Bαθαίνει το ρήγμα Ρωσίας - Τουρκίας στο Αφρίν

Το ρήγμα Ρωσίας- Τουρκίας μεγαλώνει: Ρωσική βάση για προστασία των Κούρδων στην Συρία; TOPICS:YPGΚούρδοιΡωσίαΣυρίαΤουρκία Members of Syrian Kurdish People's Defence Units (YPG) prepare their machine gun in, Syria. EPA/SEDAT SUNAMembers of Syrian Kurdish People's Defence Units (YPG) prepare their machine gun in, Syria. EPA/SEDAT SUNA March 22, 2017 Η Μόσχα απορρίπτει πληροφορίες πως δημιουργείται ρωσική βάση στην ελεγχόμενη από τους Κούρδους περιοχή του Αφρίν στην Συρία, αλλά η Άγκυρα δεν πείθεται! Η Ρωσία δεν έχει ενημερώσει την Τουρκία για μια τέτοια εξέλιξη, δήλωσε Τούρκος αξιωματούχος. Η τουρκική υπηρεσία πληροφοριών εντόπισε, κατά την Άγκυρα, ρωσική φάλαγγα οχημάτων να φτάνει στην περιοχή. Η Μόσχα απέρριψε τις τουρκικές αιτιάσεις υποστηρίζοντας ότι στο Αφρίν απλώς δημιουργεί ένα «κέντρο συμφιλίωσης» για τη μεταπολεμική Συρία! Ωστόσο οι Τούρκοι υποστηρίζουν ότι οι Ρώσοι δημιουργούν βάση στην κουρδική περιοχή με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την Άγκυρα. Οι Τούρκοι υποστηρίζουν ότι στόχος της Μόσχας είναι να αποτρέψουν συγκρούσεις υποστηριζόμενων από την Άγκυρα ανταρτών με τους Κούρδους του YPG. Η Τουρκία διαμαρτυρήθηκε ήδη στη Μόσχα για την εξέλιξη αυτή. Οι Κούρδοι πάντως επιβεβαίωσαν τη δημιουργία ρωσικής βάσης στο Αφρίν με στόχο, όπως ανέφεραν, την εκπαίδευση μαχητών του YPG που θα πολεμήσουν κατά των τζιχαντιστών. Ωστόσο οι μαχητές αυτοί θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν κάλλιστα και εναντίον των συμμάχων της Άγκυρας ανταρτών ενώ η παρουσία των Ρώσων στο Αφρίν εξασφαλίζει πως δεν πρόκειται να υπάρξει εκεί τουρκική επίθεση εκτός αν η Τουρκία έχει άλλους σκοπούς. Ο εκπρόσωπος του YPG δήλωσε πως υπάρχει συμφωνία μεταξύ Κούρδων και Ρώσων. «Η συμφωνία έγινε στο πλαίσιο του αγώνα κατά της τρομοκρατίας με στόχο την εκπαίδευση των μαχητών μας από τον Ρωσικό στρατό. Έχουμε απευθείας επαφή με τη Ρωσία», δήλωσε. Η Μόσχα πάντως, μέσω του υπουργείου Άμυνας, διέψευσε τα περί βάσης. Η Ρωσία πάντως έχει συσφίξει τις σχέσεις της με τους Κούρδους παρά το γεγονός ότι η Άγκυρα τους θεωρεί «τρομοκράτες» και παρακλάδι του ΡΚΚ. Η Τουρκία είναι ενάντια σε κάθε επαφή με τους Κούρδους, αλλά η Ρωσία έχει ήδη στενές σχέσεις με τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) στις οποίες συμμετέχουν κυρίως Κούρδοι, Ασσύριοι, Άραβες, Τουρκομάνοι και Γιανίζντι. Το Αφρίν είναι ένα από τα καντόνια που μαζί με το Κομπάνι και το Τσιζρέ οι Κούρδοι θέλουν να συνενώσουν δημιουργώντας εν δυνάμει μια κρατική οντότητα στη βόρεια Συρία. Με πληροφορίες από: http://www.hurriyetdailynews.com/turkey-not-convinced-with-russian-denial-for-military-base-in-afrin.aspx?pageID=238&nID=111078&NewsCatID=510

Πηγή: Το ρήγμα Ρωσίας- Τουρκίας μεγαλώνει: Ρωσική βάση για προστασία των Κούρδων στην Συρία; http://mignatiou.com/2017/03/to-rigma-rosias-tourkias-megaloni-gia-ta-matia-ton-kourdon-agkira-kata-moschas-gia-ypg/

Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος : Γιατί δεν πρέπει να φύγουμε τώρα απο το ευρώ Προσοχή στα παιχνίδια που παίζονται και πάλι στην πλάτη της Ελλάδας

Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος : Γιατί δεν πρέπει να φύγουμε τώρα απο το ευρώ

Προσοχή στα παιχνίδια που παίζονται και πάλι στην πλάτη της Ελλάδας

14/3/17

Το παρακάτω άρθρο, με κάποιες επιμέρους προσθέσεις και διευκρινίσεις που προσθέσαμε, αλλά που δεν αλλάζουν τη βασική δομή του επιχειρήματός του, γράφτηκε στα τέλη Ιανουαρίου και δημοσιεύτηκε την 1η Φεβρουαρίου στο περιοδικό Zero.

Δηλαδή πριν από την έμμεση πλην σαφή πρόσκληση της κυβέρνησης Τραμπ προς την Ελλάδα να φύγει από το ευρώ και πριν γίνει γνωστή η συνάντηση στο Παρίσι των κ.κ. Τσίπρα και Ρότσιλντ.

"Εκεί που φυτρώνει ο κίνδυνος, εκεί

φυτρώνει κι αυτό που θα μας σώσει"

Φρίντριχ Χαίντερλιν

"Η ελληνική φυλή ήταν πάντα, είναι ακόμα η φυλή που έχει το επικίνδυνο μέγα προνόμιο να κάνει θάματα. Οπως όλες οι δυνατές, μεγάλης αντοχής φυλές, κι η ελληνική μπορεί να φτάσει στον πάτο του γκρεμού, κι ακριβώς εκεί, στην πιο κρίσιμη στιγμή, όπου οι αδύνατες ράτσες γκρεμίζουνται, αυτή δημιουργεί το θάμα.

Επιστρατεύει όλες τις αρετές και πετιέται μονομιάς, χωρίς διάμεσους σταθμούς, στην κορυφή της λύτρωσης. Το απότομο τούτο, απρόβλεπτο από το λογικό, ανατίναγμα προς τ' απάνω ονομάζεται θάμα. Ολη μας η Ιστορία δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα βίαιο επικίντυνο δρασκέλισμα από το χαμό στην σωτηρία"

Νίκος Καζαντζάκης, Ταξίδι στον Μωριά

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Αποφάσισα τώρα, που μπάζει από παντού το ευρωπαϊκό καράβι, να κάνω το αντίθετο από τα ποντίκια. Πριν πέσω, ή με πετάξουν στο νερό, όπου δεν με περιμένει ο παράδεισος του "εθνικού νομίσματος", αλλά μάλλον οι καρχαρίες, να εκμεταλλευθώ τον ελάχιστο χρόνο που απομένει και ότι υλικά βρω, να φτιάξω μια σχεδία πριν βρεθώ στο πέλαγος.

'Εβαλα τον τίτλο για να προκαλέσω σκέψη, όχι γιατί πιστεύω, ποτέ δεν πίστευα, ότι πρέπει να μείνουμε καλά και σώνει στο ευρώ. Πάντα το θεωρούσα πολύ κακό νόμισμα για Ελλάδα και Ευρώπη. Μας διώχνουν άλλωστε, άσε που μπορεί να διαλυθεί μόνο του!

Χρειαζόμαστε οπωσδήποτε ρήξη και σύγκρουση με τις κυρίαρχες ευρωπαϊκές πολιτικές για να γλυτώσουμε. Αυτό που δεν χρειαζόμαστε είναι αυτοσχεδιασμούς και τυχοδιωκτισμούς που υποστήκαμε, και εξαιτίας των οποίων ο ελληνικός λαός είναι τώρα στο χώμα, χωρίς ούτε τη δύναμη να χτυπήσει το κεφάλι του στον τοίχο.

'Ημουν από τους πρώτους που άρχισαν τη συζήτηση περί νομίσματος στις αρχές της κρίσης, με μια συνέντευξη του Σαμίρ Αμίν στον Επενδυτή που τάχθηκε από τότε υπέρ της εξόδου από την ευρωζώνη. 'Οσοι τάχθηκαν υπέρ τέτοιας εξόδου συνέβαλαν να σπάσει ένα μεγάλο ταμπού. Η υπόλοιπη κουβέντα όμως δεν ήταν παρά μια υπεκφυγή.

Για τους μεν η "Ευρώπη", για τους δε η "έξοδος από την Ευρώπη" δεν χρησίμευσε παρά σε συγκάλυψη της πιο απόλυτης προγραμματικής αμηχανίας, ως προς το πως η χώρα μπορεί να αντιμετωπίσει τις πολλές, σύνθετες προκλήσεις της, είτε μένοντας, είτε φεύγοντας.

Δεν είναι σοβαρό να συγκρίνουμε θεωρητικά μια οικονομία εντός και εκτός ευρώ. Γιατί κάνουμε αφαίρεση της πραγματικότητας: δεν έχουμε σχεδόν έθνος-κράτος εν λειτουργία σήμερα που θα βγάλει νόμισμα, έχουμε υποστεί τεράστια καταστροφή, έχουμε επικίνδυνους γείτονες, θα αντιμετωπίσουμε οικονομικό πόλεμο, το χρέος είναι μη βιώσιμο και υπογράψαμε την υποδούλωσή μας. Δεν υπάρχει, κι αυτό είναι το πιο σημαντικό απόλα, το κυριότερο, το πιο βασικό, πολιτική ηγεσία των Ελλήνων ανεξάρτητη από ξένους, με την ικανότητα και την απόφαση να εκφράσει τη συλλογική βούληση των Ελλήνων. 'Εχουν αποκεφαλίσει τον ελληνικό λαό, το έθνος μας.

Αντί να γράφουμε διατριβές για την ανάγκη εξόδου, καλύτερα να τα μελετήσουμε όλα αυτά, ώστε, αν χρειαστεί ή θελήσουμε, να μπορούμε να φύγουμε από το ευρώ χωρίς να καταστραφούμε ή να υποταγούμε ακόμα πιο πολύ στην αποικιακή μας κατάσταση, στα ίδια ή λίγο παραλλαγμένα αφεντικά. Αν το κάνουμε, και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση θάχουμε και να διαπραγματευτούμε θα μπορούμε.

Το να λες "φεύγω από το ευρώ και σώζομαι", είναι σα νάχει πάθει κάποιος έμφραγμα και να του λες να κόψει το τσιγάρο και τα γλυκά. Αν τόχε κάνει, μπορεί και να μην το πάθαινε. Αυτή τη στιγμή το έμφραγμα είναι το μη βιώσιμο χρέος, οι νομικές συνέπειες όλων των δανειακών συμβάσεων, που εγκαθίδρυσαν μια "οικονομία δουλείας" στην Ελλάδα και την έκαναν προτεκτοράτο, η πολυετής διεθνής πολιτική επίθεση εναντίον της, η αποσύνθεση του παραγωγικού ιστού, της κοινωνίας και του κράτους.

Πρέπει να αντιτάξουμε σε αυτό το "έμφραγμα" μια ολοκληρωμένη στρατηγική σωτηρίας. Από αυτήνα και όχι ανάποδα, πρέπει να καθορίσουμε τη στάση μας απέναντι στο νόμισμα. Δεν ωφελεί άλλωστε καθόλου την ελληνική υπόθεση μια διεθνής συζήτηση για το ευρώ, που θα εξελιχθεί σήμερα, σε μια κουβέντα γιατί η αναξιοπαθής Ελλάδα δεν είναι ικανή να μείνει εκεί μέσα. Η συζήτηση που ωφελεί τώρα την Ελλάδα, είναι ποιός έχει φτιάξει το χρέος, ποιές είναι οι συνέπειες των μνημονίων, τι είδους Ευρώπη θέλουμε, αν είναι δυνατό να αφήνουμε τους τραπεζίτες του Σίτυ και της Ουώλ Στρητ να υπαγορεύουν στην Ευρώπη πότε θα ενώνεται και πότε θα χωρίζει και τι είδους Ευρώπη θa φτιάχνουν.

Αυτή είναι η συζήτηση που συμφέρει εμάς, και όλη τη Νότια Ευρώπη, αλλά που μπορεί επίσης να ενδιαφέρει και πολλούς στη Γερμανία, στη Γαλλία και σε όλη την Ευρώπη. Αυτή τη συζήτηση δεν καταφέραμε να ανοίξουμε σοβαρά τόσα χρόνια.

Δεν πας να αμυνθείς σε κατωφέρεια, ούτε ξεκινάς τον πόλεμο αυτοδεσμευόμενος να σταθείς συνέχεια στο ίδιο σημείο! Μου έχει μάλιστα κάνει μεγάλη εντύπωση ότι διάφοροι 'Ελληνες αντίπαλοι ή και μη του ευρώ, που συμμετέχουν και πρωταγωνιστούν σε διάφορες διεθνείς συναντήσεις και κινήσεις, δεν φροντίζουν καν αυτές να βγάζουν τουλάχιστο ψηφίσματα και αποφάσεις υπέρ της Ελλάδας, της διαγραφής του χρέους της, της καταγγελίας των αποικιακών συμβάσεων. Δεν τους έχει περάσει από το μυαλό ότι μπορεί οι Γερμανοί ή οι Γάλλοι φίλοι τους να θέλουν να βγούνε για εντελώς αντίθετους λόγους από αυτούς που μπορεί να θέλουμε εμείς;

Πρέπει να γίνουμε, γιατί δεν είμαστε ακόμα, έτοιμοι να φύγουμε από το ευρώ, ώστε να μη μας εκβιάζουνε, δεν υπάρχει όμως κανείς λόγος να φύγουμε τώρα με δική μας πρωτοβουλία. (Εκτός μιας περιπτώσεως, αν ο Σόιμπλε προσφέρει εξαιρετικά γενναιόδωρους όρους για να φύγουμε, που δεν μοιάζει πολύ πιθανό. Αμφιβάλλω μάλιστα κι αν έχουμε κανέναν που να μπορεί να εκτιμήσει καν μια τέτοια πρόταση. Πάντως τέτοιος δεν υπάρχει σήμερα στο επιτελείο της κυβέρνησης, των κύριων πολιτικών δυνάμεων και του κράτους, το τραγικό δε είναι ότι κανείς εκεί δεν φαίνεται ούτε να μπορεί, ούτε να θέλει να σκεφτεί με το δικό του , όχι με δάνειο μυαλό).

Οφείλουμε να θυμόμαστε ότι η ελληνική κρίση δεν οφείλεται μόνο στο ευρώ. Οφείλεται επίσης στην κατάρρευση του ελληνικού μοντέλου "κλεπτοκρατικού καπιταλισμού", στην παγκόσμια οικονομική κρίση, σε κρυφή "γεωπολιτική ατζέντα". Συνέκλιναν όλα να μας κάνουν πρώτο στόχο νέας μορφής πολέμου, με οικονομικά, πολιτικά, ψυχολογικά και γεωπολιτικά μέσα. Γίναμε το πεδίο εφαρμογής παγκόσμιας σημασίας πειράματος καταργήσεως των εθνών και των κρατών, εφαρμογής, με τη θέληση του θύματος, νέων μορφών ολοκληρωτισμού.

Δεν αρκεί μια επιλογή νομισματικής πολιτικής για να απαντήσεις σε τέτοιες προκλήσεις. Θέλει ολοκληρωμένη στρατηγική απάντηση σε όλα μαζί και όχι μόνο σε ένα από τα προβλήματα. Αν καταλάβουμε εξάλλου τι γίνεται και το εξηγήσουμε και διεθνώς, θα βρούμε πολύ περισσότερους συμμάχους από όσους νομίζουμε, γιατί η Ελλάδα παράγει τώρα την ιστορία της Ευρώπης και του κόσμου, όπως είπε κάποτε ο Ουίνστον Τσώρτσιλ.

Η λογική υπαγορεύει να αφήσουμε στους άλλους την ευθύνη αποβολής της Ελλάδας από το ευρώ, αφού εξαντλήσουμε όλα τα πολλά θεσμικά και πολιτικά όπλα που μας δίνει η ιδιότητα μέλους της ΕΕ για να διεκδικήσουμε το δίκηο μας. Ουδείς έχει καν ετοιμαστεί να το κάνει. Π.χ. τη δυνατότητα να μπλοκάρεις τη λειτουργία της ΕΕ που εξακολουθεί να έχει αναρίθμητα βέτο, όπως έκανε ο Ντε Γκωλ, έχοντας προηγουμένως δημιουργήσει πολιτική δυνατότητα για να το κάνεις αυτό.

Η επιβίωση υπαγορεύει ότι, μια χώρα σε αυτό το σημείο που βρίσκεται η Ελλάδα, τα παίζει όλα για όλα για να σώσει το τομάρι της. Εξηγεί σε εταίρους και συμμάχους ότι δεν γίνεται νάχουν το ελεύθερο να κάνουν ότι θέλουν στον χώρο της, στρατιωτικά και στρατηγικά, και ταυτόχρονα να την καταστρέφουν. Υπαγορεύει επίσης πολύ σοβαρή προσπάθεια στους τομείς παραγωγής, δικτύου καταναλωτικών-παραγωγικών συνεταιρισμών, ετοιμασίας εισαγωγής μεθόδων "πολεμικής οικονομίας", αναζήτηση συμμαχιών σε όλα ανεξαιρέτως τα σημεία του ορίζοντα, πολύ σοβαρή νομική προετοιμασία και, ασφαλώς, όλα όσα συνεπάγεται η προετοιμασία και ετοιμότητα εισαγωγής εθνικού μέσου πληρωμών. Αν υπάρχει άλλωστε μια πιθανότητα ενός κάποιου υποφερτού συμβιβασμού, αυτή μόνο με τέτοιες απειλές και τη βεβαιότητα ότι θα πραγματοποιηθούν, μπορεί να υπάρξει. Είναι αυτό που οι Γάλλοι λένε "αποτροπή του αδύνατου απέναντι στον ισχυρό". (Πρέπει βέβαια κι ο Δαυίδ να είναι πιο έξυπνος, όχι πιο χαζός από τον Γολιάθ!)

Για να συζητήσουμε καν θέμα εθνικού νομίσματος, οφείλουμε νάχουμε πάρει πολλές αποφάσεις και να κάνουμε σοβαρές ετοιμασίες. Στο παρελθόν Παπανδρέου, Σαμαράς, Τσίπρας μας κράτησαν στο πρόγραμμα υποθέτοντας ότι κάπως θα μας φροντίσει η Ευρώπη. Αγνοούσαν ότι χρησιμοποιούσαν την Ευρώπη δυνάμεις που ήθελαν την καταστροφή μας (αν δεν το πιστεύετε, πείτε τι επιδιώκουν). Δεν αποκλείω ότι, αν μαζευτεί διεθνής υποστήριξη στο σενάριο "εξόδου από το ευρώ" ("πολύ επιθυμητό" για Heritage Foundation και Σόιμπλε) να δούμε αύριο νέο εθνοσωτήρα, που θα ξεκινήσει αγώνα κατά της "γερμανικής Ευρώπης", χωρίς να μας πει που πάμε, να οργανώσουμε πάλι μόνοι μας την καταστροφή μας (τα μνημόνια δεν μπορούσαν να υπάρξουν αν δεν τα υπέγραφαν 'Ελληνες Πρωθυπουργοί). Εμείς θα τον πιστέψουμε, γιατί ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται. Την πατήσαμε με την ψευτο-αριστερά, δεν χρειάζονται τώρα ψευτο-εθνικισμοί.

Η χώρα δεν πρέπει ούτε να μείνει, ούτε να φύγει από το ευρώ. Χρειάζεται να ξαναγίνει κράτος, με δική της, ιθαγενή βούληση. Χρειάζεται σοβαρό πλαν Α και σοβαρό Β (γιατί χωρίς το δεύτερο, δεν υπάρχει πρώτο). Αλλοιώς, θα φύγει στο τέλος, όχι με όρους επιβίωσης, αλλά Σόιμπλε, Goldman Sachs και αμερικανικών κύκλων που θέλουν να διαλύσουν την ΕΕ (ίσως χρησιμοποιώντας και μας), για τους ακριβώς αντίθετους από τους λόγους που δεν μας αρέσει εμάς η ΕΕ.

Ακόμα πιο σημαντικό από το θέμα του ποιό νόμισμα θα χρησιμοποιείται (αλλά και για να μπορούμε άλλωστε να έχουμε αν θέλουμε δικό μας νόμισμα), είναι το να παύσουμε να είμαστε αποικία χρέους, όπως ήταν ο εύστοχος τίτλος ενός βιβλίου του κ. Κοτζιά, προτού γίνει και ο ίδιος Υπουργός της αποικίας. 'Εστω και αν είδε πολύ καλά τον ρόλο της Γερμανίας, σχεδόν καθόλου όμως τον ρόλο του ΔΝΤ, του μεγάλου κυρίως μη ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και των ΗΠΑ πίσω τους. Αν είμαστε μόνο αποικία του Βερολίνου και όχι του παγκόσμιου Χρήματος και αρκετών άλλων, το θέμα μας θα ήταν πολύ ευκολότερο. Ο σκοπός δεν πρέπει να είναι να βγούμε από την ευρωζώνη, για να βουλιάξουμε ακόμα περισσότερο στην τωρινή αποικιακή κατάσταση. Και δεν καταλαβαίνω γιατί, προτού βγούμε, να μην το κάνουμε μπάχαλο εκεί μέσα.

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων επαναλαμβάνω. Ο γράφων δεν τάσσεται υπέρ της παραμονής στο ευρώ υπό όποιους όρους. Είναι απολύτως αναγκαία για την κοινωνική-εθνική επιβίωση των Ελλήνων, η διακοπή της εξυπηρέτησης του χρέους, η καταγγελία των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων, ο αυστηρός επανέλεγχος των μεταφορών ιδιοκτησίας, η άμεση οργάνωση ευρωπαϊκής και παγκόσμιας άμυνας της Ελλάδας, επικοινωνιακής-πολιτικής αντεπίθεσης. Χρειαζόμαστε όμως μεγάλη προετοιμασία και σοβαρότητα, αφοσίωση, λαό σε εγρήγορση, πολλαπλές στρατηγικές. Πρέπει να τα αποκτήσουμε όλα αυτά, όσο δύσκολα κι αν φαίνονται, για μην μας πάρουν οριστικά το κράτος μας, μας καταστρέψουν και μας διασκορπίσουν στα πέρατα της Οικουμένης, όπως έκανε ο Αυτοκράτωρ Τίτος στους Εβραίους.

Σας φαίνονται ουτοπία όλα αυτά; 'Ισως δεν έχετε άδικο. Μόνο που η εναλλακτική είναι να πεθάνετε, να πεθάνουμε όλοι μας δηλαδή, άλλος νωρίτερα, άλλος αργότερα, και μάλιστα χωρίς καμιά αξιοπρέπεια. Μετά από εφτά χρόνια, το ξέρετε καλά, ότι κι αν λέτε για παρηγοριά στον εαυτό σας και τους άλλους, όσο σφιχτά κι αν φυλάτε, όπου τα φυλάτε, τα όποια, λίγα ή πολλά υπάρχοντά σας, ότι αυτό ακριβώς θα συμβεί και σε μας και στη χώρα μας. Μη σας μπερδεύει ότι είσαστε σε διαφορετικό ο καθένας όροφο του βυθιζόμενου σκάφους. Ακόμα και στο εξωτερικό να πάτε, κι εκεί ακόμα, μην έχετε αμφιβολία, θα σας πριονίζει πολύ καιρό το κεφάλι και θα στοιχειώνει το υπόλοιπο της ζωής σας, η κραυγή ενός ενδεχόμενου τέλους.

Μήπως είναι καλύτερα να ψάξουμε τώρα όλοι μαζί έναν τρόπο να αλλάξουμε, έστω και την υστάτη, αυτό το παιχνίδι;

www.konstantakopoulos.gr

www.defenddemocracy.press

Εντολή της Ελίτ: Σκοτώστε τους Ρώσσους!

Εντολή της Ελίτ: Σκοτώστε τους Ρώσσους!

Πέμπτη, 23 Φεβρουαρίου 2017

Γράφει ο Vigilant Citizen

Η ιστορία που γνωρίζουμε, τα γεγονότα του παρελθόντος που συζητούμε εκ των υστέρων, έτσι όπως μας τα έχουν φυτέψει στο μυαλό από τα σχολικά χρόνια, μοιάζουν να έχουν μια λογική συνέχεια, να είναι γραμμικά και προβλέψιμα. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτά τα γεγονότα που έχουν σημαντική επίπτωση στην ιστορία, που φέρνουν τα πάνω-κάτω, είναι περιορισμένης προβλεπτότητας, όπως λέει στο βιβλίο του ο Nassim Taleb, ο Ελληνορθόδοξος Λιβανοαμερικανός καθηγητής της Νέας Υόρκης που, με την γοητευτική θεωρία του για την αβεβαιότητα, έχει γίνει ο γκουρού της παγκόσμιας οικονομικής κατάρρευσης.

Ο συνδυασμός αυτός περιορισμένης προβλεπτότητας και σημαντικής επίπτωσης επηρεάζει την ιστορία εδώ και κάποιες χιλιάδες χρόνια και δεν παύει να μεγαλώνει.

Σκεφθείτε πόσο λίγο θα μας βοηθούσε η συνήθης αντίληψη για τον κόσμο λίγο πριν τα γεγονότα του 1914, για να μαντέψουμε τι θα ακολουθούσε. Ή, πάλι, η άνοδος του Χίτλερ και ο πόλεμος που ακολούθησε; Ή μήπως η επίσπευση της διάλυσης του σοβιετικού μπλοκ; Ή, πάλι, σκεφθείτε την επίπτωση του ισλαμικού φονταμενταλισμού. Και τι θα λέγατε για τις συνέπειες από τη διάδοση του Ίντερνετ; Ή για το χρηματιστηριακό κραχ του 1987; Ο,τιδήποτε αξιόλογο βρίσκεται γύρω σας, κυριολεκτικά, μπορεί να ανήκει σ' αυτήν την κατηγορία.

Αυτά λέει ο Taleb, ο οποίος, στις 30 Ιουνίου του 2016, μίλησε για την επερχόμενη κατάρρευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το 2017 θα συνεχιστεί η επανάσταση που άρχισε με το Brexit εναντίον της “μεταστατικής γραφειοκρατίας” των Βρυξελλών και του πιο “ηλίθιου πρότζεκτ” που επιβλήθηκε από τα πάνω προς τα κάτω με τα παρωχημένα οικονομικά του '50, προέβλεψε.

Παράλληλα, όπως δείχνουν οι εξελίξεις στις ΗΠΑ, είναι αρκετά προφανές ότι η βασιλεία των neocons πλησιάζει στο τέλος της μέσα σε μια κορύφωση ανικανότητας, με τις νεοφιλελεύθερες μαριονέτες να κουνάνε υστερικά το δάχτυλο, κάνοντας μάταιες απόπειρες να αποτρέψουν το αναπόφευκτο. Αγωνίζονται απελπισμένα να αποκρύψουν το μέγεθος της απόλυτης αποτυχίας που έχουν οδηγήσει οι εμπνευσμένες από τους neocons πολιτικές. Ο (κρυφομουσουλμάνος;) Ομπάμα θα μείνει στην ιστορία ως ο χειρότερος και πιο ανίκανος πρόεδρος των ΗΠΑ και η Χίλαρι ως η χειρότερη υπουργός Εξωτερικών και η πιο ανίκανη προεδρική υποψήφια που υπήρξε ποτέ.

Η Iana Zhdanova, Ουκρανή ακτιβίστρια του χρηματοδοτούμενου από την CIA γκρουπ γυναικών “Femen”, δολοφονεί συμβολικά ένα κέρινο ομοίωμα του Βλαντίμιρ Πούτιν με το σύνθημα “Σκοτώστε τον Πούτιν” γραμμένο στο στήθος της. Η συμβολική παρουσία ορισμένων από τα μέλη της δυτικής ελίτ αποδεικνύει ότι το γεγονός αυτό ήταν μια “τελετουργία”, ένα προειδοποιητικό μήνυμα προς την ηγεσία της Ρωσσίας.

Η θητεία του Ομπάμα αμαυρώθηκε εντελώς με τις τελευταίες κινήσεις του να στοχοποιήσει την Ρωσσία για την εκλογή Τραμπ, υποβιβάζοντας ουσιαστικά τις ΗΠΑ σε χώρα-μπανανία όπου οι Πρόεδροι είναι “δοτοί” απ' έξω. Έχασε την ευκαιρία να τον θυμούνται οι μεταγενέστεροι για την πρόσκαιρη, έστω, αντίσταση στο “λόμπυ του πολέμου” στο ζήτημα της Συρίας... Απ' αυτή την ομάδα των «ξυνισμένων loosers και ηλιθίων σε θέματα εξωτερικής πολιτικής», όπως τους αποκάλεσε η εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσσίας Μαρία Ζαχάροβα, μόνο ο Κέρρυ ίσως να διασωθεί, ο οποίος, τώρα που θα αποδεσμευθεί μπορεί ν' ανοίξει το στόμα του και να ακουστούν πολλά!

Και, όπως έγραψε σήμερα στην Λιμπερασιόν ο Αλαίν Νταμιέλ, “ποτέ δεν ήταν πιο κοντά στην πραγματικότητα η υπόθεση της εκλογής της Μαρίν Λεπέν στην προεδρία της Γαλλίας”. Κάτι που θα φέρει σίγουρα την τελική ήττα της Ελίτ της παγκοσμιοποίησης σε απόσταση αναπνοής”.

Η ιστορία έχει γυρίσει το πρόσωπο στην Ελίτ και η οργή του κόσμου ανεβαίνει. Μετά την ήττα τους απεδείχθη πόσο εμμονικός είναι ο φόβος και το μίσος τους για την Ρωσσία, όταν άρχισαν να την κατηγορούν για τα πάντα: από το χακάρισμα των αμερικανικών εκλογών μέχρι την αποτυχία των δυτικών δημοκρατιών να πείσουν τους πολίτες για τις επιλογές τους.

Μια σειρά, όμως, γεγονότων, τα οποία αν ειδωθούν μεμονωμένα, καθένα από αυτά μπορεί να θεωρηθεί “συμπτωματικό”, δείχνουν ότι οι Γκλομπαλιστές έχουν αρχίσει να εκτελούν εξέχοντες Ρώσσους με στόχο να προκαλέσουν μια σύγκρουση μεγάλης κλίμακας.

Η ρωσσική κυβέρνηση κάνει προσπάθειες να την αποφύγει, κάτι που μπορεί ήδη να είναι αναπόφευκτο, και φοβάται να το πει δυνατά.

Τον Μάρτιο του 2016, αποδεικνύεται ότι ο θάνατος στις ΗΠΑ του πρώην υπουργού Τύπου και ειδικού συμβούλου του Ρώσσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν, ενός από τους ιδρυτές του Russia Today, του Μιχαήλ Λέσιν, δεν οφείλετο σε καρδιακή προσβολή, όπως είχε ειπωθεί αρχικά, αλλά σε πολλαπλά τραύματα στο κεφάλι από αμβλύ όργανο. Επί μήνες, οι αρχές της Ουάσιγκτων έλεγαν ότι η υπόθεση διερευνάτο ακόμα, παρ' όλο που είχαν κάνει αυτοψία, και αρνούντο να αποκαλύψουν την επίσημη αιτία θανάτου του.

Από τα νέα στοιχεία ανέκυψαν σοβαρά ερωτήματα σχετικά με το αν δολοφονήθηκε ο πρώην επικεφαλής προπαγάνδας της ρωσσικής κυβέρνησης...

Τον Μάϊο του 2016, μέσα στο Ορθόδοξο Πάσχα, την Κυριακή της Ανάστασης, τέσσερις ορθόδοξες εκκλησίες, στη Νέα Υόρκη, το Σύδνεϋ και Μελβούρνη στην Αυστραλία, καθώς και ένα μοναστήρι στην Ρωσσία παραδίδονται, όλως τυχαίως(;), στις φλόγες που φέρνουν την ολική καταστροφή τους.

Οι αρχές της Νέας Υόρκης απέδωσαν την φωτιά στο ότι “τα κεριά δεν είχαν σβηστεί σωστά” μετά την λειτουργία της Ανάστασης. “Ήταν πολλές οι εκκλησίες που κάηκαν για να πούμε ότι επρόκειτο απλώς για ατύχημα”, είπε ο Δρ Dušan T. Bataković, ένας πρώην Σέρβος πρεσβευτής , που τώρα είναι διευθυντής του Ινστιτούτου Βαλκανικών Σπουδών στο Βελιγράδι, και δεν απέκλεισε “κάποιο ειδος τρομοκρατικής δράσης”.

Τον Αύγουστο του 2016, σε ρεπορτάζ του Russia Today παρουσιάζεται ο πρώην επικεφαλής της CIA Mike Morell να λέει: “Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε είναι να υποχρεώσουμε τους Ρώσσους να πληρώσουν ένα τίμημα”. Πρόσθεσε, επίσης, ότι οι δολοφονίες των Ρώσσων θα πρέπει να γίνονται “μυστικά, ώστε να μην το μαθαίνει ο κόσμος”... “Αλλά να είναι σίγουρο ότι το μαθαίνουν στην Μόσχα”! Ο πρώην επικεφαλής της CIA έκανε τις σχετικές δηλώσεις στην δημοφιλή τηλεοπτική εκπομπή του γνωστού “Μπιλντερμπέργκερ” Charlie Rose...

Τον Σεπτέμβριο του 2016, το κρατικό αυτοκίνητο του Βλαντίμιρ Πούτιν ενεπλάκη σε μια περίεργη μετωπική σύγκρουση στην Μόσχα, όπου σκοτώθηκε ο “αγαπημένος σωφέρ” του Ρώσσου προέδρου, όπως έγραψε ο ρωσσικός τύπος. Ο οδηγός σκοτώθηκε επί τόπου, αλλά ο πρόεδρος Πούτιν δεν βρισκόταν μέσα στην προεδρική λιμουζίνα όταν αυτή συγκρούσθηκε μετωπικά με άλλο όχημα που πέρασε στο αντίθετο ρεύμα.

Ο Δεκέμβριος του 2016 σφραγίζεται από δύο τραγικές απώλειες για το Διπλωματικό Σώμα και τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσσίας.

Στις 19 Δεκεμβρίου, ο Ρώσσος πρέσβης στην Τουρκία, Αντρέϊ Καρλώφ, πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από έναν Τούρκο αστυνομικό της προσωπικής φρουράς του Ταγίπ Ερντογάν. Οι εικόνες που διέρρευσαν από την στιγμή της εκτέλεσης σόκαραν για την απουσία της προσωπικής φρουράς του Καρλώφ και την μη έγκαιρη επέμβαση των ανδρών της ασφαλείας αφήνοντας πολλά ερωτηματικά.

Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ καταδίκασε έντονα την δολοφονία του διακεκριμένου εκπροσώπου της ρωσσικής διπλωματίας και ο τότε Γ.Γ. του ΟΗΕ, Μπαν Κι-Μουν, είπε ότι ήταν συγκλονισμένος από “αυτή την ακατανόητη τρομοκρατική πράξη”. Πριν συμβεί η επίθεση, είχε προγραμματισθεί στην Μόσχα συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Ρωσσίας, Τουρκίας και Ιράν για την κατάσταση στην Συρία.

Στις 25 Δεκεμβρίου, στην Μαύρη Θάλασσα συνετελέσθη μια μαζική δολοφονία: η χορωδία του Κόκκινου Στρατού και η Δρ Λίζα Γκλίνκα, ονόματα-σύμβολα για την Ρωσσία, χάθηκαν πάνω από την Μαύρη Θάλασσα, δύο μόνο λεπτά μετά την απογείωση, σε μια περίεργη “συντριβή του αεροπλάνου τους”, όπως ανακοινώθηκε.

Οι αγαπημένοι στους Ρώσσους, αλλά και σε όλο τον κόσμο, μουσικοί και τραγουδιστές, οι ωραίες κοπέλλες των μπαλλέτων Ensemble Alexandrov και πολλοί δημοσιογράφοι, που πήγαιναν στην Συρία για τον εορτασμό των Χριστουγέννων με το ρωσσικό Τουπόλεφ, είναι όλοι νεκροί. Η Ρωσσία θρηνεί μέσα σε βαρύ πένθος, χωρίς να αποκλείει κανείς την εκδοχή της τρομοκρατικής επίθεσης. Έκτοτε σιωπή.

Τα αίτια που προκάλεσαν την συντριβή του ρωσσικού αεροπλάνου δεν έχουν ξεκαθαριστεί μέχρι σήμερα.

Λίγες ώρες πριν την δολοφονία του Ρώσσου πρέσβη στην Τουρκία, άλλος ένας ανώτερος Ρώσσος διπλωμάτης βρέθηκε πυροβολημένος στο διαμέρισμά του στην Μόσχα. Ο Πιοτρ Πόλσικωφ, 56 ετών, ο επικεφαλής σύμβουλος του ρωσσικού υπουργείου Εξωτερικών στο τμήμα Λατινοαμερικανικών Υποθέσεων, βρέθηκε στο σπίτι του νεκρός από τραύμα εξ αιτίας πυροβολισμού στο κεφάλι.

Ένας πολύ γνωστός δημοσιογράφος και σχολιαστής του Κατάρ είπε, όπως αναφέρεται, ότι οι δολοφονίες των Ρώσσων διπλωματών συνδέονται με την επέμβαση της Μόσχας στην Συρία.

Τον Ιανουάριο του 2017, ο ανώτερος Ρώσσος διπλωμάτης Αντρέϊ Μαλάνιν, 54 ετών, βρέθηκε νεκρός στην οικία του επί της Ηρώδου Αττικού, στην Αθήνα, στην πιο καλά φυλασσόμενη περιοχή του Προεδρικού Μεγάρου.

Οι αστυνομικοί που έφθασαν στον τόπο του συμβάντος διαπίστωσαν ότι η πόρτα ήταν κλειδωμένη από μέσα. Η αρχική εκδοχή ισχυριζόταν ότι ο Μαλάνιν πέθανε από φυσικά αίτια, αλλά οι έρευνες συνεχίζονται χωρίς να έχει ανακοινωθεί τίποτα.

Στις 26 Ιανουαρίου, δύο εβδομάδες μετά την “καρδιακή προσβολή” του Ρώσσου πρόξενου στην Αθήνα... η “επιδημία” κτυπάει και στην Ινδία. Ο 67χρονος Αλεξάντρ Καντάκιν, εξέχων Ρώσσος διπλωμάτης, πρεσβευτής στην Ινδία από το 2009, απεβίωσε μετά από “σύντομη ασθένεια”, σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση, παρ' όλο που δεν είχε σοβαρά προβλήματα υγείας.

Ο Καντάκιν γνώριζε πολύ καλά την Ινδία, μιλούσε άπταιστα Χίντι, και έπαιξε μεγάλο ρόλο στην προώθηση των Ρωσσο-Ινδικών σχέσεων σε ένα κομβικό σημείο της γεωπολιτικής σκακιέρας. Το υπουργείο Εξωτερικών Υποθέσεων δήλωσε ότι η Ινδία έχασε έναν πολύτιμο φίλο. Ο πρωθυπουργός Narendra Modi τίμησε τον Καντάκιν και την συνεισφορά του στην ανάπτυξη των Ινδο-Ρωσσικών δεσμών.

Τέλος, τον Φεβρουάριο του 2017, ο σεβαστός και αγαπητός από όλους, μόνιμος αντιπρόσωπος της Ρωσσίας στον ΟΗΕ Βιτάλι Τσούρκιν, 64 ετών, πεθαίνει επίσης από ...”καρδιακό επεισόδιο” στην Νέα Υόρκη, την ώρα που εργαζόταν στο γραφείο του. Μετά την είδηση για τον θάνατο του πρέσβη, ο ΟΗΕ ξεκίνησε την προγραμματισμένη συνεδρίασή του με ένα λεπτό σιγής για να τιμήσει την μνήμη του Τσούρκιν. Προς το παρόν δεν υπάρχουν περαιτέρω λεπτομέρειες σχετικά με τις συνθήκες του θανάτου του.

Αξιοσημείωτο είναι ότι η αντιπροσωπεία της Ουκρανίας στον ΟΗΕ έθεσε βέτο στην έκδοση επίσημης συλλυπητήριας ανακοίνωσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τον θάνατο του Βιτάλι Τσούρκιν, κάτι που προκάλεσε την οργή του Ρώσσου υπουργού Εξωτερικών Σεργκέϊ Λαβρώφ.

Τα παραπάνω περιστατικά είναι όλα όσα δεν επιδέχονται καμμία αμφιβολία ότι συνέβησαν, χωρίς να αναφερθούμε σε εικασίες ανεπιβεβαίωτες και για άλλες “απώλειες” Ρώσσων αξιωματούχων ανά τον κόσμο. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του 63χρονου νεκρού ανδρός, που βρέθηκε στο προξενείο της Ρωσσίας στη Νέα Υόρκη, στις 8 Νοεμβρίου, την ημέρα των αμερικανικών εκλογών, με το κρανίο σπασμένο υπό ύποπτες συνθήκες. Η επίσημη εκδοχή ήταν ότι κι αυτός... “είχε πεθάνει από καρδιακή προσβολή”.

Μεμονωμένα, τα περιστατικά αυτά μπορεί να φαίνονται “συμπτωματικά”... αλλά όλα μαζί στο διάστημα ενός χρόνου είναι πέρα από τον νόμο των πιθανοτήτων. Αυτές οι “συμπτώσεις” θυμίζουν μια φράση που φημολογείται ότι είπε κάποτε ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ: “Στην πολιτική, τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία. Αν συμβεί, να είστε σίγουροι ότι έτσι είχε σχεδιαστεί”...

Τα δύο μεγάλα ερωτηματικά που μένει να απαντηθούν στο άμεσο μέλλον είναι:

α) Πόσες τέτοιες προκλήσεις είναι διατεθειμένοι να ανεχθούν οι Ρώσσοι για χάρη της ειρήνης;

β) Θα καταφέρει ο νεοεκλεγείς Τραμπ να εξουδετερώσει το “βαθύ κράτος” της μαφιόζικης Ελίτ, που υπονομεύει την ικανότητά του να αποτρέψει έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ή θα υποταγεί στα σχέδιά τους;

Μια ολόκληρη φημισμένη χορωδία, σήμα κατατεθέν της σύγχρονης ιστορίας της Ρωσσίας, που χάθηκε, διπλωμάτες κορυφής, που έφυγαν ξαφνικά και βίαια από την ζωή, είναι ίσως οι πρώτες ορατές απώλειες ενός αδυσώπητου πολέμου που διεξάγεται στα παρασκήνια. Όλα δείχνουν ότι το 2017 θα ακολουθήσουν πολλά νέα επεισόδια και ότι θα είναι έτος καθοριστικών εξελίξεων που θα σφραγίσουν τον ρου της ιστορίας για τα επόμενα κρίσιμα χρόνια.

Πηγή: oktana-gr.blogspot.gr