Η πώληση της Αλάσκας από τους Ρώσους στην Αμερική το 1867!!! (Alaska Purchase from Russia to USA in 1867)

Η πώληση της Αλάσκας από τους Ρώσους στην Αμερική το 1867!!!

(Alaska Purchase from Russia to USA in 1867)

Μια πολύ παράξενη συμφωνία!!!

*

Κυριακή, 30 Μαρτίου 2014

Συμπληρώθηκαν 147 χρόνια από την ημέρα που η Ρωσία πούλησε την Αλάσκα, τη «Ρωσική Aμερική» (στα ρωσικά: Русская Америка, Russkaya Amerika)[1] στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής με αντίτιμο πέντε δολάρια ανά εκτάριο!

Στις 30 Μαρτίου 1867 οι Ρώσοι πούλησαν την Αλάσκα και τις Αλεούτιες νήσους στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής αντί 7,2 εκατομμυρίων δολαρίων[2]. Δεν ήξεραν ότι κάτω από τους πάγους αυτής της τεράστιας περιοχής της αμερικανικής ηπείρου υπήρχε μαύρος χρυσός. 

Η συμφωνία υπογράφηκε στις 16.00 το απόγευμα από τον Ρώσο πρεσβευτή στην Ουάσιγκτον Eduard Stoeckl. Η κυβέρνηση του τσάρου Αλέξανδρου του Β΄ πούλησε αυτή την τεράστια περιοχή, έκτασης μεγαλύτερης από 1,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα εισπράττοντας ως τίμημα 7,2 εκατομμύρια δολάρια. Ετσι η Αλάσκα έγινε η 49^η πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.

Αυτή ήταν ίσως μια από τις πιο παράξενες συμφωνίες της ιστορίας. 

Η Αλάσκα ανακαλύφθηκε από τον Vitus Jonassen(Δανία) και τον Aleksei Chirikov(Ρωσία) το 1741. Πολλοί Ρώσοι ήταν μπερδεμένοι ως προς το γιατί η κυβέρνησή τους πούλησε το έδαφος που ο λαός της χώρας είχε προσπαθήσει να αξιοποιήσει για 126 χρόνια. 

Επιπλέον,πολλοί στη Ρωσία ήταν έκπληκτοι γιατί το κράτος τους πούλησε την Αλάσκα σε πολύ χαμηλή τιμή. 

Στην Αμερική,η συμφωνία έφερε απογοήτευση.Βρήκαν δύσκολο να καταλάβουν για ποιό λόγο η χώρα χρειαζόταν 365 εκατομμύρια στρέμματα γης.Η τιμή γι'αυτά τα στρέμματα ήταν πολύ υψηλή,σκέφτηκαν πολλοί Αμερικάνοι. 

Ο William Seward, τότε υφυπουργός,είχε κάνει διαπραγματεύσεις με την Ρωσία όσον αφορά στην Αλάσκα.Υπέγραψε επίσης τη συμφωνία πώλησης και δέχτηκε επικρίσεις γι'αυτό. Φήμες έλεγαν ότι οι γερουσιαστές που ενέκριναν την επικύρωση της συμφωνίας είχαν δωροδοκηθεί από τον Ρώσο πρεσβευτή. Οι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι ο Stoeckl έλαβε 25.000 δολλάρια απο τον Αλέξανδρο τον Δεύτερο για τις προσπάθειες του. Εάν είχαν γίνει δωροδοκίες,τότε ίσως αυτές να συνέβαλαν μέγιστα στην ανάπτυξη της χώρας, ισχυρίζονται αμερικανοί ιστορικοί. Χρυσός ανακαλύφθηκε στην Αλάσκα μερικά χρόνια αφού δεν ήταν πια μέρος της Ρωσίας! Τα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου που ανακαλύφθηκαν πολύ αργότερα είχαν αξία εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων! 

Αξίζει να σημειωθεί ότι η πώληση της Αλάσκας οδήγησε σε μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Οι ιθαγενείς κάτοικοι, Ινδοί και Εσκιμώοι δεν γνώριζαν τη συμφωνία. Τους χορηγήθηκε υπηκοότητα των ΗΠΑ μόλις το 1924. 

Η κατάσταση άλλαξε μετά την ανακάλυψη των τεράστιων αποθεμάτων πετρελαίου το 1968. Τρία χρόνια μετά, η Ουάσιγκτον έλαβε μια σημαντική απόφαση. Η πολιτεία της Αλάσκα έλαβε το 11 τοις εκατό του εδάφους της στην ιδιοκτησία της καθώς και ένα μερίδιο από λάδι! Στις μέρες μας, 60 τοις εκατό του εδάφους της Αλάσκας ανήκει στις ομοσπονδιακές αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών. 27 τοις εκατό ανήκει στο ίδιο το κράτος. 1 τοις εκατό της Αλάσκας είναι ιδιωτική περιουσία. 

Θα μπορούσε η Ρωσία να κρατήσει την Αλάσκα; Οι ιστορικοί διαφωνούν ακόμα γι'αυτο,ωστόσο πολλοί από αυτούς πίστευαν ότι η Ρωσία θα έχανε το έδαφος σύντομα .Οι Αμερικάνοι ήθελαν να διώξουν τους Ρώσους απο το έδαφος ,λένε επιστήμονες . 

Ο John Quincy Adams, υπουργός Εξωτερικών (Secretary of State) των Ηνωμένων Πολιτειών το 1823 (επί προεδρίας James Monroe[3]), είχε δηλώσει ότι η Ρωσία δεν είχε κανένα δικαίωμα να έχει αποικία στην Αμερική. Ο μαθητής του John Quincy Adams William Seward (1801-1872)[4], ο οποίος ήταν υφυπουργός (Secretary of State) κατά τη διάρκεια των ετών 1861-1869,ανέπτυξε ένα ολόκληρο πρόγραμμα το 1860. Σύμφωνα με το πρόγραμμα,οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής θα έπρεπε να αποκτήσουν τον έλεγχο όλων των εδαφών της αμερικανικής ηπείρου. 

Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, η Ρωσία υπέφερε από τις συνέπειες του Κριμαϊκού πολέμου. Επιπλέον η χώρα επίσης φοβούνταν επιθετικές κινήσεις από την Βρετανία, στην Άπω Ανατολή. Και ανησυχούσε για ενδεχόμενη απώλεια της Αλάσκα σε κάποια μελλοντική σύγκρουση[5]. Αξίζει να σημειωθεί ότι τότε η Βρετανία, η Γαλλία και η Ισπανία έκαναν εξερευνήσεις στις ακτές της Αλάσκας. Η τελετή παράδοσης της Αλάσκας στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής έγινε στις 18 Οκτωβρίου του 1867. 

Διάσημοι μύθοι για την πώληση της Αλάσκας: 

1.Ο τελευταίος διακανονισμός για τη γη ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε,επειδή το πλοίο,το οποίο μετέφερε χρήματα στη Ρωσία,ναυάγησε. 

2.Η Ρωσία αμφισβητεί ότι δεν αποκόμισε τα οφέλη σε σχέση με ορισμένες παραβιάσεις της σύμβασης. 

3.Η Αλάσκα δεν πουλήθηκε,αλλά είχε μισθωθεί για 99 χρόνια.

Κάποιοι πιστεύουν ότι ήταν η Ρωσίδα αυτοκράτειρα Αικατερίνη η Β΄ εκείνη η οποία πούλησε την Αλάσκα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Ένα διάσιμο τραγούδι από τη Ρωσική μπάντα Lude που ονομάζεται "Don't Fool Around America" το 1989 είχε στίχο:" Αικατερίνη δεν είσαι δίκαιη". 

Η πώληση όμως έγινε κατά τη διάρκεια του αυτοκράτορα Αλέξανδρου του Δεύτερου. Δεν υπήρχε οποιοδήποτε ρωσικός οικισμός στην Αλάσκα κατά τη διάρκεια της Αικατερίνης.

Αλάσκα 

Πολιτεία των ΗΠΑ στο βορειοδυτικό άκρο της Αμερικανικής Ηπείρου, με πρωτεύουσα την πόλη Τζούνο (30.987 κάτοικοι). Είναι η μεγαλύτερη σε έκταση (1.717.855 τ.χ.), η έκτη σε πλούτο (54.627 δολάρια κατά κεφαλήν εισόδημα) και η πιο αραιοκατοικημένη (0,42 κάτοικοι ανά τ.χ.). «Αλάσκα» στη γλώσσα των Εσκιμώων σημαίνει η «γη που δεν είναι νησί». Μεγαλύτερη και πιο γνωστή πόλη είναι το Άνκορεϊτζ (275.043 κάτοικοι). Ο συνολικός πληθυσμός της Αλάσκα είναι 626.932 άνθρωποι. 

Αλεούτιες νήσοι 

Αλεούτιες νήσοι - Aleutian Islands: Νησιωτικό σύμπλεγμα (17.770 τ. χλμ., 8.162 κάτ. το 2000) του Βόρειου Ειρηνικού ωκεανού, που υπάγεται πολιτικά στην πολιτεία Αλάσκα των ΗΠΑ. Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα πολυάριθμων νησιών, τα οποία διαγράφουν μια καμπύλη μήκους 1.700 χλμ., από τις εσχατιές της χερσονήσου της Αλάσκας έως τη χερσόνησο Καμτσάτκα, χωρίζοντας τη Βερίγγειο θάλασσα (ή θάλασσα του Μπέρινγκ) από τον κυρίως Ειρηνικό ωκεανό. 

Τα νησιά αυτά αποτελούν τις αναδυόμενες κορυφές μιας υποθαλάσσιας οροσειράς, η οποία είναι ουσιαστικά προέκταση των Αλεούτιων ορέων που σχηματίζουν τη χερσόνησο της Αλάσκας· αυτός είναι και ο λόγος που τα νησιά αυτά είναι κατά μεγάλο μέρος άδεντρα. 

Το σύμπλεγμα αποτελείται από επιμέρους νησιωτικές ομάδες, με σημαντικότερη αυτή των νησιών Φοξ (Ουμνάκ, Ουναλάσκα και Ούνιμακ)· άλλες ομάδες συγκροτούν τα νησιά Νίαρ, Ρατ και Αντρεάνοφ. Στα νησιά Φοξ, και συγκεκριμένα στο Ούνιμακ, βρίσκεται το υψηλότερο ηφαίστειο του νησιωτικού συμπλέγματος και ένα από τα λίγα ενεργά ηφαίστεια σε ολόκληρο τον κόσμο, το Σισαλντίν (2.869 μ.). Οι λιγοστοί κάτοικοι των Α. ασχολούνται κυρίως με το κυνήγι (αλεπούδες, φώκιες), την αλιεία (ρέγκες, βακαλάοι, σολομοί) και την κτηνοτροφία (τάρανδοι και πρόβατα). 

Το νησιωτικό σύμπλεγμα ανακάλυψαν το 1741 ο Δανός Βίτους Μπέρινγκ και ο Ρώσος Αλεξέι Κιρίκοφ. 

Πηγή για το αρχικό κείμενο: Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

*

Το παρόν κείμενο αναδημοσιεύεται με ορισμένες πραγματολογικές προσθήκες καθώς και συντακτικές και ορθογραφικές διορθώσεις που έκανε ο Θεόδωρος Μπατρακούλης.

---

[1] Αυτή ή ονομασία στα ρωσικά των αποικιακών κτήσεων της Ρωσίας στην αμερικανική ήπειρο από το 1733 ως το 1867, δηλαδή της σημερινής Αλάσκα.

[2] «Purchase of Alaska, 1867», U.S. Department of State, http://web.archive.org/ web/20080410122537/http://www.state.gov/r/pa/ho/time/gp/17662.htm

[3] Το όνομα του Τζέημς Μονρόε συνδέεται με το ομώνυμο δόγμα (Δόγμα Μονρόε ή Διακήρυξη Μονρόε) το οποίο διατυπώθηκε το 1823. Με τη διακήρυξη αυτή, οι ΗΠΑ υποστήριζαν την ανεξαρτησία των κρατών της Λατινικής Αμερικής, την οποία αυτά είχαν διακηρύξει πρόσφατα επαναστατώντας κατά της Ισπανίας. Αυτό το δόγμα ήταν τότε ένα μανιφέστο χωρίς ιδιαίτερη πρακτική αξία - αν κάτι προστάτευε την ανεξαρτησία της Λατινικής Αμερικής ήταν το βρετανικό ναυτικό. Αλλωστε η Λατινική Αμερική ήταν κατά βάσιν βρετανική οικονομική αποικία και μάλιστα ζωτικής σημασίας. Σύμφωνα με μεταγενέστερες εκτιμήσεις η Διακήρυξη Μονρόε θεωρείται ως μια ευφυής διπλωματική κίνηση των ΗΠΑ η οποία συνέβαλε στην αποτροπή του περαιτέρω ευρωπαϊκού αποικιακού ελέγχου της αμερικανικής ηπείρου.  

[4] Πρβλ. Glyndon G. Deusen, «The Life and Career of William Henry Seward 1801-1872», University of Rochester Library Bulletin, Volume XXXI · Autumn 1978 · Number 1, http://www.lib.rochester.edu/index.cfm?PAGE=3452.

[5] Claus-M Naske - Herman E. Slotnick, Alaska: A History of the 49th State. University of Oklahoma Press, 15 March 1994.