google.com
«Η άνοιξη είναι κουρδική»
http://www.sigmalive.com/simerini/politics/
14/08/2012
Της Μικαέλλας Λοίζου
Γιατί η Άγκυρα καλλιεργεί την εντύπωση ότι οι Κούρδοι συνεργάζονται με τον Άσαντ - Ο Εκπρόσωπος του PYD στην Κύπρο εξηγεί στη «Σ» πώς η κάθε επιτυχία που έχει η αυτονομία των Κούρδων στη Συρία, δημιουργεί πρόβλημα στους σχεδιασμούς της Τουρκίας
ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ οι Κούρδοι οργανώνονται και προσφέρουν βοήθεια και σε πρόσφυγες
«Κανονικά, η Αραβική Άνοιξη έπρεπε να λέγεται Κουρδική Άνοιξη, διότι η κουρδική εξέγερση ξεκίνησε πολύ πιο πριν, από τις 12 Μαρτίου του 2004», αναφέρει σε συνέντευξή του στη «Σ» ο Σαλάχ Μπαϊράμ, εκπρόσωπος του Κόμματος Δημοκρατικής Ένωσης (PYD) της Συρίας στην Κύπρο και μέλος της Επιτροπής του PYD στην Ευρώπη. Αναλύοντας τις διάφορες διαστάσεις της σύγκρουσης στη Συρία, εξηγεί γιατί οι Κούρδοι στη Συρία είναι σύμμαχοι με τους υπόλοιπους αντικαθεστωτικούς, μέχρι το σημείο που ξεκινά η συζήτηση για περαιτέρω αυτονομία τους, ενώ τονίζει πως στόχος του δικού του κόμματος παραμένει μια συνομοσπονδία στη γειτονική χώρα. Κακίζει για άλλη μια φορά τη στάση της Άγκυρας, έναντι του κουρδικού ζητήματος, αναφέροντας πως αν η Τουρκία όντως επιθυμεί πολιτική λύση, τότε θα πρέπει να συζητήσει με τον Οτσαλάν και όχι να προτάσσει τα όπλα.
Οι τρεις συνιστώσες
href='http://www1.sigmalive.com/openx/www/delivery/ck.php?n=a12fcc35&cb=1207019830' target='_blank'>
http://www.sigmalive.com/simerini/politics/
14/08/2012
Της Μικαέλλας Λοίζου
Γιατί η Άγκυρα καλλιεργεί την εντύπωση ότι οι Κούρδοι συνεργάζονται με τον Άσαντ - Ο Εκπρόσωπος του PYD στην Κύπρο εξηγεί στη «Σ» πώς η κάθε επιτυχία που έχει η αυτονομία των Κούρδων στη Συρία, δημιουργεί πρόβλημα στους σχεδιασμούς της Τουρκίας
ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ οι Κούρδοι οργανώνονται και προσφέρουν βοήθεια και σε πρόσφυγες
«Κανονικά, η Αραβική Άνοιξη έπρεπε να λέγεται Κουρδική Άνοιξη, διότι η κουρδική εξέγερση ξεκίνησε πολύ πιο πριν, από τις 12 Μαρτίου του 2004», αναφέρει σε συνέντευξή του στη «Σ» ο Σαλάχ Μπαϊράμ, εκπρόσωπος του Κόμματος Δημοκρατικής Ένωσης (PYD) της Συρίας στην Κύπρο και μέλος της Επιτροπής του PYD στην Ευρώπη. Αναλύοντας τις διάφορες διαστάσεις της σύγκρουσης στη Συρία, εξηγεί γιατί οι Κούρδοι στη Συρία είναι σύμμαχοι με τους υπόλοιπους αντικαθεστωτικούς, μέχρι το σημείο που ξεκινά η συζήτηση για περαιτέρω αυτονομία τους, ενώ τονίζει πως στόχος του δικού του κόμματος παραμένει μια συνομοσπονδία στη γειτονική χώρα. Κακίζει για άλλη μια φορά τη στάση της Άγκυρας, έναντι του κουρδικού ζητήματος, αναφέροντας πως αν η Τουρκία όντως επιθυμεί πολιτική λύση, τότε θα πρέπει να συζητήσει με τον Οτσαλάν και όχι να προτάσσει τα όπλα.
Οι τρεις συνιστώσες
href='http://www1.sigmalive.com/openx/www/delivery/ck.php?n=a12fcc35&cb=1207019830' target='_blank'>
Η Αραβική Άνοιξη έχει τρεις συνιστώσες, εξηγεί ο κ. Μπαϊράμ. «Η μια είναι καθεστωτική, η οποία επιδιώκει να μη φύγει από την εξουσία, και να μη γίνουν αλλαγές. Η δεύτερη είναι ο λαός των χωρών αυτών που δεν ανέχεται πια τον παλιό τρόπο διακυβέρνησης και θέλει αλλαγή στο σύστημα του καθεστώτος. Η τρίτη είναι οι ευρωπαϊκές χώρες και οι ΗΠΑ, που θεωρούν ότι θα γίνουν αλλαγές, αλλά προσπαθούν να τις ελέγξουν».
Μέσα στην Αραβική Άνοιξη υπάρχουν, επίσης, διάφορες ιδεολογίες, επισημαίνει. Η πιο ακραία είναι οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, που είναι ακραίοι φονταμενταλιστές και κατάφεραν να επικρατήσουν στην Τυνησία, στη Λιβύη και στην Αίγυπτο, υποστηριζόμενοι, όπως τονίζει, από τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, που σχεδιάζουν και επιδιώκουν την ενδυνάμωση των Σουνιτών. Τα σχέδια των χωρών αυτών συμπίπτουν με τις επιδιώξεις της Τουρκίας, δηλαδή να μη δυναμώσουν οι Κούρδοι και να μην κατοχυρώσουν τα δικαιώματά τους, αναφέρει ο Σαλάχ Μπαϊράμ.
Στην ίδια πλευρά αλλά όχι σύμμαχοι
«Όποια από τις δυνάμεις που μάχονται τον Άσαντ καταφέρει να επικρατήσει στη Συρία, θα προωθήσει και τα σχέδιά της για όλη τη Μέση Ανατολή. Γι’ αυτόν τον λόγο οι ενέργειες πολλών χωρών συμπίπτουν προς κοινή κατεύθυνση, δηλαδή να μη γίνουν δημοκρατικές αλλαγές», επισημαίνει ο εκπρόσωπος του PYD. Για τους λόγους αυτούς δεν μπόρεσε να σχηματιστεί ένα κοινό μέτωπο των δυνάμεων που μάχονται τον Άσαντ, εξηγεί, επισημαίνοντας πως οι δυνάμεις αυτές είναι οι Κούρδοι της Συρίας, τα αριστερά κόμματα της Συρίας, οι ισλαμιστές, και ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός που αποτελείται από ομάδες διαφόρων ιδεολογιών. Από όλες τις δυνάμεις που μάχονται τον Άσαντ, καμιά δεν συμφωνεί στην παραχώρηση δικαιωμάτων στους Κούρδους, επιβεβαιώνει και ο κ. Μπαϊράμ από πλευράς του. «Για το λόγο αυτό, εμείς κάνουμε μεν προσπάθειες για κοινή δράση με τις άλλες δυνάμεις, αλλά αγωνιζόμαστε και μόνοι μας», τονίζει.
Συνομοσπονδιακή Συρία
Το Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης, σύμφωνα με τον Σαλάχ Μπαϊράμ, έχει επιρροή στα δύο τρίτα των Κούρδων της Συρίας. «Έχουμε πρόταση όχι μόνο για τους Κούρδους, αλλά και για όλες τις άλλες ομάδες (γλωσσικές, θρησκευτικές, κ.λπ) της Συρίας», αναφέρει. Προσθέτει ότι η πρόταση είναι η ειρηνική εγκαθίδρυση δημοκρατικής αυτονομίας για κάθε ομάδα, χωρίς ξένη επέμβαση. «Με βάση αυτό, ιδρύσαμε τη Βουλή του Δυτικού Κουρδιστάν.
Σκοπός μας δεν είναι η απόσχιση, αλλά να γίνει αποδεκτό ότι οι Κούρδοι είναι ο δεύτερος λαός της Συρίας, δεν είναι πρόσφυγες που ήρθαν από αλλού. Θέλουμε να ζήσουμε όλοι μαζί σε μια συνομοσπονδιακή Συρία, θρησκείες και λαοί, με τις διαφορές μας», τονίζει.
Ο ρόλος του Εθνικού Συμβουλίου των Κούρδων της Συρίας
Ακολούθως, ο κ. Μπαϊράμ αναλύει την οργανωτική δομή που ανέπτυξαν οι Κούρδοι. «Σχεδόν όλα τα κόμματα των Κούρδων της Συρίας έχουν ιδρύσει το Εθνικό Συμβούλιο των Κούρδων της Συρίας. Το Εθνικό Συμβούλιο των Κούρδων, μαζί με τη Βουλή του Δυτικού Κουρδιστάν, συμφώνησαν σε μια κοινή Ανώτατη Επιτροπή των Κούρδων της Συρίας, με δέκα μέλη. Η Ανώτατη Επιτροπή είναι ο μόνος εκπρόσωπος των Κούρδων της Συρίας και αποφασίζει για ό,τι τους αφορά. Έκανε επιτροπές για διάφορα θέματα (δήμοι, παιδεία, αστυνομία, δικαιοσύνη, θέματα καθημερινής ζωής, διατροφή, ηλεκτρισμός, καύσιμα), και προσπαθούν να επιστρέψει η ομαλότητα».
Πρόσφυγες από εμπόλεμες περιοχές της Συρίας έχουν καταφύγει και έγιναν δεκτοί στις κουρδικές περιοχές της Συρίας, ως ένδειξη καλής θέλησης των Κούρδων, επισημαίνει.
Η νεο-οθωμανική αντίληψη των Τούρκων και το Κουρδικό
ΑΝ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΛΥΣΗ Η ΑΓΚΥΡΑ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΒΡΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΟΤΣΑΛΑΝ
Η Τουρκία προσπαθεί να αυξήσει την επιρροή της, ιδίως στις αραβικές χώρες, προωθώντας μια νεο-οθωμανική αντίληψη. Επίσης, τραβά την προσοχή του τουρκικού λαού στις χώρες της Μέσης Ανατολής, προσπαθώντας να κρύψει τα δικά της προβλήματα κάτω από τη μελλοντική προοπτική μιας μεγάλης νεο-οθωμανικής Τουρκίας, αναφέρει ο εκπρόσωπος του PYD στην Κύπρο.
Η κουρδική πλευρά, επισημαίνει, προσπαθεί για μια λύση στο κουρδικό ζήτημα με πολιτικά μέσα. «Για 30 χρόνια, η Τουρκία δεν μπόρεσε να καταστείλει τον αγώνα των Κούρδων ανταρτών, και προσπάθησε να λύσει το κουρδικό ζήτημα με στρατιωτικά μέσα. Χρησιμοποίησε απαγορευμένα χημικά όπλα και με μια διεθνή συνωμοσία κατάφερε να απαγάγει τον πρόεδρο Οτσαλάν. Εδώ κι ένα χρόνο διέκοψε κάθε επίσκεψη μαζί του. Η Τουρκία νόμιζε πως με τις ενέργειες αυτές θα σταματούσε τους αντάρτες. Παρ’ όλα αυτά, αυτές τις ημέρες οι αντάρτες κατάφεραν να ελέγχουν μια μεγάλη περιοχή του βορείου Κουρδιστάν, στο Σεμζινάν του Χακαρί, μέσα στα τουρκικά σύνορα», εξηγεί.
Χωρίς την υποστήριξη του ΝΑΤΟ η Τουρκία δεν θα άντεχε τον αγώνα των ανταρτών για περισσότερο από έξι μήνες, εκτιμά ο κ. Μπαϊράμ. «Μέσω του Μπαρζανί, ο Ερντογάν έστειλε πριν από λίγες ημέρες πρόταση για εκεχειρία και έναρξη συνομιλιών. Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία πρότεινε συνομιλίες, ποτέ όμως δεν φάνηκε να έχει σοβαρές προθέσεις. Αν η Τουρκία θέλει πράγματι να αρχίσουν συνομιλίες, πρέπει να πάει στον εκπρόσωπο του κουρδικού λαού, που είναι ο φυλακισμένος πρόεδρος Οτσαλάν», υπογραμμίζει.
Στις μάχες που γίνονται τις ημέρες αυτές, ο τουρκικός στρατός έχει μεγάλες απώλειες, τα μέσα ενημέρωσης όμως δεν τις δείχνουν, αναφέρει ο Σαλάχ Μπαϊράμ. Κάθε επιτυχία που έχει η αυτονομία των Κούρδων στη Συρία, δημιουργεί πρόβλημα στους σχεδιασμούς της Τουρκίας, σημειώνει. Κι αυτό γιατί η Τουρκία αυτοπαρουσιάζεται σαν η χώρα που φέρνει δημοκρατία στις άλλες μεσανατολικές χώρες, αλλά η κουρδική αυτονομία στη Συρία δείχνει καθαρά πως αυτό δεν ισχύει για τους Κούρδους στο βόρειο Κουρδιστάν, μέσα στο τουρκικό κράτος.
«Για τον λόγο αυτό, η Τουρκία προσπαθεί να παρουσιάσει τους Κούρδους στο δυτικό Κουρδιστάν, στη Συρία, σαν υποστηρικτές του Άσαντ. Από την άλλη, παρουσιάζει το κόμμα μας στη Συρία σαν οργάνωση του ΡΚΚ (Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν). Η οργάνωσή μας είναι μια αυτόνομη οργάνωση και αγωνίζεται για τα δικαιώματα των Κούρδων στη Συρία», καταλήγει.
Διασπασμένες παραμένουν οι τρεις κυριότερες δυνάμεις της αντιπολίτευσης
Εθνικό Συριακό Συμβούλιο
• Συνασπισμός επτά κομμάτων, που εναντιώνονται στον Μπασάρ αλ-Άσαντ.
• Διατηρούν πολύ καλές σχέσεις με τη διεθνή κοινότητα.
• Ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και τα περισσότερα μέλη του ζουν εκτός Συρίας.
• Στοχεύει σε μεταβατική κυβέρνηση, που θα επιληφθεί της δημοκρατικής μετάβασης, μέσω της διενέργειας εκλογών, σε διάστημα έξι μηνών.
Ελεύθερος Συριακός Στρατός
• Δημιουργήθηκε από λιποτάκτες ενόπλους πριν από ένα χρόνο.
• Αριθμεί μεταξύ 10.000-40.000 στρατιωτών, που έχουν εμπλακεί σε όλες τις μεγάλες μάχες.
• Χαίρει της πλήρους στήριξης των ΗΠΑ, αφού δημόσια ανακοινώθηκε ότι λαμβάνει μη στρατιωτική βοήθεια από την Ουάσιγκτον.
• Συνδέεται με τη CIA σε επίπεδο παροχής εξοπλισμού επικοινωνιών και ανταλλαγής πληροφοριών.
Επιτροπή Εθνικού Συντονισμού
• Συνασπισμός δεκατριών αριστερών πολιτικών δυνάμεων, τριών κουρδικών οργανώσεων και νεολαίας ακτιβιστών.
• Τάσσεται ενάντια στο ενδεχόμενο ξένης στρατιωτικής παρέμβασης στη Συρία.
• Θεωρεί ότι των συνομιλιών θα πρέπει να πρέπει να προηγηθεί απόσυρση όλων των στρατιωτικών δυνάμεων.
• Πιστεύει ότι η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να επιβάλει οικονομικής φύσεως κυρώσεις στον Άσαντ.
Πρόσφατες αποσκιρτήσεις από το συριακό καθεστώς
6 Αυγ.: Ο Πρωθυπουργός Ριάντ Φαρίντ Χιτζάπ αποσκίρτησε και μετέβη στην Ιορδανία με την οικογένειά του. Εντάχθηκε στο αντιπολιτευόμενο Εθνικό Συριακό Συμβούλιο.
4 Αυγ.: Ο στρατηγός Μουχάμεντ Φαρίς, ο πρώτος Σύρος στο διάστημα, κατέφυγε στην Τουρκία.
30 Ιουλ.: Ο Μοχάμαντ Χουσάμ Χαφέζ, πρόξενος στην Αρμενία, περνά στην πλευρά της αντιπολίτευσης.
30 Ιουλ.: Ο υψηλόβαθμος διπλωμάτης στο Λονδίνο Χαλίτ αλ-Αγιούμπι αυτομολεί.
30 Ιουλ.: Ο αναπληρωτής αρχηγός της Αστυνομίας στη Λατάκια αποσκίρτησε καταφεύγοντας στην Τουρκία, ανεβάζοντας τον αριθμό των ενστόλων που αποσκίρτησαν στους 20.
28 Ιουλ.: Εντάσσεται στις τάξεις του Ελεύθερου Συριακού Στρατού ο Φαρούκ Ταχά, πρέσβης στη Λευκορωσία.
26 Ιουλ.: Βουλευτής του Χαλεπίου και πιστός ακόλουθος του Άσαντ, ο Ικλάς αλ-Μπαντούι φεύγει για την Τουρκία με την οικογένειά του.
26 Ιουλ.: Ο Μοχάμαντ Ταχσέν Φακίρ, αμυντικός ακόλουθος της Συρίας στο Ομάν, παραιτείται, κατηγορώντας το καθεστώς για σφαγές.
24-25 Ιουλ.: Η Σύρια επιτετραμμένη στη Λευκωσία, Λαμία αλ-Χαρίρι και ο σύζυγός της Αμντελατίφ αλ-Ντάμπα, πρέσβης στα ΗΑΕ, αυτομολούν στο Κατάρ.
16 Ιουλ.: Ο υποστράτηγος Αντνάν Σιλού, πρώην επικεφαλής του προγράμματος χημικών όπλων της Συρίας, εντάσσεται στις τάξεις του Ελεύθερου Συριακού Στρατού.
11 Ιουλ.: Διαφεύγει στο Κατάρ ο πρέσβης στο Ιράκ Νουάφ Φάρες.
Αρχές Ιουλίου: Ο Μανάφ Τλας ,Ταξίαρχος του Συριακού Στρατού, αυτομολεί στη Γαλλία. Ο Τλας, που έχαιρε της εμπιστοσύνης του Άσαντ, θεωρείται πιθανός μεταβατικός ηγέτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου