ΓΛΕΖΟΣ – ΔΙΑΔΩΣΤΕ: Μποϊκοτάζ στα ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ προϊόντα από τις 23 Δεκεμβρίου
«Δεδομένου ότι η Γερμανία δεν διαπραγματεύεται καν την καταβολή των χρωστούμενων οφειλών στην Ελλάδα, καλούμε σε μποϊκοτάζ των γερμανικών προϊόντων αρχής γενομένης από τις 23 Δεκεμβρίου», δηλώνει στο tvxs.gr ο Μανώλης Γλέζος, με την ιδιότητά του ως επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.
Ο κ. Γλέζος τονίζει ότι το Συμβούλιο έχει διαμηνύσει την πρόθεση για μποϊκοτάζ στα γερμανικά προϊόντα εδώ και περισσότερο από 2 μήνες, ωστόσο, η γερμανική πλευρά δεν έχει ανταποκριθεί σε σχέση με τις υποχρεώσεις της που αφορούν στην καταβολή των οφειλών στο ελληνικό Δημόσιο αλλά και στα θύματα του πολέμου.
«Εμείς δεν είμαστε σαν εκείνους, δεν τους πιάνουμε από το λαιμό», αναφέρει χαρακτηριστικά, απαντώντας στην άποψη ότι η πρωτοβουλία του μποϊκοτάζ θα έπρεπε να έχει αναληφθεί νωρίτερα.
Ο κ. Γλέζος διαπιστώνει μεγάλη απήχηση της ιδέας στην ελληνική κοινωνία και προτρέπει να διαδοθεί το μήνυμα για μποϊκοτάζ, ως απάντηση στην αδιαλλαξία της γερμανικής πλευράς γύρω από το θέμα των οφειλών και αποζημιώσεων.
Τα χρωστούμενα της Γερμανίας στην Ελλάδα αφορούν στους αρχαιολογικούς θησαυρούς οι οποίοι αποσπάστηκαν από τη χώρα (υπάρχει διαθέσιμος και σχετικός πίνακας με όλα τα στοιχεία), στα αναγκαστικά δάνεια (3,5 δις δολάρια αγοραστικής αξίας του 1938, άρα 54 δις ευρώ σήμερα χωρίς τους τόκους) και στις επανορθώσεις (7 δις 100 εκατ. δολάρια αγοραστικής αξίας του 1938, άρα 108 δις ευρώ σήμερα χωρίς τους τόκους.)
Αν υπολογίσει κανείς έναν τόκο της τάξης του 3% επί των οφειλών του γερμανικού προς το ελληνικό Δημόσιο, καταλήγει στο νούμερο του 1 τρις ευρώ.
«Οι οφειλές πρέπει να καταβληθούν όπως συνέβη με όλες τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, πλην της Ελλάδας», υπογραμμίζει ο κ. Γλέζος.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου, 23.50: Χαμός στο tsantiropage, στο facebook, με το κάλεσμα του Μανώλη Γλέζου. Δείτε μέσα σε τρεις ώρες, από το αρχικό ποστάρισμα, τα like και τα share που έχει το θέμα! Για μια ακόμη φορά, οι φίλοι και αναγνώστες του tsantiri.gr είναι οι καλύτεροι! Συνεχίζουμε όλοι δυναμικά τον αγώνα:
ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΕ ΕΜΦΑΣΗ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ, ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΜΥΝΑΣ
Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011
22 Δεκ 2011
Μποϊκοτάζ στα γερμανικά προϊόντα!
Γερμανία, γερμανικές αποζημιώσεις, εθνική αντίσταση, Ελλάδα, ελληνικές αρχαιότητ
Να μποϊκοτάρουν τα γερμανικά προϊόντα αποφάσισαν κατά την τελευταία συνεδρίασή τους τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών.
Η προσπάθεια αυτή χαρακτηρίζεται και από την Πανελλήνια Οργάνωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (ΠΟΑΕΑ), ως μία «εθνική εκστρατεία», στην οποία όλα τα μέλη και τα στελέχη της, αλλά και όλοι οι Έλληνες πρέπει να συμμετάσχουν.
Στην προσπάθεια αυτή οι Έλληνες θα πρέπει να αρνηθούν να αγοράζουν, προωθούν αλλά και να διαφημίζουν οποιοδήποτε γερμανικό πρϊόν.
«Ας υψώσουμε για ακόμα μία φορά τη σημαία της...
αντίστασης ενάντια στην ακατανόητη συμπεριφορά της γερμανικής κυβέρνησης και να την υποχρεώσουμε να καταβάλει τα οφειλόμενα στην Ελλάδα και στους Έλληνες», επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η ΠΟΑΕΑ.
Όπως ανέφερε στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ο πρόεδρος του Συμβουλίου, Μανώλης Γλέζος, από το Σεπτέμβριο του 2011, με απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου, είχε δοθεί τρίμηνη προθεσμία στη Γερμανική Κυβέρνηση να αρχίσει συζητήσεις με την Ελλάδα για το τεράστιο αυτό θέμα, άλλως από τις 23 Δεκέμβρη ξεκινά η εκστρατεία του μποϋκοτάζ.
«Αφού μέχρι τώρα η Γερμανική κυβέρνηση εκώφευσε, το Εθνικό Συμβούλιο υλοποιώντας την απόφασή του απευθύνει πρόταση προς τον Ελληνικό Λαό για έναρξη του μποϋκοτάζ», αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση.
Στην ανακοίνωση αυτή, διευκρινίζεται ότι η πρόταση αυτή δεν στρέφεται κατά του γερμανικού λαού, ο οποίος επίσης είναι θύμα των ναζιστικών θηριωδιών, αλλά κατά μιας ανάλγητης Κυβέρνησης, η οποία διαχρονικά περιφρονεί τις στοιχειώδεις ηθικές και οικονομικές υποχρεώσεις της προς τον ελληνικό λαό, αλλά και την παγκόσμια κοινότητα.
http://wwwaristofanis.blogspot.com/2011/12/blog-post_727.html
Μποϊκοτάζ στα γερμανικά προϊόντα!
Γερμανία, γερμανικές αποζημιώσεις, εθνική αντίσταση, Ελλάδα, ελληνικές αρχαιότητ
Να μποϊκοτάρουν τα γερμανικά προϊόντα αποφάσισαν κατά την τελευταία συνεδρίασή τους τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών.
Η προσπάθεια αυτή χαρακτηρίζεται και από την Πανελλήνια Οργάνωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (ΠΟΑΕΑ), ως μία «εθνική εκστρατεία», στην οποία όλα τα μέλη και τα στελέχη της, αλλά και όλοι οι Έλληνες πρέπει να συμμετάσχουν.
Στην προσπάθεια αυτή οι Έλληνες θα πρέπει να αρνηθούν να αγοράζουν, προωθούν αλλά και να διαφημίζουν οποιοδήποτε γερμανικό πρϊόν.
«Ας υψώσουμε για ακόμα μία φορά τη σημαία της...
αντίστασης ενάντια στην ακατανόητη συμπεριφορά της γερμανικής κυβέρνησης και να την υποχρεώσουμε να καταβάλει τα οφειλόμενα στην Ελλάδα και στους Έλληνες», επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η ΠΟΑΕΑ.
Όπως ανέφερε στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ο πρόεδρος του Συμβουλίου, Μανώλης Γλέζος, από το Σεπτέμβριο του 2011, με απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου, είχε δοθεί τρίμηνη προθεσμία στη Γερμανική Κυβέρνηση να αρχίσει συζητήσεις με την Ελλάδα για το τεράστιο αυτό θέμα, άλλως από τις 23 Δεκέμβρη ξεκινά η εκστρατεία του μποϋκοτάζ.
«Αφού μέχρι τώρα η Γερμανική κυβέρνηση εκώφευσε, το Εθνικό Συμβούλιο υλοποιώντας την απόφασή του απευθύνει πρόταση προς τον Ελληνικό Λαό για έναρξη του μποϋκοτάζ», αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση.
Στην ανακοίνωση αυτή, διευκρινίζεται ότι η πρόταση αυτή δεν στρέφεται κατά του γερμανικού λαού, ο οποίος επίσης είναι θύμα των ναζιστικών θηριωδιών, αλλά κατά μιας ανάλγητης Κυβέρνησης, η οποία διαχρονικά περιφρονεί τις στοιχειώδεις ηθικές και οικονομικές υποχρεώσεις της προς τον ελληνικό λαό, αλλά και την παγκόσμια κοινότητα.
http://wwwaristofanis.blogspot.com/2011/12/blog-post_727.html
Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011
ΚΟΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ Από δεκάδες προσωπικότητες στην Ευρώπη
Κυριακή, 18 Δεκεμβρίου 2011
ΚΟΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ Από δεκάδες προσωπικότητες στην ΕΥΡΩΠΗ
Δεκάδες προσωπικότητες από την Ελλάδα και πολλές χώρες της ΕΥΡΏΠΗΣ υπογράφουν κοινή ΕΚΚΛΗΣΗ για την Σωτηρία των λαών της ΕΥΡΩΠΗΣ.
Ανάμεσά τους ο Μίκης Θεοδωράκης ,ο Μανώλης Γλέζος, ο Αλέξης Τσίπρας , ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος , η Κάτια Γέρου , ο Θεοδόσης Πελεγρίνης κλπ.
η Έκκληση έχει ως εξής :
Εξήντα πέντε χρόνια μετά την ήττα του ναζισμού και του φασισμού, οι λαοί της Ευρώπης αντιμετωπίζουν σήμερα μια δραματική απειλή, όχι στρατιωτική αυτή τη φορά, αλλά οικονομική, κοινωνική και πολιτική.
Mια νέα «Αυτοκρατορία του Χρήματος» επιτίθεται εδώ και 18 μήνες, συστηματικά, στη μία ευρωπαϊκή χώρα μετά την άλλη, χωρίς να αντιμετωπίζει ουσιαστική αντίσταση.
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις όχι μόνο δεν οργανώνουν τη συλλογική άμυνα των ευρωπαϊκών εθνών απέναντι στις «αγορές», αλλά προσπαθούν να τις καθησυχάσουν, επιβάλλοντας πολιτικές «κατευνασμού», που θυμίζουν έντονα τον τρόπο που αντιμετώπισαν τον φασισμό, στη δεκαετία του 1930. Και οργανώνουν πολέμους χρέους μεταξύ των λαών της Ευρώπης, με την ίδια ελαφρότητα που οδηγήθηκαν από τη belle époque στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η επίθεση των «αγορών» άρχισε με έναν πόλεμο κατά της Ελλάδας, χώρας-μέλους της ΕΕ, της οποίας ο λαός έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην αντίσταση κατά της βαρβαρότητας και την απελευθέρωση της Ευρώπης κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αρχικά, ο πόλεμος αυτός ήταν επικοινωνιακός και θύμισε τις καμπάνιες εναντίον εχθρικών “χωρών-παριών”, όπως το Ιράκ ή η Γιουγκοσλαβία. Αυτή η καμπάνια παρουσίασε διεθνώς την Ελλάδα ως μια χώρα διεφθαρμένων τεμπέληδων, επιχειρώντας να αποδώσει στα «γουρούνια» της Ευρώπης και όχι στις διεθνείς τράπεζες την ευθύνη για την κρίση χρέους.
Σύντομα, η επίθεση αυτή εξελίχθηκε σε
χρηματοπιστωτική κρίση, που κατέληξε στην υπαγωγή της Ελλάδας σε καθεστώς περιορισμένης κυριαρχίας και την επέμβαση του ΔΝΤ στα εσωτερικά της ευρωζώνης.
Όταν πήραν αυτό που ήθελαν από την Ελλάδα, οι “αγορές” στράφηκαν εναντίον των υπολοίπων, μικρότερων ή μεγαλύτερων χωρών της ευρωπεριφέρειας. Παντού, η επιδίωξη είναι μία: η πλήρης κατοχύρωση των αξιώσεων των τραπεζών έναντι των κρατών, η κατεδάφιση του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους, θεμέλιου της ευρωπαϊκής δημοκρατίας και του ευρωπαϊκού πολιτισμού, η διάλυση των ευρωπαϊκών κρατών και η υποταγή όσων κρατικών δομών απομένουν στη νέα “Διεθνή του Χρήματος”.
H Eυρωπαϊκή Ένωση, που παρουσιάστηκε στους λαούς της ως μέσο για την συλλογική προκοπή και δημοκρατία τείνει να μετατραπεί σε μέσο κατάργησης της ευημερίας και της δημοκρατίας. Παρουσιάστηκε ως μέσο αντίστασης στην «παγκοσμιοποίηση», οι αγορές όμως τη θέλουν εργαλείο αυτής της «παγκοσμιοποίησης».
Παρουσιάστηκε στους Γερμανούς και τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς ως μέσο ειρηνικής αύξησης της ισχύος και της ευημερίας τους, ο τρόπος όμως με τον οποίο αφήνεται κάθε λαός έρμαιο των χρηματοπιστωτικών αγορών, καταστρέφει την εικόνα της Ευρώπης και καθιστά τις «αγορές» φορείς ενός νέου χρηματοπιστωτικού ολοκληρωτισμού, αφεντικά της Ευρώπης.
Κινδυνεύουμε να επαναλάβουμε, στην ήπειρό μας, το χρηματιστικό ισοδύναμο του Α’ και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, να διαλυθούμε μέσα στο χάος και την αποσύνθεση, προς μεγάλη χαρά μιας διεθνούς Αυτοκρατορίας του Χρήματος και των Όπλων, στο οικονομικό κέντρο της οποίας βρίσκεται η δύναμη των «Αγορών».
Οι λαοί της Ευρώπης και όλου του κόσμου αντιμετωπίζουν μια ιστορικά πρωτοφανή συγκέντρωση οικονομικής, αλλά επίσης πολιτικής και εκδοτικής ισχύος, του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, μιας χούφτας δηλαδή χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και οίκων αξιολόγησης και μιας πολιτικής και εκδοτικής τάξης εξαγορασμένης από αυτά, με κέντρα περισσότερο εκτός, παρά εντός Ευρώπης. Αυτές είναι οι «αγορές», που επιτίθενται σήμερα στο ένα ευρωπαϊκό κράτος μετά το άλλο, χρησιμοποιώντας τον μοχλό του χρέους για να κατεδαφίσουν το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος και τη δημοκρατία.
Η «Αυτοκρατορία του Χρήματος» επιβάλλει σήμερα τη γρήγορη, βίαιη, βάρβαρη μετατροπή μιας χώρας της ευρωζώνης, της Ελλάδας, σε χώρα του τρίτου κόσμου, με ένα πρόγραμμα δήθεν «σωτηρίας» της, στην πραγματικότητα “σωτηρίας” των τραπεζών που τη δάνεισαν. Στην Ελλάδα, η συμμαχία των τραπεζών και των πολιτικών ηγεσιών επέβαλε, δια της Ε.Ε., της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, ένα πρόγραμμα που ισοδυναμεί με “οικονομική-κοινωνική δολοφονία” της χώρας και της δημοκρατίας της, οργανώνει τη λεηλασία της πριν από τη χρεωκοπία στην οποία οδηγεί, θέλοντας να τη καταστήσει αποδιοπομπαίο τράγο για την παγκόσμια οικονομική κρίση και να την χρησιμοποιήσει για να «παραδειγματίσει» και να τρομοκρατήσει όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς.
Η πολιτική που ασκείται σήμερα στην Ελλάδα και επιχειρείται σταδιακά να γενικευθεί είναι η ίδια που εφαρμόστηκε στη Χιλή του Πινοτσέτ, στη Ρωσία του Γιέλτσιν ή στην Αργεντινή και θα έχει τα ίδια αποτελέσματα αν δεν διακοπεί άμεσα. Ως αποτέλεσμα ενός προγράμματος που υποτίθεται σκόπευε να τη βοηθήσει, η Ελλάδα είναι σήμερα στο χείλος της οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής. Χρησιμοποιείται ως πειραματόζωο, για να μελετηθούν οι λαϊκές αντιδράσεις στον κοινωνικό δαρβινισμό και να τρομοκρατηθεί όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση με αυτό που μπορεί να συμβεί σε ένα μέλος της.
Ίσως μάλιστα, οι αγορές σπρώχνουν και χρησιμοποιούν την ίδια την ηγεσία της Γερμανίας σε μια πράξη ουσιαστικής καταστροφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνιστά όμως πράξη ακραίας πολιτικής, ιστορικής τύφλωσης να νομίζουν οι κυρίαρχες δυνάμεις της ΕΕ και, πρώτη από όλες, η Γερμανία, ότι θα υπάρξει οποιοδήποτε σχέδιο ευρωπαϊκής ενοποίησης ή και απλής συνεργασίας, στα ερείπια ενός ή περισσοτέρων μελών της ευρωζώνης.
Η προγραμματιζόμενη κατεδάφιση των κυριότερων, παγκόσμιας σημασίας, πολιτικών και κοινωνικών επιτευγμάτων των ευρωπαϊκών λαών δεν μπορεί να θεμελιώσει καμιά Ευρωπαϊκή ‘Ένωση. Θα οδηγήσει στο χάος και την αποσύνθεση και θα ευνοήσει την ανάδειξη φασιστικών λύσεων στην ήπειρό μας.
Οι ιδιωτικές τράπεζες-γίγαντες της Wall Street υποχρέωσαν το 2008 τα κράτη και τις κρατικές τράπεζες να τις σώσουν από την κρίση που οι ίδιες προκάλεσαν, πληρώνοντας με τα λεφτά των φορολογουμένων το κόστος των τεράστιων απατών τους, όπως τα ενυπόθηκα δάνεια, αλλά και το κόστος της λειτουργίας ενός αρρύθμιστου καπιταλισμού-καζίνο, που επέβαλαν τα τελευταία είκοσι χρόνια. Μετέτρεψαν την δική τους κρίση σε κρίση δημόσιου χρέους.
Τώρα, χρησιμοποιούν την κρίση και το χρέος, που οι ίδιες δημιούργησαν, για να πάρουν από τα κράτη και από τους πολίτες τις λιγοστές εξουσίες που ακόμα διαθέτουν.
Αυτό είναι μονάχα το ένα μέρος της κρίσης χρέους. Το άλλο είναι, ότι το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, μαζί με τις πολιτικές δυνάμεις που το στηρίζουν παγκοσμίως, επέβαλε την ατζέντα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, η οποία οδηγεί αναπόφευκτα στη μεταφορά της παραγωγής εκτός Ευρώπης και την προς τα κάτω σύγκλιση των κοινωνικών και οικολογικών κεκτημένων της Ευρώπης με αυτά του Τρίτου Κόσμου. Για πολλά χρόνια έκρυψαν αυτή τη διαδικασία πίσω από δάνεια, όμως τώρα χρησιμοποιούν τα δάνεια για να την ολοκληρώσουν.
Η «Διεθνής του Χρήματος» που θέλει να καταργήσει κάθε έννοια κράτους στην Ευρώπη, απειλεί σήμερα την Ελλάδα με χρεωκοπία, αύριο την Ιταλία ή την Πορτογαλία, ενθαρρύνει την αντιπαράθεση του ενός ευρωπαϊκού λαού στον άλλο, θέτει την Ευρωπαϊκή Ένωση προ του διλήμματος είτε να μετατραπεί σε δικτατορία των αγορών, είτε να διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη. Επιδιώκει να γυρίσει την Ευρώπη, και όλο τον κόσμο μαζί της, σε μια κατάσταση σαν αυτή προ του 1945, αν όχι πριν από τη Γαλλική Επανάσταση και τον Διαφωτισμό.
Στα αρχαία χρόνια, η διαγραφή από τον Σόλωνα, των χρεών που κράταγαν τους φτωχούς δούλους των πλουσίων, η περίφημη μεταρρύθμιση της Σεισάχθειας, έβαλε τα θεμέλια για την γέννηση, στην Αρχαία Ελλάδα, των ιδεών της Δημοκρατίας, του Πολίτη, της Πολιτικής και της Ευρώπης, των θεμελίων του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου πολιτισμού.
Αγωνιζόμενοι εναντίον της τάξης του πλούτου, οι πολίτες της Αθήνας άνοιξαν τον δρόμο στο πολίτευμα του Περικλή και την πολιτική φιλοσοφία του Πρωταγόρα που διακήρυξε «Πάντων χρημάτων μέτρων άνθρωπος».
Σήμερα, η τάξη του πλούτου επιχειρεί να εκδικηθεί το πνεύμα του Ανθρώπου: «Πάντων ανθρώπων μέτρον αγορές» είναι το σύνθημα που πρόθυμα ασπάζονται οι πολιτικές μας ηγεσίες, συμμαχώντας με τον διάβολο του Χρήματος, όπως έκανε ο Φάουστ.
Μια χούφτα διεθνών τραπεζών, οίκων αξιολόγησης, επενδυτικών funds, μια παγκόσμια συγκέντρωση χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου χωρίς ιστορικό προηγούμενο, διεκδικεί την εξουσία στην Ευρώπη και τον κόσμο, διαλύει τη μεσαία τάξη και τη μισθωτή εργασία, ετοιμάζεται να καταργήσει τα κράτη και τη δημοκρατία μας, χρησιμοποιώντας το όπλο του χρέους για να υποδουλώσει τους λαούς της Ευρώπης, να βάλει στη θέση της όποιας, όσης Δημοκρατίας διαθέτουμε, τη Δικτατορία του Χρήματος και των Τραπεζών, την εξουσία μιας ολοκληρωτικής Αυτοκρατορίας της Παγκοσμιοποίησης, το πολιτικό κέντρο της οποίας βρίσκεται εκτός της ηπειρωτικής Ευρώπης, παρά την παρουσία πανίσχυρων ευρωπαϊκών τραπεζών στην καρδιά της Αυτοκρατορίας.
Άρχισαν από την Ελλάδα, που χρησιμοποιούν έκτοτε ως πειραματόζωο, για να προχωρήσουν στη συνέχεια στις άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας και, σταδιακά, του κέντρου. Η ελπίδα ορισμένων ευρωπαϊκών κρατών ότι θα γλυτώσουν τελικά, δεν αποδεικνύει παρά το ότι οι σημερινοί Ευρωπαίοι ηγέτες αντιμετωπίζουν την απειλή του νέου, “χρηματοπιστωτικού φασισμού”, όχι λιγότερο αψήφιστα από όσο αντιμετώπισαν στον μεσοπόλεμο την απειλή του Χίτλερ.
Και δεν πρέπει ασφαλώς να θεωρηθεί τυχαίο, ότι ένα μεγάλο μέρος των ΜΜΕ, ελεγχόμενο από τους τραπεζίτες, επέλεξε να επιτεθεί εναντίον της ευρωπαϊκής περιφέρειας, ονομάζοντας αυτές τις χώρες “γουρούνια” (PIGS) και στράφηκε σε μια περιφρονητική, σαδιστική, ρατσιστική καμπάνια, όχι μόνο εναντίον των Ελλήνων, αλλά και εναντίον της αρχαίας ελληνικής κληρονομιάς και του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Αυτή η επιλογή δείχνει τους βαθύτερους στόχους της ιδεολογίας και των αξιών του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, που προωθεί τον καπιταλισμό της καταστροφής.
Η προσπάθεια μερίδας των γερμανικών ΜΜΕ να χρησιμοποιήσει κατά τρόπο εξευτελιστικό σύμβολα όπως η Ακρόπολη ή η Αφροδίτη της Μήλου, μνημεία απέναντι στα οποία στάθηκαν προσοχή ακόμα και οι αξιωματικοί του Χίτλερ, δεν είναι παρά η έκφραση της βαθειάς περιφρόνησης των τραπεζιτών, που ελέγχουν αυτά τα ΜΜΕ, όχι τόσο ή μόνο προς τους Έλληνες, όσο κυρίως προς τις ιδέες της ελευθερίας και της δημοκρατίας που γεννήθηκαν στον τόπο τους.
Το χρηματοπιστωτικό τέρας παρήγαγαν τέσσερις δεκαετίες αποφορολόγησης του κεφαλαίου, κάθε είδους “απελευθέρωσης των αγορών”, γενικευμένης απορρύθμισης, κατάργησης οποιωνδήποτε φραγμών στην κυκλοφορία κεφαλαίων και εμπορευμάτων, διαρκούς επίθεσης στο κράτος, μαζικής εξαγοράς των πολιτικών κομμάτων και των ΜΜΕ, οικειοποίησης του παγκόσμιου πλεονάσματος από μια χούφτα τράπεζες-βαμπίρ της Wall Street. Τώρα, αυτό το τέρας, αληθινό “Κράτος πίσω από τα Κράτη”, αποκαλύπτεται διεκδικώντας την ολοκλήρωση του οικονομικού και πολιτικού “διαρκούς πραξικοπήματος” που διεξάγει εδώ και τέσσερις δεκαετίες.
Απέναντι σε αυτή την επίθεση, οι δυνάμεις της ευρωπαϊκής δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας μοιάζουν συμβιβασμένες, μετά από δεκαετίες “εισοδισμού” του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, τα πιο σημαντικά κέντρα του οποίου βρίσκονται εκτός Ευρώπης. Από την άλλη πλευρά, τα συνδικαλιστικά και τα κοινωνικά κινήματα δεν είναι ακόμη ικανά να αποτρέψουν αποφασιστικά αυτή την επίθεση, όπως επανειλημμένα έκαναν στο παρελθόν. Αυτή την κατάσταση επιδιώκει να εκμεταλλευθεί ο νέος χρηματοπιστωτικός ολοκληρωτισμός, για να επιβάλλει τετελεσμένες, μη αντιστρέψιμες καταστάσεις σε όλη την Ευρώπη.
Είναι επιτακτική η ανάγκη για τον άμεσο συντονισμό δράσης πάνω από τα σύνορα των ευρωπαϊκών κρατών, μεταξύ των ανθρώπων των τεχνών και των γραμμάτων, των διανοούμενων, των αυτόβουλων κινημάτων, των κοινωνικών δυνάμεων και προσωπικοτήτων που αντιλαμβάνονται τη σημασία του διακυβεύματος. Πρέπει να δημιουργήσουμε ένα ισχυρό μέτωπο αντίστασης στην επελαύνουσα “Ολοκληρωτική Αυτοκρατορία της Παγκοσμιοποίησης”, προτού είναι αργά.
Η Ευρώπη μπορεί να επιβιώσει μόνο αν προτάξει μια ενωμένη απάντηση ενάντια στις Αγορές, μια πρόκληση μεγαλύτερη από αυτή που αυτές της απευθύνουν, ένα καινούριο, πανευρωπαϊκό «New Deal».
- Πρέπει να σταματήσουμε άμεσα την επίθεση κατά της Ελλάδας και των άλλων χωρών της περιφέρειας της Ε.Ε. Πρέπει να διακοπεί άμεσα η ανεύθυνη και εγκληματική πολιτική λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων, που οδηγεί κατευθείαν σε μια κρίση βαθύτερη από αυτή του 1929.
- Πρέπει να αναδιαρθρωθεί ριζικά το δημόσιο χρέος όλης της Ευρωζώνης και ειδικά σε βάρος των ιδιωτικών τραπεζικών γιγάντων. Οι τράπεζες πρέπει να επανελεγχθούν και η χρηματοδότηση της ευρωπαϊκής οικονομίας να τεθεί υπό εθνικό και ευρωπαϊκό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο. Δεν είναι δυνατόν να κρατάνε τα οικονομικά κλειδιά της Ευρώπης τράπεζες όπως η Goldman Sachs, η JPMorgan, η UBS, η Deutsche Bank κ.α. Πρέπει να απαγορευθούν τα ανεξέλεγκτα χρηματοπιστωτικά παράγωγα, αιχμή του δόρατος του καταστροφικού χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού και να δημιουργηθεί πραγματική οικονομική και παραγωγική ανάπτυξη, αντί της κερδοσκοπικής κερδοφορίας.
- Η παρούσα αρχιτεκτονική, βασισμένη στους κανόνες του Μάαστριχτ και του ΠΟΕ, έχει εγκαθιδρύσει ένα μηχανισμό παραγωγής χρέους στην Ευρώπη. Χρειάζεται ριζική αλλαγή όλων των συνθηκών, η υπαγωγή της ΕΚΤ στον πολιτικό έλεγχο των ευρωπαϊκών λαών, ένας χρυσούς κανών για ένα μίνιμουμ κοινωνικών, φορολογικών, οικολογικών στάνταρτ στην Ευρώπη. Να επιτραπεί ο απ’ ευθείας δανεισμός χωρών από την ΕΚΤ. Χρειαζόμαστε επειγόντως αλλαγή υποδείγματος. Την επιστροφή στην τόνωση της ανάπτυξης μέσω της τόνωσης της ζήτησης, μέσω νέων ευρωπαϊκών προγραμμάτων επενδύσεων, μια νέα ρύθμιση, επαναφορολόγηση, επανέλεγχο της διεθνούς ροής κεφαλαίου και εμπορευμάτων. Μια νέα μορφή έξυπνου και λογικού προστατευτισμού, στο πλαίσιο μιας ανεξάρτητης Ευρώπης, πρωταγωνίστριας στον αγώνα για έναν πολυπολικό, δημοκρατικό, οικολογικό, κοινωνικό πλανήτη.
Απευθύνουμε έκκληση στις δυνάμεις και στα άτομα που συμμερίζονται αυτές τις ιδέες, να συμπτύξουμε το ταχύτερο δυνατό ένα ευρύ, πανευρωπαϊκό μέτωπο δράσης. Να εκπονήσουμε ένα μεταβατικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα, να συντονίσουμε την απαραίτητη όσο ποτέ διεθνή δράση μας, ώστε να κινητοποιήσουμε τις δυνάμεις του λαϊκού κινήματος, για να ανατρέψουμε τους σημερινούς συσχετισμούς δύναμης, τις σημερινές ιστορικά ανεύθυνες ηγεσίες των χωρών μας, για να σώσουμε τους λαούς μας και τις κοινωνίες μας. Να προστατέψουμε τη δημοκρατία πριν να είναι πολύ αργά για την Ευρώπη.
Αθήνα, Οκτώβριος 2011
Mίκης Θεοδωράκης
Αλέξης Τσίπρας
Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος
Γιάννης Μυλόπουλος
Θεοδόσης Πελεγρίνης
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς
Κώστας Δουζίνας
Κώστας Βεργόπουλος
Κυριάκος Κατζουράκης
Κάτια Γέρου
Γιάγκος Ανδρεάδης
Λουκάς Αξελός
Πέπη Ρηγοπούλου
Μανώλης Γλέζος
Την έκκληση συνυπογράφουν:
ΙΤΑΛΙΑ
Paolo Ferrero, Εθνικός Γραμματέας του Κόμματος Κομμουνιστικής Επανίδρυσης
ΙΣΠΑΝΙΑ
Jose Luis Centella, Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας
Willy Meyer, Ευρωβουλευτής της Ενωμένης Αριστεράς Ισπανίας
Maite Mola, Αντιπρόεδρος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, υπεύθυνη Διεθνών Σχέσεων του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας.
ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ
Eero Ojanen, συνθέτης, πιανίστας
Monna Kamu, τραγουδιστής
Niko Saarela, ηθοποιός
Juha-Pekka Väisänen, εννοιολογικός καλλιτέχνης, Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Φινλανδίας
Erkki Susi, Αρχισυντάκτης της εβδομαδιαίας εφημερίδας Tiedonantaja
ΓΑΛΛΙΑ
Pierre Laurent, Πρόεδρος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, Εθνικός Γραμματέας του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος
Jean-Luc Melenchon, Ευρωβουλευτής, Συμπρόεδρος του Κόμματος της Αριστεράς (Parti de Gauche), υποψήφιος του Μετώπου της Αριστεράς (Front de Gauche) στις γαλλικές Προεδρικές Εκλογές 2012.
Martine Billard, Συμπρόεδρος του Κόμματος της Αριστεράς (Parti de Gauche)
Francis Wurtz, τ. Ευρωβουλευτής, τ. Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς-Βορειοευρωπαϊκής Πράσινης Αριστεράς (GUE/NGL) στο Ευρωκοινοβούλιο
Samir Amin, Πρόεδρος του Παγκόσμιου Εναλλακτικού Φόρουμ
Gerard Filoche, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του Σοσιαλιστικού Κόμματος
Jean-Pierre Page, συνδικαλιστής, πρώην μέλος της ηγεσίας της CGT
Bernard Cassen, επίτιμος πρόεδρος της ATTAC Γαλλίας
Francois Morin, οικονομολόγος
ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΕΛΒΕΤΙΑ
Klaus Ernst, Συμπρόεδρος της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke), Βουλευτής στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Dr. Gesine Loetzsch, Συμπρόεδρος της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke), Βουλευτής στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Oskar Lafontaine, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Κοινοβούλιο του Ζααρ, τ. πρωθυπουργός του Κρατιδίου του Ζάαρ (1985-1998), πρώην Πρόεδρος του Σοιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας
Prof. Dr. Lothar Bisky, καθηγητής ΜΜΕ και πολιτισμού, Ευρωβουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke)
Dr. Gregor Gysi, Πρόδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Dr. Diether Dehm, τραγουδιστής, στιχουργός, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Wolfgang Gehrcke, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Sahra Wagenknecht, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Ulrich Maurer, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Stefan Liebich, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Renate Harcke, μέλος του Συμβουλίου της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke)
Prof. Dr. Wolfgang Methling, τ. Υπουργός περιβάλλοντος του Κρατιδίου Μακλεμβούργου-Δυτικής Πομερανίας (1998-2006)
Angelica Domröse, ηθοποιός, σκηνοθέτης στο θέατρο και την τηλεόραση
Heidrun Hegewald, ζωγράφος, συγγραφέας
Gina Pietsch, τραγουδίστρια, ηθοποιός
Renate Richter, ηθοποιός
Peter Sodann, ηθοποιός στο θέατρο και την τηλεόραση
Hilmar Thate, ηθοποιός στο θέατρο και την τηλεόραση
Hannes Wader, τραγουδιστής, στιχουργός
Konstantin Wecker, τραγουδιστής, στιχουργός
Prof. Dr. Manfred Wekwerth, σκηνοθέτης, συνεργάτης του Bertolt Brecht
Klaus Höpcke, δημοσιογράφος
Barbara und Winfried Junge, κινηματογραφιστές, βραβευμένοι για την ταινία “Die
Kinder von Golzow”/”The Golzow-Children”
Asteris Koutoulas, συγγραφέας
Takis Mitsidis, πολιτιστικός διευθυντής
Kostas Papanastasiou, αρχιτέκτονας, ηθοποιός, τραγουδιστής
Eckart Spoo, δημοσιογράφος, συντάκτης της πολιτικής-πολιτιστικής επιθεώρησης Ossietzky
Prof. Gunter Reisch, σκηνοθέτης
Dr. Beate Reisch, λογοτέχνης
Katja Ebstein, τραγουδίστρια, ηθοποιός
Prof. Dr. Heinrich Fink, θεολόγος, τ. Πρύτανης του πανεπιστημίου Humboldt του Βερολίνου
Daniela Dahn, συγγραφέας
Rolf Becker, ηθοποιός
EΛBETIA
Prof. Dr. Jean Ziegler, συγγραφέας, μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Συμβουλίου του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα
Την έκκληση υπογράφει επίσης ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας Εντουάρντο Γκαλεάνο
ΚΟΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ Από δεκάδες προσωπικότητες στην ΕΥΡΩΠΗ
Δεκάδες προσωπικότητες από την Ελλάδα και πολλές χώρες της ΕΥΡΏΠΗΣ υπογράφουν κοινή ΕΚΚΛΗΣΗ για την Σωτηρία των λαών της ΕΥΡΩΠΗΣ.
Ανάμεσά τους ο Μίκης Θεοδωράκης ,ο Μανώλης Γλέζος, ο Αλέξης Τσίπρας , ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος , η Κάτια Γέρου , ο Θεοδόσης Πελεγρίνης κλπ.
η Έκκληση έχει ως εξής :
Εξήντα πέντε χρόνια μετά την ήττα του ναζισμού και του φασισμού, οι λαοί της Ευρώπης αντιμετωπίζουν σήμερα μια δραματική απειλή, όχι στρατιωτική αυτή τη φορά, αλλά οικονομική, κοινωνική και πολιτική.
Mια νέα «Αυτοκρατορία του Χρήματος» επιτίθεται εδώ και 18 μήνες, συστηματικά, στη μία ευρωπαϊκή χώρα μετά την άλλη, χωρίς να αντιμετωπίζει ουσιαστική αντίσταση.
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις όχι μόνο δεν οργανώνουν τη συλλογική άμυνα των ευρωπαϊκών εθνών απέναντι στις «αγορές», αλλά προσπαθούν να τις καθησυχάσουν, επιβάλλοντας πολιτικές «κατευνασμού», που θυμίζουν έντονα τον τρόπο που αντιμετώπισαν τον φασισμό, στη δεκαετία του 1930. Και οργανώνουν πολέμους χρέους μεταξύ των λαών της Ευρώπης, με την ίδια ελαφρότητα που οδηγήθηκαν από τη belle époque στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η επίθεση των «αγορών» άρχισε με έναν πόλεμο κατά της Ελλάδας, χώρας-μέλους της ΕΕ, της οποίας ο λαός έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην αντίσταση κατά της βαρβαρότητας και την απελευθέρωση της Ευρώπης κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αρχικά, ο πόλεμος αυτός ήταν επικοινωνιακός και θύμισε τις καμπάνιες εναντίον εχθρικών “χωρών-παριών”, όπως το Ιράκ ή η Γιουγκοσλαβία. Αυτή η καμπάνια παρουσίασε διεθνώς την Ελλάδα ως μια χώρα διεφθαρμένων τεμπέληδων, επιχειρώντας να αποδώσει στα «γουρούνια» της Ευρώπης και όχι στις διεθνείς τράπεζες την ευθύνη για την κρίση χρέους.
Σύντομα, η επίθεση αυτή εξελίχθηκε σε
χρηματοπιστωτική κρίση, που κατέληξε στην υπαγωγή της Ελλάδας σε καθεστώς περιορισμένης κυριαρχίας και την επέμβαση του ΔΝΤ στα εσωτερικά της ευρωζώνης.
Όταν πήραν αυτό που ήθελαν από την Ελλάδα, οι “αγορές” στράφηκαν εναντίον των υπολοίπων, μικρότερων ή μεγαλύτερων χωρών της ευρωπεριφέρειας. Παντού, η επιδίωξη είναι μία: η πλήρης κατοχύρωση των αξιώσεων των τραπεζών έναντι των κρατών, η κατεδάφιση του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους, θεμέλιου της ευρωπαϊκής δημοκρατίας και του ευρωπαϊκού πολιτισμού, η διάλυση των ευρωπαϊκών κρατών και η υποταγή όσων κρατικών δομών απομένουν στη νέα “Διεθνή του Χρήματος”.
H Eυρωπαϊκή Ένωση, που παρουσιάστηκε στους λαούς της ως μέσο για την συλλογική προκοπή και δημοκρατία τείνει να μετατραπεί σε μέσο κατάργησης της ευημερίας και της δημοκρατίας. Παρουσιάστηκε ως μέσο αντίστασης στην «παγκοσμιοποίηση», οι αγορές όμως τη θέλουν εργαλείο αυτής της «παγκοσμιοποίησης».
Παρουσιάστηκε στους Γερμανούς και τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς ως μέσο ειρηνικής αύξησης της ισχύος και της ευημερίας τους, ο τρόπος όμως με τον οποίο αφήνεται κάθε λαός έρμαιο των χρηματοπιστωτικών αγορών, καταστρέφει την εικόνα της Ευρώπης και καθιστά τις «αγορές» φορείς ενός νέου χρηματοπιστωτικού ολοκληρωτισμού, αφεντικά της Ευρώπης.
Κινδυνεύουμε να επαναλάβουμε, στην ήπειρό μας, το χρηματιστικό ισοδύναμο του Α’ και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, να διαλυθούμε μέσα στο χάος και την αποσύνθεση, προς μεγάλη χαρά μιας διεθνούς Αυτοκρατορίας του Χρήματος και των Όπλων, στο οικονομικό κέντρο της οποίας βρίσκεται η δύναμη των «Αγορών».
Οι λαοί της Ευρώπης και όλου του κόσμου αντιμετωπίζουν μια ιστορικά πρωτοφανή συγκέντρωση οικονομικής, αλλά επίσης πολιτικής και εκδοτικής ισχύος, του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, μιας χούφτας δηλαδή χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και οίκων αξιολόγησης και μιας πολιτικής και εκδοτικής τάξης εξαγορασμένης από αυτά, με κέντρα περισσότερο εκτός, παρά εντός Ευρώπης. Αυτές είναι οι «αγορές», που επιτίθενται σήμερα στο ένα ευρωπαϊκό κράτος μετά το άλλο, χρησιμοποιώντας τον μοχλό του χρέους για να κατεδαφίσουν το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος και τη δημοκρατία.
Η «Αυτοκρατορία του Χρήματος» επιβάλλει σήμερα τη γρήγορη, βίαιη, βάρβαρη μετατροπή μιας χώρας της ευρωζώνης, της Ελλάδας, σε χώρα του τρίτου κόσμου, με ένα πρόγραμμα δήθεν «σωτηρίας» της, στην πραγματικότητα “σωτηρίας” των τραπεζών που τη δάνεισαν. Στην Ελλάδα, η συμμαχία των τραπεζών και των πολιτικών ηγεσιών επέβαλε, δια της Ε.Ε., της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, ένα πρόγραμμα που ισοδυναμεί με “οικονομική-κοινωνική δολοφονία” της χώρας και της δημοκρατίας της, οργανώνει τη λεηλασία της πριν από τη χρεωκοπία στην οποία οδηγεί, θέλοντας να τη καταστήσει αποδιοπομπαίο τράγο για την παγκόσμια οικονομική κρίση και να την χρησιμοποιήσει για να «παραδειγματίσει» και να τρομοκρατήσει όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς.
Η πολιτική που ασκείται σήμερα στην Ελλάδα και επιχειρείται σταδιακά να γενικευθεί είναι η ίδια που εφαρμόστηκε στη Χιλή του Πινοτσέτ, στη Ρωσία του Γιέλτσιν ή στην Αργεντινή και θα έχει τα ίδια αποτελέσματα αν δεν διακοπεί άμεσα. Ως αποτέλεσμα ενός προγράμματος που υποτίθεται σκόπευε να τη βοηθήσει, η Ελλάδα είναι σήμερα στο χείλος της οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής. Χρησιμοποιείται ως πειραματόζωο, για να μελετηθούν οι λαϊκές αντιδράσεις στον κοινωνικό δαρβινισμό και να τρομοκρατηθεί όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση με αυτό που μπορεί να συμβεί σε ένα μέλος της.
Ίσως μάλιστα, οι αγορές σπρώχνουν και χρησιμοποιούν την ίδια την ηγεσία της Γερμανίας σε μια πράξη ουσιαστικής καταστροφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνιστά όμως πράξη ακραίας πολιτικής, ιστορικής τύφλωσης να νομίζουν οι κυρίαρχες δυνάμεις της ΕΕ και, πρώτη από όλες, η Γερμανία, ότι θα υπάρξει οποιοδήποτε σχέδιο ευρωπαϊκής ενοποίησης ή και απλής συνεργασίας, στα ερείπια ενός ή περισσοτέρων μελών της ευρωζώνης.
Η προγραμματιζόμενη κατεδάφιση των κυριότερων, παγκόσμιας σημασίας, πολιτικών και κοινωνικών επιτευγμάτων των ευρωπαϊκών λαών δεν μπορεί να θεμελιώσει καμιά Ευρωπαϊκή ‘Ένωση. Θα οδηγήσει στο χάος και την αποσύνθεση και θα ευνοήσει την ανάδειξη φασιστικών λύσεων στην ήπειρό μας.
Οι ιδιωτικές τράπεζες-γίγαντες της Wall Street υποχρέωσαν το 2008 τα κράτη και τις κρατικές τράπεζες να τις σώσουν από την κρίση που οι ίδιες προκάλεσαν, πληρώνοντας με τα λεφτά των φορολογουμένων το κόστος των τεράστιων απατών τους, όπως τα ενυπόθηκα δάνεια, αλλά και το κόστος της λειτουργίας ενός αρρύθμιστου καπιταλισμού-καζίνο, που επέβαλαν τα τελευταία είκοσι χρόνια. Μετέτρεψαν την δική τους κρίση σε κρίση δημόσιου χρέους.
Τώρα, χρησιμοποιούν την κρίση και το χρέος, που οι ίδιες δημιούργησαν, για να πάρουν από τα κράτη και από τους πολίτες τις λιγοστές εξουσίες που ακόμα διαθέτουν.
Αυτό είναι μονάχα το ένα μέρος της κρίσης χρέους. Το άλλο είναι, ότι το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, μαζί με τις πολιτικές δυνάμεις που το στηρίζουν παγκοσμίως, επέβαλε την ατζέντα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, η οποία οδηγεί αναπόφευκτα στη μεταφορά της παραγωγής εκτός Ευρώπης και την προς τα κάτω σύγκλιση των κοινωνικών και οικολογικών κεκτημένων της Ευρώπης με αυτά του Τρίτου Κόσμου. Για πολλά χρόνια έκρυψαν αυτή τη διαδικασία πίσω από δάνεια, όμως τώρα χρησιμοποιούν τα δάνεια για να την ολοκληρώσουν.
Η «Διεθνής του Χρήματος» που θέλει να καταργήσει κάθε έννοια κράτους στην Ευρώπη, απειλεί σήμερα την Ελλάδα με χρεωκοπία, αύριο την Ιταλία ή την Πορτογαλία, ενθαρρύνει την αντιπαράθεση του ενός ευρωπαϊκού λαού στον άλλο, θέτει την Ευρωπαϊκή Ένωση προ του διλήμματος είτε να μετατραπεί σε δικτατορία των αγορών, είτε να διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη. Επιδιώκει να γυρίσει την Ευρώπη, και όλο τον κόσμο μαζί της, σε μια κατάσταση σαν αυτή προ του 1945, αν όχι πριν από τη Γαλλική Επανάσταση και τον Διαφωτισμό.
Στα αρχαία χρόνια, η διαγραφή από τον Σόλωνα, των χρεών που κράταγαν τους φτωχούς δούλους των πλουσίων, η περίφημη μεταρρύθμιση της Σεισάχθειας, έβαλε τα θεμέλια για την γέννηση, στην Αρχαία Ελλάδα, των ιδεών της Δημοκρατίας, του Πολίτη, της Πολιτικής και της Ευρώπης, των θεμελίων του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου πολιτισμού.
Αγωνιζόμενοι εναντίον της τάξης του πλούτου, οι πολίτες της Αθήνας άνοιξαν τον δρόμο στο πολίτευμα του Περικλή και την πολιτική φιλοσοφία του Πρωταγόρα που διακήρυξε «Πάντων χρημάτων μέτρων άνθρωπος».
Σήμερα, η τάξη του πλούτου επιχειρεί να εκδικηθεί το πνεύμα του Ανθρώπου: «Πάντων ανθρώπων μέτρον αγορές» είναι το σύνθημα που πρόθυμα ασπάζονται οι πολιτικές μας ηγεσίες, συμμαχώντας με τον διάβολο του Χρήματος, όπως έκανε ο Φάουστ.
Μια χούφτα διεθνών τραπεζών, οίκων αξιολόγησης, επενδυτικών funds, μια παγκόσμια συγκέντρωση χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου χωρίς ιστορικό προηγούμενο, διεκδικεί την εξουσία στην Ευρώπη και τον κόσμο, διαλύει τη μεσαία τάξη και τη μισθωτή εργασία, ετοιμάζεται να καταργήσει τα κράτη και τη δημοκρατία μας, χρησιμοποιώντας το όπλο του χρέους για να υποδουλώσει τους λαούς της Ευρώπης, να βάλει στη θέση της όποιας, όσης Δημοκρατίας διαθέτουμε, τη Δικτατορία του Χρήματος και των Τραπεζών, την εξουσία μιας ολοκληρωτικής Αυτοκρατορίας της Παγκοσμιοποίησης, το πολιτικό κέντρο της οποίας βρίσκεται εκτός της ηπειρωτικής Ευρώπης, παρά την παρουσία πανίσχυρων ευρωπαϊκών τραπεζών στην καρδιά της Αυτοκρατορίας.
Άρχισαν από την Ελλάδα, που χρησιμοποιούν έκτοτε ως πειραματόζωο, για να προχωρήσουν στη συνέχεια στις άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας και, σταδιακά, του κέντρου. Η ελπίδα ορισμένων ευρωπαϊκών κρατών ότι θα γλυτώσουν τελικά, δεν αποδεικνύει παρά το ότι οι σημερινοί Ευρωπαίοι ηγέτες αντιμετωπίζουν την απειλή του νέου, “χρηματοπιστωτικού φασισμού”, όχι λιγότερο αψήφιστα από όσο αντιμετώπισαν στον μεσοπόλεμο την απειλή του Χίτλερ.
Και δεν πρέπει ασφαλώς να θεωρηθεί τυχαίο, ότι ένα μεγάλο μέρος των ΜΜΕ, ελεγχόμενο από τους τραπεζίτες, επέλεξε να επιτεθεί εναντίον της ευρωπαϊκής περιφέρειας, ονομάζοντας αυτές τις χώρες “γουρούνια” (PIGS) και στράφηκε σε μια περιφρονητική, σαδιστική, ρατσιστική καμπάνια, όχι μόνο εναντίον των Ελλήνων, αλλά και εναντίον της αρχαίας ελληνικής κληρονομιάς και του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Αυτή η επιλογή δείχνει τους βαθύτερους στόχους της ιδεολογίας και των αξιών του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, που προωθεί τον καπιταλισμό της καταστροφής.
Η προσπάθεια μερίδας των γερμανικών ΜΜΕ να χρησιμοποιήσει κατά τρόπο εξευτελιστικό σύμβολα όπως η Ακρόπολη ή η Αφροδίτη της Μήλου, μνημεία απέναντι στα οποία στάθηκαν προσοχή ακόμα και οι αξιωματικοί του Χίτλερ, δεν είναι παρά η έκφραση της βαθειάς περιφρόνησης των τραπεζιτών, που ελέγχουν αυτά τα ΜΜΕ, όχι τόσο ή μόνο προς τους Έλληνες, όσο κυρίως προς τις ιδέες της ελευθερίας και της δημοκρατίας που γεννήθηκαν στον τόπο τους.
Το χρηματοπιστωτικό τέρας παρήγαγαν τέσσερις δεκαετίες αποφορολόγησης του κεφαλαίου, κάθε είδους “απελευθέρωσης των αγορών”, γενικευμένης απορρύθμισης, κατάργησης οποιωνδήποτε φραγμών στην κυκλοφορία κεφαλαίων και εμπορευμάτων, διαρκούς επίθεσης στο κράτος, μαζικής εξαγοράς των πολιτικών κομμάτων και των ΜΜΕ, οικειοποίησης του παγκόσμιου πλεονάσματος από μια χούφτα τράπεζες-βαμπίρ της Wall Street. Τώρα, αυτό το τέρας, αληθινό “Κράτος πίσω από τα Κράτη”, αποκαλύπτεται διεκδικώντας την ολοκλήρωση του οικονομικού και πολιτικού “διαρκούς πραξικοπήματος” που διεξάγει εδώ και τέσσερις δεκαετίες.
Απέναντι σε αυτή την επίθεση, οι δυνάμεις της ευρωπαϊκής δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας μοιάζουν συμβιβασμένες, μετά από δεκαετίες “εισοδισμού” του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, τα πιο σημαντικά κέντρα του οποίου βρίσκονται εκτός Ευρώπης. Από την άλλη πλευρά, τα συνδικαλιστικά και τα κοινωνικά κινήματα δεν είναι ακόμη ικανά να αποτρέψουν αποφασιστικά αυτή την επίθεση, όπως επανειλημμένα έκαναν στο παρελθόν. Αυτή την κατάσταση επιδιώκει να εκμεταλλευθεί ο νέος χρηματοπιστωτικός ολοκληρωτισμός, για να επιβάλλει τετελεσμένες, μη αντιστρέψιμες καταστάσεις σε όλη την Ευρώπη.
Είναι επιτακτική η ανάγκη για τον άμεσο συντονισμό δράσης πάνω από τα σύνορα των ευρωπαϊκών κρατών, μεταξύ των ανθρώπων των τεχνών και των γραμμάτων, των διανοούμενων, των αυτόβουλων κινημάτων, των κοινωνικών δυνάμεων και προσωπικοτήτων που αντιλαμβάνονται τη σημασία του διακυβεύματος. Πρέπει να δημιουργήσουμε ένα ισχυρό μέτωπο αντίστασης στην επελαύνουσα “Ολοκληρωτική Αυτοκρατορία της Παγκοσμιοποίησης”, προτού είναι αργά.
Η Ευρώπη μπορεί να επιβιώσει μόνο αν προτάξει μια ενωμένη απάντηση ενάντια στις Αγορές, μια πρόκληση μεγαλύτερη από αυτή που αυτές της απευθύνουν, ένα καινούριο, πανευρωπαϊκό «New Deal».
- Πρέπει να σταματήσουμε άμεσα την επίθεση κατά της Ελλάδας και των άλλων χωρών της περιφέρειας της Ε.Ε. Πρέπει να διακοπεί άμεσα η ανεύθυνη και εγκληματική πολιτική λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων, που οδηγεί κατευθείαν σε μια κρίση βαθύτερη από αυτή του 1929.
- Πρέπει να αναδιαρθρωθεί ριζικά το δημόσιο χρέος όλης της Ευρωζώνης και ειδικά σε βάρος των ιδιωτικών τραπεζικών γιγάντων. Οι τράπεζες πρέπει να επανελεγχθούν και η χρηματοδότηση της ευρωπαϊκής οικονομίας να τεθεί υπό εθνικό και ευρωπαϊκό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο. Δεν είναι δυνατόν να κρατάνε τα οικονομικά κλειδιά της Ευρώπης τράπεζες όπως η Goldman Sachs, η JPMorgan, η UBS, η Deutsche Bank κ.α. Πρέπει να απαγορευθούν τα ανεξέλεγκτα χρηματοπιστωτικά παράγωγα, αιχμή του δόρατος του καταστροφικού χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού και να δημιουργηθεί πραγματική οικονομική και παραγωγική ανάπτυξη, αντί της κερδοσκοπικής κερδοφορίας.
- Η παρούσα αρχιτεκτονική, βασισμένη στους κανόνες του Μάαστριχτ και του ΠΟΕ, έχει εγκαθιδρύσει ένα μηχανισμό παραγωγής χρέους στην Ευρώπη. Χρειάζεται ριζική αλλαγή όλων των συνθηκών, η υπαγωγή της ΕΚΤ στον πολιτικό έλεγχο των ευρωπαϊκών λαών, ένας χρυσούς κανών για ένα μίνιμουμ κοινωνικών, φορολογικών, οικολογικών στάνταρτ στην Ευρώπη. Να επιτραπεί ο απ’ ευθείας δανεισμός χωρών από την ΕΚΤ. Χρειαζόμαστε επειγόντως αλλαγή υποδείγματος. Την επιστροφή στην τόνωση της ανάπτυξης μέσω της τόνωσης της ζήτησης, μέσω νέων ευρωπαϊκών προγραμμάτων επενδύσεων, μια νέα ρύθμιση, επαναφορολόγηση, επανέλεγχο της διεθνούς ροής κεφαλαίου και εμπορευμάτων. Μια νέα μορφή έξυπνου και λογικού προστατευτισμού, στο πλαίσιο μιας ανεξάρτητης Ευρώπης, πρωταγωνίστριας στον αγώνα για έναν πολυπολικό, δημοκρατικό, οικολογικό, κοινωνικό πλανήτη.
Απευθύνουμε έκκληση στις δυνάμεις και στα άτομα που συμμερίζονται αυτές τις ιδέες, να συμπτύξουμε το ταχύτερο δυνατό ένα ευρύ, πανευρωπαϊκό μέτωπο δράσης. Να εκπονήσουμε ένα μεταβατικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα, να συντονίσουμε την απαραίτητη όσο ποτέ διεθνή δράση μας, ώστε να κινητοποιήσουμε τις δυνάμεις του λαϊκού κινήματος, για να ανατρέψουμε τους σημερινούς συσχετισμούς δύναμης, τις σημερινές ιστορικά ανεύθυνες ηγεσίες των χωρών μας, για να σώσουμε τους λαούς μας και τις κοινωνίες μας. Να προστατέψουμε τη δημοκρατία πριν να είναι πολύ αργά για την Ευρώπη.
Αθήνα, Οκτώβριος 2011
Mίκης Θεοδωράκης
Αλέξης Τσίπρας
Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος
Γιάννης Μυλόπουλος
Θεοδόσης Πελεγρίνης
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς
Κώστας Δουζίνας
Κώστας Βεργόπουλος
Κυριάκος Κατζουράκης
Κάτια Γέρου
Γιάγκος Ανδρεάδης
Λουκάς Αξελός
Πέπη Ρηγοπούλου
Μανώλης Γλέζος
Την έκκληση συνυπογράφουν:
ΙΤΑΛΙΑ
Paolo Ferrero, Εθνικός Γραμματέας του Κόμματος Κομμουνιστικής Επανίδρυσης
ΙΣΠΑΝΙΑ
Jose Luis Centella, Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας
Willy Meyer, Ευρωβουλευτής της Ενωμένης Αριστεράς Ισπανίας
Maite Mola, Αντιπρόεδρος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, υπεύθυνη Διεθνών Σχέσεων του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας.
ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ
Eero Ojanen, συνθέτης, πιανίστας
Monna Kamu, τραγουδιστής
Niko Saarela, ηθοποιός
Juha-Pekka Väisänen, εννοιολογικός καλλιτέχνης, Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Φινλανδίας
Erkki Susi, Αρχισυντάκτης της εβδομαδιαίας εφημερίδας Tiedonantaja
ΓΑΛΛΙΑ
Pierre Laurent, Πρόεδρος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, Εθνικός Γραμματέας του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος
Jean-Luc Melenchon, Ευρωβουλευτής, Συμπρόεδρος του Κόμματος της Αριστεράς (Parti de Gauche), υποψήφιος του Μετώπου της Αριστεράς (Front de Gauche) στις γαλλικές Προεδρικές Εκλογές 2012.
Martine Billard, Συμπρόεδρος του Κόμματος της Αριστεράς (Parti de Gauche)
Francis Wurtz, τ. Ευρωβουλευτής, τ. Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς-Βορειοευρωπαϊκής Πράσινης Αριστεράς (GUE/NGL) στο Ευρωκοινοβούλιο
Samir Amin, Πρόεδρος του Παγκόσμιου Εναλλακτικού Φόρουμ
Gerard Filoche, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του Σοσιαλιστικού Κόμματος
Jean-Pierre Page, συνδικαλιστής, πρώην μέλος της ηγεσίας της CGT
Bernard Cassen, επίτιμος πρόεδρος της ATTAC Γαλλίας
Francois Morin, οικονομολόγος
ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΕΛΒΕΤΙΑ
Klaus Ernst, Συμπρόεδρος της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke), Βουλευτής στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Dr. Gesine Loetzsch, Συμπρόεδρος της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke), Βουλευτής στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Oskar Lafontaine, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Κοινοβούλιο του Ζααρ, τ. πρωθυπουργός του Κρατιδίου του Ζάαρ (1985-1998), πρώην Πρόεδρος του Σοιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας
Prof. Dr. Lothar Bisky, καθηγητής ΜΜΕ και πολιτισμού, Ευρωβουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke)
Dr. Gregor Gysi, Πρόδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Dr. Diether Dehm, τραγουδιστής, στιχουργός, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Wolfgang Gehrcke, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Sahra Wagenknecht, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Ulrich Maurer, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Stefan Liebich, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Renate Harcke, μέλος του Συμβουλίου της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke)
Prof. Dr. Wolfgang Methling, τ. Υπουργός περιβάλλοντος του Κρατιδίου Μακλεμβούργου-Δυτικής Πομερανίας (1998-2006)
Angelica Domröse, ηθοποιός, σκηνοθέτης στο θέατρο και την τηλεόραση
Heidrun Hegewald, ζωγράφος, συγγραφέας
Gina Pietsch, τραγουδίστρια, ηθοποιός
Renate Richter, ηθοποιός
Peter Sodann, ηθοποιός στο θέατρο και την τηλεόραση
Hilmar Thate, ηθοποιός στο θέατρο και την τηλεόραση
Hannes Wader, τραγουδιστής, στιχουργός
Konstantin Wecker, τραγουδιστής, στιχουργός
Prof. Dr. Manfred Wekwerth, σκηνοθέτης, συνεργάτης του Bertolt Brecht
Klaus Höpcke, δημοσιογράφος
Barbara und Winfried Junge, κινηματογραφιστές, βραβευμένοι για την ταινία “Die
Kinder von Golzow”/”The Golzow-Children”
Asteris Koutoulas, συγγραφέας
Takis Mitsidis, πολιτιστικός διευθυντής
Kostas Papanastasiou, αρχιτέκτονας, ηθοποιός, τραγουδιστής
Eckart Spoo, δημοσιογράφος, συντάκτης της πολιτικής-πολιτιστικής επιθεώρησης Ossietzky
Prof. Gunter Reisch, σκηνοθέτης
Dr. Beate Reisch, λογοτέχνης
Katja Ebstein, τραγουδίστρια, ηθοποιός
Prof. Dr. Heinrich Fink, θεολόγος, τ. Πρύτανης του πανεπιστημίου Humboldt του Βερολίνου
Daniela Dahn, συγγραφέας
Rolf Becker, ηθοποιός
EΛBETIA
Prof. Dr. Jean Ziegler, συγγραφέας, μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Συμβουλίου του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα
Την έκκληση υπογράφει επίσης ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας Εντουάρντο Γκαλεάνο
Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011
Δελτίο Ηλεκτρονικής Ενημέρωσης από το www.ardin-rixi.gr
Δελτίο Ηλεκτρονικής Ενημέρωσης από το www.ardin-rixi.gr
Περιοδικό Άρδην perardin@gmail.com
14 Δεκ
Πολιτική
Το τέλος του παιχνιδιού; του Γιώργου Καραμπελιά, από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Ο κατάλογος με τους βουλευτές που ζητούν αναδρομικά εκατομμυρίων
Εθνικά
Σκόπια και στη μέση «πετιέται» η Τουρκία
Ραγδαία επιδείνωση της κυπριακής οικονομίας! της Δήμητρας Παπαλεοντίου από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Οικονομία
Το ‘μεγάλο παζάρι’ της Ευρώπης άρχισε να καταρρέει. της Ζέζας Ζήκου
Η συναίνεση του Βερολίνου, του Βασίλη Βιλιάρδου από την ιστοσελίδα www.casss.gr
Κοινωνία
Ψωροκώσταινα του Χρίστου Δάλκου από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Η ζωή στη Σάμο του Νίκου Ντάσιου από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Το «Αλληλέγγυον» – αλληλέγγυο εμπόριο
Πολιτισμός
52ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2011 της Όλγας Καίκας, από τη Ρήξη που κυκλοφορεί.
Θεατροκριτική: «Κατάσταση Πολιορκίας» του Κώστα Σαμάντη από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Κόσμος
Οι Γερμανοί τα πήραν όλα. του Γιώργου Δελαστίκ από το Σαββατιάτικο Έθνος
Τα ενεργειακά παιχνίδια της νεοθωμανικής Τουρκίας στα Βαλκάνια του Κωνσταντή Σεβρή από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
o κ. Γιόσκα Φίσερ και οι «χρυσοί Πράσινοι» του Ολιβιέ Σιράν από το Άρδην που κυκλοφορεί
Απόψεις
Ποιος απελευθερώθηκε το 1912; Γιάννη Ταχόπουλου από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Βιβλίο
Συνωστισμένες στο Ζάλογγο, κυκλοφορεί το νέο βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά
Παρουσίαση του βιβλίου: Το σχολείο είναι γυρισμένο ανάποδα, του Τάσου Χατζηαναστασίου
δείτε στη διαδικτυακή τηλεόραση του Άρδην (www.ardin-rixi.net)
Φράου Καγκέλα Τό τραγούδι τῆς καγκελαρίου Ἄγγελας Μέρκελ
42 μέρες απεργίας των εργατών της Χαλυβουργικής
Προδοτικό παραλήρημα του Καρατζαφέρη
Μπορείτε να αναζητήσετε όλα τα βιβλία των Εναλλακτικών Εκδόσεων στην ιστοσελίδα:
www.enalekdoseis.net/
Περιοδικό Άρδην perardin@gmail.com
14 Δεκ
Πολιτική
Το τέλος του παιχνιδιού; του Γιώργου Καραμπελιά, από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Ο κατάλογος με τους βουλευτές που ζητούν αναδρομικά εκατομμυρίων
Εθνικά
Σκόπια και στη μέση «πετιέται» η Τουρκία
Ραγδαία επιδείνωση της κυπριακής οικονομίας! της Δήμητρας Παπαλεοντίου από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Οικονομία
Το ‘μεγάλο παζάρι’ της Ευρώπης άρχισε να καταρρέει. της Ζέζας Ζήκου
Η συναίνεση του Βερολίνου, του Βασίλη Βιλιάρδου από την ιστοσελίδα www.casss.gr
Κοινωνία
Ψωροκώσταινα του Χρίστου Δάλκου από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Η ζωή στη Σάμο του Νίκου Ντάσιου από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Το «Αλληλέγγυον» – αλληλέγγυο εμπόριο
Πολιτισμός
52ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2011 της Όλγας Καίκας, από τη Ρήξη που κυκλοφορεί.
Θεατροκριτική: «Κατάσταση Πολιορκίας» του Κώστα Σαμάντη από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Κόσμος
Οι Γερμανοί τα πήραν όλα. του Γιώργου Δελαστίκ από το Σαββατιάτικο Έθνος
Τα ενεργειακά παιχνίδια της νεοθωμανικής Τουρκίας στα Βαλκάνια του Κωνσταντή Σεβρή από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
o κ. Γιόσκα Φίσερ και οι «χρυσοί Πράσινοι» του Ολιβιέ Σιράν από το Άρδην που κυκλοφορεί
Απόψεις
Ποιος απελευθερώθηκε το 1912; Γιάννη Ταχόπουλου από τη Ρήξη που κυκλοφορεί
Βιβλίο
Συνωστισμένες στο Ζάλογγο, κυκλοφορεί το νέο βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά
Παρουσίαση του βιβλίου: Το σχολείο είναι γυρισμένο ανάποδα, του Τάσου Χατζηαναστασίου
δείτε στη διαδικτυακή τηλεόραση του Άρδην (www.ardin-rixi.net)
Φράου Καγκέλα Τό τραγούδι τῆς καγκελαρίου Ἄγγελας Μέρκελ
42 μέρες απεργίας των εργατών της Χαλυβουργικής
Προδοτικό παραλήρημα του Καρατζαφέρη
Μπορείτε να αναζητήσετε όλα τα βιβλία των Εναλλακτικών Εκδόσεων στην ιστοσελίδα:
www.enalekdoseis.net/
Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011
ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ (Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ)
ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ (Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ)
Posted: Δεκεμβρίου 13, 2011 in ΕΛΛΑΔΑ
0
Η περιοχή των Καλαβρύτων είναι γνωστή όχι μόνο για τις φυσικές ομορφιές που έχει ή για το Χελμό και το χιονοδρομικό του κέντρο ή για το γραφικό φαράγγι του Βουραικού αλλά και για την εκτέλεση από τους Γερμανούς το 1943 του ανδρικού πληθυσμού του.
Το ιστορικό της σφαγής ξεκινάει την περίοδο κατά την οποία η στρατιά των συμμάχων αποβιβάζεται στη Σικελία. Μετά ακολουθεί η παράδοση των Ιταλών οπότε και το βάρος της φύλαξη της Ελλάδας πέφτει αποκλειστικά στους Γερμανούς. Οι Γeρμανοί είχαν το φόβο πως οι σύμμαχοι θα προσπαθούσαν να κάνουν απόβαση στα νότια δυτικά παράλια της Ελλάδας οπότε είχαν καταστρώσει και ένα σχέδιο αμύνης στο ύωος περίπου του Ολύμπου.
Ενας αστάθμητος παράγοντας για τους Γερμανούς στην Ελλάδα ήταν η δράση των αντάρτικων ομάδων. Ετσι μετην πρώτη αφορμή προσπαθούσαν να τρομοκρατήσουν τον πληθυσμό στον οποίο πιθανό οι αντάρτες να είχαν στηρίγματα. Και λέω πιθανό γιατί ακόμα και εκείνη τη δύσκολη εποχή οι Ελληνες ήταν χωρισμένοι.
Στη γενικότερη περιοχή των Καλαβρύτων εξαιτίας και του δύσβατου της περιοχής δρούσαν περί τους 5.000 αντάρτες. Στη μάχη της Κερπίνης οι αντάρτες αιχμαλώτισαν περί τους 70 Γερμανούς. Γι αυτό το γεγονός πολλά έχουν ειπωθεί πολλά κάποιος μπορεί να σκεπτεί. απλά θα πω πως αποτέλεσε την αφορμή για τη σφαγή των Καλαβρύτων γιατί οι Γερμανοί όπως είπα και παραπάνω ήθελαν να καταστρέψουν κάθε τι που μπορούσε να στηρίξει σωματικά ή ψυχολογικά τους αντάρτες.
Η πρώτη κίνηση του Γερμανικού επιτελείου ήταν να ζητήσει την καταστροφή με τη χρήση αεροπλάνων (ρίχνοντας βόμβες) αλλά δεν υπήρχε διαθέσιμος αριθμός αεροπλάνων γι αυτή την επιχείρηση. Ετσι η <<δουλειά>> ανατέθηκε στην 117 μεραρχία κυνηγών. Η επιχείρηση ξεκίνησε 6 Δεκεμβρίου ταυτόχρονα από Τρίπολη,Πάτρα ,Πύργο,Αίγιο.
9 Δεκεμβρίου οι Γερμανοί μπήκαν στα Καλάβρυτα. (Οι Γερμανοί πέρασαν κι απο το μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου το έκαψαν και σκότωσαν και τους μοναχούς).Ο κόσμος ήταν φοβισμένος αλλά δε μπορούσε να φύγει, χειμώνας ήταν που να πάει; .Ο Γερμανός διοικητής διαβεβαίωσε πως ο πληθυσμός δε θα πάθει τίποτα και πως δεν υπήρχε λόγος να φοβούνται. Ζήτησε μόνο μια κατάσταση των σπιτιών που είχαν μέλη στην αντίσταση. Αρχισαν να καταστρέφουν τα σπίτια αυτων των οικογενειών.Ετσι μ αυτές τις πονηρές κινήσεις ο πληθυσμός άρχισε να ησυχάζει.
Αυτό έγινε μέχρι και το βράδυ 12 Δεκεμβρίου. Το πρωί 13 Δεκεμβρίου άρχισαν να κτυπούν οι καμπάνες και οι Γερμανοί έβγαζαν τον κόσμο έξω απ τα σπίτια τους.Ξεχώρισαν τους άνδρες και τις γυναίκες με τα παιδιά .Τους πρώτους τους πήγαν σε ένα χώρο που είναι έξω από τα Καλάβρυτα και ονομάζεται χωράφι του Καπή ενώ τις γυναίκες τις έκλεισαν στο σχολείο.
Στο χώρο εκτέλεσης οι άντρες κατάλαβαν τι τους περίμενε. Κατά της 12 το μεσημέρι δύο φωτοβολίδες έπεσαν από το χωριό και η εκτέλεση άρχισε.Οταν τελείωσε άρχισε το έργο της αποτελείωσης των επιζώντων. Από τον ανδρικό πληθυσμό μόνο 13 σώθηκαν.
ΟΙ γυναίκες καταλαβαίνοντας πως κάτι συμβαίνει και βλέποντας πως όλα γύρω τους καίγονταν και υπήρχε κίνδυνος να καούν κι αυτές κατάφεραν να βγουν έξω και να ξεφύγουν. Γιαυτό το θέμα έχω ακούσει πως στις γυναίκες φύλακας ήταν ένας αυστριακός ο οποίος άνοιξε την πόρτα και φυσικά στο τέλος εκτελέσθηκε από τους συμπατριώτες του γιαυτη οτυ την πράξη.
Για τον αριθμό των νεκρών έχω μάθει διαφορετικές εκδοχές. Η μια μιλάει για 1.400 περίπου άτομα ενώ η άλλη μιλάει για 500.Εχω επίσης διαβάσει πως στη σφαγή των Καλαβρύτων συμμετείχαν και Ελληνες γερμανοντυμένοι. Μάλιστα αυτοι οι Ελληνες φορούσαν καπέλα για να ξεχωρίζουν απο τους υπόλοιπους πραγματικούς Γερμανούς οι οποιοι φορούσαν κράνη. Για το τελευταίο δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι μπορεί να έγινε γιατί η ιστορία μας είναι γεμάτοι απο παληκαράδες που ξεφτύλισαν αρκετό κόσμο αλλά επίσης είναι γεμάτη κι απο ξεφτυλισμένους προδότες και δοσίλογους που για ένα κομμάτι ψωμί πούλησαν την τιμή τους.(θυμίζει τίποτα το τάγμα ασφαλείας Λεωνίδας;Είχε συμμετοχή μήπως στα Καλάβρυτα;Τι σχέση είχαν οι Αγγλοι
Σαν τελευταίο θάθελα να τονίσω πως η σφαγή των Καλαβρύτων ίσως ..λέω ίσως έχει αρκετό ψωμί για κάποιον που ψάχνει τα άχυρα. Απλά θα πω ότι πιθανόν να μη γίνονταν η εκτέλεση των 70 Γερμανών αιχμαλώτων από τους αντάρτες όπως επίσης ότι υπάρχουν στοιχεία πως ο επικεφαλής των ανταρτών πήρε εντολή από τους Αγγλους για την εκτέλεση.
Οπως και να το κάνουμε όπως και να δούμε τα πράγματα το γεγονός είναι ένα και δε μπορεί κανένας να το αμφισβητήσει .(ούτε και αυτός -αυτή -αυτοί που στο βιβλίο της στ τάξης δεν κάνουν αναφορά, δεν έχουν ούτε μια φωτογραφία)Και όπως γράφει και μια εφημερίδα της Φραγκφούρτης FAZ:
Η σφαγή στα Καλάβρυτα θεωρείται ένα από τα χειρότερα εγκλήματα των γερμανικών στρατευμάτων κατά την περίοδο της Κατοχής της Ελλάδας από το 1941 έως το 1944.
http://lmoutsa.wordpress.com/2011/12/13/
Posted: Δεκεμβρίου 13, 2011 in ΕΛΛΑΔΑ
0
Η περιοχή των Καλαβρύτων είναι γνωστή όχι μόνο για τις φυσικές ομορφιές που έχει ή για το Χελμό και το χιονοδρομικό του κέντρο ή για το γραφικό φαράγγι του Βουραικού αλλά και για την εκτέλεση από τους Γερμανούς το 1943 του ανδρικού πληθυσμού του.
Το ιστορικό της σφαγής ξεκινάει την περίοδο κατά την οποία η στρατιά των συμμάχων αποβιβάζεται στη Σικελία. Μετά ακολουθεί η παράδοση των Ιταλών οπότε και το βάρος της φύλαξη της Ελλάδας πέφτει αποκλειστικά στους Γερμανούς. Οι Γeρμανοί είχαν το φόβο πως οι σύμμαχοι θα προσπαθούσαν να κάνουν απόβαση στα νότια δυτικά παράλια της Ελλάδας οπότε είχαν καταστρώσει και ένα σχέδιο αμύνης στο ύωος περίπου του Ολύμπου.
Ενας αστάθμητος παράγοντας για τους Γερμανούς στην Ελλάδα ήταν η δράση των αντάρτικων ομάδων. Ετσι μετην πρώτη αφορμή προσπαθούσαν να τρομοκρατήσουν τον πληθυσμό στον οποίο πιθανό οι αντάρτες να είχαν στηρίγματα. Και λέω πιθανό γιατί ακόμα και εκείνη τη δύσκολη εποχή οι Ελληνες ήταν χωρισμένοι.
Στη γενικότερη περιοχή των Καλαβρύτων εξαιτίας και του δύσβατου της περιοχής δρούσαν περί τους 5.000 αντάρτες. Στη μάχη της Κερπίνης οι αντάρτες αιχμαλώτισαν περί τους 70 Γερμανούς. Γι αυτό το γεγονός πολλά έχουν ειπωθεί πολλά κάποιος μπορεί να σκεπτεί. απλά θα πω πως αποτέλεσε την αφορμή για τη σφαγή των Καλαβρύτων γιατί οι Γερμανοί όπως είπα και παραπάνω ήθελαν να καταστρέψουν κάθε τι που μπορούσε να στηρίξει σωματικά ή ψυχολογικά τους αντάρτες.
Η πρώτη κίνηση του Γερμανικού επιτελείου ήταν να ζητήσει την καταστροφή με τη χρήση αεροπλάνων (ρίχνοντας βόμβες) αλλά δεν υπήρχε διαθέσιμος αριθμός αεροπλάνων γι αυτή την επιχείρηση. Ετσι η <<δουλειά>> ανατέθηκε στην 117 μεραρχία κυνηγών. Η επιχείρηση ξεκίνησε 6 Δεκεμβρίου ταυτόχρονα από Τρίπολη,Πάτρα ,Πύργο,Αίγιο.
9 Δεκεμβρίου οι Γερμανοί μπήκαν στα Καλάβρυτα. (Οι Γερμανοί πέρασαν κι απο το μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου το έκαψαν και σκότωσαν και τους μοναχούς).Ο κόσμος ήταν φοβισμένος αλλά δε μπορούσε να φύγει, χειμώνας ήταν που να πάει; .Ο Γερμανός διοικητής διαβεβαίωσε πως ο πληθυσμός δε θα πάθει τίποτα και πως δεν υπήρχε λόγος να φοβούνται. Ζήτησε μόνο μια κατάσταση των σπιτιών που είχαν μέλη στην αντίσταση. Αρχισαν να καταστρέφουν τα σπίτια αυτων των οικογενειών.Ετσι μ αυτές τις πονηρές κινήσεις ο πληθυσμός άρχισε να ησυχάζει.
Αυτό έγινε μέχρι και το βράδυ 12 Δεκεμβρίου. Το πρωί 13 Δεκεμβρίου άρχισαν να κτυπούν οι καμπάνες και οι Γερμανοί έβγαζαν τον κόσμο έξω απ τα σπίτια τους.Ξεχώρισαν τους άνδρες και τις γυναίκες με τα παιδιά .Τους πρώτους τους πήγαν σε ένα χώρο που είναι έξω από τα Καλάβρυτα και ονομάζεται χωράφι του Καπή ενώ τις γυναίκες τις έκλεισαν στο σχολείο.
Στο χώρο εκτέλεσης οι άντρες κατάλαβαν τι τους περίμενε. Κατά της 12 το μεσημέρι δύο φωτοβολίδες έπεσαν από το χωριό και η εκτέλεση άρχισε.Οταν τελείωσε άρχισε το έργο της αποτελείωσης των επιζώντων. Από τον ανδρικό πληθυσμό μόνο 13 σώθηκαν.
ΟΙ γυναίκες καταλαβαίνοντας πως κάτι συμβαίνει και βλέποντας πως όλα γύρω τους καίγονταν και υπήρχε κίνδυνος να καούν κι αυτές κατάφεραν να βγουν έξω και να ξεφύγουν. Γιαυτό το θέμα έχω ακούσει πως στις γυναίκες φύλακας ήταν ένας αυστριακός ο οποίος άνοιξε την πόρτα και φυσικά στο τέλος εκτελέσθηκε από τους συμπατριώτες του γιαυτη οτυ την πράξη.
Για τον αριθμό των νεκρών έχω μάθει διαφορετικές εκδοχές. Η μια μιλάει για 1.400 περίπου άτομα ενώ η άλλη μιλάει για 500.Εχω επίσης διαβάσει πως στη σφαγή των Καλαβρύτων συμμετείχαν και Ελληνες γερμανοντυμένοι. Μάλιστα αυτοι οι Ελληνες φορούσαν καπέλα για να ξεχωρίζουν απο τους υπόλοιπους πραγματικούς Γερμανούς οι οποιοι φορούσαν κράνη. Για το τελευταίο δεν αμφιβάλλω καθόλου ότι μπορεί να έγινε γιατί η ιστορία μας είναι γεμάτοι απο παληκαράδες που ξεφτύλισαν αρκετό κόσμο αλλά επίσης είναι γεμάτη κι απο ξεφτυλισμένους προδότες και δοσίλογους που για ένα κομμάτι ψωμί πούλησαν την τιμή τους.(θυμίζει τίποτα το τάγμα ασφαλείας Λεωνίδας;Είχε συμμετοχή μήπως στα Καλάβρυτα;Τι σχέση είχαν οι Αγγλοι
Σαν τελευταίο θάθελα να τονίσω πως η σφαγή των Καλαβρύτων ίσως ..λέω ίσως έχει αρκετό ψωμί για κάποιον που ψάχνει τα άχυρα. Απλά θα πω ότι πιθανόν να μη γίνονταν η εκτέλεση των 70 Γερμανών αιχμαλώτων από τους αντάρτες όπως επίσης ότι υπάρχουν στοιχεία πως ο επικεφαλής των ανταρτών πήρε εντολή από τους Αγγλους για την εκτέλεση.
Οπως και να το κάνουμε όπως και να δούμε τα πράγματα το γεγονός είναι ένα και δε μπορεί κανένας να το αμφισβητήσει .(ούτε και αυτός -αυτή -αυτοί που στο βιβλίο της στ τάξης δεν κάνουν αναφορά, δεν έχουν ούτε μια φωτογραφία)Και όπως γράφει και μια εφημερίδα της Φραγκφούρτης FAZ:
Η σφαγή στα Καλάβρυτα θεωρείται ένα από τα χειρότερα εγκλήματα των γερμανικών στρατευμάτων κατά την περίοδο της Κατοχής της Ελλάδας από το 1941 έως το 1944.
http://lmoutsa.wordpress.com/2011/12/13/
Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011
Προσεγγίσεις στην Ιστορία του Ευξείνου Πόντου
Παρασκευή, 9 Δεκεμβρίου 2011
Προσεγγίσεις στην Ιστορία του Ευξείνου Πόντου
Το e-Pontos.gr στα πλαίσια της καθημερινής του ενημέρωσης με νέα, ανακοινώσεις, εκδηλώσεις αλλά και θέματα που αφορούν τον Ποντιακό Ελληνισμό συνεχίζει την προσπάθεια στήριξης των βιβλίων με "ποντιακό" περιεχόμενο.
Έτσι λοιπόν παρουσιάζουμε τα πρακτικά του "2ου Διεθνούς Συνεδρίου Ποντιακών Σπουδών" που πραγματοποιήθηκε στη Δράμα στις 27-29 Σεπτεμβρίου 2008 και προσφέρουμε 5 βιβλία για όσους από τους αναγνώστες του e-Pontos.gr συμπληρώσουν από σήμερα και για όλο το μήνα Δεκέμβριο τους στη Mailing List του ιστολογίου μας.
Για να είναι έγκυρη η συμμετοχή θα πρέπει συμπληρώνοντας το mail τους στη Mailing List να κάνουν κλικ στο link που θα τους έρθει στο απαντητικό mail έτσι ώστε να μπορούν να λαμβάνουν και την καθημερινή του ενημέρωση.
Τα βιβλία θα αποσταλλούν στους 5 τυχερούς στη διεύθυνση που θα μας στείλουν μετά από επικοινωνία.
Λίγα λόγια για το θεσμό
Τα Διεθνή Συνέδρια Ποντιακών Σπουδών είναι μια πρωτοβουλία του Ερευνητικού Κέντρου του Σωματείου Άγιος Γεώργιος Περιστερεώτα και σκοπό έχουν να συντονίσουν τις ποντιακές σπουδές φέρνοντας σε επαφή τις νέες εξελίξεις στην ποντιολογία και τους επιστήμονες που ασχολούνται ερευνητικά με τις ποντιακές σπουδές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Τα προηγούμενα συνέδρια συνδιοργανώθηκαν με την Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης, την Μέριμνα Ποντίων Κυριών ενώ στην διοργάνωση του πρώτου συμμετείχε και το Κέντρο Ποντιακών Μελετών καθώς και ο Σύλλογος Ποντίων Φοιτητών και Σπουδαστών Θεσσαλονίκης.
Στο 2ο Διεθνές Συνέδριο Ποντιακών Σπουδών που πραγματοποιήθηκε στη Δράμα στις 27-29 Σεπτεμβρίου 2008 έλαβαν μέρος καταξιωμένοι επιστήμονες από την Ελλάδα, την Αγγλία, την Αμερική, την Κύπρο και τη Ρωσία, ενώ τιμώμενο πρόσωπο ήταν ο ρώσος μεσαιωνολόγος και ακαδημαϊκός Sergei Κarpov. Παράλληλα κατά την έναρξη του Συνεδρίου τιμήθηκε και η μνήμη του αρχιμουσικού Οδυσσέα Δημητριάδη καθώς συμπληρώνονταν το 2008, 100 χρόνια από τη γέννηση του.
Πρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής είχε οριστεί η ομότιμη καθ. του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κα Άρτεμις Ξανθοπούλου-Κυριακού, ενώ επίτιμος πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής ήταν ο καθηγητής Βυζαντινολογίας στο πανεπιστήμιο του Birmingham κ. Anthony Bryer. O Anthony Bryer και ο Οδυσσέας Λαμψίδης ήταν τα τιμώμενα πρόσωπα στο Α' Συνέδριο που οργανώθηκε το 2004 στην Αίθουσα Τελετών της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ.
Πρόλογος
Άρτεμις-Ξανθοπούλου-Κυριακού
Το 2ο Διεθνές Συνέδριο Ποντιακών Ερευνών που διοργανώθηκε από τον Άγιο Γεώργιο Περιστερεώτα, την Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης, τη Μέριμνα Ποντίων Κυριών με την πολύπλευρη και ενεργή υποστήριξη της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δράμας έκλεισε με επιτυχία τις εργασίες του στις 29 Σεπτεμβρίου 2008. Σήμερα, με την εκπνοή του 2009, και την έκδοση των Πρακτικών του, θέτει στη διάθεση της ευρύτερης επιστημονικής κοινότητας τις εισηγήσεις των επιστημόνων που το τίμησαν με την συμμετοχή τους. Εύχομαι ν’ ακολουθήσει σύντομα, έστω και ετεροχρονισμένα, η έκδοση των Πρακτικών του προηγούμενου Επιστημονικού Συμποσίου Περί Πόντου (30 Ιανουαρίου-1 Φεβρουαρίου 2004), στο οποίο τιμώμενοι επιστήμονες ήταν ο Anthony Bryer, ομότιμος καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Birmingham και ιδρυτής του Κέντρου Βυζαντινών, Οθωμανικών και Νεοελληνικών Σπουδών του ίδιου Πανεπιστημίου και ο Οδυσσέας Λαμψίδης, διακεκριμένος ποντιολόγος, επί σειρά ετών Πρόεδρος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών (+ 2006).
Ο ρώσος μεσαιωνολόγος, καθηγητής και Ακαδημαϊκός, Sergei P. Karpov (Σταυρούπολη 1948) υπήρξε το τιμώμενο πρόσωπο του δευτέρου Συνεδρίου. Στο ίδιο Συνέδριο τιμήθηκε η μνήμη του αρχιμουσικού Οδυσσέα Δημητριάδη (Βατούμ 1908 - Τιφλίδα 2005) με τη συμπλήρωση εκατό χρόνων από τη γέννηση του. Η Μαύρη θάλασσα, ο Πόντος, ο Καύκασος υπήρξαν σημεία συνάντησης των δύο: Γεννήθηκαν (με διαφορά τεσσάρων ακριβώς δεκαετιών) σε περιοχές που είχαν δεχθεί αθρόα μετανάστευση Ελλήνων του Πόντου κατά το 19ο, κυρίως, αιώνα. Το γεγονός αυτό νοηματοδότησε, κατά ένα μέρος, και επηρέασε ίσως τον ερευνητικό προσανατολισμό του Karpov και σίγουρα μέρος της μουσικής παραγωγής του Οδυσσέα Δημητριάδη.
Οι δυο θεράποντες της Επιστήμης και της Τέχνης τιμήθηκαν στην εναρκτήρια συνεδρία της 27ης Σεπτεμβρίου: όχι τόσο με την επίδοση ενός συμβολικού αναμνηστικού (στην περίπτωση του Δημητριάδη το παρέλαβε η εγγονή του) και την αναφορά στο έργο και την προσφορά τους, όσο με την παρουσία μαθητών τους που συνεχίζουν το έργο τους. Η εικόνα ακριβώς που αποκομίσαμε από το Συνέδριο αυτό είναι, πιστεύω, η διαδοχική εναλλαγή στο βήμα καταξιωμένων ακαδημαϊκών δασκάλων, όπως των κ.κ. S.P. Karpov, Richard Hovannisian, Michael Meeker, Heath Lowry (η εισήγηση του διαβάστηκε από μαθητή του), Tom Sinclair, και νεότερων μαθητών τους, επιστημόνων στο ξεκίνημα της πανεπιστημιακής τους σταδιοδρομίας, διδακτόρων και υποψηφίων διδακτόρων. Οι αναλογίες μεταξύ τους, αν θελήσετε να ανατρέξετε στο πρόγραμμα του Συνεδρίου και στις σελίδες του παρόντος τόμου, αυξάνονται με μαθηματική ακρίβεια, γεγονός ελπιδοφόρο για το μέλλον. Η περιδιάβαση ακριβώς αυτή πιστεύω ότι θα μας βοηθήσει να προσδιορίσουμε το στίγμα του Συνεδρίου και τη δυναμική του, στοιχεία που θα ενισχύσουν την ανάγκη να συναποφασίσουμε τη στήριξη του ώστε να καταστεί θεσμός.
Με την παρουσία των επιστημόνων τους εκπροσωπήθηκαν Πανεπιστήμια του εξωτερικού (αναφέρομαι συγκεκριμένα στα Princeton University, University of California/ Los Angeles και University of California/ San Diego των Η.Π.Α., το University of Birmingham της Μ. Βρετανίας, το Πανεπιστήμιο Lomonosov/Μόσχα-Ρωσία και το Πανεπιστήμιο της Κύπρου ) και Πανεπιστήμια της Βόρειας Ελλάδας (το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο θεσσαλονίκης, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης).
Αξιοθαύμαστα ποικίλο υπήρξε το υλικό από το οποίο οι εισηγητές άντλησαν τις πληροφορίες τους: αρχαιολογικά ευρήματα νομίσματα με πολλαπλές αναγνώσεις, αρχιτεκτονικά κατάλοιπα αρχαιότητας, φωτογραφικά τεκμήρια, αρχειακό υλικό από την Ευρώπη και τις Η.Π.Α., μοναστικά έγγραφα, αλληλογραφία, προφορικές μαρτυρίες.
Το ίδιο αξιοπρόσεκτη υπήρξε η ποικιλία και στις ειδικότητες των εισηγητών, αναμενόμενη, ως ένα σημείο, λόγω του χρονικού εύρους και της θεματολογίας των ανακοινώσεων: παρά τη σύντομη διάρκεια του συνεδρίου και το ευάριθμο των εισηγητών είχαμε τη χαρά να συνυπάρξουμε με αρχαιολόγους, ιστορικούς, νομισματολόγους, ανθρωπολόγους, κοινωνιολόγους, αρχιτέκτονες. Οι επισημάνσεις ακριβώς επιστημόνων που διακονούν διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους μας προκαλούν να αναπροσανατολίσουμε τον προβληματισμό μας για την καλύτερη κατανόηση της ιστορίας του Ευξείνου Πόντου, του Πόντου και των ανθρώπων που τον κατοίκησαν . Από την άποψη αυτή η προσπάθεια να καταγραφούν νέες προσεγγίσεις στον τομέα των ποντιακών ερευνών πέτυχε το στόχο της.
Το περιεχόμενο των εισηγήσεων καθόρισε και τη διαμόρφωση των ενοτήτων του Συνεδρίου: Από τις 16 συνολικά ανακοινώσεις (αν συνυπολογίσουμε και την εισήγηση του τιμώμενου S. L. Karpov) που συμπεριλαμβάνονται και στην έκδοση των Πρακτικών του 5 αφορούν την αρχαιότητα και τη βυζαντινή περίοδο και 6 τη νεότερη περίοδο της Ιστορίας του Πόντου (19ος-αρχές 20ού αι.). Στη σύγχρονη μας εποχή αναφέρονται οι 5 ανακοινώσεις της τρίτης, τελευταίας ενότητας, οι οποίες μας έκαναν κοινωνούς προβληματισμών σχετικών με θέματα ταυτότητας, αυτοπροσδιορισμού και ετεροπροσδιορισμού κατοίκων του ανατολικού Πόντου, Ελλήνων από την π. ΕΣΣΔ που μετανάστευσαν/ παλιννόστησαν στην Ελλάδα του τέλους του 20ού αι. κ.ά.
Οι κρίσιμοι «σκοτεινοί» αιώνες (16ος-17ος) της τουρκοκρατίας στον Πόντο δεν προσέλκυσαν την προσοχή των συνέδρων. Το κενό, δεν αφορά μόνο τις εργασίες ενός περιορισμένου, άλλωστε, σε διάρκεια συνεδρίου, αλλά την επικέντρωση ιδιαίτερα των Ελλήνων επιστημόνων στην ενασχόληση με τους τελευταίους αιώνες της ιστορίας της οθωμανικής αυτοκρατορίας (19ος-20ός αι.), περίοδο σημαντικών αλλαγών (πολιτικοοικονομικών κοινωνικών και ιδεολογικών) τόσο στην ίδια την αυτοκρατορία, όσο και στο σώμα των θρησκευτικών και άλλων μειονοτήτων της. Για την περίοδο αυτή διαθέτουμε άλλωστε πλούσιες, ποικίλες και εύκολα σχετικά προσβάσιμες πηγές. Το κενό λοιπόν που επισημαίνουμε θα μπορούσε να καλυφθεί στο πλαίσιο ενός νέου συνεδρίου, στην οργάνωση του οποίου είμαστε σίγουροι ότι θα παίξει και πάλι πρωταγωνιστικό ρόλο η ομάδα των νέων ποντιολόγων που συμμετείχαν, δραστήρια και αποτελεσματικά, στην Επιστημονική και την Οργανωτική Επιτροπή του παρόντος. Στο σημείο αυτό οφείλω να σταθώ ιδιαίτερα στη συμμετοχή του υποψήφιου διδάκτορα Θεοδόση Κυριακίδη, τόσο για την άψογη συνεργασία μας, όσο, κυρίως, και για το βάρος που επωμίσθηκε προκειμένου να συντονίσει τις εργασίες και τις αποφάσεις της Επιστημονικής και της Οργανωτικής Επιτροπής, της οποίας υπήρξε επίσης μέλος.
Ως Πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής του Συνεδρίου θέλω να ευχαριστήσω τους συνέδρους που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση μας και τίμησαν με την παρουσία τους τη συνάντηση μας στη Δράμα τον Νίκο Γιαννόπουλο που φώτισε άγνωστες στους πολλούς πλευρές από τις επιστημονικές δραστηριότητες του S.P.Karpov και τον Παύλο Τσακαλίδη, ο οποίος, εκτός από την γραπτή του αναφορά στο έργο του δασκάλου του, φρόντισε να μας μεταφέρει στον κόσμο του Οδυσσέα Δημητριάδη με την αφιερωμένη στη μνήμη του συναυλία.
Ευχαριστίες οφείλονται και σε όλους τους διοργανωτές και χορηγούς του Συνεδρίου, ιδιωτικούς και κρατικούς φορείς: Χωρίς την ηθική τους συμπαράσταση, την ενεργή προσωπική τους παρουσία και την οικονομική τους αρωγή δεν θα ήταν δυνατό να πραγματοποιηθεί η επιστημονική μας συνάντηση και να εκδοθούν, σε εύλογο διάστημα, τα πρακτικά της.
e-Pontos.gr
Αναρτήθηκε από Theophilos Kotsidis
Προσεγγίσεις στην Ιστορία του Ευξείνου Πόντου
Το e-Pontos.gr στα πλαίσια της καθημερινής του ενημέρωσης με νέα, ανακοινώσεις, εκδηλώσεις αλλά και θέματα που αφορούν τον Ποντιακό Ελληνισμό συνεχίζει την προσπάθεια στήριξης των βιβλίων με "ποντιακό" περιεχόμενο.
Έτσι λοιπόν παρουσιάζουμε τα πρακτικά του "2ου Διεθνούς Συνεδρίου Ποντιακών Σπουδών" που πραγματοποιήθηκε στη Δράμα στις 27-29 Σεπτεμβρίου 2008 και προσφέρουμε 5 βιβλία για όσους από τους αναγνώστες του e-Pontos.gr συμπληρώσουν από σήμερα και για όλο το μήνα Δεκέμβριο τους στη Mailing List του ιστολογίου μας.
Για να είναι έγκυρη η συμμετοχή θα πρέπει συμπληρώνοντας το mail τους στη Mailing List να κάνουν κλικ στο link που θα τους έρθει στο απαντητικό mail έτσι ώστε να μπορούν να λαμβάνουν και την καθημερινή του ενημέρωση.
Τα βιβλία θα αποσταλλούν στους 5 τυχερούς στη διεύθυνση που θα μας στείλουν μετά από επικοινωνία.
Λίγα λόγια για το θεσμό
Τα Διεθνή Συνέδρια Ποντιακών Σπουδών είναι μια πρωτοβουλία του Ερευνητικού Κέντρου του Σωματείου Άγιος Γεώργιος Περιστερεώτα και σκοπό έχουν να συντονίσουν τις ποντιακές σπουδές φέρνοντας σε επαφή τις νέες εξελίξεις στην ποντιολογία και τους επιστήμονες που ασχολούνται ερευνητικά με τις ποντιακές σπουδές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Τα προηγούμενα συνέδρια συνδιοργανώθηκαν με την Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης, την Μέριμνα Ποντίων Κυριών ενώ στην διοργάνωση του πρώτου συμμετείχε και το Κέντρο Ποντιακών Μελετών καθώς και ο Σύλλογος Ποντίων Φοιτητών και Σπουδαστών Θεσσαλονίκης.
Στο 2ο Διεθνές Συνέδριο Ποντιακών Σπουδών που πραγματοποιήθηκε στη Δράμα στις 27-29 Σεπτεμβρίου 2008 έλαβαν μέρος καταξιωμένοι επιστήμονες από την Ελλάδα, την Αγγλία, την Αμερική, την Κύπρο και τη Ρωσία, ενώ τιμώμενο πρόσωπο ήταν ο ρώσος μεσαιωνολόγος και ακαδημαϊκός Sergei Κarpov. Παράλληλα κατά την έναρξη του Συνεδρίου τιμήθηκε και η μνήμη του αρχιμουσικού Οδυσσέα Δημητριάδη καθώς συμπληρώνονταν το 2008, 100 χρόνια από τη γέννηση του.
Πρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής είχε οριστεί η ομότιμη καθ. του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κα Άρτεμις Ξανθοπούλου-Κυριακού, ενώ επίτιμος πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής ήταν ο καθηγητής Βυζαντινολογίας στο πανεπιστήμιο του Birmingham κ. Anthony Bryer. O Anthony Bryer και ο Οδυσσέας Λαμψίδης ήταν τα τιμώμενα πρόσωπα στο Α' Συνέδριο που οργανώθηκε το 2004 στην Αίθουσα Τελετών της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ.
Πρόλογος
Άρτεμις-Ξανθοπούλου-Κυριακού
Το 2ο Διεθνές Συνέδριο Ποντιακών Ερευνών που διοργανώθηκε από τον Άγιο Γεώργιο Περιστερεώτα, την Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης, τη Μέριμνα Ποντίων Κυριών με την πολύπλευρη και ενεργή υποστήριξη της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δράμας έκλεισε με επιτυχία τις εργασίες του στις 29 Σεπτεμβρίου 2008. Σήμερα, με την εκπνοή του 2009, και την έκδοση των Πρακτικών του, θέτει στη διάθεση της ευρύτερης επιστημονικής κοινότητας τις εισηγήσεις των επιστημόνων που το τίμησαν με την συμμετοχή τους. Εύχομαι ν’ ακολουθήσει σύντομα, έστω και ετεροχρονισμένα, η έκδοση των Πρακτικών του προηγούμενου Επιστημονικού Συμποσίου Περί Πόντου (30 Ιανουαρίου-1 Φεβρουαρίου 2004), στο οποίο τιμώμενοι επιστήμονες ήταν ο Anthony Bryer, ομότιμος καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Birmingham και ιδρυτής του Κέντρου Βυζαντινών, Οθωμανικών και Νεοελληνικών Σπουδών του ίδιου Πανεπιστημίου και ο Οδυσσέας Λαμψίδης, διακεκριμένος ποντιολόγος, επί σειρά ετών Πρόεδρος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών (+ 2006).
Ο ρώσος μεσαιωνολόγος, καθηγητής και Ακαδημαϊκός, Sergei P. Karpov (Σταυρούπολη 1948) υπήρξε το τιμώμενο πρόσωπο του δευτέρου Συνεδρίου. Στο ίδιο Συνέδριο τιμήθηκε η μνήμη του αρχιμουσικού Οδυσσέα Δημητριάδη (Βατούμ 1908 - Τιφλίδα 2005) με τη συμπλήρωση εκατό χρόνων από τη γέννηση του. Η Μαύρη θάλασσα, ο Πόντος, ο Καύκασος υπήρξαν σημεία συνάντησης των δύο: Γεννήθηκαν (με διαφορά τεσσάρων ακριβώς δεκαετιών) σε περιοχές που είχαν δεχθεί αθρόα μετανάστευση Ελλήνων του Πόντου κατά το 19ο, κυρίως, αιώνα. Το γεγονός αυτό νοηματοδότησε, κατά ένα μέρος, και επηρέασε ίσως τον ερευνητικό προσανατολισμό του Karpov και σίγουρα μέρος της μουσικής παραγωγής του Οδυσσέα Δημητριάδη.
Οι δυο θεράποντες της Επιστήμης και της Τέχνης τιμήθηκαν στην εναρκτήρια συνεδρία της 27ης Σεπτεμβρίου: όχι τόσο με την επίδοση ενός συμβολικού αναμνηστικού (στην περίπτωση του Δημητριάδη το παρέλαβε η εγγονή του) και την αναφορά στο έργο και την προσφορά τους, όσο με την παρουσία μαθητών τους που συνεχίζουν το έργο τους. Η εικόνα ακριβώς που αποκομίσαμε από το Συνέδριο αυτό είναι, πιστεύω, η διαδοχική εναλλαγή στο βήμα καταξιωμένων ακαδημαϊκών δασκάλων, όπως των κ.κ. S.P. Karpov, Richard Hovannisian, Michael Meeker, Heath Lowry (η εισήγηση του διαβάστηκε από μαθητή του), Tom Sinclair, και νεότερων μαθητών τους, επιστημόνων στο ξεκίνημα της πανεπιστημιακής τους σταδιοδρομίας, διδακτόρων και υποψηφίων διδακτόρων. Οι αναλογίες μεταξύ τους, αν θελήσετε να ανατρέξετε στο πρόγραμμα του Συνεδρίου και στις σελίδες του παρόντος τόμου, αυξάνονται με μαθηματική ακρίβεια, γεγονός ελπιδοφόρο για το μέλλον. Η περιδιάβαση ακριβώς αυτή πιστεύω ότι θα μας βοηθήσει να προσδιορίσουμε το στίγμα του Συνεδρίου και τη δυναμική του, στοιχεία που θα ενισχύσουν την ανάγκη να συναποφασίσουμε τη στήριξη του ώστε να καταστεί θεσμός.
Με την παρουσία των επιστημόνων τους εκπροσωπήθηκαν Πανεπιστήμια του εξωτερικού (αναφέρομαι συγκεκριμένα στα Princeton University, University of California/ Los Angeles και University of California/ San Diego των Η.Π.Α., το University of Birmingham της Μ. Βρετανίας, το Πανεπιστήμιο Lomonosov/Μόσχα-Ρωσία και το Πανεπιστήμιο της Κύπρου ) και Πανεπιστήμια της Βόρειας Ελλάδας (το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο θεσσαλονίκης, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης).
Αξιοθαύμαστα ποικίλο υπήρξε το υλικό από το οποίο οι εισηγητές άντλησαν τις πληροφορίες τους: αρχαιολογικά ευρήματα νομίσματα με πολλαπλές αναγνώσεις, αρχιτεκτονικά κατάλοιπα αρχαιότητας, φωτογραφικά τεκμήρια, αρχειακό υλικό από την Ευρώπη και τις Η.Π.Α., μοναστικά έγγραφα, αλληλογραφία, προφορικές μαρτυρίες.
Το ίδιο αξιοπρόσεκτη υπήρξε η ποικιλία και στις ειδικότητες των εισηγητών, αναμενόμενη, ως ένα σημείο, λόγω του χρονικού εύρους και της θεματολογίας των ανακοινώσεων: παρά τη σύντομη διάρκεια του συνεδρίου και το ευάριθμο των εισηγητών είχαμε τη χαρά να συνυπάρξουμε με αρχαιολόγους, ιστορικούς, νομισματολόγους, ανθρωπολόγους, κοινωνιολόγους, αρχιτέκτονες. Οι επισημάνσεις ακριβώς επιστημόνων που διακονούν διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους μας προκαλούν να αναπροσανατολίσουμε τον προβληματισμό μας για την καλύτερη κατανόηση της ιστορίας του Ευξείνου Πόντου, του Πόντου και των ανθρώπων που τον κατοίκησαν . Από την άποψη αυτή η προσπάθεια να καταγραφούν νέες προσεγγίσεις στον τομέα των ποντιακών ερευνών πέτυχε το στόχο της.
Το περιεχόμενο των εισηγήσεων καθόρισε και τη διαμόρφωση των ενοτήτων του Συνεδρίου: Από τις 16 συνολικά ανακοινώσεις (αν συνυπολογίσουμε και την εισήγηση του τιμώμενου S. L. Karpov) που συμπεριλαμβάνονται και στην έκδοση των Πρακτικών του 5 αφορούν την αρχαιότητα και τη βυζαντινή περίοδο και 6 τη νεότερη περίοδο της Ιστορίας του Πόντου (19ος-αρχές 20ού αι.). Στη σύγχρονη μας εποχή αναφέρονται οι 5 ανακοινώσεις της τρίτης, τελευταίας ενότητας, οι οποίες μας έκαναν κοινωνούς προβληματισμών σχετικών με θέματα ταυτότητας, αυτοπροσδιορισμού και ετεροπροσδιορισμού κατοίκων του ανατολικού Πόντου, Ελλήνων από την π. ΕΣΣΔ που μετανάστευσαν/ παλιννόστησαν στην Ελλάδα του τέλους του 20ού αι. κ.ά.
Οι κρίσιμοι «σκοτεινοί» αιώνες (16ος-17ος) της τουρκοκρατίας στον Πόντο δεν προσέλκυσαν την προσοχή των συνέδρων. Το κενό, δεν αφορά μόνο τις εργασίες ενός περιορισμένου, άλλωστε, σε διάρκεια συνεδρίου, αλλά την επικέντρωση ιδιαίτερα των Ελλήνων επιστημόνων στην ενασχόληση με τους τελευταίους αιώνες της ιστορίας της οθωμανικής αυτοκρατορίας (19ος-20ός αι.), περίοδο σημαντικών αλλαγών (πολιτικοοικονομικών κοινωνικών και ιδεολογικών) τόσο στην ίδια την αυτοκρατορία, όσο και στο σώμα των θρησκευτικών και άλλων μειονοτήτων της. Για την περίοδο αυτή διαθέτουμε άλλωστε πλούσιες, ποικίλες και εύκολα σχετικά προσβάσιμες πηγές. Το κενό λοιπόν που επισημαίνουμε θα μπορούσε να καλυφθεί στο πλαίσιο ενός νέου συνεδρίου, στην οργάνωση του οποίου είμαστε σίγουροι ότι θα παίξει και πάλι πρωταγωνιστικό ρόλο η ομάδα των νέων ποντιολόγων που συμμετείχαν, δραστήρια και αποτελεσματικά, στην Επιστημονική και την Οργανωτική Επιτροπή του παρόντος. Στο σημείο αυτό οφείλω να σταθώ ιδιαίτερα στη συμμετοχή του υποψήφιου διδάκτορα Θεοδόση Κυριακίδη, τόσο για την άψογη συνεργασία μας, όσο, κυρίως, και για το βάρος που επωμίσθηκε προκειμένου να συντονίσει τις εργασίες και τις αποφάσεις της Επιστημονικής και της Οργανωτικής Επιτροπής, της οποίας υπήρξε επίσης μέλος.
Ως Πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής του Συνεδρίου θέλω να ευχαριστήσω τους συνέδρους που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση μας και τίμησαν με την παρουσία τους τη συνάντηση μας στη Δράμα τον Νίκο Γιαννόπουλο που φώτισε άγνωστες στους πολλούς πλευρές από τις επιστημονικές δραστηριότητες του S.P.Karpov και τον Παύλο Τσακαλίδη, ο οποίος, εκτός από την γραπτή του αναφορά στο έργο του δασκάλου του, φρόντισε να μας μεταφέρει στον κόσμο του Οδυσσέα Δημητριάδη με την αφιερωμένη στη μνήμη του συναυλία.
Ευχαριστίες οφείλονται και σε όλους τους διοργανωτές και χορηγούς του Συνεδρίου, ιδιωτικούς και κρατικούς φορείς: Χωρίς την ηθική τους συμπαράσταση, την ενεργή προσωπική τους παρουσία και την οικονομική τους αρωγή δεν θα ήταν δυνατό να πραγματοποιηθεί η επιστημονική μας συνάντηση και να εκδοθούν, σε εύλογο διάστημα, τα πρακτικά της.
e-Pontos.gr
Αναρτήθηκε από Theophilos Kotsidis
Τζίμης Πανούσης: facebook, η μεγαλύτερη γκλαμουράτη απάτη
Τζίμης Πανούσης: facebook, η μεγαλύτερη γκλαμουράτη απάτη
Posted on 23/11/2011
η ψηφιακή φάρμα των ζώων, η μεγαλύτερη τράπεζα ξεπλύματος προσωπικών δεδομένων, με το πιο έξυπνο δόλωμα: την εθελοδουλεία
όλες οι βόρειο αφρικανικές επαναστάσεις, που καταλήγουν μία-μία σε στρατιωτική χούντα από το facebook συντονιστήκανε, για να έχει μια πλήρη εικόνα ο στρατός για τ’ ατίθασα κι απροσάρμοστα facebook -άκια …
fastfood – πορνεία – ελευθερία
… βρε είναι γλυκό.. το hotdog της αμαρτίας…
το facebook μου ροκανίζει τη ζωή…
αυτή τη γλύκα… της παρτουζομαλακίας…
λίγο πολύ… όλοι την έχουμε.. γευτεί…
δούρειος ήχος | 23-11-2011 |
http://www.radio9.gr/Media.aspx?a_id=1338&item=3759&prodId=4&prodId=4
Posted on 23/11/2011
η ψηφιακή φάρμα των ζώων, η μεγαλύτερη τράπεζα ξεπλύματος προσωπικών δεδομένων, με το πιο έξυπνο δόλωμα: την εθελοδουλεία
όλες οι βόρειο αφρικανικές επαναστάσεις, που καταλήγουν μία-μία σε στρατιωτική χούντα από το facebook συντονιστήκανε, για να έχει μια πλήρη εικόνα ο στρατός για τ’ ατίθασα κι απροσάρμοστα facebook -άκια …
fastfood – πορνεία – ελευθερία
… βρε είναι γλυκό.. το hotdog της αμαρτίας…
το facebook μου ροκανίζει τη ζωή…
αυτή τη γλύκα… της παρτουζομαλακίας…
λίγο πολύ… όλοι την έχουμε.. γευτεί…
δούρειος ήχος | 23-11-2011 |
http://www.radio9.gr/Media.aspx?a_id=1338&item=3759&prodId=4&prodId=4
Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011
Παρουσίαση Βιβλίου: "Το σχολείο είναι γυρισμένο ανάποδα", του Τάσου Χατζηαναστασίου
Παρουσίαση Βιβλίου: "Το σχολείο είναι γυρισμένο ανάποδα", του Τάσου Χατζηαναστασίου από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις
Την Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011 στις 19:30 σας περιμένουμε όλες και όλους στην παρουσίαση του βιβλίου του Τάσου Χατζηαναστασίου, «Το σχολείο είναι γυρισμένο ανάποδα»με θέμα την γλωσσική διδασκαλία στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση και τα κείμενα των μαθητών της. Παράλληλα θα δούμε τον χαρακτήρα της σύγχρονης εκπαίδευσης της γενικευμένης αμάθειας και τα αποτελέσματα που επιφέρει στις νέες γενιές.
Χαρακτηριστικά ο συγγραφέας στον πρόλογό του αναφέρει: «[...] Παρ’ όλα αυτά, υποστηρίζω ότι η συζήτηση γύρω από τη γλωσσική διδασκαλία δεν αφορά μόνο τους ειδικούς επαγγελματίες, αλλά το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, καθώς η γλώσσα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της εθνικής παιδείας,του συνολικού πολιτισμού ενός λαού. Για το λόγο αυτό, τις συνέπειες της υποβάθμισης της παιδείας τις υφίσταται ολόκληρο το έθνος, ιδιαίτερα, όμως, τα λαϊκά στρώματα, για λόγους που, αν δεν είναι προφανείς, ελπίζω ότι θα αποσαφηνιστούν στη συνέχεια…»
Η παρουσίαση θα πραγματοποιηθεί στον εναλλακτικό πολυχώρο του περιοδικού Άρδην στη Θεσσαλονίκη, που βρίσκεται Βαλαωρίτου 1 & Δωδεκανήσου γωνία στον 8ο όροφο. Πληροφορίες στο τηλέφωνο 2310 543751 και μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείουardinthess@gmail.com
http://ardinthess.wordpress.com
Την Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011 στις 19:30 σας περιμένουμε όλες και όλους στην παρουσίαση του βιβλίου του Τάσου Χατζηαναστασίου, «Το σχολείο είναι γυρισμένο ανάποδα»με θέμα την γλωσσική διδασκαλία στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση και τα κείμενα των μαθητών της. Παράλληλα θα δούμε τον χαρακτήρα της σύγχρονης εκπαίδευσης της γενικευμένης αμάθειας και τα αποτελέσματα που επιφέρει στις νέες γενιές.
Χαρακτηριστικά ο συγγραφέας στον πρόλογό του αναφέρει: «[...] Παρ’ όλα αυτά, υποστηρίζω ότι η συζήτηση γύρω από τη γλωσσική διδασκαλία δεν αφορά μόνο τους ειδικούς επαγγελματίες, αλλά το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, καθώς η γλώσσα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της εθνικής παιδείας,του συνολικού πολιτισμού ενός λαού. Για το λόγο αυτό, τις συνέπειες της υποβάθμισης της παιδείας τις υφίσταται ολόκληρο το έθνος, ιδιαίτερα, όμως, τα λαϊκά στρώματα, για λόγους που, αν δεν είναι προφανείς, ελπίζω ότι θα αποσαφηνιστούν στη συνέχεια…»
Η παρουσίαση θα πραγματοποιηθεί στον εναλλακτικό πολυχώρο του περιοδικού Άρδην στη Θεσσαλονίκη, που βρίσκεται Βαλαωρίτου 1 & Δωδεκανήσου γωνία στον 8ο όροφο. Πληροφορίες στο τηλέφωνο 2310 543751 και μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείουardinthess@gmail.com
http://ardinthess.wordpress.com
Η λύση στο πρόβλημα =1000 ευρώ ¤/ 1 δραχμή. ΄Ωστε τόσο εύκολο είναι;
Η λύση στο πρόβλημα =1000 ευρώ ¤/ 1 δραχμή. ΄Ωστε τόσο εύκολο είναι;
Διάβασα σήμερα πως έχει περιορισθεί η επισκεψιμότητα* των blogs μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης Παπαδήμου. Πολλά blogs, μάλιστα, κλείνουν, ενώ άλλα δίνουν την εντύπωση ότι οι διαχειριστές του έχουν βαρεθεί να ασχολούνται με νέες αναρτήσεις.
Το φαινόμενο αυτό ίσως και να οφείλεται στο γεγονός ότι ο λαός δείχνει να είναι πλέον παραδομένος στη μοίρα που..
του επιφυλάσσουν οι ορέξεις των διεθνών τοκογλύφων και των εγχώριων λακέδων τους.
Ουδόλως το αποκλείω, αν λάβω υπόψη μου ότι η αντίδραση κατά της ξενόδουλης χούντας των πράσινων σκουληκιών ανέπτυσσε μία γεωμετρική ταχύτητα με αποκορύφωμα τα γκάζια που πάτησε την 28.10.2011. Με την προδοτική συγκυβέρνηση, όμως, τέθηκε σε λειτουργία η βαλβίδα ασφαλείας, οπότε ο ατμός βρήκε διέξοδο και το μπαλόνι ξεφούσκωσε. Ίσως και να οφείλεται, όπως γράφτηκε, στο ότι ο λαός είχε εναποθέσει τις ελπίδες του στη διαδικτυακή επανάσταση, η οποία, όμως, δεν ήλθε.
Όσοι πίστεψαν ότι το διαδίκτυο θα έφερνε την επανάσταση και την πτώση των κάθε λογής ανδρεικέλων, μάλλον αφελείς πρέπει να είναι. «Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή» μας είπε ο εθνικός ποιητής. «Για να δύσει ο εθνοκτόνος πράσινος ήλιος» θέλει πολλή δουλειά λέω εγώ. Αν ήταν να πέφτουν έτσι εύκολα τα τρωκτικά της εξουσίας, δεν θα υπήρχε ούτε ο Γιωργάκης ούτε το πράσινο σκυλολόι του ήδη από τα μέσα του 2010.
Αλλού πρέπει να αναζητηθούν τα αίτια της φθίνουσας επισκεψιμότητας. Είναι γεγονός ότι το διαδίκτυο κατακλύζεται καθημερινά από λογιών λογιών άρθρα, αρθρίδια, ειδήσεις, «ειδήσεις» και φληναφήματα, εν γένει δε από απορρίμματα. Το ένα blog αντιγράφει το άλλο και δη ακρίτως σε βαθμό που μία παπάρα να έχει διαδοθεί τόσο πολύ, ώστε να θεωρείται θέσφατο. Ο καθένας γράφει το μακρύ του και το κοντό του και περνούν εβδομάδες ή μήνες μέχρι να αντιληφθούμε, οι πιο αφελείς και καλοπροαίρετοι, ότι πράγματι επρόκειτο περί παπάρας. Αν δε αυτό το μακρύ ή κοντό είναι ανώνυμο, τόσο χειρότερα είναι τα πράγματα.
Ας γράφω, λοιπόν, εγώ το μακρύ μου και το κοντό μου για διάφορα πράγματα που βλέπουν το φως της δημοσιότητος και αδυνατώ να κατανοήσω. Ίσως να φταίει το γεγονός ότι δεν διαθέτω το πνεύμα του 79ου στοχαστή τής υφηλίου.
Βλέπω, λοιπόν, να διαδίδεται τελευταίως, αλλά και να γράφεται σε εφημερίδες, ότι το πρόβλημα του χρέους θα λυθεί με επιστροφή στη δραχμή και καθορισμό της ισοτιμίας ως 1000 ¤ =μία δραχμή. Την άποψη δε αυτή έχει εκφράσει ένας δικηγόρος μεγάλου δικηγορικού γραφείο στην Αγγλία, το οποίο ειδικεύεται σε θέματα κρατικών χρεών. Πρόκειται δε για δικηγόρο που είναι και μέλος δικηγορικού Συλλόγου πόλης της Ελβετίας. Το όνομα αυτού; άγνωστο. Θυμίζει τα στρατοδικεία του εμφυλίου πολέμου που κατεδίκαζαν τους αριστερούς, επειδή σε άγνωστο τόπο και σε άγνωστο χρόνο εφόνευσαν άγνωστο αριθμό χωροφυλάκων.
Ας έλθουμε, όμως, στο θέμα μας.
Τι είπε αυτός ο ανώνυμος; Είπε ότι αν επιστρέψει η χώρα στη δραχμή και ορίσει η πολιτεία την ισοτιμία ευρώ /δραχμής σε 1000/1, θα εξοφλήσουμε το χρέος πληρώνοντας το 1/1000 των οφειλομένων. Σε συνθήκες αποστειρωμένου εργαστηρίου, αυτό ισχύει. Υποθέτουμε, λοιπόν, ότι αύριο επιστρέφουμε στη δραχμούλα και η ισοτιμία είναι 1000¤ /1 δραχμή. Καλούμε τους δανειστές μας και τους λέμε πάρτε .. τις δραχμούλες μας και άντε στο καλό. Καλά κορόιδα είσθε.
Τι συνέπειες θα έχει αυτό όμως;
α] Όπως οι αξίες σε δραχμές ετράπησαν την 01.01.2002 σε αξίες σε ευρώ με την ισοτιμία 1 ευρώ ¤ /340,75 δραχμές, έτσι και οι αξίες, ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΞΙΕΣ, που είναι εκφρασμένες σε ευρώ θα τραπούν αυτοδικαίως σε δραχμές με την ισοτιμία 1000 ¤ /1 δραχμή.
β] Ακολούθως, η αμοιβή που έχω συμφωνήσει με ένα πελάτη μου για την τάδε υπόθεση και ανέρχεται σε ¤ 1.000 θα καταβληθεί από τον πελάτη μου σε δραχμές, οπότε θα μου δώσει μία δραχμή και θα εξοφλήσει.
γ] Στη συνέχεια θα πάω στον ιδιοκτήτη του γραφείου μου και θα του πω: «πάρε 1 δραχμή για το μίσθωμα των 1000 ¤ που σου οφείλω» και καθαρίζω.
δ] Την επαύριο θα πάει ο ιδιοκτήτης του γραφείου μου στο supermarket για να αγοράσει γραβιέρα, η τιμή της οποίας έχει τραπεί από 10 ¤/κιλό σε ένα λεπτό/κιλό, αφού μία δραχμή διαιρείται σε 100 λεπτά. Εννοείται ότι ο ιδιοκτήτης του γραφείου μου έχει προηγουμένως επισκεφθεί την τράπεζα, από την οποία πήρε 1000 λεπτά παραδίδοντας τη δραχμή ττου του έδωσα εγώ.
ε] Γυρίζοντας στο σπίτι σταματάει ο ιδιοκτήτης του γραφείου μου στο περίπτερο για να αγοράσει τσιγάρα. Το πακέτο κόστιζε 3 ¤ και τώρα κοστίζει 0,3 του λεπτού της δραχμής. Εννοείται ότι ο περιπτεράς έχει προμηθευθεί από την τράπεζα δέκατα του λεπτού της δραχμής, με τα οποία έχει εφοδιάσει η Τράπεζα της Ελλάδος την τράπεζα, με την οποία συναλλάσσεται ο περιπτεράς.
στ] Την μεθεπόμενη, το supermarket παραγγέλνει στην Ολλανδία γραβιέρα, από αυτήν που αγόρασε ο ιδιοκτήτης του γραφείου μου. Η ολλανδική επιχείρηση του λέει ότι θέλει 8 ¤ το κιλό. Πηγαίνει το supermarket στην Τράπεζα της Ελλάδος και ζητεί να εξαγάγει 8 ¤ για να αγοράσει ένα κιλό γραβιέρα και καταθέτει 0,8 λεπτά της δραχμής. Η ΤτΕ, όμως, του λέει ότι δεν μπορεί να του πουλήσει ευρώ σΆ αυτή την τιμή, διότι η ισοτιμία ¤/δραχμής στο Αμστερνταμ είναι ¤ /1000 δραχμές. Εδώ αντιλαμβανόμεθα όλοι ότι the game is over. Εκτός και αποφασίσουμε να γίνουμε Αλβανία του Χότζα. Αν περί αυτού πρόκειται, τότε κάνουμε ό,τι γουστάρουμε.
Ας επανέλθουμε, τώρα, στους κουτόφραγκους που αγόρασαν ελληνικά ομόλογα. Τους δίνουμε 1 δραχμή ανά 1000 ¤ και έχουν στα χέρια τους δραχμές. Αυτοί πάνε πάλι στην ΤτΕ και ζητούν να εξαγάγουν 1000 ευρώ ¤ δίνοντάς της τη 1 δραχμή, διότι όταν αγόρασαν τα ομόλογα έφεραν στη χώρα 1000¤ , εξ ου και δικαιούνται να επαναπατρίσουν 1000 ευρώ¤. Η ΤτΕ τους λέει ό,τι είπε στο supermarket και οι ξένοι επενδυτές μας μένουν με τη δραχμή στο χέρι.
Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να συνεχίσω. Όλοι αντιλαμβανόμεθα ότι πρόκειται για εξυπνάδα. Το καλλίτερο θα ήταν να πούμε δεν σας πληρώνουμε, αντί να λέμε ότι επιστρέφουμε στη δραχμή με ισοτιμία 1000¤/1 δραχμή. Και βεβαίως, υπάρχει και το Σύνταγμα που εξομοιώνει μία τέοια κατάσταση με «δήμευση περιουσίας», η οποία απαγορεύεται. Υπάρχει και η Σύμβαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που επίσης εξομοιώνει μία τέτοια κατάσταση με δήμευση, άρα παράνομη, άρα άκυρη. Αυτά όσον αφορά στην περίφημη λύση της ισοτιμίας 1000¤/1 δραχμή. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι ισοτιμίες μπορεί να είναι συμβατικές, δηλαδή να καθορίζονται κυριαρχικά από κάποιο όργανο, αλλά οι αξίες αγαθών και υπηρεσιών διαμορφώνεται από την αγορά.
Ας θυμηθούμε την εποχή, όπου η ισοτιμία της δραχμής με τα ξένα νομίσματα ήταν σταθερή. Ήταν εξ αυτού ίδια η τιμή της φέτας π.χ. επί 30 χρόνια; Ασφαλώς όχι. Παρεμπιπτόντως, άκουσα και τον βουλευτή Βελόπουλο να εξηγεί, υποτίθεται, από τηλεοράσεως ότι δεν πρέπει να επιστρέψουμε στη δραχμή, διότι θα πεινάσουν τα παιδιά μας, αφού κανείς δεν θα μας δανείζει, επειδή έχουμε ανάγκη δανείων ως χώρα μη παράγουσα το παραμικρό.
Εκείνο που δεν μου εξήγησε είναι, γιατί θα μας δανείζουν υπό καθεστώς ευρώ με το χάλι που έχουμε και δεν θα μας δανείζουν υπό καθεστώς δραχμής με τα ίδια χάλια. Επίσης, κυκλοφορεί και η περίφημη θεωρία ότι αν τα ελληνικά ομόλογα διέπονται από το ελληνικό δίκαιο, μπορούμε να μην τα πληρώσουμε, επειδή έτσι γουστάρουμε [= το δίκαιό μας το επιτρέπει αυτό; Με βάση ποιες διατάξεις;], ενώ αν διέπονται από το αγγλικό δεν μπορούμε να μην πληρώσουμε.
Αδυνατώ να αντιληφθώ τη θεωρία αυτή, προ πάντων όταν γνωρίζω ότι όλα τα δάνεια που συνήπτε παλαιότερα η ΤτΕ για λογαριασμό τού Δημοσίου, αλλά και το ίδιο το Δημόσιο από το 1994 και μετά, διέπονται από το δίκαιο του δανειστή με σαφή ρήτρα στη δανειακή σύμβαση. Γιατί; Διότι τους όρους των δανείων θέτει ο δανειστής και όχι ο οφειλέτης. Τέλος, επειδή βλέπω να αναμασώνται και μάλιστα από αξιόλογα περιοδικά, όπως τα ΕΠΙΚΑΙΡΑ, οι διάφορες θεωρίες για τις ρήτρες του Μνημονίου, θα αναφερθώ και σ’αυτές για την πληρότητα του θέματος περιοριζόμενος, όμως, στα δύο πιο σημαντικά ζητήματα.
α] Ισχυρίζονται τινές ότι το Μνημόνιο δεν μας επιτρέπει να δανεισθούμε από οιονδήποτε τρίτο π.χ. Κίνα. Εκείνο, όμως, που απαγορεύει η σχετική σύμβαση είναι να δανεισθούμε από οιονδήποτε τρίτο χορηγώντας του τις ίδιες εμπράγματες εξασφαλίσεις ενόσω οφείλουμε από τη συγκεκριμένη δανειακή σύμβαση. Ρήτρα συνήθης σε κάθε δανειακή σύμβαση. Μπορούμε κάλλιστα, λοιπόν, να δανεισθούμε από οιονδήποτε και με το προϊόν του δανείου αυτού να εξοφλήσουμε το δάνειο της τρόικα.
Αρκεί στον τρίτο να μην παράσχουμε τις εξασφαλίσεις που έχουμε παράσχει στην τρόικα.
β] Ισχυρίζονται, επίσης, ότι μπορούν οι δανειστές μας να πωλήσουν τα δικαιώματά τους σε τρίτους, πράγμα επικίνδυνο, αφού π.χ. μπορεί η Γερμανία να πωλήσει τα δικαιώματά της στην Τουρκία και εκείνη να φθάσει μέχρι του σημείου να καθηλώσει τα πολεμικά μας αεροσκάφη σε περίπτωση θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο. Εν πρώτοις, το δικαίωμα πώλησης [=εκχώρησης] των αξιώσεών τους κατά της χώρας μας έχουν οι δανειστές μας μεταξύ τους και όχι προς τρίτους. Μπορεί, δηλαδή, να πουλήσει η Γερμανία αυτά τα δικαιώματά της στη Δανία χωρίς να μας ρωτήσει, αλλά για να πουληθούν τέτοια δικαιώματα σε τρίτο χωρίς τη συναίνεσή μας, πρέπει να συμφωνήσουν όλοι οι δανειστές, άρα π.χ. και η Κύπρος και η Αυστρία και η Γαλλία. Λέτε αυτές οι χώρες να συμφωνήσουν να πουλήσουν τα δικαιώματά τους στην Τουρκία;
Με λίγα λόγια: το έγκλημα εις βάρος της χώρας δεν είναι οι όροι του Μνημονίου, του Μεσοπροθέσμου κ.λπ. Το έγκλημα συνίσταται στο ότι
α] δεν ξεκαθαρίσαμε αν και τι ακριβώς χρωστάμε,
β] μετατρέψαμε το χρέος του Δημοσίου προς τράπεζες σε χρέος του Δημοσίου προς κράτη,
γ] η κυβέρνηση Γιωργάκη, αλλά και η σημερινή, δεν έκανε το απλό πράγμα που κάνει κάθε πάτερ φαμίλιας. Δεν περιέκοψε τις δαπάνες και αύξανε διαρκώς το χρέος.
Ο Gauleiter Reichenbach το είπε χθες: «Η χώρα έχει πρόβλημα δαπανών και όχι εσόδων». ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΟ ΑΠΆ ΟΛΑ ΚΑΙ ΓΙΆ ΑΥΤΟ ΦΕΡΟΥΝ ΑΚΕΡΑΙΑ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΟΙ 155 ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΤΥΦΕΚΙΟΦΟΡΟΙ.
δ] Έμειναν και θα μείνουν ατιμώρητοι οι υπεύθυνοι της οικονομικής τραγωδίας μας, όπως ατιμώρητοι έμειναν οι υπεύθυνοι της τραγωδίας της Κύπρου. Αναμένω αντίλογο.
Σωτήριος Καλαμίτσης
* Αλλος όρος και τούτος. Η συχνότητα επίσκεψης έγινε επισκεψιμότητα. Όπως η χορήγηση άδειας έγινε αδειοδότηση.
http://taxalia.blogspot.com/2011/12/1000-1.html
Διάβασα σήμερα πως έχει περιορισθεί η επισκεψιμότητα* των blogs μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης Παπαδήμου. Πολλά blogs, μάλιστα, κλείνουν, ενώ άλλα δίνουν την εντύπωση ότι οι διαχειριστές του έχουν βαρεθεί να ασχολούνται με νέες αναρτήσεις.
Το φαινόμενο αυτό ίσως και να οφείλεται στο γεγονός ότι ο λαός δείχνει να είναι πλέον παραδομένος στη μοίρα που..
του επιφυλάσσουν οι ορέξεις των διεθνών τοκογλύφων και των εγχώριων λακέδων τους.
Ουδόλως το αποκλείω, αν λάβω υπόψη μου ότι η αντίδραση κατά της ξενόδουλης χούντας των πράσινων σκουληκιών ανέπτυσσε μία γεωμετρική ταχύτητα με αποκορύφωμα τα γκάζια που πάτησε την 28.10.2011. Με την προδοτική συγκυβέρνηση, όμως, τέθηκε σε λειτουργία η βαλβίδα ασφαλείας, οπότε ο ατμός βρήκε διέξοδο και το μπαλόνι ξεφούσκωσε. Ίσως και να οφείλεται, όπως γράφτηκε, στο ότι ο λαός είχε εναποθέσει τις ελπίδες του στη διαδικτυακή επανάσταση, η οποία, όμως, δεν ήλθε.
Όσοι πίστεψαν ότι το διαδίκτυο θα έφερνε την επανάσταση και την πτώση των κάθε λογής ανδρεικέλων, μάλλον αφελείς πρέπει να είναι. «Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή» μας είπε ο εθνικός ποιητής. «Για να δύσει ο εθνοκτόνος πράσινος ήλιος» θέλει πολλή δουλειά λέω εγώ. Αν ήταν να πέφτουν έτσι εύκολα τα τρωκτικά της εξουσίας, δεν θα υπήρχε ούτε ο Γιωργάκης ούτε το πράσινο σκυλολόι του ήδη από τα μέσα του 2010.
Αλλού πρέπει να αναζητηθούν τα αίτια της φθίνουσας επισκεψιμότητας. Είναι γεγονός ότι το διαδίκτυο κατακλύζεται καθημερινά από λογιών λογιών άρθρα, αρθρίδια, ειδήσεις, «ειδήσεις» και φληναφήματα, εν γένει δε από απορρίμματα. Το ένα blog αντιγράφει το άλλο και δη ακρίτως σε βαθμό που μία παπάρα να έχει διαδοθεί τόσο πολύ, ώστε να θεωρείται θέσφατο. Ο καθένας γράφει το μακρύ του και το κοντό του και περνούν εβδομάδες ή μήνες μέχρι να αντιληφθούμε, οι πιο αφελείς και καλοπροαίρετοι, ότι πράγματι επρόκειτο περί παπάρας. Αν δε αυτό το μακρύ ή κοντό είναι ανώνυμο, τόσο χειρότερα είναι τα πράγματα.
Ας γράφω, λοιπόν, εγώ το μακρύ μου και το κοντό μου για διάφορα πράγματα που βλέπουν το φως της δημοσιότητος και αδυνατώ να κατανοήσω. Ίσως να φταίει το γεγονός ότι δεν διαθέτω το πνεύμα του 79ου στοχαστή τής υφηλίου.
Βλέπω, λοιπόν, να διαδίδεται τελευταίως, αλλά και να γράφεται σε εφημερίδες, ότι το πρόβλημα του χρέους θα λυθεί με επιστροφή στη δραχμή και καθορισμό της ισοτιμίας ως 1000 ¤ =μία δραχμή. Την άποψη δε αυτή έχει εκφράσει ένας δικηγόρος μεγάλου δικηγορικού γραφείο στην Αγγλία, το οποίο ειδικεύεται σε θέματα κρατικών χρεών. Πρόκειται δε για δικηγόρο που είναι και μέλος δικηγορικού Συλλόγου πόλης της Ελβετίας. Το όνομα αυτού; άγνωστο. Θυμίζει τα στρατοδικεία του εμφυλίου πολέμου που κατεδίκαζαν τους αριστερούς, επειδή σε άγνωστο τόπο και σε άγνωστο χρόνο εφόνευσαν άγνωστο αριθμό χωροφυλάκων.
Ας έλθουμε, όμως, στο θέμα μας.
Τι είπε αυτός ο ανώνυμος; Είπε ότι αν επιστρέψει η χώρα στη δραχμή και ορίσει η πολιτεία την ισοτιμία ευρώ /δραχμής σε 1000/1, θα εξοφλήσουμε το χρέος πληρώνοντας το 1/1000 των οφειλομένων. Σε συνθήκες αποστειρωμένου εργαστηρίου, αυτό ισχύει. Υποθέτουμε, λοιπόν, ότι αύριο επιστρέφουμε στη δραχμούλα και η ισοτιμία είναι 1000¤ /1 δραχμή. Καλούμε τους δανειστές μας και τους λέμε πάρτε .. τις δραχμούλες μας και άντε στο καλό. Καλά κορόιδα είσθε.
Τι συνέπειες θα έχει αυτό όμως;
α] Όπως οι αξίες σε δραχμές ετράπησαν την 01.01.2002 σε αξίες σε ευρώ με την ισοτιμία 1 ευρώ ¤ /340,75 δραχμές, έτσι και οι αξίες, ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΞΙΕΣ, που είναι εκφρασμένες σε ευρώ θα τραπούν αυτοδικαίως σε δραχμές με την ισοτιμία 1000 ¤ /1 δραχμή.
β] Ακολούθως, η αμοιβή που έχω συμφωνήσει με ένα πελάτη μου για την τάδε υπόθεση και ανέρχεται σε ¤ 1.000 θα καταβληθεί από τον πελάτη μου σε δραχμές, οπότε θα μου δώσει μία δραχμή και θα εξοφλήσει.
γ] Στη συνέχεια θα πάω στον ιδιοκτήτη του γραφείου μου και θα του πω: «πάρε 1 δραχμή για το μίσθωμα των 1000 ¤ που σου οφείλω» και καθαρίζω.
δ] Την επαύριο θα πάει ο ιδιοκτήτης του γραφείου μου στο supermarket για να αγοράσει γραβιέρα, η τιμή της οποίας έχει τραπεί από 10 ¤/κιλό σε ένα λεπτό/κιλό, αφού μία δραχμή διαιρείται σε 100 λεπτά. Εννοείται ότι ο ιδιοκτήτης του γραφείου μου έχει προηγουμένως επισκεφθεί την τράπεζα, από την οποία πήρε 1000 λεπτά παραδίδοντας τη δραχμή ττου του έδωσα εγώ.
ε] Γυρίζοντας στο σπίτι σταματάει ο ιδιοκτήτης του γραφείου μου στο περίπτερο για να αγοράσει τσιγάρα. Το πακέτο κόστιζε 3 ¤ και τώρα κοστίζει 0,3 του λεπτού της δραχμής. Εννοείται ότι ο περιπτεράς έχει προμηθευθεί από την τράπεζα δέκατα του λεπτού της δραχμής, με τα οποία έχει εφοδιάσει η Τράπεζα της Ελλάδος την τράπεζα, με την οποία συναλλάσσεται ο περιπτεράς.
στ] Την μεθεπόμενη, το supermarket παραγγέλνει στην Ολλανδία γραβιέρα, από αυτήν που αγόρασε ο ιδιοκτήτης του γραφείου μου. Η ολλανδική επιχείρηση του λέει ότι θέλει 8 ¤ το κιλό. Πηγαίνει το supermarket στην Τράπεζα της Ελλάδος και ζητεί να εξαγάγει 8 ¤ για να αγοράσει ένα κιλό γραβιέρα και καταθέτει 0,8 λεπτά της δραχμής. Η ΤτΕ, όμως, του λέει ότι δεν μπορεί να του πουλήσει ευρώ σΆ αυτή την τιμή, διότι η ισοτιμία ¤/δραχμής στο Αμστερνταμ είναι ¤ /1000 δραχμές. Εδώ αντιλαμβανόμεθα όλοι ότι the game is over. Εκτός και αποφασίσουμε να γίνουμε Αλβανία του Χότζα. Αν περί αυτού πρόκειται, τότε κάνουμε ό,τι γουστάρουμε.
Ας επανέλθουμε, τώρα, στους κουτόφραγκους που αγόρασαν ελληνικά ομόλογα. Τους δίνουμε 1 δραχμή ανά 1000 ¤ και έχουν στα χέρια τους δραχμές. Αυτοί πάνε πάλι στην ΤτΕ και ζητούν να εξαγάγουν 1000 ευρώ ¤ δίνοντάς της τη 1 δραχμή, διότι όταν αγόρασαν τα ομόλογα έφεραν στη χώρα 1000¤ , εξ ου και δικαιούνται να επαναπατρίσουν 1000 ευρώ¤. Η ΤτΕ τους λέει ό,τι είπε στο supermarket και οι ξένοι επενδυτές μας μένουν με τη δραχμή στο χέρι.
Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να συνεχίσω. Όλοι αντιλαμβανόμεθα ότι πρόκειται για εξυπνάδα. Το καλλίτερο θα ήταν να πούμε δεν σας πληρώνουμε, αντί να λέμε ότι επιστρέφουμε στη δραχμή με ισοτιμία 1000¤/1 δραχμή. Και βεβαίως, υπάρχει και το Σύνταγμα που εξομοιώνει μία τέοια κατάσταση με «δήμευση περιουσίας», η οποία απαγορεύεται. Υπάρχει και η Σύμβαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που επίσης εξομοιώνει μία τέτοια κατάσταση με δήμευση, άρα παράνομη, άρα άκυρη. Αυτά όσον αφορά στην περίφημη λύση της ισοτιμίας 1000¤/1 δραχμή. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι ισοτιμίες μπορεί να είναι συμβατικές, δηλαδή να καθορίζονται κυριαρχικά από κάποιο όργανο, αλλά οι αξίες αγαθών και υπηρεσιών διαμορφώνεται από την αγορά.
Ας θυμηθούμε την εποχή, όπου η ισοτιμία της δραχμής με τα ξένα νομίσματα ήταν σταθερή. Ήταν εξ αυτού ίδια η τιμή της φέτας π.χ. επί 30 χρόνια; Ασφαλώς όχι. Παρεμπιπτόντως, άκουσα και τον βουλευτή Βελόπουλο να εξηγεί, υποτίθεται, από τηλεοράσεως ότι δεν πρέπει να επιστρέψουμε στη δραχμή, διότι θα πεινάσουν τα παιδιά μας, αφού κανείς δεν θα μας δανείζει, επειδή έχουμε ανάγκη δανείων ως χώρα μη παράγουσα το παραμικρό.
Εκείνο που δεν μου εξήγησε είναι, γιατί θα μας δανείζουν υπό καθεστώς ευρώ με το χάλι που έχουμε και δεν θα μας δανείζουν υπό καθεστώς δραχμής με τα ίδια χάλια. Επίσης, κυκλοφορεί και η περίφημη θεωρία ότι αν τα ελληνικά ομόλογα διέπονται από το ελληνικό δίκαιο, μπορούμε να μην τα πληρώσουμε, επειδή έτσι γουστάρουμε [= το δίκαιό μας το επιτρέπει αυτό; Με βάση ποιες διατάξεις;], ενώ αν διέπονται από το αγγλικό δεν μπορούμε να μην πληρώσουμε.
Αδυνατώ να αντιληφθώ τη θεωρία αυτή, προ πάντων όταν γνωρίζω ότι όλα τα δάνεια που συνήπτε παλαιότερα η ΤτΕ για λογαριασμό τού Δημοσίου, αλλά και το ίδιο το Δημόσιο από το 1994 και μετά, διέπονται από το δίκαιο του δανειστή με σαφή ρήτρα στη δανειακή σύμβαση. Γιατί; Διότι τους όρους των δανείων θέτει ο δανειστής και όχι ο οφειλέτης. Τέλος, επειδή βλέπω να αναμασώνται και μάλιστα από αξιόλογα περιοδικά, όπως τα ΕΠΙΚΑΙΡΑ, οι διάφορες θεωρίες για τις ρήτρες του Μνημονίου, θα αναφερθώ και σ’αυτές για την πληρότητα του θέματος περιοριζόμενος, όμως, στα δύο πιο σημαντικά ζητήματα.
α] Ισχυρίζονται τινές ότι το Μνημόνιο δεν μας επιτρέπει να δανεισθούμε από οιονδήποτε τρίτο π.χ. Κίνα. Εκείνο, όμως, που απαγορεύει η σχετική σύμβαση είναι να δανεισθούμε από οιονδήποτε τρίτο χορηγώντας του τις ίδιες εμπράγματες εξασφαλίσεις ενόσω οφείλουμε από τη συγκεκριμένη δανειακή σύμβαση. Ρήτρα συνήθης σε κάθε δανειακή σύμβαση. Μπορούμε κάλλιστα, λοιπόν, να δανεισθούμε από οιονδήποτε και με το προϊόν του δανείου αυτού να εξοφλήσουμε το δάνειο της τρόικα.
Αρκεί στον τρίτο να μην παράσχουμε τις εξασφαλίσεις που έχουμε παράσχει στην τρόικα.
β] Ισχυρίζονται, επίσης, ότι μπορούν οι δανειστές μας να πωλήσουν τα δικαιώματά τους σε τρίτους, πράγμα επικίνδυνο, αφού π.χ. μπορεί η Γερμανία να πωλήσει τα δικαιώματά της στην Τουρκία και εκείνη να φθάσει μέχρι του σημείου να καθηλώσει τα πολεμικά μας αεροσκάφη σε περίπτωση θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο. Εν πρώτοις, το δικαίωμα πώλησης [=εκχώρησης] των αξιώσεών τους κατά της χώρας μας έχουν οι δανειστές μας μεταξύ τους και όχι προς τρίτους. Μπορεί, δηλαδή, να πουλήσει η Γερμανία αυτά τα δικαιώματά της στη Δανία χωρίς να μας ρωτήσει, αλλά για να πουληθούν τέτοια δικαιώματα σε τρίτο χωρίς τη συναίνεσή μας, πρέπει να συμφωνήσουν όλοι οι δανειστές, άρα π.χ. και η Κύπρος και η Αυστρία και η Γαλλία. Λέτε αυτές οι χώρες να συμφωνήσουν να πουλήσουν τα δικαιώματά τους στην Τουρκία;
Με λίγα λόγια: το έγκλημα εις βάρος της χώρας δεν είναι οι όροι του Μνημονίου, του Μεσοπροθέσμου κ.λπ. Το έγκλημα συνίσταται στο ότι
α] δεν ξεκαθαρίσαμε αν και τι ακριβώς χρωστάμε,
β] μετατρέψαμε το χρέος του Δημοσίου προς τράπεζες σε χρέος του Δημοσίου προς κράτη,
γ] η κυβέρνηση Γιωργάκη, αλλά και η σημερινή, δεν έκανε το απλό πράγμα που κάνει κάθε πάτερ φαμίλιας. Δεν περιέκοψε τις δαπάνες και αύξανε διαρκώς το χρέος.
Ο Gauleiter Reichenbach το είπε χθες: «Η χώρα έχει πρόβλημα δαπανών και όχι εσόδων». ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΟ ΑΠΆ ΟΛΑ ΚΑΙ ΓΙΆ ΑΥΤΟ ΦΕΡΟΥΝ ΑΚΕΡΑΙΑ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΟΙ 155 ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΤΥΦΕΚΙΟΦΟΡΟΙ.
δ] Έμειναν και θα μείνουν ατιμώρητοι οι υπεύθυνοι της οικονομικής τραγωδίας μας, όπως ατιμώρητοι έμειναν οι υπεύθυνοι της τραγωδίας της Κύπρου. Αναμένω αντίλογο.
Σωτήριος Καλαμίτσης
* Αλλος όρος και τούτος. Η συχνότητα επίσκεψης έγινε επισκεψιμότητα. Όπως η χορήγηση άδειας έγινε αδειοδότηση.
http://taxalia.blogspot.com/2011/12/1000-1.html
Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011
Ζακ Ντελόρ: Πολύ λίγα, πολύ αργά για να σωθεί το ευρώ
Ζακ Ντελόρ: Πολύ λίγα, πολύ αργά για να σωθεί το ευρώ
Πηγή: Express.gr 03/12/11-15:38
«Η ευρωζώνη ήταν ελαττωματική από την αρχή και τα λάθη που έγιναν κατά τη δημιουργία της ευρωζώνης καταδίκασαν το ενιαίο νόμισμα στη σημερινή κρίση χρέους» λέει σε συνέντευξή του στην Daily Telegraph, ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jacques Delors.
Ο Ζακ Ντελόρ κατηγορεί τους σημερινούς ηγέτες ότι κάνουν «πολύ λίγα, πολύ αργά,» για να υποστηρίξουν το ενιαίο νόμισμα και δηλώνει ότι η έλλειψη κεντρικής εξουσίας που θα ήταν επιφορτισμένη με τον συντονισμό της οικονομικής πολιτικής, επέτρεψε σε ορισμένα μέλη να αναπτύξουν δυσβάσταχτα χρέη. Ειδικότερα, ο Γάλλος πολιτικός μίλησε για «έναν συνδυασμό του πείσματος στη γερμανική ιδέα του νομισματικού ελέγχου, και της απουσίας ενός σαφούς οράματος από όλες τις άλλες χώρες».
Ο ίδιος παραδέχεται ότι «έκανε τα στραβά μάτια» στις θεμελιώδεις αδυναμίες και τις αστάθειες των οικονομιών των κρατών-μελών. Στη συνέντευξη αναφέρει επίσης ότι «το ευρώ θα ήταν ακόμη ισχυρό αν είχε δομηθεί σύμφωνα με το σχέδιό του» ενώ σημειώνει ότι θα έπρεπε να είχε γίνει έλεγχος των οικονομιών των κρατών μελών για το αν πραγματικά πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης. «Οι υπουργοί Οικονομικών δεν ήθελαν να δουν τίποτα δυσάρεστο, το οποίο θα καλούνταν να αντιμετωπίσουν» είπε ο 86χρονος Γάλλος πολιτικός. Πρόσθεσε ότι όλες οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να μοιραστούν το φταίξιμο για την κρίση χρέους, η οποία έχει οδηγήσει σε φόβους για τη βιωσιμότητα του ευρώ. «Όλοι πρέπει να εξετάσουν τις συνειδήσεις τους» είπε χαρακτηριστικά.
Δήλωσε ότι η κρίση του χρέους δεν απορρέει από την ίδια την ιδέα ενός ενιαίου νομίσματος, αλλά από ένα «ελάττωμα στην εκτέλεση» από τους πολιτικούς ηγέτες που επέβλεψαν το λανσάρισμά του.
Ο Ζακ Ντελόρ ήταν πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το 1985 ως το 1995 και έπαιξε πρωταρχικό ρόλο στη διαδικασία που οδήγησε στη δημιουργία του ευρώ το 1999.
Πηγή: Express.gr 03/12/11-15:38
«Η ευρωζώνη ήταν ελαττωματική από την αρχή και τα λάθη που έγιναν κατά τη δημιουργία της ευρωζώνης καταδίκασαν το ενιαίο νόμισμα στη σημερινή κρίση χρέους» λέει σε συνέντευξή του στην Daily Telegraph, ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jacques Delors.
Ο Ζακ Ντελόρ κατηγορεί τους σημερινούς ηγέτες ότι κάνουν «πολύ λίγα, πολύ αργά,» για να υποστηρίξουν το ενιαίο νόμισμα και δηλώνει ότι η έλλειψη κεντρικής εξουσίας που θα ήταν επιφορτισμένη με τον συντονισμό της οικονομικής πολιτικής, επέτρεψε σε ορισμένα μέλη να αναπτύξουν δυσβάσταχτα χρέη. Ειδικότερα, ο Γάλλος πολιτικός μίλησε για «έναν συνδυασμό του πείσματος στη γερμανική ιδέα του νομισματικού ελέγχου, και της απουσίας ενός σαφούς οράματος από όλες τις άλλες χώρες».
Ο ίδιος παραδέχεται ότι «έκανε τα στραβά μάτια» στις θεμελιώδεις αδυναμίες και τις αστάθειες των οικονομιών των κρατών-μελών. Στη συνέντευξη αναφέρει επίσης ότι «το ευρώ θα ήταν ακόμη ισχυρό αν είχε δομηθεί σύμφωνα με το σχέδιό του» ενώ σημειώνει ότι θα έπρεπε να είχε γίνει έλεγχος των οικονομιών των κρατών μελών για το αν πραγματικά πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης. «Οι υπουργοί Οικονομικών δεν ήθελαν να δουν τίποτα δυσάρεστο, το οποίο θα καλούνταν να αντιμετωπίσουν» είπε ο 86χρονος Γάλλος πολιτικός. Πρόσθεσε ότι όλες οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να μοιραστούν το φταίξιμο για την κρίση χρέους, η οποία έχει οδηγήσει σε φόβους για τη βιωσιμότητα του ευρώ. «Όλοι πρέπει να εξετάσουν τις συνειδήσεις τους» είπε χαρακτηριστικά.
Δήλωσε ότι η κρίση του χρέους δεν απορρέει από την ίδια την ιδέα ενός ενιαίου νομίσματος, αλλά από ένα «ελάττωμα στην εκτέλεση» από τους πολιτικούς ηγέτες που επέβλεψαν το λανσάρισμά του.
Ο Ζακ Ντελόρ ήταν πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το 1985 ως το 1995 και έπαιξε πρωταρχικό ρόλο στη διαδικασία που οδήγησε στη δημιουργία του ευρώ το 1999.
Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011
Βασίλης Φίλιας για τα γεγονότα στη Σχολή των Ευελπίδων
Βασίλης Φίλιας για τα γεγονότα στη Σχολή των Ευελπίδων
Με αφορμή τα γεγονότα στην ΣΣΕ , Ο Καθηγητής και πρωης Πρύτανης του Παντειου Πανεπιστημίου Βασίλης Φίλιας, έστειλε το παρακάτω κείμενο στον στραυηγό, επίτιμο Γενικό Επιθεωρητή Στρατού Δ.Αλευρομαγειρο. Το κείμενο μας κοινοποίησε ο στρατηγός Δ.Αλευρομαγειρος.
Στρατηγέ, αγαπητέ φίλε,
Για μια ακόμα φορά με αφορμή τα επεισόδια στη Σχολή Ευελπίδων, αποδεικνύεται
η ανικανότητα, αλλά και η δολιότητα όλων εκείνων, που εμφανίζονται ως
«έγκυροι» σχολιαστές.
Επιβεβαίωση, υποτίθεται, των περί «χουντικών σταγονιδίων» καταγγελιών του
άθλιου διδύμου των επαγγελματιών κινδυνολόγων και εθνικών μειοδοτών
Μπεγλίτη - Παπανδρέου.
Σε κάθε περίπτωση η υπόθεση αυτή φέρνει στην επιφάνεια διεργασίες για τις
οποίες οι πραγματικοί υπεύθυνοι είναι οι μνημονιακοί εξωνητές των
συμφερόντων του λαού και του έθνους, που για μία ακόμα φορά καταρράκωσαν
τους δημοκρατικούς θεσμούς και υπέσκαψαν τη δημοκρατία. Οι Ένοπλες Δυνάμεις
είναι αναπόσπαστο τμήμα της κοινωνίας, δεν μπορεί να μείνουν ανεπηρέαστες
από ότι συμβαίνει σ' αυτή. Και αυτό που συμβαίνει στην κοινωνία είναι
αποσάθρωση και διάλυση, ανασφάλεια και αβεβαιότητα, απόγνωση και αδιέξοδο.
Από αυτή τη σκοπιά το καμπανάκι, που χτύπησε στη Σχολή Ευελπίδων είναι ένα
σύμπτωμα που δεν θεραπεύεται με πειθαρχικές κυρώσεις κατά των δραστών.
Δευτερεύοντα και τελικά άνευ αξίας τα περί καταγωγής από χουντικές
οικογένειες και η σχετική συνομοσιολογία. Ας θυμηθούμε ότι όταν έπεφτε η
δικτατορία σωρηδόν τα παιδιά των φίλων της «εθνοσωτήριας επανάστασης»
περνούσαν στις γραμμές της αντίστασης.
Σήμερα, η Δημοκρατία προδίδεται από εκείνους, που υποτίθεται ότι την
εκπροσωπούν, σήμερα, που διασύρονται και αποδυναμώνονται οι Ένοπλες Δυνάμεις
από κρετίνους υπουργούς και πολιτικούς ηγέτες είναι αναπόφευκτο να υπάρξουν
αντιδράσεις φασιστοειδούς χαρακτηρα. Αντιδράσεις για τις οποίες πρώτοι
ευθύνονται , οι υπηρέτες και εγγυητές των συμφερόντων της διεθνούς τοκογλυφίας.
Εσείς οι απάτριδες και αγοραίοι χρεοκόποι προκαλείτε αυτές τις αντιδράσεις
και επωάζετε για μια ακόμα φορά το αυγό του φιδιού, τον βλακώδη
υπερπατριωτισμό και εθνικισμό.
Ασφαλώς αυτά όλα δεν σημαίνουν ότι η Δημοκρατία κινδυνεύει αλλά οπωσδήποτε
έχει αρχίσει μια διαδικασία αμφισβήτησής της. Όσο πιο έγκαιρα το καταλάβουμε
όλοι εμείς οι αντιμνημονιακοί, οι πολλοί που πιστεύουμε στη πατρίδα και το
λαό μας τόσο καλύτερα.
Καθηγητής Βασίλης Φίλιας
Με αφορμή τα γεγονότα στην ΣΣΕ , Ο Καθηγητής και πρωης Πρύτανης του Παντειου Πανεπιστημίου Βασίλης Φίλιας, έστειλε το παρακάτω κείμενο στον στραυηγό, επίτιμο Γενικό Επιθεωρητή Στρατού Δ.Αλευρομαγειρο. Το κείμενο μας κοινοποίησε ο στρατηγός Δ.Αλευρομαγειρος.
Στρατηγέ, αγαπητέ φίλε,
Για μια ακόμα φορά με αφορμή τα επεισόδια στη Σχολή Ευελπίδων, αποδεικνύεται
η ανικανότητα, αλλά και η δολιότητα όλων εκείνων, που εμφανίζονται ως
«έγκυροι» σχολιαστές.
Επιβεβαίωση, υποτίθεται, των περί «χουντικών σταγονιδίων» καταγγελιών του
άθλιου διδύμου των επαγγελματιών κινδυνολόγων και εθνικών μειοδοτών
Μπεγλίτη - Παπανδρέου.
Σε κάθε περίπτωση η υπόθεση αυτή φέρνει στην επιφάνεια διεργασίες για τις
οποίες οι πραγματικοί υπεύθυνοι είναι οι μνημονιακοί εξωνητές των
συμφερόντων του λαού και του έθνους, που για μία ακόμα φορά καταρράκωσαν
τους δημοκρατικούς θεσμούς και υπέσκαψαν τη δημοκρατία. Οι Ένοπλες Δυνάμεις
είναι αναπόσπαστο τμήμα της κοινωνίας, δεν μπορεί να μείνουν ανεπηρέαστες
από ότι συμβαίνει σ' αυτή. Και αυτό που συμβαίνει στην κοινωνία είναι
αποσάθρωση και διάλυση, ανασφάλεια και αβεβαιότητα, απόγνωση και αδιέξοδο.
Από αυτή τη σκοπιά το καμπανάκι, που χτύπησε στη Σχολή Ευελπίδων είναι ένα
σύμπτωμα που δεν θεραπεύεται με πειθαρχικές κυρώσεις κατά των δραστών.
Δευτερεύοντα και τελικά άνευ αξίας τα περί καταγωγής από χουντικές
οικογένειες και η σχετική συνομοσιολογία. Ας θυμηθούμε ότι όταν έπεφτε η
δικτατορία σωρηδόν τα παιδιά των φίλων της «εθνοσωτήριας επανάστασης»
περνούσαν στις γραμμές της αντίστασης.
Σήμερα, η Δημοκρατία προδίδεται από εκείνους, που υποτίθεται ότι την
εκπροσωπούν, σήμερα, που διασύρονται και αποδυναμώνονται οι Ένοπλες Δυνάμεις
από κρετίνους υπουργούς και πολιτικούς ηγέτες είναι αναπόφευκτο να υπάρξουν
αντιδράσεις φασιστοειδούς χαρακτηρα. Αντιδράσεις για τις οποίες πρώτοι
ευθύνονται , οι υπηρέτες και εγγυητές των συμφερόντων της διεθνούς τοκογλυφίας.
Εσείς οι απάτριδες και αγοραίοι χρεοκόποι προκαλείτε αυτές τις αντιδράσεις
και επωάζετε για μια ακόμα φορά το αυγό του φιδιού, τον βλακώδη
υπερπατριωτισμό και εθνικισμό.
Ασφαλώς αυτά όλα δεν σημαίνουν ότι η Δημοκρατία κινδυνεύει αλλά οπωσδήποτε
έχει αρχίσει μια διαδικασία αμφισβήτησής της. Όσο πιο έγκαιρα το καταλάβουμε
όλοι εμείς οι αντιμνημονιακοί, οι πολλοί που πιστεύουμε στη πατρίδα και το
λαό μας τόσο καλύτερα.
Καθηγητής Βασίλης Φίλιας
Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011
ΣΤΗΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΟΣ
ΣΤΗΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΟΣ
Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΠΑΕΙ ΣΥΝΝΕΦΟ..
Posted on November 30, 2011
Το πρώην (;) στέλεχος του ΔΝΤ, ο διευθυντής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, Ανδρέας Γεωργίου ο οποίος σύμφωνα με καταγγελίες των πρώην υφισταμένων του διόγκωσε επίτηδες του έλλειμμα του δημοσίου με αποτέλεσμα να επιβληθούν τα οικονομικά μέτρα εξαθλίωσης, απολογείται στις 12 Δεκεμβρίου με την κατηγορία της παραποίησης στοιχείων!
Ο Ανδρέας Γεωργίου, οποίος καταγγέλθηκε από την πρώην υπάλληλο της ΕΛΣΤΑΤ Ζωή Γεωργαντά για σκοπούμενη διόγκωση του αναθεωρημένου ελλείμματος του 2009 από 13,4% σε 15,8% του ΑΕΠ, με στόχο να γίνει επιτακτική η υιοθέτηση επώδυνων μέτρων λιτότητας θα έρθει για πρώτη φορά αντιμέτωπος με την Δικαιοσύνη.
Τις πρώτες καταγγελίες σε βάρος του τις έκανε η καθηγήτρια Οικονομετρίας Ζωή Γεωργαντά, ένα από τα 5 μέλη της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής που εξαναγκάστηκαν σε παραίτηση από το Βενιζέλο. «Δεν υπήρχε θέμα χρεοκοπίας. Το μεθόδευσαν για να μπούμε στο Μνημόνιο και να πάρουν όλα τα μέτρα που φορτώθηκε άδικα ο ελληνικός λαός» είπε στις πρώτες της καταγγελίες.
Η οποία μάλιστα προχώρησε σε ανατριχιαστικές αποκαλύψεις:
- Δεν υπάρχει καμία Ελληνική Στατιστική Αρχή.
- Δεν συνεδρίασε ποτέ για την έκδοση στοιχείων, τα οποία έρχονταν έτοιμα-μαγειρεμένα.
- Αποκορύφωμα όλων ήταν το έλλειμμα του 2009 που σε μία νύχτα γιγαντώθηκε από τους Γερμανούς της Eurostat, με την ανοχή του τότε υπουργού Γιώργου Παπακωνσταντίνου.
- Αποτέλεσμα ήταν να ξεκινήσουν τα σενάρια περί ενδεχόμενης ελληνικής χρεοκοπίας και έτσι μπήκαμε στο Μνημόνιο, και έτσι »πέρασαν» και »περνάνε» τα άδικα μέτρα λιτότητας κατά του ελληνικού λαού.
- Καμία ανεξαρτησία, μία σφραγίδα και μόνο η Στατιστική Αρχή. Εδώ και ένα χρόνο δεν έχουμε συνεδριάσει!
- Για τα μάτια η περίφημη διαδικασία opengov. Μας επέλεξαν όλους επειδή είμαστε ΠΑΣΟΚ.
Κατά την κ. Γεωργαντά, φούσκωσαν σε μία νύχτα το έλλειμμα του 2009
«Το έλλειμμα για το 2009 έβγαινε γύρω στο 12%, έτσι ασκήθηκαν πιέσεις από την ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία και τον πρόεδρό της κ. Βάλντερ Ραντερμάχερ, ο οποίος ήθελε να μπουν μέσα στο έλλειμμα και οι δαπάνες των δημοσίων επιχειρήσεων και των ΔΕΚΟ».
«Για την αύξηση του ελλείμματος του 2009 στο 15,4% ελήφθησαν υπ' όψιν μόνο οι δαπάνες των ΔΕΚΟ».
«Εν μία νυκτί η Eurostat αποφάσισε ότι ορισμένες ΔΕΚΟ πρέπει να ενταχθούν στο έλλειμμα».
Τους ισχυρισμούς της επιβεβαίωσε και ο πρώην αντιπρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ, Νίκος Λογοθέτης κατέθεσε χθες το πρωί ενώπιον εισαγγελέα και επιβεβαίωσε, σύμφωνα με πληροφορίες, τους ισχυρισμούς του πρώην μέλους του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ, Ζωής Γεωργαντά για τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος του 2009.
Πρόκειται για ένα φοβερό σκάδαλο που αν επιβεβαιωθεί θα ισοδυναμεί με εσχάτη προδοσία που βέβαια δεν θα έχει συντελεστεί χωρίς την κάλυψη της προηγούμενης κυβέρνησης.
Ο μάρτυρας, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, προσπάθησε να ενισχύσει με επιπλέον στοιχεία όσα είχε πει στην 6ωρη κατάθεσή της η καθηγήτρια οικονομετρίας σύμφωνα με τα οποία «σκοπίμως και εν μέσω πιέσεων, της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Αρχής, η ΕΛΣΤΑΤ με μη επιστημονικές μεθόδους διόγκωσε το αναθεωρημένο έλλειμμα του 2009 από περίπου 12-13% σε 15,4%, με στόχο να επιβληθούν στην χώρα περισσότερα και σκληρότερα δημοσιονομικά μέτρα».
Άλλωστε, ο ίδιος φέρεται να είχε προβεί σε καταγγελία ενώπιον των εισαγγελικών αρχών πως τα στοιχεία της Υπηρεσίας έδειχναν το έλλειμμα στο επίπεδο του 15,5% και ουσιαστικά έβαζαν τη χώρα στη δίνη σειράς σκληρών οικονομικών μέτρων.
Ο Διευθυντής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής Ανδρέας Γεωργίου είναι πρώην στέλεχος του ΔΝΤ και "άνθρωπος των αγορών".
http://udemand.wordpress.com/2011/11/30/
Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΠΑΕΙ ΣΥΝΝΕΦΟ..
Posted on November 30, 2011
Το πρώην (;) στέλεχος του ΔΝΤ, ο διευθυντής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, Ανδρέας Γεωργίου ο οποίος σύμφωνα με καταγγελίες των πρώην υφισταμένων του διόγκωσε επίτηδες του έλλειμμα του δημοσίου με αποτέλεσμα να επιβληθούν τα οικονομικά μέτρα εξαθλίωσης, απολογείται στις 12 Δεκεμβρίου με την κατηγορία της παραποίησης στοιχείων!
Ο Ανδρέας Γεωργίου, οποίος καταγγέλθηκε από την πρώην υπάλληλο της ΕΛΣΤΑΤ Ζωή Γεωργαντά για σκοπούμενη διόγκωση του αναθεωρημένου ελλείμματος του 2009 από 13,4% σε 15,8% του ΑΕΠ, με στόχο να γίνει επιτακτική η υιοθέτηση επώδυνων μέτρων λιτότητας θα έρθει για πρώτη φορά αντιμέτωπος με την Δικαιοσύνη.
Τις πρώτες καταγγελίες σε βάρος του τις έκανε η καθηγήτρια Οικονομετρίας Ζωή Γεωργαντά, ένα από τα 5 μέλη της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής που εξαναγκάστηκαν σε παραίτηση από το Βενιζέλο. «Δεν υπήρχε θέμα χρεοκοπίας. Το μεθόδευσαν για να μπούμε στο Μνημόνιο και να πάρουν όλα τα μέτρα που φορτώθηκε άδικα ο ελληνικός λαός» είπε στις πρώτες της καταγγελίες.
Η οποία μάλιστα προχώρησε σε ανατριχιαστικές αποκαλύψεις:
- Δεν υπάρχει καμία Ελληνική Στατιστική Αρχή.
- Δεν συνεδρίασε ποτέ για την έκδοση στοιχείων, τα οποία έρχονταν έτοιμα-μαγειρεμένα.
- Αποκορύφωμα όλων ήταν το έλλειμμα του 2009 που σε μία νύχτα γιγαντώθηκε από τους Γερμανούς της Eurostat, με την ανοχή του τότε υπουργού Γιώργου Παπακωνσταντίνου.
- Αποτέλεσμα ήταν να ξεκινήσουν τα σενάρια περί ενδεχόμενης ελληνικής χρεοκοπίας και έτσι μπήκαμε στο Μνημόνιο, και έτσι »πέρασαν» και »περνάνε» τα άδικα μέτρα λιτότητας κατά του ελληνικού λαού.
- Καμία ανεξαρτησία, μία σφραγίδα και μόνο η Στατιστική Αρχή. Εδώ και ένα χρόνο δεν έχουμε συνεδριάσει!
- Για τα μάτια η περίφημη διαδικασία opengov. Μας επέλεξαν όλους επειδή είμαστε ΠΑΣΟΚ.
Κατά την κ. Γεωργαντά, φούσκωσαν σε μία νύχτα το έλλειμμα του 2009
«Το έλλειμμα για το 2009 έβγαινε γύρω στο 12%, έτσι ασκήθηκαν πιέσεις από την ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία και τον πρόεδρό της κ. Βάλντερ Ραντερμάχερ, ο οποίος ήθελε να μπουν μέσα στο έλλειμμα και οι δαπάνες των δημοσίων επιχειρήσεων και των ΔΕΚΟ».
«Για την αύξηση του ελλείμματος του 2009 στο 15,4% ελήφθησαν υπ' όψιν μόνο οι δαπάνες των ΔΕΚΟ».
«Εν μία νυκτί η Eurostat αποφάσισε ότι ορισμένες ΔΕΚΟ πρέπει να ενταχθούν στο έλλειμμα».
Τους ισχυρισμούς της επιβεβαίωσε και ο πρώην αντιπρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ, Νίκος Λογοθέτης κατέθεσε χθες το πρωί ενώπιον εισαγγελέα και επιβεβαίωσε, σύμφωνα με πληροφορίες, τους ισχυρισμούς του πρώην μέλους του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ, Ζωής Γεωργαντά για τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος του 2009.
Πρόκειται για ένα φοβερό σκάδαλο που αν επιβεβαιωθεί θα ισοδυναμεί με εσχάτη προδοσία που βέβαια δεν θα έχει συντελεστεί χωρίς την κάλυψη της προηγούμενης κυβέρνησης.
Ο μάρτυρας, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, προσπάθησε να ενισχύσει με επιπλέον στοιχεία όσα είχε πει στην 6ωρη κατάθεσή της η καθηγήτρια οικονομετρίας σύμφωνα με τα οποία «σκοπίμως και εν μέσω πιέσεων, της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Αρχής, η ΕΛΣΤΑΤ με μη επιστημονικές μεθόδους διόγκωσε το αναθεωρημένο έλλειμμα του 2009 από περίπου 12-13% σε 15,4%, με στόχο να επιβληθούν στην χώρα περισσότερα και σκληρότερα δημοσιονομικά μέτρα».
Άλλωστε, ο ίδιος φέρεται να είχε προβεί σε καταγγελία ενώπιον των εισαγγελικών αρχών πως τα στοιχεία της Υπηρεσίας έδειχναν το έλλειμμα στο επίπεδο του 15,5% και ουσιαστικά έβαζαν τη χώρα στη δίνη σειράς σκληρών οικονομικών μέτρων.
Ο Διευθυντής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής Ανδρέας Γεωργίου είναι πρώην στέλεχος του ΔΝΤ και "άνθρωπος των αγορών".
http://udemand.wordpress.com/2011/11/30/
Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011
ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΝΕΟΚΛΗ ΣΑΡΡΗ ΣΤΟΝ ''ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ''
ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΝΕΟΚΛΗ ΣΑΡΡΗ ΣΤΟΝ “ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ”
Αναρτήθηκε από τον/την 1greek στο Νοεμβρίου 23, 2011
Ο Νεοκλής Σαρρής, ο ευπατρίδης καθηγητής του Πάντειου Πανεπιστημίου που έφυγε από κοντά μας, υπήρξε προφητικός στην τελευταία συνέντευξή του στον ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ. Μια συνέντευξη που δόθηκε τον Μάρτιο του 2010, λίγο πριν η χώρα μας μπει βιαίως στον μηχανισμό υποστήριξης της τρόϊκας.
Ο Νεοκλής Σαρρής προβλέπει όσα βιώνει σήμερα ο ελληνικός λαός. Ο Μάκης Βραχιολίδης απέσπασε μια από… τις πιο ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις του, από έναν σπουδαίο άνθρωπο, αποσπάσματα της οποίας αναδημοσιεύουμε, ως ελάχιστο φόρο τιμής στον….
Νεοκλή Σαρρή.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΚΑΘΗΓΗΤΑ!
ΝΕΟΚΛΗΣ ΣΑΡΡΗΣ:
ΣΕ ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΗ ΧΩΡΑ ΜΕΤΑΒΑΛΛΕΤΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ…
* ΤΣΑΝΤΙΡΙ ΣΤΗΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
* ΡΑΓΙΑΔΕΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΤΑΓΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
Από τον Μάκη Βραχιολίδη
Κάποιοι λένε πως αν οι πολιτικοί μας τηρούσαν όσα διακηρύσσει ο Νεοκλής Σαρρής, με τον ακέραιο, ευθύ, τολμηρό λόγο του, τότε τα πράγματα δεν θα είχαν φτάσει σε αυτό το χάλι για την χώρα μας.
Την ώρα που η Ελλάδα περνά την πιο κρίσιμη καμπή της μεταπολεμικής ιστορίας της, ο λόγος του Νεοκλή Σαρρής είναι περισσότερο επίκαιρος και αναγκαίος από ποτέ. Γνωστός καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου αλλά και Πρόεδρος του ιστορικού κόμματος της ΕΔΗΚ, στην συνέντευξή του είναι αποκαλυπτικός: Περιγράφει την σκληρή για την Ελλάδα πραγματικότητα, έτσι όπως δεν την έχουν «κατανοήσει ούτε οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, αλλά ούτε και οι ενδιαφερόμενοι, όσοι δηλ. στελεχώνουν το πολιτικό σύστημα στη χώρα. Μαζί με την οικονομική κατάρρευση επέρχεται η κατάρρευση του πολιτικού μας συστήματος» τονίζει ο Νεοκλής Σαρρής, για να συμπληρώσει: «Η Ελλάδα υποβιβάζεται σε μια τριτοκοσμική χώρα». Ο καθηγητής δεν διστάζει να υπογραμμίσει ότι «η Ελλάδα είναι προτεκτοράτο των ξένων δυνάμεων, αν μάλιστα μπούμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τότε θα βρεθούμε κάτω από μία στυγνή, άτεγκτη κηδεμονία».
Επονομάζει την Ευρωπαϊκή Ένωση σε «τσαντίρι στημένο στην άμμο, που στην πρώτη θύελλα σύρεται από την μία πλευρά στην άλλη, αφού αποδείχτηκε ότι δεν μπορεί να προασπίσει ούτε τα δικά της συμφέροντα».
Δεν διστάζει να καυτηριάσει την πολιτική της Γερμανίας, η οποία ενώ είναι υπόλογος έναντι της Ελλάδας για τις ζημιές που προκάλεσε επί γερμανικής κατοχής, αλλά και έναντι της Ευρώπης για την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, βγαίνει και από πάνω: Διασύρει ενορχηστρωμένα την Ελλάδα κι εμείς αντί να την βάλουμε στην θέση της… εκλιπαρούμε για έναν καλό λόγο από την Γερμανία»!!!
Έμπειρος στα θέματα των σχέσεων της Ελλάδος με την Τουρκία, ο Νεοκλής Σαρρής, χαρακτηρίζει διαχρονικά ραγιαδίστικη την πολιτική της Ελλάδος απέναντι στην γείτονα, μια Ελλάδα η οποία δεν τολμά να αντιτάξει ούτε έναν ισχυρό λόγο προς την Τουρκία. Ο Νεοκλής Σαρρής ο οποίος μεταφράζει για την χώρα μας το ογκώδες βιβλίο του Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας κ. Νταβούτογλου, το οποίο και θα παραδώσει στην δημοσιότητα σε ένα μήνα, υπογραμμίζει ότι το βιβλίο οραματίζεται την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όπως δε υπογραμμίζει, «η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται να κατακτήσει την Ελλάδα, ούτε την Κύπρο. Επιδιώκει να τις μετατρέψει σε δορυφόρες χώρες. Αυτές είναι διακηρυγμένες αρχές και από τον κ. Νταβούτογλου τις οποίες και προωθεί».
Κύριε καθηγητά, βρισκόμαστε ενώπιον μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, κατά την οποία ο Πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου μίλησε ευθέως για μειωμένη εθνική κυριαρχία, προβληματίζοντας με τις δηλώσεις του τον ελληνικό λαό. Θεωρείτε πράγματι ότι έχουμε μειωμένη εθνική κυριαρχία εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, ή η δήλωση αυτή έγινε σκόπιμα για να μας προετοιμάσει για επικείμενες υποχωρήσεις στην εθνικά μας δίκαια;
ΣΑΡΡΗΣ: Αναμφίβολα η οικονομική καχεξία δεν είναι ο καλύτερος πρεσβευτής των εθνικών μας δικαίων. Μία χώρα που είναι οικονομικά καθημαγμένη και κοινωνικά διαλυμένη, είναι επόμενο να μην είναι σε θέση να προασπίσει σθεναρά τα εθνικά της δίκαια. Εκφράζω την αμφιβολία εάν τυχόν ο Πρωθυπουργός ήταν σε θέση να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της αλήθειας που ξεστόμισε.
Η Ελλάδα ευρίσκεται και πάλι στο μάτι του κυκλώνα και ευρίσκεται λόγω της ασύγγνωστης αβελτηρίας των εκάστοτε κυβερνήσεων. Κυβερνήσεων των δύο μεγάλων κομμάτων. Μαζί με την οικονομική κατάρρευση, επέρχεται και η κατάρρευση του πολιτικού μας συστήματος, κάτι που δεν έχουν κατανοήσει ούτε οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, αλλά ούτε και οι ενδιαφερόμενοι, όσοι δηλ. στελεχώνουν το πολιτικό σύστημα στη χώρα.
Λόγω της ασύγγνωστης αυτής αβελτηρίας, της εγκληματικής αβελτηρίας που επέδειξαν τα δύο μεγάλα κόμματα, η Ελλάδα χρησιμοποιείται ως ένας μοχλός για αλλότριους σκοπούς, που δεν αφορούν μόνον την Ελλάδα αλλά ευρύτερες γεωοικονομικές και γεωστρατηγικές πολιτικές. Για παράδειγμα: καταδεικνύεται η Ε.Ε. σε μια πανάκια η οποία θα έλυνε ως διά μαγείας όλα τα προβλήματα: οικονομικά, εξωτερικής πολιτικής κ.λ.π. Σε αυτήν εστήριξαν οι Έλληνες πολιτικοί όλες τις ελπίδες τους, προκειμένου να αράξει η χώρα στο ασφαλές λιμάνι της Ενώσεως. Καταδεικνύεται όμως ότι η Ε.Ε. δεν είναι εις θέσιν ούτε τα σύνορά μας να προασπίσει ούτε να προσδώσει κύρος σε μια εξωτερική πολιτική που στόχο έχει την προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων, αλλά ούτε την οικονομία της ίδιας της χώρας μπορεί να σώσει. Συνεπώς η Ε.Ε. αποδεικνύεται σαν μια φενάκη, η οποία καλύπτει την ανυπαρξία της ως μίας Ευρωπαϊκής οντότητας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει ότι εμπαίζει την Ελλάδα: Μας πίεσε να πάρουμε μέτρα προκειμένου να μας στηρίξει και τώρα που τα πήραμε, η κ. Μέρκελ και ο κ. Μπαρόζο μας λένε ότι βοήθεια δεν μας δίνουν, ότι το πρόβλημα είναι δικό μας και όχι δικό τους και μας συστήνουν να πάμε στο Δ.Ν.Τ. Τελικά τι Ένωση είναι αυτή που αρνείται να στηρίξει ένα μέλος της;
ΣΑΡΡΗΣ: Πολύ φοβάμαι ότι η Κυβέρνηση με τα παπαγαλάκια της, προσπαθεί να μας πείσει ότι η προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, θα είναι μια λύση! Βεβαίως, θα είναι μια μεγάλη αποτυχία. Η Ελλάδα υποβιβάζεται σε μια τριτοκοσμική χώρα, είτε μας αρέσει είτε όχι. Αν το Νομισματικό Ταμείο δεν επιβάλλει όρους περισσότερο επαχθείς από αυτούς που ήδη έχει επιβάλλει η Κυβέρνηση, ακόμη και σε αυτή την απίθανη περίπτωση, θα έχουμε κατ’ ουσίαν μια αποχώρηση της Ε.Ε. σε κρίσιμο θέμα που ήταν της αρμοδιότητάς της και αυτόματα θα επέλθει η υπερέχουσα εξουσία των ΗΠΑ. Ως γνωστόν, το Δ.Ν.Τ. κινείται στον αστερισμό της Υπερατλαντικής συμμαχίας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποδεικνύεται σαν ένα τσαντίρι στημένο στην άμμο, που στην πρώτη θύελλα σύρεται από την μία πλευρά στην άλλη. Και αυτό το τσαντίρι στεγάζει εθνικά συμφέροντα, μολονότι η Ελλάδα απεμπολεί την έννοια «εθνικός» από παντού. Ο όρος «εθνικός» τελεί υπό διωγμόν και έξωση.
Τελικά κύριε καθηγητά την χώρα αυτή δεν την κυβερνά ο Παπανδρέου; Ψηφίσαμε ΠΑΣΟΚ αλλά ποιοι μας κυβερνούν; Ο Όλι ρεν και άλλοι υπάλληλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
ΣΑΡΡΗΣ: Η Ελλάδα ήταν ήδη μία χώρα με μειωμένη κυριαρχία. Τώρα παράγινε το κακό. Αν μάλιστα μπούμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όπως σας είπα, τότε θα μπούμε κάτω από μία στυγνή, άτεγκτη κηδεμονία. Πείτε μου, τι διαφέρει ένα προτεκτοράτο από μια τέτοια χώρα; Η Ελλάδα γεννήθηκε ως προτεκτοράτο των μεγάλων Δυνάμεων και συνεχίζει να είναι προτεκτοράτο. Κάθε μέρα που περνάει επιβεβαιώνεται αυτός ο σκληρός ορισμός τον οποίο είχα δώσει πριν από πολλά χρόνια για την Ελλάδα.
Δεν διακρίνω καμία αισιοδοξία στα λόγια σας κύριε Σαρρή.
ΣΑΡΡΗΣ: Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος. Για να είμαι αισιόδοξος πρέπει να αισιοδοξώ για την επόμενη γενιά. Ως Πανεπιστημιακός δάσκαλος, σας το λέω ότι οι σημερινοί νέοι δεν μπορούν να συλλάβουν την δυσχερή θέση στην οποία βρίσκεται η κοινωνία και το κράτος. Έχουν κατορθώσει… εργαζόμενοι από διαφορετικές πολιτικές να εξουδετερώσουν όλα τα αντανακλαστικά της κοινωνίας και δη των νέων ανθρώπων. Υπήρξαμε όλοι νέοι. Οι προηγούμενες γενιές είχαν τσαγανό. Ότανο τσαγανός όμως είναι σκέτη άρνηση, σκέτος αναρχισμός, δεν λύνει το πρόβλημα. Αυτοί που καταστρέφουν, δεν προσφέρουν τίποτε άλλο πέρα από την καταστροφή. Έχω πάει σε πολλά Πανεπιστήμια του εξωτερικού. Αυτή η ρύπανση και η καταστροφή που επικρατεί στα δικά μας Πανεπιστήμια, δεν συναντάται πουθενά αλλού. Δυστυχώς αυτή είναι η κατάσταση των νέων ανθρώπων. Σε τι να ελπίζω λοιπόν κύριε Βραχιολίδη; Σε ένα θαύμα; Θαύματα στην εποχή μας γίνονται πολύ δύσκολα.
Η Κυβέρνηση ψήφισε εν μία νυκτί το νομοσχέδιο για τους μετανάστες. Θα δίνει την ιθαγένεια στους μετανάστες με συνοπτικές διαδικασίες. Ήδη διατυπώθηκε η άποψη ότι οι 200.000 μουσουλμάνοι της Θράκης και οι 500.000 μουσουλμάνοι που αναμένεται να λάβουν την ελληνική ιθαγένεια, θα κατεβάσουνι σε μελλοντικές εκλογές μουσουλμανικό κόμμα υπό την αιγίδα της Τουρκίας, με ό,τι δυσάρεστα επακόλουθα μπορεί να φέρει αυτό για την χώρα μας.
ΣΑΡΡΗΣ: Η ελληνική ιθαγένεια δεν είναι σαν την «αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή». Δεν μπορεί να αποκτάς αυτομάτως την ελληνική ιθαγένεια! Αν μη τι άλλο πρέπει να ξέρεις την ελληνική γλώσσα. Κι όμως, είδα κατάπληκτος μια βιντεοσκόπηση από πορεία που είχαν οργανώσει πολιτικά κόμματα μεταξύ των οποίων και ο ΣΥΡΙΖΑ, με τους μετανάστες, για το νομοσχέδιο. Εκεί βγήκε κάποιος μετανάστης ο οποίος ούρλιαζε μιλώντας στην γλώσσα του, μετά είπε δυο προτάσεις σε πολύ κακά αγγλικά και διαμαρτύρετο γιατί τον υποχρέωναν να μάθει την ελληνική γλώσσα, προκειμένου να πάρει την ελληνική ιθαγένεια! Αυτός δηλαδή ήθελε την ιθαγένεια χωρίς καν να μάθει τα ελληνικά! Πριν από λίγο καιρό, κάποιοι από το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν κ.α. διαδήλωναν στην οδό Σταδίου, με την Ισλαμική κραυγή «Αλάχου Εκμπέρ». Οι Έλληνες δεν έχουν αντιληφθεί τι κίνδυνος ελλοχεύει στην χώρα με τέτοιου είδους ισλαμικές ιαχές; Πέρα βρέχει! Αν όμως γινόταν μια αντίστοιχη συγκέντρωση από ακραίους Ορθοδόξους χριστιανούς, με το «Σώσον Κύριε τον Λαόν σου» για παράδειγμα, θα είχε ξεσηκωθεί στο πόδι ο τύπος, μιλώντας για την μαύρη αντίδραση στο κέντρο της Αθήνας. Ενώ στην πραγματικότητα, υπάρχει αντίδραση στο κέντρο της Αθήνας από το Ισλάμ που σηκώνει κεφάλι και κανείς δεν ενδιαφέρεται. Το ότι η Τουρκία θα χρησιμοποιήσει το κύρος της για να γίνει ο προστάτης και παραστάτης όλων αυτών των μουσουλμάνων στις Βαλκανικές και Ευρωπαϊκές χώρες, είναι πασίδηλο.
Δεν υπάρχει ούτε εθνικό μέτωπο; Η φιλοπατρία του Έλληνα που πήγε;
ΣΑΡΡΗΣ: Η κοινωνική και η εθνική συνοχή στην πατρίδα, έχουν δεχθεί πλήγματα καίρια. Έχουν διαλυθεί. Αυτή η ιδεολογική κατάσταση που καλύπτει τον χώρο εξουσίας και τον χώρο της αντιεξουσίας, διαπιστώνω ότι είναι ίδια. Και τι εννοώ: Κάποτε οι αντιεξουσιαστές, οι οποίοι εμφανίζονται κυρίως με την μορφή τρομοκρατίας, χρησιμοποιούσαν μία ρητορεία η οποία είχε μέσα της τόσο κοινωνικά στοιχεία, όσο και εθνικά. Τα λέγανε «πατριωτικά». Παράδειγμα η «17 Νοέμβρη». Σήμερα, η νέα γενιά τρομοκρατίας έχει μία ρητορεία η οποία ταυτίζεται με την ρητορεία της εξουσίας. Όπως για παράδειγμα υπέρ των μεταναστών. Δηλαδή οι αντιλήψεις της εξουσίας περάσανε και στην αντιεξουσία. Έχουμε με άλλα λόγια και την εξουσία και την αντιεξουσία σε μια μονοδιάστατη αντίληψη, η οποία ουσιαστικά διαλύει την Ελλάδα. Ποιες δυνάμεις μπορούν να αντιδράσουν σε αυτό; Δεν υπάρχουν δυνάμεις. Και όποιες υπάρχουν, είναι είτε περιθωριακές ή περιθωριοποιούμενες και λοιδορούμενες.
Η ερώτηση μοιάζει με ρητορική αλλά δεν είναι δεδομένου ότι είσθε Πρόεδρος του κόμματος της ΕΔΗΚ: Αν ήσασταν στην θέση του Πρωθυπουργού, τι θα αντιτάσσατε απέναντι στην Τουρκία; Πώς θα συνομιλούσατε με τους Τούρκους;
ΣΑΡΡΗΣ: Θα κοίταζα να τοποθετήσω τις σχέσεις σε ίσο επίπεδο. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: Η Ελλάδα δεν έχει προχωρήσει στην χάραξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Μία ζώνη η οποία συνδέει τρόπον τινά την Ελλάδα με την Κύπρο. Και δεν το κάνει η Κυβέρνηση γιατί είναι ραγιάς, φοβάται την Τουρκία. Όλα αυτά περνάνε ως μήνυμα στην Άγκυρα ότι η Ελλάδα τα κάνει επάνω της μόλις βλέπει την Τουρκία. Δυστυχώς, τρία είναι τα κακά που έχουμε: Πρώτον, η ελληνική πολιτική έχει φοβία έναντι της Τουρκίας. Δεύτερον, έχει φοβία έναντι των ξένων, διότι πιστεύει ότι οι ξένοι κυβερνούν αυτή την χώρα. Όταν ένα κόμμα έρθει στην εξουσία, πιστεύει ότι έχει πάρει το πράσινο φως από τα ξένα κέντρα εξουσίας. Και τρίτον, υπάρχει η ανικανότητα των πολιτικών που έχουν χειρισθεί κρίσιμα εθνικά θέματα.
είπε:
ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας υπήρξε δικό της έργο. Και η οποία είχε ως αποτέλεσμα την εγκατάσταση της Αμερικής στα κράτη που συνιστούσαν την τέως Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας. Και την ενίσχυση της Αμερικάνικής επιρροής στα Βαλκάνια. Τα Βαλκάνια διαλύθηκαν από τους Γερμανούς και μετά τα παρέδωσαν στους Αμερικανούς. Αυτά όμως τα θέματα δεν τα θέτει η Ελλάδα σε κανέναν και απλώς εκλιπαρούμε για έναν καλό λόγο από την Γερμανία. Η Γερμανία είναι υπόλογος έναντι της Ελλάδας. Δεν έφεραν την Γερμανία ενώπιον των ευθυνών της για τις τεράστιες ζημίες που έκαναν τα ναζιστικά στρατεύματα στην χώρα μας και για την επιστροφή του κατοχικού δανείου το οποίο ουσιαστικά δεν εξοφλήθη. Ενώ είναι υπόλογος η Γερμανία, βγαίνει και από πάνω! Όταν δε τους στριμώξεις, η απάντησή τους είναι παιδαριώδης και προπετής: «Παρητήθη ο Καραμανλής των αποζημιώσεων», λένε. Ως γνωστόν προφορική παραίτηση δεν ισχύει. Πώς είναι δυνατόν να παραιτηθείς; Ή λένε το άλλο: «Εμείς σας έχουμε αποζημιώσει τόσα χρόνια που ερχόμαστε στην χώρα σας και αφήνουμε το συνάλλαγμά μας στην Ελλάδα». Αυτά που λένε οι Γερμανοί είναι ηλίθια και κανείς δεν στρέφεται να τους πει «είστε ηλίθιοι». Αντί τούτου, δεχόμαστε ενορχηστρωμένο υβρεολόγιο από την Γερμανία. Ο Τολστόϊ είχε πει: «Ξύσε τον Ρώσο θα βρεις τον Μουζίκο. Ξύσε τον Γερμανό θα βρεις τον Ναζί».
by Siglitiki στο eglimatikotita.gr
http://1greek.wordpress.com
Αναρτήθηκε από τον/την 1greek στο Νοεμβρίου 23, 2011
Ο Νεοκλής Σαρρής, ο ευπατρίδης καθηγητής του Πάντειου Πανεπιστημίου που έφυγε από κοντά μας, υπήρξε προφητικός στην τελευταία συνέντευξή του στον ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ. Μια συνέντευξη που δόθηκε τον Μάρτιο του 2010, λίγο πριν η χώρα μας μπει βιαίως στον μηχανισμό υποστήριξης της τρόϊκας.
Ο Νεοκλής Σαρρής προβλέπει όσα βιώνει σήμερα ο ελληνικός λαός. Ο Μάκης Βραχιολίδης απέσπασε μια από… τις πιο ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις του, από έναν σπουδαίο άνθρωπο, αποσπάσματα της οποίας αναδημοσιεύουμε, ως ελάχιστο φόρο τιμής στον….
Νεοκλή Σαρρή.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΚΑΘΗΓΗΤΑ!
ΝΕΟΚΛΗΣ ΣΑΡΡΗΣ:
ΣΕ ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΗ ΧΩΡΑ ΜΕΤΑΒΑΛΛΕΤΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ…
* ΤΣΑΝΤΙΡΙ ΣΤΗΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
* ΡΑΓΙΑΔΕΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΤΑΓΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
Από τον Μάκη Βραχιολίδη
Κάποιοι λένε πως αν οι πολιτικοί μας τηρούσαν όσα διακηρύσσει ο Νεοκλής Σαρρής, με τον ακέραιο, ευθύ, τολμηρό λόγο του, τότε τα πράγματα δεν θα είχαν φτάσει σε αυτό το χάλι για την χώρα μας.
Την ώρα που η Ελλάδα περνά την πιο κρίσιμη καμπή της μεταπολεμικής ιστορίας της, ο λόγος του Νεοκλή Σαρρής είναι περισσότερο επίκαιρος και αναγκαίος από ποτέ. Γνωστός καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου αλλά και Πρόεδρος του ιστορικού κόμματος της ΕΔΗΚ, στην συνέντευξή του είναι αποκαλυπτικός: Περιγράφει την σκληρή για την Ελλάδα πραγματικότητα, έτσι όπως δεν την έχουν «κατανοήσει ούτε οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, αλλά ούτε και οι ενδιαφερόμενοι, όσοι δηλ. στελεχώνουν το πολιτικό σύστημα στη χώρα. Μαζί με την οικονομική κατάρρευση επέρχεται η κατάρρευση του πολιτικού μας συστήματος» τονίζει ο Νεοκλής Σαρρής, για να συμπληρώσει: «Η Ελλάδα υποβιβάζεται σε μια τριτοκοσμική χώρα». Ο καθηγητής δεν διστάζει να υπογραμμίσει ότι «η Ελλάδα είναι προτεκτοράτο των ξένων δυνάμεων, αν μάλιστα μπούμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τότε θα βρεθούμε κάτω από μία στυγνή, άτεγκτη κηδεμονία».
Επονομάζει την Ευρωπαϊκή Ένωση σε «τσαντίρι στημένο στην άμμο, που στην πρώτη θύελλα σύρεται από την μία πλευρά στην άλλη, αφού αποδείχτηκε ότι δεν μπορεί να προασπίσει ούτε τα δικά της συμφέροντα».
Δεν διστάζει να καυτηριάσει την πολιτική της Γερμανίας, η οποία ενώ είναι υπόλογος έναντι της Ελλάδας για τις ζημιές που προκάλεσε επί γερμανικής κατοχής, αλλά και έναντι της Ευρώπης για την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, βγαίνει και από πάνω: Διασύρει ενορχηστρωμένα την Ελλάδα κι εμείς αντί να την βάλουμε στην θέση της… εκλιπαρούμε για έναν καλό λόγο από την Γερμανία»!!!
Έμπειρος στα θέματα των σχέσεων της Ελλάδος με την Τουρκία, ο Νεοκλής Σαρρής, χαρακτηρίζει διαχρονικά ραγιαδίστικη την πολιτική της Ελλάδος απέναντι στην γείτονα, μια Ελλάδα η οποία δεν τολμά να αντιτάξει ούτε έναν ισχυρό λόγο προς την Τουρκία. Ο Νεοκλής Σαρρής ο οποίος μεταφράζει για την χώρα μας το ογκώδες βιβλίο του Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας κ. Νταβούτογλου, το οποίο και θα παραδώσει στην δημοσιότητα σε ένα μήνα, υπογραμμίζει ότι το βιβλίο οραματίζεται την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όπως δε υπογραμμίζει, «η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται να κατακτήσει την Ελλάδα, ούτε την Κύπρο. Επιδιώκει να τις μετατρέψει σε δορυφόρες χώρες. Αυτές είναι διακηρυγμένες αρχές και από τον κ. Νταβούτογλου τις οποίες και προωθεί».
Κύριε καθηγητά, βρισκόμαστε ενώπιον μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, κατά την οποία ο Πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου μίλησε ευθέως για μειωμένη εθνική κυριαρχία, προβληματίζοντας με τις δηλώσεις του τον ελληνικό λαό. Θεωρείτε πράγματι ότι έχουμε μειωμένη εθνική κυριαρχία εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, ή η δήλωση αυτή έγινε σκόπιμα για να μας προετοιμάσει για επικείμενες υποχωρήσεις στην εθνικά μας δίκαια;
ΣΑΡΡΗΣ: Αναμφίβολα η οικονομική καχεξία δεν είναι ο καλύτερος πρεσβευτής των εθνικών μας δικαίων. Μία χώρα που είναι οικονομικά καθημαγμένη και κοινωνικά διαλυμένη, είναι επόμενο να μην είναι σε θέση να προασπίσει σθεναρά τα εθνικά της δίκαια. Εκφράζω την αμφιβολία εάν τυχόν ο Πρωθυπουργός ήταν σε θέση να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της αλήθειας που ξεστόμισε.
Η Ελλάδα ευρίσκεται και πάλι στο μάτι του κυκλώνα και ευρίσκεται λόγω της ασύγγνωστης αβελτηρίας των εκάστοτε κυβερνήσεων. Κυβερνήσεων των δύο μεγάλων κομμάτων. Μαζί με την οικονομική κατάρρευση, επέρχεται και η κατάρρευση του πολιτικού μας συστήματος, κάτι που δεν έχουν κατανοήσει ούτε οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, αλλά ούτε και οι ενδιαφερόμενοι, όσοι δηλ. στελεχώνουν το πολιτικό σύστημα στη χώρα.
Λόγω της ασύγγνωστης αυτής αβελτηρίας, της εγκληματικής αβελτηρίας που επέδειξαν τα δύο μεγάλα κόμματα, η Ελλάδα χρησιμοποιείται ως ένας μοχλός για αλλότριους σκοπούς, που δεν αφορούν μόνον την Ελλάδα αλλά ευρύτερες γεωοικονομικές και γεωστρατηγικές πολιτικές. Για παράδειγμα: καταδεικνύεται η Ε.Ε. σε μια πανάκια η οποία θα έλυνε ως διά μαγείας όλα τα προβλήματα: οικονομικά, εξωτερικής πολιτικής κ.λ.π. Σε αυτήν εστήριξαν οι Έλληνες πολιτικοί όλες τις ελπίδες τους, προκειμένου να αράξει η χώρα στο ασφαλές λιμάνι της Ενώσεως. Καταδεικνύεται όμως ότι η Ε.Ε. δεν είναι εις θέσιν ούτε τα σύνορά μας να προασπίσει ούτε να προσδώσει κύρος σε μια εξωτερική πολιτική που στόχο έχει την προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων, αλλά ούτε την οικονομία της ίδιας της χώρας μπορεί να σώσει. Συνεπώς η Ε.Ε. αποδεικνύεται σαν μια φενάκη, η οποία καλύπτει την ανυπαρξία της ως μίας Ευρωπαϊκής οντότητας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει ότι εμπαίζει την Ελλάδα: Μας πίεσε να πάρουμε μέτρα προκειμένου να μας στηρίξει και τώρα που τα πήραμε, η κ. Μέρκελ και ο κ. Μπαρόζο μας λένε ότι βοήθεια δεν μας δίνουν, ότι το πρόβλημα είναι δικό μας και όχι δικό τους και μας συστήνουν να πάμε στο Δ.Ν.Τ. Τελικά τι Ένωση είναι αυτή που αρνείται να στηρίξει ένα μέλος της;
ΣΑΡΡΗΣ: Πολύ φοβάμαι ότι η Κυβέρνηση με τα παπαγαλάκια της, προσπαθεί να μας πείσει ότι η προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, θα είναι μια λύση! Βεβαίως, θα είναι μια μεγάλη αποτυχία. Η Ελλάδα υποβιβάζεται σε μια τριτοκοσμική χώρα, είτε μας αρέσει είτε όχι. Αν το Νομισματικό Ταμείο δεν επιβάλλει όρους περισσότερο επαχθείς από αυτούς που ήδη έχει επιβάλλει η Κυβέρνηση, ακόμη και σε αυτή την απίθανη περίπτωση, θα έχουμε κατ’ ουσίαν μια αποχώρηση της Ε.Ε. σε κρίσιμο θέμα που ήταν της αρμοδιότητάς της και αυτόματα θα επέλθει η υπερέχουσα εξουσία των ΗΠΑ. Ως γνωστόν, το Δ.Ν.Τ. κινείται στον αστερισμό της Υπερατλαντικής συμμαχίας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποδεικνύεται σαν ένα τσαντίρι στημένο στην άμμο, που στην πρώτη θύελλα σύρεται από την μία πλευρά στην άλλη. Και αυτό το τσαντίρι στεγάζει εθνικά συμφέροντα, μολονότι η Ελλάδα απεμπολεί την έννοια «εθνικός» από παντού. Ο όρος «εθνικός» τελεί υπό διωγμόν και έξωση.
Τελικά κύριε καθηγητά την χώρα αυτή δεν την κυβερνά ο Παπανδρέου; Ψηφίσαμε ΠΑΣΟΚ αλλά ποιοι μας κυβερνούν; Ο Όλι ρεν και άλλοι υπάλληλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
ΣΑΡΡΗΣ: Η Ελλάδα ήταν ήδη μία χώρα με μειωμένη κυριαρχία. Τώρα παράγινε το κακό. Αν μάλιστα μπούμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όπως σας είπα, τότε θα μπούμε κάτω από μία στυγνή, άτεγκτη κηδεμονία. Πείτε μου, τι διαφέρει ένα προτεκτοράτο από μια τέτοια χώρα; Η Ελλάδα γεννήθηκε ως προτεκτοράτο των μεγάλων Δυνάμεων και συνεχίζει να είναι προτεκτοράτο. Κάθε μέρα που περνάει επιβεβαιώνεται αυτός ο σκληρός ορισμός τον οποίο είχα δώσει πριν από πολλά χρόνια για την Ελλάδα.
Δεν διακρίνω καμία αισιοδοξία στα λόγια σας κύριε Σαρρή.
ΣΑΡΡΗΣ: Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος. Για να είμαι αισιόδοξος πρέπει να αισιοδοξώ για την επόμενη γενιά. Ως Πανεπιστημιακός δάσκαλος, σας το λέω ότι οι σημερινοί νέοι δεν μπορούν να συλλάβουν την δυσχερή θέση στην οποία βρίσκεται η κοινωνία και το κράτος. Έχουν κατορθώσει… εργαζόμενοι από διαφορετικές πολιτικές να εξουδετερώσουν όλα τα αντανακλαστικά της κοινωνίας και δη των νέων ανθρώπων. Υπήρξαμε όλοι νέοι. Οι προηγούμενες γενιές είχαν τσαγανό. Ότανο τσαγανός όμως είναι σκέτη άρνηση, σκέτος αναρχισμός, δεν λύνει το πρόβλημα. Αυτοί που καταστρέφουν, δεν προσφέρουν τίποτε άλλο πέρα από την καταστροφή. Έχω πάει σε πολλά Πανεπιστήμια του εξωτερικού. Αυτή η ρύπανση και η καταστροφή που επικρατεί στα δικά μας Πανεπιστήμια, δεν συναντάται πουθενά αλλού. Δυστυχώς αυτή είναι η κατάσταση των νέων ανθρώπων. Σε τι να ελπίζω λοιπόν κύριε Βραχιολίδη; Σε ένα θαύμα; Θαύματα στην εποχή μας γίνονται πολύ δύσκολα.
Η Κυβέρνηση ψήφισε εν μία νυκτί το νομοσχέδιο για τους μετανάστες. Θα δίνει την ιθαγένεια στους μετανάστες με συνοπτικές διαδικασίες. Ήδη διατυπώθηκε η άποψη ότι οι 200.000 μουσουλμάνοι της Θράκης και οι 500.000 μουσουλμάνοι που αναμένεται να λάβουν την ελληνική ιθαγένεια, θα κατεβάσουνι σε μελλοντικές εκλογές μουσουλμανικό κόμμα υπό την αιγίδα της Τουρκίας, με ό,τι δυσάρεστα επακόλουθα μπορεί να φέρει αυτό για την χώρα μας.
ΣΑΡΡΗΣ: Η ελληνική ιθαγένεια δεν είναι σαν την «αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή». Δεν μπορεί να αποκτάς αυτομάτως την ελληνική ιθαγένεια! Αν μη τι άλλο πρέπει να ξέρεις την ελληνική γλώσσα. Κι όμως, είδα κατάπληκτος μια βιντεοσκόπηση από πορεία που είχαν οργανώσει πολιτικά κόμματα μεταξύ των οποίων και ο ΣΥΡΙΖΑ, με τους μετανάστες, για το νομοσχέδιο. Εκεί βγήκε κάποιος μετανάστης ο οποίος ούρλιαζε μιλώντας στην γλώσσα του, μετά είπε δυο προτάσεις σε πολύ κακά αγγλικά και διαμαρτύρετο γιατί τον υποχρέωναν να μάθει την ελληνική γλώσσα, προκειμένου να πάρει την ελληνική ιθαγένεια! Αυτός δηλαδή ήθελε την ιθαγένεια χωρίς καν να μάθει τα ελληνικά! Πριν από λίγο καιρό, κάποιοι από το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν κ.α. διαδήλωναν στην οδό Σταδίου, με την Ισλαμική κραυγή «Αλάχου Εκμπέρ». Οι Έλληνες δεν έχουν αντιληφθεί τι κίνδυνος ελλοχεύει στην χώρα με τέτοιου είδους ισλαμικές ιαχές; Πέρα βρέχει! Αν όμως γινόταν μια αντίστοιχη συγκέντρωση από ακραίους Ορθοδόξους χριστιανούς, με το «Σώσον Κύριε τον Λαόν σου» για παράδειγμα, θα είχε ξεσηκωθεί στο πόδι ο τύπος, μιλώντας για την μαύρη αντίδραση στο κέντρο της Αθήνας. Ενώ στην πραγματικότητα, υπάρχει αντίδραση στο κέντρο της Αθήνας από το Ισλάμ που σηκώνει κεφάλι και κανείς δεν ενδιαφέρεται. Το ότι η Τουρκία θα χρησιμοποιήσει το κύρος της για να γίνει ο προστάτης και παραστάτης όλων αυτών των μουσουλμάνων στις Βαλκανικές και Ευρωπαϊκές χώρες, είναι πασίδηλο.
Δεν υπάρχει ούτε εθνικό μέτωπο; Η φιλοπατρία του Έλληνα που πήγε;
ΣΑΡΡΗΣ: Η κοινωνική και η εθνική συνοχή στην πατρίδα, έχουν δεχθεί πλήγματα καίρια. Έχουν διαλυθεί. Αυτή η ιδεολογική κατάσταση που καλύπτει τον χώρο εξουσίας και τον χώρο της αντιεξουσίας, διαπιστώνω ότι είναι ίδια. Και τι εννοώ: Κάποτε οι αντιεξουσιαστές, οι οποίοι εμφανίζονται κυρίως με την μορφή τρομοκρατίας, χρησιμοποιούσαν μία ρητορεία η οποία είχε μέσα της τόσο κοινωνικά στοιχεία, όσο και εθνικά. Τα λέγανε «πατριωτικά». Παράδειγμα η «17 Νοέμβρη». Σήμερα, η νέα γενιά τρομοκρατίας έχει μία ρητορεία η οποία ταυτίζεται με την ρητορεία της εξουσίας. Όπως για παράδειγμα υπέρ των μεταναστών. Δηλαδή οι αντιλήψεις της εξουσίας περάσανε και στην αντιεξουσία. Έχουμε με άλλα λόγια και την εξουσία και την αντιεξουσία σε μια μονοδιάστατη αντίληψη, η οποία ουσιαστικά διαλύει την Ελλάδα. Ποιες δυνάμεις μπορούν να αντιδράσουν σε αυτό; Δεν υπάρχουν δυνάμεις. Και όποιες υπάρχουν, είναι είτε περιθωριακές ή περιθωριοποιούμενες και λοιδορούμενες.
Η ερώτηση μοιάζει με ρητορική αλλά δεν είναι δεδομένου ότι είσθε Πρόεδρος του κόμματος της ΕΔΗΚ: Αν ήσασταν στην θέση του Πρωθυπουργού, τι θα αντιτάσσατε απέναντι στην Τουρκία; Πώς θα συνομιλούσατε με τους Τούρκους;
ΣΑΡΡΗΣ: Θα κοίταζα να τοποθετήσω τις σχέσεις σε ίσο επίπεδο. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: Η Ελλάδα δεν έχει προχωρήσει στην χάραξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Μία ζώνη η οποία συνδέει τρόπον τινά την Ελλάδα με την Κύπρο. Και δεν το κάνει η Κυβέρνηση γιατί είναι ραγιάς, φοβάται την Τουρκία. Όλα αυτά περνάνε ως μήνυμα στην Άγκυρα ότι η Ελλάδα τα κάνει επάνω της μόλις βλέπει την Τουρκία. Δυστυχώς, τρία είναι τα κακά που έχουμε: Πρώτον, η ελληνική πολιτική έχει φοβία έναντι της Τουρκίας. Δεύτερον, έχει φοβία έναντι των ξένων, διότι πιστεύει ότι οι ξένοι κυβερνούν αυτή την χώρα. Όταν ένα κόμμα έρθει στην εξουσία, πιστεύει ότι έχει πάρει το πράσινο φως από τα ξένα κέντρα εξουσίας. Και τρίτον, υπάρχει η ανικανότητα των πολιτικών που έχουν χειρισθεί κρίσιμα εθνικά θέματα.
είπε:
ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας υπήρξε δικό της έργο. Και η οποία είχε ως αποτέλεσμα την εγκατάσταση της Αμερικής στα κράτη που συνιστούσαν την τέως Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας. Και την ενίσχυση της Αμερικάνικής επιρροής στα Βαλκάνια. Τα Βαλκάνια διαλύθηκαν από τους Γερμανούς και μετά τα παρέδωσαν στους Αμερικανούς. Αυτά όμως τα θέματα δεν τα θέτει η Ελλάδα σε κανέναν και απλώς εκλιπαρούμε για έναν καλό λόγο από την Γερμανία. Η Γερμανία είναι υπόλογος έναντι της Ελλάδας. Δεν έφεραν την Γερμανία ενώπιον των ευθυνών της για τις τεράστιες ζημίες που έκαναν τα ναζιστικά στρατεύματα στην χώρα μας και για την επιστροφή του κατοχικού δανείου το οποίο ουσιαστικά δεν εξοφλήθη. Ενώ είναι υπόλογος η Γερμανία, βγαίνει και από πάνω! Όταν δε τους στριμώξεις, η απάντησή τους είναι παιδαριώδης και προπετής: «Παρητήθη ο Καραμανλής των αποζημιώσεων», λένε. Ως γνωστόν προφορική παραίτηση δεν ισχύει. Πώς είναι δυνατόν να παραιτηθείς; Ή λένε το άλλο: «Εμείς σας έχουμε αποζημιώσει τόσα χρόνια που ερχόμαστε στην χώρα σας και αφήνουμε το συνάλλαγμά μας στην Ελλάδα». Αυτά που λένε οι Γερμανοί είναι ηλίθια και κανείς δεν στρέφεται να τους πει «είστε ηλίθιοι». Αντί τούτου, δεχόμαστε ενορχηστρωμένο υβρεολόγιο από την Γερμανία. Ο Τολστόϊ είχε πει: «Ξύσε τον Ρώσο θα βρεις τον Μουζίκο. Ξύσε τον Γερμανό θα βρεις τον Ναζί».
by Siglitiki στο eglimatikotita.gr
http://1greek.wordpress.com
Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011
Μία μικρὴ Πόντια Ἑλληνίδα ξεσηκώνει μὲ ποντιακοὺς χοροὺς τοὺς Τούρκους σὲ τηλεοπτικὸ παιχνίδι!!!
Μία μικρὴ Πόντια Ἑλληνίδα ξεσηκώνει μὲ ποντιακοὺς χοροὺς τοὺς Τούρκους σὲ τηλεοπτικὸ παιχνίδι!!!
23 Νοε 2011
Τὸ βίντεο τοῦ Ρωμαίϊκου Ὁδοιπορικοῦ ποὺ ἔχει σαρώσει στὸ Youtube: Μία μικρὴ Πόντια Ἑλληνίδα ξεσηκώνει μὲ ποντιακοὺς χοροὺς τοὺς Τούρκους σὲ τηλεοπτικὸ παιχνίδι!!!
Μέσα σὲ ἕνα ἑξάμηνο ἔφτασε σχεδὸν τὶς 40.000 προβολὲς
Ἡ μικρὴ Πόντια Ἑλληνίδα (Karadenizli Rum) Μπιούσρα Γκεντς (Busra Genc) «μαγεύει» τὴν Τουρκία, σὲ πρόγραμμα τῆς τουρκικῆς τηλεόρασης, μὲ ποντιακὰ τραγούδια καὶ χορούς!!!
Ἔχουμε γράψει ὅτι ὁ ἑλληνισμὸς ἀναγεννᾶται πραγματικὰ σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο: ἄγνωστες γιὰ τὴ γενιὰ μᾶς δυνάμεις ποὺ ἐκφράζουν τὸ πανελλήνιο πνεῦμα ἐνεργοποιοῦνται κατὰ ἕναν τρόπο θαυμαστό, στηρίζοντας παρασκηνιακὰ τὰ ἑλληνικὰ συμφέροντα καὶ βοηθώντας σιγὰ-σιγὰ τὴν Ἑλλάδα νὰ ξεπεράσει τὴν κρίση! Ἔτσι, καθόλου δὲν ἀποκλείεται νὰ ποῦμε στὸ τέλος ὅτι...
ἡ σημερινὴ κρίση ποὺ μαστίζει τὴν κοινωνία μᾶς ὑπῆρξε τελικὰ «εὐλογία Θεοῦ», ἀφοῦ δραστηριοποίησε νέες δυνάμεις τοῦ ἑλληνισμοῦ παντοῦ πάνω στὴν ὑφήλιο! Στὰ Βαλκάνια, πέραν τοῦ Ἀτλαντικοῦ, στὴν εὐρασιατικὴ Ἀνατολή, στὴ «μαύρη ἤπειρο», παντοῦ παρατηρεῖται μία ἀξιομνημόνευτη «μυστικὴ» κινητοποίηση τοῦ ἀπόδημου ἑλληνισμοῦ καὶ τοῦ ξένου φιλελληνισμοῦ... Τὰ ὅσα μάλιστα συμβαίνουν στὴ γειτονικὴ Τουρκία θὰ πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ τὰ καταγράψουμε καὶ νὰ τὰ λάβουμε πολὺ σοβαρὰ ὑπόψη.
Μία πρωτοφανὴς λοιπὸν ἀναβίωση τοῦ ἑλληνισμοῦ παρατηρεῖται τὸν τελευταῖο καιρὸ στὴν Τουρκία! Τὰ ἑλληνικά, ὡς ἐκμάθηση ξένης γλώσσας, κάνουν ἀπίστευτη «θραύση», καὶ μάλιστα σὲ ὁρισμένες περιοχὲς εἶναι ἡ... πρώτη σὲ προτίμηση ξένη γλώσσα τῶν Τούρκων!!! Ἀκόμη, ὁ κρυπτοχριστιανισμὸς τῆς χώρας αὐτῆς ξυπνάει μὲ ρυθμοὺς ραγδαίους – ἔστω καὶ ὑπὸ τὴν κάλυψη τῶν κοινῶν παραδοσιακῶν δρώμενων τῆς λαϊκῆς λατρείας Ἰσλὰμ καὶ Ὀρθοδοξίας – καὶ μάλιστα σὲ κάποιες περιπτώσεις ἔχει ἐντυπωσιακὲς «παρενέργειες» στὸ ἐσωτερικό της τουρκικῆς κοινωνίας (ὅπως στὴν ἐκπληκτικὴ ἀναβίωση τῆς πίστης στὸν Ἅγιο Γεώργιο, στὴ γιορτὴ τοῦ ὁποίου κατὰ δεκάδες χιλιάδες συρρέουν οἱ κάτοικοι τῆς χώρας...).
Τὸ ἴδιο ἐκπληκτικὴ εἶναι ἡ κατάσταση στὴν περιοχὴ τοῦ Πόντου (τουρκικὴ ἐπαρχία τοῦ Karadeniz), ὅπου θὰ μποροῦσε κανεὶς νὰ πεῖ ὅτι πρόκειται γιὰ ἕνα φοβερὸ καὶ τρομερὸ λαϊκὸ ἡφαίστειο ποὺ σιγοβράζει! Καταρχᾶς πρέπει ἀπαραίτητα νὰ τονίσουμε πὼς οἱ κάτοικοι τῆς βόρειας Τουρκίας αὐτοαποκαλοῦνται... Ἕλληνες (!), στὰ τουρκικὰ “Rumlar” καὶ μάλιστα σὲ ἐπίσημα τουρκικὰ ἔγγραφα καὶ βιβλία!!!
Ἀλλὰ καὶ τὸ ἴδιο τὸ περίφημο «βαθὺ κράτος» τῆς Ἄγκυρας χαρακτηρίζει σὰν Ἕλληνες τοὺς πληθυσμοὺς ποὺ ζοῦν κατὰ μῆκος τῶν ἀκτῶν τοῦ Εὔξεινου Πόντου καὶ εἰδικότερα στὰ χωριὰ τῆς περιοχῆς (ψηλὰ πάνω στὰ ὅρη, ἀπ’ ὅπου ἀντικρίζουν τὸ πέλαγος...), ἀλλὰ καὶ στὶς μεγαλουπόλεις τῆς Τραπεζούντας, τῆς Κερασούντας καὶ τῆς Σαμψούντας... Ἄρα πρόκειται γιὰ μία ἄτυπη, πολιτιστική, μειονότητα μὲ ἑλληνικὴ συνείδηση μέσα στὴν «καρδιὰ» τοῦ τουρκικοῦ ἔθνους-κράτους!...
Τὰ ἤθη κι ἔθιμα τοῦ λαοῦ αὐτοῦ εἶναι τὰ ἴδια ἀκριβῶς μ’ αὐτὰ τῶν Πόντιων ποὺ ζοῦν στὴν Ἑλλάδα. Αὐτὸ παρατηρεῖται κυρίως στὸν τομέα τῆς μουσικῆς, ὅπου μάλιστα πολλὰ τραγούδια εἶναι ἀπὸ κοινοῦ στὴν τουρκικὴ γλώσσα καὶ τὴν ποντιακὴ διάλεκτο! [τελευταία ἕνα μικρὸ κοριτσάκι, 10 ἐτῶν, ἀπὸ τὴν περιοχὴ τῆς Μαύρης Θάλασσας κατέπληξε τὸ τουρκικὸ κοινό, τραγουδώντας καὶ χορεύοντας τοὺς ποντιακοὺς ρυθμούς, μὲ τὴ συνοδεία λύρας, ἀποσπώντας ἄριστες κριτικὲς ἀπὸ τοὺς εἰδικούς: πρόκειται γιὰ τὴν Μπιούσρα Γκεντς, ποὺ ἀποθέωσε τὸ πανελλήνιο πνεῦμα στοὺς τηλεοπτικοὺς δέκτες τῆς γειτονικῆς χώρας]
Ὥστε οἱ ἑλληνογενεῖς πληθυσμοὶ τῆς τουρκικῆς αὐτῆς ἐπικράτειας ἐπιστρέφουν ἀργὰ ἀλλὰ σταθερὰ στὸ ἑλληνικὸ πνεῦμα, δίνοντας μία ἄλλη, νέα, διάσταση στὸ τόσο σύνθετο πλέγμα τῶν ἑλληνοτουρκικῶν σχέσεων. Κάποιοι μάλιστα θεωροῦν ὅτι οἱ Τουρκοπόντιοι, μαζὶ μὲ τοὺς ὑπόλοιπους ἑλληνικῆς προέλευσης Τούρκους ὑπηκόους, θὰ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ θὰ ἐπιβεβαιώσουν τὴν προφητεία τοῦ Πατροκοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ὅτι τὸ 1/3 τῶν Τούρκων θὰ προσχωρήσουν ξανὰ στὴ Ρωμηοσύνη καὶ θὰ γίνουν, ὅπως λέει κι ὁ καθηγητὴς Δημήτρης Κιτσίκης, «οἱ καλύτεροι Ἕλληνες»!!!
Πέρα ὅμως ἀπὸ τὴν καθαρὰ πολιτισμικὴ παράμετρο τοῦ ὅλου θέματος, ὑφίσταται καὶ μία ἄλλη διάσταση, μὲ τεράστιο βάθος καὶ πλάτος: ἡ πολιτικὴ ὑπεραξία τοῦ ποντιακοῦ ζητήματος, ποὺ ὄχι ἁπλὰ εἶναι ὑπαρκτή, ἀλλὰ καὶ τείνει νὰ ἀποτελέσει καὶ ἕνα σοβαρὸ «ἀγκάθι» γιὰ τοὺς Τούρκους φασίστες, ποὺ ἐμποδίζουν τὴν ἑλληνοτουρκικὴ προσέγγιση, μέσω τῶν διεκδικήσεών τους ἔναντί της χώρας μας καὶ τὸν συστηματικὸ ἀνθελληνισμὸ ποὺ καλλιεργοῦν σὲ τμήματα τοῦ τουρκικοῦ ἔθνους, δηλητηριάζοντας τὶς λαϊκὲς καρδιές... Ὅμως ἐδῶ ὀφείλουμε νὰ ποῦμε ὅτι οἱ συγκεκριμένοι τουρκικοὶ ἐθνικιστικοὶ κύκλοι ἔχουν ἀποτύχει παταγωδῶς στὴν ἄθλια ἀποστολή τους!
Ὄχι μόνο δὲν ἔχουν στρέψει τὸν μέσο Τοῦρκο κατὰ τῶν Ἑλλήνων, ἀλλὰ συμβαίνει τὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο: δὲν ὑπάρχει ἄλλος λαὸς πάνω στὸν πλανήτη, ποὺ νὰ γίνεται ἀποδεκτὸς ἀπὸ τοὺς ἁπλοὺς Τούρκους μὲ τόση συγκίνηση καὶ ἀγάπη, ὅπως ὁ ἑλληνικός!!! Καὶ βέβαια αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ ἀποτυχία τους, γεμίζει τοὺς συγκεκριμένους ρατσιστικοὺς κύκλους μὲ ἀκόμα μεγαλύτερη κακία κατὰ τοῦ ἑλληνισμοῦ...
Σήμερα λοιπόν, καὶ μὲ ἀφορμὴ τὸ ποντιακὸ ζήτημα, τὸ ὁποῖο (ὅπως εὔστοχα λέει καὶ ὁ μεγάλος Ἕλληνας πατριώτης Μιχάλης Χαραλαμπίδης) εἶναι θέμα πρώτης γραμμῆς γιὰ τὸν ἑλληνισμὸ – μαζὶ μ’ ἐκεῖνα τῆς Κύπρου καὶ τῆς Βορείας Ἠπείρου – οἱ Τοῦρκοι ἐθνικιστὲς ποὺ κατέχουν κάποιες θέσεις-κλειδιὰ στὸν τουρκικὸ κρατικὸ (καὶ παρακρατικό...) μηχανισμὸ προβληματίζονται ἔντονα. Φοβοῦνται τὴν ἀφύπνιση τῶν Ἑλληνορθόδοξών της Τουρκίας καὶ θέτουν τὸ ποντιακὸ ζήτημα σὲ ἔκτακτη μελέτη στὴν «ἡμερήσια διάταξη» τῶν προβληματισμῶν τους...
Γι’ αὐτὸ καὶ πολὺ πρόσφατα – καὶ μὲ ἀφορμὴ τὰ ποντιακὰ τραγούδια ποὺ ἀκούγονταν παντοῦ πάνω στὰ πλοῖα, στὶς κρουαζιέρες τοῦ Εὔξεινου Πόντου! – σὲ σύσκεψη τοῦ Ἐθνικοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας τῆς χώρας (τοῦ περίφημου MGK) Τοῦρκος στρατηγὸς ἔθεσε ἐπίσημα τὸ ἐν λόγω θέμα!
Τί ἀκριβῶς λένε οἱ πληροφορίες, ποὺ βέβαια ἔφτασαν καὶ στὰ «αὐτιὰ» τῆς ἑλληνικῆς ΕΥΠ; Ὅτι ὁ τουρκικὸς στρατὸς φοβᾶται, λέει, τὴν ἀναβίωση τοῦ ποντιακοῦ ἀντάρτικου στὴν περιοχή, γιὰ τὸ ὁποῖο τὰ λεπτομερῆ στοιχεῖα εἶναι ἀκόμη συγκεχυμένα. Λέγεται γιὰ παράδειγμα ὅτι τοῦ ποντιακοῦ ἀντάρτικου ἡγεῖται μία, σχετικὰ νεαρή, γυναίκα μὲ δυναμικὸ χαρακτήρα, ἀναβιώνοντας ἔτσι τὸν θρύλο τῶν μυθοϊστορικῶν Ἀμαζόνων τῆς περιοχῆς!!!
Αὐτὴ ἡ κοπέλα, Τουρκάλα βεβαίως ὑπήκοος, ἔχει ἐνεργοποιήσει ἕνα εὐρὺ δίκτυο ἐπίδοξων ἀνταρτῶν, ποὺ ἤδη ἀποθηκεύει ὁπλισμὸ σὲ κρύπτες πάνω στὰ ψηλὰ βουνὰ τοῦ Πόντου, ἀναμένοντας τὴ στιγμὴ ποὺ θὰ δωθεῖ τὸ σύνθημα τῆς διεκδίκησης ἀνθρώπινων καὶ ἐθνικῶν δικαιωμάτων! Εἶναι μακριὰ αὐτὴ ἡ στιγμή; Ὄχι καὶ τόσο, λέει ἡ ἐνημέρωσή μας, ἀφοῦ ἀφενὸς ἡ πολιτικὴ τῶν Ἔρντογαν-Γκιουλ θεωρεῖται εὐνοϊκὴ γιὰ τὰ ἑλληνικὰ συμφέροντα καὶ ἀφετέρου οἱ ἐξεγέρσεις στὸν ἀραβικὸ-μεσανατολικὸ κόσμο δὲν ἀποκλείεται νὰ δημιουργήσουν παρόμοιες προϋποθέσεις καὶ στὴν ἴδια τὴν Τουρκία...
Οἱ Τοῦρκοι ποὺ ἀνήκουν στὸ «βαθὺ κράτος» (τὸ ὁποῖο κάθε ἄλλο παρὰ ἐπιθυμεῖ τὴν καλὴ γειτνίαση μὲ τὴν Ἑλλάδα...) ὑποπτεύονται διασυνδέσεις τοῦ ἀντάρτικου-«ἔμβρυου» μὲ τὶς ἑλληνικὲς μυστικὲς ὑπηρεσίες! Ἄλλωστε παλαιότερα εἶχαν κατηγορήσει εὐθέως Ἕλληνες ἀξιωματούχους ποὺ δραστηριοποιοῦνταν στὴν περιοχὴ – καὶ ποὺ εἶναι πραγματικοὶ ἥρωες τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους! – ὡς ἐπικίνδυνους πράκτορες, ποὺ ἐπιθυμοῦν τὴν ὑπονόμευση τῆς εἰρήνης στὸ ἐσωτερικό της Τουρκίας, ἀκόμα καὶ τὸν ἀκρωτηριασμὸ τῆς τουρκικῆς ἐπικράτειας! Εἶναι ἄραγε ἀκόμα τὸ ἑλληνικὸ “PKK” σὲ σπερματικὴ μορφὴ ἢ μήπως τὰ πράγματα εἶναι πιὰ ἀρκετὰ «προχωρημένα»;
Τὸ βέβαιο εἶναι ὅτι ἕνας ἀπίστευτος ὑπόγειος πόλεμος ἀνάμεσα σὲ μυστικὰ κέντρα τῆς Ἑλλάδας καὶ τῆς Τουρκίας μαίνεται αὐτὴ τὴν ὥρα, ἐνῶ εἶναι σίγουρο ὅτι ἡ κατάσταση εἶναι πλέον μὴ ἀναστρέψιμη! Ἡ μεγάλη μέρα τῆς ἐπανασύστασης τῆς Ρωμανίας πλησιάζει...
Δρ. Ἠσαΐας Κωνσταντινίδης
Ἐτικέτες προβολές, ἐκπληκτικά περιστατικά, ῥωμαίϊκα
5 σχόλια:
Ανώνυμος είπε...
ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΙ ΣΤΟΥς ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ.
Αυτο το βίντεο πρέπει να γίνει στο σήμα κατατεθέν του ιστολογίου σας γιατί υπενθυμίζει ότι οι Έλληνες Ρωμηοί κάποια στιγμή θα επιστρέψουν στην βασιλεύουσα των πόλεων την Κωνσταντινούπολη.
Έσσεται ήμαρ...
23 Νοεμβρίου 2011 7:04 μ.μ.
sapphire είπε...
εγώ πάλι δεν είμαι το ίδιο αισιόδοξος,δεν βλέπω να υπάρχει καθόλου πατριωτισμός,πράγμα που το θεωρώ ένα από τα βασικά στοιχεία που μας έφεραν στην οικονομική κρίση
23 Νοεμβρίου 2011 7:44 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...
Εντός Ελλάδος πράγματι sapphire ίσως δεν υπάρχει πατριωτισμός ή καλύτερα υπάρχει αλλά δεν φαίνεται. Στο εξωτερικό όμως δεν είναι ίδια τα πράγματα.
23 Νοεμβρίου 2011 9:47 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...
www.orthodoxia-ellinismos.gr
23 Νοε 2011
Τὸ βίντεο τοῦ Ρωμαίϊκου Ὁδοιπορικοῦ ποὺ ἔχει σαρώσει στὸ Youtube: Μία μικρὴ Πόντια Ἑλληνίδα ξεσηκώνει μὲ ποντιακοὺς χοροὺς τοὺς Τούρκους σὲ τηλεοπτικὸ παιχνίδι!!!
Μέσα σὲ ἕνα ἑξάμηνο ἔφτασε σχεδὸν τὶς 40.000 προβολὲς
Ἡ μικρὴ Πόντια Ἑλληνίδα (Karadenizli Rum) Μπιούσρα Γκεντς (Busra Genc) «μαγεύει» τὴν Τουρκία, σὲ πρόγραμμα τῆς τουρκικῆς τηλεόρασης, μὲ ποντιακὰ τραγούδια καὶ χορούς!!!
Ἔχουμε γράψει ὅτι ὁ ἑλληνισμὸς ἀναγεννᾶται πραγματικὰ σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο: ἄγνωστες γιὰ τὴ γενιὰ μᾶς δυνάμεις ποὺ ἐκφράζουν τὸ πανελλήνιο πνεῦμα ἐνεργοποιοῦνται κατὰ ἕναν τρόπο θαυμαστό, στηρίζοντας παρασκηνιακὰ τὰ ἑλληνικὰ συμφέροντα καὶ βοηθώντας σιγὰ-σιγὰ τὴν Ἑλλάδα νὰ ξεπεράσει τὴν κρίση! Ἔτσι, καθόλου δὲν ἀποκλείεται νὰ ποῦμε στὸ τέλος ὅτι...
ἡ σημερινὴ κρίση ποὺ μαστίζει τὴν κοινωνία μᾶς ὑπῆρξε τελικὰ «εὐλογία Θεοῦ», ἀφοῦ δραστηριοποίησε νέες δυνάμεις τοῦ ἑλληνισμοῦ παντοῦ πάνω στὴν ὑφήλιο! Στὰ Βαλκάνια, πέραν τοῦ Ἀτλαντικοῦ, στὴν εὐρασιατικὴ Ἀνατολή, στὴ «μαύρη ἤπειρο», παντοῦ παρατηρεῖται μία ἀξιομνημόνευτη «μυστικὴ» κινητοποίηση τοῦ ἀπόδημου ἑλληνισμοῦ καὶ τοῦ ξένου φιλελληνισμοῦ... Τὰ ὅσα μάλιστα συμβαίνουν στὴ γειτονικὴ Τουρκία θὰ πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ τὰ καταγράψουμε καὶ νὰ τὰ λάβουμε πολὺ σοβαρὰ ὑπόψη.
Μία πρωτοφανὴς λοιπὸν ἀναβίωση τοῦ ἑλληνισμοῦ παρατηρεῖται τὸν τελευταῖο καιρὸ στὴν Τουρκία! Τὰ ἑλληνικά, ὡς ἐκμάθηση ξένης γλώσσας, κάνουν ἀπίστευτη «θραύση», καὶ μάλιστα σὲ ὁρισμένες περιοχὲς εἶναι ἡ... πρώτη σὲ προτίμηση ξένη γλώσσα τῶν Τούρκων!!! Ἀκόμη, ὁ κρυπτοχριστιανισμὸς τῆς χώρας αὐτῆς ξυπνάει μὲ ρυθμοὺς ραγδαίους – ἔστω καὶ ὑπὸ τὴν κάλυψη τῶν κοινῶν παραδοσιακῶν δρώμενων τῆς λαϊκῆς λατρείας Ἰσλὰμ καὶ Ὀρθοδοξίας – καὶ μάλιστα σὲ κάποιες περιπτώσεις ἔχει ἐντυπωσιακὲς «παρενέργειες» στὸ ἐσωτερικό της τουρκικῆς κοινωνίας (ὅπως στὴν ἐκπληκτικὴ ἀναβίωση τῆς πίστης στὸν Ἅγιο Γεώργιο, στὴ γιορτὴ τοῦ ὁποίου κατὰ δεκάδες χιλιάδες συρρέουν οἱ κάτοικοι τῆς χώρας...).
Τὸ ἴδιο ἐκπληκτικὴ εἶναι ἡ κατάσταση στὴν περιοχὴ τοῦ Πόντου (τουρκικὴ ἐπαρχία τοῦ Karadeniz), ὅπου θὰ μποροῦσε κανεὶς νὰ πεῖ ὅτι πρόκειται γιὰ ἕνα φοβερὸ καὶ τρομερὸ λαϊκὸ ἡφαίστειο ποὺ σιγοβράζει! Καταρχᾶς πρέπει ἀπαραίτητα νὰ τονίσουμε πὼς οἱ κάτοικοι τῆς βόρειας Τουρκίας αὐτοαποκαλοῦνται... Ἕλληνες (!), στὰ τουρκικὰ “Rumlar” καὶ μάλιστα σὲ ἐπίσημα τουρκικὰ ἔγγραφα καὶ βιβλία!!!
Ἀλλὰ καὶ τὸ ἴδιο τὸ περίφημο «βαθὺ κράτος» τῆς Ἄγκυρας χαρακτηρίζει σὰν Ἕλληνες τοὺς πληθυσμοὺς ποὺ ζοῦν κατὰ μῆκος τῶν ἀκτῶν τοῦ Εὔξεινου Πόντου καὶ εἰδικότερα στὰ χωριὰ τῆς περιοχῆς (ψηλὰ πάνω στὰ ὅρη, ἀπ’ ὅπου ἀντικρίζουν τὸ πέλαγος...), ἀλλὰ καὶ στὶς μεγαλουπόλεις τῆς Τραπεζούντας, τῆς Κερασούντας καὶ τῆς Σαμψούντας... Ἄρα πρόκειται γιὰ μία ἄτυπη, πολιτιστική, μειονότητα μὲ ἑλληνικὴ συνείδηση μέσα στὴν «καρδιὰ» τοῦ τουρκικοῦ ἔθνους-κράτους!...
Τὰ ἤθη κι ἔθιμα τοῦ λαοῦ αὐτοῦ εἶναι τὰ ἴδια ἀκριβῶς μ’ αὐτὰ τῶν Πόντιων ποὺ ζοῦν στὴν Ἑλλάδα. Αὐτὸ παρατηρεῖται κυρίως στὸν τομέα τῆς μουσικῆς, ὅπου μάλιστα πολλὰ τραγούδια εἶναι ἀπὸ κοινοῦ στὴν τουρκικὴ γλώσσα καὶ τὴν ποντιακὴ διάλεκτο! [τελευταία ἕνα μικρὸ κοριτσάκι, 10 ἐτῶν, ἀπὸ τὴν περιοχὴ τῆς Μαύρης Θάλασσας κατέπληξε τὸ τουρκικὸ κοινό, τραγουδώντας καὶ χορεύοντας τοὺς ποντιακοὺς ρυθμούς, μὲ τὴ συνοδεία λύρας, ἀποσπώντας ἄριστες κριτικὲς ἀπὸ τοὺς εἰδικούς: πρόκειται γιὰ τὴν Μπιούσρα Γκεντς, ποὺ ἀποθέωσε τὸ πανελλήνιο πνεῦμα στοὺς τηλεοπτικοὺς δέκτες τῆς γειτονικῆς χώρας]
Ὥστε οἱ ἑλληνογενεῖς πληθυσμοὶ τῆς τουρκικῆς αὐτῆς ἐπικράτειας ἐπιστρέφουν ἀργὰ ἀλλὰ σταθερὰ στὸ ἑλληνικὸ πνεῦμα, δίνοντας μία ἄλλη, νέα, διάσταση στὸ τόσο σύνθετο πλέγμα τῶν ἑλληνοτουρκικῶν σχέσεων. Κάποιοι μάλιστα θεωροῦν ὅτι οἱ Τουρκοπόντιοι, μαζὶ μὲ τοὺς ὑπόλοιπους ἑλληνικῆς προέλευσης Τούρκους ὑπηκόους, θὰ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ θὰ ἐπιβεβαιώσουν τὴν προφητεία τοῦ Πατροκοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ὅτι τὸ 1/3 τῶν Τούρκων θὰ προσχωρήσουν ξανὰ στὴ Ρωμηοσύνη καὶ θὰ γίνουν, ὅπως λέει κι ὁ καθηγητὴς Δημήτρης Κιτσίκης, «οἱ καλύτεροι Ἕλληνες»!!!
Πέρα ὅμως ἀπὸ τὴν καθαρὰ πολιτισμικὴ παράμετρο τοῦ ὅλου θέματος, ὑφίσταται καὶ μία ἄλλη διάσταση, μὲ τεράστιο βάθος καὶ πλάτος: ἡ πολιτικὴ ὑπεραξία τοῦ ποντιακοῦ ζητήματος, ποὺ ὄχι ἁπλὰ εἶναι ὑπαρκτή, ἀλλὰ καὶ τείνει νὰ ἀποτελέσει καὶ ἕνα σοβαρὸ «ἀγκάθι» γιὰ τοὺς Τούρκους φασίστες, ποὺ ἐμποδίζουν τὴν ἑλληνοτουρκικὴ προσέγγιση, μέσω τῶν διεκδικήσεών τους ἔναντί της χώρας μας καὶ τὸν συστηματικὸ ἀνθελληνισμὸ ποὺ καλλιεργοῦν σὲ τμήματα τοῦ τουρκικοῦ ἔθνους, δηλητηριάζοντας τὶς λαϊκὲς καρδιές... Ὅμως ἐδῶ ὀφείλουμε νὰ ποῦμε ὅτι οἱ συγκεκριμένοι τουρκικοὶ ἐθνικιστικοὶ κύκλοι ἔχουν ἀποτύχει παταγωδῶς στὴν ἄθλια ἀποστολή τους!
Ὄχι μόνο δὲν ἔχουν στρέψει τὸν μέσο Τοῦρκο κατὰ τῶν Ἑλλήνων, ἀλλὰ συμβαίνει τὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο: δὲν ὑπάρχει ἄλλος λαὸς πάνω στὸν πλανήτη, ποὺ νὰ γίνεται ἀποδεκτὸς ἀπὸ τοὺς ἁπλοὺς Τούρκους μὲ τόση συγκίνηση καὶ ἀγάπη, ὅπως ὁ ἑλληνικός!!! Καὶ βέβαια αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ ἀποτυχία τους, γεμίζει τοὺς συγκεκριμένους ρατσιστικοὺς κύκλους μὲ ἀκόμα μεγαλύτερη κακία κατὰ τοῦ ἑλληνισμοῦ...
Σήμερα λοιπόν, καὶ μὲ ἀφορμὴ τὸ ποντιακὸ ζήτημα, τὸ ὁποῖο (ὅπως εὔστοχα λέει καὶ ὁ μεγάλος Ἕλληνας πατριώτης Μιχάλης Χαραλαμπίδης) εἶναι θέμα πρώτης γραμμῆς γιὰ τὸν ἑλληνισμὸ – μαζὶ μ’ ἐκεῖνα τῆς Κύπρου καὶ τῆς Βορείας Ἠπείρου – οἱ Τοῦρκοι ἐθνικιστὲς ποὺ κατέχουν κάποιες θέσεις-κλειδιὰ στὸν τουρκικὸ κρατικὸ (καὶ παρακρατικό...) μηχανισμὸ προβληματίζονται ἔντονα. Φοβοῦνται τὴν ἀφύπνιση τῶν Ἑλληνορθόδοξών της Τουρκίας καὶ θέτουν τὸ ποντιακὸ ζήτημα σὲ ἔκτακτη μελέτη στὴν «ἡμερήσια διάταξη» τῶν προβληματισμῶν τους...
Γι’ αὐτὸ καὶ πολὺ πρόσφατα – καὶ μὲ ἀφορμὴ τὰ ποντιακὰ τραγούδια ποὺ ἀκούγονταν παντοῦ πάνω στὰ πλοῖα, στὶς κρουαζιέρες τοῦ Εὔξεινου Πόντου! – σὲ σύσκεψη τοῦ Ἐθνικοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας τῆς χώρας (τοῦ περίφημου MGK) Τοῦρκος στρατηγὸς ἔθεσε ἐπίσημα τὸ ἐν λόγω θέμα!
Τί ἀκριβῶς λένε οἱ πληροφορίες, ποὺ βέβαια ἔφτασαν καὶ στὰ «αὐτιὰ» τῆς ἑλληνικῆς ΕΥΠ; Ὅτι ὁ τουρκικὸς στρατὸς φοβᾶται, λέει, τὴν ἀναβίωση τοῦ ποντιακοῦ ἀντάρτικου στὴν περιοχή, γιὰ τὸ ὁποῖο τὰ λεπτομερῆ στοιχεῖα εἶναι ἀκόμη συγκεχυμένα. Λέγεται γιὰ παράδειγμα ὅτι τοῦ ποντιακοῦ ἀντάρτικου ἡγεῖται μία, σχετικὰ νεαρή, γυναίκα μὲ δυναμικὸ χαρακτήρα, ἀναβιώνοντας ἔτσι τὸν θρύλο τῶν μυθοϊστορικῶν Ἀμαζόνων τῆς περιοχῆς!!!
Αὐτὴ ἡ κοπέλα, Τουρκάλα βεβαίως ὑπήκοος, ἔχει ἐνεργοποιήσει ἕνα εὐρὺ δίκτυο ἐπίδοξων ἀνταρτῶν, ποὺ ἤδη ἀποθηκεύει ὁπλισμὸ σὲ κρύπτες πάνω στὰ ψηλὰ βουνὰ τοῦ Πόντου, ἀναμένοντας τὴ στιγμὴ ποὺ θὰ δωθεῖ τὸ σύνθημα τῆς διεκδίκησης ἀνθρώπινων καὶ ἐθνικῶν δικαιωμάτων! Εἶναι μακριὰ αὐτὴ ἡ στιγμή; Ὄχι καὶ τόσο, λέει ἡ ἐνημέρωσή μας, ἀφοῦ ἀφενὸς ἡ πολιτικὴ τῶν Ἔρντογαν-Γκιουλ θεωρεῖται εὐνοϊκὴ γιὰ τὰ ἑλληνικὰ συμφέροντα καὶ ἀφετέρου οἱ ἐξεγέρσεις στὸν ἀραβικὸ-μεσανατολικὸ κόσμο δὲν ἀποκλείεται νὰ δημιουργήσουν παρόμοιες προϋποθέσεις καὶ στὴν ἴδια τὴν Τουρκία...
Οἱ Τοῦρκοι ποὺ ἀνήκουν στὸ «βαθὺ κράτος» (τὸ ὁποῖο κάθε ἄλλο παρὰ ἐπιθυμεῖ τὴν καλὴ γειτνίαση μὲ τὴν Ἑλλάδα...) ὑποπτεύονται διασυνδέσεις τοῦ ἀντάρτικου-«ἔμβρυου» μὲ τὶς ἑλληνικὲς μυστικὲς ὑπηρεσίες! Ἄλλωστε παλαιότερα εἶχαν κατηγορήσει εὐθέως Ἕλληνες ἀξιωματούχους ποὺ δραστηριοποιοῦνταν στὴν περιοχὴ – καὶ ποὺ εἶναι πραγματικοὶ ἥρωες τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους! – ὡς ἐπικίνδυνους πράκτορες, ποὺ ἐπιθυμοῦν τὴν ὑπονόμευση τῆς εἰρήνης στὸ ἐσωτερικό της Τουρκίας, ἀκόμα καὶ τὸν ἀκρωτηριασμὸ τῆς τουρκικῆς ἐπικράτειας! Εἶναι ἄραγε ἀκόμα τὸ ἑλληνικὸ “PKK” σὲ σπερματικὴ μορφὴ ἢ μήπως τὰ πράγματα εἶναι πιὰ ἀρκετὰ «προχωρημένα»;
Τὸ βέβαιο εἶναι ὅτι ἕνας ἀπίστευτος ὑπόγειος πόλεμος ἀνάμεσα σὲ μυστικὰ κέντρα τῆς Ἑλλάδας καὶ τῆς Τουρκίας μαίνεται αὐτὴ τὴν ὥρα, ἐνῶ εἶναι σίγουρο ὅτι ἡ κατάσταση εἶναι πλέον μὴ ἀναστρέψιμη! Ἡ μεγάλη μέρα τῆς ἐπανασύστασης τῆς Ρωμανίας πλησιάζει...
Δρ. Ἠσαΐας Κωνσταντινίδης
Ἐτικέτες προβολές, ἐκπληκτικά περιστατικά, ῥωμαίϊκα
5 σχόλια:
Ανώνυμος είπε...
ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΙ ΣΤΟΥς ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ.
Αυτο το βίντεο πρέπει να γίνει στο σήμα κατατεθέν του ιστολογίου σας γιατί υπενθυμίζει ότι οι Έλληνες Ρωμηοί κάποια στιγμή θα επιστρέψουν στην βασιλεύουσα των πόλεων την Κωνσταντινούπολη.
Έσσεται ήμαρ...
23 Νοεμβρίου 2011 7:04 μ.μ.
sapphire είπε...
εγώ πάλι δεν είμαι το ίδιο αισιόδοξος,δεν βλέπω να υπάρχει καθόλου πατριωτισμός,πράγμα που το θεωρώ ένα από τα βασικά στοιχεία που μας έφεραν στην οικονομική κρίση
23 Νοεμβρίου 2011 7:44 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...
Εντός Ελλάδος πράγματι sapphire ίσως δεν υπάρχει πατριωτισμός ή καλύτερα υπάρχει αλλά δεν φαίνεται. Στο εξωτερικό όμως δεν είναι ίδια τα πράγματα.
23 Νοεμβρίου 2011 9:47 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...
www.orthodoxia-ellinismos.gr
Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011
Πως οι συμφωνίες της 26ης Οκτωβρίου ετοιμάζουν την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη και οδηγούν στην έμμεση κατάλυση του ελληνικού κράτους
Πως οι συμφωνίες της 26ης Οκτωβρίου ετοιμάζουν την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη και οδηγούν στην έμμεση κατάλυση του ελληνικού κράτους
Ομιλία του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου σε εκδήλωση-συνέντευξη τύπου που οργανώθηκε στην ΕΣΗΕΑ στις 15.11 με πρωτοβουλία του Μίκη Θεοδωράκη και συμμετοχή του ομότιμου Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργου Κασιμάτη
Θέλω να ευχαριστήσω τον Μίκη Θεοδωράκη για την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη του και να του εκφράσω τον τεράστιο και ανυπόκριτο θαυμασμό μου για το απαράμιλλο ένστικτο και τη ζωτικότητα που διαθέτει, το εφηβικό πάθος που τον διακρίνει. Προχτές του μιλούσα για τις συνέπειες των αποφάσεων της 26.10. ‘Όταν με άκουσε μούπε: «πρέπει αμέσως να κάνουμε κάτι, να δώσουμε μια συνέντευξη τύπου».
Η ιδέα ξεκίνησε πριν από δέκα μέρες. Διάβαζα έκπληκτος ένα άρθρο του New York Times, που αναφερόταν στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και έγραφε περίπου ότι το ελληνικό δίκαιο στο οποίο τώρα υπάγεται συνιστά ένα αποφασιστικό πλεονέκτημα έναντι του αγγλικού δικαίου. Και ότι η συμφωνία αναδιάρθρωσης ήταν περίπου λεόντεια, δεν τόλεγε έτσι, το άφηνε όμως να φανεί καθαρά, υπέρ των τραπεζών. Ξαφνιασμένος άρχισα να τηλεφωνώ στους υποτιθέμενους ειδικούς των κομμάτων και του Μνημονίου και τους αντίθετους. Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξή μου όταν διαπίστωσα ότι τα ελληνικά κόμματα, ενάμισυ χρόνο μετά την είσοδο της χώρας σε μια φοβερή κρίση με αφορμή το χρέος, δεν διαθέτουν καμιά σοβαρή, σε βάθος γνώση των ρυθμίσεων που το αφορούν!
Είναι αλήθεια ότι μου έχει ξανατύχει. Θυμάμαι ότι στην περίοδο του Σχεδίου Ανάν ουδείς, ή σχεδόν, δεν είχε καν φυλλομετρήσει, όχι μελετήσει ένα σχέδιο που καθόριζε δια παντός το μέλλον, την ίδια την ύπαρξη κυπριακού κράτους! Επιχειρηματολογούσαν στις τηλεοράσεις χωρίς να ξέρουν τι περιείχε αυτό το σχέδιο.
Μπορείτε άλλωστε να το διαπιστώσετε και σεις αν μπείτε στο ίντερνετ. Θα βρείτε εκεί δεκάδες μελέτες για την Ελλάδα, θα δείτε εξέταση σεναρίων εξόδου ή παραμονής στο ευρώ, θα δείτε ινστιτούτα και πανεπιστήμια να δημοσιεύουν μελέτες επί μελετών, στη Γερμανία, τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, το Βέλγιο. Εμείς εδώ σχεδόν τίποτα. Προφανώς περιμένουμε να μας πουν τι θα κάνουμε!
Μετά τις 26 Οκτωβρίου, τα πάντα συζητήθηκαν σε αυτή τη χώρα εκτός από ένα: τι περιέχουν και ποιές θα είναι οι συνέπειες εφαρμογής των αποφάσεων της 26ης Οκτωβρίου. Η προσφυγή στη λαϊκή βούληση που επιβάλλει το πνεύμα, αν όχι το γράμμα του Συντάγματος, παρακάμφθηκε, τρία κόμματα που αλληλλομισούνται αποφάσισαν, άραγε υπό την πίεση ποιάς ισχυρής, υπέρτερης δύναμης, διερωτάται κανείς, να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας, ο κ. Σαμαράς έπαιξε το πολιτικό κεφάλι του κορώνα γράμματα και όλα αυτά γιατί; Για να εφαρμοσθούν οι ουσιαστικά άγνωστες στην Ελλάδα ως προς τις συνέπειές της, και μεταξύ των βουλευτών μεν, άβουλων δε, αποφάσεις της 26.10 και να ψηφισθεί από τη Βουλή, με 180 ψήφους η δεύτερη δανειακή σύμβαση.
Μας λένε ότι αν δεν εφαρμοσθούν οι αποφάσεις της 26.10 θα μας διώξουν από την ευρωζώνη. Θα επιχειρήσουμε να σας δείξουμε, εξετάζοντας τον συνδυασμό νομικών και ρυθμίσεων οικονομικής πολιτικής που επιβάλλονται στην Ελλάδα, ότι σκοπός, ή πάντως αποτέλεσμα των αποφάσεων αυτών, θα είναι ακριβώς να διευκολύνουν την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Σήμερα, το χρέος είναι ένα δίκοπο μαχαίρι. Μπορεί να κόψει την Ελλάδα, μπορεί να κόψει και τους πιστωτές. Αν όμως εφαρμοσθούν τα συμφωνηθέντα, η Ελλάδα θα «αφοπλισθεί» από τα κυριότερα διαπραγματευτικά χαρτιά της.
Η συμφωνία δεν είναι φτιαγμένη για να κάνει βιώσιμη την Ελλάδα, είναι φτιαγμένη για να την οδηγήσει σε κατάσταση δουλοπάροικου, οικονομικής αποικίας των πιστωτών, που δεν θα έχει φυσικά κανένα περιθώριο να διαπραγματευθεί τη θέση της στην ΕΕ ή οτιδήποτε άλλο. Μπορεί να παραμένει ένα τύποις ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, θα έχει όμως στερηθεί από κάθε δυνατότητα άσκησης της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας του. Οι πιστωτές θα έχουν γίνει ιδιοκτήτες μιας χώρας που θα μοιάζει, όλο και πιο πολύ, με ένα Μπαγκλαντές στην Ευρώπη, μια χώρα που θα διώχνει όσους ‘Ελληνες μπορούν να φύγουν.
Για να εξασφάλιζε μια τέτοια συμφωνία την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, θα έπρεπε να οδηγεί σε μια οικονομία και ένα κράτος βιώσιμα. Αυτό που κάνει η συμφωνία είναι να λύνει τα προβλήματα των πιστωτών, προτού πετάξουν την Ελλάδα έξω από το ευρώ.
Καταστρέφουν για να εκβιάσουν
‘Όπως έγινε σε κάθε φάση, μέχρι τώρα, της κρίσης ο ελληνικός λαός τίθεται και πάλι ενώπιον ενός τρομοκρατικού και εκβιαστικού διλήμματος: είτε κάνουμε αυτό που μας λένε οι ξένοι, είτε οδηγούμεθα σε καταστροφή. Κανείς στην Αθήνα δεν έχει δώσει προσοχή σε αυτό που έγραψε ο Νομπελίστας Πωλ Κρούγκμαν: «κάντε αυτό που κάνουμε, όχι αυτό που σας λέμε να κάνετε». Μέχρι τώρα, κάνουμε αυτό που μας λένε να κάνουμε, αλλά οι καταστροφές όχι μόνο δεν αποφεύγονται, πλησιάζουν όλο και πιο κοντά.
Στην αρχή μας έλεγαν ότι πρέπει να γλυτώσουμε τη χρεωκοπία, τώρα μας λένε την έξοδο από το ευρώ, Κύριος οίδε τι θα πουν αύριο. Αν στην αρχή ισχυρίζονταν, όχι πολύ πειστικά, ότι η υπακοή οδηγεί στη σωτηρία, π.χ. ότι η Ελλάδα θα βγει στις αγορές το 2011, τώρα δεν μπαίνουν καν στον κόπο να περιγράψουν πως, π.χ., οι αποφάσεις της 26.10 θα οδηγήσουν όντως σε σωτηρία. Δεν τους απασχολεί καν να είναι ελάχιστα συνεπείς με τον εαυτό τους, ή να εξηγήσουν το βουνό από αποτυχημένες προβλέψεις και εκτιμήσεις.
Μήπως δεν θα σωζόμαστε με τις αποφάσεις του Μαίου 2010, του Μαρτίου και του Ιουλίου 2011, προτού διαπιστωθεί ότι δεν σωζόμαστε και χρειάζονται οι αποφάσεις του Οκτωβρίου; Παρεμβαίνοντας στον δημόσιο διάλογο και υποστηρίζοντας τις θέσεις της «αυτοκρατορίας των τραπεζών» και της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών, εναντίον της Ευρώπης, στις 23 Οκτωβρίου, τρεις μόνο μέρες πριν τη σύνοδο κορυφής, ο κ. Παπαδήμος περιέγραφε ως καταστροφικό το κούρεμα 50%. Τώρα σχημάτισε κυβέρνηση με κύρια αποστολή να εφαρμόσει τη συνταγή που ο ίδιος χαρακτήριζε καταστροφική. Αν συνεχισθούν αυτά, φοβούμεθα ότι είναι θέμα λίγου χρόνου μια βιβλική καταστροφή του ελληνικού λαού.
Για να είναι πειστικό κάθε φορά το δίλημμα προς τον ελληνικό λαό, παίρνονται μέτρα, συνειδητά ή όχι, για να το κάνουν πραγματικό. Η ίδια η ελληνική κυβέρνηση, με τον τρόπο που χειρίσθηκε το οικονομικό πρόβλημα, έκανε ότι μπορούσε για να προκαλέσει την «επικοινωνιακή» επίθεση κατά της χώρας, στα τέλη του 2009 και, στη συνέχεια, την κερδοσκοπική επίθεση της άνοιξης του 2010. Η Τράπεζα της Ελλάδας διευκόλυνε την κερδοσκοπική επίθεση κατά των ελληνικών τίτλων τριπλασιάζοντας την προθεσμία ακάλυπτων συναλλαγών όπως αποκάλυψαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, η Στατιστική Υπηρεσία κατηγορήθηκε από υψηλόβαθμα στελέχη της ότι φούσκωσε το έλλειμμα, η Αθήνα αρνήθηκε να απευθυνθεί στη Γερμανία και στη Ρωσία για βοήθεια, προκειμένου να δημιουργήσει τις συνθήκες που έφεραν τελικά το ΔΝΤ στην Ευρώπη και την Ελλάδα στο Μνημόνιο. Τότε, η Αθήνα «απειλούσε» δήθεν με το «πιστόλι» του ΔΝΤ, δηλαδή απειλούσε να αυτοκτονήσει μήπως την σκοτώσουν. Αργότερα, και ενώ ήδη είχε ωριμάσει η ιδέα ότι πρέπει να γίνει αναδιάρθρωση, η Ελλάδα σαμπόταρε την υλοποίησή της. Θέμα εξόδου μιας χώρας από το ευρώ ήταν αδιανόητο πριν ένα μήνα. Εξαγγέλλοντας δημοψήφισμα με το παραπλανητικό ερώτημα «26η Οκτωβρίου ή έξοδος από το ευρώ», ο κ. Παπανδρέου εισήγαγε μόνος του το θέμα στην ευρωπαϊκή ατζέντα, όπου το διευκόλυνε να εγκατασταθεί η στάση των υπολοίπων πολιτικών κομμάτων της χώρας, που απέφυγαν να απαντήσουν στα ιταμά και παράνομα ευρωπαϊκά τελεσίγραφα. Δημιούργησε δηλαδή η ίδια η Αθήνα την πολιτική συνθήκη για να γίνει κάποια στιγμή εφικτή η έξοδος, με τους όρους μάλιστα των πιστωτών και των Γερμανών. Με άλλα λόγια, προκειμένου να δικαιολογηθεί το δίλημμα «κάντε ότι σας λέμε ή θα καταστραφούμε», οργανώνεται όντως η καταστροφή, απομειώνονται τα νομικά, οικονομικά και πολιτικά διαπραγματευτικά χαρτιά της χώρας και αυξάνεται κάθε φορά το τίμημα ενός ενδεχόμενου ‘Όχι, ώστε να διστάζει να το επιλέξει ο ελληνικός λαός. Το τελικό αποτέλεσμα μιας τέτοιας πορείας δεν μπορεί να είναι παρά ο εθνικός όλεθρος. Δεν θέλουμε τώρα να κάνουμε δίκη προθέσεων ή ψυχανάλυση των πρωταγωνιστών, για όποιο λόγο όμως κι αν το κάνουν, αυτό ακριβώς κάνουν οι αρμόδιοι, διεθνείς και εγχώριοι, που εκπονούν σχέδια σωτηρίας της Ελλάδας εδώ και ενάμισυ χρόνο.
Στην αρχή μας είπαν μνημόνιο ή χρεωκοπία, σήμερα έχουμε μνημόνιο και χρεωκοπία. Αυτό που συζητάμε πλέον δεν είναι πως θα αποφύγουμε μια ήδη συντελεσθείσα χρεωκοπία, αλλά τους όρους της. Τώρα μας λένε 26η Οκτωβρίου ή θάνατος. Πολύ φοβούμεθα ότι αν τους ακολουθήσουμε θα έχουμε «και 26η Οκτωβρίου και θάνατο». ‘Όχι μόνο θα φύγουμε από το ευρώ, αλλά και θα τεθούμε προ του διλήμματος να κάνουμε μια επανάσταση κατά όλου του διεθνούς συστήματος, που δεν είναι βέβαιο ότι θέλουμε και ότι μπορούμε, ή ότι θα την κερδίσουμε, ή να αποδεχθούμε το τέλος του ελληνικού κράτους.
Προκειμένου να αποφασίσουμε αν πρέπει ή δεν πρέπει να εφαρμόσουμε τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου, πρέπει να εξετάσουμε κατ’ αρχήν τις συνέπειες αυτής της εφαρμογής. Στις 15 μέρες όμως που ακολούθησαν τη σύναψη των συμφωνιών αυτών, η Ελλάδα έχει συζητήσει τα πάντα, εκτός από το πραγματικό αποτέλεσμα της ενδεχόμενης εφαρμογής των συμφωνιών αυτών.
Οι συμφωνίες της 26ης Οκτωβρίου
Οι συμφωνίες αυτές εμπεριέχουν μια σειρά κρίσιμων ρυθμίσεων δικαίου και οικονομικής πολιτικής, οι οποίες δεν έχουν τύχει πλήρους επεξεργασίας ακόμα και τις αγνοούμε στην τελική τους μορφή, όχι όμως ως προς την κατεύθυνσή τους. Εφαρμοζόμενες, θα στερήσουν την Ελλάδα από κρίσιμα διαπραγματευτικά χαρτιά, που ακόμα διαθέτει, θα την αλυσοδέσουν με τρόπο μη αντιστρέψιμο, που θα χρειάζεται πλέον καθολική ρήξη για να επιβιώσει. Με άλλα λόγια, η 26η Οκτωβρίου, προβλέπει μια δραματική επιδείνωση των όρων αποπληρωμής του ελληνικού χρέους και ολοκληρώνει την πορεία μετάβασης της Ελλάδας από ένα σχετικά ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος σε μια ιδιόμορφη οικονομική αποικία.
Η ψήφιση της δεύτερης δανειακής σύμβασης από τη Βουλή, και μάλιστα με αυξημένη πλειοψηφία, σε συνδυασμό με τη συμφωνία αναδιάρθρωσης θα οδηγήσει στην υπαγωγή του συνόλου του ελληνικού χρέους από τη δικαιοδοσία του ελληνικού δικαίου στη δικαιοδοσία του πολύ δυσμενέστερου αγγλικού. ‘Όπως σημειώνουν όλοι οι ξένοι και ‘Ελληνες ειδικοί που έχουν αρθρογραφήσει επ’ αυτού, περιλαμβανομένης και σχετικής μελέτης του Πανεπιστημίου Duke των ΗΠΑ, η υπαγωγή του χρέους στο ελληνικό δίκαιο είναι ένα ισχυρότατο διαπραγματευτικό χαρτί, είδος «ατομικού όπλου» στους πολέμους χρέους. Επιτρέπει στην ελληνική Βουλή να καθορίσει εκείνη τους όρους αποπληρωμής των ομολόγων. Της επιτρέπει επίσης, αν η χώρα αποφασίσει ή αναγκαστεί να πάει σε εθνικό νόμισμα, ή αν διαλυθεί το ευρώ, να καθορίσει κυρίαρχα την ισοτιμία αποπληρωμής των ομολόγων και να πληθωρίσει το χρέος της μαζί με το νόμισμά της. Η Ελλάδα δεν επιθυμεί πιθανώς να φύγει από το ευρώ για να εφαρμόσει αυτή τη μέθοδο, μπορεί όμως να απειλήσει ότι θα το πράξει, ώστε να αποσπάσει τη συμφωνία αναδιάρθρωσης του χρέους που έχει απελπιστικά ανάγκη. Σήμερα, και σε ότι αφορά το χρέος, η παραμονή ή έξοδος της χώρας από το ευρώ είναι όπλο στα χέρια της Αθήνας, αύριο θα είναι όπλο στα χέρια των πιστωτών της, που, αφού διασφαλίσουν με την 26η Οκτωβρίου τα συμφέροντα των τραπεζών θα αποφασίσουν αν θα την κρατήσουν ή όχι εντός ευρωζώνης. Μια ευρωζώνη άλλωστε που κινδυνεύει ήδη είτε να μην υπάρχει, είτε να μετατραπεί οριστικά σε φυλακή των εθνών και των λαών. Σήμερα άλλωστε συνιστά ρεαλιστική πιθανότητα τόσο η αποβολή της Ελλάδας, όσο και η διάλυση του ευρώ.
Αν τώρα η Ελλάδα έχει ισχυρά διαπραγματευτικά όπλα για μια καλή, βιώσιμη συμφωνία αναδιάρθρωσης, δεν θα έχει κανένα τέτοιο όπλο σε περίπτωση επικύρωσης της δεύτερης δανειακής σύμβασης. Σύμφωνα με τους όρους της πρώτης δανειακής σύμβασης, που θα επικυρωθεί μαζί με τη δεύτερη, η Ελλάδα δεν μπορεί να πειράξει το υπόλοιπο, παλαιότερο χρέος της, αν γίνει αναδιάρθρωση θα γίνει μόνο με τους όρους των συμβαλλομένων στην πρώτη δανειακή. Το λέμε αυτό γιατί τώρα, ακόμα, η πρώτη δανειακή σύμβαση είναι νομικά ανυπόστατη και κατά το ελληνικό και κατά το διεθνές δίκαιο και πολιτικά αμφισβητήσιμη γιατί δεν έχει ψηφισθεί από τη Βουλή. Θα γίνει όμως νομικά έγκυρη με τυχόν ψήφιση, αλλά και η δικαιοδοσία για την εξέταση προσφυγών κατά της εγκυρότητας της σύμβασης θα φύγει από τα ελληνικά δικαστήρια και θα πάει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Οι συνέπειες των νομικών ρυθμίσεων
Ποια σημασία έχουν αυτές οι νομικές ρυθμίσεις; Η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να αποπληρώσει το χρέος της. Η 26η Οκτωβρίου θα καταρρεύσει, όπως και η 21η Ιουλίου και όλα τα προηγούμενα σχέδια σωτηρίας. Το πραγματικό κούρεμα που προβλέπει υπολογίζεται στο 28% και από αυτό μεγάλο μέρος είναι στα χέρια ελληνικών και κυπριακών τραπεζών και ασφαλιστικών ταμείων. Αυτή τη στιγμή η αγορά υπολογίζει πιθανώς σε 35% την αξία του ελληνικού χρέους, θα χρειαζόταν κούρεμα τουλάχιστο 80% για να θεωρήσουν όντως αξιόχρεη οι αγορές την Ελλάδα.
Κατά τον Σόρος η κατάρρευση της συμφωνίας θα γίνει σε μία ημέρα έως τρεις μήνες. Δύο σύμβουλοι της γερμανικής κυβέρνησης ήδη έκαναν δηλώσεις λέγοντας ότι η συμφωνία δεν είναι επαρκής, αλλά αν είναι έτσι γιατί να την εφαρμόσουμε;. Η Ελλάδα βρίσκεται σε τροχιά πρωτοφανούς στα παγκόσμια χρονικά ύφεσης. Αλλά και οι ίδιοι οι συντάκτες των αποφάσεων τι λένε; ‘Ότι θα φέρουν το ελληνικό χρέος στο 120% το 2020. Η πρόβλεψη αυτή στερείται σοβαρότητας όπως και όλες οι προηγούμενες που διαψεύστηκαν παταγωδώς, πολύ περισσότερο όταν δεν ξέρουμε αν σε ένα χρόνο από σήμερα θα υπάρχει ΕΕ και δεν θα έχει ξεσπάσει παγκόσμια οικονομική κρίση χειρότερη από το 1929. ‘Αλλωστε, η συμφωνία της 26.10 επιβάλλει τη συνέχιση της ίδιας οικονομικής πολιτικής που οργανώνει την ύφεση και τη διάλυση της ελληνικής οικονομίας. Ακόμα όμως κι αν επιβεβαιωθούν αυτή τη φορά, τι σημαίνει αυτό; ‘Ότι το 2020 θα έχουμε χρέος που δεν θα είναι βιώσιμο. Με 120% μπήκαμε στο μνημόνιο και καμία από τις συμφωνίες δεν περιέχει ρήτρα που να εξασφαλίζει την Ελλάδα σε περίπτωση που οι υπολογισμοί πέσουν έξω! Επιπλέον, η επικύρωση της δανειακής σύμβασης απαγορεύει πρακτικά στην Ελλάδα να δανειστεί από οποιονδήποτε άλλο και να αναζητήσει αλλού συμμάχους, αφού υποθηκεύει το σύνολο της περιουσίας της.
Από την καταστροφή στη λεηλασία
Συνοψίζοντας μέχρις εδώ. Η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου αφαιρεί από την Ελλάδα το κύριο διαπραγματευτικό της χαρτί και την αλυσοδένει ακόμα πιο σφιχτά στην πανθομολογούμενη, και από τους ξένους, καταστροφική πορεία που συνεχίζει ενάμισυ χρόνο τώρα. Οργανώνει μια αποτυχία, ακριβέστερα μια καταστροφή. Αλλά δεν περιορίζεται σε αυτό: Οργανώνει και το ποιος θα ωφεληθεί από αυτή!
Αυτό το κάνει μέσω των όρων ήδη της πρώτης δανειακής, που θα αποκτήσουν αυξημένη νομική ισχύ με την ψήφιση της δεύτερης. Ειδικότερα, με την υποθήκευση όλης της τωρινής και μελλοντικής περιουσίας του ελληνικού κράτους, που προβλέπει, σε συνδυασμό μάλιστα με την πρόβλεψη του μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού νόμου για εκποίηση σε τρέχουσες τιμές, που είναι δέκα ή εκατό φορές πιο κάτω από τις πραγματικές. Αυτό σημαίνει το ξεπούλημα όλης της δημόσιας περιουσίας και των τραπεζών που θα κρατικοποιηθούν λόγω αναδιάρθρωσης και των όποιων ορυκτών και υποθαλάσσιων πόρων τυχόν ανακαλυφθούν. Εξ ου ίσως και το εντονότατο διεθνές ενδιαφέρον ορισμένων πλευρών για την ορθή, ίσως όμως όχι πολύ επίκαιρη ιδέα ανακήρυξης ελληνικής ΑΟΖ, με την ελπίδα, μεταξύ άλλων, ότι σε αυτούς θα περιέλθουν τελικά οι πόροι της. ‘Όχι μόνο η δημόσια, αλλά και η ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων θα χαθεί, και λόγω της ανάγκης να την εκποιήσουν για να αποφύγουν την ατομική τους καταστροφή και λόγω συνειδητά ανέφικτων δημοσιονομικών στόχων που τίθενται και οι οποίοι ήδη οδηγούν στην εξόντωση όσων δηλώνουν στη χώρα μας το εισόδημα και την περιουσία τους. Ακόμα και οι διαπλεκόμενοι θα εξαφανισθούν και αντικατασταθούν από ξένους, όταν θα έχουν ολοκληρώσει την αποστολή τους.
Δεν υπάρχει τίποτα πρωτότυπο σε όλα αυτά και τίποτα μη αναμενόμενο, αφού αυτές τις συμβάσεις και τις αποφάσεις τις καταρτίζει το International Institute of Finance του κ. Νταλάρα, δηλαδή η «Διεθνής του Χρήματος», η παγκόσμια ένωση των τραπεζών, το πολύ πολύ λαμβάνοντας υπόψιν της και τις γνώμες της γερμανικής και αμερικανικής κυβέρνησης. Αν πιστέψουμε το περιοδικό Επίκαιρα, που δεν διαψεύστηκε, η πρώτη δανειακή σύμβαση καταρτίστηκε από το ίδιο δικηγορικό γραφείο του Λονδίνου, που κατήρτισε και το σχέδιο Ανάν, που προέβλεπε την κατάλυση του κυπριακού κράτους ως μέσο επίλυσης του κυπριακού.
Μακάρι να μας διαψεύσουν οι κυβερνώντες, για να προλάβουμε άλλωστε, να προειδοποιήσουμε, να αποτρέψουμε δίνουμε σήμερα αυτή τη συνέντευξη. Είναι όμως γεγονός ότι τα πρόσωπα δεν είναι αυτά που θα μας καθησύχαζαν. Σήμερα η εφημερίδα Μοντ, σε ένα άρθρο από αυτά που συνήθως απηχούν το Μέγαρο των Ηλυσίων, υπογραμμίζει ότι η πολιτική εξουσία στην Ευρώπη περιέρχεται στα χέρια της Goldman Sachs, αναφέροντας χαρακτηριστικά τον κ. Παπαδήμο, τον κ. Μόντι και τον κ. Ντράγκι, επικεφαλής της ΕΚΤ. Στο άρθρο υπογραμμίζεται η συνενοχή Παπαδήμου στο μαγείρεμα, μαζί με την Goldman, των στοιχείων που επέτρεψαν την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ, ενώ γίνεται αναφορά και στον άλλο πρώην υπάλληλο της μεγαλύτερης τράπεζας στον κόσμο, τον κ. Χριστοδούλου, που, αφού διέπρεψε σε τιτλοποιήσεις με τη Goldman από τη θέση του στην Εθνική Τράπεζα, ανταμοίφθηκε τοποθετούμενος επικεφαλής του ελληνικού οργανισμού διαχείρισης του χρέους. Προτού καν η νέα κυβέρνηση πάρει ψήφο εμπιστοσύνης, ο κ. Παπαδήμος συνεργάσθηκε με τον κ. Χριστοδούλου και τον έστειλε στον κ. Νταλάρα του IIF να φτιάξει τη συμφωνία αναδιάρθρωσης. Προς τι τέτοια πρεμούρα; Δύο χρόνια περιμένει να ρυθμισθεί το πρόβλημα χρέους. Πρέπει να ρυθμισθεί σε είκοσι μέρες, προτού κανείς καταλάβει τι γίνεται, χωρίς να δοθεί η δυνατότητα στον ελληνικό λαό να ενημερωθεί σε βάθος και να αποφασίσει κυρίαρχα; Είναι αυτοί κατάλληλοι άνθρωποι για να διασφαλίσουν τα συμφέροντα της Ελλάδας;
Αυτό που κάνουν στη πραγματικότητα οι πιστωτές στην Ελλάδα είναι η κλασική μέθοδος του τοκογλύφου από καταβολής χρήματος. Με αυτόν τον τρόπο καταστράφηκαν εκατομμύρια επιχειρήσεις στον κόσμο που δανείστηκαν, χαρτοπαίκτες που κατέφυγαν στα κοράκια που περιμένουν στην κουζίνα της λέσχης την ώρα τους, άνθρωποι που έπαιξαν στο χρηματιστήριο, φτωχοί αγρότες που χρεώθηκαν στους κοτζαμπάσηδες και έγιναν δουλοπάροικοι. Στην περίπτωσή μας είναι ένας ολόκληρος λαός και μια χώρα που έχουν γίνει αντικείμενο «τοκογλυφικού ιμπεριαλισμού» και ένα κράτος που θα απομείνει μεν τυπικά ανεξάρτητο και κυρίαρχο, ένα άδειο κουκούλι χωρίς καμιά εξουσία δε.
Δεν θα περιγράψουμε τι μπορεί να συμβεί στη συνέχεια, αρκετά είπαμε, γιατί βέβαια κάποια στιγμή στην πορεία αυτή είναι πιθανό η ομαλότητα να διακοπεί και η χώρα να μπει στον κύκλο του αίματος. Αν η «Αυτοκρατορία του Χρήματος» έχει προγραμματίσει τη διάλυση της ΕΕ και τη μετάβαση σε αυταρχικά καθεστώτα, πιθανώς οργανώνοντας αιματηρές προβοκάτσιες ή πολέμους, καθεστώτα ίσως απαραίτητα για ένα πρόγραμμα μαζικής φτωχοποίησης των ευρωπαϊκών λαών, τότε, δυστυχώς, η χώρα μας προσφέρεται ως πειραματόζωο, με τις δομές και τις ηγεσίες που διαθέτει. Δεν το γνωρίζουμε, αλλά δεν το αποκλείουμε, το αντίθετο, έχουμε ισχυρές ενδείξεις. Επειδή όμως στον πυρήνα αυτής της Αυτοκρατορίας είναι τραπεζίτες, προτού αρχίσουν τα μεγάλα δράματα και οι περιπέτειες, σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή, θέλουν πιθανώς να έχουν ήδη στο χρηματοκιβώτιό τους τίτλους ιδιοκτησίας της Ελλάδας και να έχουν εξασφαλίσει, κατά τον καλύτερο τρόπο, τις τράπεζές τους.
Ακόμα, τις επόμενες μέρες και εβδομάδες, μπορούμε ίσως να προλάβουμε την καταστροφή. Δεν έχει ακόμα συντελεσθεί. Μετά θα καταβληθεί πολύ μεγάλο κόστος με αμφίβολα αποτελέσματα. Είναι εθνική ανάγκη η χώρα να αποκτήσει επειγόντως εθνική διαπραγματευτική γραμμή διεκδικώντας ένα βιώσιμο σχέδιο αναδιάρθρωσης και ανάταξης της οικονομίας της, να υπερασπιστεί διεθνώς τον εαυτό της και την ευρωπαϊκή ιδέα με τρόπο συγκεκριμένο, να ετοιμαστεί για όλα τα ενδεχόμενα και τα σενάρια, να ετοιμάσει την διατροφική, ενεργειακή, αμυντική της επάρκεια για τουλάχιστο μερικούς μήνες, αναζητώντας επειγόντως αξιόπιστους συμμάχους εντός και εκτός ΕΕ. Θα πρέπει να πρωταγωνιστήσει στη διεκδίκηση ευρωπαϊκής λύσης για το σύνολο του ευρωπαϊκού προβλήματος χρέους, που έχει γίνει ο μοχλός για τη διάλυση της ΕΕ, του επανελέγχου του συστήματος χρηματοδότησης της ευρωπαϊκής οικονομίας και ενός νέου, αναπτυξιακού New Deal για την Ευρώπη. Αλλά πρέπει ταυτόχρονα και να εκπονήσει σχέδια έκτακτης ανάγκης για να επιβιώσει ότι κι αν συμβεί. Για ποιο λόγο π.χ. καταστράφηκαν συστηματικά οι σχέσεις της Ελλάδας με τη Ρωσία; Ποιος αποφάσισε και γιατί σε τέτοιες στιγμές την πρωτοφανή καρατόμηση της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων; Πρέπει άμεσα να σταματήσει η καταστροφή των διαπραγματευτικών πλεονεκτημάτων της χώρας. Πρέπει πάση θυσία και άμεσα να διακοπεί η πορεία προς τον εθνικό όλεθρο που εγκαινιάστηκε τον Μάιο του 2010 και της οποίας μείζων σταθμός θα είναι η προβλεπόμενη συμφωνία αναδιάρθρωσης και η επικύρωση της δεύτερης δανειακής σύμβασης.
Ομιλία του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου σε εκδήλωση-συνέντευξη τύπου που οργανώθηκε στην ΕΣΗΕΑ στις 15.11 με πρωτοβουλία του Μίκη Θεοδωράκη και συμμετοχή του ομότιμου Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργου Κασιμάτη
Θέλω να ευχαριστήσω τον Μίκη Θεοδωράκη για την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη του και να του εκφράσω τον τεράστιο και ανυπόκριτο θαυμασμό μου για το απαράμιλλο ένστικτο και τη ζωτικότητα που διαθέτει, το εφηβικό πάθος που τον διακρίνει. Προχτές του μιλούσα για τις συνέπειες των αποφάσεων της 26.10. ‘Όταν με άκουσε μούπε: «πρέπει αμέσως να κάνουμε κάτι, να δώσουμε μια συνέντευξη τύπου».
Η ιδέα ξεκίνησε πριν από δέκα μέρες. Διάβαζα έκπληκτος ένα άρθρο του New York Times, που αναφερόταν στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και έγραφε περίπου ότι το ελληνικό δίκαιο στο οποίο τώρα υπάγεται συνιστά ένα αποφασιστικό πλεονέκτημα έναντι του αγγλικού δικαίου. Και ότι η συμφωνία αναδιάρθρωσης ήταν περίπου λεόντεια, δεν τόλεγε έτσι, το άφηνε όμως να φανεί καθαρά, υπέρ των τραπεζών. Ξαφνιασμένος άρχισα να τηλεφωνώ στους υποτιθέμενους ειδικούς των κομμάτων και του Μνημονίου και τους αντίθετους. Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξή μου όταν διαπίστωσα ότι τα ελληνικά κόμματα, ενάμισυ χρόνο μετά την είσοδο της χώρας σε μια φοβερή κρίση με αφορμή το χρέος, δεν διαθέτουν καμιά σοβαρή, σε βάθος γνώση των ρυθμίσεων που το αφορούν!
Είναι αλήθεια ότι μου έχει ξανατύχει. Θυμάμαι ότι στην περίοδο του Σχεδίου Ανάν ουδείς, ή σχεδόν, δεν είχε καν φυλλομετρήσει, όχι μελετήσει ένα σχέδιο που καθόριζε δια παντός το μέλλον, την ίδια την ύπαρξη κυπριακού κράτους! Επιχειρηματολογούσαν στις τηλεοράσεις χωρίς να ξέρουν τι περιείχε αυτό το σχέδιο.
Μπορείτε άλλωστε να το διαπιστώσετε και σεις αν μπείτε στο ίντερνετ. Θα βρείτε εκεί δεκάδες μελέτες για την Ελλάδα, θα δείτε εξέταση σεναρίων εξόδου ή παραμονής στο ευρώ, θα δείτε ινστιτούτα και πανεπιστήμια να δημοσιεύουν μελέτες επί μελετών, στη Γερμανία, τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, το Βέλγιο. Εμείς εδώ σχεδόν τίποτα. Προφανώς περιμένουμε να μας πουν τι θα κάνουμε!
Μετά τις 26 Οκτωβρίου, τα πάντα συζητήθηκαν σε αυτή τη χώρα εκτός από ένα: τι περιέχουν και ποιές θα είναι οι συνέπειες εφαρμογής των αποφάσεων της 26ης Οκτωβρίου. Η προσφυγή στη λαϊκή βούληση που επιβάλλει το πνεύμα, αν όχι το γράμμα του Συντάγματος, παρακάμφθηκε, τρία κόμματα που αλληλλομισούνται αποφάσισαν, άραγε υπό την πίεση ποιάς ισχυρής, υπέρτερης δύναμης, διερωτάται κανείς, να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας, ο κ. Σαμαράς έπαιξε το πολιτικό κεφάλι του κορώνα γράμματα και όλα αυτά γιατί; Για να εφαρμοσθούν οι ουσιαστικά άγνωστες στην Ελλάδα ως προς τις συνέπειές της, και μεταξύ των βουλευτών μεν, άβουλων δε, αποφάσεις της 26.10 και να ψηφισθεί από τη Βουλή, με 180 ψήφους η δεύτερη δανειακή σύμβαση.
Μας λένε ότι αν δεν εφαρμοσθούν οι αποφάσεις της 26.10 θα μας διώξουν από την ευρωζώνη. Θα επιχειρήσουμε να σας δείξουμε, εξετάζοντας τον συνδυασμό νομικών και ρυθμίσεων οικονομικής πολιτικής που επιβάλλονται στην Ελλάδα, ότι σκοπός, ή πάντως αποτέλεσμα των αποφάσεων αυτών, θα είναι ακριβώς να διευκολύνουν την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Σήμερα, το χρέος είναι ένα δίκοπο μαχαίρι. Μπορεί να κόψει την Ελλάδα, μπορεί να κόψει και τους πιστωτές. Αν όμως εφαρμοσθούν τα συμφωνηθέντα, η Ελλάδα θα «αφοπλισθεί» από τα κυριότερα διαπραγματευτικά χαρτιά της.
Η συμφωνία δεν είναι φτιαγμένη για να κάνει βιώσιμη την Ελλάδα, είναι φτιαγμένη για να την οδηγήσει σε κατάσταση δουλοπάροικου, οικονομικής αποικίας των πιστωτών, που δεν θα έχει φυσικά κανένα περιθώριο να διαπραγματευθεί τη θέση της στην ΕΕ ή οτιδήποτε άλλο. Μπορεί να παραμένει ένα τύποις ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, θα έχει όμως στερηθεί από κάθε δυνατότητα άσκησης της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας του. Οι πιστωτές θα έχουν γίνει ιδιοκτήτες μιας χώρας που θα μοιάζει, όλο και πιο πολύ, με ένα Μπαγκλαντές στην Ευρώπη, μια χώρα που θα διώχνει όσους ‘Ελληνες μπορούν να φύγουν.
Για να εξασφάλιζε μια τέτοια συμφωνία την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, θα έπρεπε να οδηγεί σε μια οικονομία και ένα κράτος βιώσιμα. Αυτό που κάνει η συμφωνία είναι να λύνει τα προβλήματα των πιστωτών, προτού πετάξουν την Ελλάδα έξω από το ευρώ.
Καταστρέφουν για να εκβιάσουν
‘Όπως έγινε σε κάθε φάση, μέχρι τώρα, της κρίσης ο ελληνικός λαός τίθεται και πάλι ενώπιον ενός τρομοκρατικού και εκβιαστικού διλήμματος: είτε κάνουμε αυτό που μας λένε οι ξένοι, είτε οδηγούμεθα σε καταστροφή. Κανείς στην Αθήνα δεν έχει δώσει προσοχή σε αυτό που έγραψε ο Νομπελίστας Πωλ Κρούγκμαν: «κάντε αυτό που κάνουμε, όχι αυτό που σας λέμε να κάνετε». Μέχρι τώρα, κάνουμε αυτό που μας λένε να κάνουμε, αλλά οι καταστροφές όχι μόνο δεν αποφεύγονται, πλησιάζουν όλο και πιο κοντά.
Στην αρχή μας έλεγαν ότι πρέπει να γλυτώσουμε τη χρεωκοπία, τώρα μας λένε την έξοδο από το ευρώ, Κύριος οίδε τι θα πουν αύριο. Αν στην αρχή ισχυρίζονταν, όχι πολύ πειστικά, ότι η υπακοή οδηγεί στη σωτηρία, π.χ. ότι η Ελλάδα θα βγει στις αγορές το 2011, τώρα δεν μπαίνουν καν στον κόπο να περιγράψουν πως, π.χ., οι αποφάσεις της 26.10 θα οδηγήσουν όντως σε σωτηρία. Δεν τους απασχολεί καν να είναι ελάχιστα συνεπείς με τον εαυτό τους, ή να εξηγήσουν το βουνό από αποτυχημένες προβλέψεις και εκτιμήσεις.
Μήπως δεν θα σωζόμαστε με τις αποφάσεις του Μαίου 2010, του Μαρτίου και του Ιουλίου 2011, προτού διαπιστωθεί ότι δεν σωζόμαστε και χρειάζονται οι αποφάσεις του Οκτωβρίου; Παρεμβαίνοντας στον δημόσιο διάλογο και υποστηρίζοντας τις θέσεις της «αυτοκρατορίας των τραπεζών» και της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών, εναντίον της Ευρώπης, στις 23 Οκτωβρίου, τρεις μόνο μέρες πριν τη σύνοδο κορυφής, ο κ. Παπαδήμος περιέγραφε ως καταστροφικό το κούρεμα 50%. Τώρα σχημάτισε κυβέρνηση με κύρια αποστολή να εφαρμόσει τη συνταγή που ο ίδιος χαρακτήριζε καταστροφική. Αν συνεχισθούν αυτά, φοβούμεθα ότι είναι θέμα λίγου χρόνου μια βιβλική καταστροφή του ελληνικού λαού.
Για να είναι πειστικό κάθε φορά το δίλημμα προς τον ελληνικό λαό, παίρνονται μέτρα, συνειδητά ή όχι, για να το κάνουν πραγματικό. Η ίδια η ελληνική κυβέρνηση, με τον τρόπο που χειρίσθηκε το οικονομικό πρόβλημα, έκανε ότι μπορούσε για να προκαλέσει την «επικοινωνιακή» επίθεση κατά της χώρας, στα τέλη του 2009 και, στη συνέχεια, την κερδοσκοπική επίθεση της άνοιξης του 2010. Η Τράπεζα της Ελλάδας διευκόλυνε την κερδοσκοπική επίθεση κατά των ελληνικών τίτλων τριπλασιάζοντας την προθεσμία ακάλυπτων συναλλαγών όπως αποκάλυψαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, η Στατιστική Υπηρεσία κατηγορήθηκε από υψηλόβαθμα στελέχη της ότι φούσκωσε το έλλειμμα, η Αθήνα αρνήθηκε να απευθυνθεί στη Γερμανία και στη Ρωσία για βοήθεια, προκειμένου να δημιουργήσει τις συνθήκες που έφεραν τελικά το ΔΝΤ στην Ευρώπη και την Ελλάδα στο Μνημόνιο. Τότε, η Αθήνα «απειλούσε» δήθεν με το «πιστόλι» του ΔΝΤ, δηλαδή απειλούσε να αυτοκτονήσει μήπως την σκοτώσουν. Αργότερα, και ενώ ήδη είχε ωριμάσει η ιδέα ότι πρέπει να γίνει αναδιάρθρωση, η Ελλάδα σαμπόταρε την υλοποίησή της. Θέμα εξόδου μιας χώρας από το ευρώ ήταν αδιανόητο πριν ένα μήνα. Εξαγγέλλοντας δημοψήφισμα με το παραπλανητικό ερώτημα «26η Οκτωβρίου ή έξοδος από το ευρώ», ο κ. Παπανδρέου εισήγαγε μόνος του το θέμα στην ευρωπαϊκή ατζέντα, όπου το διευκόλυνε να εγκατασταθεί η στάση των υπολοίπων πολιτικών κομμάτων της χώρας, που απέφυγαν να απαντήσουν στα ιταμά και παράνομα ευρωπαϊκά τελεσίγραφα. Δημιούργησε δηλαδή η ίδια η Αθήνα την πολιτική συνθήκη για να γίνει κάποια στιγμή εφικτή η έξοδος, με τους όρους μάλιστα των πιστωτών και των Γερμανών. Με άλλα λόγια, προκειμένου να δικαιολογηθεί το δίλημμα «κάντε ότι σας λέμε ή θα καταστραφούμε», οργανώνεται όντως η καταστροφή, απομειώνονται τα νομικά, οικονομικά και πολιτικά διαπραγματευτικά χαρτιά της χώρας και αυξάνεται κάθε φορά το τίμημα ενός ενδεχόμενου ‘Όχι, ώστε να διστάζει να το επιλέξει ο ελληνικός λαός. Το τελικό αποτέλεσμα μιας τέτοιας πορείας δεν μπορεί να είναι παρά ο εθνικός όλεθρος. Δεν θέλουμε τώρα να κάνουμε δίκη προθέσεων ή ψυχανάλυση των πρωταγωνιστών, για όποιο λόγο όμως κι αν το κάνουν, αυτό ακριβώς κάνουν οι αρμόδιοι, διεθνείς και εγχώριοι, που εκπονούν σχέδια σωτηρίας της Ελλάδας εδώ και ενάμισυ χρόνο.
Στην αρχή μας είπαν μνημόνιο ή χρεωκοπία, σήμερα έχουμε μνημόνιο και χρεωκοπία. Αυτό που συζητάμε πλέον δεν είναι πως θα αποφύγουμε μια ήδη συντελεσθείσα χρεωκοπία, αλλά τους όρους της. Τώρα μας λένε 26η Οκτωβρίου ή θάνατος. Πολύ φοβούμεθα ότι αν τους ακολουθήσουμε θα έχουμε «και 26η Οκτωβρίου και θάνατο». ‘Όχι μόνο θα φύγουμε από το ευρώ, αλλά και θα τεθούμε προ του διλήμματος να κάνουμε μια επανάσταση κατά όλου του διεθνούς συστήματος, που δεν είναι βέβαιο ότι θέλουμε και ότι μπορούμε, ή ότι θα την κερδίσουμε, ή να αποδεχθούμε το τέλος του ελληνικού κράτους.
Προκειμένου να αποφασίσουμε αν πρέπει ή δεν πρέπει να εφαρμόσουμε τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου, πρέπει να εξετάσουμε κατ’ αρχήν τις συνέπειες αυτής της εφαρμογής. Στις 15 μέρες όμως που ακολούθησαν τη σύναψη των συμφωνιών αυτών, η Ελλάδα έχει συζητήσει τα πάντα, εκτός από το πραγματικό αποτέλεσμα της ενδεχόμενης εφαρμογής των συμφωνιών αυτών.
Οι συμφωνίες της 26ης Οκτωβρίου
Οι συμφωνίες αυτές εμπεριέχουν μια σειρά κρίσιμων ρυθμίσεων δικαίου και οικονομικής πολιτικής, οι οποίες δεν έχουν τύχει πλήρους επεξεργασίας ακόμα και τις αγνοούμε στην τελική τους μορφή, όχι όμως ως προς την κατεύθυνσή τους. Εφαρμοζόμενες, θα στερήσουν την Ελλάδα από κρίσιμα διαπραγματευτικά χαρτιά, που ακόμα διαθέτει, θα την αλυσοδέσουν με τρόπο μη αντιστρέψιμο, που θα χρειάζεται πλέον καθολική ρήξη για να επιβιώσει. Με άλλα λόγια, η 26η Οκτωβρίου, προβλέπει μια δραματική επιδείνωση των όρων αποπληρωμής του ελληνικού χρέους και ολοκληρώνει την πορεία μετάβασης της Ελλάδας από ένα σχετικά ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος σε μια ιδιόμορφη οικονομική αποικία.
Η ψήφιση της δεύτερης δανειακής σύμβασης από τη Βουλή, και μάλιστα με αυξημένη πλειοψηφία, σε συνδυασμό με τη συμφωνία αναδιάρθρωσης θα οδηγήσει στην υπαγωγή του συνόλου του ελληνικού χρέους από τη δικαιοδοσία του ελληνικού δικαίου στη δικαιοδοσία του πολύ δυσμενέστερου αγγλικού. ‘Όπως σημειώνουν όλοι οι ξένοι και ‘Ελληνες ειδικοί που έχουν αρθρογραφήσει επ’ αυτού, περιλαμβανομένης και σχετικής μελέτης του Πανεπιστημίου Duke των ΗΠΑ, η υπαγωγή του χρέους στο ελληνικό δίκαιο είναι ένα ισχυρότατο διαπραγματευτικό χαρτί, είδος «ατομικού όπλου» στους πολέμους χρέους. Επιτρέπει στην ελληνική Βουλή να καθορίσει εκείνη τους όρους αποπληρωμής των ομολόγων. Της επιτρέπει επίσης, αν η χώρα αποφασίσει ή αναγκαστεί να πάει σε εθνικό νόμισμα, ή αν διαλυθεί το ευρώ, να καθορίσει κυρίαρχα την ισοτιμία αποπληρωμής των ομολόγων και να πληθωρίσει το χρέος της μαζί με το νόμισμά της. Η Ελλάδα δεν επιθυμεί πιθανώς να φύγει από το ευρώ για να εφαρμόσει αυτή τη μέθοδο, μπορεί όμως να απειλήσει ότι θα το πράξει, ώστε να αποσπάσει τη συμφωνία αναδιάρθρωσης του χρέους που έχει απελπιστικά ανάγκη. Σήμερα, και σε ότι αφορά το χρέος, η παραμονή ή έξοδος της χώρας από το ευρώ είναι όπλο στα χέρια της Αθήνας, αύριο θα είναι όπλο στα χέρια των πιστωτών της, που, αφού διασφαλίσουν με την 26η Οκτωβρίου τα συμφέροντα των τραπεζών θα αποφασίσουν αν θα την κρατήσουν ή όχι εντός ευρωζώνης. Μια ευρωζώνη άλλωστε που κινδυνεύει ήδη είτε να μην υπάρχει, είτε να μετατραπεί οριστικά σε φυλακή των εθνών και των λαών. Σήμερα άλλωστε συνιστά ρεαλιστική πιθανότητα τόσο η αποβολή της Ελλάδας, όσο και η διάλυση του ευρώ.
Αν τώρα η Ελλάδα έχει ισχυρά διαπραγματευτικά όπλα για μια καλή, βιώσιμη συμφωνία αναδιάρθρωσης, δεν θα έχει κανένα τέτοιο όπλο σε περίπτωση επικύρωσης της δεύτερης δανειακής σύμβασης. Σύμφωνα με τους όρους της πρώτης δανειακής σύμβασης, που θα επικυρωθεί μαζί με τη δεύτερη, η Ελλάδα δεν μπορεί να πειράξει το υπόλοιπο, παλαιότερο χρέος της, αν γίνει αναδιάρθρωση θα γίνει μόνο με τους όρους των συμβαλλομένων στην πρώτη δανειακή. Το λέμε αυτό γιατί τώρα, ακόμα, η πρώτη δανειακή σύμβαση είναι νομικά ανυπόστατη και κατά το ελληνικό και κατά το διεθνές δίκαιο και πολιτικά αμφισβητήσιμη γιατί δεν έχει ψηφισθεί από τη Βουλή. Θα γίνει όμως νομικά έγκυρη με τυχόν ψήφιση, αλλά και η δικαιοδοσία για την εξέταση προσφυγών κατά της εγκυρότητας της σύμβασης θα φύγει από τα ελληνικά δικαστήρια και θα πάει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Οι συνέπειες των νομικών ρυθμίσεων
Ποια σημασία έχουν αυτές οι νομικές ρυθμίσεις; Η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να αποπληρώσει το χρέος της. Η 26η Οκτωβρίου θα καταρρεύσει, όπως και η 21η Ιουλίου και όλα τα προηγούμενα σχέδια σωτηρίας. Το πραγματικό κούρεμα που προβλέπει υπολογίζεται στο 28% και από αυτό μεγάλο μέρος είναι στα χέρια ελληνικών και κυπριακών τραπεζών και ασφαλιστικών ταμείων. Αυτή τη στιγμή η αγορά υπολογίζει πιθανώς σε 35% την αξία του ελληνικού χρέους, θα χρειαζόταν κούρεμα τουλάχιστο 80% για να θεωρήσουν όντως αξιόχρεη οι αγορές την Ελλάδα.
Κατά τον Σόρος η κατάρρευση της συμφωνίας θα γίνει σε μία ημέρα έως τρεις μήνες. Δύο σύμβουλοι της γερμανικής κυβέρνησης ήδη έκαναν δηλώσεις λέγοντας ότι η συμφωνία δεν είναι επαρκής, αλλά αν είναι έτσι γιατί να την εφαρμόσουμε;. Η Ελλάδα βρίσκεται σε τροχιά πρωτοφανούς στα παγκόσμια χρονικά ύφεσης. Αλλά και οι ίδιοι οι συντάκτες των αποφάσεων τι λένε; ‘Ότι θα φέρουν το ελληνικό χρέος στο 120% το 2020. Η πρόβλεψη αυτή στερείται σοβαρότητας όπως και όλες οι προηγούμενες που διαψεύστηκαν παταγωδώς, πολύ περισσότερο όταν δεν ξέρουμε αν σε ένα χρόνο από σήμερα θα υπάρχει ΕΕ και δεν θα έχει ξεσπάσει παγκόσμια οικονομική κρίση χειρότερη από το 1929. ‘Αλλωστε, η συμφωνία της 26.10 επιβάλλει τη συνέχιση της ίδιας οικονομικής πολιτικής που οργανώνει την ύφεση και τη διάλυση της ελληνικής οικονομίας. Ακόμα όμως κι αν επιβεβαιωθούν αυτή τη φορά, τι σημαίνει αυτό; ‘Ότι το 2020 θα έχουμε χρέος που δεν θα είναι βιώσιμο. Με 120% μπήκαμε στο μνημόνιο και καμία από τις συμφωνίες δεν περιέχει ρήτρα που να εξασφαλίζει την Ελλάδα σε περίπτωση που οι υπολογισμοί πέσουν έξω! Επιπλέον, η επικύρωση της δανειακής σύμβασης απαγορεύει πρακτικά στην Ελλάδα να δανειστεί από οποιονδήποτε άλλο και να αναζητήσει αλλού συμμάχους, αφού υποθηκεύει το σύνολο της περιουσίας της.
Από την καταστροφή στη λεηλασία
Συνοψίζοντας μέχρις εδώ. Η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου αφαιρεί από την Ελλάδα το κύριο διαπραγματευτικό της χαρτί και την αλυσοδένει ακόμα πιο σφιχτά στην πανθομολογούμενη, και από τους ξένους, καταστροφική πορεία που συνεχίζει ενάμισυ χρόνο τώρα. Οργανώνει μια αποτυχία, ακριβέστερα μια καταστροφή. Αλλά δεν περιορίζεται σε αυτό: Οργανώνει και το ποιος θα ωφεληθεί από αυτή!
Αυτό το κάνει μέσω των όρων ήδη της πρώτης δανειακής, που θα αποκτήσουν αυξημένη νομική ισχύ με την ψήφιση της δεύτερης. Ειδικότερα, με την υποθήκευση όλης της τωρινής και μελλοντικής περιουσίας του ελληνικού κράτους, που προβλέπει, σε συνδυασμό μάλιστα με την πρόβλεψη του μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού νόμου για εκποίηση σε τρέχουσες τιμές, που είναι δέκα ή εκατό φορές πιο κάτω από τις πραγματικές. Αυτό σημαίνει το ξεπούλημα όλης της δημόσιας περιουσίας και των τραπεζών που θα κρατικοποιηθούν λόγω αναδιάρθρωσης και των όποιων ορυκτών και υποθαλάσσιων πόρων τυχόν ανακαλυφθούν. Εξ ου ίσως και το εντονότατο διεθνές ενδιαφέρον ορισμένων πλευρών για την ορθή, ίσως όμως όχι πολύ επίκαιρη ιδέα ανακήρυξης ελληνικής ΑΟΖ, με την ελπίδα, μεταξύ άλλων, ότι σε αυτούς θα περιέλθουν τελικά οι πόροι της. ‘Όχι μόνο η δημόσια, αλλά και η ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων θα χαθεί, και λόγω της ανάγκης να την εκποιήσουν για να αποφύγουν την ατομική τους καταστροφή και λόγω συνειδητά ανέφικτων δημοσιονομικών στόχων που τίθενται και οι οποίοι ήδη οδηγούν στην εξόντωση όσων δηλώνουν στη χώρα μας το εισόδημα και την περιουσία τους. Ακόμα και οι διαπλεκόμενοι θα εξαφανισθούν και αντικατασταθούν από ξένους, όταν θα έχουν ολοκληρώσει την αποστολή τους.
Δεν υπάρχει τίποτα πρωτότυπο σε όλα αυτά και τίποτα μη αναμενόμενο, αφού αυτές τις συμβάσεις και τις αποφάσεις τις καταρτίζει το International Institute of Finance του κ. Νταλάρα, δηλαδή η «Διεθνής του Χρήματος», η παγκόσμια ένωση των τραπεζών, το πολύ πολύ λαμβάνοντας υπόψιν της και τις γνώμες της γερμανικής και αμερικανικής κυβέρνησης. Αν πιστέψουμε το περιοδικό Επίκαιρα, που δεν διαψεύστηκε, η πρώτη δανειακή σύμβαση καταρτίστηκε από το ίδιο δικηγορικό γραφείο του Λονδίνου, που κατήρτισε και το σχέδιο Ανάν, που προέβλεπε την κατάλυση του κυπριακού κράτους ως μέσο επίλυσης του κυπριακού.
Μακάρι να μας διαψεύσουν οι κυβερνώντες, για να προλάβουμε άλλωστε, να προειδοποιήσουμε, να αποτρέψουμε δίνουμε σήμερα αυτή τη συνέντευξη. Είναι όμως γεγονός ότι τα πρόσωπα δεν είναι αυτά που θα μας καθησύχαζαν. Σήμερα η εφημερίδα Μοντ, σε ένα άρθρο από αυτά που συνήθως απηχούν το Μέγαρο των Ηλυσίων, υπογραμμίζει ότι η πολιτική εξουσία στην Ευρώπη περιέρχεται στα χέρια της Goldman Sachs, αναφέροντας χαρακτηριστικά τον κ. Παπαδήμο, τον κ. Μόντι και τον κ. Ντράγκι, επικεφαλής της ΕΚΤ. Στο άρθρο υπογραμμίζεται η συνενοχή Παπαδήμου στο μαγείρεμα, μαζί με την Goldman, των στοιχείων που επέτρεψαν την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ, ενώ γίνεται αναφορά και στον άλλο πρώην υπάλληλο της μεγαλύτερης τράπεζας στον κόσμο, τον κ. Χριστοδούλου, που, αφού διέπρεψε σε τιτλοποιήσεις με τη Goldman από τη θέση του στην Εθνική Τράπεζα, ανταμοίφθηκε τοποθετούμενος επικεφαλής του ελληνικού οργανισμού διαχείρισης του χρέους. Προτού καν η νέα κυβέρνηση πάρει ψήφο εμπιστοσύνης, ο κ. Παπαδήμος συνεργάσθηκε με τον κ. Χριστοδούλου και τον έστειλε στον κ. Νταλάρα του IIF να φτιάξει τη συμφωνία αναδιάρθρωσης. Προς τι τέτοια πρεμούρα; Δύο χρόνια περιμένει να ρυθμισθεί το πρόβλημα χρέους. Πρέπει να ρυθμισθεί σε είκοσι μέρες, προτού κανείς καταλάβει τι γίνεται, χωρίς να δοθεί η δυνατότητα στον ελληνικό λαό να ενημερωθεί σε βάθος και να αποφασίσει κυρίαρχα; Είναι αυτοί κατάλληλοι άνθρωποι για να διασφαλίσουν τα συμφέροντα της Ελλάδας;
Αυτό που κάνουν στη πραγματικότητα οι πιστωτές στην Ελλάδα είναι η κλασική μέθοδος του τοκογλύφου από καταβολής χρήματος. Με αυτόν τον τρόπο καταστράφηκαν εκατομμύρια επιχειρήσεις στον κόσμο που δανείστηκαν, χαρτοπαίκτες που κατέφυγαν στα κοράκια που περιμένουν στην κουζίνα της λέσχης την ώρα τους, άνθρωποι που έπαιξαν στο χρηματιστήριο, φτωχοί αγρότες που χρεώθηκαν στους κοτζαμπάσηδες και έγιναν δουλοπάροικοι. Στην περίπτωσή μας είναι ένας ολόκληρος λαός και μια χώρα που έχουν γίνει αντικείμενο «τοκογλυφικού ιμπεριαλισμού» και ένα κράτος που θα απομείνει μεν τυπικά ανεξάρτητο και κυρίαρχο, ένα άδειο κουκούλι χωρίς καμιά εξουσία δε.
Δεν θα περιγράψουμε τι μπορεί να συμβεί στη συνέχεια, αρκετά είπαμε, γιατί βέβαια κάποια στιγμή στην πορεία αυτή είναι πιθανό η ομαλότητα να διακοπεί και η χώρα να μπει στον κύκλο του αίματος. Αν η «Αυτοκρατορία του Χρήματος» έχει προγραμματίσει τη διάλυση της ΕΕ και τη μετάβαση σε αυταρχικά καθεστώτα, πιθανώς οργανώνοντας αιματηρές προβοκάτσιες ή πολέμους, καθεστώτα ίσως απαραίτητα για ένα πρόγραμμα μαζικής φτωχοποίησης των ευρωπαϊκών λαών, τότε, δυστυχώς, η χώρα μας προσφέρεται ως πειραματόζωο, με τις δομές και τις ηγεσίες που διαθέτει. Δεν το γνωρίζουμε, αλλά δεν το αποκλείουμε, το αντίθετο, έχουμε ισχυρές ενδείξεις. Επειδή όμως στον πυρήνα αυτής της Αυτοκρατορίας είναι τραπεζίτες, προτού αρχίσουν τα μεγάλα δράματα και οι περιπέτειες, σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή, θέλουν πιθανώς να έχουν ήδη στο χρηματοκιβώτιό τους τίτλους ιδιοκτησίας της Ελλάδας και να έχουν εξασφαλίσει, κατά τον καλύτερο τρόπο, τις τράπεζές τους.
Ακόμα, τις επόμενες μέρες και εβδομάδες, μπορούμε ίσως να προλάβουμε την καταστροφή. Δεν έχει ακόμα συντελεσθεί. Μετά θα καταβληθεί πολύ μεγάλο κόστος με αμφίβολα αποτελέσματα. Είναι εθνική ανάγκη η χώρα να αποκτήσει επειγόντως εθνική διαπραγματευτική γραμμή διεκδικώντας ένα βιώσιμο σχέδιο αναδιάρθρωσης και ανάταξης της οικονομίας της, να υπερασπιστεί διεθνώς τον εαυτό της και την ευρωπαϊκή ιδέα με τρόπο συγκεκριμένο, να ετοιμαστεί για όλα τα ενδεχόμενα και τα σενάρια, να ετοιμάσει την διατροφική, ενεργειακή, αμυντική της επάρκεια για τουλάχιστο μερικούς μήνες, αναζητώντας επειγόντως αξιόπιστους συμμάχους εντός και εκτός ΕΕ. Θα πρέπει να πρωταγωνιστήσει στη διεκδίκηση ευρωπαϊκής λύσης για το σύνολο του ευρωπαϊκού προβλήματος χρέους, που έχει γίνει ο μοχλός για τη διάλυση της ΕΕ, του επανελέγχου του συστήματος χρηματοδότησης της ευρωπαϊκής οικονομίας και ενός νέου, αναπτυξιακού New Deal για την Ευρώπη. Αλλά πρέπει ταυτόχρονα και να εκπονήσει σχέδια έκτακτης ανάγκης για να επιβιώσει ότι κι αν συμβεί. Για ποιο λόγο π.χ. καταστράφηκαν συστηματικά οι σχέσεις της Ελλάδας με τη Ρωσία; Ποιος αποφάσισε και γιατί σε τέτοιες στιγμές την πρωτοφανή καρατόμηση της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων; Πρέπει άμεσα να σταματήσει η καταστροφή των διαπραγματευτικών πλεονεκτημάτων της χώρας. Πρέπει πάση θυσία και άμεσα να διακοπεί η πορεία προς τον εθνικό όλεθρο που εγκαινιάστηκε τον Μάιο του 2010 και της οποίας μείζων σταθμός θα είναι η προβλεπόμενη συμφωνία αναδιάρθρωσης και η επικύρωση της δεύτερης δανειακής σύμβασης.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)