Ξαναρχίζει ο πόλεμος; Μερική επιστράτευση κήρυξε η Ουκρανία

Ξαναρχίζει ο πόλεμος; Μερική επιστράτευση κήρυξε η Ουκρανία

Ξαναρχίζει ο πόλεμος; Μερική επιστράτευση κήρυξε η Ουκρανία

January 20, 2015 9:01

H ουκρανική κυβέρνηση κήρυξε σήμερα για τέταρτη φορά μερική επιστράτευση, η οποία αφορά περίπου 50.000 άνδρες, την ώρα που οι εχθροπραξίες συνεχίζονται στις περιοχές της ανατολικής Ουκρανίας οι οποίες τελούν υπό τον έλεγχο των φιλορώσων αυτονομιστών ανταρτών.

Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters και το Γαλλικό Πρακτορείο (AFP), η εντολή επιστράτευσης έχει διάρκεια 90 ημερών ενώ θα την ακολουθήσουν άλλες 2 ανάλογες εντολές προκειμένου ο αριθμός των στρατιωτών να φθάσει στους 104.000 άνδρες. Η πρόσκληση για στράτευση αφορά εκείνους που έχουν περάσει κατά το παρελθόν από στρατιωτική εκπαίδευση –στα τεθωρακισμένα, στο πυροβολικό, αλεξιπτωτιστές, οδηγούς και άνδρες του μηχανικού– σύμφωνα με τις ουκρανικές αρχές.

Στην ανατολική Ουκρανία η κατάσταση παραμένει τεταμένη σήμερα και ο ουκρανικός στρατός ανέφερε ότι φιλορώσοι αντάρτες άνοιξαν πυρ τουλάχιστον 100 φορές εναντίον των θέσεών του τις τελευταίες 24 ώρες.

Στο προπύργιο των αυτονομιστών στο Ντονέτσκ, ριπές όπλων αντηχούσαν κατά τη διάρκεια της νύχτας αλλά και σήμερα το πρωί σύμφωνα με δημοσιογράφους του Γαλλικού Πρακτορείου που βρίσκονται στο σημείο.

Στο αεροδρόμιο του Ντονέτσκ, ωστόσο, το οποίο τις τελευταίες ημέρες αποτέλεσε το επίκεντρο σφοδρών συγκρούσεων κατά τη διάρκεια των οποίων οι ουκρανικές δυνάμεις απώθησαν μία επίθεση των αυτονομιστών, η ένταση των συγκρούσεων μοιάζει να έχει μειωθεί, επισήμανε στο Γαλλικό Πρακτορείο ένας εκπρόσωπος τύπου του στρατού, ο Βλάντισλαβ Σελεζνιόφ.

«Αυτό συνδέεται με το γεγονός ότι οι Ουκρανοί στρατιώτες “καθάρισαν” τα περίχωρα του αεροδρομίου και κατέστρεψαν τις θέσεις μάχης των ανταρτών» τόνισε.

«Οι αυτονομιστές έχουν κατανοήσει ότι δεν θα καταφέρουν να επιβληθούν άμεσα (…) και επομένως άρχισαν να επιτίθενται εναντίον των περιοχών όπου βρίσκονται οι θέσεις του ουκρανικού πυροβολικού, το οποίο προσφέρει στήριξη στους στρατιώτες που μάχονται στο αεροδρόμιο» εξήγησε ο ίδιος, κάνοντας λόγο για τα χωριά Πίσκι, Αβντιίβκα και Τονένκε.

Στη γειτονική περιοχή του Λουγκάνσκ βλήματα όλμων έπληξαν μία πολυκατοικία στην πόλη Στσάστι, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν πολλοί άνθρωποι και να καταστραφούν τουλάχιστον 30 διαμερίσματα, γνωστοποίησε ο κυβερνήτης της περιοχής.

Στο μεταξύ το ρωσικό υπουργείο Άμυνας απέρριψε σήμερα τις κατηγορίες του Κιέβου ότι η Μόσχα έχει στείλει στρατεύματα στην ανατολική Ουκρανία, μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Interfax επικαλούμενο τον εκπρόσωπο τύπου του υπουργείου.

«Η χθεσινή ανακοίνωση από το Κίεβο σχετικά με την υποτιθέμενη διέλευση μονάδων των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων από τα ρωσο-ουκρανικά σύνορα δεν αξίζει καν να την σχολιάσουμε. Είναι εντελώς ανόητη» υπογράμμισε ο εκπρόσωπος Τύπου.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΘΝΟΣ

Πηγή : mignatiou.com

Ρωσία: Νέο Στρατιωτικό Δόγμα: Βασικός κίνδυνος το ΝΑΤΟ

Ρωσία: Νέο Στρατιωτικό Δόγμα: Βασικός κίνδυνος το ΝΑΤΟ

Ρωσία: Νέο Στρατιωτικό Δόγμα: Βασικός κίνδυνος το ΝΑΤΟ

December 26, 2014  

Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν υπέγραψε σήμερα το νέο στρατιωτικό δόγμα της χώρας, ανακοίνωσε το Κρεμλίνο.

Στο νέο στρατιωτικό δόγμα αναφέρεται ότι οι κυριότεροι εξωτερικοί κίνδυνοι για τη χώρα είναι η επέκταση των στρατιωτικών δυνατοτήτων του ΝΑΤΟ και η αποσταθεροποίηση σε διάφορες περιοχές, όπως μετέδωσε το ειδησεογραφικό πρακτορείο RIA.

Σημειώνεται επίσης ότι οι βασικοί εσωτερικοί κίνδυνοι για τη Ρωσία είναι οι δραστηριότητες για την αποσταθεροποίησή της και οι τρομοκρατικές ενέργειες.

Εντωμεταξύ, ο νέος, αποφασιστικής σημασίας, γύρος των ειρηνευτικών συνομιλιών που θα καθορίσει το μέλλον των αυτονομιστικών περιοχών της ανατολικής Ουκρανίας δεν θα γίνει σήμερα στο Μινσκ, όπως προβλεπόταν αρχικά, ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Λευκορωσίας.

“Η συνάντηση της Ομάδας Επαφής” στην οποία μετέχουν εκπρόσωποι της Ουκρανίας, της Ρωσίας και του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), αλλά και των φιλορώσων ανταρτών, “δεν θα γίνει σήμερα”, είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ντμίτρι Μιρόντσικ. Όταν ρωτήθηκε πότε θα συνεχιστούν οι συνομιλίες ο εκπρόσωπος απάντησε ότι “αυτό εξαρτάται από τα μέλη της Ομάδας Επαφής”.

“Η Λευκορωσία είναι πάντα έτοιμη να φιλοξενήσει τις συνομιλίες”, πρόσθεσε.

Ο απεσταλμένος της αυτοανακηρυχθείσας Δημοκρατίας του Ντονέτσκ, Ντένις Πουσίλιν, είχε δηλώσει νωρίτερα ότι δεν έλαβε πρόσκληση για να συμμετάσχει σε συνομιλίες σήμερα. “Την Πέμπτη, συμφωνήσαμε σε μια διακήρυξη για τη συνάντηση του Μινσκ, στείλαμε προτάσεις στον ΟΑΣΕ. Όμως δεν έχουμε καμία αντίδραση στο σχέδιό μας, ούτε μας εστάλη πρόσκληση”, είπε ο Πουσίλιν.

Από την πλευρά της, η πρεσβεία της Ρωσίας στο Κίεβο (σ.σ. ο Ρώσος πρεσβευτής Μιχαήλ Ζουράμποφ εκπροσωπεί τη Μόσχα στις συνομιλίες αυτές) ανέφερε ότι δεν διαθέτει “καμία πληροφορία” όσον αφορά την ημερομηνία της επόμενης συνάντησης.

Ο πρώτος γύρος των διαπραγματεύσεων, το βράδυ της Τετάρτης, κατέληξε σε μια συμφωνία για την ανταλλαγή αιχμαλώτων μεταξύ του Κιέβου και των φιλορώσων αυτονομιστών ανταρτών.

Την ίδια ώρα, η κρατική εταιρεία σιδηροδρόμων της Ουκρανίας, η Ουκρζαλιζνίτσια, ανακοίνωσε σήμερα ότι διακόπτει τα δρομολόγια των επιβατικών και των φορτηών τρένων από και προς την Κριμαία, τη χερσόνησο της Μαύρης Θάλασσας που προσαρτήθηκε τον Μάρτιο από τη Ρωσία, για λόγους ασφαλείας.

Τα δρομολόγια των φορτηγών τρένων θα σταματήσουν από σήμερα ενώ εκείνα των επιβατικών αμαξοστοιχιών θα σταματήσουν σταδιακά μέχρι την Δευτέρα. Η εταιρεία δεν διευκρίνισε για πόσο διάστημα θα διαρκέσει αυτή η διακοπή, ούτε προσδιόρισε για τι είδους προβλήματα “ασφαλείας” ανησυχεί.

“Για να εγγυηθούμε την ασφάλεια των επιβατών (…) θα διακόψουμε τα δρομολόγια των τρένων προς την Κριμαία” αναφέρεται στην ανακοίνωση. Τα τρένα θα πηγαίνουν μόνο μέχρι τη Νοβοολέξιφκα και τη Χερσώνα, δύο πόλεις εντός του ουκρανικού εδάφους, κοντά στην Κριμαία.

Μολονότι ελέγχεται πλένο από τη Μόσχα, η μοναδική χερσαία σύνδεση της Κριμαίας είναι με την Ουκρανία, από την οποία εξαρτάται για τον εφοδιασμό της σε ηλεκτρική ενέργεια και νερό. Νωρίτερα σήμερα το υπουργείο Ενέργειας της Ουκρανίας ανακοίνωσε ότι διέκοψε την ηλεκτροδότηση της Κριμαίας, για δεύτερη φορά μέσα σε μία εβδομάδα, επειδή η χερσόνησος δεν περιόρισε την κατανάλωση, όπως της είχε ζητηθεί, ώστε να αντιμετωπιστεί η ενεργειακή κρίση στη χώρα.

Την Τρίτη, την πρώτη φορά που διακόπηκε η ηλεκτροδότηση, το ηλεκτρικό ρεύμα επανήλθε μετά από μερικές ώρες.

ΠΗΓΗ: REUTERS, AFP, ΑΠΕ-ΜΠΕ

Γιατί ο πόλεμος γίνεται αναπόφευκτος

Γιατί ο πόλεμος γίνεται αναπόφευκτος

         Εισαγωγή: Ο συγγραφέας του πρωτοτύπου παρόντος κειμένου Πώλ Κραίηγκ Ρόμπερτς διατέλεσε Βοηθός Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ για την Οικονομική Πολιτική. Yπήρξε συνεργάτης συντάκτης της Wall Street Journal. Ηταν αρθρογράφος των επιθεωρήσεων Business Week, Scripps Howard News Service, και Creators Syndicate. Δίδαξε σε διάφορα πανεπιστήμια. Οι στήλες του στο Διαδίκτυο έχουν προσελκύσει μεγάλο ενδιαφέρον σε πολλές χώρες. Τελευταία βιβλία του Ρόμπερτς είναι το ‘‘Η αποτυχία του Καπιταλισμού του Laissez Faire και η Οικονομική Διάλυση της Δύσης’’ (The Failure of Laissez Faire Capitalism and Economic Dissolution of the West) και το ‘‘Πώς χάθηκε η Αμερική’’ (How America Was Lost). Το παρακάτω κείμενο αποτελεί ελεύθερη μετάφραση αποσπάσματος πρόσφατου άρθρου του με τίτλο ‘‘Why War is Inevitable’’[1].

         Η Ουάσιγκτον θα συνεχίσει να αγνοεί τη Ρωσία. Ωστόσο, οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες θα πρέπει να αποφασίσουν αν αποδέχονται η Ουάσιγκτον να τους πιέζει σε μια σύγκρουση με τη Ρωσία, η οποία είναι κατά των ευρωπαϊκών συμφερόντων. Έτσι, ο Πούτιν δοκιμάζει τους Ευρωπαίους πολιτικούς για να εκτιμήσει εάν στην Ευρώπη υπάρχουν επαρκής σύνεση και ανεξαρτησία για μια επαναπροσέγγιση (με τη Ρωσία). Αν η Ουάσιγκτον, με την δεσποτική αλαζονεία και την ύβρι που χαρακτηρίζουν τη στάση της, υποχρεώσει τον Πούτιν να αποκοπεί από τη Δύση, η ρωσοκινεζική στρατηγική συμμαχία, η οποία σχηματίζεται για την αντιμετώπιση της εχθρικής πολιτικής της Ουάσιγκτον, που περικυκλώνει τις δύο χώρες με στρατιωτικές βάσεις, θα οδηγηθεί σε σκληρότερη μορφή προετοιμασίας για έναν πόλεμο που θα γίνει αναπόφευκτος. Οι οποιοιδήποτε επιζώντες θα μπορούν να ευχαριστήσουν τους νεοσυντηρητικούς, το δόγμα Γούλφοβιτς, και τη στρατηγική Μπρεζίνσκι για την καταστροφή της ζωής στον πλανήτη. Το αμερικανικό κοινό περιλαμβάνει ένα μεγάλο αριθμό παραπληροφορημένων ανθρώπων που νομίζουν ότι ξέρουν τα πάντα. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν προγραμματιστεί από τις ΗΠΑ και την ισραηλινή προπαγάνδα ώστε να εξισώνουν το ισλάμ ως θρησκεία και το Ισλάμ ως πολιτισμό με μια πολιτική ιδεολογία. Πιστεύουν ότι το ισλάμ/Ισλάμ (το οποίο είναι μια θρησκεία αλλά και ένα πολιτισμικό σύστημα) συνιστά ένα στρατοκρατικό δόγμα το οποίο επιδιώκει την ανατροπή του δυτικού πολιτισμού, αν βεβαίως υποτεθεί ότι παραμένει κάτι ζωντανό από τον δυτικό πολιτισμό.

         Πολλοί πιστεύουν την προπαγάνδα αυτή, ακόμη και βλέποντας την πλήρη απόδειξη ότι οι σουνίτες και σιίτες μισούν ο ένας τον άλλο πολύ περισσότερο από ό,τι μισούν τους καταπιεστές και τις κατοχικές δυνάμεις των Δυτικών κρατών. Οι ΗΠΑ αποχώρησαν από το Ιράκ, αλλά σήμερα το μακελειό είναι σε τόσο υψηλά ή και υψηλότερα επίπεδα από ό,τι κατά τη διάρκεια της εισβολής των ΗΠΑ και της κατοχής. Ο φόρος των καθημερινών θανάτων από τη σύγκρουση σουνιτών / σιιτών είναι πολύ μεγάλος. Ο διχασμός αυτής της θρησκείας την κάνει να μην αποτελεί απειλή μόνο για τους ίδιους τους ισλαμιστές[2]. Η Ουάσιγκτον χρησιμοποίησε επιτυχώς τις διαιρέσεις των πιστών του ισλάμ π. χ. για την ανατροπή του Καντάφι. Και χρησιμοποιεί τον διχασμό των μουσουλμάνων στην προσπάθεια να ανατραπεί η κυβέρνηση της Συρίας. Οι ισλαμιστές δεν μπορούν καν να ενωθούν για να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους ενάντια στην δυτική επιθετικότητα. Δεν υπάρχει καμία προοπτική ενότητας των ισλαμιστών προκειμένου να ανατρέψουν τη Δύση. Ακόμη και αν το Ισλάμ θα μπορούσε να πραγματοποιήσει κάτι τέτοιο, θα ήταν άσκοπο για το Ισλάμ να ανατρέψει τη Δύση. Η Δύση έχει η ίδια ανατρέψει τον εαυτό της. Στις ΗΠΑ, το Σύνταγμα έχει δολοφονηθεί από τα καθεστώτα Μπους και Ομπάμα. Τίποτα δεν παραμένει ανέπαφο. Δεδομένου ότι οι ΗΠΑ είναι το αμερικανικό Σύνταγμα, αυτό που ήταν κάποτε οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν υφίσταται πλέον. Τη θέση τους έχει πάρει μια διαφορετική οντότητα. Η Ευρώπη (ως κοινότητα ιδεών, πολιτισμών και δικαίου, σημ. του μεταφραστή) ψυχορραγεί, αν δεν έχει πεθάνει, όπως και η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία απαιτεί την εγκατάλειψη της κυριαρχίας όλων των κρατών μελών. Λίγοι ανεύθυνοι γραφειοκράτες στις Βρυξέλλες, έχουν γίνει ανώτεροι από τις βουλήσεις των λαών της Ευρώπης (Γαλλίας, Γερμανίας, Βρετανίας, Ιταλίας, Ολλανδίας, Ισπανίας, Ελλάδας, Πορτογαλίας και άλλων). Ο Δυτικός πολιτισμός μοιάζει με σκελετό. Στέκεται ακόμα, μόλις και μετά βίας, αλλά δεν υπάρχει σε αυτόν ζωή. Εχει χάσει το αίμα της ελευθερίας. Οι Δυτικοί λαοί βλέπουν τις κυβερνήσεις τους ως εχθρούς. Αλλιώς γιατί άραγε η Ουάσιγκτον έχει στρατιωτικοποιήσει τις τοπικές αστυνομικές δυνάμεις, εξοπλίζοντάς τις, σαν να ήταν κατοχικά στρατεύματα; Και γιατί αμερικανικές κρατικές υπηρεσίες όπως η Εσωτερική Ασφάλεια (Homeland Security), το Υπουργείο Γεωργίας, και ακόμη και η Ταχυδρομική Υπηρεσία και η Διοίκηση Κοινωνικής Ασφάλισης έχουν παραγγείλει πυρομαχικά αλλά και υποπολυβόλα δισεκατομμυρίων; Το ότι ο φορολογούμενος πολίτης των ΗΠΑ πληρώνει για την ανάπτυξη τεράστιων οπλοστασίων δεν αποτελεί ουσιαστική κατάργηση της ιδιότητάς του ως πολίτη της χώρας αυτής;

         Όπως εξηγεί ο εξέχων αναλυτής προγνώσεων τάσεων Gerald Celente στο τρέχον τεύχος του Trends Journal, «εξεγέρσεις εκτείνονται σε τέσσερις γωνιές του πλανήτη.». Σε πολλές χώρες της Ευρώπης θυμωμένοι, απελπισμένοι και εξοργισμένοι άνθρωποι πορεύονται κατά των οικονομικών πολιτικών της ΕΕ που ρίχνουν στο έδαφος τους λαούς. Παρ’όλες τις προσπάθειες της Ουάσιγκτον με καλά χρηματοδοτούμενες πεμπτοφαλαγγίτικες οργανώσεις, γνωστές ως ΜΚΟ, για να αποσταθεροποιήσουν τη Ρωσία και την Κίνα, η ρωσική και κινεζική κυβερνήσεις έχουν πολύ περισσότερη υποστήριξη από τους λαούς των χωρών τους από ό,τι διαθέτουν οι κυβερνήσεις στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Κατά τον 20ο αιώνα η Ρωσία και η Κίνα έμαθαν τι είναι η τυραννία, και την έχουν απορρίψει. Στις ΗΠΑ η τυραννία έχει εισέλθει υπό το πρόσχημα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας», μια φάρσα που χρησιμοποιείται για να τρομάξει τους προβατανθρώπους (sheeple) ώστε να απεμπολήσουν τις πολιτικές ελευθερίες τους. Ετσι η Ουάσιγκτον απαλλάσσεται από την υποχρέωση συμμόρφωσης στο δίκαιο και λογοδοσίας και της επιτρέπεται να οικοδομήσει ένα στρατοκρατικό αστυνομικό κράτος. Από την εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου η Ουάσιγκτον χρησιμοποίησε την οικονομική ηγεμονία της και την «σοβιετική απειλή», που τώρα μετατράπηκε σε «ρωσική απειλή», για να απορροφήσει την Ευρώπη στην αμερικανική αυτοκρατορία. Ο Πούτιν ελπίζει ότι τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών χωρών θα υπερισχύσουν έναντι της υποτέλειας στην Ουάσιγκτον. Αυτό είναι το τρέχον στοίχημα του Ρώσου προέδρου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυτός παραμένει υπομονητικός και ψύχραιμος απέναντι στις προβοκάτσιες της Ουάσιγκτον στην Ουκρανία. Εάν η Ευρώπη χάσει τη Ρωσία, ο Πούτιν και η Κίνα θα προετοιμαστούν για τον πόλεμο τον οποίο ο αγώνας της Ουάσιγκτον για την παγκόσμια ηγεμονία καθιστά αναπόφευκτο.

03 Iουνίου 2014

Για τη μετάφραση και τα σχόλια

Θόδωρος Μπατρακούλης

Δρ Γεωπολιτικής

theobatrak@gmail.com

---

[1] Paul Craig Roberts, «Why War is Inevitable», May 25, 2014, http://www. paulcraigroberts.org/2014/05/25/war-inevitable-paul-craig-roberts/.

[2] Σημείωση του μεταφραστή: Η συγκεκριμένη άποψη, όπως διατυπώνεται εδώ με απολυτότητα, μπορεί να ελεγχθεί και να σχετικοποιηθεί για την ισχύ που μπορεί να έχει σε σειρά περιφερειακών συγκρούσεων. Στις μέρες μας προωθείται σε διάφορες χώρες η εγκαθίδρυση παγκόσμιων εξτρεμιστικών ισλαμιστικών δικτύων, ενώ το πλέγμα τους έχει εκτεθεί και πρόσφατα λόγω της στήριξης τους προς την τζιχαντιστική υπόθεση στη Συρία και το Ιράκ. Αλλωστε, σύμφωνα με τον Ali E. Hillal Dessouki, «Το Ισλάμ μπορεί να κατανοηθεί καλύτερα αν ληφθεί υπόψιν ότι προσδιορίζει έναν «ιδεώδη τύπο», ο οποίος θα έπρεπε να αναλυθεί σε σχέση με ιδιαίτερες κοινωνικές δομές. H βασική υπόθεση εδώ είναι ότι η ενότητα και η οικουμενικότητα του ιδεώδους τύπου αντανακλώνται σε πολλαπλές πραγματικές ιστορικές εμπειρίες μέσα σε ιδιαίτερα κοινωνικά συγκείμενα». Ali E. Hillal Dessouki (ed.), Islamic Resurgence in the Arab World, New York: Prager, 1982, σ. 7. Εξάλλου, στην συνθετική μελέτη του για την ισλαμική αναβίωση και τον φονταμενταλισμό στον αραβικό κόσμο ο R. Hrair Dekmejian επισημαίνει ότι ο καλός μουσουλμάνος, πέραν της τήρησης των πέντε πυλώνων, οφείλει επιπλέον να αφοσιωθεί σε μια βιοτική δράση για την οικοδόμηση της ιδανικής κοινότητας. «Η εγκαθίδρυση της ισλαμικής τάξης (al-nizam al-islam) αποτελεί θρησκευτικό καθήκον το οποίο, ενδεχομένως, να συμπεριλαμβάνει τζιχάντ (jihad). Η καταφυγή σε τζιχάντ υπερβαίνει τη διανοητική προσπάθεια της προσωπικής ερμηνείας ijtihad, επειδή συνυποδηλώνει σωματικό αγώνα, πάλη (qital), θάνατο και βασανισμό. Κατά συνέπεια, η βίαιη πρόκληση της καθεστηκυίας τάξης μετατρέπεται σε εγγενές στοιχείο του ριζοσπαστικού ισλαμισμού. Επειδή η υποχρέωση του jihad εμπεριέχει την πιθανότητα να υποστεί κανείς βασανισμό, οι μουσουλμάνοι θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να θυσιαστούν, αφού η νίκη προκύπτει μόνο με την κατάκτηση της «τέχνης του θανάτου».». R. Hrair Dekmejian, Eπαναστατημένο Ισλάμ. Ο φονταμενταλισμός στον αραβικό κόσμο, Αθήνα: Παπαζήσης, 2007, σ. 89-90.