Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΡΩΣΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΡΩΣΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2015

Τι πραγματικά ζητά ο Πρόεδρος Ομπάμα από τους δανειστές και την Ελλάδα - του Μ. Ιγνατίου


Τι πραγματικά ζητά ο Πρόεδρος Ομπάμα από τους δανειστές και την Ελλάδα
ΣΧΟΛΙΟ: Τι πραγματικά ζητά ο Πρόεδρος Ομπάμα από τους δανειστές και την Ελλάδα
ΣΧΟΛΙΟ: Τι πραγματικά ζητά ο Πρόεδρος Ομπάμα από τους δανειστές και την Ελλάδα
February 2, 2015 7:54 am
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Η δήλωση του Προέδρου Μπάρακ Ομπάμα για την Ελλάδα και την κρίση χρέους, στο πλαίσιο συνέντευξής του στο CNN, έχει ιστορική σημασία. Και έγινε στην πιο δύσκολη στιγμή για την πατρίδα μας.
Εχει εκλεχθεί μία νέα κυβέρνηση στην Ελλάδα, με συγκρουσιακή μάλιστα διάθεση, η οποία την ίδια στιγμή -έστω και αν δεν το παραδέχεται- γνωρίζει πως τα περιθώρια για τις διαπραγματεύσεις που επιδιώκει με αγωνία είναι στενά και αγγίζουν τα όρια του κινδύνου. Επίσης, η παγκόσμια κοινότητα αντιλαμβάνεται ευτυχώς, έστω και αργά, πως τα όρια μας, τα όρια των πολιτών έφτασαν στο κόκκινο. Ετσι απλά το λέω: δεν μπορούμε άλλο.
Ο Αμερικανός ηγέτης έκανε σήμερα επιλογή, η οποία δεν έχει τόσο σχέση με την Ελλάδα και το πρόβλημα της αυτό καθ’ αυτό, αλλά με τη Γερμανία. Εξηγώντας, για μία ακόμη φορά το σύνθημά του, «Ναι στην Ανάπτυξη, Οχι στη Λιτότητα» στόχευσε την Καγκελάριο Μέρκελ, η οποία έχει διαμετρικά αντίθετη άποψη. Πιστεύει στη λιτότητα και στην τιμωρία των λαών, και ειδικά του ελληνικού. Ας μην έχουμε αμφιβολία γι’ αυτό, διότι η συνέχιση για πέμπτη χρονιά αυτών των απαράδεκτων και αβάστακτων μέτρων, ξέφυγε από τον δήθεν στόχο της διόρθωσης της οικονομίας και κατάντησε συνεχιζόμενη τιμωρία, φτώχεια και εξαθλίωση.
Ο κ. Ομπάμα δεν συμφωνεί με την κ. Μέρκελ και τους βαρώνους των Βρυξελλών. Σε κάθε ευκαιρία υπογραμμίζει την αντίθεσή του και τη διαφωνία του και το πράττει τα πέντε τελευταία χρόνια. Από την ημέρα που τον επισκέφθηκε ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, στις 9 Μαρτίου 2010, για να του μιλήσει για την …πράσινη ανάπτυξη(!!!) μέχρι σήμερα, έβγαλε η γλώσσα του μαλλιά. Είναι τόσο γνωστή η θέση του για τη λιτότητα και την ανάπτυξη, που βαρεθήκαμε να την αναμεταδίδουμε. Βεβαίως, η πρότασή του αυτή, την οποία έκανε πράξη στην Αμερική, συμπίπτει με τη θέση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Και αυτή η σύμπτωση απόψεων είναι μία πολύ ευχάριστη εξέλιξη.
Όμως, ο Αμερικανός ηγέτης έχει και άλλες θέσεις στην οικονομία, που ίσως να μην είναι αρεστές στη σημερινή ελληνική κυβέρνηση. Δεν συμφωνεί με τις κομματικές προσλήψεις, που ανατρέπουν τους προϋπολογισμούς, επιμένει στις μεταρρυθμίσεις και σε διορθωτικά μέτρα. Σίγουρα δεν του άρεσε ότι την επομένη των εκλογών έξι υπουργοί εξήγγειλαν προσλήψεις, και κατάργηση μνημονιακών νόμων. Για τον κ. Ομπάμα είναι απαραίτητη και σημαντική η δημοσιονομική πειθαρχία, και όπως είπε «οι μεταρρυθμίσεις είναι απαραίτητες σε πολλές από αυτές τις χώρες». Η δημοσιονομική πειθαρχία απαγορεύει αυτό ακριβώς που έπραξαν οι έξι υπουργοί.
Μου προκάλεσε εντύπωση ότι επέλεξε να σχολιάσει την αδυναμία που δείχνει ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός στην Ελλάδα, και πρέπει να δώσουμε όλοι σημασία σ’ αυτό. Για να θυμάται ο κ. Ομπάμα αυτή τη λεπτομέρεια, σημαίνει ότι στο Δελτίο Ενημέρωσης που λαμβάνει κάθε πρωί, και στο κεφάλαιο για την οικονομία, τονίζεται αυτή η αδυναμία. Ας μην έχουμε την παραμικρή αμφιβολία.
Αυτό που με φοβίζει πολύ, είναι η εμπειρία του παρελθόντος. Ο Αμερικανός Πρόεδρος, ο αντιπρόεδρος Τζόζεφ Μπάιντεν και οι υπουργοί Οικονομικών και Εξωτερικών των ΗΠΑ, έκαναν πολλές παρεμβάσεις στην κ. Μέρκελ, τον κ. Σόιμπλε και τους υπόλοιπους μανδαρίνους των Βρυξελλών. Απέτυχαν παταγωδώς να τους μεταπείσουν και νομίζω πως στο μόνο σημείο που είχαν μία επιρροή ήταν στην απόφαση να μην εκδιωχθεί η Ελλάδα από το ευρώ. Ο κ. Μπάιντεν είχε πει στους ομογενείς φίλους του, ότι μέσα σε μία εβδομάδα μίλησε 21 φορές με την κ. Μέρκελ, τον κ. Σόιμπλε, τον κ. Μπαρόζο, και άλλους ηγέτες και αξιωματούχους χωρών της Ε.Ε… Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι εταίροι στην Ε.Ε. δίνουν τα δανεικά ενώ η Αμερική δεν έχει κάνει ούτε μία επένδυση. Αυτός που πληρώνει «δικαιούται να ομιλεί», αυτός που δεν πληρώνει μένει στα ευχολόγια και στις συμβουλές… Και εδώ έγκειται η αδυναμία της Αμερικής να πιέσει τους Ευρωπαίους.
Οι θέσεις του κ. Ομπάμα είναι εξαιρετικές για την Ελλάδα και το λαό μας. Μετά από χρόνια πολλά, ακούσαμε όχι μόνο λόγια συμπάθειας, αλλά και νοιώσαμε πως ο αρχηγός της υπερδύναμης νοιάζεται για τους Ελληνες πολίτες. Καταγράφω τα λόγια του:
  • «Αυτό που είναι αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να συνεχίσεις να ξεζουμίζεις χώρες που βρισκονται σε ύφεση. Κάποια στιγμή πρέπει να υπάρξει στρατηγική ανάπτυξης, προκειμένου αυτές οι χώρες να μπορέσουν να αποπληρώσουν τα χρέη τους, να μειώσουν κάποια από τα ελλείμματά τους».
  • «Νομίζω ότι για να μπορέσει η Ελλάδα να γίνει ανταγωνιστική στην παγκόσμια αγορά, έπρεπε να δρομολογήσουν μια σειρά από αλλαγές. Είναι πολύ δύσκολο να γίνουν αυτές οι αλλαγές αν το επίπεδο διαβίωσης των πολιτών έχει πέσει κατά 25%, αυτό δεν μπορεί να το αντέξει ούτε η ελληνική κοινωνία ούτε το πολιτικό σύστημα»
  • «Αυτό που μας δίδαξε η αμερικανική εμπειρία, είναι ότι ο καλύτερος τρόπος να μειώσεις τα ελλείμματα είναι να αποκαταστήσεις την δημοσιονομική σταθερότητα είναι να αναπτυχθείς και όταν έχεις μια οικονομία σε ελεύθερη πτώση πρέπει να υπάρξει στρατηγική ανάπτυξης και όχι απλώς να γίνονται προσπάθειες πίεσης ενός πληθυσμού που δεινοπαθεί ολοένα και περισσότερο».
Ποιος από τους Ευρωπαίους ηγέτες και αξιωματούχους μας έδειξε έστω την ελάχιστη συμπάθεια. Οι μόνες λέξεις που ακούμε από τα στόματά τους είναι «λιτότητα» και «μέτρα». Εισπράττουμε συνέχεια εκβιασμούς και απειλές. Και πληρώνουμε τα λάθη, τα σκάνδαλα, και τις λαμογιές των πολιτικών, οι οποίοι δεν έχουν υποστεί την παραμικρή τιμωρία για την εξαθλίωση του λαού μας. Και γι’ αυτό φταίει και η Τρόικα.
Ο κ. Τσίπρας έχει αποκτήσει ένα σύμμαχο. Ναι, το πιστεύω ακράδαντα. Όμως, πρέπει να γνωρίζει ότι η αμερικανική πολιτική προσφέρει ένα «αποκούμπι», αλλά έχει απαιτήσεις… Και επίσης, δεν προσφέρει χρήματα αλλά υποστήριξη.
  • Θα απορρίψει π.χ. άλλη ελληνική «ένσταση» σε ότι αφορά τις κυρώσεις στη Ρωσία. Ο Πρόεδρος Ομπάμα απαιτεί υποταγή των συμμάχων στο θέμα αυτό, διότι σχεδίασε τις κυρώσεις για να τιμωρήσει τον Βλαντιμίρ Πούτιν.
  • Δεν θα δεχθεί να «λοξοδρομήσει» η Ελλάδα στα θέματα διεθνούς και τοπικής τρομοκρατίας, διότι η Ουάσιγκτον έχει ψύχωση με το φαινόμενο. Ούτε του αρέσει ότι φτάνουν οι διαδηλώσεις μέχρι την αμερικανική Πρεσβεία…
  • Δεν θα του αρέσει, π.χ., η αναγνώριση της Παλαιστίνης από την ελληνική κυβέρνηση. Και ας είναι απόλυτα δίκαιο το αίτημα, ο πόθος των Παλαιστινίων.
  • Οι συμμαχίες των Αμερικανών δεν είναι ευκαιριακές. Είναι μόνιμες και έχουν τάσεις ηγεμονικές και πελατειακές. Είναι έτοιμος ο κ. Τσίπρας να «προσαρμοστεί» …αμερικανικά εάν επιτύχει η προσπάθεια του κ. Ομπάμα και αφαιρεθεί το σχοινί που πνίγει την Ελλλάδα;
Ο πρωθυπουργός πρέπει να γνωρίζει ότι το καλάθι των αμερικανικών απαιτήσεων και των «συμμαχικών υποχρεώσεων» είναι γεμάτο… Και όπως πάντα, δίνουν ένα και απαιτούν δέκα οι Αμερικανοί.
Αυτό δεν μειώνει καθόλου την ιστορικής σημασίας παρέμβαση του Αμερικανού ηγέτη για να τερματιστεί η λιτότητα και το δράμα του ελληνικού λαού… Ας μην φύγουμε, όμως, από τη σημασία της δήλωσης του κ. Ομπάμα, διότι στην Ελλάδα είμαστε έτοιμοι να κτυπάμε τις …καμπάνες και να στήνουμε αγάλματα: Ο Αμερικανός πρόεδρος ζητά μείωση της λιτότητας, ζητά ανάπτυξη άμεσα, αλλά και συνέχιση των μεταρρυθμίσεων. Ούτε το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει, ούτε την άθλια πολιτική των δανειστών. Αν καταφέρει να μεταπείσει την κ. Μέρκελ, αν μπορέσει να σταματήσει το δράμα του λαού μας, η Ελλάδα πρέπει να του χρωστά για πάντα ευγνωμοσύνη.
Οι επόμενες ημέρες είναι κρίσιμες και όσοι ασχολούνται με την οικονομία αναγκαστικά «κρέμονται» από τα χείλη της Γερμανίδας Καγκελαρίου…
President Barack Obama walks into the Oval Office after arriving on the White House South Lawn aboard Marine One (Official White House Photo By Chuck Kennedy)
Πηγή: mignatiou.com

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

Ρωσία: Νέο Στρατιωτικό Δόγμα: Βασικός κίνδυνος το ΝΑΤΟ



Ρωσία: Νέο Στρατιωτικό Δόγμα: Βασικός κίνδυνος το ΝΑΤΟ
Ρωσία: Νέο Στρατιωτικό Δόγμα: Βασικός κίνδυνος το ΝΑΤΟ
Ρωσία: Νέο Στρατιωτικό Δόγμα: Βασικός κίνδυνος το ΝΑΤΟ
December 26, 2014  
Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν υπέγραψε σήμερα το νέο στρατιωτικό δόγμα της χώρας, ανακοίνωσε το Κρεμλίνο.
Στο νέο στρατιωτικό δόγμα αναφέρεται ότι οι κυριότεροι εξωτερικοί κίνδυνοι για τη χώρα είναι η επέκταση των στρατιωτικών δυνατοτήτων του ΝΑΤΟ και η αποσταθεροποίηση σε διάφορες περιοχές, όπως μετέδωσε το ειδησεογραφικό πρακτορείο RIA.
Σημειώνεται επίσης ότι οι βασικοί εσωτερικοί κίνδυνοι για τη Ρωσία είναι οι δραστηριότητες για την αποσταθεροποίησή της και οι τρομοκρατικές ενέργειες.
Εντωμεταξύ, ο νέος, αποφασιστικής σημασίας, γύρος των ειρηνευτικών συνομιλιών που θα καθορίσει το μέλλον των αυτονομιστικών περιοχών της ανατολικής Ουκρανίας δεν θα γίνει σήμερα στο Μινσκ, όπως προβλεπόταν αρχικά, ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Λευκορωσίας.
“Η συνάντηση της Ομάδας Επαφής” στην οποία μετέχουν εκπρόσωποι της Ουκρανίας, της Ρωσίας και του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), αλλά και των φιλορώσων ανταρτών, “δεν θα γίνει σήμερα”, είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ντμίτρι Μιρόντσικ. Όταν ρωτήθηκε πότε θα συνεχιστούν οι συνομιλίες ο εκπρόσωπος απάντησε ότι “αυτό εξαρτάται από τα μέλη της Ομάδας Επαφής”.
“Η Λευκορωσία είναι πάντα έτοιμη να φιλοξενήσει τις συνομιλίες”, πρόσθεσε.
Ο απεσταλμένος της αυτοανακηρυχθείσας Δημοκρατίας του Ντονέτσκ, Ντένις Πουσίλιν, είχε δηλώσει νωρίτερα ότι δεν έλαβε πρόσκληση για να συμμετάσχει σε συνομιλίες σήμερα. “Την Πέμπτη, συμφωνήσαμε σε μια διακήρυξη για τη συνάντηση του Μινσκ, στείλαμε προτάσεις στον ΟΑΣΕ. Όμως δεν έχουμε καμία αντίδραση στο σχέδιό μας, ούτε μας εστάλη πρόσκληση”, είπε ο Πουσίλιν.
Από την πλευρά της, η πρεσβεία της Ρωσίας στο Κίεβο (σ.σ. ο Ρώσος πρεσβευτής Μιχαήλ Ζουράμποφ εκπροσωπεί τη Μόσχα στις συνομιλίες αυτές) ανέφερε ότι δεν διαθέτει “καμία πληροφορία” όσον αφορά την ημερομηνία της επόμενης συνάντησης.
Ο πρώτος γύρος των διαπραγματεύσεων, το βράδυ της Τετάρτης, κατέληξε σε μια συμφωνία για την ανταλλαγή αιχμαλώτων μεταξύ του Κιέβου και των φιλορώσων αυτονομιστών ανταρτών.
Την ίδια ώρα, η κρατική εταιρεία σιδηροδρόμων της Ουκρανίας, η Ουκρζαλιζνίτσια, ανακοίνωσε σήμερα ότι διακόπτει τα δρομολόγια των επιβατικών και των φορτηών τρένων από και προς την Κριμαία, τη χερσόνησο της Μαύρης Θάλασσας που προσαρτήθηκε τον Μάρτιο από τη Ρωσία, για λόγους ασφαλείας.
Τα δρομολόγια των φορτηγών τρένων θα σταματήσουν από σήμερα ενώ εκείνα των επιβατικών αμαξοστοιχιών θα σταματήσουν σταδιακά μέχρι την Δευτέρα. Η εταιρεία δεν διευκρίνισε για πόσο διάστημα θα διαρκέσει αυτή η διακοπή, ούτε προσδιόρισε για τι είδους προβλήματα “ασφαλείας” ανησυχεί.
“Για να εγγυηθούμε την ασφάλεια των επιβατών (…) θα διακόψουμε τα δρομολόγια των τρένων προς την Κριμαία” αναφέρεται στην ανακοίνωση. Τα τρένα θα πηγαίνουν μόνο μέχρι τη Νοβοολέξιφκα και τη Χερσώνα, δύο πόλεις εντός του ουκρανικού εδάφους, κοντά στην Κριμαία.
Μολονότι ελέγχεται πλένο από τη Μόσχα, η μοναδική χερσαία σύνδεση της Κριμαίας είναι με την Ουκρανία, από την οποία εξαρτάται για τον εφοδιασμό της σε ηλεκτρική ενέργεια και νερό. Νωρίτερα σήμερα το υπουργείο Ενέργειας της Ουκρανίας ανακοίνωσε ότι διέκοψε την ηλεκτροδότηση της Κριμαίας, για δεύτερη φορά μέσα σε μία εβδομάδα, επειδή η χερσόνησος δεν περιόρισε την κατανάλωση, όπως της είχε ζητηθεί, ώστε να αντιμετωπιστεί η ενεργειακή κρίση στη χώρα.
Την Τρίτη, την πρώτη φορά που διακόπηκε η ηλεκτροδότηση, το ηλεκτρικό ρεύμα επανήλθε μετά από μερικές ώρες.
ΠΗΓΗ: REUTERS, AFP, ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

Μεντβέντεφ: Έχουμε τους πόρους να ξεπεράσουμε την κρίση



Μεντβέντεφ: Έχουμε τους πόρους να ξεπεράσουμε την κρίση
Μεντβέντεφ: Έχουμε τους πόρους να ξεπεράσουμε την κρίση
Μεντβέντεφ: Έχουμε τους πόρους να ξεπεράσουμε την κρίση
December 17, 2014
Η Ρωσία διαθέτει τους απαραίτητους πόρους για να αντιμετωπίσει τη σοβαρότερη νομισματική κρίση της τελευταίας 15ετίας χωρίς να παρέμβει στις αρχές της οικονομίας της αγοράς, διαβεβαίωσε σήμερα ο πρωθυπουργός της χώρας Ντμίτρι Μεντβέντεφ, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP).
Ο Ρώσος πρωθυπουργός, ο οποίος συγκάλεσε έκτακτη συνεδρίαση των υπουργών που είναι αρμόδιοι για τομείς της οικονομίας και των διευθυντικών στελεχών μεγάλων εξαγωγικών ομίλων απέρριψε την πιθανότητα να προχωρήσει σε “υπερβολικά αυστηρή ρύθμιση” της αγοράς καθώς κάτι τέτοιο, όπως είπε, “δεν θα είναι για καλό”.
“Η χώρα διαθέτει τους απαραίτητους νομισματικούς πόρους για να επιτύχει τους οικονομικούς στόχους της. Έχει επίσης τα μέσα της χρηματαγοράς που απαιτούνται για να διασφαλίσει την αντίστοιχη ζήτηση”, εξήγησε.
“Οι μελλοντικές ενέργειές μας θα πρέπει να βασιστούν στους μηχανισμούς της αγοράς”, επέμεινε.
Η αποτυχία της Κεντρικής Τράπεζας να συγκρατήσει την κατακρήμνιση του ρουβλίου την Τρίτη, παρά την αύξηση των επιτοκίων της από το 10,5% στο 17% και τις παρεμβάσεις της στην αγορά συναλλάγματος, επανέφεραν στο τραπέζι των συζητήσεων την ιδέα λήψης διοικητικών μέτρων, για παράδειγμα, τον περιορισμό της ροής κεφαλαίων. Όμως προς το παρόν οι ρωσικές αρχές απορρίπτουν αυτές τις λύσεις.
Ορισμένοι βουλευτές έχουν προτείνει να υποχρεωθούν οι μεγάλοι εξαγωγικοί όμιλοι να μετατρέψουν σε ρούβλια τα μισά από τα έσοδά τους σε άλλο νόμισμα.
Ο Μεντβέντεφ επανέλαβε σήμερα ότι το ρούβλι είναι “υποτιμημένο” γιατί η τρέχουσα ισοτιμία του δεν αντικατοπτρίζει μια “αντικειμενική εικόνα”. “Είναι προς το συμφέρον μας να επαναφέρουμε στην τάξη το συντομότερο δυνατόν την αγορά συναλλάγματος. Κανείς, ούτε οι πολίτες, ούτε οι τράπεζες δεν χρειάζονται μια τέτοια αστάθεια”, υπογράμμισε.
Πηγή : mignatiou.com

Πέμπτη 21 Αυγούστου 2014

Επιπόλαιο casus belli του ΝΑΤΟ στη Ρωσία



Επιπόλαιο casus belli του ΝΑΤΟ στη Ρωσία…
Επιπόλαιο casus belli του ΝΑΤΟ στη Ρωσία…
Επιπόλαιο casus belli του ΝΑΤΟ στη Ρωσία…
August 19, 2014 12:10 pm
Του Μιχαήλ Βασιλείου, http://www.defence-point.gr
Σε προσπάθεια αποτροπής της Ρωσικής Ομοσπονδίας και του Βλαντιμίρ Πούτιν αποδύεται η Ατλαντική Συμμαχία, καθώς αισθάνεται ότι η κατάσταση στην Ευρασία μπερδεύεται επικίνδυνα, μετά τη διένεξη Ρωσίας-Ουκρανίας και την αδυναμία Ανατολής και Δύσης να συνεννοηθούν για να αποφευχθούν δυσμενέστερες καταστάσεις.
Αυτή είναι μια ερμηνεία των δηλώσεων του Ανώτατου Συμμαχικού Διοικητής των Δυνάμεων της Ευρώπης (SACEUR: Supreme Allied Commander Europe), Αμερικανού πτεράρχου Φίλιπ Μπρίντλοβ (φωτογραφία), που αποτυπώνει η γερμανική εφημερίδα Die Welt. Ο SACEUR προειδοποίησε τη Ρωσία να μην επαναλάβει όσα έγιναν στην Κριμαία σε οποιαδήποτε χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ.
Εάν παρέμβει σε οποιαδήποτε χώρα-μέλος της Συμμαχίας, είπε ο Αμερικανός πτέραρχος, αυτό θα θεωρηθεί ως πολεμική ενέργεια σε βάρος του ΝΑΤΟ και θα υπάρξει η πρέπουσα στρατιωτική απάντηση.
Δήλωσε, πως η Συμμαχία είναι προετοιμασμένη για ενέργειες ενόπλων, χωρίς διακριτικά, που θα έχουν σαν στόχο να προκαλέσουν αναστάτωση, ή/και πρόσωπα που δίνουν στρατιωτικές συμβουλές σε αποσχιστές για να αποσταθεροποιήσουν μια χώρα-μέλος. Οι δηλώσεις του ΝΑΤΟϊκού διοικητή προκαλούν εύλογη ανησυχία στους γνωρίζοντες, τουλάχιστον τα «μυστικά» της αποτροπής (deterrence), με βάση τη θεωρητική κατασκευή που επικράτησε στη Δύση την εποχή του Ψυχρού Πολέμου.
Το πρόβλημα είναι ότι αυτές καθαυτές οι δηλώσεις θα μπορούσαν να θεωρηθούν αποσταθεροποιητικές. Εκτός κι αν η Συμμαχία διαθέτει πληροφόρηση ότι η Μόσχα σκοπεύει να επεκτείνει γεωγραφικά την προσπάθεια αποσταθεροποίησης των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ, επί της ουσίας των χωρών ενδιαφέροντος, δηλαδή των Βαλτικών Δημοκρατιών και προσπαθεί να στείλει εσπευσμένα μήνυμα.
Είναι βέβαιο, ότι εάν η κατάσταση δεν εκτονωθεί, ο «πειρασμός» επέκτασης των ενεργειών της Μόσχας σε απάντηση μιας δήλωσης η οποία στην ουσία αποτελεί casus belli, θα είναι ισχυρός και στρατηγικά τεκμηριωμένος. Η Ρωσία του Πούτιν θα μπορούσε να επιλέξει να επιχειρήσει την αποσταθεροποίηση των Βαλτικών Δημοκρατιών σε τρεις τουλάχιστον περιπτώσεις, ή διαφορετικά, με δύο διαφορετικά κίνητρα, ή συνδυασμό αυτών, ή πλήθος επιμέρους «υποκατηγορίες» στις οποίες θα αναφερθούμε ενδεχομένως σε μελλοντικό σημείωμα.
Η πρώτη περίπτωση είναι εάν οι κυρώσεις εναντίον της θα άρχιζαν να αποτελούν βρόχο στην οικονομία της Ρωσίας και να την απειλούσαν σοβαρά. Οι επιπτώσεις, παρότι θεωρητικά τουλάχιστον παραμένουν ελεγχόμενες, «ματώνουν» τη ρωσική οικονομία. Επεκτείνοντας το δυνητικό «μέτωπο» σε μια περιοχή όπου εξ ορισμού οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις έχουν το πλεονέκτημα της γειτνίασης με το θέατρο επιχειρήσεων, προσθέτεις προβλήματα στον αντίπαλό σου και επιχειρείς να τον ωθήσεις στο να ξανασκεφτεί το σύνολο των στρατηγικών του επιλογών.
Η δεύτερη περίπτωση είναι να χρησιμοποιηθεί ως πρόσχημα για να προκληθεί μια καταφανώς ανέτοιμη στρατιωτική συμμαχία, να αντιληφθεί το κόστος της λανθασμένης – κατά τη Μόσχα – απόφασης ένταξης των Βαλτικών Δημοκρατιών στους κόλπους του ΝΑΤΟ, αλλά και μια προσπάθεια αποτροπής κλιμάκωσης τέτοιων ενεργειών στην περιφέρεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση της Γεωργίας.
Η τρίτη περίπτωση είναι η αυτονόητη αντίδραση κάθε πλευράς που δέχεται απειλή πολέμου, ιδίως όταν αυτή είναι ισχυρή, να επιχειρήσει να την καταστήσει αναξιόπιστη και αν την ακυρώσει στην πράξη. Δηλαδή, ενώ ο SACEUR επιχειρεί να προλάβει τα χειρότερα, στην πράξη δίνει κίνητρο στη Μόσχα να επιχειρήσει αυτή να προβεί σε προσεκτικά σχεδιασμένες προκλητικές ενέργειες που θα δημιουργήσουν στη ΝΑΤΟϊκή πλευρά δίλημμα, εάν θα πρέπει ή όχι να απαντήσει.
Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως για να μην απαξιωθεί η απειλή που διατυπώνει η Συμμαχία κατά της Ρωσίας, εάν η δεύτερη προβεί συγκεκαλυμμένα σε ενέργειες αποσταθεροποίησης κάποιας εκ των Βαλτικών Δημοκρατιών με βραχίονα τους συμπαγείς ρωσικούς πληθυσμούς που κατοικούν εκεί, θα πρέπει να υπάρξει άμεσα στρατιωτική απάντηση. Κι αυτό είναι εξόχως αποσταθεροποιητικό.
Η απάντηση θα μπορούσε να πάρει τη μορφή αποστολής στρατιωτικών δυνάμεων. Ακόμα και στην περίπτωση όμως που δεν γίνει κάτι άξιον λόγου και η κατάσταση δεν κλιμακωθεί, η Ρωσία θα μπορούσε και πάλι να βγει κερδισμένη. Καταρχάς, το να συντηρήσει μια κατάσταση αναταραχής «χαμηλότερης έντασης» συγκριτικά με την κατάσταση στην ανατολική Ουκρανία, ώστε να μην τίθεται ζήτημα έναρξης εχθροπραξιών, θα είχε επιπτώσεις στη Συμμαχία.
Η θετική για το ΝΑΤΟ και αρνητική για τη Ρωσία, θα ήταν η αφύπνιση των κοιμισμένων ηγεσιών της Ευρώπης και η έξυπνη και συντονισμένη επένδυση στη στρατιωτική ισχύ, η οποία σε βάθος χρόνου θα δημιουργούσε στρατιωτικά μια κατάσταση που δεν θα ευνοούσε τα ρωσικά συμφέροντα.
Η αρνητική όμως θα ήταν η ανάπτυξη αντιδράσεων από ομάδα χωρών του ΝΑΤΟ, που θα τάσσονταν υπέρ της εξεύρεσης ενός στρατηγικού modus vivendi με τη Μόσχα, το οποίο θα οδηγούσε σε μια νέα ισορροπία. Κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να μην περιελάμβανε και την εγκατάλειψη της πολιτικής των οικονομικών κυρώσεων. Κατά συνέπεια, η Ρωσία θα είχε πετύχει έναν δεδομένο αντικειμενικό της σκοπό, το να «σπάσει» το δυτικό εμπάργκο. Επιπρόσθετα, σαφές ρωσικό κέρδος θα ήταν η ανάπτυξη τριβών εντός της Συμμαχίας, αφού πλέον δεν έχουμε Ψυχρό Πόλεμο, οπότε ακόμα και από… χαρακτήρα, πολλές πρωτεύουσες της Ευρώπης θα επιθυμούσαν συνδιαλλαγή και όχι στρατιωτική αντιπαράθεση με τη Μόσχα.
Παρότι υπάρχουν σαφέστατα και άλλες «υποκατηγορίες» στα κίνητρα που θα μπορούσαν να οδηγήσουν τη Ρωσία στην απόφαση να επιχειρήσει να προκαλέσει, με στόχο να απαξιώσει την αποτρεπτική ρητορική του ΝΑΤΟ, τα ανωτέρω αρκούν, καταρχήν, για να καταδειχθεί, ότι η δήλωση του SACEUR ίσως και να μην είναι η πιο προσεκτικά προετοιμασμένη και διατυπωμένη αποτρεπτική απειλή της Συμμαχίας, αφού θα μπορούσε να οδηγήσει σε σοβαρές «στρατηγικές παρενέργειες» και να φέρει τα αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.
Βέβαια, όλοι γνωρίζουν πως τέτοιες δηλώσεις υπαγορεύονται και με στόχο το «εσωτερικό ακροατήριο», δηλαδή την επιθυμία σταθεροποίησης του εσωτερικού «συμμαχικού μετώπου». Το ΝΑΤΟ επιχειρεί δηλαδή μέσω τέτοιων δηλώσεων να καθησυχάσει τους φόβους των απειλούμενων μελών του, οπότε η δήλωση του Αμερικανού πτεράρχου λαμβάνει άλλη διάσταση.
Το πρόβλημα όμως παραμένει, ότι η συνειδητοποίηση της ανάγκης αυτής της Συμμαχίας από ρωσικής πλευράς, θα μπορούσε να αυξήσει το κίνητρο της Μόσχας να κινηθεί και μόνο για να «εκθέσει» τη σχετική αδυναμία του ΝΑΤΟ, να εκπληρώσει επαρκώς από στρατιωτικής απόψεως, το καθήκον της υπεράσπισης της εδαφικής ακεραιότητας των κρατών-μελών, στην περίπτωσή μας αυτών που βρίσκονται στα σύνορα της Ρωσικής Ομοσπονδίας…