Η 29η Ιανουαρίου 1988 και η απόπειρα εορτασμού «Ημέρας Εθνικής αντίστασης και αλληλεγγύης των Τούρκων της Δυτικής Θράκης»!
Σταθμό στην
προώθηση των τουρκικών επιδιώξεων στη Θράκη αποτέλεσαν τα γεγονότα της
Παρασκευής 29ης Ιανουαρίου 1988. Την ημέρα αυτή, αγνοώντας απόφαση
του Νομάρχη Ροδόπης για απαγόρευση συνάθροισης, με την εύλογη διατύπωση ότι
υπάρχει κίνδυνος «διασάλευσης της δημόσιας τάξης», χιλιάδες μουσουλμάνοι από
τους Νομούς Ξάνθης και Ροδόπης συγκεντρώθηκαν στο τέμενος «Εσκί Τζαμί» της
Κομοτηνής, για να πραγματοποιήσουν δήθεν «μεβλίτ=μνημόσυνο». Η δήλωση της
«Συμβουλευτικής Επιτροπής της «Τουρκικής μειονότητας Δυτικής Θράκης»» ότι θα
πραγματοποιείτο μεβλίτ ήταν για το θεαθήναι, όπως αποδείχθηκε από τις ομιλίες
των πρωταγωνιστών της συγκέντρωσης. Εκείνο το χρονικό διάστημα στο Νοσοκομείο
της Κομοτηνής είχε σημειωθεί σοβαρό επεισόδιο ανάμεσα σε ένα Μουσουλμάνο και
ένα Χριστιανό, κατά το οποίο, μετά από φραστικούς διαξιφισμούς, ο Μουσουλμάνος
είχε επιτεθεί και σκοτώσει τον Χριστιανό. Στην Κομοτηνή δημιουργήθηκε έκρυθμη
κατάσταση και αυτός ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους απαγορεύθηκε η
συνάθροιση. Στη συγκέντρωση πρωταγωνιστές ήταν ο (αποθανών) ανεξάρτητος
βουλευτής Ροδόπης Αχμέτ Σαδίκ, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Αχμέτ Φαίκογλου και οι δύο
μουφτήδες Ξάνθης και Κομοτηνής. Δύο μέρες πριν τα ξενοδοχεία της Κομοτηνής ήταν
υπερπλήρη από Τούρκους δημοσιογράφους και τηλεοπτικά συνεργεία προερχόμενα από
την Τουρκία, τη Γερμανία καθώς και από την Αθήνα. Στην ομιλία του ο Αχμέτ
Φαίκογλου ανέφερε μεταξύ άλλων: «Η τουρκική μειονότητα, μετά τις καταπιέσεις
που υφίσταται από το ελληνικό κράτος, το οποίο δεν σέβεται τις αποφάσεις που
πάρθηκαν πριν από 65 χρόνια, όταν η Δυτική Θράκη δόθηκε ως παρακαταθήκη στην
Ελλάδα, και η τελευταία εγγυήθηκε τη θρησκεία μας, τη γλώσσα μας, την εθνική
μας ταυτότητα, εφαρμόζει τακτικές αδικίας, ανισονομίας, κλείσιμο της «Τουρκικής
Ενωσης Ξάνθης» (από το 1927), της «Τουρκικής Ενωσης Νέων Κομοτηνής» (από το
1929) και της «Ενωσης Τούρκων Δασκάλων Κομοτηνής» (από το 1936)»[1].
Έτοιμο να γιορτάσει και φέτος (2014) την 29η
Ιανουαρίου ως «ημέρα της εθνικής αντίστασης των Τούρκων της Δυτικής Θράκης κατά
της ελληνικής καταπίεσης» εμφανίστηκε το «κόμμα» Ειρήνης, Ισότητας και Φιλίας (Dostluk, Eşitlik ve Barış, DEB)! Το εν λόγω ««κόμμα», με τις ευλογίες και την
υποστήριξη του Τουρκικού προξενείου Κομοτηνής, δραστηριοποιείται στη Θράκη, υπό
την ηγεσία του Μουσταφά Αλί Τσαβούς.
Tο «κόμμα»
Ειρήνης, Ισότητας και Φιλίας εξέδωσε ανακοίνωση, με την ευκαιρία της «επετείου
της 29ης Ιανουαρίου 1988», όταν - όπως προαναφέρθηκε - ορισμένοι εκ των μελών
της μειονότητας προκάλεσαν επεισόδια, με αφορμή την απαγόρευση του όρου
«τουρκικός» από συλλόγους και σωματεία της μειονότητας. Ενδιαφέρον
παρουσιάζει το γεγονός, ότι στην ιστοσελίδα του, το κόμμα DEB έχει αναρτήσει τη
σχετική ανακοίνωση μόνο στα τουρκικά:
Η ανακοίνωση (μεταφρασμένη):
«29
Ιανουαρίου 1988, μέρα ουσιαστικής και αξιοπρεπούς αντίστασης των Τούρκων της
Δυτικής Θράκης, που δεν υπέκυψαν στις πιέσεις κατά της εθνικής τους ταυτότητας.
Είναι
η μέρα που, ο λαός, βροντοφώναξε σε αυτούς που αρνούνται τη εθνική του
ταυτότητα πως είναι Τούρκος, και ότι θέλει να ζήσει σε αυτή την χώρα σαν ένας
περήφανος πολίτης χωρίς να εγκαταλείψει τις τουρκικές παραδόσεις. Το κόμμα
Ειρήνης, Ισότητας και Φιλίας (DEB) δεν θα ξεχάσει την σημερινή επέτειο. Θα τιμά
τον επιδειχθέντα ηρωισμό, θα αισθάνεται ευγνωμοσύνη για τη γενναιότητα και θα
ζητά το θείο έλεος για τους νεκρούς.
Η
Τουρκική Μειονότητα Δυτικής Θράκης είναι η μοναδική μειονότητα, που τα
δικαιώματά της καθορίζονται με συνθήκες. Περιμέναμε για χρόνια την απόδοση των
μη αποδιδόμενων μειονοτικών μας δικαιωμάτων…Η πατρίδα μας η Ελλάδα όπως έκανε
και στον ‘νόμο των 240 ιμάμηδων’, συνεχίζει να βγάζει νόμους με βία και
ωμότητα, αγνοώντας την φωνή και την βούληση της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής
Θράκης, με την επιβολή των οποίων σφετερίζεται τα δικαιώματα μας.
Αν και χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η πατρίδα
μας, η Ελλάδα, παραβιάζει τα δικαιώματά μας και τα ευρωπαϊκά κράτη παραμένουν
σιωπηλά και αδιάφορα. Αυτές οι πολιτικές των δύο μέτρων και δύο σταθμών της ΕΕ,
στα θέματα της ελευθερίας της έκφρασης και σε έννοιες όπως η πίστη μας, μας προκαλεί
απορίες.
Η από
πολλά χρόνια λογική που επικρατεί στη Δυτική Θράκη, ότι δεν μπορεί να υπάρχουν
Τούρκοι, σκιάζει τη ζωή μας. Είμαστε τώρα μια μειονότητα στη χώρα μας και
θέλουμε να γίνονται σεβαστά τα δικαιώματά μας. Ποτέ μην απελπίζεστε. Δεν
υπάρχουν στόχοι που δεν μπορούν να επιτευχθούν με την ενότητα και την
αλληλεγγύη. Κανείς δεν πρέπει να αμφιβάλλει, ότι ο αγώνας μας, με όλη τη δύναμή
μας, θα συνεχιστεί απτόητος, μέχρις οι ζωές μας να κυριαρχούνται από τη
συμμετοχή μας στο μετοχικό κεφάλαιο της ειρήνης και της φιλίας.Καλή εθνική ημέρα της αντίστασης και αλληλεγγύης για τον Λαό μας»[2].
Θεόδωρος Μπατρακούλης
[1]
«29 Ιανουαρίου 1988-89-90: Μια
διαφορετική επέτειος», Eπικαιρότητα, 29.01.2010, σ. 10, http://content.yudu.com/Library/A1n0gx/292010/resources/10.htm
[2]
«27-01-2014 29 OCAK
MİLLİ DİRENİŞ VE DAYANIŞMA GÜNÜ» (27-01-2014. 29 Ιανουαρίου: Ημέρα Εθνικής Αντίστασης και
αλληλεγγύης), http://www.debpartisi.org/. Προσπελάστηκε
28 Ιανουαρίου 2014.