Το μήνυμα της 6ης Μαίου, η ‘‘επόμενη μέρα’’ και ορισμένα γεωπολιτικά συμφραζόμενα

Το μήνυμα της 6ης Μαίου, η ‘‘επόμενη μέρα’’και ορισμένα γεωπολιτικά συμφραζόμενα Καταρχάς, ας προσπαθήσουμε να δούμε το μήνυμα των εκλογών της 6ης Μαίου: Σε γενικές γραμμές οι ψηφοφόροι έδειξαν να ζητούν: (α) Απαλλαγή από τα δεσμά του ΔΝΤ, των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων, για τα οποία, όπως έχει καταδειχτεί από γνώμες έγκριτων νομικών/πανεπιστημιακών «υπάρχει θέμα νομιμότητας» (περίπου 65% των εκλογέων). (β) Συνδυασμό μιας πολιτικής ανακούφισης από τη λιτότητα με μη επιβολή πρόσθετων μέτρων εναντίον των εργαζομένων λαïκών στρωμάτων (περικοπές, βαρύτερη φορολογία) και, βεβαίως, με ανάπτυξη, (γ) Παραμονή στην Ευρωζώνη (σχεδόν 90% των ψηφισάντων), (δ) Συνεργασία περισσότερων των δύο κομμάτων στην κυβέρνηση, (ε) Απονομή δικαιοσύνης και τιμωρία όλων των υπαιτίων της πορείας της Ελλάδας στη χρεοκοπία. Παράλληλα, η πτώση των ποσοστών του δικομματισμού, από σχεδόν 80% στο 33% αποτελεί μία δυναμική κοινοβουλευτική επανάσταση - μοναδική στην Ιστορία, σε μία ανεπτυγμένη χώρα, μέλος της ΕΕ. Με την ετυμηγορία του ο λαός, πέραν του ότι εξέφρασε την οργή και την δυσαρέσκειά του, φαίνεται ότι δίνει κάποιο χρόνο στα κόμματα, καθώς και στην Ευρώπη και στο ΔΝΤ. Ισως ζητά να του κάνουν μια νέα πρόταση πιο αξιόπιστη και πιο υπεύθυνη, που να είναι σύνθεση προτάσεων από όλες τις υγιείς πολιτικές δυνάμεις της χώρας και της Ευρώπης. Αυτή η νέα πρόταση δεν μπορεί να έχει καμία σχέση με τους εκβιασμούς, τους εμπαιγμούς και την εθνική ταπείνωση που βίωσε την διετία 2010-2012, από την σταδιακή δημιουργία μιας κρίσης δανεισμού, και τελικά τις Δανειακές Συμβάσεις και τα Μνημόνια. Η σύσταση μίας κυβέρνησης συνεργασίας, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, είναι μία πολύ δύσκολη διαδικασία, η οποία προφανώς θα διαρκέσει - ενώ πιθανότατα θα συνοδευθεί από αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις. Η σημερινή έλλειψη κυβέρνησης δεν είναι ότι καλύτερο για την Ελλάδα, αλλά θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι δεν είναι η μεγάλη καταστροφή. Υπάρχουν και άλλες χώρες, πολύ περισσότερο χρεωμένες από την Ελλάδα, όπως το Βέλγιο (με κριτήριο το συνολικό χρέος), οι οποίες δεν έχουν κυβέρνηση για πολλούς μήνες. Ωστόσο, στην της Ελλάδας, υπάρχουν σημαντικότατα θέματα, τα οποία απαιτούν άμεσες αποφάσεις. Πρώτον, σε πολύ σημαντικά ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής της χώρας. Η Σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ, που θα πραγματοποιηθεί στο Σικάγο στο διάστημα 18 έως 21 Μαΐου, θα προωθήσει βασικές αρχές και πολιτικές που θα διαμορφώσουν τη Συμμαχία του 2020 και μετά. Ενώ, μέχρι στιγμής εδώ δεν έχει σχηματιστεί κυβέρνηση, οι Σκοπιανοί επιδίδονται σε έναν αγώνα δρόμου προκειμένου να κερδίσουν υποστηρικτές για την ένταξη τους στην Βορειοατλαντική Συμμαχία. Επισήμως η ατζέντα της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ δεν περιλαμβάνει την ένταξη νέων μελών αλλά την αποχώρηση της Συμμαχίας από το Αφγανιστάν και την επίτευξη συμφωνίας με την Ρωσία για την πυραυλική ασπίδα. Ωστόσο, σύμφωνα με δημοσίευμα εφημερίδας των Σκοπίων πριν από λίγες ημέρες, ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ, Νικολά Γκρούεφσκι ετοιμάζει αιφνιδιασμό λίγο πριν την Σύνοδο. Πιο συγκεκριμένα ο Νικολά Γκρούεφσκι φέρεται να ετοιμάζεται να προτείνει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ονομασία «Βόρεια Δημοκρατία της Μακεδονίας» και στη συνέχεια να ζητήσει ως αντάλλαγμα την πρόσκληση για ένταξη της χώρας του στο ΝΑΤΟ. Ετσι, αναμένεται σκληρή μάχη για το τελικό κείμενο των συμπερασμάτων της Συνόδου. Παράλληλα ανεβαίνει το θερμόμετρο μεταξύ της Ε.Ε. και της Τουρκίας καθώς η Άγκυρα έχει προειδοποιήσει ότι προτίθεται να θέσει βέτο στη συμμετοχή της πρώτης στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ εξαιτίας της ψυχρότητας που αναπτύσσεται ενόψει της κυπριακής προεδρίας της Ε.Ε. Εξάλλου το ΝΑΤΟ ανακοίνωσε ότι το Ισραήλ δεν θα κληθεί να συμμετέχει στην συγκεκριμένη Σύνοδο Κορυφής και η Τουρκία πανηγυρίζει. Ο ΓΓ του ΝΑΤΟ Α. Φ. Ράσμουσεν δήλωσε ότι ο λόγος που δεν καλείται είναι επειδή δεν συμμετέχει στις κύριες αποστολές του ΝΑΤΟ, ενώ οι Τούρκοι υποστηρίζουν ότι αιτία είναι η επίθεση των ισραηλινών στο Μαβί Μαρμαρά. Εξάλλου, ανάμεσα στις πολύ σπουδαίες εξελίξεις που διαδραματίζονται στην ευρύτερη περιοχή είναι τα ενδεχόμενα δημιουργίας ενός ημιανεξάρτητου κουρδικού κράτους στο Νότιο Κουρδιστάν (Βόρειο Ιράκ), με την υποστήριξη της Τουρκίας, αλλά και σύστασης μιας ιδιότυπης τουρκο-κουρδικής ομοσπονδίας, «που βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα θα δημιουργήσει έναν οικονομικό γίγαντα που θα ελέγχει νερά, πετρέλαια και αγωγούς στην περιοχή, μια δύναμη που μπορεί να περιθωριοποιήσει Ελλάδα και Κύπρο. Εκτός κι αν ....». Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2000 η Αγκυρα θεωρούσε casus belli την ίδρυση κουρδικού κράτους στο Νότιο Κουρδιστάν. Το 2012, η Τουρκία όχι μόνο αναγκάζεται να αποσύρει την απειλή πολέμου, αλλά φέρεται να έχει συμφωνήσει αλλά και να υποστηρίξει την ίδρυση ανεξάρτητου κουρδικού κράτους, θέτοντας σε Ουάσιγκτον και Ερμπίλ, σειρά συγκεκριμένων προυποθέσεων για να συναινέσει στην ίδρυση του ανεξάρτητου Κουρδιστάν στο έδαφος του σημερινού Ιράκ, προϋποθέσεις που κάνουν ό,τι είναι δυνατόν να ικανοποιήσουν Κούρδοι και Αμερικανοί, με κυριότερο ζητούμενο, βραχυπρόθεσμα, τη διάλυση των ανταρτών και της οργάνωσης του ΡΚΚ. «Αυτό είναι το γενικό πλαίσιο του σχεδίου που βρίσκεται σε εξέλιξη στην περιοχή, ένα σχέδιο που έχει ως στόχο, εκτός των άλλων, τη δημιουργία ενός σουνιτικού τουρκο-κουρδικού μπλοκ, απέναντι στο σιιτικό μπλοκ που έχει δημιουργήσει η Τεχεράνη με την κυβέρνηση του Αλ Μαλίκι στη Βαγδάτη, την κυβέρνηση του Άσαντ στη Δαμασκό, τη Χεζμπολλάχ του Λιβάνου και την (σουνιτική) Χαμάς της Λωρίδας της Γάζας, την οποία ο Ερντογάν καταβάλλει προσπάθειες να συμπεριλάβει στο σουνιτικό στρατόπεδο, για ευνόητους λόγους» [Βλ. Σάββας Καλεντερίδης, Ποιανού το λάκκο σκάβει η Αγκυρα, (3) και (4), http://infognomonpolitics.blogspot.com]. Στο κεφάλαιο των δημοσιονομικών της Ελλάδας, το κουπόνι του ομολόγου αξίας 20 δις γεν (4,5%), για το οποίο έχουμε προθεσμία 30 ημερών, το ομόλογο αγγλικού δικαίου, ύψους 463 εκ. €, το οποίο λήγει στις 15 Μαΐου - συνολικά οφείλονται 7 δις € σε ομόλογα αγγλικού δικαίου. Το σημαντικότερο εδώ δεν είναι η πληρωμή των 463 εκ. €, αφού υπάρχει πρόβλεψη, αλλά η αποδοχή της χωρίς διαγραφή - μία πολύ δύσκολη απόφαση, που θα ληφθεί εντός της σημερινής μέρας -, επειδή η μη πληρωμή τους στο 100% θα ισοδυναμούσε με χρεοκοπία (‘‘πιστωτικό γεγονός’’), σε συνδυασμό με δικαστικές διεκδικήσεις των κατόχων τους. Αφετέρου, η πληρωμή θα δημιουργούσε προβλήματα με αυτούς που υποχρεώθηκαν σε διαγραφή από το PSI). Επιπλέον εκκρεμεί η λήψη των επομένων δόσεων του διακρατικού δανείου. Ας σημειωθεί ότι, τα νέα ομόλογα, τα οποία εκδόθηκαν σε αντικατάσταση των παλαιοτέρων στα πλαίσια του PSI, λήξης το 2023, διαπραγματεύονται με απόδοση 23,1% - δηλαδή, στο 77% της αξίας τους, γεγονός που σημαίνει ότι, προεξοφλείται μία επόμενη διαγραφή από τις αγορές. Για σύγκριση, το γερμανικό δεκαετές ομόλογο έχει απόδοση 1,56%. (Βλ. Βασίλης Βιλιάρδος, Το μήνυμα των εκλογών, http://theodorosbatrakoulis. blogspot.com) Τα διλήμματα και οι εκβιασμοί που έχουμε γνωρίσει, η τρομοκρατία και οι επιθέσεις εκ μέρους των τοκογλύφων δανειστών θα ενταθούν σε μεγάλο βαθμό. Πόσο μάλλον εάν θεωρήσει κανείς, αυθαίρετα, ότι, τόσο το ΔΝΤ, όσο και η Γερμανία ή η Κομισιόν, είναι απλώς υπάλληλοι τους. Με πρωτοσέλιδο τίτλο «Ελληνική θύελλα στην Ευρώπη» η εφημερίδα Le Monde (φύλο της 10ης Μαίου) δημοσίευσε πολυσέλιδο αφιέρωμα στην Ελλάδα, αναφερόμενη στην αδυναμία σύστασης κυβέρνησης και τις συνέπειες που απορρέουν για την Ευρώπη. Ο Ζακ Ντελπά μέλος του Συμβουλίου Οικονομικής Ανάλυσης επισημαίνει ότι «πρέπει να θυμόμαστε ότι η Ελλάδα έχει σύνορα με την Τουρκία, είναι κοντά στη Συρία, το Λίβανο και το Ισραήλ. Εάν την εγκαταλείψουμε η χώρα μπορεί να γίνει η Σομαλία της Ευρώπης». «Ανίκανη να σχηματίσει κυβέρνηση, η χώρα αυτή που είναι της κατηγορίας φτερού για την ευρωζώνη, βυθίζει και πάλι την Ένωση στην κρίση», γράφει στον υπότιτλό της, ενώ στις εσωτερικές της σελίδες με εκτενή αρθρογραφία και πίνακες, μιλάει για «το άρρωστο μέλος μιας εύθραυστης ευρωζώνης». «Το ελληνικό δηλητήριο παραλύει την Ευρώπη» γράφει η Le Monde και υπογραμμίζει ότι «η εξέγερση των ψηφοφόρων εναντίον της λιτότητας, υποθηκεύει το ευρωπαϊκό σχέδιο βοήθειας, ενώ επανέρχεται στη σκηνή το θέμα εξόδου της Αθήνας από τη Νομισματική Ένωση». Εξάλλου, το μεγάλο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, κυκλοφόρησε σήμερα, 14 Μαίου, με τίτλο: «Αντίο Ακρόπολη» και με φωτογραφία τα συντρίμμια ενός αρχαιοελληνικού κίονα και ενός κομματιασμένου ευρώ. Το έγκυρο περιοδικό επιλέγει να δείξει την… έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, και προτείνει στη γερμανική κυβέρνηση να προχωρήσει στην υλοποίησή της. Οσο κι αν η ακραία προσέγγιση του γερμανικού τύπου φαίνεται σκληρή στον ελληνισμό, οι ακραίες προσεγγίσεις μοιάζουν ενδεχομένως με πιθανόν σενάριο. Λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα δεδομένα οι Έλληνες πολίτες και τα κόμματα τους οφείλουν να είναι προσεκτικοί μεν, αλλά αποφασισμένοι για όλα, καθώς και να σεβαστούν και να υπερασπίσουν την κοινή βούληση, έτσι όπως αυτή εκφράστηκε στις εκλογές. Άλλωστε η κατάσταση στην Ευρωζώνη επιδεινώνεται σταδιακά αλλά μάλλον σταθερά. Η Ισπανία και η Ιταλία δείχνουν να ακολουθούν στην εξέλιξη των δημοσιονομικών τους την Ελλάδα. Η έκθεση του ΔΝΤ για τη γερμανική οικονομία αφήνει πολλά κενά, κυρίως λόγω της πολύ επικίνδυνης εξάρτησης της από τις υπόλοιπες χώρες. Παράλληλα, εκκρεμούν το δημοψήφισμα στην υπερχρεωμένη Ιρλανδία, σε σχέση με το δημοσιονομικό σύμφωνο που θέλει να επιβάλλει στην ΕΕ η Γερμανία, καθώς επίσης η νέα πολιτική γραμμή της Γαλλίας - ενώ η Πορτογαλία, το Βέλγιο, η Αυστρία, η Ολλανδία, η Μ. Βρετανία κλπ. δεν αντιμετωπίζουν μικρότερα προβλήματα. Απαιτείται λοιπόν υπομονή και ψυχραιμία από όλους τους Έλληνες, καθώς επίσης αυτοσυγκράτηση και επαγρύπνηση απέναντι στους κινδύνους που εγκυμονεί η περίπλοκη - σε ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ και ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟ επίπεδο - κατάσταση. Καλό θα ήταν να αποφεύγεται εκ μέρους κάθε ελληνικού πολιτικού φορέα οποιαδήποτε αναφορά σε υποθετικά σενάρια περί μονομερούς ‘‘αποβολής’’ ή αποχώρησης από το κοινό νόμισμα. Καταρχάς κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται από τις ευρωπαïκές συνθήκες. Και κυρίως η οικειοθελής έξοδος εγκυμονεί ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους, όχι μόνο οικονομικούς, αλλά και γεωπολιτικούς, αφήνοντας την Ελλάδα μόνη απέναντι στην Τουρκία και τον νεοθωμανισμό. Στα δημοσιονομικά και θεσμικά ζητήματα η Ελλάδα δεν μπορεί παρά να συντάσσεται με τους “ευρωσκεπτικιστές” και να προωθεί μέτωπο με τις χώρες ‘‘PIGS’’ (Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία), - ως ένα βαθμό και με την Ιταλία - ενισχύοντας στον μεγαλύτερο βαθμό την οικονομική της αυτονομία και αυτοδυναμία. Επρεπε, και μπορεί, να προχωρήσει στην συγκρότηση επιτροπής λογιστικού ελέγχου του χρέους από το 1974 και μετά, καθώς και του PSI και των δύο δανειακών συμβάσεων (κυρίως αυτής του 2010). Και στη βάση των πορισμάτων αυτής της επιτροπής, μπορεί και πρέπει να απαιτήσει την αποδοχή από τους δανειστές της άρνησης πληρωμής του απεχθούς χρέους και την αναδιαπραγμάτευση, αρνούμενη την λογική της υποταγής στα κελεύσματα της Γερμανίας (και των συντασσόμενων με τις θέσεις της κρατών μελών) και του ΔΝΤ. Επί πλέον, υπάρχει ένας τεράστιος κίνδυνος για την Ελλάδα: Η δορυφοροποίηση έναντι της στρατηγικής του νεοοθωμανισμού, η οποία προωθείται και με την τάση ενίσχυσης των ανταλλαγών με την Τουρκία, που έτεινε να μεταβληθεί στο νέο περιφερειακό ιμπεριαλιστικό υποσταθμό της περιοχής. Κατόπιν των παραπάνω, γιατί να μη συμφωνήσουμε (όπως, νομίζω, και η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών) με τα ‘‘επτά σημεία’’ που έθεσε ο επί κεφαλής του κινήματος Ανεξάρτητοι Ελληνες στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κατά την συνάντησή τους στο πλαίσιο των προσπαθειών για την συγκρότηση κυβέρνησης, ως όρους συμμετοχής του κινήματος σε μια κυβέρνηση ‘‘εθνικού σκοπού’’, όπως την ονόμασε ο κ. Καμμένος; Κι ένα ερώτημα: Γιατί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επέλεξε να μην συγκαλέσει - και την Κυριακή και τη Δευτέρα - κοινή σύσκεψη των επικεφαλής των εισερχόμενων στη Βουλή πολιτικών σχηματισμών στην οποία θα συμμετείχε, μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα και τον Φώτη Κουβέλη, και ο Πάνος Καμμένος; Θόδωρος Μπατρακούλης Δρ Γεωπολιτικής, Νομικός