περιεχόμενο στην παγκοσμιοποίηση -- άλλωστε, η λύση δεν μπορεί να είναι εθνική, αλλά πρέπει να ανταποκρίνεται στις διαστάσεις της ηπείρου μας, και όχι μόνο. Σήμερα ταπεινώνουν τους Έλληνες, αύριο τους υπόλοιπους λαούς, σπέρνοντας δυσπιστία και μίσος ανάμεσά τους. Πρόκειται για μια καταστροφική στιγμή στην ευρωπαϊκή ιστορία. Έτσι, η αλληλεγγύη προς την Ελλάδα συνιστά πολιτικό διακύβευμα για όλη την προοδευτική Ευρώπη.
Μέτωπο υπέρ Δημοκρατίας
Απέναντι στον άκριτο και εν τέλει ταξικό κυρίαρχο λόγο οφείλουμε να προτάξουμε την κριτική σκέψη, την καθημερινή εμπειρία και τις ανάγκες των πολιτών, ιδίως αυτών που πλήττονται άδικα από την κρίση. Όσοι και όσες υπογράφουμε το κείμενο, επιθυμούμε να συμβάλουμε στη διαμόρφωση ενός ισχυρού μετώπου υπεράσπισης της κοινωνίας και της δημοκρατίας. Μια μεγάλη συμπαράταξη, που θα φέρνει κοντά ανθρώπους από διαφορετικούς χώρους, με στόχο να αποκαταστήσει το νόημα των λέξεων, τη δημιουργική επικοινωνία ανάμεσα σε κοινωνικούς χώρους και πολίτες με διαφορετικές εντάξεις, που συμμερίζονται τις θεμελιώδεις αρχές της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης και της δημοκρατίας, τις συντεταγμένες δηλαδή της ιδιότητας του πολίτη σε ένα φιλελεύθερο και δημοκρατικό πολίτευμα.
Απορρίπτοντας τη λογική του «μονόδρομου», τα ανιστόρητα στερεότυπα που ενοχοποιούν την ελληνική κοινωνία καταρρακώνοντας τη συλλογική αξιοπρέπειά μας, επιδιώκουμε να αναδείξουμε, εντός κι εκτός Ελλάδας, τις συνέπειες της κρίσης. H ελληνική κρίση είναι μέρος μιας συνολικότερης κρίσης, η οποία αλλάζει θεμελιακά την ιστορική εποχή που ζούμε. Σ’ αυτήν τη μεταιχμιακή περίοδο είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι διακυβεύονται τόσο η έννοια του κοινωνικού, όσο και η δημοκρατία και τα δικαιώματα του πολίτη.
Η ιστοσελίδα της Πρωτοβουλίας
e-mail για συλλογή υπογραφών: koindim@gmail.com
Οι υπογραφές (μέχρι στιγμής):
Λίνα Βεντούρα, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
Ηλίας Νικολακόπουλος, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Αντώνης Λιάκος, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Δημήτρης Χριστόπουλος, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Γιάννης Παπαθεοδώρου, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Βαγγέλης Καραμανωλάκης, Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΑΣΚΙ
Σπύρος Ι. Ασδραχάς, ιστορικός, συνταξιούχος του ΙΚΑ
Αριστείδης Μπαλτάς, ΕΜΠ
Γεράσιμος Μοσχονάς, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Κώστας Γαβρόγλου, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Χριστίνα Κουλούρη, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
Νίκος Πετραλιάς, Ινστιτούτο «Νίκος Πουλαντζάς»
Κωστής Χατζημιχάλης, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο
Χρήστος Χατζηιωσήφ, Πανειστήμιο Κρήτης
Γιώργος Γραμματικάκης, πρώην πρύτανης Πανεπιστημίου Κρήτης
Στρατής Μπουρνάζος, επιμελητής «Ενθεμάτων» της Αυγής
Νίκος Θεοτοκάς, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Κώστας Δουζίνας, Birckbeck College
Nίκος Σαραντάκος, συγγραφέας-μεταφραστής
Σπύρος Αρταβάνης-Τσάκωνας, Harvard Medical School και Collège de France
Νικόλας Βουλέλης, δημοσιογράφος
Γιάννης Σκαλτσάς, ΑΣΚΤ
Γιάννης Κονταράτος, εικαστικός
Στάθης Γουργουρής, Columbia University
Νένη Πανουργιά, Columbia University
Στέφανος Πεσμαζόγλου, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Χάρης Γολέμης, Ινστιτούτο «Νίκος Πουλαντζάς»
Γιάννης Χάρης, μεταφραστής
Σία Αναγνωστοπούλου, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Γιάνης Γιανουλόπουλος, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Αθηνά Αθανασίου, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Δημήτρης Πλουμπίδης, ψυχίατρος, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Έφη Κάνερ, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Γιώργος Αγγελόπουλος, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Πέτρος Λινάρδος-Ρυλμόν, οικονομολόγος, ΙΝΕ/ΓΣΕΕ
Γεράσιμος Κουζέλης, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Σταύρος Κωνσταντακόπουλος, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Μαρία Θεοδώρου, αρχιτέκτονας
Λεωνίδας Εμπειρίκος, ιστορικός
Μιλάγρος Αράνο, ψυχολόγος
Γιώργος Γιαννακόπουλος, υποψήφιος δρ. πολιτικής επιστήμης
Νέλλη Ασκούνη, Πανεπσιτήμιο Αθηνών
Δάφνη Βουδούρη, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Ελευθερία Ζέη, Πανεπιστήμιο Κρήτης
Δήμητρα Σαμίου, ιστορικός
Μαρίκα Ρόμπου-Λεβίδη, ανθρωπολόγος
Αλέκος Λεβίδης, ζωγράφος
Αθηνά Σταυρίδου, ΕΜΠ
Δημήτρης Πλάντζος, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Μαρία Ευσταθιάδη, συγγραφέας-μεταφράστρια
Νίκος Κοταρίδης, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Γιώργος Φαράκλας-Ματορίκος, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Ελένη Περδικούρη, Πανεπιστήμιο Πατρών
Δήμητρα Γκέφου-Μαδιανού
Ρένα Μόλχο, ιστορικός
Αλέξης Ηρακλείδης, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Άντα Διάλλα, ΑΣΚΤ
Κέλλυ Λινάρδου, ΑΣΚΤ
Λεωνίδας Καραμπίνης, εικαστικός, ΤΕΙ Αθήνας
Δήμητρα Πέτρου, εκπαιδευτικός
Μιχάλης Σπουρδαλάκης, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Βασιλική Σακκά, ιστορικός, εκπαιδευτικός
Πόπη Πολέμη, ιστορικός
Σπύρος Καράβας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
Άννα Ματθαίου, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Αιμιλία Σαλβάνου, ιστορικός
Άρης Στυλιανού, ΑΠΘ
Δημήτρης Αρβανιτάκης ιστορικός
Μαρία Μανδαμαδιώτου, ιστορικός
Όλγα Παπαδοπούλου, εκπαιδευτικός,
Άννα Παπαϊωάννου, εκπαιδευτικός
Ανδρέας Λυμπεράτος, Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών
Νίκος Σιγάλας, ιστορικός
Χρήστος Ηλιάδης, πολιτικός επιστήμονας
Παρασκευάς Ματάλας, ιστορικός
Βάσια Λέκκα, ιστορικός
Θανάσης Λάγιος, ιστορικός
Λουδοβίκος Κωτσονόπουλος, δρ πολιτικών επιστημών
Νικόλας Σεβαστάκης, ΑΠΘ
Βίκυ Καραφουλίδου, ιστορικός
Ιφιγένεια Καμτσίδου, ΑΠΘ
Νίκος Παρασκευόπουλος, ΑΠΘ
Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης, ΑΠΘ
Ελένη Τάκου, υποψήφια διδάκτωρ
Έφη Γαζή, Πανεπιστήμιο Πελοπονήσου
Στέφανος Δημητρίου, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Μάρθα Φωστέρη, ψυχοθεραπεύτρια
Κωστής Παπαϊωάννου, εκπαιδευτικός-αρθρογράφος
Χρυσάνθη Αυλάμη, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Λίνα Λούβη, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Βαγγέλης Κεχριώτης, Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου
Ειρήνη Αβραμοπούλου, υπ. δρ Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, Cambridge University
Λεωνίδας Καρακατσάνης, δρ πολιτικών επιστημών
Bruce Robbins, Columbia University
Kύρκος Δοξιάδης, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πολυμέρης Βόγλης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Έλσα Σταματοπούλου, υπάλληλος Ηνωμένων Εθνών
Γρηγόρης Ανανιάδης, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Χαρά Κούκη, ιστορικός
Ρεγγίνα Μαντανίκα,πολιτικός επιστήμονας,
Νίκος Σκούταρης, Πανεπιστήμιο Μααστρίχτ
Ανδρέας Τάκης, ΑΠΘ
Ντίνα Βαΐου, ΕΜΠ
Κωστής Κορνέτης, Brown University
Έλσα Αμανατίδου, Brown University
Φωτεινή Αναγνωστοπούλου, αρχιτέκτονας
Γιάννης Αναγνωστόπουλος, φιλόλογος
Αλέξανδρος Ευκλείδης, σκηνοθέτης-θεατρολόγος
Τάκης Γιαννακόπουλος, δικηγόρος
Δημήτρης Δημητρόπουλος, ΙΝΕ/ΕΙΕ
Ευαγγελία Σουμέλη, ερευνήτρια
Γιώργος Φουρτούνης, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Δημοσθένης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος, αρχισυντάκτης RedNotebook
Aθηνά Σκουλαρίκη, κοινωνιολόγος
Αλέξανδρος Κιουπκιολής, ΑΠΘ
Βουβούλα Σκούρα, γραφίστρια
Μάνος Αυγερίδης, υποψήφιος δρ Ιστορίας
Μαρία Καλαντζοπούλου, πολεοδόμος-συγκοινωνιολόγος
Βασιλική Κατριβάνου, ψυχολόγος
Παναγιώτης Στάθης, ιστορικός
Ελένη Φουρναράκη, Πανεπιστήμιο Κρήτης
Αναστάσης Βιστωνίτης, δημοσιογράφος
Ιωάννα Παπαθανασίου, ΑΣΚΙ-ΕΚΚΕ
Georges Iggers, State University of New York at Buffalo
Wilma Iggers, ιστορικός
Βασίλης Γρόλιος, δρ Πολιτικής Φιλοσοφίας
Απόστολος Πανταζής, ΑΠΘ
Βάλια Αρανίτου, Πανεπιστήμιο Κρήτης
Γιάννης Μηλιός, ΕΜΠ
REDNotebook
14 February 2012 - 12:17 pm
Σχόλια
Μπορείτε να αναφέρετε υβριστικά σχόλια ή εκτός των όρων χρήσης με το αντίστοιχο κουμπί στο πάνω δεξί μέρος κάθε σχολίου. Η άσκοπη χρήση της δυνατότητας μπορεί να οδηγήσει στον αποκλεισμό σας από το σχολιασμό
Σχόλιο από: Να Σαι Ωραίος
Ευχαριστούμε τους διανοούμενους. Μήπως όμως θα ήταν προτιμότερο να βοηθήσουν στην αυτοοργάνωση μας με τις γνώσεις τους.
Σχόλιο από: isotita.wordpress.com
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ:
-Η φεουδαρχια των εταιρειων.
[Βουλευτες: οι εκλεγμενοι αυλικοι των βαρωνων- μεγαλομετόχων.]
-Η εφαρμογη της θρησκειας του χρηματος στο ‘‘πολιτικο’’ πεδιο.
-Η πιο προωθημενη μεθοδος διαβουκολησης, η μεταμφιεση της ποιμενικης σε πολιτικη.
[Ψηφοφορος: αυτος που απολαμβανει την ελευθερια να ειναι εμπορευμα, να πουλαει τη ζωη του στην αγορα εργασιας, και δικαιουται να ψηφιζει τις κλικες των αφεντικων που τον αγοραζουν και τον πουλανε.]
-Η απατη, ο εκβιασμος, η εξαγορα, ως εργαλεια καθυποταξης και εξαχρειωσης.
-Η εξασφαλιση της ‘‘δημοκρατικης’’ καταναλωτικης ευδαιμονιας των υπηκοων με την υποδουλωση των μεταναστων, αλλα κυριως με τη μεταθεση της δουλικης εργασιας σε αλλο ημισφαιριο, μεσω του συνεταιρισμου με δουλοκτητικα καθεστωτα, οπως το κινεζικο.
-Η δημοκρατια των αφεντικων και των πουλημενων, η εμπορευματικη δημοκρατια.
[Στο ατομικο επιπεδο, ο προσαρμοσμενος λεγοντας ‘‘δημοκρατια’’, εννοει τις καταθεσεις του και τις επενδυσεις του.
Στα 1950, ο δουλοφρων και ο παραδοπιστος δηλωνε ‘‘εθνικοφρων’’. Σημερα, δηλωνει ‘‘δημοκρατης’’.]
------
ΤΟ ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ
http://goo.gl/lyuEU
Σχόλιο από: Γιώργος Αδαμίδης, Συμβολαιογράφος
Προσυπογράφω το κείμενο για την υπεράσπιση της κοινωνίας και της δημοκρατίας. ο κείμενο είναι πολύ καλό και πολιτικά αναγκαίο. Ευχαριστώ.
Σχόλιο από: Γιάννης
Συγγνώμη. Ο κ. Ανδρέας Τάκης που συνυπογράφει είναι ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εσωτερικών;...
Σχόλιο από: Πατατάκης
Παραιτήθηκε.
Σχόλιο από: mart
μην ξεπλυνουμε τώρα και το Γενικό Γραμματέα του Ραγκούση (που διαπραγματευόταν με απειλές το κλείσιμο της απεργια πείνας στην Υπατία). ακόμα κι αν παραιτήθηκε, δεν έχει καμία σημασία. ουτε κι έχει κανένα ενδιαφέρον για την κοινωνία οποιουδήποτε είδους συμμαχία με τέτοιους ...διανοούμενους
Σχόλιο από: @ mart
Καθένας φέρει την ευθύνη του τι υπογράφει - όχι του ποιος υπογράφει μαζί του.
Σχόλιο από: Θεόδωρος Μπατρακούλης, Δρ Γεωπολιτικής, Νομικός
Προσυπογράφω επίσης το κείμενο για την υπεράσπιση της κοινωνίας και της δημοκρατίας. Εχοντας διαβάσει και τα σχετικά σχόλια του Σπύρου Ασδραχά (που δημοσιεύτηκαν στα Ενθέματα της Αυγής), ας μου επιτραπεί να καταθέσω ένα εκτεταμένο σχόλιο.
Η ευρεία, πολύπλοκη διαδικασία μεταβολών της διεθνούς οικονομίας - αλλά και των ιδεολογικών και πολιτισμικών διαφοροποιήσεων που συναρτώνται με αυτές - ονομάστηκε ‘‘παγκοσμιοποίηση’’ (η πρώτη μεγάλη περίοδος της παγκοσμιοποίησης έλαβε χώρα κατά την περίοδο 1870-1914) . Ο Κώστας Αξελός - σε κείμενά του που δημοσιεύτηκαν κατά την πρώτη μεταπολεμική δεκαετία - έκανε λόγο για ‘‘κατακτητική πορεία της ανθρώπινης υποκειμενικότητας’’, θέτοντας ερωτήματα όπως αυτά: ‘‘Μήπως οι άνθρωποι της πλανητικής τεχνικής είναι εκείνοι που, σύμφωνα με τα προγράμματα και τους προγραμματισμούς τους θα δεσπόσουν στον πλανήτη, τον πλανήτη που κρέμεται στο μηδέν;’’. ‘‘Τι πραγματικά συμβαίνει στις μέρες μας, στον χώρο του παιχνιδιού που λέγεται πολιτική;’’ H παγκοσμιοποίηση μπορεί να έχει κοινό στόχο, ωστόσο, ενέχει αντιθέσεις και αντιφάσεις, συνεπώς ανταγωνισμούς. Αυτός ο έκδηλος χαρακτήρας της έχει προσδιοριστικές συνέπειες και στο επίπεδο της γεωπολιτικής.
Ο Robert Gilpin θεωρεί ότι η παγκοσμιοποίηση έχει περιορισμένη φύση, ενώ διακρίνει τρεις διαφορετικές οπτικές θεωρήσεις της παγκοσμιοποίησης . Η παγκοσμιοποίηση, με όσο εντατικούς ή πιο βραδείς ρυθμούς και αν προχωρούσε, χαρακτηρίζεται και από ιδιαίτερες αντιφάσεις: Αφενός από μια διαρκώς περισσότερο αυξανόμενη συσσωμάτωση σε έναν ενιαίο χρηματοοικονομικό, επικοινωνιακό και διαπολιτισμικό χώρο. Αφετέρου τόσο από μια καθολικά εξαπλούμενη πολιτική της ταυτότητας, όσο και από συγκρούσεις εθνοτικού χαρακτήρα, στις οποίες αντιπαρατίθενται πληθυσμοί και οι πολιτικές συγκροτήσεις τους, τα κράτη. Οπωσδήποτε, στον δημόσιο διάλογο έχουν τεθεί στην ημερήσια διάταξη πολύπλοκα ζητήματα ταυτότητας. Σ’αυτό το πλαίσιο, η «ετερότητα» αποτελεί την αναγκαία συστατική αλλά ταυτόχρονα και την πλέον προβληματική συνιστώσα της ταυτότητας . Η δεύτερη, διττή όψη του φαινομένου συνίσταται σε μια σειρά διεκδικήσεων και ενόπλων συρράξεων. Οι διενέξεις αυτές και οι σχετικές συζητήσεις έχουν διφυές κεντρικό διακύβευμα: Αφορούν την θεσμική αναγνώριση και κοινωνική καταξίωση της πολιτισμικής ιδιαιτερότητας διαφόρων εθνοτικών, θρησκευτικών, γλωσσικών ομάδων και οντοτήτων. Τέτοιες οντότητες μπορεί να είναι και μια εθνική κοινότητα (π. χ. οι σύγχρονοι Ελληνες) αλλά και ένας ολόκληρος γεωιστορικός χώρος (π. χ. τα σύγχρονα Βαλκάνια). Αλλά οι αντιπαλότητες και ο συναφής διάλογος αναφέρονται και σε άλλο ζήτημα: Ποιά από αυτές τις ομάδες και οντότητες θα είναι ο φορέας άσκησης της πολιτειακής κυριαρχίας στον συγκεκριμένο γεωγραφικό/γεωιστορικό χώρο, σε ορισμένη εδαφική περιοχή; Σ’αυτήν τη δεύτερη πτυχή τους, οι σχετικές πολιτικές συζητήσεις έχουν έναν περισσότερο άμεσα και αναμφισβήτητα γεωπολιτικό χαρακτήρα .
Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ - ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΟΥΡΔΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ
Στις 15 Φλεβάρη 1999, με μια διεθνή συνωμοσία, ο ηγέτης του κουρδικού λαού, ο Αμπντουλλάχ Οτζαλάν, δόθηκε στην Τουρκία. Σε αυτή τη συνωμοσία ενεργό ρόλο είχε και η Ελλάδα, μάλιστα δόθηκε στην Τουρκία με τα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης εκείνης της περιόδου. Ξέρουμε ότι αυτή η προδοσία λύπησε πολύ τον φίλο ελληνικό λαό και τους δημοκρατικούς φορείς.
Ο Αμπντουλλάχ Οτζαλάν κρατείται κάτω από αυστηρές συνθήκες απομόνωσης στις φυλακές ενός μόνο ατόμου, στο νησί Ίμραλι. Εδώ και περισσότερο από 7 μήνες δεν επιτρέπεται η επικοινωνία του Οτζαλάν ούτε με τους δικηγόρους του, ούτε με την οικογένεια του. Δεν έχουμε καμία είδηση. Αυτούς τους 7 μήνες, ο κουρδικός λαός οδύρεται και ξεσηκώθηκε.
Οι διεθνείς συνωμότες είναι και πάλι στο προσκήνιο και επεμβαίνουν. Γι’ αυτούς τους λόγους δεν επιτρέπεται η επικοινωνία με τον Αμπντουλλάχ Οτζαλάν. Από τις 31 Οκτώβρη και μετά ο κουρδικός λαός, οι διανοούμενοι και οι φορείς του, πραγματοποιούν μεγάλες συγκεντρώσεις μπροστά στα γραφεία του ΟΗΕ στη Γενεύη και πορείες στο Στρασβούργο. Στο Κουρδιστάν, στην Τουρκιά και σε όλα τα μέρη του κόσμου οι Κούρδοι πραγματοποιούν μεγάλες και μαζικές εκδηλώσεις.
Εμείς, οι Κούρδοι που ζούμε στην Ελλάδα, αρχίζουμε 3ήμερη απεργία πείνας στις 13 Φλεβάρη. Η απεργία πείνας θα πραγματοποιηθεί στον Προσφυγικό Καταυλισμό Λαυρίου, ενώ εμείς οι Κούρδοι που ζούμε στην Αθήνα σε ένδειξη αλληλεγγύης στο ελληνικό λαό θα συμμετέχουμε σε όλες τις εκδηλώσεις ενάντια στην οικονομική πολιτική και τα αντιλαϊκά μέτρα που επιβάλλονται. Στις 15 Φλεβάρη και ώρα 15.00 θα πραγματοποιήσουμε συγκέντρωση στην Πλατεία Κοτζιά και πορεία προς το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Περιμένουμε τον φίλο ελληνικό λαό και τους δημοκρατικούς φορείς να υποστηρίξουν αυτές τις εκδηλώσεις μας.
Fek-bal@hotmail.com
Kin. 6997312318
ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΟΥΡΔΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ
http://kurd-info.blogspot.com/
Στις 15 Φλεβάρη 1999, με μια διεθνή συνωμοσία, ο ηγέτης του κουρδικού λαού, ο Αμπντουλλάχ Οτζαλάν, δόθηκε στην Τουρκία. Σε αυτή τη συνωμοσία ενεργό ρόλο είχε και η Ελλάδα, μάλιστα δόθηκε στην Τουρκία με τα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης εκείνης της περιόδου. Ξέρουμε ότι αυτή η προδοσία λύπησε πολύ τον φίλο ελληνικό λαό και τους δημοκρατικούς φορείς.
Ο Αμπντουλλάχ Οτζαλάν κρατείται κάτω από αυστηρές συνθήκες απομόνωσης στις φυλακές ενός μόνο ατόμου, στο νησί Ίμραλι. Εδώ και περισσότερο από 7 μήνες δεν επιτρέπεται η επικοινωνία του Οτζαλάν ούτε με τους δικηγόρους του, ούτε με την οικογένεια του. Δεν έχουμε καμία είδηση. Αυτούς τους 7 μήνες, ο κουρδικός λαός οδύρεται και ξεσηκώθηκε.
Οι διεθνείς συνωμότες είναι και πάλι στο προσκήνιο και επεμβαίνουν. Γι’ αυτούς τους λόγους δεν επιτρέπεται η επικοινωνία με τον Αμπντουλλάχ Οτζαλάν. Από τις 31 Οκτώβρη και μετά ο κουρδικός λαός, οι διανοούμενοι και οι φορείς του, πραγματοποιούν μεγάλες συγκεντρώσεις μπροστά στα γραφεία του ΟΗΕ στη Γενεύη και πορείες στο Στρασβούργο. Στο Κουρδιστάν, στην Τουρκιά και σε όλα τα μέρη του κόσμου οι Κούρδοι πραγματοποιούν μεγάλες και μαζικές εκδηλώσεις.
Εμείς, οι Κούρδοι που ζούμε στην Ελλάδα, αρχίζουμε 3ήμερη απεργία πείνας στις 13 Φλεβάρη. Η απεργία πείνας θα πραγματοποιηθεί στον Προσφυγικό Καταυλισμό Λαυρίου, ενώ εμείς οι Κούρδοι που ζούμε στην Αθήνα σε ένδειξη αλληλεγγύης στο ελληνικό λαό θα συμμετέχουμε σε όλες τις εκδηλώσεις ενάντια στην οικονομική πολιτική και τα αντιλαϊκά μέτρα που επιβάλλονται. Στις 15 Φλεβάρη και ώρα 15.00 θα πραγματοποιήσουμε συγκέντρωση στην Πλατεία Κοτζιά και πορεία προς το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Περιμένουμε τον φίλο ελληνικό λαό και τους δημοκρατικούς φορείς να υποστηρίξουν αυτές τις εκδηλώσεις μας.
Fek-bal@hotmail.com
Kin. 6997312318
ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΟΥΡΔΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ
http://kurd-info.blogspot.com/
Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012
Oι ισορροπίες ανάμεσα στην ''ανατροπή'' και την εκτροπή είναι πολύ λεπτές - Μερικά πράγματα που δεν λέγονται. Ούτε για αστείο.
Φεβρουαρίου 14, 2012 2:06 μμ
Μερικά πράγματα δεν λέγονται. Ούτε για αστείο.
Συχνά άκουγε κανείς στα καφενεία ή στην αγορά, εύκολες κουβέντες του τύπου «μια χούντα σας χρειάζεται…». Μέχρι σήμερα, επρόκειτο μόνο για ένα κακόγουστο αστείο που αφορούσε διάφορους κρυπτονοσταλγούς, ή απελπισμένους και αβοήθητους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας. Σήμερα δεν είναι.
Σήμερα, ούτως ή άλλως, η κολοβωμένη 3η Ελληνική Δημοκρατία πνέει τα λοίσθια και αμφισβητείται ανοιχτά από τους κρατούντες. «Λαϊκισμός οι εκλογές», «Επικίνδυνος ο λαός»… Τέτοια υποστηρίζουν οι σκληροπυρηνικοί εκσυγχρονιστές, θέτοντας το ιδεολογικό θεμέλιο για την ολοκληρωτική απαξίωση της ήδη κουτσουρεμένης και στρεβλής λαϊκής βούλησης.
Ταυτόχρονα, τελούμε υπό μια κυβέρνηση η οποία δεν έχει ψηφιστεί και η οποία κινείται στα όρια της νομιμότητας και έξω από κάθε νομιμοποίηση, ενώ με τις αποφάσεις της έχει μεταβάλει το Σύνταγμα σ’ ένα πουκάμισο αδειανό.
Μέσα σ’ αυτήν την κατάσταση πόσο πιθανή είναι μια εκτροπή; Τι θα γίνει, για παράδειγμα σ’ ένα σενάριο άτακτης χρεοκοπίας, αν καίγεται η Αθήνα επί μέρες ολόκληρες; Δεν θα κατεβάσει ο Πάγκαλος τα «τανκς» για να φυλάξει τις Τράπεζες; Ή μήπως τα ΜΑΤ θα συνεχίσουν το δόγμα του ήπιου (που τις περισσότερες φορές καθόλου ήπιο δεν είναι) σακατέματος και της ασφυξίας από τα δακρυγόνα; Νομίζουμε ότι μόνον μέχρι εκεί μπορούν να φτάσουν;
Όπως καταλαβαίνετε οι ισορροπίες ανάμεσα στην «ανατροπή» και την εκτροπή είναι πολύ λεπτές. Ιδιαίτερα αν ακούγονται και –πολύ χειρότερα– αν δοκιμάζονται πράξεις γενικευμένης αποσταθεροποίησης, σαν αυτή με την οποία δοκίμασε να παίξει ένα κομμάτι του αντιεξουσιαστικού χώρου την Κυριακή (ως πρόβα τζενεράλε;).
Στο ίδιο μήκος κύματος ήρθε την άλλη μέρα ο Καζάκης να δώσει άλλη μια διάσταση, πιο πολιτική, αυτών των τάσεων. Σε μια συνέντευξη που έδωσε για το newsbomb.gr, στον δημοσιογράφο Γιώργο Χριστοφορίδη, ζήτησε από την αστυνομία (ναι, την ίδια αστυνομία που οργίασε στις διαδηλώσεις της Κυριακής, μεταξύ άλλων πάνω και στο Μέτωπό του, το ΕΠΑΜ) και τον στρατό να συλλάβουν τον πρωθυπουργό, ενώ κάλεσε τη «διοίκηση» (δηλαδή τον κρατικό μηχανισμό» να αναλάβει την εξουσία! Ο ολοκληρωτισμός αυτός είναι ταυτόχρονα προϊόν απελπισίας και εγγενές στοιχείο ενός ανέξοδου λαϊκισμού. Γιατί δεν του βγαίνει η δραχμή (την οποία διακαώς επιθυμούν οι Γερμανοί) απ’ τη μια και, γιατί από την άλλη, αφού δεν του βγαίνει πρέπει να βρει κάτι άλλο χιμαιρικό και θεαματικό για να συσπειρώσει τους δικούς του.
Πέρα από αυτά, όμως, το ολίσθημά του είναι βαρύτατο, γιατί είναι ο πρώτος που θέτει στο δημόσιο λόγο μια λογική κατάστασης εκτάκτου ανάγκης και βίαιης ανατροπής από τα πάνω. Και να μαστε σίγουροι ότι σ’ αυτή τη λογική θα τσιμπήσουν διάφοροι από εδώ και πέρα, με διαφορετικά κίνητρα, από τον Καρατζαφέρη και τη Χρυσή Αυγή που ενισχύεται μέχρι τη Διαμαντοπούλου και τον Βορίδη. Οι Γερμανοί, πάντως, δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα με μια τέτοια εξέλιξη.
Το έργο που πάει να παιχτεί είναι πολύ παλιό και το έχουμε δει δεκάδες φορές. Το έχει δε περιγράψει πολύ καλά ο Μαρξ στην περίφημη 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη: Όταν οι αντίπαλες δυνάμεις αδυνατούν να δώσουν μια λύση στην αποσταθεροποίηση, ακόμα και μέσα από τη σύγκρουση, παρεμβαίνει το Κράτος, ως «ανεξάρτητος παράγων» και επιβάλει διά του ξίφους τη δικιά του λύση. Εδώ βέβαια δεν έχουμε μια διοικητική κρατική τάξη που να είναι σε θέση να επιβάλει κάτι τέτοιο. Όμως, διαθέτουμε ακόμα κατασταλτικούς και στρατιωτικούς μηχανισμούς που θα μπορούσαν να κινητοποιηθούν, ιδιαίτερα αν ενεργοποιηθούν από διάφορα ντόπια και ξένα συμφέροντα – που υπάρχουν και λειτουργούν ανοικτά τώρα που οι μάσκες έχουν πέσει. Και να είμαστε βέβαιοι, ιδιαίτερα αν υπάρξει διευρυμένη αποσταθεροποίηση εν μέσω μιας χρεοκοπίας, ότι τέτοιες πρωτοβουλίες θα βρουν πολλούς υποστηρικτές από τα κατεστραμμένα μικροαστικά και λαϊκά στρώματα – γιατί πάντα, όταν το χάος κυριαρχεί σε μια κοινωνία, πρώτα την πληρώνουν οι φτωχοί. Ο καθείς λοιπόν, ας αναλάβει τις ευθύνες του γι’ αυτά που λέει κι αυτά που κάνει.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, οποιαδήποτε προσπάθεια ανατροπής του υφιστάμενου σάπιου πολιτικού καθεστώτος, η οποία ασφαλώς και είναι αναγκαίο να συντελεστεί, πρέπει να διαθέτει οργάνωση, σχέδιο και όραμα για τη χώρα. Ειδάλλως θα καταλήξει στο αντίθετό της…
Κίνηση Πολιτών Άρδην
www.ardin-rixi.gr
Μερικά πράγματα δεν λέγονται. Ούτε για αστείο.
Συχνά άκουγε κανείς στα καφενεία ή στην αγορά, εύκολες κουβέντες του τύπου «μια χούντα σας χρειάζεται…». Μέχρι σήμερα, επρόκειτο μόνο για ένα κακόγουστο αστείο που αφορούσε διάφορους κρυπτονοσταλγούς, ή απελπισμένους και αβοήθητους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας. Σήμερα δεν είναι.
Σήμερα, ούτως ή άλλως, η κολοβωμένη 3η Ελληνική Δημοκρατία πνέει τα λοίσθια και αμφισβητείται ανοιχτά από τους κρατούντες. «Λαϊκισμός οι εκλογές», «Επικίνδυνος ο λαός»… Τέτοια υποστηρίζουν οι σκληροπυρηνικοί εκσυγχρονιστές, θέτοντας το ιδεολογικό θεμέλιο για την ολοκληρωτική απαξίωση της ήδη κουτσουρεμένης και στρεβλής λαϊκής βούλησης.
Ταυτόχρονα, τελούμε υπό μια κυβέρνηση η οποία δεν έχει ψηφιστεί και η οποία κινείται στα όρια της νομιμότητας και έξω από κάθε νομιμοποίηση, ενώ με τις αποφάσεις της έχει μεταβάλει το Σύνταγμα σ’ ένα πουκάμισο αδειανό.
Μέσα σ’ αυτήν την κατάσταση πόσο πιθανή είναι μια εκτροπή; Τι θα γίνει, για παράδειγμα σ’ ένα σενάριο άτακτης χρεοκοπίας, αν καίγεται η Αθήνα επί μέρες ολόκληρες; Δεν θα κατεβάσει ο Πάγκαλος τα «τανκς» για να φυλάξει τις Τράπεζες; Ή μήπως τα ΜΑΤ θα συνεχίσουν το δόγμα του ήπιου (που τις περισσότερες φορές καθόλου ήπιο δεν είναι) σακατέματος και της ασφυξίας από τα δακρυγόνα; Νομίζουμε ότι μόνον μέχρι εκεί μπορούν να φτάσουν;
Όπως καταλαβαίνετε οι ισορροπίες ανάμεσα στην «ανατροπή» και την εκτροπή είναι πολύ λεπτές. Ιδιαίτερα αν ακούγονται και –πολύ χειρότερα– αν δοκιμάζονται πράξεις γενικευμένης αποσταθεροποίησης, σαν αυτή με την οποία δοκίμασε να παίξει ένα κομμάτι του αντιεξουσιαστικού χώρου την Κυριακή (ως πρόβα τζενεράλε;).
Στο ίδιο μήκος κύματος ήρθε την άλλη μέρα ο Καζάκης να δώσει άλλη μια διάσταση, πιο πολιτική, αυτών των τάσεων. Σε μια συνέντευξη που έδωσε για το newsbomb.gr, στον δημοσιογράφο Γιώργο Χριστοφορίδη, ζήτησε από την αστυνομία (ναι, την ίδια αστυνομία που οργίασε στις διαδηλώσεις της Κυριακής, μεταξύ άλλων πάνω και στο Μέτωπό του, το ΕΠΑΜ) και τον στρατό να συλλάβουν τον πρωθυπουργό, ενώ κάλεσε τη «διοίκηση» (δηλαδή τον κρατικό μηχανισμό» να αναλάβει την εξουσία! Ο ολοκληρωτισμός αυτός είναι ταυτόχρονα προϊόν απελπισίας και εγγενές στοιχείο ενός ανέξοδου λαϊκισμού. Γιατί δεν του βγαίνει η δραχμή (την οποία διακαώς επιθυμούν οι Γερμανοί) απ’ τη μια και, γιατί από την άλλη, αφού δεν του βγαίνει πρέπει να βρει κάτι άλλο χιμαιρικό και θεαματικό για να συσπειρώσει τους δικούς του.
Πέρα από αυτά, όμως, το ολίσθημά του είναι βαρύτατο, γιατί είναι ο πρώτος που θέτει στο δημόσιο λόγο μια λογική κατάστασης εκτάκτου ανάγκης και βίαιης ανατροπής από τα πάνω. Και να μαστε σίγουροι ότι σ’ αυτή τη λογική θα τσιμπήσουν διάφοροι από εδώ και πέρα, με διαφορετικά κίνητρα, από τον Καρατζαφέρη και τη Χρυσή Αυγή που ενισχύεται μέχρι τη Διαμαντοπούλου και τον Βορίδη. Οι Γερμανοί, πάντως, δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα με μια τέτοια εξέλιξη.
Το έργο που πάει να παιχτεί είναι πολύ παλιό και το έχουμε δει δεκάδες φορές. Το έχει δε περιγράψει πολύ καλά ο Μαρξ στην περίφημη 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη: Όταν οι αντίπαλες δυνάμεις αδυνατούν να δώσουν μια λύση στην αποσταθεροποίηση, ακόμα και μέσα από τη σύγκρουση, παρεμβαίνει το Κράτος, ως «ανεξάρτητος παράγων» και επιβάλει διά του ξίφους τη δικιά του λύση. Εδώ βέβαια δεν έχουμε μια διοικητική κρατική τάξη που να είναι σε θέση να επιβάλει κάτι τέτοιο. Όμως, διαθέτουμε ακόμα κατασταλτικούς και στρατιωτικούς μηχανισμούς που θα μπορούσαν να κινητοποιηθούν, ιδιαίτερα αν ενεργοποιηθούν από διάφορα ντόπια και ξένα συμφέροντα – που υπάρχουν και λειτουργούν ανοικτά τώρα που οι μάσκες έχουν πέσει. Και να είμαστε βέβαιοι, ιδιαίτερα αν υπάρξει διευρυμένη αποσταθεροποίηση εν μέσω μιας χρεοκοπίας, ότι τέτοιες πρωτοβουλίες θα βρουν πολλούς υποστηρικτές από τα κατεστραμμένα μικροαστικά και λαϊκά στρώματα – γιατί πάντα, όταν το χάος κυριαρχεί σε μια κοινωνία, πρώτα την πληρώνουν οι φτωχοί. Ο καθείς λοιπόν, ας αναλάβει τις ευθύνες του γι’ αυτά που λέει κι αυτά που κάνει.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, οποιαδήποτε προσπάθεια ανατροπής του υφιστάμενου σάπιου πολιτικού καθεστώτος, η οποία ασφαλώς και είναι αναγκαίο να συντελεστεί, πρέπει να διαθέτει οργάνωση, σχέδιο και όραμα για τη χώρα. Ειδάλλως θα καταλήξει στο αντίθετό της…
Κίνηση Πολιτών Άρδην
www.ardin-rixi.gr
Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012
Η Ανεξάρτητη Φοιτητική Παράταξη Κυπρίων ''Επαλξη'' χαιρετίζει το σημερινό αγώνα των Ελλαδιτών αδελφών της
13 Φεβρουαρίου, 2012
“Ναι σε όλα!”
"Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
εσύ κοιτάς τ’ αρχαία σου στολίδια
και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς"
Αναμφίβολα η Ελλάδα περνάει, εδώ και καιρό, τις πιο κρίσιμες στιγμές της νεότερής μας ιστορίας. Η 12η Φεβρουαρίου και η ψήφιση του νέου Μνημονίου θα αποτελέσει ίσως την καταδίκη της χώρας μας στις ορέξεις των δήμιων του ΔΝΤ, της Μέρκελ και των δοσιλόγων τους. Η μείωση του κατωτάτου μισθού, που θα οδηγήσει περισσότερους Έλληνες στη φτώχεια, το ξεπούλημα της αξιοπρέπειας του λαού και η κοροϊδία ότι τα νέα μέτρα είναι η λύση για την αποφυγή της χρεοκοπίας, αποδεικνύουν την πραγματική κατάσταση της μάνας Ελλάδας. Ουσιαστικά, αυτό που συζήτησαν στη βουλή "των Ελλήνων", οι εκπρόσωποι του λαού, όλη τη μέρα, είναι ξεκάθαρα το ξεπούλημα του ελληνικού λαού και της αξιοπρέπειας του.
Η κοινωνική αναταραχή που επικράτησε και επικρατεί, δεν φαίνεται να πτοεί τους πλείστους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας, της Δημοκρατικής Συμμαχίας και τους κυρίους Βορίδη και Γεωργιάδη του "πατριωτικού" ΛΑΟΣ, που ακολούθησαν αυτό που απαιτεί η αληθινή τους ιδιότητα. Έσπρωξαν το λαό της Ελλάδας στο έλεος της καταστροφής και της φτώχειας, κατάφεραν να πουλήσουν τους νέους της χώρας, οι οποίοι στην ήδη επαναλαμβανόμενη ιστορία, ετοιμάζονται, χωρίς άλλη επιλογή, να γευτούν το ψωμί της ξενιτιάς. Η νέα δανειακή σύμβαση, που υπερψηφίστηκε, μπορεί να χαρακτηριστεί ως το βήμα πριν την κατάρρευση, αφού στο τούνελ που λέγεται ελληνική κρίση δεν φαίνεται να υπάρχει φως.
Η φλεγόμενη Αθήνα, η επεισοδιακή Θεσσαλονίκη και οι κινητοποιήσεις στις άλλες πόλεις, θα είναι τα εξώφυλλα στις εφημερίδες της Δευτέρας και οι δεκάδες πυρκαγιές στο κέντρο της πρωτεύουσας, θα μας θυμίσουν τι αληθινά συμβαίνει στην Ελλάδα μας. Οι χιλιάδες λαού που κατέβηκαν στο δρόμο το απόγευμα της Κυριακής, για ακόμα μια φορά, έφυγαν με σκυμμένο κεφάλι προς το σπίτι τους, σημειώνοντας ακόμα μια ήττα. Η καταστολή των δυνάμεων ασφαλείας, που απ’ ότι φαίνεται λαμβάνουν εντολές μόνο από υψηλά ιστάμενους Ευρωπαίους, έδωσε δυναμικά το παρόν της και πλάι στα φλεγόμενα κτήρια, κατάφερε να πρωταγωνιστήσει για ακόμα μια φορά.
Εν τέλει, αυτό που μας απομένει, είναι να κατανοήσουμε πως η μόνη ελπίδα είναι ο αγώνας μέχρις εσχάτων για την ελευθερία μας. Οφείλουμε να αντισταθούμε στη νέα προδοσία και στη νέα κατοχή που υφίσταται ο ελληνικός λαός και η χώρα μας. Πρέπει να βρούμε τη διέξοδο και να κάνουμε την οργή μας πράξη έως ότου επανακτήσουμε τη λαϊκή μας κυριαρχία και την εθνική μας ανεξαρτησία (σε Ελλάδα και Κύπρο), χωρίς να ξεχνούμε πως Ελλάδα και Κύπρος είναι ένας λαός και μόνο με κοινό αγώνα θα οδηγηθούμε σε ένα πιο ελπιδοφόρο και πιο ελληνικό μέλλον.
Για ‘μας τους Κύπριους, στην (εν πολλοίς) ξεχασμένη τούτη εσχατιά του Ελληνισμού, η Ελλάδα εσήμαινε Φως. Το ιερό Φως που μας οδηγούσε σαν φάρος για να μην ξεχνούμε τον προορισμό μας. Η Ελλάδα σήμερα καίγεται. Ας φέρει τούτη η φωτιά ένα νέο φως, ένα φως ελληνικό, που θα σηματοδοτήσει μια νέα αρχή για τον Ελληνισμό…
Καλόν αγώναν Έλληνες…
http://epalxi.net
“Ναι σε όλα!”
"Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
εσύ κοιτάς τ’ αρχαία σου στολίδια
και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς"
Αναμφίβολα η Ελλάδα περνάει, εδώ και καιρό, τις πιο κρίσιμες στιγμές της νεότερής μας ιστορίας. Η 12η Φεβρουαρίου και η ψήφιση του νέου Μνημονίου θα αποτελέσει ίσως την καταδίκη της χώρας μας στις ορέξεις των δήμιων του ΔΝΤ, της Μέρκελ και των δοσιλόγων τους. Η μείωση του κατωτάτου μισθού, που θα οδηγήσει περισσότερους Έλληνες στη φτώχεια, το ξεπούλημα της αξιοπρέπειας του λαού και η κοροϊδία ότι τα νέα μέτρα είναι η λύση για την αποφυγή της χρεοκοπίας, αποδεικνύουν την πραγματική κατάσταση της μάνας Ελλάδας. Ουσιαστικά, αυτό που συζήτησαν στη βουλή "των Ελλήνων", οι εκπρόσωποι του λαού, όλη τη μέρα, είναι ξεκάθαρα το ξεπούλημα του ελληνικού λαού και της αξιοπρέπειας του.
Η κοινωνική αναταραχή που επικράτησε και επικρατεί, δεν φαίνεται να πτοεί τους πλείστους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας, της Δημοκρατικής Συμμαχίας και τους κυρίους Βορίδη και Γεωργιάδη του "πατριωτικού" ΛΑΟΣ, που ακολούθησαν αυτό που απαιτεί η αληθινή τους ιδιότητα. Έσπρωξαν το λαό της Ελλάδας στο έλεος της καταστροφής και της φτώχειας, κατάφεραν να πουλήσουν τους νέους της χώρας, οι οποίοι στην ήδη επαναλαμβανόμενη ιστορία, ετοιμάζονται, χωρίς άλλη επιλογή, να γευτούν το ψωμί της ξενιτιάς. Η νέα δανειακή σύμβαση, που υπερψηφίστηκε, μπορεί να χαρακτηριστεί ως το βήμα πριν την κατάρρευση, αφού στο τούνελ που λέγεται ελληνική κρίση δεν φαίνεται να υπάρχει φως.
Η φλεγόμενη Αθήνα, η επεισοδιακή Θεσσαλονίκη και οι κινητοποιήσεις στις άλλες πόλεις, θα είναι τα εξώφυλλα στις εφημερίδες της Δευτέρας και οι δεκάδες πυρκαγιές στο κέντρο της πρωτεύουσας, θα μας θυμίσουν τι αληθινά συμβαίνει στην Ελλάδα μας. Οι χιλιάδες λαού που κατέβηκαν στο δρόμο το απόγευμα της Κυριακής, για ακόμα μια φορά, έφυγαν με σκυμμένο κεφάλι προς το σπίτι τους, σημειώνοντας ακόμα μια ήττα. Η καταστολή των δυνάμεων ασφαλείας, που απ’ ότι φαίνεται λαμβάνουν εντολές μόνο από υψηλά ιστάμενους Ευρωπαίους, έδωσε δυναμικά το παρόν της και πλάι στα φλεγόμενα κτήρια, κατάφερε να πρωταγωνιστήσει για ακόμα μια φορά.
Εν τέλει, αυτό που μας απομένει, είναι να κατανοήσουμε πως η μόνη ελπίδα είναι ο αγώνας μέχρις εσχάτων για την ελευθερία μας. Οφείλουμε να αντισταθούμε στη νέα προδοσία και στη νέα κατοχή που υφίσταται ο ελληνικός λαός και η χώρα μας. Πρέπει να βρούμε τη διέξοδο και να κάνουμε την οργή μας πράξη έως ότου επανακτήσουμε τη λαϊκή μας κυριαρχία και την εθνική μας ανεξαρτησία (σε Ελλάδα και Κύπρο), χωρίς να ξεχνούμε πως Ελλάδα και Κύπρος είναι ένας λαός και μόνο με κοινό αγώνα θα οδηγηθούμε σε ένα πιο ελπιδοφόρο και πιο ελληνικό μέλλον.
Για ‘μας τους Κύπριους, στην (εν πολλοίς) ξεχασμένη τούτη εσχατιά του Ελληνισμού, η Ελλάδα εσήμαινε Φως. Το ιερό Φως που μας οδηγούσε σαν φάρος για να μην ξεχνούμε τον προορισμό μας. Η Ελλάδα σήμερα καίγεται. Ας φέρει τούτη η φωτιά ένα νέο φως, ένα φως ελληνικό, που θα σηματοδοτήσει μια νέα αρχή για τον Ελληνισμό…
Καλόν αγώναν Έλληνες…
http://epalxi.net
''Πύρρεια'' νίκη
Δευτέρα, Φεβρουάριος 13
"Πύρρεια" νίκη....
Η κυβέρνηση κέρδισε τη κοινοβουλευτική μάχη της 12ης Φεβρουαρίου και «πέρασε» το νέο μνημόνιο, όμως ο Παπαδήμας θα μπορούσε να πει ό,τι είπε ο Πύρρος, βασιλιάς της Ηπείρου , ύστερα από μια νικηφόρα μάχη με τους Ρωμαίους : «Άλλη μια τέτοια νίκη και χαθήκαμε…» Γιατί η νίκη του Παπαδήμου και των υπόλοιπων ντελιβεράδων της Τρόϊκας ήταν Πύρρεια, ενώ για πρώτη φορά συνοδεύτηκε από τέτοιας έκτασης καταστροφές και εμπρησμούς.
Δεν υιοθέτησα ποτέ κι ούτε τώρα πρόκειται να υιοθετήσω τις συνωμοσιολογικές ερμηνείες των εμπρησμών και βανδαλισμών, ούτε μετανιώνω που από το βήμα διαφόρων εντύπων όπως και από αυτό τον ιστότοπο διατύπωσα απόψεις για την συμφιλίωση των πολιτικών δρώμενων με τις γενικότερες ανάγκες του αθηναϊκού κέντρου – για διαδηλώσεις που δεν προκαλούν ζημιές και κυκλοφοριακά εμφράγματα. Θα έλεγα όμως ότι στη νέα κατάσταση της οιονεί κατοχής της χώρας από τους τροϊκανούς και τους εγχώριους κουϊσλιγκ, ισχύει πλέον το ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ. Οι «παράπλευρες απώλειες» είναι αναπόφευκτες.
Οι Ρώσοι πυρπόλησαν ολόκληρες πόλεις και υποδομές το 1812, για να μην πέσουν στα χέρια των Γάλλων εισβολέων. Ο Βάγκνερ στο «Δακτυλίδι των Νιμπελούγκεν» έδωσε μια γερμανική εκδοχή του πνεύματος της αυτοθυσίας, που καταλήγει σε αυτοπυρπόληση. Ο καλόγερος Σαμουήλ αυτοανατινάχθηκε και ανατίναξε το Κούγκι - ένα χώρο που αν υπήρχε σήμερα , ενδεχομένως να ήταν υπό την προστασία της ΟΥΝΕΣΚΟ...
Οι υπεύθυνοι για τα δεινά της χώρας, θα πρέπει να καταλάβουν ότι το Κούγκι μπορεί να γίνει κάτι περισσότερο από στοιχείο της ιστορίας του τόπου – δηλαδή μοτίβο του μέλλοντός του. Ότι οι γερμαναράδες και οι ντόπιοι προδότες μπορεί κάποτε να βρεθούν σε καταστάσεις καμένης γης.
Όπως τόσοι πολίτες, εκφράζω κι εγώ τη λύπη μου στους απλούς ανθρώπους που έχασαν τις περιουσίες τους και υπέστησαν ζημιές. Όμως σε τούτη τη δύσκολη ώρα, καλούνται κι αυτοί να μπουν σε σκέψεις για την ευθύνη των «σωτήρων» τους, που ανέλαβαν να σώσουν τη χώρα καταστρέφοντας τους κατοίκους της ! Που περιφέρουν από ομιλία σε ομιλία την έννοια της χώρας σαν ένα πουκάμισο αδειανό.. Που λειτουργούν παρά την διαχρονική επιταγή του Περικλέους στον «Επιτάφιο» : ΑΝΔΡΕΣ ΓΑΡ ΠΟΛΙΣ ! Ή , με τους όρους που έθεσε το ζήτημα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο πρεσβύτερος, το 1974, εξαγγέλλοντας την ίδρυση της παράταξής του :
«Η Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξη που ταυτίζει το έθνος με το λαό, την πατρίδα με τους ανθρώπους της, την πολιτεία με τους πολίτες της, ...."
ΥΓ. Επί τρία περίπου χρόνια, ο ιστότοπος αυτός λειτουργούσε με την προμετωπίδα : «Για μια οικολογία εναντίον της Νέας Τάξης. Με Δημοκρατία και Πολιτισμό. Χωρίς σοβαροφάνεια και σοφολογιωτατισμούς». Από σήμερα η προμετωπίδα αλλάζει. Γιατί όλοι πρέπει να αλλάξουμε και να εργαστούμε πιο δυνατά και άμεσα, για το μεγάλο αντικατοχικό κίνημα.
Αναρτήθηκε από oikoparaxenos στις 10:22 π.μ.
http://oikonikipragmatikotita.blogspot.com
"Πύρρεια" νίκη....
Η κυβέρνηση κέρδισε τη κοινοβουλευτική μάχη της 12ης Φεβρουαρίου και «πέρασε» το νέο μνημόνιο, όμως ο Παπαδήμας θα μπορούσε να πει ό,τι είπε ο Πύρρος, βασιλιάς της Ηπείρου , ύστερα από μια νικηφόρα μάχη με τους Ρωμαίους : «Άλλη μια τέτοια νίκη και χαθήκαμε…» Γιατί η νίκη του Παπαδήμου και των υπόλοιπων ντελιβεράδων της Τρόϊκας ήταν Πύρρεια, ενώ για πρώτη φορά συνοδεύτηκε από τέτοιας έκτασης καταστροφές και εμπρησμούς.
Δεν υιοθέτησα ποτέ κι ούτε τώρα πρόκειται να υιοθετήσω τις συνωμοσιολογικές ερμηνείες των εμπρησμών και βανδαλισμών, ούτε μετανιώνω που από το βήμα διαφόρων εντύπων όπως και από αυτό τον ιστότοπο διατύπωσα απόψεις για την συμφιλίωση των πολιτικών δρώμενων με τις γενικότερες ανάγκες του αθηναϊκού κέντρου – για διαδηλώσεις που δεν προκαλούν ζημιές και κυκλοφοριακά εμφράγματα. Θα έλεγα όμως ότι στη νέα κατάσταση της οιονεί κατοχής της χώρας από τους τροϊκανούς και τους εγχώριους κουϊσλιγκ, ισχύει πλέον το ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ. Οι «παράπλευρες απώλειες» είναι αναπόφευκτες.
Οι Ρώσοι πυρπόλησαν ολόκληρες πόλεις και υποδομές το 1812, για να μην πέσουν στα χέρια των Γάλλων εισβολέων. Ο Βάγκνερ στο «Δακτυλίδι των Νιμπελούγκεν» έδωσε μια γερμανική εκδοχή του πνεύματος της αυτοθυσίας, που καταλήγει σε αυτοπυρπόληση. Ο καλόγερος Σαμουήλ αυτοανατινάχθηκε και ανατίναξε το Κούγκι - ένα χώρο που αν υπήρχε σήμερα , ενδεχομένως να ήταν υπό την προστασία της ΟΥΝΕΣΚΟ...
Οι υπεύθυνοι για τα δεινά της χώρας, θα πρέπει να καταλάβουν ότι το Κούγκι μπορεί να γίνει κάτι περισσότερο από στοιχείο της ιστορίας του τόπου – δηλαδή μοτίβο του μέλλοντός του. Ότι οι γερμαναράδες και οι ντόπιοι προδότες μπορεί κάποτε να βρεθούν σε καταστάσεις καμένης γης.
Όπως τόσοι πολίτες, εκφράζω κι εγώ τη λύπη μου στους απλούς ανθρώπους που έχασαν τις περιουσίες τους και υπέστησαν ζημιές. Όμως σε τούτη τη δύσκολη ώρα, καλούνται κι αυτοί να μπουν σε σκέψεις για την ευθύνη των «σωτήρων» τους, που ανέλαβαν να σώσουν τη χώρα καταστρέφοντας τους κατοίκους της ! Που περιφέρουν από ομιλία σε ομιλία την έννοια της χώρας σαν ένα πουκάμισο αδειανό.. Που λειτουργούν παρά την διαχρονική επιταγή του Περικλέους στον «Επιτάφιο» : ΑΝΔΡΕΣ ΓΑΡ ΠΟΛΙΣ ! Ή , με τους όρους που έθεσε το ζήτημα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο πρεσβύτερος, το 1974, εξαγγέλλοντας την ίδρυση της παράταξής του :
«Η Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξη που ταυτίζει το έθνος με το λαό, την πατρίδα με τους ανθρώπους της, την πολιτεία με τους πολίτες της, ...."
ΥΓ. Επί τρία περίπου χρόνια, ο ιστότοπος αυτός λειτουργούσε με την προμετωπίδα : «Για μια οικολογία εναντίον της Νέας Τάξης. Με Δημοκρατία και Πολιτισμό. Χωρίς σοβαροφάνεια και σοφολογιωτατισμούς». Από σήμερα η προμετωπίδα αλλάζει. Γιατί όλοι πρέπει να αλλάξουμε και να εργαστούμε πιο δυνατά και άμεσα, για το μεγάλο αντικατοχικό κίνημα.
Αναρτήθηκε από oikoparaxenos στις 10:22 π.μ.
http://oikonikipragmatikotita.blogspot.com
Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012
Petre Ignatencu: Πραγματική κυβέρνηση της Ρουμανίας είναι το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα
Petre Ignatencu: Πραγματική κυβέρνηση της Ρουμανίας είναι το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα
Γραμμένο από Σύνταξη Σάββατο, 11 Φεβρουάριος 2012 16:50
Συνέντευξη στον Πέτρο Αλ Αχμάρ. Στη Ρουμανία, την τρίτη ευρωπαϊκή χώρα που «αγκαλιάστηκε» από το ΔΝΤ, το λαϊκό κίνημα ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές απέδειξε πως όταν ο λαός θέλει, μπορεί, πετυχαίνοντας μετά από 24 ημέρες διαδηλώσεων την πρώτη, μερική πολιτική του νίκη: την παραίτηση της κυβέρνησης του Εμίλ Μποκ.
Η κυβέρνηση που έφυγε για να αποφευχθεί «η πολιτική και κοινωνική κρίση», άφησε, πράγματι, πίσω της συντρίμμια: ο ΦΠΑ από 19% σε 24%, οι συντάξεις μειωμένες κατά 15%, όπως και οι μισθοί των κρατικών υπαλλήλων κατά 25%, ενώ δεν γλίτωσε τελικά και ο Εργατικός Κώδικας των ιδιωτικών υπαλλήλων, δύο χρόνια μετά την έλευση του πακέτου «βοήθειας των 20 δισ. δολαρίων του ΔΝΤ, παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις.
Οι διαδηλωτές, αγνοώντας τις προκλήσεις των Ρουμάνων «Πάγκαλων», όπως τον εκπρόσωπο του κυβερνητικού κόμματος Sever Voinescu-Cotoi που τους χαρακτήριζε «νευρωτικούς», αλλά και τις αντίξοες καιρικές συνθήκες (-20ºC), πλέον στρέφουν τα πυρά τους ενάντια και στη νέα «κυβέρνηση-μαριονέτα», όπως την αποκαλούν, με επικεφαλής τον εντολοδόχο Μιχάι Ράζβαν Ουνγκουρεάνου, πρώην υπουργό Εξωτερικών το 2004-2007 και επικεφαλής της ρουμανικής διεθνούς αντικατασκοπείας. Ζητώντας μια «δημοκρατική κυβέρνηση», καθώς τα αντιλαϊκά μέτρα υιοθετήθηκαν με τη «συνήθη» συνταγματική εκτροπή, απαιτούν την παραίτηση του προέδρου Μπασέσκου και την ανατροπή όλου του «μνημονιακού» πολιτικού συστήματος και όχι απλώς της τρικομματικής κυβέρνησης. Για την πολιτική κατάσταση και το λαϊκό κίνημα στη Ρουμανία, μίλησε στο Δρόμο ο Petre Ignatencu, πρόεδρος του Ρουμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος (Επιτροπή Αναδιοργάνωσης), ο οποίος ηγείται επίσης της Επιτροπής Ρουμανο-Βενεζουελάνικης Φιλίας, του Συλλόγου «Τσε Γκεβάρα», της Επιτροπής Ρουμανορωσικής φιλίας και της Αγωνιστικής Επιτροπής Ισότητας, Ειρήνης και Κοινωνικής Προόδου Scanteia.
Ποιος ήταν ο κύριος λόγος που ο κόσμος βγήκε στους δρόμους, πριν από λίγες εβδομάδες; Ήταν μόνο η παραίτηση του υφυπουργού Υγείας Αραφάτ ή κάτι παραπάνω;
Η παραίτηση του Αραφάτ, ως ένδειξη διαμαρτυρίας ενόψει της κατάθεσης νομοσχεδίου για την περαιτέρω ιδιωτικοποίησης της Υγείας, ήταν απλώς η «σπίθα» που άναψε τη «φωτιά» των διαμαρτυριών. Πλέον βρισκόμαστε στην 28η ημέρα των διαμαρτυριών. Κατ' εμάς, αυτό σημαίνει πως ο ρουμανικός λαός αρχίζει να συνειδητοποιεί, τελικά, τι σημαίνει ο διεθνής χρηματιστικός ιμπεριαλισμός, που εκπροσωπείται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα. Αρχίζει να καταλαβαίνει πως όλοι οι πολιτικοί που κυριάρχησαν μετά το 1989 ήταν λακέδες του καπιταλισμού. Τώρα, ο πρόεδρος Μπασέσκου ήταν απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Να γιατί οι διαδηλωτές ζητούσαν την παραίτησή του. Αυτό το αίτημα είναι το κύριο, αυτό που ζητούν όλοι.
Ποια είναι η κατάσταση του προοδευτικού λαϊκού κινήματος στη Ρουμανία (συνδικάτα, κομμουνιστικό κίνημα κ.λπ.); Ο κόσμος το εμπιστεύεται μετά το 1989 ή όχι; Με την έλευση του ΔΝΤ ο κόσμος οργανώνεται περισσότερο;
Το συνδικαλιστικό και γενικότερα το προοδευτικό κίνημα, νοούμενο ως αντικαπιταλιστικό κίνημα, είναι σε φάση ανασυγκρότησης και αποσαφήνισης στόχων. Οι δε σχέσεις του ΔΝΤ με τη Ρουμανία, θα πρέπει να πω πως δεν είναι νέες. Πριν από το 1989, το προηγούμενο καθεστώς αποφάσισε να αποπληρώσει το χρέος νωρίτερα του προβλεπόμενου, καθώς το ΔΝΤ ήθελε να προσθέσει, πέραν των συνήθων όρων μιας δανειακής σύμβασης, και πολιτικούς όρους, οι οποίοι, αν γίνονταν αποδεκτοί, θα έπλητταν περαιτέρω την ανεξαρτησία της Ρουμανίας. Μετά το 1989, οι νέοι κυβερνώντες, αποτελούμενοι από λακέδες δίχως εθνική αξιοπρέπεια, αποδέχονταν με ζήλο τον έναν όρο μετά τον άλλο. Η πραγματική κυβέρνηση της Ρουμανίας είναι το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα. Οι Ρουμάνοι ηγέτες υπακούν στις εντολές του Jeffrey Franks (σ.μετ.: ο αρχηγός της αντιπροσωπείας του ΔΝΤ στη Ρουμανία), σαν να ήταν ο πραγματικός πρόεδρος της χώρας. Φυσικά, δεν ομολογούν αυτό το προφανές γεγονός.
Πώς τροποποιήθηκε το πολιτικό σύστημα της Ρουμανίας τα χρόνια αυτά της επιτροπείας του ΔΝΤ; Μετά την πτώση της κυβέρνησης του Εμιλ Μποκ, θα μετασχηματιστεί εκ νέου;
Η νέα κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να συνεχίσει τις πολιτικές της προηγούμενης. Το νέο στοιχείο είναι πως η πλειοψηφία των υπουργών είναι νέοι ηλικιακά. Κάποιοι από αυτούς, μάλιστα, έχουν σπουδάσει σε ξένα πανεπιστήμια και έχουν ήδη υποστεί την «κατάλληλη» πλύση εγκεφάλου. Δεν αναμένουμε καμία αλλαγή στις σχέσεις με το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα και τις ΗΠΑ - δηλαδή τους πραγματικούς κυβερνήτες της χώρας, όπως και καμία βελτίωση της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης της εργατικής τάξης και του λαού, γενικότερα.
Ο κόσμος έχει πια μια αρνητική στάση έναντι της Ε.Ε.; Το οργανωμένο λαϊκό κίνημα έχει αντιτάξει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα που να αντιπαρατίθεται στον ευρωπαϊσμό ή ζήτησε μόνο την παραίτηση πολιτικών προσώπων;
Αν και η εμπιστοσύνη στην Ε.Ε. έχει σαφώς μειωθεί, δεν μπορούμε να πούμε ότι έχει γενικά μια αντί-Ε.Ε. στάση. Οι διαδηλωτές ζήτησαν την παραίτηση του Μπασέσκου και θεωρούν την παραίτηση της κυβέρνησης Μποκ μερική, μόνο, νίκη.
Μετά από όλα αυτά τα χρόνια άγριου καπιταλισμού, ο κόσμος νοσταλγεί το σύστημα που υπήρχε πριν από το 1989;
Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, το 60% του πληθυσμού θεωρεί το σοσιαλισμό καλύτερο σύστημα από τον καπιταλισμό. Πράγματι, υπάρχει νοσταλγία. Ακόμα και νέοι άνθρωποι, που δεν το γνώρισαν, θεωρούν το παλιό καθεστώς καλύτερο, παρά τα 22 χρόνια αντικομμουνιστικού παραληρήματος. Κλείνοντας, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τη συνέντευξη και να σας πω πως παρακολουθούμε στενά τα γεγονότα στην Ελλάδα, με αφορμή το χρέος. Θαυμάζουμε τη στάση των λαϊκών μαζών ενάντια στο ΔΝΤ και τους πολιτικούς ηγέτες που δημιούργησαν αυτό το χάλι. Πιστεύω πως αυτό θα σημάνει μια νέα αρχή για την Ελλάδα. Χαιρετίζουμε τον ηρωικό ελληνικό λαό που δεν δέχεται να γονατίσει μπροστά στους οικονομικούς του δολοφόνους. Υποστηρίζουμε τον αγώνα του για αξιοπρέπεια απέναντι σε έναν ισχυρό εχθρό - το διεθνή χρηματιστικό ιμπεριαλισμό.
Τελευταία τροποποίηση Σάββατο, 11 Φεβρουάριος 2012 16:56
από την ιστοσελίδα e-dromos.gr/
Γραμμένο από Σύνταξη Σάββατο, 11 Φεβρουάριος 2012 16:50
Συνέντευξη στον Πέτρο Αλ Αχμάρ. Στη Ρουμανία, την τρίτη ευρωπαϊκή χώρα που «αγκαλιάστηκε» από το ΔΝΤ, το λαϊκό κίνημα ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές απέδειξε πως όταν ο λαός θέλει, μπορεί, πετυχαίνοντας μετά από 24 ημέρες διαδηλώσεων την πρώτη, μερική πολιτική του νίκη: την παραίτηση της κυβέρνησης του Εμίλ Μποκ.
Η κυβέρνηση που έφυγε για να αποφευχθεί «η πολιτική και κοινωνική κρίση», άφησε, πράγματι, πίσω της συντρίμμια: ο ΦΠΑ από 19% σε 24%, οι συντάξεις μειωμένες κατά 15%, όπως και οι μισθοί των κρατικών υπαλλήλων κατά 25%, ενώ δεν γλίτωσε τελικά και ο Εργατικός Κώδικας των ιδιωτικών υπαλλήλων, δύο χρόνια μετά την έλευση του πακέτου «βοήθειας των 20 δισ. δολαρίων του ΔΝΤ, παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις.
Οι διαδηλωτές, αγνοώντας τις προκλήσεις των Ρουμάνων «Πάγκαλων», όπως τον εκπρόσωπο του κυβερνητικού κόμματος Sever Voinescu-Cotoi που τους χαρακτήριζε «νευρωτικούς», αλλά και τις αντίξοες καιρικές συνθήκες (-20ºC), πλέον στρέφουν τα πυρά τους ενάντια και στη νέα «κυβέρνηση-μαριονέτα», όπως την αποκαλούν, με επικεφαλής τον εντολοδόχο Μιχάι Ράζβαν Ουνγκουρεάνου, πρώην υπουργό Εξωτερικών το 2004-2007 και επικεφαλής της ρουμανικής διεθνούς αντικατασκοπείας. Ζητώντας μια «δημοκρατική κυβέρνηση», καθώς τα αντιλαϊκά μέτρα υιοθετήθηκαν με τη «συνήθη» συνταγματική εκτροπή, απαιτούν την παραίτηση του προέδρου Μπασέσκου και την ανατροπή όλου του «μνημονιακού» πολιτικού συστήματος και όχι απλώς της τρικομματικής κυβέρνησης. Για την πολιτική κατάσταση και το λαϊκό κίνημα στη Ρουμανία, μίλησε στο Δρόμο ο Petre Ignatencu, πρόεδρος του Ρουμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος (Επιτροπή Αναδιοργάνωσης), ο οποίος ηγείται επίσης της Επιτροπής Ρουμανο-Βενεζουελάνικης Φιλίας, του Συλλόγου «Τσε Γκεβάρα», της Επιτροπής Ρουμανορωσικής φιλίας και της Αγωνιστικής Επιτροπής Ισότητας, Ειρήνης και Κοινωνικής Προόδου Scanteia.
Ποιος ήταν ο κύριος λόγος που ο κόσμος βγήκε στους δρόμους, πριν από λίγες εβδομάδες; Ήταν μόνο η παραίτηση του υφυπουργού Υγείας Αραφάτ ή κάτι παραπάνω;
Η παραίτηση του Αραφάτ, ως ένδειξη διαμαρτυρίας ενόψει της κατάθεσης νομοσχεδίου για την περαιτέρω ιδιωτικοποίησης της Υγείας, ήταν απλώς η «σπίθα» που άναψε τη «φωτιά» των διαμαρτυριών. Πλέον βρισκόμαστε στην 28η ημέρα των διαμαρτυριών. Κατ' εμάς, αυτό σημαίνει πως ο ρουμανικός λαός αρχίζει να συνειδητοποιεί, τελικά, τι σημαίνει ο διεθνής χρηματιστικός ιμπεριαλισμός, που εκπροσωπείται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα. Αρχίζει να καταλαβαίνει πως όλοι οι πολιτικοί που κυριάρχησαν μετά το 1989 ήταν λακέδες του καπιταλισμού. Τώρα, ο πρόεδρος Μπασέσκου ήταν απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Να γιατί οι διαδηλωτές ζητούσαν την παραίτησή του. Αυτό το αίτημα είναι το κύριο, αυτό που ζητούν όλοι.
Ποια είναι η κατάσταση του προοδευτικού λαϊκού κινήματος στη Ρουμανία (συνδικάτα, κομμουνιστικό κίνημα κ.λπ.); Ο κόσμος το εμπιστεύεται μετά το 1989 ή όχι; Με την έλευση του ΔΝΤ ο κόσμος οργανώνεται περισσότερο;
Το συνδικαλιστικό και γενικότερα το προοδευτικό κίνημα, νοούμενο ως αντικαπιταλιστικό κίνημα, είναι σε φάση ανασυγκρότησης και αποσαφήνισης στόχων. Οι δε σχέσεις του ΔΝΤ με τη Ρουμανία, θα πρέπει να πω πως δεν είναι νέες. Πριν από το 1989, το προηγούμενο καθεστώς αποφάσισε να αποπληρώσει το χρέος νωρίτερα του προβλεπόμενου, καθώς το ΔΝΤ ήθελε να προσθέσει, πέραν των συνήθων όρων μιας δανειακής σύμβασης, και πολιτικούς όρους, οι οποίοι, αν γίνονταν αποδεκτοί, θα έπλητταν περαιτέρω την ανεξαρτησία της Ρουμανίας. Μετά το 1989, οι νέοι κυβερνώντες, αποτελούμενοι από λακέδες δίχως εθνική αξιοπρέπεια, αποδέχονταν με ζήλο τον έναν όρο μετά τον άλλο. Η πραγματική κυβέρνηση της Ρουμανίας είναι το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα. Οι Ρουμάνοι ηγέτες υπακούν στις εντολές του Jeffrey Franks (σ.μετ.: ο αρχηγός της αντιπροσωπείας του ΔΝΤ στη Ρουμανία), σαν να ήταν ο πραγματικός πρόεδρος της χώρας. Φυσικά, δεν ομολογούν αυτό το προφανές γεγονός.
Πώς τροποποιήθηκε το πολιτικό σύστημα της Ρουμανίας τα χρόνια αυτά της επιτροπείας του ΔΝΤ; Μετά την πτώση της κυβέρνησης του Εμιλ Μποκ, θα μετασχηματιστεί εκ νέου;
Η νέα κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να συνεχίσει τις πολιτικές της προηγούμενης. Το νέο στοιχείο είναι πως η πλειοψηφία των υπουργών είναι νέοι ηλικιακά. Κάποιοι από αυτούς, μάλιστα, έχουν σπουδάσει σε ξένα πανεπιστήμια και έχουν ήδη υποστεί την «κατάλληλη» πλύση εγκεφάλου. Δεν αναμένουμε καμία αλλαγή στις σχέσεις με το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα και τις ΗΠΑ - δηλαδή τους πραγματικούς κυβερνήτες της χώρας, όπως και καμία βελτίωση της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης της εργατικής τάξης και του λαού, γενικότερα.
Ο κόσμος έχει πια μια αρνητική στάση έναντι της Ε.Ε.; Το οργανωμένο λαϊκό κίνημα έχει αντιτάξει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα που να αντιπαρατίθεται στον ευρωπαϊσμό ή ζήτησε μόνο την παραίτηση πολιτικών προσώπων;
Αν και η εμπιστοσύνη στην Ε.Ε. έχει σαφώς μειωθεί, δεν μπορούμε να πούμε ότι έχει γενικά μια αντί-Ε.Ε. στάση. Οι διαδηλωτές ζήτησαν την παραίτηση του Μπασέσκου και θεωρούν την παραίτηση της κυβέρνησης Μποκ μερική, μόνο, νίκη.
Μετά από όλα αυτά τα χρόνια άγριου καπιταλισμού, ο κόσμος νοσταλγεί το σύστημα που υπήρχε πριν από το 1989;
Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, το 60% του πληθυσμού θεωρεί το σοσιαλισμό καλύτερο σύστημα από τον καπιταλισμό. Πράγματι, υπάρχει νοσταλγία. Ακόμα και νέοι άνθρωποι, που δεν το γνώρισαν, θεωρούν το παλιό καθεστώς καλύτερο, παρά τα 22 χρόνια αντικομμουνιστικού παραληρήματος. Κλείνοντας, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τη συνέντευξη και να σας πω πως παρακολουθούμε στενά τα γεγονότα στην Ελλάδα, με αφορμή το χρέος. Θαυμάζουμε τη στάση των λαϊκών μαζών ενάντια στο ΔΝΤ και τους πολιτικούς ηγέτες που δημιούργησαν αυτό το χάλι. Πιστεύω πως αυτό θα σημάνει μια νέα αρχή για την Ελλάδα. Χαιρετίζουμε τον ηρωικό ελληνικό λαό που δεν δέχεται να γονατίσει μπροστά στους οικονομικούς του δολοφόνους. Υποστηρίζουμε τον αγώνα του για αξιοπρέπεια απέναντι σε έναν ισχυρό εχθρό - το διεθνή χρηματιστικό ιμπεριαλισμό.
Τελευταία τροποποίηση Σάββατο, 11 Φεβρουάριος 2012 16:56
από την ιστοσελίδα e-dromos.gr/
Oταν οι κόμποι σπάνε το χτένι... του Ρούντι Ρινάλντι
Όταν οι κόμποι σπάνε το χτένι…
Γραμμένο από Ρούντι Ρινάλντι Παρασκευή, 03 Φεβρουάριος 2012 23:31
Η πανεθνική κρίση και ο αναγκαίος προσανατολισμός. του Ρούντι Ρινάλντι
Θέλουν να μας πείσουν ότι αυτές τις μέρες γίνονται διαπραγματεύσεις. Αυτό δεν είναι ακριβές. Οι εκβιαστές υποβάλλουν όρους, διαπραγματεύονται πιθανόν μεταξύ τους, αλλά οι εκβιαζόμενοι δεν προσέρχονται σε καμία διαπραγμάτευση. Οι δοτοί συνεργοί -κατοχικοί στην ουσία- εκπρόσωποι της χώρας-πειραματόζωου, προσέρχονται άβουλοι, μετά από επίδειξη ασυνάρτητης δουλικότητας, υπό την ιαχή του πληθωρικού Βενιζέλου «μέχρι την Κυριακή θα έχουν κλείσει όλα, τα καλαμπούρια τέλειωσαν».
Το βασικό πρόβλημα εκβιαστών και συνεργών είναι η διαχείριση της καταστροφής και τίποτα παραπάνω. Οι δανειστές με το αγγλικό Δίκαιο και την γερμανική επιτροπεία να βάλουν στο χέρι ολόκληρη την χώρα, να «πληρωθούν σε είδος», χωρίς πολλά τραντάγματα και οι συνεργοί να διασωθούν από την οργή και να μασκαρευτούν, ώστε να μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθεροι αποφεύγοντας γιαούρτια, αλεύρια, αποδοκιμασίες και άλλα πληβεία αντανακλαστικά. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, κ. Καψής, το δήλωσε άλλωστε καθαρά: «Έχουμε φθάσει στα όρια της επίσημης χρεοκοπίας». Η καταστροφή, η χρεοκοπία είναι κοντύτερα από ποτέ. Η διαχείριση της καταστροφής είναι το ζητούμενο για τους ιθύνοντες
Αφού, λοιπόν, τα καλαμπούρια τέλειωσαν και φθάνει το επίσημο μπουμπούνισμα της χρεοκοπίας, δυναμώνει το στοιχείο της αβεβαιότητας. Σε όλα τα επίπεδα. Τόσο για τις τύχες της χώρας όσο και ατομικά για τον καθένα. Κεντρικό στοιχείο η αβεβαιότητα και τα επακόλουθά τής ρευστότητα στο έπακρο, ασταθείς προσωρινές ισορροπίες, έλλειψη σχεδίων.
Παράλληλα, γίνονται κρυφές διεργασίες σε όλα τα επίπεδα. Υπάρχουν και θα εκδηλωθούν. Γίνονται διαπραγματεύσεις για τη ρότα της διακυβέρνησης, συγκρούσεις στο εσωτερικό κομμάτων, όπως και σε διάφορα επιτελεία των περισσότερων καθοριστικών παραγόντων.
Με τους όρους-τελεσίγραφα που θέτουν οι δανειστές (νέα δανειακή σύμβαση υπό αγγλικό Δίκαιο, γερμανική επιτροπεία, γραπτές δεσμεύσεις των ελληνικών κομμάτων) αποδεικνύεται πως δεν υπάρχει όριο κυριαρχίας. Έχει απολύτως καταλυθεί σε τέτοιο βαθμό που μέχρι και ο αρχιεπίσκοπος αναγκάστηκε να τοποθετηθεί και να προειδοποιήσει για τον κίνδυνο εκτροπής των πραγμάτων.
Στο πολιτικό σύστημα παρατείνεται ο επιθανάτιος ρόγχος. Επιδιώκεται από πολλούς παράγοντες η μετάθεση εκλογών, ενώ ο Παπαδήμος έχει αρχίσει το γαϊτανάκι των εκβιασμών (ή συμφωνείτε αμέσως ή παραιτούμαι τη Δευτέρα…). Τη μετάθεση την επιδιώκει ο Παπαδήμος, προσπαθώντας να φτιάξει μηχανισμό χωρίς να νεκραναστήσει τους σημιτικούς. Το θέλει και το ΠΑΣΟΚ (πλην Βενιζέλου). Το θέλει και το ΛΑΟΣ που προσδοκά δικτύωση στον κρατισμό και μετάθεση της εκλογικής του κάμψης, συνδυάζοντας ίσως και μια μελλοντική καταγγελία των «άχρηστων». Ο Σαμαράς είναι εγκλωβισμένος στις επιλογές του. Σύρεται, χωρίς να αποκλείεται η πιθανότητα έκπληξης από μεριάς του -με ελιγμούς- για να βγάλει ευθύνες από πάνω του. Ψάχνει μια τακτική που θα εξισορροπήσει τη συμμετοχή στην κυβέρνηση, θα τον κρατά σε πρώτο πλάνο και διεκδικητή της διακυβέρνησης. Στο πλαίσιο αυτό έγιναν και οι συναντήσεις με Βεστερβέλε και το ταξίδι συνάντησης με τον Πούτιν.
Το ΠΑΣΟΚ κονιορτοποιείται. Οι δελφίνοι δεν το εκφράζουν, δεν το αναστηλώνουν. Η αντιμνημονιακή βάση του ΠΑΣΟΚ είναι μετέωρη και μη προσεγγίσιμη από την Αριστερά. Η βάση αυτή παραμένει παράγοντας του πολιτικού σκηνικού και παράγοντας διαμόρφωσης της άτολμης τακτικής της Αριστεράς. Είναι ενδεικτικό πως η ΔΗΜ.ΑΡ. εισπράττει μια κάποια φθορά του ΠΑΣΟΚ και ο κ. Φ. Κουβέλης πλασάρεται με τα ρούχα του κλασικού πολιτικού και όχι ως εκπρόσωπος ενός κομματικού μηχανισμού.
Η Αριστερά των εκλογικών βλέψεων εμφανίζεται ακόμα ως τμήμα και προσάρτημα του υπό κατεδάφιση πολιτικού συστήματος. Βαρύνεται πολύ για την κατάσταση και αυτό γίνεται ολοένα και πιο αντιληπτό από τον κόσμο. Χωρίς να τη θεωρεί κύρια υπεύθυνη για όσα ζει, την τοποθετεί κι αυτήν στο κάδρο της αναξιόπιστης και ένοχης πολιτικής. Τα ποσοστά μπορεί να είναι ψηλά αλλά πάντα καθηλωμένα χωρίς να υπάρχει κάποια εκτόξευση.
Οι αυτόνομες, ριζοσπαστικές αγωνιστικές νοοτροπίες και προσεγγίσεις, κινήσεις και αντιστάσεις, βρίσκονται σε φάση επαναπροσδιορισμού. Μετά τις πλατείες έκλεισε ένας κύκλος. Ο νέος κύκλος δεν θα έχει ατμομηχανή τον βρασμό, την οργή, την αγανάκτηση ενόσω αυτά τα στοιχεία παραμένουν ενεργά. Αναζητείται μαζικά μια λύση στο πολιτικό επίπεδο, κι όσο αυτή δεν φαίνεται στον ορίζοντα, θα υπάρχει ένα ορισμένο βάλτωμα.
Κυριαρχεί η αβεβαιότητα και η ρευστότητα. Το πότε θα γίνουν οι εκλογές, με ποιο εκλογικό σύστημα, ποια κόμματα θα συμμετάσχουν σε αυτές παραμένουν ακόμα σχετικά άγνωστα. Θα προηγηθούν ή θα ακολουθήσουν ένα «πιστωτικό γεγονός». Κι αν αυτό έρθει γρήγορα; Γι’ αυτό το «κρέμασμα» όλων των θεμάτων στα εκλογικά ποσοστά είναι σαν προοπτική τυφλή. Σε στιγμές που η κρίση τείνει να πάρει χαρακτηριστικά πανεθνικής κρίσης (και ανοίγονται και άλλα μέτωπα, γεωπολιτικά, στην περιοχή μας) είναι απαραίτητος ένας γενικότερος προσανατολισμός κι ένας εκλογικός τακτικισμός.
Αναζητείται ρεαλιστική και εφικτή πολιτική διέξοδος από το τρομερό σήμερα και σύνδεση με ένα καλύτερο αύριο. Πολιτική πρόταση - απάντηση στο τώρα. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για συνθηματολογίες και αφηρημένες γενικές επικλήσεις. Οι κινητοποιήσεις που γίνονται περιφερειακά και δεν γίνονται στο κέντρο της πολιτικής, ως δυναμική προϋποθέτουν όχι μια σωστή πλατφόρμα, αλλά να γίνονται εκεί που μπορεί να υπάρξει πρακτικά διέξοδος.
Τα πράγματα βραχυκυκλωμένα παραπέμπονται στην περίπλοκη βασανιστική ωρίμανσή τους: α) Πολιτικοποίηση πέρα από τα τετριμμένα. β) Αναβάθμιση των ιδεολογικών οριζόντων. γ) Απαιτείται βαθύτερη κοινωνικοποίηση, επώδυνη εγκατάλειψη του ατομισμού. Συλλογικοποίηση, δοτικό, πρακτικό πνεύμα, υπευθυνοποίηση και όχι γενικόλογη συνθηματολογική αλληλεγγύη. δ) Κοινωνικοποίηση μέσα από πρακτικές διεξόδου, καινοτόμες, διαφορετικές από αυτές που κυριαρχούν.
Σε κάθε περίπτωση, το χρέος και το καθήκον είναι να οργανωθεί ο λαός για να αντιμετωπίσει την καταστροφή, να ενταθεί ο αγώνας ενάντια στην κατοχή, να οικοδομηθεί το μέτωπο για την πολιτική οικονομική και κοινωνική διέξοδο της χώρας. Να προετοιμαστούν οι όροι για έναν πανεθνικό ξεσηκωμό που θα φέρει τη μεταπολίτευση του λαού!
e-dromos.gr/
Γραμμένο από Ρούντι Ρινάλντι Παρασκευή, 03 Φεβρουάριος 2012 23:31
Η πανεθνική κρίση και ο αναγκαίος προσανατολισμός. του Ρούντι Ρινάλντι
Θέλουν να μας πείσουν ότι αυτές τις μέρες γίνονται διαπραγματεύσεις. Αυτό δεν είναι ακριβές. Οι εκβιαστές υποβάλλουν όρους, διαπραγματεύονται πιθανόν μεταξύ τους, αλλά οι εκβιαζόμενοι δεν προσέρχονται σε καμία διαπραγμάτευση. Οι δοτοί συνεργοί -κατοχικοί στην ουσία- εκπρόσωποι της χώρας-πειραματόζωου, προσέρχονται άβουλοι, μετά από επίδειξη ασυνάρτητης δουλικότητας, υπό την ιαχή του πληθωρικού Βενιζέλου «μέχρι την Κυριακή θα έχουν κλείσει όλα, τα καλαμπούρια τέλειωσαν».
Το βασικό πρόβλημα εκβιαστών και συνεργών είναι η διαχείριση της καταστροφής και τίποτα παραπάνω. Οι δανειστές με το αγγλικό Δίκαιο και την γερμανική επιτροπεία να βάλουν στο χέρι ολόκληρη την χώρα, να «πληρωθούν σε είδος», χωρίς πολλά τραντάγματα και οι συνεργοί να διασωθούν από την οργή και να μασκαρευτούν, ώστε να μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθεροι αποφεύγοντας γιαούρτια, αλεύρια, αποδοκιμασίες και άλλα πληβεία αντανακλαστικά. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, κ. Καψής, το δήλωσε άλλωστε καθαρά: «Έχουμε φθάσει στα όρια της επίσημης χρεοκοπίας». Η καταστροφή, η χρεοκοπία είναι κοντύτερα από ποτέ. Η διαχείριση της καταστροφής είναι το ζητούμενο για τους ιθύνοντες
Αφού, λοιπόν, τα καλαμπούρια τέλειωσαν και φθάνει το επίσημο μπουμπούνισμα της χρεοκοπίας, δυναμώνει το στοιχείο της αβεβαιότητας. Σε όλα τα επίπεδα. Τόσο για τις τύχες της χώρας όσο και ατομικά για τον καθένα. Κεντρικό στοιχείο η αβεβαιότητα και τα επακόλουθά τής ρευστότητα στο έπακρο, ασταθείς προσωρινές ισορροπίες, έλλειψη σχεδίων.
Παράλληλα, γίνονται κρυφές διεργασίες σε όλα τα επίπεδα. Υπάρχουν και θα εκδηλωθούν. Γίνονται διαπραγματεύσεις για τη ρότα της διακυβέρνησης, συγκρούσεις στο εσωτερικό κομμάτων, όπως και σε διάφορα επιτελεία των περισσότερων καθοριστικών παραγόντων.
Με τους όρους-τελεσίγραφα που θέτουν οι δανειστές (νέα δανειακή σύμβαση υπό αγγλικό Δίκαιο, γερμανική επιτροπεία, γραπτές δεσμεύσεις των ελληνικών κομμάτων) αποδεικνύεται πως δεν υπάρχει όριο κυριαρχίας. Έχει απολύτως καταλυθεί σε τέτοιο βαθμό που μέχρι και ο αρχιεπίσκοπος αναγκάστηκε να τοποθετηθεί και να προειδοποιήσει για τον κίνδυνο εκτροπής των πραγμάτων.
Στο πολιτικό σύστημα παρατείνεται ο επιθανάτιος ρόγχος. Επιδιώκεται από πολλούς παράγοντες η μετάθεση εκλογών, ενώ ο Παπαδήμος έχει αρχίσει το γαϊτανάκι των εκβιασμών (ή συμφωνείτε αμέσως ή παραιτούμαι τη Δευτέρα…). Τη μετάθεση την επιδιώκει ο Παπαδήμος, προσπαθώντας να φτιάξει μηχανισμό χωρίς να νεκραναστήσει τους σημιτικούς. Το θέλει και το ΠΑΣΟΚ (πλην Βενιζέλου). Το θέλει και το ΛΑΟΣ που προσδοκά δικτύωση στον κρατισμό και μετάθεση της εκλογικής του κάμψης, συνδυάζοντας ίσως και μια μελλοντική καταγγελία των «άχρηστων». Ο Σαμαράς είναι εγκλωβισμένος στις επιλογές του. Σύρεται, χωρίς να αποκλείεται η πιθανότητα έκπληξης από μεριάς του -με ελιγμούς- για να βγάλει ευθύνες από πάνω του. Ψάχνει μια τακτική που θα εξισορροπήσει τη συμμετοχή στην κυβέρνηση, θα τον κρατά σε πρώτο πλάνο και διεκδικητή της διακυβέρνησης. Στο πλαίσιο αυτό έγιναν και οι συναντήσεις με Βεστερβέλε και το ταξίδι συνάντησης με τον Πούτιν.
Το ΠΑΣΟΚ κονιορτοποιείται. Οι δελφίνοι δεν το εκφράζουν, δεν το αναστηλώνουν. Η αντιμνημονιακή βάση του ΠΑΣΟΚ είναι μετέωρη και μη προσεγγίσιμη από την Αριστερά. Η βάση αυτή παραμένει παράγοντας του πολιτικού σκηνικού και παράγοντας διαμόρφωσης της άτολμης τακτικής της Αριστεράς. Είναι ενδεικτικό πως η ΔΗΜ.ΑΡ. εισπράττει μια κάποια φθορά του ΠΑΣΟΚ και ο κ. Φ. Κουβέλης πλασάρεται με τα ρούχα του κλασικού πολιτικού και όχι ως εκπρόσωπος ενός κομματικού μηχανισμού.
Η Αριστερά των εκλογικών βλέψεων εμφανίζεται ακόμα ως τμήμα και προσάρτημα του υπό κατεδάφιση πολιτικού συστήματος. Βαρύνεται πολύ για την κατάσταση και αυτό γίνεται ολοένα και πιο αντιληπτό από τον κόσμο. Χωρίς να τη θεωρεί κύρια υπεύθυνη για όσα ζει, την τοποθετεί κι αυτήν στο κάδρο της αναξιόπιστης και ένοχης πολιτικής. Τα ποσοστά μπορεί να είναι ψηλά αλλά πάντα καθηλωμένα χωρίς να υπάρχει κάποια εκτόξευση.
Οι αυτόνομες, ριζοσπαστικές αγωνιστικές νοοτροπίες και προσεγγίσεις, κινήσεις και αντιστάσεις, βρίσκονται σε φάση επαναπροσδιορισμού. Μετά τις πλατείες έκλεισε ένας κύκλος. Ο νέος κύκλος δεν θα έχει ατμομηχανή τον βρασμό, την οργή, την αγανάκτηση ενόσω αυτά τα στοιχεία παραμένουν ενεργά. Αναζητείται μαζικά μια λύση στο πολιτικό επίπεδο, κι όσο αυτή δεν φαίνεται στον ορίζοντα, θα υπάρχει ένα ορισμένο βάλτωμα.
Κυριαρχεί η αβεβαιότητα και η ρευστότητα. Το πότε θα γίνουν οι εκλογές, με ποιο εκλογικό σύστημα, ποια κόμματα θα συμμετάσχουν σε αυτές παραμένουν ακόμα σχετικά άγνωστα. Θα προηγηθούν ή θα ακολουθήσουν ένα «πιστωτικό γεγονός». Κι αν αυτό έρθει γρήγορα; Γι’ αυτό το «κρέμασμα» όλων των θεμάτων στα εκλογικά ποσοστά είναι σαν προοπτική τυφλή. Σε στιγμές που η κρίση τείνει να πάρει χαρακτηριστικά πανεθνικής κρίσης (και ανοίγονται και άλλα μέτωπα, γεωπολιτικά, στην περιοχή μας) είναι απαραίτητος ένας γενικότερος προσανατολισμός κι ένας εκλογικός τακτικισμός.
Αναζητείται ρεαλιστική και εφικτή πολιτική διέξοδος από το τρομερό σήμερα και σύνδεση με ένα καλύτερο αύριο. Πολιτική πρόταση - απάντηση στο τώρα. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για συνθηματολογίες και αφηρημένες γενικές επικλήσεις. Οι κινητοποιήσεις που γίνονται περιφερειακά και δεν γίνονται στο κέντρο της πολιτικής, ως δυναμική προϋποθέτουν όχι μια σωστή πλατφόρμα, αλλά να γίνονται εκεί που μπορεί να υπάρξει πρακτικά διέξοδος.
Τα πράγματα βραχυκυκλωμένα παραπέμπονται στην περίπλοκη βασανιστική ωρίμανσή τους: α) Πολιτικοποίηση πέρα από τα τετριμμένα. β) Αναβάθμιση των ιδεολογικών οριζόντων. γ) Απαιτείται βαθύτερη κοινωνικοποίηση, επώδυνη εγκατάλειψη του ατομισμού. Συλλογικοποίηση, δοτικό, πρακτικό πνεύμα, υπευθυνοποίηση και όχι γενικόλογη συνθηματολογική αλληλεγγύη. δ) Κοινωνικοποίηση μέσα από πρακτικές διεξόδου, καινοτόμες, διαφορετικές από αυτές που κυριαρχούν.
Σε κάθε περίπτωση, το χρέος και το καθήκον είναι να οργανωθεί ο λαός για να αντιμετωπίσει την καταστροφή, να ενταθεί ο αγώνας ενάντια στην κατοχή, να οικοδομηθεί το μέτωπο για την πολιτική οικονομική και κοινωνική διέξοδο της χώρας. Να προετοιμαστούν οι όροι για έναν πανεθνικό ξεσηκωμό που θα φέρει τη μεταπολίτευση του λαού!
e-dromos.gr/
''Φωτιά'' άναψε το βέτο Ρωσίας-Κίνας για Συρία
«ΨΥΧΡΟΠΟΛΕΜΙΚΟ» ΚΛΙΜΑ
«Φωτιά» άναψε το βέτο Ρωσίας - Κίνας για Συρία
Το Κρεμλίνο τορπίλισε στον ΟΗΕ το σχέδιο του Αραβικού Συνδέσμου ως «μη ισορροπημένο». Για «παρωδία» έκανε λόγο η Χίλαρι Κλίντον
Ενα κοριτσάκι από τη Συρία που ζει στο Κουβέιτ διαδηλώνει έξω από την πρεσβεία της Δαμασκού κατά των εγκλημάτων του καθεστώτος Ασαντ
Ενα κοριτσάκι από τη Συρία που ζει στο Κουβέιτ διαδηλώνει έξω από την πρεσβεία της Δαμασκού κατά των εγκλημάτων του καθεστώτος Ασαντ
Κλίμα πόλωσης και «ψυχροπολεμικού» διχασμού επικρατεί στη διεθνή διπλωματική σκακιέρα μετά την απόφαση Ρώσων και Κινέζων να μπλοκάρουν με βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ το σχέδιο του Αραβικού Συνδέσμου για την εκτόνωση της πολύνεκρης κρίσης που ταλανίζει τους τελευταίους 13 μήνες τη Συρία.
ΣΥΡΙΑ 05/02 ΒΡΑΔΙΝΟ ΔΕΛΤΙΟ
Αν και εν μέρει αναμενόμενο, το εν λόγω βέτο (το δεύτερο των τελευταίων τεσσάρων μηνών) ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων σε Δύση, Τουρκία και Αραβικό Κόσμο, ενώ πλέον οι δύο αντίπαλοι πόλοι (Γαλλία-ΗΠΑ εναντίον Ρωσίας) παρουσιάζονται έτοιμοι να παραμερίσουν τον ΟΗΕ και να λάβουν ο καθένας τις δικές του πρωτοβουλίες για έξοδο από την κρίση.
Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί πως το σχέδιο που μπλοκαρίστηκε είχε αναθεωρηθεί ακριβώς για να μπορέσει να αποσπάσει την έγκριση της Μόσχας (είχαν αφαιρεθεί από αυτό οι όποιες αναφορές θα μπορούσαν να ανοίξουν τον δρόμο για την επιβολή εμπάργκο όπλων σε βάρος της Δαμασκού ή για μια δυτική στρατιωτική επέμβαση στη χώρα).
Παρ' όλα αυτά, διαψεύδοντας τις ελπίδες της Δύσης, το Κρεμλίνο τελικώς έθεσε βέτο καταγγέλλοντας το σχέδιο ως «μη ισορροπημένο» (υποστηρίζοντας πως αυτό στρέφεται ενάντια μόνο στο καθεστώς και όχι στους ενόπλους «εξτρεμιστές» αντάρτες). Υπενθυμίζεται πως το εν λόγω πλάνο προβλέπει την παραχώρηση της εξουσίας από τον Ασαντ και τον σχηματισμό μεταβατικής κυβέρνησης συνεργασίας η οποία θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές.
Οπως ήταν αναμενόμενο, το σινορωσικό βέτο ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων.
Αντιδράσεις
Η Αμερικανίδα ΥΠΕΞ, Χ. Κλίντον, μίλησε για «παρωδία» και ο Τούρκος ΥΠΕΞ, Α. Νταβούτογλου, για «ψυχροπολεμικές πρακτικές», ενώ ο γγ του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, δήλωσε «απογοητευμένος» και ο Γάλλος ΥΠΕΞ, Αλέν Ζιπέ, (επαναλαμβάνοντας λόγια του Σαρκοζί) δεσμεύθηκε πως πρόκειται να υπάρξει νέα, μεγαλύτερη συσπείρωση των φίλων του συριακού λαού γύρω από τον Αραβικό Σύνδεσμο και να ενταθούν οι διεθνείς πρωτοβουλίες στήριξης της συριακής αντιπολίτευσης «στον δίκαιο αγώνα της για ελευθερία και δημοκρατία».
Ακτιβιστές καταγγέλλουν το καθεστώς Ασαντ
300 νεκροί μέσα σε δύο ημέρες
Ενώ στα γραφεία του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη τα 15 μέλη του Σ.Α. διαφωνούσαν για το «φάρμακο», πίσω στη Συρία η «ασθένεια» έπαιρνε τραγικές διαστάσεις. Συγκεκριμένα, ακτιβιστές καταγγέλλουν πως μέσα σε δύο ημέρες (Παρασκευή και Σάββατο) περίπου 300 άνθρωποι έπεσαν νεκροί από τα πυρά των δυνάμεων του καθεστώτος στην πόλη Χομς (κατηγορία την οποία ωστόσο αρνούνται οι συριακές Αρχές), ενώ πολύνεκρες συγκρούσεις με δεκάδες θύματα έλαβαν χώρα το Σαββατοκύριακο και σε άλλες πόλεις (Ντεράα, Χάμα, κ.ά.).
Αντιδρώντας στο νέο αιματοκύλισμα, ο πρωθυπουργός της Τυνησίας, Χ. Τζεμπάλι, κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να διακόψει τις διπλωματικές της σχέσεις με τη Δαμασκό και απέλασε τον Σύρο πρεσβευτή από την Τύνιδα. Περίπου την ίδια ώρα, οι πρεσβείες της Συρίας σε Ελλάδα, Γερμανία, Βρετανία, ΗΠΑ, Αυστραλία, Λιβύη και Αίγυπτο γίνονταν στόχος διαδηλωτών, οι οποίοι μάλιστα αποπειράθηκαν να εισβάλουν στα κτίρια και προκάλεσαν υλικές καταστροφές. Ακριβώς μέσα σε αυτό το έκρυθμο κλίμα, αναμένεται να μεταβεί αύριο στη Δαμασκό ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σ. Λαβρόφ, με στόχο την ταχεία υλοποίηση των «απαραίτητων δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ
gskafidas@pegasus.gr
www.ethnos.gr/
«Φωτιά» άναψε το βέτο Ρωσίας - Κίνας για Συρία
Το Κρεμλίνο τορπίλισε στον ΟΗΕ το σχέδιο του Αραβικού Συνδέσμου ως «μη ισορροπημένο». Για «παρωδία» έκανε λόγο η Χίλαρι Κλίντον
Ενα κοριτσάκι από τη Συρία που ζει στο Κουβέιτ διαδηλώνει έξω από την πρεσβεία της Δαμασκού κατά των εγκλημάτων του καθεστώτος Ασαντ
Ενα κοριτσάκι από τη Συρία που ζει στο Κουβέιτ διαδηλώνει έξω από την πρεσβεία της Δαμασκού κατά των εγκλημάτων του καθεστώτος Ασαντ
Κλίμα πόλωσης και «ψυχροπολεμικού» διχασμού επικρατεί στη διεθνή διπλωματική σκακιέρα μετά την απόφαση Ρώσων και Κινέζων να μπλοκάρουν με βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ το σχέδιο του Αραβικού Συνδέσμου για την εκτόνωση της πολύνεκρης κρίσης που ταλανίζει τους τελευταίους 13 μήνες τη Συρία.
ΣΥΡΙΑ 05/02 ΒΡΑΔΙΝΟ ΔΕΛΤΙΟ
Αν και εν μέρει αναμενόμενο, το εν λόγω βέτο (το δεύτερο των τελευταίων τεσσάρων μηνών) ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων σε Δύση, Τουρκία και Αραβικό Κόσμο, ενώ πλέον οι δύο αντίπαλοι πόλοι (Γαλλία-ΗΠΑ εναντίον Ρωσίας) παρουσιάζονται έτοιμοι να παραμερίσουν τον ΟΗΕ και να λάβουν ο καθένας τις δικές του πρωτοβουλίες για έξοδο από την κρίση.
Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί πως το σχέδιο που μπλοκαρίστηκε είχε αναθεωρηθεί ακριβώς για να μπορέσει να αποσπάσει την έγκριση της Μόσχας (είχαν αφαιρεθεί από αυτό οι όποιες αναφορές θα μπορούσαν να ανοίξουν τον δρόμο για την επιβολή εμπάργκο όπλων σε βάρος της Δαμασκού ή για μια δυτική στρατιωτική επέμβαση στη χώρα).
Παρ' όλα αυτά, διαψεύδοντας τις ελπίδες της Δύσης, το Κρεμλίνο τελικώς έθεσε βέτο καταγγέλλοντας το σχέδιο ως «μη ισορροπημένο» (υποστηρίζοντας πως αυτό στρέφεται ενάντια μόνο στο καθεστώς και όχι στους ενόπλους «εξτρεμιστές» αντάρτες). Υπενθυμίζεται πως το εν λόγω πλάνο προβλέπει την παραχώρηση της εξουσίας από τον Ασαντ και τον σχηματισμό μεταβατικής κυβέρνησης συνεργασίας η οποία θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές.
Οπως ήταν αναμενόμενο, το σινορωσικό βέτο ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων.
Αντιδράσεις
Η Αμερικανίδα ΥΠΕΞ, Χ. Κλίντον, μίλησε για «παρωδία» και ο Τούρκος ΥΠΕΞ, Α. Νταβούτογλου, για «ψυχροπολεμικές πρακτικές», ενώ ο γγ του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, δήλωσε «απογοητευμένος» και ο Γάλλος ΥΠΕΞ, Αλέν Ζιπέ, (επαναλαμβάνοντας λόγια του Σαρκοζί) δεσμεύθηκε πως πρόκειται να υπάρξει νέα, μεγαλύτερη συσπείρωση των φίλων του συριακού λαού γύρω από τον Αραβικό Σύνδεσμο και να ενταθούν οι διεθνείς πρωτοβουλίες στήριξης της συριακής αντιπολίτευσης «στον δίκαιο αγώνα της για ελευθερία και δημοκρατία».
Ακτιβιστές καταγγέλλουν το καθεστώς Ασαντ
300 νεκροί μέσα σε δύο ημέρες
Ενώ στα γραφεία του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη τα 15 μέλη του Σ.Α. διαφωνούσαν για το «φάρμακο», πίσω στη Συρία η «ασθένεια» έπαιρνε τραγικές διαστάσεις. Συγκεκριμένα, ακτιβιστές καταγγέλλουν πως μέσα σε δύο ημέρες (Παρασκευή και Σάββατο) περίπου 300 άνθρωποι έπεσαν νεκροί από τα πυρά των δυνάμεων του καθεστώτος στην πόλη Χομς (κατηγορία την οποία ωστόσο αρνούνται οι συριακές Αρχές), ενώ πολύνεκρες συγκρούσεις με δεκάδες θύματα έλαβαν χώρα το Σαββατοκύριακο και σε άλλες πόλεις (Ντεράα, Χάμα, κ.ά.).
Αντιδρώντας στο νέο αιματοκύλισμα, ο πρωθυπουργός της Τυνησίας, Χ. Τζεμπάλι, κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να διακόψει τις διπλωματικές της σχέσεις με τη Δαμασκό και απέλασε τον Σύρο πρεσβευτή από την Τύνιδα. Περίπου την ίδια ώρα, οι πρεσβείες της Συρίας σε Ελλάδα, Γερμανία, Βρετανία, ΗΠΑ, Αυστραλία, Λιβύη και Αίγυπτο γίνονταν στόχος διαδηλωτών, οι οποίοι μάλιστα αποπειράθηκαν να εισβάλουν στα κτίρια και προκάλεσαν υλικές καταστροφές. Ακριβώς μέσα σε αυτό το έκρυθμο κλίμα, αναμένεται να μεταβεί αύριο στη Δαμασκό ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σ. Λαβρόφ, με στόχο την ταχεία υλοποίηση των «απαραίτητων δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ
gskafidas@pegasus.gr
www.ethnos.gr/
Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012
Δήλωση Τσίπρα για τις αποφάσεις Παπαδήμου-τριών πολιτικών αρχηγών της Συγκυβέρνησης
Δήλωση Τσίπρα για τις αποφάσεις Παπαδήμου-τριών πολιτικών αρχηγών της Συγκυβέρνησης
Το εξαρτημένο, ανυπόληπτο και υπό κατάρρευση πολιτικό κατεστημένο και ο μοιραίος Πρωθυπουργός που επέλεξαν παρέδωσε χθες τη χώρα όμηρο και υπόδουλη στους δανειστές της για πολλές δεκαετίες.
Επανέφεραν το Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο για να διαχειριστεί τη χρεοκοπία που προσυπέγραψαν.
Υποθήκευσαν την Ελλάδα στο αγγλικό δίκαιο.
Καταδίκασαν τη ζωή, τη δική μας και των παιδιών μας, στη μόνιμη φτώχεια.
Πρόκειται για μια χρεοκοπημένη πολιτική ηγεσία που δεν έχει το σθένος και την εντιμότητα να κοιτάξει στα μάτια τις Ελληνίδες και τους Έλληνες.
Είναι όλοι τους υπόλογοι στην Ιστορία του τόπου και τον ελληνικό λαό.
Η παρωδία διαπραγμάτευσης της τελευταίας στιγμής απλώς επικύρωσε με μελοδραματικό ντεκόρ την καταρράκωση της εθνικής μας κυριαρχίας και αξιοπρέπειας, τον ευτελισμό της δημοκρατίας, τη μετατροπή της Ελλάδας σε χώρα του Τρίτου κόσμου.
Μια ηγεσία πολιτικών νάνων υπογράφει την υποδούλωση της χώρας στις τράπεζες, στον άγριο καπιταλισμό και στον οικονομικό σωβινισμό της κας Μέρκελ.
Και ταυτόχρονα ανοίγει διάπλατα το δρόμο για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, υποκύπτοντας στα εκβιαστικά διλήμματα που η ίδια δημιούργησε.
Αυτό το έγκλημα σε βάρος του ελληνικού λαού, αυτό το έγκλημα σε βάρος του τόπου δεν πρέπει να αφήσουμε να ολοκληρωθεί.
Το πακέτο της χρεοκοπίας δεν θα περάσει.
Τώρα είναι η ώρα του λαού. Τώρα είναι η ώρα της πατριωτικής και δημοκρατικής ενότητας όλων.
Είναι η ώρα να πάρει ο λαός στα χέρια του το θέμα της κοινωνικής συνοχής και της δημοκρατίας.
Καλούμε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης, σε μια πλατιά λαϊκή ενότητα αντίστασης.
Καλούμε τους πραγματικούς διανοούμενους, τον πνευματικό και επιστημονικό κόσμο της χώρας, να μπουν μπροστά σε αυτό τον αγώνα.
Σε έναν κοινωνικό ανένδοτο, με στόχο την παραίτηση της κυβέρνησης Παπαδήμου, την καταψήφιση της δανειακής σύμβασης και την άμεση προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, που αποτελεί προϋπόθεση για τη σωτηρία της χώρας.
Ας μην αφήσουμε την Ελλάδα να γίνει η χώρα των ανέργων, των εξαθλιωμένων, της κοινωνικής ερήμωσης.
Ας μην επιτρέψουμε η νέα γενιά και το πιο παραγωγικό κομμάτι αυτού του τόπου να φύγει στο εξωτερικό.
Να φύγει η κυβέρνηση, η τρόικα και τα τρία κόμματα που στηρίζουν αυτό το διασυρμό.
Το εξαρτημένο, ανυπόληπτο και υπό κατάρρευση πολιτικό κατεστημένο και ο μοιραίος Πρωθυπουργός που επέλεξαν παρέδωσε χθες τη χώρα όμηρο και υπόδουλη στους δανειστές της για πολλές δεκαετίες.
Επανέφεραν το Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο για να διαχειριστεί τη χρεοκοπία που προσυπέγραψαν.
Υποθήκευσαν την Ελλάδα στο αγγλικό δίκαιο.
Καταδίκασαν τη ζωή, τη δική μας και των παιδιών μας, στη μόνιμη φτώχεια.
Πρόκειται για μια χρεοκοπημένη πολιτική ηγεσία που δεν έχει το σθένος και την εντιμότητα να κοιτάξει στα μάτια τις Ελληνίδες και τους Έλληνες.
Είναι όλοι τους υπόλογοι στην Ιστορία του τόπου και τον ελληνικό λαό.
Η παρωδία διαπραγμάτευσης της τελευταίας στιγμής απλώς επικύρωσε με μελοδραματικό ντεκόρ την καταρράκωση της εθνικής μας κυριαρχίας και αξιοπρέπειας, τον ευτελισμό της δημοκρατίας, τη μετατροπή της Ελλάδας σε χώρα του Τρίτου κόσμου.
Μια ηγεσία πολιτικών νάνων υπογράφει την υποδούλωση της χώρας στις τράπεζες, στον άγριο καπιταλισμό και στον οικονομικό σωβινισμό της κας Μέρκελ.
Και ταυτόχρονα ανοίγει διάπλατα το δρόμο για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, υποκύπτοντας στα εκβιαστικά διλήμματα που η ίδια δημιούργησε.
Αυτό το έγκλημα σε βάρος του ελληνικού λαού, αυτό το έγκλημα σε βάρος του τόπου δεν πρέπει να αφήσουμε να ολοκληρωθεί.
Το πακέτο της χρεοκοπίας δεν θα περάσει.
Τώρα είναι η ώρα του λαού. Τώρα είναι η ώρα της πατριωτικής και δημοκρατικής ενότητας όλων.
Είναι η ώρα να πάρει ο λαός στα χέρια του το θέμα της κοινωνικής συνοχής και της δημοκρατίας.
Καλούμε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης, σε μια πλατιά λαϊκή ενότητα αντίστασης.
Καλούμε τους πραγματικούς διανοούμενους, τον πνευματικό και επιστημονικό κόσμο της χώρας, να μπουν μπροστά σε αυτό τον αγώνα.
Σε έναν κοινωνικό ανένδοτο, με στόχο την παραίτηση της κυβέρνησης Παπαδήμου, την καταψήφιση της δανειακής σύμβασης και την άμεση προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, που αποτελεί προϋπόθεση για τη σωτηρία της χώρας.
Ας μην αφήσουμε την Ελλάδα να γίνει η χώρα των ανέργων, των εξαθλιωμένων, της κοινωνικής ερήμωσης.
Ας μην επιτρέψουμε η νέα γενιά και το πιο παραγωγικό κομμάτι αυτού του τόπου να φύγει στο εξωτερικό.
Να φύγει η κυβέρνηση, η τρόικα και τα τρία κόμματα που στηρίζουν αυτό το διασυρμό.
Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012
Πωλ Κρούγκμαν Aυτό το σχέδιο δεν μπορεί να λειτουργήσει
Ο καθηγητής Πώλ Κρουγκμαν[βραβείο Νομπέλ Οικονομίας] παρεμβαίνει στο ζήτημα των απαιτήσεων της τρόικα από την Ελλάδα. ''Πόσα ζητάει η τρόικα από την Ελλάδα; Πόσο σφιχτή είναι η πίεση ; Εδώ παρέχουμε μια θεώρηση βασισμένη στην πλέον πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ (IMF) (pdf). Το παρόν σχέδιο ζητάει από την Ελλάδα να προχωρήσει σε μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα - δηλαδή, πλεόνασμα στο οποίο δεν υπολογίζονται πληρωμές τόκων επί του χρέους... Και, τελικά, ο νομπελίστας οικονομολόγος συμπεραίνει "αυτό το σχέδιο δεν μπορεί να λειτουργήσει".
February 6, 2012, 8:51 am
The Greek Vise
How much is the troika demanding from Greece? How tight is the squeeze? Here’s a look based on the most recent IMF report (pdf).
The current plan calls for Greece to move into large primary surplus — that is, surplus not counting interest payments on the debt:
That’s a huge swing — and it’s supposed to happen in the face of a deeply depressed economy. Here’s what it implies for real government spending:
Can I say that this looks basically inconceivable?
And here’s the thing: when this started, Greece was running a large primary deficit — which meant that even if it repudiated all its debt, it would still have been forced to make a major fiscal contraction. This is no longer true. So we’re now looking at a scenario in which Greece is forced into killing levels of austerity to pay its foreign creditors, with no real light at the end of the tunnel.
This is just not going to work.
February 6, 2012, 8:51 am
The Greek Vise
How much is the troika demanding from Greece? How tight is the squeeze? Here’s a look based on the most recent IMF report (pdf).
The current plan calls for Greece to move into large primary surplus — that is, surplus not counting interest payments on the debt:
That’s a huge swing — and it’s supposed to happen in the face of a deeply depressed economy. Here’s what it implies for real government spending:
Can I say that this looks basically inconceivable?
And here’s the thing: when this started, Greece was running a large primary deficit — which meant that even if it repudiated all its debt, it would still have been forced to make a major fiscal contraction. This is no longer true. So we’re now looking at a scenario in which Greece is forced into killing levels of austerity to pay its foreign creditors, with no real light at the end of the tunnel.
This is just not going to work.
Δωρεάν μαθήματα από φοιτητές του ΕΜΠ σε μαθητές
Δωρεάν μαθήματα από φοιτητές του ΕΜΠ σε μαθητές
Δημοσιευμένο στις 7 Φεβ 2012 | ΡΕΠΟΡΤΑΖ-ΕΙΔΗΣΕΙΣ | Συντάκτης:
Είκοσι φοιτητές των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου προσφέρουν δωρεάν εδώ και λίγες μέρες ιδιαίτερα μαθήματα σε μαθητές γυμνασίου και λυκείου των οποίων οι οικογένειες δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά στο να πληρώσουν τα δίδακτρα του φροντιστηρίου.
Η ιδέα γεννήθηκε όταν οι φοιτητές του ΕΜΠ προσπάθησαν να αναζητήσουν μεθόδους παρέμβασης στην κοινωνική κρίση που μαστίζει τη χώρα και παροχής βοήθειας προς τους πολίτες που υφίστανται τις μεγαλύτερες συνέπειες.
Προς το παρόν υπάρχουν 10 μαθητές οι οποίοι παρακολουθούν τα ιδιαίτερα μαθήματα από τους φοιτητές αλλά όπως εξηγούν οι φοιτητές τα αιτήματα αυξάνονται συνεχώς. Τα μαθήματα γίνονται σε αίθουσες που άτυπα παραχωρούνται από την σχολή, αλλά είναι πιθανόν να φιλοξενηθούν και στο κτίριο του 3ου και του 7ου Λυκείου Ζωγράφου.
«Ολοι στο Πολυτεχνείο μας βοηθούν και προσπαθούμε κι εμείς να βοηθήσουμε όποιον μαθητή μας έχει ανάγκη» εξηγεί ο Νίκος Δημόπουλος, φοιτητής του ΕΜΠ. Μάλιστα αντίστοιχες κινήσεις ετοιμάζονται από Χημικούς Μηχανικούς και την Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών.
Πληροφορίες:
Νίκος Δημόπουλος
Email: dwreanmathimata@yahoo.gr
Τηλ: 6973588917
Δημοσιευμένο στις 7 Φεβ 2012 | ΡΕΠΟΡΤΑΖ-ΕΙΔΗΣΕΙΣ | Συντάκτης:
Είκοσι φοιτητές των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου προσφέρουν δωρεάν εδώ και λίγες μέρες ιδιαίτερα μαθήματα σε μαθητές γυμνασίου και λυκείου των οποίων οι οικογένειες δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά στο να πληρώσουν τα δίδακτρα του φροντιστηρίου.
Η ιδέα γεννήθηκε όταν οι φοιτητές του ΕΜΠ προσπάθησαν να αναζητήσουν μεθόδους παρέμβασης στην κοινωνική κρίση που μαστίζει τη χώρα και παροχής βοήθειας προς τους πολίτες που υφίστανται τις μεγαλύτερες συνέπειες.
Προς το παρόν υπάρχουν 10 μαθητές οι οποίοι παρακολουθούν τα ιδιαίτερα μαθήματα από τους φοιτητές αλλά όπως εξηγούν οι φοιτητές τα αιτήματα αυξάνονται συνεχώς. Τα μαθήματα γίνονται σε αίθουσες που άτυπα παραχωρούνται από την σχολή, αλλά είναι πιθανόν να φιλοξενηθούν και στο κτίριο του 3ου και του 7ου Λυκείου Ζωγράφου.
«Ολοι στο Πολυτεχνείο μας βοηθούν και προσπαθούμε κι εμείς να βοηθήσουμε όποιον μαθητή μας έχει ανάγκη» εξηγεί ο Νίκος Δημόπουλος, φοιτητής του ΕΜΠ. Μάλιστα αντίστοιχες κινήσεις ετοιμάζονται από Χημικούς Μηχανικούς και την Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών.
Πληροφορίες:
Νίκος Δημόπουλος
Email: dwreanmathimata@yahoo.gr
Τηλ: 6973588917
Spiegel: Δεν υπάρχει διάσωση, μόνο χρεοκοπία για την Ελλάδα
Spiegel: Δεν υπάρχει διάσωση, μόνο χρεοκοπία για την Ελλάδα
Φαρσοκωμωδία χαρακτηρίζει τη διάσωση το γερμανικό περιοδικό Spiegel, προβάλλοντας ως μόνη λύση για την Ελλάδα την χρεοκοπία.
"Ήρθε η ώρα για μία πολιτική ομολογία: Η πρακτική μαστίγιο και καρότο απέτυχε, δεν έχει εφαρμογή η ιδέα πως η χώρα μπορεί να ελευθερωθεί από το βάρος του χρέους της με σκληρά προγράμματα λιτότητας και υπό όρους πακέτα βοήθειας" υποστηρίζει.
Το δημοσίευμα επικρίνει τόσο την στάση της γερμανικής και της γαλλικής κυβέρνησης όσο και της Αθήνας, καλώντας όλες τις πλευρές να προχωρήσουν "στην πιο έντιμη λύση, την χρεοκοπία" με ένα σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα.
Μάλιστα, το δημοσίευμα θέτει το ερώτημα τι είδους πακέτο διάσωσης οδηγεί σε βαθύτερη ύφεση, εκτόξευση της ανεργίας, διόγκωση του χρέους και απομόνωση της χώρας και του τραπεζικού της συστήματος από τις αγορές "χωρίς να δίνει την παραμικρή ένδειξη πως κάτι μπορεί να βελτιωθεί".
Υποστηρίζει δε ότι το νέο πακέτο απλώς θα αναβάλει τα προβλήματα και θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τους Έλληνες πολίτες.
Μάλιστα αναφέρει πως γνωρίζουν (τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και οι Μέρκελ-Σαρκοζί) πως οι δεσμεύσεις δεν πρόκειται να τηρηθούν, αλλά όλοι συνεχίζουν "για λόγους εσωτερικής πολιτικής".
"Και μόνο οι πρόσφατες αναφορές για επίτροπο δημοσιονομικής πειθαρχίας ή ελληνικό ταμείο για αποπληρωμή των τόκων δείχνουν το βαθμό του παραλογισμού των διαπραγματεύσεων", συνεχίζει.
Παράλληλα, ο αρθρογράφος προτείνει ένα γενικό "κούρεμα" στο οποίο θα συμμετέχουν και η ΕΚΤ και οι ευρωπαϊκές χώρες, το οποίο και χαρακτηρίζει ως την "πιο έντιμη λύση της χρεοκοπίας".
"Αυτό θα είχε μεν ανυπολόγιστες συνέπειες για την Ευρωζώνη, και μεγαλύτερο κόστος για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, αλλά εάν συνδυαζόταν με μία πραγματική ευκαιρία ανάπτυξης, με ένα είδος "σχεδίου Μάρσαλ" καταλήγει το άρθρο, θα ήταν τότε ένα πακέτο διάσωσης που αξίζει το όνομά του".
Κλειστός λογαριασμός ίσον απώλεια κυριαρχίας
"Με τον κλειστό λογαριασμό η Ελλάδα χάνει την κυριαρχία της" αναφέρει, παράλληλα,δημοσίευμα της γερμανικής έκδοσης των Financial Times, συμπληρώνοντας πως οι Έλληνες θα χάσουν εν μέρει το κυριαρχικό δικαίωμα επί του προϋπολογισμού τους.
Το δημοσίευμα χαρακτηρίζει λογική την αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης ενώ παρομοιάζει τον εν λόγω λογαριασμό με την Γερμανική πρόταση περί επιτροπείας η οποία απορρίφθηκε.
Στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας με τίτλο "Πρόταση για παράδοση των όπλων" αναφέρεται πως όσα ξαφνικά τις προηγούμενες ημέρες ήλθαν σαν προτάσεις στο τραπέζι των συζητήσεων, πρώτα ο δημοσιονομικός Επίτροπος και τώρα ο κλειστός λογαριασμός, δείχνουν ότι ήδη παίζει η μουσική της εκδίωξης από την Ευρωζώνη. Τη στιγμή μάλιστα που το όλο συνοδεύεται από καλά ενορχηστρωμένες δηλώσεις ότι η υπομονή με τους Έλληνες κάποια στιγμή πρέπει να τελειώνει.
"Τόσο η Γερμανίδα καγκελάριος όσο και ο Γάλλος πρόεδρος γνωρίζουν ότι οι Έλληνες δεν πρόκειται να ανταποκριθούν στο αίτημα για ειδικό λογαριασμό όπως δεν ανταποκρίθηκαν και σε εκείνο για ένα δημοσιονομικό Επίτροπο. Γιατί αυτό θα σήμαινε ολοκληρωτική παράδοση των όπλων. Κανένα κοινοβούλιο μιας δημοκρατικής κοινωνίας δεν μπορεί να τολμήσει να υποθηκεύσει τη δημοσιονομική κυριαρχία του για χρόνια, αν όχι για δεκαετίες. Ακόμα κι αν βρίσκεται τόσο κοντά στο χείλος του οικονομικού γκρεμού όσο η Ελλάδα", τονίζει.
'Γι’ αυτό το να θέτει κανείς τόσο τέτοια αιτήματα που είναι αδύνατο να ικανοποιηθούν είναι πολύ πιο βολικό, ειδικά για την Άνγκελα Μέρκελ, παρά να πρέπει να υπερασπιστεί την αντιδημοφιλή ελληνική βοήθεια στην εσωτερική πολιτική σκηνή", αναφέρει και συνεχίζει: "αν, σοβαρεύοντας τα πράγματα, οι Έλληνες αρνηθούν, θα φταίνε τελικά οι ίδιοι για τη χρεοκοπία και την έξοδο από το ευρώ".
"Στο κάτω-κάτω θα μπορούσαν να είχαν δεχτεί τον δημοσιονομικό Επίτροπο ή βοηθητικά τον ειδικό λογαριασμό (και τις υπόλοιπες μεταρρυθμίσεις και τα πακέτα μέτρων λιτότητας). Αλλά και στους έλληνες πολιτικούς είναι χρήσιμα τέτοια ακραία αιτήματα. Μπορούν να το παίξουν πατριώτες, ενώ η χώρα κατρακυλά, χάρη στην ανικανότητά της, στη χρεοκοπία", καταλήγει.
Φαρσοκωμωδία χαρακτηρίζει τη διάσωση το γερμανικό περιοδικό Spiegel, προβάλλοντας ως μόνη λύση για την Ελλάδα την χρεοκοπία.
"Ήρθε η ώρα για μία πολιτική ομολογία: Η πρακτική μαστίγιο και καρότο απέτυχε, δεν έχει εφαρμογή η ιδέα πως η χώρα μπορεί να ελευθερωθεί από το βάρος του χρέους της με σκληρά προγράμματα λιτότητας και υπό όρους πακέτα βοήθειας" υποστηρίζει.
Το δημοσίευμα επικρίνει τόσο την στάση της γερμανικής και της γαλλικής κυβέρνησης όσο και της Αθήνας, καλώντας όλες τις πλευρές να προχωρήσουν "στην πιο έντιμη λύση, την χρεοκοπία" με ένα σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα.
Μάλιστα, το δημοσίευμα θέτει το ερώτημα τι είδους πακέτο διάσωσης οδηγεί σε βαθύτερη ύφεση, εκτόξευση της ανεργίας, διόγκωση του χρέους και απομόνωση της χώρας και του τραπεζικού της συστήματος από τις αγορές "χωρίς να δίνει την παραμικρή ένδειξη πως κάτι μπορεί να βελτιωθεί".
Υποστηρίζει δε ότι το νέο πακέτο απλώς θα αναβάλει τα προβλήματα και θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τους Έλληνες πολίτες.
Μάλιστα αναφέρει πως γνωρίζουν (τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και οι Μέρκελ-Σαρκοζί) πως οι δεσμεύσεις δεν πρόκειται να τηρηθούν, αλλά όλοι συνεχίζουν "για λόγους εσωτερικής πολιτικής".
"Και μόνο οι πρόσφατες αναφορές για επίτροπο δημοσιονομικής πειθαρχίας ή ελληνικό ταμείο για αποπληρωμή των τόκων δείχνουν το βαθμό του παραλογισμού των διαπραγματεύσεων", συνεχίζει.
Παράλληλα, ο αρθρογράφος προτείνει ένα γενικό "κούρεμα" στο οποίο θα συμμετέχουν και η ΕΚΤ και οι ευρωπαϊκές χώρες, το οποίο και χαρακτηρίζει ως την "πιο έντιμη λύση της χρεοκοπίας".
"Αυτό θα είχε μεν ανυπολόγιστες συνέπειες για την Ευρωζώνη, και μεγαλύτερο κόστος για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, αλλά εάν συνδυαζόταν με μία πραγματική ευκαιρία ανάπτυξης, με ένα είδος "σχεδίου Μάρσαλ" καταλήγει το άρθρο, θα ήταν τότε ένα πακέτο διάσωσης που αξίζει το όνομά του".
Κλειστός λογαριασμός ίσον απώλεια κυριαρχίας
"Με τον κλειστό λογαριασμό η Ελλάδα χάνει την κυριαρχία της" αναφέρει, παράλληλα,δημοσίευμα της γερμανικής έκδοσης των Financial Times, συμπληρώνοντας πως οι Έλληνες θα χάσουν εν μέρει το κυριαρχικό δικαίωμα επί του προϋπολογισμού τους.
Το δημοσίευμα χαρακτηρίζει λογική την αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης ενώ παρομοιάζει τον εν λόγω λογαριασμό με την Γερμανική πρόταση περί επιτροπείας η οποία απορρίφθηκε.
Στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας με τίτλο "Πρόταση για παράδοση των όπλων" αναφέρεται πως όσα ξαφνικά τις προηγούμενες ημέρες ήλθαν σαν προτάσεις στο τραπέζι των συζητήσεων, πρώτα ο δημοσιονομικός Επίτροπος και τώρα ο κλειστός λογαριασμός, δείχνουν ότι ήδη παίζει η μουσική της εκδίωξης από την Ευρωζώνη. Τη στιγμή μάλιστα που το όλο συνοδεύεται από καλά ενορχηστρωμένες δηλώσεις ότι η υπομονή με τους Έλληνες κάποια στιγμή πρέπει να τελειώνει.
"Τόσο η Γερμανίδα καγκελάριος όσο και ο Γάλλος πρόεδρος γνωρίζουν ότι οι Έλληνες δεν πρόκειται να ανταποκριθούν στο αίτημα για ειδικό λογαριασμό όπως δεν ανταποκρίθηκαν και σε εκείνο για ένα δημοσιονομικό Επίτροπο. Γιατί αυτό θα σήμαινε ολοκληρωτική παράδοση των όπλων. Κανένα κοινοβούλιο μιας δημοκρατικής κοινωνίας δεν μπορεί να τολμήσει να υποθηκεύσει τη δημοσιονομική κυριαρχία του για χρόνια, αν όχι για δεκαετίες. Ακόμα κι αν βρίσκεται τόσο κοντά στο χείλος του οικονομικού γκρεμού όσο η Ελλάδα", τονίζει.
'Γι’ αυτό το να θέτει κανείς τόσο τέτοια αιτήματα που είναι αδύνατο να ικανοποιηθούν είναι πολύ πιο βολικό, ειδικά για την Άνγκελα Μέρκελ, παρά να πρέπει να υπερασπιστεί την αντιδημοφιλή ελληνική βοήθεια στην εσωτερική πολιτική σκηνή", αναφέρει και συνεχίζει: "αν, σοβαρεύοντας τα πράγματα, οι Έλληνες αρνηθούν, θα φταίνε τελικά οι ίδιοι για τη χρεοκοπία και την έξοδο από το ευρώ".
"Στο κάτω-κάτω θα μπορούσαν να είχαν δεχτεί τον δημοσιονομικό Επίτροπο ή βοηθητικά τον ειδικό λογαριασμό (και τις υπόλοιπες μεταρρυθμίσεις και τα πακέτα μέτρων λιτότητας). Αλλά και στους έλληνες πολιτικούς είναι χρήσιμα τέτοια ακραία αιτήματα. Μπορούν να το παίξουν πατριώτες, ενώ η χώρα κατρακυλά, χάρη στην ανικανότητά της, στη χρεοκοπία", καταλήγει.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)