Η παρούσα σύνθετη κρίση και τι να κάνουμε - του Θόδωρου Μπατρακούλη

Η παρούσα σύνθετη κρίση και τι να κάνουμε

του Θόδωρου Μπατρακούλη

          Το σημερινό αδιέξοδο αφορά σε σύνολο παραγόντων και πτυχών

της ζωής των Ελλήνων. Αφορά πέραν της κυριαρχίας των παλαιοκομματικών

πρακτικών, στη εθνική υποτέλεια και στον εθνομηδενισμό πολλών, στο

έλλειμα πολιτισμικής δημιουργίας που να επικαιροποιεί τη μακραίωνη

ελληνική παράδοση, τον παραγωγικό μαρασμό πολλών περιοχών και τομέων,

τα ελλείμματα στην παιδεία, τον προσανατολισμό και το (μη) συνολικό

σχέδιο στην εξωτερική πολιτική. Να τολμήσουμε μια διέξοδο μέσω της

πολιτικής; Ποιά είναι αυτή, ποιοί και πώς θα την προσδιορίσουν; Το

κομβικό ζήτημα είναι λοιπόν τι να κάνουμε στις μέρες μας ως πολίτες

της Ελληνικής Δημοκρατίας και ως άνθρωποι που έχουν επίγνωση του ότι

είναι φορείς της πολιτισμικής-πολιτικής οντότητας του νέου Ελληνισμού.

         Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν νέα δεδομένα (Συρία, Τουρκία,

Ουκρανία, Βαλκάνια). Αυτά αφορούν και την Κύπρο. Το σκηνικό γινόταν

όλο και πιο ρευστό και απρόβλεπτο. Μετά την «Αραβική Άνοιξη», τις

ανατροπές καθεστώτων σε Αίγυπτο και άλλες χώρες, τον εμφύλιο πόλεμο

στη Συρία, τις συγκρούσεις και την αστάθεια στην Τουρκία, τη ρήξη στις

τουρκο-ισραηλινές σχέσεις, ήρθαν να προστεθούν και οι διαφορετικές

προτεραιότητες μεταξύ Ισραήλ και Ηνωμένων Πολιτειών για την επίλυση

του Παλαιστινιακού. Tο Κυπριακό δεν μένει ανεπηρέαστο από τις

τρέχουσες εξελίξεις στο ευρύτερο γεωπολιτικό σύστημα, ούτε και από το

θέμα των υδρογονανθράκων. Μιά εξομάλυνση των σχέσεων Τουρκίας-Ισραήλ,

μολονότι δεν φαίνεται σήμερα τόσο κοντινό ενδεχόμενο, μπορεί να

εγκλωβίσει την Κύπρο σε πρόσθετες δυσκολίες, αν απουσιάζει μια

μελετημένη και μεθοδική στρατηγική αντιμετώπισης κάθε εξέλιξης.

Λαμβάνοντας υπόψη την αντιμετώπιση από την κυπριακή ηγεσία (χθεσινή

και παρούσα) του προβλήματος της οικονομίας του τόπου, η ανησυχία των

πολιτών είναι έκδηλη. Είναι αλήθεια αυτό που δήλωσε πρόσφατα ο

Πρόεδρος Αναστασιάδης: ότι μία δεύτερη απόρριψη σχεδίου λύσης, το

οποίο ενδεχομένως να μην ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του Κυπριακού

Ελληνισμού, θα σημαίνει την οριστική διχοτόμηση της Κύπρου, όπως είπε.

Σε μεγάλο βαθμό όμως, εξαρτάται από τον ίδιο κατά πόσο θα αποφευχθεί ή

όχι η πιθανότητα να μπεί σε συζήτηση ένα σχέδιο που δεν θα μπορεί ο

λαός της Κύπρου να ψηφίσει «Ναι».

         Η Ελλάδα χρειαζόταν μια πολυδιάστατη εξωτερική και αμυντική

πολιτική. Αυτή δεν μπορεί παρά να είναι αποτρεπτική έναντι κάθε

επιβουλής των κυριαρχικών δικαιωμάτων της (από την Τουρκία) και

βεβαίως σε συντονισμό σχεδιασμού και ενεργειών με την Κύπρο. Εξάλλου,

με την κρίση που είχε δημιουργηθεί στις σχέσεις της Τουρκίας με τους

σιίτες (Αλεβί στο εσωτερικό της, συριακή κρίση) αλλά και με τμήμα των

σουνιτικών δυνάμεων (Αίγυπτος), η Ελλάδα θα μπορούσε να επωφεληθεί από

τη δυνατότητα που παρουσιαζόταν στα ανατολικά της για αναβάθμιση των

σχέσεών της με τον Αραβικό και Ιρανικό κόσμο.

Θόδωρος Μπατρακούλης

Δρ Γεωπολιτικής

theobatrak@gmail.com
Kontranews 8 Φεβρουαρίου 2014