Η Ελλάδα σε νεοοθωμανική τροχιά - του Σ. Τλούπα

Η Ελλάδα σε νεοοθωμανική τροχιά

 

Ιανουαρίου 22, 2013 at 9:49 πμ

Η Ελλάδα σε νεοθωμανική τροχιά;

Στοιχεία οικονομικού επεκτατισμού της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας

του Σωτήρη Τλούπα από τη Ρήξη φ. 90 που κυκλοφορεί

Τα τελευταία χρόνια, σχεδόν ανεπαισθήτως, όσο περισσότερες σφαλιάρες και απόπειρες οικονομικού στραγγαλισμού δοκιμάζουμε από τη Δύση, άλλο τόσο αυξάνονται και οι τάσεις να μεταβληθούμε σε δορυφόρο της ανερχόμενης Τουρκίας. Ωστόσο, ίσως επίτηδες, ΜΜΕ και πολιτικό κατεστημένο το παίζουν ωραία κοιμωμένη του νεοθωμανισμού. Επίσημα, δεν βλέπουν και δεν ξέρουν τίποτα.

Σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, έχουμε και τους γνωστούς ιδεολογικούς κύκλους της εθελοδουλίας και τα απίστευτα ιδεολογήματά τους. Η εξαγορά της τουρκικής Φινασμπάνκ από την Εθνική Τράπεζα αποτελεί το κατ’ εξοχήν επιχείρημα κύκλων της εθελοδουλίας, ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν είναι άνισες.
Ακόμη περισσότερο, κάποιοι αναφέρονται καθησυχαστικά στο σύνολο των ελληνικών επενδύσεων που έχουν πραγματοποιηθεί στη γειτονική χώρα κατά τα τελευταία δέκα χρόνια (2002-2011: 4.1 δισ.$ ελληνικών κεφαλαίων στην Τουρκία, έναντι… 48 εκ.$ τουρκικών κεφαλαίων στην Ελλάδα), για να δείξουν ότι «το ελληνικό κεφάλαιο» είναι κραταιό κι ότι ο νεοθωμανισμός δεν είναι παρά ένας «μπαμπούλας», όπως χαρακτηριστικά υποστήριζε πριν από δυο-τρία χρόνια ο Αλέξης Ηρακλείδης του Παντείου.

Ωστόσο, δεν πρόκειται παρά για μια «φωτογραφία της στιγμής», που μάλιστα δίνει εντελώς εσφαλμένη εντύπωση της ολικής εικόνας. Ας εξηγήσουμε αμέσως το γιατί.

Πρώτον, η φυγή των κεφαλαίων από την Ελλάδα προς την Τουρκία κατά την τελευταία δεκαετία δεν είναι ένδειξη οικονομικού δυναμισμού του ελληνικού κεφαλαίου. Το αντίθετο, αποτέλεσε ένδειξη τότε του «φθινοπώρου» και σήμερα του «χειμώνα» του ελληνικού οικονομικού κύκλου: Τα κεφάλαια εγκαταλείπουν τη χώρα για να εγκατασταθούν στη γειτονική οικονομία, που χαρακτηρίζεται από υψηλό δείκτη ολοκλήρωσης, διαθέτει έναν εύρωστο δευτερογενή τομέα, διοχετεύει τα προϊόντα της σε μια μεγάλη γκάμα χωρών, από την Κεντρική Ασία, τα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή, και έχει κάποιους από τους πιο δραστήριους παράγοντες του κατασκευαστικού τομέα, οι δραστηριότητες των οποίων ξεκινούν από τη Ρωσία και φτάνουν μέχρι το Καμερούν.
Δεύτερον, η ελληνική παρουσία στην Τουρκία, σε αντίθεση με την τουρκική στην Ελλάδα, δεν διαθέτει κανέναν πολιτικό, συλλογικό, εθνικό χαρακτήρα. Πρόκειται για πλήρως αποεθνικοποιημένα και αποεδαφικοποιημένα κεφάλαια, που γυρεύουν μόνο τη μεγιστοποίησή τους.
Αντίθετα, η τουρκική οικονομική δραστηριότητα έχει πάντοτε γεωπολιτικές προεκτάσεις. Σε τούτο επιμένει σθεναρά ο Νταβούτογλου, που θεωρεί το εμπόριο και τις επενδύσεις αναπόσπαστο βραχίονα της επιθετικής εξωτερικής του πολιτικής. Γι’ αυτό και κάθε επίσκεψή του σε χώρα που άπτεται του νεοθωμανικού ενδιαφέροντος, ο ίδιος ή ο Ερντογάν συνοδεύονται πάντοτε από δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες επιχειρηματιών, και εκπροσώπους των δύο ισχυρότερων επιχειρηματικών επιμελητηρίων της γειτονικής χώρας: Ενός που εκφράζει τα συμφέροντα των ανερχόμενων στρωμάτων της Ανατολίας και του «ισλαμικού επιχειρείν» και ενός άλλου, που έχει να κάνει με τις παραδοσιακές κοσμικές επιχειρηματικές δυνάμεις, που προέρχονται από τα δυτικά παράλια της Τουρκίας.
Πολύ χαρακτηριστικός ως προς όλα αυτά είναι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η Ζιράατ Μπανκ στην Ελλάδα, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, έλαβε άδεια λειτουργίας στο πλαίσιο της συμφωνίας για την εξαγορά της Φινασμπάνκ
Πρώτον, έχει ως προπύργιό της τη Ροδόπη, όπου οι δραστηριότητες και η επιρροή που ασκεί στον μουσουλμανικό πληθυσμό είναι τεράστιες. Εκεί, όχι μόνο προσπαθεί να ελέγξει οικονομικά το μουσουλμανικό στοιχείο, αλλά κατά καιρούς έχει επιχειρήσει καίριες σφήνες σε κεντρικό επίπεδο –ανεξάρτητα από το εάν αυτές δεν πετυχαίνουν πάντοτε: Αρχικά, πήγε να προσφέρει δάνεια με επιτόκια ευκαιρίας στους χρεοκοπημένους Έλληνες καταναλωτές. Ύστερα επιχείρησε, ως εκπρόσωπος ενός κατασκευαστικού κονσόρτσιουμ, να χτυπήσει τη δημοπράτηση για την κατασκευή μέρους της Εγνατίας, με το αιτιολογικό ότι ο δρόμος αποτελεί κόμβο για τη μετακίνηση των Τούρκων από τη χώρα τους στην Ευρώπη. Λίγο μετά, κατά το 2010, σε μια στιγμή που δημιουργήθηκε πρόβλημα πώλησης ελληνικής αγροτικής παραγωγής, εμφανίστηκε ως επίδοξος αγοραστής της, ώστε να την κατευθύνει στα τουρκικά εκκοκιστήρια!
Δεύτερον, έχει ένα πλάνο επέκτασης, που ακολουθεί βήμα το βήμα τα δίκτυα της τουρκικής παρουσίας στη χώρα μας. Προσφάτως, άνοιξε υποκατάστημα στη Ρόδο, όπου η Τουρκία δραστηριοποιείται και πάλι προσπαθώντας να θέσει θέμα μειονότητας, όπου κυκλοφορούν χιλιάδες Τούρκοι τουρίστες κατά τη θερινή σεζόν κ.ο.κ. Ύστερα, σχεδιάζει την επέκτασή της στην Καβάλα και τη Θεσσαλονίκη, δύο ελληνικές πόλεις οι οποίες προορίζονται να παίξουν ενεργό ρόλο στη γεωοικονομική επέκταση του νεοθωμανισμού στα Βαλκάνια. Και, βέβαια, όλες είναι πόλεις τις οποίες αναδεικνύουν για την «οθωμανική κληρονομιά» τους, και προσπαθούν να τις οικειοποιηθούν και πολιτιστικά.
Κοινώς, πίσω απ’ όλα αυτά κρύβεται ένας πολύ μεθοδευμένος ιμπεριαλισμός του 21ου αιώνα. Βεβαίως, αυτός πολλές φορές έχει αποκαλυφθεί ρητώς διά στόματος Νταβούτογλου, ο οποίος μας διαβεβαιώνει ότι η «κοινοπολιτεία» του είναι ανεκτική, έχει θέση για όλους, διαμορφώνει ένα σύστημα συνεργασίας που «υπερβαίνει τα σύνορα» και τις «διαιρέσεις των εθνικισμών», συνιστά ένα νέο πλαίσιο «ασφάλειας», και αποκαθιστά την τάξη στα Βαλκάνια (σε μέρος της Κεντρικής Ασίας και της Μέσης Ανατολής). Μια ξεκάθαρη Pax Ottomanica, δηλαδή.
Έτσι, τι κι αν κάποιοι βλακωδώς πανηγυρίζουν ότι οι ελληνικές εξαγωγές προς την Τουρκία ξεπερνούν κατά πολύ τις αντίστοιχες τουρκικές προς την Ελλάδα; Όντως, το 2011, οι εξαγωγές μας προς την Τουρκία έφτασαν τα 2.6 δισ. $, ενώ αυτές της Τουρκίας προς εμάς το 1.6 δισ. $. Και για το 2012, οι δικές μας εξαγωγές παραμένουν σταθερές, ενώ είναι η δεύτερη χρονιά που οι εισαγωγές από την Τουρκία μειώνονται. Κι όμως, εμείς εξάγουμε στην Τουρκία ακατέργαστα προϊόντα, τρόφιμα και μεταλλεύματα, και λιγοστά υψηλής προστιθέμενης αξίας προϊόντα. Ενώ οι Τούρκοι εξάγουν προς τη χώρα μας έτοιμα ενδύματα, έπιπλα ή… ενέργεια, για την οποία αναδεικνύεται σταδιακά στον κύριο προμηθευτή μας! Είναι χαρακτηριστικό ότι, το πρώτο οκτάμηνο του 2011, η Ελλάδα είχε εισάγει από την Τουρκία 1,26 εκ. μεγαβατώρες, χάνοντας την πρώτη θέση από τη Βουλγαρία, μόνο για λίγο (1,33 εκ. μεγαβατώρες).
Αυτά είναι τα στοιχεία που μας δίνουν να καταλάβουμε την πραγματική σχέση που υφίσταται μεταξύ των δύο χωρών. Όσο για τα ελληνικά κεφάλαια, στα οποία αρέσκονται να αναφέρονται οι… Γιάννης Μηλιός, κάποιες ομάδες «μητροπολιτάνων» από τα Εξάρχεια, και η ομάδα του «Ιού», ε, λοιπόν, αυτά κυκλοφορούσαν και επί οθωμανικής αυτοκρατορίας…
Τέλος και μια παρατήρηση, για να μην πέσουμε εντελώς στην παγίδα της απαισιοδοξίας και του τετελεσμένου.
Είναι αλήθεια πως η Τουρκία συσσωρεύει υπέρμετρη ισχύ, σε μια εποχή που εμείς αποδυναμωνόμαστε ολοένα και περισσότερο. Εντούτοις, πίσω από αυτή την ανισορροπία υπάρχει ένα μυστικό. Ο δυναμισμός της Τουρκίας στηρίζεται αποφασιστικά στον πολιτικό βολονταρισμό της. Στην επιθετική στρατηγική που ασκεί: Η οικονομία της άρχισε να βγαίνει από την κρίση του 1995-2000 μόνον όταν, πολιτικά, ο νεοθωμανισμός τής άνοιξε την πόρτα στην Κεντρική Ασία, τα Βαλκάνια και σε μέρος της Μέσης Ανατολής. Για παράδειγμα, στη Μέση Ανατολή η παρουσία των κατασκευαστικών εκτοξεύτηκε μόνο μετά τη σκληρή κόντρα με το Ισραήλ.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι το «τουρκικό οικονομικό θαύμα» και η στρατηγική της γεω-οικονομικής περικύκλωσης που στηρίζεται σε αυτό,εξαρτάται υπερβολικά από την πολιτική επέλαση του νεοθωμανισμού. Έτσι, όταν αυτή αμφισβητείται, έστω και από δυνάμεις κατά πολύ μικρότερες και ασθενέστερες, όπως είναι οι Κούρδοι αντάρτες του PKK, o μεγάλος γίγαντας σκοντάφτει στα προβλήματα και στην εσωστρέφεια. Είναι, δηλαδή, σαν ο τούρκικος δυναμισμός να έχει ναρκισσιστικές ρίζες και να εξαρτάται υπερβολικά από την αποδοχή των άλλων. Πράγμα που σημαίνει ότι, παρά την οικονομική ισορροπία, η πολιτική αμφισβήτησης της τουρκικής πρωτοκαθεδρίας είναι ακόμα εφικτή.

από το http://ardin-rixi.gr

Επέμβαση των ΜΑΤ στο Μετρό/ Ή ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΝΑΝΙΑΚΟΙ ΠΑΝΕ ΠΑΚΕΤΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΗΜΟΝΙΑΚΟΥ​Σ

Nooz.gr : Επέμβαση των ΜΑΤ στο Μετρό/ Ή ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΝΑΝΙΑΚΟΙ ΠΑΝΕ ΠΑΚΕΤΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΗΜΟΝΙΑΚΟΥ​Σ

Ή όταν οι ανανιακοι "υπουργοί" είναι οι ίδιοι που γίνονται οι φανατικοί μνημονικοί..

Διερωτώμαι

Δεν υπάρχει κάποιος σε αυτή την κυβέρνηση που να γνωρίζει πολιτική;

Όταν παρά την τεράστια ταλαιπωρία που υφίσταται εδω και μια εβδομάδα ο λαός του λεκανοπεδίου υπάρχει συμπαράσταση[ ή έστω , αν θέλετε ανοχή] στους απεργούς,

Όταν σε αυτή την κρίσιμη στιγμή για τη χώρα αρκεί μια σπίθα για να γίνουμε μπουρλότο,

Όταν αντί για ικανούς υπουργούς έχουμε ακόμα στην ενεργό πολίτικη ,τον αννανιακο κ.Χατζιδακη ο οποίος έτρεμε στη σκέψη ότι θα καταψηφισθεί το άθλιο σχέδιο Ανναν απο τους Κυπρίους...[δήλωση του στον ρ/φ σταθμο ΣΚΑΙ της παραμονές του δημοψηφίσματος του 2004 ,. την οποία άκουσα με τα ίδια μου τα αυτιά]

Όταν έχουμε την προχθεσινή πλήρη γελοιοποίηση των θεσμών με πρωτοκλασάτους βουλευτές και τον ιδιον τον Πρωθυπουργό της χώρας να πηγαίνουν σε μια κάλπη ..

Όταν πριν λίγες μέρες υπάλληλοι της Βουλής [όπως έγραψε στην Καθημερινή δημοσιογράφος] υπό την απειλή προπηλακισμών ανάγκασαν τον κ.Στουρνάρα να πάρει πίσω την μείωση των μισθών τους ..

Όταν , Όταν , Όταν [ουκ εστίν ο αριθμός]

Τότε ,στην ουσία δεν έχουμε Κυβέρνηση αλλά και στιβαρή αντιπολίτευση για να αντιμετωπίσουμε τα οξύτατα προβλήματα εσωτερικά και εξωτερικά από την άθλια υποδούλωση στα μνημόνια μέχρι τους εξωτερικούς κινδύνους,

Προτείνουμε για ύστατη φορά να συνελθουν όλοι και να συνεργαστούν σε ένα μίνιμουμ πρόγραμμα σωτηρίας της πατρίδας μας και να σταματήσουν αυτές τις ηλίθιες αντιπαραθέσεις που οδηγούν σε εμφύλιο [αν δεν τον καλλιεργούν]

Δ.Αλευρομαγειρος *

[υ.γ. Για τους φιλους μου στην Κύπρο: Eσείς έχετε το δικό μας παράδειγμα προς αποφυγήν, Προσοχή!! Οι Ανανιακοι πάνε πάντα πακέτο με τους μνημονικούς και στο τέλος η πλήρης καταστροφή. Εχετε χρόνο και λύση με τις προεδρικές εκλογές να γλυτώσετε]

http://www.nooz.gr/greece/telesigrafo-tis-kuvernisis-stous-apergois-tou-metro

* Ο στρατηγός Δημήτριος Αλευρομάγειρος είναι επίτιμος Γενικός Επιθεωρητής Στρατού. Το στρατιωτικό δικτατορικό καθεστώς τον είχε αποτάξει για αντιδικτατορική δράση. Κατά την εισβολή των Τουρκικών Δυνάμεων στην Κύπρο, με αίτησή του στην πρώτη μεταπολιτευτική κυβέρνηση Κ. Καραμανλή, εστάλη στην Κύπρο και πολέμησε υπερασπιζόμενος παραδειγματικά με τους άλλους Κύπριους και Ελλαδίτες μαχητές τη Λευκωσία.

Εγκαίνια του νέου χώρου του Αρδην

εγκαίνια του νέου χώρου του Άρδην

Μια νέα αρχή
Τ ο Σάββατο 9 Φεβρουαρίου θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια του νέου πολιτικού/πολιτιστικού χώρου του ΑΡΔΗΝ. Θεωρούμε ότι αποτελούν –μέσα στον ζόφο των ημερών– μια απόπειρα για μια αισιόδοξη και δημιουργική πρόταση που θέλει να συνδυάσει την πολιτική την πολιτισμική και την πνευματική διάσταση και ταυτόχρονα να είναι μια ευκαιρία να συνευρεθούμε και να διασκεδάσουμε.
Έτσι, σκεφτήκαμε να αφιερώσουμε όλη την ημέρα σε ένα σύνολο από δραστηριότητες που θ’ αρχίσουν από τις 11:00 το πρωί με έκθεση αφισών ντοκουμέντων, εντύπων, προβολή βίντεο, και έκθεση-παζάρι βιβλίων με μειωμένες τιμές μέχρι το απόγευμα στις 19:00. Αυτή η έκθεση θα αποτελεί την αποτύπωση της πορείας 40 χρόνων, που αρχίζει από τα χρόνια της δικτατορίας και την αντίσταση σε αυτή και φτάνει μέχρι σήμερα.
Στις 20:00 θ’ αρχίσει συναυλία με τρεις γνωστούς καλλιτέχνες, την Αφροδίτη Μάνου, τον Γιώργο Ανδρέου και τον Χρήστο Τσιαμούλη, οι οποίοι συμμετέχουν εθελοντικά και αφιλοκερδώς, και την οποία οργανώνει ο στιχουργός Παρασκευάς Καρασούλος.
Τέλος, στις 22:00 θ’ αρχίσει στο χώρο το πάρτυ/γλέντι των εγκαινίων μέχρι πρωίας.
Για το σύνολο αυτών των εκδηλώσεων προβλέπουμε ένα συμβολικό εισιτήριο των 10 ευρώ (20 ευρώ για οικονομική ενίσχυση και 5 ευρώ για φοιτητές και ανέργους).
από το http://ardin-rixi.gr

Strategic-Geopolitics: ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟΦΟΡΟ «ADMIRAL KUZNETSOV» ΣΤΗΝ Α...

Strategic-Geopolitics: ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟΦΟΡΟ «ADMIRAL KUZNETSOV» ΣΤΗΝ Α...

Σήμερα στο Ντιγιαρμπακίρ κρίνεται η λύση του Κουρδικού

Πέμπτη, 17 Ιανουαρίου 2013

Σήμερα στο Ντιγιαρμπακίρ κρίνεται η λύση του Κουρδικού

Η φωτογραφία είναι από την υποδοχή των σορών στο αεροδρόμιο του Ντιγιαρμπακίρ χθες το βράδυ
Σήμερα στο Ντιγιαρμπακίρ, τη βυζαντινή Άμιδα, που θεωρείται η παραδοσιακή πρωτεύουσα του Κουρδιστάν, γίνεται η τελετή υποδοχής των σορών των τριών Κουρδισσών που δολοφονήθηκαν στο Παρίσι.
Χθες το απόγευμα, οι σοροί έφθασαν στην Κωνσταντινούπολη, για να μεταφορτωθούν στο αεροπλάνο που τις μετέφερε στο Ντιγιαρμπακίρ. Στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης είχαν συγκεντρωθεί περίπου 15 χιλιάδες Κούρδοι, ανάμεσα στους οποίους οι γονείς της εκ των ιδρυτών του ΡΚΚ, Σακινέ Τζανσίζ.
Ο πατέρας της Σακινέ, μιλώντας στους συγκεντρωμένους, είπε:
"Σήμερα βλέπω ότι μπορεί να έχασα την Σακινέ, αλλά έχω πολλές χιλιάδες παιδιά, που φαίνονται αποφασισμένα να ζητήσουν λογαριασμό για το θάνατο της κόρης μου".
Αργότερα, τις βραδυνές ώρες, συγκεντρώθηκαν στο αεροδρόμιο του Ντιγιαρμπακίρ 30 χιλιάδες Κούρδοι, που συνόδευσαν τις σορούς των δολοφονηθεισών στο νεκροτομείο του νοσοκομείου.
Σήμερα θα γίνει επίσημη τελετή στον τόπο λατρείας των Αλεβιτών, αφού οι τρεις κοπέλς ήταν Αλεβίτισες, και στη συνέχεια οι σοροί θα συνοδευθούν στους τόπους καταγωγής των δολοφονηθεισών, όπου θα γίνουν οι τελετές κηδείας.
Από τον αριθμό των ατόμων που θα συγκεντρωθούν στο Ντιγιαρμπακίρ σήμερα και από τον παλμό του πλήθους, θα βγουν τα κυριότερα συμπεράσματα και θα δοθούν τα μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις -Ερντογάν, Άπο και ...λοιπούς- για τη βούληση και τον τρόπο που θέλει ο Κουρδικός λαός να λυθεί το Κουρδικό, στις διαπραγματεύσεις που θα ακολουθήσουν το επόμενο διάστημα.
Οψόμεθα.
Οι φωτογραφίες από τη χθεσινοβραδυνή άφιξη των σορών στο αεροδρόμιο του Ντιγιαρμπακίρ

Ηχηρή παρέμβαση ακαδημαϊκού Γεωργίου Μπαμπινιώτη σε συνέντευξη στον Παύλο Τσίμα

Ηχηρή παρέμβαση του ακαδημαϊκού Γεωργίου Μπαμπινιώτη, ο οποίος σε συνέντευξη που έδωσε στον αμερόληπτο δημοσιογράφο Παύλο Τσίμα είπε –μεταξύ άλλων:

 

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Η ελληνική γλώσσα κατακρεουργείται καθημερινά. Να σας δώσω ένα παράδειγμα: Διαρκώς ακούμε για την κατάληψη της βίλα Αμαλίας ή ότι έγινε ανακατάληψη της βίλα Αμαλία.

 

Και σας ρωτώ. Η λέξη βίλα δεν κλίνεται;

Αν δεν το γνωρίζετε η βίλα προέρχεται από το ιταλικό villa και είναι λέξη ελληνοποιημένη, όπως η κατσαρόλα, όπως οι ολυμπιονίκες της άρσης βαρών.

Και πρέπει να κλίνεται σύμφωνα με τους κανόνες της γραμματικής.

Δε λέμε: Το καπάκι της κατσαρόλα.

Ούτε θα πούμε: Αυθαίρετες οι βίλα των υπουργών.

 

Για να το καταλάβετε καλύτερα θα σας αναφέρω ένα άλλο παράδειγμα: Τη Μαρία Κάλλας.

Η Κάλλας, όπως γνωρίζετε, ήταν Ελληνίδα. Ως Ελληνίδα η γενική του ονόματος της είναι: Της Μαρίας Κάλλας. Και όχι της Μαρία Κάλλας.

Αντίστοιχα πρέπει να λέμε: Η κατάληψη της βίλας Κάλλας και όχι της βίλα Κάλλας.

 

ΤΣΙΜΑΣ: Μπορεί αυτό να συμβαίνει επειδή γράφεται με λατινικούς χαρακτήρες. Villa Amalias.

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Κι αυτό είναι λάθος. Τι ήταν η Αμαλία; Βασίλισσα της Αγγλίας;

ΤΣΙΜΑΣ: Βίλα Αμαλίας, λοιπόν.

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Ακριβώς! Η βίλα, της βίλας, οι βίλες, των βιλών.

 

ΤΣΙΜΑΣ: Και τι έχετε να πείτε για το χαρακτηρισμό «μαλακισμένα» που ακούστηκε στον αέρα από γνωστό δημοσιογράφο;

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Καθόλου δε με ξάφνιασε… Ουδείς φαυλότερος των πολιτικών, αν δεν υπήρχαν οι δημοσιογράφοι… Η έκφραση του κυρίου δεν ήταν μόνο απρεπής, αλλά και σημειολογικά εσφαλμένη… Θα σας εξηγήσω…

 

Το «μαλακισμένος» είναι μετοχή του ρήματος: Μαλακίζομαι. Αυτό προέρχεται από το αρχαίο: Μαλακία, παράγωγο της λέξεως «μαλακός».

Καθόλου νεολογισμός δεν είναι αυτές οι λέξεις. Σας θυμίζω το κατά Ματθαίον ευαγγέλιο: «Και περιήγεν ο Ιησούς τας πόλεις πάσας και τας κώμας, διδάσκων εν ταις συναγωγαίς αυτών και κηρύσσων το ευαγγέλιον της βασιλείας και θεραπεύων πάσαν νόσον και πάσαν μαλακία.»

 

Αλλά η ρίζα της λέξης είναι αρχαιοελληνική.

Στην Αρχαία Ελλάδα συνηθιζόταν η έκφραση: «Μαλάκας πολίτης», η οποία ήταν συνώνυμη του «ιδιώτης».

Ιδιώτης ήταν ο πολίτης που δεν ασχολείτο με τα πολιτικά.

Η ιδιωτεία, για τους αρχαίους ημών προγόνους, ήταν κατάπτυστη. Εξ ου και το λατινογενές idiot, το οποίο προέρχεται από τον ιδιώτη και σημαίνει ηλίθιος.

 

Ο ιδιώτης περιφρονητικά αποκαλείτο μαλάκας πολίτης.

 

Και ακόμα πιο πίσω αν κοιτάξουμε, στα ομηρικά έπη θα βρούμε την έκφραση: «Αιδώς, Αργείοι».

Αυτή προέρχεται από την Ιλιάδα:

«Αιδώς γαρ εν κακοίσιν ουδέν ωφελεί. Η γαρ σιωπή τω λαλούντι σύμμαχος.»

Αυτό μπορεί να ερμηνευτεί ως εξής: Το να δείχνεσαι ντροπαλός ανάμεσα σε κακούς δεν ωφελεί καθόλου, γιατί η σιωπή η δική σου γίνεται τότε σύμμαχος του κακού, που φλυαρεί.

 

Αν, με λίγα λόγια, εσύ ακούς τους φαύλους και δε μιλάς γίνεσαι σύμμαχος τους.

 

Αρχικά η έκφραση ήταν: «Αιδώς, μαλάκες».

Αλλά με τα χρόνια εκφυλίστηκε σε αυτό που όλοι γνωρίζουμε.

 

Ας μου πει, λοιπόν, ο κύριος Καμπουράκης. Ποιοι είναι οι ιδιώτες, ποιοι είναι οι μαλάκες που σιωπούν, ποια είναι τα μαλακισμένα της εποχής μας;

Οι καταληψίες των βιλών ή οι έχοντες το ακατοίκητο τηλεθεατές του Μέγκα και των υπόλοιπων καναλιών;

 

ΤΣΙΜΑΣ: Το Μέγκα είναι αμερόληπτο, κύριε Μπαμπινιώτη.

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Φυσικά! Και ο κώλος της μαϊμούς είναι πράσινος.

ΤΣΙΜΑΣ: Σας βρίσκω λίγο επιθετικό.

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Κι εγώ σας βρίσκω αρκετά ηλίθιο, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα.

 

ΤΣΙΜΑΣ: Ας πούμε κάτι άλλο… Τι γνώμη έχετε για τη δήλωση βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ευθαρσώς είπε ότι είναι αναρχικός, ενώ ο πρόεδρος του κόμματος, την ίδια μέρα, δήλωσε ότι είναι νοικοκυραίοι κι αυτοί.

Αυτό δεν είναι οξύμωρο;

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Καταρχάς κάνατε λάθος χρήση του επιρρήματος ευθαρσώς, το οποίο δηλώνει θάρρος, ενώ εσείς, έτσι πιστεύω, θέλατε να δείξετε το θράσος του… Όσον αφορά το οξύμωρο της δήλωσης… Όχι! Καθόλου! Που το βλέπετε το οξύμωρο;

 

ΤΣΙΜΑΣ: Μα… Αναρχικός νοικοκυραίος;

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Και λοιπόν; Δε γνωρίζετε το βιβλίο του Πεσόα «Ο αναρχικός τραπεζίτης»; Αυτό δεν είναι οξύμωρο;

ΤΣΙΜΑΣ: Δεν το έχω διαβάσει, οπότε δεν μπορώ να πω.

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Κακώς! Θα έπρεπε να διαβάζετε και μερικά βιβλία, εσείς οι δημοσιογράφοι, αντί μόνο να γράφετε… Θα σας εξηγήσω: Ο αναρχικός νοικοκυραίος είναι ένας άμεσα νοικοκυραίος, ο οποίος αντιμάχεται τη διαφθορά του πολιτικού συστήματος από τον πυρήνα του, την ίδια την οικογένεια.

 

ΤΣΙΜΑΣ: Σας βρίσκω πολύ αριστεριστή, κύριε Μπαμπινιώτη.

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Σταματήστε να λέτε "σας βρίσκω", γιατί αρχίζω να πιστεύω ότι μου παίρνει συνέντευξη η Μενεγάκη… Και ναι! Είμαι αριστεριστής. Γιατί, καταρχάς, δεν είμαι διορισμένος σε κανένα υπουργείο. Αν με ξανακάνουν υπουργό παιδείας θα ανασκευάσω τις δηλώσεις μου.

Και ναι, είμαι αριστεριστής, γιατί… Είμαι ακαδημαϊκός.

 

Οι ακαδημαϊκοί κύκλοι, όπως και οι εκκλησιαστικοί, είναι κύκλοι ομόκεντροι της εξουσίας.

 

Έτσι, αφού αντιλαμβάνομαι μια αλλαγή προς την αριστερά, προετοιμάζομαι να ακολουθήσω το ρεύμα της εποχής μου.

Κανένας ακαδημαϊκός ή καταξιωμένος διανοούμενος δεν είναι, ποτέ, ριζοσπαστικός.

 

Δείτε την κυρία Κική Δημουλά. Δέκα μέρες πριν τις εκλογές του Ιουνίου υπέγραψε δήλωση νομιμοφροσύνης, μαζί με άλλους τριάντα, εκείνο το περιβόητο: «Τολμήστε!»

Τώρα, που βλέπει ότι η παλίρροια αλλάζει, μιλάει στα ξένα περιοδικά για χάος.

Προετοιμάζεται κι εκείνη για την αλλαγή εξουσίας και νοοτροπίας.

 

Αν ήταν η Χρυσή Αυγή που διεκδικούσε την εξουσία η κυρία Δημουλά θα γινόταν ένας άλλος Έζρα Πάουντ. Και διαβάστε κάνα βιβλίο για να καταλάβετε τι εννοώ.

 

ΤΣΙΜΑΣ: Δηλαδή πιστεύετε ότι η διανόηση συμπορεύεται με την εξουσία, ανεξαρτήτως του… χρώματος της;

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Πάντα! Η αποδεχτή διανόηση. Οι λογοτέχνες, οι λόγιοι, οι καλλιτέχνες και πανεπιστημιακοί που προβάλλονται και προοδεύουν, γιατί αλλιώς θα βρισκόντουσαν στα ρείθρα της επικαιρότητας.

 

ΤΣΙΜΑΣ: Υπάρχει κάποιος λογοτέχνης που πιστεύετε ότι βρίσκεται εκτός… νομιμότητας;

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Τώρα πια, μόνο οι μπλογοτέχνες.

ΤΣΙΜΑΣ: Ορίστε;

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Οι μπλόγκερ… Γιατί αυτοί δρουν ανεξέλεγκτα.

ΤΣΙΜΑΣ: Οι μπλόγκερ… Υπάρχει κάποιος που ξεχωρίζετε από αυτούς;

 

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Πολλοί… Ο μόνος που μου έρχεται τώρα στον νου είναι ο Γελωτοποιός, ο οποίος πρέπει να βελτιώσει το συντακτικό του και να μην παρασύρεται από την κυκλοθυμικότητα του, αλλά κατά τα άλλα είναι αξιόλογος.

ΤΣΙΜΑΣ: Γελωτοποιός, λοιπόν…

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Το σημειώσατε; Για να το ψάξει η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος;

ΤΣΙΜΑΣ: Με προσβάλετε, κύριε Μπαμπινιώτη.

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Ελάτε, κύριε Τσίμα, ας είμαστε ειλικρινείς. Όλοι το ξέρουν ότι είστε ρουφιάνοι.

ΤΣΙΜΑΣ: Διακόπτουμε για διαφημίσεις και θα συνεχίσουμε με τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ: Ναι! Πως θα μάθουν τα παιδιά να ανάβουν φωτιές για να ζεσταίνονται.

ΤΣΙΜΑΣ: Διακόπτουμε…
http://sanejoker.blogspot.gr/2013/01/blog-post_14.html

 

 

Η Μαύρη Βίβλος της κατοχής στα ελληνικά και γερμανικά

Μελετείστε το και κρατείστε το στο αρχείο σας.

Έχει εκδοθεί από το Εθνικό Συμβούλιο [ενισχυμένο και απο αλλους επιστημονες]για την διεκδίκηση των Γερμανικών αποζημιώσεων το 2006 και υπαρχουν μονο ελάχιστα αντιτυπα , πλέον.

Δ.Αλευρομάγειρος [Μελος του Εθνικου Συμβουλίου ΔΓΑ]

================================================

Η Μαύρη Βίβλος της κατοχής στα ελληνικά και γερμανικά.

The BLACK BOOK of German Occupation of Greece

In Greek and In German Laguage
take some time for downloading

click

http://library.antibaro.gr/text/History/1940/Mavri_Vivlos_Katochis.pdf

 

REMINDER:

Please Sign the Petition for WW-II German Reparations to Greece

and Pass it to others to sign! Everybody is eligible to Sign;Relatives, Friends, Need not be Greek to Sign! etc

Please go to

http://www.greece.org/blogs/wwii/

to read the full petition

(short | long) and the supporting material.

We will greatly appreciate your signature on this petition requesting the German

government to honor its... long-overdue obligations to Greece by repaying the

forcibly obtained occupation loan, and by paying warreparations proportional to

the material damages, atrocities and plundering committed by the German war

machine during World War II.

In Brief:

During WWII Greece lost 13% of its population, some of it in battle, but mostly from the famine and from German war crimes. The Germans, murdered the population of 89 Greek villages and towns, burned to the ground over 1,700 villages and many of their inhabitants were also executed, they reduced the country to rubble, and looted its archeological treasures.

We request the German government to honor its long-overdue obligations to Greece by repaying the forcibly obtained occupation loan, and by paying war reparations proportional to the material damages, atrocities and plundering committed by the German war machinery.

Sign the petition and Please Pass it On!

Dr Demosthenes Kostas

Greenwich CT USA

===================================

Nuremberg

The chief U.S. prosecutor at Nuremberg, Supreme Court Justice Robert H. Jackson, insisted that the civilized world had no choice but to demand justice. He looked the Nazi leaders straight in the eye and told the court:

“No charity can disguise the fact that the forces which these defendants represent … are the darkest and most sinister force in society,” Jackson said. “By their fruits we best know them. Their acts have bathed the world in blood and set civilization back a century. They have subjected their European neighbors to every outrage and torture. …

“The real complaining party at your bar is civilization. … Civilization asks whether law is so laggard as to be utterly helpless to deal with crimes of this magnitude by criminals of this order of importance.”

The prescient Jackson foresaw a time when not just the vanquished Nazis, but also America’s own leaders might deserve to be put in the dock:

“But the ultimate step in avoiding periodic wars … is to make statesmen responsible to law. And let me make clear that while this law is first applied against German aggressors, the law includes, and if it is to serve any useful purpose it must condemn, aggression by any other nations, including those which sit here now in judgment.”

Μερκελιστέ​ς και... Σοϊμπλιστέ​ς, Του Γιώργου Καραμπελιά

Μερκελιστέ​ς και... Σοϊμπλιστέ​ς,

του Γιώργου Καραμπελιά

 

του Γιώργου Καραμπελιά

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ηγεσία του πραγματοποίησε ένα εξωφρενικό ατόπημα με την επίσκεψη/διαπιστευτήρια Τσίπρα στον Σόιμπλε. Την ώρα που όλη η Ελλάδα και η Ευρώπη βοούν πως η Γερμανία προσπαθεί να μεταβάλει την ευρωζώνη σε διευρυμένη γερμανική ένωση, μέσα από ένα νέο Zollverein, ως άμεση συνέχεια της πορείας προς τα Ανατολικά, μετά την ενοποίησή της, το 1989, και τη στιγμή που στην Ευρώπη θα πρέπει να οργανωθεί η αντίσταση ενάντια στη γερμανοποίηση, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε ανοικτά και απροκάλυπτα τη γραμμή της υποταγής.

Μέσα στον ορυμαγδό των βομβών και της λίστας Λαγκάρντ, αυτή η σημαντική κίνηση έμεινε μέχρι σήμερα σχετικά ασχολίαστη και στο απυρόβλητο. Και όμως, στο υποσυνείδητο των Ελλήνων, πέρασε το μήνυμα πως χωρίς την υποταγή και τα διαπιστευτήρια στη Γερμανία δεν μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε πολιτική προοπτική για την Ελλάδα.

Από παλιότερα είχαμε επισημάνει τα κενά της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ έναντι των Γερμανών. Το γεγονός για παράδειγμα ότι δεν μετέβαλλε ποτέ σε κεντρικά πολιτικά ζητήματα το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων ή της φυγάδευσης Χριστοφοράκου και της Ζήμενς, που καταδεικνύουν την κατ’ εξοχήν αποικιακή σχέση της χώρας μας με τη Γερμανία. Δεν έκαναν ποτέ μια κινητοποίηση ενάντια στο παιδομάζωμα, που οργανώνουν οι Γερμανοί από νέους Έλληνες επιστήμονες, και που έχει οδηγήσει ήδη σε μια μαζική μετανάστευση 25.000 ή 30.000 νέων επιστημόνων στη Γερμανία.

Ο Αντώνης Σαμαράς άνοιξε τον δρόμο της αποδοχής των γερμανικών τετελεσμένων και ο ΣΥΡΙΖΑ, δια του προέδρου του, έρχεται να την ολοκληρώσει.

Τα αντεπιχειρήματα που προβάλλουν είναι πως ο Τσίπρας «τα είπε» στον Σόιμπλε, ότι μίλησε για τις γερμανικές επανορθώσεις και τον Χριστοφοράκο, και παρουσίασε την απελπιστική κατάσταση της Ελλάδας. Όλα αυτά, όμως, δεν σημαίνουν τίποτα και είναι για το θεαθήναι γιατί το αποφασιστικό γεγονός είναι αυτή καθεαυτή η συνάντηση με τον Σόιμπλε, τη στιγμή που, μέχρι χθες, ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ αποκαλούσαν μερκελιστές την κυβέρνηση. Αυτοί, ως παρακατιανοί, συναντήθηκαν μόνο με τον Σόιμπλε, συνάντηση που μήνες επεδίωκαν, «γλείφοντας» τον Γερμανό πρέσβη στην Αθήνα για να την επιτύχουν. Θα πρέπει άραγε, στο εξής, να τους αποκαλούμε «Σοϊμπλιστές»;

Και εν τέλει μια τέτοια εξέλιξη, που σηματοδοτεί την είσοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην περίοδο του «ρεαλισμού», δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει μια και αποτελεί συνέπεια τόσο του ιδεολογικού του υποστρώματος όσο και μιας τυχοδιωκτικής πολιτικής τακτικής.

Σε σχέση με το πρώτο, δεν είναι δυνατόν ένα εθνομηδενιστικό και ευρωπαϊστικό ιδεολογικό υπόστρωμα, που αρνείται να κατανοήσει την ελληνική ιδιαιτερότητα και την ημιαποικιακή σχέση της χώρας με τη Δύση, να παραγάγει οτιδήποτε άλλο, εν τέλει. Διότι, όταν δεν κατανοείς ότι η συμμετοχή μας στην ευρωζώνη δεν είναι παρά μία αμυντική κίνηση του ελληνισμού απέναντι στη νεοθωμανική απειλή, όταν δεν βλέπεις ότι η συγκεκριμένη Ευρώπη είναι η «φραγκική» Ευρώπη, που αποκλείει εν τέλει την ανατολική Ευρώπη και τον ορθόδοξο κόσμο, και, αντίθετα, θεωρείς ότι η Ελλάδα αποτελεί εν τέλει τμήμα της Δύσης, τότε, αργά ή γρήγορα, θα αποδεχτείς και τη λογική της γερμανικής ηγεμονίας στην Ευρώπη!

Όσο για το δεύτερο, έχοντας οικοδομήσει μια πολιτική τακτική θεμελιωμένη στη λογική του ρεσάλτου προς την εξουσία, καθώς, μέσα σε λίγους μήνες, εκτινάχθηκε από το 4% στο 27%, ήταν αναπόφευκτο να οδηγηθεί σε μοιραίους συμβιβασμούς. Διότι, προφανώς, είναι ανέτοιμος (όσο και ο ελληνικός λαός) για μια νέα πολιτική, οικονομική και κοινωνική πορεία για τη χώρα. Μια τέτοια πορεία απαιτεί ένα λαό με συνείδηση των διακυβευμάτων και ένα κόμμα με βαθιές λαϊκές ρίζες, δεμένο με ένα πολύμορφο και ισχυρό λαϊκό κίνημα. Όταν αυτοί οι όροι δεν συγκεντρώνονται, τότε οδηγείσαι εκ των πραγμάτων σε δύο πιθανές κατευθύνσεις: Είτε σε μια λογική πραξικοπηματικής κατάληψης της εξουσίας, γεγονός για το οποίο δεν υπάρχουν προϋποθέσεις και ούτε ταιριάζει στην ιδεολογία και τη φύση του ΣΥΡΙΖΑ, είτε επιλέγεις τη λογική της «ρεαλιστικής» προσαρμογής.

Διότι, εφόσον έχεις οικοδομήσει τη λογική σου πάνω στην άμεση και σύντομη κατάληψη της κυβερνητικής εξουσίας, θα πρέπει να γίνεις αρεστός, ή έστω αποδεκτός,από τις αποικιακές δυνάμεις, ώστε να σε δεχτούν ως πιθανή εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Γι’ αυτό, μετά το φύλο συκής της Αργεντινής και της Βραζιλίας, ακολουθεί το κυρίως μενού: ο Σόιμπλε και η επίσκεψη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αν αντίθετα δεν υπήρχε μια τέτοια τυχοδιωκτική αντίληψη, ένα λαϊκό πατριωτικό και δημοκρατικό κόμμα θα ασχολούνταν κατ’ εξοχήν με την οικοδόμηση δομών λαϊκής αλληλεγγύης και «αντιεξουσίας», που θα έκαναν δυνατή –μεσοπρόθεσμα και όχι βραχυπρόθεσμα– μια αυθεντική αλλαγή στο καθεστώς. Ο τυχοδιωκτισμός των ανώτερων μεσαίων στρωμάτων, που αποτελούν την κοινωνική βάση των στελεχών αυτού του κόμματος, μπροστά στην πραγματικότητα, τα οδηγεί πάντοτε στην προσαρμογή. Μήπως εμείς οι παλαιότεροι δεν έχουμε ζήσει το ίδιο σενάριο, και με ευνοϊκότερες συνθήκες, όταν, «από τις 18 σοσιαλισμός» και το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» του Παπανδρέου, καταλήξαμε στην παπανδρεϊκή και τη σημιτική κλεπτοκρατία; Η ίδια τυχοδιωκτική λογική παράγει ανάλογα αποτελέσματα και μάλιστα πολύ ταχύτερα, γιατί σήμερα δεν υπάρχουν οι ευνοϊκοί όροι του 1981.

Όλοι κατανοούμε πως, την τελευταία περίοδο, η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την ένταση γύρω από τα ζητήματα των κατειλημμένων χώρων, τα γκαζάκια και τους πυροβολισμούς προκειμένου να επιβάλει τον ορυμαγδό των μέτρων που έχουν υπαγορεύσει οι δανειστές. Φαίνεται όμως ότι και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ τα χρησιμοποιεί για να περάσει πιο εύκολα τη λογική του «ρεαλισμού». Αποκηρύσσει αίφνης τους μέχρι χθες συμμάχους της για να πραγματοποιήσει πολύ πιο ανώδυνα τη μεγάλη στροφή, την οποία εγκαινίασε με το ταξίδι του Τσίπρα, και εν μέρει για να την κάνει να ξεχαστεί.

Δυστυχώς, παρ’ ότι, πολλές φορές μέχρι τώρα, τονίσαμε πως θα ήταν ευχής έργο μια θετική μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ προς μια πατριωτική κατεύθυνση, φαίνεται να δρομολογείται μάλλον το αντίστροφο σενάριο, μιας «ρεαλιστικής» προσαρμογής στη γερμανική Ευρώπη.

Και δεν είμαστε γενικά και αόριστα ενάντια σε οποιαδήποτε επαφή με τον «εχθρό». Είναι προφανές πως, αν μια λαϊκή δημοκρατική παράταξη βρισκόταν πραγματικά στα πρόθυρα της εξουσίας, τότε θα έσπευδαν όλοι, φίλοι και εχθροί, να επιδιώξουν την επαφή μαζί της, και, σε αυτή την περίπτωση, κάτι τέτοιο θα ήταν επιτρεπτό ή και επιβεβλημένο. Όταν, αντίθετα, δεν διαθέτεις την ανάλογη λαϊκή στήριξη –και στην πραγματικότητα δεν διαθέτεις καμιά δυνατότητα να κυβερνήσεις, εκτός από τις ονειροφαντασίες και τις ονειρώξεις κάποιων στελεχών– τότε μεταβάλλεσαι ο ίδιος σε «ζητιάνο συναντήσεων», απογοητεύοντας βαθύτατα ένα κόσμο που είχε πιστέψει σε σένα.

Τέλος, θα μπούμε στον πειρασμό να εγκαλέσουμε, για πρώτη φορά, φίλους και συντρόφους, με πολλούς από τους οποίους συμπορευτήκαμε για πολλά χρόνια. Και αυτοί, στη λογική ενός άλλου «ρεαλισμού», –τον οποίο μας κατηγορούν ότι δεν διαθέτουμε–, επέλεξαν τη συμπόρευση ή την προσχώρηση στον ΣΥΡΙΖΑ. Θα τους θυμίσουμε, λοιπόν, πως ανάλογοι ρεαλισμοί είχαν «τσουβαλιάσει», για χρόνια, πάρα πολλούς στο «πατριωτικό» ΠΑΣΟΚ, το οποίο ώδινεν έξοδο από το ΝΑΤΟ και έτεκεν Άκη Τσοχατζόπουλο!

Ευτυχώς ή δυστυχώς, για κάποιους από αυτούς, το πυροτέχνημα ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί και δεν θα έχει τη διάρκεια του ΠΑΣΟΚ. Και θα πρέπει πλέον να εγκαταλείψουν τα επιχειρήματα του τύπου «ας συμπορευτούμε με τον ΣΥΡΙΖΑ, μπροστά στην καταστροφή της χώρας», σήμερα τουλάχιστον που η ίδια η ηγεσία του πραγματοποιεί τη μνημονιακή προσαρμογή της. Είναι αντίθετα προφανές πως, όσο δεν υπάρχει, και όσο δεν παλεύουμε για να διαμορφωθεί, ένας αυθεντικός πατριωτικός δημοκρατικός πόλος στη χώρα, τόσο πιο γρήγορα και ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσαρμοστεί στη γερμανοκρατούμενη Ευρώπη της κυρίας Μέρκελ.

 

15 Ιανουαρίου 2013

αναδημοσιεύεται από το ardin-rixi.gr