Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

Ο Γιώργος Παπανδρέου θα φύγει από την Ελλάδα

Ο Γιώργος Παπανδρέου θα φύγει απ’ την Ελλάδα
Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

Το καλύτερο μάθημα ζωής, που έχω διδαχθεί, προέρχεται από τον πατέρα μου. Έλεγε με την χαρακτηριστική κυπριακή προφορά του πως «όταν ο άλλος είναι κάτω στη γη, εσύ δεν τον πατάς, αλλά του δίνεις ένα ποτήρι νερό»… Είναι μία συμβουλή που τηρώ και στη ζωή μου και στην καριέρα μου και λυπάμαι όταν βλέπω να «ποδοπατούν» ανθρώπους- ακόμα και όταν έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά.

Μία τέτοια περίπτωση ανθρώπου είναι ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος αποχωρεί από την πολιτική απαξιωμένος, αποτυχημένος, δυστυχής, σέρνοντας τα πόδια του και παρακαλώντας να του επιτρέψουν να παραμείνει στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ για να μπορεί να διεκδικήσει ξανά την προεδρία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, μόνο και μόνο για να βρίσκεται στο προσκήνιο. Γνωρίζοντας αυτό το πρόβλημά του, και επειδή ο κ. Παπανδρέου «είναι για λύπηση» – όπως λέμε, σε τέτοιες περιπτώσεις, στην Κύπρο- οι σύντροφοί του έπρεπε να αποδεχθούν την παράκλησή του. Διαφορετικά, θα είναι συνυπεύθυνοι εάν συμβεί κάτι άσχημο στην πορεία.

Κονταροκτυπήθηκα μαζί του όχι τώρα που δύει η πολιτική του καριέρα, αλλά όταν ήταν παντοδύναμος υπουργός Εξωτερικών, αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός της Ελλάδας. Και το πρόβλημα δεν ξεκίνησε από την παθιασμένη και αδικαιολόγητη υποστήριξή του στο φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν, αλλά χρόνια πριν, την εποχή του σκανδάλου Κοσκωτά, όταν είχα συνειδητοποιήσει ότι «είναι ένας πολίτης του κόσμου», που έτυχε να είναι γιός του Ανδρέα Παπανδρέου, με τον οποίο, όμως, ελάχιστη σχέση είχε. Και δεν αναφέρομαι μόνο στα θέματα πολιτικής, όπου ο πατέρας από τον πρωτότοκό του, είχαν απόσταση στις θέσεις τους από τη γη μέχρι τον Άρη. Αναφορικά με το σκάνδαλο Κοσκωτά, καταθέτω σήμερα, γνωρίζοντας τις συνέπειες του νόμου, πως κακώς κάθισε στο εδώλιο ο πατέρας…

Στη συνέχεια με επηρέασε αρνητικά η στενή σχέση που ανέπτυξε με την αμερικανική γραφειοκρατία. Σε βαθμό που ένοιωθα πως ταυτιζόταν περισσότερο με την πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών παρά με τις θέσεις των κυβερνήσεων που υπηρετούσε. Θυμάμαι, μάλιστα, μία συνάντησή του με την Μαντλίν Ολμπράϊτ στο Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, όταν η «σιδηρά κυρία» της αμερικανικής διπλωματίας τον «καθοδηγούσε» ενώπιον των διαπιστευμένων δημοσιογράφων για τα θέματα της Γιουγκοσλαβίας. Αν και ως άνθρωπος αντιπαθούσα τον Μιλόσεβιτς, επειδή πίστευα πως κατέστρεφε τη χώρα και το λαό του, θύμωσα βλέποντας το απαράδεκτο θέαμα και το έγραψα για να ακολουθήσει σφοδρή διαμαρτυρία του αγαπητού Πάνου Μπεγλίτη, που τότε ήταν εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών.

Μπορώ να καταλογίσω πολλά στο Γιώργο Παπανδρέου και για την περίοδο πριν γίνει πρωθυπουργός, αλλά και όταν ανέλαβε τις τύχες της Ελλάδας και την έριξε στα βράχια της χρεωκοπίας. Δέχθηκα πολλές επιθέσεις από τους «Παπατζήδες» που έσπειρε στα κοινωνικά δίκτυα, αλλά και από τα μέλη του πολύ στενού περιβάλλοντός του, που με κατηγόρησαν ότι συνωμοτούσα με εκδότες και «διαπλεκόμενα συμφέροντα» εναντίον του. Με τον αδελφό του, τον Νίκο Παπανδρέου, είχα μία ενδιαφέρουσα αλληλογραφία, που παραμένει απόρρητη (κατόπιν επιθυμίας του) όπου είχε θέσει σοβαρά ζητήματα που αφορούν την ενέργεια, την οικονομία, το Κυπριακό και το ρατσιστικό σχέδιο Ανάν, και άλλα θέματα με τα οποία ασχολήθηκε ο κ. Παπανδρέου τα πέτρινα χρόνια της πρωθυπουργίας του. Δεν με εξέπληξε η απάντηση του Νίκου προς τον συνάδελφο Χρήστο Ράπτη και απόρησα που μερικοί «έπεσαν από τα σύννεφα». Ο αδελφός του πρώην πρωθυπουργού είναι ένας αυθόρμητος άνθρωπος, αλλά την ίδια στιγμή είναι και ένας θυμωμένος άνθρωπος. Πιστεύει ότι αδικείται ο Γιώργος Παπανδρέου, και γίνεται λύκος όταν ακούει και διαβάζει τα σκληρά κατηγορώ εναντίον του. Μιλώντας από τη δική μου εμπειρία, είμαι βέβαιος πως ο Νίκος δεν έχει πει την τελευταία του κουβέντα.

Στην πολιτική δεν πρέπει να λέμε ποτέ τη λέξη… ποτέ. Παρ’ όλα αυτά, είμαι βέβαιος πως ο Γιώργος Παπανδρέου -όπως και ο Κώστας Καραμανλής- όχι μόνο έκλεισε τον κύκλο του στην ελληνική πολιτική σκηνή, αλλά θα φύγει και από την Ελλάδα. Ο πρώην πρωθυπουργός δεν έπαψε ποτέ να είναι πολίτης του κόσμου και, τώρα, θα έχει την ευκαιρία να απελευθερωθεί και να δείξει τον πραγματικό του εαυτό.

Τα τελευταία δύο χρόνια δέχθηκα χωρίς καμία διαμαρτυρία την πολεμική των συνεργατών του που, δυστυχώς, ήταν εγκεκριμένη από τον ίδιο. Λάμβανα τα μηνύματα, αλλά δεν άλλαξα τον τρόπο με τον οποίο έκανα την εργασία μου. Σίγουρα δεν του χρωστώ τίποτα, αν και η πολεμική πιστεύω ότι με έκανε ακόμα πιο προσεκτικό και πιο ακριβή στο πολύ δύσκολο οικονομικό ρεπορτάζ. Αυτός είναι που χρωστά την εξήγηση. Και αυτή η εξήγηση-απολογία αφορά το κάλεσμά του προς τους Ελληνοκύπριους να αυτοκτονήσουν, αλλά και τη συζήτησή του με τον τότε Αμερικανό πρέσβη Τόμας Μίλερ, για το πώς θα επιβληθεί το φιλοτουρκικό σχέδιο. Και αυτή η εξήγηση θα είναι καλοδεχούμενη, όποτε αποφασίσει να την δώσει…

Είμαι βέβαιος πως θα λυτρωθεί…

Follow on twitter: @mignatiou
20 σχόλια στο “ Ο Γιώργος Παπανδρέου θα φύγει απ’ την Ελλάδα”
Ο/Η Κουτσιουκης Γιώργος λέει:
Ιανουαρίου 7, 2012 στις 5:15 μμ

Ο Γιώργος Παπανδρέου αποχωρεί από την πολιτική απαξιωμένος, αποτυχημένος, δυστυχής, σέρνοντας τα πόδια του και παρακαλώντας; Δηλαδή δεν είναι ένας πετυχημένος τέκτονας που θα του δώσουν κάποιο άλλο πόστο πιο κενρικό, σαν αυτό που έδωσαν στον ανιψιό του Καραμανλή, και θα τριπλασιάσει την ευτυχία του; Είναι ένας άνθρωπος που έγινε ό,τι έγινε επειδή ο ελληνικός κόσμος παρασύρεται απ’ το συναίσθημα και χάνει την λογική του, και έκανε ό,τι έκανε επειδή δεν διέθεται τα χρειαζούμενα προσόντα για την θέση που του εμπιστεύτηκε ο ελληνικός κόσμος; Αποκλείεται. Βαλτός ήτανε να κάνει αυτά που έκανε, κέρδισε τον Βενιζέλο και τις εκλογές με ποιός ξέρει τι σκοτεινά κόλπα και σπρωξίματα, και τώρα θα τον βάλουν σε κάποιο άλλο πόστο στο εξωτερικό, σαν κι αυτό που έβαλαν και τον ανιψιό του Καραμανλή.
Απάντηση
Ο/Η Stergios λέει:
Ιανουαρίου 7, 2012 στις 7:00 μμ

Το μεγάλο πρόβλημα νομίζω ότι είναι το,φεύγοντας τι αφήνει πίσω…Ας πάει όπου θέλει κι ας γίνει «πολίτης του κόσμου»..Όμως ποιού κόσμου? Αυτού που φτιάξαν οι όμοιοί του και ο οποίος μας …σαρώνει όλους,δίκαιους και άδικους.Ώρα καλή του λοιπόν …και στον αγύριστο,που λέει ο λαός, που πρόδωσε,εξαπάτησε και γέμισε δυστυχία και τεράστια προβλήματα..Δυστυχώς είμαι από αυτούς που δικαιώθηκαν στις εκτιμήσεις τους,όταν την 4.10.2009,ανέλαβε τις τύχες της Χώρας μας το…απερίγραπτο δίδυμο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ-ΠΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ. Eίχα χαρακτηρίσει τότε,με κίνδυνο να θεωρηθώ υβριστής,όσους ψήφισαν ΠΑΣΟΚ «πολιτικά κάφρους»,με την ένοια ότι η επιλογή τους,στερούνταν λογικής,εδραζόμενη η κρίση μου στο επαγγελματικό και πολιτικό παρελθόν των συγκεκριμένων προσώπων-βλέπε σχέδιο Ανάν,προυπηρεσία στο ΔΝΤ κλπ.Και ήλθαν τα έργα και οι ημέρες τους,να με δικαιώσουν απόλυτα,όμως θα ευχόμουν,να μην είχα επαληθευθεί.Και άν ο ΓΑΠ χρωστάει μιαν έξηγηση στον αδελφό Κυπριακό λαό…στους Έλληνες πόσες χρωστάει για τη δυστυχία που μας έφερε με τις ακατανόητες και αλλοπρόσαλλες πολιτικές του? Και καλά ο ΓΑΠ …ξεκουμπίστηκε,όμως ο ΠΑΠ γιατί παραμένει? ΄Τούχει μείνει υπόλοιπο για την ολοκλήρωση της καταστροφής μας?
Απάντηση
Ο/Η Αντώνης Μιχαηλίδης λέει:
Ιανουαρίου 7, 2012 στις 7:16 μμ

Άκρως αποκαλυπτικός ο Μιχάλης για κάποιους αφελείς και για τα δυσώδη τσιράκια της …δημοσιογραφίας.
Απάντηση
Ο/Η gmix λέει:
Ιανουαρίου 7, 2012 στις 7:33 μμ

Συμφωνώ με το μάθημα του πατέρα σας κ. Ιγνατίου. Αλλά είμαι βέβαιος ότι ο πατέρα σας θα εννοούσε απλούς καθημερινούς ανθρώπους και όχι πρώην » ηγέτες» οι οποίοι με την πολιτική τους οδήγησαν μια Χώρα στην απόλυτη καταστροφή. Όσο για την αναλγησία που δείχνουν οι πρώην σύντροφοι δεν εκπλήσσομαι . Ήταν αναμενόμενη αφού ο ίδιος τους επέλεξε .( Ένας από αυτούς όταν τα δακρυγόνα έπεφταν βροχή στο λιμάνι του Πειραιά που του σκούπιζε τα μάτια σήμερα έγινε μέγας πολέμιος του και προσέγγισε άλλο δελφίνο ο οποίος τον διόρισε πρόεδρο σε κρατικό οργανισμό) . Αλήθεια τι άσχημο φοβάστε ότι μπορεί να συμβεί στην πορεία στον κ. Παπανδρέου ; Να πάθει κατάθλιψη που έχουν πάθει σχεδόν οι μισοί Έλληνες ή να αυτοχειριαστεί όπως δυστυχώς μέσα στην απόγνωση τους κάνουν πολλοί συμπολίτες μας ; Δεν το βλέπω!
Υ.Γ. Σήμερα άκουσα πως ο κ. Παπανδρέου δεν θα επιμείνει στην πρότασή του για δυαρχία στο ΠΑΣΟΚ γιατί δεν θέλει να θέσει σε κίνδυνο τη υστεροφημία του. Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι και δη δημοσιογράφοι που πιστεύουν πως η πολιτική του πορεία του εξασφάλισε υστεροφημία η οποία κινδυνεύει από αυτό; ‘Έλεος !!
Απάντηση
Ο/Η SOTIE KLIARI λέει:
Ιανουαρίου 7, 2012 στις 7:40 μμ

Μιχαλη μου δεν ειναι ο μονος που πρεπει να απολογηθει για τη σταση του το 2004.Εδω στη ΚΥΠΡΟ αυτοι που θα μας παρεδιδαν απερισκεπτα (αραγε?) στις αγκαλες του βρεττανοτουρκικου μπλοκ οχι μονο δεν
απολογηθηκαν για τη επαισχυντη σταση τους, αλλα καποιοι απο αυτους χειριζονται τα κρισιμα θεματα
ενεργειεας (αν ειναι δυνατον!), και καποιοι θα εχουν το θρασος να τους εκλεξουμε και προεδρους.ΕΛΕΟΣ
Απάντηση
Ο/Η Απόστολος Κολοβός λέει:
Ιανουαρίου 7, 2012 στις 7:42 μμ

Κύριε Ιγνατίου Καλή Χρονιά.
Αυτή δεν είναι η μοίρα των πολιτικών του ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ; Να διαχειρίζονται μία κατάσταση ως άριστοι κομπάρσοι και κατόπιν να αναχωρούν για το εξωτερικό ως «πολίτες του κόσμου» όπου θα διάγουν το υπόλοιπο του βίου τους τρώγοντας τα έτοιμα και όσα αποκόμισαν από τη… διαχείριση, δίνοντας συνεντεύξεις σε «διεθνούς κύρους» περιοδικά, διαλέξεις σε Πανεπιστήμια, εμφανιζόμενοι σε γκαλά με «προσωπικότητες» υπό τη μουσική του Μπάρι Μανίλοου (Πλοίο της Αγάπης) και τέλος γράφοντας (όσοι μπορούν να γράψουν, γιατί οι περισσότεροι βάζουν ένα άλλο κορόιδο να τους γράψει) και κανένα βιβλίο του στιλ «Ποιος με ανάγκασε να φύγω» που θα γίνει και best seller.
Απάντηση
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου λέει:
Ιανουαρίου 7, 2012 στις 8:41 μμ

κ. Ιγνατίου, γράφετε:
«Αναφορικά με το σκάνδαλο Κοσκωτά, καταθέτω σήμερα, γνωρίζοντας τις συνέπειες του νόμου, πως κακώς κάθισε στο εδώλιο ο πατέρας…» Γράψτε επιτέλους τι ξέρετε! Κάνοντας αναφορά στις «συνέπειες του νόμου» νομίζει κανείς ότι θα κάνετε κάποια σπουδαία δήλωση, αλλά εις μάτην! Άρα δεν διατρέχετε κανένα κίνδυνο να υποστείτε «τις συνέπειες του νόμου.» Απλώς δίνετε «ένα ποτήρι νερό» στον ΓΑΠ.
Απάντηση
Ο/Η sax λέει:
Ιανουαρίου 7, 2012 στις 8:44 μμ

Μιχαλη εσεις σταθηκατε τυχεροι ειχατε ενανΤασο Παπαδοπουλο να ορθωσει το αναστημα του και τον ξαποστειλε, εδω ολοκληρη ελλαδα να μην βρεθει κανεις ουτε ενας;;
Θα μου πεις εδω ακομη και τωρα τον προσκυνουν καποιοι …σε τι κοσμο,σε τι χωρα ζουμε ρε παιδια…
Απάντηση
Ο/Η Ένας Σαλονικιός εν Αθήναις λέει:
Ιανουαρίου 8, 2012 στις 10:36 πμ

…στη χώρα όπου βασιλεύουν ΟΙ ΑΝΙΚΑΝΟΙ, ΟΙ ΚΟΜΠΛΕΞΙΚΟΙ, ΟΙ «ΛΙΓΟΙ». Γι αυτό και έχουμε να δούμε προσωπικότητες του τύπου Θεοδωράκης, Ελύτης από την εποχή του ’60… Χρύσπα έχουμε και Καρρά και πάλι πολύ μάς είναι, με τούς γελοίους που κάθε φορά βάζουμε στη Βουλή.
Απάντηση
Ο/Η Bama λέει:
Ιανουαρίου 7, 2012 στις 8:52 μμ

Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ο επικεφαλής μιας δρακας ανθρώπων που διέλυσε της χώρα και έκανε φτωχούς σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού της. Χρησιμοποιησε υφιστάμενα προβλήματα για περάσει την ατζέντα του η οποία καμία σχέση δεν είχε ούτε με αυτά που έλεγε ούτε με το κομμα του οποίου ηγείται. Ξεπουλησε τη χώρα και τους Έλληνες.
Όχι δεν Θα φύγει στο εξωτερικό. Θα μείνει εδώ. Και η φυλακή είναι εξαιρετικά επιεικης τιμωρία για τους δοσιλογους και τους προδότες.
Απάντηση
Ο/Η Γιάννης Πολυδωράκης λέει:
Ιανουαρίου 7, 2012 στις 9:03 μμ

Γεννάται περίσκεψη! Αναθεωρούνται μια σειρά από εσφαλμένες παραδοχές,τοποθετήσεις,
απόψεις και συμπεράσματα.Αρκετά πράγματα μπαίνουν στη σωστή τους βάση.
Ένα μεγάλο μπράβο στον Μ.Ιγνατίου για την πολύτιμη αυτή ψηφίδα στην αποκατάσταση
πολλών κακώς κειμένων.
Απάντηση

(Aνάρτησα το άρθρο του Μιχάλη Ιγνατίου απο το www.aixmi.gr καθώς και όλα τα μέχρι τώρα σχόλια αναγνωστών. Τα σχόλια εκφράζουν τις διαφορετικές προσεγγισεις τους ως προς το ποιός είναι ο Γ. Α. Παπανδρέου, ως προς τον χαρακτήρα των σχέσεών του με τις ΗΠΑ και τις άλλες διεθνείς δυνάμεις και ως προς το ποιά ήταν τα κίνητρα των πολιτικών επιλογών του - Θ. Μ. )

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου