Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ των διωγμών του εν Τουρκία Ελληνισμού (1914-1918)
1919 και το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως εκδίδει και παραδίδει στην κρίση όλων των πεπολιτισμένων λαών του κόσμου την «Μαύρη Βίβλο των Διωγμών και Μαρτυριών του εν Τουρκία Ελληνισμού».
Η έκδοση γίνεται στην ελληνική και γαλλική γλώσσα.
Η Μαύρη Βίβλος αποτελεί μια συστηματική καταγραφή των εκτοπίσεων, διωγμών σφαγιασμών και λεηλασιών από την Τουρκική κρατική εξουσία εναντίον του μειονοτικού Ελληνικού στοιχείο, κατά τη χρονική περίοδο 1914-1918 περίοδο που σηματοδοτεί και την πρώτη φάση της Γενοκτονίας των Ελλήνων.
Ανατολική Θράκη, Μικρασία και Πόντος παραδομένα στο μαχαίρι του Τούρκου .
Όλη η σκοτεινή εποχή του 14-18 μέσα από «ξηρά και εξακριβωμένα» γεγονότα,
χωρίς συναισθηματικές περιγραφές και προπαγανδιστικά κείμενα. Εδώ τα στοιχεία μιλάνε από μόνα τους.
Πρόκειται για μια αυστηρή καταγραφή γεγονότων, που αποκαλύπτουν
σε όλο τους το μεγαλείο τις φρικαλεότητες της επίσημης πολιτικής του τουρκικού κράτους.
Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΟΝΤΙΩΝ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗΣ "ΑΚΡΙΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ" για την καταστροφή του συστήματος εκπομπής του Ράδιο Ακρίτες 102,3fm
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΟΝΤΙΩΝ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗΣ "ΑΚΡΙΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ"
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Ποντίων Σταυρούπολης «ΑΚΡΙΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ» εκφράζει την οργή και την αγανάκτησή του για την πράξη καταστροφής του συστήματος εκπομπής του Ράδιο Ακρίτες 102,3fm χθες το πρωί (Τετάρτη 30/6/2010), στο πάρκο κεραιών του Χορτιάτη από συνεργείο του Δήμου Χορτιάτη.
Το Ράδιο Ακρίτες αποτελεί τη φωνή του υπερήφανου Ποντιακού λαού που έχει βιώσει την τραγωδία της Γενοκτονίας και του ξεριζωμού από το Τουρκικό κράτος.
Είναι ακατανόητη αυτή η ενέργεια που πλήττει ένα ειδικό και μοναδικό σε παγκόσμιο επίπεδο ραδιόφωνο που αποτέλεσε και αποτελεί το βασικό εργαλείο και μέσον επικοινωνίας των απανταχού Ποντίων.
Ο Δήμαρχος Χορτιάτη κ. Μιχάλης Γεράνης οφείλει εξηγήσεις για αυτή την εχθρική του πράξη εναντίον της φωνής του Ποντιακού Ελληνισμού αλλά και πολλών άλλων εθνικοτοπικών οργανώσεων που φιλοξενούνται από το Ράδιο Ακρίτες.
Γνωρίζουμε πως όλα αυτά τα 17 χρόνια της νόμιμης και συνεχούς λειτουργίας μας η φωνή μας ενοχλεί το Τουρκικό προξενείο της Θεσσαλονίκης και την Τουρκική πρεσβεία γιατί τίθεται με ένταση και σαφήνεια το ζήτημα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Ανατολής αλλά και άλλων Χριστιανικών πληθυσμών από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς..
Το Ράδιο Ακρίτες 102,3fm σε πείσμα όλων αυτών που επιδιώκουν τη φίμωσή του θα συνεχίσει να αποτελεί την καθαρή και δυνατή φωνή του υπερήφανου Ποντιακού Ελληνισμού. Οι έλληνες του Πόντου δεν θα επιτρέψουν να σβήσει αυτή η αγωνιστική και μαχητική φωνή τους.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Ποντίων Σταυρούπολης «ΑΚΡΙΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ» εκφράζει την οργή και την αγανάκτησή του για την πράξη καταστροφής του συστήματος εκπομπής του Ράδιο Ακρίτες 102,3fm χθες το πρωί (Τετάρτη 30/6/2010), στο πάρκο κεραιών του Χορτιάτη από συνεργείο του Δήμου Χορτιάτη.
Το Ράδιο Ακρίτες αποτελεί τη φωνή του υπερήφανου Ποντιακού λαού που έχει βιώσει την τραγωδία της Γενοκτονίας και του ξεριζωμού από το Τουρκικό κράτος.
Είναι ακατανόητη αυτή η ενέργεια που πλήττει ένα ειδικό και μοναδικό σε παγκόσμιο επίπεδο ραδιόφωνο που αποτέλεσε και αποτελεί το βασικό εργαλείο και μέσον επικοινωνίας των απανταχού Ποντίων.
Ο Δήμαρχος Χορτιάτη κ. Μιχάλης Γεράνης οφείλει εξηγήσεις για αυτή την εχθρική του πράξη εναντίον της φωνής του Ποντιακού Ελληνισμού αλλά και πολλών άλλων εθνικοτοπικών οργανώσεων που φιλοξενούνται από το Ράδιο Ακρίτες.
Γνωρίζουμε πως όλα αυτά τα 17 χρόνια της νόμιμης και συνεχούς λειτουργίας μας η φωνή μας ενοχλεί το Τουρκικό προξενείο της Θεσσαλονίκης και την Τουρκική πρεσβεία γιατί τίθεται με ένταση και σαφήνεια το ζήτημα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Ανατολής αλλά και άλλων Χριστιανικών πληθυσμών από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς..
Το Ράδιο Ακρίτες 102,3fm σε πείσμα όλων αυτών που επιδιώκουν τη φίμωσή του θα συνεχίσει να αποτελεί την καθαρή και δυνατή φωνή του υπερήφανου Ποντιακού Ελληνισμού. Οι έλληνες του Πόντου δεν θα επιτρέψουν να σβήσει αυτή η αγωνιστική και μαχητική φωνή τους.
ΜΑΡΤΥΡΙΑ Θ. ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ Aρχείο Kώστα Φωτιάδη (Thalassa Karadeniz)
Thalassa Karadeniz / ΘΕΜΑΤΑ / 1232 / ΜΑΡΤΥΡΙΑ Θ. ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ Aρχείο Kώστα Φωτιάδη.
ΜΑΡΤΥΡΙΑ Θ. ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ Aρχείο Kώστα Φωτιάδη.
Η θεία Κερέκη, πρώτη εξαδέλφη του πατέρα μου, όταν πληροφορήθηκε ότι θα πάω στην Τραπεζούντα, μου έστειλε ένα γράμμα από την Αλεξανδρούπολη, με την παράκληση να βρω το σπίτι της σε μία συνοικία έξω από την πόλη προς τα Πλάτανα.
Η θεία Κερέκη είχε ένα μωρό τον Κωστή, που της το άρπαξαν βίαια οι Τούρκοι, όταν έδιωχναν τον Ελληνικό πληθυσμό από την Τραπεζούντα το 1922. Το δεξί της χέρι ήταν κουλό από το χτύπημα του υποκόπανου στην προσπάθεια της να κρατήσει το παιδί. Η θεία Κερέκη ποτέ δεν
ξέχασε τον Κωστή της. Η φωτογραφία του μωρού ήταν φυλαγμένη στο εικονοστάσι μαζί με τα εικονίσματα και το κρεμαστό καντήλι, που είχε φέρει από την πατρίδα, Το παιδί είχε μια χαρακτηριστική ουλή στη δεξιά πλευρά του μετώπου, που έγινε στη γεννά με τα πρωτόγονα μέσα της εποχής και των περιστάσεων. Στο γράμμα της με παρακαλούσε να
ψάξω στο τζάκι του σπιτιού. Σε μια τρύπα, καλυμμένη με τούβλο και σοβά, είχε κρύψει φεύγοντας ένα κουτί με τα χρυσαφικά της και το χρυσό σταυρό του Κωστή. Να άφηνα τα χρυσαφικά, ήθελε μόνο το χρυσό σταυρό του μωρού. Δύσκολη αποστολή.
Με τη βοήθεια του διαγράμματος της θείας και αγωνία ανακατεμένη με φόβο βρήκα το σπίτι, δεν ήταν δύσκολο, Από μακριά φάνηκε η ελληνική κλασσική αρχιτεκτονική των αρχών του αιώνα με τα οφηνωτά κλειδιά στα γείσα των παραθύρων, τη σφυρήλατη πόρτα με τους ωραίους ανάγλυφους καράβολους, τα μπαλκόνια με τις ωραίες σιδεριές και τα
καλλιτεχνικά φουρούσια. Το σπίτι διατηρούνταν σε καλή κατάσταση. Χτύπησα την πόρτα με το ρόπτρο. Μου άνοιξε μια γυναίκα. Της εξήγησα ποιος είμαι και ότι θα ήθελα να δω το σπίτι.
Η συνεννόηση ήταν δύσκολη. Κατάλαβα όμως ότι δεν μπορούσε να
με δεχτεί, γιατί έλειπε ο άνδρας της στη δουλειά και θα γύριζε το απόγευμα.
Πράγματι το απόγευμα ξαναπήγα στο σπίτι. Ένας εύσωμος άνδρας με
υποδέχτηκε. Παρόλη την ηλικία του, γύρω στα 71, ήταν γεροδεμένος με γαλανά λαμπερά μάτια και κόκκινα χείλια. Μετά τις σχετικές ευχαριστίες στα αγγλικά, του έδειξα τη φωτογραφία του μωρού και του είπα την επιθυμία της θείας Κερέκης. Με κοίταξε βαθιά στα μάτια. Του εξήγησα την ιστορία με το θαμμένο κουτί και ότι επιθυμία της θείας μου
είναι να αφήσω όλα τα χρυσαφικά και να πάρω μόνο το χρυσό σταυρό, γιατί ήταν ο βαφτιστικός σταυρός του χαμένου Κωστή της. Η ματιά του εξακολουθούσε να με τρυπάει βαθιά στα μάτια.
Εντάξει είπε, θα προσπαθήσω να δω τι μπορώ να κάνω, Περάστε αύριο την ίδια ώρα".
Σχετικά χαρούμενος, που η αποστολή μου πήγαινε καλά, γύρισα την επόμενη μέρα στο σπίτι. Με περίμενε στο διάδρομο, Η γυναίκα του έλειπε.
"Πάρτε το κουτί μου είπε και δώστε το στη θεία σας".
Άνοιξα το παλιό κουτί με συγκίνηση. Μέσα ήταν μερικά χρυσά σκουλαρίκια, ένα περιδέραιο, βραχιόλια, φλουριά από αυτά που έρραβαν οι Πόντιες στα γιορτινά φορέματα τους και μερικές χρυσές λίρες,
"Το σταυρουλάκι του Κωστή δεν βρέθηκε;" ρώτησα.
"Να το σταυρουλάκι, μου απαντά", και έβγαλε από την τσέπη του ένα χρυσό σταυρό με αλυσίδα, Στο πίσω μέρος έγραφε "Κωνσταντίνος 1921".
"Πάρτε όλα τα χρυσαφικά, μου είπε, αλλά το σταυρουλάκι θα το κρατήσω εγώ".
"Μα, πως, μήπως είστε κρυπτοχριστιανός"; ρώτησα δειλά.
"Όχι ακριβώς", απάντησε κατεβάζοντας το βλέμμα του, "αλλά ... εγώ είμαι ο
Κωστής ... ".
Άφωνοι σκύψαμε και φιληθήκαμε ... , σαν δυο ξαδέρφια, Η ουλή φαινόταν
καθαρά στη δεξιά πλευρά του μετώπου του. Με παρακάλεσε η ιστορία αυτή να μείνει μεταξύ μας, Αλλιώτικα θα κινδύνευε η καριέρα των δύο παιδιών του, που ήταν μόνιμοι αξιωματικοί του τουρκικού στρατού αλλά και η δική του θέση, ως διευθυντού του τελωνείου, επέμεινε, ... "δεν έχει πια κανένα νόημα ... ", Έφυγα χωρίς να πάρω τίποτα, Το κουτί και το περιεχόμενο του ανήκε σ’ αυτόν.
Όταν γύρισα στην Αθήνα σκεπτόμουνα, πώς θα παρουσιάσω στη Θεία Κερέκη την εμπειρία μου. Ευτυχώς ο Θεός έλυσε με το δικό του τρόπο το πρόβλημα.
Η θεία Κερέκη είχε πεθάνει πριν από 10 ημέρες. Δεν είχα καμία άλλη επαφή με τον Κωστή, "δεν είχε πια κανένα νόημα ... ".
Aρχείο Kώστα Φωτιάδη.
Προφορική μαρτυρία Θεοδώρου Kωνσταντινίδη,
Iασωνίδου 23
Σούρμενα Aττικής,
ετών 72.
Eρευνήτρια: Όλγα Nτέλλα, φοιτήτρια Φιλοσοφικής Σχολής A.Π.Θ.,
Kαταγραφή (14.10.1992).΄
Ανάρτηση για το διαδύκτιο: Λένα Σαββίδου για το Thalassa Kara Deniz
ΜΑΡΤΥΡΙΑ Θ. ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ Aρχείο Kώστα Φωτιάδη.
Η θεία Κερέκη, πρώτη εξαδέλφη του πατέρα μου, όταν πληροφορήθηκε ότι θα πάω στην Τραπεζούντα, μου έστειλε ένα γράμμα από την Αλεξανδρούπολη, με την παράκληση να βρω το σπίτι της σε μία συνοικία έξω από την πόλη προς τα Πλάτανα.
Η θεία Κερέκη είχε ένα μωρό τον Κωστή, που της το άρπαξαν βίαια οι Τούρκοι, όταν έδιωχναν τον Ελληνικό πληθυσμό από την Τραπεζούντα το 1922. Το δεξί της χέρι ήταν κουλό από το χτύπημα του υποκόπανου στην προσπάθεια της να κρατήσει το παιδί. Η θεία Κερέκη ποτέ δεν
ξέχασε τον Κωστή της. Η φωτογραφία του μωρού ήταν φυλαγμένη στο εικονοστάσι μαζί με τα εικονίσματα και το κρεμαστό καντήλι, που είχε φέρει από την πατρίδα, Το παιδί είχε μια χαρακτηριστική ουλή στη δεξιά πλευρά του μετώπου, που έγινε στη γεννά με τα πρωτόγονα μέσα της εποχής και των περιστάσεων. Στο γράμμα της με παρακαλούσε να
ψάξω στο τζάκι του σπιτιού. Σε μια τρύπα, καλυμμένη με τούβλο και σοβά, είχε κρύψει φεύγοντας ένα κουτί με τα χρυσαφικά της και το χρυσό σταυρό του Κωστή. Να άφηνα τα χρυσαφικά, ήθελε μόνο το χρυσό σταυρό του μωρού. Δύσκολη αποστολή.
Με τη βοήθεια του διαγράμματος της θείας και αγωνία ανακατεμένη με φόβο βρήκα το σπίτι, δεν ήταν δύσκολο, Από μακριά φάνηκε η ελληνική κλασσική αρχιτεκτονική των αρχών του αιώνα με τα οφηνωτά κλειδιά στα γείσα των παραθύρων, τη σφυρήλατη πόρτα με τους ωραίους ανάγλυφους καράβολους, τα μπαλκόνια με τις ωραίες σιδεριές και τα
καλλιτεχνικά φουρούσια. Το σπίτι διατηρούνταν σε καλή κατάσταση. Χτύπησα την πόρτα με το ρόπτρο. Μου άνοιξε μια γυναίκα. Της εξήγησα ποιος είμαι και ότι θα ήθελα να δω το σπίτι.
Η συνεννόηση ήταν δύσκολη. Κατάλαβα όμως ότι δεν μπορούσε να
με δεχτεί, γιατί έλειπε ο άνδρας της στη δουλειά και θα γύριζε το απόγευμα.
Πράγματι το απόγευμα ξαναπήγα στο σπίτι. Ένας εύσωμος άνδρας με
υποδέχτηκε. Παρόλη την ηλικία του, γύρω στα 71, ήταν γεροδεμένος με γαλανά λαμπερά μάτια και κόκκινα χείλια. Μετά τις σχετικές ευχαριστίες στα αγγλικά, του έδειξα τη φωτογραφία του μωρού και του είπα την επιθυμία της θείας Κερέκης. Με κοίταξε βαθιά στα μάτια. Του εξήγησα την ιστορία με το θαμμένο κουτί και ότι επιθυμία της θείας μου
είναι να αφήσω όλα τα χρυσαφικά και να πάρω μόνο το χρυσό σταυρό, γιατί ήταν ο βαφτιστικός σταυρός του χαμένου Κωστή της. Η ματιά του εξακολουθούσε να με τρυπάει βαθιά στα μάτια.
Εντάξει είπε, θα προσπαθήσω να δω τι μπορώ να κάνω, Περάστε αύριο την ίδια ώρα".
Σχετικά χαρούμενος, που η αποστολή μου πήγαινε καλά, γύρισα την επόμενη μέρα στο σπίτι. Με περίμενε στο διάδρομο, Η γυναίκα του έλειπε.
"Πάρτε το κουτί μου είπε και δώστε το στη θεία σας".
Άνοιξα το παλιό κουτί με συγκίνηση. Μέσα ήταν μερικά χρυσά σκουλαρίκια, ένα περιδέραιο, βραχιόλια, φλουριά από αυτά που έρραβαν οι Πόντιες στα γιορτινά φορέματα τους και μερικές χρυσές λίρες,
"Το σταυρουλάκι του Κωστή δεν βρέθηκε;" ρώτησα.
"Να το σταυρουλάκι, μου απαντά", και έβγαλε από την τσέπη του ένα χρυσό σταυρό με αλυσίδα, Στο πίσω μέρος έγραφε "Κωνσταντίνος 1921".
"Πάρτε όλα τα χρυσαφικά, μου είπε, αλλά το σταυρουλάκι θα το κρατήσω εγώ".
"Μα, πως, μήπως είστε κρυπτοχριστιανός"; ρώτησα δειλά.
"Όχι ακριβώς", απάντησε κατεβάζοντας το βλέμμα του, "αλλά ... εγώ είμαι ο
Κωστής ... ".
Άφωνοι σκύψαμε και φιληθήκαμε ... , σαν δυο ξαδέρφια, Η ουλή φαινόταν
καθαρά στη δεξιά πλευρά του μετώπου του. Με παρακάλεσε η ιστορία αυτή να μείνει μεταξύ μας, Αλλιώτικα θα κινδύνευε η καριέρα των δύο παιδιών του, που ήταν μόνιμοι αξιωματικοί του τουρκικού στρατού αλλά και η δική του θέση, ως διευθυντού του τελωνείου, επέμεινε, ... "δεν έχει πια κανένα νόημα ... ", Έφυγα χωρίς να πάρω τίποτα, Το κουτί και το περιεχόμενο του ανήκε σ’ αυτόν.
Όταν γύρισα στην Αθήνα σκεπτόμουνα, πώς θα παρουσιάσω στη Θεία Κερέκη την εμπειρία μου. Ευτυχώς ο Θεός έλυσε με το δικό του τρόπο το πρόβλημα.
Η θεία Κερέκη είχε πεθάνει πριν από 10 ημέρες. Δεν είχα καμία άλλη επαφή με τον Κωστή, "δεν είχε πια κανένα νόημα ... ".
Aρχείο Kώστα Φωτιάδη.
Προφορική μαρτυρία Θεοδώρου Kωνσταντινίδη,
Iασωνίδου 23
Σούρμενα Aττικής,
ετών 72.
Eρευνήτρια: Όλγα Nτέλλα, φοιτήτρια Φιλοσοφικής Σχολής A.Π.Θ.,
Kαταγραφή (14.10.1992).΄
Ανάρτηση για το διαδύκτιο: Λένα Σαββίδου για το Thalassa Kara Deniz
Κυριακή 11 Ιουλίου 2010
EKΚΛΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΤΟΝ ΠτΔ 9-7- 2010. Δώστε στο Ασφαλιστικό μια ευκαιρία ακόμη! Σχόλιο Χρήστου Σαμαρά
Re: EKΚΛΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΤΟΝ ΠτΔ 9-7- 2010.doc Δώστε στο Ασφαλιστικό μια ευκαιρία ακόμη!
Σχόλιο Χρήστου Σαμαρά
Αγαπητέ Γιώργο,
Μια δημοκρατία των πολιτών, για να μπορεί να πάρει τις σωστές αποφάσεις ιδίως σε τόσο κρίσιμα θέματα όπως το ασφαλιστικό όπου καλούμαστε απ την ανάγκη να εξορθολογήσουμε πολλαπλές στρεβλές καταστάσεις του παρελθόντος και ουσιαστικά να νομοθετήσουμε εις βάρος του παρόντος και υπέρ του μέλλοντος και των επομένων γενεών, απαιτεί:
• Πολίτες ενήμερους από επαρκώς ανεξάρτητα ΜΜΕ και όχι από εξαρτημένα φερέφωνα κομμάτων και επιχειρηματιών που διαπλάθουν τη κοινή γνώμη
• Κόμματα υπεύθυνα και όχι λαϊκιστικώς αντιπολιτευόμενα, ομοίως και οι πολιτικοί τους και οι συνδικαλιστές.
• Πολίτες ανυστερόβουλους, με διάθεση σύνθεσης των ταξικών συμφερόντων, και με υψηλό αίσθημα κοινωνικής ευθύνης.
• Πολίτες με διάθεση ενεργής συμμετοχής και συνδιαμόρφωσης των κοινών
• Πολίτες μορφωμένους, με πλατιά και ενίοτε τεχνοκρατική αντίληψη, που δεν προσεγγίζουν αποσπασματικά και συναισθηματικά το κάθε θέμα, αλλά συνολικά και αλληλένδετα, ενώ αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει "σπάνις των πόρων", οτι υπάρχει φορολογικό όριο που πάνω απ αυτό αντί να αυξάνονται τα κρατικά έσοδα μειώνονται, (δειτε καμπύλη του Laffer -Laffer curve), ότι τα οικονομικά μεγέθη είναι συγκοινωνούντα δοχεία που αν διαφοροποιήσεις το ένα , αυτό έχει μικρότερη ή μεγαλύτερη επίπτωση σε όλα (συσχέτηση), και τέλος όλων, ότι ζούμε σε παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον με νόμισμα το ευρώ όπου απαιτείται μια διεθνώς ανταγωνιστική οικονομία και όχι ένα απέραντο γραφειοκρατικό και αντιπαραγωγικό δημόσιο.
Φοβάμαι αγαπητέ Γιωργο οτι απέχουμε πολύ απο ένα τέτοιο κοινωνικό υπόστρωμα για να χτιστεί η δημοκρτατία των πολιτών.
Είναι σχεδόν σίγουρο ότι αν ζητούσαμε σήμερα να ψηφίσουν οι πολίτες, θα επέλεγαν με αγαθή ψυχή και συναίσθημα, για κατώτερο μισθό πχ τα 1200 ευρώ, για επίδομα ανεργίας και μικρότερη σύνταξη τα 1000 ευρώ και έξοδο απ την υπηρεσία το πολύ στα 60 μας.
Κι εγώ θα το ήθελα αυτό το πακέτο και θα υπερθεμάτιζα, αλλά άλλο τι θέλουμε και άλλο τι είναι εφικτό και αντέχει η οικονομία μας βάσει της ανταγωνιστικότητάς της …
Οι κοινωνικές πολιτικές είναι ευχάριστες στ αυτιά, και δηθεν αριστερές και προοδευτικές, αλλά αν δεν υποστηρίζονται από πραγματικά, σταθερά και ισχυρά οικονομικά δεδομένα αλλά τροφοδοτούνται από αέναο και διογκούμενο δανεισμό , και οικονομία της εισαγώμενης κατανάλωσης, τότε εχουν ημερομηνία λήξης και είδαμε που καταλήγουν να οδηγούν, ακόμα και στην απώλεια της εθνικής ανεξαρτησίας...
Με εκτίμηση πάντα,
Χρήστος Σαμαράς
Σχόλιο Χρήστου Σαμαρά
Αγαπητέ Γιώργο,
Μια δημοκρατία των πολιτών, για να μπορεί να πάρει τις σωστές αποφάσεις ιδίως σε τόσο κρίσιμα θέματα όπως το ασφαλιστικό όπου καλούμαστε απ την ανάγκη να εξορθολογήσουμε πολλαπλές στρεβλές καταστάσεις του παρελθόντος και ουσιαστικά να νομοθετήσουμε εις βάρος του παρόντος και υπέρ του μέλλοντος και των επομένων γενεών, απαιτεί:
• Πολίτες ενήμερους από επαρκώς ανεξάρτητα ΜΜΕ και όχι από εξαρτημένα φερέφωνα κομμάτων και επιχειρηματιών που διαπλάθουν τη κοινή γνώμη
• Κόμματα υπεύθυνα και όχι λαϊκιστικώς αντιπολιτευόμενα, ομοίως και οι πολιτικοί τους και οι συνδικαλιστές.
• Πολίτες ανυστερόβουλους, με διάθεση σύνθεσης των ταξικών συμφερόντων, και με υψηλό αίσθημα κοινωνικής ευθύνης.
• Πολίτες με διάθεση ενεργής συμμετοχής και συνδιαμόρφωσης των κοινών
• Πολίτες μορφωμένους, με πλατιά και ενίοτε τεχνοκρατική αντίληψη, που δεν προσεγγίζουν αποσπασματικά και συναισθηματικά το κάθε θέμα, αλλά συνολικά και αλληλένδετα, ενώ αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει "σπάνις των πόρων", οτι υπάρχει φορολογικό όριο που πάνω απ αυτό αντί να αυξάνονται τα κρατικά έσοδα μειώνονται, (δειτε καμπύλη του Laffer -Laffer curve), ότι τα οικονομικά μεγέθη είναι συγκοινωνούντα δοχεία που αν διαφοροποιήσεις το ένα , αυτό έχει μικρότερη ή μεγαλύτερη επίπτωση σε όλα (συσχέτηση), και τέλος όλων, ότι ζούμε σε παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον με νόμισμα το ευρώ όπου απαιτείται μια διεθνώς ανταγωνιστική οικονομία και όχι ένα απέραντο γραφειοκρατικό και αντιπαραγωγικό δημόσιο.
Φοβάμαι αγαπητέ Γιωργο οτι απέχουμε πολύ απο ένα τέτοιο κοινωνικό υπόστρωμα για να χτιστεί η δημοκρτατία των πολιτών.
Είναι σχεδόν σίγουρο ότι αν ζητούσαμε σήμερα να ψηφίσουν οι πολίτες, θα επέλεγαν με αγαθή ψυχή και συναίσθημα, για κατώτερο μισθό πχ τα 1200 ευρώ, για επίδομα ανεργίας και μικρότερη σύνταξη τα 1000 ευρώ και έξοδο απ την υπηρεσία το πολύ στα 60 μας.
Κι εγώ θα το ήθελα αυτό το πακέτο και θα υπερθεμάτιζα, αλλά άλλο τι θέλουμε και άλλο τι είναι εφικτό και αντέχει η οικονομία μας βάσει της ανταγωνιστικότητάς της …
Οι κοινωνικές πολιτικές είναι ευχάριστες στ αυτιά, και δηθεν αριστερές και προοδευτικές, αλλά αν δεν υποστηρίζονται από πραγματικά, σταθερά και ισχυρά οικονομικά δεδομένα αλλά τροφοδοτούνται από αέναο και διογκούμενο δανεισμό , και οικονομία της εισαγώμενης κατανάλωσης, τότε εχουν ημερομηνία λήξης και είδαμε που καταλήγουν να οδηγούν, ακόμα και στην απώλεια της εθνικής ανεξαρτησίας...
Με εκτίμηση πάντα,
Χρήστος Σαμαράς
Τo Ασφαλιστικό ψηφίστηκε! ΚΑΙ ΜΕΤΑ ;
Εθνική Συλλογική Σύμβαση, κατάργηση 13ου-14ου στα ..σκαριά!
Tην περασμένη Πέμπτη το κυβερνόν κόμμα πέρασε ... αναίμακτα στη βουλή τα
νομοσχέδια για Ασφαλιστικό και Εργασιακές ρυθμίσεις παρά τις
αντιδράσεις λαού, αντιπολίτευσης και συνδικάτων. Το ΠΑΣΟΚ μετά την
τρίτη κατά σειρά .. επιτυχία του (!) προελαύνει μεθοδικά προς τον άλλο
στόχο του <<Μνημονίου>>, αυτόν του τριετούς παγώματος μισθών και
ημερομισθίων και την κατάργηση 13ου-14ου μισθών στη νέα Εθνική
Συλλογική Σύμβαση.
Τα νομοσχέδια του νέου Ασφαλιστικού και των Ρυθμίσεων των Εργασιακών
Σχέσεων, μετά την υπερψήφισή τους από την κυβερνητική πλειοψηφία
παίρνουν το δρόμο τους για υπογραφή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας
και το Εθνικό Τυπογραφείο προκειμένου να γίνουν νόμοι του κράτους προς
... τέρψιν των όπου γης <<δανειστών>> μας και των εγχώριων συνεργατών
τους.
Έτσι και τυπικά, φίλοι μου, γυρίζουμε σελίδα αφήνοντας πίσω ένα
κοινωνικό κράτος, που χτίστηκε την μεταπολεμική περίοδος λιθαράκι-
λιθαράκι, με αγώνες, θυσίες και αίμα, ένα κοινωνικό κράτος που παρά
τις όποιες ελλείψεις του αποτελούσε ασφαλές καταφύγιο των μη
προνομιούχων Ελλήνων.
Αυτό το κοινωνικό κράτος κατεδαφίστηκε βίαια την ... αποφράδα αυτή
Πέμπτη της 8 Ιούλη 2010, μέσα σε εκβιασμούς και ψευδοδιλλήματα, η
ανάλγητη κυβερνητική πλειοψηφία σε συνδυασμό με την αδιαφορία,
αναποτελεσματικότητα, ολιγωρία, ανικανότητα και γιατί όχι και την ...
συμπαιγνία της αντιπολίτευση -μείζονος και ελάσσονος- και αυτών ακόμα
των συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Αντιπολίτευση και Συνδικαλιστικές οργανώσεις
Και εξηγούμαι, τα κόμματα της αντιπολίτευσης - μείζονος και ελάσσονος-
δεν στάθηκαν ικανά να προβάλλουν μια ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση
επίλυσης του υπαρκτού πράγματι προβλήματος που αντιμετωπίζουν τα
ασφαλιστικά ταμεία. Εγκαίρως έπρεπε να είχαν επεξεργαστεί ένα
ρεαλιστικό, και εντός του συστήματος, με όρους συστήματος, πρόγραμμα
για την διάσωση των ταμείων και με παράλληλη προάσπιση του κοινωνικού
χαρακτήρα του κράτους, πρόγραμμα το οποίο θα έθεταν υπόψη της
ελληνικής κοινωνίας, ενέργεια η οποία θα συσπείρωνε αγωνιστικά τους
εργαζόμενους ανατρέποντας τις όποιες αντιλαϊκές μεθοδεύσεις.
Το κόμμα της Ν.Δ., με μεγάλη αργοπορία και ενώ τα νομοσχέδια ήδη
συζητούντο στη Βουλή και διεξαγόταν η επί της αρχής ψηφοφορία, την
Τετάρτη 7 Ιουλίου (!) .... παρουσίασε στο Ζάπειο την <<Στρατηγική Ελπίδας για την Έξοδο από την κρίση>>, ... τρεις λαλούν και δυο χορεύουν(!) στην
αξιωματική αντιπολίτευση.
Τα άλλα κόμματα της μείζονος αντιπολίτευσης περιορίστηκαν μόνο, όπως
πάντα, σε διαπιστώσεις, κριτική και αναθέματα, τακτικές
αποπροσανατολιστικές οι οποίες δεν συμβάλλουν στο ελάχιστο στο
ζητούμενο που είναι η συσπείρωση των εργαζομένων.
Στο ίδιο μήκος κύματος και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις στο σύνολο
τους - ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΑΜΕ κλπ- και η κάθε μια χωριστά, με ... μοναχικές
συνάξεις <<καφενείου>>!, τολμώ να πω, προσπαθούν να ανατρέψουν (!) το
Σύστημα, ένα Παγκόσμιο πανίσχυρο Σύστημα Οικονομικών συμφερόντων
συνεπικουρούμενο από τα ΜΜΕ, με κάποιες ... χλιαρές συγκεντρώσεις την
Πέμπτη 8 Ιούλη (!) και ενώ τα νομοσχέδια είχαν ήδη ψηφιστεί επί της
αρχής την προηγούμενη ημέρα, Τετάρτη 7 Ιούλη!....
Επιτρέψαμε να περάσει το Ασφαλιστικό. ....ΚΑΙ ΜΕΤΑ ;;;;
Οι Συστημικοί σχεδιασμοί της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, αγαπητοί φίλοι,
δεν ανατρέπονται με ευχολόγια, με πολιτικές της δεκαετίας του '60, τα
κοινωνικά προβλήματα του σήμερα δεν επιλύονται με .. συνταγές του
χθες. Οι μικρές και παράλληλες - διασπαστικές - μικροσυγκεντρώσεις των
τριών ή πέντε χιλιάδων στην Ομόνοια, Το Σύνταγμα, την Κλαύθμωνος και
αλλού, δεν κλονίζουν το σύστημα, χρειάζονται ενότητα, μαζικότητα,
αγωνιστικότητα και κυρίως ρεαλιστικές προτάσεις και στόχοι. Στόχοι
ικανοί να εμπνεύσουν και να συσπειρώσουν τους εργαζόμενους, τον Λαό.
-Ναι! Διαχρονικά εκλάπησαν τα όποια αποθεματικά των ταμείων.
-Ναι! Ο νεοφιλελεύθερος προσανατολισμός της ανάλγητης κυβέρνησης
στοχεύει στην βίαιη αποδόμηση του κοινωνικού κράτους.
-Ναι! ΔΝΤ και τρόικα ζητάει αίμα και σάρκα.
-Ναι! Ο ΣΕΒ και οι άλλες εργοδοτικές οργανώσεις ζητούν θυσίες από
τους εργαζόμενους.
Όλα τα παραπάνω είναι γνωστά τοις πάση !...... ΚΑΙ ΜΕΤΑ ;;;;;
Αγαπητοί φίλοι, συναγωνιστές, σύντροφοι και συνάδελφοι στην ΝΔ, το
ΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ, την Δημοκρατική Αριστερά, την ΓΣΕΕ, το ΠΑΜΕ την ΑΔΕΔΥ
κ.α., Αναλύσατε ως οφείλατε έγκαιρα τα παραπάνω δεδομένα;
Επεξεργαστήκατε ρεαλιστικές προτάσεις; Κατεβάσατε έγκαιρα αυτές τις
προτάσεις στο λαό ώστε να γίνουν αυτές κατανοητές και να λειτουργήσουν
συσπειρωτικά ;
Σαφώς και ΟΧΙ!, Εάν το είχατε κάνει οι εξελίξεις θα ήταν διαφορετικές.
Αντίθετα εγκαταλείψατε τον έλληνα πολίτη, τον εργαζόμενο έρμαιο στις
αδηφάγες Συστημικές ορέξεις, την ανάλγητη συγκυβέρνηση ΔΝΤ-Τρόικας-
ΠΑΣΟΚ, τα κυβερνητικά ψευδοδιλλήματα και την παραπληροφόρηση των
συστημικών ΜΜΕ, στους ... εργατοσωτήρες των τηλεοπτικών πρωϊνάδικων και
τους μεγαλοδημοσιογράφους της διαπλοκής.
Είστε ανίκανοι να παράξετε πολιτική, να καθοδηγήσετε την κοινωνία, να
ηγηθείτε στην νέα περίοδο που ανατέλλει.
Είστε επιεικώς ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΙ! Και δικαίως ο Έλληνας πολίτης σας
βάζει μέρα με την μέρα όλο περισσότερο στο περιθώριο, στο ράφι της
ιστορίας.
Κοντολογίς σας έχει .... ξεράσει !
Σπύρος Γκανής
http://antikry.blogspot.com
Εθνική Συλλογική Σύμβαση, κατάργηση 13ου-14ου στα ..σκαριά!
Tην περασμένη Πέμπτη το κυβερνόν κόμμα πέρασε ... αναίμακτα στη βουλή τα
νομοσχέδια για Ασφαλιστικό και Εργασιακές ρυθμίσεις παρά τις
αντιδράσεις λαού, αντιπολίτευσης και συνδικάτων. Το ΠΑΣΟΚ μετά την
τρίτη κατά σειρά .. επιτυχία του (!) προελαύνει μεθοδικά προς τον άλλο
στόχο του <<Μνημονίου>>, αυτόν του τριετούς παγώματος μισθών και
ημερομισθίων και την κατάργηση 13ου-14ου μισθών στη νέα Εθνική
Συλλογική Σύμβαση.
Τα νομοσχέδια του νέου Ασφαλιστικού και των Ρυθμίσεων των Εργασιακών
Σχέσεων, μετά την υπερψήφισή τους από την κυβερνητική πλειοψηφία
παίρνουν το δρόμο τους για υπογραφή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας
και το Εθνικό Τυπογραφείο προκειμένου να γίνουν νόμοι του κράτους προς
... τέρψιν των όπου γης <<δανειστών>> μας και των εγχώριων συνεργατών
τους.
Έτσι και τυπικά, φίλοι μου, γυρίζουμε σελίδα αφήνοντας πίσω ένα
κοινωνικό κράτος, που χτίστηκε την μεταπολεμική περίοδος λιθαράκι-
λιθαράκι, με αγώνες, θυσίες και αίμα, ένα κοινωνικό κράτος που παρά
τις όποιες ελλείψεις του αποτελούσε ασφαλές καταφύγιο των μη
προνομιούχων Ελλήνων.
Αυτό το κοινωνικό κράτος κατεδαφίστηκε βίαια την ... αποφράδα αυτή
Πέμπτη της 8 Ιούλη 2010, μέσα σε εκβιασμούς και ψευδοδιλλήματα, η
ανάλγητη κυβερνητική πλειοψηφία σε συνδυασμό με την αδιαφορία,
αναποτελεσματικότητα, ολιγωρία, ανικανότητα και γιατί όχι και την ...
συμπαιγνία της αντιπολίτευση -μείζονος και ελάσσονος- και αυτών ακόμα
των συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Αντιπολίτευση και Συνδικαλιστικές οργανώσεις
Και εξηγούμαι, τα κόμματα της αντιπολίτευσης - μείζονος και ελάσσονος-
δεν στάθηκαν ικανά να προβάλλουν μια ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση
επίλυσης του υπαρκτού πράγματι προβλήματος που αντιμετωπίζουν τα
ασφαλιστικά ταμεία. Εγκαίρως έπρεπε να είχαν επεξεργαστεί ένα
ρεαλιστικό, και εντός του συστήματος, με όρους συστήματος, πρόγραμμα
για την διάσωση των ταμείων και με παράλληλη προάσπιση του κοινωνικού
χαρακτήρα του κράτους, πρόγραμμα το οποίο θα έθεταν υπόψη της
ελληνικής κοινωνίας, ενέργεια η οποία θα συσπείρωνε αγωνιστικά τους
εργαζόμενους ανατρέποντας τις όποιες αντιλαϊκές μεθοδεύσεις.
Το κόμμα της Ν.Δ., με μεγάλη αργοπορία και ενώ τα νομοσχέδια ήδη
συζητούντο στη Βουλή και διεξαγόταν η επί της αρχής ψηφοφορία, την
Τετάρτη 7 Ιουλίου (!) .... παρουσίασε στο Ζάπειο την <<Στρατηγική Ελπίδας για την Έξοδο από την κρίση>>, ... τρεις λαλούν και δυο χορεύουν(!) στην
αξιωματική αντιπολίτευση.
Τα άλλα κόμματα της μείζονος αντιπολίτευσης περιορίστηκαν μόνο, όπως
πάντα, σε διαπιστώσεις, κριτική και αναθέματα, τακτικές
αποπροσανατολιστικές οι οποίες δεν συμβάλλουν στο ελάχιστο στο
ζητούμενο που είναι η συσπείρωση των εργαζομένων.
Στο ίδιο μήκος κύματος και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις στο σύνολο
τους - ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΑΜΕ κλπ- και η κάθε μια χωριστά, με ... μοναχικές
συνάξεις <<καφενείου>>!, τολμώ να πω, προσπαθούν να ανατρέψουν (!) το
Σύστημα, ένα Παγκόσμιο πανίσχυρο Σύστημα Οικονομικών συμφερόντων
συνεπικουρούμενο από τα ΜΜΕ, με κάποιες ... χλιαρές συγκεντρώσεις την
Πέμπτη 8 Ιούλη (!) και ενώ τα νομοσχέδια είχαν ήδη ψηφιστεί επί της
αρχής την προηγούμενη ημέρα, Τετάρτη 7 Ιούλη!....
Επιτρέψαμε να περάσει το Ασφαλιστικό. ....ΚΑΙ ΜΕΤΑ ;;;;
Οι Συστημικοί σχεδιασμοί της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, αγαπητοί φίλοι,
δεν ανατρέπονται με ευχολόγια, με πολιτικές της δεκαετίας του '60, τα
κοινωνικά προβλήματα του σήμερα δεν επιλύονται με .. συνταγές του
χθες. Οι μικρές και παράλληλες - διασπαστικές - μικροσυγκεντρώσεις των
τριών ή πέντε χιλιάδων στην Ομόνοια, Το Σύνταγμα, την Κλαύθμωνος και
αλλού, δεν κλονίζουν το σύστημα, χρειάζονται ενότητα, μαζικότητα,
αγωνιστικότητα και κυρίως ρεαλιστικές προτάσεις και στόχοι. Στόχοι
ικανοί να εμπνεύσουν και να συσπειρώσουν τους εργαζόμενους, τον Λαό.
-Ναι! Διαχρονικά εκλάπησαν τα όποια αποθεματικά των ταμείων.
-Ναι! Ο νεοφιλελεύθερος προσανατολισμός της ανάλγητης κυβέρνησης
στοχεύει στην βίαιη αποδόμηση του κοινωνικού κράτους.
-Ναι! ΔΝΤ και τρόικα ζητάει αίμα και σάρκα.
-Ναι! Ο ΣΕΒ και οι άλλες εργοδοτικές οργανώσεις ζητούν θυσίες από
τους εργαζόμενους.
Όλα τα παραπάνω είναι γνωστά τοις πάση !...... ΚΑΙ ΜΕΤΑ ;;;;;
Αγαπητοί φίλοι, συναγωνιστές, σύντροφοι και συνάδελφοι στην ΝΔ, το
ΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ, την Δημοκρατική Αριστερά, την ΓΣΕΕ, το ΠΑΜΕ την ΑΔΕΔΥ
κ.α., Αναλύσατε ως οφείλατε έγκαιρα τα παραπάνω δεδομένα;
Επεξεργαστήκατε ρεαλιστικές προτάσεις; Κατεβάσατε έγκαιρα αυτές τις
προτάσεις στο λαό ώστε να γίνουν αυτές κατανοητές και να λειτουργήσουν
συσπειρωτικά ;
Σαφώς και ΟΧΙ!, Εάν το είχατε κάνει οι εξελίξεις θα ήταν διαφορετικές.
Αντίθετα εγκαταλείψατε τον έλληνα πολίτη, τον εργαζόμενο έρμαιο στις
αδηφάγες Συστημικές ορέξεις, την ανάλγητη συγκυβέρνηση ΔΝΤ-Τρόικας-
ΠΑΣΟΚ, τα κυβερνητικά ψευδοδιλλήματα και την παραπληροφόρηση των
συστημικών ΜΜΕ, στους ... εργατοσωτήρες των τηλεοπτικών πρωϊνάδικων και
τους μεγαλοδημοσιογράφους της διαπλοκής.
Είστε ανίκανοι να παράξετε πολιτική, να καθοδηγήσετε την κοινωνία, να
ηγηθείτε στην νέα περίοδο που ανατέλλει.
Είστε επιεικώς ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΙ! Και δικαίως ο Έλληνας πολίτης σας
βάζει μέρα με την μέρα όλο περισσότερο στο περιθώριο, στο ράφι της
ιστορίας.
Κοντολογίς σας έχει .... ξεράσει !
Σπύρος Γκανής
http://antikry.blogspot.com
Ανοιχτή Επιστολή προς τον Πρόεδρο της «Ελληνικής Δημοκρατίας» για αναπομπή στη «Βουλή των Ελλήνων» του ψηφισθέντος «ασφαλιστικού νομοσχεδίου»
www.dimopolis.gr
Αθήνα, Κυριακή, 11 Ιουλίου 2010
Ανοιχτή Επιστολή και Έκκληση Ελλήνων Πολιτών
και του«Ελληνικού Κινήματος Άμεσης Δημοκρατίας»
προς τον Πρόεδρο της «Ελληνικής Δημοκρατίας»
για αναπομπή στη «Βουλή των Ελλήνων»
του ψηφισθέντος χτες «ασφαλιστικού νομοσχεδίου» κατ’άρθρο 42 παρ.1, εδ. Β΄
του «Συντάγματος της Ελλάδας».
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε της «Ελληνικής Δημοκρατίας»,
Οι δραματικές κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα του 2010 απαιτούν την υπεύθυνη τοποθέτηση όλων των πολιτών στα κρίσιμα ζητήματα που έχουν δημιουργηθεί και εξαιτίας των τραγικών για τη χώρα μας προοπτικών απασχολούν έντονα την ελληνική κοινωνία.
Ιδίως ευαισθητοποιημένοι είμαστε οι ενεργοί από πεποίθηση Έλληνες πολίτες, που εκφράζουμε σκεπτικισμό για πολλές από τις δομές της αντιπροσωπευτικής λεγόμενης «Δημοκρατίας» και αρκετοί από εμάς ψηφίσαμε στις πρόσφατες Ευρωεκλογές 2009 το «Ελληνικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας», που συμμετείχε υπό άκρως αντιδημοκρατικές
συνθήκες προεκλογικού αγώνα εις βάρος μας και εις βάρος όλων των μη αντιπροσωπευόμενων στη «Βουλή των Ελλήνων» πολιτικών κομμάτων, οι οποίες κρίνονται κατόπιν σχετικών προσφυγών μας την 10η Νοεμβρίου 2010 ενώπιον του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου (ΑΕΔ του άρθρου 100 του Συντάγματος), μαζί με την ουσιαστική «απαγόρευση» συμμετοχής μας στις εθνικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009.
Επειδή λοιπόν οι αρχές της Δημοκρατίας στην οποία όλοι πιστεύουμε, έχουν ως υπέρτατο αγαθό, την συμμετοχή των πολιτών στα κοινά, που ουσιαστικά μπορεί να εκδηλωθεί στα πλαίσια της καθεστηκυίας τάξεως μόνο με τα προβλεπόμενα στο Σύνταγμα ( άρθρο 44, παρ. 2) Δημοψηφίσματα και μάλιστα το άρτι ψηφισθέν ασφαλιστικό νομοσχέδιο έχει αναφανδόν κριθεί το 2008 κατά τη διαδικασία ψήφισης του αντίστοιχου νομοσχεδίου που εισήγαγε η τότε αρμόδια Υπουργός κ. Φ. Πετραλιά από τα τέσσερα κόμματα της τότε Αντιπολίτευσης , μεταξύ των οποίων και το σήμερα κυβερνόν πολιτικό κόμμα, ότι ρυθμίζει «σοβαρό κοινωνικό ζήτημα» και κατά τα προβλεπόμενα στο Σύνταγμα απαιτείται να κυρωθεί με Δημοψήφισμα του Ελληνικού λαού.
Στα πλαίσια αυτά σας απευθύνουμε πέραν των ψηφοφόρων μας και για λογαριασμό περισσότερων Ελλήνων πολιτών που μας παροτρύνουν για ανάληψη σχετικών μας πρωτοβουλιών στις συνθήκες εθνικής κρίσης που δημιουργήθηκαν έκκληση να κάνετε χρήση του συνταγματικού δικαιώματος που έχετε από το άρθρο 42 παράγραφος 1 του Συντάγματος και να αναπέμψετε στη Βουλή το ψηφισθέν νομοσχέδιο υπό τον τίτλο «Νέο ασφαλιστικό σύστημα και συναφείς διατάξεις, ρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις» εκθέτοντας και τους ακόλουθους τουλάχιστον λόγους της αναπομπής:
Είναι γνωστό ότι το συγκεκριμένο νομοθέτημα με τις άδικες διατάξεις έχει προκαλέσει λαϊκή οργή και δυσφορία .
Τον άδικο χαρακτήρα των διατάξεων ομολογούν και οι ίδιοι
οι συντάκτες του νομοθετήματος σε δημόσιες δηλώσεις τους.
Και αποτελεί πολιτικό ολίσθημα η επίκληση της αναγκαιότητας για να επιβληθεί και να δικαιολογηθεί η κοινωνική αδικία τη στιγμή που η διαφθορά, ο παράνομος πλουτισμός και η λεηλασία του δημοσίου χρήματος βρίσκονται υπο την σκέπη της ατιμωρησίας.
Χιλιάδες συνταξιούχοι εκ των οποίων πολλοί είναι
συναγωνιστές σας θα βρεθούν στη δυσάρεστη θέση να μην μπορούν να επιβιώσουν αξιοπρεπώς.
Η βασική δυνατότητα έκφρασης της λαϊκής βούλησης μέσω δημοψηφίσματος, σε κρίσιμα κοινωνικά και εθνικά θέματα, δεν ενεργοποιείται με ευθύνη της εκάστοτε εξουσίας, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα να μην λειτουργεί αυτή η ίδια η έννοια της λαϊκής κυριαρχίας που είναι κεντρικός άξονας του δημοκρατικού πολιτεύματος .
Παρά την λαϊκή οργή και τη αγανάκτηση για το γκρέμισμα του κοινωνικού κράτους, μια ελληνική κοινωνία κουρασμένη από τα προβλήματα της καθημερινότητας και την αγωνία για την επιβίωση, δεν έχει τη δυνατότητα να αμφισβητήσει και να ανατρέψει με πρακτικό και θεσμικό τρόπο τις επερχόμενες ρυθμίσεις που είναι οικονομικά ανάλγητες και κοινωνικά καταστροφικές για την κοινωνική συνοχή, παρά μόνο με τη συμβολή Σας, ως ρυθμιστή του Πολιτεύματος, που διαβλέπουμε ότι κλονίζεται στην κοινή γνώμη, όσο δεν αναλαμβάνονται από τους αρμόδιους «να φυλάττουν Θερμοπύλες» οι απαιτούμενες πρωτοβουλίες.
Η ανασύνταξη της οικονομίας με τρόπο που πλήττει τα λαϊκά στρώματα και οδηγεί στην απελπισία και τη ανέχεια χιλιάδες συμπολίτες μας αποτελεί πράξη άδικη που απειλεί την ίδια τη δημοκρατία.
Ο Ελληνικός Λαός έχει εναποθέσει τις ελπίδες του για μια δικαιότερη κοινωνία, στο πρόσωπο σας, ελπίζοντας ότι η δική
του φωνή και βούληση θα βρει έκφραση μέσα από τη δική σας θέληση για αντίσταση.
Είναι ιστορική αναγκαιότητα να προβείτε στην γενναία πράξη της αναπομπής του μόλις ψηφισθέντος ασφαλιστικού νομοσχεδίου στη Βουλή, ώστε να ενεργοποιηθούν οι διατάξεις του άρθρου 76, παρ. 2 του Συντάγματος για νέα ψήφισή του «από την Ολομέλεια της Βουλής δύο φορές και σε δύο διαφορετικές συνεδριάσεις», αφού πιθανότατα θα δοθεί ο χρόνος για να προκληθεί το αναγκαίο Δημοψήφισμα ( κατά τους όρους του άρθρου 44, παρ. 2), εξαιτίας της έκθεσης ΚΑΙ από μέρους σας των αναγκαίων λόγων αναπομπής, που αναμφισβήτητα με το κύρος σας θα επηρεάσουν την υποβολή νομότυπης σχετικής πρότασης από τους αρμόδιους και για όσους άλλους λόγους κρίνετε , πέραν των προαναφερθέντων, στοιχείο που θα αποτελούσε μάθημα Δημοκρατικού ήθους στις μελλοντικές γενεές και παράλληλα διαχρονικό μάθημα πολιτικής εντιμότητας.
Με την ελπίδα για επιβεβαίωση της εκτίμησης,
που τρέφει ο ελληνικός λαός για το πρόσωπό Σας
και τον θεσμό που εκπροσωπείτε ,
Για το « ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΜΕΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ »
Ο Γενικός Συντονιστής Ο Συντονιστής
Τομέα Θεσμών και Δικαιοσύνης
Γιώργος Λ. Κόκκας Πέτρος Ανδρειώτης
Δικηγόρος Αθήνας Δικηγόρος Παρισίων
Αρείου Πάγου – ΣτΕ Conseil d’ Etat / Α.Π. - ΣτΕ
Ιπποκράτους 42 – Τ.Κ. 10680 Αθήνα
Τηλ.: 210 3648300 – Φαξ: 210 3610882
Ιστοσελίδα:www.dimopolis.gr
Ηλ.ταχ.: geoko@otenet.gr
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:
Αξ. Πρόεδρο Βουλής
κ. Φίλιππο Πετσάλνικο,
Πολιτικά Κόμματα ,
Οργανώσεις της Κοινωνίας Πολιτών και
Κ.Α.ΔΡΑ. ( Κοινότητες Άμεσης ΔΡΑσης)
Αθήνα, Κυριακή, 11 Ιουλίου 2010
Ανοιχτή Επιστολή και Έκκληση Ελλήνων Πολιτών
και του«Ελληνικού Κινήματος Άμεσης Δημοκρατίας»
προς τον Πρόεδρο της «Ελληνικής Δημοκρατίας»
για αναπομπή στη «Βουλή των Ελλήνων»
του ψηφισθέντος χτες «ασφαλιστικού νομοσχεδίου» κατ’άρθρο 42 παρ.1, εδ. Β΄
του «Συντάγματος της Ελλάδας».
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε της «Ελληνικής Δημοκρατίας»,
Οι δραματικές κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα του 2010 απαιτούν την υπεύθυνη τοποθέτηση όλων των πολιτών στα κρίσιμα ζητήματα που έχουν δημιουργηθεί και εξαιτίας των τραγικών για τη χώρα μας προοπτικών απασχολούν έντονα την ελληνική κοινωνία.
Ιδίως ευαισθητοποιημένοι είμαστε οι ενεργοί από πεποίθηση Έλληνες πολίτες, που εκφράζουμε σκεπτικισμό για πολλές από τις δομές της αντιπροσωπευτικής λεγόμενης «Δημοκρατίας» και αρκετοί από εμάς ψηφίσαμε στις πρόσφατες Ευρωεκλογές 2009 το «Ελληνικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας», που συμμετείχε υπό άκρως αντιδημοκρατικές
συνθήκες προεκλογικού αγώνα εις βάρος μας και εις βάρος όλων των μη αντιπροσωπευόμενων στη «Βουλή των Ελλήνων» πολιτικών κομμάτων, οι οποίες κρίνονται κατόπιν σχετικών προσφυγών μας την 10η Νοεμβρίου 2010 ενώπιον του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου (ΑΕΔ του άρθρου 100 του Συντάγματος), μαζί με την ουσιαστική «απαγόρευση» συμμετοχής μας στις εθνικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009.
Επειδή λοιπόν οι αρχές της Δημοκρατίας στην οποία όλοι πιστεύουμε, έχουν ως υπέρτατο αγαθό, την συμμετοχή των πολιτών στα κοινά, που ουσιαστικά μπορεί να εκδηλωθεί στα πλαίσια της καθεστηκυίας τάξεως μόνο με τα προβλεπόμενα στο Σύνταγμα ( άρθρο 44, παρ. 2) Δημοψηφίσματα και μάλιστα το άρτι ψηφισθέν ασφαλιστικό νομοσχέδιο έχει αναφανδόν κριθεί το 2008 κατά τη διαδικασία ψήφισης του αντίστοιχου νομοσχεδίου που εισήγαγε η τότε αρμόδια Υπουργός κ. Φ. Πετραλιά από τα τέσσερα κόμματα της τότε Αντιπολίτευσης , μεταξύ των οποίων και το σήμερα κυβερνόν πολιτικό κόμμα, ότι ρυθμίζει «σοβαρό κοινωνικό ζήτημα» και κατά τα προβλεπόμενα στο Σύνταγμα απαιτείται να κυρωθεί με Δημοψήφισμα του Ελληνικού λαού.
Στα πλαίσια αυτά σας απευθύνουμε πέραν των ψηφοφόρων μας και για λογαριασμό περισσότερων Ελλήνων πολιτών που μας παροτρύνουν για ανάληψη σχετικών μας πρωτοβουλιών στις συνθήκες εθνικής κρίσης που δημιουργήθηκαν έκκληση να κάνετε χρήση του συνταγματικού δικαιώματος που έχετε από το άρθρο 42 παράγραφος 1 του Συντάγματος και να αναπέμψετε στη Βουλή το ψηφισθέν νομοσχέδιο υπό τον τίτλο «Νέο ασφαλιστικό σύστημα και συναφείς διατάξεις, ρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις» εκθέτοντας και τους ακόλουθους τουλάχιστον λόγους της αναπομπής:
Είναι γνωστό ότι το συγκεκριμένο νομοθέτημα με τις άδικες διατάξεις έχει προκαλέσει λαϊκή οργή και δυσφορία .
Τον άδικο χαρακτήρα των διατάξεων ομολογούν και οι ίδιοι
οι συντάκτες του νομοθετήματος σε δημόσιες δηλώσεις τους.
Και αποτελεί πολιτικό ολίσθημα η επίκληση της αναγκαιότητας για να επιβληθεί και να δικαιολογηθεί η κοινωνική αδικία τη στιγμή που η διαφθορά, ο παράνομος πλουτισμός και η λεηλασία του δημοσίου χρήματος βρίσκονται υπο την σκέπη της ατιμωρησίας.
Χιλιάδες συνταξιούχοι εκ των οποίων πολλοί είναι
συναγωνιστές σας θα βρεθούν στη δυσάρεστη θέση να μην μπορούν να επιβιώσουν αξιοπρεπώς.
Η βασική δυνατότητα έκφρασης της λαϊκής βούλησης μέσω δημοψηφίσματος, σε κρίσιμα κοινωνικά και εθνικά θέματα, δεν ενεργοποιείται με ευθύνη της εκάστοτε εξουσίας, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα να μην λειτουργεί αυτή η ίδια η έννοια της λαϊκής κυριαρχίας που είναι κεντρικός άξονας του δημοκρατικού πολιτεύματος .
Παρά την λαϊκή οργή και τη αγανάκτηση για το γκρέμισμα του κοινωνικού κράτους, μια ελληνική κοινωνία κουρασμένη από τα προβλήματα της καθημερινότητας και την αγωνία για την επιβίωση, δεν έχει τη δυνατότητα να αμφισβητήσει και να ανατρέψει με πρακτικό και θεσμικό τρόπο τις επερχόμενες ρυθμίσεις που είναι οικονομικά ανάλγητες και κοινωνικά καταστροφικές για την κοινωνική συνοχή, παρά μόνο με τη συμβολή Σας, ως ρυθμιστή του Πολιτεύματος, που διαβλέπουμε ότι κλονίζεται στην κοινή γνώμη, όσο δεν αναλαμβάνονται από τους αρμόδιους «να φυλάττουν Θερμοπύλες» οι απαιτούμενες πρωτοβουλίες.
Η ανασύνταξη της οικονομίας με τρόπο που πλήττει τα λαϊκά στρώματα και οδηγεί στην απελπισία και τη ανέχεια χιλιάδες συμπολίτες μας αποτελεί πράξη άδικη που απειλεί την ίδια τη δημοκρατία.
Ο Ελληνικός Λαός έχει εναποθέσει τις ελπίδες του για μια δικαιότερη κοινωνία, στο πρόσωπο σας, ελπίζοντας ότι η δική
του φωνή και βούληση θα βρει έκφραση μέσα από τη δική σας θέληση για αντίσταση.
Είναι ιστορική αναγκαιότητα να προβείτε στην γενναία πράξη της αναπομπής του μόλις ψηφισθέντος ασφαλιστικού νομοσχεδίου στη Βουλή, ώστε να ενεργοποιηθούν οι διατάξεις του άρθρου 76, παρ. 2 του Συντάγματος για νέα ψήφισή του «από την Ολομέλεια της Βουλής δύο φορές και σε δύο διαφορετικές συνεδριάσεις», αφού πιθανότατα θα δοθεί ο χρόνος για να προκληθεί το αναγκαίο Δημοψήφισμα ( κατά τους όρους του άρθρου 44, παρ. 2), εξαιτίας της έκθεσης ΚΑΙ από μέρους σας των αναγκαίων λόγων αναπομπής, που αναμφισβήτητα με το κύρος σας θα επηρεάσουν την υποβολή νομότυπης σχετικής πρότασης από τους αρμόδιους και για όσους άλλους λόγους κρίνετε , πέραν των προαναφερθέντων, στοιχείο που θα αποτελούσε μάθημα Δημοκρατικού ήθους στις μελλοντικές γενεές και παράλληλα διαχρονικό μάθημα πολιτικής εντιμότητας.
Με την ελπίδα για επιβεβαίωση της εκτίμησης,
που τρέφει ο ελληνικός λαός για το πρόσωπό Σας
και τον θεσμό που εκπροσωπείτε ,
Για το « ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΜΕΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ »
Ο Γενικός Συντονιστής Ο Συντονιστής
Τομέα Θεσμών και Δικαιοσύνης
Γιώργος Λ. Κόκκας Πέτρος Ανδρειώτης
Δικηγόρος Αθήνας Δικηγόρος Παρισίων
Αρείου Πάγου – ΣτΕ Conseil d’ Etat / Α.Π. - ΣτΕ
Ιπποκράτους 42 – Τ.Κ. 10680 Αθήνα
Τηλ.: 210 3648300 – Φαξ: 210 3610882
Ιστοσελίδα:www.dimopolis.gr
Ηλ.ταχ.: geoko@otenet.gr
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:
Αξ. Πρόεδρο Βουλής
κ. Φίλιππο Πετσάλνικο,
Πολιτικά Κόμματα ,
Οργανώσεις της Κοινωνίας Πολιτών και
Κ.Α.ΔΡΑ. ( Κοινότητες Άμεσης ΔΡΑσης)
Σάββατο 10 Ιουλίου 2010
ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ 8 ΙΟΥΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ 8 ΙΟΥΛΙΟΥ ... στη Βουλή...
(Αναδημοσίευση από το μπλογκ Μανιτάρι του βουνού http://tomtb.com/modules/smartsection/item.php?itemid=1026)
Published by Πάνος [admin] on 9/7/10 (91 αναγνώσεις)
ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΘΕΣΙΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ... στη Βουλή...
Της Στεφανίας Λυγερού
Ήμουν μπροστά στη βουλή, είχε και μερικά πανό μπροστά μου. Κατά τις 2 που έπεσε το σύνθημα και πήραν το δρόμο της επιστροφής, τσουπ τσουπ άδειασε κι από μπροστά και έμειναν μόνο οι ένστολοι. Στήνομαι ευθυτενής, στήνω και το πλακάτ και λέω «και τώρα οι δύο μας, να δούμε ποιος θα φύγει πρώτος». Μου έκαναν νόημα από απέναντι, πάει το στοιχηματάκι.. (χι, χι)
Τα συνθήματα μου ήταν τα εξής: της μπλούζας «Δεν είμαι ανύπαρκτη!! Θα μείνω ακόμα κι αν φύγουν όλες οι «συλλογικότητες». Θα μείνω μέχρι να εισακουστώ». Και πίσω «Η χώρα δεν ανήκει στους 300 που αποφασίζουν για μένα χωρίς εμένα. Ανήκει στα 10.000.000 Έλληνες».
Και στο μπλακάτ: «Σας βάλαμε σ' αυτήν την θέση για να κάνετε καλά τη δουλειά σας. Δεν την κάνετε καλά, δεν θα σας πληρώνουμε (αδρά) τσάμπα. Απολύεστε!!» και πίσω «Εύρηκε!! η αντιπολίτευση τρόπο να βγάλει την χώρα από το μνημόνιο.. «Το κύριο ελάττωμα της δημοκρατίας είναι ότι μόνο το κόμμα που δεν είναι στην εξουσία ξέρεις πώς πρέπει να κυβερνάει τη χώρα» Λ. Πίτερ» (ο Σαμαράς ευθύνεται, είχε το θράσος να βγει και να πει ότι βρήκε τον τρόπο. Για να κάνουμε αυτή την δουλειά όλη την ώρα. Να ψηφίζουμε για να αλλάξουμε την κατάσταση και να τρώμε στην μάπα την ατελείωτη κοροϊδία). Κάθε 5 λεπτά λοιπόν, γκάριζα (ακουγόμουν σε 3 τετράγωνα): Να έρθει κάποιος να πάρει ένα μήνυμα (παύση) μιας και δεν μ' αφήνουν να μπω στο κοινοβούλιο (παύση) κι ενώ είμαι ελληνίδα πολίτης (παύση) και ελεύθερη (το ελεύθερη το έλεγα με όσο πάθος διαθέτω).
- Πλάκωσαν οι τουρίστες. Και ήμασταν εγώ, οι τσολιάδες και οι ένστολοι έξω από την βουλή. Έχω να πω ότι έκλεψα την παράσταση από τον τσολιά, πιο πολλές φωτό τράβηξαν εμένα οι τουρίστες. Κάποιοι ήθελαν να φωτογραφηθούν κρατώντας και το πλακάτ μου, που φυσικά δεν το άφησα, τους επέτρεψα να το πιάσουν μαζί με μένα. Δεν αφήνουμε τα όπλα μας. Όλοι έρχονταν να με ρωτήσουν γιατί διαδηλώνω (τους έκανα την μετάφραση, το «απολύεστε» έφτασε πολύ μακριά) και γιατί είμαι μόνη μου. Τους απαντούσα «είχαμε σήμερα διαδήλωση για το ασφαλιστικό, δεν ήμουν μόνη μου, πολύς κόσμος διαδήλωσε. Οι υπόλοιποι λύσανε το πρόβλημά τους κι έφυγαν, εγώ δεν το έλυσα και παραμένω εδώ».
- Πολλοί συνέπασχαν μαζί μου, μου έφεραν νερό, μια τουρίστρια μου έφερε καραμέλες για τον λαιμό!! Ανοίγει την αναπνοή μου είπε (κι έκαναν πράγματι δουλειά). Και μια άλλη έρχεται διστακτικά με τον γιο της και μου δίνει ένα σακουλάκι μπέικ ρολς, της λέω ευχαριστώ πολύ, έχω φέρει τοστ και μου λέει όχι όχι κράτα το, κουράγιο!! Άπειροι ήρθαν να μου χτυπήσουν τον ώμο και να πουν κουράγιο στην ταλαίπωρη. Ήρθε κι ένας προβοκάτορας (χι, χι), μου λέει πήγαινε εσύ να τους το δώσεις, γιατί δεν πας και τους διατάζεις να έρθουν αυτοί να το πάρουν; Κι άλλος ένας παππούς προβοκάτορας ήρθε για να μου πει, εσείς τον ψηφίσατε τι διαμαρτύρεστε τώρα. Αλλά όλοι οι άλλοι ήταν super.
- Κατά τις 8 έρχεται ένας με πολιτικά και μου λέει «Ρε κοπελιά δεν κουράστηκες τόση ώρα»; Όχι δεν κουράστηκα αλλά έχω έναν πονοκέφαλο, χτυπάνε τα μηνίγγια μου κάθε φορά που φωνάζω, μήπως θα μπορούσες να πας να μου πάρεις μια ασπιρίνη»; Κουφάθηκε λίγο, λέει «δουλεύω δεν μπορώ να φύγω, αστυνομία είμαι, σε βλέπω τόση ώρα από πάνω». Τα είπαμε λίγο, ώσπου έρχεται ένας ένστολος και μου λέει: Λυπάμαι κυρία μου αλλά πρέπει να σας κάνω προσαγωγή. Άντε ρε παιδιά, το έλεγα με τους φίλους μου ότι θα φύγω μόνο αν με συλλάβουν, για ποιον λόγο ακριβώς με συλλαμβάνετε, τι έκανα; Λέει, δεν κάνατε τίποτα γι' αυτό δεν μπορώ να σας συλλάβω, μόνο προσαγωγή μπορώ να σας κάνω για εξακρίβωση στοιχείων. Μου είπε επίσης, ότι μπορώ να παραδώσω το μήνυμά μου δια της νομίμου οδού, να πάω από την άλλη είσοδο, την κεντρική και να κλείσω ραντεβού για να το παραδώσω.
Λέω μπορώ να το κάνω τώρα, λέει όχι τώρα, τώρα προσαγωγή. Αφού εξετέλεσα την ποινή μου, πάω στη βουλή, στην κύρια είσοδο για να κλείσω ραντεβού να παραδώσω το μήνυμά μου. Ο ένστολος εκεί εξαιρετικός (όλα τα παιδιά, και στο τμήμα ήταν όλοι ευγενέστατοι), του ανέφερα την στιχομυθία μου με τον άλλον ένστολο και μου είπε ότι δεν θα το περάσω τελικά, καλύτερα να στείλω γράμμα. Ή να κλείσω ραντεβού με κάποιον συγκεκριμένα και να πάω να του το πω (δεν είναι κακή ιδέα).
P.S. Τους ενόχλησε ένας ανύπαρκτος, μηδαμινός, κόκκος άμμου άνθρωπος και τρέξαν να τον συλλάβουν!!! Όλοι οι παρευρισκόμενοι μου έλεγαν, και τι κατάλαβες, αυτοί δεν παίρνουν χαμπάρι με τίποτα. Κι όμως, τους είπα.. έχουν έναν μικρό παραθυράκι στη βουλή, όπου από εκεί παρατηρούν το πλήθος σε κάθε διαδήλωση. Όταν δουν ότι το πλήθος το σέρνουν από τη μύτη οι κομματάρχες, τώρα φώναξε, τώρα προχώρα, τώρα πήγαινε πίσω, τώρα φεύγουμε, αυτοί είναι ήσυχοι. Μπορούν να συνεχίσουν ακάθεκτοι να πηδάνε τη χώρα. Κανείς δεν θα τους αντισταθεί. Τώρα που είδαν ότι ένας (έστω ένας) έπραξε αυτοβούλως ετοιμάζουν τ' άρματα. Άρχισε αυτό που καιρό τώρα, έντρομοι, περιμένουν.
9-7-2010
Σημείωση: Οι υπογραμμίσεις έγιναν από το admin. Θυμίζω: Μέρα αποφράδα. Κατεδαφίστηκε άχρι καιρού και η δημόσια, κοινωνική και αναδιανεμητική ασφάλιση-σύνταξη στη χώρα της Φιλοξενίας...
(Αναδημοσίευση από το μπλογκ Μανιτάρι του βουνού http://tomtb.com/modules/smartsection/item.php?itemid=1026)
Published by Πάνος [admin] on 9/7/10 (91 αναγνώσεις)
ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΘΕΣΙΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ... στη Βουλή...
Της Στεφανίας Λυγερού
Ήμουν μπροστά στη βουλή, είχε και μερικά πανό μπροστά μου. Κατά τις 2 που έπεσε το σύνθημα και πήραν το δρόμο της επιστροφής, τσουπ τσουπ άδειασε κι από μπροστά και έμειναν μόνο οι ένστολοι. Στήνομαι ευθυτενής, στήνω και το πλακάτ και λέω «και τώρα οι δύο μας, να δούμε ποιος θα φύγει πρώτος». Μου έκαναν νόημα από απέναντι, πάει το στοιχηματάκι.. (χι, χι)
Τα συνθήματα μου ήταν τα εξής: της μπλούζας «Δεν είμαι ανύπαρκτη!! Θα μείνω ακόμα κι αν φύγουν όλες οι «συλλογικότητες». Θα μείνω μέχρι να εισακουστώ». Και πίσω «Η χώρα δεν ανήκει στους 300 που αποφασίζουν για μένα χωρίς εμένα. Ανήκει στα 10.000.000 Έλληνες».
Και στο μπλακάτ: «Σας βάλαμε σ' αυτήν την θέση για να κάνετε καλά τη δουλειά σας. Δεν την κάνετε καλά, δεν θα σας πληρώνουμε (αδρά) τσάμπα. Απολύεστε!!» και πίσω «Εύρηκε!! η αντιπολίτευση τρόπο να βγάλει την χώρα από το μνημόνιο.. «Το κύριο ελάττωμα της δημοκρατίας είναι ότι μόνο το κόμμα που δεν είναι στην εξουσία ξέρεις πώς πρέπει να κυβερνάει τη χώρα» Λ. Πίτερ» (ο Σαμαράς ευθύνεται, είχε το θράσος να βγει και να πει ότι βρήκε τον τρόπο. Για να κάνουμε αυτή την δουλειά όλη την ώρα. Να ψηφίζουμε για να αλλάξουμε την κατάσταση και να τρώμε στην μάπα την ατελείωτη κοροϊδία). Κάθε 5 λεπτά λοιπόν, γκάριζα (ακουγόμουν σε 3 τετράγωνα): Να έρθει κάποιος να πάρει ένα μήνυμα (παύση) μιας και δεν μ' αφήνουν να μπω στο κοινοβούλιο (παύση) κι ενώ είμαι ελληνίδα πολίτης (παύση) και ελεύθερη (το ελεύθερη το έλεγα με όσο πάθος διαθέτω).
- Πλάκωσαν οι τουρίστες. Και ήμασταν εγώ, οι τσολιάδες και οι ένστολοι έξω από την βουλή. Έχω να πω ότι έκλεψα την παράσταση από τον τσολιά, πιο πολλές φωτό τράβηξαν εμένα οι τουρίστες. Κάποιοι ήθελαν να φωτογραφηθούν κρατώντας και το πλακάτ μου, που φυσικά δεν το άφησα, τους επέτρεψα να το πιάσουν μαζί με μένα. Δεν αφήνουμε τα όπλα μας. Όλοι έρχονταν να με ρωτήσουν γιατί διαδηλώνω (τους έκανα την μετάφραση, το «απολύεστε» έφτασε πολύ μακριά) και γιατί είμαι μόνη μου. Τους απαντούσα «είχαμε σήμερα διαδήλωση για το ασφαλιστικό, δεν ήμουν μόνη μου, πολύς κόσμος διαδήλωσε. Οι υπόλοιποι λύσανε το πρόβλημά τους κι έφυγαν, εγώ δεν το έλυσα και παραμένω εδώ».
- Πολλοί συνέπασχαν μαζί μου, μου έφεραν νερό, μια τουρίστρια μου έφερε καραμέλες για τον λαιμό!! Ανοίγει την αναπνοή μου είπε (κι έκαναν πράγματι δουλειά). Και μια άλλη έρχεται διστακτικά με τον γιο της και μου δίνει ένα σακουλάκι μπέικ ρολς, της λέω ευχαριστώ πολύ, έχω φέρει τοστ και μου λέει όχι όχι κράτα το, κουράγιο!! Άπειροι ήρθαν να μου χτυπήσουν τον ώμο και να πουν κουράγιο στην ταλαίπωρη. Ήρθε κι ένας προβοκάτορας (χι, χι), μου λέει πήγαινε εσύ να τους το δώσεις, γιατί δεν πας και τους διατάζεις να έρθουν αυτοί να το πάρουν; Κι άλλος ένας παππούς προβοκάτορας ήρθε για να μου πει, εσείς τον ψηφίσατε τι διαμαρτύρεστε τώρα. Αλλά όλοι οι άλλοι ήταν super.
- Κατά τις 8 έρχεται ένας με πολιτικά και μου λέει «Ρε κοπελιά δεν κουράστηκες τόση ώρα»; Όχι δεν κουράστηκα αλλά έχω έναν πονοκέφαλο, χτυπάνε τα μηνίγγια μου κάθε φορά που φωνάζω, μήπως θα μπορούσες να πας να μου πάρεις μια ασπιρίνη»; Κουφάθηκε λίγο, λέει «δουλεύω δεν μπορώ να φύγω, αστυνομία είμαι, σε βλέπω τόση ώρα από πάνω». Τα είπαμε λίγο, ώσπου έρχεται ένας ένστολος και μου λέει: Λυπάμαι κυρία μου αλλά πρέπει να σας κάνω προσαγωγή. Άντε ρε παιδιά, το έλεγα με τους φίλους μου ότι θα φύγω μόνο αν με συλλάβουν, για ποιον λόγο ακριβώς με συλλαμβάνετε, τι έκανα; Λέει, δεν κάνατε τίποτα γι' αυτό δεν μπορώ να σας συλλάβω, μόνο προσαγωγή μπορώ να σας κάνω για εξακρίβωση στοιχείων. Μου είπε επίσης, ότι μπορώ να παραδώσω το μήνυμά μου δια της νομίμου οδού, να πάω από την άλλη είσοδο, την κεντρική και να κλείσω ραντεβού για να το παραδώσω.
Λέω μπορώ να το κάνω τώρα, λέει όχι τώρα, τώρα προσαγωγή. Αφού εξετέλεσα την ποινή μου, πάω στη βουλή, στην κύρια είσοδο για να κλείσω ραντεβού να παραδώσω το μήνυμά μου. Ο ένστολος εκεί εξαιρετικός (όλα τα παιδιά, και στο τμήμα ήταν όλοι ευγενέστατοι), του ανέφερα την στιχομυθία μου με τον άλλον ένστολο και μου είπε ότι δεν θα το περάσω τελικά, καλύτερα να στείλω γράμμα. Ή να κλείσω ραντεβού με κάποιον συγκεκριμένα και να πάω να του το πω (δεν είναι κακή ιδέα).
P.S. Τους ενόχλησε ένας ανύπαρκτος, μηδαμινός, κόκκος άμμου άνθρωπος και τρέξαν να τον συλλάβουν!!! Όλοι οι παρευρισκόμενοι μου έλεγαν, και τι κατάλαβες, αυτοί δεν παίρνουν χαμπάρι με τίποτα. Κι όμως, τους είπα.. έχουν έναν μικρό παραθυράκι στη βουλή, όπου από εκεί παρατηρούν το πλήθος σε κάθε διαδήλωση. Όταν δουν ότι το πλήθος το σέρνουν από τη μύτη οι κομματάρχες, τώρα φώναξε, τώρα προχώρα, τώρα πήγαινε πίσω, τώρα φεύγουμε, αυτοί είναι ήσυχοι. Μπορούν να συνεχίσουν ακάθεκτοι να πηδάνε τη χώρα. Κανείς δεν θα τους αντισταθεί. Τώρα που είδαν ότι ένας (έστω ένας) έπραξε αυτοβούλως ετοιμάζουν τ' άρματα. Άρχισε αυτό που καιρό τώρα, έντρομοι, περιμένουν.
9-7-2010
Σημείωση: Οι υπογραμμίσεις έγιναν από το admin. Θυμίζω: Μέρα αποφράδα. Κατεδαφίστηκε άχρι καιρού και η δημόσια, κοινωνική και αναδιανεμητική ασφάλιση-σύνταξη στη χώρα της Φιλοξενίας...
Σας ομιλεί η Αυτού Μεγαλειότης το Κεφάλαιο
Σας ομιλεί η Αυτού Μεγαλειότης το Κεφάλαιο*
Γιώργος Καραμπελιάς
Από τη Ρήξη Tεύχος 65 που κυκλοφόρησε το Σάββατο 10.07.2010
Ο Γεώργιος Παπανδρέου μίλησε στη Βουλή, την Τετάρτη 7 Ιουλίου, επί της αρχής του απ-«Ασφαλιστικού Νομοσχεδίου». Όπως ήταν αναμενόμενο, υπήρξε ο ολίγιστος που προσπαθούσε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Ωστόσο, μέσα από τα λόγια του, ακουγόταν ξεκάθαρα η φωνή των αφεντικών, η φωνή των εντολέων του, η φωνή της Αυτού Μεγαλειότητος του Δ.Ν.Τ., και ταυτόχρονα διαγράφονταν οι νέες κοινωνικο-πολιτικές συμμαχίες προς τις οποίες κατευθύνεται το σύστημα.
Αρχικά, στην ομιλία του, ο Παπανδρέου επιχείρησε να στρέψει την κοινωνία ενάντια στους «προνομιούχους» – σύμφωνα με την ντιρεκτίβα του ΔΝΤ, ότι βασικό στοιχείο για την επιτυχία των μέτρων είναι η διαίρεση της κοινωνίας. Στρέφεται κατ’ εξοχήν ενάντια στους πρώην βασικούς «πελάτες» του ΠΑΣΟΚ, τους «ευνοημένους» των ΔΕΚΟ, του Δημοσίου κ.λπ. Ας τον διαβάσουμε:
Όσον αφορά το ασφαλιστικό, για δεκαετίες, κάποιοι εξασφάλιζαν προνόμια, το κόστος των οποίων αναγκαζόταν να χρηματοδοτεί συνεχώς το κράτος, ο φορολογούμενος, με αποτέλεσμα μάλιστα να μην μένει τίποτα για τους νέους εργαζόμενους, αλλά και με αποτέλεσμα όσοι κλάδοι εργαζομένων δεν είχαν ως διαπραγματευτικό εργαλείο σχέσεις με την εξουσία να υπόκεινται σε απείρως χαμηλότερες συντάξεις, δουλεύοντας πολύ περισσότερα χρόνια.
Αν αυτά τα έλεγε μια κυβέρνηση που θα προσπαθούσε να άρει τις ανισότητες προς όφελος των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων, ανεβάζοντας τα εισοδήματά τους, θα μπορούσε να έχει μια βάση. Όμως, την ίδια στιγμή κουτσουρεύει και τις δικές τους συντάξεις και αποδοχές! Κατά συνέπεια, απευθύνεται απλώς στον κοινωνικό κανιβαλισμό. Εν συνεχεία δε, αποκαλύπτει το πραγματικό διακύβευμα:
Και για εμάς, κοινωνική αλληλεγγύη [ ] σημαίνει εναρμονισμός με τις σύγχρονες εργασιακές πρακτικές και την πολυπλοκότητα της σύγχρονης αγοράς εργασίας, όχι τιμωρία της διαδοχικής ασφάλισης.
Ελπίζω πως όλοι έχουμε πάρει το μήνυμα: «πολυπλοκότητα της σύγχρονης αγοράς εργασίας», «διαδοχική ασφάλιση», δηλαδή δημιουργία μιας κοινωνίας «απασχολήσιμων» και αδιάκοπης αναζήτησης νέας εργασίας, μια κοινωνία όπου ο κανόνας θα είναι η ανεργία, ή η απειλή της, και οι εργασιακές μετακινήσεις καθημερινότητα. Και συνεχίζει ανενδοίαστα να εκθέτει το πρόγραμμα του νεο-φιλελευθερισμού:
Σημαίνει μετάβαση από ένα κράτος και μια κοινωνία παθητικής αντίληψης για την πρόνοια, την εργασία και τα δικαιώματα, σε ένα κράτος που [ ] απελευθερώνει τους πολίτες από τα ασφυκτικά πλαίσια, μέσα στα οποία ζουν εδώ και χρόνια, και ιδιαίτερα τη νέα γενιά. Πλέον, αντί να χρηματοδοτεί, το κράτος, αμφιλεγόμενες επικουρικές συντάξεις, αντί να τροφοδοτεί τις παθητικές πολιτικές πρόνοιας, πάμε σε ένα μοντέλο που διευρύνει τη δυνατότητα των εργαζομένων να κινούνται ελεύθερα στην αγορά εργασίας. Πραγματικά, ιδιαίτερα η σημερινή νέα γενιά, με τις ραγδαίες εξελίξεις που υπάρχουν στον χώρο της οικονομίας, θα έχει πολλές φορές πολλά επαγγέλματα, αν όχι και πολλές δουλειές, στη διάρκεια της ζωής της. Είναι βασικό στοιχείο και για την κινητικότητα στην αγορά εργασίας.
Για δεκαετίες ο Φρήντμαν και οι οπαδοί του άκρατου νεο-φιλελευθερισμού διαμαρτύρονταν ότι το σύστημα της κοινωνικής πρόνοιας είναι «παθητικό», δηλαδή προσφέρει ασφάλεια στους εργαζόμενους, ενώ αυτοί θα πρέπει να βρίσκονται σε διαρκή ανασφάλεια, «απελευθερωμένοι» από τα «ασφυκτικά πλαίσια», δηλαδή να βρίσκονται σε διαρκή εγρήγορση για αναζήτηση νέας εργασίας.
Ο ΓΑΠ ως ο εκπρόσωπος του μεγάλου κεφαλαίου
Αυτή η ομιλία του Παπανδρέου είναι πολύ σημαντικότερη από την ασημαντότητα του εκφωνητή της. Σηματοδοτεί τη μετάβαση σε μια νέα περίοδο, μια περίοδο κατά την οποία το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να αναλάβει μονοπωλιακά την εκπροσώπηση του μεγάλου κεφαλαίου και να εγκαταλείψει τα κοινωνικά στρώματα τα οποία εξέφραζε προνομιακά, ιδιαίτερα τις ΔΕΚΟ, τους δημοσίους υπαλλήλους, τους εκπαιδευτικούς, τους μικρομεσαίους• οι οποίοι συνέχισαν να το στηρίζουν και κατά τη σημιτική περίοδο, μια και το οικονομικό αδιέξοδο ανέλαβαν να το «λύσουν» οι μετανάστες. Έτσι, στο παρελθόν, το παραδοσιακό μεγάλο κεφάλαιο στήριζε το ΠΑΣΟΚ εν μέρει υποχρεωτικά, διότι αυτό μόνο μπορούσε να διασφαλίσει την εργασιακή ειρήνη και ταυτόχρονα να του προσφέρει τις κρατικές προμήθειες. Γι’ αυτό και οι διαπλεκόμενοι, οι νταβατζήδες, τα ΜΜΕ στηριζαν αναφανδόν το ΠΑΣΟΚ ήδη από την εποχή Σημίτη. Παράλληλα όμως, εκφραζόταν ιδεολογικά περισσότερο ίσως από τη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη, ή της Ντόρας, ή από τον Μάνο και τους καλαμοκαβαλάρηδες του νεο-φιλελευθερισμού. Εξ ου και το σύστημα του κεφαλαίου και της εξουσίας ήταν διπολικό. Γεγονός που εκφραζόταν και στο πεδίο των εθνικών θεμάτων και της εξωτερικής πολιτικής. Το παλαιό «εθνο-πατριωτικό» ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα, υποκαταστάθηκε από τον σημιτικό φιλοπαγκοσμιοποιητικό εκσυγχρονισμό, που διεκδικούσε τα πρωτεία του ατλαντισμού από τον Μητσοτάκη και τη Ν.Δ.
Από τη στιγμή της ανόδου του Γ. Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, άρχισε μια κίνηση, που ολοκληρώνεται στην παρούσα φάση. Ο Γιωργάκης δεν παραμέρισε μόνο ή απλώς τους «παλαιοπασόκους», που βλακωδώς τον στήριξαν για να ανέβει στην ηγεσία του κόμματος, αλλά εγκαταλείπει βιαίως τα κοινωνικά στρώματα που τον ψήφισαν. Επιδιώκει, δηλαδή, να μονοπωλήσει πλέον την εκπροσώπηση του κεφαλαίου και της ξένης προστασίας και να περιθωριοποιήσει τη Νέα Δημοκρατία, ακόμα και από τον ίδιο τον παραδοσιακό αστικό κόσμο και τις πρεσβείες.
Γι αυτό και, υποχρεωτικά, η Νέα Δημοκρατία αναγκάζεται να έρθει σε όλο και μεγαλύτερη αντιπαράθεση με τη λογική ΠΑΣΟΚ, έστω και πρόσκαιρα, ώστε να μπορέσει να επιβιώσει. Είναι όμως δυνατόν να επιχειρήσει η Νέα Δημοκρατία μια πλήρη ανατροπή των πολιτικών στρατοπέδων, να έλθει «αριστερότερα» από το ΠΑΣΟΚ και να επιχειρήσει να εκφράσει εν μέρει αυτό που εξέφραζε κάποτε το ΠΑΣΟΚ; Δηλαδή, μια πολιτική περισσότερο πατριωτική και κοινωνική από το ΠΑΣΟΚ;
Για την ώρα, σπρώχνεται από τη φορά των πραγμάτων προς τα εκεί. Εκπαραθύρωσε τη Ντόρα, εξέλεξε τον Σαμαρά, καταψήφισε το Μνημόνιο και το Ασφαλιστικό, αναβάθμισε τον Μανώλη και τους συνδικαλιστές του κόμματος. Μπορεί όμως να ανατρέψει ολοκληρωτικά το βάρος της ιστορίας, των ανθρώπων, των πολιτισμικών επικαθορισμών και να θελήσει να αναλάβει έναν βενιζελικό ρόλο, παρότι έρχεται από τα δεξιά; Πρόκειται για έργο υπεράνθρωπο, και οι αναφορές του Σαμαρά «στη δεξιά ιδεολογία» –σε μια χώρα με «αριστερόστροφη» ή βενιζελογενή πλειοψηφία– δείχνουν πως η ηγεσία της Ν.Δ. δεν έχει κατανοήσει το ζήτημα, πόσο μάλλον και να επιχειρήσει μια βενιζελικού τύπου «έξοδο».
Ακόμα και η Ντόρα, που προσπαθεί αυτή να εκπροσωπήσει πιο αυθεντικά το κεφάλαιο και τις πρεσβείες, ανησυχεί ιδιαίτερα από αυτή τη στροφή του ΠΑΣΟΚ, διότι την αφήνει χωρίς ρόλο. Πράγματι, τι βρήκε να πει στη συζήτηση για το Ασφαλιστικό;
Η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ, στο θέμα του ασφαλιστικού, όπως και σε όλα τα μεγάλα θέματα των αναγκαίων αλλαγών, είναι παγιδευμένη σε μια θεμελιώδη αντίφαση: Δηλώνει ότι οι πολιτικές που υλοποιεί είναι οι μόνες που μας βγάζουν από την κρίση, αλλά ταυτόχρονα ότι αυτές είναι αντίθετες με την ιδεολογία του.
Όμως αυτά ίσχυαν την εποχή Σημίτη, όταν το ΠΑΣΟΚ στηριζόταν υποχρεωτικά (παράδειγμα, η απόσυρση του νομοσχεδίου Γιαννίτση) στη μεταλλαγμένη, έστω, αλλά υπαρκτή κοινωνική του βάση. Σήμερα, η Ντόρα μόνο ως «τσόντα» μπορεί να λειτουργήσει, κάτι σαν θηλυκός Μάνος, παρά τη σκανδαλώδη στήριξη που απολαμβάνει.
Διότι, πλέον, το κεφάλαιο, το ΔΝΤ, οι πρεσβείες, μέχρι τουλάχιστον να ολοκληρωθούν οι μεσαιωνικές «μεταρρυθμίσεις» που προωθούν, και μέχρι να περάσει η Ελλάδα σε μια νέα κατώτερη κοινωνική και γεωπολιτική «κατηγορία», στηρίζονται σε μία βασική φωνή, εκείνη του δόλιου ολίγιστου.
Σε αυτή τη Ρήξη, επιπλέον μπορείτε να διαβάσετε
Άρθρα για την ίδρυση της ελληνοτουρκικής τράπεζας, για την αντικατοχική πορεία στην Κύπρο, για το νέο ασφαλιστικό, για τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και για την πολιτική επικαιρότητα. Θα βρείτε άρθρα για την κρίση στο τομέα της υγείας, τη πώληση που προωθεί το ΔΝΤ στον ΟΣΕ και μια οξυδερκή κριτική στο «Νέο Σχολείο» της κυρίας Διαμαντοπούλου. Στο αφιέρωμα αυτού του τεύχους ασχολούμαστε με το γεωπολιτικό χώρο της Μέσης Ανατολής και την αναζωπύρωση του κουρδικού ζητήματος, παράλληλα με κείμενα για την Παλαιστίνη. Μπορείτε να διαβάσετε κείμενα για την οικολογία, την απο-ανάπτυξη, τον πολιτισμό, τις τέχνες και βιβλιοκρτιτικές. Τέλος για τις καλοκαιρινές διακοπές, σας επιφυλάξαμε μια έκπληξη, ένα καλοκαιρινό επιτραπέζιο παιχνίδι, που σχεδίασε ο «Νικόλας» με αφορμή την υπερψήφιση του νέου ασφαλιστικού νομοσχεδίου…
Σε αυτό το τεύχος γράφουν οι: Σταματοπούλου Χ., Τζιούμπας Θ., Χατζηαναστασίου Τ., Σαμάντης Κ., Ντάσιος Ν., Τασιόπουλος Γ., Πολυκάρπου Μ., Σχίζας Γ., Ρακκάς Γ, Ξένος Γ., Ταχόπουλος Γ., Μπούνταλης Θ., Κουτρούλης Σπ., Μπλάθρας Κ., Αϊναλίδης Γ, Μαυρίδης Κ., Ρακκά Μ., Κωνσταντινίδης Κ., Σεβρής Κ, κ.ά.
Γιώργος Καραμπελιάς
Από τη Ρήξη Tεύχος 65 που κυκλοφόρησε το Σάββατο 10.07.2010
Ο Γεώργιος Παπανδρέου μίλησε στη Βουλή, την Τετάρτη 7 Ιουλίου, επί της αρχής του απ-«Ασφαλιστικού Νομοσχεδίου». Όπως ήταν αναμενόμενο, υπήρξε ο ολίγιστος που προσπαθούσε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Ωστόσο, μέσα από τα λόγια του, ακουγόταν ξεκάθαρα η φωνή των αφεντικών, η φωνή των εντολέων του, η φωνή της Αυτού Μεγαλειότητος του Δ.Ν.Τ., και ταυτόχρονα διαγράφονταν οι νέες κοινωνικο-πολιτικές συμμαχίες προς τις οποίες κατευθύνεται το σύστημα.
Αρχικά, στην ομιλία του, ο Παπανδρέου επιχείρησε να στρέψει την κοινωνία ενάντια στους «προνομιούχους» – σύμφωνα με την ντιρεκτίβα του ΔΝΤ, ότι βασικό στοιχείο για την επιτυχία των μέτρων είναι η διαίρεση της κοινωνίας. Στρέφεται κατ’ εξοχήν ενάντια στους πρώην βασικούς «πελάτες» του ΠΑΣΟΚ, τους «ευνοημένους» των ΔΕΚΟ, του Δημοσίου κ.λπ. Ας τον διαβάσουμε:
Όσον αφορά το ασφαλιστικό, για δεκαετίες, κάποιοι εξασφάλιζαν προνόμια, το κόστος των οποίων αναγκαζόταν να χρηματοδοτεί συνεχώς το κράτος, ο φορολογούμενος, με αποτέλεσμα μάλιστα να μην μένει τίποτα για τους νέους εργαζόμενους, αλλά και με αποτέλεσμα όσοι κλάδοι εργαζομένων δεν είχαν ως διαπραγματευτικό εργαλείο σχέσεις με την εξουσία να υπόκεινται σε απείρως χαμηλότερες συντάξεις, δουλεύοντας πολύ περισσότερα χρόνια.
Αν αυτά τα έλεγε μια κυβέρνηση που θα προσπαθούσε να άρει τις ανισότητες προς όφελος των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων, ανεβάζοντας τα εισοδήματά τους, θα μπορούσε να έχει μια βάση. Όμως, την ίδια στιγμή κουτσουρεύει και τις δικές τους συντάξεις και αποδοχές! Κατά συνέπεια, απευθύνεται απλώς στον κοινωνικό κανιβαλισμό. Εν συνεχεία δε, αποκαλύπτει το πραγματικό διακύβευμα:
Και για εμάς, κοινωνική αλληλεγγύη [ ] σημαίνει εναρμονισμός με τις σύγχρονες εργασιακές πρακτικές και την πολυπλοκότητα της σύγχρονης αγοράς εργασίας, όχι τιμωρία της διαδοχικής ασφάλισης.
Ελπίζω πως όλοι έχουμε πάρει το μήνυμα: «πολυπλοκότητα της σύγχρονης αγοράς εργασίας», «διαδοχική ασφάλιση», δηλαδή δημιουργία μιας κοινωνίας «απασχολήσιμων» και αδιάκοπης αναζήτησης νέας εργασίας, μια κοινωνία όπου ο κανόνας θα είναι η ανεργία, ή η απειλή της, και οι εργασιακές μετακινήσεις καθημερινότητα. Και συνεχίζει ανενδοίαστα να εκθέτει το πρόγραμμα του νεο-φιλελευθερισμού:
Σημαίνει μετάβαση από ένα κράτος και μια κοινωνία παθητικής αντίληψης για την πρόνοια, την εργασία και τα δικαιώματα, σε ένα κράτος που [ ] απελευθερώνει τους πολίτες από τα ασφυκτικά πλαίσια, μέσα στα οποία ζουν εδώ και χρόνια, και ιδιαίτερα τη νέα γενιά. Πλέον, αντί να χρηματοδοτεί, το κράτος, αμφιλεγόμενες επικουρικές συντάξεις, αντί να τροφοδοτεί τις παθητικές πολιτικές πρόνοιας, πάμε σε ένα μοντέλο που διευρύνει τη δυνατότητα των εργαζομένων να κινούνται ελεύθερα στην αγορά εργασίας. Πραγματικά, ιδιαίτερα η σημερινή νέα γενιά, με τις ραγδαίες εξελίξεις που υπάρχουν στον χώρο της οικονομίας, θα έχει πολλές φορές πολλά επαγγέλματα, αν όχι και πολλές δουλειές, στη διάρκεια της ζωής της. Είναι βασικό στοιχείο και για την κινητικότητα στην αγορά εργασίας.
Για δεκαετίες ο Φρήντμαν και οι οπαδοί του άκρατου νεο-φιλελευθερισμού διαμαρτύρονταν ότι το σύστημα της κοινωνικής πρόνοιας είναι «παθητικό», δηλαδή προσφέρει ασφάλεια στους εργαζόμενους, ενώ αυτοί θα πρέπει να βρίσκονται σε διαρκή ανασφάλεια, «απελευθερωμένοι» από τα «ασφυκτικά πλαίσια», δηλαδή να βρίσκονται σε διαρκή εγρήγορση για αναζήτηση νέας εργασίας.
Ο ΓΑΠ ως ο εκπρόσωπος του μεγάλου κεφαλαίου
Αυτή η ομιλία του Παπανδρέου είναι πολύ σημαντικότερη από την ασημαντότητα του εκφωνητή της. Σηματοδοτεί τη μετάβαση σε μια νέα περίοδο, μια περίοδο κατά την οποία το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να αναλάβει μονοπωλιακά την εκπροσώπηση του μεγάλου κεφαλαίου και να εγκαταλείψει τα κοινωνικά στρώματα τα οποία εξέφραζε προνομιακά, ιδιαίτερα τις ΔΕΚΟ, τους δημοσίους υπαλλήλους, τους εκπαιδευτικούς, τους μικρομεσαίους• οι οποίοι συνέχισαν να το στηρίζουν και κατά τη σημιτική περίοδο, μια και το οικονομικό αδιέξοδο ανέλαβαν να το «λύσουν» οι μετανάστες. Έτσι, στο παρελθόν, το παραδοσιακό μεγάλο κεφάλαιο στήριζε το ΠΑΣΟΚ εν μέρει υποχρεωτικά, διότι αυτό μόνο μπορούσε να διασφαλίσει την εργασιακή ειρήνη και ταυτόχρονα να του προσφέρει τις κρατικές προμήθειες. Γι’ αυτό και οι διαπλεκόμενοι, οι νταβατζήδες, τα ΜΜΕ στηριζαν αναφανδόν το ΠΑΣΟΚ ήδη από την εποχή Σημίτη. Παράλληλα όμως, εκφραζόταν ιδεολογικά περισσότερο ίσως από τη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη, ή της Ντόρας, ή από τον Μάνο και τους καλαμοκαβαλάρηδες του νεο-φιλελευθερισμού. Εξ ου και το σύστημα του κεφαλαίου και της εξουσίας ήταν διπολικό. Γεγονός που εκφραζόταν και στο πεδίο των εθνικών θεμάτων και της εξωτερικής πολιτικής. Το παλαιό «εθνο-πατριωτικό» ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα, υποκαταστάθηκε από τον σημιτικό φιλοπαγκοσμιοποιητικό εκσυγχρονισμό, που διεκδικούσε τα πρωτεία του ατλαντισμού από τον Μητσοτάκη και τη Ν.Δ.
Από τη στιγμή της ανόδου του Γ. Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, άρχισε μια κίνηση, που ολοκληρώνεται στην παρούσα φάση. Ο Γιωργάκης δεν παραμέρισε μόνο ή απλώς τους «παλαιοπασόκους», που βλακωδώς τον στήριξαν για να ανέβει στην ηγεσία του κόμματος, αλλά εγκαταλείπει βιαίως τα κοινωνικά στρώματα που τον ψήφισαν. Επιδιώκει, δηλαδή, να μονοπωλήσει πλέον την εκπροσώπηση του κεφαλαίου και της ξένης προστασίας και να περιθωριοποιήσει τη Νέα Δημοκρατία, ακόμα και από τον ίδιο τον παραδοσιακό αστικό κόσμο και τις πρεσβείες.
Γι αυτό και, υποχρεωτικά, η Νέα Δημοκρατία αναγκάζεται να έρθει σε όλο και μεγαλύτερη αντιπαράθεση με τη λογική ΠΑΣΟΚ, έστω και πρόσκαιρα, ώστε να μπορέσει να επιβιώσει. Είναι όμως δυνατόν να επιχειρήσει η Νέα Δημοκρατία μια πλήρη ανατροπή των πολιτικών στρατοπέδων, να έλθει «αριστερότερα» από το ΠΑΣΟΚ και να επιχειρήσει να εκφράσει εν μέρει αυτό που εξέφραζε κάποτε το ΠΑΣΟΚ; Δηλαδή, μια πολιτική περισσότερο πατριωτική και κοινωνική από το ΠΑΣΟΚ;
Για την ώρα, σπρώχνεται από τη φορά των πραγμάτων προς τα εκεί. Εκπαραθύρωσε τη Ντόρα, εξέλεξε τον Σαμαρά, καταψήφισε το Μνημόνιο και το Ασφαλιστικό, αναβάθμισε τον Μανώλη και τους συνδικαλιστές του κόμματος. Μπορεί όμως να ανατρέψει ολοκληρωτικά το βάρος της ιστορίας, των ανθρώπων, των πολιτισμικών επικαθορισμών και να θελήσει να αναλάβει έναν βενιζελικό ρόλο, παρότι έρχεται από τα δεξιά; Πρόκειται για έργο υπεράνθρωπο, και οι αναφορές του Σαμαρά «στη δεξιά ιδεολογία» –σε μια χώρα με «αριστερόστροφη» ή βενιζελογενή πλειοψηφία– δείχνουν πως η ηγεσία της Ν.Δ. δεν έχει κατανοήσει το ζήτημα, πόσο μάλλον και να επιχειρήσει μια βενιζελικού τύπου «έξοδο».
Ακόμα και η Ντόρα, που προσπαθεί αυτή να εκπροσωπήσει πιο αυθεντικά το κεφάλαιο και τις πρεσβείες, ανησυχεί ιδιαίτερα από αυτή τη στροφή του ΠΑΣΟΚ, διότι την αφήνει χωρίς ρόλο. Πράγματι, τι βρήκε να πει στη συζήτηση για το Ασφαλιστικό;
Η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ, στο θέμα του ασφαλιστικού, όπως και σε όλα τα μεγάλα θέματα των αναγκαίων αλλαγών, είναι παγιδευμένη σε μια θεμελιώδη αντίφαση: Δηλώνει ότι οι πολιτικές που υλοποιεί είναι οι μόνες που μας βγάζουν από την κρίση, αλλά ταυτόχρονα ότι αυτές είναι αντίθετες με την ιδεολογία του.
Όμως αυτά ίσχυαν την εποχή Σημίτη, όταν το ΠΑΣΟΚ στηριζόταν υποχρεωτικά (παράδειγμα, η απόσυρση του νομοσχεδίου Γιαννίτση) στη μεταλλαγμένη, έστω, αλλά υπαρκτή κοινωνική του βάση. Σήμερα, η Ντόρα μόνο ως «τσόντα» μπορεί να λειτουργήσει, κάτι σαν θηλυκός Μάνος, παρά τη σκανδαλώδη στήριξη που απολαμβάνει.
Διότι, πλέον, το κεφάλαιο, το ΔΝΤ, οι πρεσβείες, μέχρι τουλάχιστον να ολοκληρωθούν οι μεσαιωνικές «μεταρρυθμίσεις» που προωθούν, και μέχρι να περάσει η Ελλάδα σε μια νέα κατώτερη κοινωνική και γεωπολιτική «κατηγορία», στηρίζονται σε μία βασική φωνή, εκείνη του δόλιου ολίγιστου.
Σε αυτή τη Ρήξη, επιπλέον μπορείτε να διαβάσετε
Άρθρα για την ίδρυση της ελληνοτουρκικής τράπεζας, για την αντικατοχική πορεία στην Κύπρο, για το νέο ασφαλιστικό, για τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και για την πολιτική επικαιρότητα. Θα βρείτε άρθρα για την κρίση στο τομέα της υγείας, τη πώληση που προωθεί το ΔΝΤ στον ΟΣΕ και μια οξυδερκή κριτική στο «Νέο Σχολείο» της κυρίας Διαμαντοπούλου. Στο αφιέρωμα αυτού του τεύχους ασχολούμαστε με το γεωπολιτικό χώρο της Μέσης Ανατολής και την αναζωπύρωση του κουρδικού ζητήματος, παράλληλα με κείμενα για την Παλαιστίνη. Μπορείτε να διαβάσετε κείμενα για την οικολογία, την απο-ανάπτυξη, τον πολιτισμό, τις τέχνες και βιβλιοκρτιτικές. Τέλος για τις καλοκαιρινές διακοπές, σας επιφυλάξαμε μια έκπληξη, ένα καλοκαιρινό επιτραπέζιο παιχνίδι, που σχεδίασε ο «Νικόλας» με αφορμή την υπερψήφιση του νέου ασφαλιστικού νομοσχεδίου…
Σε αυτό το τεύχος γράφουν οι: Σταματοπούλου Χ., Τζιούμπας Θ., Χατζηαναστασίου Τ., Σαμάντης Κ., Ντάσιος Ν., Τασιόπουλος Γ., Πολυκάρπου Μ., Σχίζας Γ., Ρακκάς Γ, Ξένος Γ., Ταχόπουλος Γ., Μπούνταλης Θ., Κουτρούλης Σπ., Μπλάθρας Κ., Αϊναλίδης Γ, Μαυρίδης Κ., Ρακκά Μ., Κωνσταντινίδης Κ., Σεβρής Κ, κ.ά.
2ο Εναλλακτικό Κάμπινγκ Νεολαίας του περιοδικού Άρδην και της Εφημερίδας Ρήξη, Άνω Γατζέα Πηλίου 22 με 25 Ιουλίου
http://www.youtube.com/watch?v=Xye7-A37GVY&feature=player_embedded
2ο Εναλλακτικό Κάμπινγκ Νεολαίας του περιοδικού Άρδην και της Εφημερίδας Ρήξη, Άνω Γατζέα Πηλίου 22 με 25 Ιουλίου
Εδώ και ένα χρόνο η Ελλάδα βρίσκεται στη δίνη τριών κρίσεων, την εθνική, την οικονομική και την κοινωνική κρίση, με φόντο μια πλανητική οικολογική κρίση. Ωστόσο, η τακτική των ελληνικών ελίτ ήταν να επιβάλουν το φίμωμα σε όποια φωνή ασκούσε κριτική στις αδιέξοδες πολιτικές που επέλεγαν. Το αποτέλεσμα αυτής της σιωπής ήταν ο ελληνικός λαός να οδηγείται σε μια καταναλωτική αφασία και σε μια πολιτική αδιαφορία και απαξίωση, την ίδια στιγμή που η χώρα όδευε προς το χείλος του γκρεμού.
Την ίδια στιγμή λοιπόν που η νεο-οθωμανική Τουρκία γιγάντωνε τις υπηρεσίες του προξενείου στη Θράκη, ο ελληνικός λαός βομβαρδιζόταν από τις εθνομηδενιστικές «μελέτες» των πρόθυμων κονδυλοφόρων των ΜΚΟ ή του Σόρος. Την ίδια στιγμή που ο παραγωγικός ιστός της χώρας διαλυόταν και το έλλειμμα διογκωνόταν ανεξέλεγκτα, οι Έλληνες εθίζονταν στα καταναλωτικά δάνεια και ζούσαν το δικό τους αμερικάνικο όνειρο.
Στα ίδια πλαίσια κινήθηκε και η νεολαία. Κατανάλωσε όλα τα προβαλλόμενα ως «αγαθά» του 21ου αιώνα και επέλεξε τους πιο εύκολους δρόμους για να αποκτήσει το διαβατήριο για τον καταναλωτικό παράδεισο. Αποστασιοποιήθηκε από κάθε συλλογικό όραμα ή δράση, θεοποίησε την ατομική επιτυχία των γιάπηδων της Νέας Υόρκης ή την υποτιθέμενη ριζοσπαστικότητα του εναλλακτικού λάιφ στάιλ και της τζίβας. Άνεχόταν αφενός το κάψιμο της σημαίας, δεν αντιδρούσε ωστόσο στον πόλεμο που γινόταν καθημερινά εις βάρος της ιστορικής μνήμης. Δυσανασχετούσε για τα χιλιάδες καμένα δέντρα, αλλά δεν συμμετείχε στις αναδασώσεις.
Η φούσκα όμως που μεθοδικά έκτιζαν τα τζάκια, οι επιφανείς διανοούμενοι, οι τράπεζες και τα «μεγάλα κανάλια» έσκασε. Η Ελλάδα έχει να αντιμετωπίσει πλέον τις κατοχικές ντιρεκτίβες της Τρόικας, τον ωμό επεκτατισμό της Τουρκίας, που κάθε μέρα γίνεται ορατός στους αιθέρες του Αιγαίου, και τον πόλεμο όλων εναντίον όλων που εξέθρεψε ο ατομικισμός. Υπάρχει διέξοδος;
Για να δώσουμε απάντηση σε αυτό το ερώτημα πρέπει να ανατρέξουμε στις έννοιες του κοινοτισμού, της αλληλεγγύης των κοινοτήτων και των γενεών, της εθνικής συνοχής, σε αυτές τις έννοιες που άλλοτε μας έδωσαν την απάντηση για τον τρόπο που μπορούμε να βγούμε από τη δεινή μας θέση. Ο λαϊκός πολιτισμός, η αντιστασιακή κουλτούρα και οι κρυφοί ναοί της γνώσης, η στενή επαφή με τους αδερφούς βαλκάνιους λαούς και η προσήλωση σε ένα συλλογικό απελευθερωτικό όραμα, όλα αυτά, άλλοτε, οδήγησαν στη χειραφέτηση και στην αυγή μια νέας εποχής. Ακρογωνιαίος λίθος σε αυτή την προοπτική είναι η νεολαία, διότι η εγρήγορσή της και η αγωνιστική της ετοιμότητα μπορεί να δώσει σάρκα και οστά σε αυτό το εναλλακτικό όραμα.
Γι’ αυτούς τους λόγους επιλέξαμε στις 22 με 25 Ιουλίου να συγκεντρωθούμε νέες και νέοι στην Άνω Γατζέα Πηλίου, για να δούμε από κοινού τι συμβαίνει στη χώρα μας, πώς μπορούμε να αντισταθούμε στη νέα πραγματικότητα και ποια μπορεί να είναι η οραματική έξοδος μπροστά σε αυτή την τριπλή κρίση. Σας περιμένουμε όλες και όλους σε ένα εναλλακτικό και αυτοδιαχειριζόμενο κάμπινγκ, διότι μόνο μέσα από τη συμμετοχική πλουραλιστική συζήτηση και τη δράση είναι δυνατόν να βρεθούν οι άξονες μιας εναλλακτικής πολιτικής στρατηγικής.
Το γέλιο, το κέφι και η ζωντάνια θα είναι ο μόνιμος κοινός παρονομαστής των καθημερινών μας δραστηριοτήτων, όπως μας έδειξε και η περσινή μας συνάντηση. Καλή μας αντάμωση!!!
Τετάρτη 21 Ιουλίου: Ημέρα άφιξης στον χώρο
19:00 Συνέλευση όλων των κατασκηνωτών, παρουσίαση του προγράμματος και οργάνωση του κάμπινγκ.
21:00 Παιχνίδι του Κρυμμένου Θησαυρού, για τη γνωριμία των κατασκηνωτών μεταξύ τους και με τον χώρο του κάμπινγκ.
22:00 Συντροφική κουζίνα
Πέμπτη 22 Ιουλίου: 1η Μέρα
10:00 Πρωινό
12:00 Πρωινό Μπάνιο στην Κάτω Γατζέα
19:00 Εκδήλωση: «Ζώντας σε μια χώρα που καταρρέει». Οι ομιλητές θα είναι ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, ο Παναγιώτης Κετίκης (φοιτητής Χημικού Μηχανικού ΑΠΘ) και ο Κωνσταντής Σεβρής. Η οικονομική κατάρρευση της χώρας, τα αδιέξοδα των νέων στην εργασία, την εκπαίδευση και τη ζωή θα είναι μερικά από τα θέματα που θα μας απασχολήσουν.
21:00 Προβολή Ταινίας: «Αόρατος Συγγραφέας»
22:30 Συντροφική κουζίνα
23:30 Μουσική και χαλάρωση στον χώρο του κάμπινγκ
Παρασκευή 23 Ιουλίου: 2η Μέρα
10:00 Πρωινό
12:00 Εργαστήριο Παρασκευής τοπικού παραδοσιακού Ελιόψωμου και Τυρόψωμου στον πέτρινο φούρνο του χωριού.
19:00 Εκδήλωση: «Λάιφ στάιλ αμφισβήτηση και εθνική ταυτότητα». Οι ομιλητές θα είναι ο Γιώργος Ρακκάς, ο Γιάννης Ξένος, ο Γιώργος Μπύρος και η Ηλιάνα Κουλαφέτη. Στη συζήτηση θα γίνει μια κριτική στον κυρίαρχο λάιφ στάιλ ριζοσπαστισμό, θα αναλυθεί ο πολιτικός και πολιτισμικός ρόλος της γενιάς των λαμπράκηδων και πως μπορούμε να οικοδομήσουμε ένα εναλλακτικό κίνημα νεολαίας.
21:30 Παράσταση Κουκλοθεάτρου. Το εργαστήρι χειροτεχνίας, που λειτουργεί από τον Φεβρουάριο του '10 στον εναλλακτικό χώρο πολιτικής και πολιτισμού του Άρδην και της Ρήξης στη Θεσσαλονίκη, ξεκίνησε να πειραματίζεται με την κατασκευή κούκλας. Η ενασχόληση αυτή οδήγησε την ομάδα στην δημιουργία μιας κουκλοθεατρικής παράστασης την οποία με χαρά θα σας παρουσιάσουμε!
22:30 Συντροφική κουζίνα
23:30 Αστροπαρατήρηση. Μια περιήγηση στα κυριότερα άστρα και αστερισμούς του καλοκαιρινού νυχτερινού ουρανού από τον Κωνσταντίνο Μαυρίδη
Σάββατο 24 Ιουλίου: 3η Μέρα
07:00 Πρωινό
08:00 Πεζοπορία στον Άη Γιώργη
20:00 Εκδήλωση: «Αναζητώντας όραμα για την Ελλάδα». Ομιλητές θα είναι ο Γιώργος Καραμπελιάς, ο Νίκος Ντάσιος και ο Θανάσης Τζιούμπας. Στην εκδήλωση θα συζητηθούν εναλλακτικά οικονομικά μοντέλα, η γεωπολιτική της περιοχής και ένα συνθετικό όραμα για την έξοδο από την κρίση.
22:00 Συντροφική κουζίνα
23:00 Ρεμπέτικο γλέντι
Κυριακή 25 Ιουλίου: 4η Μέρα
09:00 Πρωινό
11:00 Καθάρισμός του χώρου
12:00 Αναχώρηση – επιστροφή
Στο χώρο θα λειτουργούν:
· Υπαίθρια Έκθεση φωτογραφίας Χλωρίδας και Πανίδας
· Έκθεση Γελοιογραφίας
· Έκθεση παλιών Περιοδικών
Πώς θα φτάσετε:
· Χάρτης
Αν έρθετε οδικώς, παίρνετε το δρόμο ΒΟΛΟ - ΑΡΓΑΛΑΣΤΗ, περνάτε τα χωριά Λεχώνια, περνάτε την παραλία Μαλάκι και μόλις βρείτε τη διασταύρωση για ΆΝΩ ΓΑΤΖΕΑ, στρίβετε αριστερά και σε 1χλμ. φτάνετε στο χωριό Άνω Γατζέα, όπου και πραγματοποιείται το κάμπινγκ.
Οι εκδηλώσεις και οι προβολές θα πραγματοποιηθούν, σε συνεργασία με το Μουσείο Ελιάς και Λαδιού Πηλίου, στο Μουσείο Ελιάς το οποίο βρίσκεται στον σιδηροδρομικό σταθμό της Άνω Γατζέας. Η κατασκήνωση θα γίνει πέριξ του μουσείου και του σταθμού.
Όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να δηλώσει συμμετοχή στα παρακάτω τηλ. επικοινωνίας: 210-3826319 & 690 8589194 (Αθήνα), 2310 543751 & 694 7219501 (Θεσσαλονίκη), 6977 510730 (Πάτρα).
Κόστος Συμμετοχής 20 ευρώ και κόστος Υποστήριξης 30 ευρώ
2ο Εναλλακτικό Κάμπινγκ Νεολαίας του περιοδικού Άρδην και της Εφημερίδας Ρήξη, Άνω Γατζέα Πηλίου 22 με 25 Ιουλίου
Εδώ και ένα χρόνο η Ελλάδα βρίσκεται στη δίνη τριών κρίσεων, την εθνική, την οικονομική και την κοινωνική κρίση, με φόντο μια πλανητική οικολογική κρίση. Ωστόσο, η τακτική των ελληνικών ελίτ ήταν να επιβάλουν το φίμωμα σε όποια φωνή ασκούσε κριτική στις αδιέξοδες πολιτικές που επέλεγαν. Το αποτέλεσμα αυτής της σιωπής ήταν ο ελληνικός λαός να οδηγείται σε μια καταναλωτική αφασία και σε μια πολιτική αδιαφορία και απαξίωση, την ίδια στιγμή που η χώρα όδευε προς το χείλος του γκρεμού.
Την ίδια στιγμή λοιπόν που η νεο-οθωμανική Τουρκία γιγάντωνε τις υπηρεσίες του προξενείου στη Θράκη, ο ελληνικός λαός βομβαρδιζόταν από τις εθνομηδενιστικές «μελέτες» των πρόθυμων κονδυλοφόρων των ΜΚΟ ή του Σόρος. Την ίδια στιγμή που ο παραγωγικός ιστός της χώρας διαλυόταν και το έλλειμμα διογκωνόταν ανεξέλεγκτα, οι Έλληνες εθίζονταν στα καταναλωτικά δάνεια και ζούσαν το δικό τους αμερικάνικο όνειρο.
Στα ίδια πλαίσια κινήθηκε και η νεολαία. Κατανάλωσε όλα τα προβαλλόμενα ως «αγαθά» του 21ου αιώνα και επέλεξε τους πιο εύκολους δρόμους για να αποκτήσει το διαβατήριο για τον καταναλωτικό παράδεισο. Αποστασιοποιήθηκε από κάθε συλλογικό όραμα ή δράση, θεοποίησε την ατομική επιτυχία των γιάπηδων της Νέας Υόρκης ή την υποτιθέμενη ριζοσπαστικότητα του εναλλακτικού λάιφ στάιλ και της τζίβας. Άνεχόταν αφενός το κάψιμο της σημαίας, δεν αντιδρούσε ωστόσο στον πόλεμο που γινόταν καθημερινά εις βάρος της ιστορικής μνήμης. Δυσανασχετούσε για τα χιλιάδες καμένα δέντρα, αλλά δεν συμμετείχε στις αναδασώσεις.
Η φούσκα όμως που μεθοδικά έκτιζαν τα τζάκια, οι επιφανείς διανοούμενοι, οι τράπεζες και τα «μεγάλα κανάλια» έσκασε. Η Ελλάδα έχει να αντιμετωπίσει πλέον τις κατοχικές ντιρεκτίβες της Τρόικας, τον ωμό επεκτατισμό της Τουρκίας, που κάθε μέρα γίνεται ορατός στους αιθέρες του Αιγαίου, και τον πόλεμο όλων εναντίον όλων που εξέθρεψε ο ατομικισμός. Υπάρχει διέξοδος;
Για να δώσουμε απάντηση σε αυτό το ερώτημα πρέπει να ανατρέξουμε στις έννοιες του κοινοτισμού, της αλληλεγγύης των κοινοτήτων και των γενεών, της εθνικής συνοχής, σε αυτές τις έννοιες που άλλοτε μας έδωσαν την απάντηση για τον τρόπο που μπορούμε να βγούμε από τη δεινή μας θέση. Ο λαϊκός πολιτισμός, η αντιστασιακή κουλτούρα και οι κρυφοί ναοί της γνώσης, η στενή επαφή με τους αδερφούς βαλκάνιους λαούς και η προσήλωση σε ένα συλλογικό απελευθερωτικό όραμα, όλα αυτά, άλλοτε, οδήγησαν στη χειραφέτηση και στην αυγή μια νέας εποχής. Ακρογωνιαίος λίθος σε αυτή την προοπτική είναι η νεολαία, διότι η εγρήγορσή της και η αγωνιστική της ετοιμότητα μπορεί να δώσει σάρκα και οστά σε αυτό το εναλλακτικό όραμα.
Γι’ αυτούς τους λόγους επιλέξαμε στις 22 με 25 Ιουλίου να συγκεντρωθούμε νέες και νέοι στην Άνω Γατζέα Πηλίου, για να δούμε από κοινού τι συμβαίνει στη χώρα μας, πώς μπορούμε να αντισταθούμε στη νέα πραγματικότητα και ποια μπορεί να είναι η οραματική έξοδος μπροστά σε αυτή την τριπλή κρίση. Σας περιμένουμε όλες και όλους σε ένα εναλλακτικό και αυτοδιαχειριζόμενο κάμπινγκ, διότι μόνο μέσα από τη συμμετοχική πλουραλιστική συζήτηση και τη δράση είναι δυνατόν να βρεθούν οι άξονες μιας εναλλακτικής πολιτικής στρατηγικής.
Το γέλιο, το κέφι και η ζωντάνια θα είναι ο μόνιμος κοινός παρονομαστής των καθημερινών μας δραστηριοτήτων, όπως μας έδειξε και η περσινή μας συνάντηση. Καλή μας αντάμωση!!!
Τετάρτη 21 Ιουλίου: Ημέρα άφιξης στον χώρο
19:00 Συνέλευση όλων των κατασκηνωτών, παρουσίαση του προγράμματος και οργάνωση του κάμπινγκ.
21:00 Παιχνίδι του Κρυμμένου Θησαυρού, για τη γνωριμία των κατασκηνωτών μεταξύ τους και με τον χώρο του κάμπινγκ.
22:00 Συντροφική κουζίνα
Πέμπτη 22 Ιουλίου: 1η Μέρα
10:00 Πρωινό
12:00 Πρωινό Μπάνιο στην Κάτω Γατζέα
19:00 Εκδήλωση: «Ζώντας σε μια χώρα που καταρρέει». Οι ομιλητές θα είναι ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, ο Παναγιώτης Κετίκης (φοιτητής Χημικού Μηχανικού ΑΠΘ) και ο Κωνσταντής Σεβρής. Η οικονομική κατάρρευση της χώρας, τα αδιέξοδα των νέων στην εργασία, την εκπαίδευση και τη ζωή θα είναι μερικά από τα θέματα που θα μας απασχολήσουν.
21:00 Προβολή Ταινίας: «Αόρατος Συγγραφέας»
22:30 Συντροφική κουζίνα
23:30 Μουσική και χαλάρωση στον χώρο του κάμπινγκ
Παρασκευή 23 Ιουλίου: 2η Μέρα
10:00 Πρωινό
12:00 Εργαστήριο Παρασκευής τοπικού παραδοσιακού Ελιόψωμου και Τυρόψωμου στον πέτρινο φούρνο του χωριού.
19:00 Εκδήλωση: «Λάιφ στάιλ αμφισβήτηση και εθνική ταυτότητα». Οι ομιλητές θα είναι ο Γιώργος Ρακκάς, ο Γιάννης Ξένος, ο Γιώργος Μπύρος και η Ηλιάνα Κουλαφέτη. Στη συζήτηση θα γίνει μια κριτική στον κυρίαρχο λάιφ στάιλ ριζοσπαστισμό, θα αναλυθεί ο πολιτικός και πολιτισμικός ρόλος της γενιάς των λαμπράκηδων και πως μπορούμε να οικοδομήσουμε ένα εναλλακτικό κίνημα νεολαίας.
21:30 Παράσταση Κουκλοθεάτρου. Το εργαστήρι χειροτεχνίας, που λειτουργεί από τον Φεβρουάριο του '10 στον εναλλακτικό χώρο πολιτικής και πολιτισμού του Άρδην και της Ρήξης στη Θεσσαλονίκη, ξεκίνησε να πειραματίζεται με την κατασκευή κούκλας. Η ενασχόληση αυτή οδήγησε την ομάδα στην δημιουργία μιας κουκλοθεατρικής παράστασης την οποία με χαρά θα σας παρουσιάσουμε!
22:30 Συντροφική κουζίνα
23:30 Αστροπαρατήρηση. Μια περιήγηση στα κυριότερα άστρα και αστερισμούς του καλοκαιρινού νυχτερινού ουρανού από τον Κωνσταντίνο Μαυρίδη
Σάββατο 24 Ιουλίου: 3η Μέρα
07:00 Πρωινό
08:00 Πεζοπορία στον Άη Γιώργη
20:00 Εκδήλωση: «Αναζητώντας όραμα για την Ελλάδα». Ομιλητές θα είναι ο Γιώργος Καραμπελιάς, ο Νίκος Ντάσιος και ο Θανάσης Τζιούμπας. Στην εκδήλωση θα συζητηθούν εναλλακτικά οικονομικά μοντέλα, η γεωπολιτική της περιοχής και ένα συνθετικό όραμα για την έξοδο από την κρίση.
22:00 Συντροφική κουζίνα
23:00 Ρεμπέτικο γλέντι
Κυριακή 25 Ιουλίου: 4η Μέρα
09:00 Πρωινό
11:00 Καθάρισμός του χώρου
12:00 Αναχώρηση – επιστροφή
Στο χώρο θα λειτουργούν:
· Υπαίθρια Έκθεση φωτογραφίας Χλωρίδας και Πανίδας
· Έκθεση Γελοιογραφίας
· Έκθεση παλιών Περιοδικών
Πώς θα φτάσετε:
· Χάρτης
Αν έρθετε οδικώς, παίρνετε το δρόμο ΒΟΛΟ - ΑΡΓΑΛΑΣΤΗ, περνάτε τα χωριά Λεχώνια, περνάτε την παραλία Μαλάκι και μόλις βρείτε τη διασταύρωση για ΆΝΩ ΓΑΤΖΕΑ, στρίβετε αριστερά και σε 1χλμ. φτάνετε στο χωριό Άνω Γατζέα, όπου και πραγματοποιείται το κάμπινγκ.
Οι εκδηλώσεις και οι προβολές θα πραγματοποιηθούν, σε συνεργασία με το Μουσείο Ελιάς και Λαδιού Πηλίου, στο Μουσείο Ελιάς το οποίο βρίσκεται στον σιδηροδρομικό σταθμό της Άνω Γατζέας. Η κατασκήνωση θα γίνει πέριξ του μουσείου και του σταθμού.
Όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να δηλώσει συμμετοχή στα παρακάτω τηλ. επικοινωνίας: 210-3826319 & 690 8589194 (Αθήνα), 2310 543751 & 694 7219501 (Θεσσαλονίκη), 6977 510730 (Πάτρα).
Κόστος Συμμετοχής 20 ευρώ και κόστος Υποστήριξης 30 ευρώ
Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010
OXI ΣTHΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ!
OXI ΣTHΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ!
ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΙΚΑ ΔΝΤ - Ε.Ε. –Ε.Κ.Τ., ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ-ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ Κ.Α.
ΟΦΕΙΛΑΝ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΟΙ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ, ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ, ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ!
Είναι εύκολο για κάποιον πολιτικό φορέα (συλλογικότητα ή και φυσικά πρόσωπα) να διακηρύσσει και να υποστηρίζει ορισμένες θέσεις όταν δεν έχει κυβερνητικές ευθύνες! Ομως στις κρίσιμες στιγμές φαίνεται κατά πόσο αντιστέκονται ή αποδεικνύονται υποχωρητικοί έναντι των επιταγών των κυριάρχων οικονομικοπολιτικών κύκλων τα μέλη της κοινοβουλευτικής Αντιπροσωπείας, οι οποίοι υποτίθεται ότι εκλέχθηκαν για να εκπροσωπούν τα συμφέροντα των πολιτών της Ελληνικής Δημοκρατίας!... Μια από αυτές τις στιγμές είναι και η ψήφιση στη Βουλή του νομοσχεδίου για το ασφαλιστικό! Οι διατάξεις αυτού του νομοσχεδίου έρχονται να επικυρώσουν και να επιτείνουν μια απαράδεκτη κατάσταση όπου ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας νιώθει ανελέητα εκτεθειμένο στις διαθέσεις όχι απλά των εργοδοτών αλλά ενός ολόκληρου συστήματος που έχει στόχο την εξαθλίωση των εργαζομένων. Το μεγάλο σχέδιο των ισχυρών έχει νοτιοευρωπαϊκές και κυρίως βαλκανικές διαστάσεις: αποσκοπεί στην εξαθλίωση των Βαλκάνιων εργαζομένων στο βωμό της ανταγωνιστικότητας των δυτικοευρωπαϊκών προϊόντων.
Υπενθυμίζεται ότι ο ίδιος ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ομολόγησε ότι «είναι άδικες οι βίαιες προσαρμογές στα όρια ηλικίας των μητέρων με ανήλικα παιδιά, αλλά και η μετάβαση στα 60 από τα ΒΑΕ (σσ. Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα). Σκληρό μέτρο είναι και η περικοπή της 13ης και 14ης σύνταξης, όπως αυτή προκύπτει από την εφαρμογή του Μνημονίου».
Η διάλυση της Ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας και η πολιτική αναδιάταξη των Βαλκανίων κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες συνδεόταν και με ένα βασικό οικονομικό στόχο: διάνοιξη του δρόμου για την εισβολή των πολυεθνικών οικονομικών ομίλων και επιβολή του πλήρους ελέγχου τους στο σύνολο των κοινωνικών/οικονομικών δραστηριοτήτων στον εν λόγω ευρύτερο χώρο. Ο κατακερματισμός και ο ασφυκτικός έλεγχος του χώρου από τους πλανητικούς και περιφερειακούς ηγεμόνες και τα πολυεθνικά οικονομικά συγκροτήματα επιτρέπουν την αναπαραγωγή του συστήματος της ''άνισης ανάπτυξης'' ανάμεσα στις μητροπόλεις και τις περιφερειακές/ημιπεριφερειακές χώρες του καπιταλιστικού συστήματος ''οικονομία-κόσμος''. Στα πλαίσια των εν εξελίξει διεργασιών αποτρέπεται η μετατροπή της περιοχής των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου από χώρο στρεβλής και παρασιτικής ανάπτυξης (ανάπτυξη της υπανάπτυξης) σε σχετικά αυτόνομο-αυτοδύναμο αναπτυξιακό πόλο.
Σε μια κοινωνία που βρίσκεται σε πολύπλευρη κρίση οι θεσμοί ατονούν και σταδιακά καταργούνται. Πριν από 3 χρόνια, το (αντιπολιτευόμενο τότε) ΠΑΣΟΚ, καθώς και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΛΑΟΣ) είχαν ζητήσει δημοψήφισμα για την κύρωση της ΣΥΝΘΗΚΗΣ της ΛΙΣΑΒΩΝΑΣ, αλλά και για τις αλλαγές που επέφερε ο ‘‘Νόμος Πετραλιά’’ στα ζητήματα της κοινωνικής ασφάλισης!!!... Γιατί σήμερα τα κοινοβουλευτικά πολιτικά κόμματα και οι βουλευτές δεν ζητούν την διεξαγωγή ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΩΝ; Εθνικά δημοψηφίσματα να διεξαχθούν στα μείζονος εθνικής σημασίας θέματα: Της ΑΠΟΔΟΧΗΣ ή ΟΧΙ του ‘‘ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ’’ με την τρόικα Δ.Ν.Τ.- Ε.Ε. – ΕΚΤ (δηλαδή του μηχανισμού που παρουσιάστηκε ότι ‘‘έχει στόχο να διασώσει τη χώρα’’). Των ρυθμίσεων για το ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ, το ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΟ και τις ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ. Της ΕΝΤΑΞΗΣ της Τουρκίας, της ΠΓΔΜ και της Αλβανίας στην Ε.Ε. Τοπικά δημοψηφίσματα μπορούν να οργανωθούν σε σπουδαία ζητήματα, όπως είναι η ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ, η ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ και η ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ πολιτική, καθώς και η ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ πολιτική και οι όροι εγκατάστασης μεταναστών σε κάθε Δήμο της ελλαδικής επικράτειας. Σχετική αναφορά γινόταν σε παλαιότερα κείμενα του γράφοντος (βλ. π. χ. ‘‘Πολύπλευρη κρίση και δημοκρατικές πρωτοβουλίες’’, μπλογκ http://theodorosbatrakoulis.blogspot.com, 16 Oκτωβρίου 2009).
Στην παρούσα συγκυρία έχει ιδιαίτερη πολιτική σπουδαιότητα η ρηξικέλευθη πρωτοβουλία της σύμπραξης πολιτών ‘‘(Αμεση) Δημοκρατία στην Πράξη’’. Η τελευταία, πέραν των άλλων κοινωνικών και πολιτικών παρεμβάσεών της, έχει συμμετάσχει με ιδιαίτερο συνδυασμό και σε βουλευτικές εκλογές. Η ‘‘(Αμεση) Δημοκρατία στην Πράξη’’ έχει πραγματοποιήσει διαδοχικές ανοιχτές συνεδριάσεις. Η «7η Σύγχρονη Εκκλησία του Δήμου» πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 19-06-2010 στον Όλυμπο, στα πλαίσια των εκδηλώσεων «Προμήθεια 2010». Εκεί άρχισε συλλογή ψηφοδελτίων για τα δύο πανελλαδικά δημοψηφίσματα, που προκάλεσαν η Μ.Κ.Ο. «Βήμα για Δημοκρατία Πολιτών» και η σύμπραξη «(Άμεση) Δημοκρατία στην Πράξη» (www.dimopolis.gr) για συγκρότηση Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης και εκπόνηση Συντάγματος Πολιτών. Η τελευταία συνεδρίαση (‘‘8η Σύγχρονη Εκκλησία του Δήμου’’), η οποία έγινε στο λόφο της Πνύκας, μετά από σχετική συζήτηση, αποφάσισε την συνέχιση της προαναφερόμενης δημοκρατικής πολιτικής διαδικασίας. Εθεσε ως ειδικότερο στην τρέχουσα συγκυρία στόχο την ευαισθητοποίηση και αποδοχή από ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της διενέργειας δημοψηφίσματος αναφορικά με το ασφαλιστικό-εργασιακό.
Αθήνα 6 Ιουλίου 2010
Θόδωρος Σ. Μπατρακούλης
ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΙΚΑ ΔΝΤ - Ε.Ε. –Ε.Κ.Τ., ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ-ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ Κ.Α.
ΟΦΕΙΛΑΝ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΟΙ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ, ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ, ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ!
Είναι εύκολο για κάποιον πολιτικό φορέα (συλλογικότητα ή και φυσικά πρόσωπα) να διακηρύσσει και να υποστηρίζει ορισμένες θέσεις όταν δεν έχει κυβερνητικές ευθύνες! Ομως στις κρίσιμες στιγμές φαίνεται κατά πόσο αντιστέκονται ή αποδεικνύονται υποχωρητικοί έναντι των επιταγών των κυριάρχων οικονομικοπολιτικών κύκλων τα μέλη της κοινοβουλευτικής Αντιπροσωπείας, οι οποίοι υποτίθεται ότι εκλέχθηκαν για να εκπροσωπούν τα συμφέροντα των πολιτών της Ελληνικής Δημοκρατίας!... Μια από αυτές τις στιγμές είναι και η ψήφιση στη Βουλή του νομοσχεδίου για το ασφαλιστικό! Οι διατάξεις αυτού του νομοσχεδίου έρχονται να επικυρώσουν και να επιτείνουν μια απαράδεκτη κατάσταση όπου ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας νιώθει ανελέητα εκτεθειμένο στις διαθέσεις όχι απλά των εργοδοτών αλλά ενός ολόκληρου συστήματος που έχει στόχο την εξαθλίωση των εργαζομένων. Το μεγάλο σχέδιο των ισχυρών έχει νοτιοευρωπαϊκές και κυρίως βαλκανικές διαστάσεις: αποσκοπεί στην εξαθλίωση των Βαλκάνιων εργαζομένων στο βωμό της ανταγωνιστικότητας των δυτικοευρωπαϊκών προϊόντων.
Υπενθυμίζεται ότι ο ίδιος ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ομολόγησε ότι «είναι άδικες οι βίαιες προσαρμογές στα όρια ηλικίας των μητέρων με ανήλικα παιδιά, αλλά και η μετάβαση στα 60 από τα ΒΑΕ (σσ. Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα). Σκληρό μέτρο είναι και η περικοπή της 13ης και 14ης σύνταξης, όπως αυτή προκύπτει από την εφαρμογή του Μνημονίου».
Η διάλυση της Ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας και η πολιτική αναδιάταξη των Βαλκανίων κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες συνδεόταν και με ένα βασικό οικονομικό στόχο: διάνοιξη του δρόμου για την εισβολή των πολυεθνικών οικονομικών ομίλων και επιβολή του πλήρους ελέγχου τους στο σύνολο των κοινωνικών/οικονομικών δραστηριοτήτων στον εν λόγω ευρύτερο χώρο. Ο κατακερματισμός και ο ασφυκτικός έλεγχος του χώρου από τους πλανητικούς και περιφερειακούς ηγεμόνες και τα πολυεθνικά οικονομικά συγκροτήματα επιτρέπουν την αναπαραγωγή του συστήματος της ''άνισης ανάπτυξης'' ανάμεσα στις μητροπόλεις και τις περιφερειακές/ημιπεριφερειακές χώρες του καπιταλιστικού συστήματος ''οικονομία-κόσμος''. Στα πλαίσια των εν εξελίξει διεργασιών αποτρέπεται η μετατροπή της περιοχής των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου από χώρο στρεβλής και παρασιτικής ανάπτυξης (ανάπτυξη της υπανάπτυξης) σε σχετικά αυτόνομο-αυτοδύναμο αναπτυξιακό πόλο.
Σε μια κοινωνία που βρίσκεται σε πολύπλευρη κρίση οι θεσμοί ατονούν και σταδιακά καταργούνται. Πριν από 3 χρόνια, το (αντιπολιτευόμενο τότε) ΠΑΣΟΚ, καθώς και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΛΑΟΣ) είχαν ζητήσει δημοψήφισμα για την κύρωση της ΣΥΝΘΗΚΗΣ της ΛΙΣΑΒΩΝΑΣ, αλλά και για τις αλλαγές που επέφερε ο ‘‘Νόμος Πετραλιά’’ στα ζητήματα της κοινωνικής ασφάλισης!!!... Γιατί σήμερα τα κοινοβουλευτικά πολιτικά κόμματα και οι βουλευτές δεν ζητούν την διεξαγωγή ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΩΝ; Εθνικά δημοψηφίσματα να διεξαχθούν στα μείζονος εθνικής σημασίας θέματα: Της ΑΠΟΔΟΧΗΣ ή ΟΧΙ του ‘‘ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ’’ με την τρόικα Δ.Ν.Τ.- Ε.Ε. – ΕΚΤ (δηλαδή του μηχανισμού που παρουσιάστηκε ότι ‘‘έχει στόχο να διασώσει τη χώρα’’). Των ρυθμίσεων για το ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ, το ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΟ και τις ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ. Της ΕΝΤΑΞΗΣ της Τουρκίας, της ΠΓΔΜ και της Αλβανίας στην Ε.Ε. Τοπικά δημοψηφίσματα μπορούν να οργανωθούν σε σπουδαία ζητήματα, όπως είναι η ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ, η ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ και η ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ πολιτική, καθώς και η ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ πολιτική και οι όροι εγκατάστασης μεταναστών σε κάθε Δήμο της ελλαδικής επικράτειας. Σχετική αναφορά γινόταν σε παλαιότερα κείμενα του γράφοντος (βλ. π. χ. ‘‘Πολύπλευρη κρίση και δημοκρατικές πρωτοβουλίες’’, μπλογκ http://theodorosbatrakoulis.blogspot.com, 16 Oκτωβρίου 2009).
Στην παρούσα συγκυρία έχει ιδιαίτερη πολιτική σπουδαιότητα η ρηξικέλευθη πρωτοβουλία της σύμπραξης πολιτών ‘‘(Αμεση) Δημοκρατία στην Πράξη’’. Η τελευταία, πέραν των άλλων κοινωνικών και πολιτικών παρεμβάσεών της, έχει συμμετάσχει με ιδιαίτερο συνδυασμό και σε βουλευτικές εκλογές. Η ‘‘(Αμεση) Δημοκρατία στην Πράξη’’ έχει πραγματοποιήσει διαδοχικές ανοιχτές συνεδριάσεις. Η «7η Σύγχρονη Εκκλησία του Δήμου» πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 19-06-2010 στον Όλυμπο, στα πλαίσια των εκδηλώσεων «Προμήθεια 2010». Εκεί άρχισε συλλογή ψηφοδελτίων για τα δύο πανελλαδικά δημοψηφίσματα, που προκάλεσαν η Μ.Κ.Ο. «Βήμα για Δημοκρατία Πολιτών» και η σύμπραξη «(Άμεση) Δημοκρατία στην Πράξη» (www.dimopolis.gr) για συγκρότηση Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης και εκπόνηση Συντάγματος Πολιτών. Η τελευταία συνεδρίαση (‘‘8η Σύγχρονη Εκκλησία του Δήμου’’), η οποία έγινε στο λόφο της Πνύκας, μετά από σχετική συζήτηση, αποφάσισε την συνέχιση της προαναφερόμενης δημοκρατικής πολιτικής διαδικασίας. Εθεσε ως ειδικότερο στην τρέχουσα συγκυρία στόχο την ευαισθητοποίηση και αποδοχή από ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της διενέργειας δημοψηφίσματος αναφορικά με το ασφαλιστικό-εργασιακό.
Αθήνα 6 Ιουλίου 2010
Θόδωρος Σ. Μπατρακούλης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)