Η ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΚΟΥΡΔΩΝ ΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '90 ''ΠΑΕΙ ΣΤΑ ΒΑΘΙΑ''

Η ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΚΟΥΡΔΩΝ ΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '90 ¨ΠΑΕΙ ΣΤΑ ΒΑΘΙΑ¨

Posted on Μαρτίου 14th, 2013

Ο εισαγγελέας ζήτησε την λίστα του θανάτου

Ο εισαγγελέας Μουσταφά Μπιλγκιλί εμβαθύνοντας την έρευνα, έδωσε εντολή να ερευνηθεί η λίστα θανάτου των Κούρδων επιχειρηματιών.
Αποκαλύφθηκε πως ο εισαγγελέας Μουσταφά Μπιλγκιλί που ερευνά τις δολοφονίες από αγνώστους δράστες της δεκαετίας του 90 και την υπόθεση Σουσουρλούκ, είχε τρεις συναντήσεις με την ειδική ομάδα της αντοτρομοκρατικής της αστυνομίας Άγκυρας που έχει τοποθετηθεί για την διερεύνηση των δολοφονιών αγνώστων δραστών. Ο εισαγγελέας ενημερώθηκε με αναφορές σχετικά με τις δολοφονίες αγνώστων δραστών της δεκαετίας του 90, αλλά βρίσκοντας τες ανεπαρκείς, ζήτησε να διευρυνθεί η έρευνα. Μετά από αίτημα που υπέβαλε το 2011 η οικογένεια του δικηγόρου Γιουσούφ Εκιντζί ο οποίος συνελήφθη μπροστά από το γραφείο του και εκτελέστηκε, ο εισαγγελέας Μπιλγκιλί ζήτησε να βρεθούν κοινά σημεία των δολοφονιών, να αξιοποιηθούν τα δημοσιεύματα της εποχής εκείνης, να δοθεί προτεραιότητα στο αν υπήρχε ή όχι τότε λίστα θανάτου Κούρδων επιχειρηματιών και να διερευνηθούν όλες οι λεπτομέρειες της περιόδου εκείνης.
Στον φάκελο υπάρχουν Τσιλλέρ, Γιλμάζ και Αγάρ
Πληροφορίες σχετικά με τις δολοφονίες από αγνώστους δράστες που προέκυψαν από έγγραφα σχετικά με την 28η Φεβρουαρίου, ισχυρισμοί περί φακελώματος από δικογραφίες, όπως και πληροφορίες σχετικά με τους τότε γνωστούς πολιτικούς Τανσού Τσιλλέρ, Μεσούτ Γιλμάζ και Μεχμέτ Αγάρ, προστέθηκαν στον φάκελο της έρευνας σχετικά με τις δολοφονίες αυτές.
από την Taraf
Πηγή: tourkikanea.gr

Εκκληση από τις ΗΠΑ προς τον Ερντογάν να ανακαλέσει τις δηλώσεις του για τον σιωνισμό

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΚΟΓΚΡΕΣΟΥ ΠΡΟΣ ΕΡΝΤΟΓΑΝ

Posted on Μαρτίου 14th, 2013

Έκκληση τύπου απειλής από τις ΗΠΑ προς τον Ερντογάν : ¨Πάρε πίσω τα λόγια που είπες για τον σιωνισμό¨
Μέλη του αμερικανικού κογκρέσου έστειλαν επιστολή στον Ερντογάν ζητώντας του να ανακαλέσει τις δηλώσεις που είχε κάνει για τον σιωνισμό
Στην επιστολή η οποία φέρει υπογραφές από 89 μέλη του Κογκρέσου, ζητείται από τον πρωθυπουργό Ερντογάν να ανακαλέσει την δήλωση του με την οποία εξίσωνε τον φασισμό με τον σιωνισμό.
Στην επιστολή των μελών του Κογκρέσου υπογραμμίζεται η ιστορική φιλία Τουρκίας και Ισραήλ και το συνεχιζόμενο εμπόριο
Στην επιστολή που εστάλη στην τουρκική πρεσβεία στον Ουάσιγκτον αναφέρεται πως για χάρη της ασφάλειας και της σταθερότητας στην περιοχή, είναι ανάγκη να βελτιωθούνε οι σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ, ενώ υπογραμμίζεται και το συνεχιζόμενο εμπόριο μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ
Στην επιστολή αναφέρεται πως ¨ Ξέρουμε τις ιστορικές μας σχέσεις με την Τουρκία, και τις σημαντικές σας δεσμεύσεις στην διασφάλιση της ειρήνης και της ασφάλειας λόγω της σημαντικής θέσης της χώρας σας στο ΝΑΤΟ και στον ΟΗΕ. Στην λογική αυτή, προσμένουμε με ανυπομονησία την ανάκληση της δήλωσης σας με την οποία εξισώνετε τον σιωνισμό με τον φασισμό και τον αντισημιτισμό ως ¨έγκλημα κατά της ανθρωπότητας¨.
Haber.sol.org 13/3/2013

http://tourkikanea.gr

H EΛΛHNIKH XΡΕΟΑΠΟΙΚΙΑ, Η ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΙΜΗΝΜΟΝΙΑΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ - του Θόδωρου Μπατρακούλη

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΡΕΟΑΠΟΙΚΙΑ, Η ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

‘‘Et preterea censeo: Carthago delenda!’’

         Η Ελλάδα δοκιμάζεται από την βαθύτερη και πιο πολύπλευρη κρίση της σύγχρονης, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την τραγική δεκαετία του 1940, ιστορίας της. Την ίδια στιγμή οι ηγέτες της νεοοθωμανικής Toυρκίας αισθάνονταν ότι η χώρα τους είναι αρκετά ισχυρή ώστε να διεκδικεί ηγεμονικό ρόλο στον μουσουλμανικό κόσμο. Η επιδίωξή ξετυλιγόταν μέσα στην ευρύτερη γεωπολιτική ρευστότητα και ενώ ήταν ασαφές πως επρόκειτο να διαμορφωθεί η κατάσταση στον μεταεξεγερσιακό αραβοϊσλαμικό κόσμο και στο ευρύτερο γεωπολιτικό σύστημα Βαλκάνια-Ανατολική Μεσόγειος-Μέση Ανατολή- Καύκασος. Η επανάσταση του Ρήγα Βελεστινλή έμεινε ανολοκλήρωτη. Το μεγάλο πλήθος των σημερινών νεοελλήνων  δεν γνωρίζει το έργο και το όραμα αυτού του μεγάλου επαναστάτη. Yπάρχουν διάφοροι παράγοντες και λόγοι για το κατάντημά μας. Η σύγχρονη Ελλάδα χαρακτηρίζεται από χρόνιο μεταπρατικό παρασιτισμό της οικονομίας της, πνευματική και πολιτική εξάρτηση, μιμητισμό έναντι ετερόχθονων πολιτισμικών προτύπων, εκτεταμένη ατομοκρατία κτλ. Η μεγάλη πλειονότητα των εγχώριων ελίτ κρατούν ενδοτική στάση τόσο έναντι της Τουρκίας, του νεοοθωμανισμού τα τελευταία χρόνια, όσο και έναντι των ισχυρών διεθνών δρώντων, κυρίως της Δύσης. Την τελευταία εικοσαετία περίπου βιώνουμε και τη λαίλαπα της μαζικής παράνομης μετανάστευσης αλλοδαπών, που παίρνει διαστάσεις εποικισμού. Την τελευταία τριετία μας επέβαλαν τα Μνημόνια της κοινωνικής εξαθλίωσης, της παραίτησης από την εθνική κυριαρχία, της ξενοκρατίας. Η τρικομματική συγκυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική  αυτών που μετέτρεψαν τη χώρα σε χρεοαποικία.

        Σε εφαρμογή της λεγόμενης «λειτουργικής λογικής παραγωγικών σχέσεων», στο πλαίσιο της 2ης συνόδου του Ανώτατου Συμβούλιου Συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, συναντήθηκαν στις 4 Μαρτίου την Κωνσταντινούπολη οι πρωθυπουργοί Ερντογάν και Σαμαράς. Συζήτησαν και προήδρευσαν απο κοινού αυτού του Συμβουλίου, με τη συμμετοχή των Υπουργών Εξωτερικών ως συντονιστών και των αρμόδιων Υπουργών Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού / Εθνικής Παιδείας - Νέας Γενιάς και Αθλητισμού, Δικαιοσύνης, Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων / Οικογένειας και Κοινωνικής Πολιτικής / Ναυτιλίας και Αιγαίου / Δικτύων, Ναυτιλίας και Επικοινωνιών, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων / Γεωργίας και Κτηνοτροφίας, Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη / Εσωτερικών, Τουρισμού / Πολιτισμού και Τουρισμού, Υγείας καθώς και των Υπουργών Επικρατείας, Εθνικής Άμυνας, Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. Οι δύο πρωθυπουργοί πανηγύρισαν για την ‘‘καλή μέρα’’ στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Αυτά που πληροφορηθήκαμε είναι οι κοινοτοπίες των “ιθυνόντων” μπροστά στις κάμερες που καταναλώνονται εύκολα. Ιδιαίτερα από ένα φιλοθεάμον κοινό που ψυχαγωγείται και διαμορφώνει τις αντιλήψεις του για την γειτονική χώρα και την ιστορία του ευρύτερου χώρου από τα τουρκικά σήριαλ. Συνυπογράφηκαν 25 κείμενα (πρωτόκολλα και ‘‘μνημόνια κατανόησης’’) διμερούς συνεργασίας. Ανάμεσά τους περιλαμβάνονται Σχέδιο Δράσης μεταξύ των Υπουργείων Εξωτερικών, Πρωτόκολλο για την δημιουργία θεσμικού πλαισίου μεταξύ του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαικών Μελετών (ΕΚΕΜ) του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών και του Κέντρου Στρατηγικών Ερευνών (SAM) του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, Πρόγραμμα Ανταλλαγών στους τομείς Πολιτισμού, Εκπαίδευσης, Επιστημονικό, Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, Νεολαίας και Αθλητισμού για τα έτη 2013-2015, κοινή Διακήρυξη για τους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020, συμφωνίες στους τομείς: της Γεωργίας, για την απαγόρευση και πρόληψη της παράνομης διακίνησης και μεταφοράς πολιτιστικής περιουσίας, για τις Υπηρεσίες Υγείας σε Περιπτώσεις Καταστροφών, για την Ενίσχυση των Συστημάτων Υγείας κλπ.[1]

        Ο πρωθυπουργός δήλωνε πως η Ελλάδα είναι “προσηλωμένη στο διεθνές δίκαιο σχετικά με τις ΑΟΖ”. Πως μπορεί άραγε να το κάνει αυτό ένα κράτος προτεκτοράτο, που υπακούει στις εντολές των τοκογλύφων δανειστών και των “οίκων” για χάρη των οποίων έχουν μετατραπεί - πρώτα από το ΠΑΣΟΚ και μετά από την συγκυβέρνηση - το Σύνταγμα σε φάντασμα; Είδαμε και τον Ρετζέπ Eρντογάν να μιλάει για “λύση που θα είναι επωφελής και για τις δύο πλευρές”. Η “λύση” αυτή θα βασίζεται στις μέχρι τώρα θέσεις και ενέργειες της νεοοθωμανικής Τουρκίας, εγκεκριμένες από τις ΗΠΑ και την υπό γερμανική ηγεμονία ΕΕ, και στους περιορισμούς που έθεταν στην Ελλάδα τα Μνημόνια. Στο πλαίσιο μιας τέτοιας λύσης θα γίνουν π.χ η “συνεκμετάλλευση (αρχικά) της “θάλασσας της Ανατολικής Μεσογείου” (έτσι αποκαλείται τώρα το Αιγαίο), η τουρκοποίηση της Θράκης, η “καντονοποίηση” των άλλων τμημάτων της καλλικρατικής Ελλάδας στα πρότυπα ενός “ανανικού” Κυπριακού κράτους, η συρρίκνωση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και η παραχώρηση από την ελληνική κυβέρνηση ενός μέρους της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας και σε τουρκικούς επιχειρηματικούς ομίλους.

         H συνάντηση Ερντογάν-Σαμαρά ήταν ένα ακόμα φιάσκο. Και η Αγκυρα δεν θα μπορούσε να μην το εκμεταλλευθεί. Παρέτεινε κατά 3 χρόνια τις άδειες ερευνών της τουρκικής Κρατικής Εταιρείας Ερευνών Πετρελαίου (TPAO) στην ανατολική Μεσόγειο, που βρίσκονται εκτός τουρκικών χωρικών υδάτων, αλλά όπως αναφέρει είναι «τουρκικής δικαιοδοσίας». Πρόκειται για τις περιοχές TPO/XVI/A και TPO/XVI/B, οι οποίες βρίσκονται απολύτως καθαρά εντός της ελληνικής ΑΟΖ στην περιοχή του Καστελόριζου και μέχρι την κυπριακή ΑΟΖ. Είναι οι περιοχές αυτές που η ελληνική πλευρά κατέθεσε, υποτίθεται, τη ρηματική διακήρυξη στον ΟΗΕ για να απαγορεύσει στους Τούρκους να κάνουν έρευνες. Η άκρως προκλητική αυτή κίνηση δημοσιεύτηκε στην τουρκική εφημερίδα της κυβερνήσεως και οι άδειες επεκτείνονται χρονικά έως το 2016. Το μελάνι μπήκε τη στιγμή που ο Αντώνης Σαμαράς και ο Δημήτρης Αβραμόπουλος βρίσκονταν ακόμη στην Κωνσταντινούπολη.

        Το θέμα της ΑΟΖ δεν πρέπει επ’ ουδενί λόγο να αποτελεί εργαλείο επικοινωνιακής πολιτικής. Πολύ περισσότερο, τέτοιες αποφάσεις δεν πρέπει να εντάσσονται στις συνήθεις κοινοβουλευτικές συγκρούσεις, ούτε να επιτραπεί στους έχοντες συμφέρον να επιβάλλουν τις απόψεις τους. Κυκλοφορούν φήμες ότι υπάρχουν «εθνικοί εργολάβοι» που πιέζουν την κυβέρνηση να ανακηρύξει αμέσως την ΑΟΖ, με το επιχείρημα ότι «η Κύπρος που το έπραξε, δεν έπαθε τίποτε». Είναι σημαντικό ζήτημα η εξασφάλιση της σύμφωνης γνώμης και των κρατών -Αιγύπτου, Λιβύης-, τα οποία επηρεάζονται σε σημαντικό βαθμό από την Άγκυρα. Και στις 7 Μαρτίου ήρθε η είδηση που μας προσγείωσε. Ότι στην αιγυπτιακή Βουλή έγινε συζήτηση για την ακύρωση της συμφωνίας καθορισμού της ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου, όπως δημοσίευσε το αραβικό πρακτορείο «Μένα».

        Mια ομάδα στο Facebook με τίτλο ''Φτάνει πιά! Κυριακή 10 Μαρτίου όλοι στο Σύνταγμα 6 μμ. Η Πορτογαλία δείχνει το δρόμο'' διοργάνωσε μια νέα συγκέντρωση ‘‘Αγανακτισμένων’’ και ανακοίνωσε άλλη μια στις 31 Μαρτίου. Δεν γνωρίζω από ποιούς και πώς ξεκίνησε. Αυτοί που γνωρίζουν περισσότερα, ας μας πληροφορήσουν. Ιδιαίτερα σπουδαίο ζήτημα είναι σήμερα η αυτοοργάνωση των πολιτών στη βάση λογικών (άμεσης) δημοκρατίας. Αυτό είναι βάση του πολιτικού επαναπροσδιορισμού, της πολιτισμικής αναγέννησης και της παραγωγικής ανασυγκρότησης συνάμα που χρειαζόμαστε επειγόντως. Να δημιουργήσουμε ανεξάρτητες δημοκρατικές πατριωτικές κινήσεις πολιτών σε κάθε γειτονιά, πόλη, χωριό, χώρο εργασίας και σπουδών. Με αλληλεγγύη, δημοκρατία, αυτονομία... Και αυτές να καθορίσουν κοινούς στόχους. Π.χ.: Επαφές ομάδων πολιτών και βιοκαταναλωτικών συνεταιρισμών με ομάδες και συνεταιρισμούς παραγωγών από διάφορες περιοχές της χώρας για άμεση προμήθεια και ανταλλαγές προιόντων, ιδιαίτερα διατροφικών. Οργάνωση μαζικών, παλλαικών εκδηλώσεων και συλλογή υπογραφών πολιτών που να απαιτούν την ακύρωση των δανειακών συμβάσεων, Μνημονίων και εφαρμοστικών νόμων. Και άμεσα σχετικό ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ. Προετοιμασία και σύγκληση Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης. Σε κάθε συλλαλητήριο να στήνονται τραπεζάκια για συλλογή υπογραφών. Και αυτό να γίνεται και διά μέσου του Διαδικτύου. Μπορούν να συνδυαστούν! Χρειάζεται να συμφωνήσουμε ο μεγαλύτερος δυνατός αριθμός Ελλήνων πολιτών σε 1 ή 2 ή 3 απλά και κατανοητά ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ... Κάθε ιδέα δεκτή για την ανάπτυξη συμπράξεων... Βεβαίως, αυτές οι κινήσεις πολιτών χρειάζεται να επικοινωνούν και να συντονίζονται. Ωστε να διασφαλίζεται η αποτελεσματικότητά τους. Και να συγκλίνουν στην συγκρότηση ενός ενωτικού ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ!  Ένα τέτοιο κίνημα δεν μπορεί παρά να έχει ως βασικούς πολιτικούς άξονες την εθνική ανεξαρτησία, την κοινωνική χειραφέτηση, την δημοκρατία, την οικολογία, την αγροτική αναγέννηση!

Θόδωρος Μπατρακούλης

theobatrak@gmail.com

http://theodorosbatrakoulis.blogspot.com

---

[1] Bλ. «Ολες οι συμφωνίες που υπέγραψε η Ελλάδα με την Τουρκία στην Κωνσταντινούπολη», 06.03.2013, http://theodorosbatrakoulis.blogspot.gr

Ο Γ. Αρσένης στην ''Π'': Δεν πάει άλλο έτσι η κατάσταση στην Ελλάδα

Ο Γεράσιμος Αρσένης στην “Π”: “Δεν πάει άλλο έτσι η κατάσταση στην Ελλάδα”

 

09/03/2013

Συνέντευξη στον Ηρ. Γαλανάκη

“Δεν πάει άλλο έτσι...”

Ο π. υπουργός Γεράσιμος Αρσένης μιλά για όλα στην “Π”

"Δεν έχουμε καταλάβει πού βρισκόμαστε. Εχει διαλυθεί η χώρα. Ο κόσμος υποφέρει. Είναι δραματική η κατάσταση. Οι πολιτικές μας ηγεσίες φοβάμαι ότι δεν έχουν επαφή με την καθημερινότητα. Δεν βγαίνει ο Ελληνας πολίτης. Δεν πάει άλλο", υποστηρίζει με επιμονή ο Γεράσιμος Αρσένης, πρόεδρος του "Ιστιντούτου Ερευνών και Πολιτικής Στρατηγικής για την Ανάπτυξη και τη Διακυβέρνηση".

Επειδή "Σημαίνουσες προσωπικότητες της οικονομίας και της πολιτικής, από την Ελλάδα και το εξωτερικό, πιστεύουν ότι χρειάζεται να αναπτυχθεί μια εναλλακτική πρόταση εξόδου από την κρίση" το Ιστιντούτο που προεδρεύει σε συνεργασία με το "Levy Economics Institute" της Νέας Υόρκης στο οποίο συμμετέχουν παγκομίου κύρους οικονομολόγοι και διανοητές, και το οποίο μελετά την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα τα τελευταία τρία χρόνια, ανέλαβαν την πρωτοβουλία να οργανώσουν από χθες μια πολύ ενδιαφέρουσα και σημαντική "Διημερίδα Διαλόγου" με θέμα "Εξοδος από την κρίση: Η Πρόκληση της Εναλλακτικής Πορείας. Με την ευκαιρία αυτή τα φώτα της δημοσιότητας έπεσαν πάνω σ’ έναν από τους Ελληνες πολιτικούς και οικονομολόγους που ενώ διέθετε τεράστιες γνώσεις, πείρα, άποψη, θάρρος, μια αποδεδειγμένη πολιτική συνέπεια λόγων και έργων και ήθος, δεν είχε τη θέση που του άξιζε και είχε ανάγκη η χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες, τον Γεράσιμο Αρσένη ο οποίος μίλησε στην “Π”. Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης με τον π. υπουργό έχει ως εξής:

Ερωτ. Ηταν αναπόφευκτο αυτό που μας συμβαίνει;

Απ: Δεν είχαμε καταλάβει έγκαιρα, επειδή είχαμε μια εθνοκεντρική αντιμετώπιση των θεμάτων, ότι η Ελλάδα είναι ένα κομμάτι της διεθνούς οικονομίας και αργά ή γρήγορα θα επηρεαστεί από αυτήν. Αν είχαμε προετοιμαστεί καλύτερα για την παγκόσμια κρίση, γιατί η παγκόσμια κρίση ήλθε το 2009, οι επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία δεν θα ήταν τόσο βαριές όσο οι επιπτώσεις που αντιμετωπίζουμε σήμερα.

Ερωτ. Δεν μπορούσε να προληφθεί;

Απ: Το 2001 στην ΚΕ του ΠΑΣΟΚ είχα πει ότι αν μετά το ευρώ δεν πάρουμε μέτρα προσαρμογής της πολιτικής οικονομίας για να εξασφαλίσουμε την ανταγωνιστικότητά μας μέσα στο ευρώ, το 2007 θα έχομε μια μεγάλη οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Την είχαμε το 2009.

Ερωτ: Δεν διαπραγματευθήκαμε όπως έπρεπε;

Απ: Οχι γιατί είχαμε διαπραγματευτικά ατού που δεν τα χρησιμοποιήσαμε.

Ερωτ: Τι θα έπρεπε να κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου;

Απ: Πιστεύω ότι πίστευε πως εάν συμμορφωθεί με τις υποδείξεις της ευρωπαϊκής ελίτ και κυρίως της Μέρκελ, θα αγκαλιάσουν το πρόγραμμά του, θα τον βοηθήσουν και θα βγει από την κρίση. Αυτό ήταν μια λάθος επιλογή. Η δουλειά ενός πολιτικού εκείνη τη στιγμή ήταν να μην είναι ευχάριστος στην ευρωπαϊκή ελίτ, αλλά να είναι δυσάρεστος. Να είναι σκληρός διαπραγματευτής, με ευρωπαϊκό πνεύμα να προσεγγίσει το θέμα και να πείσει τους Ευρωπαίους ότι αυτό που είναι καλό για την Ελλάδα είναι καλό και για την Ευρώπη. Και θα ήταν ένα άλλο οικονομικό πακέτο μέσα στο πνεύμα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, γιατί η κρίση που είχαμε στην Ελλάδα δεν ήταν μόνο δικό μας φταίξιμο. Είναι απόρροια της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας κρίσης. Αυτό δεν το κάναμε. Το παρατηρώ και ιδιαίτερα στην νεώτερη γενιά των πολιτικών. Υπάρχει ένα φοβικό σύνδρομο να μη δυσαρεστήσουμε τους Ευρωπαϊους.

Ερωτ: Τι θα μπορούσε να κάνει ο Αντώνης Σαμαράς;

Απ: Κάποια στιγμή ο κ. Σαμαράς έδειχνε πως πήγαινε προς τη σωστή κατεύθυνση. Ηταν ένας νέος πολιτικός ο οποίος είχε κάποιες απόψεις, είχε εναντιωθεί στο Μνημόνιο και στην οικονομική πολιτική και προς έκπληξη και απογοήτευση άλλαξε απότομα και έκανε μια μεγάλη στροφή, ακολουθώντας ουσιαστικά τα βήματα του Γιώργου Παπανδρέου.

Είναι μια λάθος πολιτική να πιστεύουμε πως μια παθητική συμμόρφωση στο δόγμα Μέρκελ και στις επιθυμίες της ευρωπαϊκής ελίτ, δημιουργεί θετικότερες προϋποθέσεις πολιτικής για τον ίδιο και για τον τόπο.

Για μένα ένας Ελληνας πολιτικός κρίνεται όχι από το πόσο είναι ευχάριστος στους ξένους αλλά από το πόσο επίμονος είναι να προβάλλει μέσα στην Ευρώπη τα τα δίκαια της Ελλάδας. Αλλά και αυτός όπως είπα έχει το φοβικό σύνδρομο των νέων Ελλήνων πολιτικών.

Ερωτ: Πώς έπρεπε να διαπραγματευθούμε;

Απ: Ο Σαμαράς είχε τις δυνατότητες μετά τις εκλογές. Σχεδόν όλα τα κόμματα είπαν πως αυτό το πακέτο δεν είναι αποδεκτό σε εμάς. Πρέπει να αλλάξουμε. Οι Ευρωπαίοι περίμεναν μετά τις εκλογές, όποια κυβέρνηση και αν προέκυπτε ότι θα είχαν μια επαναδιαπραγμάτευση. Και αντ' αυτού συνεχίσαμε να συμμορφωνόμαστε με το πακέτο της λιτότητας το οποίο δεν μας οδηγεί πουθενά.Τότε όμως είχαμε και την λαϊκή εντολή να επαναδιαπραγματευθούμε και οι Ευρωπαίοι ήξεραν ότι ήταν αναγκασμένοι κάτω από την λαϊκή πίεση της Ελλάδας να αλλάξουν ορισμένα στοιχεία του Μνημονίου. Συμφώνησε σε κάτι που δεν βελτίωνε την κατάσταση. Δεν μας έδοσαν καμία ανάσα.

Μπορούσαν να κάνουν αλλοιώς. Με τον κ. Βενιζέλο η ΤΡΟΙΚΑ τα μάζεψε και έφυγε.

Δεν έπρεπε να υποχωρήσει. Οταν αρχίζεις τέτοιες διαπραγματεύσεις γνωρίζεις ότι θα είναι σκληρές. Επιχειρείς. Επιμένεις. Πιέζεις με πειστικό τρόπο. Δεν γονατίζεις με την πρώτη δυσκολία και προπαντός πριν καν ξεκινήσεις. Γονατιστός δεν μπορείς να διαπραγματευτείς. Η Ελλάδα έχει ακόμη διαπραγματευτικά ατού, λιγότερα από πριν, αλλά συνεχίζει να έχει. Δυστυχώς λειτουργήσαμε με αργά αντανακλαστικά και ένα φοβικό σύνδρομο. Φοβήσαμε τον κόσμο γιατί φοβηθήκαμε να διαπραγματευτούμε.

Ερωτ: Πού πάμε τώρα;

Απ: Μπαίνουμε βαθύτερα στην ύφεση. Αυξάνεται η ανεργία. Εχουμε φτάσει σε μια ανεργία των νέων περίπου 60%, που είναι απαράδεκτο. Ξέρετε τι γίνεται στον ιδιωτικό τομέα; Δεν έχουμε καταλάβει πού βρισκόμαστε. Εχει διαλυθεί η χώρα. Ο κόσμος υποφέρει. Είναι δραματική η κατάσταση. Οι πολιτικές μας ηγεσίες φοβάμαι ότι δεν έχουν επαφή με την καθημερινότητα. Δεν βγαίνει ο Ελληνας πολίτης. Αυτά τα πράγματα είναι αποτέλεσμα αυτής της αδιέξοδης πολιτικής.

Ερωτ: Υπάρχει προοπτική εξόδου από την κρίση;

Απ: Βεβαίως έχουμε διαπραγματευτική δύναμη. Είναι ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας της Ελλάδας να πείσει τους Ευρωπαίους ότι έτσι στραβά που αρμενίζει η Ευρώπη και όπως μεταχειρίζονται την Ελλάδα είναι κακά μαντάτα για την ίδια την Ευρώπη.

Οπως προχωρά όμως η κυβέρνηση έχει πέσει έξω στο πρόγραμμα και τα νέα μέτρα είναι αναπόφευκτα.

Ερωτ: Τι έχουμε ανάγκη να κάνουμε άμεσα;

Απ: Το πρώτο είναι ότι τίποτε δεν μπορεί να προχωρήσει αν δεν γίνει μια αναζωογόνηση της αγοράς. Οταν ο πολίτης δεν έχει ευρώ στην τσέπη του, δεν ξοδεύει, δεν κινείται η αγορά, η αγορά ασφυκτιά, κλείνουν οι επιχειρήσεις, συνεχίζονται οι απολύσεις, η ανεργία και ο μαύρος κύκλος προχωρά και δεν βλέπεις πάτο. Αυτή η διαδικασία πρέπει να σταματήσει. Αρα χρειάζεται λοιπόν να πάρουμε επιεγόντως μέτρα αναζωογόνησης της αγοράς με ρευστότητα την οποία πρέπει να δώσουν οι Ευρωπαίοι. Η ΕΚΤ πρέπει να παίξει το ρόλο που παίζει η Αμερικανική Κεντρική Τράπεζα. Δεν θέλουμε δωρεές αλλά δανεικά για να κινηθεί η οικονομία ώστε και εμείς να επιβιώσουμε και εκείνοι να πληρωθούν. Χρειάζεται όμως μια άλλη πορεία.

Ερωτ: Το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να υπάρχει; Είναι συνεχιστής του ο Ευάγγελος Βενιζέλος;

Απ: Το ΠΑΣΟΚ έχει ταυτιστεί στην ιστορία του με συγκεκριμένες πολιτικές και μια συγκεκριμένη ιδεολογία. Η πολιτική που ακολουθείται σήμερα από τον κ. Βενιζέλο δεν έχει τίποτε να κάνει με την ιστορία του ΠΑΣΟΚ και νομίζω ότι θα ήταν πιο καλό και έντιμο εκ μέρους του να μην το αποκαλεί ΠΑΣΟΚ, και να αλλάξει όνομα στο κόμμα. Θα ήταν καλύτερο γιατί θα ξεκαθάριζε και την ιστορική πορεία του ΠΑΣΟΚ που έφτασε και έκλεισε ένα κύκλο, με ένα νέο κόμμα που θέλει ο κ. Βενιζέλος. Σήμερα ο κ. Βενιζέλος είναι πρόεδρος ενός κόμματος, που, κακά τα ψέματα, ουσιαστικά είναι κετροδεξιά και ουσιαστικά προσφέρει υπηρεσίες σε μια νεοφιλελεύθερη πολιτική.

Ερωτ: Ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί ή είναι μια από τα ίδια, ένα νέος πολιτικός όπως οι άλλοι;

Απ: Ο Αλέξης Τσίπρας έχει κτυπήσει μια φλέβα και έχει καταλάβει ότι αυτό το πράγμα δεν πάει άλλο. Νομίζω ότι προσπαθεί μέσα από το κόμμα του να διαμορφώσει μια εναλλακτική πρόταση. Αυτό είναι σημαντικό. Ο Τσίπρας δεν έχει το φοβικό σύνδρομο που παρατηρώ στους Ελληνες πολιτικούς.

Ερωτ: Είναι αξιόπιστη λύση ο ΣΥΡΙΖΑ ή είναι ένα άλλο ΠΑΣΟΚ, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι;

Απ: Το ΠΑΣΟΚ δεν επαναλαμβάνεται. Δεν έχει διαδόχους. Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα είναι μια αξιωματική αντιπολίτευση η οποία πρέπει να πείσει τον κόσμο ότι έχει την πολιτική βούληση αλλά έχει και την υποδομή να κυβερνήσει τη χώρα και πολιτκά. Αυτό είναι το διακύβευμα του ΣΥΡΙΖΑ αλλά αυτό είναι δουλειά του ΣΥΡΙΖΑ.

Να είμαστε και δίκαιοι απέναντι σε ένα κόμμα που απότομα αναπτύχθηκε από το 4% και έγινε αξιωματική αντιπολίτευση. Προσαρμόζεται. Δίδω περισσότερη σημασία στη βούληση να διαπραγματευθείς με τους άλλους, χωρίς φοβικό σύνδρομο, παρά στην προετοιμασία. Προετοιμασία θα γίνει και αυτή θα έλθει.

http://www.patris.gr/articles/238850?PHPSESSID=u1roni8ktipfqnt2pc3idcusm5

Στο Σύνταγμα και πάλι οι ''Αγανακτισμένοι''

Πέμπτη, 7 Μαρτίου 2013

Στο Σύνταγμα και πάλι οι «Αγανακτισμένοι»

Ο πρωθυπουργός της Πορτογαλίας μιλάει ενώπιον της βουλής όταν διακόπτεται από το κοινό στις στοές που τραγουδά το «Grândola Vila Morena», το τραγούδι της πορτογαλικής επανάστασης των γαρύφαλλων που έθεσε τέρμα στη δικτατορία του Σαλαζάρ (1974). Ήταν μια κίνηση προπαρασκευής για τη μεγάλη διαδήλωση της 2^ης Μαρτίου κατά της λιτότητας.

Το περασμένο Σάββατο το ημερολόγιο έγραφε 2 Μαρτίου 2013, όταν 500.000 άτομα διαδήλωσαν μόνο στην Λισαβόνα.

Ανάλογες συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν σε πάνω από 30 πορτογαλικές πόλεις σε μια κινητοποίηση που θεωρήθηκε από τις μεγαλύτερες των τελευταίων ετών.

Την Κυριακή 10 Μαρτίου στις 6 το απόγευμα, η πλατεία Συντάγματος θα προσπαθήσει να πάρει τη σκυτάλη από την κεντρική πλατεία της Λισαβόνας.
Από την Puerta del Sol του 2011, που ήταν το παράδειγμα, στην Πορτογαλία και την Praca do Comercio του 2012 και του 2013 και από κει στο νέο ελληνικό ραντεβού με σύνθημα «Φτώχεια, ανεργία, αυτοκτονίες. Φτάνει πια! Η Πορτογαλία δείχνει τον δρόμο».
Το Facebook και το Twitter για μια ακόμη φορά έχουν αναλάβει το ρόλο του «διακινητή» καλέσματος, με τη σχετική αφίσα να έχει αρχίσει ήδη να κυκλοφορεί ευρέως.

«Που είναι οι Έλληνες;» φώναζαν την άνοιξη του 2011 οι Ισπανοί Αγανακτισμένοι της Puerta del Sol στη Μαδρίτη. Και οι Έλληνες “απάντησαν” στους Ισπανούς με μια πλατεία Συντάγματος γεμάτη κόσμο για πολλές εβδομάδες και έναν κίνημα που από “γραφικό” κατόρθωσε να ενώσει χιλιάδες κόσμου. Τα ηχηρά «όχι» εναντίον των μέτρων λιτότητας έφτιαξαν μια νοητή γραμμή ανάμεσα στις δύο πλατείες, ισπανικές σημαίες υψώθηκαν στο Σύνταγμα δίπλα στις ελληνικές και σε λίγο καιρό η... αγανάκτηση δεν ήταν μόνο προνόμιο της Αθήνας, αλλά και σχεδόν όλων των μεγάλων πόλεων της Ελλάδας.

Real.gr



Zeca afonso - Grândola, Vila Morena

 

Εκδήλωση ''Ελλάδα-Κύπρος, πολιτική κρίση, μνημόνια και ΑΟΖ'' (8-3-2013)

Εκδήλωση: "Ελλάδα- Κύπρος, πολιτική κρίση, μνημόνια και ΑΟΖ" (8-3-13)

 

Για τις Κυπριακές εκλογές

Της Κίνησης Πολιτών Άρδην

Τα αποτελέσματα των κυπριακών εκλογών επιτρέπουν, σε όλα τα κόμματα και τους υποψηφίους, να είναι ικανοποιημένοι ο καθένας για τον δικό του λόγο. Ωστόσο, στους χαμένους για άλλη μια φορά είναι η ίδια η Κύπρος. Και αυτό γιατί αν εξαιρέσουμε το ελπιδοφόρο 25% που συγκέντρωσε ο ανεξάρτητος αντιομοσπονδιακός υποψήφιος Γιώργος Λιλλήκας, όλα τα υπόλοιπα στοιχεία που προκύπτουν απ’ τα αποτελέσματα, συνιστούν επικίνδυνα πισωγυρίσματα. Με άλλα λόγια το 25% του Λιλλήκα αν και εντυπωσιακό για τα δεδομένα της Κύπρου, δεν ήταν αρκετό για να ανακόψει την πορεία προς την καταστροφή. Μια πορεία που με τον Αναστασιάδη στην ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας θα επιταχυνθεί.

Κερδισμένο το ΔΗΣΑΚΕΛ:

Η ανάδειξη του Αναστασιάδη στην Προεδρία επαναφέρει το φάντασμα του σχεδίου Ανάν, που συνεπάγεται τουρκοποίηση του νησιού. Ο νέος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι ο ίδιος άνθρωπος που με σθένος και φανατισμό υπερασπίστηκε το σχέδιο Ανάν που δώριζε στην Τουρκία το κράτος του οποίου είναι σήμερα πρόεδρος. Είναι ο άνθρωπος που δηλώνει θαυμαστής του Ερντογάν και που υποστηρίζει ότι, στη συζήτηση για το θέμα μεταφοράς του φυσικού αερίου από την Κύπρο στην Ευρώπη, καλό θα ήταν να συμμετέχει και η κατοχική Τουρκία! Επίσης στο επίπεδο της οικονομίας, το αγαπημένο παιδί της Μέρκελ, η οποία έσπευσε στην Κύπρο προεκλογικά για να τον υποστηρίξει, βλέπει ως επιτακτική ανάγκη την υπογραφή του μνημονίου και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, επικαλούμενος από τη μια τα «τετελεσμένα» της αθλιότερης ομολογουμένως μέχρι τώρα διακυβέρνησης που γνώρισε το νησί, και τρίβοντας τα χέρια γεμάτος ικανοποίηση από την άλλη, όντας επικίνδυνος νεοφιλελεύθερος.
Το ΑΚΕΛ, με τη σειρά του, έστρωσε με ροδοπέταλα τον δρόμο στον Αναστασιάδη. Πρώτον, με τη δραματική για την κοινωνία της Κύπρου διακυβέρνησή του (απαράδεκτες υποχωρήσεις στο Κυπριακό, έκρηξη στο Μαρί με 13 νεκρούς, οικονομική κρίση με διάλυση της δωρεάν δημόσιας υγείας κ.λπ., ρουσφετολογικές προσλήψεις στο δημόσιο, αυταρχισμό, αποεθνικοποίηση της παιδείας κ.α.) κατάφερε να δημιουργήσει έναν αντιακελικό ρεύμα στην κοινωνία, το οποίο συγκροτήθηκε μόνο και μόνο στη βάση της ανάγκης να μην ξανακυβερνήσει το ΑΚΕΛ. Και, φυσικά, σε μια μικρή κοινωνία, όπως η Κύπρος, δεν θα μπορούσε να καρπωθεί τη συντριπτική πλειοψηφία αυτού του αντιακελικού ρεύματος κάποιος άλλος εκτός από τον δήθεν μεγάλο αντίπαλο του Χριστόφια, που στα μάτια της πλειονότητας των Κυπρίων είναι ο Αναστασιάδης. Δεύτερον, όλοι γνώριζαν ότι η επιλογή Σταύρου Μαλά, ενός ανθρώπου που καμία σχέση δεν είχε με την πολιτική πριν μερικούς μήνες, ήταν επιλογή ήττας με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες. Έτσι το ΑΚΕΛ έχει τριπλό λόγο για να χαίρεται με τα αποτελέσματα. 1) κατάφερε ανέλπιστα, ακόμη και για το ίδιο, να κρατηθεί ζωντανό χωρίς μεγάλο κόστος, αφού ούτε κανένα πρωτοκλασάτο στέλεχός του δεν κάηκε από την ήττα του δευτέρου γύρου, αλλά ούτε η πτώση των ποσοστών του ήταν τόσο μεγάλη. 2) από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης του δίνεται η ευκαιρία να ξαναβάλει τη φιλολαϊκή – αριστερή φορεσιά του και, προκειμένου να συσπειρώσει ξανά τη βάση του, να ασκεί κριτική στη νέα κυβέρνηση ωσάν να είναι άμοιρο ευθυνών για τα επικείμενα κακά που θα υποστεί ο κυπριακός ελληνισμός. 3) Το σημαντικότερο όμως θετικό στοιχείο για το ΑΚΕΛ είναι ότι η πολιτική της ομοσπονδίας και του ενδοτισμού θα συνεχιστεί, μιας και τα κατάφεραν να πολώσουν την κοινωνία στη βάση του ψευτοδιλήμματος αριστεράς-δεξιάς και έτσι να κόψουν το δρόμο στον Λιλλήκα.
Το ΔΗΚΟ, το οποίο έχει απολέσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας προκειμένου να κατέχει ξανά θέσεις εξουσίας, σε ποσοτικό επίπεδο βγήκε χαμένο. Ωστόσο, παρότι ένα μεγάλο μέρος της βάσης του, περίπου οι μισοί ψηφοφόροι του, στήριξαν Λιλλήκα στον πρώτο γύρο, δεν είναι καθόλου παράξενο να τους δούμε αρκετούς να επιστρέφουν στο κόμμα, όντας «εθισμένοι στην εξουσία». Στα θετικά είναι πάντως ότι, οι πιο δραστήριοι και σκεπτόμενοι με πολιτική ανιδιοτέλεια νεολαίοι του ΔΗΚΟ, συμμετείχαν στο επιτελείο Λιλλήκα και έχουν εναντιωθεί ανοικτά στο κόμμα, αποχωρώντας (ελπίζουμε) ανεπιστρεπτί από αυτό.

Ο Λιλλήκας και οι προοπτικές του 25%

Ο Λιλλήκας, έχοντας ως πολιτική παρακαταθήκη το Όχι στο σχέδιο Ανάν, το οποίο αποτελεί ένα υπερκομματικό στοιχείο πολιτικής συνοχής της κοινωνίας, και επίσης για πρώτη φορά μετά την τουρκική εισβολή ένα καθαρό αντιομοσπονδιακό 25%, θέτει όντως τις βάσεις για κάτι θετικό. Η εξέλιξή του θα εξαρτηθεί από δύο παράγοντες. Ο πρώτος αφορά καθαρά τον ίδιον και έχει να κάνει με τον τρόπο που θα διαχειριστεί το εκλογικό του ποσοστό, τις πολιτικές προτεραιότητες που θα θέσει και με ποιους όρους είναι διατεθειμένος να συνεργαστεί με κόμματα ή ομάδες από αυτά τα οποία, αργά ή γρήγορα, θα του απευθύνουν πρόσκληση συνεργασίας. Η μέχρι τώρα στάση του πάντως είναι ασυνήθιστα αξιοπρεπής για τα πολιτικά δρώμενα της Κύπρου. Ο δεύτερος παράγοντας ο οποίος υπερβαίνει τον Λιλλήκα έχει να κάνει με την ταχύτητα και την τροπή των εξελίξεων στο Κυπριακό, το θέμα της οικονομίας (μνημόνιο) και του φυσικού αερίου. Δυστυχώς, χρειάζεται χρόνος για να διαμορφωθεί, να μαζικοποιηθεί και να ριζώσει στη συνείδηση της κυπριακής κοινωνίας ένα αντιστασιακό κίνημα που να μπορεί να υπερβαίνει τα παλιά στεγανά, να απαντά στην πραγματικότητα της τουρκικής κατοχής, του μνημονίου και της νεοκυπριακής κοινωνικής παρακμής. Ένα καθόλα ελληνικό κίνημα με αυτογνωσία και αυτοσυνείδηση, που να παρεκκλίνει από την κυρίαρχη ιεράρχηση των αξιών της ενδοτικής πολιτικής ηγεσίας, αλλά και της υπερκαταναλωτικής νεοκυπριακής κοινωνίας. Αυτός λοιπόν ο χρόνος, με τον Αναστασιάδη τιμονιέρη, δεν υπάρχει. Έστω, όμως, σε αυτήν τη δύσκολη συγκυρία ο Λιλλήκας έχει μια ιστορική ευθύνη: να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία που εν πολλοίς ο ίδιος δημιούργησε, προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός σωτήριου για τον ελληνισμό κινήματος.

28 Φεβρουαρίου 2013
Κίνηση Πολιτών Άρδην

Εκδήλωση για τις κυπριακές εκλογές

Συζήτηση για τα αποτελέσματα των εκλογών, αλλά και την πολιτική κατάσταση στην Κύπρο και την Ελλάδα, διοργανώνει η Κίνηση Πολιτών Άρδην. Την Παρασκευή 8 Μαρτίου στις 19:30, με ομιλητές τους: Γιώργο Καραμπελιά, εκδότη του περ. Άρδην, Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο, δημοσιογράφο-συγγραφέα, Θέμο Στοφορόπουλο, επίτιμο πρέσβη, Χρήστο Πέτρου, Άρδην Κύπρου, και συντονιστή τον Δημήτρη Αλευρομάγειρο, αντιστράτηγο ε.α. Η συζήτηση θα πραγματοποιηθεί στον νέο χώρο του Άρδην, Ξενοφώντος 4, στον 6ο όροφο, στην πλ. Συντάγματος.

 

www.ardin-rixi.gr

Όλες οι συμφωνίες που υπέγραψε η Ελλάδα με την Τουρκία στην Κωνσταντινούπολη

Όλες οι συμφωνίες που υπέγραψε η Ελλάδα με την Τουρκία στην Κωνσταντινούπολη

«Η Α. Ε. ο κ. Αντώνης Σαμαράς, Πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας και η Α.Ε. ο κ. Recep Tayyip Erdoğan, Πρωθυπουργός της Δημοκρατίας της Τουρκίας, συναντήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη στις 4 Μαρτίου 2013, στο πλαίσιο της 2ης συνόδου του Ανώτατου Συμβούλιου Συνεργασίας μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Προήδρευσαν απο κοινού της δεύτερης συνόδου του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας, με τη συμμετοχή των Υπουργών Εξωτερικών ως συντονιστών και των αρμόδιων Υπουργών Παιδείας και Θρησκευμάτων. Πολιτισμού και Αθλητισμού / Εθνικής Παιδείας / Νέας Γενιάς και Αθλητισμού, Δικαιοσύνης, Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων / Οικογένειας και Κοινωνικής Πολιτικής / Ναυτιλίας και Αιγαίου / Δικτύων, Ναυτιλίας και Επικοινωνιών, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων / Γεωργίας και Κτηνοτροφίας, Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη / Εσωτερικών, Τουρισμού / Πολιτισμού και Τουρισμού, Υγείας καθώς και των Υπουργών Επικρατείας, Εθνικής Άμυνας, Ευρωπαικών Υποθέσεων.

Την ίδια ημέρα, υιοθετήθηκαν και υπεγράφησαν από τους αντίστοιχους Υπουργούς και τους εκπροσώπους των αρμόδιων φορέων τα ακόλουθα κείμενα:

1. Κοινή Διακήρυξη του Πρωθυπουργού της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Πρωθυπουργού της Δημοκρατίας της Τουρκίας για τους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020 (XXXII Ολυμπιάδα)

2. Σχέδιο Δράσης μεταξύ των Υπουργείων Εξωτερικών της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Τουρκίας

3. Πολιτιστικό, Εκπαιδευτικό, Επιστημονικό, Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, Νεολαίας και Αθλητισμού Πρόγραμμα Ανταλλαγών για τα έτη 2013 - 2014- 2015 μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας

4. Πρωτόκολλο μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Τουρκίας για την δημιουργία ενός θεσμικού πλαισίου μεταξύ του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαικών Μελετών (ΕΚΕΜ) του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Κέντρου Στρατηγικών Ερευνών (SAM) του Υπουργείου Εξωτερικών της Δημοκρατίας της Τουρκίας

5. Μνημόνιο Κατανόησης μεταξύ του Υπουργού Εξωτερικών της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργού Εξωτερικών της Δημοκρατίας της Τουρκίας για τη συνεργασία στον τομέα της Ανθρωπιστικής Βοήθειας

6. Πρωτόκολλο Αθλητικής Συνεργασίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας

7. Μνημόνιο Κατανόησης μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας για συνεργασία στον τομέα της Γεωργίας

8. Πρωτόκολλο μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας για συνεργασία στον τομέα των Ληξιαρχικών Εγγραφών

9. Πρωτόκολλο μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας για την απαγόρευση και πρόληψη της παράνομης εισαγωγής, εξαγωγής, διακίνησης και μεταφοράς πολιτιστικής περιουσίας.

10. Πρωτόκολλο μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας για τα Μεταδοτικά Νοσήματα

11. Πρωτόκολλο μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας για τις Υπηρεσίες Υγείας σε Περιπτώσεις Καταστροφών

12. Πρωτόκολλο μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας για την Ενίσχυση των Συστημάτων Υγείας

13. Πρωτόκολλο μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας για τα Μη Μεταδοτικά Νοσήματα και την Προαγωγή της Υγείας

14. Μνημόνιο Κατανόησης μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας για την συνεργασία μεταξύ του Νοσοκομείου Αγία Σοφία Παίδων και του Νοσοκομείου Παιδιατρικής, Υγείας και Ασθενειών, Αιματολογίας, Ογκολογίας Εκπαίδευσης καı Έρευνας.

15. Μνημόνιο Κατανόησης στον τομέα της Ναυτιλιακής Συνεργασίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Τουρκικής Δημοκρατίας

16. Μνημόνιο Κατανόησης στους τομείς των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών και τις Ταχυδρομικές Υπηρεσίες μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας.

17. Πρωτόκολλο μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας σε θέματα Τύπου και Πληροφόρησης.

18. Κοινή Διακήρυξη για την ενίσχυση της συνεργασίας στον τομέα της Δικαιοσύνης.

19. Διακήρυξη Προθέσεων για την συνεργασία της προώθησης της επιχειρηματικότητας και της απασχόλησης των γυναίκων μέσω της υποστήριξης των πρωτοβουλιών των γυναικών μεταξύ του Υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Οικογένειας και Κοινωνικών Πολιτικών της Δημοκρατίας της Τουρκίας.

20. Κοινή Διακήρυξη για την ενίσχυση της συνεργασίας στον τομέα της παράνομης μετανάστευσης και επανεισδοχής.

21. Κοινή Διακήρυξη της Υπουργού Τουρισμού της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού της Δημοκρατίας της Τουρκίας για συνεργασία στον τομέα του Τουρισμού.

22. Διακήρυξη Πρόθεσης του Αναπληρωτή Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού της Δημοκρατίας της Τουρκίας για συνεργασία στον τομέα του προσδιορισμού, της προστασίας και της διαφύλαξης της πολιτιστικής κληρονομιάς, στο πλαίσιο της Σύμβασης της UNESCO για την Πολιτιστική Κληρονομιά.

23. Μνημόνιο Κατανόησης μεταξύ του Εθνικού Συστήματος Πιστοποίησης / Ελληνικού Ινστιτούτου Μετρολογίας και του Επιστημονικού και Τεχνολογικού Συμβουλίου του Τουρκικού Εθνικού Ινστιτούτου Μετρολογίας.

24. Πρωτόκολλο συνεργασίας μεταξύ της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης ΑΕ και του Τουρκικού Οργανισμού Ραδιοφώνου Τηλεόρασης».

Στο κείμενο των συμφωνιών, πρωτοκόλλων και διακηρύξεων περιλαμβάνονται επίσης κοινές δηλώσεις των κυρίων Σαμαρά και Ερντογάν. Οπως επισημαίνεται, οι δύο Πρωθυπουργοί επισήμαναν ότι :

«Και οι δύο πλευρές παραμένουν πεπεισμένες ότι το μέχρι σήμερα διαμορφωμένο πλαίσιο στις σχέσεις τους, το οποίο βασίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό, την εμπιστοσύνη, το διεθνές δίκαιο και τις καλές σχέσεις γειτονίας, θα προωθήσει περαιτέρω τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών και θα συντελέσει στη δημιουργία πρόσθετων τομέων συνεργασίας μεταξύ της Ελλάδος και της Τουρκίας.

Οι πολίτες των δύο κρατών πρόκειται να επωφεληθούν από μία τέτοια εκτεταμένη συνεργασία, η οποία θα ενισχύσει την περιφερειακή ειρήνη, σταθερότητα και ευημερία, καθώς και θα τονώσει την οικονομική δυναμική της περιοχής.

Οι δύο χώρες θα εξετάσουν τρόπους συνεργασίας, όπου είναι τούτο δυνατόν, σε διεθνείς οργανισμούς και συμφώνησαν να αξιολογήσουν ανάλογα τις υποψηφιότητές τους σε διεθνείς οργανισμούς, σε ένα θετικό πνεύμα.

Υπό το φώς της αύξησης των εμπορικών συναλλαγών, οι δύο χώρες διαπίστωσαν τις σημαντικές δυνατότητες στην οικονομική συνεργασία και συμφώνησαν να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα ώστε να αυξήσουν το διμερές εμπόριο και τις επενδύσεις.

Οι δύο Πρωθυπουργοί είχαν επίσης μία συνολική ανταλλαγή απόψεων επί διμερών θεμάτων, περιφερειακών και διεθνών εξελίξεων, όπως και επί ευρωπαϊκών ζητημάτων, συμπεριλαμβανομένων και των πρόσφατων εξελίξεων σε σχέση με τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας.

Η ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση έχει σημασία και γιά τις δύο χώρες και τις αφορά. Η Ελλάδα και η Τουρκία προσβλέπουν στην επίτευξη αυτού του στόχου σύμφωνα με τους κανόνες και τις αρχές της ΕΕ.

Η Ελλάδα και η Τουρκία συμφωνούν να ενισχύσουν περαιτέρω τη διμερή και περιφερειακή τους συνεργασία στον τομέα της ενέργειας, ιδίως σε σχέση με αγωγούς φυσικού αερίου και αλληλοσυνδεόμενα δίκτυα ηλεκτρισμού.

Προκειμένου να αυξήσουν περαιτέρω τον αριθμό των Τούρκων τουριστών που επισκέπτονται την Ελλάδα, οι δύο πλευρές έχουν συμφωνήσει να ανταλλάξουν απόψεις προκειμένου να επιταχύνουν τη διαδικασία απελευθέρωσης των θεωρήσεων μεταξύ της Τουρκίας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία αντιμετωπίζουν σοβαρά και σύνθετα προβλήματα που προκύπτουν από την εισροή παράνομων μεταναστών. Συμφώνησαν να βελτιώσουν περαιτέρω τις προσπάθειές τους, συμπεριλαμβανόμενης της ενίσχυσης της δράσης τους, μεταξύ άλλων, γιά την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης, της εμπορίας ανθρώπων, του οργανωμένου εγκλήματος και της τρομοκρατίας.

Η πολιτιστική κληρονομιά είναι ένας άλλος τομέας αμοιβαίου ενδιαφέροντος και οι δύο πλευρές συμφώνησαν να διερευνήσουν τρόπους γιά την περαιτέρω συνεργασία τους στον τομέα αυτό, εντός του πεδίου εφαρμογής του Πολιτιστικού, Εκπαιδευτικού, Επιστημονικού, Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, Νεολαίας και Αθλητισμού Προγράμματος Ανταλλαγών μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας για τα έτη 2013 - 2014 - 2015 και του Πρωτοκόλλου γιά την πρόληψη και την απαγόρευση της παράνομης εισαγωγής, εξαγωγής, διακίνησης και παράνομης μεταβίβασης της πολιτιστικής περιουσίας που υπεγράφη στην Κωνσταντινούπολη στις 4 Μαρτίου του 2013 καθώς και στον τομέα του προσδιορισμού, της προστασίας και της διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς, στο πλαίσιο της Σύμβασης της UNESCO για την Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά,

Αντιλαμβανόμενοι ότι η διεθνής συνεργασία είναι θεμελιώδης για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, επαναδιατυπώνουν την πρόθεσή τους να συνεργαστούν περαιτέρω γιά τον σκοπό αυτό.

Η Ελλάδα και η Τουρκία συμφώνησαν να διατηρήσουν τη δυναμική στις διερευνητικές επαφές.
Η Α. Ε. ο Πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Αντώνης Σαμαράς έγινε επίσης δεκτός από την Α.Ε. τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Τουρκίας κ. Abdullah Gül».

 

Πηγή: http://infognomonpolitics.blogspot.gr

 

Ανυπεράσπιστα - του Ν. Ξυδάκη

Ανυπεράσπιστα
του Ν. Ξυδάκη
(Για τους σπουδαστές στη Λάρισα που δεν πρόλαβαν να διακρίνουν το παιχνίδι από την ανάγκη)

Αναψαν ξύλα σ’ ένα αυτοσχέδιο μαγκάλι για να ζεσταθούν, ίσως και σαν αθώο, ανέξοδο παιχνίδι. Πέντε φίλοι, φοιτητές εικοσάχρονοι, έφαγαν, ήπιαν, θα αστειεύτηκαν, θα είδαν καμιά ταινία στον υπολογιστή, έπεσαν να κοιμηθούν με αναμμένο το μαγκάλι. Στη Λάρισα, σε μια φοιτητική γκαρσονιέρα.
Αμφιβάλλω αν τα παιδιά αυτά είχαν ακούσει ποτέ για την τοξική δράση του μονοξειδίου του άνθρακος, συν όλα τ’ άλλα της καύσης του μαγκαλιού μέσα σε κλειστό χώρο. Αμφιβάλλω αν γνώριζαν καν ότι η αυτοσχέδια θερμάστρα που έστησαν με τον κομμένο θερμοσίφωνα ονομάζεται μαγκάλι, ψησταριά θα το ονόμαζαν· ούτε οι γονείς τους ούτε ίσως οι παππούδες τους θα τους είχαν πεί για μαγκάλια, πυρήνα, αναθυμιάσεις. Αμφιβάλλω αν είχαν ακούσει ποτέ ιστορίες πείνας και Κατοχής. Αμφιβάλλω αν είχαν προλάβει να καταλάβουν τι είναι ένδεια και ανάγκη.
Είναι παιδιά γεννημένα μετά το 1990, σαν τα δικά μου, που ρωτούσαν χθες «τι είναι μαγκάλι», παιδιά του καλοριφέρ και του κλιματιστικού, που αδυνατούν να συλλάβουν τον κόσμο χωρίς κινητή τηλεφωνία και διαδίκτυο, που δίνουν ραντεβού μέσω φέισμπουκ. Παιδιά χαϊδεμένα, τρυφερά, σαν άνθη θερμοκηπίου, με όνειρα να σπουδάσουν και να προκόψουν, όπως και οι προηγούμενες γενιές. Με μια κρίσιμη διαφορά: είναι παιδιά που αγνοούν τη σφαίρα της εκτάκτου ανάγκης, ως εκ τούτου απροετοίμαστα να την αντιμετωπίσουν, δεν ξέρουν πώς να επιζήσουν σε δυσχερείς ή ακραίες συνθήκες. Παιδιά ανυπεράσπιστα. Θα μάθουν.
Οι δυο φοιτητές στη Λάρισα δεν πρόλαβαν. Δεν πρόλαβαν να μάθουν να διακρίνουν το παιχνίδι από την ανάγκη, δεν πρόλαβαν να μάθουν να αναγνωρίζουν τους κινδύνους του βίου και να προσαρμόζονται. Η ζωή ήταν ακόμη παιχνίδι, χαρά, διαρκής ανακάλυψη, δεν περιείχε ήττες και ματαιώσεις. Αναψαν το μαγκάλι, μαγείρεψαν, αστειεύτηκαν, άνοιξαν μπίρες, ήταν ευτυχείς με τα ελάχιστα. Κι ύστερα κοιμήθηκαν, τα πουλάκια μου.

Πηγή: http://vlemma.wordpress.com/2013/03/02/anyperaspista/

Το τέρας μέσα μας: Το πείραμα του Μίλγκραμ

Το τέρας μέσα μας: Το πείραμα του Μίλγκραμ

Το πείραμα του Μίλγκραμ είναι ένα από τα πιο γνωστά αντιδεοντολογικά πειράματα της ψυχολογίας, ουσιαστικά μια «φάρσα» που ξεγύμνωσε την ανθρώπινη ψυχή.

Το 1961, ο είκοσι εφτάχρονος Στάνλει Μίλγκραμ, επίκουρος καθηγητής ψυχολογίας στο Γέιλ, αποφάσισε να μελετήσει την υπακοή στην εξουσία. Είχαν περάσει λίγα μόνο χρόνια από τα φρικτά εγκλήματα των Ναζί και γινόταν μια προσπάθεια κατανόησης της συμπεριφοράς των απλών στρατιωτών και αξιωματικών των SS, οι οποίοι είχαν εξολοθρεύσει εκατομμύρια αμάχων. Η ευρέως αποδεκτή εξήγηση –πριν το πείραμα του Μίλγκραμ- ήταν η αυταρχική τευτονική διαπαιδαγώγηση και η καταπιεσμένη –κυρίως σεξουαλικά- παιδική ηλικία των Γερμανών. Όμως ο Μίλγκραμ ήταν κοινωνικός ψυχολόγος και πίστευε ότι αυτού του είδους η υπακοή –που οδηγεί στο έγκλημα- δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα μόνο της προσωπικότητας, αλλά περισσότερο των πιεστικών συνθηκών. Και το απέδειξε κάνοντας τη «φάρσα» του.

Τα υποκείμενα του πειράματος ήταν εθελοντές, κυρίως φοιτητές, οι οποίοι καλούνταν έναντι αμοιβής να συμμετέχουν σε ένα ψυχολογικό πείραμα σχετικό με τη μνήμη.

Χώριζε τους φοιτητές σε ζεύγη και –μετά από μια εικονική κλήρωση- ο ένας έπαιρνε το ρόλο του «μαθητευομένου» και ο άλλος του «δασκάλου».

Ο έκπληκτος «μαθητευόμενος» δενόταν χειροπόδαρα σε μια ηλεκτρική καρέκλα και του περνούσαν ηλεκτρόδια σε όλο το σώμα. Έπειτα του έδιναν να μάθει δέκα ζεύγη λέξεων.

Ο «δάσκαλος», από την άλλη, καθόταν μπροστά σε μια κονσόλα ηλεκτρικής γεννήτριας. Μπροστά του δέκα κουμπιά με ενδείξεις: «15 βολτ, 30 βολτ, 50 βολτ κλπ.» Το τελευταίο κουμπί έγραφε: «450 βολτ. Προσοχή! Κίνδυνος!»

Πίσω από το «δάσκαλο» στεκόταν ο πειραματιστής, ο υπεύθυνος του πειράματος. (Και περνάμε σε ενεστώτα για να γίνουμε μέτοχοι της στιγμής.)

«Θα λέτε την πρώτη λέξη από τα ζεύγη στο μαθητευόμενο. Αν κάνει λάθος θα σηκώσετε το πρώτο μοχλό και θα υποστεί ένα ηλεκτροσόκ 15 βολτ. Σε κάθε λάθος θα σηκώνετε τον αμέσως επόμενο μοχλό», λέει ο πειραματιστής και ο «δάσκαλος» αισθάνεται ήδη καλά που δεν του έτυχε στην κλήρωση ο άλλος ρόλος.

Το πείραμα ξεκινάει. Ο «δάσκαλος» λέει τις λέξεις από το μικρόφωνο. Ο «μαθητευόμενος», ήδη τρομαγμένος, απαντάει σωστά, αλλά όχι για πολύ. Μόλις κάνει το πρώτο λάθος ο «δάσκαλος» γυρνάει να κοιτάξει τον πειραματιστή. Εκείνος του λέει να προχωρήσει στο πρώτο ηλεκτροσόκ. Ο «δάσκαλος» υπακούει. 15 βολτ δεν είναι πολλά, αλλά ο «μαθητευόμενος» έχει αλλάξει ήδη γνώμη. Παρ’ όλα αυτά απαντάει σωστά σε άλλη μια ερώτηση, αλλά στο επόμενο λάθος δέχεται 30 βολτ. «Αφήστε να φύγω», λέει ο «μαθητευόμενος» που δεν μπορεί να λυθεί. «Δε θέλω να συμμετάσχω σε αυτό το πείραμα.» Ο «δάσκαλος» κοιτάει τον πειραματιστή. Εκείνος του κάνει νόημα να συνεχίσει.

Τα βολτ αυξάνονται και τώρα πια ο πόνος είναι εμφανής στο πρόσωπο του «μαθητευόμενου», που εκλιπαρεί να τον αφήσουν ελεύθερο. Στα 200 βολτ ταρακουνιέται ολόκληρος. Ο «δάσκαλος» πριν κάθε ηλεκτροσόκ γυρνάει να κοιτάξει τον πειραματιστή. Εκείνος, με σταθερή φωνή, του λέει ότι το πείραμα πρέπει να συνεχιστεί. Ο «δάσκαλος» συνεχίζει να βασανίζει έναν άγνωστο, έναν απλό φοιτητή που κλαίει, ζητάει τη βοήθεια του Θεού και παρακαλεί να τον λυπηθούν. Δεν μπορεί πια να απαντήσει στις ερωτήσεις, αλλά ο πειραματιστής λέει στο «δάσκαλο»:

«Τη σιωπή την εκλαμβάνουμε ως αποτυχημένη απάντηση και συνεχίζουμε με την τιμωρία.»

Στα 345 βολτ ο «μαθητευόμενος» τραντάζεται ολόκληρος, ουρλιάζει και χάνει τις αισθήσεις του.

Ο «δάσκαλος», ιδρωμένος και με τα χέρια του να τρέμουν, κοιτάει τον πειραματιστή.

«Μην ανησυχείτε», λέει εκείνος, «το πείραμα είναι απολύτως ελεγχόμενο… Συνεχίστε με τον τελευταίο μοχλό.»

«Μα είναι λιπόθυμος», λέει ο «δάσκαλος».

«Δεν έχει καμιά σημασία. Το πείραμα πρέπει να ολοκληρωθεί. Συνεχίστε με τον τελευταίο μοχλό.»

Πόσοι από τους εθελοντές έφτασαν ως τον τελευταίο μοχλό;

Πριν ξεκινήσει το πείραμα του ο Μίλγκραμ είχε κάνει μια «δημοσκόπηση» ανάμεσα στους ψυχιάτρους και στους ψυχολόγους, ρωτώντας ‘τους τι ποσοστό των εθελοντών θα έφτανε ως τον τελευταίο μοχλό.

Σχεδόν όλοι απάντησαν ότι κανείς δε θα έφτανε ως τον τελευταίο μοχλό, πέρα ίσως από κάποια άτομα με κρυπτοσαδιστικές τάσεις, καθαρά παθολογικές.

Δυστυχώς έκαναν λάθος.

Μόλις το 5% των «δασκάλων» αρνήθηκαν εξ’ αρχής να συμμετάσχουν σε ένα τέτοιο πείραμα και αποχώρησαν –συνήθως βρίζοντας τον πειραματιστή. Το υπόλοιπο 95% προχώρησε πολύ το πείραμα, πάνω από τα 150 βολτ. Και το 65%… Έφτασε μέχρι τον τελευταίο μοχλό, τα πιθανότατα θανατηφόρα 450 βολτ!

Που έγκειται η φάρσα;

Ο «μαθητευόμενος» δεν ήταν φοιτητής, αλλά ηθοποιός, που είχε προσληφθεί από το Μίλγκραμ για αυτόν ακριβώς το «ρόλο». Δεν υπήρχε ηλεκτρισμός ούτε ηλεκτροσόκ. Ο ηθοποιός υποκρινόταν. Το μοναδικό πειραματόζωο ήταν ο «δάσκαλος». Όμως τα αποτελέσματα ήταν αληθινά: Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων θα υπακούσει και θα βασανίσει –ίσως και θα σκοτώσει- έναν άγνωστο του, αρκεί να δέχεται εντολές από κάποιον με κύρος (στην προκειμένη περίπτωση επιστημονικό) και ταυτόχρονα να αισθάνεται ότι δεν τον βαρύνει η ευθύνη για ό,τι συμβεί –αφού εκείνος «απλά ακολουθούσε τις διαταγές». Και φυσικά οι περισσότεροι από εμάς θα σκεφτούν όταν μάθουν για αυτό το πείραμα: «Εγώ αποκλείεται να έφτανα ως τον τελευταίο μοχλό.»

Όμως δείτε τι συμβαίνει στην κοινωνία μας, κάθε μέρα.

Ο υπάλληλος της ΔΕΗ που δέχεται να κόψει το ρεύμα από έναν άνεργο ή άπορο, ξέροντας ότι έτσι τον ταπεινώνει, τον υποβάλει σε ένα διαρκές βασανιστήριο και πιθανότατα θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του, ανήκει στο 65% του τελευταίου μοχλού. Και δεν είναι καθόλου κρυπτοσαδιστής. Απλά ακολουθάει τις εντολές που του έδωσαν.

Ο υπάλληλος του σούπερ-μάρκετ που σου δίνει το χαλασμένο ψάρι και σε διαβεβαιώνει ότι είναι φρέσκο (μιλώ εξ’ ιδίας πείρας, ως αγοραστής) δε σε μισεί, παρότι γνωρίζει ότι μπορεί να πάθεις και δηλητηρίαση. Απλώς ακολουθάει εντολές. Ο αστυνομικός ο οποίος ραντίζει με χημικά τους διαδηλωτές δεν είναι κρυπτοσαδιστής –αν και πολλοί θα διαφωνήσουν στο συγκεκριμένο παράδειγμα. Απλώς κάνει τη δουλειά του. Ο υπάλληλος της εφορίας ή της τράπεζας που υπογράφει την κατάσχεση κάποιου σπιτιού για 1.000 ευρώ χρέος, θα έφτανε ως τον τελευταίο μοχλό στο πείραμα. Γιατί υπακούει.

Ο πολιτικός που υπογράφει το μνημόνιο το οποίο οδηγεί ένα ολόκληρο έθνος στην εξαθλίωση του νεοφιλελευθερισμού θα έφτανε μέχρι τον τελευταίο μοχλό. Και αυτός υπακούει, σε εντολές πολύ πιο ισχυρές από εκείνες του πειραματιστή με την άσπρη φόρμα. Αν όμως δούμε το πείραμα του Μίλγκραμ από την ανθρωπιστική-ηθική του πλευρά (από την πλευρά του 5% που αρνήθηκε να υπακούσει) θα καταλάβουμε ότι κανένας δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Αν σε διατάζουν να κάνεις κάτι που προκαλεί κακό στον άλλον, στο συμπολίτη σου, σε έναν μετανάστη, σε έναν άνθρωπο (ή σε ένα ζώο, αλλά αυτό περιπλέκει πολύ τα πράγματα, εφόσον συνεχίζουμε να τρώμε κρέας), πρέπει να αρνηθείς να υπακούσεις. Ακόμα κι αν χάσεις το μπόνους παραγωγικότητας, την προαγωγή, την επανεκλογή, τη δουλειά σου.
Μόνο όταν θα είμαστε έτοιμοι να αρνηθούμε να υπακούσουμε στις «μικρές» και καθημερινές εντολές βίας –με τις οποίες οι περισσότεροι ασυνείδητα συμμορφωνόμαστε, μόνο όταν θα είμαστε έτοιμοι να προβούμε σε μια γενικευμένη και μέχρι τέλους πολιτική, κοινωνική, καταναλωτική ανυπακοή, μόνο όταν μάθουμε να συμπεριφερόμαστε ως αυτεξούσιοι άνθρωποι και όχι ως ανεύθυνοι υπάλληλοι, μόνο τότε θα μπορέσουμε να γκρεμίσουμε τη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού που μας θέλει υπάνθρωπους, υπάκουους και υπόδουλους.

Και μια τελευταία παρατήρηση:

Τα υποκείμενα του πειράματος του Μίλγκραμ, οι εθελοντές φοιτητές, μάθαιναν από εκείνον ποιος ήταν ο στόχος του πειράματος. Μάθαιναν ότι ο «μαθητευόμενος» ήταν ηθοποιός και ότι δεν είχε ποτέ υποστεί ηλεκτροσόκ. Ο Μίλγκραμ το έκανε αυτό για να τους ανακουφίσει, αλλά πέτυχε το ακριβώς αντίθετο. Αυτοί οι άνθρωποι, ειδικά το 65% που είχε φτάσει ως τον τελευταίο μοχλό, πέρασαν την υπόλοιπη ζωή τους κυνηγημένοι από τις Ερινύες της πράξης τους. Γιατί συνειδητοποίησαν ότι δεν ήταν τόσο αθώοι και τόσο «καλοί» όσο ήθελαν να πιστεύουν για τον εαυτό τους.

(Περισσότερα για το πείραμα του Μίλγκραμ μπορείτε να διαβάσετε στο υπέροχο βιβλίο της Lauren Slater: «Το κουτί της ψυχής», από τις εκδόσεις Οξύ, μετάφραση Δέσποινα Αλεξανδρή, 2009)

Πηγή: sanejoker.blogspot.gr

Πηγη Το τέρας μέσα μας: http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2012/06/blog-post_6691.html#ixzz2Ma9Pah21

Μείον τέσσερα υποβρύχια για το στόλο, που... έμειναν από μπαταρίες!!!

Μήπως μπορεί κάποιος υπεύθυνος να δώσει ενημέρωση για το τι ακριβώς συμβαίνει με το θέμα αυτό;

Μείον τέσσερα υποβρύχια για το Στόλο, που ...έμειναν από μπαταρίες!!!

                                                                                                             03.03.2013

Σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου αν υποβρύχια του Στόλου είχαν ακινητοποιηθεί από την αστεία αιτία της λήξης ζωής των ...μπαταριών τους , θα είχε ξεσπάσει σάλος. Στην Ελλάδα όμως όλα αντιμετωπίζονται με ...χαλαρότητα!

Απίστευτο αλλά αληθινό. Τέσσερα υποβρύχια τύπου 209 επί της ουσίας δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν γιατί οι μπαταρίες τους έχουν λήξει προ πολλού -εδώ και τρία χρόνια- και κανείς από τους υπουργούς Εθνικής Άμυνας από το 2007 ακόμη όταν άρχισαν να “χτυπάνε καμπανάκια” δεν “τόλμησε” να δώσει λύση στο ζήτημα!

Επικαλούμενοι τον επιχειρηματικό ανταγωνισμό εταιρειών που ασφαλώς υπάρχει και χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία την δαφανεία , ο ένας υπουργός “κληρονομούσε” στον άλλο το ...μέγα πρόβλημα της υπαρκτής ανάγκης αλλαγής των μπαταριών! Λογικά οι πολιτικές ηγεσίες που πέρασαν όλα αυτά τα χρόνια θα έπρεπε να έχουν κόψει το "γόρδιο δέσμο" που πολλές φορές προκαλούν οι ανταγωνισμοί των εταιρειών και να έχουν διατηρήσει τα υποβρύχια σε άψογη επιχειρησιακή κατάσταση.

Οι άνθρωποι των υποβρυχίων έκαναν και κάνουν ότι μπορούν για να δώσουν “ζωή” στα παλαιού τύπου υποβρύχια, αλλά θαύματα δεν μπορούν να γίνουν!

Το κόστος; Υπολογίζεται περίπου στα 10 εκατομμύρια ευρώ και για τα τέσσερα υποβρύχια.

Το πρόβλημα όμως δεν είναι αυτό. Η ουσία είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια ουδείς απ΄ όσους πρέπει να κινήσουν διαδικασίες , να πάρουν αποφάσεις και κυρίως να δώσουν λύσεις ξεπερνώντας τα όποια προβλήματα υπάρχουν δεν θέλει να “μπει στη φωτιά”! Είναι το γνωστό πρόβλημα για το οποίο συχνά έχουμε γράψει, το σύνδρομο “άστο για τον επόμενο, μην μπλέξω”.

Το αστείο της υπόθεσης -αν μπορεί να υπάρχει αστεία πλευρά σε τέτοιες υποθέσεις- είναι ότι ενώ έχουμε τρία ολοκαίνουργια 214 που δεν έχουμε παραλάβει και τέσσερα

209 υποβρυχία που έχουν ακινητοποιηθεί ,σύνολο επτά, έχουμε αρχίσει να συζητάμε υποτίθεται για νέα πλοία, έστω και με την μορφή ενοικίασης!

Και βέβαια μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον είχαμε δηλώσεις αποφασιστικότητας για "ανακήρυξη ΑΟΖ , εδώ και τώρα".

Πηγή: www.onalert.gr