ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ
Η Γερμανία χρωστάει 300 δισ. στην Ελλάδα
“37 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό είναι το ποσό που η Γερμανία έδωσε στην Ελλάδα μέσα από το σχέδιο σωτηρίας του ευρώ. Το ποσό είναι ελάχιστο σε σχέση με τα 300 δισεκατομμύρια ευρώ που οι Έλληνες θα ήθελαν να εισπράξουν από τους Γερμανούς.
Αυτόν τον αριθμό κάθε Έλληνας μαθητής τον γνωρίζει. Είναι αυτά που χρωστάει η Γερμανία στην Ελλάδα ως αποζημίωση για τις καταστροφές και τις θηριωδίες κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου” γράφει χαρακτηριστικά το εβδομαδιαίο γερμανικό περιοδικό Stern.
Ακόμα προσθέτει πως: “Αυτός ο αριθμός επανεμφανίζεται τακτικά στις ελληνικές εφημερίδες και αποτελεί το σύνολο όλων των αποζημιώσεων που διεκδικεί η Ελλάδα, μεταξύ των οποίων και 70 δισεκατομμύρια ευρώ τόκοι”.
Το δημοσίευμα του Stern, το οποίο αναπαρήγαγε το γαλλικό ειδησεογραφικό site Slate.fr, είδε το φως της δημοσιότητας μετά την απόρριψη από το Βερολίνο στο ενδεχόμενο να καταβάλλει στη χώρα μας πολεμικές αποζημιώσεις για την περίοδο της ναζιστικής κατοχής. Μάλιστα, επισημαίνεται πως δεν υπάρχει κάποια συζήτηση επί του θέματος ανάμεσα στις δύο χώρες, ενώ δεν έχει γίνει καμία επίσημη επαφή.
«Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θεωρεί ότι έπειτα από πολλές δεκάδες χρόνια, το θέμα των αποζημιώσεων έχει χάσει το νόημά του», δήλωσε εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας στην καθιερωμένη κυβερνητική ενημέρωση.
Παράλληλα, πρόσθεσε για το θέμα: «Για εμάς, δεν τίθεται το θέμα αυτό και θα ήθελα να προσθέσω ότι δεν γνωρίζω για καμία σχετική συζήτηση, καμία επαφή μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας» .
Επιπρόσθετα ο εκπρόσωπος του Υπουργείου επεσήμανε: «Η Γερμανία έχει αναλάβει την ευθύνη για το παρελθόν της. Το κάναμε πάντα στη διάρκεια των περασμένων δεκαετιών και αποδείξαμε με διάφορους τρόπους ότι λαμβάνουμε το παρελθόν αυτό σοβαρά υπόψη μας. Το ίδιο ισχύει και για τη ναζιστική κατοχή της Ελλάδας στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου».
Πρόσφατο δημοσίευμα στη γερμανική έκδοση των «Financial Times» ανέφερε εξάλλου ότι οι Έλληνες διεκδικώντας τις γερμανικές αποζημιώσεις προσπαθούν να βάλουν χέρι στα «χρήματα των άλλων».
Μάλιστα, η εφημερίδα αναρωτιέται «τι έκαναν οι Έλληνες» τα χρήματα των αποζημιώσεων, για τα οποία αποφαίνεται ότι τα διαχειρίστηκαν πλημμελώς.
«Πριν από δύο χρόνια, μεταξύ Βερολίνου και Αθήνας όλα ήταν ξεκάθαρα: ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου είχε δηλώσει στην "Frankfurter Allgemeine Zeitung" ότι οι αποζημιώσεις "παραμένει ανοιχτό ερώτημα, όμως δεν τίθεται στην ημερήσια διάταξη, καθώς αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε εντελώς διαφορετικά προβλήματα"».
Η επαναφορά του ζητήματος από το υπουργείο Οικονομικών «λίγο πριν από την έκθεση της τρόικας», για τη γερμανική εφημερίδα σημαίνει ότι «η Ελλάδα προσπαθεί να βελτιώσει τα οικονομικά της». Όμως, η Γερμανία έχει ήδη καταβάλει αποζημιώσεις για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. «Μόνο που τα χρήματα δεν έφθασαν ποτέ στον παραλήπτη τους», υποστηρίζει.
Το δημοσίευμα επικαλείται τον καθηγητή Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας, Χάιντς Ρίχτερ, ο οποίος υποστηρίζει ότι αποζημιώσεις έχουν καταβληθεί πολλές φορές. «Αμέσως μετά τον πόλεμο, η Γερμανία ενέκρινε την αποστολή 30.000 τόνων βιομηχανικών αγαθών προς την Ελλάδα. Δέκα χιλιάδες τόνοι φορτώθηκαν σε βρετανικά πλοία με κατεύθυνση προς την Ελλάδα. Δεν έφθασαν ωστόσο ποτέ», λέει ο Χάιντς Ρίχτερ. «Τα υπόλοιπα σκούριαζαν επί 2 χρόνια στο λιμάνι του Αμβούργου μέχρι που πουλήθηκαν στους Βρετανούς. Τα χρήματα δεν έφτασαν ποτέ στην Αθήνα. Το 1953 η Βόννη χορήγησε 200 εκατ. μάρκα επενδυτική βοήθεια προς την Ελλάδα, ένα είδος κεκαλυμμένης αποζημίωσης χωρίς ωστόσο να την αναγνωρίσει ως τέτοια. Τέλος η Ελλάδα έλαβε 115 εκατ. μάρκα ως επανορθώσεις για τις θηριωδίες των ναζί. Και αυτά τα χρήματα όμως χάθηκαν», προσθέτει.
Προς τι, τότε, η ανακίνηση του θέματος, αναρωτιέται η εφημερίδα. «Λόγω της πίεσης των δανειστών για απολύσεις 150.000 δημοσίων υπαλλήλων», δίνουν την απάντηση οι Financial Times Deutschland.
“37 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό είναι το ποσό που η Γερμανία έδωσε στην Ελλάδα μέσα από το σχέδιο σωτηρίας του ευρώ. Το ποσό είναι ελάχιστο σε σχέση με τα 300 δισεκατομμύρια ευρώ που οι Έλληνες θα ήθελαν να εισπράξουν από τους Γερμανούς.
Αυτόν τον αριθμό κάθε Έλληνας μαθητής τον γνωρίζει. Είναι αυτά που χρωστάει η Γερμανία στην Ελλάδα ως αποζημίωση για τις καταστροφές και τις θηριωδίες κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου” γράφει χαρακτηριστικά το εβδομαδιαίο γερμανικό περιοδικό Stern.
Ακόμα προσθέτει πως: “Αυτός ο αριθμός επανεμφανίζεται τακτικά στις ελληνικές εφημερίδες και αποτελεί το σύνολο όλων των αποζημιώσεων που διεκδικεί η Ελλάδα, μεταξύ των οποίων και 70 δισεκατομμύρια ευρώ τόκοι”.
Το δημοσίευμα του Stern, το οποίο αναπαρήγαγε το γαλλικό ειδησεογραφικό site Slate.fr, είδε το φως της δημοσιότητας μετά την απόρριψη από το Βερολίνο στο ενδεχόμενο να καταβάλλει στη χώρα μας πολεμικές αποζημιώσεις για την περίοδο της ναζιστικής κατοχής. Μάλιστα, επισημαίνεται πως δεν υπάρχει κάποια συζήτηση επί του θέματος ανάμεσα στις δύο χώρες, ενώ δεν έχει γίνει καμία επίσημη επαφή.
«Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θεωρεί ότι έπειτα από πολλές δεκάδες χρόνια, το θέμα των αποζημιώσεων έχει χάσει το νόημά του», δήλωσε εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας στην καθιερωμένη κυβερνητική ενημέρωση.
Παράλληλα, πρόσθεσε για το θέμα: «Για εμάς, δεν τίθεται το θέμα αυτό και θα ήθελα να προσθέσω ότι δεν γνωρίζω για καμία σχετική συζήτηση, καμία επαφή μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας» .
Επιπρόσθετα ο εκπρόσωπος του Υπουργείου επεσήμανε: «Η Γερμανία έχει αναλάβει την ευθύνη για το παρελθόν της. Το κάναμε πάντα στη διάρκεια των περασμένων δεκαετιών και αποδείξαμε με διάφορους τρόπους ότι λαμβάνουμε το παρελθόν αυτό σοβαρά υπόψη μας. Το ίδιο ισχύει και για τη ναζιστική κατοχή της Ελλάδας στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου».
Πρόσφατο δημοσίευμα στη γερμανική έκδοση των «Financial Times» ανέφερε εξάλλου ότι οι Έλληνες διεκδικώντας τις γερμανικές αποζημιώσεις προσπαθούν να βάλουν χέρι στα «χρήματα των άλλων».
Μάλιστα, η εφημερίδα αναρωτιέται «τι έκαναν οι Έλληνες» τα χρήματα των αποζημιώσεων, για τα οποία αποφαίνεται ότι τα διαχειρίστηκαν πλημμελώς.
«Πριν από δύο χρόνια, μεταξύ Βερολίνου και Αθήνας όλα ήταν ξεκάθαρα: ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου είχε δηλώσει στην "Frankfurter Allgemeine Zeitung" ότι οι αποζημιώσεις "παραμένει ανοιχτό ερώτημα, όμως δεν τίθεται στην ημερήσια διάταξη, καθώς αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε εντελώς διαφορετικά προβλήματα"».
Η επαναφορά του ζητήματος από το υπουργείο Οικονομικών «λίγο πριν από την έκθεση της τρόικας», για τη γερμανική εφημερίδα σημαίνει ότι «η Ελλάδα προσπαθεί να βελτιώσει τα οικονομικά της». Όμως, η Γερμανία έχει ήδη καταβάλει αποζημιώσεις για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. «Μόνο που τα χρήματα δεν έφθασαν ποτέ στον παραλήπτη τους», υποστηρίζει.
Το δημοσίευμα επικαλείται τον καθηγητή Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας, Χάιντς Ρίχτερ, ο οποίος υποστηρίζει ότι αποζημιώσεις έχουν καταβληθεί πολλές φορές. «Αμέσως μετά τον πόλεμο, η Γερμανία ενέκρινε την αποστολή 30.000 τόνων βιομηχανικών αγαθών προς την Ελλάδα. Δέκα χιλιάδες τόνοι φορτώθηκαν σε βρετανικά πλοία με κατεύθυνση προς την Ελλάδα. Δεν έφθασαν ωστόσο ποτέ», λέει ο Χάιντς Ρίχτερ. «Τα υπόλοιπα σκούριαζαν επί 2 χρόνια στο λιμάνι του Αμβούργου μέχρι που πουλήθηκαν στους Βρετανούς. Τα χρήματα δεν έφτασαν ποτέ στην Αθήνα. Το 1953 η Βόννη χορήγησε 200 εκατ. μάρκα επενδυτική βοήθεια προς την Ελλάδα, ένα είδος κεκαλυμμένης αποζημίωσης χωρίς ωστόσο να την αναγνωρίσει ως τέτοια. Τέλος η Ελλάδα έλαβε 115 εκατ. μάρκα ως επανορθώσεις για τις θηριωδίες των ναζί. Και αυτά τα χρήματα όμως χάθηκαν», προσθέτει.
Προς τι, τότε, η ανακίνηση του θέματος, αναρωτιέται η εφημερίδα. «Λόγω της πίεσης των δανειστών για απολύσεις 150.000
δημοσίων υπαλλήλων», δίνουν την απάντηση οι Financial Times Deutschland.
αναδημοσιεύεται από το www.imerisia.gr
Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012
ΜΕΧΜΕΤ ΑΛΙ ΜΠΙΡΑΝΤ - Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΝΑ ΠΑΤΗΣΕΙ ΦΡΕΝΟ ΣΤΟ ΣΥΡΙΑΚΟ
ΝΑ ΠΑΤΗΣΟΥΜΕ ΦΡΕΝΟ ΣΤΟ ΣΥΡΙΑΚΟ
Σεπτεμβρίου 28th, 2012
του Μεχμέτ Αλή Μπιράντ*
Η Τουρκία φαίνεται πως πατάει φρένο στο ζήτημα της Συρίας.
Στην πραγματικότητα, η φωνή της κυβέρνησης στην Άγκυρα δεν είναι πιά τόσο δυνατή όπως ήταν.
Ο ρυθμός έχει επιβραδύνει.
Σκέφτομαι ότι η Τουρκία μάλλον κάνει το σωστό πράγμα.
Στην αρχή, συνταχθήκαμε με τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, ως μια ισχυρή ομάδα που διευθυνόταν από την Ουάσιγκτον και την Ευρώπη.
Χάριν της ανθρωπότητας, και παρά την αντίθεση Ρωσίας και Ιράν, η δικτατορία του Μπασάρ Αλ Ασσάντ πρέπει αναμφίβολα να τερματιστεί.
Αν υπάρξει ανάγκη, θα εφαρμοστούν και εναέριοι αποκλεισμοί με ουδέτερες ζώνες, αφήνοντας τον Άσαντ χωρίς αναπνοή, ούτε για δευτερόλεπτο.
Έτσι λέγαμε…
Οι βρυχηθμοί μας ακούστηκαν πιό πολύ από όλα. Φωνάξαμε.
Και φωνάξαμε πολύ, και πολύ τον έχουμε διασύρει μέχρι τώρα τον Άσαντ.
Του δώσαμε πεντάμηνες και εξάμηνες προθεσμίες.
Δεν συνέβη τίποτε.
Αυξήσαμε τη φωνή μας περισσότερο.
Σκεφτήκαμε ότι ο Άσαντ δεν θα ήταν σε θέση να αντισταθεί πάρα πολύ, προεξοφλήσαμε πως θα έφευγε σε μερικούς μήνες.
Ούτε αυτό συνέβη.
Αναβάλαμε την προθεσμία που του δώσαμε σε ένα έως δύο έτη, και πάλι όμως δεν πετύχαμε τίποτα…
Ανοίξαμε τις πόρτες μας και δεχτήκαμε τους Σύριους πρόσφυγες.
Είπαμε ότι θα είμασταν σε θέση να τους χειριστούμε μέχρι και τον αριθμό των 50.000 ανθρώπων.
Όμως τώρα, αυτοί έφθασαν τους 100.000.
Αλλά ρέουν και οι σχετικές δαπάνες:
Ήδη ανέρχονται στα 400 εκατομμύρια δολάρια, και κανένας δεν φαίνεται πρόθυμος να συμβάλει.
Παρείχαμε εγκαταστάσεις και φιλοξενία στα εδάφη μας για τη συριακή αντιπολίτευση, κάναμε για αυτούς ότι μπορέσαμε.
Κατόπιν είδαμε όμως ότι η δύναμή τους δεν ήταν ικανοποιητική.
Συν τοις άλλοις, ξαφνικά, βρεθήκαμε ως Τουρκία κατηγορούμενοι για «τον εξοπλισμό της συριακής αντιπολίτευσης και για την παροχή βάσεων σε αυτούς».
Πηδήξαμε σε επικίνδυνα νερά πρώτοι, σκεπτόμενοι πως οδηγούσαμε άλλα κράτη, που υποθέσαμε ότι θα πηδούσαν κι αυτά από κοινού στα βαθιά μαζί μας.
Όταν όμως ξανακοιτάξαμε, κανένας δεν ήταν πίσω από μας.
Έχουμε αφεθεί μόνοι.
Επιπλέον, η Ουάσιγκτον που πυροδότησε μαζί με μας την κατάσταση, μας κρατά τώρα πίσω.
Και μας λέει να ηρεμήσουμε…
Καλά, γιατί; Γιατί οι υπολογισμοί δεν βγήκαν όπως αναμείναμε;
Κατ’ αρχάς, οι προεδρικές εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι πιά κοντά.
Ο πρόεδρος Barack Obama δεν θέλει να ρισκάρει οποιουσδήποτε κινδύνους.
Ανεξάρτητα από ποιος θα κάθεται στο Λευκό Οίκο, κανένας δεν φαίνεται να είναι υπέρ μιας στρατιωτικής παρέμβασης.
Πλέον η αμερικανική κοινωνία δεν θέλει να στείλει τα παιδιά της στους πολέμους βαθιά στις μεσανατολικές ερήμους, δεν θέλει να ξοδέψει τρισεκατομμύρια δολαρίων.
Δεν αντέχουν οι Αμερικανοί τα συνεχή θύματα και τις απώλειες.
Η εμπειρία του Ιράκ και του Αφγανιστάν έχει βλάψει τις αντοχές τους.
Ένας άλλος λόγος για τον οποίο η Δύση αντιδρά στη συριακή κρίση τόσο αργά και αμήχανα, είναι οι ανησυχίες σχετικά με τους Χριστιανούς που ζουν στη χώρα, και το πιο σημαντικό, τα θέματα ασφαλείας του Ισραήλ και ποιός θα κυβερνήσει τη Συρία μετά από τον Άσαντ.
Όταν ερωτήσεις «τι θα γίνει αν μετά από τον Άσαντ φανατικοί ισλαμιστές καταλάβουν την εξουσία και καταργήσουν το κοσμικό κράτος;» οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη πατούν τα φρένα.
Αυτό που ως Τουρκία πρέπει τώρα να κάνουμε, είναι να προχωρήσουμε με χαμηλότερη ένταση και πιό προσεκτικά, πρέπει τώρα να κάνουμε μια στροφή, δεδομένου ότι επιταχύναμε υπερβολικά στην αρχή….
ΠΗΓΗ: ”Hurriyet” και για την ελληνική μετάφραση ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.
Categories: Greek National Pride, Ελλάδα Tags: "Greek National Pride" blog, ΣΥΡΙΑ, Τουρκία
αναδημοσιεύεται από το www.etnosnews.com
Σεπτεμβρίου 28th, 2012
του Μεχμέτ Αλή Μπιράντ*
Η Τουρκία φαίνεται πως πατάει φρένο στο ζήτημα της Συρίας.
Στην πραγματικότητα, η φωνή της κυβέρνησης στην Άγκυρα δεν είναι πιά τόσο δυνατή όπως ήταν.
Ο ρυθμός έχει επιβραδύνει.
Σκέφτομαι ότι η Τουρκία μάλλον κάνει το σωστό πράγμα.
Στην αρχή, συνταχθήκαμε με τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, ως μια ισχυρή ομάδα που διευθυνόταν από την Ουάσιγκτον και την Ευρώπη.
Χάριν της ανθρωπότητας, και παρά την αντίθεση Ρωσίας και Ιράν, η δικτατορία του Μπασάρ Αλ Ασσάντ πρέπει αναμφίβολα να τερματιστεί.
Αν υπάρξει ανάγκη, θα εφαρμοστούν και εναέριοι αποκλεισμοί με ουδέτερες ζώνες, αφήνοντας τον Άσαντ χωρίς αναπνοή, ούτε για δευτερόλεπτο.
Έτσι λέγαμε…
Οι βρυχηθμοί μας ακούστηκαν πιό πολύ από όλα. Φωνάξαμε.
Και φωνάξαμε πολύ, και πολύ τον έχουμε διασύρει μέχρι τώρα τον Άσαντ.
Του δώσαμε πεντάμηνες και εξάμηνες προθεσμίες.
Δεν συνέβη τίποτε.
Αυξήσαμε τη φωνή μας περισσότερο.
Σκεφτήκαμε ότι ο Άσαντ δεν θα ήταν σε θέση να αντισταθεί πάρα πολύ, προεξοφλήσαμε πως θα έφευγε σε μερικούς μήνες.
Ούτε αυτό συνέβη.
Αναβάλαμε την προθεσμία που του δώσαμε σε ένα έως δύο έτη, και πάλι όμως δεν πετύχαμε τίποτα…
Ανοίξαμε τις πόρτες μας και δεχτήκαμε τους Σύριους πρόσφυγες.
Είπαμε ότι θα είμασταν σε θέση να τους χειριστούμε μέχρι και τον αριθμό των 50.000 ανθρώπων.
Όμως τώρα, αυτοί έφθασαν τους 100.000.
Αλλά ρέουν και οι σχετικές δαπάνες:
Ήδη ανέρχονται στα 400 εκατομμύρια δολάρια, και κανένας δεν φαίνεται πρόθυμος να συμβάλει.
Παρείχαμε εγκαταστάσεις και φιλοξενία στα εδάφη μας για τη συριακή αντιπολίτευση, κάναμε για αυτούς ότι μπορέσαμε.
Κατόπιν είδαμε όμως ότι η δύναμή τους δεν ήταν ικανοποιητική.
Συν τοις άλλοις, ξαφνικά, βρεθήκαμε ως Τουρκία κατηγορούμενοι για «τον εξοπλισμό της συριακής αντιπολίτευσης και για την παροχή βάσεων σε αυτούς».
Πηδήξαμε σε επικίνδυνα νερά πρώτοι, σκεπτόμενοι πως οδηγούσαμε άλλα κράτη, που υποθέσαμε ότι θα πηδούσαν κι αυτά από κοινού στα βαθιά μαζί μας.
Όταν όμως ξανακοιτάξαμε, κανένας δεν ήταν πίσω από μας.
Έχουμε αφεθεί μόνοι.
Επιπλέον, η Ουάσιγκτον που πυροδότησε μαζί με μας την κατάσταση, μας κρατά τώρα πίσω.
Και μας λέει να ηρεμήσουμε…
Καλά, γιατί; Γιατί οι υπολογισμοί δεν βγήκαν όπως αναμείναμε;
Κατ’ αρχάς, οι προεδρικές εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι πιά κοντά.
Ο πρόεδρος Barack Obama δεν θέλει να ρισκάρει οποιουσδήποτε κινδύνους.
Ανεξάρτητα από ποιος θα κάθεται στο Λευκό Οίκο, κανένας δεν φαίνεται να είναι υπέρ μιας στρατιωτικής παρέμβασης.
Πλέον η αμερικανική κοινωνία δεν θέλει να στείλει τα παιδιά της στους πολέμους βαθιά στις μεσανατολικές ερήμους, δεν θέλει να ξοδέψει τρισεκατομμύρια δολαρίων.
Δεν αντέχουν οι Αμερικανοί τα συνεχή θύματα και τις απώλειες.
Η εμπειρία του Ιράκ και του Αφγανιστάν έχει βλάψει τις αντοχές τους.
Ένας άλλος λόγος για τον οποίο η Δύση αντιδρά στη συριακή κρίση τόσο αργά και αμήχανα, είναι οι ανησυχίες σχετικά με τους Χριστιανούς που ζουν στη χώρα, και το πιο σημαντικό, τα θέματα ασφαλείας του Ισραήλ και ποιός θα κυβερνήσει τη Συρία μετά από τον Άσαντ.
Όταν ερωτήσεις «τι θα γίνει αν μετά από τον Άσαντ φανατικοί ισλαμιστές καταλάβουν την εξουσία και καταργήσουν το κοσμικό κράτος;» οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη πατούν τα φρένα.
Αυτό που ως Τουρκία πρέπει τώρα να κάνουμε, είναι να προχωρήσουμε με χαμηλότερη ένταση και πιό προσεκτικά, πρέπει τώρα να κάνουμε μια στροφή, δεδομένου ότι επιταχύναμε υπερβολικά στην αρχή….
ΠΗΓΗ: ”Hurriyet” και για την ελληνική μετάφραση ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.
Categories: Greek National Pride, Ελλάδα Tags: "Greek National Pride" blog, ΣΥΡΙΑ, Τουρκία
αναδημοσιεύεται από το www.etnosnews.com
ΓΑΠ (o απίθανος) σε διάλειμμα του Χάρβαρντ : «Τι νέα από την …Ελλάδα;» !!!!
Τετάρτη, 26 Σεπτεμβρίου 2012
ΓΑΠ σε διάλειμμα του Χάρβαρντ : «Τι νέα από την …Ελλάδα;»
Δεν είναι ωραίο να ασχολούμαστε ακόμα με τον Γιώργο Παπανδρέου, την στιγμή μάλιστα που αυτός δεν ασχολείται με την Ελλάδα και έχει μετακομίσει στο εξωτερικό.
Αλλά οι κινήσεις του, η συμπεριφορά του και το …όλο πακέτο, προκαλεί, αφού εξακολουθεί να υπερασπιζεται την πολιτική του και κάνει σαν να μην συμβαίνει τίποτα, την στιγμή που έκαψε μια ολόκληρη χώρα και μια γενιά, σύμφωνα με το parapolitika.gr
Ο απίθανος αυτός τύπος σε ένα διαλειμμα του Χάρβαρντ, πήρε τηλέφωνο τον Στουρνάρα και τον ρώτησε «Πως πάει εκεί; τι νέα;» με το πρόσχημα ότι θέλει να προωθήσει τις ελληνικές θέσεις στα …διεθνή fora, αφού έχει τις προσβάσεις του!Αν κυκλοφορούσε αυτό για άλλον πολιτικό , θα λέγαμε είναι φάρσα ή κακόβουλη διαρροή. Γιατί όμως κάτι μας λέει ότι ο ΓΑΠ όντως το έκανε;
Συνεδρίαση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς υπό τον Γ. Παπανδρέου
ΑΘΗΝΑ 25/09/2012
Στην Ετήσια Εκδήλωση του Ιδρύματος Κλίντον (Clinton Global Initiative 2012), στη Νέα Υόρκη, συμμετείχε σήμερα ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, όπου και παρακολούθησε ως επίσημος προσκεκλημένος του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, τις ομιλίες του Προέδρου των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, του Υποψηφίου του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος για τις Προεδρικές εκλογές, Μιτ Ρόμνεϊ και του Προέδρου του Ιδρύματος, Μπιλ Κλίντον.
Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση από το Γραφείο του κ. Παπανδρέου, αύριο, Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου, ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Γ. Παπανδρέου, θα προεδρεύσει στη συνεδρίαση του Προεδρείου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, η οποία πραγματοποιείται στην έδρα του ΟΗΕ.
ΑΠΕ
Πηγή: http://infognomonpolitics.blogspot.com
Αναρτήθηκε στις 9/26/2012 10:56:00 π.μ.
Ετικέτες Ελλάδα, Πρόσωπα
ΓΑΠ σε διάλειμμα του Χάρβαρντ : «Τι νέα από την …Ελλάδα;»
Δεν είναι ωραίο να ασχολούμαστε ακόμα με τον Γιώργο Παπανδρέου, την στιγμή μάλιστα που αυτός δεν ασχολείται με την Ελλάδα και έχει μετακομίσει στο εξωτερικό.
Αλλά οι κινήσεις του, η συμπεριφορά του και το …όλο πακέτο, προκαλεί, αφού εξακολουθεί να υπερασπιζεται την πολιτική του και κάνει σαν να μην συμβαίνει τίποτα, την στιγμή που έκαψε μια ολόκληρη χώρα και μια γενιά, σύμφωνα με το parapolitika.gr
Ο απίθανος αυτός τύπος σε ένα διαλειμμα του Χάρβαρντ, πήρε τηλέφωνο τον Στουρνάρα και τον ρώτησε «Πως πάει εκεί; τι νέα;» με το πρόσχημα ότι θέλει να προωθήσει τις ελληνικές θέσεις στα …διεθνή fora, αφού έχει τις προσβάσεις του!Αν κυκλοφορούσε αυτό για άλλον πολιτικό , θα λέγαμε είναι φάρσα ή κακόβουλη διαρροή. Γιατί όμως κάτι μας λέει ότι ο ΓΑΠ όντως το έκανε;
Συνεδρίαση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς υπό τον Γ. Παπανδρέου
ΑΘΗΝΑ 25/09/2012
Στην Ετήσια Εκδήλωση του Ιδρύματος Κλίντον (Clinton Global Initiative 2012), στη Νέα Υόρκη, συμμετείχε σήμερα ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, όπου και παρακολούθησε ως επίσημος προσκεκλημένος του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, τις ομιλίες του Προέδρου των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, του Υποψηφίου του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος για τις Προεδρικές εκλογές, Μιτ Ρόμνεϊ και του Προέδρου του Ιδρύματος, Μπιλ Κλίντον.
Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση από το Γραφείο του κ. Παπανδρέου, αύριο, Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου, ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Γ. Παπανδρέου, θα προεδρεύσει στη συνεδρίαση του Προεδρείου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, η οποία πραγματοποιείται στην έδρα του ΟΗΕ.
ΑΠΕ
Πηγή: http://infognomonpolitics.blogspot.com
Αναρτήθηκε στις 9/26/2012 10:56:00 π.μ.
Ετικέτες Ελλάδα, Πρόσωπα
Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012
Για το τριήμερο του Άρδην στην Θεσσαλονίκη (εναλλακτική οικονομία και κοινοτισμός)
Οικολογία — Σεπτεμβρίου 24, 2012 at 1:03 μμ
Για το τριήμερο του Άρδην στην Θεσσαλονίκη (εναλλακτική οικονομία και κοινοτισμός)
Πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, το τριήμερο του Άρδην και της Ρήξης στη Θεσσαλονίκη για την εναλλακτική οικονομία και τον κοινοτισμό.
- Την Παρασκευή 21/09, συζητήσαμε με τον Κάρλος Σιμόν Φορκάδε, για τον τρόπο με τον οποίο η Κούβα αντιμετώπισε την σαρωτική κατάρρευση του σοβιετικού μοντέλου, μετά το 1989, και πως υιοθέτησε πολιτικές αυτάρκειας και εναλλακτικής οικονομίας.
- Το Σάββατο πραγματοποιήσαμε εκδήλωση με θέμα τις προοπτικές της εναλλακτικής οικονομίας και του κοινοτισμού στην Ελλάδα. Σε αυτήν μίλησε ο Μ. Βραχνάκης, για της προοπτικές πολύπλευρης ανάπτυξης (κτηνοτροφικής, γεωργικής, αγροτουριστικής) που κυοφορούν οι ιδιαιτερότητες της ελληνικής υπαίθρου, ο Γ. Δαουτόπουλος για τις αντιφάσεις του κυρίαρχου διατροφικού μοντέλου της χώρας, αλλά και τις αδυναμίες των διάφορων εγχειρημάτων που ξεπήδησαν μέσα στα 2 τελευταία χρόνια της κρίσης. Τέλος, ο Κ. Νικολάου αναφέρθηκε στη δυνατότητα συγκρότησης ενός συναιτεριστικού εγχειρήματος διάθεσης βιολογικών προϊόντων απευθείας από τους παραγωγούς.
Τα βίντεο από τις εισηγήσεις των Γ. Δαουτόπουλου και Κ. Νικολάου, είναι διαθέσιμα εδώ κι εδώ.
Η ημέρα ολοκληρώθηκε με συντροφική κουζίνα – γλέντι στο στέκι μας.
- Τέλος, την Κυριακή, 23 Σεπτεμβρίου ακολούθησε η έκδρομη στο Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα, με ξενάγηση στον βιότοπο από τον βιολόγο Δ. Μπούσμπουρα.
Τέλος, επισυνάπτουμε την εισήγηση που πραγματοποιήθηκε από την πλευρά μας, στο πλαίσιο της συζήτησης του Σαββάτου:
***
Καλησπέρα σε όλους και σε όλες.
Σας καλωσορίζουμε όλους, στο στέκι του Άρδην και της Ρήξης, όπου μαζευτήκαμε σήμερα για να κουβεντιάσουμε πάνω στις πραγματικές προοπτικές που έχουμε ως κοινωνία, να αποτινάξουμε αυτήν την δεινή κατάσταση, να μεταβάλουμε ποιοτικά τον τρόπο που ζούμε και εργαζόμαστε. Δεν πρόκειται για μια συζήτηση στο ίδιο μήκος κύματος που είχαμε συνηθίσει μέσα στο ‘αντιμνημονιακό κίνημα’, για το χρέος, την Τρόικα, τις δυνατότητες της άμεσης πολιτικής ανατροπής της δεινής πορείας που έχει λάβει η χώρα.
Είναι περισσότερο μια συζήτηση για τις κοινωνικές προϋποθέσεις ώστε κάτι τέτοιο να γίνει εφικτό. Και εδώ είναι που εντοπίζουμε την μεγάλη ανάγκη να ανοίξει και να συστηματοποιηθεί μια ευρύτερη συζήτηση σχετικά με την εναλλακτική οικονομία, τον κοινοτισμό, τη στροφή προς την περιφέρεια, και την ποιοτική αγροτική παραγωγή. Φαινόμενα που μπορεί να συντελούνται στο περιθώριο της σημερινής τελματωμένης κατάστασης, ωστόσο αποτελούν τα μόνα που ενέχουν μέσα τους θετικές προοπτικές, που μας επιτρέπουν να δούμε την κρίση ως ευκαιρία.
Αυτό που μπορεί να κάνει μια δημόσια συζήτηση, τώρα, είναι να μαζέψει όλα αυτά τα ατάκτως ερειμμένα φαινόμενα, και να τα συνθέσει μαζί με άλλα σ’ ένα ελληνικό εναλλακτικό μοντέλο απάντησης στην παρούσα εθνική και παγκόσμια κρίση.
Ως προς αυτό, έχουμε να κάνουμε δύο προκαταρκτικά σχόλια.
Πρώτον, για τη σημασία των φαινομένων αυτών καθαυτών. Έχουμε μια τάση να υποτιμάμε φαινόμενα όπως αυτό της πλατιάς εξάπλωσης δικτύων παράκαμψης μεσαζόντων, που ξεκίνησε πέρυσι με τις πατάτες, ή εκείνο της επιστροφής στην περιφέρεια –ως φαινόμενα δευτερεύοντα σε σχέση με το κύριο που αντιμετωπίζουμε. Κι όμως, τέτοιοι κοινωνικοί μετασχηματισμοί, που θα σημάνουν μια κάποια αστυφυγία από την Αθήνα και τα υπόλοιπα μεγάλα αστικά κέντρα, που θα αναπτύξουν την συνεργατική οικονομία και τον κοινοτισμό είναι απαραίτητοι όροι για την ανατροπή της συνθήκης εθνικής και κοινωνικής εξαθλίωσης που ζούμε. Διότι, πολύ απλά, σήμερα η κοινωνία μας είναι σε τέτοιο βαθμό μολυσμένη από τον παρασιτισμό, που δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Κοιτάξτε τι ροπή έχει προς το κατακερματισμό, πόσο εύκολα επιστρατεύουν οι αντίπαλοί μας τον ‘κοινωνικό αυτοματισμό’ που στρέφει το ένα στρώμα εναντίον του άλλου σε μια τακτική διαίρει και βασίλευε, ώστε να περάσει αυτή η πολιτική εθελοδουλίας. Τούτο συμβαίνει, γιατί ακριβώς, έχουμε να κάνουμε με τάξεις αδύναμες, υπονομευμένες από τον παρασιτισμό, που δεν μπορούν να διαμορφώσουν κοινωνικές συμμαχίες, ένα μέτωπο για να σώσουν εαυτόν, και ευρύτερα την κοινωνία. Πάρτε τους δημόσιους υπαλλήλους: Με αμαρτωλές συνδικαλιστικές ηγεσίες, που εν πολλοίς είχαν συναινέσει στο κλεπτοκρατικό όργιο των αρχουσών τάξεων, και ένα μοντέλο δουλειάς πολύ υδροκέφαλο, και πολύ κοντά στον πυρήνα του παρασιτισμού, τώρα εμφανίζονται παντελώς αδύναμοι να πείσουν ακόμα και εαυτούς ότι έχει πια αξία να υπερασπιστείς τα δημόσια αγαθά –κι έτσι παραδίδονται μέσα από αδιέξοδους αγώνες στην κιμαδομηχανή της Τρόικα.
Αυτά τα φαινόμενα, τώρα, που περιγράφουμε μας αποκαθιστούν σε κάποιο βαθμό από τη μόλυνση του παρασιτισμού, και όσο πλατύτερα γίνονται, τόσο περισσότερο βοηθούν στο να υπάρξουν κοινωνικά στρώματα που έχουν φύσει και θέσει τη δυνατότητα να ασκήσουν μεγαλύτερη αντίσταση στην επέλαση την οποία βιώνουμε.
Δεύτερον και κλείνουμε, γιατί εδώ ο ρόλος μας είναι συντονιστικός και όχι εισηγητικός. Πιστεύουμε ότι τα φαινόμενα αυτά περιέχουν εν σπέρματι μέσα τους ένα μοντέλο βιώσιμο για την Ελλάδα του 21ου αιώνα. Και όταν λέμε βιώσιμου, εννοούμε βιώσιμου απ’ όλες τις απόψεις. Δηλαδή που θα μας επιτρέψει να σταθούμε τόσο στην παγκόσμια οικονομία, όσο και θα είναι βιώσιμο στο εσωτερικό, δηλαδή κοινωνικά δίκαιο, ισορροπημένο, οικολογικό. Ποια στοιχεία είναι αυτά; Πρώτον, η έμφαση στην αγροτική παραγωγή. Το συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας είναι το περιβάλλον, και μια παράδοση αρμονικής και δημιουργικής συνύπαρξης του ανθρώπου με αυτό. Δεύτερον, είναι η ιστορία, η παράδοσή μας, και η παιδεία που αυτή εμπεριέχει. Ο τουρισμός, ιδιαίτερα έτσι όπως δραστηριοποιείται σήμερα, βιομηχανικός και αρπακτικός, είναι μια προοπτική φτηνής εκποίησης του συγκριτικού μας πλεονεκτήματος. Το τσακίζει για μια βραχυπρόθεσμη ευημερία, που όπως είδαμε έχει πολύ κοντά ποδάρια.
Αντίθετα, ένα μοντέλο που θα είναι αποκεντρωμένο και αποφασιστικά στραμμένο προς την εσωτερική αγορά είναι βιώσιμο για τη χώρα. Ένα μοντέλο, που θα παράγει υψηλής ποιότητας αγροτικά προϊόντα (τα οποία ακόμα και σήμερα, στις συνθήκες του λυσσαλέου πλανητικού ανταγωνισμού είναι περιζήτητα στην παγκόσμια αγορά), αλλά και θα συνδυάζει την αγροτική παραγωγή με την μικρή και μεσαία, βέλτιστης τεχνολογίας δευτερογενή παραγωγή, μπορεί να βοηθήσει τη χώρα να σταθεί στα πόδια της. Και παρέχει την κατάλληλη, παραγωγική βάση, για να θυμηθούμε και τα περασμένα μαρξιστικά, για μια πολιτεία των Ελλήνων στηριγμένη στην κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα, την οικολογία και τον υψηλό πολιτισμό. Ούτως ή άλλως, ένα τέτοιο μοντέλο δεν απαντάει μόνο στις ιδιαιτερότητες της χώρας, και δεν πηγάζει μόνο από την κληρονομιά των δικών μας παραδόσεων. Έρχεται να συναντήσει ό,τι πιο σύγχρονο έχουν να κομίσουν τα παγκόσμια κινήματα χειραφέτησης, για ένα εξισωτικό μεταβιομηχανικό κοινωνικό και οικονομικό μοντέλο που να υπερβαίνει τα αδιέξοδα του παρόντος συστήματος.
Αυτός είναι ο στόχος, και θα πρέπει να αξιοποιήσουμε ό,τι στοιχεία μας δίνει σήμερα η θλιβερή πραγματικότητα για να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας προς αυτόν.
http://ardin-rixi.gr/archives/8214
Για το τριήμερο του Άρδην στην Θεσσαλονίκη (εναλλακτική οικονομία και κοινοτισμός)
Πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, το τριήμερο του Άρδην και της Ρήξης στη Θεσσαλονίκη για την εναλλακτική οικονομία και τον κοινοτισμό.
- Την Παρασκευή 21/09, συζητήσαμε με τον Κάρλος Σιμόν Φορκάδε, για τον τρόπο με τον οποίο η Κούβα αντιμετώπισε την σαρωτική κατάρρευση του σοβιετικού μοντέλου, μετά το 1989, και πως υιοθέτησε πολιτικές αυτάρκειας και εναλλακτικής οικονομίας.
- Το Σάββατο πραγματοποιήσαμε εκδήλωση με θέμα τις προοπτικές της εναλλακτικής οικονομίας και του κοινοτισμού στην Ελλάδα. Σε αυτήν μίλησε ο Μ. Βραχνάκης, για της προοπτικές πολύπλευρης ανάπτυξης (κτηνοτροφικής, γεωργικής, αγροτουριστικής) που κυοφορούν οι ιδιαιτερότητες της ελληνικής υπαίθρου, ο Γ. Δαουτόπουλος για τις αντιφάσεις του κυρίαρχου διατροφικού μοντέλου της χώρας, αλλά και τις αδυναμίες των διάφορων εγχειρημάτων που ξεπήδησαν μέσα στα 2 τελευταία χρόνια της κρίσης. Τέλος, ο Κ. Νικολάου αναφέρθηκε στη δυνατότητα συγκρότησης ενός συναιτεριστικού εγχειρήματος διάθεσης βιολογικών προϊόντων απευθείας από τους παραγωγούς.
Τα βίντεο από τις εισηγήσεις των Γ. Δαουτόπουλου και Κ. Νικολάου, είναι διαθέσιμα εδώ κι εδώ.
Η ημέρα ολοκληρώθηκε με συντροφική κουζίνα – γλέντι στο στέκι μας.
- Τέλος, την Κυριακή, 23 Σεπτεμβρίου ακολούθησε η έκδρομη στο Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα, με ξενάγηση στον βιότοπο από τον βιολόγο Δ. Μπούσμπουρα.
Τέλος, επισυνάπτουμε την εισήγηση που πραγματοποιήθηκε από την πλευρά μας, στο πλαίσιο της συζήτησης του Σαββάτου:
***
Καλησπέρα σε όλους και σε όλες.
Σας καλωσορίζουμε όλους, στο στέκι του Άρδην και της Ρήξης, όπου μαζευτήκαμε σήμερα για να κουβεντιάσουμε πάνω στις πραγματικές προοπτικές που έχουμε ως κοινωνία, να αποτινάξουμε αυτήν την δεινή κατάσταση, να μεταβάλουμε ποιοτικά τον τρόπο που ζούμε και εργαζόμαστε. Δεν πρόκειται για μια συζήτηση στο ίδιο μήκος κύματος που είχαμε συνηθίσει μέσα στο ‘αντιμνημονιακό κίνημα’, για το χρέος, την Τρόικα, τις δυνατότητες της άμεσης πολιτικής ανατροπής της δεινής πορείας που έχει λάβει η χώρα.
Είναι περισσότερο μια συζήτηση για τις κοινωνικές προϋποθέσεις ώστε κάτι τέτοιο να γίνει εφικτό. Και εδώ είναι που εντοπίζουμε την μεγάλη ανάγκη να ανοίξει και να συστηματοποιηθεί μια ευρύτερη συζήτηση σχετικά με την εναλλακτική οικονομία, τον κοινοτισμό, τη στροφή προς την περιφέρεια, και την ποιοτική αγροτική παραγωγή. Φαινόμενα που μπορεί να συντελούνται στο περιθώριο της σημερινής τελματωμένης κατάστασης, ωστόσο αποτελούν τα μόνα που ενέχουν μέσα τους θετικές προοπτικές, που μας επιτρέπουν να δούμε την κρίση ως ευκαιρία.
Αυτό που μπορεί να κάνει μια δημόσια συζήτηση, τώρα, είναι να μαζέψει όλα αυτά τα ατάκτως ερειμμένα φαινόμενα, και να τα συνθέσει μαζί με άλλα σ’ ένα ελληνικό εναλλακτικό μοντέλο απάντησης στην παρούσα εθνική και παγκόσμια κρίση.
Ως προς αυτό, έχουμε να κάνουμε δύο προκαταρκτικά σχόλια.
Πρώτον, για τη σημασία των φαινομένων αυτών καθαυτών. Έχουμε μια τάση να υποτιμάμε φαινόμενα όπως αυτό της πλατιάς εξάπλωσης δικτύων παράκαμψης μεσαζόντων, που ξεκίνησε πέρυσι με τις πατάτες, ή εκείνο της επιστροφής στην περιφέρεια –ως φαινόμενα δευτερεύοντα σε σχέση με το κύριο που αντιμετωπίζουμε. Κι όμως, τέτοιοι κοινωνικοί μετασχηματισμοί, που θα σημάνουν μια κάποια αστυφυγία από την Αθήνα και τα υπόλοιπα μεγάλα αστικά κέντρα, που θα αναπτύξουν την συνεργατική οικονομία και τον κοινοτισμό είναι απαραίτητοι όροι για την ανατροπή της συνθήκης εθνικής και κοινωνικής εξαθλίωσης που ζούμε. Διότι, πολύ απλά, σήμερα η κοινωνία μας είναι σε τέτοιο βαθμό μολυσμένη από τον παρασιτισμό, που δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Κοιτάξτε τι ροπή έχει προς το κατακερματισμό, πόσο εύκολα επιστρατεύουν οι αντίπαλοί μας τον ‘κοινωνικό αυτοματισμό’ που στρέφει το ένα στρώμα εναντίον του άλλου σε μια τακτική διαίρει και βασίλευε, ώστε να περάσει αυτή η πολιτική εθελοδουλίας. Τούτο συμβαίνει, γιατί ακριβώς, έχουμε να κάνουμε με τάξεις αδύναμες, υπονομευμένες από τον παρασιτισμό, που δεν μπορούν να διαμορφώσουν κοινωνικές συμμαχίες, ένα μέτωπο για να σώσουν εαυτόν, και ευρύτερα την κοινωνία. Πάρτε τους δημόσιους υπαλλήλους: Με αμαρτωλές συνδικαλιστικές ηγεσίες, που εν πολλοίς είχαν συναινέσει στο κλεπτοκρατικό όργιο των αρχουσών τάξεων, και ένα μοντέλο δουλειάς πολύ υδροκέφαλο, και πολύ κοντά στον πυρήνα του παρασιτισμού, τώρα εμφανίζονται παντελώς αδύναμοι να πείσουν ακόμα και εαυτούς ότι έχει πια αξία να υπερασπιστείς τα δημόσια αγαθά –κι έτσι παραδίδονται μέσα από αδιέξοδους αγώνες στην κιμαδομηχανή της Τρόικα.
Αυτά τα φαινόμενα, τώρα, που περιγράφουμε μας αποκαθιστούν σε κάποιο βαθμό από τη μόλυνση του παρασιτισμού, και όσο πλατύτερα γίνονται, τόσο περισσότερο βοηθούν στο να υπάρξουν κοινωνικά στρώματα που έχουν φύσει και θέσει τη δυνατότητα να ασκήσουν μεγαλύτερη αντίσταση στην επέλαση την οποία βιώνουμε.
Δεύτερον και κλείνουμε, γιατί εδώ ο ρόλος μας είναι συντονιστικός και όχι εισηγητικός. Πιστεύουμε ότι τα φαινόμενα αυτά περιέχουν εν σπέρματι μέσα τους ένα μοντέλο βιώσιμο για την Ελλάδα του 21ου αιώνα. Και όταν λέμε βιώσιμου, εννοούμε βιώσιμου απ’ όλες τις απόψεις. Δηλαδή που θα μας επιτρέψει να σταθούμε τόσο στην παγκόσμια οικονομία, όσο και θα είναι βιώσιμο στο εσωτερικό, δηλαδή κοινωνικά δίκαιο, ισορροπημένο, οικολογικό. Ποια στοιχεία είναι αυτά; Πρώτον, η έμφαση στην αγροτική παραγωγή. Το συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας είναι το περιβάλλον, και μια παράδοση αρμονικής και δημιουργικής συνύπαρξης του ανθρώπου με αυτό. Δεύτερον, είναι η ιστορία, η παράδοσή μας, και η παιδεία που αυτή εμπεριέχει. Ο τουρισμός, ιδιαίτερα έτσι όπως δραστηριοποιείται σήμερα, βιομηχανικός και αρπακτικός, είναι μια προοπτική φτηνής εκποίησης του συγκριτικού μας πλεονεκτήματος. Το τσακίζει για μια βραχυπρόθεσμη ευημερία, που όπως είδαμε έχει πολύ κοντά ποδάρια.
Αντίθετα, ένα μοντέλο που θα είναι αποκεντρωμένο και αποφασιστικά στραμμένο προς την εσωτερική αγορά είναι βιώσιμο για τη χώρα. Ένα μοντέλο, που θα παράγει υψηλής ποιότητας αγροτικά προϊόντα (τα οποία ακόμα και σήμερα, στις συνθήκες του λυσσαλέου πλανητικού ανταγωνισμού είναι περιζήτητα στην παγκόσμια αγορά), αλλά και θα συνδυάζει την αγροτική παραγωγή με την μικρή και μεσαία, βέλτιστης τεχνολογίας δευτερογενή παραγωγή, μπορεί να βοηθήσει τη χώρα να σταθεί στα πόδια της. Και παρέχει την κατάλληλη, παραγωγική βάση, για να θυμηθούμε και τα περασμένα μαρξιστικά, για μια πολιτεία των Ελλήνων στηριγμένη στην κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα, την οικολογία και τον υψηλό πολιτισμό. Ούτως ή άλλως, ένα τέτοιο μοντέλο δεν απαντάει μόνο στις ιδιαιτερότητες της χώρας, και δεν πηγάζει μόνο από την κληρονομιά των δικών μας παραδόσεων. Έρχεται να συναντήσει ό,τι πιο σύγχρονο έχουν να κομίσουν τα παγκόσμια κινήματα χειραφέτησης, για ένα εξισωτικό μεταβιομηχανικό κοινωνικό και οικονομικό μοντέλο που να υπερβαίνει τα αδιέξοδα του παρόντος συστήματος.
Αυτός είναι ο στόχος, και θα πρέπει να αξιοποιήσουμε ό,τι στοιχεία μας δίνει σήμερα η θλιβερή πραγματικότητα για να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας προς αυτόν.
http://ardin-rixi.gr/archives/8214
Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012
Ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ - Πυκνώνουν τα σύννεφα του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Καμία εμπλοκή! Καμιά συμμετοχή!
Ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ - Πυκνώνουν τα σύννεφα του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Καμία εμπλοκή! Καμιά συμμετοχή!
18/09/12
1. Η καπιταλιστική κρίση, οι δυσκολίες στη διαχείρισή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδιαίτερα στην Ευρωζώνη, αλλά και στις ΗΠΑ, οι συνέπειές της ακόμη και στις καπιταλιστικές οικονομίες που εξακολουθούν να έχουν προς το παρόν υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, δυναμώνουν τους ανταγωνισμούς, τις αντιθέσεις και την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα στη Νοτιοανατολική Ασία, στην Κασπία και στην Κεντρική Ασία, στην Αφρική, στη Λατινική Αμερική.
Ιδιαίτερα, άκρως επικίνδυνες είναι οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και στην ευρύτερη περιοχή, γεγονός που εκδηλώνεται με την υλοποίηση σχεδίου ιμπεριαλιστικής επέμβασης για την επέκταση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων μεγάλων οικονομικών ομίλων κρατών-μελών της ΕΕ και των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, την Βόρεια Αφρική, στον Περσικό Κόλπο, για την απόκτηση γεωστρατηγικού πλεονεκτήματος στον ανταγωνισμό με την Ρωσία, την Κίνα, τη συμμαχία των BRICS, που απειλούν την αμερικανική παγκόσμια πρωτοκαθεδρία στην ιμπεριαλιστική «πυραμίδα».
Η κατάσταση αυτή συνδυάζεται με τη διοχέτευση κεφαλαίων σε πολεμικές συγκρούσεις ως μέσο ελέγχου της καπιταλιστικής κρίσης.
Οι εξελίξεις θέτουν συνεχώς και πιο επίμονα τη σχέση καπιταλισμός - κρίση - πόλεμος.
2. Βασικός στόχος της κάθε ιμπεριαλιστικής δύναμης είναι ο έλεγχος και η εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, του πετρελαίου, του φυσικού αερίου, του νερού, των ενεργειακών αγωγών και μεταφορικών «αρτηριών», για να αποκτήσουν περισσότερα κέρδη τα μονοπώλια, κατακτώντας μεγαλύτερα μερίδια των αγορών.
Ο στόχος αυτός βρίσκεται πίσω από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ με πρωτεργάτες τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία, στο Αφγανιστάν το 2001, στο Ιράκ το 2003 και πρόσφατα στη Λιβύη. Οι πόλεμοι αυτοί οργανώθηκαν και πραγματοποιήθηκαν με τη χρησιμοποίηση των προσχημάτων της «πάταξης της τρομοκρατίας», τη «χορήγηση ανθρωπιστικής βοήθειας» και άλλα που χρησιμοποιούνται και πάλι σήμερα στην προετοιμασία νέου ιμπεριαλιστικού πολέμου ενάντια στη Συρία και το Ιράν.
3. Η ένοπλη σύγκρουση στη Συρία, που ξεκίνησε το Μάρτη του 2011 κι έχει προκαλέσει το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων, παρουσιάζει συνεχώς νέα στοιχεία, εξελίξεις, που συνδέονται με την ξένη επέμβαση στις υποθέσεις της Συρίας και στη σύγκρουση των περιφερειακών και παγκόσμιων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, σε συνθήκες παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης.
Μετά τα τρία βέτο, που έθεσαν τους τελευταίους μήνες στο Συμβούλιο Ασφαλείας η Ρωσία και η Κίνα, εμποδίζοντας τη διεθνή «νομιμοποίηση» της ξένης στρατιωτικής επέμβασης για την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, βλέπουμε να ενισχύεται από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, τον Αραβικό Σύνδεσμο, τη Γαλλία, αλλά και τους «περιφερειακούς παίκτες», ιδιαίτερα την Τουρκία, το Κατάρ, και τη Σαουδική Αραβία, η επιχείρηση εξοπλισμού και γενικότερης στήριξης των ενόπλων αντικαθεστωτικών.
Οι θέσεις για «ζώνες απαγόρευσης πτήσεων», «ζώνες προστασίας των προσφύγων», αλλά και η αναγνώριση κυβέρνησης αντικαθεστωτικών, εντάσσονται στο σχεδιασμό προετοιμασίας ιμπεριαλιστικής επίθεσης.
Την ίδια ώρα η επίκληση από τον Ομπάμα του κινδύνου χρήσης όπλων μαζικής καταστροφής (χημικών, βιολογικών) από το καθεστώς Άσαντ, που οι ΗΠΑ θέτουν ως «κόκκινη γραμμή», διαμορφώνει το έδαφος για πιθανή προβοκάτσια και στρατιωτική επέμβαση, όπως στην περίπτωση του Ιράκ.
Στα πλαίσια της σχεδιαζόμενης στρατιωτικής επέμβασης οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις συγκεντρώνουν αεροναυτικές δυνάμεις στην Ανατολική Μεσόγειο και στον Περσικό κόλπο.
Βασικό στοιχείο που λειτουργεί ανασταλτικά και εμποδίζει μέχρι στιγμής τη στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ στη Συρία, είναι ιδιαίτερα η στάση της Ρωσίας που διαθέτει στρατιωτική βάση στο Συριακό λιμάνι Ταρτούς, αλλά και της Κίνας, που στηρίζουν το Συριακό καθεστώς.
Η στάση αυτών των δυνάμεων καθορίζεται από τα μεγάλα οικονομικά, στρατιωτικά και πολιτικά συμφέροντα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, του Περσικού Κόλπου και της Κεντρικής Ασίας, που διακυβεύονται σε περίπτωση ανατροπής των καθεστώτων της Συρίας και του Ιράν και της αντικατάστασής τους από πολιτικές δυνάμεις που θα θέτουν εμπόδια στη συνεργασία με τις Κίνα - Ρωσία.
Βασικά επίσης στηρίγματα της Συριακής κυβέρνησης είναι το Ιράν και η Χεσμπολά. Το Ιράν, που γνωρίζει πως σε περίπτωση ανατροπής του καθεστώτος Άσαντ θα «σφίξει ο κύκλος» γύρω του, ήδη παρέχει πολιτική, οικονομική και στρατιωτική στήριξη στη Συρία.
Η ένοπλη σύγκρουση στη Συρία και η γενικότερη αντιπαράθεση διαχέεται ήδη στη γύρω περιοχή όπως δείχνουν οι συγκρούσεις στο Λίβανο αλλά και στην Νοτιοανατολική Τουρκία, ενώ η κατάσταση οξύνθηκε με τις αντιδράσεις που πυροδότησε η προβοκατόρικη κινηματογραφική ταινία, στις ΗΠΑ, που προσβάλλει τους Ισλαμιστές.
Η όξυνση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας απέναντι στο Ιράν κλιμακώθηκε τους τελευταίους μήνες με το εμπάργκο στις εξαγωγές πετρελαίου και άλλες παρεμβάσεις με στόχο την ανατροπή της ηγεσίας του.
Οι παρεμβάσεις αυτές και οι πιέσεις για την καθυστέρηση και ματαίωση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν συνδυάζονται με τις απειλές και τους σχεδιασμούς του Ισραήλ για βομβαρδισμό Ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων.
Γίνεται φανερό πως μια αλλαγή στη Συρία, όπως και μια αποδυνάμωση της Χεσμπολά στο Λίβανο, θα διευκόλυνε τα ισραηλινά σχέδια επίθεσης στο Ιράν, τα οποία, αν υλοποιηθούν, μπορεί να οδηγήσουν σε γενικευμένο πόλεμο στην περιοχή μας με βαριές συνέπειες, ανθρώπινα θύματα και υλικές καταστροφές, νέα κύματα προσφύγων και μεταναστών.
4. Τα γεγονότα που ξεκίνησαν πριν ενάμισι χρόνο στη Συρία, έχουν τη ρίζα τους στο εσωτερικό της χώρας, στα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα που βιώνουν η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Προβλήματα που οξύνθηκαν τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της πολιτικής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων (ιδιωτικοποιήσεων, της συρρίκνωσης των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και εισοδημάτων), που προωθούνται προς όφελος της ντόπιας αστικής τάξης για τη βελτίωση της θέσης της στη διεθνή καπιταλιστική αγορά.
Ταυτόχρονα εκδηλώθηκε και η προσπάθεια ιμπεριαλιστικής επέμβασης στα εσωτερικά της Συρίας από τις ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, Ισραήλ, Τουρκία, Κατάρ, Σαουδική Αραβία. Έγινε φανερό πως οι ΗΠΑ, η ΕΕ, το Ισραήλ, ενδιαφέρονται για την αποσταθεροποίηση και την αποδυνάμωση του συσχετισμού μέσα στο συριακό αστικό καθεστώς, γιατί η ηγεσία του είναι σύμμαχος δυνάμεων στην Παλαιστίνη, στο Λίβανο και αντιτίθεται στις ιμπεριαλιστικές θέσεις και σχεδιασμούς για την περιοχή που προωθούν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και το Ισραήλ, το οποίο ακόμα κατέχει Παλαιστινιακά και Συριακά εδάφη.
Η αποδυνάμωση του Συριακού καθεστώτος, ή ακόμη κι η ανατροπή του, μπορεί να ανοίξει την «όρεξη» όχι μόνο σε ιμπεριαλιστικά σχέδια επίθεσης κατά του Ιράν αλλά και σε νέους διαμελισμούς κρατών της περιοχής, σε ντόμινο αποσταθεροποίησης και αιματοχυσιών, κάτι που θα φέρει νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις.
Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε πως οι πανηγυρισμοί αστικών και οπορτουνιστικών δυνάμεων για την λεγόμενη «Αραβική Άνοιξη» ήταν αβάσιμοι, υποτιμούσαν είτε αποσιωπούσαν τις ιμπεριαλιστικές στοχεύσεις του σχεδίου για τη «νέα Μέση Ανατολή», αλλά και τις επιδιώξεις των αστικών τάξεων των χωρών αυτών να εκτονώσουν, να χειραγωγήσουν τις λαϊκές αντιδράσεις και να εξασφαλίσουν τη διαιώνιση των καπιταλιστικών καθεστώτων. Το συμπέρασμα αυτό επιβεβαιώνεται μεταξύ των άλλων, από τις εξελίξεις στην Τυνησία και στην Αίγυπτο, η οποία επί πλέον αναβαθμίζει το ρόλο της στην περιοχή.
Σε αυτές τις συνθήκες το ΚΚΕ τονίζει ότι η πορεία της Συρίας είναι εσωτερική της υπόθεση και το κόμμα μας συγκεντρώνει την προσοχή στο κύριο, που αυτή τη στιγμή είναι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος και οι ανάλογες επεμβάσεις στην περιοχή, με τη συμμετοχή μάλιστα και της Ελλάδας. Η αντίθεσή μας σε μια πιθανή ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία, ή ανάλογη επίθεση στο Ιράν, δεν σημαίνει παραίτηση από την κριτική στάση που διατηρεί τη Κόμμα μας απέναντι στα αστικά καθεστώτα αυτών των χωρών.
5. Η κατάσταση περιπλέκεται λόγω της όξυνσης των ανταγωνισμών που προκαλούνται για τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ της Κύπρου, τις έρευνες σε Ελληνικές περιοχές, αλλά και την ένταση των σχέσεων Ισραήλ-Τουρκίας.
Το Ισραήλ επιδιώκει να αντισταθμίσει τη διάρρηξη των σχέσεων με την Τουρκία με την αναβάθμιση της παρέμβασής του (οικονομικής, πολιτικής, στρατιωτικής) στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Οι σχεδιασμοί του μέσα στο καλοκαίρι προωθήθηκαν με απανωτές επισκέψεις αξιωματούχων του σε Ελλάδα και Κύπρο.
6. Το Κόμμα μας απευθύνεται στην εργατική τάξη, στους λαούς της περιοχής και τονίζει πως τα συμφέροντά τους ταυτίζονται με τον κοινό αντιιμπεριαλιστικό - αντιμονοπωλιακό αγώνα, για την αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, την απομάκρυνση των ξένων στρατιωτικών βάσεων και των πυρηνικών, την επιστροφή των στρατιωτικών δυνάμεων από τις ιμπεριαλιστικές αποστολές και την ένταξη αυτού του αγώνα στον αγώνα για την εξουσία. Στο έδαφος αυτό μπορούν να ζήσουν οι λαοί ειρηνικά, δημιουργικά και να αξιοποιήσουν για δικό τους όφελος, για την ικανοποίηση των δικών τους αναγκών, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές που θα είναι λαϊκή περιουσία.
Τώρα να δυναμώσει η πάλη για να αποτραπεί κάθε εμπλοκή, κάθε συμμετοχή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους!
http://www.kke.gr/anakoinoseis_grafeioy_typoy/anakoinosh_toy_politikoy_grafeioy_ths_ke_toy_kke_-_pyknonoyn_ta_synnefa_toy_imperialistikoy_polemoy_kamia_emplokh_kamia_symmetoxh?morf=1
18/09/12
1. Η καπιταλιστική κρίση, οι δυσκολίες στη διαχείρισή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδιαίτερα στην Ευρωζώνη, αλλά και στις ΗΠΑ, οι συνέπειές της ακόμη και στις καπιταλιστικές οικονομίες που εξακολουθούν να έχουν προς το παρόν υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, δυναμώνουν τους ανταγωνισμούς, τις αντιθέσεις και την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα στη Νοτιοανατολική Ασία, στην Κασπία και στην Κεντρική Ασία, στην Αφρική, στη Λατινική Αμερική.
Ιδιαίτερα, άκρως επικίνδυνες είναι οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και στην ευρύτερη περιοχή, γεγονός που εκδηλώνεται με την υλοποίηση σχεδίου ιμπεριαλιστικής επέμβασης για την επέκταση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων μεγάλων οικονομικών ομίλων κρατών-μελών της ΕΕ και των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, την Βόρεια Αφρική, στον Περσικό Κόλπο, για την απόκτηση γεωστρατηγικού πλεονεκτήματος στον ανταγωνισμό με την Ρωσία, την Κίνα, τη συμμαχία των BRICS, που απειλούν την αμερικανική παγκόσμια πρωτοκαθεδρία στην ιμπεριαλιστική «πυραμίδα».
Η κατάσταση αυτή συνδυάζεται με τη διοχέτευση κεφαλαίων σε πολεμικές συγκρούσεις ως μέσο ελέγχου της καπιταλιστικής κρίσης.
Οι εξελίξεις θέτουν συνεχώς και πιο επίμονα τη σχέση καπιταλισμός - κρίση - πόλεμος.
2. Βασικός στόχος της κάθε ιμπεριαλιστικής δύναμης είναι ο έλεγχος και η εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, του πετρελαίου, του φυσικού αερίου, του νερού, των ενεργειακών αγωγών και μεταφορικών «αρτηριών», για να αποκτήσουν περισσότερα κέρδη τα μονοπώλια, κατακτώντας μεγαλύτερα μερίδια των αγορών.
Ο στόχος αυτός βρίσκεται πίσω από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ με πρωτεργάτες τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία, στο Αφγανιστάν το 2001, στο Ιράκ το 2003 και πρόσφατα στη Λιβύη. Οι πόλεμοι αυτοί οργανώθηκαν και πραγματοποιήθηκαν με τη χρησιμοποίηση των προσχημάτων της «πάταξης της τρομοκρατίας», τη «χορήγηση ανθρωπιστικής βοήθειας» και άλλα που χρησιμοποιούνται και πάλι σήμερα στην προετοιμασία νέου ιμπεριαλιστικού πολέμου ενάντια στη Συρία και το Ιράν.
3. Η ένοπλη σύγκρουση στη Συρία, που ξεκίνησε το Μάρτη του 2011 κι έχει προκαλέσει το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων, παρουσιάζει συνεχώς νέα στοιχεία, εξελίξεις, που συνδέονται με την ξένη επέμβαση στις υποθέσεις της Συρίας και στη σύγκρουση των περιφερειακών και παγκόσμιων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, σε συνθήκες παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης.
Μετά τα τρία βέτο, που έθεσαν τους τελευταίους μήνες στο Συμβούλιο Ασφαλείας η Ρωσία και η Κίνα, εμποδίζοντας τη διεθνή «νομιμοποίηση» της ξένης στρατιωτικής επέμβασης για την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ, βλέπουμε να ενισχύεται από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, τον Αραβικό Σύνδεσμο, τη Γαλλία, αλλά και τους «περιφερειακούς παίκτες», ιδιαίτερα την Τουρκία, το Κατάρ, και τη Σαουδική Αραβία, η επιχείρηση εξοπλισμού και γενικότερης στήριξης των ενόπλων αντικαθεστωτικών.
Οι θέσεις για «ζώνες απαγόρευσης πτήσεων», «ζώνες προστασίας των προσφύγων», αλλά και η αναγνώριση κυβέρνησης αντικαθεστωτικών, εντάσσονται στο σχεδιασμό προετοιμασίας ιμπεριαλιστικής επίθεσης.
Την ίδια ώρα η επίκληση από τον Ομπάμα του κινδύνου χρήσης όπλων μαζικής καταστροφής (χημικών, βιολογικών) από το καθεστώς Άσαντ, που οι ΗΠΑ θέτουν ως «κόκκινη γραμμή», διαμορφώνει το έδαφος για πιθανή προβοκάτσια και στρατιωτική επέμβαση, όπως στην περίπτωση του Ιράκ.
Στα πλαίσια της σχεδιαζόμενης στρατιωτικής επέμβασης οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις συγκεντρώνουν αεροναυτικές δυνάμεις στην Ανατολική Μεσόγειο και στον Περσικό κόλπο.
Βασικό στοιχείο που λειτουργεί ανασταλτικά και εμποδίζει μέχρι στιγμής τη στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ στη Συρία, είναι ιδιαίτερα η στάση της Ρωσίας που διαθέτει στρατιωτική βάση στο Συριακό λιμάνι Ταρτούς, αλλά και της Κίνας, που στηρίζουν το Συριακό καθεστώς.
Η στάση αυτών των δυνάμεων καθορίζεται από τα μεγάλα οικονομικά, στρατιωτικά και πολιτικά συμφέροντα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, του Περσικού Κόλπου και της Κεντρικής Ασίας, που διακυβεύονται σε περίπτωση ανατροπής των καθεστώτων της Συρίας και του Ιράν και της αντικατάστασής τους από πολιτικές δυνάμεις που θα θέτουν εμπόδια στη συνεργασία με τις Κίνα - Ρωσία.
Βασικά επίσης στηρίγματα της Συριακής κυβέρνησης είναι το Ιράν και η Χεσμπολά. Το Ιράν, που γνωρίζει πως σε περίπτωση ανατροπής του καθεστώτος Άσαντ θα «σφίξει ο κύκλος» γύρω του, ήδη παρέχει πολιτική, οικονομική και στρατιωτική στήριξη στη Συρία.
Η ένοπλη σύγκρουση στη Συρία και η γενικότερη αντιπαράθεση διαχέεται ήδη στη γύρω περιοχή όπως δείχνουν οι συγκρούσεις στο Λίβανο αλλά και στην Νοτιοανατολική Τουρκία, ενώ η κατάσταση οξύνθηκε με τις αντιδράσεις που πυροδότησε η προβοκατόρικη κινηματογραφική ταινία, στις ΗΠΑ, που προσβάλλει τους Ισλαμιστές.
Η όξυνση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας απέναντι στο Ιράν κλιμακώθηκε τους τελευταίους μήνες με το εμπάργκο στις εξαγωγές πετρελαίου και άλλες παρεμβάσεις με στόχο την ανατροπή της ηγεσίας του.
Οι παρεμβάσεις αυτές και οι πιέσεις για την καθυστέρηση και ματαίωση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν συνδυάζονται με τις απειλές και τους σχεδιασμούς του Ισραήλ για βομβαρδισμό Ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων.
Γίνεται φανερό πως μια αλλαγή στη Συρία, όπως και μια αποδυνάμωση της Χεσμπολά στο Λίβανο, θα διευκόλυνε τα ισραηλινά σχέδια επίθεσης στο Ιράν, τα οποία, αν υλοποιηθούν, μπορεί να οδηγήσουν σε γενικευμένο πόλεμο στην περιοχή μας με βαριές συνέπειες, ανθρώπινα θύματα και υλικές καταστροφές, νέα κύματα προσφύγων και μεταναστών.
4. Τα γεγονότα που ξεκίνησαν πριν ενάμισι χρόνο στη Συρία, έχουν τη ρίζα τους στο εσωτερικό της χώρας, στα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα που βιώνουν η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Προβλήματα που οξύνθηκαν τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της πολιτικής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων (ιδιωτικοποιήσεων, της συρρίκνωσης των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και εισοδημάτων), που προωθούνται προς όφελος της ντόπιας αστικής τάξης για τη βελτίωση της θέσης της στη διεθνή καπιταλιστική αγορά.
Ταυτόχρονα εκδηλώθηκε και η προσπάθεια ιμπεριαλιστικής επέμβασης στα εσωτερικά της Συρίας από τις ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, Ισραήλ, Τουρκία, Κατάρ, Σαουδική Αραβία. Έγινε φανερό πως οι ΗΠΑ, η ΕΕ, το Ισραήλ, ενδιαφέρονται για την αποσταθεροποίηση και την αποδυνάμωση του συσχετισμού μέσα στο συριακό αστικό καθεστώς, γιατί η ηγεσία του είναι σύμμαχος δυνάμεων στην Παλαιστίνη, στο Λίβανο και αντιτίθεται στις ιμπεριαλιστικές θέσεις και σχεδιασμούς για την περιοχή που προωθούν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και το Ισραήλ, το οποίο ακόμα κατέχει Παλαιστινιακά και Συριακά εδάφη.
Η αποδυνάμωση του Συριακού καθεστώτος, ή ακόμη κι η ανατροπή του, μπορεί να ανοίξει την «όρεξη» όχι μόνο σε ιμπεριαλιστικά σχέδια επίθεσης κατά του Ιράν αλλά και σε νέους διαμελισμούς κρατών της περιοχής, σε ντόμινο αποσταθεροποίησης και αιματοχυσιών, κάτι που θα φέρει νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις.
Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε πως οι πανηγυρισμοί αστικών και οπορτουνιστικών δυνάμεων για την λεγόμενη «Αραβική Άνοιξη» ήταν αβάσιμοι, υποτιμούσαν είτε αποσιωπούσαν τις ιμπεριαλιστικές στοχεύσεις του σχεδίου για τη «νέα Μέση Ανατολή», αλλά και τις επιδιώξεις των αστικών τάξεων των χωρών αυτών να εκτονώσουν, να χειραγωγήσουν τις λαϊκές αντιδράσεις και να εξασφαλίσουν τη διαιώνιση των καπιταλιστικών καθεστώτων. Το συμπέρασμα αυτό επιβεβαιώνεται μεταξύ των άλλων, από τις εξελίξεις στην Τυνησία και στην Αίγυπτο, η οποία επί πλέον αναβαθμίζει το ρόλο της στην περιοχή.
Σε αυτές τις συνθήκες το ΚΚΕ τονίζει ότι η πορεία της Συρίας είναι εσωτερική της υπόθεση και το κόμμα μας συγκεντρώνει την προσοχή στο κύριο, που αυτή τη στιγμή είναι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος και οι ανάλογες επεμβάσεις στην περιοχή, με τη συμμετοχή μάλιστα και της Ελλάδας. Η αντίθεσή μας σε μια πιθανή ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία, ή ανάλογη επίθεση στο Ιράν, δεν σημαίνει παραίτηση από την κριτική στάση που διατηρεί τη Κόμμα μας απέναντι στα αστικά καθεστώτα αυτών των χωρών.
5. Η κατάσταση περιπλέκεται λόγω της όξυνσης των ανταγωνισμών που προκαλούνται για τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ της Κύπρου, τις έρευνες σε Ελληνικές περιοχές, αλλά και την ένταση των σχέσεων Ισραήλ-Τουρκίας.
Το Ισραήλ επιδιώκει να αντισταθμίσει τη διάρρηξη των σχέσεων με την Τουρκία με την αναβάθμιση της παρέμβασής του (οικονομικής, πολιτικής, στρατιωτικής) στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Οι σχεδιασμοί του μέσα στο καλοκαίρι προωθήθηκαν με απανωτές επισκέψεις αξιωματούχων του σε Ελλάδα και Κύπρο.
6. Το Κόμμα μας απευθύνεται στην εργατική τάξη, στους λαούς της περιοχής και τονίζει πως τα συμφέροντά τους ταυτίζονται με τον κοινό αντιιμπεριαλιστικό - αντιμονοπωλιακό αγώνα, για την αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, την απομάκρυνση των ξένων στρατιωτικών βάσεων και των πυρηνικών, την επιστροφή των στρατιωτικών δυνάμεων από τις ιμπεριαλιστικές αποστολές και την ένταξη αυτού του αγώνα στον αγώνα για την εξουσία. Στο έδαφος αυτό μπορούν να ζήσουν οι λαοί ειρηνικά, δημιουργικά και να αξιοποιήσουν για δικό τους όφελος, για την ικανοποίηση των δικών τους αναγκών, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές που θα είναι λαϊκή περιουσία.
Τώρα να δυναμώσει η πάλη για να αποτραπεί κάθε εμπλοκή, κάθε συμμετοχή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους!
http://www.kke.gr/anakoinoseis_grafeioy_typoy/anakoinosh_toy_politikoy_grafeioy_ths_ke_toy_kke_-_pyknonoyn_ta_synnefa_toy_imperialistikoy_polemoy_kamia_emplokh_kamia_symmetoxh?morf=1
Η Χουριέτ, η ''φασιστική ιστοσελίδα Αρδην'' και η πολιτική μεθόδευση πίσω από τις μπίζνες αλά Σουλειμάν
H Xουριέτ, η “φασιστική ιστοσελίδα Άρδην” και η πολιτική μεθόδευση
πίσω από τις μπίζνες αλά Σουλεϊμάν
Ακολουθεί άρθρο που δημοσιεύθηκε στην τουρκική Χουριέτ, στις 16.09.2012
“Αφορισμός της μεγαλοπρεπούς εκαντονταετίας”
Γιώργος Κιρμπάκης / Αθήνα
16.09.2012
Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος αφόρισε την τουρκική σειρά «Μεγαλοπρεπής Εκατονταετία» (Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής) που προβάλλεται καθημερινά από τον Αντένα
στη ζώνη υψηλής τηλεθέασης
Ο Άνθιμος, στην εκκλησία της Αγίας Σοφίας της Θεσσαλονίκης όπου πρωτοστατεί, μετά τη
θεία λειτουργία στο κήρυγμα που έκανε είπε: «Να μην παρακολουθεί κανείς τη σειρά «Μεγαλοπρεπής Εκατονταετία» (Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής). Γιατί, παρακολουθώντας τις
τουρκικές σειρές δείχνουμε ότι έχουμε παραδοθεί»
Ο Άνθιμος, αναφέρθηκε επίσης στα επεισόδια που στη Μέση Ανατολή λόγω της ταινίας που προσβάλλει τον Προφήτη Μωάμεθ, τονίζοντας: «Αυτοί οι άνθρωποι για μια ταινία μπορούν να καταστρέψουν τον κόσμο. Όχι, δεν είναι αυτή η θρησκεία που θέλω. Αυτή η θρησκεία (Ισλάμ) επιδίδεται να σπάσει την ενότητα και στη Δυτική Θράκη. Νομίζω ότι στις προσπάθειες
διατάραξης της ενότητας στη Δυτική Θράκη συμμετέχει και η Γερμανία».
Ο Άνθιμος και πριν ακόμη προβληθεί η σειρά «Μεγαλοπρεπής Εκατονταετία» (Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής), είχε καλέσει τον ελληνικό λαό να μην παρακολουθεί τα τουρκικά σίριαλ που προβάλλονται στα ελληνικά τηλεοπτικά δίκτυα.
Εν τω μεταξύ, συνεχίζεται στην Ελλάδα η εκστρατεία των ακραίων εθνικιστικών, φασιστικών και ρατσιστικών κύκλων ενάντια στις τουρκικές σειρές.
Στην ιστοσελίδα του φασιστικού «Άρδην», δημοσιεύθηκε μια αφίσα που γράφει «Εσύ σήμερα παρακολούθησες τον Σουλεϊμάν; Ο Νέο-οθωμανισμός σε χρειάζεται» και δείχνει με φωτομοντάζ
τον πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ντυμένο με οθωμανική στολή.
Με αυτές τις πέντε αράδες ο Γιώργος Κιρμπάκης, ανταποκριτής της Χουριέτ στην Αθήνα, παρουσιάζει στο τουρκικό αναγνωστικό κοινό την μεγάλη διαδικτυακή κινητοποίηση για την απόσυρση του νεο-οθωμανικού Σουλεϊμάν από την ελληνική τηλεόραση. Αποσιωπά πλήρως
τις 9.500 υπογραφές, και την γενική κατακραυγή που έχει ξεσηκώσει η επέλαση των τουρκικών πολιτιστικών προϊόντων, και παρουσιάζει το όλο ζήτημα ως συμπαιγνία του Άνθιμου με
‘φασιστικές σελίδες’. Δεν θα σχολιάσουμε τους χαρακτηρισμούς του κύριου Κιρμπάκη, οι
οποίοι ξεπερνούν τα όρια της γελοιότητας. Θα σχολιάσουμε την κακή τύχη των Τούρκων αναγνωστών, που ‘ενημερώνονται’ υποτίθεται από τέτοιες φτηνές απόπειρες προπαγάνδας. Κι
επίσης, την απύθμενη γελοιότητα του τίτλου, λες και είναι είδηση να προκαλεί κύματα
αντιδράσεων η προβολή μιας σειράς που αναφέρεται σε μια ‘μεγαλοπρεπή εκατονταετία’, που είναι τέτοια γιατί ακριβώς στέριωσε την υποδούλωση πάνω στον ελληνισμό.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, το δημοσίευμα καταδεικνύει σαφώς ότι κάποιοι έχουν ενοχληθεί
(και πολύ μάλιστα) από την μεγάλη κινητοποίηση που πραγματοποιείται στο ελληνικό διαδίκτυο.
Και προσπαθούν να περάσουν το ζήτημα στα ψιλά, χρεώνοντας υστερία στο αντίπαλο στρατόπεδο.
Το επιχείρημα είναι ένα και το χρησιμοποιούν όλοι, ο Γ. Κιρμπάκης στην Χουριέτ παλαιότερα, η
Π. Διαμαντάκου των Νέων, ο Δ. Τζίνης στα σχόλια των αναγνωστών του Βήματος: Τα σήριαλ
είναι φτηνά, πολύ φθηνότερα από τα ελληνικά, και είναι ακραίο που πολιτικοποιούμε μια
εμπορική συναλλαγή. Γιατί στο κάτω-κάτω της γραφής, it’s just business.
Όλοι αυτοί, θα πρέπει να περνάνε τους υπόλοιπους για ηλίθιους.
Πρώτον, αυτού του τύπου οι πολιτιστικές-εμπορικές ανταλλαγές είχαν γίνει αντικείμενο
συζήτησης και συμφωνίας, στο αλήστου μνήμης μνημόνιο ελληνοτουρκικής φιλίας που είχε υπογράψει ο Γιώργος Παπανδρέου με τον Ισμαήλ Τζέμ το 1999. Άλλες πλευρές της ίδιας συμφωνίας, άγγιξαν και την περίφημη αναθεώρηση της Ιστορίας, που οδήγησε στο
τερατούργημα του βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού.
Δεύτερον, αν οι τούρκικες μπίζνες είναι μόνο μπίζνες, τότε γιατί όποτε έρχεται να κάνει πολιτική ο Ερντογάν, παίρνει μαζί του κι ένα τσούρμο επιχειρηματίες; Γιατί, υπάρχει πολιτική στόχευση για την ελληνοτουρκική εμπορική συνεργασία, εκπεφρασμένη από τα δεκάδες επιχειρηματικά φόρουμ που πραγματοποιήθηκαν στο παρελθόν, με τις πολιτικές ευλογίες από τις δύο πλευρές;
Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε δηλαδή. Όμως, οι καιροί όπου η καλοπέραση και η ψεύτικη ευημερία τάιζε κουτόχορτο την ελληνική κοινωνία έχουν περάσει. Όλοι καταλαβαίνουν ότι πίσω από την τουρκική πολιτιστική επέλαση κρύβεται μια άλλου είδους επιθετικότητα, που οι γείτονές μας δεν διστάζουν να την επιδεικνύουν σε κάθε διπλωματική τους κίνηση, από τη Συρία, μέχρι τα Βαλκάνια…
από το http://ardin-rixi.gr/archives/8135
πίσω από τις μπίζνες αλά Σουλεϊμάν
Ακολουθεί άρθρο που δημοσιεύθηκε στην τουρκική Χουριέτ, στις 16.09.2012
“Αφορισμός της μεγαλοπρεπούς εκαντονταετίας”
Γιώργος Κιρμπάκης / Αθήνα
16.09.2012
Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος αφόρισε την τουρκική σειρά «Μεγαλοπρεπής Εκατονταετία» (Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής) που προβάλλεται καθημερινά από τον Αντένα
στη ζώνη υψηλής τηλεθέασης
Ο Άνθιμος, στην εκκλησία της Αγίας Σοφίας της Θεσσαλονίκης όπου πρωτοστατεί, μετά τη
θεία λειτουργία στο κήρυγμα που έκανε είπε: «Να μην παρακολουθεί κανείς τη σειρά «Μεγαλοπρεπής Εκατονταετία» (Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής). Γιατί, παρακολουθώντας τις
τουρκικές σειρές δείχνουμε ότι έχουμε παραδοθεί»
Ο Άνθιμος, αναφέρθηκε επίσης στα επεισόδια που στη Μέση Ανατολή λόγω της ταινίας που προσβάλλει τον Προφήτη Μωάμεθ, τονίζοντας: «Αυτοί οι άνθρωποι για μια ταινία μπορούν να καταστρέψουν τον κόσμο. Όχι, δεν είναι αυτή η θρησκεία που θέλω. Αυτή η θρησκεία (Ισλάμ) επιδίδεται να σπάσει την ενότητα και στη Δυτική Θράκη. Νομίζω ότι στις προσπάθειες
διατάραξης της ενότητας στη Δυτική Θράκη συμμετέχει και η Γερμανία».
Ο Άνθιμος και πριν ακόμη προβληθεί η σειρά «Μεγαλοπρεπής Εκατονταετία» (Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής), είχε καλέσει τον ελληνικό λαό να μην παρακολουθεί τα τουρκικά σίριαλ που προβάλλονται στα ελληνικά τηλεοπτικά δίκτυα.
Εν τω μεταξύ, συνεχίζεται στην Ελλάδα η εκστρατεία των ακραίων εθνικιστικών, φασιστικών και ρατσιστικών κύκλων ενάντια στις τουρκικές σειρές.
Στην ιστοσελίδα του φασιστικού «Άρδην», δημοσιεύθηκε μια αφίσα που γράφει «Εσύ σήμερα παρακολούθησες τον Σουλεϊμάν; Ο Νέο-οθωμανισμός σε χρειάζεται» και δείχνει με φωτομοντάζ
τον πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ντυμένο με οθωμανική στολή.
Με αυτές τις πέντε αράδες ο Γιώργος Κιρμπάκης, ανταποκριτής της Χουριέτ στην Αθήνα, παρουσιάζει στο τουρκικό αναγνωστικό κοινό την μεγάλη διαδικτυακή κινητοποίηση για την απόσυρση του νεο-οθωμανικού Σουλεϊμάν από την ελληνική τηλεόραση. Αποσιωπά πλήρως
τις 9.500 υπογραφές, και την γενική κατακραυγή που έχει ξεσηκώσει η επέλαση των τουρκικών πολιτιστικών προϊόντων, και παρουσιάζει το όλο ζήτημα ως συμπαιγνία του Άνθιμου με
‘φασιστικές σελίδες’. Δεν θα σχολιάσουμε τους χαρακτηρισμούς του κύριου Κιρμπάκη, οι
οποίοι ξεπερνούν τα όρια της γελοιότητας. Θα σχολιάσουμε την κακή τύχη των Τούρκων αναγνωστών, που ‘ενημερώνονται’ υποτίθεται από τέτοιες φτηνές απόπειρες προπαγάνδας. Κι
επίσης, την απύθμενη γελοιότητα του τίτλου, λες και είναι είδηση να προκαλεί κύματα
αντιδράσεων η προβολή μιας σειράς που αναφέρεται σε μια ‘μεγαλοπρεπή εκατονταετία’, που είναι τέτοια γιατί ακριβώς στέριωσε την υποδούλωση πάνω στον ελληνισμό.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, το δημοσίευμα καταδεικνύει σαφώς ότι κάποιοι έχουν ενοχληθεί
(και πολύ μάλιστα) από την μεγάλη κινητοποίηση που πραγματοποιείται στο ελληνικό διαδίκτυο.
Και προσπαθούν να περάσουν το ζήτημα στα ψιλά, χρεώνοντας υστερία στο αντίπαλο στρατόπεδο.
Το επιχείρημα είναι ένα και το χρησιμοποιούν όλοι, ο Γ. Κιρμπάκης στην Χουριέτ παλαιότερα, η
Π. Διαμαντάκου των Νέων, ο Δ. Τζίνης στα σχόλια των αναγνωστών του Βήματος: Τα σήριαλ
είναι φτηνά, πολύ φθηνότερα από τα ελληνικά, και είναι ακραίο που πολιτικοποιούμε μια
εμπορική συναλλαγή. Γιατί στο κάτω-κάτω της γραφής, it’s just business.
Όλοι αυτοί, θα πρέπει να περνάνε τους υπόλοιπους για ηλίθιους.
Πρώτον, αυτού του τύπου οι πολιτιστικές-εμπορικές ανταλλαγές είχαν γίνει αντικείμενο
συζήτησης και συμφωνίας, στο αλήστου μνήμης μνημόνιο ελληνοτουρκικής φιλίας που είχε υπογράψει ο Γιώργος Παπανδρέου με τον Ισμαήλ Τζέμ το 1999. Άλλες πλευρές της ίδιας συμφωνίας, άγγιξαν και την περίφημη αναθεώρηση της Ιστορίας, που οδήγησε στο
τερατούργημα του βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού.
Δεύτερον, αν οι τούρκικες μπίζνες είναι μόνο μπίζνες, τότε γιατί όποτε έρχεται να κάνει πολιτική ο Ερντογάν, παίρνει μαζί του κι ένα τσούρμο επιχειρηματίες; Γιατί, υπάρχει πολιτική στόχευση για την ελληνοτουρκική εμπορική συνεργασία, εκπεφρασμένη από τα δεκάδες επιχειρηματικά φόρουμ που πραγματοποιήθηκαν στο παρελθόν, με τις πολιτικές ευλογίες από τις δύο πλευρές;
Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε δηλαδή. Όμως, οι καιροί όπου η καλοπέραση και η ψεύτικη ευημερία τάιζε κουτόχορτο την ελληνική κοινωνία έχουν περάσει. Όλοι καταλαβαίνουν ότι πίσω από την τουρκική πολιτιστική επέλαση κρύβεται μια άλλου είδους επιθετικότητα, που οι γείτονές μας δεν διστάζουν να την επιδεικνύουν σε κάθε διπλωματική τους κίνηση, από τη Συρία, μέχρι τα Βαλκάνια…
από το http://ardin-rixi.gr/archives/8135
3ήμερο στην Θεσσαλονίκη (21-23/09): Εναλλακτική οικονομία και κοινοτισμός. Απάντηση στην κρίση;
3ήμερο στην Θεσσαλονίκη (21-23/09): Εναλλακτική οικονομία και κοινοτισμός. Απάντηση στην κρίση;
http://ardin-rixi.gr/archives/8101
Το Άρδην και η Ρήξη διοργανώνουν τριήμερο εκδηλώσεων, στο στέκι τους Βαλαωρίτου 1 & Δωδεκανήσου στις 21-23/09.
Σκοπός του τριημέρου, είναι να ψηλαφίσουμε τους όρους για ένα εναλλακτικό ελληνικό μοντέλο που θα μας βγάλει έξω από το τέλμα της κρίσης. Ένα τέτοιο μοντέλο, θα πρέπει να διασταυρώνει τρία μεγάλα ρεύματα που απαντώνται τόσο σε όλα τα σύγχρονα κινήματα χειραφέτησης. Πρώτον, την αλληλέγγυα, συνεργατική οικονομία και τον κοινοτισμό. Δεύτερον, την αποκέντρωση, και την έμφαση στη μικρή και μεσαία παραγωγική κλίμακα. Τρίτον, την αποφασιστική αξιοποίηση του πλούτου της ιδιαίτερης πολιτιστικής ταυτότητας του κάθε λαού. Με συνθέσεις προς αυτήν την κατεύθυνση, αναδεικνύεται μια άλλη σχέση με τον λαό και τον τόπο, που υπερβαίνει τα αδιέξοδα της εθνικής υποδούλωσης, της κοινωνικής αποσύνθεσης και της οικολογικής κατάρρευσης που χαρακτηρίζουν την εποχή που ζούμε.
Πρόγραμμα:
Παρασκευή 21.09.2012
19:30 Προβολή ταινίας: Η δύναμη της κοινότητας: Πώς η Κούβα αντιμετώπισε το Peak Oil (ΗΠΑ, 50΄)
Η αποφασιστική στροφή της Κούβας προς ένα εναλλακτικό μοντέλο παραγωγής και το
πώς της επέτρεψε να διασωθεί από την παγκόσμια απομόνωση και την κατάρρευση που
αντιμετώπισε μετά την πτώση του Ανατολικού Μπλοκ
20:30: Συζήτηση με τον Κάρλος Σιμόν Φορκάδε, του Ομπσερβατόριο Κρίτικο της Κούβας, πάνω στην ταινία
Σάββατο 22.09.2012:
19:30 Συζήτηση: Η εναλλακτική οικονομία και ο κοινοτισμός στην Ελλάδα, ιδιαιτερότητες, προβλήματα και προοπτικές
Ομιλητές: Γ. Δαουτόπουλος (καθ. Γεωπονίας), Κ. Νικολάου (δρ Περιβαλλοντολόγος), Μ. Βραχνάκης (επ. καθηγητής ΤΕΙ Λάρισας)
22.00: Συντροφική Κουζίνα/ Ρεμπέτικο γλέντι
Κυριακή 23.09.2012:
Περιήγηση/ποδηλατική εκδρομή στο Δέλτα Αξιού, Λουδία, Αλιάκμονα.
Αναχώρηση από το στέκι του Άρδην στις 10.30 με αυτοκίνητα και ποδήλατα.
Τηλέφωνα επικοινωνίας (για την εκδρομή): Κώστας Μαυρίδης (6977965644) – Γιώργος Ρακκάς (6972720422)
από το ardin-rixi.gr
http://ardin-rixi.gr/archives/8101
Το Άρδην και η Ρήξη διοργανώνουν τριήμερο εκδηλώσεων, στο στέκι τους Βαλαωρίτου 1 & Δωδεκανήσου στις 21-23/09.
Σκοπός του τριημέρου, είναι να ψηλαφίσουμε τους όρους για ένα εναλλακτικό ελληνικό μοντέλο που θα μας βγάλει έξω από το τέλμα της κρίσης. Ένα τέτοιο μοντέλο, θα πρέπει να διασταυρώνει τρία μεγάλα ρεύματα που απαντώνται τόσο σε όλα τα σύγχρονα κινήματα χειραφέτησης. Πρώτον, την αλληλέγγυα, συνεργατική οικονομία και τον κοινοτισμό. Δεύτερον, την αποκέντρωση, και την έμφαση στη μικρή και μεσαία παραγωγική κλίμακα. Τρίτον, την αποφασιστική αξιοποίηση του πλούτου της ιδιαίτερης πολιτιστικής ταυτότητας του κάθε λαού. Με συνθέσεις προς αυτήν την κατεύθυνση, αναδεικνύεται μια άλλη σχέση με τον λαό και τον τόπο, που υπερβαίνει τα αδιέξοδα της εθνικής υποδούλωσης, της κοινωνικής αποσύνθεσης και της οικολογικής κατάρρευσης που χαρακτηρίζουν την εποχή που ζούμε.
Πρόγραμμα:
Παρασκευή 21.09.2012
19:30 Προβολή ταινίας: Η δύναμη της κοινότητας: Πώς η Κούβα αντιμετώπισε το Peak Oil (ΗΠΑ, 50΄)
Η αποφασιστική στροφή της Κούβας προς ένα εναλλακτικό μοντέλο παραγωγής και το
πώς της επέτρεψε να διασωθεί από την παγκόσμια απομόνωση και την κατάρρευση που
αντιμετώπισε μετά την πτώση του Ανατολικού Μπλοκ
20:30: Συζήτηση με τον Κάρλος Σιμόν Φορκάδε, του Ομπσερβατόριο Κρίτικο της Κούβας, πάνω στην ταινία
Σάββατο 22.09.2012:
19:30 Συζήτηση: Η εναλλακτική οικονομία και ο κοινοτισμός στην Ελλάδα, ιδιαιτερότητες, προβλήματα και προοπτικές
Ομιλητές: Γ. Δαουτόπουλος (καθ. Γεωπονίας), Κ. Νικολάου (δρ Περιβαλλοντολόγος), Μ. Βραχνάκης (επ. καθηγητής ΤΕΙ Λάρισας)
22.00: Συντροφική Κουζίνα/ Ρεμπέτικο γλέντι
Κυριακή 23.09.2012:
Περιήγηση/ποδηλατική εκδρομή στο Δέλτα Αξιού, Λουδία, Αλιάκμονα.
Αναχώρηση από το στέκι του Άρδην στις 10.30 με αυτοκίνητα και ποδήλατα.
Τηλέφωνα επικοινωνίας (για την εκδρομή): Κώστας Μαυρίδης (6977965644) – Γιώργος Ρακκάς (6972720422)
από το ardin-rixi.gr
Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012
ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕΡΙΚΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΔΟΥΒΛΙΝΟΥ ΙΙ από το Ευρωκοινοβούλιο
ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕΡΙΚΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΔΟΥΒΛΙΝΟΥ ΙΙ από το Ευρωκοινοβούλιο
(παρατίθεται το πιο ενδιαφέρον τμήμα του άρθρου)
"Last year, the EU registered 302,000 applications for international protection, an increase of 16.2 percent compared to 2010. More than 80,000 people, mostly from Afghanistan, Iraq and Somalia, were granted protection.
But under Dublin II, refugees have found themselves shuffled off to locations where conditions are sometimes unsanitary, over-crowded and treatment by local authorities is harsh.
Meanwhile, processing the claims and deciding who should do it has left many asylum seekers floating in a legal limbo.
In one case, the European Court of Human Rights in January 2011 reprimanded Belgium for sending an Afghan asylum seeker to Greece where his rights risked being violated. Greece, ruled the court, cannot guarantee refugees' fundamental rights.
Meanwhile, Denmark and Finland suspended transfer of asylum seekers to Italy for the same reason.
The Strasbourg human rights watchdog, the Council of Europe, recently slammed Italy for its mistreatment of African refugees.
Under the parliament's compromise proposal, member states cannot transfer an asylum seeker if he risks "inhuman or degrading treatment" in the receiving state. If fundamental rights cannot be guaranteed, then the member state must halt the transfer and process the asylum claim and provide care.
Authorities would also be required to interview each asylum applicant, provide a response within three months on any transfer decision, and detain only those who pose a "severe" risk of absconding. Detention would also be limited to three months.
Each asylum seeker would be entitled to appeal any transfer decision and receive free-legal assistance upon request in a language they understand.
They would remain in the member state pending their transfer appeal and unaccompanied minors would have the right to reunite with relatives aside from their immediate family.
The text also introduced an "early warning mechanism" that would act to prevent problems experienced by member states from becoming unmanageable.
The Malta-based European Asylum Support Office (Easo) would be tasked to identify the problems. Should it find flaws, then the member state would have to come up with plans to address the issue within three months. The European Commission or the Easo would then monitor its implementation.
If the new-model Dublin II becomes EU law, then it would only apply to those requesting asylum six months after it comes into force and it will not be retroactive.
EU home affairs commissioner Cecilia Malmstrom welcomed the vote and said in a statement that it was "a big step towards a common asylum system, whereby all asylum seekers can get a fair and proper assessment of their case."
αναδημοσιεύεται από το http://euobserver.com/justice/117604
(παρατίθεται το πιο ενδιαφέρον τμήμα του άρθρου)
"Last year, the EU registered 302,000 applications for international protection, an increase of 16.2 percent compared to 2010. More than 80,000 people, mostly from Afghanistan, Iraq and Somalia, were granted protection.
But under Dublin II, refugees have found themselves shuffled off to locations where conditions are sometimes unsanitary, over-crowded and treatment by local authorities is harsh.
Meanwhile, processing the claims and deciding who should do it has left many asylum seekers floating in a legal limbo.
In one case, the European Court of Human Rights in January 2011 reprimanded Belgium for sending an Afghan asylum seeker to Greece where his rights risked being violated. Greece, ruled the court, cannot guarantee refugees' fundamental rights.
Meanwhile, Denmark and Finland suspended transfer of asylum seekers to Italy for the same reason.
The Strasbourg human rights watchdog, the Council of Europe, recently slammed Italy for its mistreatment of African refugees.
Under the parliament's compromise proposal, member states cannot transfer an asylum seeker if he risks "inhuman or degrading treatment" in the receiving state. If fundamental rights cannot be guaranteed, then the member state must halt the transfer and process the asylum claim and provide care.
Authorities would also be required to interview each asylum applicant, provide a response within three months on any transfer decision, and detain only those who pose a "severe" risk of absconding. Detention would also be limited to three months.
Each asylum seeker would be entitled to appeal any transfer decision and receive free-legal assistance upon request in a language they understand.
They would remain in the member state pending their transfer appeal and unaccompanied minors would have the right to reunite with relatives aside from their immediate family.
The text also introduced an "early warning mechanism" that would act to prevent problems experienced by member states from becoming unmanageable.
The Malta-based European Asylum Support Office (Easo) would be tasked to identify the problems. Should it find flaws, then the member state would have to come up with plans to address the issue within three months. The European Commission or the Easo would then monitor its implementation.
If the new-model Dublin II becomes EU law, then it would only apply to those requesting asylum six months after it comes into force and it will not be retroactive.
EU home affairs commissioner Cecilia Malmstrom welcomed the vote and said in a statement that it was "a big step towards a common asylum system, whereby all asylum seekers can get a fair and proper assessment of their case."
αναδημοσιεύεται από το http://euobserver.com/justice/117604
Η Ρωσία διατάζει την USAID να διακόψει τις δραστηριότητές της και να εγκαταλείψει τη χώρα έως την 1η Οκτωβρίου
Η Ρωσία διατάζει την USAID (Yπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης των ΗΠΑ) να διακόψει τις δραστηριότητές της και να εγκαταλείψει τη χώρα έως την 1η Οκτωβρίου
Russia Orders USAID to Stop Operations, Leave by October 1
19 Sep 2012 - 11:06 by OOSKAnews Correspondent
MOSCOW, Russia — The Russian government has ordered the US Agency for International Development (USAID), which reports to the US State Department, to stop all operations and shut the doors to its Moscow offices by October 1.
According to the USAID in Russia website, the US agency has been working in the country for two decades.
In the water sphere, USAID in 2010 funded the Community Development Support Program (CDSP) that was administered by the Moscow-based Fund for Sustainable Development (FSD). The project focused on improving the drinking water quality of remote villages in Russia’s Khabarovsk region along the Amur River.
Russia has accused USAID of trying to manipulate Russian elections. President Vladimir Putin has previously claimed the US State Department is behind the ongoing protests related to his election.
The Russian Foreign Ministry said in a statement on its website last week that “the character of the agency’s [USAID] work…did not always comply with the declared aims of cooperation in bilateral humanitarian cooperation. We are talking about issuing grants in an attempt to affect the course of the political processes in the country, including elections at different levels and institutions in civil society.”
It went on to say that Russia’s civil society is now “fully mature” and does not require any “external direction.” However, the Russian government will continue to work with USAID in other countries.
US State Department Spokesperson Victoria Nuland said in a press statement issued September 18: “While USAID’s physical presence in Russia will come to an end, we remain committed to supporting democracy, human rights, and the development of a more robust civil society in Russia and look forward to continuing our cooperation with Russian non-governmental organizations.”
USAID motives have also recently been questioned in Ecuador. As previously reported by OOSKAnews in July, Ecuadorian newspaper El Telegrafo has published a series of questions about four USAID projects and the agency’s activities in general.
One of the areas of concern was with the Sustainable Forests and Coasts Project, which USAID said aimed to teach farmers “how to prevent erosion, protect water sources, and reduce the use of chemicals.”
However, the newspaper asked whether the real intentions of the project are to draw up an inventory of the country’s “natural resources, biodiversity and sources of water” in order to use that information for “commercial aims.”
αναδημοσιεύεται από το http://www.ooskanews.com/daily-water-briefing/russia-orders-usaid-stop-operations-leave-october-1_24409
Russia Orders USAID to Stop Operations, Leave by October 1
19 Sep 2012 - 11:06 by OOSKAnews Correspondent
MOSCOW, Russia — The Russian government has ordered the US Agency for International Development (USAID), which reports to the US State Department, to stop all operations and shut the doors to its Moscow offices by October 1.
According to the USAID in Russia website, the US agency has been working in the country for two decades.
In the water sphere, USAID in 2010 funded the Community Development Support Program (CDSP) that was administered by the Moscow-based Fund for Sustainable Development (FSD). The project focused on improving the drinking water quality of remote villages in Russia’s Khabarovsk region along the Amur River.
Russia has accused USAID of trying to manipulate Russian elections. President Vladimir Putin has previously claimed the US State Department is behind the ongoing protests related to his election.
The Russian Foreign Ministry said in a statement on its website last week that “the character of the agency’s [USAID] work…did not always comply with the declared aims of cooperation in bilateral humanitarian cooperation. We are talking about issuing grants in an attempt to affect the course of the political processes in the country, including elections at different levels and institutions in civil society.”
It went on to say that Russia’s civil society is now “fully mature” and does not require any “external direction.” However, the Russian government will continue to work with USAID in other countries.
US State Department Spokesperson Victoria Nuland said in a press statement issued September 18: “While USAID’s physical presence in Russia will come to an end, we remain committed to supporting democracy, human rights, and the development of a more robust civil society in Russia and look forward to continuing our cooperation with Russian non-governmental organizations.”
USAID motives have also recently been questioned in Ecuador. As previously reported by OOSKAnews in July, Ecuadorian newspaper El Telegrafo has published a series of questions about four USAID projects and the agency’s activities in general.
One of the areas of concern was with the Sustainable Forests and Coasts Project, which USAID said aimed to teach farmers “how to prevent erosion, protect water sources, and reduce the use of chemicals.”
However, the newspaper asked whether the real intentions of the project are to draw up an inventory of the country’s “natural resources, biodiversity and sources of water” in order to use that information for “commercial aims.”
αναδημοσιεύεται από το http://www.ooskanews.com/daily-water-briefing/russia-orders-usaid-stop-operations-leave-october-1_24409
Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012
"Παρακρατικές οργανώσεις δρουν στη Θράκη".Τι είπε ο Αβραμόπουλος στη Βουλή
"Παρακρατικές οργανώσεις δρουν στη Θράκη".Τι είπε ο Αβραμόπουλος στη Βουλή
Γκρίζες ζώνες και Θράκη ήταν στο επίκεντρο της ενημέρωσης που έκανε ο ΥΠΕΞ Δημήτρης Αβραμόπουλος,στην Επιτροπή Εξωτερικών Άμυνας της Βουλής. Ο κ.Αβραμόπουλος ανακοίνωσε ότι μέσα τον Οκτώβριο θα έρθει στην Αθήνα ο Τούρκος ομόλογός του Αχμέτ Νταβούτογλου, στον οποίο πολλά μπορεί να πει για τις τουλάχιστον περίεργες απόψεις του περί “εθνικισμού” και “ανεξαρτησίας της Ελλάδας”.
Ο Αβραμόπουλος αναφέρθηκε και στις απίστευτες απόψεις που εκφράστηκαν από Τούρκο βουλευτή για ελληνικά νησιά:
“Πρέπει να είναι ξεκάθαρο όμως. Μας ενοχλούν και δε θα αφήσουμε αναπάντητα φαινόμενα, όπως τα πρόσφατα που μπορεί να προέρχονται από κάποιους που έχουν δημόσια ιδιότητα, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να εκφράζουν την επίσημη θέση της Τουρκίας, όπως ήταν οι δηλώσεις που έκανε ο Τούρκος Βουλευτής. Αφήνοντας να εννοηθεί ότι αμφισβητείται ένα μεγάλο κομμάτι της κυριαρχίας της χώρας μας στο Αιγαίο”,είπε ο ΥΠΕΞ και πρόσθεσε:
“Λοιπόν το μήνυμα είναι ξεκάθαρο προς πάσα κατεύθυνση, δεν υπάρχουν για εμάς γκρίζες ζώνες. Είναι έξω από κάθε δημόσια συζήτηση. Αν αρχίσουμε να απαντάμε σε όλους αυτούς τους τύπους, τότε είναι σαν να αναγνωρίζουμε ως θέμα συνομιλίας την ύπαρξή τους. Το θέμα είναι τί ξέρει η επίσημη τουρκική εξωτερική πολιτική. Ε, λοιπόν σας διαβεβαιώνω ότι αυτά είναι ξεκάθαρα, δεν επιδέχονται ούτε συζήτηση ούτε παρερμηνεία. Το τί μπορεί να λέει ο καθένας στο εσωτερικό της χώρας του για εσωτερική κατανάλωση, δεν μπορεί να οδηγεί εμάς στο να αντιδρούμε αψυχολόγητα”.
Ο Αβραμόπουλος έκανε εκτενή αναφορά και στη Θράκη ,κάνοντας λόγο για δραστηριότητα “παρακρατικών οργανώσεων”:
“Η Ελλάδα τηρεί με συνέπεια τις υποχρεώσεις που απορρέουν σε ό,τι αφορά την μειονότητα, αλλά και τους συναφείς διεθνείς κανόνες, εφαρμόζοντας πολιτική πλήρους ισονομίας και ισοπολιτείας και βέβαια χωρίς λογικές αμοιβαιότητας και με απόλυτο σεβασμό στα δικαιώματα και τις θρησκευτικές ιδιαιτερότητες των Μουσουλμάνων – στο θρήσκευμά τους – συμπατριωτών μας.
Έρχονται πολλοί που επισκέπτονται τη χώρα μας, δεν μπορούμε να κλείσουμε τα σύνορα. Πόσοι και πόσες από αυτή την αίθουσα δεν έχετε επισκεφθεί την Τουρκία; Γιατί κάθε φορά που εμφανίζεται ένας επισκέπτης κάποιοι φοβούνται; Έλληνες πολιτικοί, Υπουργοί, Πρωθυπουργοί, Βουλευτές, κατ’ επανάληψη πηγαίνουν στην Τουρκία, επισκέπτονται το Πατριαρχείο. Δεν πρέπει να τα βλέπουμε αυτά με φοβικό μάτι. Το τί λένε και τί κάνουν έχει σημασία.
Αλλά εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι η δραστηριότητα παρακρατικών οργανώσεων στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης. Εκεί έχουν γνώσιν οι φύλακες. Εσείς ο ίδιος μου είπατε πόσο ικανοποιημένος ήσαστε από την ενημέρωση που σας έκανε ο υπεύθυνος του Γραφείου Πολιτικών Υποθέσεων της περιοχής”.
αναδημοσιεύεται από το http://www.onalert.gr
Γκρίζες ζώνες και Θράκη ήταν στο επίκεντρο της ενημέρωσης που έκανε ο ΥΠΕΞ Δημήτρης Αβραμόπουλος,στην Επιτροπή Εξωτερικών Άμυνας της Βουλής. Ο κ.Αβραμόπουλος ανακοίνωσε ότι μέσα τον Οκτώβριο θα έρθει στην Αθήνα ο Τούρκος ομόλογός του Αχμέτ Νταβούτογλου, στον οποίο πολλά μπορεί να πει για τις τουλάχιστον περίεργες απόψεις του περί “εθνικισμού” και “ανεξαρτησίας της Ελλάδας”.
Ο Αβραμόπουλος αναφέρθηκε και στις απίστευτες απόψεις που εκφράστηκαν από Τούρκο βουλευτή για ελληνικά νησιά:
“Πρέπει να είναι ξεκάθαρο όμως. Μας ενοχλούν και δε θα αφήσουμε αναπάντητα φαινόμενα, όπως τα πρόσφατα που μπορεί να προέρχονται από κάποιους που έχουν δημόσια ιδιότητα, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να εκφράζουν την επίσημη θέση της Τουρκίας, όπως ήταν οι δηλώσεις που έκανε ο Τούρκος Βουλευτής. Αφήνοντας να εννοηθεί ότι αμφισβητείται ένα μεγάλο κομμάτι της κυριαρχίας της χώρας μας στο Αιγαίο”,είπε ο ΥΠΕΞ και πρόσθεσε:
“Λοιπόν το μήνυμα είναι ξεκάθαρο προς πάσα κατεύθυνση, δεν υπάρχουν για εμάς γκρίζες ζώνες. Είναι έξω από κάθε δημόσια συζήτηση. Αν αρχίσουμε να απαντάμε σε όλους αυτούς τους τύπους, τότε είναι σαν να αναγνωρίζουμε ως θέμα συνομιλίας την ύπαρξή τους. Το θέμα είναι τί ξέρει η επίσημη τουρκική εξωτερική πολιτική. Ε, λοιπόν σας διαβεβαιώνω ότι αυτά είναι ξεκάθαρα, δεν επιδέχονται ούτε συζήτηση ούτε παρερμηνεία. Το τί μπορεί να λέει ο καθένας στο εσωτερικό της χώρας του για εσωτερική κατανάλωση, δεν μπορεί να οδηγεί εμάς στο να αντιδρούμε αψυχολόγητα”.
Ο Αβραμόπουλος έκανε εκτενή αναφορά και στη Θράκη ,κάνοντας λόγο για δραστηριότητα “παρακρατικών οργανώσεων”:
“Η Ελλάδα τηρεί με συνέπεια τις υποχρεώσεις που απορρέουν σε ό,τι αφορά την μειονότητα, αλλά και τους συναφείς διεθνείς κανόνες, εφαρμόζοντας πολιτική πλήρους ισονομίας και ισοπολιτείας και βέβαια χωρίς λογικές αμοιβαιότητας και με απόλυτο σεβασμό στα δικαιώματα και τις θρησκευτικές ιδιαιτερότητες των Μουσουλμάνων – στο θρήσκευμά τους – συμπατριωτών μας.
Έρχονται πολλοί που επισκέπτονται τη χώρα μας, δεν μπορούμε να κλείσουμε τα σύνορα. Πόσοι και πόσες από αυτή την αίθουσα δεν έχετε επισκεφθεί την Τουρκία; Γιατί κάθε φορά που εμφανίζεται ένας επισκέπτης κάποιοι φοβούνται; Έλληνες πολιτικοί, Υπουργοί, Πρωθυπουργοί, Βουλευτές, κατ’ επανάληψη πηγαίνουν στην Τουρκία, επισκέπτονται το Πατριαρχείο. Δεν πρέπει να τα βλέπουμε αυτά με φοβικό μάτι. Το τί λένε και τί κάνουν έχει σημασία.
Αλλά εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι η δραστηριότητα παρακρατικών οργανώσεων στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης. Εκεί έχουν γνώσιν οι φύλακες. Εσείς ο ίδιος μου είπατε πόσο ικανοποιημένος ήσαστε από την ενημέρωση που σας έκανε ο υπεύθυνος του Γραφείου Πολιτικών Υποθέσεων της περιοχής”.
αναδημοσιεύεται από το http://www.onalert.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)