ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΕ ΕΜΦΑΣΗ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ, ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΜΥΝΑΣ
Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011
ΘΕΡΙΝΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΕΞΟΔΟ ΤΗΣ
ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ - τoυ Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Παράλογοι καιροί απειλούν πια να μας τρελλάνουν όλους. Κάτι η ζέστη, κάτι η πολιτική,πόσο να αντέξει το καημένο το μυαλό. Ακούς φερ' ειπείν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (ποιάς;) από την Πρέβεζα, να σου ζητάει ομόνοια, και τρελλαίνεσαι, δεν ξέρεις πια πώς να σχολιάσεις. Με ποιόν να κάνεις ομόνοια; Με τους υπαλλήλους της τρόικας που καταστρέφουν τη χώρα;
Θα περίμενε κανείς να βρεθεί στις ΗΠΑ κάποια πολιτική δύναμη να πει το
προφανές. Γιατί κύριοι Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι συζητάτε για τα
ελλείμματά σας και ετοιμάζεστε να τσακίσετε κι αυτά τα ελάχιστα μέτρα που
πήρατε για την περίθαλψη των πολιτών, και δεν μαζεύετε τα στρατά σας από το
Ιράκ και το Αφγανιστάν; Γιατί εξακολουθείτε να ξοδεύετε περισσότερα χρήματα για πολεμικούς σκοπούς από όλο τον υπόλοιπο κόσμο μαζί; Είναι μόνο οικονομικοί οι λόγοι ή σκοπεύετε όντως να τα χρησιμοποιήσετε, να κάνετε δηλαδή έναν παγκόσμιο πόλεμο αν σας δοθεί η ευκαιρία; Γιατί επιτρέψατε, μετά από μια δεκαετία πολέμων στη Μέση Ανατολή, στο Ισραήλ να σας χρησιμοποιήσει για να ξαναρχίσει δύο πολέμους, στη Λιβύη και τη Συρία, και να απειλεί με έναν τρίτο, εναντίον του Ιράν;
Τέτοια πολιτική δύναμη δεν έχει παρουσιασθεί. 'Όπως και κανείς, ή σχεδόν, σε
Ευρώπη και Αμερική δεν διερωτάται γιατί πρέπει να αποφεύγουν παντού και
σκανδαλωδώς τη φορολογία οι υπερπλούσιοι. Επί χρόνια, η γελοιότητα που ακούει στο όνομα Σοσιαλιστική Διεθνής συζητάει, χωρίς να κάνει τίποτα, μήπως βάλει τον φόρο Τόμπιν επί των χρηματιστιριακών συναλλαγών. Πόσος είναι ο φόρος Τόμπιν;
'Ένα δεκάκις χιλιοστό επί της αξίας της συναλλαγής. Ε, ούτε αυτό δεν μπορεί να γίνει.
Φτάσαμε στο σημείο να γράφει άρθρο ο μεγαπλούσιος Warren Buffet, με ετήσιο φόρο εισοδήματος επτά εκατομμύρια δολλάρια, για να διαμαρτυρηθεί επειδή φορολογούν αυτόν και τους φίλους του σκανδαλωδώς χαμηλά! Εξηγεί ότι είναι σαχλαμάρες η άποψη ότι οι επενδυτές αποθαρρύνονται να κάνουν επενδύσεις γιατί θα τους φορολογήσουν τα κέρδη. 'Oσο κι αν τα φορολογήσουν, κάνουν τις επενδύσεις γιατί κερδίζουν. Κάτι θα ξέρει, αφού όλη του τη ζωή τοποθετεί κεφάλαια σε επενδύσεις.
Αλλά η ευρωπαϊκή αριστερά δεν κάνει το ζήτημα αυτό αντικείμενο καμπάνιας.
Αντίθετα συναγωνίζονται κι αυτοί ποιος θα μειώσει περισσότερο τους φόρους.
Χωρίς φόρους, οι εξωγήινοι θα πληρώνουν τα νοσοκομεία και τα σχολεία; Μάλλον
όχι, θα τα καταργήσουμε κι αυτά.
Ευρωπαϊκή παρακμή: Από τον Βολταίρο στον ... Σόρος!
Στην Ευρώπη, μητέρα των παγκόσμιων ιδεών από τον Βολταίρο μέχρι τον Σαρτρ, το μέλλον της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης ποιοί το συζητάνε στις μεγάλες εφημερίδες της;
Πρόσωπα σαν τον χρηματιστή Σόρος και τον άνθρωπο της Goldman Sachs 'Οτμαρ
'Iσσινγκ. Ο πρώτος χρησιμοποιήθηκε για να αναγκάσει τη Βρετανία να βγει από τον ευρωπαϊκό νομισματικό μηχανισμό. Ο δεύτερος ήταν ο αρχιτέκτονας του
μονεταριστικού τέρατος του Μάαστριχτ. Τώρα πως μπορούν να συμπίπτουν σε ένα
πρόσωπο οι ευθύνες για τη γερμανική νομισματική πολιτική, για την ευρωπαϊκή
νομισματική πολιτική και για την υπεράσπιση των συμφερόντων της μεγαλύτερης και μάλιστα αμερικανοεβραϊκής τράπεζας στον κόσμο, αυτό δεν θα το ερμηνεύσουμε εμείς.
Ο Σόρος προτείνει τώρα στο Σπήγκελ να φύγει η Ελλάδα, ίσως και η Πορτογαλλία
από το ευρώ. Εκπρόσωπος πιθανώς μιας μερίδας του εβραϊκού ιδίως χρηματιστικού κεφαλαίου, αυτής ίσως που συγκροτείται γύρω από τους Ρότσιλντ, θα μπορούσε να θέλει την Ελλάδα εκτός ΕΕ, να περιπλανιέται, μαζί με την Κύπρο, στα θολά νερά μιας ισραηλινής ζώνης επιρροής. Το δυσάρεστο είναι ότι έχει πιθανώς πολύ μεγαλύτερη επιρροή από τους ¨Έλληνες πολίτες στην ελληνική κυβέρνηση! Φυσικά,δεν μπορούμε να ξέρουμε αν αυτά όντως συμβαίνουν, ούτε ποιές είναι οι προθέσεις καθενός κάθε φορά. Μακάρι να αδικούμε τον κ. Σόρος. Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να τα σκεφτόμαστε, όσοι αγαπάμε τη χώρα μας, αγνοώντας τη διατυπωμένη ως πολιτική ορθότητα απαίτηση αυτολογοκρισίας, στην οποία τόσοι και τόσοι υποκύπτουν, γιατί αν όντως τα σκέφτονται, και δεν θα μας το πουν και πολύ σοβαρές θα είναι οι συνέπειες!
'Ήταν από την αρχή απίστευτη γελοιότητα να υποστηρίζεται στα σοβαρά ότι η
παγκόσμια οικονομική κρίση οφείλεται στο ότι οι 'Έλληνες είναι κλέφτες και
τεμπέληδες και η χώρα έχει μεγάλο δημόσιο τομέα. Με αυτήν ακριβώς την άποψη
βομβάρδισαν την ελληνική και παγκόσμια κοινή γνώμη, επί δύο χρόνια, η ελληνική κυβέρνηση και η κάθε είδους ελληνική "ελίτ", που ίσως βέβαια είναι
ειλικρινείς όταν αντιλαμβάνονται τον κόσμο ως κρατικοδίαιτους κλέφτες και
τεμπέληδες, γιατί αυτό ακριβώς είναι οι ίδιοι, στη μεγάλη τους πλειοψηφία!
Σήμερα, όμως, με τη μισή Ευρώπη σε μνημόνιο και τους οίκους να υποβαθμίζουν τις ΗΠΑ, μπορεί κανείς στα σοβαρά να υποστηρίξει ότι η μικρούλα για τα ευρωπαϊκά μεγέθη Ελλάδα, άντε και η Πορτογαλία είναι το πρόβλημα της Ευρώπης... ¨Ώστε να πρέπει να τις διώξει για να βρει το δρόμο της;
Διερωτάται λοιπόν κανείς προς τι η συζήτηση περί εκδίωξης της Ελλάδας. Πόσο
πιθανό είναι άλλωστε να επιβιώσει ευρωζώνη και ΕΕ, αν αρχίσουν να διώχνουν
χώρες. Το πιθανότερο είναι να γνωρίσει στη συνέχεια την τύχη των 10 μικρών
νέγρων της Αγκάθα Κρίστι. Το πολιτικό μήνυμα που θα εκπέμψει η αποπομπή έστω
και μίας χώρας από την 'Ενωση είναι ότι πάει, τελείωσε η Ευρώπη.
Αλλά το πιο εκπληκτικό σημάδι της απίστευτης ευρωπαϊκής παρακμής είναι ότι το μέλλον της ΟΝΕ και της ΕΕ συζητείται με όρους συστημικών κινδύνων για τις
τράπεζες. Ουδείς θέτει το πολιτικό ζήτημα, αφού, καλώς ή κακώς, η ΕΕ είναι το μεγάλο μεταπολεμικό πολιτικό σχέδιο των ευρωπαϊκών λαών.
Ποιους εξυπηρετεί η διάλυση της ΕΕ;
Από την αρχή της ευρωπαϊκής κρίσης διερωτάται κανείς αν υπάρχουν δυνάμεις που θέλουν να ξεμπερδεύουν, μια και καλή, με το ευρώ και, κατ' επέκταση, με το ευρωπαϊκό ενοποιητικό εγχείρημα. Τεσσάρων ειδών δυνάμεις θα μπορούσαν να
ενδιαφέρονται για ένα τέτοιο, άδοξο τέλος της 'Ενωσης:
- αυτοί που θέλουν να αποκαταστήσουν το νομισματικό μονοπώλιο των ΗΠΑ και, άρα,τη χρηματοδότηση της αμερικανικής οικονομίας
- όσοι φοβούνται ότι, είτε έτσι, είτε αλλοιώς, οι Ευρωπαίοι θα αναγκαστούν να
πάρουν μέτρα εναντίον των αγορών και η Ευρώπη θα ξαναγίνει εθνική, κάποιας
μορφής δηλαδή συγκερασμός εθνικών προτεραιοτήτων, κάτι που θα σπρώξει και τις
ΗΠΑ σε μια μορφή επανεθνικοποίησης του κράτους τους, σε μεγάλο βαθμό πλέον υποχείριο
χρηματιστικών και των άλλων συνδεόμενων άλλωστε Λόμπυ. Στο τελευταίο άρθρο του
στους Φαϊνάσιαλ Τάιμς Ντώυτσλαντ, ο κ. 'Ισσινγκ, που επίσης αφήνει να αιωρείται
η αποβολή της Ελλάδας, θέτει την Ευρώπη ενώπιον του διλήμματος, που μπορεί να
διαβαστεί και ως απειλή: ή θα διαλυθείτε, ή θα προστατεύσετε την ανεξαρτησία
της ΕΚΤ. Ανεξάρτητη η ΕΚΤ καλείται να είναι από τις κυβερνήσεις και τους λαούς
που ακόμα τις εκλέγουν. Ανεξάρτητη ΕΚΤ σημαίνει απλούστατα ΕΚΤ όργανο του
διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου.
- Όσες τυχόν δυνάμεις επιθυμούν μια "κλασική" πολεμική διέξοδο στην
κρίση, αρχικά με τη μετατροπή ολόκληρης της περιοχής από τον Ατλαντικό έως το
Πακιστάν σε εμπόλεμη ζώνη, οι ίδιες δυνάμεις που εξέτρεψαν τις αραβικές
επαναστάσεις σε επιχειρήσεις ανατροπής των καθεστώτων Καντάφι και 'Ασαντ,
ποντάρουν στην εμφύλια σύρραξη Χριστιανών και Μουσουλμάνων στην Αίγυπτο,
στήριξαν τη διάσπαση του Σουδάν, θέλουν τους Κούρδους σε ρόλο αποσταθεροποιητή
όλης της Μέσης Ανατολής και ετοιμάζουν, εδώ και χρόνια, τον μεγάλο πόλεμο κατά
του Ιράν. Η διάλυση της ΕΕ θα σημάνει, πριν από όλα, τη μείωση του διεθνούς
πολιτικού βάρους της Γερμανίας και της Γαλλίας, δύο δυνάμεων που, παρά τις
ταλαντεύσεις τους και την αεροπειρατεία ιδίως της Γαλλίας από τον Σαρκοζί,
είναι ενστικτωδώς αντίθετες σε τέτοιες πολεμικές κλιμακώσεις. (Καλό θα ήταν οι
κυβερνήσεις Αθήνας και Λευκωσίας να παίρνουν σοβαρά υπόψιν τους τον εκρηκτικό
χαρακτήρα της κατάστασης στη Μέση Ανατολή, αντί να παίζουν, όπως πράττουν
φοβούμεθα, εν ου παικτοίς)
- Οι δυνάμεις του γερμανικού οικονομικού εθνικισμού και του γαλλικού
(μετα)φασισμού της Λεπέν και του Εθνικού Μετώπου, κύριων τώρα εκφραστών στην
Ευρώπη της άποψης της επιστροφής στα εθνικά νομίσματα
Τρεις δρόμοι μπροστά στην Ευρώπη
Σήμερα, τρεις προοπτικές διαγράφονται στην Ευρώπη:
- η μετατροπή της σε δικτατορία των αγορών, με γερμανική διαμεσολάβηση
- η διάλυσή της σε συνθήκες χάους και αποσύνθεσης
- η ριζική μεταρρύθμισή της σε προοδευτική κατεύθυνση, προς τη συγκρότηση μιας
δύναμης ικανής να αντιταχθεί στον χρηματοπιστωτικό ολοκληρωτισμό.
Η τελευταία λύση μοιάζει η λιγότερο πιθανή, η ίδια η επίθεση όμως του
χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, είναι τόσο βίαιη και ριζοσπαστική, που δημιουργεί,
για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, συνθήκες λαϊκών εξεγέρσεων στην Ευρώπη και
συγκρότησης ενδεχομένως μιας νέας ευρωπαϊκής αριστεράς, ίσως και μιας νέας
συμμαχίας εργαζομένων και βιομηχανίας. Προς το παρόν βέβαια η δυνατότητα αυτή
είναι θεωρητική, αλλά και προσκρούει στον εκφυλισμό των παραδοσιακών πολιτικών
και συνδικαλιστικών οργανώσεων, η ίδια η ζωή όμως τη χρειάζεται και τη ζητάει.
Από την ιστοσελίδα της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών
www.mikis-theodorakis-kinisi-anexartiton-politon.gr
Κυριακή 7 Αυγούστου 2011
Τι ακριβώς έγινε στην Τουρκία με τους στρατηγούς
Κυριακή, 7 Αυγούστου 2011
Τί ακριβώς έγινε στην Τουρκία με τους στρατηγούς;
Yüksek Askeri Şura üyeleri Anıtkabir'de
Σάββας Καλεντερίδης
Επειδή ακούστηκαν και γράφτηκαν πολλά για τις εθελούσιες αποστρατείες της κορυφής της ηγεσίας των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ), μέχρι που σήμανε και ένας ακατανόητος συναγερμός στις αρμόδιες υπηρεσίες και τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας, θα κάνουμε μια αναδρομή στις εξελίξεις που οδήγησαν στην κρίση της 29ης Ιουλίου.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.
Οι εισαγγελείς στην Τουρκία, έχοντας το απαραίτητο αποδεικτικό υλικό από την τουρκική Αστυνομία, που ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από την κυβέρνηση Ερντογάν, άρχισαν να στρέφονται για πρώτη φορά εναντίον των Τούρκων αξιωματικών με αφορμή τη δράση της ένοπλης παραστρατιωτικής τρομοκρατικής οργάνωσης ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, που άρχισε να αποκαλύπτεται στα μέσα του 2008. Για την υπόθεση εκείνη είχαν προφυλακιστεί τότε απόστρατοι ανώτατοι αξιωματικοί, ανάμεσα στους οποίους ο πρώην Γενικός Διοικητής της Στρατοχωροφυλακής.
Στη συνέχεια, τον Ιούλιο του 2009, συνελήφθη για πρώτη φορά ένα πρόσωπο που σχετίζεται με τις αποστρατείες της 29ης Ιουλίου 2011. Ήταν ο συνταγματάρχης Ντουρσούν Τσιτσέκ, που ως διευθυντής της Διεύθυνσης Υποστήριξης Πληροφοριών του ΓΕΕΘΑ είχε υπογράψει ένα παράρτημα του «Σχεδίου Καταπολέμησης της Ισλαμικής Απειλής», που στρεφόταν ευθέως εναντίον του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ και της ισλαμικής σέχτας του Γκιουλέν. Το έγγραφο αυτό έπεσε στα χέρια των ανακριτικών αρχών και αποτελεί καυτό αποδεικτικό στοιχείο.
Το Φεβρουάριο του 2011 έγιναν μαζικές συλλήψεις και προφυλακίσεις αξιωματικών για την υπόθεση του Σχεδίου Βαριοπούλα, με το οποίο σχεδίαζαν οι αξιωματικοί να ανατρέψουν την κυβέρνηση Ερντογάν. Τότε οδηγήθηκαν στις φυλακές 98 εν ενεργεία αξιωματικοί, ανάμεσα στους οποίους 27 ανώτατοι και 33 συνταγματάρχες, και 36 απόστρατοι, ανάμεσα στους οποίους οι 22 ανώτατοι και οι λοιποί, πλην ενός, συνταγματάρχες. Ένας από τους συλληφθέντες, ο διοικητής της 1ης Στρατιάς, που έχει έδρα την Κωνσταντινούπολη, όπου εξετάστηκε το Σχέδιο Επιχειρήσεων Βαριοπούλα.
Ακολούθησαν και άλλες συλλήψεις εν ενεργεία αξιωματικών για συμμετοχή σε διάφορα σχέδια και πράξεις που είχαν στόχο την κυβέρνηση και το κόμμα ΑΚΡ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα διοίκησης μείζονες σχηματισμοί και σχηματισμοί των ΤΕΔ, των οποίων διοικητές και επιτελείς ήταν προφυλακισμένοι, χωρίς να έχουν πληρωθεί ποτέ οι κενές θέσεις από αντικαταστάτες. Από τη μια πλευρά το ζήτημα της επιχειρησιακής δυσλειτουργίας που προκάλεσαν οι προφυλακίσεις ανωτάτων αξιωματικών και από την άλλη οι διαμαρτυρίες και οι πιέσεις των προφυλακισμένων και των συναδέλφων τους, άρχισαν να δημιουργούν σοβαρό πρόβλημα στην κορυφή της ηγεσίας των ΤΕΔ. Εν τω μεταξύ, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Ισίκ Κοσανέρ, άρχισε να δέχεται σφοδρές επικρίσεις από τους εν ενεργεία και εν αποστρατεία συναδέλφους του ότι δεν μπορεί να προασπίσει τα συμφέροντα και την ελευθερία των αξιωματικών απέναντι στις -κατ’ αυτούς- αυθαιρεσίες της καθοδηγούμενης από την κυβέρνηση Δικαιοσύνης.
Ενώ το κλίμα στις τάξεις των ΤΕΔ ήταν βαρύ, όπως ήταν βαρύ και στις σχέσεις του στρατού με την κυβέρνηση, το τρίτο δεκαήμερο του Μαΐου του 2011, με τις ασκήσεις Εφές και Ντενίζκουρντου να είναι στην τελευταία φάση τους, ο εισαγγελέας καλεί να καταθέσουν ως ύποπτοι για την υπόθεση Βαριοπούλα εννέα εν ενεργεία αξιωματικοί, από τους οποίους οι 7 ανώτατοι. Ανάμεσα σ’ αυτούς και ο διοικητής των Ακαδημιών Πολέμου, αντιπτέραρχος Μπαλανλί, που ήταν σίγουρος για τη θέση του αρχηγού της Πολεμικής Αεροπορίας. Τότε σημειώθηκε η πρώτη σύγκρουση μεταξύ του αρχηγού ΓΕΕΘΑ και της κυβέρνησης Ερντογάν, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η εκβιαστική απόφαση των στρατηγών να ακυρώσουν την τελευταία φάση των προαναφερθεισών ασκήσεων, πράγμα πρωτοφανές και με διεθνείς διαστάσεις, αφού τις ασκήσεις είχαν κληθεί να παρακολουθήσουν και παρατηρητές από πολλές χώρες του ΝΑΤΟ και όχι μόνον.
Η επόμενη κρίση ήταν περισσότερο από σίγουρο ότι θα ξεσπάσει τα τέλη Ιουλίου, αφού τις πρώτες μέρες του Αυγούστου ήταν οι τακτικές ετήσιες κρίσεις των ΤΕΔ. Ολόκληρο τον Ιούλιο και κυρίως το τρίτο δεκαήμερο, υπήρχαν συχνές συναντήσεις του αρχηγού ΓΕΕΘΑ με τον πρωθυπουργό Ερντογάν και τον υπουργό δικαιοσύνης. Το ΓΕΕΘΑ ζητούσε μετ’ επιτάσεως νομοθετική ρύθμιση, για να επιτραπεί η κρίση και οι προαγωγές των προφυλακισμένων ανωτάτων αξιωματικών. Και αυτό γιατί με βάση τους κανονισμούς και τους υφιστάμενους νόμους, αξιωματικοί εις βάρος των οποίων βρίσκεται σε εξέλιξη προανακριτική ή δικαστική διαδικασία, δεν είναι δυνατόν να κριθούν. Σε αυτό το θέμα, όμως, υπάρχει πράγματι ένα νομικό κενό, γιατί σε εφαρμοστικές διαταγές υπάρχουν αναφορές για αξιωματικούς μέχρι το βαθμό του συνταγματάρχη και όχι για τους ανωτάτους.
Ενώ λοιπόν το ΓΕΕΘΑ ζητούσε από τον Ερντογάν και τον υπουργό δικαιοσύνης να βρεθεί νομική λύση στο θέμα, ο ανακριτής που χειρίζεται την υπόθεση του «Σχεδίου Καταπολέμησης της Ισλαμικής Απειλής», στηριζόμενος στα στοιχεία που έδωσε σε νέα απολογία του ο προφυλακισμένος συνταγματάρχης Ντουρσούν Τσιτσέκ, διέταξε τη σύλληψη 22 αξιωματικών, ανάμεσα στους οποίους ο διοικητής της Στρατιάς Αιγαίου, ο διευθυντής της Διεύθυνσης Πληροφοριών του ΓΕΕΘΑ, ο διοικητής της Ναυτικής Διοίκησης Βόρειας Θαλάσσιας Περιοχής και άλλοι.
Η εξέλιξη αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στην απόφαση για εθελούσια αποστρατεία ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Ισίκ Κοσανέρ. Όσο για την πράξη των τριών άλλων στρατηγών, των αρχηγών του Στρατού Ξηράς, του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας, αυτή είχε περισσότερο συμβολική σημασία, αφού, ούτως ή άλλως, ήταν σίγουρη η αποστρατεία τους μετά από λίγες ημέρες.
Με άλλα λόγια, ο Κοσανέρ στην ουσία ζήτησε την εθελούσια αποστρατεία του υπό την πίεση των γεγονότων, αλλά και των εκβιαστικών πιέσεων που δεχόταν από τους προφυλακισμένους ανωτάτους συναδέλφους, από τον κύκλο των οικογενειών τους και από εν ενεργεία και αποστράτους ανωτάτους αξιωματικούς, που βλέπουν το ρόλο του στρατού να μειώνεται και να τίθεται σταδιακά υπό τον έλεγχο των πολιτικών.
Οι εξελίξεις που αναφέρθηκαν στο άρθρο αυτό δημιουργούν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την οριοθέτηση των αρμοδιοτήτων και της δράσης των ΤΕΔ σε καθαρά επιχειρησιακά πλαίσια. Και για να γίνει αυτό, για να λυθεί ριζικά το ζήτημα της ομηρείας των πολιτικών από το στρατό, χρειάζονται νομοθετικές ρυθμίσεις, όπως η υπαγωγή του ΓΕΕΘΑ στο υπουργείο άμυνας και η αλλαγή του Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας των ΤΕΔ, που τους δίδει το δικαίωμα να παρεμβαίνουν στα πολιτικά πράγματα, ως εγγυητές του Συντάγματος και των απαράβατων αρχών του Κεμάλ. Και σε περίπτωση που γίνει κάτι τέτοιο, ασφαλώς θα επηρεαστεί και η πορεία της Τουρκίας προς μια δυτικού τύπου δημοκρατία, όσο μπορεί να προσαρμοστεί σε κάτι τέτοιο μια ισλαμική χώρα όπως είναι η γείτων.
Πάντως, άσχετα με την πορεία εκδημοκρατισμού της Τουρκίας, σε ό,τι μας αφορά, εάν περιοριστεί και οριοθετηθεί ο ρόλος του στρατού, ακόμα και στην περίπτωση που η πολιτική της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα παραμείνει η ίδια, θα καταστεί πιο συγκεκριμένο και ίσως πιο εύκολα διαχειρίσιμο το ζήτημα των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Και αυτό γιατί μέχρι τώρα από ελληνικής πλευράς υπήρχε ένας συγκεκριμένος παράγοντας και συνομιλητής, που καθόριζε την πολιτική και τη στάση της Ελλάδος, και αυτός είναι η ελληνική κυβέρνηση, ενώ από την άλλη υπήρχαν περισσότερος του ενός παράγοντες που επηρέαζαν την πολιτική της Τουρκίας στα ελληνοτουρκικά, όπως η κυβέρνηση, το διπλωματικό σώμα, ο στρατός, μηχανισμοί όπως η ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ κλπ, που μπορούσαν εύκολα να προκαλέσουν κρίσεις τύπου Ιμίων, με τα γνωστά αποτελέσματα για τη χώρα μας.
DHMOKRATIA
Από το http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/08/blog-post_1644.html#more
Τί ακριβώς έγινε στην Τουρκία με τους στρατηγούς;
Yüksek Askeri Şura üyeleri Anıtkabir'de
Σάββας Καλεντερίδης
Επειδή ακούστηκαν και γράφτηκαν πολλά για τις εθελούσιες αποστρατείες της κορυφής της ηγεσίας των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ), μέχρι που σήμανε και ένας ακατανόητος συναγερμός στις αρμόδιες υπηρεσίες και τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας, θα κάνουμε μια αναδρομή στις εξελίξεις που οδήγησαν στην κρίση της 29ης Ιουλίου.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.
Οι εισαγγελείς στην Τουρκία, έχοντας το απαραίτητο αποδεικτικό υλικό από την τουρκική Αστυνομία, που ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από την κυβέρνηση Ερντογάν, άρχισαν να στρέφονται για πρώτη φορά εναντίον των Τούρκων αξιωματικών με αφορμή τη δράση της ένοπλης παραστρατιωτικής τρομοκρατικής οργάνωσης ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, που άρχισε να αποκαλύπτεται στα μέσα του 2008. Για την υπόθεση εκείνη είχαν προφυλακιστεί τότε απόστρατοι ανώτατοι αξιωματικοί, ανάμεσα στους οποίους ο πρώην Γενικός Διοικητής της Στρατοχωροφυλακής.
Στη συνέχεια, τον Ιούλιο του 2009, συνελήφθη για πρώτη φορά ένα πρόσωπο που σχετίζεται με τις αποστρατείες της 29ης Ιουλίου 2011. Ήταν ο συνταγματάρχης Ντουρσούν Τσιτσέκ, που ως διευθυντής της Διεύθυνσης Υποστήριξης Πληροφοριών του ΓΕΕΘΑ είχε υπογράψει ένα παράρτημα του «Σχεδίου Καταπολέμησης της Ισλαμικής Απειλής», που στρεφόταν ευθέως εναντίον του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ και της ισλαμικής σέχτας του Γκιουλέν. Το έγγραφο αυτό έπεσε στα χέρια των ανακριτικών αρχών και αποτελεί καυτό αποδεικτικό στοιχείο.
Το Φεβρουάριο του 2011 έγιναν μαζικές συλλήψεις και προφυλακίσεις αξιωματικών για την υπόθεση του Σχεδίου Βαριοπούλα, με το οποίο σχεδίαζαν οι αξιωματικοί να ανατρέψουν την κυβέρνηση Ερντογάν. Τότε οδηγήθηκαν στις φυλακές 98 εν ενεργεία αξιωματικοί, ανάμεσα στους οποίους 27 ανώτατοι και 33 συνταγματάρχες, και 36 απόστρατοι, ανάμεσα στους οποίους οι 22 ανώτατοι και οι λοιποί, πλην ενός, συνταγματάρχες. Ένας από τους συλληφθέντες, ο διοικητής της 1ης Στρατιάς, που έχει έδρα την Κωνσταντινούπολη, όπου εξετάστηκε το Σχέδιο Επιχειρήσεων Βαριοπούλα.
Ακολούθησαν και άλλες συλλήψεις εν ενεργεία αξιωματικών για συμμετοχή σε διάφορα σχέδια και πράξεις που είχαν στόχο την κυβέρνηση και το κόμμα ΑΚΡ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα διοίκησης μείζονες σχηματισμοί και σχηματισμοί των ΤΕΔ, των οποίων διοικητές και επιτελείς ήταν προφυλακισμένοι, χωρίς να έχουν πληρωθεί ποτέ οι κενές θέσεις από αντικαταστάτες. Από τη μια πλευρά το ζήτημα της επιχειρησιακής δυσλειτουργίας που προκάλεσαν οι προφυλακίσεις ανωτάτων αξιωματικών και από την άλλη οι διαμαρτυρίες και οι πιέσεις των προφυλακισμένων και των συναδέλφων τους, άρχισαν να δημιουργούν σοβαρό πρόβλημα στην κορυφή της ηγεσίας των ΤΕΔ. Εν τω μεταξύ, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Ισίκ Κοσανέρ, άρχισε να δέχεται σφοδρές επικρίσεις από τους εν ενεργεία και εν αποστρατεία συναδέλφους του ότι δεν μπορεί να προασπίσει τα συμφέροντα και την ελευθερία των αξιωματικών απέναντι στις -κατ’ αυτούς- αυθαιρεσίες της καθοδηγούμενης από την κυβέρνηση Δικαιοσύνης.
Ενώ το κλίμα στις τάξεις των ΤΕΔ ήταν βαρύ, όπως ήταν βαρύ και στις σχέσεις του στρατού με την κυβέρνηση, το τρίτο δεκαήμερο του Μαΐου του 2011, με τις ασκήσεις Εφές και Ντενίζκουρντου να είναι στην τελευταία φάση τους, ο εισαγγελέας καλεί να καταθέσουν ως ύποπτοι για την υπόθεση Βαριοπούλα εννέα εν ενεργεία αξιωματικοί, από τους οποίους οι 7 ανώτατοι. Ανάμεσα σ’ αυτούς και ο διοικητής των Ακαδημιών Πολέμου, αντιπτέραρχος Μπαλανλί, που ήταν σίγουρος για τη θέση του αρχηγού της Πολεμικής Αεροπορίας. Τότε σημειώθηκε η πρώτη σύγκρουση μεταξύ του αρχηγού ΓΕΕΘΑ και της κυβέρνησης Ερντογάν, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η εκβιαστική απόφαση των στρατηγών να ακυρώσουν την τελευταία φάση των προαναφερθεισών ασκήσεων, πράγμα πρωτοφανές και με διεθνείς διαστάσεις, αφού τις ασκήσεις είχαν κληθεί να παρακολουθήσουν και παρατηρητές από πολλές χώρες του ΝΑΤΟ και όχι μόνον.
Η επόμενη κρίση ήταν περισσότερο από σίγουρο ότι θα ξεσπάσει τα τέλη Ιουλίου, αφού τις πρώτες μέρες του Αυγούστου ήταν οι τακτικές ετήσιες κρίσεις των ΤΕΔ. Ολόκληρο τον Ιούλιο και κυρίως το τρίτο δεκαήμερο, υπήρχαν συχνές συναντήσεις του αρχηγού ΓΕΕΘΑ με τον πρωθυπουργό Ερντογάν και τον υπουργό δικαιοσύνης. Το ΓΕΕΘΑ ζητούσε μετ’ επιτάσεως νομοθετική ρύθμιση, για να επιτραπεί η κρίση και οι προαγωγές των προφυλακισμένων ανωτάτων αξιωματικών. Και αυτό γιατί με βάση τους κανονισμούς και τους υφιστάμενους νόμους, αξιωματικοί εις βάρος των οποίων βρίσκεται σε εξέλιξη προανακριτική ή δικαστική διαδικασία, δεν είναι δυνατόν να κριθούν. Σε αυτό το θέμα, όμως, υπάρχει πράγματι ένα νομικό κενό, γιατί σε εφαρμοστικές διαταγές υπάρχουν αναφορές για αξιωματικούς μέχρι το βαθμό του συνταγματάρχη και όχι για τους ανωτάτους.
Ενώ λοιπόν το ΓΕΕΘΑ ζητούσε από τον Ερντογάν και τον υπουργό δικαιοσύνης να βρεθεί νομική λύση στο θέμα, ο ανακριτής που χειρίζεται την υπόθεση του «Σχεδίου Καταπολέμησης της Ισλαμικής Απειλής», στηριζόμενος στα στοιχεία που έδωσε σε νέα απολογία του ο προφυλακισμένος συνταγματάρχης Ντουρσούν Τσιτσέκ, διέταξε τη σύλληψη 22 αξιωματικών, ανάμεσα στους οποίους ο διοικητής της Στρατιάς Αιγαίου, ο διευθυντής της Διεύθυνσης Πληροφοριών του ΓΕΕΘΑ, ο διοικητής της Ναυτικής Διοίκησης Βόρειας Θαλάσσιας Περιοχής και άλλοι.
Η εξέλιξη αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στην απόφαση για εθελούσια αποστρατεία ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Ισίκ Κοσανέρ. Όσο για την πράξη των τριών άλλων στρατηγών, των αρχηγών του Στρατού Ξηράς, του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας, αυτή είχε περισσότερο συμβολική σημασία, αφού, ούτως ή άλλως, ήταν σίγουρη η αποστρατεία τους μετά από λίγες ημέρες.
Με άλλα λόγια, ο Κοσανέρ στην ουσία ζήτησε την εθελούσια αποστρατεία του υπό την πίεση των γεγονότων, αλλά και των εκβιαστικών πιέσεων που δεχόταν από τους προφυλακισμένους ανωτάτους συναδέλφους, από τον κύκλο των οικογενειών τους και από εν ενεργεία και αποστράτους ανωτάτους αξιωματικούς, που βλέπουν το ρόλο του στρατού να μειώνεται και να τίθεται σταδιακά υπό τον έλεγχο των πολιτικών.
Οι εξελίξεις που αναφέρθηκαν στο άρθρο αυτό δημιουργούν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την οριοθέτηση των αρμοδιοτήτων και της δράσης των ΤΕΔ σε καθαρά επιχειρησιακά πλαίσια. Και για να γίνει αυτό, για να λυθεί ριζικά το ζήτημα της ομηρείας των πολιτικών από το στρατό, χρειάζονται νομοθετικές ρυθμίσεις, όπως η υπαγωγή του ΓΕΕΘΑ στο υπουργείο άμυνας και η αλλαγή του Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας των ΤΕΔ, που τους δίδει το δικαίωμα να παρεμβαίνουν στα πολιτικά πράγματα, ως εγγυητές του Συντάγματος και των απαράβατων αρχών του Κεμάλ. Και σε περίπτωση που γίνει κάτι τέτοιο, ασφαλώς θα επηρεαστεί και η πορεία της Τουρκίας προς μια δυτικού τύπου δημοκρατία, όσο μπορεί να προσαρμοστεί σε κάτι τέτοιο μια ισλαμική χώρα όπως είναι η γείτων.
Πάντως, άσχετα με την πορεία εκδημοκρατισμού της Τουρκίας, σε ό,τι μας αφορά, εάν περιοριστεί και οριοθετηθεί ο ρόλος του στρατού, ακόμα και στην περίπτωση που η πολιτική της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα παραμείνει η ίδια, θα καταστεί πιο συγκεκριμένο και ίσως πιο εύκολα διαχειρίσιμο το ζήτημα των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Και αυτό γιατί μέχρι τώρα από ελληνικής πλευράς υπήρχε ένας συγκεκριμένος παράγοντας και συνομιλητής, που καθόριζε την πολιτική και τη στάση της Ελλάδος, και αυτός είναι η ελληνική κυβέρνηση, ενώ από την άλλη υπήρχαν περισσότερος του ενός παράγοντες που επηρέαζαν την πολιτική της Τουρκίας στα ελληνοτουρκικά, όπως η κυβέρνηση, το διπλωματικό σώμα, ο στρατός, μηχανισμοί όπως η ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ κλπ, που μπορούσαν εύκολα να προκαλέσουν κρίσεις τύπου Ιμίων, με τα γνωστά αποτελέσματα για τη χώρα μας.
DHMOKRATIA
Από το http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/08/blog-post_1644.html#more
Α/Φ ναυτικής συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας: Χάσμα γενεών
Α/Φ ναυτικής συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας: Χάσμα γενεών
07-08-2011 13:33:52
Οι τελευταίες πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, και μάλιστα από επίσημα χείλη, δυστυχώς επιβεβαιώνουν ότι ο χρόνος τελείωσε για τις ελληνικές δυνατότητες στον τομέα των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας (ΑΦΝΣ). «Ξεχασμένα» αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας της δεκαετίας του 1950, που ανασύρθηκαν από νεκροταφεία αεροσκαφών το 1991, αποτελούν το στόλο που πρόκειται να προασπίσει τα ελληνικά συμφέροντα και να υπο- στηρίξει τις επιχειρήσεις στον επιχειρησιακά απαιτητικό χώρο του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Άραγε οι εξ Ανατολών «γείτονές» μας σε τι κατάσταση βρίσκονται; Μήπως και στο συγκεκριμένο θέμα έχουν ήδη πάρει αποφάσεις και έχουν υλοποιήσει προγράμματα τα οποία πολύ σύντομα θα αλλάξουν τα επιχειρησιακά δεδομένα και θα ανατρέψουν τις παραδοσιακές στρατηγικές;
Οι Τούρκοι έχουν ήδη λάβει την απόφαση να διπλασιάσουν σχεδόν αριθμητικά όλες τις κύριες μονάδες κρούσης που διαθέτουν, ενώ, με βάση το νέο εθνικό τους δόγμα για ναυτική κυριαρχία μέχρι το 2020, αναβαθμίζουν και το στόλο των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας που έχουν, με σκοπό την καλύτερη επιτήρηση του χώρου του Αιγαίου, της Μαύρης Θάλασσας και της Ανατολικής Μεσογείου. Εάν πράγματι συμβεί αυτό, τότε η ελληνική πλευρά θα έχει να προσμετρήσει άλλον ένα τομέα στον οποίο θα πρέπει να κινηθεί ταχύτατα ούτως ώστε να προλάβει τις εξελίξεις και να μην μείνει ουραγός και άπραγος θεατής των τεχνολογικών και στρατηγικών εξελίξεων που η γειτονική χώρα εφαρ- μόζει και υλοποιεί με ταχείς ρυθμούς τον τελευταίο καιρό. Δυστυχώς, σύμφωνα με όλα τα δεδομένα, και ο τομέας των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας αποτελεί ένα ακόμη βήμα προς την επίτευξη του τουρκικού εθνικού στόχου για ναυτική κυριαρχία μέχρι το 2020.
Η ελληνική πραγματικότητα
Το τελευταίο αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας P-3B Orion TACNAVMOD παραδόθηκε στην Ελλάδα από τις ΗΠΑ το Φεβρουάριο του 1996 μαζί με ένα εκπαιδευτικό «πακέτο» προσφοράς για τους χειριστές των συστημάτων των αεροσκαφών όπως επίσης και με ένα στόλο τεσσάρων (4) αεροσκαφών P-3A, τα οποία προορίζονταν για ανταλλακτικό υλικό. Τα αεροσκάφη εξόπλισαν την 353η Μοίρα Ναυτικής Συνεργασίας (353 ΜΝΑΣ) που εδρεύει στην αεροπορική βάση της Ελευσίνας και επιχειρεί με μεικτά πληρώματα από ιπτάμενο προσωπικό της Πολεμικής Αεροπορίας (τέσσερα μέλη: κυβερνήτης, συγκυβερνήτης, ιπτάμενος μηχανικός, ραδιοναυτίλος) και του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ) (έξι μέλη: αξιωματικός τακτικής, τηλεγραφητής, τεχνίτης τορπιλών, χειριστής ραντάρ και δύο χειριστές ανθυποβρυχιακών συσκευών). Ο επιχειρησιακός έλεγχος της μοίρας ανήκει στο ΓΕΕΘΑ μέσω του ΠΝ/Αρχηγείου Στόλου (ΑΣ), η δε τεχνική και εφοδιαστική υποστήριξη ανήκουν στο ΠΝ.
Συνολικά, ο στόλος των ελληνικών αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας (Maritime Patrol Aircraft-MPA) σήμερα αποτελείται από έξι ενώ αυτά, μετά από σχεδόν δώδεκα χρόνια ενεργού δράσης στο χώρο του Αιγαίου, χαρακτηρίζονται πλέον ως παρωχημένα και μη ικανά να επιτελέσουν ρόλους στο χώρο του Αιγαίου που με βεβαιότητα η Τουρκία θα δύναται να επιτελέσει στην επόμενη πενταετία. Εάν αναλογιστεί κανείς ότι αρχικά (από το 1969 μέχρι το 1996) ο στόλος των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας αποτελούνταν από 12 αεροσκάφη τύπου HU-16B Albatross, υπήρξε σταδιακά μια μείωση στο μισό τη δεκαετία του ’90, λόγω του ότι τα συγκεκριμένα αεροσκάφη ήταν ήδη πολύ παλιά και τα προβλήματα υποστήριξής τους ήταν ουσιαστικά αυτά που δημιούργησαν την ανάγκη για την αναβάθμιση του στόλου με νεότερου τύπου και τεχνολογιών πλατφόρμες.
Παρ’ όλα αυτά, δώδεκα σχεδόν χρόνια μετά (1996-2008), ο στόλος των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας που απαρτίζει το δυναμικό της ελληνικής πραγματικότητας δείχνει εκ νέου γερασμένος, αποψιλωμένος (στην πράξη μόνο ένα ως τρία αεροσκάφη ήταν σε κάθε περίπτω- ση επιχειρησιακά διαθέσιμα, και πλέον το πρόβλημα διαθεσιμότητας έχει γίνει εκρηκτικό), με ελλιπή ή απαρχαιωμένο εξοπλισμό (παραδειγματικά, αναφέρουμε την έλλειψη ηλεκτροοπτικού αισθητήρα που επιβάλλει την πτήση για αναγνώριση των στόχων που εντοπίζονται σε χαμηλά ύψη, με συνέπεια την καταπόνηση του πληρώματος και του αεροσκάφους, η απουσία συστημάτων ηλεκτρονικών μέτρων υποστήριξης-ESM και συστη- μάτων ηλεκτρονικών αντιμέτρων-ECM, το απαρχαιωμένο ραντάρ επιφανείας APS-80, τα ανεπαρκή μέσα επικοινωνίας και επεξεργασίας ακουστικών σημάτων, κ.λπ.), και κατά συνέπεια ανίκανος ουσιαστικά να καλύψει επιχειρησιακά τα νέα δεδομένα που αναπτύσσονται στον χώρο του Αιγαίου.
Με το δεδομένο ότι η τουρκική ναυτική προοπτική για το 2020 δείχνει μια τάση για κυριαρχία σε όλα τα επίπεδα, πράγμα το οποίο πρακτικά αποδεικνύεται από την υπογραφή των συμβολαίων για την πρόσκτηση νέων αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ανατραπούν οι στρατηγικές ισορροπίες στον ευρύτερο χώρο της ελληνικής θαλάσσιας επικράτειας. Η ελληνική πλευρά θα πρέπει εκ νέου να επωμιστεί τις ευθύνες που τις αναλογούν και να ενεργοποιήσει μια σειρά προσπαθειών με σκοπό την απόκτηση νέων αεροσκαφών και όχι την αναβάθμιση των ήδη υπαρχόντων, η οποία, όπως θα αποδειχθεί παρακάτω, δεν θεωρείται ουσιαστική αλλά ούτε και βιώσιμη λύση.
Aπό το http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=22496&Itemid=46
07-08-2011 13:33:52
Οι τελευταίες πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, και μάλιστα από επίσημα χείλη, δυστυχώς επιβεβαιώνουν ότι ο χρόνος τελείωσε για τις ελληνικές δυνατότητες στον τομέα των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας (ΑΦΝΣ). «Ξεχασμένα» αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας της δεκαετίας του 1950, που ανασύρθηκαν από νεκροταφεία αεροσκαφών το 1991, αποτελούν το στόλο που πρόκειται να προασπίσει τα ελληνικά συμφέροντα και να υπο- στηρίξει τις επιχειρήσεις στον επιχειρησιακά απαιτητικό χώρο του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Άραγε οι εξ Ανατολών «γείτονές» μας σε τι κατάσταση βρίσκονται; Μήπως και στο συγκεκριμένο θέμα έχουν ήδη πάρει αποφάσεις και έχουν υλοποιήσει προγράμματα τα οποία πολύ σύντομα θα αλλάξουν τα επιχειρησιακά δεδομένα και θα ανατρέψουν τις παραδοσιακές στρατηγικές;
Οι Τούρκοι έχουν ήδη λάβει την απόφαση να διπλασιάσουν σχεδόν αριθμητικά όλες τις κύριες μονάδες κρούσης που διαθέτουν, ενώ, με βάση το νέο εθνικό τους δόγμα για ναυτική κυριαρχία μέχρι το 2020, αναβαθμίζουν και το στόλο των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας που έχουν, με σκοπό την καλύτερη επιτήρηση του χώρου του Αιγαίου, της Μαύρης Θάλασσας και της Ανατολικής Μεσογείου. Εάν πράγματι συμβεί αυτό, τότε η ελληνική πλευρά θα έχει να προσμετρήσει άλλον ένα τομέα στον οποίο θα πρέπει να κινηθεί ταχύτατα ούτως ώστε να προλάβει τις εξελίξεις και να μην μείνει ουραγός και άπραγος θεατής των τεχνολογικών και στρατηγικών εξελίξεων που η γειτονική χώρα εφαρ- μόζει και υλοποιεί με ταχείς ρυθμούς τον τελευταίο καιρό. Δυστυχώς, σύμφωνα με όλα τα δεδομένα, και ο τομέας των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας αποτελεί ένα ακόμη βήμα προς την επίτευξη του τουρκικού εθνικού στόχου για ναυτική κυριαρχία μέχρι το 2020.
Η ελληνική πραγματικότητα
Το τελευταίο αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας P-3B Orion TACNAVMOD παραδόθηκε στην Ελλάδα από τις ΗΠΑ το Φεβρουάριο του 1996 μαζί με ένα εκπαιδευτικό «πακέτο» προσφοράς για τους χειριστές των συστημάτων των αεροσκαφών όπως επίσης και με ένα στόλο τεσσάρων (4) αεροσκαφών P-3A, τα οποία προορίζονταν για ανταλλακτικό υλικό. Τα αεροσκάφη εξόπλισαν την 353η Μοίρα Ναυτικής Συνεργασίας (353 ΜΝΑΣ) που εδρεύει στην αεροπορική βάση της Ελευσίνας και επιχειρεί με μεικτά πληρώματα από ιπτάμενο προσωπικό της Πολεμικής Αεροπορίας (τέσσερα μέλη: κυβερνήτης, συγκυβερνήτης, ιπτάμενος μηχανικός, ραδιοναυτίλος) και του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ) (έξι μέλη: αξιωματικός τακτικής, τηλεγραφητής, τεχνίτης τορπιλών, χειριστής ραντάρ και δύο χειριστές ανθυποβρυχιακών συσκευών). Ο επιχειρησιακός έλεγχος της μοίρας ανήκει στο ΓΕΕΘΑ μέσω του ΠΝ/Αρχηγείου Στόλου (ΑΣ), η δε τεχνική και εφοδιαστική υποστήριξη ανήκουν στο ΠΝ.
Συνολικά, ο στόλος των ελληνικών αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας (Maritime Patrol Aircraft-MPA) σήμερα αποτελείται από έξι ενώ αυτά, μετά από σχεδόν δώδεκα χρόνια ενεργού δράσης στο χώρο του Αιγαίου, χαρακτηρίζονται πλέον ως παρωχημένα και μη ικανά να επιτελέσουν ρόλους στο χώρο του Αιγαίου που με βεβαιότητα η Τουρκία θα δύναται να επιτελέσει στην επόμενη πενταετία. Εάν αναλογιστεί κανείς ότι αρχικά (από το 1969 μέχρι το 1996) ο στόλος των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας αποτελούνταν από 12 αεροσκάφη τύπου HU-16B Albatross, υπήρξε σταδιακά μια μείωση στο μισό τη δεκαετία του ’90, λόγω του ότι τα συγκεκριμένα αεροσκάφη ήταν ήδη πολύ παλιά και τα προβλήματα υποστήριξής τους ήταν ουσιαστικά αυτά που δημιούργησαν την ανάγκη για την αναβάθμιση του στόλου με νεότερου τύπου και τεχνολογιών πλατφόρμες.
Παρ’ όλα αυτά, δώδεκα σχεδόν χρόνια μετά (1996-2008), ο στόλος των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας που απαρτίζει το δυναμικό της ελληνικής πραγματικότητας δείχνει εκ νέου γερασμένος, αποψιλωμένος (στην πράξη μόνο ένα ως τρία αεροσκάφη ήταν σε κάθε περίπτω- ση επιχειρησιακά διαθέσιμα, και πλέον το πρόβλημα διαθεσιμότητας έχει γίνει εκρηκτικό), με ελλιπή ή απαρχαιωμένο εξοπλισμό (παραδειγματικά, αναφέρουμε την έλλειψη ηλεκτροοπτικού αισθητήρα που επιβάλλει την πτήση για αναγνώριση των στόχων που εντοπίζονται σε χαμηλά ύψη, με συνέπεια την καταπόνηση του πληρώματος και του αεροσκάφους, η απουσία συστημάτων ηλεκτρονικών μέτρων υποστήριξης-ESM και συστη- μάτων ηλεκτρονικών αντιμέτρων-ECM, το απαρχαιωμένο ραντάρ επιφανείας APS-80, τα ανεπαρκή μέσα επικοινωνίας και επεξεργασίας ακουστικών σημάτων, κ.λπ.), και κατά συνέπεια ανίκανος ουσιαστικά να καλύψει επιχειρησιακά τα νέα δεδομένα που αναπτύσσονται στον χώρο του Αιγαίου.
Με το δεδομένο ότι η τουρκική ναυτική προοπτική για το 2020 δείχνει μια τάση για κυριαρχία σε όλα τα επίπεδα, πράγμα το οποίο πρακτικά αποδεικνύεται από την υπογραφή των συμβολαίων για την πρόσκτηση νέων αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ανατραπούν οι στρατηγικές ισορροπίες στον ευρύτερο χώρο της ελληνικής θαλάσσιας επικράτειας. Η ελληνική πλευρά θα πρέπει εκ νέου να επωμιστεί τις ευθύνες που τις αναλογούν και να ενεργοποιήσει μια σειρά προσπαθειών με σκοπό την απόκτηση νέων αεροσκαφών και όχι την αναβάθμιση των ήδη υπαρχόντων, η οποία, όπως θα αποδειχθεί παρακάτω, δεν θεωρείται ουσιαστική αλλά ούτε και βιώσιμη λύση.
Aπό το http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=22496&Itemid=46
Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011
Ενας χρόνος από τη στυγερή δολοφονία του Α. Γκούμα
Ενας χρόνος από τη στυγερή δολοφονία του Α. Γκούμα
1η Αυγούστου 2011
Σπύρος Θεοδωράτος
Εκδήλωση μνήμης για τον αδικοχαμένο Αριστοτέλη Γκούμα θα διοργανώνει την Κυριακή, 7 Αυγούστου, στη Χειμάρρα η Ένωση Χειμαρριωτών, μαζί με το
τοπικό παράρτημα της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» και άλλους φορείς της πόλης.
Κατά την εκδήλωση, θα τελεσθεί το ετήσιο μνημόσυνο, καθώς και τα αποκαλυπτήρια της προτομής του δολοφονηθέντος Αριστοτέλη Γκούμα.
Ο Γκούμας αποτελεί, κατά πολλούς, έναν σύγχρονο εθνομάρτυρα, αφού η αιτία της δολοφονίας του ήταν απλώς και μόνον ότι μιλούσε την ελληνική γλώσσα, και μάλιστα μέσα στο μαγαζί του, στην Αλβανία του 2010…
Συγκεκριμένα, το απόγευμα της 12ης Αυγούστου του 2010, μία παρέα Αλβανών εθνικιστών συνεπλάκη με τον Γκούμα, επειδή ο τελευταίος χρησιμοποιούσε την ελληνική γλώσσα. Αν και το επεισόδιο ήταν έντονο, φάνηκε,προς στιγμή, ότι είχε λήξει.
Ωστόσο, οι φανατισμένοι Αλβανοί τραμπούκοι – που είχαν επιτεθεί την προηγουμένη και σε Έλληνα επιχειρηματία που μιλούσε στο κινητό του
αμέριμνος – δεν άντεξαν την αντίδραση του «αντιπάλου» τους, και αποφάσισαν να επιβάλουν το δικό τους νόμο, και μάλιστα με τον πιο άνανδρο τρόπο.
Όταν ο Γκούμας έκλεισε το μαγαζί του και ανέβηκε στη μοτοσικλέτα του για να επιστρέψει στο σπίτι, η παρέα των εθνικιστών του έστησε «καραούλι», και την κατάλληλη στιγμή γκρέμισαν τη μοτοσικλέτα του, οδηγώντας καταπάνω της το αυτοκίνητό τους με μεγάλη ταχύτητα.
Ο θάνατος του Έλληνα Αριστοτέλη Γκούμα ήταν ακαριαίος και αμέσως το μυαλό όλων στην περιοχή πήγε στα αληθινά αίτια του συμβάντος.
Ωστόσο, σαν να μην έφτανε ο πόνος και η οργή των Ελλήνων της Χειμάρρας για την στυγνή δολοφονία, από το ίδιο κιόλας βράδυ Αλβανοί εθνικιστές άρχισαν να τρομοκρατούν τους συγγενείς του νεκρού πλέον Γκούμα,περνώντας με αγροτικά οχήματα έξω από την οικία τους και πυροβολώντας στον αέρα….
Η αλβανική αστυνομία, πάντως, συνέλαβε κάποια από τα
άτομα που πήραν μέρος στη δολοφονική επίθεση, αλλά μετά από λίγο καιρό, προς
γενική κατάπληξη του ελληνικού στοιχείου την περιοχή – αλλά και όλων των
ψύχραιμων παρατηρητών – το δικαστήριο αξιολόγησε το συμβάν ως «ατύχημα» και όχι ως οργανωμένη επίθεση με στόχο τη δολοφονία ή τον τραυματισμό ανθρώπου.
Σύμφωνα, δηλαδή, με τους Αλβανούς δικαστές, τέσσερις άνθρωποι είχαν το ίδιο απόγευμα τσακωθεί και χτυπήσει έναν άλλον, και κατά σύμπτωση, λίγες ώρες αργότερα, «τράκαραν» κατά τύχη με τη μοτοσικλέτα του ίδιου, και μάλιστα εξακολούθησαν να την σύρουν στο έδαφος για πολλά μέτρα, κατά «κακή τύχη»…
Πρόκειται, χωρίς αμφιβολία, για απόφαση που υποβλήθηκε από πολιτικά κίνητρα, ώστε να μην υποδαυλισθούν περαιτέρω εντάσεις στην πολύπαθη για το ελληνικής καταγωγής στοιχείο ευρύτερη περιοχή.
Όπως τονίζει η Ένωση Χειμαρριωτών σε ανακοίνωσή της,
ενόψει της συμπλήρωσης σε λίγες μέρες ενός έτους από το τραγικό συμβάν – και για το οποίο η αντίδραση της επίσημης ελληνικής Πολιτείας ήταν από χλιαρή έως ανύπαρκτη – σκοπός της εκδήλωσης είναι η απάλυνση του πόνου της οικογένειας του Αριστοτέλη Γκούμα, και η δικαίωση της μνήμης του.
Ακόμη, η αποκάλυψη της προτομής του Γκούμα γίνεται ώστε να υπενθυμίζει σε όλους τις θυσίες και τους αγώνες των Χειμαρριωτών για τη διατήρηση της ελληνικής γλώσσας, του ελληνικού πολιτισμού και της παράδοσης.
Ως προς το ζήτημα των ανθρωπίνων ή μειονοτικών
δικαιωμάτων, ως φαίνεται, για τους εντός των τειχών «ευαίσθητους», αντίστοιχα δικαιώματα φαίνεται πως έχουν μόνο όλες οι υπόλοιπες μειονότητες απανταχού γης, εκτός από τους Έλληνες της Βόρειας Ηπείρου, οι οποίοι μάλλον θα τους φαίνονται… πολύ «μπας-κλας» για να ασχοληθούνε και λίγο μαζί τους…
Όσοι επιθυμούν να παρευρεθούν στην τελετή μνήμης ή να καταθέσουν ένα στεφάνι, μπορούν να ζητήσουν πληροφορίες με ηλεκτρονικό μήνυμα στη διεύθυνση himaraunion@gmail.com, ή στο τηλέφωνο 6944908605.
elzoni
http://networkedblogs.com
1η Αυγούστου 2011
Σπύρος Θεοδωράτος
Εκδήλωση μνήμης για τον αδικοχαμένο Αριστοτέλη Γκούμα θα διοργανώνει την Κυριακή, 7 Αυγούστου, στη Χειμάρρα η Ένωση Χειμαρριωτών, μαζί με το
τοπικό παράρτημα της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» και άλλους φορείς της πόλης.
Κατά την εκδήλωση, θα τελεσθεί το ετήσιο μνημόσυνο, καθώς και τα αποκαλυπτήρια της προτομής του δολοφονηθέντος Αριστοτέλη Γκούμα.
Ο Γκούμας αποτελεί, κατά πολλούς, έναν σύγχρονο εθνομάρτυρα, αφού η αιτία της δολοφονίας του ήταν απλώς και μόνον ότι μιλούσε την ελληνική γλώσσα, και μάλιστα μέσα στο μαγαζί του, στην Αλβανία του 2010…
Συγκεκριμένα, το απόγευμα της 12ης Αυγούστου του 2010, μία παρέα Αλβανών εθνικιστών συνεπλάκη με τον Γκούμα, επειδή ο τελευταίος χρησιμοποιούσε την ελληνική γλώσσα. Αν και το επεισόδιο ήταν έντονο, φάνηκε,προς στιγμή, ότι είχε λήξει.
Ωστόσο, οι φανατισμένοι Αλβανοί τραμπούκοι – που είχαν επιτεθεί την προηγουμένη και σε Έλληνα επιχειρηματία που μιλούσε στο κινητό του
αμέριμνος – δεν άντεξαν την αντίδραση του «αντιπάλου» τους, και αποφάσισαν να επιβάλουν το δικό τους νόμο, και μάλιστα με τον πιο άνανδρο τρόπο.
Όταν ο Γκούμας έκλεισε το μαγαζί του και ανέβηκε στη μοτοσικλέτα του για να επιστρέψει στο σπίτι, η παρέα των εθνικιστών του έστησε «καραούλι», και την κατάλληλη στιγμή γκρέμισαν τη μοτοσικλέτα του, οδηγώντας καταπάνω της το αυτοκίνητό τους με μεγάλη ταχύτητα.
Ο θάνατος του Έλληνα Αριστοτέλη Γκούμα ήταν ακαριαίος και αμέσως το μυαλό όλων στην περιοχή πήγε στα αληθινά αίτια του συμβάντος.
Ωστόσο, σαν να μην έφτανε ο πόνος και η οργή των Ελλήνων της Χειμάρρας για την στυγνή δολοφονία, από το ίδιο κιόλας βράδυ Αλβανοί εθνικιστές άρχισαν να τρομοκρατούν τους συγγενείς του νεκρού πλέον Γκούμα,περνώντας με αγροτικά οχήματα έξω από την οικία τους και πυροβολώντας στον αέρα….
Η αλβανική αστυνομία, πάντως, συνέλαβε κάποια από τα
άτομα που πήραν μέρος στη δολοφονική επίθεση, αλλά μετά από λίγο καιρό, προς
γενική κατάπληξη του ελληνικού στοιχείου την περιοχή – αλλά και όλων των
ψύχραιμων παρατηρητών – το δικαστήριο αξιολόγησε το συμβάν ως «ατύχημα» και όχι ως οργανωμένη επίθεση με στόχο τη δολοφονία ή τον τραυματισμό ανθρώπου.
Σύμφωνα, δηλαδή, με τους Αλβανούς δικαστές, τέσσερις άνθρωποι είχαν το ίδιο απόγευμα τσακωθεί και χτυπήσει έναν άλλον, και κατά σύμπτωση, λίγες ώρες αργότερα, «τράκαραν» κατά τύχη με τη μοτοσικλέτα του ίδιου, και μάλιστα εξακολούθησαν να την σύρουν στο έδαφος για πολλά μέτρα, κατά «κακή τύχη»…
Πρόκειται, χωρίς αμφιβολία, για απόφαση που υποβλήθηκε από πολιτικά κίνητρα, ώστε να μην υποδαυλισθούν περαιτέρω εντάσεις στην πολύπαθη για το ελληνικής καταγωγής στοιχείο ευρύτερη περιοχή.
Όπως τονίζει η Ένωση Χειμαρριωτών σε ανακοίνωσή της,
ενόψει της συμπλήρωσης σε λίγες μέρες ενός έτους από το τραγικό συμβάν – και για το οποίο η αντίδραση της επίσημης ελληνικής Πολιτείας ήταν από χλιαρή έως ανύπαρκτη – σκοπός της εκδήλωσης είναι η απάλυνση του πόνου της οικογένειας του Αριστοτέλη Γκούμα, και η δικαίωση της μνήμης του.
Ακόμη, η αποκάλυψη της προτομής του Γκούμα γίνεται ώστε να υπενθυμίζει σε όλους τις θυσίες και τους αγώνες των Χειμαρριωτών για τη διατήρηση της ελληνικής γλώσσας, του ελληνικού πολιτισμού και της παράδοσης.
Ως προς το ζήτημα των ανθρωπίνων ή μειονοτικών
δικαιωμάτων, ως φαίνεται, για τους εντός των τειχών «ευαίσθητους», αντίστοιχα δικαιώματα φαίνεται πως έχουν μόνο όλες οι υπόλοιπες μειονότητες απανταχού γης, εκτός από τους Έλληνες της Βόρειας Ηπείρου, οι οποίοι μάλλον θα τους φαίνονται… πολύ «μπας-κλας» για να ασχοληθούνε και λίγο μαζί τους…
Όσοι επιθυμούν να παρευρεθούν στην τελετή μνήμης ή να καταθέσουν ένα στεφάνι, μπορούν να ζητήσουν πληροφορίες με ηλεκτρονικό μήνυμα στη διεύθυνση himaraunion@gmail.com, ή στο τηλέφωνο 6944908605.
elzoni
http://networkedblogs.com
Κόλαφος για Χριστόφια αναλύσεις έγκυρων αρθρογράφων - Στόχος η ανατροπή του ψηφίσματος του Σ. Α. 186/1964
Κόλαφος για Χριστόφια αναλύσεις έγκυρων αρθρογράφων…
28/07/2011 12:57
Η προσκόλληση που δείχνει ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας στην «καρέκλα» και η παντελής άρνηση να παραιτηθεί, έχει προκαλέσει την έκπληξη πολλών, που δεν γνώριζαν και πολύ την ψυχοσύνθεση και τη νοοτροπία του Κύπριου ηγέτη.
Ωστόσο, η εν γένει στάση του, ιδίως εν όψει των ασφυκτικών πιέσεων που θα αντιμετωπίσει η ελληνική πλευρά στο Κυπριακό, αλλά και η στάση της κυβέρνησης Χριστόφια μέχρι στιγμής, προκαλεί σοβαρά ερωτήματα, τα οποία διατυπώνονται σε ένα εξαιρετικό άρθρο του Λάζαρου Μαύρου στην εφημερίδα «ΣΗΜΕΡΙΝΗ», το οποίο δημοσίευσε το πολύ ενδιαφέρον σάιτ «ΕΝ ΚΡΥΠΤΩ», στην ακόλουθη διεύθυνση: http://www.enkripto.com/2011/07/blog-post_26.html
Λόγω της σημασίας του, προχωράμε στην αναδημοσίευσή του, με στόχο να αναγνωσθεί από όσο το δυνατόν περισσότερους στην Ελλάδα, καθότι θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για όσα φαίνονται να ακολουθούν…
Ο Χριστόφιας έστρωσε το χαλί της νέας τουρκικής προέλασης
Tου Λάζαρου Μαύρου, Η Σημερινή, Τρίτη, 26 Ιουλίου 2011
Στόχος η ανατροπή του ψηφίσματος 186/1964
Η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και ο έλεγχος της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Άγκυρα
Λ Ι Γ Η ΠΡΟΣΟΧΗ: Στα όσα εκφώνησε, πανηγυρίζοντας με τα παρελαύνοντα στα σκλαβωμένα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας τουρκικά στρατεύματα κατοχής, για την εισβολή του 1974, στην 37η επέτειο του Αττίλα, ο «ομόλογος» του κ. Χριστόφια στις «απευθείας συνομιλίες», «ηγέτης της τ/κ κοινότητας» περιγραφόμενος υπό των «δικοινοτιστών», επικεφαλής της πολιτικής πτέρυγας του Αττίλα, ψευδοπρόεδρος του παράνομου, αποσχιστικού, τουρκικού κατοχικού καθεστώτος, κατ’ ακριβή αντικατοχική ορολογία, ο κ. Ντερβίς Έρογλου. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει, στην αναφορά κι απαίτηση που διατύπωσε ο Έρογλου προς τα Ηνωμένα Έθνη, χαρακτηρίζοντας ως «λάθος την πολιτική των ΗΕ που βασίζεται στις παραμέτρους της απόφασης 186 της 4ης Μαρτίου 1964».
Α Π Ο Τ Ε Λ Ε Ι μια Φράση-Κλειδί:
Του αμετάθετου κι επίμονου στόχου για τον οποίο η Τουρκία,
(α) με ένοπλο βραχίονά της στην Κύπρο την τρομοκρατική ΤΜΤ και τη ζυριχική ΤΟΥΡΔΥΚ, εξαπέλυσε την ένοπλη επίθεση της Τουρκανταρσίας το 1963-64,
(β) προετοίμασε και -αξιοποιώντας το πραξικόπημα της ανθελληνικής χούντας- πραγματοποίησε με πόλεμο τη στρατιωτική εισβολή του 1974,
(γ) εμπεδώνει έκτοτε, ατιμώρητη, τη στρατιωτική κατοχή της στα μισά εδάφη της Κύπρου, και
(δ) αξιοποιώντας τη συμφέρουσα μόνο στους Τούρκους διαδικασία των «διακοινοτικών συνομιλιών» υπό την αιγίδα του ΓΓ του ΟΗΕ, και
(ε) εξυπηρετούμενη κυρίως από την υποχώρηση της ηττημένης ε/κ ηγεσίας στην τουρκική απαίτηση για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία,
προωθεί την κύρια επιδίωξή της για διάλυση κι εξαφάνιση του ελεγχόμενου, νομίμως διεθνώς, από τους Έλληνες Κυπρίους, κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Δ Ι Ο Τ Ι: Το ψήφισμα 186 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που πέτυχε εναντίον της Τουρκανταρσίας ο πρόεδρος της ΚΔ Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, με υπουργό των Εξωτερικών τον Σπύρο Κυπριανού, την 4η Μαρτίου 1964, αποτελεί την ΠΗΓΗ και την έκτοτε διασφάλιση τής διεθνούς νομιμότητας και παγκόσμιας αναγνώρισης του κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας, εις χείρας ΜΟΝΟΝ της ελληνικής πλειοψηφίας, χωρίς τη συμμετοχή των αποσχισθέντων από τον Δεκέμβριο του 1963 Τουρκοκυπρίων που προέβλεπε η Συμφωνία και το Σύνταγμα Ζυρίχης και Λονδίνου του 1959 – 60.
Απορρίφθηκαν οι τουρκικοί ισχυρισμοί
Μ Ε ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ 186 της 4.3.1964 το ΣΑ/ΟΗΕ απέρριψε τους τουρκικούς ισχυρισμούς ότι η ΚΔ αποτελούσε δήθεν έναν «συνεταιρισμό» της ελληνικής με την τουρκική κοινότητα της Κύπρου και, άρα, εκείνος ο «συνεταιρισμός – κράτος» είχε διαλυθεί με την απόσχιση των Τ/κ το 1963-64.
- Το Ψ.186/64 αποτέλεσε έκτοτε τη μεγαλύτερη ήττα της τουρκικής διπλωματίας.
- Τη σπουδαιότερη ελληνική νίκη στο διεθνές δίκαιο και στις διεθνείς σχέσεις.
- Βάσει της οποίας, το μόνο διεθνώς νόμιμο και αναγνωρισμένο κυπριακό κράτος, η έχουσα αφέντες τούς αποτελούντες την κατά 82% πλειονότητα του λαού, Έλληνες Κυπρίους, Κυπριακή Δημοκρατία, κατέστη από 1ης Μαΐου 2004 και πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ουδέποτε!
Α Π Ο ΤΟ 1964 μέχρι προ της ανόδου του ΓΓ του ΑΚΕΛ κ. Δημ. Χριστόφια στην προεδρία της ΚΔ, ου-δέ-πο-τε δόθηκε στην Τουρκία η παραμικρή λαβή για να επιδιώξει την εκθεμελίωση του Ψηφίσματος 186/64. Την προσέφερε αστόχαστα στην Τουρκία ο Χριστόφιας, την Παρασκευή 23η Μαΐου 2008 με την Κοινή Δήλωσή του (Joint Statement) με τον Ταλάτ, για «Συνεταιρισμό Δύο Συνιστώντων Στέιτς» και με τις ανόητες κι ανιστόρητες δηλώσεις του περί δήθεν «συνεταιρισμού από το ‘60», που έκαμε αμέσως μετά.
- Ο Χριστόφιας άνοιξε την Κερκόπορτα που -η Τουρκία, ο Ταλάτ πρώτα κι ο Έρογλου στη συνέχεια- επιχειρούν να αξιοποιήσουν εναντίον του πολυτιμότερου για την Κυπριακή Δημοκρατία Ψηφίσματος 186/64…
Η ΑΠΟΚΡΙΣΗ που βρίσκει η Τουρκία στον ΟΗΕ, σε αυτήν της την προσπάθεια, ενώ ήταν αρχικά αρνητική, λόγω των γαλλικών και ρωσικών αντιρρήσεων στη σχετική πρωτοβουλία των ΗΠΑ κατά την ψήφιση του Ψηφίσματος 1818 του ΣΑ/ΟΗΕ της 13.6.08, απέβη θετική με το Ψήφισμα 1930 της 15.6.10 όπου, για 1η φορά, υιοθετήθηκε από το ΣΑ/ΟΗΕ το Joint Statement Χριστόφια – Ταλάτ της 23.5.2008.
Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ επί του θέματος προέλαση αποτυπώθηκε εναργέστερα, για 1η φορά, στην Έκθεση του ΓΓ του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν της 24ης Νοεμβρίου 2010. Όπου, εμμέσως πλην σαφώς και -προπάντων- δολίως, αναφέρθηκε σκοπίμως πλαστογραφημένα (ως δήθεν εκκίνηση των «Καλών Υπηρεσιών» των ΓΓ του ΟΗΕ) στο Ψήφισμα 186/64.
- Είχε προηγηθεί η δήλωση που έκανε από την Άγκυρα, μετά τις συνομιλίες του με τον πρόεδρο Γκιούλ, τον πρωθυπουργό Ερντογάν, τον υπ.Εξ. Νταβούτογλου και τον τότε Αρχηγό των Ε.Δ., στρατηγό Μπουγιούκανιτ, στις 19.6.2010 ο Έρογλου: «Η Τουρκία, ως μη μόνιμο μέλος του ΣΑ/ΟΗΕ, στοχεύει να ανοίξει συζήτηση για τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας οι οποίες αναγνωρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία ως τον νόμιμο εκπρόσωπο του κυπριακού λαού», δήλωσε στη «Χουριέτ» ο Έρογλου.
Δεν άνοιξε το στόμα του
Ε Ν Ω , λοιπόν, και εναντίον του σπουδαιότερου στον ΟΗΕ οχυρού της ΚΔ (του Ψ.186/64) προελαύνουν μεθοδικά οι Τούρκοι κι επί τούτου επιμένει ο «ομόλογος» του κ. Χριστόφια στις συνομιλίες κ. Έρογλου, ο ίδιος ο κ. Χριστόφιας, κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, των «απευθείας συνομιλιών» του ως εκπρόσωπος – ηγέτης της ελληνικής κοινότητας της Κύπρου και των συναντήσεών του με τον ΓΓ του ΟΗΕ, ΟΥΔΕΠΟΤΕ άνοιξε το στόμα του να μιλήσει ονομαστικά και να επιμείνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο στα Ψηφίσματα 541 της 18ης Νοεμβρίου 1983 και 550 της 11ης Μαΐου 1984 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που έκτοτε (α) καταδικάζουν την ανακήρυξη του τουρκικού ψευδοκράτους, (β) ζητούν την ανάκλησή του και (γ) καλούν τους πάντες να μην προβαίνουν σε πράξεις αναγνώρισης της αποσχιστικής οντότητας.
- Παραβιάζοντας, πανηγυρικά, αμφότερα τα Ψηφίσματα 541/83 και 550/84, ο ΓΓ του ΟΗΕ κ. Μπαν Κι Μουν, συνοδευόμενος από τον κ. Αλ. Ντάουνερ της «Σημαδεμένης Τράπουλας», πραγματοποίησε την 1η στην ιστορία επίσημη παρουσία ΓΓ των ΗΕ στο «προεδρικό μέγαρο» του αποσχιστικού τουρκικού ψευδοκράτους τη Δευτέρα 1η Φεβρουαρίου 2010, για επίσημο γεύμα και συνομιλίες με τον τότε επικεφαλής του ψευδοκράτους Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, περιγελώντας τον κ. Χριστόφια ότι επρόκειτο περί… παρεξηγήσεως!
ΑΥΤΗΝ ακριβώς τη «γραμμή προέλασης» αποφάσισε να εντείνει η Άγκυρα, εναντίον της ΚΔ εντός της ΕΕ, μετά και τα νέα κέρδη που αποκόμισε από τη συνάντηση Χριστόφια – Έρογλου με τον ΓΓ του ΟΗΕ στη Γενεύη της 7ης Ιουλίου 2011, και το «χρονοδιάγραμμα» λύσης μετά τον Οκτώβριο, ώστε ο «Συνεταιρισμός Δύο Συνιστώντων Στέιτς» τής πρωταρχικής συμφωνίας Χριστόφια – Ταλάτ 23ης Μαΐου 2008, και ΟΧΙ η Κυπριακή Δημοκρατία (των «κκούπρους ρουμλάρ»), να… προλάβει να αναλάβει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης το δεύτερο 6μηνο του 2012. Ώστε η Τουρκία, διά του νέου «συνεταιριστικού κράτους Τ/κ και Ε/κ», να ελέγξει την προεδρία της ΕΕ…
ΑΥΤΟ ακριβώς το κεντρικό νόημα είχαν κι οι «άγριες» δηλώσεις που έκαμε, παράνομα βρισκόμενος στις σκλαβωμένες περιοχές της Κύπρου, για την 37η επέτειο του Αττίλα, ο Τούρκος πρωθυπουργός Ερντογάν. Μετά ακριβώς από τις επίσης «σκληρές» προειδοποιήσεις που είχε κάνει, μια βδομάδα νωρίτερα, ο Τούρκος υπ.Εξ. Νταβούτογλου, στον Επίτροπο Διεύρυνσης της ΕΕ Στέφαν Φούλε την Τετάρτη 13 Ιουλίου, ότι «δεν πιστεύουμε πως η Τουρκία και η Ε.Ε. μπορούν να συνεχίσουν τις σχέσεις τους σε περίπτωση που η ‘‘ε/κ πλευρά’’ αναλάβει την προεδρία της Ε.Ε. πριν από την εξεύρεση λύσης του Κυπριακού», καθώς τα είχε ήδη προαναγγείλει ο ίδιος ο Νταβούτογλου, επισκεπτόμενος παράνομα το ψευδοκράτος το Σάββατο 9η Ιουλίου.
ΟΙ ΒΡΥΧΗΘΜΟΙ Ερντογάν ότι «δεν υπάρχει χώρα που λέγεται Κύπρος, αλλά διοίκηση Κυπρορωμιών και Τουρκική Δημοκρατία Βορείου Κύπρου», έχουν προφανέστατο στόχο την παρενόχληση της άσκησης της ευρωπαϊκής προεδρίας από την ΚΔ και την περαιτέρω προώθηση του στόχου ανατροπής του Ψηφίσματος 186/64 στον ΟΗΕ.
Οι «γενναίες προσφορές» του Προέδρου στην Άγκυρα
ΤΟ ΧΑΛΙ στην τουρκική αυτή προέλαση, το έστρωσε στην Άγκυρα με τις «γενναίες προσφορές» του ο ίδιος ο κ. Χριστόφιας, από το 2008 και εντεύθεν:
- Επιπροσθέτως του «Συνεταιρισμού Δύο Συνιστώντων Στέιτς» που πρόσφερε στους Τούρκους 23.5.2008, η διακήρυξη του «οράματος Χριστόφια» από την τηλεόραση ΡΙΚ την 20ή Ιουλίου 2008, στην 34η επέτειο του Αττίλα, ότι θέλει μια συνεταιρική ομοσπονδία όπου «οι Ελληνοκύπριοι δεν θα είναι οι αφέντες αλλά οι συνέταιροι των Τουρκοκυπρίων»,
- η προσφορά του για τουρκική εκ περιτροπής προεδρία και για σταθμισμένη εξουδετέρωση του ελληνικού 82% από το τουρκικό 18%,
- η διατεταγμένη αποστολή των εκφραστικών οργάνων του κόμματός του, να πείσουν τον λαό «να αποδεχθεί τους συμβιβασμούς που απαιτούνται, είτε αυτοί αφορούν τον αριθμό των εποίκων που θα παραμείνουν στην περίπτωση λύσης είτε αυτοί αφορούν τον διαμοιρασμό εξουσίας, [για] μια συνολική διευθέτηση με αρκετούς συμβιβασμούς που προδιαγράφει η λύση ΔΔΟ», όπως έγραφε η προεδρική «Χαραυγή» στις 9.7.2011, εξηγώντας τις υποχρεώσεις που ανέλαβε έναντι του ΓΓ του ΟΗΕ και του Έρογλου ο Χριστόφιας στη Γενεύη δύο μέρες νωρίτερα,
- αυξάνουν την τουρκική αυτοπεποίθηση ότι πλησιάζει η ώρα να επιτύχει η Άγκυρα τον στόχο που δεν στάθηκε ικανή η Τουρκανταρσία του 1963-64 και το Δίδυμο Κακούργημα του 1974 να της προσφέρει:
Τ Η Ν ΑΝΑΤΡΟΠΗ του Ψηφίσματος 186/64, τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την αντικατάστασή της από… «ένα κράτος διζωνικό και δικοινοτικό, βασισμένο στην πολιτική ισότητα των δύο συνιστώντων κρατιδίων», όπως είπε, σχεδόν… ακελιστί, ο Νταβούτογλου 9.7.2011!
www.defence-point.gr/news/?p=16281
28/07/2011 12:57
Η προσκόλληση που δείχνει ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας στην «καρέκλα» και η παντελής άρνηση να παραιτηθεί, έχει προκαλέσει την έκπληξη πολλών, που δεν γνώριζαν και πολύ την ψυχοσύνθεση και τη νοοτροπία του Κύπριου ηγέτη.
Ωστόσο, η εν γένει στάση του, ιδίως εν όψει των ασφυκτικών πιέσεων που θα αντιμετωπίσει η ελληνική πλευρά στο Κυπριακό, αλλά και η στάση της κυβέρνησης Χριστόφια μέχρι στιγμής, προκαλεί σοβαρά ερωτήματα, τα οποία διατυπώνονται σε ένα εξαιρετικό άρθρο του Λάζαρου Μαύρου στην εφημερίδα «ΣΗΜΕΡΙΝΗ», το οποίο δημοσίευσε το πολύ ενδιαφέρον σάιτ «ΕΝ ΚΡΥΠΤΩ», στην ακόλουθη διεύθυνση: http://www.enkripto.com/2011/07/blog-post_26.html
Λόγω της σημασίας του, προχωράμε στην αναδημοσίευσή του, με στόχο να αναγνωσθεί από όσο το δυνατόν περισσότερους στην Ελλάδα, καθότι θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για όσα φαίνονται να ακολουθούν…
Ο Χριστόφιας έστρωσε το χαλί της νέας τουρκικής προέλασης
Tου Λάζαρου Μαύρου, Η Σημερινή, Τρίτη, 26 Ιουλίου 2011
Στόχος η ανατροπή του ψηφίσματος 186/1964
Η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και ο έλεγχος της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Άγκυρα
Λ Ι Γ Η ΠΡΟΣΟΧΗ: Στα όσα εκφώνησε, πανηγυρίζοντας με τα παρελαύνοντα στα σκλαβωμένα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας τουρκικά στρατεύματα κατοχής, για την εισβολή του 1974, στην 37η επέτειο του Αττίλα, ο «ομόλογος» του κ. Χριστόφια στις «απευθείας συνομιλίες», «ηγέτης της τ/κ κοινότητας» περιγραφόμενος υπό των «δικοινοτιστών», επικεφαλής της πολιτικής πτέρυγας του Αττίλα, ψευδοπρόεδρος του παράνομου, αποσχιστικού, τουρκικού κατοχικού καθεστώτος, κατ’ ακριβή αντικατοχική ορολογία, ο κ. Ντερβίς Έρογλου. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει, στην αναφορά κι απαίτηση που διατύπωσε ο Έρογλου προς τα Ηνωμένα Έθνη, χαρακτηρίζοντας ως «λάθος την πολιτική των ΗΕ που βασίζεται στις παραμέτρους της απόφασης 186 της 4ης Μαρτίου 1964».
Α Π Ο Τ Ε Λ Ε Ι μια Φράση-Κλειδί:
Του αμετάθετου κι επίμονου στόχου για τον οποίο η Τουρκία,
(α) με ένοπλο βραχίονά της στην Κύπρο την τρομοκρατική ΤΜΤ και τη ζυριχική ΤΟΥΡΔΥΚ, εξαπέλυσε την ένοπλη επίθεση της Τουρκανταρσίας το 1963-64,
(β) προετοίμασε και -αξιοποιώντας το πραξικόπημα της ανθελληνικής χούντας- πραγματοποίησε με πόλεμο τη στρατιωτική εισβολή του 1974,
(γ) εμπεδώνει έκτοτε, ατιμώρητη, τη στρατιωτική κατοχή της στα μισά εδάφη της Κύπρου, και
(δ) αξιοποιώντας τη συμφέρουσα μόνο στους Τούρκους διαδικασία των «διακοινοτικών συνομιλιών» υπό την αιγίδα του ΓΓ του ΟΗΕ, και
(ε) εξυπηρετούμενη κυρίως από την υποχώρηση της ηττημένης ε/κ ηγεσίας στην τουρκική απαίτηση για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία,
προωθεί την κύρια επιδίωξή της για διάλυση κι εξαφάνιση του ελεγχόμενου, νομίμως διεθνώς, από τους Έλληνες Κυπρίους, κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Δ Ι Ο Τ Ι: Το ψήφισμα 186 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που πέτυχε εναντίον της Τουρκανταρσίας ο πρόεδρος της ΚΔ Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, με υπουργό των Εξωτερικών τον Σπύρο Κυπριανού, την 4η Μαρτίου 1964, αποτελεί την ΠΗΓΗ και την έκτοτε διασφάλιση τής διεθνούς νομιμότητας και παγκόσμιας αναγνώρισης του κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας, εις χείρας ΜΟΝΟΝ της ελληνικής πλειοψηφίας, χωρίς τη συμμετοχή των αποσχισθέντων από τον Δεκέμβριο του 1963 Τουρκοκυπρίων που προέβλεπε η Συμφωνία και το Σύνταγμα Ζυρίχης και Λονδίνου του 1959 – 60.
Απορρίφθηκαν οι τουρκικοί ισχυρισμοί
Μ Ε ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ 186 της 4.3.1964 το ΣΑ/ΟΗΕ απέρριψε τους τουρκικούς ισχυρισμούς ότι η ΚΔ αποτελούσε δήθεν έναν «συνεταιρισμό» της ελληνικής με την τουρκική κοινότητα της Κύπρου και, άρα, εκείνος ο «συνεταιρισμός – κράτος» είχε διαλυθεί με την απόσχιση των Τ/κ το 1963-64.
- Το Ψ.186/64 αποτέλεσε έκτοτε τη μεγαλύτερη ήττα της τουρκικής διπλωματίας.
- Τη σπουδαιότερη ελληνική νίκη στο διεθνές δίκαιο και στις διεθνείς σχέσεις.
- Βάσει της οποίας, το μόνο διεθνώς νόμιμο και αναγνωρισμένο κυπριακό κράτος, η έχουσα αφέντες τούς αποτελούντες την κατά 82% πλειονότητα του λαού, Έλληνες Κυπρίους, Κυπριακή Δημοκρατία, κατέστη από 1ης Μαΐου 2004 και πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ουδέποτε!
Α Π Ο ΤΟ 1964 μέχρι προ της ανόδου του ΓΓ του ΑΚΕΛ κ. Δημ. Χριστόφια στην προεδρία της ΚΔ, ου-δέ-πο-τε δόθηκε στην Τουρκία η παραμικρή λαβή για να επιδιώξει την εκθεμελίωση του Ψηφίσματος 186/64. Την προσέφερε αστόχαστα στην Τουρκία ο Χριστόφιας, την Παρασκευή 23η Μαΐου 2008 με την Κοινή Δήλωσή του (Joint Statement) με τον Ταλάτ, για «Συνεταιρισμό Δύο Συνιστώντων Στέιτς» και με τις ανόητες κι ανιστόρητες δηλώσεις του περί δήθεν «συνεταιρισμού από το ‘60», που έκαμε αμέσως μετά.
- Ο Χριστόφιας άνοιξε την Κερκόπορτα που -η Τουρκία, ο Ταλάτ πρώτα κι ο Έρογλου στη συνέχεια- επιχειρούν να αξιοποιήσουν εναντίον του πολυτιμότερου για την Κυπριακή Δημοκρατία Ψηφίσματος 186/64…
Η ΑΠΟΚΡΙΣΗ που βρίσκει η Τουρκία στον ΟΗΕ, σε αυτήν της την προσπάθεια, ενώ ήταν αρχικά αρνητική, λόγω των γαλλικών και ρωσικών αντιρρήσεων στη σχετική πρωτοβουλία των ΗΠΑ κατά την ψήφιση του Ψηφίσματος 1818 του ΣΑ/ΟΗΕ της 13.6.08, απέβη θετική με το Ψήφισμα 1930 της 15.6.10 όπου, για 1η φορά, υιοθετήθηκε από το ΣΑ/ΟΗΕ το Joint Statement Χριστόφια – Ταλάτ της 23.5.2008.
Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ επί του θέματος προέλαση αποτυπώθηκε εναργέστερα, για 1η φορά, στην Έκθεση του ΓΓ του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν της 24ης Νοεμβρίου 2010. Όπου, εμμέσως πλην σαφώς και -προπάντων- δολίως, αναφέρθηκε σκοπίμως πλαστογραφημένα (ως δήθεν εκκίνηση των «Καλών Υπηρεσιών» των ΓΓ του ΟΗΕ) στο Ψήφισμα 186/64.
- Είχε προηγηθεί η δήλωση που έκανε από την Άγκυρα, μετά τις συνομιλίες του με τον πρόεδρο Γκιούλ, τον πρωθυπουργό Ερντογάν, τον υπ.Εξ. Νταβούτογλου και τον τότε Αρχηγό των Ε.Δ., στρατηγό Μπουγιούκανιτ, στις 19.6.2010 ο Έρογλου: «Η Τουρκία, ως μη μόνιμο μέλος του ΣΑ/ΟΗΕ, στοχεύει να ανοίξει συζήτηση για τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας οι οποίες αναγνωρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία ως τον νόμιμο εκπρόσωπο του κυπριακού λαού», δήλωσε στη «Χουριέτ» ο Έρογλου.
Δεν άνοιξε το στόμα του
Ε Ν Ω , λοιπόν, και εναντίον του σπουδαιότερου στον ΟΗΕ οχυρού της ΚΔ (του Ψ.186/64) προελαύνουν μεθοδικά οι Τούρκοι κι επί τούτου επιμένει ο «ομόλογος» του κ. Χριστόφια στις συνομιλίες κ. Έρογλου, ο ίδιος ο κ. Χριστόφιας, κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, των «απευθείας συνομιλιών» του ως εκπρόσωπος – ηγέτης της ελληνικής κοινότητας της Κύπρου και των συναντήσεών του με τον ΓΓ του ΟΗΕ, ΟΥΔΕΠΟΤΕ άνοιξε το στόμα του να μιλήσει ονομαστικά και να επιμείνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο στα Ψηφίσματα 541 της 18ης Νοεμβρίου 1983 και 550 της 11ης Μαΐου 1984 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που έκτοτε (α) καταδικάζουν την ανακήρυξη του τουρκικού ψευδοκράτους, (β) ζητούν την ανάκλησή του και (γ) καλούν τους πάντες να μην προβαίνουν σε πράξεις αναγνώρισης της αποσχιστικής οντότητας.
- Παραβιάζοντας, πανηγυρικά, αμφότερα τα Ψηφίσματα 541/83 και 550/84, ο ΓΓ του ΟΗΕ κ. Μπαν Κι Μουν, συνοδευόμενος από τον κ. Αλ. Ντάουνερ της «Σημαδεμένης Τράπουλας», πραγματοποίησε την 1η στην ιστορία επίσημη παρουσία ΓΓ των ΗΕ στο «προεδρικό μέγαρο» του αποσχιστικού τουρκικού ψευδοκράτους τη Δευτέρα 1η Φεβρουαρίου 2010, για επίσημο γεύμα και συνομιλίες με τον τότε επικεφαλής του ψευδοκράτους Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, περιγελώντας τον κ. Χριστόφια ότι επρόκειτο περί… παρεξηγήσεως!
ΑΥΤΗΝ ακριβώς τη «γραμμή προέλασης» αποφάσισε να εντείνει η Άγκυρα, εναντίον της ΚΔ εντός της ΕΕ, μετά και τα νέα κέρδη που αποκόμισε από τη συνάντηση Χριστόφια – Έρογλου με τον ΓΓ του ΟΗΕ στη Γενεύη της 7ης Ιουλίου 2011, και το «χρονοδιάγραμμα» λύσης μετά τον Οκτώβριο, ώστε ο «Συνεταιρισμός Δύο Συνιστώντων Στέιτς» τής πρωταρχικής συμφωνίας Χριστόφια – Ταλάτ 23ης Μαΐου 2008, και ΟΧΙ η Κυπριακή Δημοκρατία (των «κκούπρους ρουμλάρ»), να… προλάβει να αναλάβει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης το δεύτερο 6μηνο του 2012. Ώστε η Τουρκία, διά του νέου «συνεταιριστικού κράτους Τ/κ και Ε/κ», να ελέγξει την προεδρία της ΕΕ…
ΑΥΤΟ ακριβώς το κεντρικό νόημα είχαν κι οι «άγριες» δηλώσεις που έκαμε, παράνομα βρισκόμενος στις σκλαβωμένες περιοχές της Κύπρου, για την 37η επέτειο του Αττίλα, ο Τούρκος πρωθυπουργός Ερντογάν. Μετά ακριβώς από τις επίσης «σκληρές» προειδοποιήσεις που είχε κάνει, μια βδομάδα νωρίτερα, ο Τούρκος υπ.Εξ. Νταβούτογλου, στον Επίτροπο Διεύρυνσης της ΕΕ Στέφαν Φούλε την Τετάρτη 13 Ιουλίου, ότι «δεν πιστεύουμε πως η Τουρκία και η Ε.Ε. μπορούν να συνεχίσουν τις σχέσεις τους σε περίπτωση που η ‘‘ε/κ πλευρά’’ αναλάβει την προεδρία της Ε.Ε. πριν από την εξεύρεση λύσης του Κυπριακού», καθώς τα είχε ήδη προαναγγείλει ο ίδιος ο Νταβούτογλου, επισκεπτόμενος παράνομα το ψευδοκράτος το Σάββατο 9η Ιουλίου.
ΟΙ ΒΡΥΧΗΘΜΟΙ Ερντογάν ότι «δεν υπάρχει χώρα που λέγεται Κύπρος, αλλά διοίκηση Κυπρορωμιών και Τουρκική Δημοκρατία Βορείου Κύπρου», έχουν προφανέστατο στόχο την παρενόχληση της άσκησης της ευρωπαϊκής προεδρίας από την ΚΔ και την περαιτέρω προώθηση του στόχου ανατροπής του Ψηφίσματος 186/64 στον ΟΗΕ.
Οι «γενναίες προσφορές» του Προέδρου στην Άγκυρα
ΤΟ ΧΑΛΙ στην τουρκική αυτή προέλαση, το έστρωσε στην Άγκυρα με τις «γενναίες προσφορές» του ο ίδιος ο κ. Χριστόφιας, από το 2008 και εντεύθεν:
- Επιπροσθέτως του «Συνεταιρισμού Δύο Συνιστώντων Στέιτς» που πρόσφερε στους Τούρκους 23.5.2008, η διακήρυξη του «οράματος Χριστόφια» από την τηλεόραση ΡΙΚ την 20ή Ιουλίου 2008, στην 34η επέτειο του Αττίλα, ότι θέλει μια συνεταιρική ομοσπονδία όπου «οι Ελληνοκύπριοι δεν θα είναι οι αφέντες αλλά οι συνέταιροι των Τουρκοκυπρίων»,
- η προσφορά του για τουρκική εκ περιτροπής προεδρία και για σταθμισμένη εξουδετέρωση του ελληνικού 82% από το τουρκικό 18%,
- η διατεταγμένη αποστολή των εκφραστικών οργάνων του κόμματός του, να πείσουν τον λαό «να αποδεχθεί τους συμβιβασμούς που απαιτούνται, είτε αυτοί αφορούν τον αριθμό των εποίκων που θα παραμείνουν στην περίπτωση λύσης είτε αυτοί αφορούν τον διαμοιρασμό εξουσίας, [για] μια συνολική διευθέτηση με αρκετούς συμβιβασμούς που προδιαγράφει η λύση ΔΔΟ», όπως έγραφε η προεδρική «Χαραυγή» στις 9.7.2011, εξηγώντας τις υποχρεώσεις που ανέλαβε έναντι του ΓΓ του ΟΗΕ και του Έρογλου ο Χριστόφιας στη Γενεύη δύο μέρες νωρίτερα,
- αυξάνουν την τουρκική αυτοπεποίθηση ότι πλησιάζει η ώρα να επιτύχει η Άγκυρα τον στόχο που δεν στάθηκε ικανή η Τουρκανταρσία του 1963-64 και το Δίδυμο Κακούργημα του 1974 να της προσφέρει:
Τ Η Ν ΑΝΑΤΡΟΠΗ του Ψηφίσματος 186/64, τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την αντικατάστασή της από… «ένα κράτος διζωνικό και δικοινοτικό, βασισμένο στην πολιτική ισότητα των δύο συνιστώντων κρατιδίων», όπως είπε, σχεδόν… ακελιστί, ο Νταβούτογλου 9.7.2011!
www.defence-point.gr/news/?p=16281
Μαρί: Μέτρηση οικονομικών επιπτώσεων στους πολίτες της Κύπρου
Μαρί: Μέτρηση οικονομικών επιπτώσεων στους πολίτες
05/08/2011 05:13
Σύμφωνα με την εφημερίδα της Κύπρου, «Ο Φιλελεύθερος», το Κέντρο Οικονομικών Ερευνών του Πανεπιστημίου Κύπρου προχώρησε σε μέτρηση των οικονομικών επιπτώσεων που έχει προκαλέσει το δυστύχημα στη ναυτική βάση στο Μαρί.
Υπολογίστηκε ότι το ΑΕΠ θα μειωθεί κατά 2,4% σε ετήσια βάση, που πρακτικά συνεπάγεται συρρίκνωση του εισοδήματος των νοικοκυριών κατά 1.400 ευρώ! Το κατά κεφαλή εισόδημα θα μειωθεί από 370 έως 675 ευρώ, δηλαδή για κάθε οικογένεια η μείωση θα είναι μεταξύ 1.000 και 1.820 ευρώ
Στις απώλειες δεν προσμετρώνται η απώλεια του κεφαλαίου της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Η απώλεια της ευημερίας για τα νοικοκυριά θα ανέλθει στα 300 ευρώ περίπου, λόγω αδυναμίας κατανάλωσης του ρεύματος. Τέλος, η ανεργία θα αυξηθεί κατά μία ποσοστιαία μονάδα.
www.defence-point.gr/news/?p=16798
05/08/2011 05:13
Σύμφωνα με την εφημερίδα της Κύπρου, «Ο Φιλελεύθερος», το Κέντρο Οικονομικών Ερευνών του Πανεπιστημίου Κύπρου προχώρησε σε μέτρηση των οικονομικών επιπτώσεων που έχει προκαλέσει το δυστύχημα στη ναυτική βάση στο Μαρί.
Υπολογίστηκε ότι το ΑΕΠ θα μειωθεί κατά 2,4% σε ετήσια βάση, που πρακτικά συνεπάγεται συρρίκνωση του εισοδήματος των νοικοκυριών κατά 1.400 ευρώ! Το κατά κεφαλή εισόδημα θα μειωθεί από 370 έως 675 ευρώ, δηλαδή για κάθε οικογένεια η μείωση θα είναι μεταξύ 1.000 και 1.820 ευρώ
Στις απώλειες δεν προσμετρώνται η απώλεια του κεφαλαίου της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Η απώλεια της ευημερίας για τα νοικοκυριά θα ανέλθει στα 300 ευρώ περίπου, λόγω αδυναμίας κατανάλωσης του ρεύματος. Τέλος, η ανεργία θα αυξηθεί κατά μία ποσοστιαία μονάδα.
www.defence-point.gr/news/?p=16798
Απόρριψη της συμφωνίας Σερβίας-ΝΑΤΟ από το Κόσοβο
Απόρριψη της συμφωνίας Σερβίας – ΝΑΤΟ από το Κόσοβο
05/08/2011 10:08
Με ανησυχία παρακολουθεί η ηγεσία των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου τη σερβική ηγεσία να διαπραγματεύεται με τη Δύση ως μια πολιτισμένη Δυτική χώρα, και τη Δύση σχεδόν να απολαμβάνει να συναλλάσσεται με το Βελιγράδι που επιδεικνύει παραδειγματική – σύμφωνα με τα Δυτικά στάνταρ – συμπεριφορά…
Η Πρίστινα απέρριψε τη συμφωνία του ΝΑΤΟ με τη Σερβία, σύμφωνα με την οποία τα δύο συνοριακά περάσματα στο Βόρειο Κοσσυφοπέδιο τα οποία έγιναν αφορμή σοβαρής κλιμάκωσης προ ημερών στις σχέσεις Αλβανών και Σέρβων, να παραμείνουν υπό τον έλεγχο των δυνάμεων του ΝΑΤΟ.
Είναι προφανές, ότι αυτό που ανησυχεί τους Κοσοβάρους Αλβανούς είναι το ότι η Δύση δεν φάνηκε να απασχολείται και πολύ να εισέλθει σε διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση της σερβικής επαρχίας, η οποία μπορεί να στηρίχτηκε από τη Δύση, γεγονός όμως παραμένει ότι είναι στελεχωμένη από πλήθος οπλαρχηγών του UCK, πολλοί εκ των οποίων θα έπρεπε να είναι στη φυλακή αφού ενεπλάκησαν σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας…
Οι αρχές του Κοσόβου επιθυμούν να ελέγξουν τα δύο συνοριακά περάσματα σε μια προσπάθεια «επίδειξης σημαίας» και κυριαρχίας…
Εξάλλου, περί αυτού πρόκειται, αφού η σύγκρουση έχει ως γενεσιουργό αιτία την προσπάθεια της Πρίστινα να εκβιάσει από το Βελιγράδι τη διεθνή του αναγνώριση, μέσω της απαγόρευσης εισαγωγής των σερβικών προϊόντων…
www.defence-point.gr/news/?p=16816
05/08/2011 10:08
Με ανησυχία παρακολουθεί η ηγεσία των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου τη σερβική ηγεσία να διαπραγματεύεται με τη Δύση ως μια πολιτισμένη Δυτική χώρα, και τη Δύση σχεδόν να απολαμβάνει να συναλλάσσεται με το Βελιγράδι που επιδεικνύει παραδειγματική – σύμφωνα με τα Δυτικά στάνταρ – συμπεριφορά…
Η Πρίστινα απέρριψε τη συμφωνία του ΝΑΤΟ με τη Σερβία, σύμφωνα με την οποία τα δύο συνοριακά περάσματα στο Βόρειο Κοσσυφοπέδιο τα οποία έγιναν αφορμή σοβαρής κλιμάκωσης προ ημερών στις σχέσεις Αλβανών και Σέρβων, να παραμείνουν υπό τον έλεγχο των δυνάμεων του ΝΑΤΟ.
Είναι προφανές, ότι αυτό που ανησυχεί τους Κοσοβάρους Αλβανούς είναι το ότι η Δύση δεν φάνηκε να απασχολείται και πολύ να εισέλθει σε διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση της σερβικής επαρχίας, η οποία μπορεί να στηρίχτηκε από τη Δύση, γεγονός όμως παραμένει ότι είναι στελεχωμένη από πλήθος οπλαρχηγών του UCK, πολλοί εκ των οποίων θα έπρεπε να είναι στη φυλακή αφού ενεπλάκησαν σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας…
Οι αρχές του Κοσόβου επιθυμούν να ελέγξουν τα δύο συνοριακά περάσματα σε μια προσπάθεια «επίδειξης σημαίας» και κυριαρχίας…
Εξάλλου, περί αυτού πρόκειται, αφού η σύγκρουση έχει ως γενεσιουργό αιτία την προσπάθεια της Πρίστινα να εκβιάσει από το Βελιγράδι τη διεθνή του αναγνώριση, μέσω της απαγόρευσης εισαγωγής των σερβικών προϊόντων…
www.defence-point.gr/news/?p=16816
Greece in panic as it faces change of Homeric proportions
Greece in panic as it faces change of Homeric proportions
Fear is driving a silent bank run in Greece – but some see the government's austerity plans as a chance to transform
•
o
o Share2405
o reddit this
• Aditya Chakrabortty
• guardian.co.uk, Monday 1 August 2011 20.11 BST
• Article history
Taxi drivers run from teargas during clashes on the island of Crete, Greece. Photograph: Image Photo Services/AP
In one of the biggest banks in the centre of Athens a clerk is explaining how his savers have been thronging to pull out their cash.
Wary of giving his name, he glances around the marble-floored, wood-panelled foyer before pulling out a slim A4-sized folder. It is about the size of a small safety-deposit box – and those, ever since the financial crisis hit Greece 18 months ago, have become the most sought-after financial products in the country. Worried about whether the banks will stay in business, Greeks have been taking their life savings out of accounts and sticking them in metal slits in basement vaults.
The boxes are so popular that the bank has doubled the rent on them in the past year – and still every day between five and 10 customers request one. This bank ran out of spares months ago. The clerk leans over: "I've been working in a bank for 31 years, and I've never seen a panic like this."
Official figures back him up. In May alone, almost €5bn (£4.4bn) was pulled out of Greek deposits, as part of what analysts describe as a "silent bank run". This version is also disorderly and jittery, just not as obvious. Customers do not form long queues outside branches, they simply squirrel out as much as they can. Some of that money will have been used to pay debts or supplement incomes, of course, but bankers put the sheer volume of withdrawals down to a general fear about the outlook for Greece, one that runs all the way from the humble rainy-day saver to the really big money.
'Clueless' government
"Every time the markets move, I get phone calls," says an Athens-based fund manager. "They're from investors asking: 'How can I get my money out of the country?' "
One senior investment banker is more blunt: "People are scared that the government doesn't know what the fuck it's doing." He tells a story about an acquaintance who took out €30,000, wrapped it in a bag and stashed it in his garage. "The bag had previously had some food inside," he says. "So it attracted rats, who ate the notes."
Bags of money in garages, frightened savers fleeing banks and even the country: these aren't the sort of stories you associate with a comparatively-prosperous European country, but with a developing one facing a life-or-death economic crash. The fact that they are now emerging from Greece not only indicates the scale of financial distress, it suggests something else: Greece today looks like parts of Latin America in the worst moments of its financial crisis.
In an echo of the days of Jim Callaghan, the International Monetary Fund is back in Europe, doing what it is more accustomed to doing in Buenos Aires or Brasilia: making emergency loans and telling the government how to run its economy. What is more, the scale of the changes an overborrowed Athens is now making are so vast and so rapid that they will leave Greece looking like a different country.
The government itself describes its plan to slash public spending and jack up taxes as one of the most ambitious deficit-reduction programmes in the world. But what often goes missing from this discussion of a fiscal crash-landing is the impact on the lives of citizens who have precious little time to adjust. When salaries of civil servants are slashed by up to 30% within a few months, as happened last year, and over 20% of public-sector workers face unemployment within the next four years – plus whole swathes of national assets are to be privatised before Christmas, with more job losses doubtless to follow – then you are talking about a wholesale transformation of a workforce.
Greece is already one of the poorest and most unequal societies in Europe, reckons Christos Papatheodorou at the Democritus University of Thrace. Among the few countries that look worse are Romania, Bulgaria and Latvia. So what will Greek society look like after the government's austerity measures take effect? He pauses, then says: "It will probably look like a developing country."
That message has not been lost on workers either: one of the new nouns used by trade union members and others who oppose the cuts is kinezopeisi, or China-isation. The claim is that such large drops in wages will lead to a workforce paid barely more than their counterparts in Shenzhen.
The oddest thing of all is that some of the leading lights in the government appear to see nothing wrong in a wholesale transformation of Greek society, albeit not into one that resembles an enterprise zone in eastern China. Elena Panaritis is widely tipped as one of the up and comers in Greece's government, and it is not hard to see why: smart, formidably well-trained in economics after a career with the World Bank, funny and fluent in English, she is exactly the sort of person any prime minister would choose to give a keynote address to fretful institutional investors.
And for a Greek politician involved in pushing through some of the most abruptly painful economic measures in the country's history, she does not seem especially Greek. When I observe how many Apple computers are in her office, she replies: "That's because I'm not Greek, I'm American." Her speech is American-accented and peppered with "darn" and "have a nice day". [See footnote] When asked to describe how Greece needs to change its economy, her answer revolves around changing its institutions and its structures – in other words, making Greece less Greek. Castigating the bureaucracy, she says: "It's not a kibbutz, it's a big country!"
This is a line that you hear often enough from those who want Greece to change. By European standards, Greece has an average-sized public sector, but a very leaky tax collection system. What the public sector is, however, is under-resourced and inefficient. On my last day in the country, I wangle my way inside a public pensions office for those working in the tourism industry: there are just two Dell computers in one large room, and lever-arch files dating back 30 years. No one ever paid for the data to be computerised, I am told, and the result is that one day's work takes three.
Private sector woes
The other big problem is in the private sector, with few industries that are able to pay their way in the world. Jason Manolopolous, who is author of a new book called Greece's 'Odious' Debt, says that for years Greece was buying more from the rest of the world than it was selling. "We were buying BMWs from the Germans and selling them tomatoes."
For now, those days are well and truly over. In Athens' upmarket shopping district of Kolonaki, boutiques that used to have waiting lists for designer handbags have shut. One sign says the owners have relocated – to Rome. In one clothes shop, with racks of discounted Calvin Klein and DKNY, the manager, Sav, explains what's happened: "In this crisis, the middle classes have been hollowed out." That is just what happened in Buenos Aires during its crash last decade.
The result is that people who thought themselves used to one way of life, and in one social class, are getting used to a sharp downgrade.
In one factory, where a staff of 200 is now down to 30, the manager points to empty floors and idle machines. They're now all on unemployment benefit, he says. "Mind you, our pay has been cut too, so we're not that far off."
Outside the soup kitchen of the Aghia Triada church in Piraeus, near Athens, more of Greece's new poor are waiting for a handout. Anna and her two daughters have walked in the midday sun to get here and are now queueing up with the long-term homeless.
That is not Anna's situation though; she lost her job three years ago but has still hung on to her house. That said, she no longer has the income or the benefits to pay bills and the electricity was cut off last month.
Inside, Pater Daniel, the head priest, says that he's noticed a lot more "well-dressed, clean" people taking free meals from the church. He reels off stories of a 23-year-old man who left last week for Australia, and a 40-year-old woman who lost her job on Friday.
Because the Greek Orthodox church is partly on the state payroll, the clergyman's salary has fallen by almost 10% to €15,000 a year.
Is he saying that the Orthodox church is also subject to public spending cuts? Pater Daniel laughs, then holds up five fingers: there are five priests in Piraeus, and soon there will only be one. He's pondering taking a second job.
"There is too much pain, and people are looking for someone to listen and squeeze their hand." He sighs. "Everyday I leave this church with a headache."
• This footnote was added on 4 August 2011. A version of the following clarification was due for publication in the Guardian newspaper of 5 August, regarding the article above:
Elena Panaritis, a member of the Greek government, was quoted as replying – in answer to a question about why her office sported so many Apple computers – "That's because I'm not Greek, I'm American". Ms Panaritis was evidently using a figure of speech to describe influences on her life, as she made clear in a later unpublished remark noted during the interview:
"I was born here [Greece] but I am one of the diaspora." For the avoidance of doubt: as a parliamentarian she is, by definition, a Greek citizen; the constitution requires this.
www.guardian.co.uk/world/2011/
Fear is driving a silent bank run in Greece – but some see the government's austerity plans as a chance to transform
•
o
o Share2405
o reddit this
• Aditya Chakrabortty
• guardian.co.uk, Monday 1 August 2011 20.11 BST
• Article history
Taxi drivers run from teargas during clashes on the island of Crete, Greece. Photograph: Image Photo Services/AP
In one of the biggest banks in the centre of Athens a clerk is explaining how his savers have been thronging to pull out their cash.
Wary of giving his name, he glances around the marble-floored, wood-panelled foyer before pulling out a slim A4-sized folder. It is about the size of a small safety-deposit box – and those, ever since the financial crisis hit Greece 18 months ago, have become the most sought-after financial products in the country. Worried about whether the banks will stay in business, Greeks have been taking their life savings out of accounts and sticking them in metal slits in basement vaults.
The boxes are so popular that the bank has doubled the rent on them in the past year – and still every day between five and 10 customers request one. This bank ran out of spares months ago. The clerk leans over: "I've been working in a bank for 31 years, and I've never seen a panic like this."
Official figures back him up. In May alone, almost €5bn (£4.4bn) was pulled out of Greek deposits, as part of what analysts describe as a "silent bank run". This version is also disorderly and jittery, just not as obvious. Customers do not form long queues outside branches, they simply squirrel out as much as they can. Some of that money will have been used to pay debts or supplement incomes, of course, but bankers put the sheer volume of withdrawals down to a general fear about the outlook for Greece, one that runs all the way from the humble rainy-day saver to the really big money.
'Clueless' government
"Every time the markets move, I get phone calls," says an Athens-based fund manager. "They're from investors asking: 'How can I get my money out of the country?' "
One senior investment banker is more blunt: "People are scared that the government doesn't know what the fuck it's doing." He tells a story about an acquaintance who took out €30,000, wrapped it in a bag and stashed it in his garage. "The bag had previously had some food inside," he says. "So it attracted rats, who ate the notes."
Bags of money in garages, frightened savers fleeing banks and even the country: these aren't the sort of stories you associate with a comparatively-prosperous European country, but with a developing one facing a life-or-death economic crash. The fact that they are now emerging from Greece not only indicates the scale of financial distress, it suggests something else: Greece today looks like parts of Latin America in the worst moments of its financial crisis.
In an echo of the days of Jim Callaghan, the International Monetary Fund is back in Europe, doing what it is more accustomed to doing in Buenos Aires or Brasilia: making emergency loans and telling the government how to run its economy. What is more, the scale of the changes an overborrowed Athens is now making are so vast and so rapid that they will leave Greece looking like a different country.
The government itself describes its plan to slash public spending and jack up taxes as one of the most ambitious deficit-reduction programmes in the world. But what often goes missing from this discussion of a fiscal crash-landing is the impact on the lives of citizens who have precious little time to adjust. When salaries of civil servants are slashed by up to 30% within a few months, as happened last year, and over 20% of public-sector workers face unemployment within the next four years – plus whole swathes of national assets are to be privatised before Christmas, with more job losses doubtless to follow – then you are talking about a wholesale transformation of a workforce.
Greece is already one of the poorest and most unequal societies in Europe, reckons Christos Papatheodorou at the Democritus University of Thrace. Among the few countries that look worse are Romania, Bulgaria and Latvia. So what will Greek society look like after the government's austerity measures take effect? He pauses, then says: "It will probably look like a developing country."
That message has not been lost on workers either: one of the new nouns used by trade union members and others who oppose the cuts is kinezopeisi, or China-isation. The claim is that such large drops in wages will lead to a workforce paid barely more than their counterparts in Shenzhen.
The oddest thing of all is that some of the leading lights in the government appear to see nothing wrong in a wholesale transformation of Greek society, albeit not into one that resembles an enterprise zone in eastern China. Elena Panaritis is widely tipped as one of the up and comers in Greece's government, and it is not hard to see why: smart, formidably well-trained in economics after a career with the World Bank, funny and fluent in English, she is exactly the sort of person any prime minister would choose to give a keynote address to fretful institutional investors.
And for a Greek politician involved in pushing through some of the most abruptly painful economic measures in the country's history, she does not seem especially Greek. When I observe how many Apple computers are in her office, she replies: "That's because I'm not Greek, I'm American." Her speech is American-accented and peppered with "darn" and "have a nice day". [See footnote] When asked to describe how Greece needs to change its economy, her answer revolves around changing its institutions and its structures – in other words, making Greece less Greek. Castigating the bureaucracy, she says: "It's not a kibbutz, it's a big country!"
This is a line that you hear often enough from those who want Greece to change. By European standards, Greece has an average-sized public sector, but a very leaky tax collection system. What the public sector is, however, is under-resourced and inefficient. On my last day in the country, I wangle my way inside a public pensions office for those working in the tourism industry: there are just two Dell computers in one large room, and lever-arch files dating back 30 years. No one ever paid for the data to be computerised, I am told, and the result is that one day's work takes three.
Private sector woes
The other big problem is in the private sector, with few industries that are able to pay their way in the world. Jason Manolopolous, who is author of a new book called Greece's 'Odious' Debt, says that for years Greece was buying more from the rest of the world than it was selling. "We were buying BMWs from the Germans and selling them tomatoes."
For now, those days are well and truly over. In Athens' upmarket shopping district of Kolonaki, boutiques that used to have waiting lists for designer handbags have shut. One sign says the owners have relocated – to Rome. In one clothes shop, with racks of discounted Calvin Klein and DKNY, the manager, Sav, explains what's happened: "In this crisis, the middle classes have been hollowed out." That is just what happened in Buenos Aires during its crash last decade.
The result is that people who thought themselves used to one way of life, and in one social class, are getting used to a sharp downgrade.
In one factory, where a staff of 200 is now down to 30, the manager points to empty floors and idle machines. They're now all on unemployment benefit, he says. "Mind you, our pay has been cut too, so we're not that far off."
Outside the soup kitchen of the Aghia Triada church in Piraeus, near Athens, more of Greece's new poor are waiting for a handout. Anna and her two daughters have walked in the midday sun to get here and are now queueing up with the long-term homeless.
That is not Anna's situation though; she lost her job three years ago but has still hung on to her house. That said, she no longer has the income or the benefits to pay bills and the electricity was cut off last month.
Inside, Pater Daniel, the head priest, says that he's noticed a lot more "well-dressed, clean" people taking free meals from the church. He reels off stories of a 23-year-old man who left last week for Australia, and a 40-year-old woman who lost her job on Friday.
Because the Greek Orthodox church is partly on the state payroll, the clergyman's salary has fallen by almost 10% to €15,000 a year.
Is he saying that the Orthodox church is also subject to public spending cuts? Pater Daniel laughs, then holds up five fingers: there are five priests in Piraeus, and soon there will only be one. He's pondering taking a second job.
"There is too much pain, and people are looking for someone to listen and squeeze their hand." He sighs. "Everyday I leave this church with a headache."
• This footnote was added on 4 August 2011. A version of the following clarification was due for publication in the Guardian newspaper of 5 August, regarding the article above:
Elena Panaritis, a member of the Greek government, was quoted as replying – in answer to a question about why her office sported so many Apple computers – "That's because I'm not Greek, I'm American". Ms Panaritis was evidently using a figure of speech to describe influences on her life, as she made clear in a later unpublished remark noted during the interview:
"I was born here [Greece] but I am one of the diaspora." For the avoidance of doubt: as a parliamentarian she is, by definition, a Greek citizen; the constitution requires this.
www.guardian.co.uk/world/2011/
Εκκληση Μεντβέντεφ σε Ασαντ για μεταρρυθμίσεις
Έκκληση Μεντβέντεφ σε Άσαντ
05/08/2011 01:02 | Κατηγορίες: Εξωτερική πολιτική Αποστολή με email |
Print PDF
Ο πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ κάλεσε το Σύριο πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ να προχωρήσει στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων και να συμφιλιωθεί με τους αντιπάλους του, προειδοποιώντας πως κινδυνεύει να έχει μια «θλιβερή μοίρα» εάν αποτύχει να το κάνει.
«Ο Άσαντ χρειάζεται να εφαρμόσει κατεπειγόντως μεταρρυθμίσεις, να συμφιλιωθεί με την αντιπολίτευση, να αποκαταστήσει την ειρήνη και να δημιουργήσει ένα σύγχρονο κράτος», δήλωσε ο κ. Μεντβέντεφ σε συνέντευξή του από το θέρετρο Σότσι, στη νότια Ρωσία, στο ραδιοφωνικό σταθμό Ηχώ της Μόσχας, το τηλεοπτικό δίκτυο Russia Today και το τηλεοπτικό δίκτυο PIK-TV της Γεωργίας. «Εάν αποτύχει να το πράξει αυτό, θα αντιμετωπίσει μια θλιβερή μοίρα», πρόσθεσε ο κ. Μεντβέντεφ.
Στο μεταξύ, με σημερινές της δηλώσεις, η Αμερικανή ΥΠΕΞ Χίλαρι Κλίντον, είπε με νόημα ότι οι ΗΠΑ θεωρούν πως ο Άσαντ στερείτε πλέον νομιμοποίησης και είναι υπεύθυνος για τουλάχιστον 2.000 θανάτους αόπλων διαδηλωτών.
από το www.defence-point.gr/news/?p=16779
05/08/2011 01:02 | Κατηγορίες: Εξωτερική πολιτική Αποστολή με email |
Print PDF
Ο πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ κάλεσε το Σύριο πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ να προχωρήσει στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων και να συμφιλιωθεί με τους αντιπάλους του, προειδοποιώντας πως κινδυνεύει να έχει μια «θλιβερή μοίρα» εάν αποτύχει να το κάνει.
«Ο Άσαντ χρειάζεται να εφαρμόσει κατεπειγόντως μεταρρυθμίσεις, να συμφιλιωθεί με την αντιπολίτευση, να αποκαταστήσει την ειρήνη και να δημιουργήσει ένα σύγχρονο κράτος», δήλωσε ο κ. Μεντβέντεφ σε συνέντευξή του από το θέρετρο Σότσι, στη νότια Ρωσία, στο ραδιοφωνικό σταθμό Ηχώ της Μόσχας, το τηλεοπτικό δίκτυο Russia Today και το τηλεοπτικό δίκτυο PIK-TV της Γεωργίας. «Εάν αποτύχει να το πράξει αυτό, θα αντιμετωπίσει μια θλιβερή μοίρα», πρόσθεσε ο κ. Μεντβέντεφ.
Στο μεταξύ, με σημερινές της δηλώσεις, η Αμερικανή ΥΠΕΞ Χίλαρι Κλίντον, είπε με νόημα ότι οι ΗΠΑ θεωρούν πως ο Άσαντ στερείτε πλέον νομιμοποίησης και είναι υπεύθυνος για τουλάχιστον 2.000 θανάτους αόπλων διαδηλωτών.
από το www.defence-point.gr/news/?p=16779
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)