Ο ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΠΡΟΟΙΜΙΟ ΓΙΑ ΝΕΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ;

Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 24 Απριλίου 2013 με μεγάλη επιτυχία στο Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτών στην Αθήνα , σε μια κατάμεστη από πολίτες αίθουσα, η αναγγελθείσα εκδήλωση για την Κύπρο. (βλ. ανακοίνωση κατωτέρω)

 

Ο στραγγαλισμός της Κύπρου, προοίμιο για νέο σχέδιο Ανάν; (24-4-13)

Ο ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΠΡΟΟΙΜΙΟ ΓΙΑ ΝΕΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ;

Η Ευρωζώνη, υπό την καθοδήγηση της Γερμανίας, με τη συνενοχή της πλειοψηφίας των υπόλοιπων μελών της ευρωζώνης και την ηχηρή και ένοχη σιωπή της ελληνικής κυβέρνησης, αποφάσισε να καρατομήσει την κυπριακή οικονομία με πρωτοφανή μέτρα διάλυσης του τραπεζιτικού της συστήματος, και ρίξιμο στον οικονομικό καιάδα εκατοντάδων χιλιάδων Κυπρίων.

Οι ευθύνες της κυπριακής άρχουσας ελίτ, και των κυπριακών κυβερνήσεων (Χριστόφια, Αναστασιάδη) είναι προφανείς και αυταπόδεικτες. Και όπως έχουμε τονίσει πολλές φορές, η συντήρηση και αναπαραγωγή ενός οικονομικού μοντέλου στηριγμένου σε εξωτερικούς πόρους, παρ’ ότι αποτελεί εν πολλοίς συνέπεια της κατοχής, δεν είναι βιώσιμη. Επιπλέον καθιστά την Κύπρο ευάλωτη σε κάθε είδους πιέσεις και εκβιασμούς.

Αν σε όλα αυτά προστεθεί η άθλια οικονομική κατάσταση της Ελλάδας και η μεταβολή της σε αποικία χρέους, τότε η συγκυρία γίνεται ακόμα πιο τραγική και επικίνδυνη.

Ο οικονομικός στραγγαλισμός της Κύπρου όμως, δεν έγινε απλώς για οικονομικούς λόγους και όχι μόνο από τους Γερμανούς. Σε αυτήν συνέργησαν και οι Αμερικανοί (μέσω του ΔΝΤ) και οι Εγγλέζοι. Θεώρησαν την οικονομική κρίση ως ευκαιρία να καθυποτάξουν ολοκληρωτικά τον κυπριακό ελληνισμό, και να επαναφέρουν άμεσα μια νέα έκδοση του σχεδίου Ανάν, που εννέα χρόνια πριν, στις 24 Απριλίου του 2004, απέρριψε ο κυπριακός λαός υπό την ηγεσία του Τάσσου Παπαδόπουλου. Γι’ αυτό, και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ έσπευσε να θεωρήσει κατάλληλη τη στιγμή για την προώθηση εκ νέου «λύσης του Κυπριακού» σε συμφωνία με τον ενεδρεύοντα νεοθωμανισμό του Ερντογάν και του Νταβούντογλου.

Γι’ αυτό, ο ελληνισμός στην Ελλάδα και την Κύπρο, πρέπει να τεθεί άμεσα σε επιφυλακή και παράλληλα με την οικονομική και πολιτική αλληλεγγύη στους Κύπριους ενάντια στον στραγγαλισμό τους, να εμποδίσει την ανάπτυξη κάποιου νέου σχεδίου κατακρεούργησης και τουρκοποίησης της νήσου. Σ’ αυτά τα πλαίσια, η Συντονιστική Επιτροπή Υποστήριξης Αγώνα για Ελεύθερη Κύπρο (ΣΕΥΑΕΚ) καθώς και το Σωματείο «Συμπαράσταση Αγώνα Κύπρου» (ΣΑΚ), με την υποστήριξη της Ένωσης Κυπρίων Ελλάδος οργανώνουν κατά την ένατη επέτειο του ιστορικού όχι στο σχέδιο Ανάν, εκδήλωση συμπαράστασης και εγρήγορσης.

Δημοσιεύονται εδώ ο εναρκτήριος χαιρετισμός  του Δημήτρη Αλευρομάγειρου, στρατηγού ε. α., επιτίμου Γενικού Επιθεωρητού Στρατού, και η εισήγηση του Βουλευτή Αμμοχώστου Νίκου Κουτσού.

[Οι λοιπές εισηγήσεις θα δημοσιευτούν μόλις ληφθούν]

 

Αθήνα 24 Απριλίου 2013

“Σε καλώ να υπερασπιστείς, το δίκαιο, την αξιοπρέπεια και την Ιστορία σου»

Κυρίες και Κύριοι,

Με αυτά τα λόγια έκλεισε το διάγγελμα του στις 7 Απριλίου 2004 ο Μέγας Πολιτικός του Ελληνισμού Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσος Παπαδόπουλος, ο οποίος είχε αφουγκραστεί σωστά την επιθυμία του περήφανου  Κυπριακού Λαού και 9 χρόνια πριν, ακριβώς την 24^η Απριλίου 2004, σώθηκε η ακεραιότητα της , από την επίθεση με το άθλιο σχέδιο Ανάν,

Σήμερα 9 χρόνια μετά, μια άλλη- αλλά στην ίδια κατεύθυνση επίθεση εχει  εξαπολυθεί στην μεγαλόνησο σαν συνέχεια και ολοκλήρωση της επίθεσης που ήδη δέχεται η Ελλάς!

Τα Σωματεία μας, Συμπαράσταση Αγώνα Κύπρου [ΣΑΚ], το οποίο έχω την τιμή να εκπροσωπώ, που ιδρύθηκε το 1975 με μεγάλη προσφορά ιδία στα πρώτα μετά την εισβολή χρόνια σε ηθική αλλά και υλική συμπαράσταση κυρίως στους τομείς των εκτοπισθέντων και των εγκλωβισμένων, αλλά και με πρόσφατες δράσεις με κορυφαία εκείνη της αντίστασης στο σχέδιο Ανάν, καθώς και η Συντονιστική Επιτροπή Υποστήριξης Αγώνα  για Ελεύθερη Κύπρο[ΣΕΥΑΕΚ] που ιδρύθηκε το 2001 ο Πρόεδρος της οποίας Μανώλης Μηλιαράκης θα σας μιλήσει σε λίγο, έχουμε την χαρά να φιλοξενούμε σήμερα εδώ΄ δύο εξέχουσες αγωνιστικές προσωπικότητες της κυπριακής πολιτικής τους οποίους και ευχαριστούμε θερμά για την αποδοχή της πρόσκλησης, Τον Γιώργο Λιλληκα , Υπουργό Εξωτερικών του αείμνηστου Τασσου Παπαδόπουλου , ο οποίος στις πρόσφατες εκλογές, ως ανεξάρτητος υποψήφιος των Πολιτών κατόρθωσε για πρώτη φορά στην πολιτική Ιστορία της Κύπρου να σπάσει το κατεστημένο και να λάβει το πολύ καλό ποσοστό του 25% το οποίο το θεωρώ ισχυρή δύναμη  αγωνιστικής αντίστασης σε αυτή την κρίσιμη για την Κυπριακή  Δημοκρατία περίοδο  και ο Νίκος  Κουτσού,  ένας αγωνιστής της πράξης με τον οποίον , να μου επιτραπεί να σημειώσω ότι μας συνδέει και προσωπική φιλία από την εποχή που βρεθήκαμε σε κοινούς αγώνες για την Κύπρο και ο οποίος ως πρώτος ιδρυτής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών [ΚΥΚΕΜ] κατέχει όσον ολίγοι το  Κυπριακό πρόβλημα σε βάθος και είναι εκ των πρώτων που αντεταχθη  στην λεγομένη διζωνική, δικοινοτική  ομοσπονδία, θέση την όποιαν ασπάζεται και ο κ.Λιλληκας ο οποίος  ήταν ο και μόνος  εκ των υποψηφίων που  την  έθεσε επίσημα  στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές.

Ευχαριστούμε όλους για την τιμή που μας κάνετε και ήρθατε  και ευχαριστώ ιδιαίτερα το Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτών, για την παραχώρηση της αίθουσας, ο Πρόεδρος του οποίου Καθηγητής Πανεπιστημίου Δημήτρης Κουτρούμπας είναι και αγαπημένος μου συμμαθητής στο Ζ’ Γυμνάσιο Παγκρατίου.

Θα παρακαλέσω τον νέο-εκλεγέντα Πρόεδρο της Ενώσεως Κυπρίων Ελλάδας, που στηρίζουν την εκδήλωση, κ  Λεωνίδα Μαζοσταση για έναν χαιρετισμό.

Αθήνα 24 Απριλίου 2013,

[εναρκτήρια εισήγηση, Δ. Αλευρομαγειρου, στην εκδήλωση για την Κύπρο, Κέντρο Ρουμελιωτών]

 

24 Απριλίου 2013

Ομιλία Νίκου Κουτσού (Βουλευτή Εκλογικής Περιφέρειας Αμμοχώστου) για την εκδήλωση στην Αθήνα στις 24.4.2013

 

Καλησπέρα κυρίες και κύριοι και σας ευχαριστώ για την πρόσκληση.

Σήμερα γιορτάζουμε. Σήμερα γιορτάζουμε την επέτειο του Δημοψηφίσματος του 2004 και ευχαριστούμε τη Συντονιστική Επιτροπή Υποστήριξης Αγώνα για Ελεύθερη Κύπρου (Σ.Ε.Υ.Α.Ε.Κ) και το Σωματείο «Συμπαράστασης Αγώνα Κύπρου» (Σ.Α.Κ.) που όπως και τότε, παραμένουν μέχρι σήμερα στην πρώτη γραμμή του αγώνα για Ελευθερία.

Με το βροντερό και ιστορικό ΟΧΙ του 76% ο Κυπριακός ελληνισμός απέρριψε το Σχέδιο Ανάν και έδωσε εντολή στο Εθνικό Συμβούλιο να προχωρήσει με βάση αυτό το αποτέλεσμα. Δυστυχώς το Εθνικό Συμβούλιο δεν τόλμησε να κάνει το επόμενο βήμα και να ακολουθήσει τη λαϊκή εντολή και έτσι έμειναν τα πράγματα εκεί.

Αλλά το πώς φτάσαμε στο δημοψήφισμα και σε αυτό το αποτέλεσμα, πρέπει να το μελετήσουμε και να βγάλουμε συμπεράσματα. Διότι, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα και την χρήση του αυτού, οι κύκλοι που εφεύραν το σχέδιο Ανάν  δεν σταμάτησαν ούτε λεπτό να σκέφτονται πως είτε θα το επαναφέρουν είτε θα λύσουν το Κυπριακό πρόβλημα με άλλο σχέδιο παρόμοιου τύπου. Δηλαδή πώς θα καταστήσουν τον Κυπριακό ελληνισμό υποχείριο στα στρατηγικά σχέδια της Τουρκίας. Αυτή είναι η ουσία της παλιάς και νέας πολιτικής τους μετά το δημοψήφισμα.

Αξίζει να θυμηθούμε πως ο Τάσσος Παπαδόπουλος πριν φτάσουμε στο δημοψήφισμα με έγκυρες και έγκαιρες πράξεις ανέτρεψε στο Συμβούλιο Ασφαλείας τον αποκλειστικό χειρισμό των Βρετανο-Αμερικανών και κατάφερε να εισαγάγει και τα υπόλοιπα 3 μέλη ως παράγοντες επίλυσης του Κυπριακού προβλήματος. Δηλαδή έχουμε  επί Τάσσου Παπαδόπουλου τα  5 μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας να ασχολούνται με το Κυπριακό Πρόβλημα και να εξισορροπείται η παρεμβατική δύναμη που είχε η Βρεττανο-Αμερικανική πολιτική. Έτσι για πρώτη φορά στο Κυπριακό βλέπουμε τα 5 μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας να χρειάζεται να διατυπώσουν άποψη και να ενημερώνονται πλήρως για το τι συμβαίνει στο Κυπριακό.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργείται μια ομάδα κρατών που υπερασπίζοντας τα συμφέροντά τους, ταυτόχρονα υπερασπίζουν και τα συμφέροντα της Κύπρου. Έχοντας σαν βάση τα γεγονότα που συμβαίνουν στην Ανατολική Μεσόγειο, επιδιώκουν να εξυπηρετηθούν από την Κυπριακή Δημοκρατία. Ηγέτης αυτής της ομάδας είναι η Γαλλία, η οποία με πρόεδρο τον Νίκολα Σαρκοζί, απορρίπτει την πρόταση των Βρετανών να χρησιμοποιήσει τις Βρετανικές Βάσεις για να εξυπηρετηθούν και προτιμούν την βάση Ανδρέα Παπανδρέου  στην Κύπρο. Αυτό έστειλε ένα δυνατό μήνυμα τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, ότι δηλαδή ο Κυπριακός Ελληνισμός δεν απορρίπτει μόνο, αλλά βρίσκει και συμμάχους στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει.

Το τρίτο πεδίο στο οποίο ενήργησε ο Τάσσος Παπαδόπουλος είναι η ιδία η Τουρκία καθώς και οι διακοινοτικές συνομιλίες στην Κύπρο. Από την Τουρκία απαίτησε να δηλώσει καθαρά στον Γραμματέα του ΟΗΕ τι λύση επιδιώκει στο κυπριακό καθιστώντας καθαρό ότι ο ίδιος δεν θα δεχτεί λύση δύο κρατών και ότι δεν πρόκειται να συνεχιστεί ο διακοινοτικός διάλογος χωρίς στόχο και χωρίς να ξεκαθαρίσει η Τουρκία τι  λύση επιδιώκει στην Κύπρο. Στον διακοινοτικό διάλογο έχουμε

 

την περίφημη συμφωνία της 8^ης Ιουλίου, η οποία πολλές φορές αναφέρθηκε και αναφέρεται αλλά ποτέ δεν αναλύθηκε όσο έπρεπε τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό. Η συμφωνία αυτή έχει δύο φάσεις. Στην πρώτη φάση ουσιαστικά δεν περιέχετε τίποτα  καινούριο αλλά επανάληψη των όσων μέχρι εκείνη την στιγμή ίσχυαν για το Κυπριακό. Έτσι βλέπουμε στο πρώτο σημείο να επαναλαμβάνεται ότι είναι στόχος η δημιουργία μιας διζωνικής δικοινοτικής λύσης. Για να ακολουθήσει σε 2^η φάση η επιστολή Καμπάρι με συμφωνημένο περιεχόμενο που μιλά για εξεύρεση νέας βάσης επίλυσης του Κυπριακού.

Η αποδοχή αυτής της συμφωνίας σήμαινε  πως η Τουρκία για πρώτη φορά αποδεχόταν ότι η λύση της Διζωνικής δικοινοτικής δεν μπορούσε να επιτευχθεί και έπρεπε να αντικατασταθεί με κάποια άλλη, ούτως ώστε η ταχύτητα που ήθελε και θέλει η Τουρκία, τονίζω το θέλει, να κλείσει το Κυπριακό σε σχέση με την ορθότητα της λύσης. Δηλαδή μπήκε σαν επιλογή της ίδιας της Τουρκίας να επιλέξει  ή ταχύτητα ή ορθότητα της λύσης όπως ισχυρίστηκε και ισχυρίζεται. Η Τουρκία έξυπνα φερόμενη άφησε να παγώσουν τα πράγματα λίγο και άσκησε πίεση στην Τουρκοκυπριακή

 

πλευρά να μην δεχτεί την 8^η Ιουλίου παρόλο ότι την υπέγραψε, και έτσι έμεινε η συμφωνία στα χαρτιά χωρίς να εφαρμοστεί ποτέ παρά την επιμονή του Τάσσου Παπαδόπουλου και την αρνητική τοποθέτηση του συνέταιρου στην διακυβέρνηση δηλαδή το ΑΚΕΛ, το οποίο δεν το έβλεπε με καλό μάτι. Αυτό αποκαλύφθηκε 6 μήνες πριν την λήξη της θητείας του Τάσσου Παπαδόπουλου και την υποβολή υποψηφιότητας του Γ.Γ του ΑΚΕΛ, Δημήτρη Χριστόφια. 

Ακολουθεί 5ετή θητεία διακυβέρνησης του ΑΚΕΛ η οποία τσιμέντωσε την Διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία σαν λύση του κυπριακού και οι δύο πλευρές υπέγραψαν την συμφωνία της 23^ης Μαΐου που προνοεί λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Όλοι γνωρίζουμε πως και σήμερα το Κυπριακό είναι άλυτο παρά το γεγονός ότι στην εξουσία ήταν από μεν την Ελληνοκυπριακή πλευρά ο Δ. Χριστόφιας και από την Τουρκοκυπριακή δε ,ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ ο οποίος είναι ο γνωστός αριστερός πολιτικός από την πλευρά της Τουρκοκυπριακής κοινότητας. Για πρώτη φορά ολόκληρο το κυπριακό πρόβλημα το χειρίστηκε η αριστερά, και παρά την μη εφαρμογή της 8^ης Ιουλίου το κυπριακό  δεν προχώρησε αλλά μόνο η διαφοροποίηση επήλθε  με την εξεύρεση των

 

υδρογονανθράκων και τον καθορισμό της ΑΟΖ που έκανε ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Καθώς επίσης και με την αίτηση της Τουρκίας να γίνει πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης  και από τότε άρχισε να διαδραματίζει πιο ουσιαστικό ρόλο στην περιοχή μας και συγκεκριμένα τόσο έναντι της Ελλάδας όσο και της Κύπρου, την οποία συνεχίζει να μην αναγνωρίζει ως κράτος και να μην δέχεται να επεκταθεί η συμφωνία της τελωνειακής ένωσης Τουρκίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Κυπριακή Δημοκρατία.

Η Τουρκία επίσης δεν δέχεται να πετούν τα κυπριακά αεροπλάνα από τον εναέριο χώρο της αλλά ούτε πλοία της Κύπρου από τα δικά της λιμάνια. Επίσης  δεν δέχεται πλοία που έχουν καθοιονδήποτε τρόπο χρησιμοποιήσει τα κυπριακά λιμάνια.

Σήμερα βλέπουμε τους ίδιους κύκλους με τα ίδια επιχειρήματα να χρησιμοποιούν το μνημόνιο αντί του σχεδίου για να μας γονατίσουν και μετά να έρθουν να φέρουν την πολιτική πρόταση για λύση του Κυπριακού. Aυτά είναι το προπέτασμα καπνού για να ακολουθήσει η λύση του Κυπριακού με βάση ότι θέλουν οι ξένοι

 

 

και να μην ξεχνούμε ποτέ αγαπητοί φίλοι ότι η λύση που επιδιώκουν είναι η υπαγωγή του Κυπριακού Ελληνισμού στα συμφέροντα της Τουρκίας.

Εκείνο που μπορώ να διαβεβαιώσω τόσο τους παρόντες όσο και αυτούς που συμφωνούν με αυτή την ανάλυση, ότι όπως το 2004 αντιδράσαμε και καταφέραμε ο Κυπριακός Ελληνισμός να πει με συντριπτικό ποσοστό το « Όχι» το ίδιο θα κάνουμε και αυτή την φορά. Και θα τα ξανακάνουμε. Και θα τα ξανακάνουμε όσες φορές χρειαστεί. Ξανά και ξανά.

Ωστόσο, οτιδήποτε κάνει ο Κυπριακός Ελληνισμός δεν μπορεί να έχει επιτυχία εάν δεν του συμπαρασταθεί και ο Ελληνισμός της κυρίας Ελλάδος ο οποίος  πρέπει να είναι ενήμερος και έτοιμος για αυτό το οποίο θα ακολουθήσει.

Σας καλώ λοιπόν να ετοιμαστείτε για να δώσετε την βοήθεια που πρέπει και επιβάλλεται στον Κυπριακό Ελληνισμό για να αντιληφθούν όλοι ότι με τίποτε άλλο δεν συμβιβαζόμαστε και τίποτα άλλο δεν ζητούμε παρά την ελευθερία και τον σεβασμό της ύπαρξης μας στον τόπο που οι πρόγονοι μας έζησαν και μεγαλούργησαν.