Παιδεία, ταυτότητα και αντιμετώπιση των νεοφασιστικών πρακτικών - του Θεόδωρου Μπατρακούλη

Δευτέρα, 23 Σεπτεμβρίου 2013

Η ελληνική τραγωδία

Παιδεία, ταυτότητα και αντιμετώπιση των νεοφασιστικών πρακτικών

 του Θεόδωρου Μπατρακούλη

         Με την υπαγορευμένη από τους δανειστές και την τρόικα πολιτική των Μνημονίων η Ελλάδα φτωχοποιείται και εκποιείται, οι Ελληνες γνωρίζουν διεθνή ταπείνωση και διασυρμό. Τα ζητήματα που σχετίζονται με την εθνική κυριαρχία και την υπεράσπισης της ιστορίας και της προοπτικής του Ελληνισμού στην κρίσιμη περιοχή του κόσμου που είναι και ο ιστορικός του χώρος απεμπολούνταν ή υποβαθμίζονταν. Η κλασσική μας παιδεία εγκαταλείπεται, με την εμφανισή της ως νεκρή και απαρχαιωμένη. Τα φαινόμενα αυτά προκάλεσαν και απαξίωση της ταυτότητας, που συνυφαίνεται με την υπαρξιακή προοπτική των Νεοελλήνων, δηλαδή τη δυνατότητά τους να υπάρχουν ως αυτόνομη και δημιουργική πολιτισμική οντότητα στον ευρύτερο γεωπολιτικό χώρο. Δημιουργήθηκε ένα πρόβλημα κρίσης ταυτότητας των Νεοελλήνων. Εφόσον υπάρχει ζήτημα ταυτότητας, εμφανίζεται και πρόβλημα ετερότητας (δηλαδή οντότητας σε αντίθεση με την οποία οικοδομείται μια ταυτότητα), σχέσης με τον άλλο και αποδοχής του. Εξάλλου, η εξελισσόμενη γιγαντιαία μετακίνηση πληθυσμών, τα μαζικά κύματα παράνομων μεταναστών, η μη τήρηση των συμφωνιών επαναπροώθησης από την Τουρκία και η συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ (κύριο εργαλείο μετατροπής της Ελλάδας σε αποθήκη μεταναστών από την ΕΕ) δημιούργησαν πολύ σοβαρό πρόβλημα για την κοινωνική και εθνική συνοχή καθώς και για τη δημόσια τάξη. Αντιμέτωποι με τα ανωτέρω προβλήματα, αρκετοί άνθρωποι και κυρίως νέοι στρέφονται σε μορφώματα τύπου «Χρυσής Αυγής», αφού το συμβατικό πολιτικό σύστημα της χώρας, απέτυχε να αρθρώσει, να υπερασπίσει και να προβάλει τις αναζητήσεις και τις προσδοκίες τους. Η ρήξη εκφράστηκε συχνά με ιδεολογικά ακατέργαστες μορφές γεννώντας δόγματα και στάσεις απόρριψης αντίθετων απόψεων, ιδεολογίας, γνώμης, προσέγγισης ή και άλλης φυλής. Ένα τέτοιο σύστημα αποτελεί η ολοκληρωτική ιδεολογία και οι αντίστοιχες πρακτικές, όπως αυτές της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής. Και μια αξιοσημείωτη βιογραφική λεπτομέρεια: Ο δράστης της δολοφονίας Γ. Ρουπακιάς, ο οποίος φέρεται ότι είναι μέλος της  ‘‘Χρυσής Αυγής’’, είναι γιός μετανάστη που έζησε στη Γερμανία.

     Αξίζει μια αναφορά στη δήλωση του συμβούλου του πρωθυπουργού Χρ. Λαζαρίδη, όπου, μεταξύ άλλων, αναφερόταν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εκτός συνταγματικού τόξου. Τί μπορεί να υπονοείται με τέτοια επικοινωνιακά τεχνάσματα; Οτι εντός του συνταγματικού τόξου βρίσκονται μόνον όσοι αποδέχονται τα Μνημόνια, τον στραγγαλισμό των Ελλήνων και την εθνική υποτέλεια; Αν είναι έτσι, και στο βαθμό που οι απόψεις αυτές συνδέονται με στενό πυρήνα του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος, τέτοιες δηλώσεις θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι απηχούν επικίνδυνη αυταρχική ή καθεστωτική νοοτροπία. Ας μην υποτιμηθεί και η εγκληματική επίθεση κατά του προέδρου των Ανεξαρτήτων Ελλήνων την επόμενη της δολοφονίας μέρα και ο τραυματισμός του (διεξαγόταν προανάκριση για την εξακρίβωση των υπαιτίων).

         Οσον αφορά στο ερώτημα γιατί η δημοκρατία δεν θέτει εκτός νόμου τη ‘‘Χρυσή Αυγή’’. Ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος σε άρθρο του στην εφημερίδα «Καθημερινή», μεταξύ άλλων, επισημαίνει: «Στη χώρα μας, το ισχύον Σύνταγμα δεν προβλέπει τη δυνατότητα να απαγορευθεί πολιτικό κόμμα. Με νωπή τότε ακόμη τη θέση εκτός νόμου του ΚΚΕ για σχεδόν 30 χρόνια, η Νέα Δημοκρατία απέσυρε πρόταση που είχε υποβάλει, στο πρώτο στάδιο της συνταγματικής αναθεώρησης (1975), ακολουθώντας το πρότυπο του άρθρου 21 του γερμανικού Συντάγματος. Κατά τη σχετική συζήτηση στην ολομέλεια της Βουλής, ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε υποστηρίξει τότε ότι «αρκεί ο Ποινικός Κώδιξ», ενώ ο Δημ. Τσάτσος, ως εισηγητής της μειοψηφίας, εγκαλούσε την κυβέρνηση ότι «καταλύει το κράτος δικαίου» αφού, με την προτεινόμενη διάταξη, καταργούσε τη διάκριση νομιμότητας και παρανομίας (συνεδρ. 22.4.1975)… Με βάση τις διατάξεις του κοινού ποινικού μας δικαίου, οι τελευταίοι θα μπορούσαν να διωχθούν όχι μόνο για αντιποίηση αρχής (άρθρο 175 Π.Κ.), αλλά και για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης (άρθρο 187 Π.Κ.), αφού αποδεδειγμένα όχι μόνον ανέχονται αλλά και επιδιώκουν απρόκλητες σωματικές βλάβες εις βάρος τρίτων, ιδίως μεταναστών, αν και όχι μόνον (άρθρο 310 Π.Κ.). Θα μπορούσαν ακόμη να διωχθούν με βάση τον αντιρατσιστικό ν. 927/1979, οι αξιόποινες πράξεις του οποίου διώκονται πλέον αυτεπαγγέλτως (άρθρο 39 παρ. 4 του ν. 2910/1991). Η θαρραλέα εγκύκλιος του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου έδειξε ότι ούτε η βουλευτική ιδιότητα μπορεί σήμερα να σταθεί εμπόδιο στην αυστηρή εφαρμογή του νόμου. Οσο για τους ηγέτες των κομμάτων της βίας, οι οποίοι σχεδιάζουν τα έκτροπα αποφεύγοντας να συμμετάσχουν οι ίδιοι σε αυτά, θα μπορούσαν να διωχθούν ως ηθικοί αυτουργοί…».

         Ποιος είναι ο πολιτικός ρόλος της ‘‘Χρυσής Αυγής’’ στην παρούσα συγκυρία; Προσπαθεί να δημιουργήσει ένα τεχνητό εμφυλιοπολεμικό κλίμα, το οποίο βγάζει την κατάλληλη στιγμή - όταν το περίφημο «success story» της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου καταρρέει τραγικά μέσα σ’ ένα σκηνικό ολοκληρωτικού οικονομικού πολέμου που συνεχίζουν η Τρόικα και η Γερμανική Ευρώπη εναντίον του ελληνικού λαού - από το κάδρο τους πραγματικούς υπαίτιους της ελληνικής τραγωδίας: Τους ξένους επικυρίαρχους, και τις ελληνικές άρχουσες τάξεις που έχουν συμπράξει μαζί τους. Τους αυτουργούς της εθελοδουλείας και των Μνημονίων, που στραγγαλίζουν οικονομικά και κοινωνικά τη χώρα. Στο μεταμοντέρνο Δ΄ Ράιχ που βιώνει σήμερα η Ελλάδα, οι Χρυσαυγίτες κάνουν αντίστοιχα με ό,τι έκαναν τa Τάγματα Ασφαλείας στο κατοχικό καθεστώς του Γ΄ Ράιχ. Ας αναλογισθούμε όλοι τις ευθύνες μας. Και ας είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί όλοι. Η κοινωνία και η χώρα δεν αντέχει κλίμα διχασμού. Να μην εκκολαφθεί μια άλλη εμφύλια σύγκρουση. Πρακτικές όπως αυτές της Χ. Α. απαιτούν και την υπέρβαση της πολιτικής των Μνημονίων, της γενικευμένης εκποίησης της χώρας, της υποτέλειας και της διεθνούς ταπείνωσης των Ελλήνων. Και να μη λησμονείται ένα αίτημα που μένει ανικανοποίητο επί δεκαετίες και μπορεί να γίνει αντικείμενο κοινού αγώνα. Η διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, ιδιαίτερα του ανεξόφλητου κατοχικού δανείου, καθώς και των κλεμμένων αρχαιολογικών θησαυρών.

Θεόδωρος Μπατρακούλης

theodorosbatrakoulis.blogspot.com

theobatrak@gmail.com