ΕΚΤΑΚΤΟ ΔΕΛΤΙΟ :
ΕΝΤΟΝΗ ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΔΟΝΗΣΗ 9,9 ΒΑΘΜΩΝ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ ΡΙΧΤΕΡ ΜΕ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ!!!
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ 25.000 ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΚΟΥΣΑΝ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΤΙΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΥ ΠΡΥΤΑΝΗ ΤΟΥ ΕΚΠΑ Θ. ΠΕΛΕΓΡΙΝΗ, ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ Γ. ΚΑΣΙΜΑΤΗ, Κ. ΜΠΕΗ, Γ. ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ, Ν. ΜΑΡΙΑ ΚΑΙ Κ. ΧΡΥΣΟΓΟΝΟΥ. ΟΙ ΟΜΙΛΗΤΕΣ ΚΑΤΑΚΕΡΑΥΝΩΣΑΝ ΤΟ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΜΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΠΟΥ ΕΠΕΒΑΛΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΓΑΠΠ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ ΕΚΤ-ΕΕ-ΔΝΤ. ΚΑΤΟΠΙΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΟΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΙ, ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ, ΠΟΡΕΥΘΗΚΑΝ ΠΡΟΝ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΩΘΗΚΑΝ ΜΕ ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΤΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ''ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΥΣ'' ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΚΑΙ ΧΘΕΣ (ΓΙΑ ΕΒΔΟΜΗ ΜΕΡΑ) ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΕΚΕΙ.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ-ΟΡΓΑΝΩΝΕΤΑΙ !
Τρίτη 31 Μαΐου 2011
Τρίτη 24 Μαΐου 2011
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΑΠΟ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟΥΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΑΠΟ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟΥΣ
Ανοιχτή συγκέντρωση-διαμαρτυρία, στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών, απέναντι στα νέα μέτρα λιτότητας που προωθεί η κυβέρνηση και η τρόικα, διοργανώνουν ακαδημαϊκοί και διανοούμενοι για την Τρίτη 31 Μαΐου 2011, στις 19.00 το απόγευμα στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών θα πραγματοποιηθεί μεγάλη ανοιχτή συγκέντρωση με πρωτοβουλία του Πρύτανη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Θεοδόση Πελεγρίνη, του γνωστού Έλληνα μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη και των καθηγητών Γιώργου Κασιμάτη, Γιώργου Κατρούγκαλου, Νότη Μαριά, Κώστα Μπέη και Κώστα Χρυσογόνου.
Η πρόσκληση στην εκδήλωση-συγκέντρωση απευθύνεται, σύμφωνα με τους διοργανωτές, σε κάθε πατριώτη που θέλει να διατρανώσει την αντίθεσή του στην υποτέλεια της ελληνική κοινωνίας και την απαξίωση του δημόσιου πλούτου της Ελλάδας.
Ανοιχτή συγκέντρωση-διαμαρτυρία, στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών, απέναντι στα νέα μέτρα λιτότητας που προωθεί η κυβέρνηση και η τρόικα, διοργανώνουν ακαδημαϊκοί και διανοούμενοι για την Τρίτη 31 Μαΐου 2011, στις 19.00 το απόγευμα στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών θα πραγματοποιηθεί μεγάλη ανοιχτή συγκέντρωση με πρωτοβουλία του Πρύτανη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Θεοδόση Πελεγρίνη, του γνωστού Έλληνα μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη και των καθηγητών Γιώργου Κασιμάτη, Γιώργου Κατρούγκαλου, Νότη Μαριά, Κώστα Μπέη και Κώστα Χρυσογόνου.
Η πρόσκληση στην εκδήλωση-συγκέντρωση απευθύνεται, σύμφωνα με τους διοργανωτές, σε κάθε πατριώτη που θέλει να διατρανώσει την αντίθεσή του στην υποτέλεια της ελληνική κοινωνίας και την απαξίωση του δημόσιου πλούτου της Ελλάδας.
Δευτέρα 23 Μαΐου 2011
Κομμαγηνή: Το Μυστήριο Μαυσωλείο του Αντίοχου
Πέμπτη, 15 Οκτωβρίου 2009
Κομμαγηνή: Το Μυστήριο Μαυσωλείο του Αντίοχου
4:23 μ.μ. | Αναρτήθηκε από mikres-ekdoseis |
Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
Πριν από σαράντα επτά χρόνια μια ελληνική εφημερίδα αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο ξεχασμένο Βασίλειο της Κομμαγηνής.
Αφορμή στάθηκε οι αρχαιολογικές επισημάνσεις της εποχής για το τεράστιο μαυσωλείο του βασιλιά Αντίοχου του Α΄ του επονομαζόμενου ‘Θεού’.
Το Μαυσωλείο
Το δημοσίευμα έχει τον τίτλο: ‘Ελληνικό Μαυσωλείο στα βάθη της Ασίας’ και γράφει διευκρινιστικά:
«Στην κορυφή του Νεμρούτ Ντάγκ, επάνω στον Αντίταυρο, στα Ν.Α. της Τουρκίας, βρίσκεται ένα παράξενο μνημείο, σε ύψος 2.500 μέτρων.
Για πρώτη φορά το ανακάλυψε μια μικτή αρχαιολογική αποστολή γερμανοτουρκική, το 1882. Είναι περίεργο, ωστόσο πως από τότε, ως σήμερα, δεν έγινε δυνατόν να ερευνηθεί το εσωτερικό του. Είναι το μαυσωλείο του Αντιόχου Α΄ , του βασιλέως της Κομμαγηνής, ενός μικροσκοπικού βασιλείου, που δεν είχε πολύχρονη ζωή, και που απλώς στάθηκε, η τελευταία ηχώ της μεγάλης περιπέτειας του Αλέξανδρου στην Ασία.
» Πρόκειται για ένα μνημείο εκπληκτικό, που θυμίζει πολύ και ανάλογα έργα περσικά, αλλά και αιγυπτιακά μαζί. Η ομοιότητά του, εξ άλλου, με τα αιγυπτιακά μνημεία παραξένεψε τους πρώτους ερευνητές, που ακόμη δεν είχαν προσέξει πως ό, τι μνημειακό κατασκευάστηκε στην Ανατολή, μιμήθηκε πολύ τα έργα της Αιγύπτου.
Στην Περσέπολη, τα μνημεία του Αρταξέρξη και του Δαρείου, σκαλισμένα πάνω στο βράχο, θυμίζουν απόλυτα τους ναούς της κοιλάδας του Νείλου.
Στο Νεμρούτ Ντάγκ, τα κολοσσιαία αγάλματα που στήθηκαν πάνω στο μνημείο του Αντιόχου του Α΄, μοιάζουν πολύ με τους κολοσσούς των ναών των Θηβών».
Η ονομασία Κομμαγηνή
Ερευνώντας διάφορες πηγές σχετικά με την ονομασία του βασιλείου αυτού διαπιστώσαμε πως η ονομασία εκπορεύεται από τις λέξεις κόμμα-γένος που σημαίνει τμήμα ή μέρος μιας μεγαλύτερης γενιάς (γένος). Σε ένα τουρκικό κείμενο αναφέρεται πως είναι από τις λέξεις Κομμούν και Γένες, που τις αναφέρει ως ελληνικές λέξεις. Το μικρό κρατίδιο προήλθε μετά την αποσύνθεση της αυτοκρατορίας των Σελευκιδών (γνωστή ως ελληνο-συριακό βασίλειο) το 162 π.Χ.
Άλλοι ιστορικοί λέγουν πως υπάρχει η ονομασία Kummuhu στα κείμενα των Ασσυρίων, που είναι σχετική με την Κομμαγηνή,.
Πρώτος βασιλιάς της Κομμαγηνής ήταν ο πρώην σατράπης (διοικητής) της όταν έπαψε να βρίσκεται υπό της αυτοκρατορίας των Σελευκιδών.
Με τη διάλυση της ελληνο-συριακής αυτοκρατορίας ανακήρυξε την Κομμαγηνή ανεξάρτητη με πρωτεύουσα τη Σαμόσατα (που είχε κτίσει παλαιότερα ο Σάμης στις όχθες του Ευφράτη-σημερινή πόλη Σάμσατ της Τουρκίας). Στο βασίλειό του ενσωματώθηκαν ελληνικοί και περσικοί πληθυσμοί της περιοχής.
Η ίδρυση του βασιλείου
Ο Πτολεμαῖος σύμφωνα με επιγραφή που βρέθηκε στον τύμβο του όρους Νεμρούτ ήταν απόγονος του βασιλιά Δαρείου του Α΄ της Περσίας. Τον διαδέχτηκε ο γιος του ο Σάμης ο Β΄ ο επονομαζόμενος ‘Θεοσεβής Δικαίος’. Από την μετέπειτα βασιλεία του Μιθριδάτη του Α΄του Καλλίνικου (100 έως 69 π.Χ.) η Κομμαγηνή απέβαλλε το περσικό παρελθόν της, αφού κυριάρχησε σε όλα τα επίπεδα ο ελληνικός πολιτισμός. Καθιερώθηκε ως επίσημη γλώσσα του κράτους η ελληνική.
Ο Μιθριδάτης νυμφεύθηκε την πριγκίπισσα του ελληνοσυριακού βασιλείου Λαοδίκη Ζ΄ την Θεά και ο γιος τους ο Αντίοχος ο Α΄ ο ‘Θεός της Κομμαγηνής’ ανέλαβε το βασίλειο το 70 π.χ, μέχρι το θάνατό του, το 38 π.Χ.Φώτο: Οι λίθινες αυτές κεφαλές έχουν ύψος 3 μέτρα!
Τεράστια μεγέθη
Οι αρχαιολόγοι έχουν εντυπωσιαστεί από το μαυσωλείο του, το οποίο έχει περίμετρο 30 μέτρα και βρίθει επιγραφών.
Η επιλογή του τόπου για την ανέγερσή του, έγινε από τον ίδιο το βασιλιά, με σκοπό να το κάνει μνημείο τόπο περισυλλογής και προσκυνήματος για το λαό του. Στους πρόποδες του όρους αυτού ο πατέρας του Μιθριδάτης ίδρυσε την πόλη Αρσεμεία.
Σύμφωνα με τις επιγραφές ο ίδιος ο Αντίοχος ήταν υπερήφανος για την καταγωγή του αφού δήλωνε πως ήταν απόγονος του Αλέξανδρου και του Δαρείου!
Στο ανατολικό ανάχωμα του μνημείου υπάρχει ένας βωμός, ενώ στην κορυφή του έργου είχαν στηθεί 25 κολοσσιαία αγάλματα στα οποία μόνο τα κεφάλια ήταν δουλεμένα με περισσή λεπτομέρεια. Σε αυτά ξεχωρίζουμε τον ίδιο τον Αντίοχο και γύρω από αυτόν το θεό Ήλιο, τον Απόλλωνα των Ελλήνων, ο Μίδας των Περσών, η Φορτούνα, η θεά της γονιμότητας, ο Άχουρα Μάλδα, ο πατέρας των θεών, προσωποποίηση του Διός, ο Ηρακλής κ.ά.
Σήμερα τα λίθινα κεφάλια βρίσκονται σκορπισμένα στον περίγυρο του τύμβου. Είναι τεράστια, πάνω από τρία μέτρα το καθένα, και εντυπωσιάζουν τους επισκέπτες.
Η ματαιοδοξία του Αντίοχου με την ανέγερση του μνημείου αυτού είναι φανερή, αφού ανακήρυξε τον εαυτό του εκπρόσωπο των θεών επί της γης! Θεοποίησε, μάλιστα, τον εαυτό του πριν πεθάνει και προσδιόρισε κάθε λατρευτική λεπτομέρεια γύρω από τον τάφο του.
«Πίστευα πάντοτε ότι η ευσέβεια είναι το σπουδαιότερο αγαθό κι αυτό δίνει την πιο γλυκιά χαρά στους θνητούς» γράφει σε μια επιγραφή στο μνημείο του.
Θεωρείται πως από σεισμό έπεσαν τα τεράστια αγάλματα του μνημείου που έφταναν τα 15 μέτρα ύψος.
Οι αρχαιοκάπηλοι, βέβαια, ανά τους αιώνες ,που ψάχνουν μανιωδώς για έναν ποθητό θησαυρό, σήκωσαν όλα τα λατρευτικά σκεύη που ήταν φτιαγμένα από πολύτιμο μέταλλο.
Δεν κατάφεραν όμως να πλησιάσουν στο εσωτερικό του μνημείου, ώστε να λεηλατήσουν το εσωτερικό του. Οι πέτρινοι όγκοι είναι ασήκωτοι και σε αυτά τα απομακρυσμένα μέρη, προς το παρόν τουλάχιστον, είναι αδύνατη η χρησιμοποίηση σύγχρονων μηχανικών μέσων. Κάποια προσπάθεια που έγινε παλαιότερα δεν έφερε αποτέλεσμα γιατί κύλησαν επικίνδυνα τα πιο πάνω πετρώματα.
Σε μια επιγραφή φαίνεται να γράφει ο Αντίοχος:
«Συνέλαβα το σχέδιο να υψώσω κοντά στους ουράνιους θρόνους και σε θεμέλια απροσπέλαστα και απρόσβλητα από τον καιρό αυτό το ‘οροθέσιον’ μνημείο αφιερωμένο τους θεούς όπου το σώμα μου, αφού γεράσει θα κοιμηθεί τον αιώνιο ύπνο, αποχωρισμένο από την ευλαβή ψυχή μου, που θα πετάξει προς τα ουράνια βασίλεια του Διός-Άχουρα Μάγδα».
Ενώ σε μία άλλη θα σημειώσει:
«Εγώ ο Αντίοχος, έστησα αυτό το μνημείο για να δοξάσω τον εαυτό μου και τους θεούς μου».
Χαρακτηριστική είναι μια άλλη επιγραφή που βρίσκεται όπως ανεβαίνει κανείς προς την είσοδο του τύμβου:
«Αυτός είναι ο δρόμος προς το ιερό. Εκείνοι που έχουν κακές προθέσεις πρέπει να φύγουν αμέσως».
Μέχρι σήμερα δεν έχουν μπει οι αρχαιολόγοι μέσα στον τύμβο. Ίσως να περιμένουν να τολμήσουν πρώτοι οι αρχαιοκάπηλοι!
Έτσι όμως, θα μπορέσουμε να μάθουμε το μυστήριο του τύμβου του αρχαίου βασιλιά;
Επισημάνσεις :
Γνωστός αρχαίος συγγραφέας που γεννήθηκε στη Σαμόσατα της Κομμαγηνής, είναι ο Λουκιανός, ο πρώτος στον κόσμο συγγραφέας του διαστήματος. Έχουμε αναφέρει παλαιότερα, δες για το ταξίδι του: Το διαστημικό ταξίδι του Λουκιανού.
Είναι, επίσης, η πόλη που γεννήθηκε ο Παύλος ο Σαμοσάτης ο τρίτος ηγέτης των Ελκασιτών, αιρετικών Εβραίων, μια έκφραση της ‘ύπαρξης των γνωστικών’, που αναφέρεται και από τον Ιώσηπο.
Περιηγηθείτε τον ιστορικό χώρο με το παρακάτω Video:
από το ηλεκτρονικό περιοδικό
www.echedoros-a.gr
Κομμαγηνή: Το Μυστήριο Μαυσωλείο του Αντίοχου
4:23 μ.μ. | Αναρτήθηκε από mikres-ekdoseis |
Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
Πριν από σαράντα επτά χρόνια μια ελληνική εφημερίδα αναφέρθηκε για πρώτη φορά στο ξεχασμένο Βασίλειο της Κομμαγηνής.
Αφορμή στάθηκε οι αρχαιολογικές επισημάνσεις της εποχής για το τεράστιο μαυσωλείο του βασιλιά Αντίοχου του Α΄ του επονομαζόμενου ‘Θεού’.
Το Μαυσωλείο
Το δημοσίευμα έχει τον τίτλο: ‘Ελληνικό Μαυσωλείο στα βάθη της Ασίας’ και γράφει διευκρινιστικά:
«Στην κορυφή του Νεμρούτ Ντάγκ, επάνω στον Αντίταυρο, στα Ν.Α. της Τουρκίας, βρίσκεται ένα παράξενο μνημείο, σε ύψος 2.500 μέτρων.
Για πρώτη φορά το ανακάλυψε μια μικτή αρχαιολογική αποστολή γερμανοτουρκική, το 1882. Είναι περίεργο, ωστόσο πως από τότε, ως σήμερα, δεν έγινε δυνατόν να ερευνηθεί το εσωτερικό του. Είναι το μαυσωλείο του Αντιόχου Α΄ , του βασιλέως της Κομμαγηνής, ενός μικροσκοπικού βασιλείου, που δεν είχε πολύχρονη ζωή, και που απλώς στάθηκε, η τελευταία ηχώ της μεγάλης περιπέτειας του Αλέξανδρου στην Ασία.
» Πρόκειται για ένα μνημείο εκπληκτικό, που θυμίζει πολύ και ανάλογα έργα περσικά, αλλά και αιγυπτιακά μαζί. Η ομοιότητά του, εξ άλλου, με τα αιγυπτιακά μνημεία παραξένεψε τους πρώτους ερευνητές, που ακόμη δεν είχαν προσέξει πως ό, τι μνημειακό κατασκευάστηκε στην Ανατολή, μιμήθηκε πολύ τα έργα της Αιγύπτου.
Στην Περσέπολη, τα μνημεία του Αρταξέρξη και του Δαρείου, σκαλισμένα πάνω στο βράχο, θυμίζουν απόλυτα τους ναούς της κοιλάδας του Νείλου.
Στο Νεμρούτ Ντάγκ, τα κολοσσιαία αγάλματα που στήθηκαν πάνω στο μνημείο του Αντιόχου του Α΄, μοιάζουν πολύ με τους κολοσσούς των ναών των Θηβών».
Η ονομασία Κομμαγηνή
Ερευνώντας διάφορες πηγές σχετικά με την ονομασία του βασιλείου αυτού διαπιστώσαμε πως η ονομασία εκπορεύεται από τις λέξεις κόμμα-γένος που σημαίνει τμήμα ή μέρος μιας μεγαλύτερης γενιάς (γένος). Σε ένα τουρκικό κείμενο αναφέρεται πως είναι από τις λέξεις Κομμούν και Γένες, που τις αναφέρει ως ελληνικές λέξεις. Το μικρό κρατίδιο προήλθε μετά την αποσύνθεση της αυτοκρατορίας των Σελευκιδών (γνωστή ως ελληνο-συριακό βασίλειο) το 162 π.Χ.
Άλλοι ιστορικοί λέγουν πως υπάρχει η ονομασία Kummuhu στα κείμενα των Ασσυρίων, που είναι σχετική με την Κομμαγηνή,.
Πρώτος βασιλιάς της Κομμαγηνής ήταν ο πρώην σατράπης (διοικητής) της όταν έπαψε να βρίσκεται υπό της αυτοκρατορίας των Σελευκιδών.
Με τη διάλυση της ελληνο-συριακής αυτοκρατορίας ανακήρυξε την Κομμαγηνή ανεξάρτητη με πρωτεύουσα τη Σαμόσατα (που είχε κτίσει παλαιότερα ο Σάμης στις όχθες του Ευφράτη-σημερινή πόλη Σάμσατ της Τουρκίας). Στο βασίλειό του ενσωματώθηκαν ελληνικοί και περσικοί πληθυσμοί της περιοχής.
Η ίδρυση του βασιλείου
Ο Πτολεμαῖος σύμφωνα με επιγραφή που βρέθηκε στον τύμβο του όρους Νεμρούτ ήταν απόγονος του βασιλιά Δαρείου του Α΄ της Περσίας. Τον διαδέχτηκε ο γιος του ο Σάμης ο Β΄ ο επονομαζόμενος ‘Θεοσεβής Δικαίος’. Από την μετέπειτα βασιλεία του Μιθριδάτη του Α΄του Καλλίνικου (100 έως 69 π.Χ.) η Κομμαγηνή απέβαλλε το περσικό παρελθόν της, αφού κυριάρχησε σε όλα τα επίπεδα ο ελληνικός πολιτισμός. Καθιερώθηκε ως επίσημη γλώσσα του κράτους η ελληνική.
Ο Μιθριδάτης νυμφεύθηκε την πριγκίπισσα του ελληνοσυριακού βασιλείου Λαοδίκη Ζ΄ την Θεά και ο γιος τους ο Αντίοχος ο Α΄ ο ‘Θεός της Κομμαγηνής’ ανέλαβε το βασίλειο το 70 π.χ, μέχρι το θάνατό του, το 38 π.Χ.Φώτο: Οι λίθινες αυτές κεφαλές έχουν ύψος 3 μέτρα!
Τεράστια μεγέθη
Οι αρχαιολόγοι έχουν εντυπωσιαστεί από το μαυσωλείο του, το οποίο έχει περίμετρο 30 μέτρα και βρίθει επιγραφών.
Η επιλογή του τόπου για την ανέγερσή του, έγινε από τον ίδιο το βασιλιά, με σκοπό να το κάνει μνημείο τόπο περισυλλογής και προσκυνήματος για το λαό του. Στους πρόποδες του όρους αυτού ο πατέρας του Μιθριδάτης ίδρυσε την πόλη Αρσεμεία.
Σύμφωνα με τις επιγραφές ο ίδιος ο Αντίοχος ήταν υπερήφανος για την καταγωγή του αφού δήλωνε πως ήταν απόγονος του Αλέξανδρου και του Δαρείου!
Στο ανατολικό ανάχωμα του μνημείου υπάρχει ένας βωμός, ενώ στην κορυφή του έργου είχαν στηθεί 25 κολοσσιαία αγάλματα στα οποία μόνο τα κεφάλια ήταν δουλεμένα με περισσή λεπτομέρεια. Σε αυτά ξεχωρίζουμε τον ίδιο τον Αντίοχο και γύρω από αυτόν το θεό Ήλιο, τον Απόλλωνα των Ελλήνων, ο Μίδας των Περσών, η Φορτούνα, η θεά της γονιμότητας, ο Άχουρα Μάλδα, ο πατέρας των θεών, προσωποποίηση του Διός, ο Ηρακλής κ.ά.
Σήμερα τα λίθινα κεφάλια βρίσκονται σκορπισμένα στον περίγυρο του τύμβου. Είναι τεράστια, πάνω από τρία μέτρα το καθένα, και εντυπωσιάζουν τους επισκέπτες.
Η ματαιοδοξία του Αντίοχου με την ανέγερση του μνημείου αυτού είναι φανερή, αφού ανακήρυξε τον εαυτό του εκπρόσωπο των θεών επί της γης! Θεοποίησε, μάλιστα, τον εαυτό του πριν πεθάνει και προσδιόρισε κάθε λατρευτική λεπτομέρεια γύρω από τον τάφο του.
«Πίστευα πάντοτε ότι η ευσέβεια είναι το σπουδαιότερο αγαθό κι αυτό δίνει την πιο γλυκιά χαρά στους θνητούς» γράφει σε μια επιγραφή στο μνημείο του.
Θεωρείται πως από σεισμό έπεσαν τα τεράστια αγάλματα του μνημείου που έφταναν τα 15 μέτρα ύψος.
Οι αρχαιοκάπηλοι, βέβαια, ανά τους αιώνες ,που ψάχνουν μανιωδώς για έναν ποθητό θησαυρό, σήκωσαν όλα τα λατρευτικά σκεύη που ήταν φτιαγμένα από πολύτιμο μέταλλο.
Δεν κατάφεραν όμως να πλησιάσουν στο εσωτερικό του μνημείου, ώστε να λεηλατήσουν το εσωτερικό του. Οι πέτρινοι όγκοι είναι ασήκωτοι και σε αυτά τα απομακρυσμένα μέρη, προς το παρόν τουλάχιστον, είναι αδύνατη η χρησιμοποίηση σύγχρονων μηχανικών μέσων. Κάποια προσπάθεια που έγινε παλαιότερα δεν έφερε αποτέλεσμα γιατί κύλησαν επικίνδυνα τα πιο πάνω πετρώματα.
Σε μια επιγραφή φαίνεται να γράφει ο Αντίοχος:
«Συνέλαβα το σχέδιο να υψώσω κοντά στους ουράνιους θρόνους και σε θεμέλια απροσπέλαστα και απρόσβλητα από τον καιρό αυτό το ‘οροθέσιον’ μνημείο αφιερωμένο τους θεούς όπου το σώμα μου, αφού γεράσει θα κοιμηθεί τον αιώνιο ύπνο, αποχωρισμένο από την ευλαβή ψυχή μου, που θα πετάξει προς τα ουράνια βασίλεια του Διός-Άχουρα Μάγδα».
Ενώ σε μία άλλη θα σημειώσει:
«Εγώ ο Αντίοχος, έστησα αυτό το μνημείο για να δοξάσω τον εαυτό μου και τους θεούς μου».
Χαρακτηριστική είναι μια άλλη επιγραφή που βρίσκεται όπως ανεβαίνει κανείς προς την είσοδο του τύμβου:
«Αυτός είναι ο δρόμος προς το ιερό. Εκείνοι που έχουν κακές προθέσεις πρέπει να φύγουν αμέσως».
Μέχρι σήμερα δεν έχουν μπει οι αρχαιολόγοι μέσα στον τύμβο. Ίσως να περιμένουν να τολμήσουν πρώτοι οι αρχαιοκάπηλοι!
Έτσι όμως, θα μπορέσουμε να μάθουμε το μυστήριο του τύμβου του αρχαίου βασιλιά;
Επισημάνσεις :
Γνωστός αρχαίος συγγραφέας που γεννήθηκε στη Σαμόσατα της Κομμαγηνής, είναι ο Λουκιανός, ο πρώτος στον κόσμο συγγραφέας του διαστήματος. Έχουμε αναφέρει παλαιότερα, δες για το ταξίδι του: Το διαστημικό ταξίδι του Λουκιανού.
Είναι, επίσης, η πόλη που γεννήθηκε ο Παύλος ο Σαμοσάτης ο τρίτος ηγέτης των Ελκασιτών, αιρετικών Εβραίων, μια έκφραση της ‘ύπαρξης των γνωστικών’, που αναφέρεται και από τον Ιώσηπο.
Περιηγηθείτε τον ιστορικό χώρο με το παρακάτω Video:
από το ηλεκτρονικό περιοδικό
www.echedoros-a.gr
Αμφισβητεί το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων ο Όλι Ρεν
Αμφισβητεί το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων ο Όλι Ρεν
Τελευταία ενημέρωση: 14:01 Δευτέρα 23 Μαΐου 2011
Ο Ευρωπαίος επίτροπος Οικονομικών και νομισματικών υποθέσεων αμφισβήτησε σήμερα την ικανότητα της Ελλάδας να εφαρμόσει το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων ύψους 50 δισ. ευρώ.
Σε ομιλία του σε συνδιάσκεψη για την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση στη Βιέννη, ο Ρεν δήλωσε, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς, ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ολοκληρώσει τις αποκρατικοποιήσεις για τη συγκέντρωση 50 δισ. ευρώ, που αντιστοιχούν στο 20% του ΑΕΠ, στα προσεχή χρόνια.
Επισήμανε δε, ότι η πρόοδος της Ελλάδας για τον περιορισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος που θα της επιτρέψουν να επιστρέψει στις αγορές στις αρχές του 2012, δεν είναι επαρκείς. Όπως είπε, επείγει τόσο η λήψη νέων μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής όσο και η επιτάχυνση του προγράμματος αποκρατικοποήσεων -παρά τις επιφυλάξεις που διατύπωσε.
Εκτίμησε ότι οι Βρυξέλλες περιόρισαν τον κίνδυνο χρηματοπιστωτικής κατάρρευσης, σημειώνοντας ωστόσο ότι δεν έχει εξαλειφθεί.
Αναφερόμενος στην απόδοση της οικονομίας της Ευρωζώνης, ο Ρεν δήλωσε: "Η οικονομική ανάκαμψη στην Ευρώπη διατηρεί την δυναμική της παρά ορισμένες εξωτερικές διαταραχές και αβεβαιότητες στις χρηματοπιστωτικές αγορές".
www.enet.gr
Τελευταία ενημέρωση: 14:01 Δευτέρα 23 Μαΐου 2011
Ο Ευρωπαίος επίτροπος Οικονομικών και νομισματικών υποθέσεων αμφισβήτησε σήμερα την ικανότητα της Ελλάδας να εφαρμόσει το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων ύψους 50 δισ. ευρώ.
Σε ομιλία του σε συνδιάσκεψη για την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση στη Βιέννη, ο Ρεν δήλωσε, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς, ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ολοκληρώσει τις αποκρατικοποιήσεις για τη συγκέντρωση 50 δισ. ευρώ, που αντιστοιχούν στο 20% του ΑΕΠ, στα προσεχή χρόνια.
Επισήμανε δε, ότι η πρόοδος της Ελλάδας για τον περιορισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος που θα της επιτρέψουν να επιστρέψει στις αγορές στις αρχές του 2012, δεν είναι επαρκείς. Όπως είπε, επείγει τόσο η λήψη νέων μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής όσο και η επιτάχυνση του προγράμματος αποκρατικοποήσεων -παρά τις επιφυλάξεις που διατύπωσε.
Εκτίμησε ότι οι Βρυξέλλες περιόρισαν τον κίνδυνο χρηματοπιστωτικής κατάρρευσης, σημειώνοντας ωστόσο ότι δεν έχει εξαλειφθεί.
Αναφερόμενος στην απόδοση της οικονομίας της Ευρωζώνης, ο Ρεν δήλωσε: "Η οικονομική ανάκαμψη στην Ευρώπη διατηρεί την δυναμική της παρά ορισμένες εξωτερικές διαταραχές και αβεβαιότητες στις χρηματοπιστωτικές αγορές".
www.enet.gr
Σάββατο 21 Μαΐου 2011
ΔΙΑΒΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ από τον Μίκη Θεοδωράκη και το Γιώργο Κασιμάτη
ΔΙΑΒΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ από τον Μίκη Θεοδωράκη και το Γιώργο Κασιμάτη
19.05.2011
Συνάντηση ευθυνών και καθαρών εξηγήσεων
Συνάντηση με συνταγματική και πολιτική βαρύτητα ήταν αυτή που πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι μεταξύ του Προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Καρόλου Παπούλια, με τον Μίκη Θεοδωράκη, ιδρυτή της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών και τον Γιώργο Κασιμάτη, καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου και μέλος της Προσωρινής Συμβουλευτικής Επιτροπής της Κίνησης. Οι δύο άντρες κατέθεσαν στον Πρόεδρο υπόμνημα με τις θέσεις της Κίνησης για την δεινή κατάσταση στην οποία περιήλθε η χώρα μετά την υπογραφή του Μνημονίου και των Δανειακών Συμβάσεων και του ζήτησαν να ασκήσει το κύρος που αντλεί από το Σύνταγμα και τον Ελληνικό Λαό για να μπορέσει να πείσει την κυβέρνηση ώστε να απαλειφθούν όλες οι Συμβάσεις Δανεισμού, που είναι αντίθετες προς τις θεμελιώδεις αρχές του Δικαίου και επονείδιστες για τον Ελληνικό Λαό.
Ο Μίκης Θεοδωράκης εξερχόμενος από το Προεδρικό Μέγαρο δήλωσε:
«Εμείς είχαμε καταγγείλει από τον Δεκέμβρη ότι τόσο το Μνημόνιο, όσο και η Δανειακή Σύμβαση είναι συνταγματικά άκυρες. Στο κ Πρόεδρο της Δημοκρατίας στον οποίο αφήσαμε γραπτώς τις απόψεις μας, καταγγείλαμε την απαράδεκτη παραδοχή του κ. Παπανδρέου ότι παραχωρήσαμε ένα μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας. Είχαμε πει ότι εάν εφαρμοστεί το μνημόνιο η χώρα μας θα οδηγηθεί σε χάος.
Η συμφωνία για το δάνειο των 110 δισ. ευρώ είναι συνταγματικά άκυρη, καθώς δεν υπογράφηκε από τα τρία πέμπτα της Βουλής, ούτε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, παρά μόνον από τον υπουργό Οικονομικών.
Φτάσαμε στο απροχώρητο. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Γι αυτό η κυβέρνηση ψάχνει να βρει στηρίγματα στη συναίνεση και η Ευρώπη σχεδόν εκβιαστικά λέει ότι πρέπει να γίνει εθνική ενότητα. Πώς να γίνει, όμως, αυτό όταν τα δύο κόμματα εξουσίας δεν έχουν ούτε το 40%», είπε χαρακτηριστικά. «Εμείς πιστεύουμε σε μια άλλη λύση. Και αυτήν καταθέσαμε στον κύριο Παπούλια.»
Τον Μίκη Θεοδωράκη συνόδευσε στο Προεδρικό Μέγαρο ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Γιώργος Κασιμάτης, ο οποίος δήλωσε:
«Οι όροι που περιλαμβάνονται στη δανειακή σύμβαση και στο μνημόνιο παραβιάζουν όλες τις θεμελιώδης αρχές και του Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Νομιμότητας και τους Διεθνούς Δικαίου. Θα πρέπει να βρεθεί μία κυβέρνηση που θα ζητήσει την πλήρη ακύρωση αυτών των συμφωνιών για να μπορέσει να συζητήσει τους οικονομικούς όρους και αφού καταλήξει, να περάσουν αυτοί οι όροι από τη Βουλή όπου και θα πρέπει να εγκριθούν από την πλειοψηφία των 180 βουλευτών.
Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι δέσμια και από πλευράς εσωτερικής κι από πλευράς εξωτερικής πολιτικής. Είμαστε δηλαδή ένα κράτος υποτελές, υπό κατοχή.
Αυτά ακριβώς μας έκαναν να επισκεφτούμε σήμερα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να του αφήσουμε ένα σχετικό υπόμνημα με τις θέσεις μας και του ζητήσαμε να ασκήσει το κύρος του που αντλεί από το Σύνταγμα και τον Ελληνικό Λαό για να μπορέσει να πείσει την κυβέρνηση ώστε να απαλειφθούν όλες οι Συμβάσεις Δανεισμού που είναι αντίθετες προς τις θεμελιώδεις αρχές του Δικαίου και επονείδιστες για τον Ελληνικό Λαό.»
Και κατέληξε: «Θα φτάσουμε στο κατώτατο σκαλί, αυτή είναι η πεποίθηση μας. Η σημερινή πολιτική ηγεσία δεν έχει δείξει το θάρρος να διαπραγματευτεί ή να προβάλει τις νόμιμες αξιώσεις της χώρας μας, ώστε να γίνουν σωστές συμβάσεις. Εάν δεν γίνουν αυτά στο μέλλον, θα πάμε σε δεύτερη σύμβαση, η οποία θα προσθέσει βάρη αντί να αφαιρέσει. Δεν μένει τίποτε άλλο παρά να πάρει ο λαός στα χέρια του την υπόθεση»
Για το Γραφείο Τύπου
Ιωάννα Κολοβού
http://www.mikis-theodorakis-kinisi-anexartiton-politon.gr/el/news/?nid=768
19.05.2011
Συνάντηση ευθυνών και καθαρών εξηγήσεων
Συνάντηση με συνταγματική και πολιτική βαρύτητα ήταν αυτή που πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι μεταξύ του Προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Καρόλου Παπούλια, με τον Μίκη Θεοδωράκη, ιδρυτή της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών και τον Γιώργο Κασιμάτη, καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου και μέλος της Προσωρινής Συμβουλευτικής Επιτροπής της Κίνησης. Οι δύο άντρες κατέθεσαν στον Πρόεδρο υπόμνημα με τις θέσεις της Κίνησης για την δεινή κατάσταση στην οποία περιήλθε η χώρα μετά την υπογραφή του Μνημονίου και των Δανειακών Συμβάσεων και του ζήτησαν να ασκήσει το κύρος που αντλεί από το Σύνταγμα και τον Ελληνικό Λαό για να μπορέσει να πείσει την κυβέρνηση ώστε να απαλειφθούν όλες οι Συμβάσεις Δανεισμού, που είναι αντίθετες προς τις θεμελιώδεις αρχές του Δικαίου και επονείδιστες για τον Ελληνικό Λαό.
Ο Μίκης Θεοδωράκης εξερχόμενος από το Προεδρικό Μέγαρο δήλωσε:
«Εμείς είχαμε καταγγείλει από τον Δεκέμβρη ότι τόσο το Μνημόνιο, όσο και η Δανειακή Σύμβαση είναι συνταγματικά άκυρες. Στο κ Πρόεδρο της Δημοκρατίας στον οποίο αφήσαμε γραπτώς τις απόψεις μας, καταγγείλαμε την απαράδεκτη παραδοχή του κ. Παπανδρέου ότι παραχωρήσαμε ένα μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας. Είχαμε πει ότι εάν εφαρμοστεί το μνημόνιο η χώρα μας θα οδηγηθεί σε χάος.
Η συμφωνία για το δάνειο των 110 δισ. ευρώ είναι συνταγματικά άκυρη, καθώς δεν υπογράφηκε από τα τρία πέμπτα της Βουλής, ούτε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, παρά μόνον από τον υπουργό Οικονομικών.
Φτάσαμε στο απροχώρητο. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Γι αυτό η κυβέρνηση ψάχνει να βρει στηρίγματα στη συναίνεση και η Ευρώπη σχεδόν εκβιαστικά λέει ότι πρέπει να γίνει εθνική ενότητα. Πώς να γίνει, όμως, αυτό όταν τα δύο κόμματα εξουσίας δεν έχουν ούτε το 40%», είπε χαρακτηριστικά. «Εμείς πιστεύουμε σε μια άλλη λύση. Και αυτήν καταθέσαμε στον κύριο Παπούλια.»
Τον Μίκη Θεοδωράκη συνόδευσε στο Προεδρικό Μέγαρο ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Γιώργος Κασιμάτης, ο οποίος δήλωσε:
«Οι όροι που περιλαμβάνονται στη δανειακή σύμβαση και στο μνημόνιο παραβιάζουν όλες τις θεμελιώδης αρχές και του Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Νομιμότητας και τους Διεθνούς Δικαίου. Θα πρέπει να βρεθεί μία κυβέρνηση που θα ζητήσει την πλήρη ακύρωση αυτών των συμφωνιών για να μπορέσει να συζητήσει τους οικονομικούς όρους και αφού καταλήξει, να περάσουν αυτοί οι όροι από τη Βουλή όπου και θα πρέπει να εγκριθούν από την πλειοψηφία των 180 βουλευτών.
Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι δέσμια και από πλευράς εσωτερικής κι από πλευράς εξωτερικής πολιτικής. Είμαστε δηλαδή ένα κράτος υποτελές, υπό κατοχή.
Αυτά ακριβώς μας έκαναν να επισκεφτούμε σήμερα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να του αφήσουμε ένα σχετικό υπόμνημα με τις θέσεις μας και του ζητήσαμε να ασκήσει το κύρος του που αντλεί από το Σύνταγμα και τον Ελληνικό Λαό για να μπορέσει να πείσει την κυβέρνηση ώστε να απαλειφθούν όλες οι Συμβάσεις Δανεισμού που είναι αντίθετες προς τις θεμελιώδεις αρχές του Δικαίου και επονείδιστες για τον Ελληνικό Λαό.»
Και κατέληξε: «Θα φτάσουμε στο κατώτατο σκαλί, αυτή είναι η πεποίθηση μας. Η σημερινή πολιτική ηγεσία δεν έχει δείξει το θάρρος να διαπραγματευτεί ή να προβάλει τις νόμιμες αξιώσεις της χώρας μας, ώστε να γίνουν σωστές συμβάσεις. Εάν δεν γίνουν αυτά στο μέλλον, θα πάμε σε δεύτερη σύμβαση, η οποία θα προσθέσει βάρη αντί να αφαιρέσει. Δεν μένει τίποτε άλλο παρά να πάρει ο λαός στα χέρια του την υπόθεση»
Για το Γραφείο Τύπου
Ιωάννα Κολοβού
http://www.mikis-theodorakis-kinisi-anexartiton-politon.gr/el/news/?nid=768
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ Κ.Α.Π. ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΘΕΜΑ: ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΣΤΟΧΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ Πολιτική-Στρατηγική-Τακτική της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΗΣ Α΄ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΤΗΣ Κ.Α.Π.
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ Κ.Α.Π. ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
by Θεόδωρος Μπατρακούλης on Κυριακή, 22 Μάιος 2011 στις 2:48 π.μ.
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ Κ.Α.Π. ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
ΘΕΜΑ: ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΣΤΟΧΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ
Πολιτική-Στρατηγική-Τακτική της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών
ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΗΣ Α΄ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΤΗΣ Κ.Α.Π.
Α. ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ
Εξάρτηση (Αμερικανοκρατία 1950-2011)
Σύστημα Εξουσίας= Απόστημα-Αποσύνθεση-Τέλος Ιστορικής Περιόδου
Βασικό αίτημα-Εθνική Ανεξαρτησία
Κ.Α.Π. έξω από το Σύστημα. Λύση = να φύγουν οριστικά Σύστημα και ξένοι
Όπλο: Πανεθνική-Παλλαϊκή Ενότητα
Στόχος: Επαναστατική Κυβέρνηση που με τη δύναμη ΟΛΟΥ του Λαού θα μπορέσει να πει ΟΧΙ σε όλα
Όλα: Δεσμεύσεις εθνικές, πολιτικές, οικονομικές, Δάνεια, Τόκο
Ανήκουμε στην Ελλάδα-Ισότιμες σχέσεις με Δύση-Ανατολή
Νέο Αμυντικό Δόγμα (Κίνα Ρωσία). Ουδετερότητα.
Λαϊκή Κυριαρχία, Άμεση Δημοκρατία, Πατριωτική Αναγέννηση, Νέο Πρόγραμμα με στόχο την οικονομική αυτάρκεια.
Β. ΑΝΑΛΥΣΗ
1. ΕΞΑΡΤΗΣΗ. 2. ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Πρέπει να εξηγήσουμε αναλυτικά τις μορφές που πήρε η εξάρτηση της χώρας από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τις Τράπεζες της Ευρώπης στα τελευταία 60 χρόνια (1950-2011) με τελευταίο σταθμό την ολοκληρωτική υποταγή, εθνική, κρατική, κοινωνική στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη των Τραπεζών (ΔΝΤ-Τρόικα). Επίσης τον ρόλο του Γ. Παπανδρέου που ηθελημένα και κρυφά από τον ελληνικό λαό έχει προσχωρήσει στην κυρίαρχη διεθνή πολιτική που εμπνέεται βασικά από τις θεωρίες της Σχολής του Σικάγου (Φρήντμαν) και άλλων διεθνών αντιδραστικών Κέντρων όπως η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ, Σόρος κλπ. που επιζητούν να επιβάλουν το δικό τους είδος παγκοσμιοποίησης με την εφαρμογή του δόγματος «Σοκ και Δέος».
Αυτή η τελευταία περίοδος με την αλαζονική παρουσία Εξάρτησης-Συστήματος θέτει τον ελληνικό Λαό μπροστά στο δίλημμα «Ή τώρα ή ποτέ». Που σημαίνει είτε το τέλος του διδύμου Σύστημα-Εξάρτηση είτε το τέλος του ελληνικού Λαού ως κυρίαρχου λαού με τον υποβιβασμό του σε υποτελή και τη χώρα μας έρμαιο στις αρπαχτικές δυνάμεις των ξένων μονοπωλίων, των ΗΠΑ και της Ευρώπης των Τραπεζών κάτω από τον απόλυτο έλεγχο του Διεθνούς Κέντρου Εξουσίας, όπως το περιγράψαμε.
Αυτή η προκλητική στάση θίγει βαθύτατα (πέρα από την οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση στην οποία μας υποβάλλουν) την εθνική μας τιμή και αξιοπρέπεια, σε βαθμό που να μην υπάρχει άλλη επιλογή για κάθε πατριώτη, υπερήφανο και ελεύθερο πολίτη από την ολόπλευρη και μετωπική σύγκρουση με τους αποδεδειγμένους εχθρούς του Έθνους και του Λαού. Θέτει σε πρώτο πλάνο το χρέος για την υπεράσπιση της Πατρίδας. Τον πατριωτισμό μας. Και μας βάζει μπροστά στο ίδιο δίλημμα: Ή τώρα ή ποτέ. Με βασικό στόχο την κατάκτηση της.
3. ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ.. Για το σκοπό αυτόν η Κ.Α.Π. βγαίνει
4. ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ με μέτωπο το Σύστημα. Γι' αυτό θα πρέπει να εξηγήσουμε τη δομή του Συστήματος Εξουσίας με ιδιαίτερη έμφαση στην τελευταία περίοδο, κατά την οποία η Κυβέρνηση έχει χάσει την εθνική και λαϊκή νομιμοποίηση, αφού ουσιαστικά βασίζεται στο 20% του εκλογικού σώματος, γεγονός που την υποχρεώνει να κυβερνά πραξικοπηματικά, με αποφάσεις καθαρά αντισυνταγματικές, με κορυφαία την προσφυγή στο ΔΝΤ και τις Ευρωπαϊκές Τράπεζες, που με την Δανειοληπτική Σύμβαση, το Μνημόνιο και την Τρόικα έχουν οδηγήσει την χώρα σε συνθήκες εθνικής υποταγής. Παράλληλα το σύνολο των πολιτικών κομμάτων που παραμένουν μέσα στο Σύστημα δεν διαθέτουν ούτε το 50% της εμπιστοσύνης του Εκλογικού Σώματος. Επομένως Κυβέρνηση και Πολιτικό Σύστημα αποτελούν μειοψηφία κάνοντας την παρουσία τους ουσιαστικά παράνομη, γεγονός που οδηγεί την πλειοψηφία των ανεξάρτητων πολιτών στην υποχρέωση να υπερασπισθούν το Έθνος, την Πατρίδα και τον Λαό. Νομιμοποιεί ιστορικά τον αγώνα τους. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε για τον σκοπό αυτόν όπλο άλλο εξόν από την
5. ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
Επομένως για την Κ.Α.Π. ο πρώτος στόχος είναι να συμβάλει σ' αυτήν την ενότητα γνωρίζοντας ότι μόνο έτσι θα μπορέσει να επιτύχει τον δεύτερο στόχο, δηλαδή την συγκρότηση και επιβολή της
6. ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ που θα έχει την δύναμη να πει «Όχι σε όλα». Εδώ θα πρέπει να αναλύσουμε τη μορφή που θα έχει αυτή η Κυβέρνηση, για την οποία εμείς προετοιμάζουμε από τώρα τις θεσμικές Αλλαγές που πρέπει να γίνουν, το νέο Σύνταγμα με κέντρο την κατάκτηση της Άμεσης Δημοκρατίας, καθώς και ένα πρόγραμμα Οικονομίας και Κοινωνικής Ανάπτυξης και γενικότερα την Πατριωτική Αναγέννηση.
7. ΟΧΙ σε ΟΛΑ αφορά κυρίως τις δεσμεύσεις κάθε είδους στις οποίες υποβάλανε τη χώρα μας όλες οι ουσιαστικά εξαρτημένες Κυβερνήσεις από το 1950 έως σήμερα με κορυφαία την άφρονα αντιλαϊκή και αντεθνική πολιτική των Δανείων που οι τόκοι τους μας έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο, δεδομένου ότι είναι πια αδύνατον να τους εξοφλήσουμε εκτός από τον συνεχιζόμενο δανεισμό, δηλαδή την διαρκή αύξηση του χρέους και την πλήρη υποταγή μας για πολλές δεκαετίες στο μέλλον στους δανειστές μας, δηλαδή στα διεθνή χρηματοπιστωτικά Μονοπώλια, τα κράτη που βρίσκονται πίσω από αυτά και τη «διεθνή» των συμβούλων του Γιώργου Παπανδρέου.
Όλα αυτά τα Δάνεια, οι τόκοι και το Χρέος που έγιναν ουσιαστικά πίσω από την πλάτη του λαού, είναι τόσο πυκνά και μπερδεμένα, που είναι πια αδύνατο να λυθούν από οποιαδήποτε Κυβέρνηση που ουσιαστικά δέχεται -όπως επί 60 ολόκληρα χρόνια- την παρουσία της ξένης εξάρτησης, που σήμερα δρα με την παρουσία της Τρόικα. Γι' αυτό τον λόγο πιστεύουμε ότι όποια Κυβέρνηση κι αν αναδειχθεί από εκλογές μέσα από το Σύστημα, κι αν ακόμα θέλει να απαλλαγεί από το απεχθές Χρέος, δεν θα έχει τη δύναμη να το κάνει, με αποτέλεσμα ή να πέσει ή να γίνει κι αυτή υπάκουο όργανο στις εντολές των ξένων, όπως συμβαίνει με τη σημερινή κυβέρνηση. Ενδεχομένως θα μπορούσε να το κάνει, εάν είχε πίσω της όχι μόνο την απλή πλειοψηφία αλλά την συντριπτική πλειοψηφία του Λαού, πράγμα που δεν μπορεί να συμβεί σήμερα από καμμιά από τις υφιστάμενες κομματικές δυνάμεις. Το ιδεώδες φυσικά θα ήταν εάν κάτω από μια θεία επιφοίτηση οι αρχηγοί των κομμάτων αποφάσιζαν να ενωθούν με στόχο την οριστική απαλλαγή μας από την ξένη εξάρτηση και τις ειδεχθείς συμφωνίες που μας έχει επιβάλει έως σήμερα. Κάτι τέτοιο όμως φαίνεται να είναι αδύνατον. Επομένως η πρωτοβουλία για τη σωτηρία της πατρίδας πέφτει στους ώμους του Λαού, που φυσικά κι αυτός σήμερα ή έστω ένα τμήμα του, ακολουθεί το δρόμο της πολυδιάσπασης των κομμάτων, ενώ το πιο μεγάλο μέρος βρίσκεται σε κατάσταση σύγχυσης είτε σε δρόμο αναζήτησης.
Εδώ στο σημείο αυτό αρχίζει ο ρόλος της Κ.Α.Π. που θα πρέπει να διαφωτίσει και να συσπειρώσει τον Λαό. Αν το πετύχουμε, τότε θα μπορέσουμε ως ελεύθερος και ανεξάρτητος Λαός να κατακτήσουμε τη μοναδική ιστορική λύση που θα μας οδηγήσει στην εθνική ανεξαρτησία και πλήρη ελευθερία, που σημαίνει ότι θα μπορέσουμε να δώσουμε ένα τέλος στη συνεχιζόμενη επί 60 χρόνια ξένη εξάρτηση, να κλείσουμε αυτό τον ιστορικό κύκλο και να οδηγήσουμε τον Λαό και το Έθνος σε μια νέα ιστορική εποχή.
Στο ερώτημα εάν θα έχουμε τη δύναμη να επιβάλουμε ως ελεύθερος λαός τη θέλησή μας μέσα στη σύγχρονη διεθνή ζούγκλα και κυρίως απέναντι στις ΗΠΑ που εξακολουθούν να μας θεωρούν σαν δικό τους φέουδο, η απάντησή μας είναι πως ΝΑΙ ΤΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ, φτάνει να χαράξουμε τη διεθνή μας πολιτική με ευφυία, σύνεση και ρεαλισμό, με την επιλογή των ισορόπων σχέσεων. Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής τοποθετούμε σαν μια πρώτη βασική επιλογή την εξάλειψη του δόγματος
8. ΑΝΗΚΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΣΙΝ και την αντικατάστασή του με τη θέση «ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ».
Που σημαίνει κατ' αρχήν ότι θα επιβάλουμε το δικαίωμα να έχουμε ισότιμες σχέσεις ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή σύμφωνα πάντοτε με τα εθνικά μας συμφέροντα.
ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Το πρόβλημα της εξάρτησής μας από ΗΠΑ και ΝΑΤΟ συνδέεται με τρία μεγάλου βεληνεκούς εθνικά προβλήματα, που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας και ο ελληνισμός: Πρώτον της Κύπρου, Δεύτερον της ΑΟΖ και Τρίτον των επικρεμάμενων εθνικών κινδύνων.
Κύπρος: Με την έλευση της Κυβέρνησης Παπανδρέου πολλαπλασιάστηκαν οι φόβοι για την επιβολή στη Μεγαλόνησο με τον α ή τον β τρόπο του Σχεδίου Ανάν ή κάποιας παραλλαγής του. Δεδομένου ότι ο κ. Παπανδρέου καθώς και κορυφαία στελέχη και υπουργοί του ΠΑΣΟΚ υπήρξαν και είναι υπέρμαχοι αυτού του Σχεδίου. Ο δε σημερινός Υπουργός Εξωτερικών κ. Δρούτσας συγκαταλέγεται μεταξύ εκείνων που το συνέταξαν!
ΑΟΖ: Κραυγαλέα περίπτωση για την αδυναμία των ελληνικών κυβερνήσεων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ να εφαρμόσουν ανεξάρτητη εθνική πολιτική επιβάλλοντας και για την Ελλάδα την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη όπως το έχουν ήδη κάνει όλες οι ενδιαφερόμενες χώρες πλην της δικής μας!
Αλβανία-Σκόπια-Τουρκία (Μετά τις εδαφικές βλέψεις στην Δυτική Μακεδονία και στην Ήπειρο, ήρθε να προστεθεί και η προσπάθεια για την «ανεξαρτοποίηση» της Θράκης...).
Η μεγάλη σημασία που έχουν για μας αυτά τα προβλήματα, μάς επιβάλλει να βρισκόμαστε σε συνεχή επαγρύπνηση.
Οι σχέσεις μας με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ παρουσιάζουν ένα ακόμα αρνητικό σημείο εξαιρετικά κρίσιμο, γιατί συνδέεται με την εδαφική μας ακεραιότητα. Είναι το γεγονός ότι αυτές οι δύο δυνάμεις βρίσκονται πίσω από τους εθνικιστικούς κύκλους ορισμένων γειτονικών κρατών των οποίων οι επιθετικές βλέψεις περιορίζονται έως τώρα στο επίπεδο του βερμπαλισμού. Όμως οι εδαφικές τους αξιώσεις εις βάρος της πατρίδας μας πέραν του επιθετικού βερμπαλισμού αναπτύσσονται με χάρτες που χαρακτηρίζουν την Ήπειρο Αλβανική, τη Δυτική Μακεδονία Σκοπιανή και τη Θράκη Τουρκική και που διδάσκονται και προπαγανδίζονται από τα σχολεία έως τις εφημερίδες και ορισμένα κόμματα, έτσι ώστε να εμπεδώνεται σιγά-σιγά στην κοινή γνώμη ένα κλίμα ρεβανσισμού ενάντια στη χώρα μας. Δεν ανησυχούμε φυσικά γνωρίζοντας τον συσχετισμό δυνάμεων ανάμεσα σε κείνους και σε μας. Εκείνο όμως που πρέπει να μας ανησυχεί είναι όπως είπα η παρουσία ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, δεδομένου μάλιστα ότι έως τώρα η πολιτική τους στα Βαλκάνια υπήρξε καταστροφική, μιας και στοχεύει στη διάλυση Κρατών όπως η Γιουγκοσλαυία και στη δημιουργία μικρότερων αυτοτελών κρατών και κρατιδίων με τελευταίο «επίτευγμα» την απόσπαση από την Σερβία του Κοσόβου, το οποίο μετέβαλαν με μια από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές βάσεις του κόσμου. Είναι φυσικό το προηγούμενο αυτό να μας ανησυχεί. Πώς πρέπει να αντιδράσουμε ως Ανεξάρτητο Έθνος σ' αυτή την απειλή;
Πρώτον με διεθνείς συμφωνίες που θα εγγυώνται την εδαφική μας ακεραιότητα και
Δεύτερον με την εφαρμογή ενός
9. ΝΕΟΥ ΑΜΥΝΤΙΚΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ που θα θωρακίσει τη χώρα μας και θα μας καταστήσει άτρωτους απέναντι σε κάθε επιθετική ενέργεια. Λέγοντας αμυντικό δόγμα, θα πρέπει να βάζουμε την απόλυτη αγάπη για την Πατρίδα όλων των Ελλήνων σε ισότιμη βάση με την όποια ένοπλη θωράκιση. Που σημαίνει πατριωτισμό και υψηλό φρόνημα από μέρους του κάθε Έλληνα και της κάθε Ελληνίδας.
Όμως υπάρχει και μια άλλη λύση, κατά τη γνώμη μου ιδανική, που μπορεί να επιτευχθεί, φτάνει να είμαστε έτοιμοι να την προβάλουμε όσο γίνεται πιο πειστικά, αναπτύσσοντας την αναγκαία επιχειρηματολογία: Η ουδετεροποίησή μας. Η Ελλάδα χώρα ουδέτερη.
Και άλλοτε (και συγκεκριμένα στα 1987-88) είχα ασχοληθεί με το πρόβλημα αυτό, με την πρόταση να αναδειχθούν οι Δελφοί και η Ολυμπία σε σύμβολα Ειρήνης και σε χώρους διεθνών συναντήσεων με θέμα την Ειρήνη και τον Πολιτισμό, που ανάμεσα στις άλλες δραστηριότητες μπορούσαν να γίνουν τόποι συναντήσεων των εμπολέμων και των δυνατών με σκοπό την επίλυση των διαφορών και την επίτευξη Ειρήνης. Είχα παρουσιάσει το Σχέδιο αυτό μεταξύ άλλων στους κυρίους Ανδρέα Παπανδρέου και Φρανσουά Μιτεράν, οι οποίοι το είχαν αγκαλιάσει αμέσως, σε σημείο που ήθελαν και οι δύο να είναι εισηγητές στη Διεθνή Σϋνοδο που θα οργανώναμε στους Δελφούς. Μάλιστα είχαν επιλέξει τους συνεργάτες τους κυρίους Περικλή Νεάρχου και Ζακ Ατταλί, για να συναντηθούν προκειμένου να προετοιμάσουν το έδαφος στη Βερόνα της Ιταλίας, όπου βρισκόμουν τότε, στα 1988, διευθύνοντας τις παραστάσεις του μπαλέτου «Ζορμπάς» στα πλαίσια του τοπικού Φεστιβάλ.
Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες αυτή η μοναδική ιστορική κληρονομιά μας να χρησιμεύσει για την ανακήρυξη της Ελλάδας από τον ΟΗΕ σε χώρα Σύμβολο Ειρήνης και Πολιτισμού, σε χώρα ουδέτερη και φιλική απέναντι σε όλους του Λαούς του κόσμου. Αν το σκεφτούμε καλά, νομίζω ότι θα βρούμε ότι ο Ελληνικός Λαός από το 1821 έως σήμερα έχει δείξει ότι είναι προσηλωμένος σ' αυτά τα δύο αγαθά, την Ειρήνη και τον Πολιτισμό, πιστεύει σ' αυτά και σε κάθε ευκαιρία αποδεικνύει στην πράξη αυτή την αγάπη και αφοσίωσή του.
Έχοντας εξασφαλίσει με τον άλφα ή βήτα τρόπο την υπεράσπιση της εδαφικής μας ακεραιότητας και της πλήρους Εθνικής Ανεξαρτησίας, εισερχόμεθα στο κύριο στάδιο, δηλαδή στην οικοδόμηση της νέας κοινωνίας μέσα στη νέα Ελλάδα, όπου θα κυριαρχούν:
10. Η ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, Η ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Η ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ
Η προοπτική αυτή απαιτεί από τον Ενωμένο Λαό που θα έχει επιβάλει την Επαναστατική Κυβέρνηση, να βρεθεί σ' αυτή τη στιγμή έχοντας στη διάθεσή του ένα πλήρες Πρόγραμμα διακυβέρνησης, που θα βασίζεται πάνω σε επιστημονικά μελετημένα σχέδια θεσμικών αλλαγών και προγραμμάτων για όλους τους κλάδους της εθνικής ζωής.
Γι' αυτό το τεράστιο έργο θα πρέπει να επιστρατεύσουμε γύρω απ' αυτόν τον στόχο τους καλλίτερους επιστήμονες και διανοητές, που μαζί με τη βάση του Λαού θα επεξεργαστούν όλα τα υλικά για τη δημιουργία του Σχεδίου διακυβέρνησης που θα ανταποκρίνεται απόλυτα στα τρία βασικά μας ιδεώδη και που θα έχουν τη σφραγίδα της ελληνικότητας και των επιτευγμάτων και απαιτήσεων της εποχής μας στο υψηλότερό τους σημείο.
από την επίσημη ιστοσελίδα της Κ. Α. Π. http://www.mikis-theodorakis-kinisi-anexartiton-politon.gr/el/articles/?nid=737
by Θεόδωρος Μπατρακούλης on Κυριακή, 22 Μάιος 2011 στις 2:48 π.μ.
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ Κ.Α.Π. ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
ΘΕΜΑ: ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΣΤΟΧΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ
Πολιτική-Στρατηγική-Τακτική της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών
ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΗΣ Α΄ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΤΗΣ Κ.Α.Π.
Α. ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ
Εξάρτηση (Αμερικανοκρατία 1950-2011)
Σύστημα Εξουσίας= Απόστημα-Αποσύνθεση-Τέλος Ιστορικής Περιόδου
Βασικό αίτημα-Εθνική Ανεξαρτησία
Κ.Α.Π. έξω από το Σύστημα. Λύση = να φύγουν οριστικά Σύστημα και ξένοι
Όπλο: Πανεθνική-Παλλαϊκή Ενότητα
Στόχος: Επαναστατική Κυβέρνηση που με τη δύναμη ΟΛΟΥ του Λαού θα μπορέσει να πει ΟΧΙ σε όλα
Όλα: Δεσμεύσεις εθνικές, πολιτικές, οικονομικές, Δάνεια, Τόκο
Ανήκουμε στην Ελλάδα-Ισότιμες σχέσεις με Δύση-Ανατολή
Νέο Αμυντικό Δόγμα (Κίνα Ρωσία). Ουδετερότητα.
Λαϊκή Κυριαρχία, Άμεση Δημοκρατία, Πατριωτική Αναγέννηση, Νέο Πρόγραμμα με στόχο την οικονομική αυτάρκεια.
Β. ΑΝΑΛΥΣΗ
1. ΕΞΑΡΤΗΣΗ. 2. ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Πρέπει να εξηγήσουμε αναλυτικά τις μορφές που πήρε η εξάρτηση της χώρας από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τις Τράπεζες της Ευρώπης στα τελευταία 60 χρόνια (1950-2011) με τελευταίο σταθμό την ολοκληρωτική υποταγή, εθνική, κρατική, κοινωνική στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη των Τραπεζών (ΔΝΤ-Τρόικα). Επίσης τον ρόλο του Γ. Παπανδρέου που ηθελημένα και κρυφά από τον ελληνικό λαό έχει προσχωρήσει στην κυρίαρχη διεθνή πολιτική που εμπνέεται βασικά από τις θεωρίες της Σχολής του Σικάγου (Φρήντμαν) και άλλων διεθνών αντιδραστικών Κέντρων όπως η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ, Σόρος κλπ. που επιζητούν να επιβάλουν το δικό τους είδος παγκοσμιοποίησης με την εφαρμογή του δόγματος «Σοκ και Δέος».
Αυτή η τελευταία περίοδος με την αλαζονική παρουσία Εξάρτησης-Συστήματος θέτει τον ελληνικό Λαό μπροστά στο δίλημμα «Ή τώρα ή ποτέ». Που σημαίνει είτε το τέλος του διδύμου Σύστημα-Εξάρτηση είτε το τέλος του ελληνικού Λαού ως κυρίαρχου λαού με τον υποβιβασμό του σε υποτελή και τη χώρα μας έρμαιο στις αρπαχτικές δυνάμεις των ξένων μονοπωλίων, των ΗΠΑ και της Ευρώπης των Τραπεζών κάτω από τον απόλυτο έλεγχο του Διεθνούς Κέντρου Εξουσίας, όπως το περιγράψαμε.
Αυτή η προκλητική στάση θίγει βαθύτατα (πέρα από την οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση στην οποία μας υποβάλλουν) την εθνική μας τιμή και αξιοπρέπεια, σε βαθμό που να μην υπάρχει άλλη επιλογή για κάθε πατριώτη, υπερήφανο και ελεύθερο πολίτη από την ολόπλευρη και μετωπική σύγκρουση με τους αποδεδειγμένους εχθρούς του Έθνους και του Λαού. Θέτει σε πρώτο πλάνο το χρέος για την υπεράσπιση της Πατρίδας. Τον πατριωτισμό μας. Και μας βάζει μπροστά στο ίδιο δίλημμα: Ή τώρα ή ποτέ. Με βασικό στόχο την κατάκτηση της.
3. ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ.. Για το σκοπό αυτόν η Κ.Α.Π. βγαίνει
4. ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ με μέτωπο το Σύστημα. Γι' αυτό θα πρέπει να εξηγήσουμε τη δομή του Συστήματος Εξουσίας με ιδιαίτερη έμφαση στην τελευταία περίοδο, κατά την οποία η Κυβέρνηση έχει χάσει την εθνική και λαϊκή νομιμοποίηση, αφού ουσιαστικά βασίζεται στο 20% του εκλογικού σώματος, γεγονός που την υποχρεώνει να κυβερνά πραξικοπηματικά, με αποφάσεις καθαρά αντισυνταγματικές, με κορυφαία την προσφυγή στο ΔΝΤ και τις Ευρωπαϊκές Τράπεζες, που με την Δανειοληπτική Σύμβαση, το Μνημόνιο και την Τρόικα έχουν οδηγήσει την χώρα σε συνθήκες εθνικής υποταγής. Παράλληλα το σύνολο των πολιτικών κομμάτων που παραμένουν μέσα στο Σύστημα δεν διαθέτουν ούτε το 50% της εμπιστοσύνης του Εκλογικού Σώματος. Επομένως Κυβέρνηση και Πολιτικό Σύστημα αποτελούν μειοψηφία κάνοντας την παρουσία τους ουσιαστικά παράνομη, γεγονός που οδηγεί την πλειοψηφία των ανεξάρτητων πολιτών στην υποχρέωση να υπερασπισθούν το Έθνος, την Πατρίδα και τον Λαό. Νομιμοποιεί ιστορικά τον αγώνα τους. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε για τον σκοπό αυτόν όπλο άλλο εξόν από την
5. ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
Επομένως για την Κ.Α.Π. ο πρώτος στόχος είναι να συμβάλει σ' αυτήν την ενότητα γνωρίζοντας ότι μόνο έτσι θα μπορέσει να επιτύχει τον δεύτερο στόχο, δηλαδή την συγκρότηση και επιβολή της
6. ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ που θα έχει την δύναμη να πει «Όχι σε όλα». Εδώ θα πρέπει να αναλύσουμε τη μορφή που θα έχει αυτή η Κυβέρνηση, για την οποία εμείς προετοιμάζουμε από τώρα τις θεσμικές Αλλαγές που πρέπει να γίνουν, το νέο Σύνταγμα με κέντρο την κατάκτηση της Άμεσης Δημοκρατίας, καθώς και ένα πρόγραμμα Οικονομίας και Κοινωνικής Ανάπτυξης και γενικότερα την Πατριωτική Αναγέννηση.
7. ΟΧΙ σε ΟΛΑ αφορά κυρίως τις δεσμεύσεις κάθε είδους στις οποίες υποβάλανε τη χώρα μας όλες οι ουσιαστικά εξαρτημένες Κυβερνήσεις από το 1950 έως σήμερα με κορυφαία την άφρονα αντιλαϊκή και αντεθνική πολιτική των Δανείων που οι τόκοι τους μας έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο, δεδομένου ότι είναι πια αδύνατον να τους εξοφλήσουμε εκτός από τον συνεχιζόμενο δανεισμό, δηλαδή την διαρκή αύξηση του χρέους και την πλήρη υποταγή μας για πολλές δεκαετίες στο μέλλον στους δανειστές μας, δηλαδή στα διεθνή χρηματοπιστωτικά Μονοπώλια, τα κράτη που βρίσκονται πίσω από αυτά και τη «διεθνή» των συμβούλων του Γιώργου Παπανδρέου.
Όλα αυτά τα Δάνεια, οι τόκοι και το Χρέος που έγιναν ουσιαστικά πίσω από την πλάτη του λαού, είναι τόσο πυκνά και μπερδεμένα, που είναι πια αδύνατο να λυθούν από οποιαδήποτε Κυβέρνηση που ουσιαστικά δέχεται -όπως επί 60 ολόκληρα χρόνια- την παρουσία της ξένης εξάρτησης, που σήμερα δρα με την παρουσία της Τρόικα. Γι' αυτό τον λόγο πιστεύουμε ότι όποια Κυβέρνηση κι αν αναδειχθεί από εκλογές μέσα από το Σύστημα, κι αν ακόμα θέλει να απαλλαγεί από το απεχθές Χρέος, δεν θα έχει τη δύναμη να το κάνει, με αποτέλεσμα ή να πέσει ή να γίνει κι αυτή υπάκουο όργανο στις εντολές των ξένων, όπως συμβαίνει με τη σημερινή κυβέρνηση. Ενδεχομένως θα μπορούσε να το κάνει, εάν είχε πίσω της όχι μόνο την απλή πλειοψηφία αλλά την συντριπτική πλειοψηφία του Λαού, πράγμα που δεν μπορεί να συμβεί σήμερα από καμμιά από τις υφιστάμενες κομματικές δυνάμεις. Το ιδεώδες φυσικά θα ήταν εάν κάτω από μια θεία επιφοίτηση οι αρχηγοί των κομμάτων αποφάσιζαν να ενωθούν με στόχο την οριστική απαλλαγή μας από την ξένη εξάρτηση και τις ειδεχθείς συμφωνίες που μας έχει επιβάλει έως σήμερα. Κάτι τέτοιο όμως φαίνεται να είναι αδύνατον. Επομένως η πρωτοβουλία για τη σωτηρία της πατρίδας πέφτει στους ώμους του Λαού, που φυσικά κι αυτός σήμερα ή έστω ένα τμήμα του, ακολουθεί το δρόμο της πολυδιάσπασης των κομμάτων, ενώ το πιο μεγάλο μέρος βρίσκεται σε κατάσταση σύγχυσης είτε σε δρόμο αναζήτησης.
Εδώ στο σημείο αυτό αρχίζει ο ρόλος της Κ.Α.Π. που θα πρέπει να διαφωτίσει και να συσπειρώσει τον Λαό. Αν το πετύχουμε, τότε θα μπορέσουμε ως ελεύθερος και ανεξάρτητος Λαός να κατακτήσουμε τη μοναδική ιστορική λύση που θα μας οδηγήσει στην εθνική ανεξαρτησία και πλήρη ελευθερία, που σημαίνει ότι θα μπορέσουμε να δώσουμε ένα τέλος στη συνεχιζόμενη επί 60 χρόνια ξένη εξάρτηση, να κλείσουμε αυτό τον ιστορικό κύκλο και να οδηγήσουμε τον Λαό και το Έθνος σε μια νέα ιστορική εποχή.
Στο ερώτημα εάν θα έχουμε τη δύναμη να επιβάλουμε ως ελεύθερος λαός τη θέλησή μας μέσα στη σύγχρονη διεθνή ζούγκλα και κυρίως απέναντι στις ΗΠΑ που εξακολουθούν να μας θεωρούν σαν δικό τους φέουδο, η απάντησή μας είναι πως ΝΑΙ ΤΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ, φτάνει να χαράξουμε τη διεθνή μας πολιτική με ευφυία, σύνεση και ρεαλισμό, με την επιλογή των ισορόπων σχέσεων. Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής τοποθετούμε σαν μια πρώτη βασική επιλογή την εξάλειψη του δόγματος
8. ΑΝΗΚΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΣΙΝ και την αντικατάστασή του με τη θέση «ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ».
Που σημαίνει κατ' αρχήν ότι θα επιβάλουμε το δικαίωμα να έχουμε ισότιμες σχέσεις ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή σύμφωνα πάντοτε με τα εθνικά μας συμφέροντα.
ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Το πρόβλημα της εξάρτησής μας από ΗΠΑ και ΝΑΤΟ συνδέεται με τρία μεγάλου βεληνεκούς εθνικά προβλήματα, που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας και ο ελληνισμός: Πρώτον της Κύπρου, Δεύτερον της ΑΟΖ και Τρίτον των επικρεμάμενων εθνικών κινδύνων.
Κύπρος: Με την έλευση της Κυβέρνησης Παπανδρέου πολλαπλασιάστηκαν οι φόβοι για την επιβολή στη Μεγαλόνησο με τον α ή τον β τρόπο του Σχεδίου Ανάν ή κάποιας παραλλαγής του. Δεδομένου ότι ο κ. Παπανδρέου καθώς και κορυφαία στελέχη και υπουργοί του ΠΑΣΟΚ υπήρξαν και είναι υπέρμαχοι αυτού του Σχεδίου. Ο δε σημερινός Υπουργός Εξωτερικών κ. Δρούτσας συγκαταλέγεται μεταξύ εκείνων που το συνέταξαν!
ΑΟΖ: Κραυγαλέα περίπτωση για την αδυναμία των ελληνικών κυβερνήσεων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ να εφαρμόσουν ανεξάρτητη εθνική πολιτική επιβάλλοντας και για την Ελλάδα την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη όπως το έχουν ήδη κάνει όλες οι ενδιαφερόμενες χώρες πλην της δικής μας!
Αλβανία-Σκόπια-Τουρκία (Μετά τις εδαφικές βλέψεις στην Δυτική Μακεδονία και στην Ήπειρο, ήρθε να προστεθεί και η προσπάθεια για την «ανεξαρτοποίηση» της Θράκης...).
Η μεγάλη σημασία που έχουν για μας αυτά τα προβλήματα, μάς επιβάλλει να βρισκόμαστε σε συνεχή επαγρύπνηση.
Οι σχέσεις μας με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ παρουσιάζουν ένα ακόμα αρνητικό σημείο εξαιρετικά κρίσιμο, γιατί συνδέεται με την εδαφική μας ακεραιότητα. Είναι το γεγονός ότι αυτές οι δύο δυνάμεις βρίσκονται πίσω από τους εθνικιστικούς κύκλους ορισμένων γειτονικών κρατών των οποίων οι επιθετικές βλέψεις περιορίζονται έως τώρα στο επίπεδο του βερμπαλισμού. Όμως οι εδαφικές τους αξιώσεις εις βάρος της πατρίδας μας πέραν του επιθετικού βερμπαλισμού αναπτύσσονται με χάρτες που χαρακτηρίζουν την Ήπειρο Αλβανική, τη Δυτική Μακεδονία Σκοπιανή και τη Θράκη Τουρκική και που διδάσκονται και προπαγανδίζονται από τα σχολεία έως τις εφημερίδες και ορισμένα κόμματα, έτσι ώστε να εμπεδώνεται σιγά-σιγά στην κοινή γνώμη ένα κλίμα ρεβανσισμού ενάντια στη χώρα μας. Δεν ανησυχούμε φυσικά γνωρίζοντας τον συσχετισμό δυνάμεων ανάμεσα σε κείνους και σε μας. Εκείνο όμως που πρέπει να μας ανησυχεί είναι όπως είπα η παρουσία ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, δεδομένου μάλιστα ότι έως τώρα η πολιτική τους στα Βαλκάνια υπήρξε καταστροφική, μιας και στοχεύει στη διάλυση Κρατών όπως η Γιουγκοσλαυία και στη δημιουργία μικρότερων αυτοτελών κρατών και κρατιδίων με τελευταίο «επίτευγμα» την απόσπαση από την Σερβία του Κοσόβου, το οποίο μετέβαλαν με μια από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές βάσεις του κόσμου. Είναι φυσικό το προηγούμενο αυτό να μας ανησυχεί. Πώς πρέπει να αντιδράσουμε ως Ανεξάρτητο Έθνος σ' αυτή την απειλή;
Πρώτον με διεθνείς συμφωνίες που θα εγγυώνται την εδαφική μας ακεραιότητα και
Δεύτερον με την εφαρμογή ενός
9. ΝΕΟΥ ΑΜΥΝΤΙΚΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ που θα θωρακίσει τη χώρα μας και θα μας καταστήσει άτρωτους απέναντι σε κάθε επιθετική ενέργεια. Λέγοντας αμυντικό δόγμα, θα πρέπει να βάζουμε την απόλυτη αγάπη για την Πατρίδα όλων των Ελλήνων σε ισότιμη βάση με την όποια ένοπλη θωράκιση. Που σημαίνει πατριωτισμό και υψηλό φρόνημα από μέρους του κάθε Έλληνα και της κάθε Ελληνίδας.
Όμως υπάρχει και μια άλλη λύση, κατά τη γνώμη μου ιδανική, που μπορεί να επιτευχθεί, φτάνει να είμαστε έτοιμοι να την προβάλουμε όσο γίνεται πιο πειστικά, αναπτύσσοντας την αναγκαία επιχειρηματολογία: Η ουδετεροποίησή μας. Η Ελλάδα χώρα ουδέτερη.
Και άλλοτε (και συγκεκριμένα στα 1987-88) είχα ασχοληθεί με το πρόβλημα αυτό, με την πρόταση να αναδειχθούν οι Δελφοί και η Ολυμπία σε σύμβολα Ειρήνης και σε χώρους διεθνών συναντήσεων με θέμα την Ειρήνη και τον Πολιτισμό, που ανάμεσα στις άλλες δραστηριότητες μπορούσαν να γίνουν τόποι συναντήσεων των εμπολέμων και των δυνατών με σκοπό την επίλυση των διαφορών και την επίτευξη Ειρήνης. Είχα παρουσιάσει το Σχέδιο αυτό μεταξύ άλλων στους κυρίους Ανδρέα Παπανδρέου και Φρανσουά Μιτεράν, οι οποίοι το είχαν αγκαλιάσει αμέσως, σε σημείο που ήθελαν και οι δύο να είναι εισηγητές στη Διεθνή Σϋνοδο που θα οργανώναμε στους Δελφούς. Μάλιστα είχαν επιλέξει τους συνεργάτες τους κυρίους Περικλή Νεάρχου και Ζακ Ατταλί, για να συναντηθούν προκειμένου να προετοιμάσουν το έδαφος στη Βερόνα της Ιταλίας, όπου βρισκόμουν τότε, στα 1988, διευθύνοντας τις παραστάσεις του μπαλέτου «Ζορμπάς» στα πλαίσια του τοπικού Φεστιβάλ.
Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες αυτή η μοναδική ιστορική κληρονομιά μας να χρησιμεύσει για την ανακήρυξη της Ελλάδας από τον ΟΗΕ σε χώρα Σύμβολο Ειρήνης και Πολιτισμού, σε χώρα ουδέτερη και φιλική απέναντι σε όλους του Λαούς του κόσμου. Αν το σκεφτούμε καλά, νομίζω ότι θα βρούμε ότι ο Ελληνικός Λαός από το 1821 έως σήμερα έχει δείξει ότι είναι προσηλωμένος σ' αυτά τα δύο αγαθά, την Ειρήνη και τον Πολιτισμό, πιστεύει σ' αυτά και σε κάθε ευκαιρία αποδεικνύει στην πράξη αυτή την αγάπη και αφοσίωσή του.
Έχοντας εξασφαλίσει με τον άλφα ή βήτα τρόπο την υπεράσπιση της εδαφικής μας ακεραιότητας και της πλήρους Εθνικής Ανεξαρτησίας, εισερχόμεθα στο κύριο στάδιο, δηλαδή στην οικοδόμηση της νέας κοινωνίας μέσα στη νέα Ελλάδα, όπου θα κυριαρχούν:
10. Η ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, Η ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Η ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ
Η προοπτική αυτή απαιτεί από τον Ενωμένο Λαό που θα έχει επιβάλει την Επαναστατική Κυβέρνηση, να βρεθεί σ' αυτή τη στιγμή έχοντας στη διάθεσή του ένα πλήρες Πρόγραμμα διακυβέρνησης, που θα βασίζεται πάνω σε επιστημονικά μελετημένα σχέδια θεσμικών αλλαγών και προγραμμάτων για όλους τους κλάδους της εθνικής ζωής.
Γι' αυτό το τεράστιο έργο θα πρέπει να επιστρατεύσουμε γύρω απ' αυτόν τον στόχο τους καλλίτερους επιστήμονες και διανοητές, που μαζί με τη βάση του Λαού θα επεξεργαστούν όλα τα υλικά για τη δημιουργία του Σχεδίου διακυβέρνησης που θα ανταποκρίνεται απόλυτα στα τρία βασικά μας ιδεώδη και που θα έχουν τη σφραγίδα της ελληνικότητας και των επιτευγμάτων και απαιτήσεων της εποχής μας στο υψηλότερό τους σημείο.
από την επίσημη ιστοσελίδα της Κ. Α. Π. http://www.mikis-theodorakis-kinisi-anexartiton-politon.gr/el/articles/?nid=737
Πέμπτη 19 Μαΐου 2011
Οργιο ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και επιβολής νέων μέτρων προαναγγέλλει ο πρόεδρος του Eurogroup προκειμένου να σωθεί η Ελλάδα
19 Μαϊoυ 2011 Τα σημερινά πρωτοσέλιδα
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: "Προσλήψεις τέλος. Αρχή απολύσεων"
"Με ένα χρόνο καθυστέρηση η κυβέρνηση αποδέχεται την αρχική πρόταση -και τωρινή απαίτηση- της τρόικας και προχωράει ακόμη και σε απολύσεις εργαζομένων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, ενώ παγώνει τις προσλήψεις τουλάχιστον για μία τετραετία. Τις κυβερνητικές προθέσεις περί απολύσεων αποκάλυψε στο χθεσινό συνέδριο του Economist στην Αθήνα ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ενώ λίγη ώρα νωρίτερα από τη Βουλή ο συναρμόδιος υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης δήλωνε πως δεν θα γίνει καμία απόλυση, σε μια προσπάθεια
να κατευνάσει τις έντονες αντιδράσεις της αντιπολίτευσης. Ο υπουργός Οικονομικών, από το ίδιο βήμα, έβαλε τέλος και στις προσλήψεις κατά την προσεχή τετραετία, μέχρι το 2015, ανατρέποντας πλήρως τον αρχικό κανόνα μία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις".
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: "Βαβέλ η κυβέρνηση για τα μέτρα"
"Εικόνα... «Βαβέλ», εμφανίζει η κυβέρνηση για τα μέτρα 6 και πλέον δισ. ευρώ για φέτος που θα περιλαμβάνει το καινούργιο Μνημόνιο με το μανδύα του μεσοπρόθεσμου σχεδίου, και για τη μείωση προσωπικού στο Δημόσιο κατά 150.000 άτομα ως το 2015, ακόμη και με απολύσεις".
ΑΥΡΙΑΝΗ: "Μετράει μέρες η ξεπουλημένη στην τρόικα κυβέρνηση"
"Τους τελευταίους σπασμούς του «συστήματος της συναίνεσης» βιώνει η κυβέρνηση, που μετά και την σθεναρή όσο και αποφασιστική κατάρριψη από τον Σαμαρά κάθε πιθανότητας να υποκύψει στον στυγνό εκβιασμό της τρόικας να υπογράψει το προσύμφωνο για το Νέο Μνημόνιο επιχειρεί σε όλα τα επίπεδα προπαγάνδας με καταφανή εκλογική στόχευση".
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: ""Λαθραίοι με «χαρτιά» από την Αστυνομία!"
"Προσχεδιασμένο πολιτικό έγκλημα κατά της εθνικής ασφάλειας, της ζωής και της περιουσίας του Ελληνα πολίτη, που ενέχει και σοβαρές ποινικές ευθύνες σε πολιτικά και ανακριτικά πρόσωπα σχετικά με την απελευθέρωση και προώθηση λαθρομεταναστών από την Εβρο και τις υπόλοιπες συνοριακές γραμμές στο εσωτερικό της χώρας, αποκαλύπτει σήμερα η «Δημοκρατία»".
ΕΘΝΟΣ: "Ανοιξε πόρτα και για απολύσεις στο Δημόσιο"
"Η κυβέρνηση θέτει σε άμεση εφαρμογή σχέδιο για δραστικό περιορισμό του κράτους. Μιλώντας στο συνέδριο του Economist ο Γ. Παπακωνσταντίνου άνοιξε την πόρτα για απολύσεις σε οργανισμούς και φορείς του Δημοσίου".
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ: "Γέροντας Ιωσήφ: Το κεφάλαιο θα κάνει πίσω και θα πέσει πείνα στην Ελλάδα!"
"Η απειλή των «τροικανών» ότι θα σταματήσει η χρηματοδότηση από ΔΝΤ και ΕΚΤ αν δεν «τα βρουν», μεταξύ τους οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας, ασφαλώς και παραπέμπει στην προφητεία του Αγιορείτη Μοναχού".
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: "«Ηφαίστειο» ο Πάγκαλος με Γιώργο-Ολι Ρεν για τη συναίνεση"
"Χοντρό «άδειασμα» του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησής του Θόδωρο Πάγκαλο, ο οποίος τάχθηκε κατά της συναίνεσης γιατί όπως είπε δεν πιστεύει σε αυτό το σύστημα διακυβέρνησης".
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: "Μαζικές απολύσεις και πλαφόν στις συντάξεις"
"Στο στόχαστρο 150.000 δημόσιοι υπάλληλοι τους οποίους απολύει ο Παπανδρέου, «επαναπροσλαμβάνει» ο Ραγκούσης και... ξαναδιώχνει ο Παπακωνσταντίνου. Καθιερώνουν από 1ης Ιουλίου ανώτατο όριο στις κυρίες συντάξεις, μειώνουν τις επικουρικές και καταργούν δώρα και επιδόματα σε δημόσιο και ΔΕΚΟ".
ΕΣΤΙΑ: "Επιτακτική η συνεννόησις"
"Τα δύο μεγάλα κόμματα δεν βάζουν μυαλό. Παρ΄ότι μιλούν πλέον για συνεννόηση, με την στάση τους μάλλον θέλουν να την αποφύγουν. Η πολιτική ανευθυνότητες δεν έχει όρια".
Η ΑΥΓΗ: "Δήλωση Ζαν Κλοντ Γιουνκερ: «Ξεπερνά κάθε φαντασία» αυτό που θα γίνει στην Ελλάδα"
"Όργιο ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και επιβολής νέων μέτρων προαναγγέλλει ο πρόεδρος του Eurogroup προκειμένου να... σωθεί η Ελλάδα. Η Γερμανία διεκδικεί τη μερίδα του λέοντος από τις αποκρατικοποιήσεις. Απολύσεις 150.000 δημοσίων υπαλλήλων και πρόσθετα μέτρα 6 δισ. για φέτος εξήγγειλε ο Γ. Παπακωνσταντίνου ως αντάλλαγμα για την 5η δόση".
Η ΒΡΑΔΥΝΗ: "Σύνταξη στα 67 και κατάργηση των πρόωρων"
"Κατάργηση όλων των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στο 67ο έτος και μείωση των ημερών της ετήσιας άδειας ζητά η καγκελάριος της Γερμανίας Αγκελα Μέρκελ για να διαπραγματευτεί με την Ελλάδα μια νέα βοήθεια!".
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: "Απολύσεις στο Δημόσιο και μέτρα 6 δισ. ευρώ"
"Απολύσεις εργαζομένων από δημόσιους φορείς που καταργούνται ή συγχωνεύονται, καθώς και μέτρα 6 δισ. ευρώ για φέτος και 26 δισ. ευρώ συνολικά έως το 2015, προανήγγειλε ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου στο πλαίσιο του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού προγράμματος που πρόκειται να παρουσιαστεί στο υπουργικό συμβούλιο στις αρχές της ερχόμενης εβδομάδας".
Η ΝΙΚΗ της Δημοκρατίας: «Γκάζι» για τις αποκρατικοποιήσεις. «Φρένο» στη μάχη της φοροδιαφυγής"
"Τη ρητή εντολή των Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών για «αποκρατικοποιήσεις τώρα» φαίνεται ότι ενεργοποίησε το υπουργείο Οικονομικών".
Ο ΛΟΓΟΣ: "Νέα μέτρα 6 δισ. και απολύσεις..."
"Μέτρα ύψους 6 δισ. ευρώ για το 2011, προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα με βάση τους στόχους, προανήγγειλε ο υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, αφήνοντας παράλληλα ανοικτό το ενδεχόμενο απολύσεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα".
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: "Συνέντευξη Τύπου της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη. Λαϊκή χειραφέτηση από την αστική πολιτική"
"Ο αγώνας για κάθε χώρο, για κάθε πρόβλημα, για τον κλάδο, για τη γειτονιά, μπορεί να φέρει αποτελέσματα, να έχει δυναμική όταν μέσα απ΄αυτό τον αγώνα για να συγκρατηθεί ο κατήφορος για το λαό αρχίσει ο ανήφορος της χειραφέτησης όσο γίνεται μεγαλύτερου τμήματος της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, των αυτοαπασχολούμενων, από την κυρίαρχη πολιτική, όχι μόνο στο πολιτικό σύστημα, αλλά και στην οικονομία".
ΤΑ ΝΕΑ: "Συντάξεις. Πλαφόν 2.775 ευρώ σε ΔΕΚΟ, τράπεζες"
"Έρχεται η εφαρμογή του πλαφόν των 2.775 ευρώ στις κύριες συντάξεις από ΔΕΚΟ και τράπεζες -όπως προβλέπεται από τον νόμο Σιούφα- ώστε να εκλείψουν τα φαινόμενα «παράτυπου υπολογισμού» επιδομάτων, που αυξάνουν κατά πολύ το τελικό ποσόν".
Το ΠΟΝΤΙΚΙ: "Τους σπρώχνουν στο μπαλκόνι"
"Στην πραγματικότητα, ενώ οι εκλογές δεν είναι επιθυμητές από κανέναν, τελικά όλοι, έστω και αθέλητα, σπρώχνουν προς αυτές. Ιδιαίτερα οι τελευταίες παρεμβάσεις των επιτελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της τρόικας, οι οποίες ξεπερνούν κατά πολύ το όριο της ανοχής κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενου πολίτη αυτής της χώρας".
City Press: "Ευρωπαϊκός οδοστρωτήρας"
"Με την τρόικα να πιέζει ασφυκτικά την κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα στη λήψη μέτρων τόσο για τις υστερήσεις που παρατηρούνται στην εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2011 όσο και για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα 2012-2015, αλλά και για το σχέδιο των αποκρατικοποιήσεων, ο Γ. Παπακωνσταντίνου επί της ουσίας προανήγγειλε διπλασιασμό του πακέτου των μέτρων για την τρέχουσα χρονιά".
Metro: "Απολύσεις και νέα μέτρα 6 δισ."
"Ανοιχτό, για πρώτη φορά, άφησε το ενδεχόμενο απολύσεων στο Δημόσιο ο υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Προανήγγειλε «πάγωμα» προσλήψεων και νέα μέτρα για φέτος". ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: ""Πώς και ποιές εταιρείες του δημοσίου ιδιωτικοποιούνται".
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ
ΕΞΠΡΕΣ: "Τολμηρές παρεμβάσεις εξυγίανσης στο Δημόσιο"
"Δραστικές παρεμβάσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, που θα περιλαμβάνουν και την... έσχατη λύση των απολύσεων εργαζομένων σε ΔΕΚΟ που θα καταργηθούν, προανήγγειλε ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου μιλώντας στο συνέδριο του Economist".
ΗΜΕΡΗΣΙΑ: "Ξεκινούν ιδιωτικοποιήσεις. Πρώτες στη λίστα οι εισηγμένες ΔΕΚΟ"
"«Δείγμα γραφής» επιδιώκει να δώσει η κυβέρνηση στην τρόικα και ταυτόχρονα να πείσει τις αγορές ότι προχωρεί ταχύτατα σε αποκρατικοποιήσεις. Οι πρώτες κινήσεις της θα αφορούν τις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο, καθώς οι διαδικασίες μπορούν να είναι πιο απλές και ταχείες".
ΚΕΡΔΟΣ: "Πολυεπίπεδο το μοντέλο των αποκρατικοποιήσεων"
"Εκμεταλλευόμενη όλα τα σύγχρονα εργαλεία της κρατικής περιουσίας, που περιλαμβάνουν ακόμη και την ίδρυση εταιρειών για τη μεταβίβαση των δικαιωμάτων του Δημοσίου, η κυβέρνηση επιχειρεί με ένα νέο και πολυεπίπεδο σχέδιο να επιταχύνει τις, βαλτωμένες σήμερα, αποκρατικοποιήσεις".
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: "Πακέτο ιδιωτικοποιήσεων για άμεση είσπραξη 4,5 δισ."
"Στα 4-4,5 δισ. ευρώ ανεβάζει το υπουργείο Οικονομικών τον πήχη των εσόδων από αποκρατικοποιήσεις, προωθώντας, σε πρώτη φάση την ολοκλήρωση του διορισμού των συμβούλων αποκρατικοποίησης του ελληνικού Δημοσίου σε εταιρείες που αναμένεται να προωθηθούν άμεσα σε αξιοποίηση".
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: "Προσλήψεις τέλος. Αρχή απολύσεων"
"Με ένα χρόνο καθυστέρηση η κυβέρνηση αποδέχεται την αρχική πρόταση -και τωρινή απαίτηση- της τρόικας και προχωράει ακόμη και σε απολύσεις εργαζομένων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, ενώ παγώνει τις προσλήψεις τουλάχιστον για μία τετραετία. Τις κυβερνητικές προθέσεις περί απολύσεων αποκάλυψε στο χθεσινό συνέδριο του Economist στην Αθήνα ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ενώ λίγη ώρα νωρίτερα από τη Βουλή ο συναρμόδιος υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης δήλωνε πως δεν θα γίνει καμία απόλυση, σε μια προσπάθεια
να κατευνάσει τις έντονες αντιδράσεις της αντιπολίτευσης. Ο υπουργός Οικονομικών, από το ίδιο βήμα, έβαλε τέλος και στις προσλήψεις κατά την προσεχή τετραετία, μέχρι το 2015, ανατρέποντας πλήρως τον αρχικό κανόνα μία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις".
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: "Βαβέλ η κυβέρνηση για τα μέτρα"
"Εικόνα... «Βαβέλ», εμφανίζει η κυβέρνηση για τα μέτρα 6 και πλέον δισ. ευρώ για φέτος που θα περιλαμβάνει το καινούργιο Μνημόνιο με το μανδύα του μεσοπρόθεσμου σχεδίου, και για τη μείωση προσωπικού στο Δημόσιο κατά 150.000 άτομα ως το 2015, ακόμη και με απολύσεις".
ΑΥΡΙΑΝΗ: "Μετράει μέρες η ξεπουλημένη στην τρόικα κυβέρνηση"
"Τους τελευταίους σπασμούς του «συστήματος της συναίνεσης» βιώνει η κυβέρνηση, που μετά και την σθεναρή όσο και αποφασιστική κατάρριψη από τον Σαμαρά κάθε πιθανότητας να υποκύψει στον στυγνό εκβιασμό της τρόικας να υπογράψει το προσύμφωνο για το Νέο Μνημόνιο επιχειρεί σε όλα τα επίπεδα προπαγάνδας με καταφανή εκλογική στόχευση".
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: ""Λαθραίοι με «χαρτιά» από την Αστυνομία!"
"Προσχεδιασμένο πολιτικό έγκλημα κατά της εθνικής ασφάλειας, της ζωής και της περιουσίας του Ελληνα πολίτη, που ενέχει και σοβαρές ποινικές ευθύνες σε πολιτικά και ανακριτικά πρόσωπα σχετικά με την απελευθέρωση και προώθηση λαθρομεταναστών από την Εβρο και τις υπόλοιπες συνοριακές γραμμές στο εσωτερικό της χώρας, αποκαλύπτει σήμερα η «Δημοκρατία»".
ΕΘΝΟΣ: "Ανοιξε πόρτα και για απολύσεις στο Δημόσιο"
"Η κυβέρνηση θέτει σε άμεση εφαρμογή σχέδιο για δραστικό περιορισμό του κράτους. Μιλώντας στο συνέδριο του Economist ο Γ. Παπακωνσταντίνου άνοιξε την πόρτα για απολύσεις σε οργανισμούς και φορείς του Δημοσίου".
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ: "Γέροντας Ιωσήφ: Το κεφάλαιο θα κάνει πίσω και θα πέσει πείνα στην Ελλάδα!"
"Η απειλή των «τροικανών» ότι θα σταματήσει η χρηματοδότηση από ΔΝΤ και ΕΚΤ αν δεν «τα βρουν», μεταξύ τους οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας, ασφαλώς και παραπέμπει στην προφητεία του Αγιορείτη Μοναχού".
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: "«Ηφαίστειο» ο Πάγκαλος με Γιώργο-Ολι Ρεν για τη συναίνεση"
"Χοντρό «άδειασμα» του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησής του Θόδωρο Πάγκαλο, ο οποίος τάχθηκε κατά της συναίνεσης γιατί όπως είπε δεν πιστεύει σε αυτό το σύστημα διακυβέρνησης".
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: "Μαζικές απολύσεις και πλαφόν στις συντάξεις"
"Στο στόχαστρο 150.000 δημόσιοι υπάλληλοι τους οποίους απολύει ο Παπανδρέου, «επαναπροσλαμβάνει» ο Ραγκούσης και... ξαναδιώχνει ο Παπακωνσταντίνου. Καθιερώνουν από 1ης Ιουλίου ανώτατο όριο στις κυρίες συντάξεις, μειώνουν τις επικουρικές και καταργούν δώρα και επιδόματα σε δημόσιο και ΔΕΚΟ".
ΕΣΤΙΑ: "Επιτακτική η συνεννόησις"
"Τα δύο μεγάλα κόμματα δεν βάζουν μυαλό. Παρ΄ότι μιλούν πλέον για συνεννόηση, με την στάση τους μάλλον θέλουν να την αποφύγουν. Η πολιτική ανευθυνότητες δεν έχει όρια".
Η ΑΥΓΗ: "Δήλωση Ζαν Κλοντ Γιουνκερ: «Ξεπερνά κάθε φαντασία» αυτό που θα γίνει στην Ελλάδα"
"Όργιο ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και επιβολής νέων μέτρων προαναγγέλλει ο πρόεδρος του Eurogroup προκειμένου να... σωθεί η Ελλάδα. Η Γερμανία διεκδικεί τη μερίδα του λέοντος από τις αποκρατικοποιήσεις. Απολύσεις 150.000 δημοσίων υπαλλήλων και πρόσθετα μέτρα 6 δισ. για φέτος εξήγγειλε ο Γ. Παπακωνσταντίνου ως αντάλλαγμα για την 5η δόση".
Η ΒΡΑΔΥΝΗ: "Σύνταξη στα 67 και κατάργηση των πρόωρων"
"Κατάργηση όλων των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στο 67ο έτος και μείωση των ημερών της ετήσιας άδειας ζητά η καγκελάριος της Γερμανίας Αγκελα Μέρκελ για να διαπραγματευτεί με την Ελλάδα μια νέα βοήθεια!".
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: "Απολύσεις στο Δημόσιο και μέτρα 6 δισ. ευρώ"
"Απολύσεις εργαζομένων από δημόσιους φορείς που καταργούνται ή συγχωνεύονται, καθώς και μέτρα 6 δισ. ευρώ για φέτος και 26 δισ. ευρώ συνολικά έως το 2015, προανήγγειλε ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου στο πλαίσιο του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού προγράμματος που πρόκειται να παρουσιαστεί στο υπουργικό συμβούλιο στις αρχές της ερχόμενης εβδομάδας".
Η ΝΙΚΗ της Δημοκρατίας: «Γκάζι» για τις αποκρατικοποιήσεις. «Φρένο» στη μάχη της φοροδιαφυγής"
"Τη ρητή εντολή των Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών για «αποκρατικοποιήσεις τώρα» φαίνεται ότι ενεργοποίησε το υπουργείο Οικονομικών".
Ο ΛΟΓΟΣ: "Νέα μέτρα 6 δισ. και απολύσεις..."
"Μέτρα ύψους 6 δισ. ευρώ για το 2011, προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα με βάση τους στόχους, προανήγγειλε ο υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, αφήνοντας παράλληλα ανοικτό το ενδεχόμενο απολύσεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα".
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: "Συνέντευξη Τύπου της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη. Λαϊκή χειραφέτηση από την αστική πολιτική"
"Ο αγώνας για κάθε χώρο, για κάθε πρόβλημα, για τον κλάδο, για τη γειτονιά, μπορεί να φέρει αποτελέσματα, να έχει δυναμική όταν μέσα απ΄αυτό τον αγώνα για να συγκρατηθεί ο κατήφορος για το λαό αρχίσει ο ανήφορος της χειραφέτησης όσο γίνεται μεγαλύτερου τμήματος της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, των αυτοαπασχολούμενων, από την κυρίαρχη πολιτική, όχι μόνο στο πολιτικό σύστημα, αλλά και στην οικονομία".
ΤΑ ΝΕΑ: "Συντάξεις. Πλαφόν 2.775 ευρώ σε ΔΕΚΟ, τράπεζες"
"Έρχεται η εφαρμογή του πλαφόν των 2.775 ευρώ στις κύριες συντάξεις από ΔΕΚΟ και τράπεζες -όπως προβλέπεται από τον νόμο Σιούφα- ώστε να εκλείψουν τα φαινόμενα «παράτυπου υπολογισμού» επιδομάτων, που αυξάνουν κατά πολύ το τελικό ποσόν".
Το ΠΟΝΤΙΚΙ: "Τους σπρώχνουν στο μπαλκόνι"
"Στην πραγματικότητα, ενώ οι εκλογές δεν είναι επιθυμητές από κανέναν, τελικά όλοι, έστω και αθέλητα, σπρώχνουν προς αυτές. Ιδιαίτερα οι τελευταίες παρεμβάσεις των επιτελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της τρόικας, οι οποίες ξεπερνούν κατά πολύ το όριο της ανοχής κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενου πολίτη αυτής της χώρας".
City Press: "Ευρωπαϊκός οδοστρωτήρας"
"Με την τρόικα να πιέζει ασφυκτικά την κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα στη λήψη μέτρων τόσο για τις υστερήσεις που παρατηρούνται στην εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2011 όσο και για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα 2012-2015, αλλά και για το σχέδιο των αποκρατικοποιήσεων, ο Γ. Παπακωνσταντίνου επί της ουσίας προανήγγειλε διπλασιασμό του πακέτου των μέτρων για την τρέχουσα χρονιά".
Metro: "Απολύσεις και νέα μέτρα 6 δισ."
"Ανοιχτό, για πρώτη φορά, άφησε το ενδεχόμενο απολύσεων στο Δημόσιο ο υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Προανήγγειλε «πάγωμα» προσλήψεων και νέα μέτρα για φέτος". ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: ""Πώς και ποιές εταιρείες του δημοσίου ιδιωτικοποιούνται".
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ
ΕΞΠΡΕΣ: "Τολμηρές παρεμβάσεις εξυγίανσης στο Δημόσιο"
"Δραστικές παρεμβάσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, που θα περιλαμβάνουν και την... έσχατη λύση των απολύσεων εργαζομένων σε ΔΕΚΟ που θα καταργηθούν, προανήγγειλε ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου μιλώντας στο συνέδριο του Economist".
ΗΜΕΡΗΣΙΑ: "Ξεκινούν ιδιωτικοποιήσεις. Πρώτες στη λίστα οι εισηγμένες ΔΕΚΟ"
"«Δείγμα γραφής» επιδιώκει να δώσει η κυβέρνηση στην τρόικα και ταυτόχρονα να πείσει τις αγορές ότι προχωρεί ταχύτατα σε αποκρατικοποιήσεις. Οι πρώτες κινήσεις της θα αφορούν τις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο, καθώς οι διαδικασίες μπορούν να είναι πιο απλές και ταχείες".
ΚΕΡΔΟΣ: "Πολυεπίπεδο το μοντέλο των αποκρατικοποιήσεων"
"Εκμεταλλευόμενη όλα τα σύγχρονα εργαλεία της κρατικής περιουσίας, που περιλαμβάνουν ακόμη και την ίδρυση εταιρειών για τη μεταβίβαση των δικαιωμάτων του Δημοσίου, η κυβέρνηση επιχειρεί με ένα νέο και πολυεπίπεδο σχέδιο να επιταχύνει τις, βαλτωμένες σήμερα, αποκρατικοποιήσεις".
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: "Πακέτο ιδιωτικοποιήσεων για άμεση είσπραξη 4,5 δισ."
"Στα 4-4,5 δισ. ευρώ ανεβάζει το υπουργείο Οικονομικών τον πήχη των εσόδων από αποκρατικοποιήσεις, προωθώντας, σε πρώτη φάση την ολοκλήρωση του διορισμού των συμβούλων αποκρατικοποίησης του ελληνικού Δημοσίου σε εταιρείες που αναμένεται να προωθηθούν άμεσα σε αξιοποίηση".
EΡΩΤΗΜΑΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ... - Μίκης Θεοδωράκης
ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ... - Μίκης Θεοδωράκης
Αγαπητοί φίλοι,
Έμαθα ότι τα «ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ» μου αναρτήθηκαν σε 200 περίπου blogs και σ' αυτά απευθύνομαι σήμερα. Φυσικά δεν περιμένω απάντηση-εκδήλωση ενδιαφέροντος από καμμιά άλλη πλευρά, όπως Κυβέρνηση, Αστυνομία, Βουλευτές κλπ.
Υποθέτω ότι εσείς αντιληφθήκατε τη σοβαρότητα της καταγγελίας μου και γι' αυτό θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τον προβληματισμό μου.
Στις αρχές του 1967 και λίγους μήνες πριν από τη Δικτατορία καταθέσαμε στη Βουλή ο Ηλίας Ηλιού, εγώ και δύο Βουλευτές της Λέσβου εκ μέρους της ΕΔΑ επερώτηση στην τότε Υπηρεσιακή Κυβέρνηση σχετικά με την εμπλοκή του Στρατού στην διάλυση μιας εκδήλωσης της ΕΔΑ στην Μυτιλήνη.
Υπογραμμίσαμε ότι αυτό το νέο στοιχείο, δηλαδή η για πρώτη φορά παρουσία στρατιωτών σε μια καθαρά αστυνομική επιχείρηση μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι προετοιμάζεται στρατιωτικό πραξικόπημα. Λοιπόν αυτό το νέο στοιχείο κι αυτή την πρώτη φορά είδα σ' αυτήν τη διαφοροποίηση μιας διμοιρίας ΜΑΤ με την εντολή να προκαλέσουν βαρύ τραυματισμό ατόμων και θάνατο.
Πιστεύετε μήπως εσείς ότι μια τέτοια βαρειά ευθύνη θα την έπαιρνε ξαφνικά πάνω της επιλεκτικά μόνο αυτή η συγκεκριμένη διμοιρία, της οποίας τα μέλη όλα μαζί αποφάσισαν μόνα τους να αναποδογυρίσουν τις ασπίδες και τα γκλομπς και να αρχίσουν να χτυπούν με πρωτοφανή αγριότητα, με κοινό στόχο τα κεφάλια των διαδηλωτών; Και γιατί μόνο αυτοί και όχι και κάποιοι άλλοι; Δηλαδή τα άγρια ένστικτα, όπως γράφουν πολλοί συντάκτες για να εξηγήσου9ν αυτή την αιφνίδια μεταβολή, έτυχε να εκδηλωθούν ομαδικά μόνο σ' αυτή τη συγκεκριμένη διμοιρία, ενώ όλοι οι άλλοι εξακολουθούσαν να συμπεριφέρονται όπως πριν;
Η άποψή μου είναι ότι για να τολμήσει σήμερα ένας αστυνομικός να αψηφήσει την κατηγορία ενός βαρύτατου τραυματισμού και ενδεχομένως ενός θανάτου, θα πρέπει να έχει κάλυψη από πάρα πολύ ψηλά. Είτε από τον ίδιο τον Υπουργό είτε από κάποιον ισότιμό του, πιθανώς εν αγνοία του Υπουργού. Γιατί στην πρώτη περίπτωση θα πρέπει να υποθέσουμε ότι η ομιλία του κ. Παπουτσή ευθύς αμέσως μπροστά σε εκατοντάδες βαθμοφόρους ήταν στημένη, ενώ στη δεύτερη περίπτωση ότι αποτελούσε μιαν έμμεση προειδοποίηση προς αυτούς που αποφάσισαν πίσω απ' την πλάτη του.
Όπως και να ΄χει όμως και στις δύο περιπτώσεις θα πρέπει να δούμε σε τι απέβλεπε αυτή η απόφαση. Ποιο είναι δηλαδή αυτό το νέο στοιχείο, που με κάνει να ανησυχώ. Στην περίπτωση που κάποιοι ήθελαν να υπάρξει ένας ή περισσότεροι νεκροί, τότε γνώριζαν ότι θα υπάρχει ριζική αλλαγή στην αντίδραση των πολιτών. Και από πλευράς όγκου και από πλευράς συμπεριφοράς. Γιατί κάθε φορά που πληγώθηκαν οι Έλληνες πολίτες, αντιδρούσανε μαζικά και δυναμικά.
Τοποθετώντας τότε μέσα στα μαζικά συλλαλητήρια μερικές εκατοντάδες προβοκάτορες με εντολή να καίνε, να σπάνε και να τραυματίζουν ακόμα και να σκοτώνουν αστυνομικούς, δημιουργούμε το απαραίτητο σκηνικό για να περάσουμε σε άλλη μορφή διακυβέρνησης.
Αυτό λοιπόν είναι που με κάνει να φοβάμαι γι' αυτή την καινούρια πρώτη φορά.
Και γι' αυτό χαίρομαι που δεν είμαι πια μόνος (όπως περίμενα να είμαι) στην προσπάθειά μου να αναλύσω λογικά, σωστά και υπεύθυνα αυτή την περίεργη συμπεριφορά των ΜΑΤ αλλά είστε κι εσείς και γι' αυτό σας ζητώ να σκύψετε βαθειά πάνω απ' αυτή την υπόθεση πριν την κουκουλώσουν ο φόβος των ενόχων, ο βαθύς ύπνος του πολιτικού κόσμου, η ένοχη συνείδηση των εκπροσώπων του Τύπου και η απελπιστική αδιαφορία της μεγάλης πλειοψηφίας των απλών ανθρώπων.
Όπως και στα 1967 που υπήρχε ακριβώς η ίδια κατάσταση, κανείς από όλους αυτούς -πλην των ενόχων- δεν υποψιαζόταν τι μας περιμένει. Αν και είναι γνωστό ότι κάθε εξουσία, όταν βρίσκεται σε αδιέξοδο, είναι ικανή να αντιδράσει με τους πιο απίθανους τρόπους. Βοηθείστε με λοιπόν να πιάσουμε αυτή την άκρη του κουβαριού που είναι η «ανάποδη διμοιρία» των ΜΑΤ και να αρχίσουμε να το ξετυλίγουμε για να φτάσουμε στην ΑΛΗΘΕΙΑ.
Πρέπει να ξεκινήσουμε από την ταυτότητα της διμοιρίας και να μάθουμε όλα τα ονόματα. Στη συνέχεια να προσπαθήσουμε να εξακριβώσουμε από πού ήρθε η διαταγή να γυρίσουν ανάποδα ασπίδες και γκλομπς και να χτυπούν χωρίς να σκέφτονται τις συνέπειες. Ποιος τους είπε «Κάντε αυτό κι αυτό και είστε απόλυτα καλυμμένοι από πολύ ψηλά». Αν φτάσουμε ως εδώ, θα έχουμε κάνει ένα πολύ μεγάλο βήμα...
Σας χαιρετώ
16.05.2011
από το http://mikis-theodorakis-kinisi-anexartiton-politon.gr
Αγαπητοί φίλοι,
Έμαθα ότι τα «ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ» μου αναρτήθηκαν σε 200 περίπου blogs και σ' αυτά απευθύνομαι σήμερα. Φυσικά δεν περιμένω απάντηση-εκδήλωση ενδιαφέροντος από καμμιά άλλη πλευρά, όπως Κυβέρνηση, Αστυνομία, Βουλευτές κλπ.
Υποθέτω ότι εσείς αντιληφθήκατε τη σοβαρότητα της καταγγελίας μου και γι' αυτό θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τον προβληματισμό μου.
Στις αρχές του 1967 και λίγους μήνες πριν από τη Δικτατορία καταθέσαμε στη Βουλή ο Ηλίας Ηλιού, εγώ και δύο Βουλευτές της Λέσβου εκ μέρους της ΕΔΑ επερώτηση στην τότε Υπηρεσιακή Κυβέρνηση σχετικά με την εμπλοκή του Στρατού στην διάλυση μιας εκδήλωσης της ΕΔΑ στην Μυτιλήνη.
Υπογραμμίσαμε ότι αυτό το νέο στοιχείο, δηλαδή η για πρώτη φορά παρουσία στρατιωτών σε μια καθαρά αστυνομική επιχείρηση μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι προετοιμάζεται στρατιωτικό πραξικόπημα. Λοιπόν αυτό το νέο στοιχείο κι αυτή την πρώτη φορά είδα σ' αυτήν τη διαφοροποίηση μιας διμοιρίας ΜΑΤ με την εντολή να προκαλέσουν βαρύ τραυματισμό ατόμων και θάνατο.
Πιστεύετε μήπως εσείς ότι μια τέτοια βαρειά ευθύνη θα την έπαιρνε ξαφνικά πάνω της επιλεκτικά μόνο αυτή η συγκεκριμένη διμοιρία, της οποίας τα μέλη όλα μαζί αποφάσισαν μόνα τους να αναποδογυρίσουν τις ασπίδες και τα γκλομπς και να αρχίσουν να χτυπούν με πρωτοφανή αγριότητα, με κοινό στόχο τα κεφάλια των διαδηλωτών; Και γιατί μόνο αυτοί και όχι και κάποιοι άλλοι; Δηλαδή τα άγρια ένστικτα, όπως γράφουν πολλοί συντάκτες για να εξηγήσου9ν αυτή την αιφνίδια μεταβολή, έτυχε να εκδηλωθούν ομαδικά μόνο σ' αυτή τη συγκεκριμένη διμοιρία, ενώ όλοι οι άλλοι εξακολουθούσαν να συμπεριφέρονται όπως πριν;
Η άποψή μου είναι ότι για να τολμήσει σήμερα ένας αστυνομικός να αψηφήσει την κατηγορία ενός βαρύτατου τραυματισμού και ενδεχομένως ενός θανάτου, θα πρέπει να έχει κάλυψη από πάρα πολύ ψηλά. Είτε από τον ίδιο τον Υπουργό είτε από κάποιον ισότιμό του, πιθανώς εν αγνοία του Υπουργού. Γιατί στην πρώτη περίπτωση θα πρέπει να υποθέσουμε ότι η ομιλία του κ. Παπουτσή ευθύς αμέσως μπροστά σε εκατοντάδες βαθμοφόρους ήταν στημένη, ενώ στη δεύτερη περίπτωση ότι αποτελούσε μιαν έμμεση προειδοποίηση προς αυτούς που αποφάσισαν πίσω απ' την πλάτη του.
Όπως και να ΄χει όμως και στις δύο περιπτώσεις θα πρέπει να δούμε σε τι απέβλεπε αυτή η απόφαση. Ποιο είναι δηλαδή αυτό το νέο στοιχείο, που με κάνει να ανησυχώ. Στην περίπτωση που κάποιοι ήθελαν να υπάρξει ένας ή περισσότεροι νεκροί, τότε γνώριζαν ότι θα υπάρχει ριζική αλλαγή στην αντίδραση των πολιτών. Και από πλευράς όγκου και από πλευράς συμπεριφοράς. Γιατί κάθε φορά που πληγώθηκαν οι Έλληνες πολίτες, αντιδρούσανε μαζικά και δυναμικά.
Τοποθετώντας τότε μέσα στα μαζικά συλλαλητήρια μερικές εκατοντάδες προβοκάτορες με εντολή να καίνε, να σπάνε και να τραυματίζουν ακόμα και να σκοτώνουν αστυνομικούς, δημιουργούμε το απαραίτητο σκηνικό για να περάσουμε σε άλλη μορφή διακυβέρνησης.
Αυτό λοιπόν είναι που με κάνει να φοβάμαι γι' αυτή την καινούρια πρώτη φορά.
Και γι' αυτό χαίρομαι που δεν είμαι πια μόνος (όπως περίμενα να είμαι) στην προσπάθειά μου να αναλύσω λογικά, σωστά και υπεύθυνα αυτή την περίεργη συμπεριφορά των ΜΑΤ αλλά είστε κι εσείς και γι' αυτό σας ζητώ να σκύψετε βαθειά πάνω απ' αυτή την υπόθεση πριν την κουκουλώσουν ο φόβος των ενόχων, ο βαθύς ύπνος του πολιτικού κόσμου, η ένοχη συνείδηση των εκπροσώπων του Τύπου και η απελπιστική αδιαφορία της μεγάλης πλειοψηφίας των απλών ανθρώπων.
Όπως και στα 1967 που υπήρχε ακριβώς η ίδια κατάσταση, κανείς από όλους αυτούς -πλην των ενόχων- δεν υποψιαζόταν τι μας περιμένει. Αν και είναι γνωστό ότι κάθε εξουσία, όταν βρίσκεται σε αδιέξοδο, είναι ικανή να αντιδράσει με τους πιο απίθανους τρόπους. Βοηθείστε με λοιπόν να πιάσουμε αυτή την άκρη του κουβαριού που είναι η «ανάποδη διμοιρία» των ΜΑΤ και να αρχίσουμε να το ξετυλίγουμε για να φτάσουμε στην ΑΛΗΘΕΙΑ.
Πρέπει να ξεκινήσουμε από την ταυτότητα της διμοιρίας και να μάθουμε όλα τα ονόματα. Στη συνέχεια να προσπαθήσουμε να εξακριβώσουμε από πού ήρθε η διαταγή να γυρίσουν ανάποδα ασπίδες και γκλομπς και να χτυπούν χωρίς να σκέφτονται τις συνέπειες. Ποιος τους είπε «Κάντε αυτό κι αυτό και είστε απόλυτα καλυμμένοι από πολύ ψηλά». Αν φτάσουμε ως εδώ, θα έχουμε κάνει ένα πολύ μεγάλο βήμα...
Σας χαιρετώ
16.05.2011
από το http://mikis-theodorakis-kinisi-anexartiton-politon.gr
Τετάρτη 18 Μαΐου 2011
Για την ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων Ποντίων
Η τραγική τύχη των εκατοντάδων χιλιάδων Αρμενίων και οι ανησυχητικές ειδήσεις που έφθαναν καθημερινά στη μητρόπολη Αμισού ανάγκαζαν το μητροπολίτη Γερμανό να καταφεύγει συχνά στον Γερμανό πρόξενο. «Ο μητροπολίτης για πρώτη φορά έθετε θέμα αναγκαστικής μετοικεσίας των Ελλήνων στη Ρουμανία, για να μην έχουν την τύχη των Αρμενίων. Σαν έσχατο μέσο, εφόσον δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική λύση, έβλεπε τον αγώνα για τα ύψιστα αγαθά, με όπλα ή χωρίς όπλα. Η λύση απελπισίας που φαίνεται να υιοθετεί, ενισχύει την άποψη ότι ο ένοπλος αγώνας, που ξέσπασε κυρίως μετά την ομαδική εκτόπιση των Ελλήνων του Πόντου το χειμώνα του 1916, αποτελούσε τη μοναδική διέξοδο στο μονόδρομο του θανάτου που τους οδηγούσαν οι Νεότουρκοι» Βλ. K. Φωτιάδης, Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, 2ος τ., 2004, Θεσσαλονίκη: Ηρόδοτος, σ. 42-43. Οι τουρκικές υπερβολές περί οργανωμένων ένοπλων ανταρτικών ταγμάτων Ελλήνων Ποντίων χρησιμοποιήθηκαν έντεχνα ώστε να δικαιολογηθούν οι ωμότητες των Νεοτούρκων σε βάρος αμάχων πληθυσμών. Εξ άλλου, τα ξένα διπλωματικά έγγραφα ακυρώνουν τους τουρκικούς ισχυρισμούς . Νεότερες ερευνες βασίζονται και σε αρχεία αυτής της εποχής, που μέχρι πρόσφατα αποτελούσαν ακόμα αντικείμενο λεπτολόγων μελετών (Bλ. Taner Akçam, Türk Ulusal Kimligi ve Ermeni Sorunu (Τουρκική εθνική ταυτότητα και το αρμενικό ζήτημα), 2η έκδοση, Iletisim, Istanbul, 1993. Mukerrem Su / Ahmet Mumcu, Turkiye Cumhuriyeti Inkilap Tarihi ve Ataturkcülük (: Ιστορία της επανάστασης στην Τουρκική Δημοκρατία και ατατουρκισμός), Ankara: Milli Egitim Basιmevi, 1995). Περί τα τέλη της δεκαετίας 1980, ο Τούρκος πρωθυπουργός Τουργκούτ Οζάλ έδωσε την άδεια ανοίγματος νέων τμημάτων των οθωμανικών αρχείων στην έρευνα των ιστορικών, και πέρα από την παλιά χρονολογία-ταμπού του Μαίου 1915. Αυτή η πράξη ανησύχησε ιδιαίτερα εκείνους τους Τούρκους που φοβούνταν ότι απειλούνταν έτσι σοβαρή ζημία στις τουρκοαμερικανικές σχέσεις. Ωστόσο, συνέβαλε στο να αποτύχει η τελευταία σημαντική απόπειρα της αρμενικής διασποράς, κατά τα έτη 1989-1990, να επιτύχει την επίσημη αναγνώριση των σφαγών των Αρμενίων ως ‘‘γενοκτονία’’ από την Γερουσία των ΗΠΑ (Nicole/Hugh Pope, Turkey unveiled; Atatürk and after, 1997, σ. 47). Ωστόσο, τα τουρκικά εγχειρίδια αφιερώνουν σ’αυτά τα γεγονότα μόνο λίγες δεκάδες γραμμές.
Yπάρχουν λόγοι που εξηγούν αυτή την επιλογή. Ανώτατοι αξιωματούχοι της Τουρκίας (ακόμα και μετέπειτα Πρόεδροι της Τουρκικής Δημοκρατίας, όπως ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ) συμμετείχαν στις σφαγές κατά των Ελλήνων Ποντίων και των Αρμενίων. «...Μεγάλος αριθμός από εκείνους που κατηγορήθηκαν από το ‘‘Οθωμανικό Δικαστήριο εγκλημάτων πολέμου’’ ήταν μέλη της ‘‘Ειδικής Οργάνωσης’’ καθώς και των συμμοριών που αποτέλεσαν τον πυρήνα της τουρκικής αντίστασης κατά της ελληνικής εισβολής (sic) του 1919. Oρισμένοι από αυτούς αναρριχήθηκαν σε υψηλά αξιώματα της νέας δημοκρατικής τάξης. Ο Τοπάλ Οσμάν, ο οποίος έγινε αρχηγός της προεδρικής φρουράς του Μουσταφά Κεμάλ, διώχθηκε επίσης για τον ρόλο του κατά τις σφαγές των Αρμενίων στις παρόχθιες περιοχές του Ευξείνου Πόντου. Ο Τζελάλ Μπαγιάρ, πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας κατά την δεκαετία 1950, ήταν υπεύθυνος της ‘‘Ειδικής Οργάνωσης’’ στη Σμύρνη, κατά τον χρόνο των εκτρόπων και καταπιεστικών πράξεων εκεί εναντίον του Ελληνικού πληθυσμού. Και η σουλτανική κυβέρνηση το 1919, έχοντας όπωσδήποτε, τα πολιτικά κίνητρά της - ο Μεγάλος Βεζύρης ζήτησε από τους Βρεταννούς να εκτελέσουν εκείνοι τα εντάλματα σύλληψης, - αποπειράθηκε να συλλάβει τον Μουσταφά Κεμάλ και άλλους ηγέτες του εθνικιστικού κινήματος επειδή φέρονταν ότι είχαν συμμετάσχει στις σφαγές. Μιά από τις πρώτες αποφάσεις του νέου, ελεγχόμενου από τους εθνικιστές, Κοινοβουλίου ήταν η παραχώρηση αμνηστίας στους διωκόμενους για τις ωμότητες από ‘‘Οθωμανικό Δικαστήριο εγκλημάτων πολέμου’’. Η επιείκεια αυτή είναι ίσως ένας από τους λόγους για τους οποίους η εθνικιστική υπόθεση υποστηρίχθηκε από τους μουσουλμάνους εμπόρους της Ανατολίας οι οποίοι έγιναν κάτοχοι των αρμενικών επιχειρήσεων και καταστημάτων σε ευτελείς τιμές, ή και χωρίς κανένα αντάλλαγμα» Nicole & Hugh Pope, Turkey unveiled; Atatürk and after, London: John Marey, 1997.
Aπόσπασμα από το ανέκδοτο ερευνητικό έργο του Δρ Θεοδώρου Μπατρακούλη
Yπάρχουν λόγοι που εξηγούν αυτή την επιλογή. Ανώτατοι αξιωματούχοι της Τουρκίας (ακόμα και μετέπειτα Πρόεδροι της Τουρκικής Δημοκρατίας, όπως ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ) συμμετείχαν στις σφαγές κατά των Ελλήνων Ποντίων και των Αρμενίων. «...Μεγάλος αριθμός από εκείνους που κατηγορήθηκαν από το ‘‘Οθωμανικό Δικαστήριο εγκλημάτων πολέμου’’ ήταν μέλη της ‘‘Ειδικής Οργάνωσης’’ καθώς και των συμμοριών που αποτέλεσαν τον πυρήνα της τουρκικής αντίστασης κατά της ελληνικής εισβολής (sic) του 1919. Oρισμένοι από αυτούς αναρριχήθηκαν σε υψηλά αξιώματα της νέας δημοκρατικής τάξης. Ο Τοπάλ Οσμάν, ο οποίος έγινε αρχηγός της προεδρικής φρουράς του Μουσταφά Κεμάλ, διώχθηκε επίσης για τον ρόλο του κατά τις σφαγές των Αρμενίων στις παρόχθιες περιοχές του Ευξείνου Πόντου. Ο Τζελάλ Μπαγιάρ, πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας κατά την δεκαετία 1950, ήταν υπεύθυνος της ‘‘Ειδικής Οργάνωσης’’ στη Σμύρνη, κατά τον χρόνο των εκτρόπων και καταπιεστικών πράξεων εκεί εναντίον του Ελληνικού πληθυσμού. Και η σουλτανική κυβέρνηση το 1919, έχοντας όπωσδήποτε, τα πολιτικά κίνητρά της - ο Μεγάλος Βεζύρης ζήτησε από τους Βρεταννούς να εκτελέσουν εκείνοι τα εντάλματα σύλληψης, - αποπειράθηκε να συλλάβει τον Μουσταφά Κεμάλ και άλλους ηγέτες του εθνικιστικού κινήματος επειδή φέρονταν ότι είχαν συμμετάσχει στις σφαγές. Μιά από τις πρώτες αποφάσεις του νέου, ελεγχόμενου από τους εθνικιστές, Κοινοβουλίου ήταν η παραχώρηση αμνηστίας στους διωκόμενους για τις ωμότητες από ‘‘Οθωμανικό Δικαστήριο εγκλημάτων πολέμου’’. Η επιείκεια αυτή είναι ίσως ένας από τους λόγους για τους οποίους η εθνικιστική υπόθεση υποστηρίχθηκε από τους μουσουλμάνους εμπόρους της Ανατολίας οι οποίοι έγιναν κάτοχοι των αρμενικών επιχειρήσεων και καταστημάτων σε ευτελείς τιμές, ή και χωρίς κανένα αντάλλαγμα» Nicole & Hugh Pope, Turkey unveiled; Atatürk and after, London: John Marey, 1997.
Aπόσπασμα από το ανέκδοτο ερευνητικό έργο του Δρ Θεοδώρου Μπατρακούλη
4ετές γκρέμισμα με επιμονή σε συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων - ΓΙΟΥΝΚΕΡ, ΡΕΝ ΚΑΙ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ «ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ»
Ο Γ. Παπανδρέου εξήγγειλε το σκληρότερο πρόγραμμα ώς το 2015 με επιμονή σε συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων
4ετές γκρέμισμα
Απολύσεις, συνταξιοδοτήσεις, εθελουσία στο Δημόσιο, εξίσωση μισθών με τον ιδιωτικό • Κλείσιμο δημ. οργανισμών, πλήρης πώληση για ΟΤΕ, ΔΕΗ, λιμάνια, νερά, τυχερά παιχνίδια
ΕΘΝΙΚΗ συναίνεση από την κοινωνία και τις κομματικές ηγεσίες για ένα 4ετές πρόγραμμα, το οποίο κατεδαφίζει ό,τι μέχρι σήμερα θεωρείται δεδομένο στην οικονομία της χώρας και είναι οι βασικοί πυλώνες της, ζήτησε επί της ουσίας χθες ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου μιλώντας στο συνέδριο του Economist. Μια μέρα μετά την απαίτηση των εταίρων - δανειστών της χώρας, να τύχει το μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πρόγραμμα νέας επεξεργασίας για να γίνει προφανώς πιο σκληρό, ο πρωθυπουργός πλήρως ευθυγραμμισμένος με τις απαιτήσεις τους, ανακοίνωσε όχι μόνο τη μείωση, αλλά ακόμα και την εξάλειψη του ποσοστού της συμμετοχής του Δημοσίου στις εισηγμένες ΔΕΚΟ, όπως επίσης και την εθελούσια έξοδο δημοσίων υπαλλήλων. Παράγοντες της Ν.Δ. δήλωσαν στην «Ε» ότι θα ψηφίσουν επιμέρους μέτρα, αλλά όχι το σύνολο του μεσοπρόθεσμου προγράμματος.
ΓΙΟΥΝΚΕΡ, ΡΕΝ ΚΑΙ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ «ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ»
Καραμέλα η συναίνεση
Του ΠΑΝΟΥ ΣΩΚΟΥ
Στο πνεύμα των εταίρων-δανειστών της χώρας και ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου μίλησε χθες για την ανάγκη εθνικής συνεννόησης εντός της Ελλάδας μεταξύ της κυβέρνησης, των κομματικών ηγεσιών, των θεσμικών εταίρων και της κοινωνίας προκειμένου να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση.
Ο Γ.Α. Παπανδρέου
«Υπάρχει εθνική αναγκαιότητα να αλλάξουμε την Ελλάδα και πρέπει να εκφραστεί η ενότητα», είπε χθες μιλώντας στο συνέδριο του «Εκόνομιστ» μία μόλις μέρα μετά τις ασφυκτικές πιέσεις για εθνική συναίνεση που άσκησαν ο πρόεδρος του Γιουρογκρούπ Ζ. Κ. Γιουνκέρ, ο επίτροπος για την οικονομία Ολι Ρεν αλλά και οι άλλοι εταίροι της χώρας που συμμετέχουν στην ευρωζώνη.
Ο πρωθυπουργός, μιλώντας στο συνέδριο, εξήγγειλε τις βασικότερες ρυθμίσεις του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού προγράμματος που καταρτίζει η κυβέρνηση για την τετραετία 2011-2015. Οι εξαγγελίες του περιείχαν νέα στοιχεία πλήρως ευθυγραμμισμένα με τις νέες απαιτήσεις των εταίρων που επί της ουσίας γκρεμίζουν ό,τι μέχρι σήμερα θεωρούσαμε δεδομένο.
Τα νέα μέτρα
Τα βασικότερα νέα μέτρα του δημοσιονομικού προγράμματος (στο σύνολό του θα ανακοινωθεί μάλλον την επόμενη εβδομάδα) είναι:
1Η εθελούσια έξοδος στο Δημόσιο. Ο πρωθυπουργός υποστήριξε ότι με την εθελούσια έξοδο δημοσίων υπαλλήλων, όπου είναι απαραίτητο, και με τις συνταξιοδοτήσεις (οι συνταξιούχοι δεν θα αντικαθίστανται) ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων μέσα στην τετραετία θα μειωθεί κατά 150.000 ή ποσοστό 20%.
2Η εξίσωση μισθών δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Είπε ότι το νέο μισθολογικό πλαίσιο θα ευθυγραμμίζεται με αυτό του ιδιωτικού, θα είναι δικαιότερο, θα ανταμείβει την παραγωγικότητα και θα περιορίζει το μισθολογικό κόστος.
3Μηδενισμός (νέο στοιχείο) ή μείωση του ποσοστού που κατέχει το Δημόσιο στις εισηγμένες εταιρείες τηλεπικοινωνιών (ΟΤΕ), λιμανιών, διαχείρισης ύδατος (ΕΥΔΑΠ), ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) και τυχερών παιγνίων. Οι πιο ώριμες από αυτές τις συναλλαγές θα προωθηθούν το συντομότερο.
Ο κ. Παπανδρέου έδωσε έμφαση στο πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων και της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας που ενδιαφέρει περισσότερο τους δανειστές της χώρας. Υπογράμμισε ότι στόχος είναι έσοδα 50 δισ. ευρώ, που θα μειώσουν το χρέος κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες και θα δώσουν ώθηση στην ανάπτυξη.
Σημείωσε χαρακτηριστικά ότι «θα αναλάβουμε οτιδήποτε επιπρόσθετο μέτρο για να διασφαλίσουμε τους στόχους μας του 2011 για τη μείωση του ελλείμματος». Απώτεροι στόχοι του προγράμματος, όπως είπε, είναι να μειωθεί το έλλειμμα στο 3% το 2014 και στο 1% το 2015, να γίνει βιώσιμο το χρέος της χώρας και να επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα.
Στο πλαίσιο του δημοσιονομικού προγράμματος ανακοίνωσε ακόμα:
**Τη συγχώνευση ή το κλείσιμο κρατικών οργανισμών που δεν εξυπηρετούν πλέον τον σκοπό τους.
**Την περικοπή της σπατάλης στη δημόσια διοίκηση.
**Την επανεξέταση των φοροαπαλλαγών, με στόχο να διατηρηθούν εκείνες που είναι κοινωνικά αναγκαίες.
**Επίθεση στη φοροδιαφυγή «που αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξη».
Επίσης απέρριψε για ακόμα μια φορά τη λύση της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους γιατί, όπως είπε, θα προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά παρά όφελος.
Πρωτοβουλίες για συναίνεση
Ο πρωθυπουργός, αναφερόμενος στο επίμαχο θέμα των ημερών που είναι η συναίνεση, υπογράμμισε ότι είναι κυρίαρχη η ανάγκη να έχουμε μια νέα εθνική συναίνεση μέσα στην Ελλάδα. Είπε ότι οι εμπειρίες των τελευταίων χρόνων δεν επιτρέπουν εξωραϊσμούς ή μαγικές συνταγές, αλλά απαιτούν υπεύθυνη στάση, επιμονή και δέσμευση απ' όλους. Κι αυτό πρέπει, είπε, να εκφραστεί από την κοινωνία, τις επιχειρήσεις, τους πολίτες, τους κοινωνικούς εταίρους, τις ηγεσίες των κομμάτων. «Είμαστε αντιμέτωποι με μια εθνική ανάγκη: να αλλάξουμε την Ελλάδα», τόνισε.
Πριν από την έκκληση Παπανδρέου για εθνική συναίνεση, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Πεταλωτής είχε δηλώσει στο Μέγκα ότι τις επόμενες ημέρες, με την εξειδίκευση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, θα κληθούν τα κόμματα και οι φορείς για να γίνει μια συζήτηση με στόχο να υπάρξει ένας άξονας πάνω στον οποίο θα επιδιωχθεί η εθνική συνεννόηση.
Ο κ. Πεταλωτής σε άλλες δηλώσεις του υποστήριξε ότι δεν υπάρχει όρος από την Ε.Ε. για εθνική συναίνεση ούτως ώστε να δοθεί η πέμπτη δόση, υποστήριξε όμως ότι η Ν.Δ. πρέπει να κατανοήσει αυτή την ανάγκη και τόνισε ότι ο πρόεδρός της ξέρει με ποιο τρόπο μπορεί να συμβάλει στη συναίνεση.
Στο πλαίσιο αυτό είναι πιθανή και η συνάντηση του Γ. Παπανδρέου με τον Αν. Σαμαρά και τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς. Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση είναι έτοιμη να συμπεριλάβει στο μεσοπρόθεσμο και προτάσεις της Ν.Δ. από το «Ζάππειο 2» ως ένδειξη καλής θελήσεως, ενώ το πρόγραμμα θα το ανακοινώσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, πιθανόν με διάγγελμα, την επόμενη εβδομάδα. *
www.enet.gr
4ετές γκρέμισμα
Απολύσεις, συνταξιοδοτήσεις, εθελουσία στο Δημόσιο, εξίσωση μισθών με τον ιδιωτικό • Κλείσιμο δημ. οργανισμών, πλήρης πώληση για ΟΤΕ, ΔΕΗ, λιμάνια, νερά, τυχερά παιχνίδια
ΕΘΝΙΚΗ συναίνεση από την κοινωνία και τις κομματικές ηγεσίες για ένα 4ετές πρόγραμμα, το οποίο κατεδαφίζει ό,τι μέχρι σήμερα θεωρείται δεδομένο στην οικονομία της χώρας και είναι οι βασικοί πυλώνες της, ζήτησε επί της ουσίας χθες ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου μιλώντας στο συνέδριο του Economist. Μια μέρα μετά την απαίτηση των εταίρων - δανειστών της χώρας, να τύχει το μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πρόγραμμα νέας επεξεργασίας για να γίνει προφανώς πιο σκληρό, ο πρωθυπουργός πλήρως ευθυγραμμισμένος με τις απαιτήσεις τους, ανακοίνωσε όχι μόνο τη μείωση, αλλά ακόμα και την εξάλειψη του ποσοστού της συμμετοχής του Δημοσίου στις εισηγμένες ΔΕΚΟ, όπως επίσης και την εθελούσια έξοδο δημοσίων υπαλλήλων. Παράγοντες της Ν.Δ. δήλωσαν στην «Ε» ότι θα ψηφίσουν επιμέρους μέτρα, αλλά όχι το σύνολο του μεσοπρόθεσμου προγράμματος.
ΓΙΟΥΝΚΕΡ, ΡΕΝ ΚΑΙ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ «ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ»
Καραμέλα η συναίνεση
Του ΠΑΝΟΥ ΣΩΚΟΥ
Στο πνεύμα των εταίρων-δανειστών της χώρας και ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου μίλησε χθες για την ανάγκη εθνικής συνεννόησης εντός της Ελλάδας μεταξύ της κυβέρνησης, των κομματικών ηγεσιών, των θεσμικών εταίρων και της κοινωνίας προκειμένου να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση.
Ο Γ.Α. Παπανδρέου
«Υπάρχει εθνική αναγκαιότητα να αλλάξουμε την Ελλάδα και πρέπει να εκφραστεί η ενότητα», είπε χθες μιλώντας στο συνέδριο του «Εκόνομιστ» μία μόλις μέρα μετά τις ασφυκτικές πιέσεις για εθνική συναίνεση που άσκησαν ο πρόεδρος του Γιουρογκρούπ Ζ. Κ. Γιουνκέρ, ο επίτροπος για την οικονομία Ολι Ρεν αλλά και οι άλλοι εταίροι της χώρας που συμμετέχουν στην ευρωζώνη.
Ο πρωθυπουργός, μιλώντας στο συνέδριο, εξήγγειλε τις βασικότερες ρυθμίσεις του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού προγράμματος που καταρτίζει η κυβέρνηση για την τετραετία 2011-2015. Οι εξαγγελίες του περιείχαν νέα στοιχεία πλήρως ευθυγραμμισμένα με τις νέες απαιτήσεις των εταίρων που επί της ουσίας γκρεμίζουν ό,τι μέχρι σήμερα θεωρούσαμε δεδομένο.
Τα νέα μέτρα
Τα βασικότερα νέα μέτρα του δημοσιονομικού προγράμματος (στο σύνολό του θα ανακοινωθεί μάλλον την επόμενη εβδομάδα) είναι:
1Η εθελούσια έξοδος στο Δημόσιο. Ο πρωθυπουργός υποστήριξε ότι με την εθελούσια έξοδο δημοσίων υπαλλήλων, όπου είναι απαραίτητο, και με τις συνταξιοδοτήσεις (οι συνταξιούχοι δεν θα αντικαθίστανται) ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων μέσα στην τετραετία θα μειωθεί κατά 150.000 ή ποσοστό 20%.
2Η εξίσωση μισθών δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Είπε ότι το νέο μισθολογικό πλαίσιο θα ευθυγραμμίζεται με αυτό του ιδιωτικού, θα είναι δικαιότερο, θα ανταμείβει την παραγωγικότητα και θα περιορίζει το μισθολογικό κόστος.
3Μηδενισμός (νέο στοιχείο) ή μείωση του ποσοστού που κατέχει το Δημόσιο στις εισηγμένες εταιρείες τηλεπικοινωνιών (ΟΤΕ), λιμανιών, διαχείρισης ύδατος (ΕΥΔΑΠ), ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) και τυχερών παιγνίων. Οι πιο ώριμες από αυτές τις συναλλαγές θα προωθηθούν το συντομότερο.
Ο κ. Παπανδρέου έδωσε έμφαση στο πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων και της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας που ενδιαφέρει περισσότερο τους δανειστές της χώρας. Υπογράμμισε ότι στόχος είναι έσοδα 50 δισ. ευρώ, που θα μειώσουν το χρέος κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες και θα δώσουν ώθηση στην ανάπτυξη.
Σημείωσε χαρακτηριστικά ότι «θα αναλάβουμε οτιδήποτε επιπρόσθετο μέτρο για να διασφαλίσουμε τους στόχους μας του 2011 για τη μείωση του ελλείμματος». Απώτεροι στόχοι του προγράμματος, όπως είπε, είναι να μειωθεί το έλλειμμα στο 3% το 2014 και στο 1% το 2015, να γίνει βιώσιμο το χρέος της χώρας και να επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα.
Στο πλαίσιο του δημοσιονομικού προγράμματος ανακοίνωσε ακόμα:
**Τη συγχώνευση ή το κλείσιμο κρατικών οργανισμών που δεν εξυπηρετούν πλέον τον σκοπό τους.
**Την περικοπή της σπατάλης στη δημόσια διοίκηση.
**Την επανεξέταση των φοροαπαλλαγών, με στόχο να διατηρηθούν εκείνες που είναι κοινωνικά αναγκαίες.
**Επίθεση στη φοροδιαφυγή «που αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξη».
Επίσης απέρριψε για ακόμα μια φορά τη λύση της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους γιατί, όπως είπε, θα προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά παρά όφελος.
Πρωτοβουλίες για συναίνεση
Ο πρωθυπουργός, αναφερόμενος στο επίμαχο θέμα των ημερών που είναι η συναίνεση, υπογράμμισε ότι είναι κυρίαρχη η ανάγκη να έχουμε μια νέα εθνική συναίνεση μέσα στην Ελλάδα. Είπε ότι οι εμπειρίες των τελευταίων χρόνων δεν επιτρέπουν εξωραϊσμούς ή μαγικές συνταγές, αλλά απαιτούν υπεύθυνη στάση, επιμονή και δέσμευση απ' όλους. Κι αυτό πρέπει, είπε, να εκφραστεί από την κοινωνία, τις επιχειρήσεις, τους πολίτες, τους κοινωνικούς εταίρους, τις ηγεσίες των κομμάτων. «Είμαστε αντιμέτωποι με μια εθνική ανάγκη: να αλλάξουμε την Ελλάδα», τόνισε.
Πριν από την έκκληση Παπανδρέου για εθνική συναίνεση, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Πεταλωτής είχε δηλώσει στο Μέγκα ότι τις επόμενες ημέρες, με την εξειδίκευση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, θα κληθούν τα κόμματα και οι φορείς για να γίνει μια συζήτηση με στόχο να υπάρξει ένας άξονας πάνω στον οποίο θα επιδιωχθεί η εθνική συνεννόηση.
Ο κ. Πεταλωτής σε άλλες δηλώσεις του υποστήριξε ότι δεν υπάρχει όρος από την Ε.Ε. για εθνική συναίνεση ούτως ώστε να δοθεί η πέμπτη δόση, υποστήριξε όμως ότι η Ν.Δ. πρέπει να κατανοήσει αυτή την ανάγκη και τόνισε ότι ο πρόεδρός της ξέρει με ποιο τρόπο μπορεί να συμβάλει στη συναίνεση.
Στο πλαίσιο αυτό είναι πιθανή και η συνάντηση του Γ. Παπανδρέου με τον Αν. Σαμαρά και τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς. Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση είναι έτοιμη να συμπεριλάβει στο μεσοπρόθεσμο και προτάσεις της Ν.Δ. από το «Ζάππειο 2» ως ένδειξη καλής θελήσεως, ενώ το πρόγραμμα θα το ανακοινώσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, πιθανόν με διάγγελμα, την επόμενη εβδομάδα. *
www.enet.gr
Πέμπτη 12 Μαΐου 2011
ΤΕΛΕΤΗ ΣΤΗΝ ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΧΑΡΜΑΝΛΙΚ KOMOTHNHΣ
← ΠΕΡΙ ΑΝΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΤΕΛΕΤΗ ΣΤΗΝ ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΧΑΡΜΑΝΛΙΚ
12/05/2011 από TourkikaNea.gr
Εφ. Μπιρλίκ 26-4-2011
MIA ΠΡΩΤΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΤΗΣ ΣΥΝΟΙΚΙΑΣ ΧΑΡΜΑΝΛΙΚ
Πραγματοποιήθηκε με μεγάλη συμμετοχή η τελετή μεβλήτ που οργάνωσε Μειονοτικός-Μορφωτικός-Πολιτιστικός και Αθλητικός Σύλλογος περιοχής Χάρμανλικ στην Κομοτηνή. Στην τελετή μετείχαν ο πρόξενος της T.C. στην Κομοτηνή Μουσταφά Σάρνιτς, ο βουλευτής ΠΑΣΟΚ και πρόεδρος της Συμβουλευτικής επιτροπής της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης Αχμέτ Χατζηοσμάν, ο εκλεγμένος μουφτής Κομοτηνής Ιμπραήμ Σερίφ, ο βοηθός μουφτή Φεχίμ Αχμέτ, ο μουφτής Αδριανούπολης Ομέρ Ταστσίογλου, ο μουφτής Κεσσάνης Σουλεϊμάν Γενίτσερι, ο μουφτής του Ουζούνκιοπρού Βαχάμπ Καπιτζίογλου, ο μουφτής Χάβζας Ισμαήλ Χισίν, άλλοι 80 θρησκευτικοί λειτουργοί από την Αδριανούπολη και την γύρω περιοχή, ο αντιδήμαρχος Κομοτηνής Ριντβάν Μολλά Ισά, ο πρόεδρος του κόμματος DEB Μουσταφά Αλή Τσαβούς, η πρόεδρος του συνδυασμού ¨Πρώτο βήμα για την ισότητα στον δήμο Κομοτηνής¨ Σιμπέλ Μουσταφάογλου, ο δήμαρχος Ιμπραήμ Σερίφ και δημοτικοί σύμβουλοι από τον δήμο Αρριανών, η σύμβουλος της περιφέρειας Σεβγκί Σαλήμ, ο πρόεδρος του συλλόγου αποφοίτων της ΕΠΑΘ Μεχμέτ Ντερντιμάν, ο πρόεδρος του συλλόγου θρησκευτικών λειτουργών τζαμιών Δυτικής Θράκης Σαδίκ Σαδίκ, ο επικεφαλής του συνδυασμού ¨Κοινωνικό κίνημα¨ του δήμου Αρριανών Σακίρ Χουσείν, και πολλοί Τούρκοι της Δυτικής Θράκης.
Στην εκδήλωση κέρδισαν τον θαυμασμό μαθητές των μαθημάτων Κορανίου με τους ύμνους που είπαν και με τα ποιήματα που απήγγειλαν.
Στους μαθητές των μαθημάτων Κορανίου δόθηκαν διάφορα δώρα. Τα δώρα δόθηκαν από τον πρόξενο Μουσταφά Σάρνιτς, από τον βουλευτή Αχμέτ Χατζηοσμάν και από τον μουφτή Ιμπραήμ Σερήφ.
Κατά τις ομιλίες πρωτοκόλλου, ο Ραμαδάν Μολλά- υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων του συλλόγου, ανέφερε πως η συνοικία του Χάρμανλικ πραγματοποίησε μια πρωτιά και ευχαρίστησε εξ ονόματος της συνοικίας όλους όσους μόχθησαν και συμμετείχαν σε αυτήν την εκδήλωση.
Ο βουλευτής ΠΑΣΟΚ και πρόεδρος της Συμβουλευτικής επιτροπής της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης Αχμέτ Χατζηοσμάν δήλωσε πως «Καταρχάς συγχαίρω τον Μορφωτικό-Πολιτιστικό και Αθλητικό Σύλλογο περιοχής Χάρμανλικ για την πραγματοποίηση μιας τόσο ωραίας εκδήλωσης. Βλέπουμε ότι αυτός ο σύλλογος μας συμβάλει με ωραίο τρόπο στην διατήρηση των ηθών και των εθίμων μας. Ως τώρα συνεργάστηκα για να έρχονται παρόμοιες εκδηλώσεις –που ταιριάζουν-σε αυτή τη περιοχή και θα συνεχίσω να το κάνω.¨
Ο πρόεδρος του κόμματος DEB Μουσταφά Αλή Τσαβούς στον χαιρετισμό του ανέφερε : ¨Αξιότιμοι ομογενείς μου, αξιότιμε λαέ του Χάρμανλικ. Ο Μειονοτικός-Μορφωτικός-Πολιτιστικός και Αθλητικός Σύλλογος περιοχής Χάρμανλικ από τότε που ιδρύθηκε έφερε το Χάρμανλικ στο προσκήνιο. Η συνοικία του Χάρμανλικ εδώ και δύο χρόνια βιώνει αυτές τις ομορφιές. Εξ ονόματος των Τούρκων της Δυτικής Θράκης και του κόμματος μου, τους συγχαίρω. Επιθυμώ να πω το εξής. Οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης είναι δεσμευμένοι στην θρησκεία και στην γλώσσα τους. Αιώνες τώρα βιώνουν αυτήν τη θρησκεία και τη γλώσσα. Ελπίζω πως θα τα βιώνουμε μέχρι την αιωνιότητα¨.
Ο αντιδήμαρχος Κομοτηνής Ριντβάν Μολλά Ισά δήλωσε : ¨ Σήμερα ζούμε μια πραγματικά ιστορική μέρα. Εγώ επιθυμώ –με την άδεια του βουλευτή μας-να σας ανακοινώσω πως πήραμε το οκέι για το σχέδιο για το σχολείο του Μάστανλη. Εύχομαι να βγει επωφελές για όλη μας τη μειονότητα. Περισσότερες λεπτομέρειες θα σας παρουσιάσουμε τις επόμενες μέρες. Εγώ εξ ονόματος του δήμου Κομοτηνής ευχαριστώ ιδιαίτερα αυτόν τον ωραίο σύλλογο, καθώς και τους ωραίους δασκάλους, πατέρες, μανάδες και παππούδες που ανέθρεψαν αυτά τα παιδιά μας. Η Τουρκική Μειονότητα της Δυτικής Θράκης θα συνεχίσει να υπάρχει εδώ. Εύχομαι σε όλους καλές μέρες να έχουν¨ .
………………………..
Ο πρόξενος της T.C. στην Κομοτηνή Μουσταφά Σάρνιτς στον χαιρετισμό που απηύθυνε είπε τα εξής : ¨ Σήμερα είχα την χαρά να βρίσκομαι από την αρχή έως το τέλος σε αυτό το πρόγραμμα. Πραγματικά ήταν ένα πολύ ωραίο πρόγραμμα. Συγχαίρω, τα παιδιά μας, τα μικρά μας αδέρφια. Συγχαίρω τις μάνες και τους πατεράδες τους για την ευαισθησία που επέδειξαν. Τα παιδιά μας ως εκπρόσωποι της συνοικίας του Χάρμανλικ, άρχισαν από τώρα να συνειδητοποιούνε αυτήν τους την ιδιότητα. Συγχαίρω και τις οικογένειες τους και τους δασκάλους τους. Αυτός ο μήνας είναι ένας αρκετά σημαντικός μήνας. Ξέρετε ότι δύο μέρες πριν γιορτάστηκε στην Τουρκία η 23η Απριλίου. Ο Ατατούρκ αφιέρωσε αυτή τη μέρα στα παιδιά όλου του κόσμου. Αυτή η εκδήλωση κατά τη γνώμη μου έχει και μια ακόμη σημασία. Η 18η Μαρτίου όπως ξέρετε είναι μια εβδομάδα που γιορτάζεται ο μεγάλος άθλος του Τσανάκκαλε. Σε αυτό το πλαίσιο γίνονται στο Τσανάκκαλε μεγάλες εκδηλώσεις. Το Τσανακαλε είναι ένα γεγονός σημαντικό για την ανθρωπότητα. Ο αντίχτυπος του υπάρχει και εδώ. Υπό αυτή την έννοια τα χάτιμ και τα μεβλήτ που οργανώνονται σε Ξάνθη, Κομοτηνή και Αλεξανδρούπολη είναι σημαντικές εκδηλώσεις που ενδυναμώνουν τις πολιτιστικές και πνευματικές αξίες της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης. Δεν επιθυμώ να μακρηγορήσω. Ευχαριστώ και πάλι τον σύλλογο του Χάρμανλικ για αυτήν την εκδήλωση που έκανε και εύχομαι επιτυχίες για τη συνέχεια.
Ο μουφτής Αδριανούπολης εν περιλήψει είπε τα εξής : Ευχαριστώ το Θεό που μια τέτοια μέρα είμαι εδώ μαζί σας. Ο Θεός να σας χαρίζει ζωντάνια και ενότητα. Ας υπάρχει μεταξύ σας στοργή και αγάπη. Ας αγαπάμε ο ένας τον άλλον κατά το θέλημα του Θεού. Ας συναναστρεφόμαστε κατά το θέλημα του Θεού. Όπως είπε ο πρόξενος μας ο Απρίλιος είναι ένας μήνας που οι παππούδες μας και οι παππούδες σας έζησαν σημαντικές μέρες για την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας και για το Τσανάκκαλε¨.
…………………..
Σχόλιο : Ο πρόξενος να εξυμνεί Ατατούρκ και Τσανάκκαλε. Ο αντιδήμαρχος Κομοτηνής κολλητά με τον πρόξενο να κάνει λόγο για Τουρκική Μειονότητα. Τούρκοι πολίτες να εξυμνούνε το Τσανάκκαλε στην Κομοτηνή. Και φυσικά ακόμη ένας τουρκοσύλλογος με την στήριξη του προξενείου. Ωραία εικόνα ε ;
ΤΕΛΕΤΗ ΣΤΗΝ ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΧΑΡΜΑΝΛΙΚ
12/05/2011 από TourkikaNea.gr
Εφ. Μπιρλίκ 26-4-2011
MIA ΠΡΩΤΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΤΗΣ ΣΥΝΟΙΚΙΑΣ ΧΑΡΜΑΝΛΙΚ
Πραγματοποιήθηκε με μεγάλη συμμετοχή η τελετή μεβλήτ που οργάνωσε Μειονοτικός-Μορφωτικός-Πολιτιστικός και Αθλητικός Σύλλογος περιοχής Χάρμανλικ στην Κομοτηνή. Στην τελετή μετείχαν ο πρόξενος της T.C. στην Κομοτηνή Μουσταφά Σάρνιτς, ο βουλευτής ΠΑΣΟΚ και πρόεδρος της Συμβουλευτικής επιτροπής της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης Αχμέτ Χατζηοσμάν, ο εκλεγμένος μουφτής Κομοτηνής Ιμπραήμ Σερίφ, ο βοηθός μουφτή Φεχίμ Αχμέτ, ο μουφτής Αδριανούπολης Ομέρ Ταστσίογλου, ο μουφτής Κεσσάνης Σουλεϊμάν Γενίτσερι, ο μουφτής του Ουζούνκιοπρού Βαχάμπ Καπιτζίογλου, ο μουφτής Χάβζας Ισμαήλ Χισίν, άλλοι 80 θρησκευτικοί λειτουργοί από την Αδριανούπολη και την γύρω περιοχή, ο αντιδήμαρχος Κομοτηνής Ριντβάν Μολλά Ισά, ο πρόεδρος του κόμματος DEB Μουσταφά Αλή Τσαβούς, η πρόεδρος του συνδυασμού ¨Πρώτο βήμα για την ισότητα στον δήμο Κομοτηνής¨ Σιμπέλ Μουσταφάογλου, ο δήμαρχος Ιμπραήμ Σερίφ και δημοτικοί σύμβουλοι από τον δήμο Αρριανών, η σύμβουλος της περιφέρειας Σεβγκί Σαλήμ, ο πρόεδρος του συλλόγου αποφοίτων της ΕΠΑΘ Μεχμέτ Ντερντιμάν, ο πρόεδρος του συλλόγου θρησκευτικών λειτουργών τζαμιών Δυτικής Θράκης Σαδίκ Σαδίκ, ο επικεφαλής του συνδυασμού ¨Κοινωνικό κίνημα¨ του δήμου Αρριανών Σακίρ Χουσείν, και πολλοί Τούρκοι της Δυτικής Θράκης.
Στην εκδήλωση κέρδισαν τον θαυμασμό μαθητές των μαθημάτων Κορανίου με τους ύμνους που είπαν και με τα ποιήματα που απήγγειλαν.
Στους μαθητές των μαθημάτων Κορανίου δόθηκαν διάφορα δώρα. Τα δώρα δόθηκαν από τον πρόξενο Μουσταφά Σάρνιτς, από τον βουλευτή Αχμέτ Χατζηοσμάν και από τον μουφτή Ιμπραήμ Σερήφ.
Κατά τις ομιλίες πρωτοκόλλου, ο Ραμαδάν Μολλά- υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων του συλλόγου, ανέφερε πως η συνοικία του Χάρμανλικ πραγματοποίησε μια πρωτιά και ευχαρίστησε εξ ονόματος της συνοικίας όλους όσους μόχθησαν και συμμετείχαν σε αυτήν την εκδήλωση.
Ο βουλευτής ΠΑΣΟΚ και πρόεδρος της Συμβουλευτικής επιτροπής της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης Αχμέτ Χατζηοσμάν δήλωσε πως «Καταρχάς συγχαίρω τον Μορφωτικό-Πολιτιστικό και Αθλητικό Σύλλογο περιοχής Χάρμανλικ για την πραγματοποίηση μιας τόσο ωραίας εκδήλωσης. Βλέπουμε ότι αυτός ο σύλλογος μας συμβάλει με ωραίο τρόπο στην διατήρηση των ηθών και των εθίμων μας. Ως τώρα συνεργάστηκα για να έρχονται παρόμοιες εκδηλώσεις –που ταιριάζουν-σε αυτή τη περιοχή και θα συνεχίσω να το κάνω.¨
Ο πρόεδρος του κόμματος DEB Μουσταφά Αλή Τσαβούς στον χαιρετισμό του ανέφερε : ¨Αξιότιμοι ομογενείς μου, αξιότιμε λαέ του Χάρμανλικ. Ο Μειονοτικός-Μορφωτικός-Πολιτιστικός και Αθλητικός Σύλλογος περιοχής Χάρμανλικ από τότε που ιδρύθηκε έφερε το Χάρμανλικ στο προσκήνιο. Η συνοικία του Χάρμανλικ εδώ και δύο χρόνια βιώνει αυτές τις ομορφιές. Εξ ονόματος των Τούρκων της Δυτικής Θράκης και του κόμματος μου, τους συγχαίρω. Επιθυμώ να πω το εξής. Οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης είναι δεσμευμένοι στην θρησκεία και στην γλώσσα τους. Αιώνες τώρα βιώνουν αυτήν τη θρησκεία και τη γλώσσα. Ελπίζω πως θα τα βιώνουμε μέχρι την αιωνιότητα¨.
Ο αντιδήμαρχος Κομοτηνής Ριντβάν Μολλά Ισά δήλωσε : ¨ Σήμερα ζούμε μια πραγματικά ιστορική μέρα. Εγώ επιθυμώ –με την άδεια του βουλευτή μας-να σας ανακοινώσω πως πήραμε το οκέι για το σχέδιο για το σχολείο του Μάστανλη. Εύχομαι να βγει επωφελές για όλη μας τη μειονότητα. Περισσότερες λεπτομέρειες θα σας παρουσιάσουμε τις επόμενες μέρες. Εγώ εξ ονόματος του δήμου Κομοτηνής ευχαριστώ ιδιαίτερα αυτόν τον ωραίο σύλλογο, καθώς και τους ωραίους δασκάλους, πατέρες, μανάδες και παππούδες που ανέθρεψαν αυτά τα παιδιά μας. Η Τουρκική Μειονότητα της Δυτικής Θράκης θα συνεχίσει να υπάρχει εδώ. Εύχομαι σε όλους καλές μέρες να έχουν¨ .
………………………..
Ο πρόξενος της T.C. στην Κομοτηνή Μουσταφά Σάρνιτς στον χαιρετισμό που απηύθυνε είπε τα εξής : ¨ Σήμερα είχα την χαρά να βρίσκομαι από την αρχή έως το τέλος σε αυτό το πρόγραμμα. Πραγματικά ήταν ένα πολύ ωραίο πρόγραμμα. Συγχαίρω, τα παιδιά μας, τα μικρά μας αδέρφια. Συγχαίρω τις μάνες και τους πατεράδες τους για την ευαισθησία που επέδειξαν. Τα παιδιά μας ως εκπρόσωποι της συνοικίας του Χάρμανλικ, άρχισαν από τώρα να συνειδητοποιούνε αυτήν τους την ιδιότητα. Συγχαίρω και τις οικογένειες τους και τους δασκάλους τους. Αυτός ο μήνας είναι ένας αρκετά σημαντικός μήνας. Ξέρετε ότι δύο μέρες πριν γιορτάστηκε στην Τουρκία η 23η Απριλίου. Ο Ατατούρκ αφιέρωσε αυτή τη μέρα στα παιδιά όλου του κόσμου. Αυτή η εκδήλωση κατά τη γνώμη μου έχει και μια ακόμη σημασία. Η 18η Μαρτίου όπως ξέρετε είναι μια εβδομάδα που γιορτάζεται ο μεγάλος άθλος του Τσανάκκαλε. Σε αυτό το πλαίσιο γίνονται στο Τσανάκκαλε μεγάλες εκδηλώσεις. Το Τσανακαλε είναι ένα γεγονός σημαντικό για την ανθρωπότητα. Ο αντίχτυπος του υπάρχει και εδώ. Υπό αυτή την έννοια τα χάτιμ και τα μεβλήτ που οργανώνονται σε Ξάνθη, Κομοτηνή και Αλεξανδρούπολη είναι σημαντικές εκδηλώσεις που ενδυναμώνουν τις πολιτιστικές και πνευματικές αξίες της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης. Δεν επιθυμώ να μακρηγορήσω. Ευχαριστώ και πάλι τον σύλλογο του Χάρμανλικ για αυτήν την εκδήλωση που έκανε και εύχομαι επιτυχίες για τη συνέχεια.
Ο μουφτής Αδριανούπολης εν περιλήψει είπε τα εξής : Ευχαριστώ το Θεό που μια τέτοια μέρα είμαι εδώ μαζί σας. Ο Θεός να σας χαρίζει ζωντάνια και ενότητα. Ας υπάρχει μεταξύ σας στοργή και αγάπη. Ας αγαπάμε ο ένας τον άλλον κατά το θέλημα του Θεού. Ας συναναστρεφόμαστε κατά το θέλημα του Θεού. Όπως είπε ο πρόξενος μας ο Απρίλιος είναι ένας μήνας που οι παππούδες μας και οι παππούδες σας έζησαν σημαντικές μέρες για την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας και για το Τσανάκκαλε¨.
…………………..
Σχόλιο : Ο πρόξενος να εξυμνεί Ατατούρκ και Τσανάκκαλε. Ο αντιδήμαρχος Κομοτηνής κολλητά με τον πρόξενο να κάνει λόγο για Τουρκική Μειονότητα. Τούρκοι πολίτες να εξυμνούνε το Τσανάκκαλε στην Κομοτηνή. Και φυσικά ακόμη ένας τουρκοσύλλογος με την στήριξη του προξενείου. Ωραία εικόνα ε ;
Τετάρτη 11 Μαΐου 2011
Σ. ΡΟΜΠΟΛΗΣ ; ''ΚΡΑΧ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ''
Σ. ΡΟΜΠΟΛΗΣ: ''ΚΡΑΧ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ''!
διαχειριστής
E-mail Εκτύπωση PDF
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ 2012 Η ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΚΑΜΨΗ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ... ΑΝΕΡΓΗ!
ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΕΣ ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ! ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ KAI H ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ!
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΡΟΜΠΟΛΗ*
Καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου και Επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ
- Η ανεργία έχει ήδη εκτιναχθεί στο 15%, ενώ οι προβλέψεις σας μιλούν για 22% στο τέλος του έτους. Βρισκόμαστε στα πρόθυρα ενός «κραχ ανεργίας»;
Βιώνουμε ήδη ένα κραχ ανεργίας! Εμείς θεωρούμε ότι αυτό που συμβαίνει ήδη από το πρώτο τρίμηνο του 2011, δηλαδή ο αριθμός των απασχολουμένων (περίπου 4,26 εκατ. άτομα) να είναι μικρότερος από τον αριθμό των μη απασχολουμένων (περίπου 4,30 εκατ. άτομα) διαμορφώνει συνθήκες κραχ ανεργίας.
- Και τι σημαίνει αυτό για την αγορά εργασίας, την κοινωνική συνοχή, τα ταμεία, την οικονομία...
Κατ' αρχήν σημαίνει, από άποψη συστήματος και παραγωγής πλούτου, ότι όλο και λιγότεροι άνθρωποι θα εργάζονται και θα παράγουν πλούτο για να συντηρούν περισσότερους. Αυτό σημαίνει μείωση του βιοτικού επιπέδου.
- Συνθήκη που δυσχεραίνει πολύ -αν δεν καθιστά αδύνατη- την έξοδο από την κρίση...
Σαφώς. Στην καλύτερη περίπτωση αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να καθυστερήσουμε δραματικά να βγούμε από την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε.
- Έχετε εκφράσει έντονο προβληματισμό και για τις ηλικιακές ομάδες που πλήττει κυρίως η ανεργία (νέους και γυναίκες) αλλά και για την ραγδαία αύξησή της από μήνα σε μήνα...
Ναι, γιατί αυτό δείχνει ότι από μήνα σε μήνα μειώνονται δραστικά οι θέσεις εργασίας, κλείνουν με ραγδαίο ρυθμό ή συρρικνώνουν τη δραστηριότητά τους επιχειρήσεις.
Το πρώτο τρίμηνο του έτους ο αριθμός αυτό ήταν σημαντικός. Τώρα βέβαια από τον Απρίλιο και μέχρι τον Σεπτέμβριο, οπότε θα επανέλθει σε αυξητικά επίπεδα, εκτιμούμε ότι θα κρατηθεί σε μία στασιμότητα η ανεργία, λόγω της αύξησης του τουρισμού και των προσλήψεων από τις τουριστικές επιχειρήσεις.
Βέβαια σε ό,τι αφορά την ποιότητα αυτών των θέσεων εργασίας, οι περισσότερες αφορούν ελαστικές μορφές με τετράωρα και τρίωρα, μειωμένη ασφάλιση ή και χωρίς ασφάλιση κτλ
- Ουσιαστικά δηλαδή μιλάμε για πλασματική μείωση της ανεργίας μέσω ημιαπασχόλησης και χαρτζιλικιού αντί μισθού...
Σωστά. Δυστυχώς η πλήρης σταθερή απασχόληση με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα είναι πλέον δυσεύρετη.
- Ανεργία και ελαστικότητα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα, αλλά και εκρηκτικό μείγμα για τα ασφαλιστικά ταμεία...
Αυτό είναι κρίσιμο θέμα που οι συντάκτες του Μνημονίου δεν το αποτιμούν σωστά, επειδή η θεωρητική – νεοκλασική έμπνευσή τους, τούς κάνει να αντιλαμβάνονται την οικονομία ως μία επιχείρηση και αυτό που τους απασχολεί είναι τα έσοδα και οι δαπάνες. Αλλά μια οικονομία δεν λειτουργεί μόνο με έσοδα και δαπάνες. Είναι περισσότερο σύνθετη, πολυδιάστατη και πολύπλοκη η λειτουργία της.
Στις εκτιμήσεις που έχουν κάνει για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, δεν έχουν μετρήσει τις επιπτώσεις των πολιτικών αυτών στην ανεργία, στην παραγωγικότητα, στα ασφαλιστικά ταμεία.
Γιατί με τα Ταμεία το ζήτημα δεν είναι μόνο αν υπερβούμε το ένα εκατομμύριο ανέργους, αλλά και στο ότι αυτό προκαλεί διαρροή πόρων από την κοινωνική ασφάλιση 5 δισ. ευρώ το χρόνο. Αν φθάσουμε σε 1 εκατομμύριο αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία, θα έχουμε άλλα 5 δισ. ευρώ απώλεια.
Το ΙΚΑ εκτιμά ότι το 2011 οι μισθοί των ασφαλισμένων του θα μειωθούν 6%. Αυτή η μείωση προκαλεί επιπλέον απώλειες στο συγκεκριμένο ταμείο για το 2011, 700 εκατομμύρια ευρώ.
Επομένως, βλέπει κανείς με βάση μια προσέγγιση κόστους – οφέλους, ακόμα και αν μπει στη λογική των μέτρων λιτότητας, ποιο είναι το όφελος από τα μέτρα αυτά και ποιο είναι το κόστος που έχουν.
Ακόμη κι αν μείνουμε σε ονομαστικούς και νομισματικούς υπολογισμούς και δεν μιλήσουμε με όρους απασχόλησης, ανεργίας, συρρίκνωσης δικαιωμάτων, ακόμα και από αυτή την άποψη, το κόστος αυτών των μέτρων είναι πολλαπλάσιο από το όφελος
- Γιατί η ΓΣΕΕ υποστηρίζει ότι τα επίσημα στατιστικά στοιχεία δεν καταγράφουν την πραγματική ανεργία;
Καταρχήν να αποσαφηνισθεί ότι δεν είναι θέμα των στατιστικών αρχών και επομένως της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ). Άλλωστε εμείς την έρευνα εργατικού δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ την αποδεχόμαστε από άποψη τεχνική, μεθοδολογική και επιστημονική.
Το ζήτημα προκύπτει από τις αποφάσεις που λήφθηκαν σε επίπεδο αρχηγών-κρατών σχετικά με το ποιες περιπτώσεις καταγράφονται ως άνεργοι και ποιες όχι.
Για παράδειγμα στο ερωτηματολόγιο της έρευνας εργατικού δυναμικού ένα από τα ερωτήματα είναι: «την προηγούμενη εβδομάδα εργαστήκατε;». Αν ο ερωτώμενος έχει εργαστεί ακόμη και μία ώρα, με βάση τον επίσημο ορισμό δεν καταγράφεται στους άνεργους, αλλά στους απασχολούμενους. Ακόμη θεωρούν απασχολούμενους την πρακτική άσκηση (stage), την οποία εμείς θεωρούμε συγκαλυμμένη ανεργία.
Δηλαδή στα επίσημα στατιστικά στοιχεία το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ προσθέτει ένα 5% γιατί η έρευνα εργατικού δυναμικού της Στατιστικής Αρχής θεωρεί ότι το ποσοστό αυτό συμπεριλαμβάνεται στην απασχόληση και όχι στην ανεργία.
Ειδικότερα, το 1% από αυτό αφορά εργαζόμενους που εργάζονταν την προηγούμενη εβδομάδα έστω και μία ώρα, τους οποίους εμείς θεωρούμε ανέργους. Το άλλο 1% αφορά την πρακτική άσκηση (stage). Το υπόλοιπο 3%, σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει είτε στο Πάντειο είτε στην ΑΣΟΕΕ, αφορά αυτό που ονομάζουμε «λανθάνουσα ανεργία». Για την ακρίβεια είναι 3,5%. Πρόκειται για την κατάσταση όπου η μακροχρόνια ανεργία έχει απογοητεύσει τους ανέργους και πλέον δεν αναζητούν εργασία. Η Στατιστική Αρχή τούς δηλώνει ως οικονομικά μη ενεργούς, ενώ εμείς τους θεωρούμε άνεργους, διότι είναι 45, 50, 55, 60 ετών και δεν γίνεται να τους θεωρήσεις οικονομικά μη ενεργούς.
- Οι πολιτικές απασχόλησης της κυβέρνησης μέσω προγραμμάτων του ΟΑΕΔ, συγκρατούν όντως την ανεργία;
Είναι περιορισμένη η συμβολή τους, όπως έχει αποδειχτεί στην πράξη, άλλα και από επιστημονικές μελέτες. Όλη αυτήν την περίοδο των τελευταίων 20 ετών εφαρμόζονται κυρίως πολιτικές απασχόλησης που στηρίζονται σε προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης ή επιδοτήσεων.
Όμως από τις αξιολογήσεις που γίνονται στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, προκύπτει ότι η συμβολή τους στην ενίσχυση της απασχόλησης και στη μείωση της ανεργίας δεν ήταν ιδιαίτερα αξιόλογη, σε σχέση βέβαια πάντα με τους πόρους που δαπανώνται.
- Και γιατί εμμένουν σε αυτές;
Γιατί από τη δεκαετία του '90, με την επικράτηση της αντίληψης της απελευθέρωσης των αγορών, μετέφεραν τεχνικά τον τομέα της απασχόλησης από το μακροοικονομικό μοντέλο της οικονομίας, που συνδέεται με την ανάπτυξη και τις επενδύσεις, στο μικροοικονομικό επίπεδο, δηλαδή στο επίπεδο της επιχείρησης.
Ως εκ τούτου άρχισαν να εφαρμόζονται πολιτικές απασχόλησης βασιζόμενες στην επαγγελματική κατάρτιση, στην επιδότηση απασχόλησης κτλ, οι οποίες στην ουσία δεν κάνουν τίποτα άλλο από μια διευθέτηση των ανισορροπιών στην αγορά εργασίας.
Εμείς, λοιπόν, πιστεύουμε ότι αν θέλουμε να μιλήσουμε για ουσιαστική και αποτελεσματική πολιτική απασχόλησης θα πρέπει ο τομέας της απασχόλησης να ενταχθεί και πάλι στο μακροοικονομικό πεδίο και να συνδεθεί με την ανάπτυξη και τις επενδύσεις (δημόσιες και ιδιωτικές). Βεβαίως πρόκειται για ένα κεντρικό ευρωπαϊκό και όχι ελληνικό πρόβλημα σε ό,τι αφορά τις επιλογές σε επιστημονικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο εφαρμοζόμενων πολιτικών.
- Η σύνδεση των επιδομάτων -ίσως τελικά και αυτού της ανεργίας- με εισοδηματικά κριτήρια, τι συνέπειες εκτιμάται ότι θα έχει με ανεργία στο 22%;
Η έρευνα, και η δική μας και η ευρωπαϊκή, έχει δείξει ότι όταν στα επιδόματα (ανεργίας, προνοιακά, πολυτεκνικά κτλ) εφαρμόζονται εισοδηματικά κριτήρια αυξάνεται ο αριθμός των φτωχών.
Δηλαδή με τη θέσπιση εισοδηματικών κριτηρίων στη χορήγηση επιδομάτων, σαφώς θα εξοικονομηθούν πόροι, αλλά από τον επόμενο κιόλας χρόνο θα αυξηθεί και ο αριθμός των φτωχών στη χώρα μας.
Αν δε προστεθούν και περιουσιακά κριτήρια, υπολογίζονται δηλαδή και τα εν δυνάμει εισοδήματα (τεκμαρτά και όχι πραγματικά) που θα μπορούσε κάποιος να έχει πχ γιατί διαθέτει ένα κτήμα στο χωριό που θα μπορούσε αν το καλλιεργούσε ή το πωλούσε να έχει εισόδημα, τότε ο αριθμός των δικαιούχων του ΕΚΑΣ ή άλλων επιδομάτων θα μειωθεί δραματικά, κάτι που εκτός από άδικο θα είναι και επικίνδυνο για την κοινωνική συνοχή.
Πρέπει η Πολιτεία να εξετάσει σοβαρά όλες τις παραμέτρους πριν ληφθούν οι τελικές αποφάσεις.
- Υπό τις παρούσες συνθήκες, πότε προβλέπετε να αρχίσει η αποκλιμάκωση της ανεργίας;
Εκτιμούμε ότι η επίσημη ανεργία στο τέλος του 2011 θα ανέλθει στο επίπεδο του 17%-18%. Επομένως η πραγματική θα κυμανθεί στα επίπεδα του 22-23%.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις μας επιστροφή του ποσοστού ανεργίας στα επίπεδα προ κρίσης, δηλαδή σε αυτά του 2008 που ήταν βεβαίως επίσης υψηλά διαμορφούμενα στο 7,8%, θα σημειωθεί το 2022.
- Περισσότερα από δέκα χρόνια, ενώ υποτίθεται ότι η επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης -έστω και μικρούς- θα σημειωθεί από το 2012. Αυτό εννοείτε όταν μιλάτε για «άνεργη ανάκαμψη»;
Ακριβώς. Τα επόμενα χρόνια σε ελληνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, θα παρουσιάζεται σταδιακός και χαμηλός ρυθμός ανάπτυξης, ο οποίος όμως θα συνδυάζεται με την ύπαρξη υψηλού επιπέδου ανεργίας (άνεργη ανάκαμψη).
Για την Ελλάδα για παράδειγμα, υπάρχει πρόβλεψη του ΟΑΣΑ βάσει της οποίας μέχρι το 2025 θα σημειώνεται κατά μέσο όρο μια αύξηση του ΑΕΠ 1,5%.
Ακόμη και 2% ή 2,5% να είναι ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ, δεν θα μπορέσει να απορροφήσει το απόθεμα ανεργίας που έχει αφήσει η κρίση.
Κι αυτό το στηρίζω στο εξής: από τη βάση δεδομένων που διαθέτουμε στο Ινστιτούτο αποδεικνύεται ότι από το 1990 έως το 2008, που είχαμε ρυθμούς ανάκαμψης 3% και 3,5% εισέρχονταν ετησίως από το εκπαιδευτικό σύστημα στην αγορά εργασίας, αναζητώντας εργασία, από 78.000 έως 82.000 άτομα. Η ελληνική οικονομία όλη αυτήν την περίοδο ανάκαμψης απορροφούσε ετησίως από 38.000 μέχρι 42.000 άτομα. Μόνο τις παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων η απορρόφηση έφτασε τις 46.000 άτομα.
Επομένως, κάθε χρόνο η ελληνική οικονομία αφήνει ένα «απόθεμα ανέργων» κατά μέσο όρο της τάξης των 40.000 ατόμων. Με ύφεση 4,5% του ΑΕΠ πέρυσι και 4% φέτος καταλαβαίνει κανείς πόσο έχει διογκωθεί ο αριθμός των ανέργων και ότι είναι ακατόρθωτο με ρυθμό αύξησης της απασχόλησης 1,5% τον χρόνο, όσο υπολογίζεται ότι θα είναι την περίοδο 2015-2025, το απόθεμα αυτό να απορροφηθεί μέχρι το 2020.
Η διόγκωση δε αυτού του «αποθέματος των ανέργων» απειλεί ευθέως την βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων. Γιατί μέχρι το 2008 υπήρχε, όπως σας είπα, μια εισροή στην αγορά εργασίας 40.000 ατόμων, υπήρχε μια εκροή συνταξιούχων επίσης 40.000 και με τον τρόπο αυτό το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης διατηρούνταν σε μια σχετική ισορροπία, η οποία υπό τις παρούσες συνθήκες ανατρέπεται πλήρως.
Για αυτό τονίζω ότι χρειάζεται αλλαγή στις πολιτικές απασχόλησης, σύνδεσή της με την ανάπτυξη και τις επενδύσεις, ώστε να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας.
Οφείλουν οι υπεύθυνοι για την οικονομική πολιτική να προβληματιστούν σοβαρά προς αυτήν την κατεύθυνση και να δημιουργήσουν συνθήκες για νέα επιχειρηματική δραστηριότητα και νέες επενδύσεις. Δεν υπάρχει άλλη λύση.
- Ούτε η πράσινη ανάπτυξη, το «ευαγγέλιο» της κυβέρνησης, πιστεύετε ότι θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας;
Σύμφωνα με μελέτη που έχουμε ξεκινήσει εδώ και δύο χρόνια με μία ομάδα εργασίας του Αστεροσκοπείου και μία ομάδα εργασίας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και η οποία βρίσκεται προς το τέλος της, προκύπτει ότι ο αριθμός των θέσεων εργασίας (άμεσες και έμμεσες) που θα δημιουργηθούν δεν είναι σημαντικός.
Με βάση τις εκτιμήσεις μας οι άμεσες και έμμεσες θέσεις που θα προκύψουν από την πράσινη ανάπτυξη θα είναι συνολικά περίπου 98.000 το χρόνο για την επόμενη δεκαετία, υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι θα γίνουν και ανάλογες επενδύσεις.
Σε αυτή την συνθήκη βασίζονται οι εκτιμήσεις μας, ότι δηλαδή θα γίνουν επενδύσεις π.χ. για πράσινη κατοικία, για πράσινη γεωργία, ξενοδοχεία κ.ά. Μελετούμε δηλαδή το νέο πεδίο επενδυτικών δραστηριοτήτων που δημιουργείται και εκτιμούμε τις θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν ανάλογα με το πόσο θα αξιοποιηθούν οι νέες αυτές δυνατότητες.
Πάντως το σημαντικό και η θετική συμβολή της πράσινης ανάπτυξης στην αγορά εργασίας δεν σχετίζεται τόσο με τον αριθμό των θέσεων που δημιουργεί, όσο με την ποιότητα τους. Γιατί αναφέρονται σε θέσεις υψηλής εξειδίκευσης. Και από αυτήν την άποψη είναι σημαντικό, καθώς εκτός των άλλων θα παραμείνουν εξειδικευμένοι εργαζόμενοι στη χώρα μας.
ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ ΓΥΡΙΣΕ Η ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΧΡΟΝΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ!
- Το μνημόνιο μας οδηγεί σε εργασιακό μεσαίωνα καταγγέλλει η ΓΣΕΕ. Ποια βασικά δικαιώματα έχασε και σε πόσο πιο δύσκολη και αδύναμη θέση βρίσκεται ο εργαζόμενος στον πρώτο χρόνο εφαρμογής του;
Η αγορά εργασίας έχει επιστρέψει γύρω στο 1990, οπότε άρχισε να υιοθετείται σε όλη την Ευρώπη αυτή η πολιτική της απελευθέρωσης των αγορών και ιδιαίτερα της αγοράς εργασίας και σημειώθηκε μαζική εισαγωγή κάθε μορφής ευελιξίας στην εργασία.
Αναπτύχθηκαν, δηλαδή, οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης, οι οποίες μάλιστα πλέον δεν έχουν τον χαρακτήρα μιας συμπληρωματικής μορφής απασχόλησης, αλλά έχουν γίνει η κυρίαρχη μορφή στην αγορά εργασίας.
Σοβαρά πλήγματα αποτελούν ακόμη η διευκόλυνση των απολύσεων μέσω αύξησης του επιτρεπόμενου αριθμού και μείωσης ή κατάργησης της αποζημίωσης, η ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος προσφυγής στη διαιτησία του ΟΜΕΔ και βεβαίως η υποβάθμιση και απαξίωση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, μέσω της οποίας, πέραν των άλλων, συρρικνώνεται το εισόδημα του εργαζομένου. Αυτή τη στιγμή σε πάρα πολλές επιχειρήσεις πιέζουν τους εργαζόμενους για την υπογραφή ατομικών συμβάσεων, ούτε καν επιχειρησιακών.
- Πόσο επαχθέστεροι μπορεί να είναι οι όροι της ατομικής από την επιχειρησιακή σύμβαση;
Στην ατομική σύμβαση ουσιαστικά δεν υπάρχει καμία διαπραγμάτευση. Αντίθετα στην επιχειρησιακή, εάν πρόκειται για μια επιχείρηση με πάνω από 20 άτομα προσωπικό και υπάρχει ένα σωματείο, μπορεί να υπάρξει μια διαπραγμάτευση και διεκδίκηση, κάτι, που θεωρητικά τουλάχιστον, μπορεί να εξασφαλίσει καλύτερους όρους για τον εργαζόμενο.
Αντίθετα στην περίπτωση της ατομικής, ο εργοδότης καλεί τον κάθε εργαζόμενο ξεχωριστά και διαπραγματεύεται μαζί του την αμοιβή, τους όρους εργασίας, τα ωράρια και τις αποζημιώσεις, συνήθως υπό τη δαμόκλειο σπάθη της απόλυσης ή τους κλεισίματος της επιχείρησης.
- Έχετε παραδείγματα προκλητικών όρων ατομικών συμβάσεων;
Η εμπειρία μας από τις ημερίδες που πραγματοποιούνται στα εργατικά κέντρα για αυτά τα θέματα είναι προτάσεις ατομικών συμβάσεων από επιχειρήσεις προς εργαζόμενους, με βάση τις οποίες μειώνονται και οι ημέρες ασφάλισης.
Οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα αρνούνται να υπογράψουν τέτοιες συμβάσεις, αλλά διεκδικούν και να μην «ανταλλαχθεί» η άρνηση αυτή με απολύσεις ή κλείσιμο της επιχείρησης.
- Επί της ουσίας όμως ο εργαζόμενος είναι ανυπεράσπιστος..
Ναι, γιατί υπάρχει πάντα η δαμόκλειος σπάθη του κλεισίματος της επιχείρησης και οι απολύσεις. Εξάλλου ήδη αυτό αποτελεί το κυριότερο επιχείρημα των εργοδοτών: ότι αν δεν πάμε σε χαμηλότερα επίπεδα εισοδηματικών, εργασιακών ή ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η επιχείρηση δεν μπορεί να συνεχίσει τη λειτουργία της.
Τώρα βέβαια κατά πόσο και για ποιους ο ισχυρισμός αυτός αληθεύει και ποιοι χρησιμοποιούν ως άλλοθι την κρίση παραμένει ανεξιχνίαστο.
- Τι ποσοστό επιχειρησιακών και ατομικών συμβάσεων έχει υπογραφεί ή βρίσκεται στα σκαριά;
Δεν έχω σαφή εικόνα, αλλά το ποσοστό των επιχειρησιακών συμβάσεων είναι πολύ μικρό. Η εμπειρία που έχουμε από τα εργατικά κέντρα είναι ότι οι εργοδότες προωθούν περισσότερο τις ατομικές συμβάσεις.
Η τρόικα είχε πει ότι εάν δεν υπογραφεί ικανοποιητικός αριθμός επιχειρησιακών συμβάσεων θα ζητούσε αλλαγές στο νόμο, ώστε να γίνει ακόμη πιο «φιλικός» για τις επιχειρήσεις.
Νομίζω ότι εάν η τρόικα πληροφορηθεί ότι η επιχειρηματική πρακτική τούς έχει ξεπεράσει και οι εργοδότες πιέζουν για την υπογραφή ατομικών συμβάσεων, με δεδομένο το πνεύμα στο οποίο λειτουργούν, δηλαδή της απελευθέρωσης των αγορών και του ασιατικού προτύπου εργασιακών σχέσεων, θα μείνουν ικανοποιημένοι και δεν θα κάνουν τίποτα.
- Μιλάμε λοιπόν για το τέλος της πλήρους, σωστά αμειβόμενης και με δικαιώματα εργασίας; Τα τελευταία στοιχεία δείχνουν ραγδαία αύξηση περίπου 200% των συμβάσεων ευέλικτων μορφών εργασίας.
Δυστυχώς ναι. Τα στοιχεία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) δείχνουν ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουμε αύξηση κατά 26% των συμβάσεων εκ περιτροπής εργασίας και γενικότερα των ελαστικών μορφών απασχόλησης.
Φαίνεται ότι η ευέλικτη απασχόληση, ενώ στις προηγούμενες δεκαετίες ήταν συμπληρωματική μορφή, αποκτά πλέον κυρίαρχο χαρακτήρα στην αγορά εργασίας.
Βέβαια, οι οπαδοί αυτής της ευελιξίας ισχυρίστηκαν ότι έτσι δημιουργούμε τις κατάλληλες συνθήκες για βελτίωση των ποσοστών ανεργίας. Δηλαδή, σπάζοντας μια σταθερή απασχόληση 8 ωρών σε 2-3 επιμέρους θέσεις εργασίας. Όμως, αυτό έχει αποδειχτεί και στην πράξη ότι δεν συμβαίνει.
Αντίθετα, η ανεργία αυξάνεται και σύμφωνα με την τελευταία έρευνα εργατικού δυναμικού της Στατιστικής Αρχής φαίνεται πως έχουν αυξηθεί και εκείνοι που συγκαταλέγονται στους φτωχούς, παρότι εργάζονται. Αποτελούν το 14%. Έχουμε δηλαδή εργαζόμενους φτωχούς, διότι εργάζονται 4ωρα, 3ωρα, προσωρινά, εποχικά κ.λπ.
- Στο άμεσο μέλλον δηλαδή θα πρέπει ο καθένας να έχει 10 δουλείες για να εξασφαλίσει ένα βασικό μισθό;
Από εισοδηματική άποψη και από άποψη συνθηκών επιβίωσης νομίζω ότι θα γίνει αυτό που λέτε. Και νομίζω ότι δυστυχώς η Ευρώπη υιοθετεί όλο και περισσότερο ένα ασιατικό μοντέλο για την οικονομια και την αγορά εργασίας, την εφαρμογή του οποίου, στο βαθμό βέβαια που μπορεί, αρχίζει από την περιφέρειά της, είτε τη μεσογειακή είτε την ανατολικοευρωπαϊκή. Γιατί στο κέντρο της Ευρώπης ακόμα δεν έχουμε τέτοια φαινόμενα.
- Κι όλα αυτά «θυσία» στο βωμό της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας;
Ναι, αλλά η πράξη δείχνει και η έρευνα επιβεβαιώνει ότι δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι βελτίωσης του επιπέδου ανταγωνιστικότητας με μείωση των μισθών και απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, ούτε πρόκειται να επιτευχθούν.
Γιατί το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας σήμερα δεν είναι το κόστος εργασίας. Το πρόβλημά της είναι η τεχνολογική και παραγωγική της καθυστέρηση. Η ανταγωνιστικότητα θα αυξηθεί μόνο εάν συνδεθεί με την τεχνολογία, την καινοτομία και την ποιότητα και όχι με τη μείωση του κόστους εργασίας.
Στο Ινστιτούτο ολοκληρώσαμε πρόσφατα τη μελέτη «Κόστος εργασίας, περιθώρια κέρδους και ανταγωνιστικότητα στην Ελλάδα 1995-2009», στην οποία αναδεικνύεται με τον πιο τεκμηριωμένο τρόπο, πόσο εσφαλμένος είναι ο ισχυρισμός ότι η ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων επιδεινώνεται εξαιτίας των μισθολογικών αυξήσεων.
Όπως δείχνουν τα στοιχεία το κόστος εργασίας από το 1995 έως το 2008 αυξήθηκε 12,5%, ο πληθωρισμός αυξήθηκε 30%, η κερδοφορία 40% και η παραγωγικότητα της εργασίας 20%. Αυτό σημαίνει ότι ενώ οι εργαζόμενοι παρήγαγαν περισσότερο, πήραν λιγότερα, λόγω της μεγάλης αύξησης της κερδοφορίας και της αύξησης του πληθωρισμού.
Ο ισχυρισμός του επικεφαλής του ΔΝΤ ότι η κακή οικονομική κατάσταση της Ελλάδας οφείλεται στην αύξηση του κόστους εργασίας κατά 30% είναι λανθασμένος. Το 30% προκύπτει μόνο όταν στη μεθοδολογία -και αυτό το κάνει μόνο η Τράπεζα της Ελλάδος και το ΔΝΤ, γιατί εμείς, η Eurostat, ο ΟΟΣΑ ακολουθούμε άλλη μεθοδολογία- υπολογιστεί στο κόστος εργασίας και το εισόδημα του αυτοαπασχολούμενου, όχι μόνο μισθωτού.
Εμείς, ωστόσο, το διαχωρίζουμε αφού ο αυτοαπασχολούμενος έχει κερδοφορία, δεν έχει εισόδημα από μισθωτή εργασία.
- Προς το παρόν δηλαδή οι μόνοι ξεκάθαρα ωφελημένοι από αυτές τις ανατροπές και τις εκπτώσεις στα εργασιακά μοιάζει να είναι οι εργοδότες.
Σαφώς. Επειδή παρακολουθώ τις συλλογικές συμβάσεις φαίνεται ότι οι εργοδότες είχαν πάντα μια τάση προς αυτήν την κατεύθυνση και τώρα με την κρίση πέτυχαν πολλές από τις επιθυμίες τους.
Πάντως η δική μου άποψη είναι ότι μακροχρόνια η ελληνική οικονομία θα τα πληρώσει πολύ ακριβά όλα αυτά.
Πέραν των άλλων κρίσιμων κοινωνικών και οικονομικών επιπτώσεων, η χώρα κινδυνεύει να μείνει μόνο με χαμηλής εξειδίκευσης εργαζόμενους με ό,τι αρνητικό αυτό συνεπάγεται για την ανάπτυξη και την οικονομία.
Γιατί εξειδικευμένα άτομα με σημαντικές σπουδές και υψηλή κατάρτιση θα φεύγουν στο εξωτερικό, δεν θα μένουν εδώ με μηνιαίο εισόδημα 800 ευρώ και να εργάζονται με το γνωστό «μπλοκάκι» (δελτίο παροχής υπηρεσιών), καταβάλλοντας τις εισφορές τους στο ΤΕΒΕ από το εισόδημά τους, γιατί ο εργοδότης αρνείται να τους ασφαλίσει στο ΙΚΑ ως μισθωτούς.
Και φανταστείτε το μέλλον μιας οικονομίας με δεσπόζουσα την ανειδίκευτη εργασία.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΕΣ ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ, ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ
- Κατά την άποψή σας δηλαδή το μνημόνιο και οι συνταγές του είναι εκ των προτέρων καταδικασμένες στην αποτυχία και οδηγούν σε αδιέξοδο
Ναι, γιατί βασίζονται σε ένα οικονομικό μοντέλο που πλέον όπως αποδεικνύεται σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο έχει εξαντληθεί και ηττηθεί.
Εμμένουν σε πολιτικές και οικονομικές επιλογές, όπως πχ αυτή της συμπίεσης του κόστους εργασίας προκειμένου να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα, οι οποίες έχουν αποδειχθεί εντελώς αδιέξοδες.
Πέραν αυτών θεωρώ ότι δεν λαμβάνουν υπόψη και τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής οικονομίας και τις ειδικές πτυχές της διάρθρωσής της.
Για παράδειγμα, η ελληνική οικονομία έχει 960.000 επιχειρήσεις που απασχολούν 4.200.000 άτομα. Από αυτές, οι 930.000 απασχολούν από 0-10 άτομα και κατά μέσο όρο 4 άτομα. Επομένως όταν υπάρχει μια μεγάλη νησίδα τέτοιων επιχειρήσεων και επιβάλλεται μείωση μισθών, συντάξεων κ.λπ., άρα μείωση της ζήτησης, αυτόματα όλες αυτές οι επιχειρήσεις οδηγούνται σε κρίση ρευστότητας.
Γιατί τα προϊόντα που παράγουν οι επιχειρήσεις αυτές καλύπτουν κατά κύριο λόγο τις ανάγκες των 3,5 εκατ. ελληνικών νοικοκυριών, των οποίων η αγοραστική δύναμη έχει συρρικνωθεί δραματικά.
Αυτό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι τράπεζες έκλεισαν τις ροές δανεισμού, οδηγεί τις επιχειρήσεις σε κλείσιμο. Και αυτό συμβαίνει σε όλους τους κλάδους, ακόμη και στον τουρισμό.
Το πρόγραμμα δηλαδή του μνημονίου παράγει πρωτογενή ελλείμματα τη στιγμή που το ζητούμενο είναι να παραχθούν πρωτογενή πλεονάσματα. Τέτοια πλεονάσματα όμως δημιουργεί μια οικονομία μόνο με επενδύσεις δημόσιες ή ιδιωτικές.
- Όμως, στο περιβάλλον ανασφάλειας και ύφεσης που έχει δημιουργηθεί σήμερα στην Ελλάδα, αλλά και στις άλλες μεσογειακές χώρες, ποιος επενδυτής θα διαθέσει τα κεφάλαια του για παραγωγικές επενδύσεις; Ακόμη και αν διαθέτει σημαντικούς πόρους και δεν περιμένει χρηματοδότηση από τις τράπεζες, δεν θα προχωρήσει σε επένδυση γιατί υπό τις συνθήκες αυτές θα τη θεωρήσει επένδυση υψηλού κινδύνου.
Ακριβώς για αυτούς τους λόγους εμείς από τον Σεπτέμβριο του 2010, στην παρουσίαση της Ετήσιας Έκθεσης για την Ελληνική Οικονομία και την Απασχόληση, είχαμε προβλέψει ότι δεν υπάρχει περίπτωση η Ελλάδα να επιστρέψει στις αγορές στα τέλη του 2011 ή το 2012 και ως εκ τούτου τότε θα απαιτηθούν πρόσθετοι πόροι και χρηματοδότηση, και όπως φαίνεται μάλλον επιβεβαιωνόμαστε.
Η ΛΥΣΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ
- Ποιες θεωρείτε εσείς κατάλληλες πολιτικές σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο για να ενισχυθεί η απασχόληση και η ανάπτυξη και να βγούμε από το τέλμα;
Κατ' αρχήν εμείς αυτό που θεωρούμε αναγκαίο είναι ο μετασχηματισμός και ανασύσταση της παραγωγικής μηχανής. Αυτό καταρχάς σημαίνει γνώση. Τα τελευταία χρόνια, μετά από αίτημα της ΓΣΕΕ, το Ινστιτούτο σε συνεργασία με το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο εκπονεί έρευνες της παραγωγικής διάρθρωσης της οικονομίας κατά περιφέρεια.
Για παράδειγμα, στην περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος, με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας, οι βασικές πλουτοπαραγωγικές πηγές της είναι η γεωργία και ο τουρισμός. Εάν η αναπτυξιακή επιλογή της χώρας επιθυμεί τη διατήρηση αυτού του προσανατολισμού εμείς διαθέτουμε την γνώση και τα τεχνικά μέσα, ώστε να συμβάλλουμε στην κατεύθυνση η συγκεκριμένη περιφέρεια να παράγει ακόμη περισσότερο πλούτο σε αυτούς τους δύο τομείς.
Δηλαδή εξετάζουμε τις παραγωγικές δυνατότητες μιας περιφέρειας σε σχέση με αυτό που οι παραγωγικές δυνάμεις της είναι δυνατόν να παράγουν. Για παράδειγμα στην περιφέρεια Αττικής, όπου παράγεται το 50% του ΑΕΠ της χώρας, ενώ οι παραγωγικοί συντελεστές, (δηλαδή εργασία και κεφάλαιο, εργασία και τεχνολογία) έχουν τη δυνατότητα να παράγουν 100 παράγουν 80. Επομένως, έχουμε ήδη απώλεια παραγωγής πλούτου λόγω του ανορθολογικού τρόπου που χρησιμοποιούνται οι δύο βασικοί παραγωγικοί συντελεστές.
Επομένως πρωτίστως πρέπει να εντοπίσουμε μέσω των μελετών και των αναλύσεων τους νέους κλάδους που θέλουμε να αναπτύξουμε ή τους παλιούς κλάδους που απαιτείται να εκσυγχρονιστούν, ώστε να προσελκύσουμε σοβαρές επενδύσεις.
- Αλήθεια αυτές τις μελέτες του Ινστιτούτου και των άλλων φορέων τις αξιοποιεί κανείς, ιδιαίτερα τώρα που τα πράγματα έχουν δυσκολέψει;
Ποτέ καμία κυβέρνηση. Οι μόνοι που έδειξαν κάποιο ενδιαφέρον και μίλησαν για υλικό που πρέπει να μελετηθεί και να αξιοποιηθεί ήταν οι διεθνείς οργανισμοί και οι οργανισμοί των δανειστών μας. Ακριβώς γιατί αντιλαμβάνονται ότι μια χώρα που δεν παράγει πλούτο, θα έχει δυσκολίες στο μέλλον να αποπληρώσει τα δάνειά της.
Στην ιστοσελίδα μας (www.inegsee.gr) έχουν ήδη δημοσιευθεί πολύ εξειδικευμένες μελέτες και προτάσεις. Όπως για παράδειγμα η μελέτη «Διακλαδικές Σχέσεις στην Ελληνική Οικονομία» που αναλύει τις διακλαδικές διασυνδέσεις στην ελληνική οικονομία, παραγωγή, απασχόληση, προστιθέμενη αξία κ.λπ. Άλλη μελέτη που αναφέρεται στη δομική κρίση του αναπτυξιακού μοντέλου στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση, που ανέδειξε η οικονομική κρίση και αναζητά το νέο αναπτυξιακό πρότυπο.
Ειδικότερα, αναλύει τις απαιτούμενες ανατροπές στην αναπτυξιακή και βιομηχανική πολιτική, προκειμένου να γίνουν στρατηγικές επιλογές οι οποίες θα ανταποκρίνονται στις υπάρχουσες ανάγκες και δυνατότητες και θα στοχεύουν στην εξισορρόπηση της θέσης της ελληνικής οικονομίας στον ευρωπαϊκό και τον διεθνή χώρο.
- Αναγκαία και ικανή συνθήκη λοιπόν για την έξοδο από την κρίση η ανασύσταση της παραγωγικής μηχανής...
Αφενός και αφετέρου η αναδιανομή του εισοδήματος, δεδομένου ότι τα τελευταία 20 χρόνια έχει συντελεστεί στη χώρα τεράστια ανισοκατανομή του εισοδήματος σε βάρος της μισθωτής εργασίας.
Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά: στον αμερικάνικο προϋπολογισμό το 12% του ΑΕΠ προέρχεται από την άμεση φορολογία. Στην ΕΕ των 27 προέρχεται το 10% του ΑΕΠ από την άμεση φορολογία, κάτι που ισχύει ακόμη και στην Ιρλανδία, με τους χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, επειδή δεν υπάρχει φοροδιαφυγή.
Αντίθετα στην Ελλάδα από την άμεση φορολογία προέρχεται μόλις το 6% του ΑΕΠ. Δεν μπορεί ένα κρατικός προϋπολογισμός να στηρίζεται κυρίως σε έμμεσους φόρους και να φιλοδοξεί να μην είναι ελλειμματικός και επίσης να είναι σε θέση με τέτοιας έκτασης φοδοδιαφυγή να χρηματοδοτεί κοινωνικές, αναπτυξιακές υποδομές, δίκτυα κλπ.
Επομένως, θέτουμε με έμφαση αυτό το θέμα, δηλαδή την ανάγκη μιας πολύ ριζοσπαστικής αναδιανομής εισοδήματος, για την ανεύρεση νέων πόρων και για την αποκατάσταση της εισοδηματικής κατανομής των πόρων.
Την ανάγκη δε αυτή αναγνωρίζουν και οι δανειστές μας, γιατί συνειδητοποιούν ότι δεν μπορεί αυτή η χώρα να εξασφαλίσει πόρους μόνο από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους και να παραμένει στο απυρόβλητο η τεράστια φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή.
Ο εναλλακτικός δρόμος που μπορεί να αποτελέσει το γρήγορο άλμα πριν από τη φθορά είναι η μετάβαση από την οικονομία της αγοράς, στην οικονομία της αλληλεγγύης, που συνίσταται σε πολιτικές αναδιανομής του εισοδήματος, πολιτικές κοινωνικής αλληλεγγύης και αμοιβαιότητας, πολιτικές δυναμικής ανάπτυξης και διασύνδεσης των οικονομικών και κοινωνικοπολιτικών λειτουργιών.
Για τη μετάβαση βέβαια αυτή απαιτείται καταρχάς επαναπροσανατολισμός της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής στην ελληνική, αλλά και στην ευρωπαϊκή οικονομία.
ΠΛΗΓΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
- Τελευταία αναζωπυρώθηκε επικίνδυνα το θέμα της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Οι συνέπειες μιας τέτοιας επιλογής για τα ασφαλιστικά ταμεία ποιες θα είναι;
Καταρχάς νομίζω ότι αν γίνει αναδιάρθρωση αυτή θα συμβεί σε δύο φάσεις: η πρώτη, θα αφορά μόνο επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και την μείωση του επιτοκίου και όταν φανεί ότι αυτή δεν αποδίδει θα την διαδεχθεί σε μια επόμενη φάση η αναδιάρθρωση με μια μορφή κουρέματος της αξίας των ομολόγων.
Πιστεύω όμως ότι στην πορεία αυτή θα εμπλακεί, με την εκπόνηση και άλλου μνημονίου, ο μόνιμος ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης.
- Σε ό,τι αφορά τις απώλειες για τα Ταμεία, σε περίπτωση κουρέματος υπολογίζεται ότι θα είναι πολύ μεγάλες...
Ναι, θα υπάρξουν απώλειες. Ακόμα και στην περίπτωση της απλής επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής, οι συνέπειες δεν νομίζω ότι θα είναι ανώδυνες.
Δεν γνωρίζω επακριβώς τα στοιχεία, αλλά για παράδειγμα εάν το ΙΚΑ διαθέτει ένα ομόλογο αξίας ενός ή δύο δισεκατομμυρίων ευρώ που λήγει το 2014, και η εξόφληση του αναβληθεί για το 2020 ή το 2024, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι η παράταση αυτή δεν θα δημιουργήσει πρόβλημα ρευστότητας στο ΙΚΑ, με άμεση συνέπεια να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του.
Δηλαδή και στην περίπτωση της ήπιας μορφής αναδιάρθρωσης τα πράγματα δεν είναι απλά. Επομένως απαιτείται να εξετάσει κανείς με σοβαρότητα τις επιπτώσεις που θα έχει στην κατάσταση ρευστότητας των ασφαλιστικών ταμείων.
* Η συνέντευξη δόθηκε στη δημοσιογράφο Αργυρώ Π.Τσατσούλη, στο in.gr
διαχειριστής
E-mail Εκτύπωση PDF
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ 2012 Η ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΚΑΜΨΗ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ... ΑΝΕΡΓΗ!
ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΕΣ ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ! ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ KAI H ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ!
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΡΟΜΠΟΛΗ*
Καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου και Επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ
- Η ανεργία έχει ήδη εκτιναχθεί στο 15%, ενώ οι προβλέψεις σας μιλούν για 22% στο τέλος του έτους. Βρισκόμαστε στα πρόθυρα ενός «κραχ ανεργίας»;
Βιώνουμε ήδη ένα κραχ ανεργίας! Εμείς θεωρούμε ότι αυτό που συμβαίνει ήδη από το πρώτο τρίμηνο του 2011, δηλαδή ο αριθμός των απασχολουμένων (περίπου 4,26 εκατ. άτομα) να είναι μικρότερος από τον αριθμό των μη απασχολουμένων (περίπου 4,30 εκατ. άτομα) διαμορφώνει συνθήκες κραχ ανεργίας.
- Και τι σημαίνει αυτό για την αγορά εργασίας, την κοινωνική συνοχή, τα ταμεία, την οικονομία...
Κατ' αρχήν σημαίνει, από άποψη συστήματος και παραγωγής πλούτου, ότι όλο και λιγότεροι άνθρωποι θα εργάζονται και θα παράγουν πλούτο για να συντηρούν περισσότερους. Αυτό σημαίνει μείωση του βιοτικού επιπέδου.
- Συνθήκη που δυσχεραίνει πολύ -αν δεν καθιστά αδύνατη- την έξοδο από την κρίση...
Σαφώς. Στην καλύτερη περίπτωση αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να καθυστερήσουμε δραματικά να βγούμε από την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε.
- Έχετε εκφράσει έντονο προβληματισμό και για τις ηλικιακές ομάδες που πλήττει κυρίως η ανεργία (νέους και γυναίκες) αλλά και για την ραγδαία αύξησή της από μήνα σε μήνα...
Ναι, γιατί αυτό δείχνει ότι από μήνα σε μήνα μειώνονται δραστικά οι θέσεις εργασίας, κλείνουν με ραγδαίο ρυθμό ή συρρικνώνουν τη δραστηριότητά τους επιχειρήσεις.
Το πρώτο τρίμηνο του έτους ο αριθμός αυτό ήταν σημαντικός. Τώρα βέβαια από τον Απρίλιο και μέχρι τον Σεπτέμβριο, οπότε θα επανέλθει σε αυξητικά επίπεδα, εκτιμούμε ότι θα κρατηθεί σε μία στασιμότητα η ανεργία, λόγω της αύξησης του τουρισμού και των προσλήψεων από τις τουριστικές επιχειρήσεις.
Βέβαια σε ό,τι αφορά την ποιότητα αυτών των θέσεων εργασίας, οι περισσότερες αφορούν ελαστικές μορφές με τετράωρα και τρίωρα, μειωμένη ασφάλιση ή και χωρίς ασφάλιση κτλ
- Ουσιαστικά δηλαδή μιλάμε για πλασματική μείωση της ανεργίας μέσω ημιαπασχόλησης και χαρτζιλικιού αντί μισθού...
Σωστά. Δυστυχώς η πλήρης σταθερή απασχόληση με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα είναι πλέον δυσεύρετη.
- Ανεργία και ελαστικότητα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα, αλλά και εκρηκτικό μείγμα για τα ασφαλιστικά ταμεία...
Αυτό είναι κρίσιμο θέμα που οι συντάκτες του Μνημονίου δεν το αποτιμούν σωστά, επειδή η θεωρητική – νεοκλασική έμπνευσή τους, τούς κάνει να αντιλαμβάνονται την οικονομία ως μία επιχείρηση και αυτό που τους απασχολεί είναι τα έσοδα και οι δαπάνες. Αλλά μια οικονομία δεν λειτουργεί μόνο με έσοδα και δαπάνες. Είναι περισσότερο σύνθετη, πολυδιάστατη και πολύπλοκη η λειτουργία της.
Στις εκτιμήσεις που έχουν κάνει για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, δεν έχουν μετρήσει τις επιπτώσεις των πολιτικών αυτών στην ανεργία, στην παραγωγικότητα, στα ασφαλιστικά ταμεία.
Γιατί με τα Ταμεία το ζήτημα δεν είναι μόνο αν υπερβούμε το ένα εκατομμύριο ανέργους, αλλά και στο ότι αυτό προκαλεί διαρροή πόρων από την κοινωνική ασφάλιση 5 δισ. ευρώ το χρόνο. Αν φθάσουμε σε 1 εκατομμύριο αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία, θα έχουμε άλλα 5 δισ. ευρώ απώλεια.
Το ΙΚΑ εκτιμά ότι το 2011 οι μισθοί των ασφαλισμένων του θα μειωθούν 6%. Αυτή η μείωση προκαλεί επιπλέον απώλειες στο συγκεκριμένο ταμείο για το 2011, 700 εκατομμύρια ευρώ.
Επομένως, βλέπει κανείς με βάση μια προσέγγιση κόστους – οφέλους, ακόμα και αν μπει στη λογική των μέτρων λιτότητας, ποιο είναι το όφελος από τα μέτρα αυτά και ποιο είναι το κόστος που έχουν.
Ακόμη κι αν μείνουμε σε ονομαστικούς και νομισματικούς υπολογισμούς και δεν μιλήσουμε με όρους απασχόλησης, ανεργίας, συρρίκνωσης δικαιωμάτων, ακόμα και από αυτή την άποψη, το κόστος αυτών των μέτρων είναι πολλαπλάσιο από το όφελος
- Γιατί η ΓΣΕΕ υποστηρίζει ότι τα επίσημα στατιστικά στοιχεία δεν καταγράφουν την πραγματική ανεργία;
Καταρχήν να αποσαφηνισθεί ότι δεν είναι θέμα των στατιστικών αρχών και επομένως της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ). Άλλωστε εμείς την έρευνα εργατικού δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ την αποδεχόμαστε από άποψη τεχνική, μεθοδολογική και επιστημονική.
Το ζήτημα προκύπτει από τις αποφάσεις που λήφθηκαν σε επίπεδο αρχηγών-κρατών σχετικά με το ποιες περιπτώσεις καταγράφονται ως άνεργοι και ποιες όχι.
Για παράδειγμα στο ερωτηματολόγιο της έρευνας εργατικού δυναμικού ένα από τα ερωτήματα είναι: «την προηγούμενη εβδομάδα εργαστήκατε;». Αν ο ερωτώμενος έχει εργαστεί ακόμη και μία ώρα, με βάση τον επίσημο ορισμό δεν καταγράφεται στους άνεργους, αλλά στους απασχολούμενους. Ακόμη θεωρούν απασχολούμενους την πρακτική άσκηση (stage), την οποία εμείς θεωρούμε συγκαλυμμένη ανεργία.
Δηλαδή στα επίσημα στατιστικά στοιχεία το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ προσθέτει ένα 5% γιατί η έρευνα εργατικού δυναμικού της Στατιστικής Αρχής θεωρεί ότι το ποσοστό αυτό συμπεριλαμβάνεται στην απασχόληση και όχι στην ανεργία.
Ειδικότερα, το 1% από αυτό αφορά εργαζόμενους που εργάζονταν την προηγούμενη εβδομάδα έστω και μία ώρα, τους οποίους εμείς θεωρούμε ανέργους. Το άλλο 1% αφορά την πρακτική άσκηση (stage). Το υπόλοιπο 3%, σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει είτε στο Πάντειο είτε στην ΑΣΟΕΕ, αφορά αυτό που ονομάζουμε «λανθάνουσα ανεργία». Για την ακρίβεια είναι 3,5%. Πρόκειται για την κατάσταση όπου η μακροχρόνια ανεργία έχει απογοητεύσει τους ανέργους και πλέον δεν αναζητούν εργασία. Η Στατιστική Αρχή τούς δηλώνει ως οικονομικά μη ενεργούς, ενώ εμείς τους θεωρούμε άνεργους, διότι είναι 45, 50, 55, 60 ετών και δεν γίνεται να τους θεωρήσεις οικονομικά μη ενεργούς.
- Οι πολιτικές απασχόλησης της κυβέρνησης μέσω προγραμμάτων του ΟΑΕΔ, συγκρατούν όντως την ανεργία;
Είναι περιορισμένη η συμβολή τους, όπως έχει αποδειχτεί στην πράξη, άλλα και από επιστημονικές μελέτες. Όλη αυτήν την περίοδο των τελευταίων 20 ετών εφαρμόζονται κυρίως πολιτικές απασχόλησης που στηρίζονται σε προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης ή επιδοτήσεων.
Όμως από τις αξιολογήσεις που γίνονται στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, προκύπτει ότι η συμβολή τους στην ενίσχυση της απασχόλησης και στη μείωση της ανεργίας δεν ήταν ιδιαίτερα αξιόλογη, σε σχέση βέβαια πάντα με τους πόρους που δαπανώνται.
- Και γιατί εμμένουν σε αυτές;
Γιατί από τη δεκαετία του '90, με την επικράτηση της αντίληψης της απελευθέρωσης των αγορών, μετέφεραν τεχνικά τον τομέα της απασχόλησης από το μακροοικονομικό μοντέλο της οικονομίας, που συνδέεται με την ανάπτυξη και τις επενδύσεις, στο μικροοικονομικό επίπεδο, δηλαδή στο επίπεδο της επιχείρησης.
Ως εκ τούτου άρχισαν να εφαρμόζονται πολιτικές απασχόλησης βασιζόμενες στην επαγγελματική κατάρτιση, στην επιδότηση απασχόλησης κτλ, οι οποίες στην ουσία δεν κάνουν τίποτα άλλο από μια διευθέτηση των ανισορροπιών στην αγορά εργασίας.
Εμείς, λοιπόν, πιστεύουμε ότι αν θέλουμε να μιλήσουμε για ουσιαστική και αποτελεσματική πολιτική απασχόλησης θα πρέπει ο τομέας της απασχόλησης να ενταχθεί και πάλι στο μακροοικονομικό πεδίο και να συνδεθεί με την ανάπτυξη και τις επενδύσεις (δημόσιες και ιδιωτικές). Βεβαίως πρόκειται για ένα κεντρικό ευρωπαϊκό και όχι ελληνικό πρόβλημα σε ό,τι αφορά τις επιλογές σε επιστημονικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο εφαρμοζόμενων πολιτικών.
- Η σύνδεση των επιδομάτων -ίσως τελικά και αυτού της ανεργίας- με εισοδηματικά κριτήρια, τι συνέπειες εκτιμάται ότι θα έχει με ανεργία στο 22%;
Η έρευνα, και η δική μας και η ευρωπαϊκή, έχει δείξει ότι όταν στα επιδόματα (ανεργίας, προνοιακά, πολυτεκνικά κτλ) εφαρμόζονται εισοδηματικά κριτήρια αυξάνεται ο αριθμός των φτωχών.
Δηλαδή με τη θέσπιση εισοδηματικών κριτηρίων στη χορήγηση επιδομάτων, σαφώς θα εξοικονομηθούν πόροι, αλλά από τον επόμενο κιόλας χρόνο θα αυξηθεί και ο αριθμός των φτωχών στη χώρα μας.
Αν δε προστεθούν και περιουσιακά κριτήρια, υπολογίζονται δηλαδή και τα εν δυνάμει εισοδήματα (τεκμαρτά και όχι πραγματικά) που θα μπορούσε κάποιος να έχει πχ γιατί διαθέτει ένα κτήμα στο χωριό που θα μπορούσε αν το καλλιεργούσε ή το πωλούσε να έχει εισόδημα, τότε ο αριθμός των δικαιούχων του ΕΚΑΣ ή άλλων επιδομάτων θα μειωθεί δραματικά, κάτι που εκτός από άδικο θα είναι και επικίνδυνο για την κοινωνική συνοχή.
Πρέπει η Πολιτεία να εξετάσει σοβαρά όλες τις παραμέτρους πριν ληφθούν οι τελικές αποφάσεις.
- Υπό τις παρούσες συνθήκες, πότε προβλέπετε να αρχίσει η αποκλιμάκωση της ανεργίας;
Εκτιμούμε ότι η επίσημη ανεργία στο τέλος του 2011 θα ανέλθει στο επίπεδο του 17%-18%. Επομένως η πραγματική θα κυμανθεί στα επίπεδα του 22-23%.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις μας επιστροφή του ποσοστού ανεργίας στα επίπεδα προ κρίσης, δηλαδή σε αυτά του 2008 που ήταν βεβαίως επίσης υψηλά διαμορφούμενα στο 7,8%, θα σημειωθεί το 2022.
- Περισσότερα από δέκα χρόνια, ενώ υποτίθεται ότι η επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης -έστω και μικρούς- θα σημειωθεί από το 2012. Αυτό εννοείτε όταν μιλάτε για «άνεργη ανάκαμψη»;
Ακριβώς. Τα επόμενα χρόνια σε ελληνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, θα παρουσιάζεται σταδιακός και χαμηλός ρυθμός ανάπτυξης, ο οποίος όμως θα συνδυάζεται με την ύπαρξη υψηλού επιπέδου ανεργίας (άνεργη ανάκαμψη).
Για την Ελλάδα για παράδειγμα, υπάρχει πρόβλεψη του ΟΑΣΑ βάσει της οποίας μέχρι το 2025 θα σημειώνεται κατά μέσο όρο μια αύξηση του ΑΕΠ 1,5%.
Ακόμη και 2% ή 2,5% να είναι ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ, δεν θα μπορέσει να απορροφήσει το απόθεμα ανεργίας που έχει αφήσει η κρίση.
Κι αυτό το στηρίζω στο εξής: από τη βάση δεδομένων που διαθέτουμε στο Ινστιτούτο αποδεικνύεται ότι από το 1990 έως το 2008, που είχαμε ρυθμούς ανάκαμψης 3% και 3,5% εισέρχονταν ετησίως από το εκπαιδευτικό σύστημα στην αγορά εργασίας, αναζητώντας εργασία, από 78.000 έως 82.000 άτομα. Η ελληνική οικονομία όλη αυτήν την περίοδο ανάκαμψης απορροφούσε ετησίως από 38.000 μέχρι 42.000 άτομα. Μόνο τις παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων η απορρόφηση έφτασε τις 46.000 άτομα.
Επομένως, κάθε χρόνο η ελληνική οικονομία αφήνει ένα «απόθεμα ανέργων» κατά μέσο όρο της τάξης των 40.000 ατόμων. Με ύφεση 4,5% του ΑΕΠ πέρυσι και 4% φέτος καταλαβαίνει κανείς πόσο έχει διογκωθεί ο αριθμός των ανέργων και ότι είναι ακατόρθωτο με ρυθμό αύξησης της απασχόλησης 1,5% τον χρόνο, όσο υπολογίζεται ότι θα είναι την περίοδο 2015-2025, το απόθεμα αυτό να απορροφηθεί μέχρι το 2020.
Η διόγκωση δε αυτού του «αποθέματος των ανέργων» απειλεί ευθέως την βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων. Γιατί μέχρι το 2008 υπήρχε, όπως σας είπα, μια εισροή στην αγορά εργασίας 40.000 ατόμων, υπήρχε μια εκροή συνταξιούχων επίσης 40.000 και με τον τρόπο αυτό το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης διατηρούνταν σε μια σχετική ισορροπία, η οποία υπό τις παρούσες συνθήκες ανατρέπεται πλήρως.
Για αυτό τονίζω ότι χρειάζεται αλλαγή στις πολιτικές απασχόλησης, σύνδεσή της με την ανάπτυξη και τις επενδύσεις, ώστε να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας.
Οφείλουν οι υπεύθυνοι για την οικονομική πολιτική να προβληματιστούν σοβαρά προς αυτήν την κατεύθυνση και να δημιουργήσουν συνθήκες για νέα επιχειρηματική δραστηριότητα και νέες επενδύσεις. Δεν υπάρχει άλλη λύση.
- Ούτε η πράσινη ανάπτυξη, το «ευαγγέλιο» της κυβέρνησης, πιστεύετε ότι θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας;
Σύμφωνα με μελέτη που έχουμε ξεκινήσει εδώ και δύο χρόνια με μία ομάδα εργασίας του Αστεροσκοπείου και μία ομάδα εργασίας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και η οποία βρίσκεται προς το τέλος της, προκύπτει ότι ο αριθμός των θέσεων εργασίας (άμεσες και έμμεσες) που θα δημιουργηθούν δεν είναι σημαντικός.
Με βάση τις εκτιμήσεις μας οι άμεσες και έμμεσες θέσεις που θα προκύψουν από την πράσινη ανάπτυξη θα είναι συνολικά περίπου 98.000 το χρόνο για την επόμενη δεκαετία, υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι θα γίνουν και ανάλογες επενδύσεις.
Σε αυτή την συνθήκη βασίζονται οι εκτιμήσεις μας, ότι δηλαδή θα γίνουν επενδύσεις π.χ. για πράσινη κατοικία, για πράσινη γεωργία, ξενοδοχεία κ.ά. Μελετούμε δηλαδή το νέο πεδίο επενδυτικών δραστηριοτήτων που δημιουργείται και εκτιμούμε τις θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν ανάλογα με το πόσο θα αξιοποιηθούν οι νέες αυτές δυνατότητες.
Πάντως το σημαντικό και η θετική συμβολή της πράσινης ανάπτυξης στην αγορά εργασίας δεν σχετίζεται τόσο με τον αριθμό των θέσεων που δημιουργεί, όσο με την ποιότητα τους. Γιατί αναφέρονται σε θέσεις υψηλής εξειδίκευσης. Και από αυτήν την άποψη είναι σημαντικό, καθώς εκτός των άλλων θα παραμείνουν εξειδικευμένοι εργαζόμενοι στη χώρα μας.
ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ ΓΥΡΙΣΕ Η ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΧΡΟΝΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ!
- Το μνημόνιο μας οδηγεί σε εργασιακό μεσαίωνα καταγγέλλει η ΓΣΕΕ. Ποια βασικά δικαιώματα έχασε και σε πόσο πιο δύσκολη και αδύναμη θέση βρίσκεται ο εργαζόμενος στον πρώτο χρόνο εφαρμογής του;
Η αγορά εργασίας έχει επιστρέψει γύρω στο 1990, οπότε άρχισε να υιοθετείται σε όλη την Ευρώπη αυτή η πολιτική της απελευθέρωσης των αγορών και ιδιαίτερα της αγοράς εργασίας και σημειώθηκε μαζική εισαγωγή κάθε μορφής ευελιξίας στην εργασία.
Αναπτύχθηκαν, δηλαδή, οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης, οι οποίες μάλιστα πλέον δεν έχουν τον χαρακτήρα μιας συμπληρωματικής μορφής απασχόλησης, αλλά έχουν γίνει η κυρίαρχη μορφή στην αγορά εργασίας.
Σοβαρά πλήγματα αποτελούν ακόμη η διευκόλυνση των απολύσεων μέσω αύξησης του επιτρεπόμενου αριθμού και μείωσης ή κατάργησης της αποζημίωσης, η ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος προσφυγής στη διαιτησία του ΟΜΕΔ και βεβαίως η υποβάθμιση και απαξίωση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, μέσω της οποίας, πέραν των άλλων, συρρικνώνεται το εισόδημα του εργαζομένου. Αυτή τη στιγμή σε πάρα πολλές επιχειρήσεις πιέζουν τους εργαζόμενους για την υπογραφή ατομικών συμβάσεων, ούτε καν επιχειρησιακών.
- Πόσο επαχθέστεροι μπορεί να είναι οι όροι της ατομικής από την επιχειρησιακή σύμβαση;
Στην ατομική σύμβαση ουσιαστικά δεν υπάρχει καμία διαπραγμάτευση. Αντίθετα στην επιχειρησιακή, εάν πρόκειται για μια επιχείρηση με πάνω από 20 άτομα προσωπικό και υπάρχει ένα σωματείο, μπορεί να υπάρξει μια διαπραγμάτευση και διεκδίκηση, κάτι, που θεωρητικά τουλάχιστον, μπορεί να εξασφαλίσει καλύτερους όρους για τον εργαζόμενο.
Αντίθετα στην περίπτωση της ατομικής, ο εργοδότης καλεί τον κάθε εργαζόμενο ξεχωριστά και διαπραγματεύεται μαζί του την αμοιβή, τους όρους εργασίας, τα ωράρια και τις αποζημιώσεις, συνήθως υπό τη δαμόκλειο σπάθη της απόλυσης ή τους κλεισίματος της επιχείρησης.
- Έχετε παραδείγματα προκλητικών όρων ατομικών συμβάσεων;
Η εμπειρία μας από τις ημερίδες που πραγματοποιούνται στα εργατικά κέντρα για αυτά τα θέματα είναι προτάσεις ατομικών συμβάσεων από επιχειρήσεις προς εργαζόμενους, με βάση τις οποίες μειώνονται και οι ημέρες ασφάλισης.
Οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα αρνούνται να υπογράψουν τέτοιες συμβάσεις, αλλά διεκδικούν και να μην «ανταλλαχθεί» η άρνηση αυτή με απολύσεις ή κλείσιμο της επιχείρησης.
- Επί της ουσίας όμως ο εργαζόμενος είναι ανυπεράσπιστος..
Ναι, γιατί υπάρχει πάντα η δαμόκλειος σπάθη του κλεισίματος της επιχείρησης και οι απολύσεις. Εξάλλου ήδη αυτό αποτελεί το κυριότερο επιχείρημα των εργοδοτών: ότι αν δεν πάμε σε χαμηλότερα επίπεδα εισοδηματικών, εργασιακών ή ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η επιχείρηση δεν μπορεί να συνεχίσει τη λειτουργία της.
Τώρα βέβαια κατά πόσο και για ποιους ο ισχυρισμός αυτός αληθεύει και ποιοι χρησιμοποιούν ως άλλοθι την κρίση παραμένει ανεξιχνίαστο.
- Τι ποσοστό επιχειρησιακών και ατομικών συμβάσεων έχει υπογραφεί ή βρίσκεται στα σκαριά;
Δεν έχω σαφή εικόνα, αλλά το ποσοστό των επιχειρησιακών συμβάσεων είναι πολύ μικρό. Η εμπειρία που έχουμε από τα εργατικά κέντρα είναι ότι οι εργοδότες προωθούν περισσότερο τις ατομικές συμβάσεις.
Η τρόικα είχε πει ότι εάν δεν υπογραφεί ικανοποιητικός αριθμός επιχειρησιακών συμβάσεων θα ζητούσε αλλαγές στο νόμο, ώστε να γίνει ακόμη πιο «φιλικός» για τις επιχειρήσεις.
Νομίζω ότι εάν η τρόικα πληροφορηθεί ότι η επιχειρηματική πρακτική τούς έχει ξεπεράσει και οι εργοδότες πιέζουν για την υπογραφή ατομικών συμβάσεων, με δεδομένο το πνεύμα στο οποίο λειτουργούν, δηλαδή της απελευθέρωσης των αγορών και του ασιατικού προτύπου εργασιακών σχέσεων, θα μείνουν ικανοποιημένοι και δεν θα κάνουν τίποτα.
- Μιλάμε λοιπόν για το τέλος της πλήρους, σωστά αμειβόμενης και με δικαιώματα εργασίας; Τα τελευταία στοιχεία δείχνουν ραγδαία αύξηση περίπου 200% των συμβάσεων ευέλικτων μορφών εργασίας.
Δυστυχώς ναι. Τα στοιχεία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) δείχνουν ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουμε αύξηση κατά 26% των συμβάσεων εκ περιτροπής εργασίας και γενικότερα των ελαστικών μορφών απασχόλησης.
Φαίνεται ότι η ευέλικτη απασχόληση, ενώ στις προηγούμενες δεκαετίες ήταν συμπληρωματική μορφή, αποκτά πλέον κυρίαρχο χαρακτήρα στην αγορά εργασίας.
Βέβαια, οι οπαδοί αυτής της ευελιξίας ισχυρίστηκαν ότι έτσι δημιουργούμε τις κατάλληλες συνθήκες για βελτίωση των ποσοστών ανεργίας. Δηλαδή, σπάζοντας μια σταθερή απασχόληση 8 ωρών σε 2-3 επιμέρους θέσεις εργασίας. Όμως, αυτό έχει αποδειχτεί και στην πράξη ότι δεν συμβαίνει.
Αντίθετα, η ανεργία αυξάνεται και σύμφωνα με την τελευταία έρευνα εργατικού δυναμικού της Στατιστικής Αρχής φαίνεται πως έχουν αυξηθεί και εκείνοι που συγκαταλέγονται στους φτωχούς, παρότι εργάζονται. Αποτελούν το 14%. Έχουμε δηλαδή εργαζόμενους φτωχούς, διότι εργάζονται 4ωρα, 3ωρα, προσωρινά, εποχικά κ.λπ.
- Στο άμεσο μέλλον δηλαδή θα πρέπει ο καθένας να έχει 10 δουλείες για να εξασφαλίσει ένα βασικό μισθό;
Από εισοδηματική άποψη και από άποψη συνθηκών επιβίωσης νομίζω ότι θα γίνει αυτό που λέτε. Και νομίζω ότι δυστυχώς η Ευρώπη υιοθετεί όλο και περισσότερο ένα ασιατικό μοντέλο για την οικονομια και την αγορά εργασίας, την εφαρμογή του οποίου, στο βαθμό βέβαια που μπορεί, αρχίζει από την περιφέρειά της, είτε τη μεσογειακή είτε την ανατολικοευρωπαϊκή. Γιατί στο κέντρο της Ευρώπης ακόμα δεν έχουμε τέτοια φαινόμενα.
- Κι όλα αυτά «θυσία» στο βωμό της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας;
Ναι, αλλά η πράξη δείχνει και η έρευνα επιβεβαιώνει ότι δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι βελτίωσης του επιπέδου ανταγωνιστικότητας με μείωση των μισθών και απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, ούτε πρόκειται να επιτευχθούν.
Γιατί το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας σήμερα δεν είναι το κόστος εργασίας. Το πρόβλημά της είναι η τεχνολογική και παραγωγική της καθυστέρηση. Η ανταγωνιστικότητα θα αυξηθεί μόνο εάν συνδεθεί με την τεχνολογία, την καινοτομία και την ποιότητα και όχι με τη μείωση του κόστους εργασίας.
Στο Ινστιτούτο ολοκληρώσαμε πρόσφατα τη μελέτη «Κόστος εργασίας, περιθώρια κέρδους και ανταγωνιστικότητα στην Ελλάδα 1995-2009», στην οποία αναδεικνύεται με τον πιο τεκμηριωμένο τρόπο, πόσο εσφαλμένος είναι ο ισχυρισμός ότι η ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων επιδεινώνεται εξαιτίας των μισθολογικών αυξήσεων.
Όπως δείχνουν τα στοιχεία το κόστος εργασίας από το 1995 έως το 2008 αυξήθηκε 12,5%, ο πληθωρισμός αυξήθηκε 30%, η κερδοφορία 40% και η παραγωγικότητα της εργασίας 20%. Αυτό σημαίνει ότι ενώ οι εργαζόμενοι παρήγαγαν περισσότερο, πήραν λιγότερα, λόγω της μεγάλης αύξησης της κερδοφορίας και της αύξησης του πληθωρισμού.
Ο ισχυρισμός του επικεφαλής του ΔΝΤ ότι η κακή οικονομική κατάσταση της Ελλάδας οφείλεται στην αύξηση του κόστους εργασίας κατά 30% είναι λανθασμένος. Το 30% προκύπτει μόνο όταν στη μεθοδολογία -και αυτό το κάνει μόνο η Τράπεζα της Ελλάδος και το ΔΝΤ, γιατί εμείς, η Eurostat, ο ΟΟΣΑ ακολουθούμε άλλη μεθοδολογία- υπολογιστεί στο κόστος εργασίας και το εισόδημα του αυτοαπασχολούμενου, όχι μόνο μισθωτού.
Εμείς, ωστόσο, το διαχωρίζουμε αφού ο αυτοαπασχολούμενος έχει κερδοφορία, δεν έχει εισόδημα από μισθωτή εργασία.
- Προς το παρόν δηλαδή οι μόνοι ξεκάθαρα ωφελημένοι από αυτές τις ανατροπές και τις εκπτώσεις στα εργασιακά μοιάζει να είναι οι εργοδότες.
Σαφώς. Επειδή παρακολουθώ τις συλλογικές συμβάσεις φαίνεται ότι οι εργοδότες είχαν πάντα μια τάση προς αυτήν την κατεύθυνση και τώρα με την κρίση πέτυχαν πολλές από τις επιθυμίες τους.
Πάντως η δική μου άποψη είναι ότι μακροχρόνια η ελληνική οικονομία θα τα πληρώσει πολύ ακριβά όλα αυτά.
Πέραν των άλλων κρίσιμων κοινωνικών και οικονομικών επιπτώσεων, η χώρα κινδυνεύει να μείνει μόνο με χαμηλής εξειδίκευσης εργαζόμενους με ό,τι αρνητικό αυτό συνεπάγεται για την ανάπτυξη και την οικονομία.
Γιατί εξειδικευμένα άτομα με σημαντικές σπουδές και υψηλή κατάρτιση θα φεύγουν στο εξωτερικό, δεν θα μένουν εδώ με μηνιαίο εισόδημα 800 ευρώ και να εργάζονται με το γνωστό «μπλοκάκι» (δελτίο παροχής υπηρεσιών), καταβάλλοντας τις εισφορές τους στο ΤΕΒΕ από το εισόδημά τους, γιατί ο εργοδότης αρνείται να τους ασφαλίσει στο ΙΚΑ ως μισθωτούς.
Και φανταστείτε το μέλλον μιας οικονομίας με δεσπόζουσα την ανειδίκευτη εργασία.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΕΣ ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ, ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ
- Κατά την άποψή σας δηλαδή το μνημόνιο και οι συνταγές του είναι εκ των προτέρων καταδικασμένες στην αποτυχία και οδηγούν σε αδιέξοδο
Ναι, γιατί βασίζονται σε ένα οικονομικό μοντέλο που πλέον όπως αποδεικνύεται σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο έχει εξαντληθεί και ηττηθεί.
Εμμένουν σε πολιτικές και οικονομικές επιλογές, όπως πχ αυτή της συμπίεσης του κόστους εργασίας προκειμένου να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα, οι οποίες έχουν αποδειχθεί εντελώς αδιέξοδες.
Πέραν αυτών θεωρώ ότι δεν λαμβάνουν υπόψη και τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής οικονομίας και τις ειδικές πτυχές της διάρθρωσής της.
Για παράδειγμα, η ελληνική οικονομία έχει 960.000 επιχειρήσεις που απασχολούν 4.200.000 άτομα. Από αυτές, οι 930.000 απασχολούν από 0-10 άτομα και κατά μέσο όρο 4 άτομα. Επομένως όταν υπάρχει μια μεγάλη νησίδα τέτοιων επιχειρήσεων και επιβάλλεται μείωση μισθών, συντάξεων κ.λπ., άρα μείωση της ζήτησης, αυτόματα όλες αυτές οι επιχειρήσεις οδηγούνται σε κρίση ρευστότητας.
Γιατί τα προϊόντα που παράγουν οι επιχειρήσεις αυτές καλύπτουν κατά κύριο λόγο τις ανάγκες των 3,5 εκατ. ελληνικών νοικοκυριών, των οποίων η αγοραστική δύναμη έχει συρρικνωθεί δραματικά.
Αυτό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι τράπεζες έκλεισαν τις ροές δανεισμού, οδηγεί τις επιχειρήσεις σε κλείσιμο. Και αυτό συμβαίνει σε όλους τους κλάδους, ακόμη και στον τουρισμό.
Το πρόγραμμα δηλαδή του μνημονίου παράγει πρωτογενή ελλείμματα τη στιγμή που το ζητούμενο είναι να παραχθούν πρωτογενή πλεονάσματα. Τέτοια πλεονάσματα όμως δημιουργεί μια οικονομία μόνο με επενδύσεις δημόσιες ή ιδιωτικές.
- Όμως, στο περιβάλλον ανασφάλειας και ύφεσης που έχει δημιουργηθεί σήμερα στην Ελλάδα, αλλά και στις άλλες μεσογειακές χώρες, ποιος επενδυτής θα διαθέσει τα κεφάλαια του για παραγωγικές επενδύσεις; Ακόμη και αν διαθέτει σημαντικούς πόρους και δεν περιμένει χρηματοδότηση από τις τράπεζες, δεν θα προχωρήσει σε επένδυση γιατί υπό τις συνθήκες αυτές θα τη θεωρήσει επένδυση υψηλού κινδύνου.
Ακριβώς για αυτούς τους λόγους εμείς από τον Σεπτέμβριο του 2010, στην παρουσίαση της Ετήσιας Έκθεσης για την Ελληνική Οικονομία και την Απασχόληση, είχαμε προβλέψει ότι δεν υπάρχει περίπτωση η Ελλάδα να επιστρέψει στις αγορές στα τέλη του 2011 ή το 2012 και ως εκ τούτου τότε θα απαιτηθούν πρόσθετοι πόροι και χρηματοδότηση, και όπως φαίνεται μάλλον επιβεβαιωνόμαστε.
Η ΛΥΣΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ
- Ποιες θεωρείτε εσείς κατάλληλες πολιτικές σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο για να ενισχυθεί η απασχόληση και η ανάπτυξη και να βγούμε από το τέλμα;
Κατ' αρχήν εμείς αυτό που θεωρούμε αναγκαίο είναι ο μετασχηματισμός και ανασύσταση της παραγωγικής μηχανής. Αυτό καταρχάς σημαίνει γνώση. Τα τελευταία χρόνια, μετά από αίτημα της ΓΣΕΕ, το Ινστιτούτο σε συνεργασία με το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο εκπονεί έρευνες της παραγωγικής διάρθρωσης της οικονομίας κατά περιφέρεια.
Για παράδειγμα, στην περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος, με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας, οι βασικές πλουτοπαραγωγικές πηγές της είναι η γεωργία και ο τουρισμός. Εάν η αναπτυξιακή επιλογή της χώρας επιθυμεί τη διατήρηση αυτού του προσανατολισμού εμείς διαθέτουμε την γνώση και τα τεχνικά μέσα, ώστε να συμβάλλουμε στην κατεύθυνση η συγκεκριμένη περιφέρεια να παράγει ακόμη περισσότερο πλούτο σε αυτούς τους δύο τομείς.
Δηλαδή εξετάζουμε τις παραγωγικές δυνατότητες μιας περιφέρειας σε σχέση με αυτό που οι παραγωγικές δυνάμεις της είναι δυνατόν να παράγουν. Για παράδειγμα στην περιφέρεια Αττικής, όπου παράγεται το 50% του ΑΕΠ της χώρας, ενώ οι παραγωγικοί συντελεστές, (δηλαδή εργασία και κεφάλαιο, εργασία και τεχνολογία) έχουν τη δυνατότητα να παράγουν 100 παράγουν 80. Επομένως, έχουμε ήδη απώλεια παραγωγής πλούτου λόγω του ανορθολογικού τρόπου που χρησιμοποιούνται οι δύο βασικοί παραγωγικοί συντελεστές.
Επομένως πρωτίστως πρέπει να εντοπίσουμε μέσω των μελετών και των αναλύσεων τους νέους κλάδους που θέλουμε να αναπτύξουμε ή τους παλιούς κλάδους που απαιτείται να εκσυγχρονιστούν, ώστε να προσελκύσουμε σοβαρές επενδύσεις.
- Αλήθεια αυτές τις μελέτες του Ινστιτούτου και των άλλων φορέων τις αξιοποιεί κανείς, ιδιαίτερα τώρα που τα πράγματα έχουν δυσκολέψει;
Ποτέ καμία κυβέρνηση. Οι μόνοι που έδειξαν κάποιο ενδιαφέρον και μίλησαν για υλικό που πρέπει να μελετηθεί και να αξιοποιηθεί ήταν οι διεθνείς οργανισμοί και οι οργανισμοί των δανειστών μας. Ακριβώς γιατί αντιλαμβάνονται ότι μια χώρα που δεν παράγει πλούτο, θα έχει δυσκολίες στο μέλλον να αποπληρώσει τα δάνειά της.
Στην ιστοσελίδα μας (www.inegsee.gr) έχουν ήδη δημοσιευθεί πολύ εξειδικευμένες μελέτες και προτάσεις. Όπως για παράδειγμα η μελέτη «Διακλαδικές Σχέσεις στην Ελληνική Οικονομία» που αναλύει τις διακλαδικές διασυνδέσεις στην ελληνική οικονομία, παραγωγή, απασχόληση, προστιθέμενη αξία κ.λπ. Άλλη μελέτη που αναφέρεται στη δομική κρίση του αναπτυξιακού μοντέλου στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση, που ανέδειξε η οικονομική κρίση και αναζητά το νέο αναπτυξιακό πρότυπο.
Ειδικότερα, αναλύει τις απαιτούμενες ανατροπές στην αναπτυξιακή και βιομηχανική πολιτική, προκειμένου να γίνουν στρατηγικές επιλογές οι οποίες θα ανταποκρίνονται στις υπάρχουσες ανάγκες και δυνατότητες και θα στοχεύουν στην εξισορρόπηση της θέσης της ελληνικής οικονομίας στον ευρωπαϊκό και τον διεθνή χώρο.
- Αναγκαία και ικανή συνθήκη λοιπόν για την έξοδο από την κρίση η ανασύσταση της παραγωγικής μηχανής...
Αφενός και αφετέρου η αναδιανομή του εισοδήματος, δεδομένου ότι τα τελευταία 20 χρόνια έχει συντελεστεί στη χώρα τεράστια ανισοκατανομή του εισοδήματος σε βάρος της μισθωτής εργασίας.
Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά: στον αμερικάνικο προϋπολογισμό το 12% του ΑΕΠ προέρχεται από την άμεση φορολογία. Στην ΕΕ των 27 προέρχεται το 10% του ΑΕΠ από την άμεση φορολογία, κάτι που ισχύει ακόμη και στην Ιρλανδία, με τους χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, επειδή δεν υπάρχει φοροδιαφυγή.
Αντίθετα στην Ελλάδα από την άμεση φορολογία προέρχεται μόλις το 6% του ΑΕΠ. Δεν μπορεί ένα κρατικός προϋπολογισμός να στηρίζεται κυρίως σε έμμεσους φόρους και να φιλοδοξεί να μην είναι ελλειμματικός και επίσης να είναι σε θέση με τέτοιας έκτασης φοδοδιαφυγή να χρηματοδοτεί κοινωνικές, αναπτυξιακές υποδομές, δίκτυα κλπ.
Επομένως, θέτουμε με έμφαση αυτό το θέμα, δηλαδή την ανάγκη μιας πολύ ριζοσπαστικής αναδιανομής εισοδήματος, για την ανεύρεση νέων πόρων και για την αποκατάσταση της εισοδηματικής κατανομής των πόρων.
Την ανάγκη δε αυτή αναγνωρίζουν και οι δανειστές μας, γιατί συνειδητοποιούν ότι δεν μπορεί αυτή η χώρα να εξασφαλίσει πόρους μόνο από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους και να παραμένει στο απυρόβλητο η τεράστια φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή.
Ο εναλλακτικός δρόμος που μπορεί να αποτελέσει το γρήγορο άλμα πριν από τη φθορά είναι η μετάβαση από την οικονομία της αγοράς, στην οικονομία της αλληλεγγύης, που συνίσταται σε πολιτικές αναδιανομής του εισοδήματος, πολιτικές κοινωνικής αλληλεγγύης και αμοιβαιότητας, πολιτικές δυναμικής ανάπτυξης και διασύνδεσης των οικονομικών και κοινωνικοπολιτικών λειτουργιών.
Για τη μετάβαση βέβαια αυτή απαιτείται καταρχάς επαναπροσανατολισμός της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής στην ελληνική, αλλά και στην ευρωπαϊκή οικονομία.
ΠΛΗΓΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
- Τελευταία αναζωπυρώθηκε επικίνδυνα το θέμα της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Οι συνέπειες μιας τέτοιας επιλογής για τα ασφαλιστικά ταμεία ποιες θα είναι;
Καταρχάς νομίζω ότι αν γίνει αναδιάρθρωση αυτή θα συμβεί σε δύο φάσεις: η πρώτη, θα αφορά μόνο επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής και την μείωση του επιτοκίου και όταν φανεί ότι αυτή δεν αποδίδει θα την διαδεχθεί σε μια επόμενη φάση η αναδιάρθρωση με μια μορφή κουρέματος της αξίας των ομολόγων.
Πιστεύω όμως ότι στην πορεία αυτή θα εμπλακεί, με την εκπόνηση και άλλου μνημονίου, ο μόνιμος ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης.
- Σε ό,τι αφορά τις απώλειες για τα Ταμεία, σε περίπτωση κουρέματος υπολογίζεται ότι θα είναι πολύ μεγάλες...
Ναι, θα υπάρξουν απώλειες. Ακόμα και στην περίπτωση της απλής επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής, οι συνέπειες δεν νομίζω ότι θα είναι ανώδυνες.
Δεν γνωρίζω επακριβώς τα στοιχεία, αλλά για παράδειγμα εάν το ΙΚΑ διαθέτει ένα ομόλογο αξίας ενός ή δύο δισεκατομμυρίων ευρώ που λήγει το 2014, και η εξόφληση του αναβληθεί για το 2020 ή το 2024, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι η παράταση αυτή δεν θα δημιουργήσει πρόβλημα ρευστότητας στο ΙΚΑ, με άμεση συνέπεια να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του.
Δηλαδή και στην περίπτωση της ήπιας μορφής αναδιάρθρωσης τα πράγματα δεν είναι απλά. Επομένως απαιτείται να εξετάσει κανείς με σοβαρότητα τις επιπτώσεις που θα έχει στην κατάσταση ρευστότητας των ασφαλιστικών ταμείων.
* Η συνέντευξη δόθηκε στη δημοσιογράφο Αργυρώ Π.Τσατσούλη, στο in.gr
ΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΠΙΘΕΣ
ΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΠΙΘΕΣ
Αγαπητοί συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Φαίνεται ότι αυτός ο μήνας θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμος. Με την έλευση της Τρόικα απ' τη μια μεριά που όπως φάνηκε έρχεται με άγριες διαθέσεις και με την Κυβέρνηση από την άλλη, η οποία συμπιέζεται ανάμεσα στις εντολές της Τρόικα και τις αντιρρήσεις των δικών της συνδικάτων των ΔΕΚΟ, δημιουργείται ένα εκρηκτικό μίγμα που μας καλεί να πάρουμε μια θέση ενεργητική. Προς ποια κατεύθυνση; Με ποιους στόχους; Και ποιες δραστηριότητες;
Μαζί με την Συμβουλευτική Επιτροπή καταλήξαμε στο παρακάτω πλαίσιο θέσεων, που πιστεύουμε ότι προσφέρονται για «ζύμωση» που να οδηγεί σε συγκεκριμένες δραστηριότητες που θα πρέπει πρωτοβουλιακά και σύντομα η κάθε Σπίθα να αναπτύξει στο χώρο της.
1. Α΄ Μέρος: Θα πρέπει σε κάθε σχετική ομιλία ή αναφορά, να κρατάμε ζωντανές τις βασικές γραμμές των παραβιάσεων των θεμελιωδών αρχών νομιμότητας (Συντάγματος Ευρωπαϊκού Δικαίου, Διεθνούς Δικαίου), με κεντρικά σημεία:
α. Τον όρο παραίτησης «άνευ όρων και αμετάκλητα» των ασυλιών εθνικής κυριαρχίας απέναντι στους δανειστές.
β. Την πλήρη δέσμευση του συνόλου της δημόσιας περιουσίας
γ. Τη παραβίαση των κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και των συνταξιούχων
δ. Την παραβίαση του πολιτεύματος με την παράκαμψη της Βουλής.
ε. Την άσκηση «κατοχικής» εξουσίας
στ. Το σφετερισμό της λαϊκής κυριαρχίας
2. Β΄ Μέρος: Θα πρέπει τώρα να μπούμε στο οικονομικό μέρος του «Μνημονίου». Θα πρέπει να αναλύουμε συνεχώς την οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται πιλοτικά στην Ελλάδα (για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκή χώρα) - μια πολιτική που εφαρμοζόταν πάγια στον τρίτο κόσμο. Κεντρικά σημεία:
α. Χτύπημα των ασθενέστερων στρωμάτων της κοινωνίας.
β. Αποδόμηση του κοινωνικού κράτους.
γ. Αποδόμηση της παιδείας και του πολιτισμού.
δ. Χτύπημα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και το άνοιγμα της αγορά για τα μεγάλα δίκτυα.
ε. Πολιτική συνεχούς ιδιωτικοποίησης και εξασθένισης της δημόσιας εξουσίας με στόχο την εξασθένιση της πολιτικής δύναμης.
στ. Πολιτική συνεχών συγχωνεύσεων που οδηγεί στη συνεχή συγκέντρωση του κεφαλαίου και στην ενίσχυση της δύναμης του χρηματοοικονομικού συστήματος.
ζ. Α΄ επιδιωκόμενο αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής: Η εξαθλίωση όσο το δυνατό ευρύτερου μέρους της κοινωνίας.
η. Β΄ επιδιωκόμενο αποτέλεσμα: Η συγκέντρωση της οικονομικής ισχύος και ανάπτυξης σε ένα μικρό ποσοστό της κοινωνίας, ώστε να υποσκαφτεί καταλυτικά η δημοκρατία και η πολική ισχύς της πλειοψηφίας.
θ. Γ΄ επιδιωκόμενο αποτέλεσμα: Η ολοκληρωτική υποκατάσταση της πολιτικής - που αποτελεί τη ρυθμιστική δύναμη του ανθρώπου στην παγκόσμια ιστορία - από την τυφλή και χωρίς κοινωνικά και πολιτισμικά κριτήρια οικονομική εξουσία των κέντρων του παγκόσμιου κεφαλαίου.
3. Γ΄ Μέρος της πλατφόρμας: Θα πρέπει να αναλύουμε το πολιτικό σκέλος της πολιτικής του «Μνημονίου» σε σχέση με την κατάλυση του κυρίαρχου κράτους, την πλήρη κατάλυση της ανεξαρτησίας τη Ελλάδας στην εξωτερική της πολιτική, την επιβολή «λύσεων» στα εθνικά μας θέματα και τη συρρίκνωση της εδαφικής έκτασης και των κυριαρχικών δικαιωμάτων Χώρας.
Ο άμεσος και σταθερός στόχος μας πρέπει να είναι: η λαϊκή αφύπνιση. Εάν μπούμε σε συγκεκριμένες πολιτικές, θα χάσουμε και το στόχο και την ύπαρξή μας. Μόνο μια σταθερή πολιτική κατεύθυνση μπορούμε να έχουμε: μια πραγματική και ουσιαστική δημοκρατία, στην οποία οι πολίτες θα συμμετέχουν ουσιαστικά και πραγματικά στο σχηματισμό της πολιτικής θέλησης και πράξης, χωρίς να πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης συμφερόντων, λόγω άγνοιας και αδυναμιών από επιδέξιους σφετεριστές της λαϊκής κυριαρχίας.
Μίκης Θεοδωράκης
Για την Προσωρινή Συμβουλευτική Επιτροπή
Γιώργος Κασιμάτης
Δημήτρης Αλευρομάγειρος
Βασίλης Φίλιας
Κώστας Ζουράρις
Γιώργος Καραμπελιάς
Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος
Αγαπητοί συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Φαίνεται ότι αυτός ο μήνας θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμος. Με την έλευση της Τρόικα απ' τη μια μεριά που όπως φάνηκε έρχεται με άγριες διαθέσεις και με την Κυβέρνηση από την άλλη, η οποία συμπιέζεται ανάμεσα στις εντολές της Τρόικα και τις αντιρρήσεις των δικών της συνδικάτων των ΔΕΚΟ, δημιουργείται ένα εκρηκτικό μίγμα που μας καλεί να πάρουμε μια θέση ενεργητική. Προς ποια κατεύθυνση; Με ποιους στόχους; Και ποιες δραστηριότητες;
Μαζί με την Συμβουλευτική Επιτροπή καταλήξαμε στο παρακάτω πλαίσιο θέσεων, που πιστεύουμε ότι προσφέρονται για «ζύμωση» που να οδηγεί σε συγκεκριμένες δραστηριότητες που θα πρέπει πρωτοβουλιακά και σύντομα η κάθε Σπίθα να αναπτύξει στο χώρο της.
1. Α΄ Μέρος: Θα πρέπει σε κάθε σχετική ομιλία ή αναφορά, να κρατάμε ζωντανές τις βασικές γραμμές των παραβιάσεων των θεμελιωδών αρχών νομιμότητας (Συντάγματος Ευρωπαϊκού Δικαίου, Διεθνούς Δικαίου), με κεντρικά σημεία:
α. Τον όρο παραίτησης «άνευ όρων και αμετάκλητα» των ασυλιών εθνικής κυριαρχίας απέναντι στους δανειστές.
β. Την πλήρη δέσμευση του συνόλου της δημόσιας περιουσίας
γ. Τη παραβίαση των κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και των συνταξιούχων
δ. Την παραβίαση του πολιτεύματος με την παράκαμψη της Βουλής.
ε. Την άσκηση «κατοχικής» εξουσίας
στ. Το σφετερισμό της λαϊκής κυριαρχίας
2. Β΄ Μέρος: Θα πρέπει τώρα να μπούμε στο οικονομικό μέρος του «Μνημονίου». Θα πρέπει να αναλύουμε συνεχώς την οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται πιλοτικά στην Ελλάδα (για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκή χώρα) - μια πολιτική που εφαρμοζόταν πάγια στον τρίτο κόσμο. Κεντρικά σημεία:
α. Χτύπημα των ασθενέστερων στρωμάτων της κοινωνίας.
β. Αποδόμηση του κοινωνικού κράτους.
γ. Αποδόμηση της παιδείας και του πολιτισμού.
δ. Χτύπημα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και το άνοιγμα της αγορά για τα μεγάλα δίκτυα.
ε. Πολιτική συνεχούς ιδιωτικοποίησης και εξασθένισης της δημόσιας εξουσίας με στόχο την εξασθένιση της πολιτικής δύναμης.
στ. Πολιτική συνεχών συγχωνεύσεων που οδηγεί στη συνεχή συγκέντρωση του κεφαλαίου και στην ενίσχυση της δύναμης του χρηματοοικονομικού συστήματος.
ζ. Α΄ επιδιωκόμενο αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής: Η εξαθλίωση όσο το δυνατό ευρύτερου μέρους της κοινωνίας.
η. Β΄ επιδιωκόμενο αποτέλεσμα: Η συγκέντρωση της οικονομικής ισχύος και ανάπτυξης σε ένα μικρό ποσοστό της κοινωνίας, ώστε να υποσκαφτεί καταλυτικά η δημοκρατία και η πολική ισχύς της πλειοψηφίας.
θ. Γ΄ επιδιωκόμενο αποτέλεσμα: Η ολοκληρωτική υποκατάσταση της πολιτικής - που αποτελεί τη ρυθμιστική δύναμη του ανθρώπου στην παγκόσμια ιστορία - από την τυφλή και χωρίς κοινωνικά και πολιτισμικά κριτήρια οικονομική εξουσία των κέντρων του παγκόσμιου κεφαλαίου.
3. Γ΄ Μέρος της πλατφόρμας: Θα πρέπει να αναλύουμε το πολιτικό σκέλος της πολιτικής του «Μνημονίου» σε σχέση με την κατάλυση του κυρίαρχου κράτους, την πλήρη κατάλυση της ανεξαρτησίας τη Ελλάδας στην εξωτερική της πολιτική, την επιβολή «λύσεων» στα εθνικά μας θέματα και τη συρρίκνωση της εδαφικής έκτασης και των κυριαρχικών δικαιωμάτων Χώρας.
Ο άμεσος και σταθερός στόχος μας πρέπει να είναι: η λαϊκή αφύπνιση. Εάν μπούμε σε συγκεκριμένες πολιτικές, θα χάσουμε και το στόχο και την ύπαρξή μας. Μόνο μια σταθερή πολιτική κατεύθυνση μπορούμε να έχουμε: μια πραγματική και ουσιαστική δημοκρατία, στην οποία οι πολίτες θα συμμετέχουν ουσιαστικά και πραγματικά στο σχηματισμό της πολιτικής θέλησης και πράξης, χωρίς να πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης συμφερόντων, λόγω άγνοιας και αδυναμιών από επιδέξιους σφετεριστές της λαϊκής κυριαρχίας.
Μίκης Θεοδωράκης
Για την Προσωρινή Συμβουλευτική Επιτροπή
Γιώργος Κασιμάτης
Δημήτρης Αλευρομάγειρος
Βασίλης Φίλιας
Κώστας Ζουράρις
Γιώργος Καραμπελιάς
Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος
Τρίτη 10 Μαΐου 2011
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ του ΚΙΣΕ
Η μουσική, η τέχνη, στόχο έχει να ενώνει τους ανθρώπους, να ενώνει τους λαούς αλλά και να θυμίζει.
Το έργο λοιπόν του αείμνηστου Ιάκωβου Καμπανέλλη και του Μίκη Θεοδωράκη «Μαουτχάουζεν» είναι ένας ύμνος στη μνήμη των θυμάτων του Ολοκαυτώματος. Και αυτό το έργο δεν αλλάζει, δεν λογοκρίνεται.
Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, δηλώσεις του Μίκη Θεοδωράκη όπως «οι Εβραίοι είναι στη ρίζα του κακού» και ότι οι Εβραίοι ευθύνονται για την παγκόσμια οικονομική κρίση, δεν έχουν προκαλέσει μόνον έκπληξη αλλά και βαθιά λύπη, ακριβώς γιατί ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν ο συνδημιουργός αυτού του θαυμάσιου έργου.
Α Π Α Ν Τ Η Σ Η Μ Ι Κ Η Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Α Κ Η
Προς το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδας
Υπ' όψιν κ. Δαυίδ Σαλτιέλ
Αθήνα, 9.5.2011
Αγαπητοί φίλοι,
Διάβασα στο διαδίκτυο ανακοίνωσή σας με αφορμή την ματαίωση από την Πρόεδρο του Αυστριακού Κοινοβουλίου εκτέλεσης του έργου μου "Mauthausen" σε ποίηση του Ιάκωβου Καμπανέλλη κατά την τελετή Μνήμης των θυμάτων του Ναζισμού. Και θα ήθελα να σας ρωτήσω: Γιατί επιμένετε σώνει και καλά να με κάνετε εχθρό των Εβραίων; Γιατί δεν σας αρέσει η αλήθεια, που με θέλει Άνθρωπο-Σύμβολο στον αγώνα κάθε είδους αντιρατσισμού και φυσικά αντιεβραϊσμού- αντισημιτισμού;
Εκατομμύρια άνθρωποι στο Ισραήλ γνωρίζουν την αγάπη μου προς την χώρα και τον Λαό τους, όχι μόνο εξ αιτίας του "Mauthausen" που αποτελεί έναν ύμνο διεθνούς ακτινοβολίας στη θυσία των Εβραίων.
Να ξεκινήσω από την Γερμανική Κατοχή, όταν ως μαχητής του ΕΛΑΣ Αθηνών συμμετείχα στην φύλαξη κατοικιών στις οποίες κρύβονταν Εβραίοι μαζί με άλλους συναγωνιστές μου έχοντας εντολή να δώσουμε μάχη προκειμένου να τους σώσουμε.
Να θυμηθώ μετά τη δεκαετία του '70, όταν πρώτος και μόνος εγώ με τους τραγουδιστές και την ορχήστρα μου τολμήσαμε να σπάσουμε το εμπάργκο που είχε επιβάλει τότε η Ευρώπη σε βάρος του Ισραήλ. Επί ένα μήνα έδινα τότε δύο συναυλίες και κάποτε τρεις κάθε μέρα, με ένα κοινό που δεν ήξερε με ποιο τρόπο να εκδηλώσει την αγάπη και την ευγνωμοσύνη του γι' αυτή την θαρραλέα πράξη μας. Που εγώ προσωπικά την πλήρωσα ακριβά, γιατί τότε ακριβώς ξεκίνησε η λάσπη εναντίον μου από τον Ευρωπαϊκή Αριστερά με την κατηγορία του - πράκτορα του Σιωνισμού!!!
Τις προσπάθειές μου για ειρηνική συνύπαρξη των Εβραίων και Παλαιστινίων, όταν μετέφερα μήνυμα του Ισραηλινού τότε Αντιπροέδρου της Κυβερνήσεως Αλόν στον Αραφάτ. Προσπάθειες που αναγνωρίστηκαν πανηγυρικά αργότερα, όταν κατά τη διάρκεια της τελετής απονομής του βραβείου Νόμπελ στους Γιτζάκ Ραμπιν και Αραφάτ, έπαιξαν το Mauthausen.
Γιατί λοιπόν με θέλετε εχθρό σας, αν και πιστεύω ότι γνωρίζετε ότι ήμουν και είμαι φίλος του Εβραϊκού Λαού;
Θα σας το πω εγώ: Γιατί είμαι φανατικά αντίθετος σε κάθε πράξη αυθαιρεσίας, βίας και μίσους απ' όπου κι αν προέρχεται. Είμαι και θα είμαι πάντα με την πλευρά των αδικημένων και των αδυνάτων, όπως οι Παλαιστίνιοι, τα γυναικόπαιδα του Λιβάνου και της αποκλεισμένης Γάζας, απέναντι στα οποία το Κράτος του Ισραήλ, παντοδύναμο και αλαζονικό, εφαρμόζει μια πολιτική συνεχούς βίας σκορπώντας τον θάνατο και την καταστροφή, χωρίς να ξεχωρίζει ούτε καν άμαχο πληθυσμό.
Αυτή τη φριχτή αλήθεια είναι που φοβούνται όχι όλοι οι Εβραίοι αλλά όσοι εγκρίνουν τις βαρβαρότητες συγκεκριμένων Κυβερνήσεων του Κράτους του Ισραήλ. Εγώ προσωπικά γνωρίζω και συνδέομαι με εκατοντάδες Ισραηλινούς μέσα στο Ισραήλ, που είναι φανατικοί οπαδοί της Ειρήνης και παλεύουν ενάντια στην πολιτική των δικών τους Κυβερνητών-Στρατηγών.
Ας αφήσουμε λοιπόν τα προπαγανδιστικά παιχνίδια, γιατί υπάρχουν κι αυτοί που με θεωρούν ... Σιωνιστή! Που με κατηγορούν ότι δήλωσα πως «οι Εβραίοι είναι η ρίζα του Κακού» ή κατά την ακόμα πιο ... βελτιωμένη εκδοχή κάποιων άλλων πως «οι Εβραίοι είναι η ρίζα κάθε Κακού», πράγμα ψευδέστατο βέβαια. Στην πραγματικότητα, αφού ανέλυσα σε κάποια συνέντευξή μου τον ρόλο του κράτους των ΗΠΑ, που κατά τη γνώμη μου περνά την πιο άγρια ιμπεριαλιστική του φάση με τους πολέμους και τις γενοκτονίες στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, είπα ότι το κράτος του Ισραήλ δυστυχώς στηρίζει τις ΗΠΑ και τη σημερινή εξωτερική τους πολιτική που είναι η ρίζα του Κακού, επομένως βρίσκεται κοντά στη ρίζα του Κακού.
Με κατηγόρησαν ακόμα πρόσφατα ότι αποδέχθηκα ότι είμαι αντισημίτης. Εδώ ήταν πιο τυχεροί. Πώς έχει ακριβώς η φράση μου σε τηλεοπτική μου συνέντευξη; «Θα πρέπει όμως να διευκρινίσω ότι είμαι αντισημίτης. Ουσιαστικά αγαπώ τον Εβραϊκό λαό, αγαπώ τους Εβραίους, έχω ζήσει πολύ μαζί τους, αλλά όσο μισώ τον Αντισημιτισμό άλλο τόσο μισώ και τον Σιωνισμό».
Διαβάζοντας ολόκληρο το κομμάτι αυτό κι όχι μια φράση ξεκομμένη όπως κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο, και διανοητικά ανάπηρος να είναι κανείς, καταλαβαίνει χωρίς καμμία απολύτως αμφιβολία ότι μετά από μία δίωρη εξαντλητική συνέντευξη η λέξη «αντισημίτης» ήταν ένα φραστικό λάθος, διότι πώς μπορεί να είναι αντισημίτης κάποιος που στην επόμενη ακριβώς φράση λέει ότι αγαπά τον εβραϊκό λαό και τους Εβραίους και ότι μισεί τον Αντισημιτισμό; Όπως και να 'χει οι εχθροί μου βρήκαν το «πάτημα» που τόσον καιρό τώρα καιροφυλακτούσαν για να βρουν. Εσείς όμως;
Αθήνα, 9.5.2011
Μίκης Θεοδωράκης
από την ιστοσελίδα http://www.mikis-theodorakis-kinisi-anexartiton-politon.gr/el/mikistheodorakis/?nid=720
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ του ΚΙΣΕ
Η μουσική, η τέχνη, στόχο έχει να ενώνει τους ανθρώπους, να ενώνει τους λαούς αλλά και να θυμίζει.
Το έργο λοιπόν του αείμνηστου Ιάκωβου Καμπανέλλη και του Μίκη Θεοδωράκη «Μαουτχάουζεν» είναι ένας ύμνος στη μνήμη των θυμάτων του Ολοκαυτώματος. Και αυτό το έργο δεν αλλάζει, δεν λογοκρίνεται.
Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, δηλώσεις του Μίκη Θεοδωράκη όπως «οι Εβραίοι είναι στη ρίζα του κακού» και ότι οι Εβραίοι ευθύνονται για την παγκόσμια οικονομική κρίση, δεν έχουν προκαλέσει μόνον έκπληξη αλλά και βαθιά λύπη, ακριβώς γιατί ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν ο συνδημιουργός αυτού του θαυμάσιου έργου.
Α Π Α Ν Τ Η Σ Η Μ Ι Κ Η Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Α Κ Η
Προς το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδας
Υπ' όψιν κ. Δαυίδ Σαλτιέλ
Αθήνα, 9.5.2011
Αγαπητοί φίλοι,
Διάβασα στο διαδίκτυο ανακοίνωσή σας με αφορμή την ματαίωση από την Πρόεδρο του Αυστριακού Κοινοβουλίου εκτέλεσης του έργου μου "Mauthausen" σε ποίηση του Ιάκωβου Καμπανέλλη κατά την τελετή Μνήμης των θυμάτων του Ναζισμού. Και θα ήθελα να σας ρωτήσω: Γιατί επιμένετε σώνει και καλά να με κάνετε εχθρό των Εβραίων; Γιατί δεν σας αρέσει η αλήθεια, που με θέλει Άνθρωπο-Σύμβολο στον αγώνα κάθε είδους αντιρατσισμού και φυσικά αντιεβραϊσμού- αντισημιτισμού;
Εκατομμύρια άνθρωποι στο Ισραήλ γνωρίζουν την αγάπη μου προς την χώρα και τον Λαό τους, όχι μόνο εξ αιτίας του "Mauthausen" που αποτελεί έναν ύμνο διεθνούς ακτινοβολίας στη θυσία των Εβραίων.
Να ξεκινήσω από την Γερμανική Κατοχή, όταν ως μαχητής του ΕΛΑΣ Αθηνών συμμετείχα στην φύλαξη κατοικιών στις οποίες κρύβονταν Εβραίοι μαζί με άλλους συναγωνιστές μου έχοντας εντολή να δώσουμε μάχη προκειμένου να τους σώσουμε.
Να θυμηθώ μετά τη δεκαετία του '70, όταν πρώτος και μόνος εγώ με τους τραγουδιστές και την ορχήστρα μου τολμήσαμε να σπάσουμε το εμπάργκο που είχε επιβάλει τότε η Ευρώπη σε βάρος του Ισραήλ. Επί ένα μήνα έδινα τότε δύο συναυλίες και κάποτε τρεις κάθε μέρα, με ένα κοινό που δεν ήξερε με ποιο τρόπο να εκδηλώσει την αγάπη και την ευγνωμοσύνη του γι' αυτή την θαρραλέα πράξη μας. Που εγώ προσωπικά την πλήρωσα ακριβά, γιατί τότε ακριβώς ξεκίνησε η λάσπη εναντίον μου από τον Ευρωπαϊκή Αριστερά με την κατηγορία του - πράκτορα του Σιωνισμού!!!
Τις προσπάθειές μου για ειρηνική συνύπαρξη των Εβραίων και Παλαιστινίων, όταν μετέφερα μήνυμα του Ισραηλινού τότε Αντιπροέδρου της Κυβερνήσεως Αλόν στον Αραφάτ. Προσπάθειες που αναγνωρίστηκαν πανηγυρικά αργότερα, όταν κατά τη διάρκεια της τελετής απονομής του βραβείου Νόμπελ στους Γιτζάκ Ραμπιν και Αραφάτ, έπαιξαν το Mauthausen.
Γιατί λοιπόν με θέλετε εχθρό σας, αν και πιστεύω ότι γνωρίζετε ότι ήμουν και είμαι φίλος του Εβραϊκού Λαού;
Θα σας το πω εγώ: Γιατί είμαι φανατικά αντίθετος σε κάθε πράξη αυθαιρεσίας, βίας και μίσους απ' όπου κι αν προέρχεται. Είμαι και θα είμαι πάντα με την πλευρά των αδικημένων και των αδυνάτων, όπως οι Παλαιστίνιοι, τα γυναικόπαιδα του Λιβάνου και της αποκλεισμένης Γάζας, απέναντι στα οποία το Κράτος του Ισραήλ, παντοδύναμο και αλαζονικό, εφαρμόζει μια πολιτική συνεχούς βίας σκορπώντας τον θάνατο και την καταστροφή, χωρίς να ξεχωρίζει ούτε καν άμαχο πληθυσμό.
Αυτή τη φριχτή αλήθεια είναι που φοβούνται όχι όλοι οι Εβραίοι αλλά όσοι εγκρίνουν τις βαρβαρότητες συγκεκριμένων Κυβερνήσεων του Κράτους του Ισραήλ. Εγώ προσωπικά γνωρίζω και συνδέομαι με εκατοντάδες Ισραηλινούς μέσα στο Ισραήλ, που είναι φανατικοί οπαδοί της Ειρήνης και παλεύουν ενάντια στην πολιτική των δικών τους Κυβερνητών-Στρατηγών.
Ας αφήσουμε λοιπόν τα προπαγανδιστικά παιχνίδια, γιατί υπάρχουν κι αυτοί που με θεωρούν ... Σιωνιστή! Που με κατηγορούν ότι δήλωσα πως «οι Εβραίοι είναι η ρίζα του Κακού» ή κατά την ακόμα πιο ... βελτιωμένη εκδοχή κάποιων άλλων πως «οι Εβραίοι είναι η ρίζα κάθε Κακού», πράγμα ψευδέστατο βέβαια. Στην πραγματικότητα, αφού ανέλυσα σε κάποια συνέντευξή μου τον ρόλο του κράτους των ΗΠΑ, που κατά τη γνώμη μου περνά την πιο άγρια ιμπεριαλιστική του φάση με τους πολέμους και τις γενοκτονίες στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, είπα ότι το κράτος του Ισραήλ δυστυχώς στηρίζει τις ΗΠΑ και τη σημερινή εξωτερική τους πολιτική που είναι η ρίζα του Κακού, επομένως βρίσκεται κοντά στη ρίζα του Κακού.
Με κατηγόρησαν ακόμα πρόσφατα ότι αποδέχθηκα ότι είμαι αντισημίτης. Εδώ ήταν πιο τυχεροί. Πώς έχει ακριβώς η φράση μου σε τηλεοπτική μου συνέντευξη; «Θα πρέπει όμως να διευκρινίσω ότι είμαι αντισημίτης. Ουσιαστικά αγαπώ τον Εβραϊκό λαό, αγαπώ τους Εβραίους, έχω ζήσει πολύ μαζί τους, αλλά όσο μισώ τον Αντισημιτισμό άλλο τόσο μισώ και τον Σιωνισμό».
Διαβάζοντας ολόκληρο το κομμάτι αυτό κι όχι μια φράση ξεκομμένη όπως κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο, και διανοητικά ανάπηρος να είναι κανείς, καταλαβαίνει χωρίς καμμία απολύτως αμφιβολία ότι μετά από μία δίωρη εξαντλητική συνέντευξη η λέξη «αντισημίτης» ήταν ένα φραστικό λάθος, διότι πώς μπορεί να είναι αντισημίτης κάποιος που στην επόμενη ακριβώς φράση λέει ότι αγαπά τον εβραϊκό λαό και τους Εβραίους και ότι μισεί τον Αντισημιτισμό; Όπως και να 'χει οι εχθροί μου βρήκαν το «πάτημα» που τόσον καιρό τώρα καιροφυλακτούσαν για να βρουν. Εσείς όμως;
Αθήνα, 9.5.2011
Μίκης Θεοδωράκης
από την ιστοσελίδα http://www.mikis-theodorakis-kinisi-anexartiton-politon.gr/el/mikistheodorakis/?nid=720
νέος Ερμής ο Λόγιος - ετοιμάζεται το δεύτερο τεύχος
Αναδημοσιεύουμε το εισαγωγικό σημείωμα που δημοσιεύτηκε στο πρώτο τεύχος του Νέου Λόγιου Ερμή. Ηδη, όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε βρίσκεται σε τελική φάση η ετοιμασία του δευτέρου τεύχους της τετραμηνιαίας έκδοσης της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικού Πολιτισμού.
Κυριακή, 26 Δεκεμβρίου 2010
νέος Ερμής ο Λόγιος – νέο περιοδικό
Ο Νέος Λόγιος Ερμής, τετραμηνιαία έκδοση της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικού Πολιτισμού, κυκλοφορεί μετά από μια μακρά και κάποτε επίπονη επώαση σχεδόν τριών χρόνων. Σήμερα, μπορούμε πια να παραδώσουμε το πρώτο τεύχος στην κρίση του αναγνωστικού κοινού. Και το μόνο που μπορούμε να υποσχεθούμε είναι ότι κάθε τεύχος, στη συνέχεια, θα είναι καλύτερο από το προηγούμενο! Το περιοδικό διατίθεται στα κεντρικά βιβλιοπωλεία και περίπτερα της Αθήνας και Θεσσαλονίκης, καθώς και στα κέντρα τύπου της επαρχίας.
Εργαλειακός διαφωτισμός, δυτικός ορθολογισμός, μεταμοντερνισμός
Δοθέντων λοιπόν αυτών, το τεύχος του νέου Λόγιου Ερμή ανοίγει με εισαγωγικό κείμενο της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικού Πολιτισμού, που εξέδωσε το περιοδικό, όπου δηλώνονται οι ιδεολογικές κατευθύνσεις της και ο χαρακτήρας του περιοδικού. Επειδή αποτελεί πλέον κοινή διαπίστωση πως ο......
παλιός διαφωτισμός εξαντλήθηκε, μετεξελίχθηκε σε εργαλειακό διαφωτισμό, σε μηχανισμό επιστημονικού τεχνοκρατικού σκοταδισμού, κοινωνικού ολοκληρωτισμού και ιδεολογικής χειραγώγησης, το περιοδικό μας δεν μπορεί παρά να στοχεύει σε έναν κυριολεκτικά νέο «διαφωτισμό», μία σύνθεση ορθολογισμού και ρομαντισμού, η οποία θα επιδιώκει παράλληλα την αναγκαία πνευματική αναγέννηση του ελληνισμού. Μια πνευματική αναγέννηση που ούτε θα εδράζεται την «μετακένωση» του –ούτως ή άλλως εξαντληθέντος πλέον– δυτικού «παραδείγματος» στην καθ’ ημάς πραγματικότητα, ούτε θα προσφεύγει απλώς στην αστείρευτη ελληνική παράδοση, από την αρχαιότητα και το Βυζάντιο έως την τουρκοκρατία και τη γενιά του ’30, αλλά θα επιχειρεί τον «εκσυγχρονισμό» αυτής της παράδοσης στη σημερινή πραγματικότητα. Ο Μιχάλης Μερακλής, ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας μας, σε ένα κείμενο υπό τον τίτλο «ανθρωπιστικές σπουδές: το πως και το γιατί», αφού υποβάλει σε κριτική την εξιδανίκευση των αρχαίων που πραγματοποίησε η δυτική Αναγέννηση και ο γερμανικός κλασικισμός, καταλήγει σε μια ισορροπημένη και ταυτόχρονα πρωτότυπη θέαση του αρχαίου κόσμου: Λοιπόν; Υπήρξε μια φενάκη το αρχαίο μεγαλείο; Δεν είναι φενάκη. Απεναντίας, ο αρχαιοελληνικός κόσμος διδάσκει το πιο δύσκολο μάθημα μεγαλείου. Αυτό που κατορθώνεται μέσα από έναν αγώνα με τις δυνάμεις που ταπεινώνουν, χαμηλώνουν, ευτελίζουν τον άνθρωπο, δυνάμεις που έχουν βαθιές ρίζες μέσα του. Ο αρχαιοελληνικός κόσμος είναι μεγάλος γιατί κατάκτησε –κυριολεκτικά– το μεγαλείο του έχοντας και πλήρη συνείδηση των αδυναμιών του.[ ] Ο αρχαίος κόσμος είναι ένας δυναμικά συνθεμένος από αντιθέσεις κόσμος.[ ] Το μεγαλείο του δεν είναι ήρεμο, όπως το έβλεπε ο Winckelmann, είναι δραματικό: γι’ αυτό ακριβώς μεσουράνησε εκεί, τότε, το δράμα. Ο Σπύρος Βρυώνης, επίσης ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας, σε ένα βαρυσήμαντο κείμενο –«κοινωνικές επιστήμες, έθνος και εθνικισμός»–, αποκαλύπτει τον επαρχιωτικό μιμητισμό της μεταμοντέρνας αντίληψης και των αποδομητικών αντιλήψεων που θάλλουν σε πολλά επιστημονικά και ακαδημαϊκά κέντρα της χώρας μας. Σε μια κριτική αποτίμηση της σχετικής συζήτησης για το έθνος και τον εθνικισμό, επί τη βάσει των απόψεων των Γκέλνερ, Άντερσον, Χομπσμπάουμ και Άντονι Σμιθ, καταδεικνύει πως η αποδομητική αντίληψη για το έθνος και η ταύτισή του με το έθνος-κράτος και τη βιομηχανική επανάσταση, ως «μία φαντασιακή κοινότητα», είναι πλέον εντελώς ξεπερασμένη επιστημονικά, μια και, μετά την καταλυτική κριτική του Άντονι Σμιθ και της σχολής των «εθνοσυμβολιστών», πλέον, θεωρείται δεδομένο, στην πλειοψηφία των κοινωνικών επιστημόνων, πως το σύγχρονο έθνος-κράτος: προέρχεται από τα «έθνη», δηλαδή από τη συλλογική μορφή της κοινότητας στις προ-νεωτερικές κοινωνίες, στις οποίες οι παραδόσεις ήσαν ακόμα ισχυρές, και διατηρείτο η συνοχή τους ως μιας συνειδητής κοινωνικής οντότητας, η οποία, κατά την διαδικασία του εκσυγχρονισμού της, προσέδωσε στο έθνος και τον εθνικισμό μεγάλο μέρος του πολιτισμού και ειδικότερα του «συναισθήματος» και των «αισθημάτων» της αρχαιότητας. Τόσο ξεπερασμένη είναι πλέον η θεωρία της «φαντασιακής κοινότητας», ώστε ο ίδιος ο Μπένεντικτ Άντερσον, ο οποίος τη διετύπωσε στο ομώνυμο βιβλίο του, στη δεύτερη έκδοση του έργου του, έντεκα χρόνια αργότερα, το 1991, παραδέχεται πως «η προσαρμογή των Φαντασιακών Κοινοτήτων στις απαιτήσεις αυτών των τεράστιων αλλαγών που έχουν συμβεί στον κόσμο και στα κείμενα είναι ένα έργο που υπερβαίνει τις σημερινές δυνατότητές μου», και παρηγορείται μόνο από το γεγονός ότι «η ιδιότυπη μέθοδος και οι προβληματισμοί των Φαντασιακών Κοινοτήτων… δεν έχουν ολοκληρωτικά ξεπεραστεί.». Ίσως μόνο στην Ελλάδα θα συναντήσουμε πλέον οπαδούς του Γκέλνερ και του Άντερσον… της πρώτης περιόδου! Επιβεβαιώνεται έτσι η άποψη πως πολλοί από τους «μοντερνιστές» μας είναι στην πραγματικότητα καθυστερημένοι επαρχιώτες, που εξακολουθούν να αναμασούν τα πανεπιστημιακά βιβλία των νεανικών τους χρόνων, στα ιδρύματα της Εσπερίας, ή, ακόμα χειρότερο, να θεωρούν τις καθυστερημένες μεταφράσεις των αντίστοιχων έργων στα ελληνικά ως το must της νεωτερικότητας και του νεωτερισμού. (Τωόντι, ο Γκέλνερ [Έθνη και εθνικισμός] θα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα το 1992 και ο Άντερσον το 1997, δηλαδή εικοσιπέντε χρόνια τουλάχιστον μετά την έκδοσή τους στα αγγλικά, όταν πλέον είχαν ήδη ξεπεραστεί στις χώρες τους!). Ο Δημήτρης Μαυρίδης, στο εξαιρετικό και πυκνό κείμενο του, «Η ανέγερση της Αγια-Σοφιάς και η συνέχεια του ελληνισμού», επιχειρεί να καταδείξει πως: Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός της Αγίας Σοφίας μας συνδέει [ ] με τον αρχαίο κόσμο και τις κλασσικές αντιλήψεις. Αυτό είναι εμφανές στην αίσθηση του μέτρου που αποπνέει όλο το οικοδόμημα και στην ανθρωποκεντρική αντίληψη που χαρακτηρίζει τον σχεδιασμό του. [ ] Πρόκειται για κορυφαία δημιουργία που αναδύεται αιφνιδίως. [ ] Δεν υπάρχουν αρχιτεκτονικά μνημεία που θα αποτελούσαν προϋποθέσεις για την εξελικτική προετοιμασία και πορεία προς την Αγία Σοφία. Ο Ερατοσθένης Καψωμένος, ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας, στη μελέτη «Η νεοελληνική κουλτούρα και το Μεσογειακό πολιτισμικό πρότυπο», επιχειρεί να διατυπώσει μια θεωρία του μεσογειακού χώρου και πολιτισμού με αφετηρία την έρευνά του για την ελληνική πολιτισμική παράδοση. Αναρωτιέται: «Μπορούμε να μιλούμε για ένα Μεσογειακό πολιτισμικό πρότυπο, που συνδέει με μια στενότερη συγγένεια τους λαούς της Νότιας Ευρώπης ή της Μεσογειακής λεκάνης γενικότερα; Και αν ναι, ποια είναι τα ιδιαίτερα γνωρίσματά του, που το διακρίνουν από το κυρίαρχο διεθνώς Δυτικό μοντέλο;» Η ελληνική πολιτισμική παράδοση υπερβαίνει το δυϊστικό πρότυπο προς την κατεύθυνση ενός ενιστικού μοντέλου. Η έρευνά του αναπτύσσεται στις ακόλουθες φάσεις: Η πρώτη καλύπτει τη δεκαετία του 1980 και επικεντρώνεται στη διερεύνηση των σχέσεων φύση vs πολιτισμός και άτομο vs κοινωνία ως τυπολογικών κριτηρίων για τη διάκριση των πολιτισμικών συστημάτων σε ευρύτερες πολιτισμικές ενότητες. [ ] Η δεύτερη φάση αντιστοιχεί περίπου στη δεκαετία του 1990, και συμπληρώνεται με μια σειρά νέα κριτήρια: κάλλος vs αγαθό, μυστικισμός vs ορθολογισμός, νόμιμο vs δίκαιο, αρχή της συνύπαρξης των αντιθέτων.[ ] Η τρίτη φάση αντιστοιχεί στη δεκαετία του 2000, όπου ανιχνεύονται, κατ’ αντιδιαστολή, τα τυπολογικά γνωρίσματα του αντίπαλου πολιτισμικού προτύπου, που είναι η κουλτούρα της παγκοσμιοποίησης και τα συμπτώματά της.
από το anti-ntp.blogspot.com
Κυριακή, 26 Δεκεμβρίου 2010
νέος Ερμής ο Λόγιος – νέο περιοδικό
Ο Νέος Λόγιος Ερμής, τετραμηνιαία έκδοση της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικού Πολιτισμού, κυκλοφορεί μετά από μια μακρά και κάποτε επίπονη επώαση σχεδόν τριών χρόνων. Σήμερα, μπορούμε πια να παραδώσουμε το πρώτο τεύχος στην κρίση του αναγνωστικού κοινού. Και το μόνο που μπορούμε να υποσχεθούμε είναι ότι κάθε τεύχος, στη συνέχεια, θα είναι καλύτερο από το προηγούμενο! Το περιοδικό διατίθεται στα κεντρικά βιβλιοπωλεία και περίπτερα της Αθήνας και Θεσσαλονίκης, καθώς και στα κέντρα τύπου της επαρχίας.
Εργαλειακός διαφωτισμός, δυτικός ορθολογισμός, μεταμοντερνισμός
Δοθέντων λοιπόν αυτών, το τεύχος του νέου Λόγιου Ερμή ανοίγει με εισαγωγικό κείμενο της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικού Πολιτισμού, που εξέδωσε το περιοδικό, όπου δηλώνονται οι ιδεολογικές κατευθύνσεις της και ο χαρακτήρας του περιοδικού. Επειδή αποτελεί πλέον κοινή διαπίστωση πως ο......
παλιός διαφωτισμός εξαντλήθηκε, μετεξελίχθηκε σε εργαλειακό διαφωτισμό, σε μηχανισμό επιστημονικού τεχνοκρατικού σκοταδισμού, κοινωνικού ολοκληρωτισμού και ιδεολογικής χειραγώγησης, το περιοδικό μας δεν μπορεί παρά να στοχεύει σε έναν κυριολεκτικά νέο «διαφωτισμό», μία σύνθεση ορθολογισμού και ρομαντισμού, η οποία θα επιδιώκει παράλληλα την αναγκαία πνευματική αναγέννηση του ελληνισμού. Μια πνευματική αναγέννηση που ούτε θα εδράζεται την «μετακένωση» του –ούτως ή άλλως εξαντληθέντος πλέον– δυτικού «παραδείγματος» στην καθ’ ημάς πραγματικότητα, ούτε θα προσφεύγει απλώς στην αστείρευτη ελληνική παράδοση, από την αρχαιότητα και το Βυζάντιο έως την τουρκοκρατία και τη γενιά του ’30, αλλά θα επιχειρεί τον «εκσυγχρονισμό» αυτής της παράδοσης στη σημερινή πραγματικότητα. Ο Μιχάλης Μερακλής, ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας μας, σε ένα κείμενο υπό τον τίτλο «ανθρωπιστικές σπουδές: το πως και το γιατί», αφού υποβάλει σε κριτική την εξιδανίκευση των αρχαίων που πραγματοποίησε η δυτική Αναγέννηση και ο γερμανικός κλασικισμός, καταλήγει σε μια ισορροπημένη και ταυτόχρονα πρωτότυπη θέαση του αρχαίου κόσμου: Λοιπόν; Υπήρξε μια φενάκη το αρχαίο μεγαλείο; Δεν είναι φενάκη. Απεναντίας, ο αρχαιοελληνικός κόσμος διδάσκει το πιο δύσκολο μάθημα μεγαλείου. Αυτό που κατορθώνεται μέσα από έναν αγώνα με τις δυνάμεις που ταπεινώνουν, χαμηλώνουν, ευτελίζουν τον άνθρωπο, δυνάμεις που έχουν βαθιές ρίζες μέσα του. Ο αρχαιοελληνικός κόσμος είναι μεγάλος γιατί κατάκτησε –κυριολεκτικά– το μεγαλείο του έχοντας και πλήρη συνείδηση των αδυναμιών του.[ ] Ο αρχαίος κόσμος είναι ένας δυναμικά συνθεμένος από αντιθέσεις κόσμος.[ ] Το μεγαλείο του δεν είναι ήρεμο, όπως το έβλεπε ο Winckelmann, είναι δραματικό: γι’ αυτό ακριβώς μεσουράνησε εκεί, τότε, το δράμα. Ο Σπύρος Βρυώνης, επίσης ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας, σε ένα βαρυσήμαντο κείμενο –«κοινωνικές επιστήμες, έθνος και εθνικισμός»–, αποκαλύπτει τον επαρχιωτικό μιμητισμό της μεταμοντέρνας αντίληψης και των αποδομητικών αντιλήψεων που θάλλουν σε πολλά επιστημονικά και ακαδημαϊκά κέντρα της χώρας μας. Σε μια κριτική αποτίμηση της σχετικής συζήτησης για το έθνος και τον εθνικισμό, επί τη βάσει των απόψεων των Γκέλνερ, Άντερσον, Χομπσμπάουμ και Άντονι Σμιθ, καταδεικνύει πως η αποδομητική αντίληψη για το έθνος και η ταύτισή του με το έθνος-κράτος και τη βιομηχανική επανάσταση, ως «μία φαντασιακή κοινότητα», είναι πλέον εντελώς ξεπερασμένη επιστημονικά, μια και, μετά την καταλυτική κριτική του Άντονι Σμιθ και της σχολής των «εθνοσυμβολιστών», πλέον, θεωρείται δεδομένο, στην πλειοψηφία των κοινωνικών επιστημόνων, πως το σύγχρονο έθνος-κράτος: προέρχεται από τα «έθνη», δηλαδή από τη συλλογική μορφή της κοινότητας στις προ-νεωτερικές κοινωνίες, στις οποίες οι παραδόσεις ήσαν ακόμα ισχυρές, και διατηρείτο η συνοχή τους ως μιας συνειδητής κοινωνικής οντότητας, η οποία, κατά την διαδικασία του εκσυγχρονισμού της, προσέδωσε στο έθνος και τον εθνικισμό μεγάλο μέρος του πολιτισμού και ειδικότερα του «συναισθήματος» και των «αισθημάτων» της αρχαιότητας. Τόσο ξεπερασμένη είναι πλέον η θεωρία της «φαντασιακής κοινότητας», ώστε ο ίδιος ο Μπένεντικτ Άντερσον, ο οποίος τη διετύπωσε στο ομώνυμο βιβλίο του, στη δεύτερη έκδοση του έργου του, έντεκα χρόνια αργότερα, το 1991, παραδέχεται πως «η προσαρμογή των Φαντασιακών Κοινοτήτων στις απαιτήσεις αυτών των τεράστιων αλλαγών που έχουν συμβεί στον κόσμο και στα κείμενα είναι ένα έργο που υπερβαίνει τις σημερινές δυνατότητές μου», και παρηγορείται μόνο από το γεγονός ότι «η ιδιότυπη μέθοδος και οι προβληματισμοί των Φαντασιακών Κοινοτήτων… δεν έχουν ολοκληρωτικά ξεπεραστεί.». Ίσως μόνο στην Ελλάδα θα συναντήσουμε πλέον οπαδούς του Γκέλνερ και του Άντερσον… της πρώτης περιόδου! Επιβεβαιώνεται έτσι η άποψη πως πολλοί από τους «μοντερνιστές» μας είναι στην πραγματικότητα καθυστερημένοι επαρχιώτες, που εξακολουθούν να αναμασούν τα πανεπιστημιακά βιβλία των νεανικών τους χρόνων, στα ιδρύματα της Εσπερίας, ή, ακόμα χειρότερο, να θεωρούν τις καθυστερημένες μεταφράσεις των αντίστοιχων έργων στα ελληνικά ως το must της νεωτερικότητας και του νεωτερισμού. (Τωόντι, ο Γκέλνερ [Έθνη και εθνικισμός] θα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα το 1992 και ο Άντερσον το 1997, δηλαδή εικοσιπέντε χρόνια τουλάχιστον μετά την έκδοσή τους στα αγγλικά, όταν πλέον είχαν ήδη ξεπεραστεί στις χώρες τους!). Ο Δημήτρης Μαυρίδης, στο εξαιρετικό και πυκνό κείμενο του, «Η ανέγερση της Αγια-Σοφιάς και η συνέχεια του ελληνισμού», επιχειρεί να καταδείξει πως: Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός της Αγίας Σοφίας μας συνδέει [ ] με τον αρχαίο κόσμο και τις κλασσικές αντιλήψεις. Αυτό είναι εμφανές στην αίσθηση του μέτρου που αποπνέει όλο το οικοδόμημα και στην ανθρωποκεντρική αντίληψη που χαρακτηρίζει τον σχεδιασμό του. [ ] Πρόκειται για κορυφαία δημιουργία που αναδύεται αιφνιδίως. [ ] Δεν υπάρχουν αρχιτεκτονικά μνημεία που θα αποτελούσαν προϋποθέσεις για την εξελικτική προετοιμασία και πορεία προς την Αγία Σοφία. Ο Ερατοσθένης Καψωμένος, ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας, στη μελέτη «Η νεοελληνική κουλτούρα και το Μεσογειακό πολιτισμικό πρότυπο», επιχειρεί να διατυπώσει μια θεωρία του μεσογειακού χώρου και πολιτισμού με αφετηρία την έρευνά του για την ελληνική πολιτισμική παράδοση. Αναρωτιέται: «Μπορούμε να μιλούμε για ένα Μεσογειακό πολιτισμικό πρότυπο, που συνδέει με μια στενότερη συγγένεια τους λαούς της Νότιας Ευρώπης ή της Μεσογειακής λεκάνης γενικότερα; Και αν ναι, ποια είναι τα ιδιαίτερα γνωρίσματά του, που το διακρίνουν από το κυρίαρχο διεθνώς Δυτικό μοντέλο;» Η ελληνική πολιτισμική παράδοση υπερβαίνει το δυϊστικό πρότυπο προς την κατεύθυνση ενός ενιστικού μοντέλου. Η έρευνά του αναπτύσσεται στις ακόλουθες φάσεις: Η πρώτη καλύπτει τη δεκαετία του 1980 και επικεντρώνεται στη διερεύνηση των σχέσεων φύση vs πολιτισμός και άτομο vs κοινωνία ως τυπολογικών κριτηρίων για τη διάκριση των πολιτισμικών συστημάτων σε ευρύτερες πολιτισμικές ενότητες. [ ] Η δεύτερη φάση αντιστοιχεί περίπου στη δεκαετία του 1990, και συμπληρώνεται με μια σειρά νέα κριτήρια: κάλλος vs αγαθό, μυστικισμός vs ορθολογισμός, νόμιμο vs δίκαιο, αρχή της συνύπαρξης των αντιθέτων.[ ] Η τρίτη φάση αντιστοιχεί στη δεκαετία του 2000, όπου ανιχνεύονται, κατ’ αντιδιαστολή, τα τυπολογικά γνωρίσματα του αντίπαλου πολιτισμικού προτύπου, που είναι η κουλτούρα της παγκοσμιοποίησης και τα συμπτώματά της.
από το anti-ntp.blogspot.com
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)