ΓΛΕΖΟΣ – ΔΙΑΔΩΣΤΕ: Μποϊκοτάζ στα ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ προϊόντα από τις 23 Δεκεμβρίου
«Δεδομένου ότι η Γερμανία δεν διαπραγματεύεται καν την καταβολή των χρωστούμενων οφειλών στην Ελλάδα, καλούμε σε μποϊκοτάζ των γερμανικών προϊόντων αρχής γενομένης από τις 23 Δεκεμβρίου», δηλώνει στο tvxs.gr ο Μανώλης Γλέζος, με την ιδιότητά του ως επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.
Ο κ. Γλέζος τονίζει ότι το Συμβούλιο έχει διαμηνύσει την πρόθεση για μποϊκοτάζ στα γερμανικά προϊόντα εδώ και περισσότερο από 2 μήνες, ωστόσο, η γερμανική πλευρά δεν έχει ανταποκριθεί σε σχέση με τις υποχρεώσεις της που αφορούν στην καταβολή των οφειλών στο ελληνικό Δημόσιο αλλά και στα θύματα του πολέμου.
«Εμείς δεν είμαστε σαν εκείνους, δεν τους πιάνουμε από το λαιμό», αναφέρει χαρακτηριστικά, απαντώντας στην άποψη ότι η πρωτοβουλία του μποϊκοτάζ θα έπρεπε να έχει αναληφθεί νωρίτερα.
Ο κ. Γλέζος διαπιστώνει μεγάλη απήχηση της ιδέας στην ελληνική κοινωνία και προτρέπει να διαδοθεί το μήνυμα για μποϊκοτάζ, ως απάντηση στην αδιαλλαξία της γερμανικής πλευράς γύρω από το θέμα των οφειλών και αποζημιώσεων.
Τα χρωστούμενα της Γερμανίας στην Ελλάδα αφορούν στους αρχαιολογικούς θησαυρούς οι οποίοι αποσπάστηκαν από τη χώρα (υπάρχει διαθέσιμος και σχετικός πίνακας με όλα τα στοιχεία), στα αναγκαστικά δάνεια (3,5 δις δολάρια αγοραστικής αξίας του 1938, άρα 54 δις ευρώ σήμερα χωρίς τους τόκους) και στις επανορθώσεις (7 δις 100 εκατ. δολάρια αγοραστικής αξίας του 1938, άρα 108 δις ευρώ σήμερα χωρίς τους τόκους.)
Αν υπολογίσει κανείς έναν τόκο της τάξης του 3% επί των οφειλών του γερμανικού προς το ελληνικό Δημόσιο, καταλήγει στο νούμερο του 1 τρις ευρώ.
«Οι οφειλές πρέπει να καταβληθούν όπως συνέβη με όλες τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, πλην της Ελλάδας», υπογραμμίζει ο κ. Γλέζος.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου, 23.50: Χαμός στο tsantiropage, στο facebook, με το κάλεσμα του Μανώλη Γλέζου. Δείτε μέσα σε τρεις ώρες, από το αρχικό ποστάρισμα, τα like και τα share που έχει το θέμα! Για μια ακόμη φορά, οι φίλοι και αναγνώστες του tsantiri.gr είναι οι καλύτεροι! Συνεχίζουμε όλοι δυναμικά τον αγώνα:
Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011
22 Δεκ 2011
Μποϊκοτάζ στα γερμανικά προϊόντα!
Γερμανία, γερμανικές αποζημιώσεις, εθνική αντίσταση, Ελλάδα, ελληνικές αρχαιότητ
Να μποϊκοτάρουν τα γερμανικά προϊόντα αποφάσισαν κατά την τελευταία συνεδρίασή τους τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών.
Η προσπάθεια αυτή χαρακτηρίζεται και από την Πανελλήνια Οργάνωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (ΠΟΑΕΑ), ως μία «εθνική εκστρατεία», στην οποία όλα τα μέλη και τα στελέχη της, αλλά και όλοι οι Έλληνες πρέπει να συμμετάσχουν.
Στην προσπάθεια αυτή οι Έλληνες θα πρέπει να αρνηθούν να αγοράζουν, προωθούν αλλά και να διαφημίζουν οποιοδήποτε γερμανικό πρϊόν.
«Ας υψώσουμε για ακόμα μία φορά τη σημαία της...
αντίστασης ενάντια στην ακατανόητη συμπεριφορά της γερμανικής κυβέρνησης και να την υποχρεώσουμε να καταβάλει τα οφειλόμενα στην Ελλάδα και στους Έλληνες», επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η ΠΟΑΕΑ.
Όπως ανέφερε στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ο πρόεδρος του Συμβουλίου, Μανώλης Γλέζος, από το Σεπτέμβριο του 2011, με απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου, είχε δοθεί τρίμηνη προθεσμία στη Γερμανική Κυβέρνηση να αρχίσει συζητήσεις με την Ελλάδα για το τεράστιο αυτό θέμα, άλλως από τις 23 Δεκέμβρη ξεκινά η εκστρατεία του μποϋκοτάζ.
«Αφού μέχρι τώρα η Γερμανική κυβέρνηση εκώφευσε, το Εθνικό Συμβούλιο υλοποιώντας την απόφασή του απευθύνει πρόταση προς τον Ελληνικό Λαό για έναρξη του μποϋκοτάζ», αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση.
Στην ανακοίνωση αυτή, διευκρινίζεται ότι η πρόταση αυτή δεν στρέφεται κατά του γερμανικού λαού, ο οποίος επίσης είναι θύμα των ναζιστικών θηριωδιών, αλλά κατά μιας ανάλγητης Κυβέρνησης, η οποία διαχρονικά περιφρονεί τις στοιχειώδεις ηθικές και οικονομικές υποχρεώσεις της προς τον ελληνικό λαό, αλλά και την παγκόσμια κοινότητα.
http://wwwaristofanis.blogspot.com/2011/12/blog-post_727.html
Μποϊκοτάζ στα γερμανικά προϊόντα!
Γερμανία, γερμανικές αποζημιώσεις, εθνική αντίσταση, Ελλάδα, ελληνικές αρχαιότητ
Να μποϊκοτάρουν τα γερμανικά προϊόντα αποφάσισαν κατά την τελευταία συνεδρίασή τους τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών.
Η προσπάθεια αυτή χαρακτηρίζεται και από την Πανελλήνια Οργάνωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (ΠΟΑΕΑ), ως μία «εθνική εκστρατεία», στην οποία όλα τα μέλη και τα στελέχη της, αλλά και όλοι οι Έλληνες πρέπει να συμμετάσχουν.
Στην προσπάθεια αυτή οι Έλληνες θα πρέπει να αρνηθούν να αγοράζουν, προωθούν αλλά και να διαφημίζουν οποιοδήποτε γερμανικό πρϊόν.
«Ας υψώσουμε για ακόμα μία φορά τη σημαία της...
αντίστασης ενάντια στην ακατανόητη συμπεριφορά της γερμανικής κυβέρνησης και να την υποχρεώσουμε να καταβάλει τα οφειλόμενα στην Ελλάδα και στους Έλληνες», επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η ΠΟΑΕΑ.
Όπως ανέφερε στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ο πρόεδρος του Συμβουλίου, Μανώλης Γλέζος, από το Σεπτέμβριο του 2011, με απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου, είχε δοθεί τρίμηνη προθεσμία στη Γερμανική Κυβέρνηση να αρχίσει συζητήσεις με την Ελλάδα για το τεράστιο αυτό θέμα, άλλως από τις 23 Δεκέμβρη ξεκινά η εκστρατεία του μποϋκοτάζ.
«Αφού μέχρι τώρα η Γερμανική κυβέρνηση εκώφευσε, το Εθνικό Συμβούλιο υλοποιώντας την απόφασή του απευθύνει πρόταση προς τον Ελληνικό Λαό για έναρξη του μποϋκοτάζ», αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση.
Στην ανακοίνωση αυτή, διευκρινίζεται ότι η πρόταση αυτή δεν στρέφεται κατά του γερμανικού λαού, ο οποίος επίσης είναι θύμα των ναζιστικών θηριωδιών, αλλά κατά μιας ανάλγητης Κυβέρνησης, η οποία διαχρονικά περιφρονεί τις στοιχειώδεις ηθικές και οικονομικές υποχρεώσεις της προς τον ελληνικό λαό, αλλά και την παγκόσμια κοινότητα.
http://wwwaristofanis.blogspot.com/2011/12/blog-post_727.html
Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011
ΚΟΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ Από δεκάδες προσωπικότητες στην Ευρώπη
Κυριακή, 18 Δεκεμβρίου 2011
ΚΟΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ Από δεκάδες προσωπικότητες στην ΕΥΡΩΠΗ
Δεκάδες προσωπικότητες από την Ελλάδα και πολλές χώρες της ΕΥΡΏΠΗΣ υπογράφουν κοινή ΕΚΚΛΗΣΗ για την Σωτηρία των λαών της ΕΥΡΩΠΗΣ.
Ανάμεσά τους ο Μίκης Θεοδωράκης ,ο Μανώλης Γλέζος, ο Αλέξης Τσίπρας , ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος , η Κάτια Γέρου , ο Θεοδόσης Πελεγρίνης κλπ.
η Έκκληση έχει ως εξής :
Εξήντα πέντε χρόνια μετά την ήττα του ναζισμού και του φασισμού, οι λαοί της Ευρώπης αντιμετωπίζουν σήμερα μια δραματική απειλή, όχι στρατιωτική αυτή τη φορά, αλλά οικονομική, κοινωνική και πολιτική.
Mια νέα «Αυτοκρατορία του Χρήματος» επιτίθεται εδώ και 18 μήνες, συστηματικά, στη μία ευρωπαϊκή χώρα μετά την άλλη, χωρίς να αντιμετωπίζει ουσιαστική αντίσταση.
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις όχι μόνο δεν οργανώνουν τη συλλογική άμυνα των ευρωπαϊκών εθνών απέναντι στις «αγορές», αλλά προσπαθούν να τις καθησυχάσουν, επιβάλλοντας πολιτικές «κατευνασμού», που θυμίζουν έντονα τον τρόπο που αντιμετώπισαν τον φασισμό, στη δεκαετία του 1930. Και οργανώνουν πολέμους χρέους μεταξύ των λαών της Ευρώπης, με την ίδια ελαφρότητα που οδηγήθηκαν από τη belle époque στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η επίθεση των «αγορών» άρχισε με έναν πόλεμο κατά της Ελλάδας, χώρας-μέλους της ΕΕ, της οποίας ο λαός έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην αντίσταση κατά της βαρβαρότητας και την απελευθέρωση της Ευρώπης κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αρχικά, ο πόλεμος αυτός ήταν επικοινωνιακός και θύμισε τις καμπάνιες εναντίον εχθρικών “χωρών-παριών”, όπως το Ιράκ ή η Γιουγκοσλαβία. Αυτή η καμπάνια παρουσίασε διεθνώς την Ελλάδα ως μια χώρα διεφθαρμένων τεμπέληδων, επιχειρώντας να αποδώσει στα «γουρούνια» της Ευρώπης και όχι στις διεθνείς τράπεζες την ευθύνη για την κρίση χρέους.
Σύντομα, η επίθεση αυτή εξελίχθηκε σε
χρηματοπιστωτική κρίση, που κατέληξε στην υπαγωγή της Ελλάδας σε καθεστώς περιορισμένης κυριαρχίας και την επέμβαση του ΔΝΤ στα εσωτερικά της ευρωζώνης.
Όταν πήραν αυτό που ήθελαν από την Ελλάδα, οι “αγορές” στράφηκαν εναντίον των υπολοίπων, μικρότερων ή μεγαλύτερων χωρών της ευρωπεριφέρειας. Παντού, η επιδίωξη είναι μία: η πλήρης κατοχύρωση των αξιώσεων των τραπεζών έναντι των κρατών, η κατεδάφιση του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους, θεμέλιου της ευρωπαϊκής δημοκρατίας και του ευρωπαϊκού πολιτισμού, η διάλυση των ευρωπαϊκών κρατών και η υποταγή όσων κρατικών δομών απομένουν στη νέα “Διεθνή του Χρήματος”.
H Eυρωπαϊκή Ένωση, που παρουσιάστηκε στους λαούς της ως μέσο για την συλλογική προκοπή και δημοκρατία τείνει να μετατραπεί σε μέσο κατάργησης της ευημερίας και της δημοκρατίας. Παρουσιάστηκε ως μέσο αντίστασης στην «παγκοσμιοποίηση», οι αγορές όμως τη θέλουν εργαλείο αυτής της «παγκοσμιοποίησης».
Παρουσιάστηκε στους Γερμανούς και τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς ως μέσο ειρηνικής αύξησης της ισχύος και της ευημερίας τους, ο τρόπος όμως με τον οποίο αφήνεται κάθε λαός έρμαιο των χρηματοπιστωτικών αγορών, καταστρέφει την εικόνα της Ευρώπης και καθιστά τις «αγορές» φορείς ενός νέου χρηματοπιστωτικού ολοκληρωτισμού, αφεντικά της Ευρώπης.
Κινδυνεύουμε να επαναλάβουμε, στην ήπειρό μας, το χρηματιστικό ισοδύναμο του Α’ και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, να διαλυθούμε μέσα στο χάος και την αποσύνθεση, προς μεγάλη χαρά μιας διεθνούς Αυτοκρατορίας του Χρήματος και των Όπλων, στο οικονομικό κέντρο της οποίας βρίσκεται η δύναμη των «Αγορών».
Οι λαοί της Ευρώπης και όλου του κόσμου αντιμετωπίζουν μια ιστορικά πρωτοφανή συγκέντρωση οικονομικής, αλλά επίσης πολιτικής και εκδοτικής ισχύος, του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, μιας χούφτας δηλαδή χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και οίκων αξιολόγησης και μιας πολιτικής και εκδοτικής τάξης εξαγορασμένης από αυτά, με κέντρα περισσότερο εκτός, παρά εντός Ευρώπης. Αυτές είναι οι «αγορές», που επιτίθενται σήμερα στο ένα ευρωπαϊκό κράτος μετά το άλλο, χρησιμοποιώντας τον μοχλό του χρέους για να κατεδαφίσουν το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος και τη δημοκρατία.
Η «Αυτοκρατορία του Χρήματος» επιβάλλει σήμερα τη γρήγορη, βίαιη, βάρβαρη μετατροπή μιας χώρας της ευρωζώνης, της Ελλάδας, σε χώρα του τρίτου κόσμου, με ένα πρόγραμμα δήθεν «σωτηρίας» της, στην πραγματικότητα “σωτηρίας” των τραπεζών που τη δάνεισαν. Στην Ελλάδα, η συμμαχία των τραπεζών και των πολιτικών ηγεσιών επέβαλε, δια της Ε.Ε., της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, ένα πρόγραμμα που ισοδυναμεί με “οικονομική-κοινωνική δολοφονία” της χώρας και της δημοκρατίας της, οργανώνει τη λεηλασία της πριν από τη χρεωκοπία στην οποία οδηγεί, θέλοντας να τη καταστήσει αποδιοπομπαίο τράγο για την παγκόσμια οικονομική κρίση και να την χρησιμοποιήσει για να «παραδειγματίσει» και να τρομοκρατήσει όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς.
Η πολιτική που ασκείται σήμερα στην Ελλάδα και επιχειρείται σταδιακά να γενικευθεί είναι η ίδια που εφαρμόστηκε στη Χιλή του Πινοτσέτ, στη Ρωσία του Γιέλτσιν ή στην Αργεντινή και θα έχει τα ίδια αποτελέσματα αν δεν διακοπεί άμεσα. Ως αποτέλεσμα ενός προγράμματος που υποτίθεται σκόπευε να τη βοηθήσει, η Ελλάδα είναι σήμερα στο χείλος της οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής. Χρησιμοποιείται ως πειραματόζωο, για να μελετηθούν οι λαϊκές αντιδράσεις στον κοινωνικό δαρβινισμό και να τρομοκρατηθεί όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση με αυτό που μπορεί να συμβεί σε ένα μέλος της.
Ίσως μάλιστα, οι αγορές σπρώχνουν και χρησιμοποιούν την ίδια την ηγεσία της Γερμανίας σε μια πράξη ουσιαστικής καταστροφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνιστά όμως πράξη ακραίας πολιτικής, ιστορικής τύφλωσης να νομίζουν οι κυρίαρχες δυνάμεις της ΕΕ και, πρώτη από όλες, η Γερμανία, ότι θα υπάρξει οποιοδήποτε σχέδιο ευρωπαϊκής ενοποίησης ή και απλής συνεργασίας, στα ερείπια ενός ή περισσοτέρων μελών της ευρωζώνης.
Η προγραμματιζόμενη κατεδάφιση των κυριότερων, παγκόσμιας σημασίας, πολιτικών και κοινωνικών επιτευγμάτων των ευρωπαϊκών λαών δεν μπορεί να θεμελιώσει καμιά Ευρωπαϊκή ‘Ένωση. Θα οδηγήσει στο χάος και την αποσύνθεση και θα ευνοήσει την ανάδειξη φασιστικών λύσεων στην ήπειρό μας.
Οι ιδιωτικές τράπεζες-γίγαντες της Wall Street υποχρέωσαν το 2008 τα κράτη και τις κρατικές τράπεζες να τις σώσουν από την κρίση που οι ίδιες προκάλεσαν, πληρώνοντας με τα λεφτά των φορολογουμένων το κόστος των τεράστιων απατών τους, όπως τα ενυπόθηκα δάνεια, αλλά και το κόστος της λειτουργίας ενός αρρύθμιστου καπιταλισμού-καζίνο, που επέβαλαν τα τελευταία είκοσι χρόνια. Μετέτρεψαν την δική τους κρίση σε κρίση δημόσιου χρέους.
Τώρα, χρησιμοποιούν την κρίση και το χρέος, που οι ίδιες δημιούργησαν, για να πάρουν από τα κράτη και από τους πολίτες τις λιγοστές εξουσίες που ακόμα διαθέτουν.
Αυτό είναι μονάχα το ένα μέρος της κρίσης χρέους. Το άλλο είναι, ότι το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, μαζί με τις πολιτικές δυνάμεις που το στηρίζουν παγκοσμίως, επέβαλε την ατζέντα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, η οποία οδηγεί αναπόφευκτα στη μεταφορά της παραγωγής εκτός Ευρώπης και την προς τα κάτω σύγκλιση των κοινωνικών και οικολογικών κεκτημένων της Ευρώπης με αυτά του Τρίτου Κόσμου. Για πολλά χρόνια έκρυψαν αυτή τη διαδικασία πίσω από δάνεια, όμως τώρα χρησιμοποιούν τα δάνεια για να την ολοκληρώσουν.
Η «Διεθνής του Χρήματος» που θέλει να καταργήσει κάθε έννοια κράτους στην Ευρώπη, απειλεί σήμερα την Ελλάδα με χρεωκοπία, αύριο την Ιταλία ή την Πορτογαλία, ενθαρρύνει την αντιπαράθεση του ενός ευρωπαϊκού λαού στον άλλο, θέτει την Ευρωπαϊκή Ένωση προ του διλήμματος είτε να μετατραπεί σε δικτατορία των αγορών, είτε να διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη. Επιδιώκει να γυρίσει την Ευρώπη, και όλο τον κόσμο μαζί της, σε μια κατάσταση σαν αυτή προ του 1945, αν όχι πριν από τη Γαλλική Επανάσταση και τον Διαφωτισμό.
Στα αρχαία χρόνια, η διαγραφή από τον Σόλωνα, των χρεών που κράταγαν τους φτωχούς δούλους των πλουσίων, η περίφημη μεταρρύθμιση της Σεισάχθειας, έβαλε τα θεμέλια για την γέννηση, στην Αρχαία Ελλάδα, των ιδεών της Δημοκρατίας, του Πολίτη, της Πολιτικής και της Ευρώπης, των θεμελίων του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου πολιτισμού.
Αγωνιζόμενοι εναντίον της τάξης του πλούτου, οι πολίτες της Αθήνας άνοιξαν τον δρόμο στο πολίτευμα του Περικλή και την πολιτική φιλοσοφία του Πρωταγόρα που διακήρυξε «Πάντων χρημάτων μέτρων άνθρωπος».
Σήμερα, η τάξη του πλούτου επιχειρεί να εκδικηθεί το πνεύμα του Ανθρώπου: «Πάντων ανθρώπων μέτρον αγορές» είναι το σύνθημα που πρόθυμα ασπάζονται οι πολιτικές μας ηγεσίες, συμμαχώντας με τον διάβολο του Χρήματος, όπως έκανε ο Φάουστ.
Μια χούφτα διεθνών τραπεζών, οίκων αξιολόγησης, επενδυτικών funds, μια παγκόσμια συγκέντρωση χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου χωρίς ιστορικό προηγούμενο, διεκδικεί την εξουσία στην Ευρώπη και τον κόσμο, διαλύει τη μεσαία τάξη και τη μισθωτή εργασία, ετοιμάζεται να καταργήσει τα κράτη και τη δημοκρατία μας, χρησιμοποιώντας το όπλο του χρέους για να υποδουλώσει τους λαούς της Ευρώπης, να βάλει στη θέση της όποιας, όσης Δημοκρατίας διαθέτουμε, τη Δικτατορία του Χρήματος και των Τραπεζών, την εξουσία μιας ολοκληρωτικής Αυτοκρατορίας της Παγκοσμιοποίησης, το πολιτικό κέντρο της οποίας βρίσκεται εκτός της ηπειρωτικής Ευρώπης, παρά την παρουσία πανίσχυρων ευρωπαϊκών τραπεζών στην καρδιά της Αυτοκρατορίας.
Άρχισαν από την Ελλάδα, που χρησιμοποιούν έκτοτε ως πειραματόζωο, για να προχωρήσουν στη συνέχεια στις άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας και, σταδιακά, του κέντρου. Η ελπίδα ορισμένων ευρωπαϊκών κρατών ότι θα γλυτώσουν τελικά, δεν αποδεικνύει παρά το ότι οι σημερινοί Ευρωπαίοι ηγέτες αντιμετωπίζουν την απειλή του νέου, “χρηματοπιστωτικού φασισμού”, όχι λιγότερο αψήφιστα από όσο αντιμετώπισαν στον μεσοπόλεμο την απειλή του Χίτλερ.
Και δεν πρέπει ασφαλώς να θεωρηθεί τυχαίο, ότι ένα μεγάλο μέρος των ΜΜΕ, ελεγχόμενο από τους τραπεζίτες, επέλεξε να επιτεθεί εναντίον της ευρωπαϊκής περιφέρειας, ονομάζοντας αυτές τις χώρες “γουρούνια” (PIGS) και στράφηκε σε μια περιφρονητική, σαδιστική, ρατσιστική καμπάνια, όχι μόνο εναντίον των Ελλήνων, αλλά και εναντίον της αρχαίας ελληνικής κληρονομιάς και του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Αυτή η επιλογή δείχνει τους βαθύτερους στόχους της ιδεολογίας και των αξιών του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, που προωθεί τον καπιταλισμό της καταστροφής.
Η προσπάθεια μερίδας των γερμανικών ΜΜΕ να χρησιμοποιήσει κατά τρόπο εξευτελιστικό σύμβολα όπως η Ακρόπολη ή η Αφροδίτη της Μήλου, μνημεία απέναντι στα οποία στάθηκαν προσοχή ακόμα και οι αξιωματικοί του Χίτλερ, δεν είναι παρά η έκφραση της βαθειάς περιφρόνησης των τραπεζιτών, που ελέγχουν αυτά τα ΜΜΕ, όχι τόσο ή μόνο προς τους Έλληνες, όσο κυρίως προς τις ιδέες της ελευθερίας και της δημοκρατίας που γεννήθηκαν στον τόπο τους.
Το χρηματοπιστωτικό τέρας παρήγαγαν τέσσερις δεκαετίες αποφορολόγησης του κεφαλαίου, κάθε είδους “απελευθέρωσης των αγορών”, γενικευμένης απορρύθμισης, κατάργησης οποιωνδήποτε φραγμών στην κυκλοφορία κεφαλαίων και εμπορευμάτων, διαρκούς επίθεσης στο κράτος, μαζικής εξαγοράς των πολιτικών κομμάτων και των ΜΜΕ, οικειοποίησης του παγκόσμιου πλεονάσματος από μια χούφτα τράπεζες-βαμπίρ της Wall Street. Τώρα, αυτό το τέρας, αληθινό “Κράτος πίσω από τα Κράτη”, αποκαλύπτεται διεκδικώντας την ολοκλήρωση του οικονομικού και πολιτικού “διαρκούς πραξικοπήματος” που διεξάγει εδώ και τέσσερις δεκαετίες.
Απέναντι σε αυτή την επίθεση, οι δυνάμεις της ευρωπαϊκής δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας μοιάζουν συμβιβασμένες, μετά από δεκαετίες “εισοδισμού” του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, τα πιο σημαντικά κέντρα του οποίου βρίσκονται εκτός Ευρώπης. Από την άλλη πλευρά, τα συνδικαλιστικά και τα κοινωνικά κινήματα δεν είναι ακόμη ικανά να αποτρέψουν αποφασιστικά αυτή την επίθεση, όπως επανειλημμένα έκαναν στο παρελθόν. Αυτή την κατάσταση επιδιώκει να εκμεταλλευθεί ο νέος χρηματοπιστωτικός ολοκληρωτισμός, για να επιβάλλει τετελεσμένες, μη αντιστρέψιμες καταστάσεις σε όλη την Ευρώπη.
Είναι επιτακτική η ανάγκη για τον άμεσο συντονισμό δράσης πάνω από τα σύνορα των ευρωπαϊκών κρατών, μεταξύ των ανθρώπων των τεχνών και των γραμμάτων, των διανοούμενων, των αυτόβουλων κινημάτων, των κοινωνικών δυνάμεων και προσωπικοτήτων που αντιλαμβάνονται τη σημασία του διακυβεύματος. Πρέπει να δημιουργήσουμε ένα ισχυρό μέτωπο αντίστασης στην επελαύνουσα “Ολοκληρωτική Αυτοκρατορία της Παγκοσμιοποίησης”, προτού είναι αργά.
Η Ευρώπη μπορεί να επιβιώσει μόνο αν προτάξει μια ενωμένη απάντηση ενάντια στις Αγορές, μια πρόκληση μεγαλύτερη από αυτή που αυτές της απευθύνουν, ένα καινούριο, πανευρωπαϊκό «New Deal».
- Πρέπει να σταματήσουμε άμεσα την επίθεση κατά της Ελλάδας και των άλλων χωρών της περιφέρειας της Ε.Ε. Πρέπει να διακοπεί άμεσα η ανεύθυνη και εγκληματική πολιτική λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων, που οδηγεί κατευθείαν σε μια κρίση βαθύτερη από αυτή του 1929.
- Πρέπει να αναδιαρθρωθεί ριζικά το δημόσιο χρέος όλης της Ευρωζώνης και ειδικά σε βάρος των ιδιωτικών τραπεζικών γιγάντων. Οι τράπεζες πρέπει να επανελεγχθούν και η χρηματοδότηση της ευρωπαϊκής οικονομίας να τεθεί υπό εθνικό και ευρωπαϊκό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο. Δεν είναι δυνατόν να κρατάνε τα οικονομικά κλειδιά της Ευρώπης τράπεζες όπως η Goldman Sachs, η JPMorgan, η UBS, η Deutsche Bank κ.α. Πρέπει να απαγορευθούν τα ανεξέλεγκτα χρηματοπιστωτικά παράγωγα, αιχμή του δόρατος του καταστροφικού χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού και να δημιουργηθεί πραγματική οικονομική και παραγωγική ανάπτυξη, αντί της κερδοσκοπικής κερδοφορίας.
- Η παρούσα αρχιτεκτονική, βασισμένη στους κανόνες του Μάαστριχτ και του ΠΟΕ, έχει εγκαθιδρύσει ένα μηχανισμό παραγωγής χρέους στην Ευρώπη. Χρειάζεται ριζική αλλαγή όλων των συνθηκών, η υπαγωγή της ΕΚΤ στον πολιτικό έλεγχο των ευρωπαϊκών λαών, ένας χρυσούς κανών για ένα μίνιμουμ κοινωνικών, φορολογικών, οικολογικών στάνταρτ στην Ευρώπη. Να επιτραπεί ο απ’ ευθείας δανεισμός χωρών από την ΕΚΤ. Χρειαζόμαστε επειγόντως αλλαγή υποδείγματος. Την επιστροφή στην τόνωση της ανάπτυξης μέσω της τόνωσης της ζήτησης, μέσω νέων ευρωπαϊκών προγραμμάτων επενδύσεων, μια νέα ρύθμιση, επαναφορολόγηση, επανέλεγχο της διεθνούς ροής κεφαλαίου και εμπορευμάτων. Μια νέα μορφή έξυπνου και λογικού προστατευτισμού, στο πλαίσιο μιας ανεξάρτητης Ευρώπης, πρωταγωνίστριας στον αγώνα για έναν πολυπολικό, δημοκρατικό, οικολογικό, κοινωνικό πλανήτη.
Απευθύνουμε έκκληση στις δυνάμεις και στα άτομα που συμμερίζονται αυτές τις ιδέες, να συμπτύξουμε το ταχύτερο δυνατό ένα ευρύ, πανευρωπαϊκό μέτωπο δράσης. Να εκπονήσουμε ένα μεταβατικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα, να συντονίσουμε την απαραίτητη όσο ποτέ διεθνή δράση μας, ώστε να κινητοποιήσουμε τις δυνάμεις του λαϊκού κινήματος, για να ανατρέψουμε τους σημερινούς συσχετισμούς δύναμης, τις σημερινές ιστορικά ανεύθυνες ηγεσίες των χωρών μας, για να σώσουμε τους λαούς μας και τις κοινωνίες μας. Να προστατέψουμε τη δημοκρατία πριν να είναι πολύ αργά για την Ευρώπη.
Αθήνα, Οκτώβριος 2011
Mίκης Θεοδωράκης
Αλέξης Τσίπρας
Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος
Γιάννης Μυλόπουλος
Θεοδόσης Πελεγρίνης
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς
Κώστας Δουζίνας
Κώστας Βεργόπουλος
Κυριάκος Κατζουράκης
Κάτια Γέρου
Γιάγκος Ανδρεάδης
Λουκάς Αξελός
Πέπη Ρηγοπούλου
Μανώλης Γλέζος
Την έκκληση συνυπογράφουν:
ΙΤΑΛΙΑ
Paolo Ferrero, Εθνικός Γραμματέας του Κόμματος Κομμουνιστικής Επανίδρυσης
ΙΣΠΑΝΙΑ
Jose Luis Centella, Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας
Willy Meyer, Ευρωβουλευτής της Ενωμένης Αριστεράς Ισπανίας
Maite Mola, Αντιπρόεδρος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, υπεύθυνη Διεθνών Σχέσεων του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας.
ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ
Eero Ojanen, συνθέτης, πιανίστας
Monna Kamu, τραγουδιστής
Niko Saarela, ηθοποιός
Juha-Pekka Väisänen, εννοιολογικός καλλιτέχνης, Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Φινλανδίας
Erkki Susi, Αρχισυντάκτης της εβδομαδιαίας εφημερίδας Tiedonantaja
ΓΑΛΛΙΑ
Pierre Laurent, Πρόεδρος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, Εθνικός Γραμματέας του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος
Jean-Luc Melenchon, Ευρωβουλευτής, Συμπρόεδρος του Κόμματος της Αριστεράς (Parti de Gauche), υποψήφιος του Μετώπου της Αριστεράς (Front de Gauche) στις γαλλικές Προεδρικές Εκλογές 2012.
Martine Billard, Συμπρόεδρος του Κόμματος της Αριστεράς (Parti de Gauche)
Francis Wurtz, τ. Ευρωβουλευτής, τ. Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς-Βορειοευρωπαϊκής Πράσινης Αριστεράς (GUE/NGL) στο Ευρωκοινοβούλιο
Samir Amin, Πρόεδρος του Παγκόσμιου Εναλλακτικού Φόρουμ
Gerard Filoche, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του Σοσιαλιστικού Κόμματος
Jean-Pierre Page, συνδικαλιστής, πρώην μέλος της ηγεσίας της CGT
Bernard Cassen, επίτιμος πρόεδρος της ATTAC Γαλλίας
Francois Morin, οικονομολόγος
ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΕΛΒΕΤΙΑ
Klaus Ernst, Συμπρόεδρος της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke), Βουλευτής στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Dr. Gesine Loetzsch, Συμπρόεδρος της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke), Βουλευτής στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Oskar Lafontaine, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Κοινοβούλιο του Ζααρ, τ. πρωθυπουργός του Κρατιδίου του Ζάαρ (1985-1998), πρώην Πρόεδρος του Σοιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας
Prof. Dr. Lothar Bisky, καθηγητής ΜΜΕ και πολιτισμού, Ευρωβουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke)
Dr. Gregor Gysi, Πρόδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Dr. Diether Dehm, τραγουδιστής, στιχουργός, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Wolfgang Gehrcke, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Sahra Wagenknecht, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Ulrich Maurer, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Stefan Liebich, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Renate Harcke, μέλος του Συμβουλίου της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke)
Prof. Dr. Wolfgang Methling, τ. Υπουργός περιβάλλοντος του Κρατιδίου Μακλεμβούργου-Δυτικής Πομερανίας (1998-2006)
Angelica Domröse, ηθοποιός, σκηνοθέτης στο θέατρο και την τηλεόραση
Heidrun Hegewald, ζωγράφος, συγγραφέας
Gina Pietsch, τραγουδίστρια, ηθοποιός
Renate Richter, ηθοποιός
Peter Sodann, ηθοποιός στο θέατρο και την τηλεόραση
Hilmar Thate, ηθοποιός στο θέατρο και την τηλεόραση
Hannes Wader, τραγουδιστής, στιχουργός
Konstantin Wecker, τραγουδιστής, στιχουργός
Prof. Dr. Manfred Wekwerth, σκηνοθέτης, συνεργάτης του Bertolt Brecht
Klaus Höpcke, δημοσιογράφος
Barbara und Winfried Junge, κινηματογραφιστές, βραβευμένοι για την ταινία “Die
Kinder von Golzow”/”The Golzow-Children”
Asteris Koutoulas, συγγραφέας
Takis Mitsidis, πολιτιστικός διευθυντής
Kostas Papanastasiou, αρχιτέκτονας, ηθοποιός, τραγουδιστής
Eckart Spoo, δημοσιογράφος, συντάκτης της πολιτικής-πολιτιστικής επιθεώρησης Ossietzky
Prof. Gunter Reisch, σκηνοθέτης
Dr. Beate Reisch, λογοτέχνης
Katja Ebstein, τραγουδίστρια, ηθοποιός
Prof. Dr. Heinrich Fink, θεολόγος, τ. Πρύτανης του πανεπιστημίου Humboldt του Βερολίνου
Daniela Dahn, συγγραφέας
Rolf Becker, ηθοποιός
EΛBETIA
Prof. Dr. Jean Ziegler, συγγραφέας, μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Συμβουλίου του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα
Την έκκληση υπογράφει επίσης ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας Εντουάρντο Γκαλεάνο
ΚΟΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ Από δεκάδες προσωπικότητες στην ΕΥΡΩΠΗ
Δεκάδες προσωπικότητες από την Ελλάδα και πολλές χώρες της ΕΥΡΏΠΗΣ υπογράφουν κοινή ΕΚΚΛΗΣΗ για την Σωτηρία των λαών της ΕΥΡΩΠΗΣ.
Ανάμεσά τους ο Μίκης Θεοδωράκης ,ο Μανώλης Γλέζος, ο Αλέξης Τσίπρας , ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος , η Κάτια Γέρου , ο Θεοδόσης Πελεγρίνης κλπ.
η Έκκληση έχει ως εξής :
Εξήντα πέντε χρόνια μετά την ήττα του ναζισμού και του φασισμού, οι λαοί της Ευρώπης αντιμετωπίζουν σήμερα μια δραματική απειλή, όχι στρατιωτική αυτή τη φορά, αλλά οικονομική, κοινωνική και πολιτική.
Mια νέα «Αυτοκρατορία του Χρήματος» επιτίθεται εδώ και 18 μήνες, συστηματικά, στη μία ευρωπαϊκή χώρα μετά την άλλη, χωρίς να αντιμετωπίζει ουσιαστική αντίσταση.
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις όχι μόνο δεν οργανώνουν τη συλλογική άμυνα των ευρωπαϊκών εθνών απέναντι στις «αγορές», αλλά προσπαθούν να τις καθησυχάσουν, επιβάλλοντας πολιτικές «κατευνασμού», που θυμίζουν έντονα τον τρόπο που αντιμετώπισαν τον φασισμό, στη δεκαετία του 1930. Και οργανώνουν πολέμους χρέους μεταξύ των λαών της Ευρώπης, με την ίδια ελαφρότητα που οδηγήθηκαν από τη belle époque στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η επίθεση των «αγορών» άρχισε με έναν πόλεμο κατά της Ελλάδας, χώρας-μέλους της ΕΕ, της οποίας ο λαός έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην αντίσταση κατά της βαρβαρότητας και την απελευθέρωση της Ευρώπης κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αρχικά, ο πόλεμος αυτός ήταν επικοινωνιακός και θύμισε τις καμπάνιες εναντίον εχθρικών “χωρών-παριών”, όπως το Ιράκ ή η Γιουγκοσλαβία. Αυτή η καμπάνια παρουσίασε διεθνώς την Ελλάδα ως μια χώρα διεφθαρμένων τεμπέληδων, επιχειρώντας να αποδώσει στα «γουρούνια» της Ευρώπης και όχι στις διεθνείς τράπεζες την ευθύνη για την κρίση χρέους.
Σύντομα, η επίθεση αυτή εξελίχθηκε σε
χρηματοπιστωτική κρίση, που κατέληξε στην υπαγωγή της Ελλάδας σε καθεστώς περιορισμένης κυριαρχίας και την επέμβαση του ΔΝΤ στα εσωτερικά της ευρωζώνης.
Όταν πήραν αυτό που ήθελαν από την Ελλάδα, οι “αγορές” στράφηκαν εναντίον των υπολοίπων, μικρότερων ή μεγαλύτερων χωρών της ευρωπεριφέρειας. Παντού, η επιδίωξη είναι μία: η πλήρης κατοχύρωση των αξιώσεων των τραπεζών έναντι των κρατών, η κατεδάφιση του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους, θεμέλιου της ευρωπαϊκής δημοκρατίας και του ευρωπαϊκού πολιτισμού, η διάλυση των ευρωπαϊκών κρατών και η υποταγή όσων κρατικών δομών απομένουν στη νέα “Διεθνή του Χρήματος”.
H Eυρωπαϊκή Ένωση, που παρουσιάστηκε στους λαούς της ως μέσο για την συλλογική προκοπή και δημοκρατία τείνει να μετατραπεί σε μέσο κατάργησης της ευημερίας και της δημοκρατίας. Παρουσιάστηκε ως μέσο αντίστασης στην «παγκοσμιοποίηση», οι αγορές όμως τη θέλουν εργαλείο αυτής της «παγκοσμιοποίησης».
Παρουσιάστηκε στους Γερμανούς και τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς ως μέσο ειρηνικής αύξησης της ισχύος και της ευημερίας τους, ο τρόπος όμως με τον οποίο αφήνεται κάθε λαός έρμαιο των χρηματοπιστωτικών αγορών, καταστρέφει την εικόνα της Ευρώπης και καθιστά τις «αγορές» φορείς ενός νέου χρηματοπιστωτικού ολοκληρωτισμού, αφεντικά της Ευρώπης.
Κινδυνεύουμε να επαναλάβουμε, στην ήπειρό μας, το χρηματιστικό ισοδύναμο του Α’ και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, να διαλυθούμε μέσα στο χάος και την αποσύνθεση, προς μεγάλη χαρά μιας διεθνούς Αυτοκρατορίας του Χρήματος και των Όπλων, στο οικονομικό κέντρο της οποίας βρίσκεται η δύναμη των «Αγορών».
Οι λαοί της Ευρώπης και όλου του κόσμου αντιμετωπίζουν μια ιστορικά πρωτοφανή συγκέντρωση οικονομικής, αλλά επίσης πολιτικής και εκδοτικής ισχύος, του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, μιας χούφτας δηλαδή χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και οίκων αξιολόγησης και μιας πολιτικής και εκδοτικής τάξης εξαγορασμένης από αυτά, με κέντρα περισσότερο εκτός, παρά εντός Ευρώπης. Αυτές είναι οι «αγορές», που επιτίθενται σήμερα στο ένα ευρωπαϊκό κράτος μετά το άλλο, χρησιμοποιώντας τον μοχλό του χρέους για να κατεδαφίσουν το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος και τη δημοκρατία.
Η «Αυτοκρατορία του Χρήματος» επιβάλλει σήμερα τη γρήγορη, βίαιη, βάρβαρη μετατροπή μιας χώρας της ευρωζώνης, της Ελλάδας, σε χώρα του τρίτου κόσμου, με ένα πρόγραμμα δήθεν «σωτηρίας» της, στην πραγματικότητα “σωτηρίας” των τραπεζών που τη δάνεισαν. Στην Ελλάδα, η συμμαχία των τραπεζών και των πολιτικών ηγεσιών επέβαλε, δια της Ε.Ε., της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, ένα πρόγραμμα που ισοδυναμεί με “οικονομική-κοινωνική δολοφονία” της χώρας και της δημοκρατίας της, οργανώνει τη λεηλασία της πριν από τη χρεωκοπία στην οποία οδηγεί, θέλοντας να τη καταστήσει αποδιοπομπαίο τράγο για την παγκόσμια οικονομική κρίση και να την χρησιμοποιήσει για να «παραδειγματίσει» και να τρομοκρατήσει όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς.
Η πολιτική που ασκείται σήμερα στην Ελλάδα και επιχειρείται σταδιακά να γενικευθεί είναι η ίδια που εφαρμόστηκε στη Χιλή του Πινοτσέτ, στη Ρωσία του Γιέλτσιν ή στην Αργεντινή και θα έχει τα ίδια αποτελέσματα αν δεν διακοπεί άμεσα. Ως αποτέλεσμα ενός προγράμματος που υποτίθεται σκόπευε να τη βοηθήσει, η Ελλάδα είναι σήμερα στο χείλος της οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής. Χρησιμοποιείται ως πειραματόζωο, για να μελετηθούν οι λαϊκές αντιδράσεις στον κοινωνικό δαρβινισμό και να τρομοκρατηθεί όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση με αυτό που μπορεί να συμβεί σε ένα μέλος της.
Ίσως μάλιστα, οι αγορές σπρώχνουν και χρησιμοποιούν την ίδια την ηγεσία της Γερμανίας σε μια πράξη ουσιαστικής καταστροφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνιστά όμως πράξη ακραίας πολιτικής, ιστορικής τύφλωσης να νομίζουν οι κυρίαρχες δυνάμεις της ΕΕ και, πρώτη από όλες, η Γερμανία, ότι θα υπάρξει οποιοδήποτε σχέδιο ευρωπαϊκής ενοποίησης ή και απλής συνεργασίας, στα ερείπια ενός ή περισσοτέρων μελών της ευρωζώνης.
Η προγραμματιζόμενη κατεδάφιση των κυριότερων, παγκόσμιας σημασίας, πολιτικών και κοινωνικών επιτευγμάτων των ευρωπαϊκών λαών δεν μπορεί να θεμελιώσει καμιά Ευρωπαϊκή ‘Ένωση. Θα οδηγήσει στο χάος και την αποσύνθεση και θα ευνοήσει την ανάδειξη φασιστικών λύσεων στην ήπειρό μας.
Οι ιδιωτικές τράπεζες-γίγαντες της Wall Street υποχρέωσαν το 2008 τα κράτη και τις κρατικές τράπεζες να τις σώσουν από την κρίση που οι ίδιες προκάλεσαν, πληρώνοντας με τα λεφτά των φορολογουμένων το κόστος των τεράστιων απατών τους, όπως τα ενυπόθηκα δάνεια, αλλά και το κόστος της λειτουργίας ενός αρρύθμιστου καπιταλισμού-καζίνο, που επέβαλαν τα τελευταία είκοσι χρόνια. Μετέτρεψαν την δική τους κρίση σε κρίση δημόσιου χρέους.
Τώρα, χρησιμοποιούν την κρίση και το χρέος, που οι ίδιες δημιούργησαν, για να πάρουν από τα κράτη και από τους πολίτες τις λιγοστές εξουσίες που ακόμα διαθέτουν.
Αυτό είναι μονάχα το ένα μέρος της κρίσης χρέους. Το άλλο είναι, ότι το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, μαζί με τις πολιτικές δυνάμεις που το στηρίζουν παγκοσμίως, επέβαλε την ατζέντα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, η οποία οδηγεί αναπόφευκτα στη μεταφορά της παραγωγής εκτός Ευρώπης και την προς τα κάτω σύγκλιση των κοινωνικών και οικολογικών κεκτημένων της Ευρώπης με αυτά του Τρίτου Κόσμου. Για πολλά χρόνια έκρυψαν αυτή τη διαδικασία πίσω από δάνεια, όμως τώρα χρησιμοποιούν τα δάνεια για να την ολοκληρώσουν.
Η «Διεθνής του Χρήματος» που θέλει να καταργήσει κάθε έννοια κράτους στην Ευρώπη, απειλεί σήμερα την Ελλάδα με χρεωκοπία, αύριο την Ιταλία ή την Πορτογαλία, ενθαρρύνει την αντιπαράθεση του ενός ευρωπαϊκού λαού στον άλλο, θέτει την Ευρωπαϊκή Ένωση προ του διλήμματος είτε να μετατραπεί σε δικτατορία των αγορών, είτε να διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη. Επιδιώκει να γυρίσει την Ευρώπη, και όλο τον κόσμο μαζί της, σε μια κατάσταση σαν αυτή προ του 1945, αν όχι πριν από τη Γαλλική Επανάσταση και τον Διαφωτισμό.
Στα αρχαία χρόνια, η διαγραφή από τον Σόλωνα, των χρεών που κράταγαν τους φτωχούς δούλους των πλουσίων, η περίφημη μεταρρύθμιση της Σεισάχθειας, έβαλε τα θεμέλια για την γέννηση, στην Αρχαία Ελλάδα, των ιδεών της Δημοκρατίας, του Πολίτη, της Πολιτικής και της Ευρώπης, των θεμελίων του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου πολιτισμού.
Αγωνιζόμενοι εναντίον της τάξης του πλούτου, οι πολίτες της Αθήνας άνοιξαν τον δρόμο στο πολίτευμα του Περικλή και την πολιτική φιλοσοφία του Πρωταγόρα που διακήρυξε «Πάντων χρημάτων μέτρων άνθρωπος».
Σήμερα, η τάξη του πλούτου επιχειρεί να εκδικηθεί το πνεύμα του Ανθρώπου: «Πάντων ανθρώπων μέτρον αγορές» είναι το σύνθημα που πρόθυμα ασπάζονται οι πολιτικές μας ηγεσίες, συμμαχώντας με τον διάβολο του Χρήματος, όπως έκανε ο Φάουστ.
Μια χούφτα διεθνών τραπεζών, οίκων αξιολόγησης, επενδυτικών funds, μια παγκόσμια συγκέντρωση χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου χωρίς ιστορικό προηγούμενο, διεκδικεί την εξουσία στην Ευρώπη και τον κόσμο, διαλύει τη μεσαία τάξη και τη μισθωτή εργασία, ετοιμάζεται να καταργήσει τα κράτη και τη δημοκρατία μας, χρησιμοποιώντας το όπλο του χρέους για να υποδουλώσει τους λαούς της Ευρώπης, να βάλει στη θέση της όποιας, όσης Δημοκρατίας διαθέτουμε, τη Δικτατορία του Χρήματος και των Τραπεζών, την εξουσία μιας ολοκληρωτικής Αυτοκρατορίας της Παγκοσμιοποίησης, το πολιτικό κέντρο της οποίας βρίσκεται εκτός της ηπειρωτικής Ευρώπης, παρά την παρουσία πανίσχυρων ευρωπαϊκών τραπεζών στην καρδιά της Αυτοκρατορίας.
Άρχισαν από την Ελλάδα, που χρησιμοποιούν έκτοτε ως πειραματόζωο, για να προχωρήσουν στη συνέχεια στις άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας και, σταδιακά, του κέντρου. Η ελπίδα ορισμένων ευρωπαϊκών κρατών ότι θα γλυτώσουν τελικά, δεν αποδεικνύει παρά το ότι οι σημερινοί Ευρωπαίοι ηγέτες αντιμετωπίζουν την απειλή του νέου, “χρηματοπιστωτικού φασισμού”, όχι λιγότερο αψήφιστα από όσο αντιμετώπισαν στον μεσοπόλεμο την απειλή του Χίτλερ.
Και δεν πρέπει ασφαλώς να θεωρηθεί τυχαίο, ότι ένα μεγάλο μέρος των ΜΜΕ, ελεγχόμενο από τους τραπεζίτες, επέλεξε να επιτεθεί εναντίον της ευρωπαϊκής περιφέρειας, ονομάζοντας αυτές τις χώρες “γουρούνια” (PIGS) και στράφηκε σε μια περιφρονητική, σαδιστική, ρατσιστική καμπάνια, όχι μόνο εναντίον των Ελλήνων, αλλά και εναντίον της αρχαίας ελληνικής κληρονομιάς και του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Αυτή η επιλογή δείχνει τους βαθύτερους στόχους της ιδεολογίας και των αξιών του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, που προωθεί τον καπιταλισμό της καταστροφής.
Η προσπάθεια μερίδας των γερμανικών ΜΜΕ να χρησιμοποιήσει κατά τρόπο εξευτελιστικό σύμβολα όπως η Ακρόπολη ή η Αφροδίτη της Μήλου, μνημεία απέναντι στα οποία στάθηκαν προσοχή ακόμα και οι αξιωματικοί του Χίτλερ, δεν είναι παρά η έκφραση της βαθειάς περιφρόνησης των τραπεζιτών, που ελέγχουν αυτά τα ΜΜΕ, όχι τόσο ή μόνο προς τους Έλληνες, όσο κυρίως προς τις ιδέες της ελευθερίας και της δημοκρατίας που γεννήθηκαν στον τόπο τους.
Το χρηματοπιστωτικό τέρας παρήγαγαν τέσσερις δεκαετίες αποφορολόγησης του κεφαλαίου, κάθε είδους “απελευθέρωσης των αγορών”, γενικευμένης απορρύθμισης, κατάργησης οποιωνδήποτε φραγμών στην κυκλοφορία κεφαλαίων και εμπορευμάτων, διαρκούς επίθεσης στο κράτος, μαζικής εξαγοράς των πολιτικών κομμάτων και των ΜΜΕ, οικειοποίησης του παγκόσμιου πλεονάσματος από μια χούφτα τράπεζες-βαμπίρ της Wall Street. Τώρα, αυτό το τέρας, αληθινό “Κράτος πίσω από τα Κράτη”, αποκαλύπτεται διεκδικώντας την ολοκλήρωση του οικονομικού και πολιτικού “διαρκούς πραξικοπήματος” που διεξάγει εδώ και τέσσερις δεκαετίες.
Απέναντι σε αυτή την επίθεση, οι δυνάμεις της ευρωπαϊκής δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας μοιάζουν συμβιβασμένες, μετά από δεκαετίες “εισοδισμού” του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, τα πιο σημαντικά κέντρα του οποίου βρίσκονται εκτός Ευρώπης. Από την άλλη πλευρά, τα συνδικαλιστικά και τα κοινωνικά κινήματα δεν είναι ακόμη ικανά να αποτρέψουν αποφασιστικά αυτή την επίθεση, όπως επανειλημμένα έκαναν στο παρελθόν. Αυτή την κατάσταση επιδιώκει να εκμεταλλευθεί ο νέος χρηματοπιστωτικός ολοκληρωτισμός, για να επιβάλλει τετελεσμένες, μη αντιστρέψιμες καταστάσεις σε όλη την Ευρώπη.
Είναι επιτακτική η ανάγκη για τον άμεσο συντονισμό δράσης πάνω από τα σύνορα των ευρωπαϊκών κρατών, μεταξύ των ανθρώπων των τεχνών και των γραμμάτων, των διανοούμενων, των αυτόβουλων κινημάτων, των κοινωνικών δυνάμεων και προσωπικοτήτων που αντιλαμβάνονται τη σημασία του διακυβεύματος. Πρέπει να δημιουργήσουμε ένα ισχυρό μέτωπο αντίστασης στην επελαύνουσα “Ολοκληρωτική Αυτοκρατορία της Παγκοσμιοποίησης”, προτού είναι αργά.
Η Ευρώπη μπορεί να επιβιώσει μόνο αν προτάξει μια ενωμένη απάντηση ενάντια στις Αγορές, μια πρόκληση μεγαλύτερη από αυτή που αυτές της απευθύνουν, ένα καινούριο, πανευρωπαϊκό «New Deal».
- Πρέπει να σταματήσουμε άμεσα την επίθεση κατά της Ελλάδας και των άλλων χωρών της περιφέρειας της Ε.Ε. Πρέπει να διακοπεί άμεσα η ανεύθυνη και εγκληματική πολιτική λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων, που οδηγεί κατευθείαν σε μια κρίση βαθύτερη από αυτή του 1929.
- Πρέπει να αναδιαρθρωθεί ριζικά το δημόσιο χρέος όλης της Ευρωζώνης και ειδικά σε βάρος των ιδιωτικών τραπεζικών γιγάντων. Οι τράπεζες πρέπει να επανελεγχθούν και η χρηματοδότηση της ευρωπαϊκής οικονομίας να τεθεί υπό εθνικό και ευρωπαϊκό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο. Δεν είναι δυνατόν να κρατάνε τα οικονομικά κλειδιά της Ευρώπης τράπεζες όπως η Goldman Sachs, η JPMorgan, η UBS, η Deutsche Bank κ.α. Πρέπει να απαγορευθούν τα ανεξέλεγκτα χρηματοπιστωτικά παράγωγα, αιχμή του δόρατος του καταστροφικού χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού και να δημιουργηθεί πραγματική οικονομική και παραγωγική ανάπτυξη, αντί της κερδοσκοπικής κερδοφορίας.
- Η παρούσα αρχιτεκτονική, βασισμένη στους κανόνες του Μάαστριχτ και του ΠΟΕ, έχει εγκαθιδρύσει ένα μηχανισμό παραγωγής χρέους στην Ευρώπη. Χρειάζεται ριζική αλλαγή όλων των συνθηκών, η υπαγωγή της ΕΚΤ στον πολιτικό έλεγχο των ευρωπαϊκών λαών, ένας χρυσούς κανών για ένα μίνιμουμ κοινωνικών, φορολογικών, οικολογικών στάνταρτ στην Ευρώπη. Να επιτραπεί ο απ’ ευθείας δανεισμός χωρών από την ΕΚΤ. Χρειαζόμαστε επειγόντως αλλαγή υποδείγματος. Την επιστροφή στην τόνωση της ανάπτυξης μέσω της τόνωσης της ζήτησης, μέσω νέων ευρωπαϊκών προγραμμάτων επενδύσεων, μια νέα ρύθμιση, επαναφορολόγηση, επανέλεγχο της διεθνούς ροής κεφαλαίου και εμπορευμάτων. Μια νέα μορφή έξυπνου και λογικού προστατευτισμού, στο πλαίσιο μιας ανεξάρτητης Ευρώπης, πρωταγωνίστριας στον αγώνα για έναν πολυπολικό, δημοκρατικό, οικολογικό, κοινωνικό πλανήτη.
Απευθύνουμε έκκληση στις δυνάμεις και στα άτομα που συμμερίζονται αυτές τις ιδέες, να συμπτύξουμε το ταχύτερο δυνατό ένα ευρύ, πανευρωπαϊκό μέτωπο δράσης. Να εκπονήσουμε ένα μεταβατικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα, να συντονίσουμε την απαραίτητη όσο ποτέ διεθνή δράση μας, ώστε να κινητοποιήσουμε τις δυνάμεις του λαϊκού κινήματος, για να ανατρέψουμε τους σημερινούς συσχετισμούς δύναμης, τις σημερινές ιστορικά ανεύθυνες ηγεσίες των χωρών μας, για να σώσουμε τους λαούς μας και τις κοινωνίες μας. Να προστατέψουμε τη δημοκρατία πριν να είναι πολύ αργά για την Ευρώπη.
Αθήνα, Οκτώβριος 2011
Mίκης Θεοδωράκης
Αλέξης Τσίπρας
Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος
Γιάννης Μυλόπουλος
Θεοδόσης Πελεγρίνης
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς
Κώστας Δουζίνας
Κώστας Βεργόπουλος
Κυριάκος Κατζουράκης
Κάτια Γέρου
Γιάγκος Ανδρεάδης
Λουκάς Αξελός
Πέπη Ρηγοπούλου
Μανώλης Γλέζος
Την έκκληση συνυπογράφουν:
ΙΤΑΛΙΑ
Paolo Ferrero, Εθνικός Γραμματέας του Κόμματος Κομμουνιστικής Επανίδρυσης
ΙΣΠΑΝΙΑ
Jose Luis Centella, Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας
Willy Meyer, Ευρωβουλευτής της Ενωμένης Αριστεράς Ισπανίας
Maite Mola, Αντιπρόεδρος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, υπεύθυνη Διεθνών Σχέσεων του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας.
ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ
Eero Ojanen, συνθέτης, πιανίστας
Monna Kamu, τραγουδιστής
Niko Saarela, ηθοποιός
Juha-Pekka Väisänen, εννοιολογικός καλλιτέχνης, Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Φινλανδίας
Erkki Susi, Αρχισυντάκτης της εβδομαδιαίας εφημερίδας Tiedonantaja
ΓΑΛΛΙΑ
Pierre Laurent, Πρόεδρος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, Εθνικός Γραμματέας του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος
Jean-Luc Melenchon, Ευρωβουλευτής, Συμπρόεδρος του Κόμματος της Αριστεράς (Parti de Gauche), υποψήφιος του Μετώπου της Αριστεράς (Front de Gauche) στις γαλλικές Προεδρικές Εκλογές 2012.
Martine Billard, Συμπρόεδρος του Κόμματος της Αριστεράς (Parti de Gauche)
Francis Wurtz, τ. Ευρωβουλευτής, τ. Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς-Βορειοευρωπαϊκής Πράσινης Αριστεράς (GUE/NGL) στο Ευρωκοινοβούλιο
Samir Amin, Πρόεδρος του Παγκόσμιου Εναλλακτικού Φόρουμ
Gerard Filoche, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του Σοσιαλιστικού Κόμματος
Jean-Pierre Page, συνδικαλιστής, πρώην μέλος της ηγεσίας της CGT
Bernard Cassen, επίτιμος πρόεδρος της ATTAC Γαλλίας
Francois Morin, οικονομολόγος
ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΕΛΒΕΤΙΑ
Klaus Ernst, Συμπρόεδρος της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke), Βουλευτής στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Dr. Gesine Loetzsch, Συμπρόεδρος της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke), Βουλευτής στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Oskar Lafontaine, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Κοινοβούλιο του Ζααρ, τ. πρωθυπουργός του Κρατιδίου του Ζάαρ (1985-1998), πρώην Πρόεδρος του Σοιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας
Prof. Dr. Lothar Bisky, καθηγητής ΜΜΕ και πολιτισμού, Ευρωβουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke)
Dr. Gregor Gysi, Πρόδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Dr. Diether Dehm, τραγουδιστής, στιχουργός, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Wolfgang Gehrcke, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Sahra Wagenknecht, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Ulrich Maurer, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Stefan Liebich, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Renate Harcke, μέλος του Συμβουλίου της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke)
Prof. Dr. Wolfgang Methling, τ. Υπουργός περιβάλλοντος του Κρατιδίου Μακλεμβούργου-Δυτικής Πομερανίας (1998-2006)
Angelica Domröse, ηθοποιός, σκηνοθέτης στο θέατρο και την τηλεόραση
Heidrun Hegewald, ζωγράφος, συγγραφέας
Gina Pietsch, τραγουδίστρια, ηθοποιός
Renate Richter, ηθοποιός
Peter Sodann, ηθοποιός στο θέατρο και την τηλεόραση
Hilmar Thate, ηθοποιός στο θέατρο και την τηλεόραση
Hannes Wader, τραγουδιστής, στιχουργός
Konstantin Wecker, τραγουδιστής, στιχουργός
Prof. Dr. Manfred Wekwerth, σκηνοθέτης, συνεργάτης του Bertolt Brecht
Klaus Höpcke, δημοσιογράφος
Barbara und Winfried Junge, κινηματογραφιστές, βραβευμένοι για την ταινία “Die
Kinder von Golzow”/”The Golzow-Children”
Asteris Koutoulas, συγγραφέας
Takis Mitsidis, πολιτιστικός διευθυντής
Kostas Papanastasiou, αρχιτέκτονας, ηθοποιός, τραγουδιστής
Eckart Spoo, δημοσιογράφος, συντάκτης της πολιτικής-πολιτιστικής επιθεώρησης Ossietzky
Prof. Gunter Reisch, σκηνοθέτης
Dr. Beate Reisch, λογοτέχνης
Katja Ebstein, τραγουδίστρια, ηθοποιός
Prof. Dr. Heinrich Fink, θεολόγος, τ. Πρύτανης του πανεπιστημίου Humboldt του Βερολίνου
Daniela Dahn, συγγραφέας
Rolf Becker, ηθοποιός
EΛBETIA
Prof. Dr. Jean Ziegler, συγγραφέας, μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Συμβουλίου του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα
Την έκκληση υπογράφει επίσης ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας Εντουάρντο Γκαλεάνο
Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011
Δελτίο Ηλεκτρονικής Ενημέρωσης από το www.ardin-rixi.gr
Δελτίο Ηλεκτρονικής Ενημέρωσης από το www.ardin-rixi.gr
Περιοδικό Άρδην perardin@gmail.com
14 Δεκ
Πολιτική
Το τέλος του παιχνιδιού; του Γιώργου Καραμπελιά, από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Ο κατάλογος με τους βουλευτές που ζητούν αναδρομικά εκατομμυρίων
Εθνικά
Σκόπια και στη μέση «πετιέται» η Τουρκία
Ραγδαία επιδείνωση της κυπριακής οικονομίας! της Δήμητρας Παπαλεοντίου από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Οικονομία
Το ‘μεγάλο παζάρι’ της Ευρώπης άρχισε να καταρρέει. της Ζέζας Ζήκου
Η συναίνεση του Βερολίνου, του Βασίλη Βιλιάρδου από την ιστοσελίδα www.casss.gr
Κοινωνία
Ψωροκώσταινα του Χρίστου Δάλκου από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Η ζωή στη Σάμο του Νίκου Ντάσιου από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Το «Αλληλέγγυον» – αλληλέγγυο εμπόριο
Πολιτισμός
52ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2011 της Όλγας Καίκας, από τη Ρήξη που κυκλοφορεί.
Θεατροκριτική: «Κατάσταση Πολιορκίας» του Κώστα Σαμάντη από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Κόσμος
Οι Γερμανοί τα πήραν όλα. του Γιώργου Δελαστίκ από το Σαββατιάτικο Έθνος
Τα ενεργειακά παιχνίδια της νεοθωμανικής Τουρκίας στα Βαλκάνια του Κωνσταντή Σεβρή από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
o κ. Γιόσκα Φίσερ και οι «χρυσοί Πράσινοι» του Ολιβιέ Σιράν από το Άρδην που κυκλοφορεί
Απόψεις
Ποιος απελευθερώθηκε το 1912; Γιάννη Ταχόπουλου από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Βιβλίο
Συνωστισμένες στο Ζάλογγο, κυκλοφορεί το νέο βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά
Παρουσίαση του βιβλίου: Το σχολείο είναι γυρισμένο ανάποδα, του Τάσου Χατζηαναστασίου
δείτε στη διαδικτυακή τηλεόραση του Άρδην (www.ardin-rixi.net)
Φράου Καγκέλα Τό τραγούδι τῆς καγκελαρίου Ἄγγελας Μέρκελ
42 μέρες απεργίας των εργατών της Χαλυβουργικής
Προδοτικό παραλήρημα του Καρατζαφέρη
Μπορείτε να αναζητήσετε όλα τα βιβλία των Εναλλακτικών Εκδόσεων στην ιστοσελίδα:
www.enalekdoseis.net/
Περιοδικό Άρδην perardin@gmail.com
14 Δεκ
Πολιτική
Το τέλος του παιχνιδιού; του Γιώργου Καραμπελιά, από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Ο κατάλογος με τους βουλευτές που ζητούν αναδρομικά εκατομμυρίων
Εθνικά
Σκόπια και στη μέση «πετιέται» η Τουρκία
Ραγδαία επιδείνωση της κυπριακής οικονομίας! της Δήμητρας Παπαλεοντίου από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Οικονομία
Το ‘μεγάλο παζάρι’ της Ευρώπης άρχισε να καταρρέει. της Ζέζας Ζήκου
Η συναίνεση του Βερολίνου, του Βασίλη Βιλιάρδου από την ιστοσελίδα www.casss.gr
Κοινωνία
Ψωροκώσταινα του Χρίστου Δάλκου από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Η ζωή στη Σάμο του Νίκου Ντάσιου από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Το «Αλληλέγγυον» – αλληλέγγυο εμπόριο
Πολιτισμός
52ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2011 της Όλγας Καίκας, από τη Ρήξη που κυκλοφορεί.
Θεατροκριτική: «Κατάσταση Πολιορκίας» του Κώστα Σαμάντη από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Κόσμος
Οι Γερμανοί τα πήραν όλα. του Γιώργου Δελαστίκ από το Σαββατιάτικο Έθνος
Τα ενεργειακά παιχνίδια της νεοθωμανικής Τουρκίας στα Βαλκάνια του Κωνσταντή Σεβρή από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
o κ. Γιόσκα Φίσερ και οι «χρυσοί Πράσινοι» του Ολιβιέ Σιράν από το Άρδην που κυκλοφορεί
Απόψεις
Ποιος απελευθερώθηκε το 1912; Γιάννη Ταχόπουλου από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Βιβλίο
Συνωστισμένες στο Ζάλογγο, κυκλοφορεί το νέο βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά
Παρουσίαση του βιβλίου: Το σχολείο είναι γυρισμένο ανάποδα, του Τάσου Χατζηαναστασίου
δείτε στη διαδικτυακή τηλεόραση του Άρδην (www.ardin-rixi.net)
Φράου Καγκέλα Τό τραγούδι τῆς καγκελαρίου Ἄγγελας Μέρκελ
42 μέρες απεργίας των εργατών της Χαλυβουργικής
Προδοτικό παραλήρημα του Καρατζαφέρη
Μπορείτε να αναζητήσετε όλα τα βιβλία των Εναλλακτικών Εκδόσεων στην ιστοσελίδα:
www.enalekdoseis.net/
Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011
ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ (Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ)
ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ (Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ)
Posted: Δεκεμβρίου 13, 2011 in ΕΛΛΑΔΑ
0
Η περιοχή των Καλαβρύτων είναι γνωστή όχι μόνο για τις φυσικές ομορφιές που έχει ή για το Χελμό και το χιονοδρομικό του κέντρο ή για το γραφικό φαράγγι του Βουραικού αλλά και για την εκτέλεση από τους Γερμανούς το 1943 του ανδρικού πληθυσμού του.
Το ιστορικό της σφαγής ξεκινάει την περίοδο κατά την οποία η στρατιά των συμμάχων αποβιβάζεται στη Σικελία. Μετά ακολουθεί η παράδοση των Ιταλών οπότε και το βάρος της φύλαξη της Ελλάδας πέφτει αποκλειστικά στους Γερμανούς. Οι Γeρμανοί είχαν το φόβο πως οι σύμμαχοι θα προσπαθούσαν να κάνουν απόβαση στα νότια δυτικά παράλια της Ελλάδας οπότε είχαν καταστρώσει και ένα σχέδιο αμύνης στο ύωος περίπου του Ολύμπου.
Ενας αστάθμητος παράγοντας για τους Γερμανούς στην Ελλάδα ήταν η δράση των αντάρτικων ομάδων. Ετσι μετην πρώτη αφορμή προσπαθούσαν να τρομοκρατήσουν τον πληθυσμό στον οποίο πιθανό οι αντάρτες να είχαν στηρίγματα. Και λέω πιθανό γιατί ακόμα και εκείνη τη δύσκολη εποχή οι Ελληνες ήταν χωρισμένοι.
Στη γενικότερη περιοχή των Καλαβρύτων εξαιτίας και του δύσβατου της περιοχής δρούσαν περί τους 5.000 αντάρτες. Στη μάχη της Κερπίνης οι αντάρτες αιχμαλώτισαν περί τους 70 Γερμανούς. Γι αυτό το γεγονός πολλά έχουν ειπωθεί πολλά κάποιος μπορεί να σκεπτεί. απλά θα πω πως αποτέλεσε την αφορμή για τη σφαγή των Καλαβρύτων γιατί οι Γερμανοί όπως είπα και παραπάνω ήθελαν να καταστρέψουν κάθε τι που μπορούσε να στηρίξει σωματικά ή ψυχολογικά τους αντάρτες.
Η πρώτη κίνηση του Γερμανικού επιτελείου ήταν να ζητήσει την καταστροφή με τη χρήση αεροπλάνων (ρίχνοντας βόμβες) αλλά δεν υπήρχε διαθέσιμος αριθμός αεροπλάνων γι αυτή την επιχείρηση. Ετσι η <<δουλειά>> ανατέθηκε στην 117 μεραρχία κυνηγών. Η επιχείρηση ξεκίνησε 6 Δεκεμβρίου ταυτόχρονα από Τρίπολη,Πάτρα ,Πύργο,Αίγιο.
9 Δεκεμβρίου οι Γερμανοί μπήκαν στα Καλάβρυτα. (Οι Γερμανοί πέρασαν κι απο το μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου το έκαψαν και σκότωσαν και τους μοναχούς).Ο κόσμος ήταν φοβισμένος αλλά δε μπορούσε να φύγει, χειμώνας ήταν που να πάει; .Ο Γερμανός διοικητής διαβεβαίωσε πως ο πληθυσμός δε θα πάθει τίποτα και πως δεν υπήρχε λόγος να φοβούνται. Ζήτησε μόνο μια κατάσταση των σπιτιών που είχαν μέλη στην αντίσταση. Αρχισαν να καταστρέφουν τα σπίτια αυτων των οικογενειών.Ετσι μ αυτές τις πονηρές κινήσεις ο πληθυσμός άρχισε να ησυχάζει.
Αυτό έγινε μέχρι και το βράδυ 12 Δεκεμβρίου. Το πρωί 13 Δεκεμβρίου άρχισαν να κτυπούν οι καμπάνες και οι Γερμανοί έβγαζαν τον κόσμο έξω απ τα σπίτια τους.Ξεχώρισαν τους άνδρες και τις γυναίκες με τα παιδιά .Τους πρώτους τους πήγαν σε ένα χώρο που είναι έξω από τα Καλάβρυτα και ονομάζεται χωράφι του Καπή ενώ τις γυναίκες τις έκλεισαν στο σχολείο.
Στο χώρο εκτέλεσης οι άντρες κατάλαβαν τι τους περίμενε. Κατά της 12 το μεσημέρι δύο φωτοβολίδες έπεσαν από το χωριό και η εκτέλεση άρχισε.Οταν τελείωσε άρχισε το έργο της αποτελείωσης των επιζώντων. Από τον ανδρικό πληθυσμό μόνο 13 σώθηκαν.
ΟΙ γυναίκες καταλαβαίνοντας πως κάτι συμβαίνει και βλέποντας πως όλα γύρω τους καίγονταν και υπήρχε κίνδυνος να καούν κι αυτές κατάφεραν να βγουν έξω και να ξεφύγουν. Γιαυτό το θέμα έχω ακούσει πως στις γυναίκες φύλακας ήταν ένας αυστριακός ο οποίος άνοιξε την πόρτα και φυσικά στο τέλος εκτελέσθηκε από τους συμπατριώτες του γιαυτη οτυ την πράξη.
Για τον αριθμό των νεκρών έχω μάθει διαφορετικές εκδοχές. Η μια μιλάει για 1.400 περίπου άτομα ενώ η άλλη μιλάει για 500.Εχω επίσης διαβάσει πως στη σφαγή των Καλαβρύτων συμμετείχαν και Ελληνες γερμανοντυμένοι. Μάλιστα αυτοι οι Ελληνες φορούσαν καπέλα για να ξεχωρίζουν απο τους υπόλοιπους πραγματικούς Γερμανούς οι οποιοι φορούσαν κράνη. Για το τελευταίο δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι μπορεί να έγινε γιατί η ιστορία μας είναι γεμάτοι απο παληκαράδες που ξεφτύλισαν αρκετό κόσμο αλλά επίσης είναι γεμάτη κι απο ξεφτυλισμένους προδότες και δοσίλογους που για ένα κομμάτι ψωμί πούλησαν την τιμή τους.(θυμίζει τίποτα το τάγμα ασφαλείας Λεωνίδας;Είχε συμμετοχή μήπως στα Καλάβρυτα;Τι σχέση είχαν οι Αγγλοι
Σαν τελευταίο θάθελα να τονίσω πως η σφαγή των Καλαβρύτων ίσως ..λέω ίσως έχει αρκετό ψωμί για κάποιον που ψάχνει τα άχυρα. Απλά θα πω ότι πιθανόν να μη γίνονταν η εκτέλεση των 70 Γερμανών αιχμαλώτων από τους αντάρτες όπως επίσης ότι υπάρχουν στοιχεία πως ο επικεφαλής των ανταρτών πήρε εντολή από τους Αγγλους για την εκτέλεση.
Οπως και να το κάνουμε όπως και να δούμε τα πράγματα το γεγονός είναι ένα και δε μπορεί κανένας να το αμφισβητήσει .(ούτε και αυτός -αυτή -αυτοί που στο βιβλίο της στ τάξης δεν κάνουν αναφορά, δεν έχουν ούτε μια φωτογραφία)Και όπως γράφει και μια εφημερίδα της Φραγκφούρτης FAZ:
Η σφαγή στα Καλάβρυτα θεωρείται ένα από τα χειρότερα εγκλήματα των γερμανικών στρατευμάτων κατά την περίοδο της Κατοχής της Ελλάδας από το 1941 έως το 1944.
http://lmoutsa.wordpress.com/2011/12/13/
Posted: Δεκεμβρίου 13, 2011 in ΕΛΛΑΔΑ
0
Η περιοχή των Καλαβρύτων είναι γνωστή όχι μόνο για τις φυσικές ομορφιές που έχει ή για το Χελμό και το χιονοδρομικό του κέντρο ή για το γραφικό φαράγγι του Βουραικού αλλά και για την εκτέλεση από τους Γερμανούς το 1943 του ανδρικού πληθυσμού του.
Το ιστορικό της σφαγής ξεκινάει την περίοδο κατά την οποία η στρατιά των συμμάχων αποβιβάζεται στη Σικελία. Μετά ακολουθεί η παράδοση των Ιταλών οπότε και το βάρος της φύλαξη της Ελλάδας πέφτει αποκλειστικά στους Γερμανούς. Οι Γeρμανοί είχαν το φόβο πως οι σύμμαχοι θα προσπαθούσαν να κάνουν απόβαση στα νότια δυτικά παράλια της Ελλάδας οπότε είχαν καταστρώσει και ένα σχέδιο αμύνης στο ύωος περίπου του Ολύμπου.
Ενας αστάθμητος παράγοντας για τους Γερμανούς στην Ελλάδα ήταν η δράση των αντάρτικων ομάδων. Ετσι μετην πρώτη αφορμή προσπαθούσαν να τρομοκρατήσουν τον πληθυσμό στον οποίο πιθανό οι αντάρτες να είχαν στηρίγματα. Και λέω πιθανό γιατί ακόμα και εκείνη τη δύσκολη εποχή οι Ελληνες ήταν χωρισμένοι.
Στη γενικότερη περιοχή των Καλαβρύτων εξαιτίας και του δύσβατου της περιοχής δρούσαν περί τους 5.000 αντάρτες. Στη μάχη της Κερπίνης οι αντάρτες αιχμαλώτισαν περί τους 70 Γερμανούς. Γι αυτό το γεγονός πολλά έχουν ειπωθεί πολλά κάποιος μπορεί να σκεπτεί. απλά θα πω πως αποτέλεσε την αφορμή για τη σφαγή των Καλαβρύτων γιατί οι Γερμανοί όπως είπα και παραπάνω ήθελαν να καταστρέψουν κάθε τι που μπορούσε να στηρίξει σωματικά ή ψυχολογικά τους αντάρτες.
Η πρώτη κίνηση του Γερμανικού επιτελείου ήταν να ζητήσει την καταστροφή με τη χρήση αεροπλάνων (ρίχνοντας βόμβες) αλλά δεν υπήρχε διαθέσιμος αριθμός αεροπλάνων γι αυτή την επιχείρηση. Ετσι η <<δουλειά>> ανατέθηκε στην 117 μεραρχία κυνηγών. Η επιχείρηση ξεκίνησε 6 Δεκεμβρίου ταυτόχρονα από Τρίπολη,Πάτρα ,Πύργο,Αίγιο.
9 Δεκεμβρίου οι Γερμανοί μπήκαν στα Καλάβρυτα. (Οι Γερμανοί πέρασαν κι απο το μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου το έκαψαν και σκότωσαν και τους μοναχούς).Ο κόσμος ήταν φοβισμένος αλλά δε μπορούσε να φύγει, χειμώνας ήταν που να πάει; .Ο Γερμανός διοικητής διαβεβαίωσε πως ο πληθυσμός δε θα πάθει τίποτα και πως δεν υπήρχε λόγος να φοβούνται. Ζήτησε μόνο μια κατάσταση των σπιτιών που είχαν μέλη στην αντίσταση. Αρχισαν να καταστρέφουν τα σπίτια αυτων των οικογενειών.Ετσι μ αυτές τις πονηρές κινήσεις ο πληθυσμός άρχισε να ησυχάζει.
Αυτό έγινε μέχρι και το βράδυ 12 Δεκεμβρίου. Το πρωί 13 Δεκεμβρίου άρχισαν να κτυπούν οι καμπάνες και οι Γερμανοί έβγαζαν τον κόσμο έξω απ τα σπίτια τους.Ξεχώρισαν τους άνδρες και τις γυναίκες με τα παιδιά .Τους πρώτους τους πήγαν σε ένα χώρο που είναι έξω από τα Καλάβρυτα και ονομάζεται χωράφι του Καπή ενώ τις γυναίκες τις έκλεισαν στο σχολείο.
Στο χώρο εκτέλεσης οι άντρες κατάλαβαν τι τους περίμενε. Κατά της 12 το μεσημέρι δύο φωτοβολίδες έπεσαν από το χωριό και η εκτέλεση άρχισε.Οταν τελείωσε άρχισε το έργο της αποτελείωσης των επιζώντων. Από τον ανδρικό πληθυσμό μόνο 13 σώθηκαν.
ΟΙ γυναίκες καταλαβαίνοντας πως κάτι συμβαίνει και βλέποντας πως όλα γύρω τους καίγονταν και υπήρχε κίνδυνος να καούν κι αυτές κατάφεραν να βγουν έξω και να ξεφύγουν. Γιαυτό το θέμα έχω ακούσει πως στις γυναίκες φύλακας ήταν ένας αυστριακός ο οποίος άνοιξε την πόρτα και φυσικά στο τέλος εκτελέσθηκε από τους συμπατριώτες του γιαυτη οτυ την πράξη.
Για τον αριθμό των νεκρών έχω μάθει διαφορετικές εκδοχές. Η μια μιλάει για 1.400 περίπου άτομα ενώ η άλλη μιλάει για 500.Εχω επίσης διαβάσει πως στη σφαγή των Καλαβρύτων συμμετείχαν και Ελληνες γερμανοντυμένοι. Μάλιστα αυτοι οι Ελληνες φορούσαν καπέλα για να ξεχωρίζουν απο τους υπόλοιπους πραγματικούς Γερμανούς οι οποιοι φορούσαν κράνη. Για το τελευταίο δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι μπορεί να έγινε γιατί η ιστορία μας είναι γεμάτοι απο παληκαράδες που ξεφτύλισαν αρκετό κόσμο αλλά επίσης είναι γεμάτη κι απο ξεφτυλισμένους προδότες και δοσίλογους που για ένα κομμάτι ψωμί πούλησαν την τιμή τους.(θυμίζει τίποτα το τάγμα ασφαλείας Λεωνίδας;Είχε συμμετοχή μήπως στα Καλάβρυτα;Τι σχέση είχαν οι Αγγλοι
Σαν τελευταίο θάθελα να τονίσω πως η σφαγή των Καλαβρύτων ίσως ..λέω ίσως έχει αρκετό ψωμί για κάποιον που ψάχνει τα άχυρα. Απλά θα πω ότι πιθανόν να μη γίνονταν η εκτέλεση των 70 Γερμανών αιχμαλώτων από τους αντάρτες όπως επίσης ότι υπάρχουν στοιχεία πως ο επικεφαλής των ανταρτών πήρε εντολή από τους Αγγλους για την εκτέλεση.
Οπως και να το κάνουμε όπως και να δούμε τα πράγματα το γεγονός είναι ένα και δε μπορεί κανένας να το αμφισβητήσει .(ούτε και αυτός -αυτή -αυτοί που στο βιβλίο της στ τάξης δεν κάνουν αναφορά, δεν έχουν ούτε μια φωτογραφία)Και όπως γράφει και μια εφημερίδα της Φραγκφούρτης FAZ:
Η σφαγή στα Καλάβρυτα θεωρείται ένα από τα χειρότερα εγκλήματα των γερμανικών στρατευμάτων κατά την περίοδο της Κατοχής της Ελλάδας από το 1941 έως το 1944.
http://lmoutsa.wordpress.com/2011/12/13/
Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011
Προσεγγίσεις στην Ιστορία του Ευξείνου Πόντου
Παρασκευή, 9 Δεκεμβρίου 2011
Προσεγγίσεις στην Ιστορία του Ευξείνου Πόντου
Το e-Pontos.gr στα πλαίσια της καθημερινής του ενημέρωσης με νέα, ανακοινώσεις, εκδηλώσεις αλλά και θέματα που αφορούν τον Ποντιακό Ελληνισμό συνεχίζει την προσπάθεια στήριξης των βιβλίων με "ποντιακό" περιεχόμενο.
Έτσι λοιπόν παρουσιάζουμε τα πρακτικά του "2ου Διεθνούς Συνεδρίου Ποντιακών Σπουδών" που πραγματοποιήθηκε στη Δράμα στις 27-29 Σεπτεμβρίου 2008 και προσφέρουμε 5 βιβλία για όσους από τους αναγνώστες του e-Pontos.gr συμπληρώσουν από σήμερα και για όλο το μήνα Δεκέμβριο τους στη Mailing List του ιστολογίου μας.
Για να είναι έγκυρη η συμμετοχή θα πρέπει συμπληρώνοντας το mail τους στη Mailing List να κάνουν κλικ στο link που θα τους έρθει στο απαντητικό mail έτσι ώστε να μπορούν να λαμβάνουν και την καθημερινή του ενημέρωση.
Τα βιβλία θα αποσταλλούν στους 5 τυχερούς στη διεύθυνση που θα μας στείλουν μετά από επικοινωνία.
Λίγα λόγια για το θεσμό
Τα Διεθνή Συνέδρια Ποντιακών Σπουδών είναι μια πρωτοβουλία του Ερευνητικού Κέντρου του Σωματείου Άγιος Γεώργιος Περιστερεώτα και σκοπό έχουν να συντονίσουν τις ποντιακές σπουδές φέρνοντας σε επαφή τις νέες εξελίξεις στην ποντιολογία και τους επιστήμονες που ασχολούνται ερευνητικά με τις ποντιακές σπουδές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Τα προηγούμενα συνέδρια συνδιοργανώθηκαν με την Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης, την Μέριμνα Ποντίων Κυριών ενώ στην διοργάνωση του πρώτου συμμετείχε και το Κέντρο Ποντιακών Μελετών καθώς και ο Σύλλογος Ποντίων Φοιτητών και Σπουδαστών Θεσσαλονίκης.
Στο 2ο Διεθνές Συνέδριο Ποντιακών Σπουδών που πραγματοποιήθηκε στη Δράμα στις 27-29 Σεπτεμβρίου 2008 έλαβαν μέρος καταξιωμένοι επιστήμονες από την Ελλάδα, την Αγγλία, την Αμερική, την Κύπρο και τη Ρωσία, ενώ τιμώμενο πρόσωπο ήταν ο ρώσος μεσαιωνολόγος και ακαδημαϊκός Sergei Κarpov. Παράλληλα κατά την έναρξη του Συνεδρίου τιμήθηκε και η μνήμη του αρχιμουσικού Οδυσσέα Δημητριάδη καθώς συμπληρώνονταν το 2008, 100 χρόνια από τη γέννηση του.
Πρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής είχε οριστεί η ομότιμη καθ. του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κα Άρτεμις Ξανθοπούλου-Κυριακού, ενώ επίτιμος πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής ήταν ο καθηγητής Βυζαντινολογίας στο πανεπιστήμιο του Birmingham κ. Anthony Bryer. O Anthony Bryer και ο Οδυσσέας Λαμψίδης ήταν τα τιμώμενα πρόσωπα στο Α' Συνέδριο που οργανώθηκε το 2004 στην Αίθουσα Τελετών της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ.
Πρόλογος
Άρτεμις-Ξανθοπούλου-Κυριακού
Το 2ο Διεθνές Συνέδριο Ποντιακών Ερευνών που διοργανώθηκε από τον Άγιο Γεώργιο Περιστερεώτα, την Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης, τη Μέριμνα Ποντίων Κυριών με την πολύπλευρη και ενεργή υποστήριξη της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δράμας έκλεισε με επιτυχία τις εργασίες του στις 29 Σεπτεμβρίου 2008. Σήμερα, με την εκπνοή του 2009, και την έκδοση των Πρακτικών του, θέτει στη διάθεση της ευρύτερης επιστημονικής κοινότητας τις εισηγήσεις των επιστημόνων που το τίμησαν με την συμμετοχή τους. Εύχομαι ν’ ακολουθήσει σύντομα, έστω και ετεροχρονισμένα, η έκδοση των Πρακτικών του προηγούμενου Επιστημονικού Συμποσίου Περί Πόντου (30 Ιανουαρίου-1 Φεβρουαρίου 2004), στο οποίο τιμώμενοι επιστήμονες ήταν ο Anthony Bryer, ομότιμος καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Birmingham και ιδρυτής του Κέντρου Βυζαντινών, Οθωμανικών και Νεοελληνικών Σπουδών του ίδιου Πανεπιστημίου και ο Οδυσσέας Λαμψίδης, διακεκριμένος ποντιολόγος, επί σειρά ετών Πρόεδρος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών (+ 2006).
Ο ρώσος μεσαιωνολόγος, καθηγητής και Ακαδημαϊκός, Sergei P. Karpov (Σταυρούπολη 1948) υπήρξε το τιμώμενο πρόσωπο του δευτέρου Συνεδρίου. Στο ίδιο Συνέδριο τιμήθηκε η μνήμη του αρχιμουσικού Οδυσσέα Δημητριάδη (Βατούμ 1908 - Τιφλίδα 2005) με τη συμπλήρωση εκατό χρόνων από τη γέννηση του. Η Μαύρη θάλασσα, ο Πόντος, ο Καύκασος υπήρξαν σημεία συνάντησης των δύο: Γεννήθηκαν (με διαφορά τεσσάρων ακριβώς δεκαετιών) σε περιοχές που είχαν δεχθεί αθρόα μετανάστευση Ελλήνων του Πόντου κατά το 19ο, κυρίως, αιώνα. Το γεγονός αυτό νοηματοδότησε, κατά ένα μέρος, και επηρέασε ίσως τον ερευνητικό προσανατολισμό του Karpov και σίγουρα μέρος της μουσικής παραγωγής του Οδυσσέα Δημητριάδη.
Οι δυο θεράποντες της Επιστήμης και της Τέχνης τιμήθηκαν στην εναρκτήρια συνεδρία της 27ης Σεπτεμβρίου: όχι τόσο με την επίδοση ενός συμβολικού αναμνηστικού (στην περίπτωση του Δημητριάδη το παρέλαβε η εγγονή του) και την αναφορά στο έργο και την προσφορά τους, όσο με την παρουσία μαθητών τους που συνεχίζουν το έργο τους. Η εικόνα ακριβώς που αποκομίσαμε από το Συνέδριο αυτό είναι, πιστεύω, η διαδοχική εναλλαγή στο βήμα καταξιωμένων ακαδημαϊκών δασκάλων, όπως των κ.κ. S.P. Karpov, Richard Hovannisian, Michael Meeker, Heath Lowry (η εισήγηση του διαβάστηκε από μαθητή του), Tom Sinclair, και νεότερων μαθητών τους, επιστημόνων στο ξεκίνημα της πανεπιστημιακής τους σταδιοδρομίας, διδακτόρων και υποψηφίων διδακτόρων. Οι αναλογίες μεταξύ τους, αν θελήσετε να ανατρέξετε στο πρόγραμμα του Συνεδρίου και στις σελίδες του παρόντος τόμου, αυξάνονται με μαθηματική ακρίβεια, γεγονός ελπιδοφόρο για το μέλλον. Η περιδιάβαση ακριβώς αυτή πιστεύω ότι θα μας βοηθήσει να προσδιορίσουμε το στίγμα του Συνεδρίου και τη δυναμική του, στοιχεία που θα ενισχύσουν την ανάγκη να συναποφασίσουμε τη στήριξη του ώστε να καταστεί θεσμός.
Με την παρουσία των επιστημόνων τους εκπροσωπήθηκαν Πανεπιστήμια του εξωτερικού (αναφέρομαι συγκεκριμένα στα Princeton University, University of California/ Los Angeles και University of California/ San Diego των Η.Π.Α., το University of Birmingham της Μ. Βρετανίας, το Πανεπιστήμιο Lomonosov/Μόσχα-Ρωσία και το Πανεπιστήμιο της Κύπρου ) και Πανεπιστήμια της Βόρειας Ελλάδας (το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο θεσσαλονίκης, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης).
Αξιοθαύμαστα ποικίλο υπήρξε το υλικό από το οποίο οι εισηγητές άντλησαν τις πληροφορίες τους: αρχαιολογικά ευρήματα νομίσματα με πολλαπλές αναγνώσεις, αρχιτεκτονικά κατάλοιπα αρχαιότητας, φωτογραφικά τεκμήρια, αρχειακό υλικό από την Ευρώπη και τις Η.Π.Α., μοναστικά έγγραφα, αλληλογραφία, προφορικές μαρτυρίες.
Το ίδιο αξιοπρόσεκτη υπήρξε η ποικιλία και στις ειδικότητες των εισηγητών, αναμενόμενη, ως ένα σημείο, λόγω του χρονικού εύρους και της θεματολογίας των ανακοινώσεων: παρά τη σύντομη διάρκεια του συνεδρίου και το ευάριθμο των εισηγητών είχαμε τη χαρά να συνυπάρξουμε με αρχαιολόγους, ιστορικούς, νομισματολόγους, ανθρωπολόγους, κοινωνιολόγους, αρχιτέκτονες. Οι επισημάνσεις ακριβώς επιστημόνων που διακονούν διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους μας προκαλούν να αναπροσανατολίσουμε τον προβληματισμό μας για την καλύτερη κατανόηση της ιστορίας του Ευξείνου Πόντου, του Πόντου και των ανθρώπων που τον κατοίκησαν . Από την άποψη αυτή η προσπάθεια να καταγραφούν νέες προσεγγίσεις στον τομέα των ποντιακών ερευνών πέτυχε το στόχο της.
Το περιεχόμενο των εισηγήσεων καθόρισε και τη διαμόρφωση των ενοτήτων του Συνεδρίου: Από τις 16 συνολικά ανακοινώσεις (αν συνυπολογίσουμε και την εισήγηση του τιμώμενου S. L. Karpov) που συμπεριλαμβάνονται και στην έκδοση των Πρακτικών του 5 αφορούν την αρχαιότητα και τη βυζαντινή περίοδο και 6 τη νεότερη περίοδο της Ιστορίας του Πόντου (19ος-αρχές 20ού αι.). Στη σύγχρονη μας εποχή αναφέρονται οι 5 ανακοινώσεις της τρίτης, τελευταίας ενότητας, οι οποίες μας έκαναν κοινωνούς προβληματισμών σχετικών με θέματα ταυτότητας, αυτοπροσδιορισμού και ετεροπροσδιορισμού κατοίκων του ανατολικού Πόντου, Ελλήνων από την π. ΕΣΣΔ που μετανάστευσαν/ παλιννόστησαν στην Ελλάδα του τέλους του 20ού αι. κ.ά.
Οι κρίσιμοι «σκοτεινοί» αιώνες (16ος-17ος) της τουρκοκρατίας στον Πόντο δεν προσέλκυσαν την προσοχή των συνέδρων. Το κενό, δεν αφορά μόνο τις εργασίες ενός περιορισμένου, άλλωστε, σε διάρκεια συνεδρίου, αλλά την επικέντρωση ιδιαίτερα των Ελλήνων επιστημόνων στην ενασχόληση με τους τελευταίους αιώνες της ιστορίας της οθωμανικής αυτοκρατορίας (19ος-20ός αι.), περίοδο σημαντικών αλλαγών (πολιτικοοικονομικών κοινωνικών και ιδεολογικών) τόσο στην ίδια την αυτοκρατορία, όσο και στο σώμα των θρησκευτικών και άλλων μειονοτήτων της. Για την περίοδο αυτή διαθέτουμε άλλωστε πλούσιες, ποικίλες και εύκολα σχετικά προσβάσιμες πηγές. Το κενό λοιπόν που επισημαίνουμε θα μπορούσε να καλυφθεί στο πλαίσιο ενός νέου συνεδρίου, στην οργάνωση του οποίου είμαστε σίγουροι ότι θα παίξει και πάλι πρωταγωνιστικό ρόλο η ομάδα των νέων ποντιολόγων που συμμετείχαν, δραστήρια και αποτελεσματικά, στην Επιστημονική και την Οργανωτική Επιτροπή του παρόντος. Στο σημείο αυτό οφείλω να σταθώ ιδιαίτερα στη συμμετοχή του υποψήφιου διδάκτορα Θεοδόση Κυριακίδη, τόσο για την άψογη συνεργασία μας, όσο, κυρίως, και για το βάρος που επωμίσθηκε προκειμένου να συντονίσει τις εργασίες και τις αποφάσεις της Επιστημονικής και της Οργανωτικής Επιτροπής, της οποίας υπήρξε επίσης μέλος.
Ως Πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής του Συνεδρίου θέλω να ευχαριστήσω τους συνέδρους που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση μας και τίμησαν με την παρουσία τους τη συνάντηση μας στη Δράμα τον Νίκο Γιαννόπουλο που φώτισε άγνωστες στους πολλούς πλευρές από τις επιστημονικές δραστηριότητες του S.P.Karpov και τον Παύλο Τσακαλίδη, ο οποίος, εκτός από την γραπτή του αναφορά στο έργο του δασκάλου του, φρόντισε να μας μεταφέρει στον κόσμο του Οδυσσέα Δημητριάδη με την αφιερωμένη στη μνήμη του συναυλία.
Ευχαριστίες οφείλονται και σε όλους τους διοργανωτές και χορηγούς του Συνεδρίου, ιδιωτικούς και κρατικούς φορείς: Χωρίς την ηθική τους συμπαράσταση, την ενεργή προσωπική τους παρουσία και την οικονομική τους αρωγή δεν θα ήταν δυνατό να πραγματοποιηθεί η επιστημονική μας συνάντηση και να εκδοθούν, σε εύλογο διάστημα, τα πρακτικά της.
e-Pontos.gr
Αναρτήθηκε από Theophilos Kotsidis
Προσεγγίσεις στην Ιστορία του Ευξείνου Πόντου
Το e-Pontos.gr στα πλαίσια της καθημερινής του ενημέρωσης με νέα, ανακοινώσεις, εκδηλώσεις αλλά και θέματα που αφορούν τον Ποντιακό Ελληνισμό συνεχίζει την προσπάθεια στήριξης των βιβλίων με "ποντιακό" περιεχόμενο.
Έτσι λοιπόν παρουσιάζουμε τα πρακτικά του "2ου Διεθνούς Συνεδρίου Ποντιακών Σπουδών" που πραγματοποιήθηκε στη Δράμα στις 27-29 Σεπτεμβρίου 2008 και προσφέρουμε 5 βιβλία για όσους από τους αναγνώστες του e-Pontos.gr συμπληρώσουν από σήμερα και για όλο το μήνα Δεκέμβριο τους στη Mailing List του ιστολογίου μας.
Για να είναι έγκυρη η συμμετοχή θα πρέπει συμπληρώνοντας το mail τους στη Mailing List να κάνουν κλικ στο link που θα τους έρθει στο απαντητικό mail έτσι ώστε να μπορούν να λαμβάνουν και την καθημερινή του ενημέρωση.
Τα βιβλία θα αποσταλλούν στους 5 τυχερούς στη διεύθυνση που θα μας στείλουν μετά από επικοινωνία.
Λίγα λόγια για το θεσμό
Τα Διεθνή Συνέδρια Ποντιακών Σπουδών είναι μια πρωτοβουλία του Ερευνητικού Κέντρου του Σωματείου Άγιος Γεώργιος Περιστερεώτα και σκοπό έχουν να συντονίσουν τις ποντιακές σπουδές φέρνοντας σε επαφή τις νέες εξελίξεις στην ποντιολογία και τους επιστήμονες που ασχολούνται ερευνητικά με τις ποντιακές σπουδές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Τα προηγούμενα συνέδρια συνδιοργανώθηκαν με την Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης, την Μέριμνα Ποντίων Κυριών ενώ στην διοργάνωση του πρώτου συμμετείχε και το Κέντρο Ποντιακών Μελετών καθώς και ο Σύλλογος Ποντίων Φοιτητών και Σπουδαστών Θεσσαλονίκης.
Στο 2ο Διεθνές Συνέδριο Ποντιακών Σπουδών που πραγματοποιήθηκε στη Δράμα στις 27-29 Σεπτεμβρίου 2008 έλαβαν μέρος καταξιωμένοι επιστήμονες από την Ελλάδα, την Αγγλία, την Αμερική, την Κύπρο και τη Ρωσία, ενώ τιμώμενο πρόσωπο ήταν ο ρώσος μεσαιωνολόγος και ακαδημαϊκός Sergei Κarpov. Παράλληλα κατά την έναρξη του Συνεδρίου τιμήθηκε και η μνήμη του αρχιμουσικού Οδυσσέα Δημητριάδη καθώς συμπληρώνονταν το 2008, 100 χρόνια από τη γέννηση του.
Πρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής είχε οριστεί η ομότιμη καθ. του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κα Άρτεμις Ξανθοπούλου-Κυριακού, ενώ επίτιμος πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής ήταν ο καθηγητής Βυζαντινολογίας στο πανεπιστήμιο του Birmingham κ. Anthony Bryer. O Anthony Bryer και ο Οδυσσέας Λαμψίδης ήταν τα τιμώμενα πρόσωπα στο Α' Συνέδριο που οργανώθηκε το 2004 στην Αίθουσα Τελετών της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ.
Πρόλογος
Άρτεμις-Ξανθοπούλου-Κυριακού
Το 2ο Διεθνές Συνέδριο Ποντιακών Ερευνών που διοργανώθηκε από τον Άγιο Γεώργιο Περιστερεώτα, την Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης, τη Μέριμνα Ποντίων Κυριών με την πολύπλευρη και ενεργή υποστήριξη της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δράμας έκλεισε με επιτυχία τις εργασίες του στις 29 Σεπτεμβρίου 2008. Σήμερα, με την εκπνοή του 2009, και την έκδοση των Πρακτικών του, θέτει στη διάθεση της ευρύτερης επιστημονικής κοινότητας τις εισηγήσεις των επιστημόνων που το τίμησαν με την συμμετοχή τους. Εύχομαι ν’ ακολουθήσει σύντομα, έστω και ετεροχρονισμένα, η έκδοση των Πρακτικών του προηγούμενου Επιστημονικού Συμποσίου Περί Πόντου (30 Ιανουαρίου-1 Φεβρουαρίου 2004), στο οποίο τιμώμενοι επιστήμονες ήταν ο Anthony Bryer, ομότιμος καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Birmingham και ιδρυτής του Κέντρου Βυζαντινών, Οθωμανικών και Νεοελληνικών Σπουδών του ίδιου Πανεπιστημίου και ο Οδυσσέας Λαμψίδης, διακεκριμένος ποντιολόγος, επί σειρά ετών Πρόεδρος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών (+ 2006).
Ο ρώσος μεσαιωνολόγος, καθηγητής και Ακαδημαϊκός, Sergei P. Karpov (Σταυρούπολη 1948) υπήρξε το τιμώμενο πρόσωπο του δευτέρου Συνεδρίου. Στο ίδιο Συνέδριο τιμήθηκε η μνήμη του αρχιμουσικού Οδυσσέα Δημητριάδη (Βατούμ 1908 - Τιφλίδα 2005) με τη συμπλήρωση εκατό χρόνων από τη γέννηση του. Η Μαύρη θάλασσα, ο Πόντος, ο Καύκασος υπήρξαν σημεία συνάντησης των δύο: Γεννήθηκαν (με διαφορά τεσσάρων ακριβώς δεκαετιών) σε περιοχές που είχαν δεχθεί αθρόα μετανάστευση Ελλήνων του Πόντου κατά το 19ο, κυρίως, αιώνα. Το γεγονός αυτό νοηματοδότησε, κατά ένα μέρος, και επηρέασε ίσως τον ερευνητικό προσανατολισμό του Karpov και σίγουρα μέρος της μουσικής παραγωγής του Οδυσσέα Δημητριάδη.
Οι δυο θεράποντες της Επιστήμης και της Τέχνης τιμήθηκαν στην εναρκτήρια συνεδρία της 27ης Σεπτεμβρίου: όχι τόσο με την επίδοση ενός συμβολικού αναμνηστικού (στην περίπτωση του Δημητριάδη το παρέλαβε η εγγονή του) και την αναφορά στο έργο και την προσφορά τους, όσο με την παρουσία μαθητών τους που συνεχίζουν το έργο τους. Η εικόνα ακριβώς που αποκομίσαμε από το Συνέδριο αυτό είναι, πιστεύω, η διαδοχική εναλλαγή στο βήμα καταξιωμένων ακαδημαϊκών δασκάλων, όπως των κ.κ. S.P. Karpov, Richard Hovannisian, Michael Meeker, Heath Lowry (η εισήγηση του διαβάστηκε από μαθητή του), Tom Sinclair, και νεότερων μαθητών τους, επιστημόνων στο ξεκίνημα της πανεπιστημιακής τους σταδιοδρομίας, διδακτόρων και υποψηφίων διδακτόρων. Οι αναλογίες μεταξύ τους, αν θελήσετε να ανατρέξετε στο πρόγραμμα του Συνεδρίου και στις σελίδες του παρόντος τόμου, αυξάνονται με μαθηματική ακρίβεια, γεγονός ελπιδοφόρο για το μέλλον. Η περιδιάβαση ακριβώς αυτή πιστεύω ότι θα μας βοηθήσει να προσδιορίσουμε το στίγμα του Συνεδρίου και τη δυναμική του, στοιχεία που θα ενισχύσουν την ανάγκη να συναποφασίσουμε τη στήριξη του ώστε να καταστεί θεσμός.
Με την παρουσία των επιστημόνων τους εκπροσωπήθηκαν Πανεπιστήμια του εξωτερικού (αναφέρομαι συγκεκριμένα στα Princeton University, University of California/ Los Angeles και University of California/ San Diego των Η.Π.Α., το University of Birmingham της Μ. Βρετανίας, το Πανεπιστήμιο Lomonosov/Μόσχα-Ρωσία και το Πανεπιστήμιο της Κύπρου ) και Πανεπιστήμια της Βόρειας Ελλάδας (το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο θεσσαλονίκης, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης).
Αξιοθαύμαστα ποικίλο υπήρξε το υλικό από το οποίο οι εισηγητές άντλησαν τις πληροφορίες τους: αρχαιολογικά ευρήματα νομίσματα με πολλαπλές αναγνώσεις, αρχιτεκτονικά κατάλοιπα αρχαιότητας, φωτογραφικά τεκμήρια, αρχειακό υλικό από την Ευρώπη και τις Η.Π.Α., μοναστικά έγγραφα, αλληλογραφία, προφορικές μαρτυρίες.
Το ίδιο αξιοπρόσεκτη υπήρξε η ποικιλία και στις ειδικότητες των εισηγητών, αναμενόμενη, ως ένα σημείο, λόγω του χρονικού εύρους και της θεματολογίας των ανακοινώσεων: παρά τη σύντομη διάρκεια του συνεδρίου και το ευάριθμο των εισηγητών είχαμε τη χαρά να συνυπάρξουμε με αρχαιολόγους, ιστορικούς, νομισματολόγους, ανθρωπολόγους, κοινωνιολόγους, αρχιτέκτονες. Οι επισημάνσεις ακριβώς επιστημόνων που διακονούν διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους μας προκαλούν να αναπροσανατολίσουμε τον προβληματισμό μας για την καλύτερη κατανόηση της ιστορίας του Ευξείνου Πόντου, του Πόντου και των ανθρώπων που τον κατοίκησαν . Από την άποψη αυτή η προσπάθεια να καταγραφούν νέες προσεγγίσεις στον τομέα των ποντιακών ερευνών πέτυχε το στόχο της.
Το περιεχόμενο των εισηγήσεων καθόρισε και τη διαμόρφωση των ενοτήτων του Συνεδρίου: Από τις 16 συνολικά ανακοινώσεις (αν συνυπολογίσουμε και την εισήγηση του τιμώμενου S. L. Karpov) που συμπεριλαμβάνονται και στην έκδοση των Πρακτικών του 5 αφορούν την αρχαιότητα και τη βυζαντινή περίοδο και 6 τη νεότερη περίοδο της Ιστορίας του Πόντου (19ος-αρχές 20ού αι.). Στη σύγχρονη μας εποχή αναφέρονται οι 5 ανακοινώσεις της τρίτης, τελευταίας ενότητας, οι οποίες μας έκαναν κοινωνούς προβληματισμών σχετικών με θέματα ταυτότητας, αυτοπροσδιορισμού και ετεροπροσδιορισμού κατοίκων του ανατολικού Πόντου, Ελλήνων από την π. ΕΣΣΔ που μετανάστευσαν/ παλιννόστησαν στην Ελλάδα του τέλους του 20ού αι. κ.ά.
Οι κρίσιμοι «σκοτεινοί» αιώνες (16ος-17ος) της τουρκοκρατίας στον Πόντο δεν προσέλκυσαν την προσοχή των συνέδρων. Το κενό, δεν αφορά μόνο τις εργασίες ενός περιορισμένου, άλλωστε, σε διάρκεια συνεδρίου, αλλά την επικέντρωση ιδιαίτερα των Ελλήνων επιστημόνων στην ενασχόληση με τους τελευταίους αιώνες της ιστορίας της οθωμανικής αυτοκρατορίας (19ος-20ός αι.), περίοδο σημαντικών αλλαγών (πολιτικοοικονομικών κοινωνικών και ιδεολογικών) τόσο στην ίδια την αυτοκρατορία, όσο και στο σώμα των θρησκευτικών και άλλων μειονοτήτων της. Για την περίοδο αυτή διαθέτουμε άλλωστε πλούσιες, ποικίλες και εύκολα σχετικά προσβάσιμες πηγές. Το κενό λοιπόν που επισημαίνουμε θα μπορούσε να καλυφθεί στο πλαίσιο ενός νέου συνεδρίου, στην οργάνωση του οποίου είμαστε σίγουροι ότι θα παίξει και πάλι πρωταγωνιστικό ρόλο η ομάδα των νέων ποντιολόγων που συμμετείχαν, δραστήρια και αποτελεσματικά, στην Επιστημονική και την Οργανωτική Επιτροπή του παρόντος. Στο σημείο αυτό οφείλω να σταθώ ιδιαίτερα στη συμμετοχή του υποψήφιου διδάκτορα Θεοδόση Κυριακίδη, τόσο για την άψογη συνεργασία μας, όσο, κυρίως, και για το βάρος που επωμίσθηκε προκειμένου να συντονίσει τις εργασίες και τις αποφάσεις της Επιστημονικής και της Οργανωτικής Επιτροπής, της οποίας υπήρξε επίσης μέλος.
Ως Πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής του Συνεδρίου θέλω να ευχαριστήσω τους συνέδρους που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση μας και τίμησαν με την παρουσία τους τη συνάντηση μας στη Δράμα τον Νίκο Γιαννόπουλο που φώτισε άγνωστες στους πολλούς πλευρές από τις επιστημονικές δραστηριότητες του S.P.Karpov και τον Παύλο Τσακαλίδη, ο οποίος, εκτός από την γραπτή του αναφορά στο έργο του δασκάλου του, φρόντισε να μας μεταφέρει στον κόσμο του Οδυσσέα Δημητριάδη με την αφιερωμένη στη μνήμη του συναυλία.
Ευχαριστίες οφείλονται και σε όλους τους διοργανωτές και χορηγούς του Συνεδρίου, ιδιωτικούς και κρατικούς φορείς: Χωρίς την ηθική τους συμπαράσταση, την ενεργή προσωπική τους παρουσία και την οικονομική τους αρωγή δεν θα ήταν δυνατό να πραγματοποιηθεί η επιστημονική μας συνάντηση και να εκδοθούν, σε εύλογο διάστημα, τα πρακτικά της.
e-Pontos.gr
Αναρτήθηκε από Theophilos Kotsidis
Τζίμης Πανούσης: facebook, η μεγαλύτερη γκλαμουράτη απάτη
Τζίμης Πανούσης: facebook, η μεγαλύτερη γκλαμουράτη απάτη
Posted on 23/11/2011
η ψηφιακή φάρμα των ζώων, η μεγαλύτερη τράπεζα ξεπλύματος προσωπικών δεδομένων, με το πιο έξυπνο δόλωμα: την εθελοδουλεία
όλες οι βόρειο αφρικανικές επαναστάσεις, που καταλήγουν μία-μία σε στρατιωτική χούντα από το facebook συντονιστήκανε, για να έχει μια πλήρη εικόνα ο στρατός για τ’ ατίθασα κι απροσάρμοστα facebook -άκια …
fastfood – πορνεία – ελευθερία
… βρε είναι γλυκό.. το hotdog της αμαρτίας…
το facebook μου ροκανίζει τη ζωή…
αυτή τη γλύκα… της παρτουζομαλακίας…
λίγο πολύ… όλοι την έχουμε.. γευτεί…
δούρειος ήχος | 23-11-2011 |
http://www.radio9.gr/Media.aspx?a_id=1338&item=3759&prodId=4&prodId=4
Posted on 23/11/2011
η ψηφιακή φάρμα των ζώων, η μεγαλύτερη τράπεζα ξεπλύματος προσωπικών δεδομένων, με το πιο έξυπνο δόλωμα: την εθελοδουλεία
όλες οι βόρειο αφρικανικές επαναστάσεις, που καταλήγουν μία-μία σε στρατιωτική χούντα από το facebook συντονιστήκανε, για να έχει μια πλήρη εικόνα ο στρατός για τ’ ατίθασα κι απροσάρμοστα facebook -άκια …
fastfood – πορνεία – ελευθερία
… βρε είναι γλυκό.. το hotdog της αμαρτίας…
το facebook μου ροκανίζει τη ζωή…
αυτή τη γλύκα… της παρτουζομαλακίας…
λίγο πολύ… όλοι την έχουμε.. γευτεί…
δούρειος ήχος | 23-11-2011 |
http://www.radio9.gr/Media.aspx?a_id=1338&item=3759&prodId=4&prodId=4
Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011
Παρουσίαση Βιβλίου: "Το σχολείο είναι γυρισμένο ανάποδα", του Τάσου Χατζηαναστασίου
Παρουσίαση Βιβλίου: "Το σχολείο είναι γυρισμένο ανάποδα", του Τάσου Χατζηαναστασίου από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις
Την Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011 στις 19:30 σας περιμένουμε όλες και όλους στην παρουσίαση του βιβλίου του Τάσου Χατζηαναστασίου, «Το σχολείο είναι γυρισμένο ανάποδα»με θέμα την γλωσσική διδασκαλία στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση και τα κείμενα των μαθητών της. Παράλληλα θα δούμε τον χαρακτήρα της σύγχρονης εκπαίδευσης της γενικευμένης αμάθειας και τα αποτελέσματα που επιφέρει στις νέες γενιές.
Χαρακτηριστικά ο συγγραφέας στον πρόλογό του αναφέρει: «[...] Παρ’ όλα αυτά, υποστηρίζω ότι η συζήτηση γύρω από τη γλωσσική διδασκαλία δεν αφορά μόνο τους ειδικούς επαγγελματίες, αλλά το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, καθώς η γλώσσα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της εθνικής παιδείας,του συνολικού πολιτισμού ενός λαού. Για το λόγο αυτό, τις συνέπειες της υποβάθμισης της παιδείας τις υφίσταται ολόκληρο το έθνος, ιδιαίτερα, όμως, τα λαϊκά στρώματα, για λόγους που, αν δεν είναι προφανείς, ελπίζω ότι θα αποσαφηνιστούν στη συνέχεια…»
Η παρουσίαση θα πραγματοποιηθεί στον εναλλακτικό πολυχώρο του περιοδικού Άρδην στη Θεσσαλονίκη, που βρίσκεται Βαλαωρίτου 1 & Δωδεκανήσου γωνία στον 8ο όροφο. Πληροφορίες στο τηλέφωνο 2310 543751 και μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείουardinthess@gmail.com
http://ardinthess.wordpress.com
Την Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011 στις 19:30 σας περιμένουμε όλες και όλους στην παρουσίαση του βιβλίου του Τάσου Χατζηαναστασίου, «Το σχολείο είναι γυρισμένο ανάποδα»με θέμα την γλωσσική διδασκαλία στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση και τα κείμενα των μαθητών της. Παράλληλα θα δούμε τον χαρακτήρα της σύγχρονης εκπαίδευσης της γενικευμένης αμάθειας και τα αποτελέσματα που επιφέρει στις νέες γενιές.
Χαρακτηριστικά ο συγγραφέας στον πρόλογό του αναφέρει: «[...] Παρ’ όλα αυτά, υποστηρίζω ότι η συζήτηση γύρω από τη γλωσσική διδασκαλία δεν αφορά μόνο τους ειδικούς επαγγελματίες, αλλά το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, καθώς η γλώσσα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της εθνικής παιδείας,του συνολικού πολιτισμού ενός λαού. Για το λόγο αυτό, τις συνέπειες της υποβάθμισης της παιδείας τις υφίσταται ολόκληρο το έθνος, ιδιαίτερα, όμως, τα λαϊκά στρώματα, για λόγους που, αν δεν είναι προφανείς, ελπίζω ότι θα αποσαφηνιστούν στη συνέχεια…»
Η παρουσίαση θα πραγματοποιηθεί στον εναλλακτικό πολυχώρο του περιοδικού Άρδην στη Θεσσαλονίκη, που βρίσκεται Βαλαωρίτου 1 & Δωδεκανήσου γωνία στον 8ο όροφο. Πληροφορίες στο τηλέφωνο 2310 543751 και μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείουardinthess@gmail.com
http://ardinthess.wordpress.com
Η λύση στο πρόβλημα =1000 ευρώ ¤/ 1 δραχμή. ΄Ωστε τόσο εύκολο είναι;
Η λύση στο πρόβλημα =1000 ευρώ ¤/ 1 δραχμή. ΄Ωστε τόσο εύκολο είναι;
Διάβασα σήμερα πως έχει περιορισθεί η επισκεψιμότητα* των blogs μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης Παπαδήμου. Πολλά blogs, μάλιστα, κλείνουν, ενώ άλλα δίνουν την εντύπωση ότι οι διαχειριστές του έχουν βαρεθεί να ασχολούνται με νέες αναρτήσεις.
Το φαινόμενο αυτό ίσως και να οφείλεται στο γεγονός ότι ο λαός δείχνει να είναι πλέον παραδομένος στη μοίρα που..
του επιφυλάσσουν οι ορέξεις των διεθνών τοκογλύφων και των εγχώριων λακέδων τους.
Ουδόλως το αποκλείω, αν λάβω υπόψη μου ότι η αντίδραση κατά της ξενόδουλης χούντας των πράσινων σκουληκιών ανέπτυσσε μία γεωμετρική ταχύτητα με αποκορύφωμα τα γκάζια που πάτησε την 28.10.2011. Με την προδοτική συγκυβέρνηση, όμως, τέθηκε σε λειτουργία η βαλβίδα ασφαλείας, οπότε ο ατμός βρήκε διέξοδο και το μπαλόνι ξεφούσκωσε. Ίσως και να οφείλεται, όπως γράφτηκε, στο ότι ο λαός είχε εναποθέσει τις ελπίδες του στη διαδικτυακή επανάσταση, η οποία, όμως, δεν ήλθε.
Όσοι πίστεψαν ότι το διαδίκτυο θα έφερνε την επανάσταση και την πτώση των κάθε λογής ανδρεικέλων, μάλλον αφελείς πρέπει να είναι. «Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή» μας είπε ο εθνικός ποιητής. «Για να δύσει ο εθνοκτόνος πράσινος ήλιος» θέλει πολλή δουλειά λέω εγώ. Αν ήταν να πέφτουν έτσι εύκολα τα τρωκτικά της εξουσίας, δεν θα υπήρχε ούτε ο Γιωργάκης ούτε το πράσινο σκυλολόι του ήδη από τα μέσα του 2010.
Αλλού πρέπει να αναζητηθούν τα αίτια της φθίνουσας επισκεψιμότητας. Είναι γεγονός ότι το διαδίκτυο κατακλύζεται καθημερινά από λογιών λογιών άρθρα, αρθρίδια, ειδήσεις, «ειδήσεις» και φληναφήματα, εν γένει δε από απορρίμματα. Το ένα blog αντιγράφει το άλλο και δη ακρίτως σε βαθμό που μία παπάρα να έχει διαδοθεί τόσο πολύ, ώστε να θεωρείται θέσφατο. Ο καθένας γράφει το μακρύ του και το κοντό του και περνούν εβδομάδες ή μήνες μέχρι να αντιληφθούμε, οι πιο αφελείς και καλοπροαίρετοι, ότι πράγματι επρόκειτο περί παπάρας. Αν δε αυτό το μακρύ ή κοντό είναι ανώνυμο, τόσο χειρότερα είναι τα πράγματα.
Ας γράφω, λοιπόν, εγώ το μακρύ μου και το κοντό μου για διάφορα πράγματα που βλέπουν το φως της δημοσιότητος και αδυνατώ να κατανοήσω. Ίσως να φταίει το γεγονός ότι δεν διαθέτω το πνεύμα του 79ου στοχαστή τής υφηλίου.
Βλέπω, λοιπόν, να διαδίδεται τελευταίως, αλλά και να γράφεται σε εφημερίδες, ότι το πρόβλημα του χρέους θα λυθεί με επιστροφή στη δραχμή και καθορισμό της ισοτιμίας ως 1000 ¤ =μία δραχμή. Την άποψη δε αυτή έχει εκφράσει ένας δικηγόρος μεγάλου δικηγορικού γραφείο στην Αγγλία, το οποίο ειδικεύεται σε θέματα κρατικών χρεών. Πρόκειται δε για δικηγόρο που είναι και μέλος δικηγορικού Συλλόγου πόλης της Ελβετίας. Το όνομα αυτού; άγνωστο. Θυμίζει τα στρατοδικεία του εμφυλίου πολέμου που κατεδίκαζαν τους αριστερούς, επειδή σε άγνωστο τόπο και σε άγνωστο χρόνο εφόνευσαν άγνωστο αριθμό χωροφυλάκων.
Ας έλθουμε, όμως, στο θέμα μας.
Τι είπε αυτός ο ανώνυμος; Είπε ότι αν επιστρέψει η χώρα στη δραχμή και ορίσει η πολιτεία την ισοτιμία ευρώ /δραχμής σε 1000/1, θα εξοφλήσουμε το χρέος πληρώνοντας το 1/1000 των οφειλομένων. Σε συνθήκες αποστειρωμένου εργαστηρίου, αυτό ισχύει. Υποθέτουμε, λοιπόν, ότι αύριο επιστρέφουμε στη δραχμούλα και η ισοτιμία είναι 1000¤ /1 δραχμή. Καλούμε τους δανειστές μας και τους λέμε πάρτε .. τις δραχμούλες μας και άντε στο καλό. Καλά κορόιδα είσθε.
Τι συνέπειες θα έχει αυτό όμως;
α] Όπως οι αξίες σε δραχμές ετράπησαν την 01.01.2002 σε αξίες σε ευρώ με την ισοτιμία 1 ευρώ ¤ /340,75 δραχμές, έτσι και οι αξίες, ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΞΙΕΣ, που είναι εκφρασμένες σε ευρώ θα τραπούν αυτοδικαίως σε δραχμές με την ισοτιμία 1000 ¤ /1 δραχμή.
β] Ακολούθως, η αμοιβή που έχω συμφωνήσει με ένα πελάτη μου για την τάδε υπόθεση και ανέρχεται σε ¤ 1.000 θα καταβληθεί από τον πελάτη μου σε δραχμές, οπότε θα μου δώσει μία δραχμή και θα εξοφλήσει.
γ] Στη συνέχεια θα πάω στον ιδιοκτήτη του γραφείου μου και θα του πω: «πάρε 1 δραχμή για το μίσθωμα των 1000 ¤ που σου οφείλω» και καθαρίζω.
δ] Την επαύριο θα πάει ο ιδιοκτήτης του γραφείου μου στο supermarket για να αγοράσει γραβιέρα, η τιμή της οποίας έχει τραπεί από 10 ¤/κιλό σε ένα λεπτό/κιλό, αφού μία δραχμή διαιρείται σε 100 λεπτά. Εννοείται ότι ο ιδιοκτήτης του γραφείου μου έχει προηγουμένως επισκεφθεί την τράπεζα, από την οποία πήρε 1000 λεπτά παραδίδοντας τη δραχμή ττου του έδωσα εγώ.
ε] Γυρίζοντας στο σπίτι σταματάει ο ιδιοκτήτης του γραφείου μου στο περίπτερο για να αγοράσει τσιγάρα. Το πακέτο κόστιζε 3 ¤ και τώρα κοστίζει 0,3 του λεπτού της δραχμής. Εννοείται ότι ο περιπτεράς έχει προμηθευθεί από την τράπεζα δέκατα του λεπτού της δραχμής, με τα οποία έχει εφοδιάσει η Τράπεζα της Ελλάδος την τράπεζα, με την οποία συναλλάσσεται ο περιπτεράς.
στ] Την μεθεπόμενη, το supermarket παραγγέλνει στην Ολλανδία γραβιέρα, από αυτήν που αγόρασε ο ιδιοκτήτης του γραφείου μου. Η ολλανδική επιχείρηση του λέει ότι θέλει 8 ¤ το κιλό. Πηγαίνει το supermarket στην Τράπεζα της Ελλάδος και ζητεί να εξαγάγει 8 ¤ για να αγοράσει ένα κιλό γραβιέρα και καταθέτει 0,8 λεπτά της δραχμής. Η ΤτΕ, όμως, του λέει ότι δεν μπορεί να του πουλήσει ευρώ σΆ αυτή την τιμή, διότι η ισοτιμία ¤/δραχμής στο Αμστερνταμ είναι ¤ /1000 δραχμές. Εδώ αντιλαμβανόμεθα όλοι ότι the game is over. Εκτός και αποφασίσουμε να γίνουμε Αλβανία του Χότζα. Αν περί αυτού πρόκειται, τότε κάνουμε ό,τι γουστάρουμε.
Ας επανέλθουμε, τώρα, στους κουτόφραγκους που αγόρασαν ελληνικά ομόλογα. Τους δίνουμε 1 δραχμή ανά 1000 ¤ και έχουν στα χέρια τους δραχμές. Αυτοί πάνε πάλι στην ΤτΕ και ζητούν να εξαγάγουν 1000 ευρώ ¤ δίνοντάς της τη 1 δραχμή, διότι όταν αγόρασαν τα ομόλογα έφεραν στη χώρα 1000¤ , εξ ου και δικαιούνται να επαναπατρίσουν 1000 ευρώ¤. Η ΤτΕ τους λέει ό,τι είπε στο supermarket και οι ξένοι επενδυτές μας μένουν με τη δραχμή στο χέρι.
Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να συνεχίσω. Όλοι αντιλαμβανόμεθα ότι πρόκειται για εξυπνάδα. Το καλλίτερο θα ήταν να πούμε δεν σας πληρώνουμε, αντί να λέμε ότι επιστρέφουμε στη δραχμή με ισοτιμία 1000¤/1 δραχμή. Και βεβαίως, υπάρχει και το Σύνταγμα που εξομοιώνει μία τέοια κατάσταση με «δήμευση περιουσίας», η οποία απαγορεύεται. Υπάρχει και η Σύμβαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που επίσης εξομοιώνει μία τέτοια κατάσταση με δήμευση, άρα παράνομη, άρα άκυρη. Αυτά όσον αφορά στην περίφημη λύση της ισοτιμίας 1000¤/1 δραχμή. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι ισοτιμίες μπορεί να είναι συμβατικές, δηλαδή να καθορίζονται κυριαρχικά από κάποιο όργανο, αλλά οι αξίες αγαθών και υπηρεσιών διαμορφώνεται από την αγορά.
Ας θυμηθούμε την εποχή, όπου η ισοτιμία της δραχμής με τα ξένα νομίσματα ήταν σταθερή. Ήταν εξ αυτού ίδια η τιμή της φέτας π.χ. επί 30 χρόνια; Ασφαλώς όχι. Παρεμπιπτόντως, άκουσα και τον βουλευτή Βελόπουλο να εξηγεί, υποτίθεται, από τηλεοράσεως ότι δεν πρέπει να επιστρέψουμε στη δραχμή, διότι θα πεινάσουν τα παιδιά μας, αφού κανείς δεν θα μας δανείζει, επειδή έχουμε ανάγκη δανείων ως χώρα μη παράγουσα το παραμικρό.
Εκείνο που δεν μου εξήγησε είναι, γιατί θα μας δανείζουν υπό καθεστώς ευρώ με το χάλι που έχουμε και δεν θα μας δανείζουν υπό καθεστώς δραχμής με τα ίδια χάλια. Επίσης, κυκλοφορεί και η περίφημη θεωρία ότι αν τα ελληνικά ομόλογα διέπονται από το ελληνικό δίκαιο, μπορούμε να μην τα πληρώσουμε, επειδή έτσι γουστάρουμε [= το δίκαιό μας το επιτρέπει αυτό; Με βάση ποιες διατάξεις;], ενώ αν διέπονται από το αγγλικό δεν μπορούμε να μην πληρώσουμε.
Αδυνατώ να αντιληφθώ τη θεωρία αυτή, προ πάντων όταν γνωρίζω ότι όλα τα δάνεια που συνήπτε παλαιότερα η ΤτΕ για λογαριασμό τού Δημοσίου, αλλά και το ίδιο το Δημόσιο από το 1994 και μετά, διέπονται από το δίκαιο του δανειστή με σαφή ρήτρα στη δανειακή σύμβαση. Γιατί; Διότι τους όρους των δανείων θέτει ο δανειστής και όχι ο οφειλέτης. Τέλος, επειδή βλέπω να αναμασώνται και μάλιστα από αξιόλογα περιοδικά, όπως τα ΕΠΙΚΑΙΡΑ, οι διάφορες θεωρίες για τις ρήτρες του Μνημονίου, θα αναφερθώ και σ’αυτές για την πληρότητα του θέματος περιοριζόμενος, όμως, στα δύο πιο σημαντικά ζητήματα.
α] Ισχυρίζονται τινές ότι το Μνημόνιο δεν μας επιτρέπει να δανεισθούμε από οιονδήποτε τρίτο π.χ. Κίνα. Εκείνο, όμως, που απαγορεύει η σχετική σύμβαση είναι να δανεισθούμε από οιονδήποτε τρίτο χορηγώντας του τις ίδιες εμπράγματες εξασφαλίσεις ενόσω οφείλουμε από τη συγκεκριμένη δανειακή σύμβαση. Ρήτρα συνήθης σε κάθε δανειακή σύμβαση. Μπορούμε κάλλιστα, λοιπόν, να δανεισθούμε από οιονδήποτε και με το προϊόν του δανείου αυτού να εξοφλήσουμε το δάνειο της τρόικα.
Αρκεί στον τρίτο να μην παράσχουμε τις εξασφαλίσεις που έχουμε παράσχει στην τρόικα.
β] Ισχυρίζονται, επίσης, ότι μπορούν οι δανειστές μας να πωλήσουν τα δικαιώματά τους σε τρίτους, πράγμα επικίνδυνο, αφού π.χ. μπορεί η Γερμανία να πωλήσει τα δικαιώματά της στην Τουρκία και εκείνη να φθάσει μέχρι του σημείου να καθηλώσει τα πολεμικά μας αεροσκάφη σε περίπτωση θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο. Εν πρώτοις, το δικαίωμα πώλησης [=εκχώρησης] των αξιώσεών τους κατά της χώρας μας έχουν οι δανειστές μας μεταξύ τους και όχι προς τρίτους. Μπορεί, δηλαδή, να πουλήσει η Γερμανία αυτά τα δικαιώματά της στη Δανία χωρίς να μας ρωτήσει, αλλά για να πουληθούν τέτοια δικαιώματα σε τρίτο χωρίς τη συναίνεσή μας, πρέπει να συμφωνήσουν όλοι οι δανειστές, άρα π.χ. και η Κύπρος και η Αυστρία και η Γαλλία. Λέτε αυτές οι χώρες να συμφωνήσουν να πουλήσουν τα δικαιώματά τους στην Τουρκία;
Με λίγα λόγια: το έγκλημα εις βάρος της χώρας δεν είναι οι όροι του Μνημονίου, του Μεσοπροθέσμου κ.λπ. Το έγκλημα συνίσταται στο ότι
α] δεν ξεκαθαρίσαμε αν και τι ακριβώς χρωστάμε,
β] μετατρέψαμε το χρέος του Δημοσίου προς τράπεζες σε χρέος του Δημοσίου προς κράτη,
γ] η κυβέρνηση Γιωργάκη, αλλά και η σημερινή, δεν έκανε το απλό πράγμα που κάνει κάθε πάτερ φαμίλιας. Δεν περιέκοψε τις δαπάνες και αύξανε διαρκώς το χρέος.
Ο Gauleiter Reichenbach το είπε χθες: «Η χώρα έχει πρόβλημα δαπανών και όχι εσόδων». ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΟ ΑΠΆ ΟΛΑ ΚΑΙ ΓΙΆ ΑΥΤΟ ΦΕΡΟΥΝ ΑΚΕΡΑΙΑ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΟΙ 155 ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΤΥΦΕΚΙΟΦΟΡΟΙ.
δ] Έμειναν και θα μείνουν ατιμώρητοι οι υπεύθυνοι της οικονομικής τραγωδίας μας, όπως ατιμώρητοι έμειναν οι υπεύθυνοι της τραγωδίας της Κύπρου. Αναμένω αντίλογο.
Σωτήριος Καλαμίτσης
* Αλλος όρος και τούτος. Η συχνότητα επίσκεψης έγινε επισκεψιμότητα. Όπως η χορήγηση άδειας έγινε αδειοδότηση.
http://taxalia.blogspot.com/2011/12/1000-1.html
Διάβασα σήμερα πως έχει περιορισθεί η επισκεψιμότητα* των blogs μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης Παπαδήμου. Πολλά blogs, μάλιστα, κλείνουν, ενώ άλλα δίνουν την εντύπωση ότι οι διαχειριστές του έχουν βαρεθεί να ασχολούνται με νέες αναρτήσεις.
Το φαινόμενο αυτό ίσως και να οφείλεται στο γεγονός ότι ο λαός δείχνει να είναι πλέον παραδομένος στη μοίρα που..
του επιφυλάσσουν οι ορέξεις των διεθνών τοκογλύφων και των εγχώριων λακέδων τους.
Ουδόλως το αποκλείω, αν λάβω υπόψη μου ότι η αντίδραση κατά της ξενόδουλης χούντας των πράσινων σκουληκιών ανέπτυσσε μία γεωμετρική ταχύτητα με αποκορύφωμα τα γκάζια που πάτησε την 28.10.2011. Με την προδοτική συγκυβέρνηση, όμως, τέθηκε σε λειτουργία η βαλβίδα ασφαλείας, οπότε ο ατμός βρήκε διέξοδο και το μπαλόνι ξεφούσκωσε. Ίσως και να οφείλεται, όπως γράφτηκε, στο ότι ο λαός είχε εναποθέσει τις ελπίδες του στη διαδικτυακή επανάσταση, η οποία, όμως, δεν ήλθε.
Όσοι πίστεψαν ότι το διαδίκτυο θα έφερνε την επανάσταση και την πτώση των κάθε λογής ανδρεικέλων, μάλλον αφελείς πρέπει να είναι. «Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή» μας είπε ο εθνικός ποιητής. «Για να δύσει ο εθνοκτόνος πράσινος ήλιος» θέλει πολλή δουλειά λέω εγώ. Αν ήταν να πέφτουν έτσι εύκολα τα τρωκτικά της εξουσίας, δεν θα υπήρχε ούτε ο Γιωργάκης ούτε το πράσινο σκυλολόι του ήδη από τα μέσα του 2010.
Αλλού πρέπει να αναζητηθούν τα αίτια της φθίνουσας επισκεψιμότητας. Είναι γεγονός ότι το διαδίκτυο κατακλύζεται καθημερινά από λογιών λογιών άρθρα, αρθρίδια, ειδήσεις, «ειδήσεις» και φληναφήματα, εν γένει δε από απορρίμματα. Το ένα blog αντιγράφει το άλλο και δη ακρίτως σε βαθμό που μία παπάρα να έχει διαδοθεί τόσο πολύ, ώστε να θεωρείται θέσφατο. Ο καθένας γράφει το μακρύ του και το κοντό του και περνούν εβδομάδες ή μήνες μέχρι να αντιληφθούμε, οι πιο αφελείς και καλοπροαίρετοι, ότι πράγματι επρόκειτο περί παπάρας. Αν δε αυτό το μακρύ ή κοντό είναι ανώνυμο, τόσο χειρότερα είναι τα πράγματα.
Ας γράφω, λοιπόν, εγώ το μακρύ μου και το κοντό μου για διάφορα πράγματα που βλέπουν το φως της δημοσιότητος και αδυνατώ να κατανοήσω. Ίσως να φταίει το γεγονός ότι δεν διαθέτω το πνεύμα του 79ου στοχαστή τής υφηλίου.
Βλέπω, λοιπόν, να διαδίδεται τελευταίως, αλλά και να γράφεται σε εφημερίδες, ότι το πρόβλημα του χρέους θα λυθεί με επιστροφή στη δραχμή και καθορισμό της ισοτιμίας ως 1000 ¤ =μία δραχμή. Την άποψη δε αυτή έχει εκφράσει ένας δικηγόρος μεγάλου δικηγορικού γραφείο στην Αγγλία, το οποίο ειδικεύεται σε θέματα κρατικών χρεών. Πρόκειται δε για δικηγόρο που είναι και μέλος δικηγορικού Συλλόγου πόλης της Ελβετίας. Το όνομα αυτού; άγνωστο. Θυμίζει τα στρατοδικεία του εμφυλίου πολέμου που κατεδίκαζαν τους αριστερούς, επειδή σε άγνωστο τόπο και σε άγνωστο χρόνο εφόνευσαν άγνωστο αριθμό χωροφυλάκων.
Ας έλθουμε, όμως, στο θέμα μας.
Τι είπε αυτός ο ανώνυμος; Είπε ότι αν επιστρέψει η χώρα στη δραχμή και ορίσει η πολιτεία την ισοτιμία ευρώ /δραχμής σε 1000/1, θα εξοφλήσουμε το χρέος πληρώνοντας το 1/1000 των οφειλομένων. Σε συνθήκες αποστειρωμένου εργαστηρίου, αυτό ισχύει. Υποθέτουμε, λοιπόν, ότι αύριο επιστρέφουμε στη δραχμούλα και η ισοτιμία είναι 1000¤ /1 δραχμή. Καλούμε τους δανειστές μας και τους λέμε πάρτε .. τις δραχμούλες μας και άντε στο καλό. Καλά κορόιδα είσθε.
Τι συνέπειες θα έχει αυτό όμως;
α] Όπως οι αξίες σε δραχμές ετράπησαν την 01.01.2002 σε αξίες σε ευρώ με την ισοτιμία 1 ευρώ ¤ /340,75 δραχμές, έτσι και οι αξίες, ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΞΙΕΣ, που είναι εκφρασμένες σε ευρώ θα τραπούν αυτοδικαίως σε δραχμές με την ισοτιμία 1000 ¤ /1 δραχμή.
β] Ακολούθως, η αμοιβή που έχω συμφωνήσει με ένα πελάτη μου για την τάδε υπόθεση και ανέρχεται σε ¤ 1.000 θα καταβληθεί από τον πελάτη μου σε δραχμές, οπότε θα μου δώσει μία δραχμή και θα εξοφλήσει.
γ] Στη συνέχεια θα πάω στον ιδιοκτήτη του γραφείου μου και θα του πω: «πάρε 1 δραχμή για το μίσθωμα των 1000 ¤ που σου οφείλω» και καθαρίζω.
δ] Την επαύριο θα πάει ο ιδιοκτήτης του γραφείου μου στο supermarket για να αγοράσει γραβιέρα, η τιμή της οποίας έχει τραπεί από 10 ¤/κιλό σε ένα λεπτό/κιλό, αφού μία δραχμή διαιρείται σε 100 λεπτά. Εννοείται ότι ο ιδιοκτήτης του γραφείου μου έχει προηγουμένως επισκεφθεί την τράπεζα, από την οποία πήρε 1000 λεπτά παραδίδοντας τη δραχμή ττου του έδωσα εγώ.
ε] Γυρίζοντας στο σπίτι σταματάει ο ιδιοκτήτης του γραφείου μου στο περίπτερο για να αγοράσει τσιγάρα. Το πακέτο κόστιζε 3 ¤ και τώρα κοστίζει 0,3 του λεπτού της δραχμής. Εννοείται ότι ο περιπτεράς έχει προμηθευθεί από την τράπεζα δέκατα του λεπτού της δραχμής, με τα οποία έχει εφοδιάσει η Τράπεζα της Ελλάδος την τράπεζα, με την οποία συναλλάσσεται ο περιπτεράς.
στ] Την μεθεπόμενη, το supermarket παραγγέλνει στην Ολλανδία γραβιέρα, από αυτήν που αγόρασε ο ιδιοκτήτης του γραφείου μου. Η ολλανδική επιχείρηση του λέει ότι θέλει 8 ¤ το κιλό. Πηγαίνει το supermarket στην Τράπεζα της Ελλάδος και ζητεί να εξαγάγει 8 ¤ για να αγοράσει ένα κιλό γραβιέρα και καταθέτει 0,8 λεπτά της δραχμής. Η ΤτΕ, όμως, του λέει ότι δεν μπορεί να του πουλήσει ευρώ σΆ αυτή την τιμή, διότι η ισοτιμία ¤/δραχμής στο Αμστερνταμ είναι ¤ /1000 δραχμές. Εδώ αντιλαμβανόμεθα όλοι ότι the game is over. Εκτός και αποφασίσουμε να γίνουμε Αλβανία του Χότζα. Αν περί αυτού πρόκειται, τότε κάνουμε ό,τι γουστάρουμε.
Ας επανέλθουμε, τώρα, στους κουτόφραγκους που αγόρασαν ελληνικά ομόλογα. Τους δίνουμε 1 δραχμή ανά 1000 ¤ και έχουν στα χέρια τους δραχμές. Αυτοί πάνε πάλι στην ΤτΕ και ζητούν να εξαγάγουν 1000 ευρώ ¤ δίνοντάς της τη 1 δραχμή, διότι όταν αγόρασαν τα ομόλογα έφεραν στη χώρα 1000¤ , εξ ου και δικαιούνται να επαναπατρίσουν 1000 ευρώ¤. Η ΤτΕ τους λέει ό,τι είπε στο supermarket και οι ξένοι επενδυτές μας μένουν με τη δραχμή στο χέρι.
Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να συνεχίσω. Όλοι αντιλαμβανόμεθα ότι πρόκειται για εξυπνάδα. Το καλλίτερο θα ήταν να πούμε δεν σας πληρώνουμε, αντί να λέμε ότι επιστρέφουμε στη δραχμή με ισοτιμία 1000¤/1 δραχμή. Και βεβαίως, υπάρχει και το Σύνταγμα που εξομοιώνει μία τέοια κατάσταση με «δήμευση περιουσίας», η οποία απαγορεύεται. Υπάρχει και η Σύμβαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που επίσης εξομοιώνει μία τέτοια κατάσταση με δήμευση, άρα παράνομη, άρα άκυρη. Αυτά όσον αφορά στην περίφημη λύση της ισοτιμίας 1000¤/1 δραχμή. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι ισοτιμίες μπορεί να είναι συμβατικές, δηλαδή να καθορίζονται κυριαρχικά από κάποιο όργανο, αλλά οι αξίες αγαθών και υπηρεσιών διαμορφώνεται από την αγορά.
Ας θυμηθούμε την εποχή, όπου η ισοτιμία της δραχμής με τα ξένα νομίσματα ήταν σταθερή. Ήταν εξ αυτού ίδια η τιμή της φέτας π.χ. επί 30 χρόνια; Ασφαλώς όχι. Παρεμπιπτόντως, άκουσα και τον βουλευτή Βελόπουλο να εξηγεί, υποτίθεται, από τηλεοράσεως ότι δεν πρέπει να επιστρέψουμε στη δραχμή, διότι θα πεινάσουν τα παιδιά μας, αφού κανείς δεν θα μας δανείζει, επειδή έχουμε ανάγκη δανείων ως χώρα μη παράγουσα το παραμικρό.
Εκείνο που δεν μου εξήγησε είναι, γιατί θα μας δανείζουν υπό καθεστώς ευρώ με το χάλι που έχουμε και δεν θα μας δανείζουν υπό καθεστώς δραχμής με τα ίδια χάλια. Επίσης, κυκλοφορεί και η περίφημη θεωρία ότι αν τα ελληνικά ομόλογα διέπονται από το ελληνικό δίκαιο, μπορούμε να μην τα πληρώσουμε, επειδή έτσι γουστάρουμε [= το δίκαιό μας το επιτρέπει αυτό; Με βάση ποιες διατάξεις;], ενώ αν διέπονται από το αγγλικό δεν μπορούμε να μην πληρώσουμε.
Αδυνατώ να αντιληφθώ τη θεωρία αυτή, προ πάντων όταν γνωρίζω ότι όλα τα δάνεια που συνήπτε παλαιότερα η ΤτΕ για λογαριασμό τού Δημοσίου, αλλά και το ίδιο το Δημόσιο από το 1994 και μετά, διέπονται από το δίκαιο του δανειστή με σαφή ρήτρα στη δανειακή σύμβαση. Γιατί; Διότι τους όρους των δανείων θέτει ο δανειστής και όχι ο οφειλέτης. Τέλος, επειδή βλέπω να αναμασώνται και μάλιστα από αξιόλογα περιοδικά, όπως τα ΕΠΙΚΑΙΡΑ, οι διάφορες θεωρίες για τις ρήτρες του Μνημονίου, θα αναφερθώ και σ’αυτές για την πληρότητα του θέματος περιοριζόμενος, όμως, στα δύο πιο σημαντικά ζητήματα.
α] Ισχυρίζονται τινές ότι το Μνημόνιο δεν μας επιτρέπει να δανεισθούμε από οιονδήποτε τρίτο π.χ. Κίνα. Εκείνο, όμως, που απαγορεύει η σχετική σύμβαση είναι να δανεισθούμε από οιονδήποτε τρίτο χορηγώντας του τις ίδιες εμπράγματες εξασφαλίσεις ενόσω οφείλουμε από τη συγκεκριμένη δανειακή σύμβαση. Ρήτρα συνήθης σε κάθε δανειακή σύμβαση. Μπορούμε κάλλιστα, λοιπόν, να δανεισθούμε από οιονδήποτε και με το προϊόν του δανείου αυτού να εξοφλήσουμε το δάνειο της τρόικα.
Αρκεί στον τρίτο να μην παράσχουμε τις εξασφαλίσεις που έχουμε παράσχει στην τρόικα.
β] Ισχυρίζονται, επίσης, ότι μπορούν οι δανειστές μας να πωλήσουν τα δικαιώματά τους σε τρίτους, πράγμα επικίνδυνο, αφού π.χ. μπορεί η Γερμανία να πωλήσει τα δικαιώματά της στην Τουρκία και εκείνη να φθάσει μέχρι του σημείου να καθηλώσει τα πολεμικά μας αεροσκάφη σε περίπτωση θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο. Εν πρώτοις, το δικαίωμα πώλησης [=εκχώρησης] των αξιώσεών τους κατά της χώρας μας έχουν οι δανειστές μας μεταξύ τους και όχι προς τρίτους. Μπορεί, δηλαδή, να πουλήσει η Γερμανία αυτά τα δικαιώματά της στη Δανία χωρίς να μας ρωτήσει, αλλά για να πουληθούν τέτοια δικαιώματα σε τρίτο χωρίς τη συναίνεσή μας, πρέπει να συμφωνήσουν όλοι οι δανειστές, άρα π.χ. και η Κύπρος και η Αυστρία και η Γαλλία. Λέτε αυτές οι χώρες να συμφωνήσουν να πουλήσουν τα δικαιώματά τους στην Τουρκία;
Με λίγα λόγια: το έγκλημα εις βάρος της χώρας δεν είναι οι όροι του Μνημονίου, του Μεσοπροθέσμου κ.λπ. Το έγκλημα συνίσταται στο ότι
α] δεν ξεκαθαρίσαμε αν και τι ακριβώς χρωστάμε,
β] μετατρέψαμε το χρέος του Δημοσίου προς τράπεζες σε χρέος του Δημοσίου προς κράτη,
γ] η κυβέρνηση Γιωργάκη, αλλά και η σημερινή, δεν έκανε το απλό πράγμα που κάνει κάθε πάτερ φαμίλιας. Δεν περιέκοψε τις δαπάνες και αύξανε διαρκώς το χρέος.
Ο Gauleiter Reichenbach το είπε χθες: «Η χώρα έχει πρόβλημα δαπανών και όχι εσόδων». ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΟ ΑΠΆ ΟΛΑ ΚΑΙ ΓΙΆ ΑΥΤΟ ΦΕΡΟΥΝ ΑΚΕΡΑΙΑ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΟΙ 155 ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΤΥΦΕΚΙΟΦΟΡΟΙ.
δ] Έμειναν και θα μείνουν ατιμώρητοι οι υπεύθυνοι της οικονομικής τραγωδίας μας, όπως ατιμώρητοι έμειναν οι υπεύθυνοι της τραγωδίας της Κύπρου. Αναμένω αντίλογο.
Σωτήριος Καλαμίτσης
* Αλλος όρος και τούτος. Η συχνότητα επίσκεψης έγινε επισκεψιμότητα. Όπως η χορήγηση άδειας έγινε αδειοδότηση.
http://taxalia.blogspot.com/2011/12/1000-1.html
Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011
Ζακ Ντελόρ: Πολύ λίγα, πολύ αργά για να σωθεί το ευρώ
Ζακ Ντελόρ: Πολύ λίγα, πολύ αργά για να σωθεί το ευρώ
Πηγή: Express.gr 03/12/11-15:38
«Η ευρωζώνη ήταν ελαττωματική από την αρχή και τα λάθη που έγιναν κατά τη δημιουργία της ευρωζώνης καταδίκασαν το ενιαίο νόμισμα στη σημερινή κρίση χρέους» λέει σε συνέντευξή του στην Daily Telegraph, ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jacques Delors.
Ο Ζακ Ντελόρ κατηγορεί τους σημερινούς ηγέτες ότι κάνουν «πολύ λίγα, πολύ αργά,» για να υποστηρίξουν το ενιαίο νόμισμα και δηλώνει ότι η έλλειψη κεντρικής εξουσίας που θα ήταν επιφορτισμένη με τον συντονισμό της οικονομικής πολιτικής, επέτρεψε σε ορισμένα μέλη να αναπτύξουν δυσβάσταχτα χρέη. Ειδικότερα, ο Γάλλος πολιτικός μίλησε για «έναν συνδυασμό του πείσματος στη γερμανική ιδέα του νομισματικού ελέγχου, και της απουσίας ενός σαφούς οράματος από όλες τις άλλες χώρες».
Ο ίδιος παραδέχεται ότι «έκανε τα στραβά μάτια» στις θεμελιώδεις αδυναμίες και τις αστάθειες των οικονομιών των κρατών-μελών. Στη συνέντευξη αναφέρει επίσης ότι «το ευρώ θα ήταν ακόμη ισχυρό αν είχε δομηθεί σύμφωνα με το σχέδιό του» ενώ σημειώνει ότι θα έπρεπε να είχε γίνει έλεγχος των οικονομιών των κρατών μελών για το αν πραγματικά πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης. «Οι υπουργοί Οικονομικών δεν ήθελαν να δουν τίποτα δυσάρεστο, το οποίο θα καλούνταν να αντιμετωπίσουν» είπε ο 86χρονος Γάλλος πολιτικός. Πρόσθεσε ότι όλες οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να μοιραστούν το φταίξιμο για την κρίση χρέους, η οποία έχει οδηγήσει σε φόβους για τη βιωσιμότητα του ευρώ. «Όλοι πρέπει να εξετάσουν τις συνειδήσεις τους» είπε χαρακτηριστικά.
Δήλωσε ότι η κρίση του χρέους δεν απορρέει από την ίδια την ιδέα ενός ενιαίου νομίσματος, αλλά από ένα «ελάττωμα στην εκτέλεση» από τους πολιτικούς ηγέτες που επέβλεψαν το λανσάρισμά του.
Ο Ζακ Ντελόρ ήταν πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το 1985 ως το 1995 και έπαιξε πρωταρχικό ρόλο στη διαδικασία που οδήγησε στη δημιουργία του ευρώ το 1999.
Πηγή: Express.gr 03/12/11-15:38
«Η ευρωζώνη ήταν ελαττωματική από την αρχή και τα λάθη που έγιναν κατά τη δημιουργία της ευρωζώνης καταδίκασαν το ενιαίο νόμισμα στη σημερινή κρίση χρέους» λέει σε συνέντευξή του στην Daily Telegraph, ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jacques Delors.
Ο Ζακ Ντελόρ κατηγορεί τους σημερινούς ηγέτες ότι κάνουν «πολύ λίγα, πολύ αργά,» για να υποστηρίξουν το ενιαίο νόμισμα και δηλώνει ότι η έλλειψη κεντρικής εξουσίας που θα ήταν επιφορτισμένη με τον συντονισμό της οικονομικής πολιτικής, επέτρεψε σε ορισμένα μέλη να αναπτύξουν δυσβάσταχτα χρέη. Ειδικότερα, ο Γάλλος πολιτικός μίλησε για «έναν συνδυασμό του πείσματος στη γερμανική ιδέα του νομισματικού ελέγχου, και της απουσίας ενός σαφούς οράματος από όλες τις άλλες χώρες».
Ο ίδιος παραδέχεται ότι «έκανε τα στραβά μάτια» στις θεμελιώδεις αδυναμίες και τις αστάθειες των οικονομιών των κρατών-μελών. Στη συνέντευξη αναφέρει επίσης ότι «το ευρώ θα ήταν ακόμη ισχυρό αν είχε δομηθεί σύμφωνα με το σχέδιό του» ενώ σημειώνει ότι θα έπρεπε να είχε γίνει έλεγχος των οικονομιών των κρατών μελών για το αν πραγματικά πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης. «Οι υπουργοί Οικονομικών δεν ήθελαν να δουν τίποτα δυσάρεστο, το οποίο θα καλούνταν να αντιμετωπίσουν» είπε ο 86χρονος Γάλλος πολιτικός. Πρόσθεσε ότι όλες οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να μοιραστούν το φταίξιμο για την κρίση χρέους, η οποία έχει οδηγήσει σε φόβους για τη βιωσιμότητα του ευρώ. «Όλοι πρέπει να εξετάσουν τις συνειδήσεις τους» είπε χαρακτηριστικά.
Δήλωσε ότι η κρίση του χρέους δεν απορρέει από την ίδια την ιδέα ενός ενιαίου νομίσματος, αλλά από ένα «ελάττωμα στην εκτέλεση» από τους πολιτικούς ηγέτες που επέβλεψαν το λανσάρισμά του.
Ο Ζακ Ντελόρ ήταν πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το 1985 ως το 1995 και έπαιξε πρωταρχικό ρόλο στη διαδικασία που οδήγησε στη δημιουργία του ευρώ το 1999.
Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011
Βασίλης Φίλιας για τα γεγονότα στη Σχολή των Ευελπίδων
Βασίλης Φίλιας για τα γεγονότα στη Σχολή των Ευελπίδων
Με αφορμή τα γεγονότα στην ΣΣΕ , Ο Καθηγητής και πρωης Πρύτανης του Παντειου Πανεπιστημίου Βασίλης Φίλιας, έστειλε το παρακάτω κείμενο στον στραυηγό, επίτιμο Γενικό Επιθεωρητή Στρατού Δ.Αλευρομαγειρο. Το κείμενο μας κοινοποίησε ο στρατηγός Δ.Αλευρομαγειρος.
Στρατηγέ, αγαπητέ φίλε,
Για μια ακόμα φορά με αφορμή τα επεισόδια στη Σχολή Ευελπίδων, αποδεικνύεται
η ανικανότητα, αλλά και η δολιότητα όλων εκείνων, που εμφανίζονται ως
«έγκυροι» σχολιαστές.
Επιβεβαίωση, υποτίθεται, των περί «χουντικών σταγονιδίων» καταγγελιών του
άθλιου διδύμου των επαγγελματιών κινδυνολόγων και εθνικών μειοδοτών
Μπεγλίτη - Παπανδρέου.
Σε κάθε περίπτωση η υπόθεση αυτή φέρνει στην επιφάνεια διεργασίες για τις
οποίες οι πραγματικοί υπεύθυνοι είναι οι μνημονιακοί εξωνητές των
συμφερόντων του λαού και του έθνους, που για μία ακόμα φορά καταρράκωσαν
τους δημοκρατικούς θεσμούς και υπέσκαψαν τη δημοκρατία. Οι Ένοπλες Δυνάμεις
είναι αναπόσπαστο τμήμα της κοινωνίας, δεν μπορεί να μείνουν ανεπηρέαστες
από ότι συμβαίνει σ' αυτή. Και αυτό που συμβαίνει στην κοινωνία είναι
αποσάθρωση και διάλυση, ανασφάλεια και αβεβαιότητα, απόγνωση και αδιέξοδο.
Από αυτή τη σκοπιά το καμπανάκι, που χτύπησε στη Σχολή Ευελπίδων είναι ένα
σύμπτωμα που δεν θεραπεύεται με πειθαρχικές κυρώσεις κατά των δραστών.
Δευτερεύοντα και τελικά άνευ αξίας τα περί καταγωγής από χουντικές
οικογένειες και η σχετική συνομοσιολογία. Ας θυμηθούμε ότι όταν έπεφτε η
δικτατορία σωρηδόν τα παιδιά των φίλων της «εθνοσωτήριας επανάστασης»
περνούσαν στις γραμμές της αντίστασης.
Σήμερα, η Δημοκρατία προδίδεται από εκείνους, που υποτίθεται ότι την
εκπροσωπούν, σήμερα, που διασύρονται και αποδυναμώνονται οι Ένοπλες Δυνάμεις
από κρετίνους υπουργούς και πολιτικούς ηγέτες είναι αναπόφευκτο να υπάρξουν
αντιδράσεις φασιστοειδούς χαρακτηρα. Αντιδράσεις για τις οποίες πρώτοι
ευθύνονται , οι υπηρέτες και εγγυητές των συμφερόντων της διεθνούς τοκογλυφίας.
Εσείς οι απάτριδες και αγοραίοι χρεοκόποι προκαλείτε αυτές τις αντιδράσεις
και επωάζετε για μια ακόμα φορά το αυγό του φιδιού, τον βλακώδη
υπερπατριωτισμό και εθνικισμό.
Ασφαλώς αυτά όλα δεν σημαίνουν ότι η Δημοκρατία κινδυνεύει αλλά οπωσδήποτε
έχει αρχίσει μια διαδικασία αμφισβήτησής της. Όσο πιο έγκαιρα το καταλάβουμε
όλοι εμείς οι αντιμνημονιακοί, οι πολλοί που πιστεύουμε στη πατρίδα και το
λαό μας τόσο καλύτερα.
Καθηγητής Βασίλης Φίλιας
Με αφορμή τα γεγονότα στην ΣΣΕ , Ο Καθηγητής και πρωης Πρύτανης του Παντειου Πανεπιστημίου Βασίλης Φίλιας, έστειλε το παρακάτω κείμενο στον στραυηγό, επίτιμο Γενικό Επιθεωρητή Στρατού Δ.Αλευρομαγειρο. Το κείμενο μας κοινοποίησε ο στρατηγός Δ.Αλευρομαγειρος.
Στρατηγέ, αγαπητέ φίλε,
Για μια ακόμα φορά με αφορμή τα επεισόδια στη Σχολή Ευελπίδων, αποδεικνύεται
η ανικανότητα, αλλά και η δολιότητα όλων εκείνων, που εμφανίζονται ως
«έγκυροι» σχολιαστές.
Επιβεβαίωση, υποτίθεται, των περί «χουντικών σταγονιδίων» καταγγελιών του
άθλιου διδύμου των επαγγελματιών κινδυνολόγων και εθνικών μειοδοτών
Μπεγλίτη - Παπανδρέου.
Σε κάθε περίπτωση η υπόθεση αυτή φέρνει στην επιφάνεια διεργασίες για τις
οποίες οι πραγματικοί υπεύθυνοι είναι οι μνημονιακοί εξωνητές των
συμφερόντων του λαού και του έθνους, που για μία ακόμα φορά καταρράκωσαν
τους δημοκρατικούς θεσμούς και υπέσκαψαν τη δημοκρατία. Οι Ένοπλες Δυνάμεις
είναι αναπόσπαστο τμήμα της κοινωνίας, δεν μπορεί να μείνουν ανεπηρέαστες
από ότι συμβαίνει σ' αυτή. Και αυτό που συμβαίνει στην κοινωνία είναι
αποσάθρωση και διάλυση, ανασφάλεια και αβεβαιότητα, απόγνωση και αδιέξοδο.
Από αυτή τη σκοπιά το καμπανάκι, που χτύπησε στη Σχολή Ευελπίδων είναι ένα
σύμπτωμα που δεν θεραπεύεται με πειθαρχικές κυρώσεις κατά των δραστών.
Δευτερεύοντα και τελικά άνευ αξίας τα περί καταγωγής από χουντικές
οικογένειες και η σχετική συνομοσιολογία. Ας θυμηθούμε ότι όταν έπεφτε η
δικτατορία σωρηδόν τα παιδιά των φίλων της «εθνοσωτήριας επανάστασης»
περνούσαν στις γραμμές της αντίστασης.
Σήμερα, η Δημοκρατία προδίδεται από εκείνους, που υποτίθεται ότι την
εκπροσωπούν, σήμερα, που διασύρονται και αποδυναμώνονται οι Ένοπλες Δυνάμεις
από κρετίνους υπουργούς και πολιτικούς ηγέτες είναι αναπόφευκτο να υπάρξουν
αντιδράσεις φασιστοειδούς χαρακτηρα. Αντιδράσεις για τις οποίες πρώτοι
ευθύνονται , οι υπηρέτες και εγγυητές των συμφερόντων της διεθνούς τοκογλυφίας.
Εσείς οι απάτριδες και αγοραίοι χρεοκόποι προκαλείτε αυτές τις αντιδράσεις
και επωάζετε για μια ακόμα φορά το αυγό του φιδιού, τον βλακώδη
υπερπατριωτισμό και εθνικισμό.
Ασφαλώς αυτά όλα δεν σημαίνουν ότι η Δημοκρατία κινδυνεύει αλλά οπωσδήποτε
έχει αρχίσει μια διαδικασία αμφισβήτησής της. Όσο πιο έγκαιρα το καταλάβουμε
όλοι εμείς οι αντιμνημονιακοί, οι πολλοί που πιστεύουμε στη πατρίδα και το
λαό μας τόσο καλύτερα.
Καθηγητής Βασίλης Φίλιας
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)